AlexisPap

Ναι αυτό ισχύει πάντα, και για όλες τις μεθόδους που μπορούν να μειώσουν την αβεβαιότητα του προσομοιώματος. Το microtremor όμως δεν μπορεί να βοηθήσει στην κατεύθυνση αυτή (για τις περισσότερες συμβατικές κατασκευές), όπως εξήγησα. Τι θα πει μεγάλη διαφορά; Διαφορά 22% στην θεμελιώδη ιδιοπερίοδο σημαίνει διαφορά 50% στην δυσκαμψία. Είναι μεγάλη; Γενικά, αν φτάσει μία διαφορά να είναι μετρήσιμη με το microtremor, κάτι έχει πάει πολύ στραβά. Ωστόσο: η προσομοίωση που στοχεύει να εκτιμήσει την ιδιοπερίοδο στην ελαστική περιοχή, με τοιχοπληρώσεις, δεν είναι η προσομοίωση που χρησιμοποιείται στον σχεδιασμό. Γενικώς, δώρον άδωρον... Έρευνα γίνεται πάντα, και καλά κάνει. Τεράστια έρευνα έχει αναπτυχθεί εδώ και δεκαετίες στον τομέα της τεχνικής σεισμολογίας, των μικροζονικών μελετών και της αλληλεπίδρασης εδάφους κατασκευής, με microtremor πάντα. Η έρευνα δεν σταματάει ποτέ, το microtremor χρησιμοποιείται συστηματικά και στην έρευνα των κτιριακών κατακσευών. Η μέθοδος μπορεί -και έχει- γενικώς πολλές εφαρμογές. Δεν είναι ωστόσο ο καλύτερος τρόπος για να ελέγξεις το προσομοίωμα του φορέα. Δεν έχω υπόψη μου τέτοιες μελέτες. Γνωρίζω ωστόσο πολύ καλά ότι η διαφορά είναι πολύ μεγαλύτερη, για τους περισσότερους τύπους κτιρίων. Αλλά, οι μέθοδοι σχεδιασμού με βάση την αντοχή ούτως ή άλλως υποεκτιμούν εσκεμμένα την θεμελιώδη ιδιοπερίοδο. Γενικώς πάνως, όσο βαθύτερα εισέρχεται ο φορέας στην μετελαστική περιοχή, τόσο ανοίγει η ψαλίδα. Αν υπάρχουν ισχυρά φαινόμενα P/Δ, ακόμη χειρότερα...

Η μέθοδος ανάλυσης fourier με καταγραφή microtremor, είτε με τον φυσικό, περίπου λευκό θόρυβο, είτε με τεχνητή δόνηση, έχουν εφαρμοστεί στην έρευνα εδώ και δεκαετίες. Στον ανά-σχεδιασμό υφιστάμενων κατασκευών δεν μπορεί να έχει ωστόσο χρησιμότητα. Οι ιδιοπερίοδοι που λαμβάνονται υπόψη στις μεθόδους ελέγχου με βάση τα εντατικά μεγέθη (ισοδύναμη στατική και φασματική) αναφέρονται σε δυσκαμψία γυμνού φορέα στην οριακή κατάσταση λειτουργικότητας. Όχι στην πραγματική δυσκαμψία σταδίου ΙΙΙ (μετά την διαρροή), ούτε και σε δυσκαμψία με τα οιονεί μόνιμα, μαζί με τις τοιχοπληρώσεις. Όθεν, το microtremor είναι απολύτως μη αξιοποιήσιμο. Στην περίπτωση μεθόδων ελέγχου με βάση την παραμόρφωση (μέθοδοι επιτελεστικότητας) η χρονοιϊστορία είναι ουσιαστικά μονόδρομος. Το microtremor δεν ωφελεί... Σε κάθε περίπτωση, αν έχεις στον νου σου κάτι σαν διδακτορικό, η ιστορία αυτή δεν έχει σημαντικές προοπτικές για καλή κατάληξη... Δες πρωτογενή έρευνα από την δεκαετία του 1970 σε σχέση με το microtremor και σε σχέση με τις μεθόδους αντισεισμικού σχεδιασμού...

Δυσκαμψία σταδίου ΙΙ...

Στο πρώτο μήνυμα του νήματος είχα κάνει αναφορά στο μουσείο ελιάς στην Αγία Παρασκευή Λέσβου, ένα εκπληκτικό μουσείο που στεγάζεται σε παλαιό ατμοκίνητο εργοστάσιο επεξεργασίας της ελιάς. Εδώ θα δούμε κάτι τελείως διαφορετικό: Το "αγροτικό μουσείο Λέσβου". Μία ιδιωτική πρωτοβουλία για την διάσωση της τεχνικής κληρονομιάς του αγροτικού κόσμου. Παλιές μηχανές, παλαιοί γεωργικοί ελκυστήρες, και πλήθος άλλων γεωργικών -και μη- εργαλείων αγοράστηκαν από κάθε μέρος του νησιού και συντηρήθηκαν ή επισκευάστηκαν ώστε να γίνουν και πάλι πλήρως λειτουργικά. Όχι για να μπουν στην συλλογή κάποιου εκκεντρικού, αλλά για να μπορεί να τα βλέπει ο κόσμος και για να αναδειχθεί αυτό το άγνωστο κομμάτι της νεότερης κληρονομιάς μας. Μία εξαιρετική δουλειά, που καμία υπηρεσία κανενός υπουργείου δεν θα μπορούσε ποτέ να υλοποιήσει. Περισσότερα στους συνδέσμους: https://www.facebook.com/pages/category/History-Museum/Αγροτικό-Μουσείο-Λέσβου-255729197936079/ https://www.youtube.com/user/agrotikistegi/videos

Σχόλιο εκτός θέματος: Μου κάνει εντύπωση που υπάρχει ένα σύστημα λίπανσης που έχει την δυνατότητα να δίνει μηδενική παροχή (δεν θα έπρεπε να είναι αδύνατον να πέσει κάτω από μια τιμή; ), που δεν έχει βαλβίδα υπερπίεσης (τέτοια βαλβίδα έχουν όλες οι κοινές αντλίες λαδιοί, είναι μια μπίλια με ένα ελατήριο), που ελέγχεται από σχετικά πολύπλοκο μηχανισμό που δεν διαθέτει καμιά εφεδρεία και κανένα εργαλείο επιτήρησης (η ένδειξη του μεταδοτη πίεσης δεν μετράει, ο μεταδότης συμμετέχει στον μηχανισμό ανάδρασης)...

Χε, χε, λύθηκε όντως! Τα σχολειά των αρχικών φωτογραφιών βρίσκονται σε Αμφιλοχία και Αιτωλικό. Έχουν στην είσοδο την κλασσική επιγραφή "Δωρεά Ανδρέα Συγγρού" και λειτουργούν ακόμη ως δημοτικά. Η ιστορία ξεκινάει λοιπόν με τον νομομηχανικό Δημήτρη Καλλία, επί Καποδίστρια, που σχεδίασε μια σειρά από τυπικά διδακτήρια (δεν είναι μόνο τα σχέδια των φώτο, είναι καμιά δεκαριά τύποι συνολικά). Από οικονομικής απόψεως το εγχείρημα πήγε λίγο στραβά, και πολλά από αυτά τα χρηματοδότησε ο Συγγρός... Φυσικά, δεν χτίστηκαν όλα επί Καποδίστρια, κάποια είναι πολύ μεταγενέστερα, ίσως και του μεσοπολέμου.

Ναι.

Κι ένα κουίζ: Τα δυο κτίρια που φαίνονται στις φώτο βρίσκονται στην δυτική Ελλάδα και απέχουν πάνω από 50χλμ μεταξύ τους. Αντίστοιχα κτίρια υπάρχουν και σε άλλες περιοχές, όπως Μεσσηνία, Πόρος Εύβοια. Ποιος ξέρει τι είναι και ποια η ιστορία τους; Τα κτίρια των φωτογραφιών που βρίσκονται;

Μόλις είδα μία περίπτωση αντλίας που έδωσε υπερβολικά υψηλή πίεση : https://www.youtube.com/watch?v=FX-W6d0IxGs Θα μπορούσε επομένως και κάπως έτσι να προκληθεί η διαρροή από τον μεταδότη. Τουτέστιν, πρώτα ο μεταδότης στέλνει ψευδές σήμα χαμηλής πίεσης, εξαιτίας αυτού η πίεση ανεβαίνει και προκαλείται η διαρροή.

ωου... αντλία μεταβλητού όγκου, ρυθμιζόμενη από υδραυλικό πιστόνι που το τροφοδοτεί με λάδι μία ηλεκτρομαγνητική βαλβίδα, που την ελέγχει η κεντρική μονάδα με σήμα pwm, βάση του σήματος ενός μεταδότη πίεσης... Απ' ο,τι καταλαβαίνω ο σύνδεσμος για την αντλία δεν δείχνει την δική σου μηχανή. Επίσης, δεν δείχνει αν υπάρχει βαλβίδα ασφαλείας (μία μπίλια με ελατήριο που δεν επιτρέπει να αυξηθεί η πίεση πάνω από κάποια τιμή). Υπάρχει τέτοια βαλβίδα; Με τέτοια αντλία τα σενάρια θα μπορούσαν να είναι πολλά, και δεν νομίζω ότι μπορεί να βγει άκρη αν δεν μαζευτούν και τα υπόλοιπα στοιχεία. Γενικά πάντως, αν το καταλαβαίνω σωστά: Αν ο μεταδότης έδειχνε ψευδώς (λόγω βλάβης) χαμηλή πίεση, τότε μάλλον η πραγματική πίεση ήταν η μέγιστη δυνατή. Αν ο μεταδότης έδειχνε αληθώς χαμηλή πίεση, τότε πρέπει για κάποιον λόγο να μην λειτούργησε το κοντρολ της αντλίας. Σχετικά με την βλάβη λόγω υπερθέρμανσης: Εννοούσα υπερθέρμανση λόγω ακτινοβολίας από την πολλαπλή εξαγωγής (η οποία αφορά το πλαστικό κέλυφος του μεταδότη πίεσης). Η υπερθέρμανση του κινητήρα (στους 130° +) δεν νομίζω ότι μπορεί να προκαλέσει βλάβη. Γιαυτό ρώτησα αν η φούσκα είναι από την μεριά της εξαγωγής.

Χαίρε miltos και χρόνια πολλά! Πρόκειται λοιπόν για μπέμπα όπως το καταλαβαίνω. Μου κάνει εντύπωση που έχει πλαστική φούσκα λαδιού... Υποθετικά (αφού η φούσκα είναι πλαστική) η διαρροή θα μπορούσε να προκληθεί από υπερβολικό σφίξιμο ή από υπερθέρμανση. Υπερθέρμανση θα μπορούσε να προκληθεί από την εξάτμιση, αν τυχόν είμαστε από την μεριά της πολλαπλής εξαγωγής. Υποθετικά πάντα. Τώρα, το ότι η φούσκα μετέδωσε χαμηλή πίεση λαδιού, ενδέχεται βάσιμα να σημαίνει ότι όντως ήταν χαμηλή η πίεση του λαδιού. Μπορείς να ελέγξεις σε ποια πίεση ανοίγει η χαλασμένη φούσκα, επομένως μπορείς να ξέρεις από ποια τιμή και κάτω βρισκόταν η πίεση... Στην μηχανή σου φαίνεται ότι ο στροφαλοφόρος τροφοδοτείται με λάδι από το μεσαίο έδρανο, άρα το κομβίο που αστόχησε παίρνει πρώτο λάδι. Επιβεβαίωσέ το, διότι αν είναι όντως έτσι, το συγκεκριμένο κομβίο συνεχίζει να λιπαίνεται ακόμη κι αν πέσει η πίεση λαδιού. Αν όμως δεν ισχύει το παραπάνω, η πτώση πίεσης (όχι ο μηδενισμός της) μπορεί να στερήσει πλήρως το λάδι, ιδίως υπό υψηλές στροφές. Βέβαια, όλα αυτά πάνε παρέα και με τους υπόλοιπους ελέγχους (κατάσταση όλων των εδράνων, του εκκεντροφόρου, της κεφαλής, του φίλτρου κλπ).

Η σωστή αρίθμηση της παραγράφου είναι §5.4.3.2.2 (2)Α. Αυτό λέει, αλλά προφανώς δεν έχει νόημα για τόσο μικρές διατομές. Και, όντως ο Ευρωκώδικάς είναι σε μεγάλο βαθμό προβληματικός. Από την άλλη, πιθανότατα τα υποστυλώματα σου να μπορούν να θεωρηθούν δευτερεύοντα σεισμικά στοιχεία, οπότε δεν εφαρμόζεται η §5.4.3.2.2. (2)Α. Επίσης, ίσως να σε ενδιαφέρει η §5.4.3.2.2 (12)Α που σου επιτρέπει να βάλεις την ενδιάμεση ράβδο με απλούς (δίτμητους) συνδετήρες, εφόσον πληροίς τις προϋποθέσεις. Προσωπικά μάλλον δεν θα έβαζα την ράβδο, χωρίς να το πολυσκεφτώ. Αφού όμως το σκέφτεσαι, κάτι από τα παραπάνω θα σε βοηθήσει.

Η κυμαινόμενη φόρτιση δεν είναι μονότονη. Ακόμη και όταν είναι μόνο εφελκυσμός. Η υπόθεση ότι υπήρξε χαλάρωση του κοχλία πριν την θραύση έχει ορισμένα προβλήματα: Πρέπει να εξηγηθεί γιατί δεν ακουγόταν το χτύπημα (για διάκενο 0,1mm ο ήχος είναι τρομακτικός). Επίσης, η ακατάσχετη απώλεια λαδιού από το κουζινέτο οδηγεί σε πτώση πίεσης (ανάβει το λαμπάκι στο καντράν). Με όλα τα επιχειρήματα που φέρνω ενάντια στην χαλάρωση και την κόπωση, δεν σημαίνει ότι αποκλείεται να υπήρξε κάποιο ελάττωμα του κοχλία. Απλά: Είναι προφανές ότι κόλλησε το κουζινέτο. Δεν φταίει γιαυτό ο κοχλίας. Η αστοχία του ήρθε μετά, και ήταν συνέπεια του κολλήματος. Οι κοχλίες υψηλής αντοχής σπάνε πάντα με κρυσταλλική επιφάνεια, που αλλάζει μορφή κοντά στο σπείρωμα. Χρειάζεται πολύ μεγάλη γνώση και εξειδίκευση (που δεν την έχω), καθώς και γνώση του συγκεκριμένου χάλυβα για να βγει πόρισμα. Δεν βλέπω να λείπει κάτι. Βλέπω ότι η μπιέλα στράβωσε πριν σπάσει. Πρόσεξε ότι όπως έχεις στήσει τα δύο κομμάτια, η καμπυλότητα του εδράνου (που μεταβάλλεται λόγω της κάμψης) κάνει γόνατο στην θέση της θραύσης. Αν φέρεις τα δύο κομμάτια σε επαφή (στην επιφάνεια θραύσης) θα δεις την καμπυλότητα να μεταβάλλεται ομαλά, χωρίς γόνατο... Δεν λείπει υλικό, απλά έχει παραμορφωθεί. Οι θραύσεις των κοχλιών θεωρώ ότι έγιναν στην ίδια φάση (όταν το πιστόνι ήταν κοντά στον ΑΝΣ) επειδή η αντοχή του ενός κοχλία είναι πολύ μικρή για να αντέξει το φορτίο που ήδη κουβαλούσε + το φορτίο του άλλου κοχλία σε πρόβολο. Φυσικά δεν υπάρχουν ενδείξεις, είναι απλώς εικασία. Η μπιέλα έσπασε μετά, αφού πρώτα χτύπησε στον στροφαλοθάλαμο και στράβωσε. Ίσως να έσπασε στο πρώτο χτύπημα, ίσως και όχι. Γενικώς πάντως έσπασε από το χτύπημα του στροφαλοφόρου στην εξωτερική της μεριά.

Φαίνεται λοιπόν ότι το πιστόνι δεν κόλλησε. Κόλλησε όμως κανονικότατα το κουζινέτο της μπιέλας, και μάλιστα άκρως εντυπωσιακά. Μετά ήρθε η αστοχία. Πρώτα έσπασε η βίδα προς την σπασμένη μεριά, όταν το έμβολο ήταν κάπου κοντά στο ΑΝΣ. Στην συνέχεια, το κάτω τμήμα της μπιέλας λειτούργησε σαν μοχλός, κι έσπασε και η δεύτερη βίδα. Όταν ο στρόφαλος ξαναγύρισε στο ΑΝΣ βρήκε την μπιέλα στο 1/3 περίπου της διαδρομής και την κοπάνησε στο τοίχωμα του στροφαλοθαλάμου. Ο στροφαλοθάλαμος τρύπησε και το άκρο της μπιέλας στράβωσε προς τα μέσα. Προφανώς τα χτυπήματα συνεχίστηκαν μέχρι να σταματήσει η μηχανή. Το κόλλημα των κουζινέτων και η αυξημένη ένταση λόγω τριβής και λόγω θερμικής διαστολής έσπασε την βίδα. Δεν βλέπω λόγο να κατηγορήσουμε την κόπωση. Οι βίδες υψηλής αντοχής σπάνε με αυτόν τον τρόπο ακόμη και έναντι μονότονης φόρτισης. Το πρόβλημα ξεκίνησε από ανεπαρκή λίπανση ή από σκουπιδάκια που έφτασαν στο έδρανο με το λάδι. Από την στιγμή που καταστρέφεται το φιλμ λαδιού, είναι υπόθεση δευτερολέπτων (πάντως όχι λεπτών) η πλήρης καταστροφή του εδράνου. Εδώ το κουζινέτο κόλλησε κυριολεκτικά στον στροφαλοφόρο, και πρόλαβε να κάνει αρκετές περιστροφές μαζί του μέχρι να σπάσει η μπιέλα. Το ψάξιμο μάλλον πρέπει να συνεχιστεί στα υπόλοιπα κουζινέτα, στα λάδια και στο φίλτρο λαδιού...

Άρα, για να καταλάβω, έσπασε το κάτω τμήμα της μπιέλας, μετά με κάποιον τρόπο βγήκε, και η μπιέλα έμεινε στον αέρα. Στην συνέχεια, καθώς η μπιέλα κατέβαινε, ο στροφαλοφόρος άρχισε να την χτυπάει, την στράβωσε, κι όταν έφτασε κάτω και το πιστόνι το έσπασε και το γύρισε στο πλάι, ενώ η κεφαλή της μπιέλας μαζί με τον πείρο είχαν ήδη ελευθερωθεί; Σε τι κατάσταση είναι οι θάλαμοι καύσης; Μήπως έχουν μαζεμένη αιθάλη; (Μπορεί να είχαν μαζέψει αιθάλη, η οποία να καθάρισε όταν αποκαταστάθηκε το πρόβλημα με την εξάτμιση). Η κεφαλή του εν λόγω κυλίνδρου μήπως παρουσιάζει καμία ένδειξη ότι το πιστόνι έβρισκε στο ΑΝΣ; Οι πλαϊνές επιφάνειες του κομβίου (αυτές μεταξύ των οποίων κεντράρει η μπιέλα) μήπως δείχνουν να υπήρξε τριβή μετάλλου με μέταλλο;