Στην ελληνικη ισως τους ακουσεις και κεφαλοποιημενους ηλους.Παραυτα δεν ειναι διαδεδομενη η ονομασια αυτη.Η χρηση αυτης της μεθοδου εχει ως εξης:
Εχεις ενα "πιστολι" οπου εκει κουμπωνεις μπροστα, τον ηλο σου.Shear connector ειναι ,κλασσικος στην μορφη, αν θυμαμαι καλα.
Το πιστολι αυτο ειναι ικανο να παραγει πολυ ισχυρο φωτοβολταικο τοξο μπροστα στην "μυτη" του.Σχεδον στιγμιαιο ή εν παση περιπτωσει διαρκει λιγο.Το ποσο ισχυρο ειναι αυτο ,το ρυθμιζεις ωστε να μην καταστρεψεις το πελμα.
Εχοντας καθορισει απο πριν τις θεσεις των διατμητικων σου ηλων ,τοποθετεις εκει καθετα το πιστολετο με την μυτη να ακουμπαει την συγκεκριμενη θεση.Ο ηλος προεξεχει απο το πιστολι λιγο και το ακρο του που θα εισχωρησει ειναι σαν κωνος με μια μικρη ακιδουλα στο τελος.Μεσω αυτης της ακιδας δημιουργειται το φωτοβολταικο τοξο, τοπικα.
Το τοξο "λιωνει" τον χαλυβα και ταυτοχρονα με μια ακαριαια κινηση εισαγεται ο ηλος μεσα. Το τηγμενο υλικο εξωθειται απο την θεση εκεινη αλλα χαριν σε ενα κεραμικο δαχτυλιδι που ειναι τοποθετημενο γυρω απο τον ηλο ,δεν "ανοιγει" αλλα αντθετα δημιουργει μια ,ας το πουμε προσθετη συγκολληση, η οποια ομως ειναι απο το ΙΔΙΟ το υλικο του χαλυβα!Δεν ειναι "ξενο σωμα".
Μετα την τοποθετηση ,σπας αυτο το κεραμικο δαχτυλιδι (εξου και γιατι ειναι κεραμικο) και συνεχιζεις στην επομενη θεση σου.
Το θετικο με αυτην την μεθοδο ειναι η ταχυτητα που εξασφαλιζεις καθως και το οτι ο ηλος και η διατομη σου γινονται ΕΝΑ.
Πληροφοριες δεν ξερω παραπανω.Τα παραπανω τα γνωριζω απο το ΔΠΘ οπου κανουν χρηση της μεθοδου στα εργαστηρια μεταλλικων κατασκευων(1 -2 ειναι νομιζω στην ελλαδα..) με αξιοζηλευτα αποτελεσματα παρακαλω
Αυτα. Ελπιζω να μην εγινα κουραστικος.