Αναζήτηση στην κοινότητα

Ο Ιούνιος ήταν ένας δύσκολος μήνας με άσχημα κλιματικά στατιστικά. Το σύστημα Κοπέρνικος ανέλυσε τα δεδομένα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Ιούνιος ήταν ο θερμότερος μήνας όλων των εποχών για Καναδά και ΗΠΑ ενώ ο παγκόσμιος οργανισμός μετεωρολογίας χαρακτήρισε τον καύσωνα της βόρειας Αμερικής ως καύσωνα της χιλιετίας. Σύμφωνα με την ΕΡΤ, η ΝΑSΑ κάνει λόγο για εκρηκτική αύξηση των πλημμυρών ενώ μετά το 2030 οι πλημμύρες θα έρχονται κατά κύματα και θα διαρκούν μέχρι έναν μήνα. Ο παρατεταμένος καύσωνας στον Καναδά με θερμοκρασίες που ακούμπησαν τους 50 βαθμούς και οι καταστροφικές πυρκαγιές που ακολούθησαν ήταν πρωτοφανή φαινόμενα για αυτή την κλιματική ζώνη του βορείου ημιασφαιρίου. Το σύστημα COPERNICUS απλώς επιβεβαίωσε πως ήταν ο θερμότερος Ιούνιος όλων των εποχών για τον Καναδά και τις ΗΠΑ αλλά και ο δεύτερος θερμότερος Ιούνιος για την Ευρώπη. Επίσης 27 κλιματικοί επιστήμονες συνεργάστηκαν για να αξιολογήσουν τα θερμοκρασιακά δεδομένα και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο καύσωνας στη βόρεια Αμερική και στον Καναδά χαρακτηρίζεται καύσωνας χιλιετίας και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα. Την ίδια ώρα διακρατική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet κάνει λόγο για εκθετική αύξηση των θανάτων εξαιτίας της ζέστης. Με το υψηλότερο ποσοστό να εμφανίζεται στην Ανατολική Ευρώπη. Συνολικά, πέντε εκατομμύρια θάνατοι αποδίδονται στη ζέστη και στο κρύο, κάθε χρόνο. Η NASA, εξετάζει μια άλλη πτυχή, τις πλημμύρες. εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής σε συνδυασμό με τον κύκλο της σελήνης, εκτιμά πώς θα σημειωθεί εκρηκτική αύξηση αιφνίδιων πλημμυρών στις πόλεις μετά το 2030 όταν η Σελήνη και η Γη ευθυγραμμίζονται με συγκεκριμένους τρόπους μεταξύ τους και τον Ήλιο, η βαρυτική έλξη που προκύπτει και η αντίστοιχη απόκριση του ωκεανού που θερμαίνεται θα προκαλούν πλημμύρες σε πόλεις με χαμηλό υψόμετρο ακόμη και κάθε 1 ή 2 ημέρες. Όπως αναφέρει ο Κάλβιν Γουίλιαμς της ΝΑSA, «η άνοδος της στάθμης της θάλασσας αποτελεί πηγή ανησυχίας για εμάς. Θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε αυτά τα κέντρα, υποδομές εκτόξευσης, ερευνητικά κέντρα, θα συνεχίσουν την αποστολή τους στη NASA». Για να μελετηθεί σε βάθος η κλιματική αλλαγή ομάδα επιστημόνων ερευνά με τη βοήθεια υποθαλάσσιου ρομπότ τις μετακινήσεις των θαλάσσιων ειδών που ζουν σε μεγάλα βάθη. Μέσω των τροφικών συνηθειών και των απεκκρίσεών τους μελετούν τις ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που απορροφώνται από τη θάλασσα. Τι λέει η NASA Ένα πρωτοφανές κύμα καύσωνα άρχισε στις 26 Ιουνίου και έσπασε αναρίθμητα θερμοκρασιακά ρεκόρ στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό και τον δυτικό Καναδά, σύμφωνα με τη διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ, NASA. Το σύστημα AIRS της NASA αιχμαλώτισε την εξέλιξη της αργής κίνησης του θερμικού θόλου από όλη την περιοχή από τις 21 Ιουνίου έως τις 30 του ίδιου μήνα. Ένα animation από τα στοιχεία του AIRS δείχνει τις ανωμαλίες των τιμών επιφανειακής θερμοκρασίας, πάνω ή κάτω από τους ιστορικούς μέσους όρους. Η θερμοκρασία επιφανειακού αέρα είναι κάτι που οι άνθρωποι αισθάνονται απευθείας όταν βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο. Σε πολλές περιπτώσεις, οι μέγιστες θερμοκρασίες ξεπέρασαν τα προηγούμενα ρεκόρ κατά πολλούς βαθμούς. Στις 28 Ιουνίου, στο Quillayute της Ουάσιγκτον σημειώθηκε ρεκόρ όλων των εποχών καθώς η θερμοκρασία έφτασε στους 43 βαθμούς Κελσίου, συντρίβοντας το παλαιότερο (37 βαθμοί). Πάρα πολλοί μετεωρολογικοί σταθμοί έσπασαν ρεκόρ συνεχόμενων ημερών, δείχνοντας την άνευ προηγουμένου φύση αυτού του ακραίου καύσωνα, ο οποίος, παράλληλα, θεωρείται υπαίτιος πολλών θανάτων. Στη Βρετανική Κολούμπια το χωριό του Λίτον κατέγραψε ένα ρεκόρ όλων των εποχών για τον Καναδά με 48 βαθμούς Κελσίου στις 29 Ιουνίου, μόνο για να καταρριφθεί την αμέσως επόμενη ημέρα, με 49 βαθμούς. Το εργαλείο AIRS κατέγραψε αντίστοιχες θερμοκρασιακές ανωμαλίες σε υψόμετρο 3.000 μέτρων, αποδεικνύοντας ότι το ακραίο κύμα καύσωνα επηρέασε επίσης ορεινές περιοχές. Και οι θερμοκρασιακές ανωμαλίες στα περίπου 5.500 μέτρα έδειξαν ότι ο θερμικός θόλος έφτανε ψηλά μέσα στην τροπόσφαιρα, δημιουργώντας συνθήκες για έντονη ζέστη στην επιφάνεια του πλανήτη που συνήθως εντοπίζονται πολύ νοτιότερα. View full είδηση

Η πτώση της στάθμης του νερού έχει αποκαλύψει νέες αποξηραμένες χερσαίες περιοχές γύρω από βόρεια πλευρά της. Με βάση την έκτασή της, η Κασπία Θάλασσα αποτελεί το μεγαλύτερο εσωτερικό υδάτινο σώμα της Γης, που εκτείνεται σε περίπου 371.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Με βάση οικονομικά, κοινωνικά κριτήρια και πρότυπα βιοποικιλότητας η αξία της είναι ανεκτίμητη. Η Κασπία Θάλασσα υποστηρίζει σημαντικά τον εμπορικό τομέα της αλιεία, παρέχει νερό για γεωργία, και παρέχει ευκαιρίες αναψυχής και εργασίας στους ανθρώπους που ζουν κοντά. Τα νερά της φιλοξενούν επίσης πολλά απειλούμενα είδη, συμπεριλαμβανομένου του 90% του τελευταίου εναπομείναντος οξύρρυγχου του πλανήτη. Στη βόρεια Κασπία, τα ρηχά νερά βρίθουν από μαλάκια, καρκινοειδή, ψάρια και πουλιά. Οι φώκιες μεγαλώνουν τα μικρά τους στον χειμερινό πάγο που συνήθως σχηματίζεται μόνο σε αυτό το μέρος της λίμνης. Η πανίδα και η χλωρίδα της λίμνης βασίζονται σε ένα υγιές επίπεδο νερού για την ύπαρξή τους. Ωστόσο, η Κασπία Θάλασσα συρρικνώνεται ραγδαία. Στις 19 Σεπτεμβρίου 2022, το όργανο MODIS του δορυφόρου Terra της NASA έλαβε την παρακάτω εικόνα φυσικών χρωμάτων (δεξιά εικόνα) της βόρειας Κασπίας Θάλασσας. Τμήμα του εκτεταμένου Δέλτα του ποταμού Βόλγα (σκούρο πράσινο) είναι ορατό κατά μήκος της αριστερής πλευράς της εικόνας. Τα ιζήματα, τα οποία μεταφέρονται στη λίμνη από τον Βόλγα και αναδεύονται στη ρηχή λίμνη από τα ρεύματα, χρωματίζουν το νερό με στροβιλισμούς σε χρώματα ανοικτού πράσινου και μαύρου. Με χρώμα ανοιχτό γκρι φαίνονται οι περιοχές κατά μήκος της ακτογραμμής, και κομμάτια λευκού χρώματος στα νοτιοανατολικά τα οποία είναι πιθανώς αλάτι και άλλα ορυκτά που εμφανίζονται μετά την εξάτμιση του νερού. Εικόνα φυσικών χρωμάτων η οποία ελήφθη στις 20/9/2006 από τον αισθητήρα ΜΟDIS του δορυφόρου Terra της NASA Εικόνα φυσικών χρωμάτων η οποία ελήφθη 18 χρόνια μετά, στις 19/9/2022 από τον αισθητήρα ΜΟDIS του δορυφόρου Terra της NASA Για σύγκριση, η εικόνα στα αριστερά ελήφθη από το όργανο MODIS του δορυφόρου Terra στις 20 Σεπτεμβρίου 2006. Δεν υπήρχε περιοχή με εμφανή εναπόθεση αλατιού κατά μήκος της βόρειας ακτής και μόνο μια σχετικά μικρή επιφάνεια αλατιού στα ανατολικά και νότια διακρίνονται, ενώ νερό υπήρχε στη στενή περιοχή κάτω δεξιά, η οποία, δώδεκα χρόνια αργότερα, έχει γίνει χερσαία περιοχή με ορυκτά. Τα δεδομένα υψομετρίας ραντάρ που συλλέχθηκαν από πολλούς δορυφόρους και συγκεντρώθηκαν από το Global Water Monitor της NASA δείχνουν ότι τα επίπεδα του νερού της Κασπίας πέφτουν από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Άλλες έρευνες δείχνουν ότι η πτώση θα μπορούσε να συνεχιστεί καθώς η κλιματική αλλαγή φέρνει υψηλότερες θερμοκρασίες αέρα και αυξημένη εξάτμιση. Οι σχετικές διακυμάνσεις τους ύψους στάθμης λίμνης της Κασπίας Θάλασσας, όπως υπολογίζονται από την υψομετρία των δορυφορικών αποστολών TOPEX/POSEIDON (T/P), Jason-1 και Jason-2/OSTM σε σχέση με δεδομένα τα οποία προέρχονται από μία μόνο ημερομηνία διέλευσης του δορυφόρου Jason-2/OSTM. Το κάτω γράφημα δείχνει μια φιλτραρισμένη αναπαράσταση μόνο για γενική παρατήρηση. Παρέχεται επίσης η ισοδύναμη ανύψωση του νερού σε σχέση με τη μέση στάθμη της θάλασσας (MSL με βάση το γεωδετικό σύστημα WGS84/EGM2008). Παρατηρήσεις σχεδόν σε πραγματικό χρόνο παρέχονται από τον δορυφόρο Jason-3. Τα σύμβολα ανοιχτών κύκλων στο επάνω γράφημα είναι δυνητικά ενδεικτικά ήρεμων ή παγωμένων επιφανειακών υδάτων. Επιπλέον τα τετράγωνα πλαίσια δείχνουν την τυπική περίοδο κάλυψης της λίμνης με πάγο. Πηγή: NASA Global Water Monitor Σε πρόσφατη μελέτη, οι επιστήμονες έτρεξαν διάφορα μοντέλα για να εκτιμήσουν τις μελλοντικές απώλειες νερού λόγω της κλιματικής αλλαγής και προέβλεπαν ότι μέχρι το 2100, η στάθμη του νερού στην Κασπία Θάλασσα θα μπορούσε να μειωθεί περαιτέρω κατά 8 έως 30 μέτρα . Η χρήση ή η εκτροπή του νερού για ανθρώπινη δραστηριότητα είναι επίσης σημαντικός παράγοντας απώλειας νερού στην Κασπία. Ο υπολογισμός αυτού του παράγοντα προσθέτει έως και 7 μέτρα περαιτέρω απώλειας, διαπίστωσαν οι επιστήμονες. Πηγή: NASA Earth Observatory View full είδηση

Η τρύπα του όζοντος της Ανταρκτικής έφτασε σε μια μέση έκταση 23,2 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων μεταξύ 7 Σεπτεμβρίου και 13 Οκτωβρίου 2022. Αυτή η περιοχή με λεπτό στρώμα του όζοντος πάνω από τον Νότιο Πόλο ήταν ελαφρώς μικρότερη από πέρυσι και γενικά συνεχίστηκε η συνολική τάση συρρίκνωσης των τελευταίων ετών. «Με την πάροδο του χρόνου, σημειώνεται σταθερή πρόοδος και η τρύπα μικραίνει», δήλωσε ο Paul Newman, επικεφαλής επιστήμονας για τις επιστήμες της γης στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA. «Βλέπουμε κάποιες διακυμάνσεις λόγω των αλλαγών του καιρού και άλλων παραγόντων μέρα με τη μέρα, και από εβδομάδα σε εβδομάδα. Ωστόσο συνολικά, παρατηρούμε την τρύπα να μειώνεται τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η εξάλειψη των ουσιών που καταστρέφουν το όζον μέσω του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ συρρικνώνει την τρύπα». Ο χάρτης δείχνει το μέγεθος και το σχήμα της τρύπας του όζοντος πάνω από τον Νότιο Πόλο στις 5 Οκτωβρίου 2022, όταν έφτασε στη μέγιστη έκτασή ημέρας για το έτος. Πηγή: NASA Earth Observatory Το στρώμα του όζοντος – το τμήμα της στρατόσφαιρας που προστατεύει τον πλανήτη μας από την υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου – λεπταίνει, σχηματίζοντας τη λεγόμενη «τρύπα του όζοντος» πάνω από τον Νότιο Πόλο κάθε Σεπτέμβριο. Χημικά ενεργές μορφές χλωρίου και βρωμίου στην ατμόσφαιρα, που προέρχονται από ενώσεις που παράγονται από τον άνθρωπο, προσκολλώνται σε πολικά νέφη μεγάλων υψομέτρων κάθε χειμώνα Νοτίου Ημισφαιρίου. Το δραστικό χλώριο και βρώμιο στη συνέχεια ξεκινούν αντιδράσεις καταστροφής του όζοντος καθώς ο Ήλιος ανατέλλει στο τέλος του χειμώνα της Ανταρκτικής. Οι ερευνητές της NASA και της NOAA ανιχνεύουν και μετρούν την ανάπτυξη και τη διάσπαση της τρύπας του όζοντος με όργανα στους δορυφόρους Aura, Suomi NPP, και NOAA-20. Στις 5 Οκτωβρίου 2022, αυτοί οι δορυφόροι παρατήρησαν μέγιστη έκταση στην τρύπα όζοντος μίας ημέρας περίπου 26,4 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, ελαφρώς μεγαλύτερη από πέρυσι. Όταν ο πολικός ήλιος ανατέλλει, οι επιστήμονες της NOAA διεργούν επίσης μετρήσεις με ένα φασματοφωτόμετρο Dobson, ένα όργανο οπτικής που καταγράφει τη συνολική ποσότητα όζοντος μεταξύ της επιφάνειας και της ανώτερης ατμόσφαιρας – γνωστή ως η συνολική τιμή του όζοντος στη στήλη. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο συνολικός μέσος όρος στήλης όζοντος είναι περίπου 300 μονάδες Dobson. Στις 3 Οκτωβρίου 2022, οι επιστήμονες κατέγραψαν τη χαμηλότερη συνολική τιμή όζοντος στη στήλη 101 μονάδων Dobson πάνω από το Νότιο Πόλο. Εκείνη την εποχή, το όζον απουσίαζε σχεδόν εντελώς σε υψόμετρα μεταξύ 14 και 21 χιλιομέτρων – ένα μοτίβο πολύ παρόμοιο με πέρυσι. Επεξηγητικό βίντεο από NASA’s Goddard Space Flight Center, που περιγράφει τις βασικές αρχές του τι προκαλεί την Τρύπα του Όζοντος, τις επιπτώσεις της στον πλανήτη και τι προβλέπουν οι επιστήμονες ότι θα συμβεί τις επόμενες δεκαετίες. (Για ελληνικά: ρυθμίσεις > υπότιτλοι > αυτόματη μετάφραση> ελληνικά) Ορισμένοι επιστήμονες ανησυχούσαν για πιθανές στρατοσφαιρικές επιπτώσεις από την έκρηξη του ηφαιστείου Hunga Tonga-Hunga Ha’apai τον Ιανουάριο του 2022. Η έκρηξη του όρους Pinatubo το 1991 απελευθέρωσε σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του θείου που ενίσχυσε τη μείωση του στρώματος του όζοντος. Ωστόσο, δεν έχουν εντοπιστεί άμεσες επιπτώσεις από το Hunga Tonga-Hunga Ha’apai στα δεδομένα της στρατόσφαιρας της Ανταρκτικής. Πηγή: NASA View full είδηση

Η διαστημική υπηρεσία NASA ανέθεσε στην κατασκευαστική εταιρεία ICON συμβόλαιο $ 57 εκατ. για την ανάπτυξη τεχνολογίας τρισδιάστατης εκτύπωσης, με σκοπό την κατασκευή δρόμων, πεδίων εκτόξευσης και κατοικιών στην επιφάνεια της Σελήνης, ως μέρος μιας σεληνιακής βάσης. Μιλώντας επί του ζητήματος, η διευθύντρια τεχνολογικής ωρίμανσης της Διεύθυνσης Διαστημικής Τεχνολογίας της NASA, Niki Werkheiser, δήλωσε: «Για να εξερευνήσουμε άλλους κόσμους, χρειαζόμαστε καινοτόμες νέες τεχνολογίες προσαρμοσμένες σε αυτά τα περιβάλλοντα και τις εξερευνητικές μας ανάγκες» Η εταιρεία ICON, με έδρα το Austin, στοχεύει να αναπτύξει έναν μεγάλο τρισδιάστατο εκτυπωτή που μπορεί να μεταφερθεί στο φεγγάρι και να χρησιμοποιήσει σεληνιακά υλικά για την κατασκευή της βάσης. "Το σύστημα Olympus της ICON προορίζεται να είναι ένα σύστημα κατασκευής πολλαπλών χρήσεων που χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο τοπικούς σεληνιακούς και αρειανούς πόρους ως δομικά υλικά, για να προωθήσει τις προσπάθειες της NASA, αλλά και εμπορικών οργανισμών, να δημιουργήσουν μια διαρκή σεληνιακή παρουσία", εξηγεί η ICON. Το έργο Olympus εμπίπτει στο πρόγραμμα Artemis της NASA, το οποίο σχεδιάζει τη μακροπρόθεσμη ανθρώπινη εξερεύνηση του φεγγαριού. Η υποδομή σχεδιάζεται με σκοπό να καταστίσει στο μέλλον εφικτή την ανθρώπινη διαμονή στο φεγγάρι. «Για να αλλάξουμε το πρότυπο της εξερεύνησης του διαστήματος από το «εκεί και πάλι πίσω» στο «εκεί για να μείνουμε», θα χρειαστούμε ισχυρά, ανθεκτικά και ευρέως ικανά συστήματα που να μπορούν να χρησιμοποιούν τους τοπικούς πόρους της σελήνης και άλλων πλανητών». είπε ο συνιδρυτής της ICON Jason Ballard. «Είμαστε ευχαριστημένοι που η έρευνα και η μηχανική έχουν αποδείξει ότι τέτοια συστήματα είναι πράγματι δυνατά και ανυπομονούμε να κάνουμε τώρα αυτή τη δυνατότητα πραγματικότητα», συνέχισε ο Ballard. «Το τελικό παραδοτέο αυτού του συμβολαίου θα είναι η πρώτη κατασκευή της ανθρωπότητας σε έναν άλλο κόσμο και αυτό θα είναι ένα πολύ ιδιαίτερο επίτευγμα». Η σύμβαση, η οποία προσφέρθηκε στο πλαίσιο της τρίτης φάσης του προγράμματος Small Business Innovation Research (SBIR) της NASA, βασίζεται στη χρηματοδότηση που ανατέθηκε στην ICON και το αρχιτεκτονικό στούντιο BIG το 2020, με στόχο να αναπτύξουν έναν τρόπο δημιουργίας κτιρίων με τρισδιάστατη εκτύπωση στο φεγγάρι. Την ίδια στιγμή, μια σειρά από άλλα στούντιο αρχιτεκτονικής εξερευνούν επίσης την κατασκευή στο φεγγάρι. Το αρχιτεκτονικό στούντιο SOM και η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) σχεδίασαν έναν οικισμό από φουσκωτές μονάδες που μπορεί να τοποθετηθεί στην επιφάνεια της σελήνης με το όνομα Moon Village. Παράλληλα, και το βρετανικό στούντιο αρχιτεκτονικής Foster + Partners ανακοίνωσε πρόταση για την τρισδιάστατη εκτύπωση κτιρίων στο φεγγάρι. View full είδηση

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή εικονική περιήγηση της Σελήνης σε ανάλυση 4K, χρησιμοποιώντας δεδομένα που συλλέχθηκαν από το διαστημικό σκάφος Lunar Reconnaissance Orbiter. Η συλλογή των δεδομένων ξεκίνησε το 2009 κα μέσα από το βίντεο μπορούμε να θαυμάσουμε μια σειρά χαρακτηριστικών και διαφοποιήσεων που παρουσιάζονται στην επιφάνεια του φεγγαριού. Τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά τονίζονται με διαφορετικούς χρωματισμούς, ενώ δεν απουσιάζουν και οι απαραίτητες πληροφορίες. «Πολλά από τα χαρακτηριστικά αυτά είναι γνωστά στους επαγγελματίες και ερασιτέχνες παρατηρητές της Σελήνης, όμως κάποια από αυτά μπορούν να φανούν πιο καθαρά από το Διάστημα. Άλλα είναι μεγάλα και παλαιότερα, όπως η Mare Orientale, μια λεκάνη με δεκάδες κρατήρες πρόσκρουσης, της οποίας ένα μέρος βρίσκεται στην ορατή πλευρά του φεγγαριού, ο κρατήρας South Pole Aitken, ο κρατήρας Tycho και το οροπέδιο Αρίσταρχος» αναφέρει η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία. «Οι μόνιμα σκιασμένες περιοχές κοντά στους πόλους είναι δύσκολο να φωτογραφηθούν, αλλά είναι ευκολότερο να μετρηθούν σε ύψος, ενώ αρκετές από τις περιοχές προσγείωσης του Apollo, όλες σχεδόν σχετικά κοντά στον ισημερινό, απεικονίζονται με αρκετά υψηλή ανάλυση – περίπου 25 εκατοστά ανά εικονοστοιχείο». Η συγκεκριμένη 4K εμπειρία είναι ένα follow-up του αρχικού βίντεο “Tour of the Moon” το οποίο κυκλοφόρησε το 2011. View full είδηση

Το InSight της NASA βρίσκεται στην επιφάνεια του Άρη εξοπλισμένο με σημαντικό επιστημονικό εξοπλισμό που θα μας αποκαλύψει πολλά για τον Κόκκινο Πλανήτη. Το lander όμως κατέγραψε και δεδομένα που δεν έχει καταγράψει καμία άλλη αποστολή και μάλιστα δεδομένα που δεν περίμεναν οι επιστήμονες – τον ήχο των ανέμων. Η καταγραφή του ήχου ήταν ένα μη σχεδιασμένο δώρο. Ένας από τους στόχους της αποστολής είναι να μετράει την κίνηση στον Άρη και φυσικά αυτό περιλαμβάνει την κίνηση που προκαλείται από τα ηχητικά κύματα. – Bruce Banerdt, επικεφαλής ερευνητής InSight. Στο InSight υπάρχει ένας σεισμογράφος ο οποίος θα καταγράφει τους σεισμούς του πλανήτη. Καταγράφει όμως και τις δονήσεις που προκαλούνται στο lander από τους ανέμους, οι οποίοι δονούν ελαφρώς τα ηλιακά πάνελ του InSight. Οι δονήσεις αυτές τυγχάνουν να βρίσκονται μέσα στο ακουστικό φάσμα του ανθρώπου αν και είναι πολύ χαμηλών συχνοτήτων. Για τη βέλτιστη ακουστική, χρησιμοποιήστε ακουστικά και subwoofers. Η NASA προσφέρει τα αρχεία με ανεβασμένες συχνότητες κατά δύο οκτάβες ώστε ο ήχος να ακούγεται και από laptops ή κινητές συσκευές. Ήχος καταγράφηκε και από τον αισθητήρα πίεσης της ατμόσφαιρας, ο οποίος κατέγραψε τις δονήσεις του αέρα τη στιγμή που το σεισμόμετρο κατέγραφε τις δονήσεις των ηλιακών πάνελ. Οι ερευνητές εκτιμούν πως οι άνεμοι έπνεαν με ταχύτητα 16 – 24χλμ/ώρα. Η καταγραφή ήχου από το σεισμόμετρο είναι δυνατή μόνο τώρα, στην αρχή της αποστολής, επειδή όταν τοποθετηθεί στην επιφάνεια του πλανήτη θα καλύπτεται από ένα θόλο ο οποίος θα το προστατεύει από ανέμους και δονήσεις του lander, για να μπορεί να δίνει μετρήσεις ακριβείας για σεισμούς. Περισσότερους ήχους από τον Κόκκινο Πλανήτη θα έχουμε όταν προσεδαφιστεί το Mars 2020 rover το οποίο θα φτάσει εξοπλισμένο με δύο μικρόφωνα. View full είδηση

Tα πρώτα απευθείας, δορυφορικά στοιχεία πως, καθώς αυξάνεται η πληθυσμιακή πυκνότητα μιας πόλης, το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπεται ανά άτομο μειώνεται, με κάποιες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, παρέχει νέα μελέτη της NASA και πανεπιστημίων πάνω στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 20 μεγάλες πόλεις ανά τον κόσμο. Παράλληλα η έρευνα δείχνει πώς οι δορυφορικές μετρήσεις του συγκεκριμένου αερίου θερμοκηπίου μπορούν να παρέχουν στις ταχέως αναπτυσσόμενες πόλεις νέα εργαλεία για την παρακολούθηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την αξιολόγηση των επιπτώσεων των επιλογών πολιτικής και υποδομών για βελτιωμένη αποδοτικότητα από πλευράς ενέργειας. Οι πόλεις αντιπροσωπεύουν πάνω από το 70% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας και η ταχεία αστικοποίηση αυξάνει τον αριθμό και το μέγεθός τους. Ωστόσο κάποιες πυκνοκατοικημένες πόλεις εκπέμπουν περισσότερο κατά κεφαλήν διοξείδιο του άνθρακα από άλλες. Οι ατμοσφαιρικοί επιστήμονες Ντιέν Γου και Τζον Λιν του University of Utah, σε συνεργασία με συναδέλφους τους στο Goddard Space Flight Center της NASA και στο University of Michigan υπολόγισαν τις κατά κεφαλήν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 20 αστικές περιοχές σε διάφορες ηπείρους χρησιμοποιώντας πρόσφατες εκτιμήσεις πάνω στο διοξείδιο του άνθρακα από τον δορυφόρο OCO-2 της NASA, τον οποίο διαχειρίζεται το JPL της NASA. Όπως έδειξε η έρευνα, πόλεις με μεγαλύτερες πληθυσμιακές πυκνότητες είχαν γενικά κατά κεφαλήν μικρότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα- ενώ προέκυψαν και επιπλέον χρήσιμα στοιχεία. «Δεν είναι πλήρης η εικόνα, εφόσον βλέπουμε μόνο τις τοπικές, απευθείας εκπομπές, αλλά η μελέτη μας παρέχει μια εναλλακτική απευθείας παρατηρησιακή εκτίμηση που έλειπε εντελώς στο παρελθόν» είπε ο Έρικ Κορτ, του University of Michigan. Επιστήμονες υπέθεταν πως οι πιο πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές γενικά εκπέμπουν λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα κατά άτομο επειδή είναι πιο αποδοτικές ενεργειακά- δηλαδή χρειάζεται λιγότερη ενέργεια ανά άτομο, δεδομένης της χρήσης μέσων μαζικής μεταφοράς, αποδοτικότερων συστημάτων θέρμανσης κ.α. Τα δορυφορικά δεδομένα μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση αυτού του συσχετισμού. View full είδηση

Σε ανακοίνωσή της πριν λίγα λεπτά, η NASA αποκάλυψε πως το νερό στη Σελήνη είναι πολύ πιο άφθονο και προσβάσιμο από αυτό που πιστεύαμε έως τώρα. Πέρα από τους βαθιούς, μεγάλους και επικίνδυνους κρατήρες στις πολικές περιοχές της Σελήνης, μικρότεροι και πιο ρηχοί κρατήρες διαθέτουν επίσης νερό σε μορφή πάγου εδώ και εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια χρόνια. Οι μικρότερες αυτές αποθέσεις νερού μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα, αφού θα είναι πολύ πιο προσβάσιμες στους μελλοντικούς αστροναύτες. Την παρουσία νερού σε μορφή πάγου (H20) αντί για υδροξύλιο (OH) επιβεβαίωσε και το ιπτάμενο τηλεσκόπιο SOFIA, κάτι που δεν είχαν καταφέρει να διαχωρίσουν προηγούμενες έρευνες. Οι μετρήσεις συνάδουν με την παρουσία ξεχωριστών μορίων νερού ενσωματωμένα σε πετρώματα μέσα στη σεληνιακή επιφάνεια. Οι υπέρυθρες μετρήσεις σε ένα μήκος κύματος έξι microns είναι ένα μοναδικό αποτύπωμα που δεν μπορεί να το μπερδέψει κανείς με το υδροξύλιο. – Casey Honniball, Goddard Space Flight Center, NASA Για πρώτη φορά, επιβεβαιώσαμε πως υπάρχει νερό στην επιφάνεια της Σελήνης που τη "βλέπει" ο Ήλιος. - Paul Hertz, Διευθυντής Αστροφυσικής της NASA Πέρα από πόσιμο νερό, ο πάγος μπορεί να σπάσει μοριακά σε υδρογόνο και οξυγόνο. Το οξυγόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναπνέουν οι αστροναύτες, ενώ τόσο το υδρογόνο όσο και το οξυγόνο μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως καύσιμα πυραύλων. Λιγότερες προμήθειες σε νερό και καύσιμα από τη Γη προς τη Σελήνη, σημαίνει μείωση του κόστους των διαστημικών πτήσεων και αύξηση του αριθμού τους. Η έρευνα αποκαλύπτει επίσης πως το νερό δεν υπάρχει μόνο στις μόνιμα σκιασμένες περιοχές της Σελήνης, αλλά είναι παγιδευμένο και σε κομμάτια γυαλιού τα οποία σχηματίστηκαν από συγκρούσεις μικρομετεωριτών ή βρίσκεται ανάμεσα από στρώματα του εδάφους. Αυτή η μορφή του νερού αναμένεται να είναι εξαιρετικά διαδεδομένη στην επιφάνεια. Το νερό είναι κεντρικής σημασίας για την ανθρώπινη ζωή, αλλά είναι πολύ ακριβό να το εκτοξεύσεις στο διάστημα. Το να βρούμε νερό στη Σελήνη μπορεί να σημαίνει πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το νερό που βρίσκεται εκεί, αντί να φέρουμε το δικό μας. View full είδηση

Η επιβλαβής ακτινοβολία μιας τέτοιας έκρηξης δεν μπορεί να διαπεράσει την "ασπίδα" της γήινης ατμόσφαιρας, μπορεί όμως να δημιουργήσει προβλήματα σε δορυφόρους και συστήματα ραδιοεπικοινωνιών Την ισχυρή ηλιακή έκρηξη που σημειώθηκε στις 19 Δεκεμβρίου κατέγραψαν τα τηλεσκόπια της NASA και οι εικόνες είναι πανέμορφες! Η επιβλαβής ακτινοβολία μιας τέτοιας έκρηξης δεν μπορεί να διαπεράσει την "ασπίδα" της γήινης ατμόσφαιρας, ώστε να βλάψει τους ανθρώπους στην επιφάνεια του πλανήτη, ούτε θέτει σε κίνδυνο τους αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μπορεί όμως να δημιουργήσει προβλήματα στους δορυφόρους, τα συστήματα ραδιοεπικοινωνιών, το σύστημα GPS, καθώς επίσης και τα επίγεια δίκτυα ηλεκτρισμού. Τον Σεπτέμβριο, τα τηλεσκόπια της NASA κατέγραψαν μία ισχυρή ηλιακή καταιγίδα, την ισχυρότερη εδώ και αρκετά χρόνια. Οι ηλιακές εκλάμψεις κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες: C (οι πιο ασθενείς), M (μεσαίες) και Χ (ισχυρές). Η τωρινή Χ1.6, αν και ιδιαίτερα ισχυρή, απέχει πολύ από την «θηριώδη» Χ4.9, που είχε συμβεί στον Ήλιο φέτος τον Φεβρουάριο. Πηγή: http://www.protothem...-iliaki-ekrixi/ Click here to view the είδηση

Μια συλλογή από εντυπωσιακές νυχτερινές λήψεις της γης από τους δορυφόρους της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας της NASA κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Πηγή: http://www.topontiki...-ti-nasa-photos Click here to view the είδηση

Η Διαστημική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ανακοίνωσε τα όργανα που θα χρησιμοποιήσει στην αποστολή για την Ευρώπη, τον τέταρτο μεγαλύτερο φυσικό δορυφόρο του πλανήτη Δία. Η NASA ανακοίνωσε ότι επέλεξε εννέα όργανα, από την ώρα που ζήτησε την βοήθεια της επιστημονικής κοινότητας για προτάσεις κατά την διάρκεια μίας προετοιμασίας $30 εκατομμυρίων δολαρίων που αν όλα πάνε καλά θα οδηγήσει στην κατασκευή ενός διαστημικού σκάφους που θα αντλεί ενέργεια από τον Ήλιο και που θα τοποθετηθεί σε τροχιά γύρω από τον παγωμένο δορυφόρο του Δία. Ανάμεσα στα όργανα που επιλέχθηκαν, υπάρχουν μερικά που θα βοηθήσουν να εξακριβωθεί αν όντως υπάρχουν τεράστιοι υπόγειοι ωκεανοί. Η ομάδα της NASA αξιολόγησε 33 διαφορετικά όργανα. “Είμαστε αισιόδοξοι ότι αυτό το ευέλικτο σετ επιστημονικών οργάνων θα οδηγήσει σε εκπληκτικές ανακαλύψεις κατά την πολύ-αναμενόμενη αποστολή” είπε ο Curt Niebur, Επιστήμονας του Προγράμματος Ευρώπη στα Κεντρικά της ΝASA της Ουάσινγκτον. Το PIMS (Plasma Instrument for Magnetic Sounding) θα χρησιμοποιηθεί για να εξακριβωθεί το πάχος της παγωμένης επιφάνειας του δορυφόρου, το βάθος του ωκεανού και το επίπεδο αλατότητας και θα εργάζεται παράλληλα με ένα μαγνητόμετρο, που αφορά στα ρεύματα πλάσματος γύρω από το φεγγάρι. Περισσότερες μετρήσεις που αφορούν στο μαγνητικό πεδίο θα πραγματοποιηθούν από το όργανο ICEMAG (Interior Characterization of Europa, multi-frequency electromagnetic sounding) για να υπολογιστεί η θέση, το πάχος και η αλατότητα του υπόγειου ωκεανού. Το όργανο REASON (Radar for Europa Assessment and Sounding: Ocean to Near-surface) θα χρησιμοποιηθεί για μετρήσεις του τμήματος από τον ωκεανό έως κοντά στην επιφάνεια του φεγγαριού, ενώ το MISE (Mapping Imaging Spectrometer for Europa) θα χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό οργανικών ενώσεων, αλάτων, υδριτών και άλλων υλικών για να διαπιστωθεί πόσο φιλικός προς την ζωή μπορεί να είναι ο υπόγειος ωκεανός. Άλλα όργανα θα χρησιμοποιηθούν για την γεωθερμική δραστηριότητα της Ευρώπης, όπως το E-THEMIS (Europa Thermal Emission Imaging System) και το UVS (Ultraviolet Spectrograph/ Europa). Φυσικά, το διαστημικό σκάφος της αποστολής στην Ευρώπη θα είναι εξοπλισμένο με όργανα περισυλλογής δειγμάτων, αν και δεν πρόκειται να προσγειωθεί στο φεγγάρι. Το SUDA (Surface Dust Mass Analyzer) θα συλλέγει μικρά σωματίδια που θα εκτοξεύονται από την επιφάνεια του δορυφόρου κατά την διάρκεια προγραμματισμένων πτήσεων σε πολύ χαμηλό ύψος. Έχει παρόμοια προσέγγιση με του MASPEX (Mass Spectrometer for Planetary Exploration/ Europa) που είναι υπεύθυνο για την συλλογή δειγμάτων από την ατμόσφαιρα. Επίσης το σύστημα EIS (Europa Imaging System) θα τραβήξει υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες της Ευρώπης, καθώς το διαστημικό σκάφος αναμένεται να πραγματοποιήσει 45 προγραμματισμένες κοντινές πτήσεις από ύψος 1700 μιλίων έως 16 μιλίων. Αν όλα πάνε καλά, η αποστολή θα πραγματοποιηθεί το 2020. Πηγή: http://www.insomnia....επέλεξε-η-r9361 Click here to view the είδηση