Αυτό πάντως που έχει στο μυαλό του ο μέσος Έλληνας, είναι ότι η κατασκευή στην οποία μένει, διαρκεί από 80 έως 100 χρόνια. Ειδικά στις πολυκατοικίες της δεκαετίας του '60 (Παγκράτι, Κυψέλη, Κολονάκι, Ιλίσια, Πατήσια κλπ κλπ).
Και δεν παραδέχεται ότι ο Φ.Ο. είναι "χάλια", δηλαδή ριχτικά με το χέρι, σίδερα "άστα να πάνε", οπλισμός μπαλκονιών προς τα ... κάτω, κλπ κλπ.
Περάσανε και 2 καλοί σεισμοί το 1981 και το 1999 και σοβάδες ΔΕΝ πειραχτήκανε καν, οπότε σου λέει Ολα Καλά.
Δεν μπορείς να πεις σε 10 ~ 30 ιδιοκτήτες μιας πολυκατοικίας : "φύγετε - κινδυνεύετε". Μια γιαγιά να πει ΟΧΙ, πάει η ιστορία. Και που θα μείνουν, και τι θα κάνουν και γκρίνια για τα καινούργια διαμερίσματα που θα τους παραδοθούν κλπ κλπ.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά. Μεγαλοεργολάβος στη Γλυφάδα, πήγε σε 2 παλιές πολυκατοικίες, βρήκε 1 προς 1 τους ιδιοκτήτες, τους έδωσε από 3.000 έως 5.000 €/m2 και τους αγόρασε τα διαμερίσματα τους.
Γκρέμισε και τις 2 πολυκατοικίες και τώρα ανεγείρει 2 κτίρια γραφείων με ισόγεια καταστήματα. Από τον "αέρα" και τα ενοίκια των ισογείων, ελπίζει να αποσβέσει τα χρήματα του !!! και οι όροφοι με τα γραφεία, χωρίς να τον πολυνοιάζει, θα είναι το "κερασάκι στην τούρτα".
Το ανωτέρω παράδειγμα όμως, δεν μπορεί να εφαρμοστεί (όπως καταλαβαίνετε) σε όλες τις γειτονιές με τις παλιές