AlexisPap

Όχι, δεν είναι λογικό αυτό το ποσοστό όπλισης. Η αναλογία είναι πολύ υψηλή, πολύ σπάνια βλέπεις κατασκευές με τέτοια αναλογία χάλυβα/σκυροδέματος.

Δεν το θεωρώ σωστό να λαμβάνεται υπόψη μία "τυπική" τιμή. Αντιθέτως: Ο Αρχιτέκτων είναι υποχρεωμένος να παρουσιάσει επακριβώς στα σχέδιά του τον τρόπο κατασκευής των δαπέδων καθώς και τα χρησιμοποιούμενα υλικά. Ο Πολιτικός Μηχανικός οφείλει να λάβει γνώσει των σχεδίων αυτών και να υπολογίσει επακριβώς το φορτίο που συνεπάγονται οι εικονιζόμενες κατασκευές.

Καλά Χριστούγεννα! Η απάντηση αυτή αφορά στο αρχικό ερώτημα. Είναι φορτίο δαπέδου εσωτερικού χώρου, με τσιμεντοκονίαμα δαπέδου 8cm και επίστρωση κεραμικών πλακιδίων.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

Απαιτείται προσεκτική ανάγνωση της νομοθεσίας ΚΥΑ ΔΙΠΑΔ/οικ. 372/30.5.2014 (ΦΕΚ1457Β/2014). Ακόμη, το τί θεωρείται "φέρουσα τοιχοποιία" το ορίζει με αυστηρότητα ο ΕΚ-6 σε συνδυασμό με τον ΕΚ-8. Γενικά, δεν υπάρχουν περιθώρια ευελιξίας...

Οι προδιαγραφές ορίστηκαν από επιτροπή. Κλασσική Ελληνική πατέντα. Μάλλον συναποφάσισαν όλοι οι άσχετοι, αφού πρώτα έπαιξαν το παιχνίδι της πλειοδοσίας...

Ασφαλώς, η Αθήνα δεν ήταν κέντρο κοσμικής αρχιτεκτονικής. Επιπλέον, η τυπολογία της οικίας την εποχή αυτή είναι παγιωμένη και δεν αποτελεί αντικείμενο σχεδιασμού. Κοσμική αρχιτεκτονική υπάρχει στην Πόλη και σε άλλα μεγάλα αστικά κέντρα. Ειδικά η αρχιτεκτονική της Πόλης έχει συνεχή ζύμωση με τις δυτικές τάσεις και έναν ιδιαίτερο τρόπο να αφομοιώνει τους αναχρονιστικούς ευρωπαϊκούς προσανατολισμούς, από το τουρκομπαρόκ μέχρι τον νεοκλασικισμό. Στον νεοκλασικισμό αναπτύσσεται μία ιδιαίτερη γλώσσα, κατ' εξοχήν λόγια, που διαφέρει ριζικά από την γερμανική προσέγγιση και την αρχιτεκτονική της ελεύθε

Ασφαλώς και δεν ισχύουν τα παραπάνω. Ούτε στο ελάχιστο.

Χάρτης υπάρχει πουθενά; Τα φωτορεαλιστικά μου κινούν την υποψία...

Τυπικά το πάτωμα αυτό δεν είναι πλάκα. Ως κατασκευαστικός τύπος συνηθίζεται από τα τέλη του 19ου αιώνα και μέχρι την δεκαετία του 1920.

Εάν ο φορέας και τα φορτία που φέρει είναι απαράλλαχτα όπως εμφανίζονται στην στατική μελέτη της αδείας του 1980, κι αν δεν έχουν καταγραφεί βλάβες ή φθορές που να μειώνουν την φέρουσα ικανότητα, κι αν δεν έχει επέλθει αλλαγή χρήσης, κι αν η πραγματοποιούμενη επέμβαση δεν επηρεάζει ουσιοδώς την αντοχή των μελών του φορέα, τότε ο ΚΑΝΕΠΕ δεν επεμβαίνει... Γενικά είναι λίγο σπάνιο να συμβαίνουν όλα αυτά ταυτόχρονα.

Πράγματι δεν το απαγορεύουν. Αλλά, δεν δίνουν και οδηγίες (μήκος αγκύρωσης). Επί μελών χωρίς απαιτήσεις πλαστιμότητας (Δ2) τα πράγματα είναι απλά. Επί μελών με απαιτήσεις πλαστιμότητας (Δ1) σηκώνει κάποια κουβέντα σχετικά με το πως εξασφαλίζεις ότι δεν θα συμβεί εξόλκευση. Ένας αυστηρός αναγνώστης του κανονισμού θα έλεγε ότι η αγκύρωση πρέπει να λάβει χώρα μέσα σε συνδετήρες.

Φίλε (η) Artemiscv, αυτή τη στιγμή γίνεται συζήτηση με μόνο δεδομένο ότι η κάτοψη είναι περίπου 100m²... Δεν γνωρίζουμε τίποτα για το έδαφος, για το μέγεθος του φορέα (πλήθος ορόφων), για τον τύπο του φορέα (αμιγές πλαίσιο ή μεικτό σύστημα, συμμετρικός ή ασύμμετρος, κανονικός ή μή, στρεπτικά ευαίσθητος ή μη), για την σεισμική δράση (a=0,16 ή 0,36???). Όπως καταλαβαίνεις, το τί θα κάνεις εξαρτάται απόλυτα από τις παραμέτρους αυτές. Δεν θα εφαρμόσεις την ίδια λύση αν θεμελιώνεις ισόγειο κτίσμα επί βράχου σε περιοχή σεισμικής επικινδυνότητας 1, και αν θεμελιώνει εξαώροφο κτίσμα επί εδάφ

Γενικώς είναι καλύτερα να συνδεθούν. Θα συνδεθούν με τον ίδιο τρόπο που συνδέονται τα δοκάρια της ανωδομής στα τοιχώματα της ανωδομής. Το γιατί είναι καλύτερα να συνδεθούν σηκώνει πολύ κουβέντα. Δεν δίνεις τα απαραίτητα δεδομένα και, ακόμη κι αν τα δόσεις, είναι απίθανο να βρει κανείς τον χρόνο να τα μελετήσει και να σου απαντήσει. Όμως, η απάντηση ξεκινάει από τους λόγους για τους οποίους θεωρείται "κακή" η ανισόσταθμη θεμελίωση.

Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη απαίτηση. Πρόκειται για τυπική σύνδεση δοκού με τοίχωμα, με την διαφορά ότι και τα δύο μέλη δεν έχουν απαίτηση πλαστιμότητας, αφού είναι στοιχεία της θεμελίωσης.