Sparkk

οκ παιδιά ίσως έχετε δίκιο για τους εργολάβους. Δεν έχω εμπειρία και με τόσα που γίνονται σε αυτή τη χώρα δεν αμφιβάλω καθόλου. Επίσης έχετε δίκιο για το ότι παίζει ρόλο και το είδος της κατασκευής. Οπότε εφόσον οι εργολάβοι είναι ασύμφοροι θα πρέπει να αναζητήσουμε το κόστος με μεμονωμένους εργάτες. Σε αυτή την περίπτωση πιστεύω πως πετυχαίνεται το 1000ευρώ/τ.μ. π.χ. έχω ρωτήσει για φέρουσα τοιχοποιία 100τ.μ. ισόγειο χωρίς υπόγειο. πλάκα ραντιέ 50 εκ.=50 κυβικά * 220 ευρώ/κυβικό = 11.000 ευρώ φέρουσα τοιχοποιία με μικρές κολώνες ανά διαστήματα 20.000 ευρώ κεραμοσκεπή (δε ρώτησα, να υποθέσω περίπου 10.000 ευρω; ) υδραυλικά-ηλεκτρολογικά (δε ρώτησα, να υποθέσω 15.000 ευρώ; ) πόρτες - παράθυρα περίπου 10.000 ευρώ πλακάκια - εσωτερικά χωρίσματα από γυψοσανίδα να βάλλω άλλα 10.000 ευρώ; να προσθέω και την άδεια άλλα 10.000 περίπου; σύνολο έχουμε δηλαδή 86.000 ευρώ χωρίς έπιπλα και συσκευές (κ χωρίς την αρχική εξκαφή η οποία δεν θα κοστίσει πολύ αφού θα πέσει ραντιέ). Χοντρικά δηλαδή τελειωμένο θα πιάσει γύρο στα 100.000 ευρώ. Και επειδή η τιμή στα μπετά λόγο κρίσης είναι πολύ χαμηλή, πιστεύω πως σκελετός από οπλ. σκ. και τοιχοποιία από τούβλο θα έρθει ακόμα πιό φθηνά.

1600 ευρώ/τ.μ. και μάλιστα μέτριας ποιότητας; τι λέτε ρε παιδιά; από χρυσάφι θα το φτιάξει το σπίτι; το τελευταίο διάστημα έχω επικοινωνήσει με καμιά 15αριά κατασκευαστές και σχεδόν όλοι αναφέρουν τιμές 800-1000 ευρώ/τ.μ. Τι παραπάνω δηλαδή κατά τη γνώμη σας θα έπρεπε να προστεθεί (ή δεν προσθέτουν οι κατασκευαστές) στην κατασκευή ώστε να αυξηθεί το κόστος περίπου στο διπλάσιο;

καλησπέρα, γνωρίζεται κάποιο βιβλίο που να περιγράφει την τεχνική χτισίματος με πέτρα;

ένας τρόπος που γνωρίζω για προϋπηρεσία είναι μέσο της σχολής για πρακτική άσκηση το καλοκαίρι. Κάποιες σχολές έχουν προγράμματα τα οποία λειτουργούν ως εξής: Ο φοιτητής επιλέγει τον εργοδότη για τον οποίο θέλει να εργαστεί, πάει του το λέει και εάν αυτός συμφωνεί εργάζεται γι' αυτόν (δεν υπάρχει λόγος να μην συμφωνήσει γιατί δεν επιβαρύνεται σε τίποτα μιας και ο φοιτητής θα πληρωθεί από τη σχολή - στην περίπτωσή μου 350ευρώ για 2 μήνες το καλοκαίρι). Η παγίδα είναι ότι σε κάποια μεταπτυχιακά την πρακτική άσκηση της σχολής δεν τη θεωρούν προϋπηρεσία και έτσι κάποιος που τα καλοκαίρια εργαζόταν π.χ. ως σερβιτόρος θα έχει περισσότερες πιθανότητες να επιλεγεί από κάποιον που εργαζόταν στο αντικείμενο της σχολής. Το πλεονέκτημα είναι ότι μπορείς να εργαστείς σε όποια εταιρεία γουστάρεις, να κάνεις γνωριμίες, και αν δούνε ότι είσαι και καλός να σου προτείνουν και συνεργασία στο μέλλον...

Παρά το ότι δεν έχω καμία σχέση με τις συγκεκριμένες σχολές, η εμπειρία μου από το ελληνικό πανεπιστήμιο (Διοίκηση Επιχειρήσεων) μου έδειξε ότι ακόμα και εάν κάποιος έχει όρεξη και επιθυμεί να πάρει στα σοβαρά τις σπουδές του, υφίσταται τέτοιο πόλεμο από το ίδιο το σύστημα που τελικά το να τα καταφέρει καταντάει θέμα συγκυριών και τύχης, και λιγότερο ικανοτήτων και θέλησης. Το να πρέπει π.χ. να διαβάσεις 6 τόμους των 400 σελίδων ο κάθε ένας, μια εβδομάδα πριν την εξεταστική γιατί τότε σου τους έδωσαν!!! το να πας να παρακολουθήσεις διάλεξη και να μην ακούγεται ο καθηγητής παρά μόνο στα 20 άτομα των 2 πρώτων εδράνων και να μην τον ενδιαφέρει, το να ψάχνεις τον καθηγητή για να προχωρήσεις την πτυχιακή σου και να μην τον βρίσκεις πουθενά, το να βλέπεις τους φίλους σου να περνάνε μαθήματα με οχτώ και εννιά χωρίς να γνωρίζουν καν τι μάθημα δίνουν και εσύ να φτύνεις αίμα για να γράψεις με την αξία σου τέτοιο βαθμό, το να κάνεις πρακτικές τα καλοκαίρια με το σκεπτικό να μετρήσουν ως προϋπηρεσία στην αίτηση για το μεταπτυχιακό, και στο τέλος να σου λένε ότι οι πρακτικές (οι οποίες αφορούν και το αντικείμενό σου) δε μετράνε ως προϋπηρεσία αλλά μετράει οποιαδήποτε άλλη εργασία (δηλαδή αν δούλευα π.χ. σκουπιδιάρης θα το μετρούσαν ως προϋπηρεσία, την πρακτική όμως στην τράπεζα δεν την μετράνε) Ωχαδερφισμός, ανοργανωσιά, έλλειψη υποδομών, παράνοια. Η συμβουλή μου είναι εφόσον το παιδί σας έχει όρεξη και θέληση να πάρει στα σοβαρά τις σπουδές του, να πάει στο εξωτερικό γιατί είναι κρίμα να χαραμίζονται άτομα με ικανότητες. Το κόστος ίσως να είναι λίγο μεγαλύτερο αλλά δε θα νοιώθετε ότι περπατάτε σε τεντωμένο σκοινί. Εγώ έτσι θα ένοιωθα αν είχα παιδί σε ελληνικό πανεπιστήμιο.