Έδραση μεταλλικού δικτυώματος

[AlexisPap]

...Αν το bracing στο επίπεδο της στέγης έχει τοποθετηθεί σωστά, δε βλέπω κανένα λόγο ύπαρξης των χιαστί εγκάρσιων συνδέσμων μεταξύ των δικτυωμάτων! ...

 

Πράγματι, αφού οι αντιανέμιοι παρέχουν επαρκή πλευρική αντιστήριξη, παρεμποδίζουν τον λυγισμό του άνω πέλματος (μέσω των τεγίδων). Όχι όμως και του κάτω ...όπως ήδη είπε ο Δρόσος.

 

ΕΠΙΠΛΕΟΝ: Στην φάση της κατασκευής τα ζευκτά (μιλάμε για σοβαρά ανοίγματα, πάνω από 15 ~ 20 μέτρα) δεν δύνανται να φέρουν το ίδιο βάρος λόγω λυγισμού. Είναι αδύνατη η συναρμολόγηση χωρίς εγκάρσιους συνδέσμους. Στις περιπτώσεις αυτές δύο ζευκτά συνδέονται μεταξύ τους στο έδαφος με τις τεγίδες και τους εγκαρσίους (συνήθως επιλέγεται ένα μπλοκ που να έχει και αντιανέμιους). ΜΕΤΑ ο γερανός πιάνει όλο το μπλόκ και το σηκώνει. Ένα ζευκτό μόνο του δεν μπορεί να σηκωθεί, και εάν σηκωθεί δεν στέκεται πάνω στις κολώνες.

Φυσικά αυτά μάλλον δεν αφορούν την συγκεκριμένη περίπτωση...

 

Υ.Γ: Ακόμη και η επικάλυψη (πάνελ) μπορεί να είναι επαρκής για την παρεμπόδιση του λυγισμού του άνω πέλματος. Αλλά σπανιότατα αξίζει (συμφέρει) να κάνει κανείς τέτοια εφαρμογή.

[Pappos]

Ένα ζευκτό είναι δυνατόν να αναρτηθεί από γερανό μόνο του.

Υπάρχουν οδηγίες για την ανάρτηση τέτοιων φορέων και όχι μόνο, και μάλιστα σε συγκεκριμένα σημεία που πρέπει να αναρτηθεί.

[AlexisPap]

Πράγματι, είναι δυνατόν, όπως ακριβώς το περιέγραψες.

Ωστόσο αναφέρομαι στην συνήθη κατασκευαστική πρακτική ...που όπως είπα μάλλον δεν αφορά στη συγκεκριμένη περίπτωση...

[Pappos]

Επίσης στις κατασκευές φορέων με δικτυώματα επιβάλλεται να υπάρχει χιαστί εγκάρσιος σύνδεσμος μεταξύ των ζευκτών. Έτσι με αυτόν τον τρόπο δεσμεύεται το κάτω και το άνω πέλμα. Στην περίπτωση που ο φορέας έχει μόρφωση τεγίδων με σύνδεση κλασική (Gerber) δεν βοηθούν και πάρα πολύ στην ανάληψη τον οριζοντίων δυνάμεων, μιας και κύριος λόγος των τεγίδων είναι άλλος. Επίσης στην μόρφωση του δικτυώματος προσέχουμε στην μορφή. Αν επιλέξουμε κοίλες διατομές με συγκόλληση καλό θα είναι να αποφύγουμε την συνδεσμολογία με overlap για αν αποφύγετε τον κίνδυνο της σκουριάς. Στην γενική περίπτωση σεβαστών ανοιγμάτων συνήθως ενισχύουμε το κάτω πέλμα (άνω=κάτω) και προσέχουμε στις διατομές να έχουν μεγάλο πάχος (και όχι μεγαλύτερες διατομές).

Για τον στρεμπτοκαμπτικό λυγισμό του κάτω πέλματος δεν τίθεται θέμα από την στιγμή που έχεις τους εγκάρσιους χιαστί ανάμεσα στα ζυγώματα ή στον περιορισμό.

Ακόμα στην επίλυση του μοντέλου για την προσομοίωση τοποθετείς ένα φορέα πέρα ως πέρα (άρθρωση-άρθρωση, για να δώσει μεγαλύτερες τιμές στα υποστυλώματα) επάνω στα υποστυλώματα και μεταβιβάζεις τις δυνάμεις από την επίλυση των ζευκτών (Στην περίπτωση που δεν έχει γίνει η επίλυση του φορέα ολόκληρη με ζευκτό και το υπόλοιπο).

Στην περίπτωση άρθρωσης-κύλισης δεν ξεχνάμε να δώσουμε τον αέρα στην διαμόρφωση της στήριξης του φορέα με το υποστύλωμα (οι κοχλίες επάνω στην πλάκα έδρασης με το υποστύλωμα να έχουν το απαραίτητο κενό).

Προσωπικά προτιμώ την παλιότερη λύση ζευκτών με τους κοχλίες (διπλά γωνιακά κ.τ.λ.).

[Leonardo]

Pappos, σε ευχαριστώ πάρα πολύ!

[Pappos]

Παρακαλώ πολύ αγαπητέ μου @Leonardo !