ζητήματα με πεζοδρόμιο

[mponikos]

Κάποια στιγμή στο παρελθόν, ενώ έλειπα χρόνια από ένα ισόγειο γωνιακό ανοίκιαστο μαγαζί μου (το είχα κλειστό), ο "κακός" γείτονας δεν ξέρω με τίνος πλάτες, κατάφερε να βυθίσει (κατά 15-20 εκατοστά) τμήμα του πεζόδρομου ή πεζοδρομίου μου μπροστά από τη μια πλευρά του μαγαζιού μου (ακριβώς στη μέση των 4 πεζοδρομιακών πλακών [50 εκ. Χ 50 εκ. η καθεμιά]), και το κατάντησε υπαίθριο αγωγό  οικιακών - αύλειων νερών του, προς τον παρακείμενο δρόμο - περνώντας όλα αυτά μπροστά από τις εισόδους  του μαγαζιού μου.  Συγκεκριμένα, έπλενε την αυλή του και τα απορρίμματα του σκύλου του, τα έσπρωχνε στο πεζοδρόμιο κι από εκεί τερμάτιζαν στο ρείθρο ενός δημόσιου δρόμου (μπροστά από την είσοδο του μαγαζιού μου). Ο δρόμος είναι ημιτελής, έχει πεζοδρόμιο μόνο από τη μια πλευρά, από την άλλη έχει χαντάκι (περιοχή στα όρια της πόλης), οπότε πρακτικά τα νερά σκορπίζονταν και στέγνωναν μπροστά στην πόρτα του μαγαζιού μου, δεν κατευθύνονταν σε κάποιο σύστημα απορροής όμβριων (περιοχή με ημιτελή ρυμοτομία.)

 

Υπόψη ότι ο επίμαχος πεζόδρομος που αναγράφω, είναι κάθετος στο δημόσιο δρόμο, είναι στην ουσία χώρισμα μεταξύ ιδιωτικών περιουσιών και δημόσιου πάρκου κι όχι χώρισμα ιδιωτικών περιουσιών και δημόσιου δρόμου!

 

Με το που γύρισα στην περιουσία μου - και αντιλήφθηκα την κατάσταση,  εξήγησα στο γείτονα ότι αυτή η κατάσταση της ροής -  προώθησης των αύλειων  υδάτων του, διά του βυθισμένου τμήματος του πεζοδρομίου μου κι ο πραγματικός τερματισμός τους στην πόρτα του μαγαζιού μου, με ζημιώνουν - θα διώχνουν μελλοντικούς πελάτες. Ιδιαίτερα όταν στην ουσία είναι "παλιόνερα"!  Δεν μπορώ να στήσω ένα τραπέζι και δυο καρέκλες, με την κλίση που είχε διαμορφωθεί (με ενέργειές του)! Ότι στο πεζοδρόμιο πέφτουν μόνο τα νερά της βροχής, ότι μόνο αυτά οδηγούνται στο σύστημα απορροής ομβρίων (κατά το νόμο). Ότι.. ότι.. ότι!

 

Δυστυχώς έπεσα σε κακό γείτονα. Η μόνιμη επωδός των απαντήσεών του ήταν: "Και τι θα κάνω εγώ με τα δικά μου νερά; Πού να τα πάω;"  Ενώ του είχε εξηγηθεί πέραν των κοινωνικών λόγων, ότι ο ισχύων νόμος (αστυνομικές διατάξεις) ότι δεν επιτρέπονται οικιακά νερά στο πεζοδρόμιο και το δρόμο.  Ότι θα μπορούσε να φτιάξει εντός της αυλής του όποιο σύστημα εύρισκε - αλλά στο πεζοδρόμιο ή στο δρόμο δεν μπορεί να τα βγάζει!  Έκανα διαδικασία παραπόνων (σύστασης) στο τοπικό τμήμα, παραδέχτηκε ότι έβγαλε αύλεια ύδατα - αλλά ότι πλέον συμμορφώθηκε!  Στην ουσία δε συμμορφώθηκε, συνεχίζει να βγάζει στο πεζοδρόμιο τα αύλεια ύδατά του. Κάλεσα μετά, δυο φορές το 100, αλλά  είτε δεν τον έκαναν τσακωτό (δεν άνοιγε την πόρτα) είτε τα αστυνομικά όργανα έδειχναν υπερβολική επιείκεια! "Να μην το ξανακάνει."  (είναι περίπτωση ανθρώπου).

 

Στο τέλος, αποφάσισα να επισκευάσω το πεζοδρόμιο (στο τμήμα που έχω την ευθύνη, σαν παρόδιος). Έκανα αίτηση επισκευής στον τοπικό δήμο (διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών του),  ήλθε αρμόδιο όργανό του, έκανε αυτοψία και μου δόθηκε γραπτή άδεια ανακατασκευής του. (του δικού μου τμήματος του πεζοδρομίου)  Ενημέρωσα το γείτονα ότι έλαβα νόμιμη άδεια ανακατασκευής του πεζοδρομίου κι ότι θα προβώ στην εκτέλεση των σχετικών εργασιών  την άλλη μέρα. Ανακατασκεύασα το τμήμα του πεζοδρομίου μου, εξαφανίζοντας την καταβύθιση,  φέρνοντας το στο ίδιο επίπεδο, εναρμονισμένο απόλυτα με την πρότερη ομαλή επίπεδη κατάσταση - χωρίς να μένουν πουθενά στάσιμα όμβρια ύδατα, σε όλο το μήκος του μεγάλου πεζόδρομου-πεζοδρομίου. Εναρμονισμένο απόλυτα και με το σχετικό άρθρο στο νέο Γ.Ο.Κ. (για τα πεζοδρόμια). Κλίση ως 2%, προς τον κάθετο άξονα του πεζοδρομίου, (και ως προς τον οριζόντιο ακόμα), χωρίς σκαλοπατάκια... και στην πράξη, χωρίς κανένα πρόβλημα στασιμότητας όμβριων.

 

Σημείωση: Κατά την επισκευή αυτή, άφησα απείραχτες  4 βυθισμένες πεζοδρομιακές πλάκες  (50 Χ 50 εκ.) που ήταν στο χώρο του πεζοδρομίου  που έχει την ευθύνη ο γείτονας, γιατί δεν είχα άδεια να προχωρήσω την ανακατασκευή πέραν του δικού μου τμήματος  ευθύνης του δημόσιου πεζοδρομίου. Αν προχωρούσα την επισκευή και στο δικό του πεζοδρόμιο θα έκανα παράβαση της άδειας κλπ..

Δηλαδή, στην πράξη, αν βρέξει μένουν στάσιμα βρόχινα νερά στις 4 αυτές πεζοδρομιακές πλάκες, για λίγες ώρες. Εκτίμησα - μου φάνηκε αυτονόητο, ότι ο ίδιος ο γείτονας θα αναλάβει ο ίδιος την ανύψωσή τους-ευθυγράμμισης-ισοεπιπεδοποίησής τους με το υπόλοιπο πεζοδρόμιο (ή πεζόδρομο), αφού με το νόμο, ο παρόδιος φέρει την ευθύνη του πεζοδρομίου.

 

Ο κακός γείτονας μετά από 2-3 εβδομάδες, άρχισε παράπονα δεξιά αριστερά... ότι λιμνάζουν τα νερά...  κλπ κλπ.  Παραπονιέται για τα λιμνάζοντα πλέον βρόχινα νερά στο συγκεκριμένο τμήμα του πεζοδρομίου - ενώ στην ουσία "δολιχοδρομεί" για να βγάζει στο πεζοδρόμιο τα αύλεια νερά του, ανενόχλητος.

 

Το αναμενόμενο ήταν κατά την εκτίμησή μου, να πάει στο δήμο, να πάρει άδεια ανακατασκευής κι αυτός και να φτιάξει τις 4 πεζοδρομιακές πλάκες. Πλάκες (σε μικρές ποσότητες) τις διαθέτει δωρεάν στους δημότες του ο τοπικός δήμος.

 

Επαναλαμβάνω ότι δεν υπάρχει ουσιαστικό ζήτημα με λιμνάζοντα, δολιχοδρομεί, έχοντας στο μυαλό του να υπάρχει δυνατότητα  για να μπορεί να βγάζει εύκολα τα αύλεια νερά του στο πεζοδρόμιο! Με την κλίση που είχε δώσει!

 

Έμαθα ότι κινείται για ασφαλιστικά μέτρα, υποθέτω για επαναφορά της πρότερης κατάστασης, όπου δεν μαζεύονταν λιμνάζοντα.

 

Είναι δυνατόν το δικαστήριο να διατάξει επαναφορά στην πρότερη κατάσταση, δηλαδή επαναφορά σε μια αυθαίρετη κατάσταση πεζοδρομίου,  μη εναρμονισμένη με το άρθρο του Γ.Ο.Κ. για τα πεζοδρόμια;

 

Το καταλαβαίνω ότι δεν είναι ακριβώς ακριβώς ζήτημα για μηχανικούς... ότι είναι περιπλεγμένο με νομικές καταστάσεις...  αλλά αν κάποιος έχει κάποια εμπειρία από παρόμοιες καταστάσεις, το πώς το χειρίστηκε, θα είναι πολύτιμη η μετάδοσή της! (αποκλείεται προκαταβολικά περίπτωση συνεννόησης με το γείτονα, είναι και δόλιος και απολίτιστος [κυριολεκτικά]).