υπάρχουν ημμυ-τες (εμπ) που
1η κατηγορια : με το που παρουν το πτυχιο τους, φευγουν για εξωτερικο να
κανουν μεταπτυχιακο π.χ. αγγλια
2η κατηγορια : με το που παρουν το πτυχιο τους, κανουν μεταπτυχιακο στην
ελλαδα
3η κατηγορια : πιανουν δουλεια στην ελλαδα και αν υπαρξει αναγκη κανουν
μεταπτυχιακο μελλοντικα.
Προσωπικα κλινω στην δευτερη κατηγορια. Αν και ακομα δεν εχω παρει το πτυχιο (κοντευω) σκεφτομαι τι να κανω, και εκει που κλινω ειναι η δευτερη κατηγορια για τους εξης λογους :
α) αισθανομαι οτι δεν εχω μαθει οσα θα ηθελα στην ενεργεια. Βλεποντας τα μεταπτυχιακα μαθηματα, δημιουργειται η πεποιθηση οτι θα μαθω πολλα και χρησιμα πραγματα
β) σκεφτομαι οτι αν πιασω δουλεια , μετα αν θελησω να κανω μεταπτυχιακο θα ειναι πολυ πιεστικο διοτι θα δουλευω 10-12 ωρες στη δουλεια, συν το διαβασμα για μεταπτυχιακο, δεν ξερω κατα ποσο θα προλαβω.
γ) αν πιασω δουλεια, μετα κατα ποσο θα ειμαι ετοιμος να ξαναστρωθω για διαβασμα; ενω μετα το πτυχιο εχω μπει σε ενα ρυθμο.
δ) θα 'μετρω' περισσοτερο στον μελλοντικο εργοδοτη αν ξεχωριζω εχοντας εναν μεταπτυχιακο τιτλο απο ΕΜΠ.
Ρώτησα και καθηγητές και οι γνώμες διίσταντο. Εσείς τι πιστεύετε;
