georgios acoustics

Καλησπέρα Συνάδελφε Μετά από 3 χρόνια είδα την δημοσίευση και θα ήθελα να προσπαθήσω να δώσω και εγώ μια απάντηση Η συνάδελφος που έγραψε το άρθρο σχετικά με την ηχομονωτική ικανότητα των οικοδομικών στοιχείων σε σχέση με τη μάζα τους είναι σωστό. -Καταρχήν η ηχομονωτική ικανότητα των ελληνικών τούβλων δεν θα έλεγα οτι προσφέρουν ικανοποιητικό δείκτη ηχομείωσης (R'w) οταν αναφερόμαστε σε κτιριακή ηχομόνωση και συγκεκριμένα σε χρήση κατοικιών. Η μάζα των ελληνικών τούβλων είναι της τάξης 600-750Kg/m3 (πολύ μικρή θα έλεγα). Στην Ευρωπη η κατασκευαστική βιομηχανία χρησιμοποιεί τούβλα τουλάχιστον διπλάσιας μάζας, με αποτελεσμα η αερόφερτη ηχομόνωση (όχι κτυπογενής) να τηρεί τις απιτήσεις του αντιστοιχου οικοδομικού κανονισμού . Στην ελλάδα δεν ζητήθηκε "ποτέ" από την πολεδομία μελέτη ηχομόνωσης και φυσικά πιστοποιημένη μέτρηση μετά την εκτέλεση των εργασίων. Αυτο έχει ως αποτέλσμα να αγοράζει κάποιος διαμέρισμα, να πληρώνει μπάνια , πλακάκια, κουφώματα κτλ και να μην ξέρει τι θα τον περιμένει στο θέμα της ηχοπροστασίας.. - Ειχα μια κουβέντα για την πλάκα zoellner προσφοτα και την ηχομονωτική της ικανότητα. Τυπικά μια συμπαγής πλάκα πάχους 17εκ ζυγίζει περίπου 350Kg/m2. Αυτό με βάση το γερμανικό πρότυπο DIN4109 δίνει εκτίμηση 52dB (μονοκέλυφος άκαμπτων τοίχων και οροφών) Στην πλάκα zoellner , αλλάζει η διατομή (απο 5 έως 35 εκ) οπότε δεν μπορεί να προσδιοριστεί η εκτίμηση του σταθμισμένου δείκτη ηχομειωσης. Παρόλα αυτά θα έλεγα ο ποιο ασφαλής τρόπος είναι με πιστοποιημένη μέτρηση σε εργαστήριο η΄και μέτρηση σε έργο. - Στις κατασκευές σημαντικό ρόλο παίζει (εκτός από τον δείκτη ηχομείωσης) , η ιδιοσυχνότητα της μονοκέλυφης ή και διπλοκέλυφης κατασκευής. Αυτη η ιδιοσυχνότητα καθορίζει και την περιοχή όπου το δομικό στοιχειό, παρουσιάζει μια "πτώση" ηχομείωσης η οποία αντιστοιχει σε μια μικρή συχνοτική περιοχή. Αυτο πρακτικά μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί ανάλογα με τον τρόπο έδρασης-ανάρτησης κάθε υλικού. Συνήθως οι συμπαγείς πλάκες έχουν χαμηλή ιδιοσυχνότητα, με αποτελεσμα να μην προκαλούν προβλήματα ηχοπροστασίας. βεβαια η έννοια "ακούω" "δεν ακούων" τον δίπλα, έχει να κάνει με τον θόρυβο βάθους στο δωμάτιο λείψης και με την ακουστική ισχύς στο δωμάτιο εκπομπής π.χ. ένταση ομιλίας,μουσικής Τωρα η χρήση σκληρών οικοδομικών υλικών (π.χ. εξυλασμένες πολυστερίνες daw κτλ) αλλάζουν την ηχομονωτική ικανότητα άκαμπτων κτιριακών στοιχείων. Η μεγάλη δυναμική ακαμψία "dynamic stiffeness" τέτοιων υλικών σε συνδιασμό με τον τρόπο σύζευξης με τον τοίχο-πλάκα (ελαστικός / άκαμπτος / διαμπερές αρμός) δημιουργεί προβλήματα συντομισμού. Συνήθως ανεβαίνει η ιδιοσυχνότητα του κελύφους (περίπου στα 500-1000Hz) δημιουργώντας "τρύπα" στο δομικό στοιχειό με αποτέλεσμα να περνάει ο ήχος και να γίνεται αντιληπτός στην περιοχή που είναι ευαίσθητο το ανθρώπινο αυτί. Τώρα η χρήση υλικών τύπου ορυκτοβάμβακα (υαλοβάμβακας, πετροβάμβακας κτλ) δεν "κάνουν" ηχομόνωση οπως λένε και στην πιάτσα, αλλά απορροφούν τον συντονισμό στο διάκενο μιας διπλοκέλυφης κατασκευής. Βεβαια αυξάνουν κατά ένα μικρό βαθμό 2-3dB την ηχομόνωση (μονο για συγκεκριμένες συχνότητες). Τελος μέσα σε όλα αυτά παίζει ρόλο και η διάδοση του ήχου από "πλευρικές μεταδόσεις" δομικών στοιχείων, περα από το χώρισμα που αναλυσα στις παραπάνω παραγράφους. Πρακτικά μπορεί ένας κατασκευαστής π.χ. γυψοσανίδων να πιστοποιεί με ένα "Α" βαθμό ηχομείωσης , αλλά στην πράξη να "χάνεις ηχομόνωση" από πλευρικούς τοίχους, πατώματα, οροφές. Ο υπολογισμός και η πρόβλεψη των πλευρικών μεταδόσεων είναι μια πολυπλοκη και σύνθετη διαδικασία. Αν υπάρχει ενδιαφέρον μπορούν οι συναδελφοι να αναφερθούν στην νέα ευρωπαική οδηγία υπολογισμού EN ISO 12354 (Part 1) Τελος θέλω να καταλείξω, οτι μαλλον δεν έγινα σωστή πρόβλεψη , στο σχεδιασμό της πλάκας, δεν λείφθηκαν υπόψιν οι αναρτήσεις των πρόσθετων θερμομονοτικών υλικών που υποβιβάζουν σε μεγάλο βαθμό τον δείκτη ηχοπροστασίας της πλάκας. Για τον κτυπογενή ήχο δεν αναφέρθηκα καθόλου (κρούσεις, πτώσεις στις πλάκες) όπου εκεί χρησιμοποιούνται διαφορετικά υλικά για την απόσβεση των κραδασμών (σπειροειδή ελατήρια, ελαστικές εδράσεις, αντικραδασμικά πελαματα, πλάκες ορυκτοβάμαβακα υψηλής πυκνότητας ) και διαφορετικός τρόπος σχεδιασμού και υπολογισμού. Δυστυχώς η ηχομόνωση στην Ελλάδα είναι σε νηπιακό επείπεδο και έχει καταλήξει να πουλιεται απο συνεργεία και προμηθευτές κτιριοδομικών υλικών σαν ένα προιοντικό π.χ. "Βαλε πετροβάμβακα και γυψοσανίδα και δεν θα ακούς τίποτα" Ελπίζω να σας κάλυψα , τουλάχιστον για τις βασικές αρχές ακουστικού σχεδιασμού. Με Φ.Χ. Γιώργος