Γεια σας συνάδελφοι,
Έχω μια μελέτη ενός μεγάλου φωτοβολταϊκού σταθμού, και έχω ένα θέμα όσον αφορά την μεταφορά της ενέργειας από τουσ πίνακες Χ.Τ. στους Μ/Σ.
Στην έξοδο του πίνακα υπολογίζεται ότι έχουμε το μέγιστο ρεύμα (ιδανικές συνθήκες ημέρας, θερμοκρασίας, κτλ) ίσο με 1680Α. Οι πίνακες προσφανώς και αποτελούνται από μπάρες, αλλά θα πρέπει αυτό το ρεύμα να μεταφερθεί στους Μ/Σ που βρίσκονται γύρω στα 5 μέτρα πίσω από τα πίλαρ - πίνακες.
Το ερώτημα που έχω είναι το εξής:
Για αυτήν την εφαρμογή, τι συνθήκες λαμβάνται υπόψιν? δεδομένου ότι η όδευση των καλωδίων θα γίνεται κατά 2 μέτρα υπόγεια, και στην συνέχεια εναέρια 3μ πάνω σε σχάρα ώστε να κουμπώσω στην χαμηλή του Μ/Σ.
Ο ΕΛΟΤ ναι μεν προδιαγράφει ότι λαμβάνουμε την δυσμενέστερη των περιπτώσεων όταν έχουμε μικτή όδευση (εδαφος-αέρας), αλλά είναι αυτη η απόσταση ικανή για να λάβουμε υπόψιν μας τους "αυστηρούς" συντελεστές δίορθωσης 0,6-0,7 κλτ?
Επίσης ο ΕΛΟΤ λαμβάνει υπόψιν του συνεχείς φορτίσεις των καλωδίων στο μέγιστο ρεύμα, πράγμα που στα φωτοβολταικά δεν ισχύει. Η φόρτιση με το μέγιστο ρεύμα είναι μόνο κάποιες ώρες των "ιδανικών" ημερών.
Επομένως να υπολογίζω 3x(1x300) / 4x(1x240)/ 6x(1x185) σε κάθε φάση???
Ελπίζω να μην σας μπέρδεψα και να μπορέσετε να βοηθήσετε..
Ευχαριστώ