Αναζήτηση στην κοινότητα

Ισχυροί όμιλοι της βιομηχανίας και των κατασκευών παίρνουν θέσεις δίπλα σε τηλεπικοινωνιακούς παρόχους στο διαγωνισμό των 700 εκατ. ευρώ για γρήγορα δίκτυα σε 750.000 νοικοκυριά. Μια «ασφαλή πρόβα» για την είσοδο τους στην αγορά των τηλεπικοινωνιών αποτελεί για μεγάλες εταιρείες ο διαγωνισμός του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης για το έργο ΣΔΙΤ Ultra-Fast Broadband (UFBB) που έρχεται να αναβαθμίσει ουσιαστικά τη συνδεσιμότητα της χώρας και έχει μπει στην τελική ευθεία, καθώς άρχισε η διαδικασία υποβολής των προσφορών. Ο διαγωνισμός του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης για το μεγαλύτερο έργο ΣΔΙΤ στην Ελλάδα και ένα από τα μεγαλύτερα του είδους του στην Ευρώπη είχε αρχίσει τον Μάιο του 2019, συγκεντρώνοντας σε πρώτη φάση επενδυτικό ενδιαφέρον όχι μόνο από εταιρείες τηλεπικοινωνιών, αλλά και από τους κλάδους της ενέργειας και των κατασκευών. Οι εταιρείες που βρίσκονται στην κούρσα είναι οι: Wind Ελλάς Τηλεπικοινωνίες Ανώνυμη Εμπορική και Βιομηχανική Εταιρεία, Vodafone Πάναφον Ανώνυμη Ελληνική Εταιρία Τηλεπικοινωνιών, Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Ανώνυμη Εταιρεία, Άβαξ Ανώνυμη Εταιρεία Εργοληπτική Τουριστική Εμπορική Βιομηχανική Οικοδομικών Υλικών και Μηχανημάτων, Ένωση Εταιρειών, Μυτιληναίος Ανώνυμη Εταιρεία – ΜΕΤΚΑ EGN LTD, ΙΝΤΡΑΚΟΜ Κατασκευές Ανώνυμη Εταιρεία Τεχνικών Έργων και Μεταλλικών Κατασκευών, Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών της Ελλάδος Ανώνυμη Εταιρεία, Ένωση Εταιρειών «ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή Ανώνυμη Βιομηχανική Εμπορική Τεχνική Εταιρεία» Α.Ε. – Grid Telecom Μονοπρόσωπη Ανώνυμη Εταιρεία. «Είναι μεγάλο το κατασκευαστικό κόστος για το Fiber to the home. Όσο πλησιάζεις την οπτική ίνα στον καταναλωτή τόσο αυξάνεται και το κόστος και αυξάνεται με ακόμα μεγαλύτερο ρυθμό στο last mile. Δεν υπόσχεται μεγάλα κέρδη για τους παρόχους που θα αναλάβουν το έργο», σημειώνουν πηγές της αγοράς στο BusinessDaily και προσθέτουν πως «δεν είναι ένα έργο που μπορεί να αποδώσει μεγάλα κέρδη καθώς οι περιοχές αυτές έχουν πολύ μικρό εμπορικό ενδιαφέρον. Το έργο έρχεται να καλύψει το κενό που παρατηρείται σε μικρές πόλεις και κεφαλοχώρια». Οι ιδιωτικές εταιρείες που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον στη πρώτη φάση, σε περίπτωση που καταθέσουν προσφορά αναμένεται να λειτουργήσουν σαν χονδρέμποροι, αναφέρουν στελέχη της αγοράς, ωστόσο θα μπορούσε για κάποιους να αποτελέσει και πρόβα για πιθανή είσοδο στην λιανική αγορά των τηλεπικοινωνιών. «Είναι ωραίο τεστ αυτό το έργο για το αν θα μπορούσε κάποιος να μπει σαν παίκτης στις τηλεπικοινωνίες, καθώς επιμερίζεται το κόστος με το κράτος και παράλληλα έχει ανοιχτό τον δρόμο για μελλοντικές συμμετοχές σε νέους διαγωνισμούς που μπορεί να προκηρυχθούν. Όμως, οι τηλεπικοινωνίες είναι ακριβό σπορ καθώς βασίζεται στην τεχνολογία που έχει την ανάγκη συνεχών επενδύσεων καθώς εξελίσσεται συνεχώς», αναφέρει στέλεχος της αγοράς. Υπενθυμίζουμε πως έκθεση της Κομισιόν τον Απρίλιο τόνιζε ότι η μετάβαση σε πολύ γρήγορες συνδέσεις ίντερνετ στην Ελλάδα είναι πολύ πιο αργή σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη μέλη, και η χώρα μας βρισκόταν στην τελευταία θέση για το 2019, καθώς είχε πολύ μικρή κάλυψη στις υψηλές ταχύτητες, ενώ η οπτική ίνα μπήκε με μεγάλη καθυστέρηση σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Οι στόχοι του έργου Το έργο στοχεύει στην κάλυψη με οπτικές ίνες περιοχών της χώρας οι οποίες δεν έχουν μεγάλο εμπορικό ενδιαφέρον, γι' αυτό και από το συνολικό κόστος επένδυσης των 700 εκατ. ευρώ τα 300 εκατ. ευρώ θα καλυφθούν από το κράτος. Θα δημιουργηθούν περισσότερες από 750.000 συνδέσεις ταχύτητας τουλάχιστον 100 Mbps, με δυνατότητα αναβάθμισης σε 1Gbps. Αναμένεται να συμβάλλει στη γεφύρωση του ψηφιακού χάσματος μεταξύ των αστικών κέντρων και της ελληνικής περιφέρειας και στην ανάπτυξη ευρυζωνικών υποδομών νέας γενιάς με βάση και τους στόχους ευρυζωνικότητας που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το 2025 (Gigabit Society). Παράλληλα, στόχος είναι επίσης να διαμορφωθεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον για ιδιωτικές επενδύσεις που θα εστιάσουν στην επέκταση και διείσδυση υποδομών επόμενης γενιάς που επιτυγχάνουν «ουσιαστική αλλαγή» σε περιοχές και αγορές στις οποίες έχει αποδειχτεί ότι υπάρχει μηδενικό ή μειωμένο ενδιαφέρον ανάπτυξης σχετικών υποδομών και υπηρεσιών. Οι ανάδοχοι του έργου, υποχρεούνται να εγκαθιστούν την οπτική ίνα μέχρι την πρίζα εντός του σπιτιού, αλλά επιτρέπεται και να τερματίζει το δίκτυο έξω από το σπίτι, με την εγκατάσταση μέχρι το σπίτι να γίνεται από τον πάροχο λιανικής. Η πρόταση της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) προβλέπει ότι οι χονδρικές τιμές δύνανται να είναι αυξημένες 30% ως προς τα μηναία τέλη και 10% στα εφάπαξ τέλη σε σχέση με το εγκεκριμένο μοντέλο της Επιτροπής που καθορίζει τις τιμές χονδρικής. Θα υπάρχει επίσης ένας μηχανισμός για την αντιστάθμιση της υπεραπόδοσης, όπου όταν ο πάροχος που συμμετέχει στο έργο αποκτήσει κέρδη θα πρέπει να επενδύσει το 60% από αυτά μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Σύμφωνα με την προκήρυξη, οι ανάδοχοι θα είναι από 3 έως 7 εφόσον όλοι οι υποψήφιοι καταθέσουν δεσμευτική προσφορά, ενώ μπορεί να υπάρξουν και συνεργασίες. Το UFBB θα υλοποιηθεί σε 7 τμήματα (lots) που αφορούν ισάριθμες περιοχές. Η αναθέτουσα αρχή διατηρεί το δικαίωμα να αναθέσει 3 κατ’ ανώτατο αριθμό lots ανά ανάδοχο. Στόχος είναι η διαδικασία να ολοκληρωθεί έως το τέλος του έτους ώστε το έργο να ξεκινήσει να υλοποιείται το 2021. Η χρονική διάρκεια για την ανάπτυξη, τη λειτουργία και την παραχώρηση του έργου εκτιμάται ότι θα είναι 20 έτη, όπου τα 3 πρώτα έτη αφορούν στην ανάπτυξη του δικτύου και τα υπόλοιπα 17 στην παραχώρηση και λειτουργία του.

Το δίκτυο οπτικών ινών υπολογίζεται ότι έχει απώλειες, ως προς την ισχύ του σήματος, μόλις 3% σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 μέτρων, ποσοστό που αυξάνεται στο 94% για το παραδοσιακό δίκτυο χαλκού. Οι οπτικές ίνες -αποτελούνται από πολύ λεπτές υαλώδεις ίνες- προσφέρουν πολύ υψηλότερες ταχύτητες σε σχέση με το χαλκό και είναι σε θέση να προσφέρουν πολύ μεγάλο εύρος ζώνης (bandwith), αλλά απαιτούν πολύ υψηλότερο κόστος επένδυσης. Τα οφέλη όμως, των δικτύων οπτικών ινών είναι πολυάριθμα και γι’ αυτό η ευρωπαϊκή οδηγία 2018/1972, που έχει ενσωματωθεί στο νόμο Ν.4727/2020, προβλέπει την μετάβαση από τα παραδοσιακά δίκτυα χαλκού σε δίκτυα επόμενης γενιάς. Σε αυτό το υπόβαθρο στηρίζεται η διαβούλευση που πραγματοποιεί, μέχρι τις 21 Μαΐου, η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων με τους παρόχους σχετικά με τη διαδικασία μετάβασης από τις παραδοσιακές υποδομές στην οπτική ίνα. Το δίκτυο χαλκού, που έχει αναπτύξει ο ΟΤΕ, είναι το μοναδικό που διαθέτει πλήρη γεωγραφική κάλυψη σε όλη την Ελληνική επικράτεια, με τις εταιρείες παροχής τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών να στηρίζουν στο συγκεκριμένο δίκτυο τις υπηρεσίες που παρέχουν στους τελικούς χρήστες, δηλαδή συνδέσεις ADSL-VDSL με ταχύτητες από 24Mbps έως και 50Mbps. Από το 2012, οπτικές ίνες αντικατέστησαν τον χαλκό στο (σύντομο) τμήμα του δικτύου από την υπαίθρια καμπίνα (ΚΑΦΑΟ) έως το Αστικό Κέντρο (με το οποίο συνδέεται υπόγεια με ένα καλώδιο το ΚΑΦΑΟ). Λόγω και της ανάπτυξης δικτύων FTTH, όπου η οπτική ίνα φτάνει μέχρι τον τελικό χρήστη, οι εμπορικά προσφερόμενες ταχύτητες αγγίζουν τα 200Mbps. Ωστόσο, σύμφωνα με την ΕΕΤΤ, ο κοστοβόρος χαλκός συνυπάρχει με την οπτική ίνα και ως αποτέλεσμα οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ενίσχυση της ευρυζωνικότητας να επιτυγχάνονται αργά, ενώ για τον ΟΤΕ, που επενδύει σε δίκτυα νέας γενιάς, είναι οικονομικά ασύμφορο να διατηρεί παράλληλες υποδομές, λόγω του αυξημένου κόστους συντήρησης και λειτουργίας. Επίσης, η μετάβαση συνδρομητών στα νέα δίκτυα αυξάνει το κόστος παροχής υπηρεσιών μέσω του δικτύου χαλκού. Βάσει των συγκεκριμένων δεδομένων, πραγματοποιεί τη διαβούλευση η ΕΕΤΤ κατά την οποία θα πρέπει να ληφθούν υπόψη συγκεκριμένοι παράγοντες. Για παράδειγμα, μετά τη διακοπή των υπηρεσιών χαλκού, απαιτείται η μετάβαση των συνδρομητών στο δίκτυο νέας γενιάς, ενώ οι πάροχοι -που εκμισθώνουν χονδρικά από τον ΟΤΕ γραμμές- θα πρέπει να εξακολουθήσουν να είναι σε θέση να διαθέτουν υπηρεσίες αντίστοιχων ή καλύτερων προδιαγραφών. Η ΕΕΤΤ αναφέρει ότι η μετάβαση στην οπτική ίνα είναι μία ιδιαίτερα σύνθετη διαδικασία, η οποία απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό και επιφέρει σημαντικότατο κόστος τόσο για τον ΟΤΕ, όσο και για τους εναλλακτικούς παρόχους. Δεδομένου ότι η μετάβαση έχει άμεσο αντίκτυπο στους συνδρομητές που εξυπηρετούνται από το δίκτυο που πρόκειται να καταργηθεί, η μετάβαση έχει πολύπλοκη διαχείριση, ιδιαίτερα στη περίπτωση της διαδικασίας υποχρεωτικής μετάβασης, σύμφωνα με την οποία ο συνδρομητής μεταφέρεται στο νέο δίκτυο ή διαφορετικά θα πρέπει να διακοπεί η παροχή των σχετικών υπηρεσιών.