Search the Community
Showing results for tags 'νερό'.
-
Δημοσιεύθηκε η ΚΥΑ ΥΠΕΝ/ΓρΓΓΦΠΥ/103755/2994/26.09.2024 (ΦΕΚ 5438/27.09.2024 τεύχος Β') με θέμα: Καθορισμός γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος, μέτρα βελτίωσης αυτών. Διαδικασίες και μέθοδος ανάκτησης κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του. Η απόφαση προβλέπει: Άρθρο 1 Σκοπός Σκοπός της παρούσας είναι ο καθορισμός για τις υπηρεσίες ύδατος: α) Των γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης, β) μέτρων βελτίωσης των υπηρεσιών αυτών, γ) των διαδικασιών και της μεθόδου ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών αυτών, στις διάφορες χρήσεις, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 12 του ν. 3199/2003 (Α’ 280) και το π.δ. 51/2007 (Α’ 54) καθώς και το οικείο εγκεκριμένο Σχέδιο Διαχείρισης Λεκάνης Απορροής Ποταμού (ΣΔΛΑΠ). Άρθρο 2 Πεδίο εφαρμογής 1.Η παρούσα απόφαση εφαρμόζεται στις υπηρεσίες ύδατος της παρ. κθ του άρθρου 2 του ν. 3199/2003, για τις χρήσεις που ορίζονται στο Παράρτημα Ι της υπ’ αρ. 146896/2014 (Β’ 2878) κοινής υπουργικής απόφασης, όπως ισχύει, εκτός των περ. 2.3, 4, και 5.3 αυτής. Οι υπηρεσίες αυτές δύνανται να παρέχονται μέσω οργανωμένων συλλογικών δικτύων παροχής υπηρεσιών ύδατος, καθώς και μέσω μεμονωμένων υδρογεωτρήσεων που δεν ανήκουν σε οργανωμένα συλλογικά δίκτυα. 2.Η παρούσα απόφαση δεν εφαρμόζεται στις απολήψεις ύδατος από πηγάδια/φρέατα, εκτός των απολήψεων από γεωτρήσεις. 3.Η τιμή ακατέργαστου ύδατος, που προσδιορίζεται στη σύμβαση της παρ. 2 του άρθρου εκατοστού δέκατου τέταρτου του ν. 4812/2021 (Α’110) μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του Ν.Π.Δ.Δ. «Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ» και της Ε.ΥΔ.Α.Π. Α.Ε., εφαρμόζεται και για τις περιπτώσεις διάθεσης ακατέργαστου ύδατος από την Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) και τις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.) κατά μήκος του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) της μείζονος περιοχής Πρωτευούσης. Το εκάστοτε ισχύον τιμολόγιο για τη διάθεση ακατέργαστου ύδατος από την Ε.ΥΔ.Α.Π. Α.Ε. για βιομηχανική - επαγγελματική χρήση ισχύει αναλογικά και για τις περιπτώσεις διάθεσης ακατέργαστου ύδατος από την Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ προς ιδιώτες ή άλλους χρήστες, κατά μήκος του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) εκτός της περιοχής αρμοδιότητας της Ε.ΥΔ.Α.Π., κατά τα οριζόμενα στη σύμβαση της παρ. 2 του άρθρου εκατοστού δέκατου τέταρτου του ν. 4812/2021 μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του Ν.Π.Δ.Δ. «Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ» και της Ε.ΥΔ.Α.Π. Α.Ε.. 4.Η τιμή ακατέργαστου ύδατος, που προσδιορίζεται στη σύμβαση της παρ. 3 του άρθρου 20 του ν. 2937/2001 (Α’ 169) μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του Ν.Π.Δ.Δ. «Εταιρεία Παγίων Ε.Υ.Α.Θ.» και της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε., εφαρμόζεται και για τις περιπτώσεις διάθεσης ακατέργαστου ύδατος από την Εταιρεία Παγίων Ε.Υ.Α.Θ. προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) και τις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.). Το εκάστοτε ισχύον τιμολόγιο για τη διάθεση ακατέργαστου ύδατος από την Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. για βιομηχανική - επαγγελματική χρήση ισχύει αναλογικά και για τις περιπτώσεις διάθεσης ακατέργαστου ύδατος από την Εταιρεία Παγίων Ε.Υ.Α.Θ. προς ιδιώτες ή άλλους χρήστες, κατά τα οριζόμενα στη σύμβαση της παρ. 3 του άρθρου 20 του ν. 2937/2001 μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του Ν.Π.Δ.Δ. «Εταιρεία Παγίων Ε.Υ.Α.Θ.» και της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε.. 5.Τα λοιπά άρθρα της παρούσας απόφασης δεν εφαρμόζονται στην τιμολόγηση και κοστολόγηση του ακατέργαστου ύδατος των παρ. 3 και 4 του παρόντος. Άρθρο 3 Ορισμοί Για την εφαρμογή της παρούσας ισχύουν οι ορισμοί του άρθρου 2 του ν. 3199/2003 (Α’ 280), των άρθρων 2 και 12 του π.δ. 51/2007 (Α’ 54), της παρ. 2 του άρθρου 3 του ν. 5037/2023 (Α’78) καθώς και οι ακόλουθοι ορισμοί: 1.«Χρηματοοικονομικό κόστος παρόχου υπηρεσιών ύδατος» ή «Χρηματοοικονομικό κόστος»: είναι το κόστος που προκύπτει για κάθε πάροχο υπηρεσιών ύδατος αποκλειστικά από την δραστηριότητα παροχής των υπηρεσιών αυτών. Αντανακλά την χρηματοοικονομική αποτίμηση του κόστους για όλα τα έργα, τις υποδομές και τις διαδικασίες, τα οποία είναι απαραίτητα για την παροχή των υπηρεσιών ύδατος για τις χρήσεις που αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρου 2. Στο χρηματοοικονομικό κόστος περιλαμβάνονται οι δαπάνες που είναι αναγκαίες για την παροχή των υπηρεσιών ύδατος, τη λειτουργία και τη συντήρηση του παρόχου των υπηρεσιών αυτών (κεφαλαιουχικές, λειτουργικές, συντήρησης και διοίκησης). Υπολογίζεται από τον κάθε πάροχο υπηρεσιών ύδατος και περιλαμβάνει το κεφαλαιουχικό κόστος, το κόστος λειτουργίας, στο οποίο περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, το κόστος συντήρησης και το κόστος διοίκησης του άρθρου 4. 2.«Ανάκτηση χρηματοοικονομικού κόστους παρόχου υπηρεσιών ύδατος»: το ποσοστό των εσόδων του παρόχου υπηρεσιών ύδατος από την δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών ύδατος επί του χρηματοοικονομικού κόστους της παρ. 1 για την παροχή των υπηρεσιών αυτών. 3.«Ανάκτηση περιβαλλοντικού κόστους και κόστους πόρου για κάθε χρήση»: Το ποσοστό του εισπρακτέου περιβαλλοντικού τέλους, το οποίο χρεώνεται στους τελικούς χρήστες των υπηρεσιών ύδατος διά των λογαριασμών που αποστέλλουν σε αυτούς οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος, επί του περιβαλλοντικού τέλους που έχει προσδιοριστεί για κάθε χρήση ύδατος σύμφωνα με τα άρθρα 5, 6 και 8. 4.«Τελικός χρήστης υπηρεσιών ύδατος»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο παρέχονται ή αναμένονται να παρασχεθούν υπηρεσίες ύδατος αποκλειστικά για δική του χρήση. 5.«Ενδιάμεσος πάροχος υπηρεσιών ύδατος»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο παρέχονται ή αναμένονται να παρασχεθούν υπηρεσίες ύδατος με σκοπό την παροχή αυτών σε άλλους παρόχους ή σε τελικούς χρήστες 6.Ρυθμιστική Περίοδος (ΡΠ): η πενταετής περίοδος για την οποία οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος υποχρεούνται να καθορίσουν τα τιμολόγιά τους σύμφωνα με την παρούσα. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΔΑΤΟΣ Άρθρο 4 Γενικοί κανόνες προσδιορισμού χρηματοοικονομικού κόστους 1.Ο προσδιορισμός του χρηματοοικονομικού κόστους της παρ. 1 του άρθρου 3 διενεργείται για τις υπηρεσίες ύδατος που υπάγονται στο άρθρο 2, εξαιρουμένων των ιδιωτικών γεωτρήσεων. 2.Στον υπολογισμό του χρηματοοικονομικού κόστους λαμβάνονται υπόψη οι εξής συνιστώσες κόστους: α) Κεφαλαιουχικό κόστος, για τον υπολογισμό του οποίου λαμβάνονται υπόψη: αα) το αναλισκόμενο πάγιο κεφάλαιο στη διαδικασία παροχής των υπηρεσιών ύδατος. αβ) το κόστος τόκων των δανειακών κεφαλαίων. αγ) εύλογη απόδοση επί των απασχολούμενων κεφαλαίων στην διαδικασία παροχής των υπηρεσιών ύδατος, (βλ. Παράρτημα Ι). β) Λειτουργικό κόστος, το οποίο περιλαμβάνει τις εύλογες και αποδοτικές δαπάνες που είναι αναγκαίες προκειμένου ο πάροχος υπηρεσιών ύδατος να παρέχει τις υπηρεσίες με τρόπο ασφαλή σύμφωνα με τα σχετικά πρότυπα ποιότητας όπως αυτά πιστοποιούνται από το προβλεπόμενο πρόγραμμα παρακολούθησης, επαρκή, αποδοτικό και αξιόπιστο. Στο Λειτουργικό Κόστος περιλαμβάνεται το Κόστος Διοίκησης, το Κόστος Λειτουργίας και το κόστος συντήρησης (βλ. Παράρτημα Ι). 3.Για τον υπολογισμό του Χρηματοοικονομικού Κόστους ακολουθείται η μεθοδολογία που περιγράφεται στο Παράρτημα Ι. Άρθρο 5 Γενικοί κανόνες προσδιορισμού του Περιβαλλοντικού Κόστους ανά χρήση ύδατος 1.Το Περιβαλλοντικό Κόστος προσδιορίζεται σε επίπεδο Λεκάνης Απορροής Ποταμού (Λ.Α.Π.) και προκύπτει από τον προσδιορισμό του κόστους των Συμπληρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών, (Σ.Δ.Λ.Α.Π) σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της παρ. 5 του άρθρου 12 του π.δ. 51/2007 (Α’ 54), οι οποίες αφορούν στην επίτευξη της καλής κατάστασης των υδατικών σωμάτων (Υ.Σ.). 2.Το Περιβαλλοντικό Κόστος προκύπτει όταν σε μία Λ.Α.Π. υφίσταται έστω και μια από τις ακόλουθες συνθήκες: (α) επιφανειακά Υδατικά Συστήματα (Υ.Σ.) με οικολογική κατάσταση κατώτερη της καλής, β) επιφανειακά Υ.Σ. με χημική κατάσταση κατώτερη της καλής, γ) επιφανειακά Υ.Σ. με οικολογική ή/και χημική κατάσταση άγνωστη, και δ) υπόγεια Υ.Σ. με κακή χημική κατάσταση που δεν οφείλεται σε φυσικά αίτια. 3.Για τον υπολογισμό του Περιβαλλοντικού Κόστους, ακολουθείται η μεθοδολογία που περιγράφεται στο Παράρτημα ΙΙ. 4.Ο προσδιορισμός του Περιβαλλοντικού Κόστους εγκρίνεται με απόφαση του αρμοδίου Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της οικείας Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και αναπροσαρμόζεται σε ετήσια βάση, ανάλογα με το βαθμό διαφοροποίησης του εκτιμώμενου κόστους των Συμπληρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σ.Δ.Λ.Α.Π., σύμφωνα με την παρ. 2. 4.1. Όταν μία Λ.Α.Π. εκτείνεται στα διοικητικά όρια περισσοτέρων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, ο προσδιορισμός και η έγκριση του Περιβαλλοντικού Κόστους ασκείται από κοινού. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση παροχής υπηρεσιών ύδατος όπου η προμήθεια ύδατος γίνεται από Υδατικά Συστήματα μίας Λ.Α.Π., ενώ η χρήση του ύδατος καλύπτει ανάγκες Λ.Α.Π. άλλης Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Σε περίπτωση διαφωνίας η τελική απόφαση λαμβάνεται από τον Γενικό Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με κριτήριο την επίτευξη των στόχων της παρούσας αφού λάβει υπόψη τις θέσεις όλων των εμπλεκομένων. 5.Οι αποφάσεις έγκρισης του Περιβαλλοντικού Κόστους κοινοποιούνται από τις οικείες Διευθύνσεις Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων στη Γενική Διεύθυνση Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και στη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων Ενέργειας και Υδάτων (Ρ.Α.Α.Ε.Υ.). Άρθρο 6 Γενικοί κανόνες προσδιορισμού του Κόστους Πόρου ανά χρήση ύδατος 1.Το Κόστος Πόρου εκτιμάται σε επίπεδο Λ.Α.Π. και προκύπτει από τον προσδιορισμό του κόστους των Συμπληρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σ.Δ.Λ.Α.Π., σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της παρ. 5 του άρθρου 12 του π.δ. 51/2007 (Α’54), οι οποίες αφορούν στην εξοικονόμηση των υδατικών πόρων και στην ορθολογική διαχείρισή τους, μέσω της αναίρεσης πρακτικών υπεράντλησης υπόγειων Υ.Σ.. 2.Κόστος Πόρου προκύπτει όταν σε μία Λ.Α.Π. υφίσταται έστω και μια από τις ακόλουθες συνθήκες (α) υπόγεια Υ.Σ. με «Κακή» ποσοτική κατάσταση, (β) ελλιπής κάλυψη των αναγκών νερού των κύριων ανθρωπογενών χρήσεων. 3.Για τον υπολογισμό του Κόστους Πόρου, ακολουθείται η μεθοδολογία που περιγράφεται στο Παράρτημα ΙΙΙ. 4.Ο προσδιορισμός του Κόστους Πόρου εγκρίνεται με απόφαση του αρμόδιου Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της οικείας Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και αναπροσαρμόζεται σε ετήσια βάση, ανάλογα με τον βαθμό διαφοροποίησης του εκτιμώμενου κόστους των Συμπλη- ρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σ.Δ.Λ.Α.Π., σύμφωνα με την παρ. 2. 4.1. Όταν μία Λ.Α.Π. εκτείνεται στα διοικητικά όρια περισσοτέρων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, ο προσδιορισμός και η έγκριση του Κόστους Πόρου ασκείται από κοινού. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση παροχής υπηρεσιών ύδατος όπου η προμήθεια ύδατος γίνεται από Υδατικά Συστήματα μίας Λ.Α.Π., ενώ η χρήση του ύδατος καλύπτει ανάγκες Λ.Α.Π. άλλης Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Σε περίπτωση διαφωνίας η τελική απόφαση λαμβάνεται από τον Γενικό Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με κριτήριο την επίτευξη των στόχων της παρούσας αφού λάβει υπόψη τις θέσεις όλων των εμπλεκομένων. 5.Οι αποφάσεις έγκρισης του Κόστους Πόρου κοινοποιούνται από τις οικείες Διευθύνσεις Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων στη Γενική Διεύθυνση Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και στη Ρ.Α.Α.Ε.Υ. Αναλυτικά όλη η ΚΥΑ εδώ: View full είδηση
-
- κοστολόγηση
- τιμολόγηση
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Δημοσιεύθηκε η ΚΥΑ ΥΠΕΝ/ΓρΓΓΦΠΥ/103755/2994/26.09.2024 (ΦΕΚ 5438/27.09.2024 τεύχος Β') με θέμα: Καθορισμός γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος, μέτρα βελτίωσης αυτών. Διαδικασίες και μέθοδος ανάκτησης κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του. Η απόφαση προβλέπει: Άρθρο 1 Σκοπός Σκοπός της παρούσας είναι ο καθορισμός για τις υπηρεσίες ύδατος: α) Των γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης, β) μέτρων βελτίωσης των υπηρεσιών αυτών, γ) των διαδικασιών και της μεθόδου ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών αυτών, στις διάφορες χρήσεις, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 12 του ν. 3199/2003 (Α’ 280) και το π.δ. 51/2007 (Α’ 54) καθώς και το οικείο εγκεκριμένο Σχέδιο Διαχείρισης Λεκάνης Απορροής Ποταμού (ΣΔΛΑΠ). Άρθρο 2 Πεδίο εφαρμογής 1.Η παρούσα απόφαση εφαρμόζεται στις υπηρεσίες ύδατος της παρ. κθ του άρθρου 2 του ν. 3199/2003, για τις χρήσεις που ορίζονται στο Παράρτημα Ι της υπ’ αρ. 146896/2014 (Β’ 2878) κοινής υπουργικής απόφασης, όπως ισχύει, εκτός των περ. 2.3, 4, και 5.3 αυτής. Οι υπηρεσίες αυτές δύνανται να παρέχονται μέσω οργανωμένων συλλογικών δικτύων παροχής υπηρεσιών ύδατος, καθώς και μέσω μεμονωμένων υδρογεωτρήσεων που δεν ανήκουν σε οργανωμένα συλλογικά δίκτυα. 2.Η παρούσα απόφαση δεν εφαρμόζεται στις απολήψεις ύδατος από πηγάδια/φρέατα, εκτός των απολήψεων από γεωτρήσεις. 3.Η τιμή ακατέργαστου ύδατος, που προσδιορίζεται στη σύμβαση της παρ. 2 του άρθρου εκατοστού δέκατου τέταρτου του ν. 4812/2021 (Α’110) μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του Ν.Π.Δ.Δ. «Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ» και της Ε.ΥΔ.Α.Π. Α.Ε., εφαρμόζεται και για τις περιπτώσεις διάθεσης ακατέργαστου ύδατος από την Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) και τις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.) κατά μήκος του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) της μείζονος περιοχής Πρωτευούσης. Το εκάστοτε ισχύον τιμολόγιο για τη διάθεση ακατέργαστου ύδατος από την Ε.ΥΔ.Α.Π. Α.Ε. για βιομηχανική - επαγγελματική χρήση ισχύει αναλογικά και για τις περιπτώσεις διάθεσης ακατέργαστου ύδατος από την Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ προς ιδιώτες ή άλλους χρήστες, κατά μήκος του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) εκτός της περιοχής αρμοδιότητας της Ε.ΥΔ.Α.Π., κατά τα οριζόμενα στη σύμβαση της παρ. 2 του άρθρου εκατοστού δέκατου τέταρτου του ν. 4812/2021 μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του Ν.Π.Δ.Δ. «Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ» και της Ε.ΥΔ.Α.Π. Α.Ε.. 4.Η τιμή ακατέργαστου ύδατος, που προσδιορίζεται στη σύμβαση της παρ. 3 του άρθρου 20 του ν. 2937/2001 (Α’ 169) μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του Ν.Π.Δ.Δ. «Εταιρεία Παγίων Ε.Υ.Α.Θ.» και της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε., εφαρμόζεται και για τις περιπτώσεις διάθεσης ακατέργαστου ύδατος από την Εταιρεία Παγίων Ε.Υ.Α.Θ. προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) και τις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.). Το εκάστοτε ισχύον τιμολόγιο για τη διάθεση ακατέργαστου ύδατος από την Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. για βιομηχανική - επαγγελματική χρήση ισχύει αναλογικά και για τις περιπτώσεις διάθεσης ακατέργαστου ύδατος από την Εταιρεία Παγίων Ε.Υ.Α.Θ. προς ιδιώτες ή άλλους χρήστες, κατά τα οριζόμενα στη σύμβαση της παρ. 3 του άρθρου 20 του ν. 2937/2001 μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, του Ν.Π.Δ.Δ. «Εταιρεία Παγίων Ε.Υ.Α.Θ.» και της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε.. 5.Τα λοιπά άρθρα της παρούσας απόφασης δεν εφαρμόζονται στην τιμολόγηση και κοστολόγηση του ακατέργαστου ύδατος των παρ. 3 και 4 του παρόντος. Άρθρο 3 Ορισμοί Για την εφαρμογή της παρούσας ισχύουν οι ορισμοί του άρθρου 2 του ν. 3199/2003 (Α’ 280), των άρθρων 2 και 12 του π.δ. 51/2007 (Α’ 54), της παρ. 2 του άρθρου 3 του ν. 5037/2023 (Α’78) καθώς και οι ακόλουθοι ορισμοί: 1.«Χρηματοοικονομικό κόστος παρόχου υπηρεσιών ύδατος» ή «Χρηματοοικονομικό κόστος»: είναι το κόστος που προκύπτει για κάθε πάροχο υπηρεσιών ύδατος αποκλειστικά από την δραστηριότητα παροχής των υπηρεσιών αυτών. Αντανακλά την χρηματοοικονομική αποτίμηση του κόστους για όλα τα έργα, τις υποδομές και τις διαδικασίες, τα οποία είναι απαραίτητα για την παροχή των υπηρεσιών ύδατος για τις χρήσεις που αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρου 2. Στο χρηματοοικονομικό κόστος περιλαμβάνονται οι δαπάνες που είναι αναγκαίες για την παροχή των υπηρεσιών ύδατος, τη λειτουργία και τη συντήρηση του παρόχου των υπηρεσιών αυτών (κεφαλαιουχικές, λειτουργικές, συντήρησης και διοίκησης). Υπολογίζεται από τον κάθε πάροχο υπηρεσιών ύδατος και περιλαμβάνει το κεφαλαιουχικό κόστος, το κόστος λειτουργίας, στο οποίο περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, το κόστος συντήρησης και το κόστος διοίκησης του άρθρου 4. 2.«Ανάκτηση χρηματοοικονομικού κόστους παρόχου υπηρεσιών ύδατος»: το ποσοστό των εσόδων του παρόχου υπηρεσιών ύδατος από την δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών ύδατος επί του χρηματοοικονομικού κόστους της παρ. 1 για την παροχή των υπηρεσιών αυτών. 3.«Ανάκτηση περιβαλλοντικού κόστους και κόστους πόρου για κάθε χρήση»: Το ποσοστό του εισπρακτέου περιβαλλοντικού τέλους, το οποίο χρεώνεται στους τελικούς χρήστες των υπηρεσιών ύδατος διά των λογαριασμών που αποστέλλουν σε αυτούς οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος, επί του περιβαλλοντικού τέλους που έχει προσδιοριστεί για κάθε χρήση ύδατος σύμφωνα με τα άρθρα 5, 6 και 8. 4.«Τελικός χρήστης υπηρεσιών ύδατος»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο παρέχονται ή αναμένονται να παρασχεθούν υπηρεσίες ύδατος αποκλειστικά για δική του χρήση. 5.«Ενδιάμεσος πάροχος υπηρεσιών ύδατος»: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο παρέχονται ή αναμένονται να παρασχεθούν υπηρεσίες ύδατος με σκοπό την παροχή αυτών σε άλλους παρόχους ή σε τελικούς χρήστες 6.Ρυθμιστική Περίοδος (ΡΠ): η πενταετής περίοδος για την οποία οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος υποχρεούνται να καθορίσουν τα τιμολόγιά τους σύμφωνα με την παρούσα. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΔΑΤΟΣ Άρθρο 4 Γενικοί κανόνες προσδιορισμού χρηματοοικονομικού κόστους 1.Ο προσδιορισμός του χρηματοοικονομικού κόστους της παρ. 1 του άρθρου 3 διενεργείται για τις υπηρεσίες ύδατος που υπάγονται στο άρθρο 2, εξαιρουμένων των ιδιωτικών γεωτρήσεων. 2.Στον υπολογισμό του χρηματοοικονομικού κόστους λαμβάνονται υπόψη οι εξής συνιστώσες κόστους: α) Κεφαλαιουχικό κόστος, για τον υπολογισμό του οποίου λαμβάνονται υπόψη: αα) το αναλισκόμενο πάγιο κεφάλαιο στη διαδικασία παροχής των υπηρεσιών ύδατος. αβ) το κόστος τόκων των δανειακών κεφαλαίων. αγ) εύλογη απόδοση επί των απασχολούμενων κεφαλαίων στην διαδικασία παροχής των υπηρεσιών ύδατος, (βλ. Παράρτημα Ι). β) Λειτουργικό κόστος, το οποίο περιλαμβάνει τις εύλογες και αποδοτικές δαπάνες που είναι αναγκαίες προκειμένου ο πάροχος υπηρεσιών ύδατος να παρέχει τις υπηρεσίες με τρόπο ασφαλή σύμφωνα με τα σχετικά πρότυπα ποιότητας όπως αυτά πιστοποιούνται από το προβλεπόμενο πρόγραμμα παρακολούθησης, επαρκή, αποδοτικό και αξιόπιστο. Στο Λειτουργικό Κόστος περιλαμβάνεται το Κόστος Διοίκησης, το Κόστος Λειτουργίας και το κόστος συντήρησης (βλ. Παράρτημα Ι). 3.Για τον υπολογισμό του Χρηματοοικονομικού Κόστους ακολουθείται η μεθοδολογία που περιγράφεται στο Παράρτημα Ι. Άρθρο 5 Γενικοί κανόνες προσδιορισμού του Περιβαλλοντικού Κόστους ανά χρήση ύδατος 1.Το Περιβαλλοντικό Κόστος προσδιορίζεται σε επίπεδο Λεκάνης Απορροής Ποταμού (Λ.Α.Π.) και προκύπτει από τον προσδιορισμό του κόστους των Συμπληρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών, (Σ.Δ.Λ.Α.Π) σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της παρ. 5 του άρθρου 12 του π.δ. 51/2007 (Α’ 54), οι οποίες αφορούν στην επίτευξη της καλής κατάστασης των υδατικών σωμάτων (Υ.Σ.). 2.Το Περιβαλλοντικό Κόστος προκύπτει όταν σε μία Λ.Α.Π. υφίσταται έστω και μια από τις ακόλουθες συνθήκες: (α) επιφανειακά Υδατικά Συστήματα (Υ.Σ.) με οικολογική κατάσταση κατώτερη της καλής, β) επιφανειακά Υ.Σ. με χημική κατάσταση κατώτερη της καλής, γ) επιφανειακά Υ.Σ. με οικολογική ή/και χημική κατάσταση άγνωστη, και δ) υπόγεια Υ.Σ. με κακή χημική κατάσταση που δεν οφείλεται σε φυσικά αίτια. 3.Για τον υπολογισμό του Περιβαλλοντικού Κόστους, ακολουθείται η μεθοδολογία που περιγράφεται στο Παράρτημα ΙΙ. 4.Ο προσδιορισμός του Περιβαλλοντικού Κόστους εγκρίνεται με απόφαση του αρμοδίου Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της οικείας Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και αναπροσαρμόζεται σε ετήσια βάση, ανάλογα με το βαθμό διαφοροποίησης του εκτιμώμενου κόστους των Συμπληρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σ.Δ.Λ.Α.Π., σύμφωνα με την παρ. 2. 4.1. Όταν μία Λ.Α.Π. εκτείνεται στα διοικητικά όρια περισσοτέρων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, ο προσδιορισμός και η έγκριση του Περιβαλλοντικού Κόστους ασκείται από κοινού. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση παροχής υπηρεσιών ύδατος όπου η προμήθεια ύδατος γίνεται από Υδατικά Συστήματα μίας Λ.Α.Π., ενώ η χρήση του ύδατος καλύπτει ανάγκες Λ.Α.Π. άλλης Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Σε περίπτωση διαφωνίας η τελική απόφαση λαμβάνεται από τον Γενικό Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με κριτήριο την επίτευξη των στόχων της παρούσας αφού λάβει υπόψη τις θέσεις όλων των εμπλεκομένων. 5.Οι αποφάσεις έγκρισης του Περιβαλλοντικού Κόστους κοινοποιούνται από τις οικείες Διευθύνσεις Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων στη Γενική Διεύθυνση Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και στη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων Ενέργειας και Υδάτων (Ρ.Α.Α.Ε.Υ.). Άρθρο 6 Γενικοί κανόνες προσδιορισμού του Κόστους Πόρου ανά χρήση ύδατος 1.Το Κόστος Πόρου εκτιμάται σε επίπεδο Λ.Α.Π. και προκύπτει από τον προσδιορισμό του κόστους των Συμπληρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σ.Δ.Λ.Α.Π., σύμφωνα με τις σχετικές προβλέψεις της παρ. 5 του άρθρου 12 του π.δ. 51/2007 (Α’54), οι οποίες αφορούν στην εξοικονόμηση των υδατικών πόρων και στην ορθολογική διαχείρισή τους, μέσω της αναίρεσης πρακτικών υπεράντλησης υπόγειων Υ.Σ.. 2.Κόστος Πόρου προκύπτει όταν σε μία Λ.Α.Π. υφίσταται έστω και μια από τις ακόλουθες συνθήκες (α) υπόγεια Υ.Σ. με «Κακή» ποσοτική κατάσταση, (β) ελλιπής κάλυψη των αναγκών νερού των κύριων ανθρωπογενών χρήσεων. 3.Για τον υπολογισμό του Κόστους Πόρου, ακολουθείται η μεθοδολογία που περιγράφεται στο Παράρτημα ΙΙΙ. 4.Ο προσδιορισμός του Κόστους Πόρου εγκρίνεται με απόφαση του αρμόδιου Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της οικείας Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και αναπροσαρμόζεται σε ετήσια βάση, ανάλογα με τον βαθμό διαφοροποίησης του εκτιμώμενου κόστους των Συμπλη- ρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σ.Δ.Λ.Α.Π., σύμφωνα με την παρ. 2. 4.1. Όταν μία Λ.Α.Π. εκτείνεται στα διοικητικά όρια περισσοτέρων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, ο προσδιορισμός και η έγκριση του Κόστους Πόρου ασκείται από κοινού. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση παροχής υπηρεσιών ύδατος όπου η προμήθεια ύδατος γίνεται από Υδατικά Συστήματα μίας Λ.Α.Π., ενώ η χρήση του ύδατος καλύπτει ανάγκες Λ.Α.Π. άλλης Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Σε περίπτωση διαφωνίας η τελική απόφαση λαμβάνεται από τον Γενικό Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με κριτήριο την επίτευξη των στόχων της παρούσας αφού λάβει υπόψη τις θέσεις όλων των εμπλεκομένων. 5.Οι αποφάσεις έγκρισης του Κόστους Πόρου κοινοποιούνται από τις οικείες Διευθύνσεις Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων στη Γενική Διεύθυνση Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και στη Ρ.Α.Α.Ε.Υ. Αναλυτικά όλη η ΚΥΑ εδώ:
-
- κοστολόγηση
- τιμολόγηση
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Εγκύκλιο για τη λειψυδρία και την ορθολογική διαχείριση των υδάτων εξέδωσε ο Άρειος Πάγος, επισημαίνοντας ότι οι επιπτώσεις της μείωσης των υδατικών πόρων είναι έντονες και πολλές περιοχές της βρίσκονται σε ανησυχητική κατάσταση. Στην εγκύκλιο αναφέρεται η αλόγιστη χρήση υδάτων, στην οποία συμβάλλουν οι παράνομες γεωτρήσεις και η ανέλεγκτη λήψη ύδατος από τις νόμιμες γεωτρήσεις, χωρίς την τήρηση ανωτάτου ορίου (πλαφόν) για την ποσότητα που δικαιούνται οι δικαιούχοι. Την ίδια ώρα, επισημαίνεται ότι πρέπει να διώκεται και η αυθαίρετη επέμβαση στα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης των ΟΤΑ από ιδιώτες και συγκεκριμένα η κλοπή του νερού. Αναλυτικά η εγκύκλιος του Αρείου Πάγου Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, ως αποτέλεσμα της περιβαλλοντικής κρίσης σε παγκόσμια κλίμακα, είναι αυτό της μείωσης των υδατικών πόρων, σε αντίθεση με την ολοένα και μεγαλύτερη αύξηση της ζήτησης, ειδικά στις νησιωτικές περιοχές της επικράτειας, λόγω κυρίως, αλλά όχι και αποκλειστικά, του τουρισμού. Ήδη οι επιπτώσεις της μείωσης των υδατικών πόρων είναι έντονες και πολλές περιοχές της χώρας βρίσκονται ή αναμένεται να βρεθούν σε ανησυχητική κατάσταση, εξετάζεται δε η λήψη μέτρων από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες προκειμένου να αντιμετωπισθούν στο άμεσο μέλλον φαινόμενα λειψυδρίας, ειδικά εάν οι βροχοπτώσεις και οι χιονοπτώσεις εξακολουθήσουν να βαίνουν μειούμενες. Το ως άνω πρόβλημα επιδεινώνεται, σύμφωνα με τους ειδικούς επιστήμονες, από τη μη ορθολογική διαχείριση των υδάτων, η οποία μάλιστα πολλές φορές λαμβάνει τη μορφή της αλόγιστης χρήσης του ύδατος, τόσο για ύδρευση όσο και για άρδευση. Σ’ αυτή την παρατηρούμενη αλόγιστη χρήση των υδάτων συμβάλλουν ουσιωδώς τόσο οι παράνομες γεωτρήσεις, όσο και η ανέλεγκτη λήψη ύδατος από τις νόμιμες γεωτρήσεις, χωρίς την τήρηση οιουδήποτε ανωτάτου ορίου (πλαφόν) για την ποσότητα που δικαιούνται οι κατά νόμο δικαιούχοι αυτών, ενώ ο αριθμός των παράνομων γεωτρήσεων είναι πολλαπλάσιος των νομίμων. Είναι αμφίβολο εξάλλου αν και πως διασφαλίζεται στις νόμιμες γεωτρήσεις ότι και ο καθορισμός της ποσότητας που λαμβάνει κάθε δικαιούχος καλύπτει σε κάθε περίπτωση τις πραγματικές του ανάγκες για το χώρο στον οποίο υπάρχει γεώτρηση και όχι αυτές που ο ίδιος δημιουργεί με ψευδή ή παραπλανητικά στοιχεία, εικονικές π.χ μισθώσεις γειτονικών ακινήτων ή στο πλαίσιο επαγγελματικής καλλιέργειας, πέραν του χώρου αυτού, στον οποίο υπάρχει η γεώτρηση. Την ίδια στιγμή ο υδροφόρος ορίζοντας γλυκού νερού πολλών περιοχών συνεχώς μειώνεται και ουσιαστικά κατστρέφεται, αφού κατακλύζεται από την εισροή σε αυτόν αλμυρού νερού. Για να μην μπορεί συνεπώς, έστω και καθ’ υπερβολή, να πει κανείς ότι “στη χώρα μας το νερό το πετάμε”, απαιτείται, εκτός από την αυτονόητη επαγρύπνηση των αρμοδίων αρχών με επίταση των ελέγχων σε κάθε κατεύθυνση, ήτοι των γεωτρήσεων βιομηχανιών, αγροτών, ξενοδοχείων και κάθε είδους άλλων επιχειρήσεων και η συνδρομή των Εισαγγελιών όλης της χώρας για τη διασφάλιση, στο μέτρο των αρμοδιοτήτων μας, της ορθολογικότερης, κατά το δυνατόν, διαχείρισης των υδατικών πόρων όλης της επικράτειας. Συγκεκριμένα, οι παράνομες γεωτρήσεις, όσο και η ανέλεγκτη λήψη ύδατος από τις νόμιμες γεωτρήσεις, χωρίς την τήρηση οιουδήποτε ανωτάτου ορίου (πλαφόν) για την ποσότητα που δικαιούνται οι κατά νόμο δικαιούχοι αυτών, συνιστούν, εκτός των άλλων και αξιόποινες πράξεις, αφού εμπίπτουν στο πεδίο του άρθρου 28 του ν. 1650/1986, για την προστασία του περιβάλλοντος, όπως ισχύει, σε συνδυασμό με το ν. 4014/2011 «περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων κλπ» και την ΚΥΑ 146896/2014 (ΦΕΚ 2878/ Β’ /27.10.2014 «Κατηγορίες αδειών χρήσης και εκτέλεσης έργων αξιοποίησης των υδάτων. Διαδικασία και όροι έκδοσης των αδειών, περιεχόμενο και διάρκεια ισχύος τους και άλλες συναφείς διατάξεις»), όπως διορθώθηκε (Β’ 3142/21.11.2014), τροποποιήθηκε (Β’ 1435 / 10.7.2015, Β’ 69 / 22.1.2016, Β’ 814 /14.3.2017, Β7 1562/ 24.4.2020) και ισχύει. Εν όψει των ανωτέρω, θα πρέπει να παρέμβετε δυναμικά εφαρμόζοντας τον Νόμο με τη συνδρομή των αρμόδιων αρχών ελέγχου των παράνομων γεωτρήσεων (Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού, αλλά και της ΕΛΑΣ-βλ. και σχετική εγκύκλιο ΑΠ οικ 102135/10.12.2015 του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας- Ειδική Γραμματεία Υδάτων- με θέμα «Διευκρινίσεις σχετικά με τις αρμοδιότητες των Δήμων και των Περιφερειών σχετικά με τη διενέργεια ελέγχων των όρων των αδειών χρήσης ύδατος και των παραβάσεων των διατάξεων της ΚΥΑ 146896/2014»), από τις οποίες επιβάλλεται να ζητήσετε να σας αποστέλλουν, όταν διαπιστώνουν τις πιο πάνω παραβάσεις, τις εκθέσεις διαπίστωσης αυτών (βλ. άρθρο 12 της πιο πάνω ΚΥΑ), για την εκ μέρους σας αξιολόγησή τους και την άσκηση της ενδεδειγμένης κατά περίπτωση ποινικής δίωξης. Περαιτέρω, όπως είναι αυτονόητο, πρέπει να διώκεται και η αυθαίρετη επέμβαση στα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης των ΟΤΑ από ιδιώτες και συγκεκριμένα η κλοπή του νερού, η οποία έχει ως συνέπεια να το στερούνται οι νόμιμοι χρήστες του για την αντιμετώπιση των βασικών αναγκών τους, όπως ύδρευση και καθαριότητα, αλλά ενδεχομένως και τη βλάβη των δικτύων αυτών και εν γένει την παρεμπόδιση ή διατάραξη της παροχής στο κοινό νερού (άρθρα 372 παρ.1, 378 παρ.2, 293 ΠΚ κλπ ). Η κατά τα ως άνω εφαρμογή του Νόμου με τη συνδρομή των αρμόδιων αρχών εκτιμάται ως απολύτως αναγκαία στην κατεύθυνση της διασφάλισης, κατά το δυνατόν, της ορθολογικότερης διαχείρισης των υδάτων στην Ελληνική Επικράτεια. View full είδηση
-
- άρειος πάγος
- γεώτρηση
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Εγκύκλιο για τη λειψυδρία και την ορθολογική διαχείριση των υδάτων εξέδωσε ο Άρειος Πάγος, επισημαίνοντας ότι οι επιπτώσεις της μείωσης των υδατικών πόρων είναι έντονες και πολλές περιοχές της βρίσκονται σε ανησυχητική κατάσταση. Στην εγκύκλιο αναφέρεται η αλόγιστη χρήση υδάτων, στην οποία συμβάλλουν οι παράνομες γεωτρήσεις και η ανέλεγκτη λήψη ύδατος από τις νόμιμες γεωτρήσεις, χωρίς την τήρηση ανωτάτου ορίου (πλαφόν) για την ποσότητα που δικαιούνται οι δικαιούχοι. Την ίδια ώρα, επισημαίνεται ότι πρέπει να διώκεται και η αυθαίρετη επέμβαση στα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης των ΟΤΑ από ιδιώτες και συγκεκριμένα η κλοπή του νερού. Αναλυτικά η εγκύκλιος του Αρείου Πάγου Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, ως αποτέλεσμα της περιβαλλοντικής κρίσης σε παγκόσμια κλίμακα, είναι αυτό της μείωσης των υδατικών πόρων, σε αντίθεση με την ολοένα και μεγαλύτερη αύξηση της ζήτησης, ειδικά στις νησιωτικές περιοχές της επικράτειας, λόγω κυρίως, αλλά όχι και αποκλειστικά, του τουρισμού. Ήδη οι επιπτώσεις της μείωσης των υδατικών πόρων είναι έντονες και πολλές περιοχές της χώρας βρίσκονται ή αναμένεται να βρεθούν σε ανησυχητική κατάσταση, εξετάζεται δε η λήψη μέτρων από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες προκειμένου να αντιμετωπισθούν στο άμεσο μέλλον φαινόμενα λειψυδρίας, ειδικά εάν οι βροχοπτώσεις και οι χιονοπτώσεις εξακολουθήσουν να βαίνουν μειούμενες. Το ως άνω πρόβλημα επιδεινώνεται, σύμφωνα με τους ειδικούς επιστήμονες, από τη μη ορθολογική διαχείριση των υδάτων, η οποία μάλιστα πολλές φορές λαμβάνει τη μορφή της αλόγιστης χρήσης του ύδατος, τόσο για ύδρευση όσο και για άρδευση. Σ’ αυτή την παρατηρούμενη αλόγιστη χρήση των υδάτων συμβάλλουν ουσιωδώς τόσο οι παράνομες γεωτρήσεις, όσο και η ανέλεγκτη λήψη ύδατος από τις νόμιμες γεωτρήσεις, χωρίς την τήρηση οιουδήποτε ανωτάτου ορίου (πλαφόν) για την ποσότητα που δικαιούνται οι κατά νόμο δικαιούχοι αυτών, ενώ ο αριθμός των παράνομων γεωτρήσεων είναι πολλαπλάσιος των νομίμων. Είναι αμφίβολο εξάλλου αν και πως διασφαλίζεται στις νόμιμες γεωτρήσεις ότι και ο καθορισμός της ποσότητας που λαμβάνει κάθε δικαιούχος καλύπτει σε κάθε περίπτωση τις πραγματικές του ανάγκες για το χώρο στον οποίο υπάρχει γεώτρηση και όχι αυτές που ο ίδιος δημιουργεί με ψευδή ή παραπλανητικά στοιχεία, εικονικές π.χ μισθώσεις γειτονικών ακινήτων ή στο πλαίσιο επαγγελματικής καλλιέργειας, πέραν του χώρου αυτού, στον οποίο υπάρχει η γεώτρηση. Την ίδια στιγμή ο υδροφόρος ορίζοντας γλυκού νερού πολλών περιοχών συνεχώς μειώνεται και ουσιαστικά κατστρέφεται, αφού κατακλύζεται από την εισροή σε αυτόν αλμυρού νερού. Για να μην μπορεί συνεπώς, έστω και καθ’ υπερβολή, να πει κανείς ότι “στη χώρα μας το νερό το πετάμε”, απαιτείται, εκτός από την αυτονόητη επαγρύπνηση των αρμοδίων αρχών με επίταση των ελέγχων σε κάθε κατεύθυνση, ήτοι των γεωτρήσεων βιομηχανιών, αγροτών, ξενοδοχείων και κάθε είδους άλλων επιχειρήσεων και η συνδρομή των Εισαγγελιών όλης της χώρας για τη διασφάλιση, στο μέτρο των αρμοδιοτήτων μας, της ορθολογικότερης, κατά το δυνατόν, διαχείρισης των υδατικών πόρων όλης της επικράτειας. Συγκεκριμένα, οι παράνομες γεωτρήσεις, όσο και η ανέλεγκτη λήψη ύδατος από τις νόμιμες γεωτρήσεις, χωρίς την τήρηση οιουδήποτε ανωτάτου ορίου (πλαφόν) για την ποσότητα που δικαιούνται οι κατά νόμο δικαιούχοι αυτών, συνιστούν, εκτός των άλλων και αξιόποινες πράξεις, αφού εμπίπτουν στο πεδίο του άρθρου 28 του ν. 1650/1986, για την προστασία του περιβάλλοντος, όπως ισχύει, σε συνδυασμό με το ν. 4014/2011 «περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων κλπ» και την ΚΥΑ 146896/2014 (ΦΕΚ 2878/ Β’ /27.10.2014 «Κατηγορίες αδειών χρήσης και εκτέλεσης έργων αξιοποίησης των υδάτων. Διαδικασία και όροι έκδοσης των αδειών, περιεχόμενο και διάρκεια ισχύος τους και άλλες συναφείς διατάξεις»), όπως διορθώθηκε (Β’ 3142/21.11.2014), τροποποιήθηκε (Β’ 1435 / 10.7.2015, Β’ 69 / 22.1.2016, Β’ 814 /14.3.2017, Β7 1562/ 24.4.2020) και ισχύει. Εν όψει των ανωτέρω, θα πρέπει να παρέμβετε δυναμικά εφαρμόζοντας τον Νόμο με τη συνδρομή των αρμόδιων αρχών ελέγχου των παράνομων γεωτρήσεων (Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού, αλλά και της ΕΛΑΣ-βλ. και σχετική εγκύκλιο ΑΠ οικ 102135/10.12.2015 του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας- Ειδική Γραμματεία Υδάτων- με θέμα «Διευκρινίσεις σχετικά με τις αρμοδιότητες των Δήμων και των Περιφερειών σχετικά με τη διενέργεια ελέγχων των όρων των αδειών χρήσης ύδατος και των παραβάσεων των διατάξεων της ΚΥΑ 146896/2014»), από τις οποίες επιβάλλεται να ζητήσετε να σας αποστέλλουν, όταν διαπιστώνουν τις πιο πάνω παραβάσεις, τις εκθέσεις διαπίστωσης αυτών (βλ. άρθρο 12 της πιο πάνω ΚΥΑ), για την εκ μέρους σας αξιολόγησή τους και την άσκηση της ενδεδειγμένης κατά περίπτωση ποινικής δίωξης. Περαιτέρω, όπως είναι αυτονόητο, πρέπει να διώκεται και η αυθαίρετη επέμβαση στα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης των ΟΤΑ από ιδιώτες και συγκεκριμένα η κλοπή του νερού, η οποία έχει ως συνέπεια να το στερούνται οι νόμιμοι χρήστες του για την αντιμετώπιση των βασικών αναγκών τους, όπως ύδρευση και καθαριότητα, αλλά ενδεχομένως και τη βλάβη των δικτύων αυτών και εν γένει την παρεμπόδιση ή διατάραξη της παροχής στο κοινό νερού (άρθρα 372 παρ.1, 378 παρ.2, 293 ΠΚ κλπ ). Η κατά τα ως άνω εφαρμογή του Νόμου με τη συνδρομή των αρμόδιων αρχών εκτιμάται ως απολύτως αναγκαία στην κατεύθυνση της διασφάλισης, κατά το δυνατόν, της ορθολογικότερης διαχείρισης των υδάτων στην Ελληνική Επικράτεια.
-
- άρειος πάγος
- γεώτρηση
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Στην πρώτη γραμμή της καινοτομίας στις τεχνολογίες υδάτων καταφέρνει να βρεθεί η Ευρώπη, μπροστά μάλιστα από τις παγκόσμιους ανταγωνιστές της, όπως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία. Η Ευρώπη αντιπροσωπεύει το 40% των εφευρέσεων σε τεχνολογίες που σχετίζονται με το νερό, ακολουθούμενη από τις ΗΠΑ (23%) και την Ιαπωνία (12%), σύμφωνα με μελέτη του Ευρωπαϊκού Γραφείου Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (EPO). Σύμφωνα με τη μελέτη, η Ευρώπη ηγείται παγκοσμίως στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών στον τομέα των υδάτων, με τις εταιρείες, τους ερευνητές και τους εφευρέτες από τα 39 κράτη-μέλη EPO να αντιπροσώπευαν το 40% όλων των IPF σε τεχνολογίες που σχετίζονται με το νερό. Η Ευρώπη στην πρώτη γραμμή της καινοτομίας στις τεχνολογίες υδάτων, μπροστά από ΗΠΑ και Ιαπωνία Όπως αποκαλύπτει η σχετική έρευνα, οι Ευρωπαίοι εφευρέτες πρωτοστατούν σε όλους τους σημαντικούς τομείς της τεχνολογίας των υδάτων, από τη συλλογή πόσιμου νερού και την αποδοτική χρήση του, έως την επεξεργασία λυμάτων και την προστασία από τις πλημμύρες. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, 2,2 δισ. άνθρωποι δεν είχαν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό το 2022 και 3,5 δισ. δεν είχαν ασφαλείς υπηρεσίες υγιεινής. Επιπλέον, οι ξηρασία και οι πλημμύρες προκαλούν μεγάλο αριθμό θανάτων και δισεκατομμύρια οικονομικές απώλειες κάθε χρόνο. «Το νερό είναι ένας από τους πολυτιμότερους πόρους μας. Δεδομένων των απειλών που θέτει η κλιματική αλλαγή, η καινοτομία πρέπει να αναπτυχθεί ακόμη ταχύτερα τις επόμενες δεκαετίες – τόσο στην παροχή νερού όσο και στην προστασία από κινδύνους που σχετίζονται με το νερό» δήλωσε ο Πρόεδρος του EPO, António Campinos. Ποιες ευρωπαϊκές χώρες διακρίνονται Σύμφωνα με τη μελέτη, κατατέθηκαν πάνω από 22.000 IPF (διεθνείς οικογένειες ΔΕ) παγκοσμίως μεταξύ 1992 και 2021 σε τεχνολογίες που σχετίζονται με το νερό. Ο μεγαλύτερος τομέας για εφευρέσεις είναι η επεξεργασία νερού, που αποτελεί περίπου το 60% όλων των IPF. Ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος τομέας τα τελευταία χρόνια είναι η αποτελεσματική επεξεργασία νερού και ιδιαίτερα η αυτοματοποίηση και ο έλεγχος των λειτουργιών επεξεργασίας. Η Ευρώπη έχει ισχυρό προβάδισμα στις εφευρέσεις νερού, ακολουθούμενη από τις ΗΠΑ (με 23% όλων των IPF που σχετίζονται με το νερό), την Ιαπωνία (12%), την Κίνα (6%) και τη Δημοκρατία της Κορέας (5%). Οι πιο δραστήριες ευρωπαϊκές χώρες στον τομέα αυτό είναι η Γερμανία (12%), η Γαλλία (5%), το Ηνωμένο Βασίλειο (4%), οι Κάτω Χώρες (3%) και η Ιταλία (3%). Οι μεγάλες εταιρείες κυριαρχούν Οι κορυφαίοι αιτούντες διπλώματα ευρεσιτεχνίας στις τεχνολογίες νερού είναι η εταιρεία Veolia (Γαλλία), η Xylem (ΗΠΑ) και η Kurita (Ιαπωνία). Ωστόσο, η συμβολή των πανεπιστημίων και των δημόσιων ερευνητικών οργανισμών έχει αυξηθεί σημαντικά, από λιγότερο από 5% όλων των IPF που σχετίζονται με το νερό τη δεκαετία του 1990 σε 14% έως το 2017-21. Τα κορυφαία πανεπιστήμια / ερευνητικά ιδρύματα είναι η Κινεζική Ακαδημία Επιστημών, το Πανεπιστήμιο Nanjing (Κίνα) και το CNRS (Γαλλία). View full είδηση
-
Στην πρώτη γραμμή της καινοτομίας στις τεχνολογίες υδάτων καταφέρνει να βρεθεί η Ευρώπη, μπροστά μάλιστα από τις παγκόσμιους ανταγωνιστές της, όπως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία. Η Ευρώπη αντιπροσωπεύει το 40% των εφευρέσεων σε τεχνολογίες που σχετίζονται με το νερό, ακολουθούμενη από τις ΗΠΑ (23%) και την Ιαπωνία (12%), σύμφωνα με μελέτη του Ευρωπαϊκού Γραφείου Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (EPO). Σύμφωνα με τη μελέτη, η Ευρώπη ηγείται παγκοσμίως στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών στον τομέα των υδάτων, με τις εταιρείες, τους ερευνητές και τους εφευρέτες από τα 39 κράτη-μέλη EPO να αντιπροσώπευαν το 40% όλων των IPF σε τεχνολογίες που σχετίζονται με το νερό. Η Ευρώπη στην πρώτη γραμμή της καινοτομίας στις τεχνολογίες υδάτων, μπροστά από ΗΠΑ και Ιαπωνία Όπως αποκαλύπτει η σχετική έρευνα, οι Ευρωπαίοι εφευρέτες πρωτοστατούν σε όλους τους σημαντικούς τομείς της τεχνολογίας των υδάτων, από τη συλλογή πόσιμου νερού και την αποδοτική χρήση του, έως την επεξεργασία λυμάτων και την προστασία από τις πλημμύρες. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, 2,2 δισ. άνθρωποι δεν είχαν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό το 2022 και 3,5 δισ. δεν είχαν ασφαλείς υπηρεσίες υγιεινής. Επιπλέον, οι ξηρασία και οι πλημμύρες προκαλούν μεγάλο αριθμό θανάτων και δισεκατομμύρια οικονομικές απώλειες κάθε χρόνο. «Το νερό είναι ένας από τους πολυτιμότερους πόρους μας. Δεδομένων των απειλών που θέτει η κλιματική αλλαγή, η καινοτομία πρέπει να αναπτυχθεί ακόμη ταχύτερα τις επόμενες δεκαετίες – τόσο στην παροχή νερού όσο και στην προστασία από κινδύνους που σχετίζονται με το νερό» δήλωσε ο Πρόεδρος του EPO, António Campinos. Ποιες ευρωπαϊκές χώρες διακρίνονται Σύμφωνα με τη μελέτη, κατατέθηκαν πάνω από 22.000 IPF (διεθνείς οικογένειες ΔΕ) παγκοσμίως μεταξύ 1992 και 2021 σε τεχνολογίες που σχετίζονται με το νερό. Ο μεγαλύτερος τομέας για εφευρέσεις είναι η επεξεργασία νερού, που αποτελεί περίπου το 60% όλων των IPF. Ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος τομέας τα τελευταία χρόνια είναι η αποτελεσματική επεξεργασία νερού και ιδιαίτερα η αυτοματοποίηση και ο έλεγχος των λειτουργιών επεξεργασίας. Η Ευρώπη έχει ισχυρό προβάδισμα στις εφευρέσεις νερού, ακολουθούμενη από τις ΗΠΑ (με 23% όλων των IPF που σχετίζονται με το νερό), την Ιαπωνία (12%), την Κίνα (6%) και τη Δημοκρατία της Κορέας (5%). Οι πιο δραστήριες ευρωπαϊκές χώρες στον τομέα αυτό είναι η Γερμανία (12%), η Γαλλία (5%), το Ηνωμένο Βασίλειο (4%), οι Κάτω Χώρες (3%) και η Ιταλία (3%). Οι μεγάλες εταιρείες κυριαρχούν Οι κορυφαίοι αιτούντες διπλώματα ευρεσιτεχνίας στις τεχνολογίες νερού είναι η εταιρεία Veolia (Γαλλία), η Xylem (ΗΠΑ) και η Kurita (Ιαπωνία). Ωστόσο, η συμβολή των πανεπιστημίων και των δημόσιων ερευνητικών οργανισμών έχει αυξηθεί σημαντικά, από λιγότερο από 5% όλων των IPF που σχετίζονται με το νερό τη δεκαετία του 1990 σε 14% έως το 2017-21. Τα κορυφαία πανεπιστήμια / ερευνητικά ιδρύματα είναι η Κινεζική Ακαδημία Επιστημών, το Πανεπιστήμιο Nanjing (Κίνα) και το CNRS (Γαλλία).
-
Σήμα κινδύνου για το μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης νερού εκπέμπουν, ο ένας μετά τον άλλο, δήμοι της χώρας, ενώ κηρύσσονται σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Από τα νησιά του νοτίου Αιγαίου και την Κρήτη μέχρι την Πελοπόννησο και τη Θεσσαλία, το «φάντασμα» της λειψυδρίας, μετά από δύο ήπιους χειμώνες και εν μέσω κορύφωσης της τουριστικής περιόδου, επανέρχεται, επιβεβαιώνοντας τις εκτιμήσεις των ειδικών επιστημόνων που εδώ και χρόνια προειδοποιούσαν ότι η χώρα μας θα γίνεται θερμότερη και ξηρότερη, λόγω της κλιματικής κρίσης. Ο Χρίστος Καραβίτης, κοσμήτορας της Σχολής Περιβάλλοντος και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγητής Διαχείρισης Υδατικών Πόρων, εξηγεί ότι βρισκόμαστε σε μια δυσμενή υδρολογική συγκυρία, η οποία δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν. «Κάποια πράγματα ήταν γνωστά από χρόνια. Ξέρουμε ότι από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο βρέχει ελάχιστα ή δεν βρέχει καθόλου στη χώρα μας. Αυτό είναι αναπόσπαστο μέρος του κλίματος του μεσογειακού χώρου και, σύμφωνα με όλες τις επιστημονικές μελέτες, το κλίμα αυτό επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο. Άρα, δεν μπορούμε να μιλάμε για λειψυδρία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού», λέει στη Realnews. Αναφερόμενος, μάλιστα στα νησιά του νοτίου Αιγαίου και στην Κρήτη, που βρίσκονται στο «κόκκινο», σημειώνει ότι στις περιοχές αυτές έβρεξε λιγότερο τον χειμώνα, ενώ ταυτόχρονα τα μέτρα ταμίευσης νερού δεν επαρκούν. «Είναι δεδομένο ότι τον χειμώνα θα πρέπει να ταμιεύσουμε το λίγο νερό που πέφτει. Αυτό όχι μόνο δεν γίνεται, αλλά τα νησιά αυτά έχουν αυξημένες υδροβόρες δραστηριότητες λόγω του τουρισμού. Και, δυστυχώς, εκ των υστέρων βλέπουμε ότι δεν μπορούμε να τις υποστηρίξουμε». Συνεπώς, σύμφωνα με τον καθηγητή Διαχείρισης Υδατικών Πόρων, απαιτείται η λήψη κατάλληλων μέτρων. Ποια είναι αυτά; Ο έλεγχος της προσφοράς και της ζήτησης σε νερό. «Αυτό σημαίνει να έχουμε από την αρχή μηχανισμούς που να ελέγχουν τη σπατάλη, συστήματα επεξεργασίας αποβλήτων, ενώ στα νησιά χρειάζονται έργα ταμίευσης και έργα ενίσχυσης του υδατικού δυναμικού. Δηλαδή, έργα αφαλάτωσης, όπου είναι εφικτό, με τη χρήση των εναλλακτικών μορφών ενέργειας. Είναι κάτι για το οποίο ήδη θα έπρεπε να είχαμε μεριμνήσει». «Ούτε σταγόνα βροχής» Τη δραματική κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουν πολλές περιοχές στην Κρήτη περιγράφει ο δήμαρχος Βιάννου, Παύλος Μπαριτάκης: «Δύο χρόνια έχει να βρέξει. Οι βροχοπτώσεις έχουν περιοριστεί πάνω από το 70% με 80% απ’ ό,τι χρειαζόμαστε κάθε χρόνο για να πούμε ότι πάμε ομαλά. Αποτέλεσμα είναι να στερεύουν τα πηγαία νερά. Οι οικισμοί που είναι στον ορεινό όγκο του δήμου μας και υδροδοτούνται από πηγές αντιμετωπίζουν σημαντικό πρόβλημα. Σύμφωνα με τον Π. Μπαριτάκη, ο υδροφόρος ορίζοντας έχει μειωθεί κατά 10 με 11 μέτρα από πέρυσι. «Υπάρχει ένα όριο βάθους στις γεωτρήσεις. Δεν μπορεί μια γεώτρηση που είναι 350 μέτρα να την πάμε στα 400 μέτρα. Γιατί θα βρούμε θάλασσα από κάτω». Το δεδομένο αυτό, σε συνδυασμό με την αύξηση του πληθυσμού κατά τους καλοκαιρινούς μήνες από 6.000 μόνιμους κατοίκους σε 20.000, δημιουργεί μια ασφυκτική κατάσταση. Η δημοτική Αρχή, όπως τονίζει ο Π. Μπαριτάκης, έχει λάβει κάποια μέτρα από τον Μάρτιο, κυρίως σε ό,τι αφορά την άρδευση. «Απαγορεύσαμε τις δεύτερες καλλιέργειες που φυτεύονται το καλοκαίρι και περιορίσαμε τα κυβικά που δικαιούται κάθε αγρότης. Από τα 7-8 κυβικά κατεβήκαμε στα 5. Αν δεν τα τηρήσουμε, θα το βρούμε μπροστά μας», αναφέρει ο δήμαρχος Βιάννου. Η λειψυδρία έχει «χτυπήσει» και τη Σίφνο, που αυτή την περίοδο υποδέχεται πλήθος τουριστών. «Ζητήσαμε να κηρυχθεί το νησί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, στέλνοντας ένα μήνυμα ευαισθητοποίησης σε όλους, γιατί διαπιστώνουμε αλόγιστη χρήση. Τον Ιούνιο είδαμε ότι οι ενδείξεις ήταν ανησυχητικές σε σχέση με την κατανάλωση, ενώ είδαμε ότι η εκτίμηση κατανάλωσης για την περίοδο Ιουλίου-Οκτωβρίου 2024 είναι μεγαλύτερη από την παραγωγή μας. Και αυτό σήμανε συναγερμό», αναφέρει η δήμαρχος Σίφνου, Μαρία Ναδάλη. Στερεύει η Θεσσαλία Μια από τις περιοχές που αναμένεται να αντιμετωπίσουν οξύ πρόβλημα λειψυδρίας, αν δεν ληφθούν μέτρα, είναι η Θεσσαλία. Μάλιστα, η κατάσταση θα ήταν σήμερα δραματική αν δεν είχαν προηγηθεί οι καταστροφικές πλημμύρες, σύμφωνα με τα όσα λέει στην «R» o Θεοφάνης Γέμτος, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Γεωπονίας, Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. «Οι πλημμύρες γέμισαν με νερό τη λίμνη Πλαστήρα. Και αυτό είναι που εξασφαλίζει νερό για τους ΤΟΕΒ (Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων) Ταυρωπού και Πηνειού. Στον ταμιευτήρα του Σμωκόβου, όμως, δεν έπεσε αυτό το νερό, με αποτέλεσμα να έχουν ήδη μπει περιορισμοί στο πότισμα», επισημαίνει ο Θ. Γέμτος. Στη Θεσσαλία υπάρχουν 33.000 γεωτρήσεις. Πολλές από αυτές έχουν φτάσει ήδη στα 400 μέτρα βάθος για να βρεθεί νερό, με κίνδυνο να αρχίσει η ροή θαλασσινού νερού, το οποίο κινδυνεύει να διαλύσει τους ταμιευτήρες. «Το νερό δεν θα εξαντληθεί απλώς, αλλά θα γίνει υφάλμυρο και δεν θα μπορούμε να ποτίσουμε. Η δε μελέτη των Ολλανδών προβλέπει ότι η περιοχή της ανατολικής Θεσσαλίας, από τη Λάρισα προς τον Βόλο, στα επόμενα 15 χρόνια θα ερημοποιηθεί. Επομένως, συζητάμε για τεράστιο πρόβλημα, το οποίο διαρκώς επιδεινώνεται. Αν είχαμε τα φράγματα του Μουζακίου, του Ενιπέα, της Πύλης και του Νεοχωρίτη, θα γίνονταν λιγότερες ζημιές, αλλά θα ποτιζόταν και ο κάμπος. Αυτό λένε και τα σχέδια διαχείρισης υδάτων και η μελέτη της HVA, ότι χρειαζόμαστε άμεσα τα φράγματα αυτά», λέει ο ομότιμος καθηγητής. Εκτός, όμως, από τους ταμιευτήρες που θα αποθηκεύουν νερό, χρειάζεται, σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς, να γίνει μελέτη για τα δίκτυα μεταφοράς και να εκσυγχρονιστούν, ώστε να περιοριστούν οι απώλειες και εν συνεχεία οι αγρότες να χρησιμοποιούν «έξυπνα» συστήματα για μικρότερη κατανάλωση νερού, όπως αισθητήρες που καταγράφουν την υγρασία του εδάφους. Κλιματική κρίση Με μελανά χρώματα περιγράφει το κοντινό μέλλον ο Φώτης Μάρης, πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, ο οποίος έχει ασχοληθεί με τη διευθέτηση ορεινών υδάτων. «Αν συνεχιστεί η ανομβρία των δύο-τριών τελευταίων ετών, θα οδηγήσει πιθανότατα σε προβλήματα λειψυδρίας. Η σημαντική μείωση της εδαφικής υγρασίας ήδη επηρεάζει την πρωτογενή παραγωγή. Η μειωμένη παραγωγή ελαιολάδου στη Μεσόγειο είναι η πρώτη απόδειξη. Στο πλαίσιο αυτό, υπάρχει ανάγκη σοβαρής, πλήρους και τεκμηριωμένης ενημέρωσης των πολιτών από το κράτος με την ίδρυση κλιματικών γραφείων σε κάθε περιφέρεια και με τη βοήθεια των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων της χώρας. Ενώ άμεση είναι και η ανάγκη μετασχηματισμού του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο ενσωματώνοντας την κλιματική κρίση», τονίζει ο Φ. Μάρης. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η χώρα μας σταδιακά γίνεται θερμότερη και ξηρότερη. Με βάση τις εκτιμήσεις των ειδικών, μέχρι το 2050 οι ημέρες καύσωνα στην Ελλάδα θα αυξηθούν κατά 15-20 ετησίως και η βροχόπτωση θα μειωθεί από 10% έως 30%. «Η πίεση στη διαθεσιμότητα υδατικών πόρων θα αυξηθεί σημαντικά», καταλήγει ο πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου. Το σχέδιο Την ίδια στιγμή, τα αρμόδια στελέχη του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας επεξεργάζονται ένα νέο σχέδιο, που θα οδηγήσει στην ολοκληρωμένη και ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων στη χώρα μας. Όπως αποκαλύπτει στην «R» o γενικός γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, Πέτρος Βαρελίδης, πρόκειται για μεσοπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα μέτρα, που θα εστιάζουν από τη μία στην κάλυψη των αναγκών του Λεκανοπεδίου της Αττικής, όπου καταναλώνεται το 40% του νερού της χώρας, και από την άλλη στην αντιμετώπιση της λειψυδρίας σε περιοχές ανά την Ελλάδα που βρίσκονται στο «κόκκινο». Ανάμεσα σε αυτές τα νησιά του νοτίου Αιγαίου, περιοχές της Κρήτης, η ανατολική Πελοπόννησος κ.ά. Οι προτάσεις βρίσκονται ήδη το τελευταίο διάστημα στο τραπέζι των συζητήσεων. Στην τελευταία σύσκεψη που έγινε την περασμένη εβδομάδα συμμετείχε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρος Σκυλακάκης, ενώ στις 29 Ιουλίου έχει προγραμματιστεί σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, κατά την οποία θα γίνει αναλυτική ενημέρωση. Πιθανές λύσεις «Για το σύστημα του Μόρνου και του Ευήνου, που δεν τροφοδοτεί με νερό μόνο την Αττική αλλά και τις περιοχές από τις οποίες περνά ο αγωγός, έχουμε κάνει μια σειρά από συσκέψεις για να εξετάσουμε πιθανές εναλλακτικές λύσεις. Στην ουσία, πρόκειται για έργα κόστους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία στοχεύουν στην ενίσχυση των αποθεμάτων. Δηλαδή, στη διασφάλιση πρόσθετων πηγών νερού», εξηγεί ο Π. Βαρελίδης. Αυτή τη στιγμή στο τραπέζι έχουν πέσει τρεις πιθανές λύσεις. Πρώτον, η κατασκευή μονάδων αφαλάτωσης του νερού, δεύτερον η λήψη νερού από άλλα υδατικά συστήματα και πιο συγκεκριμένα από τον ποταμό Αχελώο και, τρίτον, η επεξεργασία λυμάτων που διαχωρίζει τις επικίνδυνες ουσίες από το νερό. «Οι αφαλατώσεις έχουν μεν μεγαλύτερο ενεργειακό και οικονομικό κόστος, ωστόσο παρέχουν πρόσβαση σε μια ατελείωτη πηγή νερού, τη θάλασσα. Η άλλη λύση, που έχουμε συζητήσει, είναι η τροφοδοσία με νερό από άλλα υδατικά συστήματα και πιο συγκεκριμένα από την τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών, που είναι η τελευταία λίμνη του Αχελώου. Με την κατασκευή μιας σήραγγας 30 χλμ. μπορούμε να μεταφέρουμε νερό στον Εύηνο. Ως τρίτη λύση εξετάζεται η χρήση του νερού που θα προκύπτει από τα επεξεργασμένα λύματα. Πάνω σε αυτές τις προτάσεις αναμένονται οικονομικοτεχνικές αναλύσεις ώστε να καταλήξουμε στην προσφορότερη. Πρόκειται για έργα που απαιτούν πέντε με έξι χρόνια για την υλοποίησή τους», σημειώνει ο γενικός γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων. Σχολιάζοντας, παράλληλα, ότι «αυτή τη στιγμή τα αποθέματα στην Αττική, λαμβάνοντας το ακραίο σενάριο να μη βρέξει καθόλου, επαρκούν για τα επόμενα δυόμισι χρόνια». Όσο αφορά τις υπόλοιπες περιοχές ανά την Ελλάδα που εμφανίζουν ήδη ή βρίσκονται στα πρόθυρα λειψυδρίας, μεταξύ αυτών η Κάρπαθος, η Λέρος, η Νάξος, η Σίφνος, η Κορινθία, η Τροιζηνία, περιοχές της Κρήτης κ.ά. που κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου τονίζει ότι «εκτός από την κατασκευή μονάδων αφαλάτωσης και λοιπών έργων, εξετάζονται μέτρα που θα στοχεύουν σε έναν συνδυασμό πραγμάτων όπως οι επισκευές δικτύων ύδρευσης, η ενίσχυση της διαχειριστικής και τεχνικής επάρκειας των πιο αδύναμων παρόχων ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν με πληρότητα τις υποχρεώσεις τους, ο περιορισμό της γραφειοκρατίας, η εξέταση των όρων πληρωμής κ.ά.». Νέα τιμολόγηση Σύμφωνα με τον αρμόδιο παράγοντα του υπουργείου, θα εξεταστούν και τα ζητήματα τιμολόγησης. «Είναι σωστό και δίκαιο να πληρώνει το ίδιο ένα ξενοδοχείο που έχει πισίνα σε κάθε δωμάτιο και το ίδιο ο κάτοικος της περιοχής; Είναι θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης. Αναγκαστικά θα πάμε σε έναν ανασχεδιασμό για να δώσουμε μια λύση που θα σταθεί στον χρόνο και με κάποιο τρόπο να ενισχύσουμε τους παρόχους ώστε να γίνουν βιώσιμοι. Να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους από μόνοι τους. Γιατί το κράτος δεν μπορεί να έρχεται πάντα ως από μηχανής θεός». Τέλος, ο Π. Βαρελίδης χαρακτήρισε τα μέτρα που αποσκοπούν στη μείωση της κατανάλωσης ως «ασπιρίνες που δεν προσφέρουν μια μόνιμη και αποτελεσματική λύση». View full είδηση
-
- νερό
- διαχείριση
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Σήμα κινδύνου για το μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης νερού εκπέμπουν, ο ένας μετά τον άλλο, δήμοι της χώρας, ενώ κηρύσσονται σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Από τα νησιά του νοτίου Αιγαίου και την Κρήτη μέχρι την Πελοπόννησο και τη Θεσσαλία, το «φάντασμα» της λειψυδρίας, μετά από δύο ήπιους χειμώνες και εν μέσω κορύφωσης της τουριστικής περιόδου, επανέρχεται, επιβεβαιώνοντας τις εκτιμήσεις των ειδικών επιστημόνων που εδώ και χρόνια προειδοποιούσαν ότι η χώρα μας θα γίνεται θερμότερη και ξηρότερη, λόγω της κλιματικής κρίσης. Ο Χρίστος Καραβίτης, κοσμήτορας της Σχολής Περιβάλλοντος και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγητής Διαχείρισης Υδατικών Πόρων, εξηγεί ότι βρισκόμαστε σε μια δυσμενή υδρολογική συγκυρία, η οποία δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν. «Κάποια πράγματα ήταν γνωστά από χρόνια. Ξέρουμε ότι από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο βρέχει ελάχιστα ή δεν βρέχει καθόλου στη χώρα μας. Αυτό είναι αναπόσπαστο μέρος του κλίματος του μεσογειακού χώρου και, σύμφωνα με όλες τις επιστημονικές μελέτες, το κλίμα αυτό επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο. Άρα, δεν μπορούμε να μιλάμε για λειψυδρία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού», λέει στη Realnews. Αναφερόμενος, μάλιστα στα νησιά του νοτίου Αιγαίου και στην Κρήτη, που βρίσκονται στο «κόκκινο», σημειώνει ότι στις περιοχές αυτές έβρεξε λιγότερο τον χειμώνα, ενώ ταυτόχρονα τα μέτρα ταμίευσης νερού δεν επαρκούν. «Είναι δεδομένο ότι τον χειμώνα θα πρέπει να ταμιεύσουμε το λίγο νερό που πέφτει. Αυτό όχι μόνο δεν γίνεται, αλλά τα νησιά αυτά έχουν αυξημένες υδροβόρες δραστηριότητες λόγω του τουρισμού. Και, δυστυχώς, εκ των υστέρων βλέπουμε ότι δεν μπορούμε να τις υποστηρίξουμε». Συνεπώς, σύμφωνα με τον καθηγητή Διαχείρισης Υδατικών Πόρων, απαιτείται η λήψη κατάλληλων μέτρων. Ποια είναι αυτά; Ο έλεγχος της προσφοράς και της ζήτησης σε νερό. «Αυτό σημαίνει να έχουμε από την αρχή μηχανισμούς που να ελέγχουν τη σπατάλη, συστήματα επεξεργασίας αποβλήτων, ενώ στα νησιά χρειάζονται έργα ταμίευσης και έργα ενίσχυσης του υδατικού δυναμικού. Δηλαδή, έργα αφαλάτωσης, όπου είναι εφικτό, με τη χρήση των εναλλακτικών μορφών ενέργειας. Είναι κάτι για το οποίο ήδη θα έπρεπε να είχαμε μεριμνήσει». «Ούτε σταγόνα βροχής» Τη δραματική κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουν πολλές περιοχές στην Κρήτη περιγράφει ο δήμαρχος Βιάννου, Παύλος Μπαριτάκης: «Δύο χρόνια έχει να βρέξει. Οι βροχοπτώσεις έχουν περιοριστεί πάνω από το 70% με 80% απ’ ό,τι χρειαζόμαστε κάθε χρόνο για να πούμε ότι πάμε ομαλά. Αποτέλεσμα είναι να στερεύουν τα πηγαία νερά. Οι οικισμοί που είναι στον ορεινό όγκο του δήμου μας και υδροδοτούνται από πηγές αντιμετωπίζουν σημαντικό πρόβλημα. Σύμφωνα με τον Π. Μπαριτάκη, ο υδροφόρος ορίζοντας έχει μειωθεί κατά 10 με 11 μέτρα από πέρυσι. «Υπάρχει ένα όριο βάθους στις γεωτρήσεις. Δεν μπορεί μια γεώτρηση που είναι 350 μέτρα να την πάμε στα 400 μέτρα. Γιατί θα βρούμε θάλασσα από κάτω». Το δεδομένο αυτό, σε συνδυασμό με την αύξηση του πληθυσμού κατά τους καλοκαιρινούς μήνες από 6.000 μόνιμους κατοίκους σε 20.000, δημιουργεί μια ασφυκτική κατάσταση. Η δημοτική Αρχή, όπως τονίζει ο Π. Μπαριτάκης, έχει λάβει κάποια μέτρα από τον Μάρτιο, κυρίως σε ό,τι αφορά την άρδευση. «Απαγορεύσαμε τις δεύτερες καλλιέργειες που φυτεύονται το καλοκαίρι και περιορίσαμε τα κυβικά που δικαιούται κάθε αγρότης. Από τα 7-8 κυβικά κατεβήκαμε στα 5. Αν δεν τα τηρήσουμε, θα το βρούμε μπροστά μας», αναφέρει ο δήμαρχος Βιάννου. Η λειψυδρία έχει «χτυπήσει» και τη Σίφνο, που αυτή την περίοδο υποδέχεται πλήθος τουριστών. «Ζητήσαμε να κηρυχθεί το νησί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, στέλνοντας ένα μήνυμα ευαισθητοποίησης σε όλους, γιατί διαπιστώνουμε αλόγιστη χρήση. Τον Ιούνιο είδαμε ότι οι ενδείξεις ήταν ανησυχητικές σε σχέση με την κατανάλωση, ενώ είδαμε ότι η εκτίμηση κατανάλωσης για την περίοδο Ιουλίου-Οκτωβρίου 2024 είναι μεγαλύτερη από την παραγωγή μας. Και αυτό σήμανε συναγερμό», αναφέρει η δήμαρχος Σίφνου, Μαρία Ναδάλη. Στερεύει η Θεσσαλία Μια από τις περιοχές που αναμένεται να αντιμετωπίσουν οξύ πρόβλημα λειψυδρίας, αν δεν ληφθούν μέτρα, είναι η Θεσσαλία. Μάλιστα, η κατάσταση θα ήταν σήμερα δραματική αν δεν είχαν προηγηθεί οι καταστροφικές πλημμύρες, σύμφωνα με τα όσα λέει στην «R» o Θεοφάνης Γέμτος, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Γεωπονίας, Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. «Οι πλημμύρες γέμισαν με νερό τη λίμνη Πλαστήρα. Και αυτό είναι που εξασφαλίζει νερό για τους ΤΟΕΒ (Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων) Ταυρωπού και Πηνειού. Στον ταμιευτήρα του Σμωκόβου, όμως, δεν έπεσε αυτό το νερό, με αποτέλεσμα να έχουν ήδη μπει περιορισμοί στο πότισμα», επισημαίνει ο Θ. Γέμτος. Στη Θεσσαλία υπάρχουν 33.000 γεωτρήσεις. Πολλές από αυτές έχουν φτάσει ήδη στα 400 μέτρα βάθος για να βρεθεί νερό, με κίνδυνο να αρχίσει η ροή θαλασσινού νερού, το οποίο κινδυνεύει να διαλύσει τους ταμιευτήρες. «Το νερό δεν θα εξαντληθεί απλώς, αλλά θα γίνει υφάλμυρο και δεν θα μπορούμε να ποτίσουμε. Η δε μελέτη των Ολλανδών προβλέπει ότι η περιοχή της ανατολικής Θεσσαλίας, από τη Λάρισα προς τον Βόλο, στα επόμενα 15 χρόνια θα ερημοποιηθεί. Επομένως, συζητάμε για τεράστιο πρόβλημα, το οποίο διαρκώς επιδεινώνεται. Αν είχαμε τα φράγματα του Μουζακίου, του Ενιπέα, της Πύλης και του Νεοχωρίτη, θα γίνονταν λιγότερες ζημιές, αλλά θα ποτιζόταν και ο κάμπος. Αυτό λένε και τα σχέδια διαχείρισης υδάτων και η μελέτη της HVA, ότι χρειαζόμαστε άμεσα τα φράγματα αυτά», λέει ο ομότιμος καθηγητής. Εκτός, όμως, από τους ταμιευτήρες που θα αποθηκεύουν νερό, χρειάζεται, σύμφωνα πάντα με τους ειδικούς, να γίνει μελέτη για τα δίκτυα μεταφοράς και να εκσυγχρονιστούν, ώστε να περιοριστούν οι απώλειες και εν συνεχεία οι αγρότες να χρησιμοποιούν «έξυπνα» συστήματα για μικρότερη κατανάλωση νερού, όπως αισθητήρες που καταγράφουν την υγρασία του εδάφους. Κλιματική κρίση Με μελανά χρώματα περιγράφει το κοντινό μέλλον ο Φώτης Μάρης, πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, ο οποίος έχει ασχοληθεί με τη διευθέτηση ορεινών υδάτων. «Αν συνεχιστεί η ανομβρία των δύο-τριών τελευταίων ετών, θα οδηγήσει πιθανότατα σε προβλήματα λειψυδρίας. Η σημαντική μείωση της εδαφικής υγρασίας ήδη επηρεάζει την πρωτογενή παραγωγή. Η μειωμένη παραγωγή ελαιολάδου στη Μεσόγειο είναι η πρώτη απόδειξη. Στο πλαίσιο αυτό, υπάρχει ανάγκη σοβαρής, πλήρους και τεκμηριωμένης ενημέρωσης των πολιτών από το κράτος με την ίδρυση κλιματικών γραφείων σε κάθε περιφέρεια και με τη βοήθεια των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων της χώρας. Ενώ άμεση είναι και η ανάγκη μετασχηματισμού του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας σε τοπικό και εθνικό επίπεδο ενσωματώνοντας την κλιματική κρίση», τονίζει ο Φ. Μάρης. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η χώρα μας σταδιακά γίνεται θερμότερη και ξηρότερη. Με βάση τις εκτιμήσεις των ειδικών, μέχρι το 2050 οι ημέρες καύσωνα στην Ελλάδα θα αυξηθούν κατά 15-20 ετησίως και η βροχόπτωση θα μειωθεί από 10% έως 30%. «Η πίεση στη διαθεσιμότητα υδατικών πόρων θα αυξηθεί σημαντικά», καταλήγει ο πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου. Το σχέδιο Την ίδια στιγμή, τα αρμόδια στελέχη του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας επεξεργάζονται ένα νέο σχέδιο, που θα οδηγήσει στην ολοκληρωμένη και ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων στη χώρα μας. Όπως αποκαλύπτει στην «R» o γενικός γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, Πέτρος Βαρελίδης, πρόκειται για μεσοπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα μέτρα, που θα εστιάζουν από τη μία στην κάλυψη των αναγκών του Λεκανοπεδίου της Αττικής, όπου καταναλώνεται το 40% του νερού της χώρας, και από την άλλη στην αντιμετώπιση της λειψυδρίας σε περιοχές ανά την Ελλάδα που βρίσκονται στο «κόκκινο». Ανάμεσα σε αυτές τα νησιά του νοτίου Αιγαίου, περιοχές της Κρήτης, η ανατολική Πελοπόννησος κ.ά. Οι προτάσεις βρίσκονται ήδη το τελευταίο διάστημα στο τραπέζι των συζητήσεων. Στην τελευταία σύσκεψη που έγινε την περασμένη εβδομάδα συμμετείχε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρος Σκυλακάκης, ενώ στις 29 Ιουλίου έχει προγραμματιστεί σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, κατά την οποία θα γίνει αναλυτική ενημέρωση. Πιθανές λύσεις «Για το σύστημα του Μόρνου και του Ευήνου, που δεν τροφοδοτεί με νερό μόνο την Αττική αλλά και τις περιοχές από τις οποίες περνά ο αγωγός, έχουμε κάνει μια σειρά από συσκέψεις για να εξετάσουμε πιθανές εναλλακτικές λύσεις. Στην ουσία, πρόκειται για έργα κόστους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία στοχεύουν στην ενίσχυση των αποθεμάτων. Δηλαδή, στη διασφάλιση πρόσθετων πηγών νερού», εξηγεί ο Π. Βαρελίδης. Αυτή τη στιγμή στο τραπέζι έχουν πέσει τρεις πιθανές λύσεις. Πρώτον, η κατασκευή μονάδων αφαλάτωσης του νερού, δεύτερον η λήψη νερού από άλλα υδατικά συστήματα και πιο συγκεκριμένα από τον ποταμό Αχελώο και, τρίτον, η επεξεργασία λυμάτων που διαχωρίζει τις επικίνδυνες ουσίες από το νερό. «Οι αφαλατώσεις έχουν μεν μεγαλύτερο ενεργειακό και οικονομικό κόστος, ωστόσο παρέχουν πρόσβαση σε μια ατελείωτη πηγή νερού, τη θάλασσα. Η άλλη λύση, που έχουμε συζητήσει, είναι η τροφοδοσία με νερό από άλλα υδατικά συστήματα και πιο συγκεκριμένα από την τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών, που είναι η τελευταία λίμνη του Αχελώου. Με την κατασκευή μιας σήραγγας 30 χλμ. μπορούμε να μεταφέρουμε νερό στον Εύηνο. Ως τρίτη λύση εξετάζεται η χρήση του νερού που θα προκύπτει από τα επεξεργασμένα λύματα. Πάνω σε αυτές τις προτάσεις αναμένονται οικονομικοτεχνικές αναλύσεις ώστε να καταλήξουμε στην προσφορότερη. Πρόκειται για έργα που απαιτούν πέντε με έξι χρόνια για την υλοποίησή τους», σημειώνει ο γενικός γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων. Σχολιάζοντας, παράλληλα, ότι «αυτή τη στιγμή τα αποθέματα στην Αττική, λαμβάνοντας το ακραίο σενάριο να μη βρέξει καθόλου, επαρκούν για τα επόμενα δυόμισι χρόνια». Όσο αφορά τις υπόλοιπες περιοχές ανά την Ελλάδα που εμφανίζουν ήδη ή βρίσκονται στα πρόθυρα λειψυδρίας, μεταξύ αυτών η Κάρπαθος, η Λέρος, η Νάξος, η Σίφνος, η Κορινθία, η Τροιζηνία, περιοχές της Κρήτης κ.ά. που κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου τονίζει ότι «εκτός από την κατασκευή μονάδων αφαλάτωσης και λοιπών έργων, εξετάζονται μέτρα που θα στοχεύουν σε έναν συνδυασμό πραγμάτων όπως οι επισκευές δικτύων ύδρευσης, η ενίσχυση της διαχειριστικής και τεχνικής επάρκειας των πιο αδύναμων παρόχων ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν με πληρότητα τις υποχρεώσεις τους, ο περιορισμό της γραφειοκρατίας, η εξέταση των όρων πληρωμής κ.ά.». Νέα τιμολόγηση Σύμφωνα με τον αρμόδιο παράγοντα του υπουργείου, θα εξεταστούν και τα ζητήματα τιμολόγησης. «Είναι σωστό και δίκαιο να πληρώνει το ίδιο ένα ξενοδοχείο που έχει πισίνα σε κάθε δωμάτιο και το ίδιο ο κάτοικος της περιοχής; Είναι θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης. Αναγκαστικά θα πάμε σε έναν ανασχεδιασμό για να δώσουμε μια λύση που θα σταθεί στον χρόνο και με κάποιο τρόπο να ενισχύσουμε τους παρόχους ώστε να γίνουν βιώσιμοι. Να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους από μόνοι τους. Γιατί το κράτος δεν μπορεί να έρχεται πάντα ως από μηχανής θεός». Τέλος, ο Π. Βαρελίδης χαρακτήρισε τα μέτρα που αποσκοπούν στη μείωση της κατανάλωσης ως «ασπιρίνες που δεν προσφέρουν μια μόνιμη και αποτελεσματική λύση».
-
- νερό
- διαχείριση
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Δημοσιεύθηκε η Κοινή Υπουργική Απόφαση Αριθμ. 113278 στο ΦΕΚ 4973/Β/11-11-2020 και αφορά: Προδιαγραφές και απαιτήσεις για τους εξοπλισμούς (συσκευές ή διατάξεις) επεξεργασίας νερού ανθρώπινης κατανάλωσης που παρέχεται στα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων. Άρθρο 1 Σκοπός και πεδίο εφαρμογής 1.Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι ο καθορισμός των αναγκαίων τεχνικών προδιαγραφών και των απαιτήσεων επίδοσης σχετικά με την παραγωγή, εισαγωγή και διάθεση στην ελληνική αγορά εξοπλισμών που χρησιμοποιούνται, για την επεξεργασία του νερού που παρέχεται στα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων. Στόχος της απόφασης είναι η προστασία των καταναλωτών από ενδεχόμενη υποβάθμιση της ποιότητας του νερού κατά τα προβλεπόμενα ποιοτικά χαρακτηριστικά της οδηγίας 98/83/ΕΚ και το σχετ. 23, από τη χρήση εξοπλισμών που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των σχετικών προτύπων που τους αφορούν ή/και δεν συνοδεύονται από πληροφορίες σχετικά με την ορθή χρήση και συντήρηση αυτών. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξασφαλίζεται ότι μετά τη χρήση των εξοπλισμών η ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης πληροί τις απαιτήσεις της υπό στοιχεία Γ1(δ)/Γ.Π. οικ.67322/2017 (Β’ 3282) κοινή υπουργική απόφαση. 2.Η απόφαση αυτή δεν εφαρμόζεται στους σταθερούς εξοπλισμούς και στα δίκτυα παροχής νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, τα οποία: -εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εναρμονισμένης ενωσιακής τεχνικής νομοθεσίας για τα δομικά προϊόντα και τα οποία ρυθμίζονται από τον Κανονισμός ΕΕ 305/2011 και από την υπουργική απόφαση υπό στοιχεία Οικ.14097/757/04-12-2012. -χρησιμοποιούνται στις παραγωγικές διαδικασίες του τομέα των τροφίμων και εμπίπτουν στην αντίστοιχη ισχύουσα νομοθεσία για την ασφάλεια των τροφίμων. Άρθρο 2 Ορισμοί Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης εφαρμόζονται οι παρακάτω ορισμοί: «εξοπλισμός»: Οποιοδήποτε στοιχείο ή διάταξη που εγκαθίσταται σε σύνδεση με τα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων, με σκοπό την επιθυμητή αλλαγή χαρακτηριστικών ποιότητας του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης. Ως εξοπλισμοί νοούνται: μηχανικά και κεραμικά φίλτρα, συσκευές διήθησης με ενεργό άνθρακα, ηλεκτρικές συ-σκευές με λυχνία υπεριώδους ακτινοβολίας (UV), συ-σκευές αντίστροφης ώσμωσης, συσκευές ανταλλαγής ιόντων, αποσκληρυντές. «οικονομικός φορέας»: φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατασκευάζει, εισάγει ή διαθέτει στην αγορά εξοπλισμούς με την επωνυμία του ή το εμπορικό του σήμα. «κατασκευαστής»: φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατασκευάζει εξοπλισμούς ή αναθέτει σε άλλους τον σχεδιασμό ή την κατασκευή τους, προκειμένου να τους διαθέσει στην ελληνική αγορά. «εισαγωγέας»: φυσικό ή νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση το οποίο διαθέτει προϊόν τρίτης χώρας στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο οποίος έχει τις υποχρεώσεις του κατασκευαστή, όταν αυτός δεν είναι εγκατεστημένος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. «διανομέας»: φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρεμβαίνει στην αλυσίδα εφοδιασμού, διαφορετικό από τον κατασκευαστή ή τον εισαγωγέα, το οποίο καθιστά τα προϊόντα διαθέσιμα στην αγορά. «Νερό ανθρώπινης κατανάλωσης»: το νερό που πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις των διατάξεων της κοινής υπουργικής απόφασης υπό στοιχεία Γ1(δ)/ Γ.Π. Οικ.67322/2017(Β’ 3282), η οποία έχει εκδοθεί σε εναρμόνιση με τις διατάξεις των Οδηγιών 98/83 ΕΚ και 2015/1787/ΕΕ. «Οργανισμός Αξιολόγησης της Συμμόρφωσης»: ανεξάρτητος οργανισμός διαπιστευμένος στο πεδίο της παρούσας απόφασης που εκτελεί δραστηριότητες αξιολόγησης της συμμόρφωσης κατά την έννοια του Κανονισμού 765/2008/ΕΚ. «Υπεύθυνη Δήλωση»: δήλωση που εκδίδει ο κατασκευαστής με την οποία βεβαιώνεται η συμμόρφωση του εξοπλισμού με τις απαιτήσεις της παρούσας απόφασης και τη σχετική νομοθεσία. «Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης»: έγγραφο που εκδίδει Οργανισμός Αξιολόγησης της Συμμόρφωσης, διαπιστευμένος από Εθνικό Φορέα Διαπίστευσης που λειτουργεί στα πλαίσια των υποχρεώσεων του Κανονισμού (ΕΕ) 765/2008, με το οποίο βεβαιώνεται η ικανοποίηση των τεχνικών απαιτήσεων της παρούσας απόφασης για τη συμμόρφωση του εξοπλισμού του και για τη δυνατότητα αναγραφής των σχετικών επιδόσεων αυτού. «Αρχή Εποπτείας Αγοράς»: η αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Γραμμ. Βιομηχανίας του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Άρθρο 3 Βασικές απαιτήσεις – Προδιαγραφές 1.Εξοπλισμός που διατίθεται στην αγορά, ο οποίος προορίζεται να συνδεθεί, σταθερά ή προσωρινά, στα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων παροχής νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, πρέπει να συμμορφώνεται με τα αντίστοιχα πρότυπα του Παραρτήματος Ι που τον αφορούν και τα οποία αποτυπώνονται στην «Υπεύθυνη Δήλωση» του άρθρου 5, της παρούσας, η οποία συνοδεύει τον εξοπλισμό. 2.Ενδεικτικός κατάλογος προτύπων, τα οποία μπορεί να επιλέξει ο κατασκευαστής για την τεκμηρίωση της συμμόρφωση των εξοπλισμών του με βάση το είδος και την επίδοση που αυτός δηλώνει, παρατίθεται στο Παράρτημα ΙΙ, της παρούσας. 3.Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων ο κατάλογος των προτύπων των Παραρτημάτων Ι και ΙΙ, δύναται να επικαιροποιείται και να αναπροσαρμόζεται σύμφωνα με την τεχνολογική πρόοδο και την επιστημονική εξέλιξη. 4.Οι εξοπλισμοί της παραπάνω παρ. 1, οι οποίοι διατίθενται στην αγορά, δεν εξαιρούνται από την υποχρέωση εφαρμογής ειδικότερων διατάξεων της ευρωπαϊκής ενωσιακής νομοθεσίας που ενδεχομένως τους αφορούν, σχετικά με τα υλικά σε επαφή με τα τρόφιμα και το νερό, όπως οι Κανονισμοί (ΕΚ) 178/2002 και 1935/2004 καθώς και ο Κανονισμός (ΕΕ) 426/2016. 5.Σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση υπό στοιχεία Γ1(δ)/Γ.Π. οικ.67322/2017 (Β’ 3282) το σημείο συμμόρφωσης, ήτοι ελέγχου ποιότητας πόσιμου νερού είναι η βρύση του καταναλωτή όπως φθάνει πριν την προσθήκη εξοπλισμών. Μετά την προσθήκη εξοπλισμών η ευθύνη για την ποιότητα του νερού ανήκει στον καταναλωτή. Άρθρο 4 Υποχρεώσεις του Κατασκευαστή 1.Υπεύθυνος για τη συμμόρφωση των εξοπλισμών σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 3, είναι ο κατασκευαστής, ο οποίος για τον σκοπό αυτό απευθύνεται σε ανεξάρτητο οργανισμό αξιολόγησης της συμμόρφωσης, της επιλογής του. 2.Η αξιολόγηση της συμμόρφωσης διενεργείται από διαπιστευμένο οργανισμό αξιολόγησης της συμμόρφωσης κατά την έννοια του Κανονισμού 765/2008/ΕΚ, ο οποίος χορηγεί Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης με βάση τις απαιτήσεις της παρούσας, μετά από σχετικό αίτημα του κατασκευαστή και για το σκοπό για τον οποίο προορίζεται. Οι διαπιστευμένοι οργανισμοί προκει- μένου να εμπλακούν στη διαδικασία της αξιολόγησης αναγνωρίζονται και δραστηριοποιούνται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της υπουργικής απόφασης υπό στοιχεία Φ.01.2/56790/ΔΠΠ1828/31-5-2016 (Β’ 1897). 3.Ο κατασκευαστής υποχρεούται στην κατάρτιση της «Υπεύθυνης Δήλωσης» του άρθρου 5, της παρούσας απόφασης, με την οποία βεβαιώνει ότι ο εξοπλισμός που διαθέτει στην ελληνική αγορά είναι σύμφωνος με τις απαιτήσεις αυτής. 4.Στις περιπτώσεις εξοπλισμών που προέρχονται από χώρες εκτός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, τις υποχρεώσεις του κατασκευαστή έχει ο εισαγωγέας ή ο νόμιμος εκπρόσωπός του στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 5.Ο κατασκευαστής τηρεί πλήρη κατάλογο των συστατικών τμημάτων και υλικών που συνθέτουν τον εξοπλισμό, για κάθε τύπο και είδος εξοπλισμού που διαθέτει στην αγορά, καθώς και όλα τα αναγκαία Πιστοποιητικά Συμμόρφωσης που τεκμηριώνουν την ικανοποίηση των προτύπων που τον αφορούν και τα οποία έχει επιλέξει για την τεκμηρίωση των επιδόσεων του εξοπλισμού. 6.Ο κατασκευαστής εφαρμόζει Σύστημα Διαχείρισης Ποιότητας το οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται στις απαι-τήσεις του προτύπου ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 9001:2015, όπως αυτό εκάστοτε ισχύει, το οποίο πιστοποιείται από φορέα αξιολόγησης της συμμόρφωσης, διαπιστευμένο από Εθνικό Οργανισμό Διαπίστευσης που λειτουργεί στο πλαίσιο της European Cooperation for Accreditation. 7.Ο κατασκευαστής οφείλει να τηρεί σύστημα ιχνηλασιμότητας για όλους τους εξοπλισμούς που διαθέτει στην αγορά, προκειμένου να είναι σε θέση να ενημερώνει και να προειδοποιεί για ενδεχόμενες απρόβλεπτες καταστάσεις ή κινδύνους τους χρήστες και καταναλωτές. Άρθρο 5 Υπεύθυνη Δήλωση 1.Ο κατασκευαστής των εξοπλισμών υποχρεούται πριν τη διάθεση των προϊόντων του στην αγορά να καταρτίσει «Υπεύθυνη Δήλωση» σύμφωνα με το υπόδειγμα του Παραρτήματος ΙΙΙ, η οποία συνοδεύει κάθε τύπο και είδος εξοπλισμού και η οποία βρίσκεται πάντα στη διάθεση των αρμόδιων ελεγκτικών αρχών. Στην Υπεύθυνη Δήλωση βεβαιώνεται ότι ικανοποιούνται οι απαιτήσεις των διατάξεων της παρούσας απόφασης και ενδεχομένως: -της αντίστοιχης εθνικής ή ευρωπαϊκής νομοθεσίας (πχ οδηγίας ΕΕ), όταν εμπίπτει ο εξοπλισμός στο πεδίο αυτών, καθώς και η υποχρέωση επίθεσης Σήμανσης CE (LVD, κ.ά.). -των άλλων ειδικότερων κανονισμών που μπορεί να αφορούν τις ομάδες υλικών που συνθέτουν τον εξοπλισμό και έρχονται σε επαφή με το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης των εσωτερικών δικτύων. -των προτύπων που έχουν επιλεγεί από τον κατασκευαστή ή και χρησιμοποιηθεί για τη συμμόρφωση των εξοπλισμών. -των επιπλέον ειδικών σκοπών που ενδεχομένως να εξυπηρετεί ο εξοπλισμός. 2.Στην Υπεύθυνη Δήλωση αναφέρονται αναλυτικά η ταυτότητα του κατασκευαστή, τα στοιχεία επικοινωνίας, οι διαδικασίες για την ιχνηλασιμότητα των εξοπλισμών, ο φορέας ή οι φορείς που έχει/ουν παρέμβει στην αξιολόγηση της συμμόρφωσης του εξοπλισμού. Άρθρο 6 Εγχειρίδιο χρήσης και συντήρησης 1.Κάθε εξοπλισμός που διατίθεται στην αγορά πρέπει απαρέγκλιτα να συνοδεύεται από κατάλληλο εγχειρίδιο χρήσης και συντήρησης, σύμφωνα με το υπόδειγμα του Παραρτήματος ΙV. Το εγχειρίδιο χρήσης και συντήρησης οφείλει να παρέχει πλήρη ενημέρωση των χρηστών και των καταναλωτών σχετικά με τον τρόπο της εγκατάστασης, της λειτουργίας, της συντήρησης, της αλλαγής των αναλωσίμων, καθώς και για την ενδεχόμενη επισκευή του εξοπλισμού. 2.Στο εγχειρίδιο πρέπει να προβλέπονται οι επεμβάσεις για τακτική ή έκτακτη συντήρηση και να αναγράφεται η συχνότητα ή οι χρονικές προθεσμίες για τη συντήρηση καθώς και τα στοιχεία του υπεύθυνου για τη συντήρηση, ο οποίος πρέπει να διαθέτει την απαραίτητη εξειδίκευση. Επίσης πρέπει να γίνεται και ειδική μνεία για την αντικατάσταση των εξαρτημάτων τα οποία έχουν υποστεί φθορές είτε από τη χρήση είτε από άλλους λόγους. 3.Στο εγχειρίδιο χρήσης και συντήρησης πρέπει να επισημαίνεται και ο ενδεχόμενος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και ασφάλεια του κοινού στις περιπτώσεις χρήσης εξοπλισμών, οι οποίοι αν και είναι σύμφωνοι με τις απαιτήσεις της παρούσας απόφασης, εντούτοις δεν προβλέπεται η χρήση τους για σύνδεση σε εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων το νερό των οποίων δεν πληροί τις απαιτήσεις ποιότητας της κοινής υπουργικής απόφασης υπό στοιχεία Γ1(δ)/Γ.Π. οικ.67322/2017 (Β’ 3282). Άρθρο 7 Επισήμανση στη συσκευασία 1.Κάθε εξοπλισμός που διατίθεται στην αγορά πρέπει να φέρει στη συσκευασία του, σε εμφανές σημείο και με ευδιάκριτα γράμματα στην ελληνική γλώσσα, όλες τις απαραίτητες επισημάνσεις που απαιτούνται από τη νομοθεσία ή από τα αντίστοιχα πρότυπα που αφορούν στον εξοπλισμό και τα οποία έχει επιλέξει ο κατασκευαστής για τη συμμόρφωσή του εξοπλισμού. 2.Επιπλέον, θα πρέπει να αναγράφονται και τα παρακάτω στοιχεία και επισημάνσεις: -επωνυμία της εταιρείας και στοιχεία του υπεύθυνου επικοινωνίας. -δήλωση ότι πρόκειται για εξοπλισμό που προορίζεται να συνδεθεί στα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων που παρέχουν νερό για ανθρώπινη κατανάλωση. -δήλωση ότι ο εξοπλισμός πρέπει να συντηρείται συστηματικά σύμφωνα με τις οδηγίες που προτείνει ο κατασκευαστής. -επιδόσεις που εγγυάται ο εξοπλισμός και δηλώνει ο κατασκευαστής -ειδικούς σκοπούς που ενδεχομένως εξυπηρετεί ο εξοπλισμός -προβλεπόμενη περίοδος χρήσης και αλλαγής των αναλώσιμων στοιχείων 3.Οι ενδείξεις, οι επισημάνσεις και οι δηλώσεις των παραπάνω παρ. 1 και 2, που αφορούν στον εξοπλισμό, πρέπει να εμφανίζονται αναλυτικά τόσο στα διαφημιστικά φυλλάδια προώθησης των προϊόντων όσο και στις διαφημιστικές καταχωρήσεις του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου. 4.Τα αναλώσιμα στοιχεία του εξοπλισμού, τα οποία διατίθενται τμηματικά και χωριστά, οφείλουν να φέρουν στη συσκευασία τους ή στο εγχειρίδιο χρήσης τους τις αντίστοιχες ενδείξεις, επισημάνσεις και δηλώσεις των παραπάνω παρ. 1 και 2. 5.Οι διαφημιστικές επικοινωνίες των εξοπλισμών πρέπει να είναι σύμφωνες με τις διατάξεις του Ελληνικού Κώδικα Διαφήμισης – Επικοινωνίας. View full είδηση
- 1 reply
-
- προδιαγραφές
- νερό
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Για ποιο λόγο οι άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με την προοπτική ύπαρξης νερού στον Άρη, την ώρα που δεν συμπεριφέρονται με σεβασμό στον “μπλε χρυσό” της Γης και δεν προσπαθούν να τον μοιραστούν και πιο δίκαια; Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει η World Water Development Report για το 2021, η οποία επισημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι σπαταλούν νερό επειδή λαμβάνουν υπόψη τους μόνο το χρηματικό κόστος, υποτιμώντας την πραγματική του αξία. “Πολλά από τα προβλήματά μας δημιουργούνται επειδή δεν εκτιμάμε αρκετά το νερό. Πάρα πολύ συχνά οι άνθρωποι θεωρούν ότι το νερό δεν έχει καμία αξία”, κατήγγειλε ο Ζιλμπέρ Φ. Ουνγκμπό, επικεφαλής της υπηρεσίας του ΟΗΕ για το νερό σε ανακοίνωσή του σήμερα Παγκόσμια Ημέρα Νερού. Δεδομένα- Δέκα Στοιχεία Ακολουθούν δέκα στοιχεία για το νερό και το πώς οι ευάλωτες κοινότητες δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση σε αυτό, την ώρα που η αυξανόμενη ζήτηση και η υπερθέρμανση του πλανήτη κινδυνεύουν να προκαλέσουν ελλείψεις: – Τέσσερις στους 10 ανθρώπους παγκοσμίως δεν έχουν αρκετό πόσιμο νερό. Ως το 2050 περισσότερος από τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό αναμένεται να αντιμετωπίσει ελλείψεις στο νερό. – Περισσότεροι από 2 δισεκ. άνθρωποι ζουν σε χώρες όπου οι πολίτες υποφέρουν από στρες λόγω έλλειψης νερού και εκτιμάται ότι 4 δισεκ. άνθρωποι ζουν σε περιοχές όπου υπάρχει σοβαρή έλλειψη νερού τουλάχιστον για ένα μήνα κάθε χρόνο. – Ένα στα πέντε παιδιά παγκοσμίως δεν έχει αρκετό νερό για να καλύψει τις ημερήσιες ανάγκες του και τα παιδιά σε περισσότερες από 80 χώρες ζουν σε περιοχές όπου οι υδάτινοι πόροι είναι πολύ ευάλωτοι , κάτι που σημαίνει ότι εξαρτώνται από επιφανειακά ύδατα, πηγές στις οποίες δεν έχουν γίνει εγγειοβελτιωτικά έργα ή νερό που χρειάζονται περισσότερα από 30 λεπτά για να συλλεχθεί. – Το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών που ζουν σε τέτοιες περιοχές βρίσκεται στην ανατολική και νότια Αφρική, με το 58% εξ αυτών να δυσκολεύται καθημερινά να έχει πρόσβαση σε επαρκές νερό. – Δύο στους τρεις ανθρώπους παγκοσμίως, δηλαδή 3 δισεκ., δεν διαθέτουν στο σπίτι εγκαταστάσεις για να πλένουν τα χέρια τους με τρεχούμενο νερό και σαπούνι, ανάμεσά τους τα τρία τέταρτα των ανθρώπων που ζουν στις πιο φτωχές χώρες. – Η παροχή πρόσβασης σε ασφαλές πόσιμο νερό και συστήματα αποχέτευσης και υγιεινής σε 140 χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα κοστίζει 114 δισεκ. δολάρια ετησίως, ενώ τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη του ασφαλούς νερού είναι δύσκολο να εκτιμηθούν. – Η παγκόσμια χρήση φρέσκου νερού εξαπλασιάστηκε τα τελευταία 100 χρόνια και εξακολουθεί να αυξάνεται σε ποσοστό περίπου 1% ετησίως από τη δεκαετία του 1980. -Το 70% της παγκόσμιας χρήσης νερού πηγαίνει στη γεωργία, κυρίως για την άρδευση, αλλά και για την εκτροφή ζώων και τις υδατοκαλλιέργειες. Το ποσοστό ενδέχεται να φτάνει το 95% σε κάποιες αναπτυσσόμενες χώρες. – Η κλιματική αλλαγή αλλάζει το μοτίβο των βροχοπτώσεων, μειώνει τη διαθεσιμότητα του νερού και επιδεινώνει τις επιπτώσεις των πλημμυρών και των ξηρασιών παγκοσμίως. – Το λιώσιμο των πάγων και των παγόβουνων προκαλεί νέους κινδύνους βραχυπρόθεσμα, όπως ξαφνικές πλημμύρες, ενώ απειλεί να μειώσει τα αποθέματα νερού για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους στο μέλλον. Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ View full είδηση
-
Σε συμφωνία κατέληξαν ΕΥΔΑΠ και το Δημόσιο σχετικά με το κόστος του αδιύλιστου νερού έως το 2040. Το κόστος που καλείται να πληρώσει η ΕΥΔΑΠ είναι χαμηλότερο κατά 40% σε σχέση με αυτό που πλήρωνε μέχρι το 2013. Από την άλλη πλευρά το Δημόσιο θα αναθέσει στην ΕΥΔΑΠ τη συντήρηση και τη λειτουργία των υποδομών αποθήκευσης και μεταφοράς νερού στην Αττική για τρία χρόνια. Οι δύο συμβάσεις εγκρίθηκαν από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΥΔΑΠ. Ειδικότερα, όπως αναφέρει η ΕΥΔΑΠ σε σχετική ανακοίνωση: Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΥΔΑΠ, στη συνεδρίαση της Τετάρτης 1ης Δεκεμβρίου, αποφάσισε τη σύγκληση Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης Μετόχων για την υπογραφή της σύμβασης με το Ελληνικό Δημόσιο στην οποία καθορίζονται οι όροι ανανέωσης του αποκλειστικού δικαιώματος παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης που χορηγήθηκε στην Ε.ΥΔ.Α.Π. Α.Ε. έως τις 31.12.2040 και για την υπογραφή της σύμβασης υπηρεσιών λειτουργίας και συντήρησης του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) για τρία (3) έτη. Με την επικύρωση της συμφωνίας μεταξύ ΕΥΔΑΠ και Ελληνικού Δημοσίου, η οποία ακολουθεί την πρόσφατη έκδοση του σχετικού νόμου 4812/2021, καθορίζεται το εύλογο τίμημα συναλλαγής σε σχέση με το αδιύλιστο νερό που προμήθευσε η Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ την ΕΥΔΑΠ κατά το χρονικό διάστημα 12/10/2013-31/12/2020 καθώς και η τιμή πώλησης του αδιύλιστου νερού από το Ελληνικό Δημόσιο προς την ΕΥΔΑΠ για τα επόμενα 20 έτη - χαμηλότερη κατά 40% σε σύγκριση με την τιμή που πλήρωνε η ΕΥΔΑΠ από το 2004 έως το 2013. Ο καθορισμός του τιμήματος του αδιύλιστου νερού και για τα επόμενα 20 έτη, παρέχει πλέον ένα σταθερό περιβάλλον τιμολόγησης για τους καταναλωτές της, αλλά και μία ξεκάθαρη εικόνα για τους επενδυτές που θέλουν να στηρίξουν την εταιρεία στο απαιτητικό επενδυτικό της πλάνο και τον μετασχηματισμό της. Το γεγονός δε ότι η ΕΥΔΑΠ δύναται να ανακτήσει το καταβλητέο ποσό των €157,2 εκατ. που αφορά στο διάστημα 2013-2020 εντός της περιόδου ισχύος της σύμβασης του άρθρου 114 του Ν. 4812/2021, συμβάλλει στην περαιτέρω θετική αξιολόγηση της εξέλιξης για την Εταιρεία. Με την υπογραφή των δύο συμβάσεων, κλείνει οριστικά μια πολύχρονη εκκρεμότητα, γεγονός που επιτρέπει πλέον στην Εταιρεία μακροπρόθεσμη ορατότητα και της δίδει την ευχέρεια να υλοποιήσει το απαιτητικό στρατηγικό πλάνο της, προς όφελος όλων των εμπλεκόμενων μερών. Αυτό στην ουσία σημαίνει, δυνατότητα εξορθολογισμού του λειτουργικού κόστους, επιτάχυνση της υλοποίησης του επενδυτικού προγράμματος, βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, διεύρυνση των δραστηριοτήτων και της πελατειακής βάσης, συμμετοχή σε ΣΔΙΤ και συνολικά θετική μελλοντική πορεία για την ΕΥΔΑΠ. View full είδηση
-
Ολοκληρώθηκε από επιχειρησιακή Ομάδα Έργου της ΜΟΔ και εγκρίθηκε από τον Γενικό Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος & Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας το Εθνικό Επιχειρησιακό Σχέδιο (ΕΕΣ) για το Πόσιμο Νερό που περιλαμβάνει την εθνική πολιτική για το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης. Το ΕΕΣ αποσκοπεί στην «ολιστική» εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας (Οδηγία 98/83/ΕΚ που πρόσφατα αναδιατυπώθηκε με την Οδηγία 2020/2184) με τεκμηριωμένη παρουσίαση των αναγκαίων υποδομών που θα εξασφαλίσουν επάρκεια νερού εντός των προδιαγραφών για όλους τους κατοίκους της χώρας σε προσιτή τιμή. Για τη σύνταξη του ΕΕΣ, κατ' αντιστοιχία με τον τομέα των Λυμάτων, συγκροτήθηκαν δύο Ομάδες: η διυπουργική Ομάδα Εργασίας για τον καθορισμό των κατευθύνσεων πολιτικής με εκπροσώπους των Υπουργείων Περιβάλλοντος και Ενέργειας που είχε και τον συντονισμό, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Υγείας και Εσωτερικών και η επιχειρησιακή Ομάδα Έργου με κορμό τη ΜΟΔ που ενισχύθηκε με εκπροσώπους των ΕΥΔ ΕΠ ΥΜΕΠΕΡΑΑ, ΕΔ ΕΣΠΑ ΥΠΕΝ Τομέα Περιβάλλοντος, ΕΔΕΥΑ και ΚΕΔΕ. Στο ΕΕΣ καταγράφεται η υφιστάμενη κατάσταση από άποψη υδρευτικών αναγκών και υλοποιούμενων έργων ύδρευσης οι προτάσεις για τα έργα ύδρευσης που κρίνονται αναγκαία (με βάση τα κριτήρια της Οδηγίας στην περίοδο 2021-2030 και με κανόνες προτεραιοποίησης του προγραμματισμού υλοποίησης, καθώς και τα αναγκαία οριζόντια /υποστηρικτικά μέτρα για την προετοιμασία της εφαρμογής της Οδηγίας 2020/2184). Επί πλέον, στο ΕΕΣ αναλύεται το θεσμικό πλαίσιο παροχής νερού ανθρώπινης κατανάλωσης στη χώρα αξιολογείται η συμμόρφωση με την Οδηγία 98/83/ΕΚ παρουσιάζονται τα 13 Περιφερειακά Επιχειρησιακά Σχέδια για το πόσιμο νερό (ΠΕΣ) το καθεστώς τιμολόγησης των παρεχόμενων υπηρεσιών ύδρευσης η δυνατότητα κάλυψης του κόστους των απαιτούμενων επενδύσεων στον τομέα της ύδρευσης και αποχέτευσης μέσω των τελών χρήσης ο μηχανισμός παρακολούθησης και υποστήριξης της εφαρμογής του ΕΕΣ και το σχέδιο δράσης/οδικός χάρτης με τις βασικές ενέργειες για την εφαρμογή και παρακολούθηση του. Η κατάρτιση του ΕΕΣ για το πόσιμο νερό, κατ' αναλογία με το Εθνικό Επιχειρησιακό Σχέδιο Διαχείρισης Αστικών Λυμάτων, αποτελεί προϋπόθεση εκπλήρωσης του «αναγκαίου πρόσφορου όρου» για την αποτελεσματική και αποδοτική υλοποίηση του ειδικού στόχου 2.5 των αναπτυξιακών Προγραμμάτων της Προγραμματικής Περιόδου 2021-2027. Δείτε περισσότερα στοιχεία για το επιχειρησιακό σχέδιο εδώ. Σχετικά αρχεία ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ View full είδηση
-
Η έκθεση “State of Global Water Resources 2021″ του WMO παρέχει μια επισκόπηση των ροών των ποταμών, καθώς και των μεγάλων πλημμυρών και των ξηρασιών. Παρέχει πληροφορίες για τις περιοχές όπου σημειώνονται αλλαγές στην αποθήκευση γλυκού νερού και τονίζει τον κρίσιμο ρόλο και την ευπάθεια της κρυόσφαιρας (χιόνι και πάγος). Τάσεις ροών ποταμών Μεγάλες περιοχές του πλανήτη κατέγραψαν ξηρότερες από τις κανονικές συνθήκες το 2021, σε σύγκριση με τον μέσο όρο της 30ετούς υδρολογικής περιόδου. Αυτές οι περιοχές περιελάμβαναν την περιοχή του Ρίο ντε λα Πλάτα της Νότιας Αμερικής, όπου μια επίμονη ξηρασία έχει επηρεάσει την περιοχή από το 2019, τον Νότιο και Νοτιοανατολικό Αμαζόνιο και λεκάνες στη Βόρεια Αμερική, συμπεριλαμβανομένων των λεκανών απορροής των ποταμών Κολοράντο, Μισσούρι και Μισισιπή. Στην Αφρική, ποταμοί όπως ο Νίγηρας, ο Νείλος και ο Κονγκό είχαν λιγότερη από την κανονική απορροή το 2021. Ομοίως, ποτάμια σε τμήματα της Ρωσίας, της Δυτικής Σιβηρίας και της Κεντρικής Ασίας είχαν χαμηλότερη από τη μέση απορροή το 2021. Απορροή ποταμών σημειώθηκε πάνω από το μέσο όρο σε ορισμένες λεκάνες της Βόρειας Αμερικής, του Βόρειου Αμαζονίου και της Νότιας Αφρικής (Zambezi και Orange), καθώς και στην Κίνα (λεκάνη του ποταμού Amur) και στη βόρεια Ινδία. Περίπου το ένα τρίτο των περιοχών που αναλύθηκαν ήταν κοντά στο μέσο όρο των 30 ετών. Σημαντικές πλημμύρες με πολλά θύματα αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, στην Κίνα (επαρχία Χενάν), τη βόρεια Ινδία, τη δυτική Ευρώπη και χώρες που επλήγησαν από τροπικούς κυκλώνες, όπως η Μοζαμβίκη, οι Φιλιππίνες και η Ινδονησία. Η Αιθιοπία, η Κένυα και η Σομαλία έχουν αντιμετωπίσει αρκετά συνεχόμενες χρονιές με βροχοπτώσεις κάτω του μέσου όρου που προκαλούν περιφερειακή ξηρασία. Αποθήκευση γλυκού νερού Η αποθήκευση νερού στην ξηρά αναφέρεται σε όλο το νερό στην επιφάνεια της γης αλλά και στο υπέδαφος. Το 2021, η χερσαία αποθήκευση γλυκού νερού βρέθηκε κάτω από το κανονικό (σε σύγκριση με τον μέσο όρο που υπολογίστηκε από το 2002-2020) στη δυτική ακτή των ΗΠΑ, στο κεντρικό τμήμα της Νότιας Αμερικής και της Παταγονίας, της Βόρειας Αφρικής και της Μαδαγασκάρης, της Κεντρικής Ασίας και της Μέσης Ανατολή, Πακιστάν και Βόρεια Ινδία. Αποθήκευση νερού πάνω από το κανονικό σημειώθηκε στο κεντρικό τμήμα της Αφρικής, στο βόρειο τμήμα της Νότιας Αμερικής, συγκεκριμένα στη λεκάνη του Αμαζονίου, και στο βόρειο τμήμα της Κίνας. Σε πιο μακροπρόθεσμη βάση, η έκθεση επεσήμανε πολλές περιοχές με αρνητική τάση στην αποθήκευση του χερσαίου νερού. Σε αυτές περιλαμβάνονται η λεκάνη του Ρίο Σάο Φρανσίσκο της Βραζιλίας, η Παταγονία, οι περιοχές του Γάγγη και του Ινδού, καθώς και οι νοτιοδυτικές ΗΠΑ. Αντίθετα, η περιοχή των Μεγάλων Λιμνών παρουσιάζει μια θετική απόκλιση, όπως και η λεκάνη του Νίγηρα, το Ρήγμα της Ανατολικής Αφρικής και η λεκάνη του Βόρειου Αμαζονίου. Συνολικά, οι αρνητικές τάσεις είναι ισχυρότερες από τις θετικές. Σε ορισμένες περιοχές η κατάσταση επιδεινώνεται από την υπεράντληση των υπόγειων υδάτων για άρδευση. Το λιώσιμο του χιονιού και του πάγου έχει επίσης σημαντικό αντίκτυπο σε πολλές περιοχές, όπως η Αλάσκα, η Παταγονία και τα Ιμαλάια. Κρυόσφαιρα Η κρυόσφαιρα (παγετώνες, χιονοκάλυψη, παγοκάλυψη) είναι η μεγαλύτερη φυσική δεξαμενή γλυκού νερού στον κόσμο. Τα βουνά αποκαλούνται συχνά φυσικοί «πύργοι νερού» επειδή είναι η πηγή των ποταμών και των αποθεμάτων γλυκού νερού για περίπου 1,9 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Οι αλλαγές στους υδάτινους πόρους της κρυόσφαιρας επηρεάζουν την επισιτιστική ασφάλεια, την ανθρώπινη υγεία, την ακεραιότητα και τη συντήρηση του οικοσυστήματος και έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Τέτοιες αλλαγές προκαλούν επίσης κινδύνους όπως πλημμύρες ποταμών και αιφνίδιες πλημμύρες. Πηγή: Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός -WMO (World Meteorological Organization)
-
Το υδατικό δυναμικό της Θεσσαλίας δέχεται εδώ και δεκαετίες τη μεγαλύτερη πίεση για να καλύψει τις ανάγκες, που προέκυψαν κυρίως από την επέκταση των αρδεύσεων. Το 70% των αρδευόμενων εκτάσεων στη Θεσσαλία εξυπηρετείται από υπόγεια νερά και το υπόλοιπο 30% από επιφανειακά νερά (ποταμοί, πηγές) και υφιστάμενα έργα ταμίευσης. Δυστυχώς, η άρδευση με υπόγεια νερά από 30.000 έως 33.000 γεωτρήσεις δημιούργησε ένα αρκετά αυξημένο έλλειμμα το οποίο ανέρχεται πλέον σε 3 δισ. κυβικά μέτρα και είναι αποτυπωμένο στα σχέδια διαχείρισης υδάτων Θεσσαλίας, σύμφωνα με την αναθεωρημένα σχέδια του 2017, επισήμανε ο γεωπόνος, τ. Διευθυντής Εγγείων Βελτιώσεων, τ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ Κεντρικής Ελλάδας, Κωνσταντίνος Γκούμας, μιλώντας στο τετραήμερο σεμινάριο με θεματικές, μεταξύ άλλων, «Κλιματική αλλαγή: Θεωρητικό υπόβαθρο και μελλοντικές προγνώσεις» και «Επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με έμφαση στον αγροτικό τομέα και σχετικά μέτρα προσαρμογής» που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Οκτώβριο στις εγκαταστάσεις του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λάρισα, με συμμετοχή δεκάδων επιστημόνων. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B11-600-x-337.jpg Τα μέτρα αναστροφής αυτής της κατάστασης είναι η μείωση καταναλώσεων νερού στη γεωργία, η ταμίευση επιφανειακού νερού και ο περιορισμός χρήσης υπόγειου νερού (γεωτρήσεις), Σημειώνεται ότι για τις ανάγκες άρδευσης και ύδρευσης απαιτούνται ετησίως περίπου 1,5 δισ. κυβικά μέτρα νερού. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B12-600-x-450.jpg Επίσης σοβαρή είναι και η σημερινή κατάσταση της ποιότητας των υδάτων, είτε υπογείων είτε επιφανειακών. Πιο συγκεκριμένα υπάρχει και ποιοτικό ζήτημα και αυτό συμβαίνει σε ορισμένες περιοχές, όπως δείχνουν οι χάρτες, δηλαδή υπάρχουν καλή, μέτρια ή κακή κατάσταση των υπόγειων και επιφανειακών υδάτων λόγω της επιβάρυνσης νιτρικών και λιπασμάτων. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B13-600-x-340.jpg Τα σχέδια διαχείρισης υδάτων του 2014 και αλλά και του 2017 προβλέπουν μια σειρά μέτρων, αρκετά από τα οποία, δυστυχώς, η Πολιτεία δεν τα έχει προχωρήσει. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B12-600-x-292.jpg Ένας ακόμη παράγοντας που μειώνει το υδατικό δυναμικό είναι και οι ακραίες συνθήκες λόγω της κλιματικής κρίσης. Για παράδειγμα ο Πηνειός το καλοκαίρι στερεύει πλέον ακόμη και από τα Τρίκαλα, ενώ παλαιότερα στέρευε από τη Λάρισα. «Όλα όσα συμβαίνουν είναι εξαιρετικά κρίσιμα. Με την εφαρμογή των σχεδίων διαχείρισης υδάτων θα εξοικονομήσουμε σημαντικές ποσότητες. Στη Θεσσαλία παρουσιάζεται ένα σημαντικό έλλειμμα υδάτων της τάξης των 500 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως και ακριβώς εκεί τίθεται το θέμα της κατασκευής έξι μεγάλων ταμιευτήρων για τη συγκέντρωση περίπου 250 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού, με τα οποία θα μπορούσε να καλυφθεί αυτό το έλλειμμα. Ωστόσο, για την ωρίμανση αυτών απαιτούνται πολλά χρόνια και οικονομικοί πόροι. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν συνολικά οι δυσμενέστερες συνθήκες από πλευράς υδατικών πόρων, εν όψει της κλιματικής κρίσης», ανέφερε από την πλευρά του ο Φάνης Γέμτος, γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B14-600-x-337.jpg Σύμφωνα με τον κ. Γκούμα, η σημερινή κυβέρνηση έχει εκπονήσει ένα πρόγραμμα έργων τα οποία εντάσσονται στο Ταμείο Ανάκαμψης. Τα έργα αυτά είναι σε φάση δημοπράτησης και αναμένεται να υλοποιηθούν μέχρι το 2026. «Ωστόσο, δυστυχώς όλες οι κυβερνήσεις γνωρίζουν τα προβλήματα και οι μελέτες δεν ωρίμασαν για να υλοποιηθούν τα έργα. Ακόμη και τα μικρά έργα θέλουν χρόνια για την υλοποίησή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το έργο του φράγματος στον Ληθαίο ποταμό στα Τρίκαλα, το οποίο παραμένει ακόμη υπό κατασκευή», τονίζει ο ίδιος. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B15-600-x-483.jpg Η Θεσσαλία διαθέτει τη μεγαλύτερη πεδιάδα της χώρας με 5 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργούμενης έκτασης, από τα οποία αρδεύονται τα 2,5. Το πρόβλημα υδατικής ασφάλειας των κατοίκων της από φαινόμενα λειψυδρίας-ξηρασίας και πλημμυρών θα έχει δραματικές επιπτώσεις στη ζωή, στο εισόδημα και τελικά στην ίδια την επιβίωσή τους στην περιοχή. Οι διαθέσιμοι και χρησιμοποιούμενοι (μέχρι σήμερα) υδατικοί πόροι στο υδατικό διαμέρισμα Θεσσαλίας είναι τα υπόγεια νερά (το 70% των αρδευόμενων εκτάσεων εξυπηρετείται από 33.000 γεωτρήσεις) και τα επιφανειακά νερά (ποταμοί, πηγές και νερά που ταμιεύονται κάθε χρόνο σε φράγματα – ταμιευτήρες και λιμνοδεξαμενές και εξυπηρετούν το υπόλοιπο 30% των εκτάσεων). Επιπλέον, παραμένουν τα προβλήματα λόγω αδυναμιών συντονισμού στη διαχείριση των υδάτων, της έλλειψης ενιαίου φορέα διαχείρισης και το απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο (ΤΟΕΒ). του Νίκου Αβουκάτου
-
Για ποιο λόγο οι άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με την προοπτική ύπαρξης νερού στον Άρη, την ώρα που δεν συμπεριφέρονται με σεβασμό στον “μπλε χρυσό” της Γης και δεν προσπαθούν να τον μοιραστούν και πιο δίκαια; Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει η World Water Development Report για το 2021, η οποία επισημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι σπαταλούν νερό επειδή λαμβάνουν υπόψη τους μόνο το χρηματικό κόστος, υποτιμώντας την πραγματική του αξία. “Πολλά από τα προβλήματά μας δημιουργούνται επειδή δεν εκτιμάμε αρκετά το νερό. Πάρα πολύ συχνά οι άνθρωποι θεωρούν ότι το νερό δεν έχει καμία αξία”, κατήγγειλε ο Ζιλμπέρ Φ. Ουνγκμπό, επικεφαλής της υπηρεσίας του ΟΗΕ για το νερό σε ανακοίνωσή του σήμερα Παγκόσμια Ημέρα Νερού. Δεδομένα- Δέκα Στοιχεία Ακολουθούν δέκα στοιχεία για το νερό και το πώς οι ευάλωτες κοινότητες δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση σε αυτό, την ώρα που η αυξανόμενη ζήτηση και η υπερθέρμανση του πλανήτη κινδυνεύουν να προκαλέσουν ελλείψεις: – Τέσσερις στους 10 ανθρώπους παγκοσμίως δεν έχουν αρκετό πόσιμο νερό. Ως το 2050 περισσότερος από τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό αναμένεται να αντιμετωπίσει ελλείψεις στο νερό. – Περισσότεροι από 2 δισεκ. άνθρωποι ζουν σε χώρες όπου οι πολίτες υποφέρουν από στρες λόγω έλλειψης νερού και εκτιμάται ότι 4 δισεκ. άνθρωποι ζουν σε περιοχές όπου υπάρχει σοβαρή έλλειψη νερού τουλάχιστον για ένα μήνα κάθε χρόνο. – Ένα στα πέντε παιδιά παγκοσμίως δεν έχει αρκετό νερό για να καλύψει τις ημερήσιες ανάγκες του και τα παιδιά σε περισσότερες από 80 χώρες ζουν σε περιοχές όπου οι υδάτινοι πόροι είναι πολύ ευάλωτοι , κάτι που σημαίνει ότι εξαρτώνται από επιφανειακά ύδατα, πηγές στις οποίες δεν έχουν γίνει εγγειοβελτιωτικά έργα ή νερό που χρειάζονται περισσότερα από 30 λεπτά για να συλλεχθεί. – Το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών που ζουν σε τέτοιες περιοχές βρίσκεται στην ανατολική και νότια Αφρική, με το 58% εξ αυτών να δυσκολεύται καθημερινά να έχει πρόσβαση σε επαρκές νερό. – Δύο στους τρεις ανθρώπους παγκοσμίως, δηλαδή 3 δισεκ., δεν διαθέτουν στο σπίτι εγκαταστάσεις για να πλένουν τα χέρια τους με τρεχούμενο νερό και σαπούνι, ανάμεσά τους τα τρία τέταρτα των ανθρώπων που ζουν στις πιο φτωχές χώρες. – Η παροχή πρόσβασης σε ασφαλές πόσιμο νερό και συστήματα αποχέτευσης και υγιεινής σε 140 χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα κοστίζει 114 δισεκ. δολάρια ετησίως, ενώ τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη του ασφαλούς νερού είναι δύσκολο να εκτιμηθούν. – Η παγκόσμια χρήση φρέσκου νερού εξαπλασιάστηκε τα τελευταία 100 χρόνια και εξακολουθεί να αυξάνεται σε ποσοστό περίπου 1% ετησίως από τη δεκαετία του 1980. -Το 70% της παγκόσμιας χρήσης νερού πηγαίνει στη γεωργία, κυρίως για την άρδευση, αλλά και για την εκτροφή ζώων και τις υδατοκαλλιέργειες. Το ποσοστό ενδέχεται να φτάνει το 95% σε κάποιες αναπτυσσόμενες χώρες. – Η κλιματική αλλαγή αλλάζει το μοτίβο των βροχοπτώσεων, μειώνει τη διαθεσιμότητα του νερού και επιδεινώνει τις επιπτώσεις των πλημμυρών και των ξηρασιών παγκοσμίως. – Το λιώσιμο των πάγων και των παγόβουνων προκαλεί νέους κινδύνους βραχυπρόθεσμα, όπως ξαφνικές πλημμύρες, ενώ απειλεί να μειώσει τα αποθέματα νερού για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους στο μέλλον. Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ
-
Δημοσιεύθηκε η Κοινή Υπουργική Απόφαση Αριθμ. 113278 στο ΦΕΚ 4973/Β/11-11-2020 και αφορά: Προδιαγραφές και απαιτήσεις για τους εξοπλισμούς (συσκευές ή διατάξεις) επεξεργασίας νερού ανθρώπινης κατανάλωσης που παρέχεται στα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων. Άρθρο 1 Σκοπός και πεδίο εφαρμογής 1.Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι ο καθορισμός των αναγκαίων τεχνικών προδιαγραφών και των απαιτήσεων επίδοσης σχετικά με την παραγωγή, εισαγωγή και διάθεση στην ελληνική αγορά εξοπλισμών που χρησιμοποιούνται, για την επεξεργασία του νερού που παρέχεται στα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων. Στόχος της απόφασης είναι η προστασία των καταναλωτών από ενδεχόμενη υποβάθμιση της ποιότητας του νερού κατά τα προβλεπόμενα ποιοτικά χαρακτηριστικά της οδηγίας 98/83/ΕΚ και το σχετ. 23, από τη χρήση εξοπλισμών που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των σχετικών προτύπων που τους αφορούν ή/και δεν συνοδεύονται από πληροφορίες σχετικά με την ορθή χρήση και συντήρηση αυτών. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξασφαλίζεται ότι μετά τη χρήση των εξοπλισμών η ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης πληροί τις απαιτήσεις της υπό στοιχεία Γ1(δ)/Γ.Π. οικ.67322/2017 (Β’ 3282) κοινή υπουργική απόφαση. 2.Η απόφαση αυτή δεν εφαρμόζεται στους σταθερούς εξοπλισμούς και στα δίκτυα παροχής νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, τα οποία: -εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εναρμονισμένης ενωσιακής τεχνικής νομοθεσίας για τα δομικά προϊόντα και τα οποία ρυθμίζονται από τον Κανονισμός ΕΕ 305/2011 και από την υπουργική απόφαση υπό στοιχεία Οικ.14097/757/04-12-2012. -χρησιμοποιούνται στις παραγωγικές διαδικασίες του τομέα των τροφίμων και εμπίπτουν στην αντίστοιχη ισχύουσα νομοθεσία για την ασφάλεια των τροφίμων. Άρθρο 2 Ορισμοί Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης εφαρμόζονται οι παρακάτω ορισμοί: «εξοπλισμός»: Οποιοδήποτε στοιχείο ή διάταξη που εγκαθίσταται σε σύνδεση με τα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων, με σκοπό την επιθυμητή αλλαγή χαρακτηριστικών ποιότητας του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης. Ως εξοπλισμοί νοούνται: μηχανικά και κεραμικά φίλτρα, συσκευές διήθησης με ενεργό άνθρακα, ηλεκτρικές συ-σκευές με λυχνία υπεριώδους ακτινοβολίας (UV), συ-σκευές αντίστροφης ώσμωσης, συσκευές ανταλλαγής ιόντων, αποσκληρυντές. «οικονομικός φορέας»: φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατασκευάζει, εισάγει ή διαθέτει στην αγορά εξοπλισμούς με την επωνυμία του ή το εμπορικό του σήμα. «κατασκευαστής»: φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατασκευάζει εξοπλισμούς ή αναθέτει σε άλλους τον σχεδιασμό ή την κατασκευή τους, προκειμένου να τους διαθέσει στην ελληνική αγορά. «εισαγωγέας»: φυσικό ή νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση το οποίο διαθέτει προϊόν τρίτης χώρας στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο οποίος έχει τις υποχρεώσεις του κατασκευαστή, όταν αυτός δεν είναι εγκατεστημένος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. «διανομέας»: φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρεμβαίνει στην αλυσίδα εφοδιασμού, διαφορετικό από τον κατασκευαστή ή τον εισαγωγέα, το οποίο καθιστά τα προϊόντα διαθέσιμα στην αγορά. «Νερό ανθρώπινης κατανάλωσης»: το νερό που πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις των διατάξεων της κοινής υπουργικής απόφασης υπό στοιχεία Γ1(δ)/ Γ.Π. Οικ.67322/2017(Β’ 3282), η οποία έχει εκδοθεί σε εναρμόνιση με τις διατάξεις των Οδηγιών 98/83 ΕΚ και 2015/1787/ΕΕ. «Οργανισμός Αξιολόγησης της Συμμόρφωσης»: ανεξάρτητος οργανισμός διαπιστευμένος στο πεδίο της παρούσας απόφασης που εκτελεί δραστηριότητες αξιολόγησης της συμμόρφωσης κατά την έννοια του Κανονισμού 765/2008/ΕΚ. «Υπεύθυνη Δήλωση»: δήλωση που εκδίδει ο κατασκευαστής με την οποία βεβαιώνεται η συμμόρφωση του εξοπλισμού με τις απαιτήσεις της παρούσας απόφασης και τη σχετική νομοθεσία. «Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης»: έγγραφο που εκδίδει Οργανισμός Αξιολόγησης της Συμμόρφωσης, διαπιστευμένος από Εθνικό Φορέα Διαπίστευσης που λειτουργεί στα πλαίσια των υποχρεώσεων του Κανονισμού (ΕΕ) 765/2008, με το οποίο βεβαιώνεται η ικανοποίηση των τεχνικών απαιτήσεων της παρούσας απόφασης για τη συμμόρφωση του εξοπλισμού του και για τη δυνατότητα αναγραφής των σχετικών επιδόσεων αυτού. «Αρχή Εποπτείας Αγοράς»: η αρμόδια υπηρεσία της Γενικής Γραμμ. Βιομηχανίας του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Άρθρο 3 Βασικές απαιτήσεις – Προδιαγραφές 1.Εξοπλισμός που διατίθεται στην αγορά, ο οποίος προορίζεται να συνδεθεί, σταθερά ή προσωρινά, στα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων παροχής νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, πρέπει να συμμορφώνεται με τα αντίστοιχα πρότυπα του Παραρτήματος Ι που τον αφορούν και τα οποία αποτυπώνονται στην «Υπεύθυνη Δήλωση» του άρθρου 5, της παρούσας, η οποία συνοδεύει τον εξοπλισμό. 2.Ενδεικτικός κατάλογος προτύπων, τα οποία μπορεί να επιλέξει ο κατασκευαστής για την τεκμηρίωση της συμμόρφωση των εξοπλισμών του με βάση το είδος και την επίδοση που αυτός δηλώνει, παρατίθεται στο Παράρτημα ΙΙ, της παρούσας. 3.Με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων ο κατάλογος των προτύπων των Παραρτημάτων Ι και ΙΙ, δύναται να επικαιροποιείται και να αναπροσαρμόζεται σύμφωνα με την τεχνολογική πρόοδο και την επιστημονική εξέλιξη. 4.Οι εξοπλισμοί της παραπάνω παρ. 1, οι οποίοι διατίθενται στην αγορά, δεν εξαιρούνται από την υποχρέωση εφαρμογής ειδικότερων διατάξεων της ευρωπαϊκής ενωσιακής νομοθεσίας που ενδεχομένως τους αφορούν, σχετικά με τα υλικά σε επαφή με τα τρόφιμα και το νερό, όπως οι Κανονισμοί (ΕΚ) 178/2002 και 1935/2004 καθώς και ο Κανονισμός (ΕΕ) 426/2016. 5.Σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση υπό στοιχεία Γ1(δ)/Γ.Π. οικ.67322/2017 (Β’ 3282) το σημείο συμμόρφωσης, ήτοι ελέγχου ποιότητας πόσιμου νερού είναι η βρύση του καταναλωτή όπως φθάνει πριν την προσθήκη εξοπλισμών. Μετά την προσθήκη εξοπλισμών η ευθύνη για την ποιότητα του νερού ανήκει στον καταναλωτή. Άρθρο 4 Υποχρεώσεις του Κατασκευαστή 1.Υπεύθυνος για τη συμμόρφωση των εξοπλισμών σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 3, είναι ο κατασκευαστής, ο οποίος για τον σκοπό αυτό απευθύνεται σε ανεξάρτητο οργανισμό αξιολόγησης της συμμόρφωσης, της επιλογής του. 2.Η αξιολόγηση της συμμόρφωσης διενεργείται από διαπιστευμένο οργανισμό αξιολόγησης της συμμόρφωσης κατά την έννοια του Κανονισμού 765/2008/ΕΚ, ο οποίος χορηγεί Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης με βάση τις απαιτήσεις της παρούσας, μετά από σχετικό αίτημα του κατασκευαστή και για το σκοπό για τον οποίο προορίζεται. Οι διαπιστευμένοι οργανισμοί προκει- μένου να εμπλακούν στη διαδικασία της αξιολόγησης αναγνωρίζονται και δραστηριοποιούνται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της υπουργικής απόφασης υπό στοιχεία Φ.01.2/56790/ΔΠΠ1828/31-5-2016 (Β’ 1897). 3.Ο κατασκευαστής υποχρεούται στην κατάρτιση της «Υπεύθυνης Δήλωσης» του άρθρου 5, της παρούσας απόφασης, με την οποία βεβαιώνει ότι ο εξοπλισμός που διαθέτει στην ελληνική αγορά είναι σύμφωνος με τις απαιτήσεις αυτής. 4.Στις περιπτώσεις εξοπλισμών που προέρχονται από χώρες εκτός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, τις υποχρεώσεις του κατασκευαστή έχει ο εισαγωγέας ή ο νόμιμος εκπρόσωπός του στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 5.Ο κατασκευαστής τηρεί πλήρη κατάλογο των συστατικών τμημάτων και υλικών που συνθέτουν τον εξοπλισμό, για κάθε τύπο και είδος εξοπλισμού που διαθέτει στην αγορά, καθώς και όλα τα αναγκαία Πιστοποιητικά Συμμόρφωσης που τεκμηριώνουν την ικανοποίηση των προτύπων που τον αφορούν και τα οποία έχει επιλέξει για την τεκμηρίωση των επιδόσεων του εξοπλισμού. 6.Ο κατασκευαστής εφαρμόζει Σύστημα Διαχείρισης Ποιότητας το οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται στις απαι-τήσεις του προτύπου ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 9001:2015, όπως αυτό εκάστοτε ισχύει, το οποίο πιστοποιείται από φορέα αξιολόγησης της συμμόρφωσης, διαπιστευμένο από Εθνικό Οργανισμό Διαπίστευσης που λειτουργεί στο πλαίσιο της European Cooperation for Accreditation. 7.Ο κατασκευαστής οφείλει να τηρεί σύστημα ιχνηλασιμότητας για όλους τους εξοπλισμούς που διαθέτει στην αγορά, προκειμένου να είναι σε θέση να ενημερώνει και να προειδοποιεί για ενδεχόμενες απρόβλεπτες καταστάσεις ή κινδύνους τους χρήστες και καταναλωτές. Άρθρο 5 Υπεύθυνη Δήλωση 1.Ο κατασκευαστής των εξοπλισμών υποχρεούται πριν τη διάθεση των προϊόντων του στην αγορά να καταρτίσει «Υπεύθυνη Δήλωση» σύμφωνα με το υπόδειγμα του Παραρτήματος ΙΙΙ, η οποία συνοδεύει κάθε τύπο και είδος εξοπλισμού και η οποία βρίσκεται πάντα στη διάθεση των αρμόδιων ελεγκτικών αρχών. Στην Υπεύθυνη Δήλωση βεβαιώνεται ότι ικανοποιούνται οι απαιτήσεις των διατάξεων της παρούσας απόφασης και ενδεχομένως: -της αντίστοιχης εθνικής ή ευρωπαϊκής νομοθεσίας (πχ οδηγίας ΕΕ), όταν εμπίπτει ο εξοπλισμός στο πεδίο αυτών, καθώς και η υποχρέωση επίθεσης Σήμανσης CE (LVD, κ.ά.). -των άλλων ειδικότερων κανονισμών που μπορεί να αφορούν τις ομάδες υλικών που συνθέτουν τον εξοπλισμό και έρχονται σε επαφή με το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης των εσωτερικών δικτύων. -των προτύπων που έχουν επιλεγεί από τον κατασκευαστή ή και χρησιμοποιηθεί για τη συμμόρφωση των εξοπλισμών. -των επιπλέον ειδικών σκοπών που ενδεχομένως να εξυπηρετεί ο εξοπλισμός. 2.Στην Υπεύθυνη Δήλωση αναφέρονται αναλυτικά η ταυτότητα του κατασκευαστή, τα στοιχεία επικοινωνίας, οι διαδικασίες για την ιχνηλασιμότητα των εξοπλισμών, ο φορέας ή οι φορείς που έχει/ουν παρέμβει στην αξιολόγηση της συμμόρφωσης του εξοπλισμού. Άρθρο 6 Εγχειρίδιο χρήσης και συντήρησης 1.Κάθε εξοπλισμός που διατίθεται στην αγορά πρέπει απαρέγκλιτα να συνοδεύεται από κατάλληλο εγχειρίδιο χρήσης και συντήρησης, σύμφωνα με το υπόδειγμα του Παραρτήματος ΙV. Το εγχειρίδιο χρήσης και συντήρησης οφείλει να παρέχει πλήρη ενημέρωση των χρηστών και των καταναλωτών σχετικά με τον τρόπο της εγκατάστασης, της λειτουργίας, της συντήρησης, της αλλαγής των αναλωσίμων, καθώς και για την ενδεχόμενη επισκευή του εξοπλισμού. 2.Στο εγχειρίδιο πρέπει να προβλέπονται οι επεμβάσεις για τακτική ή έκτακτη συντήρηση και να αναγράφεται η συχνότητα ή οι χρονικές προθεσμίες για τη συντήρηση καθώς και τα στοιχεία του υπεύθυνου για τη συντήρηση, ο οποίος πρέπει να διαθέτει την απαραίτητη εξειδίκευση. Επίσης πρέπει να γίνεται και ειδική μνεία για την αντικατάσταση των εξαρτημάτων τα οποία έχουν υποστεί φθορές είτε από τη χρήση είτε από άλλους λόγους. 3.Στο εγχειρίδιο χρήσης και συντήρησης πρέπει να επισημαίνεται και ο ενδεχόμενος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και ασφάλεια του κοινού στις περιπτώσεις χρήσης εξοπλισμών, οι οποίοι αν και είναι σύμφωνοι με τις απαιτήσεις της παρούσας απόφασης, εντούτοις δεν προβλέπεται η χρήση τους για σύνδεση σε εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων το νερό των οποίων δεν πληροί τις απαιτήσεις ποιότητας της κοινής υπουργικής απόφασης υπό στοιχεία Γ1(δ)/Γ.Π. οικ.67322/2017 (Β’ 3282). Άρθρο 7 Επισήμανση στη συσκευασία 1.Κάθε εξοπλισμός που διατίθεται στην αγορά πρέπει να φέρει στη συσκευασία του, σε εμφανές σημείο και με ευδιάκριτα γράμματα στην ελληνική γλώσσα, όλες τις απαραίτητες επισημάνσεις που απαιτούνται από τη νομοθεσία ή από τα αντίστοιχα πρότυπα που αφορούν στον εξοπλισμό και τα οποία έχει επιλέξει ο κατασκευαστής για τη συμμόρφωσή του εξοπλισμού. 2.Επιπλέον, θα πρέπει να αναγράφονται και τα παρακάτω στοιχεία και επισημάνσεις: -επωνυμία της εταιρείας και στοιχεία του υπεύθυνου επικοινωνίας. -δήλωση ότι πρόκειται για εξοπλισμό που προορίζεται να συνδεθεί στα εσωτερικά δίκτυα ύδρευσης κτιρίων που παρέχουν νερό για ανθρώπινη κατανάλωση. -δήλωση ότι ο εξοπλισμός πρέπει να συντηρείται συστηματικά σύμφωνα με τις οδηγίες που προτείνει ο κατασκευαστής. -επιδόσεις που εγγυάται ο εξοπλισμός και δηλώνει ο κατασκευαστής -ειδικούς σκοπούς που ενδεχομένως εξυπηρετεί ο εξοπλισμός -προβλεπόμενη περίοδος χρήσης και αλλαγής των αναλώσιμων στοιχείων 3.Οι ενδείξεις, οι επισημάνσεις και οι δηλώσεις των παραπάνω παρ. 1 και 2, που αφορούν στον εξοπλισμό, πρέπει να εμφανίζονται αναλυτικά τόσο στα διαφημιστικά φυλλάδια προώθησης των προϊόντων όσο και στις διαφημιστικές καταχωρήσεις του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου. 4.Τα αναλώσιμα στοιχεία του εξοπλισμού, τα οποία διατίθενται τμηματικά και χωριστά, οφείλουν να φέρουν στη συσκευασία τους ή στο εγχειρίδιο χρήσης τους τις αντίστοιχες ενδείξεις, επισημάνσεις και δηλώσεις των παραπάνω παρ. 1 και 2. 5.Οι διαφημιστικές επικοινωνίες των εξοπλισμών πρέπει να είναι σύμφωνες με τις διατάξεις του Ελληνικού Κώδικα Διαφήμισης – Επικοινωνίας.
- 1 comment
-
- προδιαγραφές
- νερό
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Σε ανακοίνωσή της πριν λίγα λεπτά, η NASA αποκάλυψε πως το νερό στη Σελήνη είναι πολύ πιο άφθονο και προσβάσιμο από αυτό που πιστεύαμε έως τώρα. Πέρα από τους βαθιούς, μεγάλους και επικίνδυνους κρατήρες στις πολικές περιοχές της Σελήνης, μικρότεροι και πιο ρηχοί κρατήρες διαθέτουν επίσης νερό σε μορφή πάγου εδώ και εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια χρόνια. Οι μικρότερες αυτές αποθέσεις νερού μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα, αφού θα είναι πολύ πιο προσβάσιμες στους μελλοντικούς αστροναύτες. Την παρουσία νερού σε μορφή πάγου (H20) αντί για υδροξύλιο (OH) επιβεβαίωσε και το ιπτάμενο τηλεσκόπιο SOFIA, κάτι που δεν είχαν καταφέρει να διαχωρίσουν προηγούμενες έρευνες. Οι μετρήσεις συνάδουν με την παρουσία ξεχωριστών μορίων νερού ενσωματωμένα σε πετρώματα μέσα στη σεληνιακή επιφάνεια. Οι υπέρυθρες μετρήσεις σε ένα μήκος κύματος έξι microns είναι ένα μοναδικό αποτύπωμα που δεν μπορεί να το μπερδέψει κανείς με το υδροξύλιο. – Casey Honniball, Goddard Space Flight Center, NASA Για πρώτη φορά, επιβεβαιώσαμε πως υπάρχει νερό στην επιφάνεια της Σελήνης που τη "βλέπει" ο Ήλιος. - Paul Hertz, Διευθυντής Αστροφυσικής της NASA Πέρα από πόσιμο νερό, ο πάγος μπορεί να σπάσει μοριακά σε υδρογόνο και οξυγόνο. Το οξυγόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναπνέουν οι αστροναύτες, ενώ τόσο το υδρογόνο όσο και το οξυγόνο μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως καύσιμα πυραύλων. Λιγότερες προμήθειες σε νερό και καύσιμα από τη Γη προς τη Σελήνη, σημαίνει μείωση του κόστους των διαστημικών πτήσεων και αύξηση του αριθμού τους. Η έρευνα αποκαλύπτει επίσης πως το νερό δεν υπάρχει μόνο στις μόνιμα σκιασμένες περιοχές της Σελήνης, αλλά είναι παγιδευμένο και σε κομμάτια γυαλιού τα οποία σχηματίστηκαν από συγκρούσεις μικρομετεωριτών ή βρίσκεται ανάμεσα από στρώματα του εδάφους. Αυτή η μορφή του νερού αναμένεται να είναι εξαιρετικά διαδεδομένη στην επιφάνεια. Το νερό είναι κεντρικής σημασίας για την ανθρώπινη ζωή, αλλά είναι πολύ ακριβό να το εκτοξεύσεις στο διάστημα. Το να βρούμε νερό στη Σελήνη μπορεί να σημαίνει πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το νερό που βρίσκεται εκεί, αντί να φέρουμε το δικό μας.
-
Η ΕΕ λαμβάνει νέα μέτρα προκειμένου να περιορίσει τον κίνδυνο έλλειψης νερού για την άρδευση καλλιεργειών. Το Συμβούλιο καθόρισε σήμερα τη θέση του (γενική προσέγγιση) σχετικά με έναν κανονισμό βάσει του οποίου διευκολύνεται η χρήση των αστικών λυμάτων για γεωργική άρδευση. Με τους νέους κανόνες η Ευρώπη θα μπορέσει να προσαρμοστεί στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Ο κανονισμός, ο οποίος συνάδει απόλυτα με την κυκλική οικονομία, θα βελτιώσει τη διαθεσιμότητα του νερού και θα ευνοήσει την αποδοτική χρήση τους. Η εξασφάλιση επαρκούς ποσότητας νερού για την άρδευση των αγρών, ιδίως σε περιόδους καύσωνα και σοβαρής ξηρασίας, μπορεί να συμβάλει στο να αποτρέπονται οι απώλειες συγκομιδής και η έλλειψη τροφίμων. «Το νερό είναι πολύτιμος πόρος. Σήμερα έγινε ένα σημαντικό βήμα με τη θέσπιση νέων κανόνων χάρη στους οποίους θα μπορούμε να ανακτήσουμε το νερό κατά τρόπο ασφαλή για τους ανθρώπους και τα ζώα, καθώς και για το περιβάλλον. Είναι σκόπιμο να καθοριστούν εναρμονισμένα ελάχιστα πρότυπα για την ποιότητα του επαναχρησιμοποιούμενου νερού και για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης, ούτως ώστε οι γεωργοί μας να μπορούν να χρησιμοποιούν το νερό αυτό. Μέρος της προσπάθειας αυτής είναι να αντληθούν διδάγματα από την εμπειρία ορισμένων κρατών μελών τα οποία εφαρμόζουν με επιτυχία τη διαδικασία επαναχρησιμοποίησης του νερού εδώ και δεκαετίες». Ioan Deneș, Υπουργός Υδάτων και Δασών Πολλά κράτη μέλη έχουν μακρά και επιτυχή πείρα όσον αφορά την επαναχρησιμοποίηση του νερού για διάφορους σκοπούς, μεταξύ των οποίων η γεωργική άρδευση. Η επαναχρησιμοποίηση του νερού είναι ευνοϊκότερη για το περιβάλλον από τις εναλλακτικές μεθόδους παροχής νερού, όπως είναι η μεταφορά νερού ή η αφαλάτωση. Οι προτεινόμενοι νέοι κανόνες θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι σε περιοχές όπου η ζήτηση νερού εξακολουθεί να υπερβαίνει την προσφορά, παρά τα προληπτικά μέτρα για τη μείωση της ζήτησης. Οι ισχύοντες κανόνες της ΕΕ για την υγιεινή των τροφίμων εξακολουθούν να ισχύουν και τηρούνται πλήρως. Με τη θέση του, το Συμβούλιο παρέχει στα κράτη μέλη την ευελιξία να αποφασίζουν κατά πόσον επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τέτοιους υδάτινους πόρους για άρδευση, δεδομένου ότι οι γεωγραφικές και κλιματικές συνθήκες ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των κρατών μελών. Ένα κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει ότι δεν ενδείκνυται η επαναχρησιμοποίηση νερού για γεωργική άρδευση σε τμήμα ή στο σύνολο της επικράτειάς του. Η πρόταση περιλαμβάνει αυστηρές απαιτήσεις για την ποιότητα του επαναχρησιμοποιούμενου νερού και την παρακολούθησή του ώστε να εξασφαλίζεται η προστασία της υγείας των ανθρώπων και των ζώων καθώς και του περιβάλλοντος. Τα κράτη μέλη θέλουν να είναι βέβαια ότι οι απαιτήσεις του κανονισμού θα βασίζονται συνεχώς στα πιο πρόσφατα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία. Για τον λόγο αυτόν, εισήγαγαν μια ρήτρα βάσει της οποίας η Επιτροπή οφείλει να αξιολογεί την ανάγκη επανεξέτασης των ελάχιστων απαιτήσεων ποιότητας του επαναχρησιμοποιούμενου νερού, με βάση τα αποτελέσματα αξιολόγησης της εφαρμογής του κανονισμού ή κάθε φορά που το απαιτούν οι νέες τεχνικές και επιστημονικές γνώσεις. Ιστορικό και επόμενα στάδια Στις 28 Μαΐου 2018, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε πρόταση κανονισμού σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για την επαναχρησιμοποίηση του νερού, στο πλαίσιο της υλοποίησης του σχεδίου δράσης για την κυκλική οικονομία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθόρισε τη γνώμη του επί της πρότασης στις 12 Φεβρουαρίου 2019. Η γενική προσέγγιση που καθορίστηκε σήμερα αποτελεί την εντολή του Συμβουλίου για τις μελλοντικές διαπραγματεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Οι τριμερείς διαπραγματεύσεις αναμένεται να αρχίσουν υπό φινλανδική προεδρία. View full είδηση
-
Στην κατασκευή του πρώτου δικτύου, αποκλειστικά μη-πόσιμου νερού, προχωρά η ΕΥΔΑΠ σε συνεργασία με τον Δήμο Χαλανδρίου, στα πλαίσια του προγράμματος αστικής καινοτομίας Cultural H.ID.RA.N.T., μέσω του οποίου θα «ζωντανέψει» το ρωμαϊκό Αδριάνειο Υδραγωγείο στο Χαλάνδρι. Η διαδρομή του υπόγειου δικτύου μη-πόσιμου νερού από το Αδριάνειο Υδραγωγείο οριστικοποιήθηκε ήδη. Μετά από 60 χρόνια εκτός λειτουργίας, το πολύτιμο νερό που κυλάει μέσα στο Αδριάνειο ξαναγίνεται προσβάσιμο στους κατοίκους του Χαλανδρίου για ποτιστικές και άλλες ανάγκες. Το δίκτυο αξιοποιεί εκ νέου τις ανεκμετάλλευτες ποσότητες νερού που έρεαν στο εγκαταλειμμένο ρωμαϊκό υδραγωγείο. Το νερό αυτό, προερχόμενο από υδρομάστευση του υδροφόρου ορίζοντα τοπικά στο Χαλάνδρι, επαναχρησιμοποιείται με μία λογική κυκλικής οικονομίας, συμβάλλοντας στην εξοικονόμηση πολύτιμου πόσιμου νερού και ενέργειας. Αποτελείται από δύο ξεχωριστά μέρη και έχει συνολικό μήκος τεσσάρων χιλιομέτρων. Το ένα τμήμα του αφορά την περιοχή του Συνοικισμού. Ξεκινώντας από το φρεάτιο 102 του Αδριάνειου και την δεξαμενή στην οδό Ελ Αλαμέιν, ξεδιπλώνεται από την μια κατά μήκος της Ρεματιάς έως την οδό Γυφτοπούλου και από την άλλη μέχρι την Ριζάρειο Σχολή. Το άλλο τμήμα του δικτύου, με εκκίνηση το φρεάτιο 85 του Αδριάνειου στην διασταύρωση της οδού Κόδρου και Εθνική Αντιστάσεως, διατρέχει την δεύτερη μέχρι το πάρκο της Αγ. Βαρβάρας. Και στα δύο τμήματα υπάρχουν διακλαδώσεις, ενώ εντάσσονται σε έναν γενικότερο σχεδιασμό επέκτασης του δικτύου μη-πόσιμου νερού σε δεύτερη φάση και στο Χαλάνδρι και κατά μήκος του Αδριάνειου Υδραγωγείου στο σύνολο του, που διαπερνάει 8 δήμους της Αττικής. Κοινότητα νερού Συμπληρωματικά, στα πλαίσια του Cultural H.ID.RA.N.T., προγραμματίζεται η δημιουργία ενός δικτύου διανομής μη-πόσιμου νερού με υδροφόρες του Δήμου Χαλανδρίου σε κατοίκους του που δεν κατοικούν κοντά στο υπόγειο δίκτυο. Επιπλέον το τελευταίο αποτελεί την πρώτη, υποδομιακή φάση, συγκρότησης μίας κοινότητας πολιτών για τη λήψη αποφάσεων ως προς την αξιοποίηση του νερού του υδραγωγείου, που θα αποτελείται από τους χρήστες του δικτύου, είτε συνδέονται απευθείας είτε μέσω υδροφόρων με αυτό. Οι κάτοικοι της περιοχής που θέλουν να συνδεθούν στο δίκτυο μη-πόσιμου νερού μπορούν να δηλώσουν το ενδιαφέρον τους στέλνοντας email είτε απευθείας στο πρόγραμμα στη διεύθυνση [email protected] είτε στο πρωτόκολλο του Δήμου Χαλανδρίου απευθυνόμενοι «προς το πρόγραμμα Cultural H.ID.RA.N.T. για σύνδεση με το Δίκτυο Μη-Πόσιμου Νερού». Σημ.: Στη φωτό απεικονίζεται δεξαμενή που σχεδίασε το 12ο Δημοτικό Χαλανδρίου, στα περσινά συμμετοχικά εργαστήρια.
-
Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς πόσιμο νερό μέχρι τα Χριστούγεννα σε έναν από τους πιο πυκνοκατοικημένους μητροπολιτικούς δήμους στην αφρικανική χώρα. Η κλιματική αλλαγή είναι η βασική αιτία, όχι όμως και η μοναδική. Προ τριετίας, οι αρχές στη Νότια Αφρική είχαν κηρύξει συναγερμό για μια ιστορικών διαστάσεων ξηρασία, που απειλούσε να αφήσει χωρίς πόσιμο νερό εκατομμύρια ανθρώπους. Στο Κέιπ Τάουν, επίκεντρο τότε της κρίσης λειψυδρίας, είχαν ονομάσει την κατάσταση «Day Zero», τρέμοντας για την «Ημέρα Μηδέν» που το νερό θα στέρευε. Τελικά το χειρότερο σενάριο αποφεύχθηκε χάρη σε κάποιες ανέλπιστες βροχές και, κυρίως, σε μία συλλογική προσπάθεια, με τους κατοίκους να περιορίζουν στο μισό την κατανάλωση νερού και τους αγρότες να σταματούν για μήνες να ποτίζουν τα χωράφια. Η στάθμη των υδάτων στα φράγματα ανέβηκε και πάλι. Εν μέσω πάντως δυσοίωνων προβλέψεων για νέες περιόδους ξηρασίας -ως απόρροια της κλιματικής αλλαγής- στο Κέιπ Τάουν δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Κατέστρωσαν σχέδια για διαφοροποίηση των πηγών υδροδότησης, συμπεριλαμβανομένων της αξιοποίησης υπόγειων υδάτων και της εγκατάστασης μονάδων αφαλάτωσης. Παράλληλα, υπό το φόβο μιας μόνιμης δίψας, οι κάτοικοι έμαθαν να χρησιμοποιούν το νερό πιο συνετά. Προσφάτως, δε, επιστρατεύτηκαν ακόμη και συνεργεία υλοτόμων, για να «ξηλώσουν» χιλιάδες μη γηγενή δέντρα από την γύρω περιοχή. Πρόκειται κυρίως για πεύκα, που εισήχθησαν από Ευρωπαίους αποικιοκράτες τον 17ο αιώνα για την ανάπτυξη της τοπικής βιομηχανίας ξυλείας, αλλά τελικά εξαπλώθηκαν ανεξέλεγκτα στα βουνά και γύρω από τα φράγματα, απειλώντας τα αυτόχθονα οικοσυστήματα και «ρουφώντας» ασταμάτητα νερό. Ζητούμενο των προσπαθειών είναι το Κέιπ Τάουν να μην ξανακινδυνεύσει να γίνει η πρώτη σύγχρονη μεγαλούπολη που θα ξεμείνει από πόσιμο νερό. Όμως, σε μία χώρα που γίνεται όλο και πιο ξηρή και κάθε βροχόπτωση πιο σπάνια και πολύτιμη, υπάρχουν πολλές άλλες περιοχές και πόλεις που απειλούνται με τη δική τους «Ημέρα Μηδέν». Για κάποιες αυτή έχει ήδη ξημερώσει… Δίψα στον Κόλπο Νέλσον Μαντέλα Στο Ανατολικό Ακρωτήριο, τη δεύτερη μεγαλύτερη περιφέρεια της Νότιας Αφρικής, μία καταστροφική ξηρασία σε συνδυασμό με ανεπαρκή σχέδια έκτακτης ανάγκης οδήγησαν τη στάθμη των υδάτων στα τοπικά φράγματα σε οριακό σημείο και εκατομμύρια ανθρώπους με σοβαρές ελλείψεις σε νερό. Με πολλά ποτάμια και πηγές να έχουν ήδη σχεδόν στεγνώσει, ακόμη και οι γεωτρήσεις αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές, καθώς τα υπόγεια ύδατα σπανίζουν, λόγω της έλλειψης βροχοπτώσεων για την αναπλήρωσή τους. Στον μεγαλύτερο και πυκνοκατοικημένο μητροπολιτικό δήμο του Κόλπου Νέλσον Μαντέλα, οι διακοπές στην υδροδότηση είναι πλέον συχνές. Η στάθμη των υδάτων στα γύρω φράγματα που τροφοδοτούν τον πληθυσμό των 1,2 εκατομμυρίων κατοίκων του έχει πλέον πέσει κάτω από το 12% της χωρητικότητας. Σε ορισμένες περιοχές, οι βρύσες στεγνώνουν πια για ημέρες και οι κάτοικοι εξαρτώνται από τις άρρυθμες διανομές νερού με υδροφόρες. «Πλέον απέχουμε εβδομάδες, όχι μήνες από το να στεγνώσουν εντελώς τα φράγματα», προειδοποιεί τώρα η Δρ. Γκιζέλα Κάιζερ, που έσπευσε στην περιοχή, κατ’ εντολήν του νοτιοαφρικανικού υπουργείου Οικονομικών, για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της κρίσης. «Δεν μπορούμε να βασιστούμε στη βροχόπτωση για να μας σώσει. Δεν ξέρουμε», υπογράμμισε, «πότε ή πόσο θα βρέξει». Ως εκ τούτου, τόνισε, «κι εφόσον η κατανάλωση δεν μειωθεί δραστικά, θα ξεμείνουμε από νερό πριν από τα Χριστούγεννα». Την κρίση λειψυδρίας επιτείνουν εν τω μεταξύ και οι διακοπές στην ηλεκτροδότηση, καθώς -λόγω γεωγραφίας- το τοπικό σύστημα υδροδότησης βασίζεται σε αντλίες και όχι στη βαρύτητα, όπως στο Κέιπ Τάουν. Παράλληλα με την κλιματική αλλαγή, πολλοί στην περιοχή καταγγέλλουν ως έτερες βασικές αιτίες της κρίσης την ενδημική διαφθορά στις τάξεις των τοπικών αξιωματούχων και την υποχρηματοδότηση από τη νοτιοαφρικανική κυβέρνηση των σχεδίων έκτακτης ανάγκης, που βασίζονται στον ιδιωτικό τομέα. Οι αρχές δίνουν τώρα μια καθυστερημένη μάχη με τον χρόνο για την κατασκευή μονάδας αφαλάτωσης, που θα μετατρέπει το θαλασσινό νερό σε πόσιμο -διαδικασία, κατά την Δρ. Κάιζερ αργεί και ούτως ή άλλως πλέον δεν αρκεί για να καλύψει τις επείγουσες ανάγκες. Η ίδια δήλωσε έκπληκτη από τα στοιχεία, που δείχνουν ότι η κατά κεφαλήν κατανάλωση παραμένει υψηλή -πολύ μεγαλύτερη αυτή που στο Κέιπ Τάουν προ τριετίας. Η απόφαση των τοπικών αρχών για την επιβολή πιο αυστηρών περιορισμών στη χρήση νερού καταγγέλλεται πάντως ότι ελήφθη κατόπιν εορτής, εν μέσω αυξημένης τουριστικής κίνησης σε δημοφιλή θέρετρα στην περιοχή (στο νότιο ημισφαίριο αρχίζει το καλοκαίρι), ενόσω οι επιχειρήσεις προσπαθούν να βγάλουν τα «σπασμένα» της πανδημίας. «Αρχίζουμε εκστρατεία για να ζητήσουμε από τους τουρίστες να περνούν περισσότερο χρόνο στη θάλασσα, παρά στο ντους», διακήρυξε η Δρ. Κάιζερ. Ωστόσο το μέτρο -δεδομένης της δραματικής κατάστασης- χαρακτηρίζεται «ασπιρίνη». Σε κάθε περίπτωση, εδώ που φτάσαμε, προσέθεσε η Νοτιοαφρικανή αξιωματούχους, απαιτείται συντονισμένη συλλογική προσπάθεια. Διαφορετικά, «η ζωή στον Κόλπο Νέλσον Μαντέλα δεν θα θυμίζει σε τίποτα με αυτό που ήταν έως τώρα». Παγκόσμια απειλή Η λειψυδρία αποτελεί πλέον παγκόσμια απειλή και σε πολλές περιοχές ήδη αιτία πολέμων, εσωτερικού εκτοπισμού πληθυσμών και αθρόας μετανάστευσης εξαθλιωμένων. Ο ΟΗΕ, οργανώσεις και άλλοι οργανισμοί προειδοποιούν ότι η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί άρδην έως το 2040 και στη συνέχεια ραγδαία. «Η ταχεία αστικοποίηση, η πληθυσμιακή αύξηση, η κλιματική αλλαγή και η οικονομική ανάπτυξη ασκούν πίεση στα συστήματα ύδρευσης», επισημαίνει σε πρόσφατη έκθεση το Economist Intelligence Unit, παραθέτοντας μεταξύ άλλων ζοφερές προβλέψεις του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Πόρων (WRI) για το 2040, βάσει των οποίων 44 χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας) αντιμετωπίζουν ή πρόκειται να αντιμετωπίσουν «εξαιρετικά υψηλά» ή «υψηλά» επίπεδα καταπόνησης των υδάτινων πόρων τους μέσα στην επόμενη 20ετία. Κι αυτό, επισημαίνεται στην έκθεση, ενώ παράλληλα «η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θέτει έναν αυξανόμενο αριθμό γεωγραφικών περιοχών, ιδιαίτερα στην ανατολική και νοτιοανατολική Ασία, σε υψηλότερο κίνδυνο πλημμύρας, που μπορεί να κατακλύσει τα αποχετευτικά δίκτυα και να μολύνει τις πηγές πόσιμου νερού».
-
Σε καλό κλίμα και με αμοιβαία κατανόηση των θέσεων κάθε συμμετέχοντος πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Υπουργού Περιβάλλοντος κι Ενέργειας, Κώστα Σκρέκα, με αντιπροσωπεία της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) υπό τον πρόεδρό της, Δημήτρη Παπαστεργίου και της Ένωσης Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης – Αποχέτευσης (ΕΔΕΥΑ), υπό τον πρόεδρό της, Δήμαρχο Ρεθύμνου, Γιώργο Μαρινάκη. Στη συνάντηση ήταν παρόντες ο Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, Πέτρος Βαρελίδης και ο Δήμαρχος Λαρισαίων, Απόστολος Καλογιάννης, ως αντιπρόεδρος της ΕΔΕΥΑ. Αντικείμενο της συνάντησης ήταν η ανταλλαγή απόψεων επί του σχεδίου νόμου τού ΥΠΕΝ για την δημιουργία ανεξάρτητης Αρχής για την εποπτεία των φορέων παροχής υπηρεσιών ύδατος. Ο Υπουργός, και με αυτήν την ευκαιρία, επανέλαβε ρητά ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση της Κυβέρνησης να προβεί στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Εξ άλλου, επεσήμανε το γεγονός ότι για πρώτη φορά γίνεται ρητή καταγραφή των δημοσίων και δημοτικών φορέων που διαθέτουν την αποκλειστική αρμοδιότητα για την παροχή υπηρεσιών ύδατος. Ο κ. Σκρέκας επεσήμανε τις χρόνιες αδυναμίες του συστήματος εποπτείας των παρόχων υπηρεσιών ύδατος από την Πολιτεία κι έγινε απολύτως σαφές ότι η Πολιτεία διατηρεί το σύνολο των ρυθμιστικών- κανονιστικών αρμοδιοτήτων για την άσκηση της υδατικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής κοστολόγησης και τιμολόγησης της ύδρευσης και της αποχέτευσης. Από την πλευρά της, η ΚΕΔΕ ανέπτυξε τον προβληματισμό της για την υπαγωγή του ελέγχου σε Ρυθμιστική Αρχή κι ο Υπουργός ΠΕΝ διευκρίνισε ότι με την επιλογή αυτή, θωρακίζεται κυρίως η ασφάλεια και η ποιότητα του νερού, όχι μόνο ο έλεγχος της οικονομικής πολιτικής των αντίστοιχων δημοσίων- δημοτικών επιχειρήσεων. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης ο Υπουργός προχώρησε σε σημειακές τροποποιήσεις, οι οποίες διασφαλίζουν τη συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης στη διαδικασία βελτίωσης της λειτουργίας των ΔΕΥΑ. Ειδικότερα, συμφωνήθηκαν αναδιατυπώσεις, από τις οποίες οι σημαντικότερες είναι οι εξής: Αφαιρέθηκαν αόριστες αναφορές περί «νέας προσέγγισης» στο αντικείμενο του νόμου, Προσδιορίστηκαν οι συμβάσεις παραχώρησης υπηρεσιών ύδατος την ορθή εφαρμογή των οποίων έχει η Αρχή, δηλαδή ότι αφορούν μόνον τις εταιρείες ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, Προσδιορίστηκε ότι τα κριτήρια αξιολόγησης της διαχειριστικής ικανότητας των παρόχων υπηρεσιών ύδατος υιοθετούνται με κοινή απόφαση των ΥΠΕΝ και ΥΠΕΣ, Διευκρινίστηκε ότι η Γνωμοδοτική Επιτροπή Υδάτων, που λειτουργεί σε εθνικό επίπεδο, λαμβάνει υποχρεωτικά υπόψη εισηγήσεις, προτάσεις και γνώμες των οικείων φορέων παροχής υπηρεσιών ύδατος, καθώς και των ΕΔΕΥΑ και ΚΕΔΕ και Προβλέφθηκε η εκπροσώπηση της ΚΕΔΕ στα Συμβούλια Υδάτων κάθε Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Σε κάθε περίπτωση, ο Υπουργός επιβεβαίωσε την πάγια και ειλικρινή πρόθεση της Κυβέρνησης να συζητήσει ουσιαστικά τα χρόνια προβλήματα και τις εύλογες αδυναμίες των ΔΕΥΑ και των Δήμων και τους τρόπους επιλύσεώς τους, είτε αυτά αφορούν τη λειτουργία, είτε τη χρηματοδότηση και στελέχωσή τους.
-
- νερό
- ιδιωτικοποίηση
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
«Πράσινη» λύση στο χρόνιο πρόβλημα της έλλειψης νερού στα νησιά και ειδικότερα στις μικρότερες απομονωμένες νησιωτικές κοινότητες καλείται να προσφέρει το project το οποίο έχει αποφασιστεί να εφαρμοστεί στη Θηρασιά. Πρόκειται για ένα έργο ενταγμένο στο ΕΣΠΑ με την πράξη «Εξελιγμένα ενεργειακά συστήματα για τη βιώσιμη διαχείριση νερού και μονάδων αφαλάτωσης σε απομονωμένες Νησιωτικές Κοινότητες» και που αφορά ειδικότερα την «προμήθεια και εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης νήσου Θηρασίας με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας». Η αρχική απόφαση ένταξης ελήφθη από το ΥΠΕΝ τον Ιούνιο του 2022, ωστόσο λόγω τεχνικών και άλλων ζητημάτων χρειάστηκε η τροποποίηση της, στην οποία ήδη προχώρησε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κ. Σκρέκας. Τι περιλαμβάνει το project Με βάση αυτή, το φυσικό αντικείμενο της πράξης αφορά στην αναβάθμιση των εγκαταστάσεων των μονάδων αφαλάτωσης στον Δήμο Θήρας, με την εγκατάσταση μιας νέας μονάδας αφαλάτωσης στη Θηρασιά, δυναμικότητας 200 m3/day, στην οποία η καταναλισκόμενη ισχύς της, μαζί με τις συνοδές αντλίες γεωτρήσεων, είναι περίπου 50 kW, καθώς και την κάλυψη του μεγαλύτερου ποσοστού της ενέργειας που καταναλώνεται από ΑΠΕ (φωτοβολταϊκό σύστημα ονομαστικής ισχύος 60 kW και συνολικής ετήσιας παραγωγής περίπου 80.000 kWh). Υπεύθυνος υλοποίησης και λειτουργίας του έργου είναι η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης του Δήμου Θήρας (ΔΕΥΑΘ) και συνεργαζόμενος φορέας από τις Δότριες Χώρες το Πανεπιστήμιο του Στάβανγκερ της Νορβηγίας (University of Stavanger), το οποίο θα συνεισφέρει στη βελτίωση της απόδοσης και της αξιοπιστίας των αναφερόμενων υποδομών. Στο πλαίσιο αυτό προβλέπεται η προμήθεια, μεταφορά και εγκατάσταση φωτοβολταικού σταθμού στη Θηρασιά ονομαστικής ισχύος 60 kW καθώς και η προμήθεια μεταφορά, εγκατάσταση και πλήρης λειτουργία της νέας αφαλατωτικής μονάδας με τον συνοδό εξοπλισμό συνολικής δυναμικότητας 200 m3/day. Η πράξη περιλαμβάνει δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας, της επιστημονικής κοινότητας, και του ευρύτερου κοινού στην επικράτεια και το εξωτερικό, καθώς τις απαραίτητες συνδέσεις με το δίκτυο ηλεκτροδότησης. Ειδικότερα, περιλαμβάνονται δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, οικονομοτεχνική ανάλυση λειτουργίας της μονάδας αφαλάτωσης με τη χρήση φωτοβολταϊκού πάρκου, σύνδεση των ΑΠΕ με το δίκτυο ηλεκτροδότησης και λειτουργίας της μονάδας αφαλάτωσης. Σημειώνεται ότι η συνολική παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας γίνεται, για λόγους απλότητας και μείωσης του συνολικού κόστους, μέσω της μεθόδου net-metering. Μέσω αυτής θα επιτυγχάνεται η εξισορρόπηση της ισχύος μεταξύ της μονάδας ΑΠΕ, προκειμένου η παραγόμενη ισχύς να καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της ισχύος της μονάδας αφαλάτωσης. Επίσης, με την επιλογή αυτή, προκύπτουν οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη, καθώς αποφεύγεται η εκτεταμένη χρήση μπαταριών που θα απαιτούνταν για ένα αυτόνομο σύστημα. Η πράξη, με ημερομηνία λήξης την 30/04/2024, συγχρηματοδοτείται από τον Χρηματοδοτικό Μηχανισμό του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, περιόδου 2014-2021 και η συνολική δημόσια δαπάνη ανέρχεται σε 833.443 ευρώ. Εξ αυτών το επιλέξιμο ποσό δημόσιας δαπάνης, που εγγράφεται στο ΠΔΕ ανέρχεται σε 695.923 ευρώ, ενώ το υπόλοιπο, ύψους 137.520 ευρώ που δεν εγγράφεται στο ΠΔΕ θα χρηματοδοτηθεί από ίδιους πόρους του φορέα υλοποίησης (ΔΕΥΑΘ). Γιατί έγινε η τροποποίηση Η αρχική πρόταση περιλάμβανε την εγκατάσταση 3 μονάδων εκμετάλλευσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, συνολικής ετήσιας παραγωγής 438.000 kWh. Συγκεκριμένα, προβλεπόταν η κατασκευή, στη Σαντορίνη, μιας μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία θα εκμεταλλευόταν την τοπική διαθέσιμη βιομάζα, ονομαστικής ισχύος 50 kW. Παράλληλα, η κατασκευή αιολικού πάρκου, μικρής κλίμακας στη Θηρασιά, το οποίο θα αποτελείτο από 5 καινοτόμες ανεμογεννήτριες κάθετου άξονα, συνολικής ονομαστικής ισχύος 7,5 kW, καθώς και ενός μικρού φωτοβολταϊκού πάρκου στη χτιστή δεξαμενή, που βρίσκεται στην αφαλατωτική μονάδα της Θηρασιάς, συνολικής έκτασης 230 m2 (ονομαστικής ισχύος 10 kW). Ωστόσο, η αρχική απόφαση ήταν αναγκαίο να τροποποιηθεί καθώς χρειάστηκε αλλαγή του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου του έργου. Και τούτο καθώς, όπως αναφέρεται σχετικά: -Η μέθοδος καύσης βιομάζας είναι μια καινοτόμος μέθοδος με χρονοβόρα διαδικασία έκδοσης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Επίσης, παρά το αρχικό ενδιαφέρον των αμπελοκαλλιεργητών, παρουσιάζονται σημαντικά προβλήματα στη συλλογή, διαχείριση και αποθήκευση της πρώτης ύλης για καύση χωρίς να υπάρχει πλέον διάθεση συμμετοχής τους στη διαδικασία. Στην τροποποιημένη πρόταση έχει αφαιρεθεί το σχετικό φυσικό αντικείμενο. -Δεν υφίστανται, μέχρι σήμερα, εγκεκριμένοι τύποι μικρών ανεμογεννητριών που να συμφωνούν με τα χαρακτηριστικά της αρχικής πρότασης, με αποτέλεσμα και αυτό το φυσικό αντικείμενο να αφαιρείται στο πλαίσιο της τροποποιημένης πράξης. -Για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών από ΑΠΕ, στην τροποποιημένη πρόταση αυξάνεται η ισχύς του φωτοβολταϊκού πάρκου στα 60kW, χωρίς να απαιτείται σχετική αδειοδότηση. -Με την αφαίρεση από το φυσικό αντικείμενο της πράξης των συστημάτων ΑΠΕ με χρήση θερμικής και αιολικής ενέργειας καταργείται το σχετικό υποέργο με εταίρο το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. -Με την παρούσα τροποποίηση αποτυπώνεται ορθά και ο δείκτης Εκτιμώμενης Εξοικονόμησης Κόστους (€/έτος) στα 56.000 €/έτος (80.000 kWh/έτος από το φωτοβολταϊκό πάρκο με μέσο κόστος ενέργειας 0,7 €/kWh).
-
Ένα χρήσιμο εργαλείο, μια διαδικτυακή εφαρμογή που φέρει την επωνυμία Water Footprint, δημιούργησαν στο πλαίσιο ερευνητικής τους εργασίας καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, δίνοντας την δυνατότητα υπολογισμού του νερού που καταναλώνεται ατομικά ή σε επίπεδο χώρας από τη γεωργία, τη κτηνοτροφία και την βιομηχανία, ενώ παρέχει και συμβουλές για …εξοικονόμηση. Η εφαρμογή, που κανείς μπορεί να την εντοπίσει στην ιστοσελίδα https://waterfootprintgreece.online/, δημιουργήθηκε από τους Ρούση Θεοφάνη Ζιαμπρά και Αντιγόνη Ζαφειρίου, του τομέα Υδραυλικής και Τεχνικής περιβάλλοντος- τμήμα Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από δημόσιες υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης, για τον ακριβέστερο υπολογισμό της μέσης ημερήσιας κατανάλωσης νερού/κάτοικο, αλλά και από εκπαιδευτικούς φορείς, σαν εργαλείο περιβαλλοντικής ενημέρωσης και εμβάθυνσης. Επίσης, σύμφωνα με τους δημιουργούς της, υπάρχει δυνατότητα ανάπτυξης αντίστοιχου εργαλείου και για καταναλωτές νερού διαφόρων άλλων πεδίων. Σε πρώτο βαθμό, η εφαρμογή προσπαθεί να δημιουργήσει ερεθίσματα στον χρήστη για να κατανοήσει σε ποιες καθημερινές δραστηριότητες του καταναλώνει το περισσότερο νερό. Το υπολογιστικό εργαλείο έχει μορφή ερωτηματολογίου, τις απαντήσεις του οποίου επεξεργάζεται το πρόγραμμα και στο τέλος δίνει συμβουλές στους καταναλωτές για την βελτίωση της υδατικής κατανάλωσής τους. Οι ερωτήσεις αφορούν την άμεση, αλλά και την έμμεση ατομική κατανάλωση νερού. Συνολικά, όπως αναφέρουν στην εργασία τους οι δημιουργοί της εφαρμογής, αυτή αποτελείται από τρία μέρη, ενώ δημιουργήθηκε με σκοπό την χάραξη μιας στρατηγικής μείωσης του υδατικού αποτυπώματος στην Ελλάδα. Στο πρώτο μέρος της εφαρμογής, δίνεται ο ορισμός του υδατικού αποτυπώματος, στο δεύτερο δίνεται η δυνατότητα στον χρήστη να υπολογίσει το προσωπικό του υδατικό αποτύπωμα για μία ημέρα, και στο τρίτο, παρουσιάζονται συμβουλές για την μείωση του προσωπικού υδατικού αποτυπώματος βασισμένες στις απαντήσεις που έχουν δοθεί στο ερωτηματολόγιο. Υπογραμμίζεται ότι οι ερωτήσεις που αναφέρονται σε όλη την οικογένεια, μετατρέπουν αναλογικά τα αριθμητικά τους δεδομένα σε ατομικό υδατικό αποτύπωμα και αυτές που αφορούν σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από αυτό την ημέρας, μετατρέπονται σε ημερήσια κατανάλωση. Το αριθμητικό αποτέλεσμα που προκύπτει στο τέλος από την εφαρμογή, αποτελεί το ημερήσιο υδατικό αποτύπωμα ενός μέσου κατοίκου της Ελλάδος. Ο «μπλέ χρυσός» που αλλού λείπει εντελώς και άλλοι τον…..σπαταλούν Το νερό είναι ένας από τους σημαντικότερους φυσικούς πόρους της γης και όπως υπογραμμίζεται στην εργασία των δημιουργών της εφαρμογής, οι ανθρώπινες δραστηριότητες είναι υπεύθυνες για την κατανάλωση και την ρύπανσή του, και οδηγούν στην μείωση της ποσότητας και της ποιότητάς του. Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι κάθε χρόνο χρησιμοποιούνται πάνω από 9.000 km3 γλυκού ή πόσιμου νερού, που προέρχεται από διάφορες πηγές, όπως τα ποτάμια, τους υδροφόρους ορίζοντες, τους ταμιευτήρες κ.α. (από το συνολικό γλυκό νερό, το 15% περίπου θεωρείται μολυσμένο και άρα μη πόσιμο). Το νερό αυτό καταναλώνεται από τρεις κυρίως τομείς: αστικό, βιομηχανικό και γεωργικό/κτηνοτροφικό. Η παγκόσμια γεωργία απορροφά για τις ανάγκες της, κάθε χρόνο, το 92% όλου του πόσιμου νερού της γης, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες. Περίπου το 27% της παγκόσμιας κατανάλωσης νερού προορίζεται για την παραγωγή δημητριακών (σιτάρι, καλαμπόκι, ρύζι κ.α.), ενώ το 22% για την παραγωγή κρέατος και το 7% για την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων (Hoekstra & Mekonnen, 2012). Εδώ και δεκαετίας, οι επιστήμονες επισημαίνουν την ανάγκη η γεωργία να μειώσει την κατανάλωση νερού με σωστά μελετημένες υδατικά καλλιέργειες, βελτιώνοντας τις τεχνικές άρδευσης, αξιοποιώντας το νερό των βροχών και διαφυλάσσοντας τα υπόγεια ύδατα από την εξάντλησή τους. Επίσης, η αλλαγή των διατροφικών συνηθειών με περιορισμό της κατανάλωσης των υδροβόρων κτηνοτροφικών προϊόντων, μπορεί να συντελέσει στην εξοικονόμηση αυτού του σημαντικού πόρου, του νερού. Στην εργασία επισημαίνεται ότι τα δεδομένα για τη διαχείριση του νερού παγκοσμίως καταδεικνύουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν διάφορες περιοχές του κόσμου. Η πρόσφατη έκθεση των Ηνωμένων Εθνών (United Nations, 2021), με τον τίτλο "Valuing Water" («Αξιολογώντας το νερό»), αξιολογεί το νερό ως ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο όμως δυστυχώς δεν μοιράζεται ισότιμα σε όλους τους λαούς της γης, με αποτέλεσμα να χάνονται ζωές λόγω της ανεπάρκειας, της κακής ποιότητας ή της λειψυδρίας. Με βάση την προαναφερόμενη έκθεση, υπολογίζεται ότι ανέρχονται σε πάνω από 2 δισ., οι άνθρωποι που δεν έχουν πρόσβαση σε νερό. Τα δύο χρόνια της εξάπλωσης της πανδημίας του κορονοϊού, «το νερό αναδεικνύεται στο πλέον αναγκαίο αγαθό του παγκόσμιου πληθυσμού για την αντιμετώπιση του ιού», τονίζεται στην εργασία. Η χρήση του, με το συχνό πλύσιμο των χεριών αλλά και των επιφανειών, ρούχων και λευκών ειδών, αλλά και η ρύπανση του, λόγω της πανδημίας, με την ανίχνευση του SARS- COVID19 στα λύματα, αλλά και την επιβεβλημένη μεγάλη χρήση απορρυπαντικών και απολυμαντικών, «αποτυπώνουν τον παγκόσμιο χαρακτήρα του νερού», σημειώνεται στην εργασία. Μεταξύ άλλων, επισημαίνεται, ότι πλησιάζοντας προς το 2030, που έχει τεθεί ως ορόσημο για την επίτευξη των παγκόσμιων στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (SDGs - Sustainable Development Goals), οι παγκόσμιες ανάγκες για νερό αναμένεται να υπερβούν τη βιώσιμη παροχή νερού κατά 40%. «Η διαρκής αύξηση του πληθυσμού και η καταναλωτική τάση συντελούν στην εξάντληση των υδατικών πόρων του πλανήτη», σημείωνεται.
-
- water footprint
- κατανάλωση
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Καλησπέρα, το πρόβλημα που έχω είναι το συμπλήρωμα νερού στον λέβητα φυσικού αερίου κάθε βδομάδα. Το ιστορικό του: τοποθετήθηκε το 2016 και άνοιξε μόνο για δοκιμή. Τον χειμώνα του 2016-2017 με τις παγωνιες, έσπασε ένα εξάρτημα το οποίο αλλαχτηκε. Λειτούργησε τον επόμενο χειμώνα (απο φθινόπωρο του 2017)κανονικά για πρώτη φορά. Από την πρώτη λειτουργία του μετά την επισκευή, κάθε βδομάδα θέλει συμπλήρωμα νερού. Είναι τοποθετημένος στον όροφο που βρίσκονται και τα καλοριφέρ. Ο άνθρωπος που ήρθε για συντήρηση ανέφερε ότι η μόνη αιτία είναι διαρροή αποκλείοντας οτιδήποτε άλλο πριν το δει από κοντά . Διαβάζοντας στο φόρουμ ότι υπάρχουν και άλλες πιθανές αιτίες, θα ήθελα να μου πείτε εάν γνωρίζετε κάποιον ειδικό επί του θέματος στην Θεσσαλονίκη, ο οποίος να διαθέτει και τον απαραίτητο εξοπλισμό (όπως εδώ μέσα διάβασα ότι χρειάζεται). Ο λέβητας είναι ένας ferroli συμπύκνωσης με αισθητήρα αντιστάθμισης. Ευχαριστω εκ των προτέρων για οποιαδήποτε απάντηση.
- 2 replies
-
- συμπλήρωμα
- νερό
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Η Ελλάδα, δυστυχώς, έχει το ατυχές προνόμιο να είναι ουραγός στη διαχείριση των επιφανειακών υδάτων, τόνισε ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστας Σκρέκας, κηρύσσοντας την Πέμπτη στα Τρίκαλα την έναρξη του συνεδρίου «Restart mAI city» που διοργανώνει ο Δήμος Τρικκαίων για τη δημιουργία μιας Βιώσιμης και Έξυπνης Πόλης. «Η Ελλάδα αντλεί το 60% του νερού από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, από τα υπόγεια αποθέματά μας και μόλις το 40% του νερού που χρησιμοποιούμε προέρχεται από τη βροχή, από το βρόχινο νερό», ανέφερε ο Υφυπουργός, προσθέτοντας ότι πριν από 20 χρόνια συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο. «Κάθε χρόνο, αντλούμε, εξαντλούμε 700 λίμνες του Μαραθώνα, από τα υπόγεια αποθέματα» είπε χαρακτηριστικά. Ο κ. Σκρέκας επισήμανε ότι σήμερα η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει δύο μεγάλες προκλήσεις στην παραγωγή τροφίμων: α) Η παραγωγή μεγαλύτερων ποσοτήτων, λόγω του ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται και β) η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, που, μεταξύ άλλων, οδηγεί στη μείωση της παραγωγής. Ο κ. Σκρέκας αναφέρθηκε στα μεγάλα προβλήματα που προκαλεί η κλιματική αλλαγή στη χώρα μας και σημείωσε ότι πρόκειται «για μια μεγάλη πρόκληση», μέσα από την οποία αναδεικνύεται και το ζήτημα της διαχείρισης του νερού. Ως παράδειγμα ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ανέφερε τον νομό Λάρισας: «Πριν 30 χρόνια οι αγρότες αντλούσαν νερό για να αρδεύουν τα χωράφια τους από τα 30 μέτρα και σήμερα αντλούν νερό από τα 400 μέτρα. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας, άρα μεγαλύτερο κόστος για την τσέπη του παραγωγού [...] Περιβάλλον, κλιματική αλλαγή, πρωτογενής τομέας, βιώσιμες χώρες και βιώσιμες πόλεις συνδέονται μεταξύ τους πάρα πολύ στενά και δεν μπορεί κάποιος να κοιτά αποσπασματικά το ένα και να αφήνει το άλλο». Κλείνοντας την ομιλία του ο κ. Σκρέκας υπογράμμισε ότι η Κυβέρνηση διαθέτει ένα συνολικό σχέδιο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της κλιματικής αλλαγής και θα το εφαρμόσει με έξυπνο τρόπο, ένα σχέδιο που, όπως είπε, διακρίνεται από την καινοτομία και αξιοποιεί έξυπνες εφαρμογές για να εξασφαλίσει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. View full είδηση