Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'στε'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Αντισυνταγματικό έκρινε το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας το μπόνους τετραγωνικών και ύψους που δίνει ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός (ΝΟΚ). Λόγω σοβαρότητας του θέματος, όμως, παρέπεμψε την υπόθεση στην Ολομέλεια. Για το ζήτημα αυτό έχουν ασκηθεί πολλές προσφυγές στο ανώτατο δικαστήριο από πολίτες και φορείς, με τους προσφεύγοντες να υποστηρίζουν ότι οι επίμαχες ρυθμίσεις οδηγούν σε υποβάθμιση του οικιστικού περιβάλλοντος. Η απόφαση 293/2024 που εκδόθηκε χθες αφορά προσφυγή του Δήμου Αλίμου κατά της οικοδομικής άδειας για ανέγερση πολυκατοικίας, η οποία επρόκειτο να χρησιμοποιήσει συνδυαστικά τα μπόνους που δίνει ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός: συν 10% στη δόμηση, εφόσον μειωθεί η κάλυψη του κτιρίου (δηλαδή το αποτύπωμά του στο έδαφος) κατά 10%, συν μερικά μέτρα επιπλέον αν τοποθετηθεί φυτεμένο δώμα. Το σκεπτικό της απόφασης, η οποία δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί, αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς έκρινε κατ’ αρχήν αντισυνταγματικές τις σχετικές ρυθμίσεις – παραπέμποντας βέβαια την υπόθεση για την τελική κρίση στην Ολομέλεια. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι προσφεύγοντες θα επιδιώξουν η απόφαση να εκδοθεί με τη διαδικασία της «πρότυπης δίκης» (ουσιαστικά ταχύτερα), καθώς εκκρεμούν πολλές άλλες προσφυγές στα διοικητικά δικαστήρια όλης της χώρας με το ίδιο θέμα. Όπως εξηγεί στην «Κ» ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Δημήτρης Μέλισσας, που χειρίστηκε την υπόθεση για λογαριασμό του Δήμου Αλίμου, ο δήμος κατέθεσε συνολικά πέντε προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά ισάριθμων οικοδομικών αδειών που εξέδωσε η πολεοδομία Αλίμου. Η επιχειρηματολογία των προσφυγών ήταν κοινή: • Το άρθρο 10 του ΝΟΚ προβλέπει το μπόνους ως κίνητρο για την περιβαλλοντική αναβάθμιση πυκνοδομημένων αστικών περιοχών, με στόχο την αύξηση των κοινόχρηστων χώρων και τη βελτίωση των όρων διαβίωσης. Η περιοχή του Αλίμου ωστόσο δεν είναι μια επιβαρυμένη περιοχή, έχει αυστηρούς όρους δόμησης (κάλυψη 40%, συντελεστής δόμησης 0,8, αρτιότητα 600 τ.μ. και ανώτατο ύψος 14 μέτρων) και δεν στερείται κοινόχρηστων χώρων πρασίνου. Με τις ρυθμίσεις αυτές τα κτίρια φθάνουν, αντί για 14 μέτρα, τα 18-21 μέτρα σε ύψος, με αποτέλεσμα την παραβίαση του πολεοδομικού κεκτημένου και την αλλοίωση της πολεοδομικής μορφής και της φυσιογνωμίας της περιοχής και εντέλει την υποβάθμιση των όρων διαβίωσης. • Ευρύτερα, η εφαρμογή των συγκεκριμένων διατάξεων αντιβαίνει στο άρθρο 24 του Συντάγματος, καταλήγει σωρευτικά να αυξάνει δυσανάλογα το ύψος των κτιρίων σε όλες τις περιοχές και να μετατρέπεται από μηχανισμός περιβαλλοντικής αναβάθμισης σε μηχανισμό οικιστικής υποβάθμισης. «Ο δήμος μας έχει μπλοκάρει 30 οικοδομικές άδειες που έκαναν χρήση των διατάξεων αυτών, είτε με απευθείας προσφυγές στο ΣτΕ και στα διοικητικά δικαστήρια είτε υποστηρίζοντας προσφυγές πολιτών. Δυστυχώς έχουν προλάβει και έχουν χτιστεί περίπου 15 πολυκατοικίες με αυτές τις διατάξεις, οι οποίες ξεχωρίζουν σαν πύργοι μέσα στον οικιστικό ιστό», λέει στην «Κ» ο δήμαρχος της περιοχής, Ανδρέας Κονδύλης. «Στην πράξη, η αύξηση του ανώτατου ύψους και του συντελεστή δόμησης στην περιοχή μας μέσω αυτών των διατάξεων οδηγεί στην κατασκευή πολύ ψηλών κτιρίων, που βρίσκονται σε δυσαρμονία με την υπόλοιπη περιοχή, ενώ προκαλούν κοινωνική αναστάτωση για προφανείς λόγους. Η περιοχή μας έχει μελετηθεί για συγκεκριμένη δόμηση και πληθυσμό και αυτή τη στιγμή και τα δύο μεγέθη αυξάνονται με τις ίδιες δημόσιες υποδομές». «Κρυφά» τετραγωνικά Σύμφωνα με τον κ. Κονδύλη, δεν είναι μόνο το μπόνους του οικοδομικού κανονισμού που δημιουργεί πρόβλημα. «Με τον ΝΟΚ δεν υπολογίζονται στον συντελεστή δόμησης οι κοινόχρηστοι χώροι του κτιρίου, όπως τα κλιμακοστάσια αλλά και εσωτερικοί χώροι όπως τα πατάρια. Έτσι έχουμε το εξής παράδοξο: να εκδίδεται μια οικοδομική άδεια σε οικόπεδο 700 τ.μ. για κτίριο 560 τ.μ. το οποίο στην πράξη είναι περισσότερο από 1.000 τ.μ., δηλαδή το διπλάσιο. Αυτά τα “κρυφά” τετραγωνικά, όπως τα πατάρια, δεν προσμετρώνται στην άδεια αλλά πωλούνται κανονικά με τις αξίες γης της περιοχής. Οδηγούμαστε δηλαδή σε παράλογα αποτελέσματα, τα οποία φαίνονται διά γυμνού οφθαλμού». Να σημειωθεί ότι εκτός από τις προσφυγές του Δήμου Αλίμου εκκρεμούν πολλές ακόμη από διάφορες περιοχές κατά του μπόνους του ΝΟΚ. Το υπουργείο Περιβάλλοντος, σε μια προσπάθεια να μειώσει τις αντιδράσεις, είχε πέρυσι τον Απρίλιο εξαιρέσει με τροπολογία τις περιοχές Εκάλης, Ψυχικού και Φιλοθέης (ως κηπουπόλεις) από την εφαρμογή των συγκεκριμένων διατάξεων. Παράλληλα, όπως αποκάλυψε κ "Κ", στο σχέδιο νόμου που το υπουργείο Περιβάλλοντος πρόκειται να δώσει σύντομα σε διαβούλευση περιλαμβάνεται ρύθμιση με την οποία διευκρινίζεται ότι η πριμοδότηση του ΝΟΚ δεν ισχύει σε περιοχές «που βάσει προεδρικών διαταγμάτων ή υπουργικών αποφάσεων έχουν υπαχθεί σε καθεστώς ειδικής προστασίας (ως αρχαιολογικοί χώροι, ιστορικοί τόποι, παραδοσιακοί οικισμοί και παραδοσιακά τμήματα πόλης) ή που το ύψος τους έχει καθοριστεί με γνώμονα την αντιμετώπιση της σεισμικής επικινδυνότητας, λόγω ασφάλειας εναέριας κυκλοφορίας, πλησίον αεροδρομίων, ή αφορούν σε περιπτώσεις διατηρητέων κτιρίων και μνημείων». Ωστόσο, η ρύθμιση αυτή δεν καλύπτει παρά ένα πολύ μικρό μέρος της επίδρασης που έχει η σχετική πρόβλεψη την τελευταία δεκαετία. View full είδηση
  2. Αντισυνταγματικό έκρινε το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας το μπόνους τετραγωνικών και ύψους που δίνει ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός (ΝΟΚ). Λόγω σοβαρότητας του θέματος, όμως, παρέπεμψε την υπόθεση στην Ολομέλεια. Για το ζήτημα αυτό έχουν ασκηθεί πολλές προσφυγές στο ανώτατο δικαστήριο από πολίτες και φορείς, με τους προσφεύγοντες να υποστηρίζουν ότι οι επίμαχες ρυθμίσεις οδηγούν σε υποβάθμιση του οικιστικού περιβάλλοντος. Η απόφαση 293/2024 που εκδόθηκε χθες αφορά προσφυγή του Δήμου Αλίμου κατά της οικοδομικής άδειας για ανέγερση πολυκατοικίας, η οποία επρόκειτο να χρησιμοποιήσει συνδυαστικά τα μπόνους που δίνει ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός: συν 10% στη δόμηση, εφόσον μειωθεί η κάλυψη του κτιρίου (δηλαδή το αποτύπωμά του στο έδαφος) κατά 10%, συν μερικά μέτρα επιπλέον αν τοποθετηθεί φυτεμένο δώμα. Το σκεπτικό της απόφασης, η οποία δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί, αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς έκρινε κατ’ αρχήν αντισυνταγματικές τις σχετικές ρυθμίσεις – παραπέμποντας βέβαια την υπόθεση για την τελική κρίση στην Ολομέλεια. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι προσφεύγοντες θα επιδιώξουν η απόφαση να εκδοθεί με τη διαδικασία της «πρότυπης δίκης» (ουσιαστικά ταχύτερα), καθώς εκκρεμούν πολλές άλλες προσφυγές στα διοικητικά δικαστήρια όλης της χώρας με το ίδιο θέμα. Όπως εξηγεί στην «Κ» ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Δημήτρης Μέλισσας, που χειρίστηκε την υπόθεση για λογαριασμό του Δήμου Αλίμου, ο δήμος κατέθεσε συνολικά πέντε προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά ισάριθμων οικοδομικών αδειών που εξέδωσε η πολεοδομία Αλίμου. Η επιχειρηματολογία των προσφυγών ήταν κοινή: • Το άρθρο 10 του ΝΟΚ προβλέπει το μπόνους ως κίνητρο για την περιβαλλοντική αναβάθμιση πυκνοδομημένων αστικών περιοχών, με στόχο την αύξηση των κοινόχρηστων χώρων και τη βελτίωση των όρων διαβίωσης. Η περιοχή του Αλίμου ωστόσο δεν είναι μια επιβαρυμένη περιοχή, έχει αυστηρούς όρους δόμησης (κάλυψη 40%, συντελεστής δόμησης 0,8, αρτιότητα 600 τ.μ. και ανώτατο ύψος 14 μέτρων) και δεν στερείται κοινόχρηστων χώρων πρασίνου. Με τις ρυθμίσεις αυτές τα κτίρια φθάνουν, αντί για 14 μέτρα, τα 18-21 μέτρα σε ύψος, με αποτέλεσμα την παραβίαση του πολεοδομικού κεκτημένου και την αλλοίωση της πολεοδομικής μορφής και της φυσιογνωμίας της περιοχής και εντέλει την υποβάθμιση των όρων διαβίωσης. • Ευρύτερα, η εφαρμογή των συγκεκριμένων διατάξεων αντιβαίνει στο άρθρο 24 του Συντάγματος, καταλήγει σωρευτικά να αυξάνει δυσανάλογα το ύψος των κτιρίων σε όλες τις περιοχές και να μετατρέπεται από μηχανισμός περιβαλλοντικής αναβάθμισης σε μηχανισμό οικιστικής υποβάθμισης. «Ο δήμος μας έχει μπλοκάρει 30 οικοδομικές άδειες που έκαναν χρήση των διατάξεων αυτών, είτε με απευθείας προσφυγές στο ΣτΕ και στα διοικητικά δικαστήρια είτε υποστηρίζοντας προσφυγές πολιτών. Δυστυχώς έχουν προλάβει και έχουν χτιστεί περίπου 15 πολυκατοικίες με αυτές τις διατάξεις, οι οποίες ξεχωρίζουν σαν πύργοι μέσα στον οικιστικό ιστό», λέει στην «Κ» ο δήμαρχος της περιοχής, Ανδρέας Κονδύλης. «Στην πράξη, η αύξηση του ανώτατου ύψους και του συντελεστή δόμησης στην περιοχή μας μέσω αυτών των διατάξεων οδηγεί στην κατασκευή πολύ ψηλών κτιρίων, που βρίσκονται σε δυσαρμονία με την υπόλοιπη περιοχή, ενώ προκαλούν κοινωνική αναστάτωση για προφανείς λόγους. Η περιοχή μας έχει μελετηθεί για συγκεκριμένη δόμηση και πληθυσμό και αυτή τη στιγμή και τα δύο μεγέθη αυξάνονται με τις ίδιες δημόσιες υποδομές». «Κρυφά» τετραγωνικά Σύμφωνα με τον κ. Κονδύλη, δεν είναι μόνο το μπόνους του οικοδομικού κανονισμού που δημιουργεί πρόβλημα. «Με τον ΝΟΚ δεν υπολογίζονται στον συντελεστή δόμησης οι κοινόχρηστοι χώροι του κτιρίου, όπως τα κλιμακοστάσια αλλά και εσωτερικοί χώροι όπως τα πατάρια. Έτσι έχουμε το εξής παράδοξο: να εκδίδεται μια οικοδομική άδεια σε οικόπεδο 700 τ.μ. για κτίριο 560 τ.μ. το οποίο στην πράξη είναι περισσότερο από 1.000 τ.μ., δηλαδή το διπλάσιο. Αυτά τα “κρυφά” τετραγωνικά, όπως τα πατάρια, δεν προσμετρώνται στην άδεια αλλά πωλούνται κανονικά με τις αξίες γης της περιοχής. Οδηγούμαστε δηλαδή σε παράλογα αποτελέσματα, τα οποία φαίνονται διά γυμνού οφθαλμού». Να σημειωθεί ότι εκτός από τις προσφυγές του Δήμου Αλίμου εκκρεμούν πολλές ακόμη από διάφορες περιοχές κατά του μπόνους του ΝΟΚ. Το υπουργείο Περιβάλλοντος, σε μια προσπάθεια να μειώσει τις αντιδράσεις, είχε πέρυσι τον Απρίλιο εξαιρέσει με τροπολογία τις περιοχές Εκάλης, Ψυχικού και Φιλοθέης (ως κηπουπόλεις) από την εφαρμογή των συγκεκριμένων διατάξεων. Παράλληλα, όπως αποκάλυψε κ "Κ", στο σχέδιο νόμου που το υπουργείο Περιβάλλοντος πρόκειται να δώσει σύντομα σε διαβούλευση περιλαμβάνεται ρύθμιση με την οποία διευκρινίζεται ότι η πριμοδότηση του ΝΟΚ δεν ισχύει σε περιοχές «που βάσει προεδρικών διαταγμάτων ή υπουργικών αποφάσεων έχουν υπαχθεί σε καθεστώς ειδικής προστασίας (ως αρχαιολογικοί χώροι, ιστορικοί τόποι, παραδοσιακοί οικισμοί και παραδοσιακά τμήματα πόλης) ή που το ύψος τους έχει καθοριστεί με γνώμονα την αντιμετώπιση της σεισμικής επικινδυνότητας, λόγω ασφάλειας εναέριας κυκλοφορίας, πλησίον αεροδρομίων, ή αφορούν σε περιπτώσεις διατηρητέων κτιρίων και μνημείων». Ωστόσο, η ρύθμιση αυτή δεν καλύπτει παρά ένα πολύ μικρό μέρος της επίδρασης που έχει η σχετική πρόβλεψη την τελευταία δεκαετία.
  3. Με νέα απόφαση που εξέδωσε η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας για υπόθεση ανέγερσης διώροφης οικοδομής με υπόγειο σε γήπεδο εκτός σχεδίου, υπογραμμίζει πως για την εκτός σχεδίου δόμηση δεν αρκεί το ελάχιστο εμβαδόν, αλλά απαιτείται ως προϋπόθεση, ήδη από το 1985, και η ύπαρξη προσώπου σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο). Αναλυτικά: Με την 176/2023 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκε έφεση κατά της 369/2018 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς με την οποία ακυρώθηκε άδεια οικοδομής, όπως είχε αναθεωρηθεί, του Τμήματος Πολεοδομίας Καλύμνου της Ν. Α. Δωδεκανήσου. Με την εν λόγω οικοδομική άδεια, όπως αναθεωρήθηκε, επετράπη η ανέγερση διώροφης οικοδομής με υπόγειο σε γήπεδο εκτός σχεδίου, στη θέση Λυγγίνου της νήσου Πάτμου. Ειδικότερα, με την ανωτέρω απόφαση, αφού απερρίφθησαν λόγοι εφέσεως που αφορούσαν το εμπρόθεσμο της αιτήσεως ακυρώσεως, καθώς και το ζήτημα αν η δίκη εξακολουθούσε να έχει αντικείμενο μετά την αναθεώρηση της οικοδομικής άδειας που έγινε αφού είχε ασκηθεί η αίτηση, κρίθηκαν, μεταξύ άλλων, τα εξής: Από το συνδυασμό των άρθρων 24 παρ. 1 και 2 και 17 του Συντάγματος συνάγεται θεμελιώδης, από πλευράς δυνατότητας δομήσεως, διαφοροποίηση μεταξύ των εντός σχεδίου περιοχών, οι οποίες προορίζονται για δόμηση, και των εκτός σχεδίου περιοχών, οι οποίες δεν έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, την δόμηση ή την τουριστική εκμετάλλευση, αλλά την γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση και την αναψυχή του κοινού. Στις εκτός σχεδίου περιοχές, η δόμηση μόνο κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται, δυνάμενη και να απαγορεύεται εν όλω ή εν μέρει ή να επιτρέπεται υπό ιδιαιτέρως αυστηρούς όρους και περιορισμούς, προσαρμοσμένους στην ιδιαίτερη φύση κάθε περιοχής. Οι όροι αυτοί δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι, δηλαδή να καθιστούν ευχερέστερη τη δόμηση, σε σχέση προς τους ισχύοντες για τις εντός σχεδίου περιοχές, ούτε να οδηγούν σε εξομοίωση των εκτός σχεδίου περιοχών με εντός σχεδίου πόλεως ή ορίων οικισμών περιοχές ή στην εν τοις πράγμασι δημιουργία νέων οικισμών χωρίς εγκεκριμένο πολεοδομικό σχέδιο, όπως δια της κατατμήσεως ενιαίου γηπέδου σε μικρότερα. Οι ανωτέρω αρχές είναι εφαρμοστέες και στις Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.), οι οποίες αποβλέπουν στον οικιστικό έλεγχο των περιαστικών εκτός σχεδίου περιοχών αφ’ ενός προς πρόληψη της περαιτέρω επιδείνωσης των προβλημάτων τους και προστασία του περιβάλλοντος αυτών και αφ’ ετέρου προς παρεμπόδιση της δημιουργίας δεδομένων και πραγματικών καταστάσεων που θα είχαν ως συνέπεια να δυσχεραίνεται ο μελλοντικός σχεδιασμός της περιοχής. Εξ άλλου, εν όψει του χαρακτήρα των περιλαμβανομένων στη Ζ.Ο.Ε. περιοχών ως αποτελουμένων από ακίνητα εκτός σχεδίου, τα οποία δεν προορίζονται κατ’ αρχήν προς δόμηση, οι καθοριζόμενοι με την Ζ.Ο.Ε. όροι και περιορισμοί δομήσεως και χρήσεως δύνανται να εξικνούνται και μέχρις ολοσχερούς απαγόρευσης της δομήσεως σε περιοχές όπου η ανάγκη διαφύλαξης του ιδιαίτερου χαρακτήρα τους το επιβάλλει. Εφ’ όσον δε τα μέτρα αυτά αφ’ ενός θεσπίζονται με αντικειμενικά κριτήρια χάριν της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και τεκμηριώνονται από τα στοιχεία του φακέλου και αφ’ ετέρου δεν εξαφανίζουν ούτε καθιστούν την ιδιοκτησία αδρανή σε σχέση με τον προορισμό της, δεν προσκρούουν στο άρθρο 17 του Συντάγματος ούτε στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Οι διατάξεις της Ζ.Ο.Ε. Πάτμου (π.δ. της 16.7-1.8.2001) προβλέπουν για την περιοχή του επίδικου ακινήτου, μεταξύ άλλων όρων και περιορισμών δομήσεως, ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ. και χρήση κατοικίας, παραπέμπουν δε κατά τα λοιπά στις διατάξεις του π.δ. της 24-31.5.1985 περί της εκτός σχεδίου δόμησης, μεταξύ των οποίων και αυτές του άρθρου 1 παράγρ. 1 αυτού. Η εν λόγω διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, όπως είχε αρχικά, όριζε στην περίπτωση α΄ απλώς το ελάχιστο εμβαδόν (4.000 τ.μ.) για την κατά τον κανόνα δόμηση των εκτός σχεδίου ακινήτων, ενώ ρύθμιζε συνολικά το ζήτημα των προϋποθέσεων αυτής στην επόμενη περίπτωση β΄. Ως εκ τούτου ο νομοθέτης, προς αποφυγή παρερμηνείας και καταστρατηγήσεων, με το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003 όρισε, κατά τροποποίηση της ανωτέρω περίπτωσης α΄, ελάχιστο μήκος προσώπου των γηπέδων επί του κοινόχρηστου χώρου. Η διάταξη αυτή δεν θεσπίζει το πρώτον, ως προϋπόθεση για την οικοδομησιμότητα των εκτός σχεδίου γηπέδων, την ύπαρξη προσώπου αυτών σε κοινόχρηστο χώρο διότι την έννοια αυτή είχε εξ αρχής και η τροποποιούμενη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 περ. α΄ του π.δ. της 24-31.5.1985. Επομένως, και τα εκτός σχεδίου γήπεδα που δημιουργήθηκαν πριν την έναρξη ισχύος του άρθρου 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003, διεπόμενα από τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, όπως αυτό είχε αρχικά, είναι δομήσιμα εφ’ όσον διαθέτουν, μεταξύ άλλων, πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) νομίμως υφιστάμενο και μη προκύψαντα από ιδιωτική βούληση, κατά τα ειδικότερον οριζόμενα στην περ. β΄ της παρ. 1 του άρθρου 1 αυτού [= άρθρο 162 παρ. 2 περ. β΄ του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (Κ.Β.Π.Ν.)]. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο έκρινε ότι, εφ’ όσον το επίδικο, εκτός σχεδίου και προϋφιστάμενο του ν. 3212/2003, ακίνητο δεν διέθετε πρόσωπο σε κοινόχρηστη δημόσια οδό, δεν ήταν οικοδομήσιμο σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις του π.δ. της 24-31.5.1985 περί εκτός σχεδίου δόμησης και του π.δ. της 16.7-1.8.2001 περί Ζ.Ο.Ε. Πάτμου και συνεπώς νομίμως, αν και με διαφορετική αιτιολογία, οι προσβληθείσες οικοδομικές άδειες ακυρώθηκαν με την εκκαλούμενη απόφαση, απορρίφθηκαν δε όλοι οι αντίθετοι λόγοι εφέσεως. Περαιτέρω, ο εμπεριεχόμενος στις κρίσιμες διατάξεις των π.δ/των της 16.7-1.8.2001 και της 24-31.5.1985 όρος δομήσεως, κατά τον οποίο δομήσιμα είναι τα εκτός σχεδίου ακίνητα που έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) νομίμως υφιστάμενο, δικαιολογείται από λόγους δημοσίου συμφέροντος, συνισταμένους στην διαφύλαξη του χαρακτήρα των εκτός σχεδίου περιοχών και στην αποτροπή δημιουργίας με ιδιωτική πρωτοβουλία διάσπαρτων οικισμών χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό, όπως ορίζει, σε αρμονία με το άρθρο 24 του Συντάγματος, το άρθρο 17 του ν.δ. της 17.7.1923, όπως ισχύει (άρθρο 162 παρ. 1 του Κ.Β.Π.Ν.). Περαιτέρω, ο ανωτέρω όρος δομήσεως παρίσταται πρόσφορος και αναγκαίος για τη θεραπεία του επιδιωκόμενου με αυτόν σκοπού, δεδομένου μάλιστα ότι αφορά σε περιοχές που δεν προορίζονται κατ’ αρχήν για οικοδομική εκμετάλλευση, και είναι αναλογικός, εφ’ όσον δεν καθιστά αδόμητα τα εκτός σχεδίου ακίνητα, ούτε εξαφανίζει ή περιορίζει υπέρμετρα την ιδιοκτησία, στοιχεί δε προς βασικό κανόνα της πολεοδομικής νομοθεσίας ο οποίος ισχύει και για τα οικόπεδα εντός πολεοδομικού σχεδίου, ως προς τα οποία τα εκτός σχεδίου ακίνητα δεν νοείται να τελούν υπό ευνοϊκότερους όρους δομήσεως. Επομένως, η ρύθμιση αυτή είναι σύμφωνη με τα άρθρα 17 του Συντάγματος και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., όλοι δε οι αντίθετοι λόγοι εφέσεως απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι. Τέλος, λόγος ότι ο ανωτέρω περιορισμός δομήσεως αντίκειται στις αρχές της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου ενόψει και του ότι ο εκκαλών, ο οποίος απέκτησε καλοπίστως το επίδικο ακίνητο το 2015 μαζί με τα απορρέοντα από ήδη υπάρχουσες οικοδομικές άδειες δικαιώματα, δεν μπορούσε να προβλέψει την ύπαρξη του εν λόγω περιορισμού, που καθιστά το ακίνητό του αδόμητο, διότι αυτός καθιερώθηκε νομολογιακώς το πρώτον με την απόφαση ΣΕ 3504/2010 7μ., απορρίφθηκε ως αβάσιμος με την εξής αιτιολογία: Εφαρμογή του κανόνα, κατά τον οποίο τα εκτός σχεδίου ακίνητα είναι δομήσιμα μόνο αν διαθέτουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, γίνεται ρητώς ήδη στις αποφάσεις ΣΕ 2606, 3848-9/2005 7μ., οι οποίες είναι προγενέστερες των αφορωσών το επίμαχο ακίνητο οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν το 2006 και το 2011. Ενόψει τούτου ο ως άνω κανόνας, πέραν του ότι έπρεπε να είναι γνωστός στις πολεοδομικές αρχές, ήταν προβλέψιμος και για τους επιμελείς αγοραστές και τους συναλλασσομένους εν γένει. Πολλώ μάλλον ο επίμαχος κανόνας και η σχετική νομολογία, περιλαμβανομένης της αποφάσεως ΣΕ 3504/2010 7μ., με την οποία ερμηνεύθηκε έτι σαφέστερον η διάταξη της περιπτώσεως α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, έπρεπε ευλόγως να είναι γνωστά κατά τον χρόνο απόκτησης του επίδικου ακινήτου από τον εκκαλούντα, το έτος 2015. ΣτΕ Ολομ. 176/2023 Πρόεδρος: Ε. Σαρπ, Πρόεδρος ΣτΕ Εισηγητής: Θ. Αραβάνης, Σύμβουλος Επικρατείας https://news.b2green.gr/29092/στε-νέα-απόφαση-2023-με-τις-απαραίτητες-πρ View full είδηση
  4. «Βόμβα» από το ΣτΕ για τα αυθαίρετα. Όπως αναφέρει η εφημερίδα” Ελεύθερος Τύπος” προβλήματα… στην τακτοποίηση αυθαιρέτων σε κοινόχρηστους χώρους πολυκατοικιών βάζει νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για χιλιάδες ιδιοκτήτες, παραπέμποντας μάλιστα στην Ολομέλεια τη συνταγματικότητα ή μη της σχετικής διάταξης. Ειδικότερα, το ΣτΕ στέλνει στην Ολομέλεια του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου να εκδικάσει τη διάταξη του βασικού νόμου για τις τακτοποιήσεις των αυθαιρέτων (Ν. 4178/2013), την υπαγωγή αυθαιρέτων σε πολυκατοικίες με «απλή πλειοψηφία των συνιδιοκτητών», κρίνοντας ότι είναι «ανίσχυρη λόγω αντιθέσεώς της προς το Σύνταγμα», βάζοντας επί της ουσίας φρένο σε όσους έχουν ενταχθεί στη σχετική ρύθμιση. Η νέα απόφαση του ΣτΕ που κρίνει αντισυνταγματική την τακτοποίηση αυθαιρέτων στους κοινόχρηστους, υποχρεωτικώς ακάλυπτους χώρους κτιρίων αφορά κατά κύριο λόγο (εκτός εάν διαφορετικά ορίζεται σε συμβόλαιο) στα εξής: ο κήπος του οικοπέδου που περιβάλλει το κτίριο, το δώμα, η ταράτσα, η πιλοτή, η είσοδος του κτιρίου, στις περιπτώσεις που υπερβαίνουν τους όρους δόμησης, την επιτρεπόμενη κάλυψη και την προβλεπόμενη από την πολεοδομική νομοθεσία ρυμοτομική γραμμή της περιοχής τους. Παράλληλα, μέσω της ίδιας απόφασης φαίνεται πως μπαίνει φρένο και στα αυθαίρετα κατηγορίας 5 -σε περίπτωση που τελικά το υπουργείο Περιβάλλοντος επαναφέρει τη ρύθμιση για την τακτοποίησή τους, δεδομένου ότι στην πλειονότητά τους συγκεντρώνουν τα βασικά πολεοδομικά χαρακτηριστικά, τα οποία εντοπίζει και ακυρώνει η νέα απόφαση του ΣτΕ. Υπενθυμίζεται ότι το ΥΠΕΝ εξέταζε το ενδεχόμενο να ανοίξει εκ νέου την πλατφόρμα υπαγωγής αυθαιρέτων μέσω της Ηλεκτρονικής Ταυτότητας Κτιρίου και για τα αυθαίρετα κατηγορίας 5 (τρέχει ήδη για τις υπόλοιπες 4 κατηγορίες μέχρι τον Μάρτιο του 2026). Η απόφαση Το ΣτΕ, μεταξύ άλλων, στην περίληψη της απόφασης αναφέρει ότι «η επίμαχη ρύθμιση, πέραν της αντιθέσεώς της στο άρθρο 24 του Συντάγματος, σύμφωνα με τα ανωτέρω, αντίκειται επίσης αφενός στις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και του σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 Συντάγματος), αφετέρου δε στη συνταγματική αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος). Ειδικότερα, αντιβαίνει στις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου και του σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου, εφόσον θεμελιώδης επιδίωξη του κράτους δικαίου είναι η πραγμάτωση του Δικαίου στην Πολιτεία, που πρωτίστως επιτυγχάνεται με τη διαφύλαξη του κύρους του νόμου. Η επιδίωξη αυτή επιτελείται, μεταξύ άλλων, με τη θέσπιση πάγιων διατάξεων που ρυθμίζουν την ατομική και κοινωνική δραστηριότητα των πολιτών, οι οποίοι, βάσει των κανόνων αυτών και μέσα στα πλαίσια της ρυθμίσεώς τους, ασκούν τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα ατομικά και κοινωνικά τους δικαιώματα και μετέχουν στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας (άρθρο 5 παρ. 1 Συντάγματος). Εξάλλου, ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου, που αποτελούν πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας, επιβάλλουν στο κράτος την υποχρέωση να εγγυάται υπέρ των πολιτών την πιστή εφαρμογή των νόμων, να προασπίζει τα νομίμως και όχι τα παρανόμως κτηθέντα από τους πολίτες αγαθά, καθώς και να σέβεται και να προάγει με κάθε πρόσφορο μέσο την εμπιστοσύνη των πολιτών στο νόμο και την έννομη τάξη, την ύπαρξη και τη διατήρηση της οποίας εγγυάται η αποτελεσματική λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών επιβολής και εφαρμογής του νόμου. Στη δε συνταγματική αρχή της ισότητας αντιβαίνει, διότι θέτει σε μειονεκτική μοίρα, έναντι εκείνων των οποίων οι ανεγερθείσες ή διαρρυθμισθείσες οικοδομές είναι αυθαίρετες λόγω παραβιάσεως των ισχυόντων όρων δομήσεως και χρήσεων γης, αλλά εντούτοις εξαιρούνται από την κατεδάφιση, τους νομοταγείς πολίτες που έχουν ιδιοκτησία στην ίδια περιοχή και οι οποίοι, μολονότι ενήργησαν κατά την ανέγερση ή διαρρύθμιση της οικοδομής τους, μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τις οποίες παρείχαν οι νόμοι, θα υφίστανται του λοιπού εις το διηνεκές τις δυσμενείς πολεοδομικές συνέπειες των αυθαίρετων κατασκευών των γειτόνων τους, οι οποίες, αν και επιβαρύνουν τους όρους διαβιώσεως, διαφεύγουν την κατεδάφισή τους». View full είδηση
  5. «Βόμβα» από το ΣτΕ για τα αυθαίρετα. Όπως αναφέρει η εφημερίδα” Ελεύθερος Τύπος” προβλήματα… στην τακτοποίηση αυθαιρέτων σε κοινόχρηστους χώρους πολυκατοικιών βάζει νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για χιλιάδες ιδιοκτήτες, παραπέμποντας μάλιστα στην Ολομέλεια τη συνταγματικότητα ή μη της σχετικής διάταξης. Ειδικότερα, το ΣτΕ στέλνει στην Ολομέλεια του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου να εκδικάσει τη διάταξη του βασικού νόμου για τις τακτοποιήσεις των αυθαιρέτων (Ν. 4178/2013), την υπαγωγή αυθαιρέτων σε πολυκατοικίες με «απλή πλειοψηφία των συνιδιοκτητών», κρίνοντας ότι είναι «ανίσχυρη λόγω αντιθέσεώς της προς το Σύνταγμα», βάζοντας επί της ουσίας φρένο σε όσους έχουν ενταχθεί στη σχετική ρύθμιση. Η νέα απόφαση του ΣτΕ που κρίνει αντισυνταγματική την τακτοποίηση αυθαιρέτων στους κοινόχρηστους, υποχρεωτικώς ακάλυπτους χώρους κτιρίων αφορά κατά κύριο λόγο (εκτός εάν διαφορετικά ορίζεται σε συμβόλαιο) στα εξής: ο κήπος του οικοπέδου που περιβάλλει το κτίριο, το δώμα, η ταράτσα, η πιλοτή, η είσοδος του κτιρίου, στις περιπτώσεις που υπερβαίνουν τους όρους δόμησης, την επιτρεπόμενη κάλυψη και την προβλεπόμενη από την πολεοδομική νομοθεσία ρυμοτομική γραμμή της περιοχής τους. Παράλληλα, μέσω της ίδιας απόφασης φαίνεται πως μπαίνει φρένο και στα αυθαίρετα κατηγορίας 5 -σε περίπτωση που τελικά το υπουργείο Περιβάλλοντος επαναφέρει τη ρύθμιση για την τακτοποίησή τους, δεδομένου ότι στην πλειονότητά τους συγκεντρώνουν τα βασικά πολεοδομικά χαρακτηριστικά, τα οποία εντοπίζει και ακυρώνει η νέα απόφαση του ΣτΕ. Υπενθυμίζεται ότι το ΥΠΕΝ εξέταζε το ενδεχόμενο να ανοίξει εκ νέου την πλατφόρμα υπαγωγής αυθαιρέτων μέσω της Ηλεκτρονικής Ταυτότητας Κτιρίου και για τα αυθαίρετα κατηγορίας 5 (τρέχει ήδη για τις υπόλοιπες 4 κατηγορίες μέχρι τον Μάρτιο του 2026). Η απόφαση Το ΣτΕ, μεταξύ άλλων, στην περίληψη της απόφασης αναφέρει ότι «η επίμαχη ρύθμιση, πέραν της αντιθέσεώς της στο άρθρο 24 του Συντάγματος, σύμφωνα με τα ανωτέρω, αντίκειται επίσης αφενός στις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και του σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 Συντάγματος), αφετέρου δε στη συνταγματική αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος). Ειδικότερα, αντιβαίνει στις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου και του σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου, εφόσον θεμελιώδης επιδίωξη του κράτους δικαίου είναι η πραγμάτωση του Δικαίου στην Πολιτεία, που πρωτίστως επιτυγχάνεται με τη διαφύλαξη του κύρους του νόμου. Η επιδίωξη αυτή επιτελείται, μεταξύ άλλων, με τη θέσπιση πάγιων διατάξεων που ρυθμίζουν την ατομική και κοινωνική δραστηριότητα των πολιτών, οι οποίοι, βάσει των κανόνων αυτών και μέσα στα πλαίσια της ρυθμίσεώς τους, ασκούν τα συνταγματικώς κατοχυρωμένα ατομικά και κοινωνικά τους δικαιώματα και μετέχουν στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας (άρθρο 5 παρ. 1 Συντάγματος). Εξάλλου, ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου, που αποτελούν πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας, επιβάλλουν στο κράτος την υποχρέωση να εγγυάται υπέρ των πολιτών την πιστή εφαρμογή των νόμων, να προασπίζει τα νομίμως και όχι τα παρανόμως κτηθέντα από τους πολίτες αγαθά, καθώς και να σέβεται και να προάγει με κάθε πρόσφορο μέσο την εμπιστοσύνη των πολιτών στο νόμο και την έννομη τάξη, την ύπαρξη και τη διατήρηση της οποίας εγγυάται η αποτελεσματική λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών επιβολής και εφαρμογής του νόμου. Στη δε συνταγματική αρχή της ισότητας αντιβαίνει, διότι θέτει σε μειονεκτική μοίρα, έναντι εκείνων των οποίων οι ανεγερθείσες ή διαρρυθμισθείσες οικοδομές είναι αυθαίρετες λόγω παραβιάσεως των ισχυόντων όρων δομήσεως και χρήσεων γης, αλλά εντούτοις εξαιρούνται από την κατεδάφιση, τους νομοταγείς πολίτες που έχουν ιδιοκτησία στην ίδια περιοχή και οι οποίοι, μολονότι ενήργησαν κατά την ανέγερση ή διαρρύθμιση της οικοδομής τους, μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τις οποίες παρείχαν οι νόμοι, θα υφίστανται του λοιπού εις το διηνεκές τις δυσμενείς πολεοδομικές συνέπειες των αυθαίρετων κατασκευών των γειτόνων τους, οι οποίες, αν και επιβαρύνουν τους όρους διαβιώσεως, διαφεύγουν την κατεδάφισή τους».
  6. Εγκύκλιο με διευκρινίσεις σχετικά με την κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια στην ξηρά, των έργων ηλεκτροπαραγωγής από φωτοβολταϊκούς σταθμούς στη στεριά και των υδροηλεκτρικών έργων, κατόπιν της υπ’ αρ. 1885/2023 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, εξέδωσε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. - Advertisement - Υπενθυμίζουμε πως με την απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας έκανε δεκτή την αίτηση ακύρωσης που είχε κατατεθεί με πρωτοβουλία της Κίνησης για την Προστασία των Νησίδων στις 27/10/2020 κατά της Υπουργικής Απόφασης του 2020, του τότε υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κ. Χατζηδάκη (και της «διορθωτικής» αυτής του 2022), διά των οποίων είχαν εξαιρεθεί από την υποχρέωση της εκτίμησης των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων μέσω της εκπόνησης ΜΠΕ (Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) εκατοντάδες έργα αιολικών και φωτοβολταϊκών σταθμών. Με την πρώτη και τη δεύτερη «διορθωτική» Υπουργική Απόφαση είχε διπλασιαστεί η εγκατεστημένη ισχύς των αιολικών σταθμών (από 5 σε 10MW) και είχε πενταπλασιαστεί η αντίστοιχη ισχύς των φωτοβολταϊκών σταθμών (από 2 σε 10 MW) που εξαιρούνται από τη διαδικασία εκτίμησης των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων, ενώ υπήρχαν αντίστοιχες προβλέψεις και για μικρά υδροηλεκτρικά έργα. - Advertisement - Με την 1885/2023 απόφαση του ΣτΕ, έγιναν δεκτοί οι ισχυρισμοί των αιτούντων, με τους οποίους υποστήριζαν ότι η κατάταξη έργων σε χαμηλότερη περιβαλλοντική κατηγορία και η εξαίρεσή τους από τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, χωρίς να γίνεται επίκληση επιστημονικής ή τεχνικής μελέτης από την οποία να προκύπτουν οι λόγοι που δικαιολογούν τις τροποποιήσεις αυτές, συνιστούν μεταβολή επί το δυσμενέστερον ως προς το εύρος και τις απαιτήσεις της εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των εν λόγω κατηγοριών έργων ΑΠΕ. (διαβάστε περισσότερα στο B2Green) Η νέα εγκύκλιος Διαβάστε παρακάτω το περιεχόμενο της νέας εγκυκλίου του ΥΠΕΝ το οποίο κλήθηκε να δώσει προσωρινή λύση στο ανωτέρω ζήτημα, μέχρι την έκδοση νέας υπουργικής απόφασης κατάταξης των έργων ΑΠΕ που θα αντικαταστήσει τις σχετικές διατάξεις: Θέμα: Διευκρινίσεις σχετικά με την κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια στην ξηρά, των έργων ηλεκτροπαραγωγής από φωτοβολταϊκούς σταθμούς στη στεριά και των υδροηλεκτρικών έργων, κατόπιν της υπ’ αρ. 1885/2023 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας. Σχετ.: Ο Ν. 4014/2011 (Α΄ 209) «Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων …» όπως τροποποιημένος ισχύει. Η υπ’ αρ. 1885/2023 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η YA υπ’ αρ. ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/74463/4562/2020 (Β΄ 3291) «Τροποποίηση της υπ’ αρ. ΔΙΠΑ/οικ. 37674/ 27-7-2016 (Β΄ 2471) απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής “Κατάταξη δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 του ν. 4014/2011 (Α΄ 209)”, ως προς την κατάταξη ορισμένων έργων και δραστηριοτήτων της 10ης Ομάδας». Η YA υπ’ αρ. ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/17185/1069/2022 (Β΄ 841) «Τροποποίηση και κωδικοποίηση της υπό στοιχεία ΔΙΠΑ/οικ.37674/27-7-2016 υπουργικής απόφασης “Τροποποίηση και κωδικοποίηση της υπουργικής απόφασης 1958/2012 – Κατάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 4014/21.9.2011 (Α΄ 209), όπως αυτή έχει τροποποιηθεί και ισχύει» (Β΄ 2471)”», όπως τροποποιημένη ισχύει. Η YA υπ’ αρ. ΔΙΠΑ/οικ.37674/2016 (Β΄ 2471) «Τροποποίηση και κωδικοποίηση της υπουργικής απόφασης 1958/2012 – Κατάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 4014/21.9.2011 (Α΄ 209), όπως αυτή έχει τροποποιηθεί και ισχύει». Η YA υπ’ αρ. 2307/2018 (Β΄ 439) «Τροποποίηση της υπ’ αριθ. ΔΙΠΑ/οικ 37674/27- 7-2016 ΦΕΚ: 2471/Β/10-8-2016) απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής “Κατάταξη δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 του ν.4014/21.09.2011 (Α΄ 209)”, ως προς την κατάταξη ορισμένων έργων και δραστηριοτήτων των 1ης, 2ης, 3ης, 4ης, 5ης, 6ης, 7ης, 8ης, 9ης, 10ης, 11ης και 12ης Ομάδων.» Για την ομαλή εφαρμογή των παρ. 1 και 4 του άρθρου 1 του 1ου σχετικού νόμου διευκρινίζονται τα εξής: Με τη 2η σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ακυρώθηκε η κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια στην ξηρά, των έργων ηλεκτροπαραγωγής από φωτοβολταϊκούς σταθμούς στη στεριά, καθώς και των υδροηλεκτρικών έργων, όπως αυτή είχε καθοριστεί με την 3η σχετική ΥΑ και όπως αυτή συνεχίστηκε με την 4η σχετική ΥΑ. Ως εκ τούτου, από την ημερομηνία δημοσίευσης και έναρξης ισχύος της 2ης σχετικής απόφασης, 25η Οκτωβρίου 2023, η κατάταξη των τριών παραπάνω ειδών έργου καθορίζεται από την προϊσχύουσα απόφαση κατάταξης, η οποία είναι η 5η σχετική, όπως τροποποιήθηκε (μόνο ως προς την κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια στην ξηρά) με την 6η σχετική ΥΑ. Η ως άνω κατάταξη και κατά συνέπεια η διευκρίνιση που παρέχεται με την παρούσα εγκύκλιο ισχύει έως την έκδοση νέας υπουργικής απόφασης κατάταξης των έργων ΑΠΕ που θα αντικαταστήσει τις σχετικές διατάξεις των ως άνω ΥΑ. Η παρούσα εγκύκλιος αναρτάται στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΝ. View full είδηση
  7. Εγκύκλιο με διευκρινίσεις σχετικά με την κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια στην ξηρά, των έργων ηλεκτροπαραγωγής από φωτοβολταϊκούς σταθμούς στη στεριά και των υδροηλεκτρικών έργων, κατόπιν της υπ’ αρ. 1885/2023 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, εξέδωσε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. - Advertisement - Υπενθυμίζουμε πως με την απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας έκανε δεκτή την αίτηση ακύρωσης που είχε κατατεθεί με πρωτοβουλία της Κίνησης για την Προστασία των Νησίδων στις 27/10/2020 κατά της Υπουργικής Απόφασης του 2020, του τότε υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κ. Χατζηδάκη (και της «διορθωτικής» αυτής του 2022), διά των οποίων είχαν εξαιρεθεί από την υποχρέωση της εκτίμησης των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων μέσω της εκπόνησης ΜΠΕ (Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) εκατοντάδες έργα αιολικών και φωτοβολταϊκών σταθμών. Με την πρώτη και τη δεύτερη «διορθωτική» Υπουργική Απόφαση είχε διπλασιαστεί η εγκατεστημένη ισχύς των αιολικών σταθμών (από 5 σε 10MW) και είχε πενταπλασιαστεί η αντίστοιχη ισχύς των φωτοβολταϊκών σταθμών (από 2 σε 10 MW) που εξαιρούνται από τη διαδικασία εκτίμησης των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων, ενώ υπήρχαν αντίστοιχες προβλέψεις και για μικρά υδροηλεκτρικά έργα. - Advertisement - Με την 1885/2023 απόφαση του ΣτΕ, έγιναν δεκτοί οι ισχυρισμοί των αιτούντων, με τους οποίους υποστήριζαν ότι η κατάταξη έργων σε χαμηλότερη περιβαλλοντική κατηγορία και η εξαίρεσή τους από τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, χωρίς να γίνεται επίκληση επιστημονικής ή τεχνικής μελέτης από την οποία να προκύπτουν οι λόγοι που δικαιολογούν τις τροποποιήσεις αυτές, συνιστούν μεταβολή επί το δυσμενέστερον ως προς το εύρος και τις απαιτήσεις της εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των εν λόγω κατηγοριών έργων ΑΠΕ. (διαβάστε περισσότερα στο B2Green) Η νέα εγκύκλιος Διαβάστε παρακάτω το περιεχόμενο της νέας εγκυκλίου του ΥΠΕΝ το οποίο κλήθηκε να δώσει προσωρινή λύση στο ανωτέρω ζήτημα, μέχρι την έκδοση νέας υπουργικής απόφασης κατάταξης των έργων ΑΠΕ που θα αντικαταστήσει τις σχετικές διατάξεις: Θέμα: Διευκρινίσεις σχετικά με την κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια στην ξηρά, των έργων ηλεκτροπαραγωγής από φωτοβολταϊκούς σταθμούς στη στεριά και των υδροηλεκτρικών έργων, κατόπιν της υπ’ αρ. 1885/2023 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας. Σχετ.: Ο Ν. 4014/2011 (Α΄ 209) «Περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων …» όπως τροποποιημένος ισχύει. Η υπ’ αρ. 1885/2023 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η YA υπ’ αρ. ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/74463/4562/2020 (Β΄ 3291) «Τροποποίηση της υπ’ αρ. ΔΙΠΑ/οικ. 37674/ 27-7-2016 (Β΄ 2471) απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής “Κατάταξη δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 του ν. 4014/2011 (Α΄ 209)”, ως προς την κατάταξη ορισμένων έργων και δραστηριοτήτων της 10ης Ομάδας». Η YA υπ’ αρ. ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/17185/1069/2022 (Β΄ 841) «Τροποποίηση και κωδικοποίηση της υπό στοιχεία ΔΙΠΑ/οικ.37674/27-7-2016 υπουργικής απόφασης “Τροποποίηση και κωδικοποίηση της υπουργικής απόφασης 1958/2012 – Κατάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 4014/21.9.2011 (Α΄ 209), όπως αυτή έχει τροποποιηθεί και ισχύει» (Β΄ 2471)”», όπως τροποποιημένη ισχύει. Η YA υπ’ αρ. ΔΙΠΑ/οικ.37674/2016 (Β΄ 2471) «Τροποποίηση και κωδικοποίηση της υπουργικής απόφασης 1958/2012 – Κατάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 4014/21.9.2011 (Α΄ 209), όπως αυτή έχει τροποποιηθεί και ισχύει». Η YA υπ’ αρ. 2307/2018 (Β΄ 439) «Τροποποίηση της υπ’ αριθ. ΔΙΠΑ/οικ 37674/27- 7-2016 ΦΕΚ: 2471/Β/10-8-2016) απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής “Κατάταξη δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες, σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 του ν.4014/21.09.2011 (Α΄ 209)”, ως προς την κατάταξη ορισμένων έργων και δραστηριοτήτων των 1ης, 2ης, 3ης, 4ης, 5ης, 6ης, 7ης, 8ης, 9ης, 10ης, 11ης και 12ης Ομάδων.» Για την ομαλή εφαρμογή των παρ. 1 και 4 του άρθρου 1 του 1ου σχετικού νόμου διευκρινίζονται τα εξής: Με τη 2η σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ακυρώθηκε η κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια στην ξηρά, των έργων ηλεκτροπαραγωγής από φωτοβολταϊκούς σταθμούς στη στεριά, καθώς και των υδροηλεκτρικών έργων, όπως αυτή είχε καθοριστεί με την 3η σχετική ΥΑ και όπως αυτή συνεχίστηκε με την 4η σχετική ΥΑ. Ως εκ τούτου, από την ημερομηνία δημοσίευσης και έναρξης ισχύος της 2ης σχετικής απόφασης, 25η Οκτωβρίου 2023, η κατάταξη των τριών παραπάνω ειδών έργου καθορίζεται από την προϊσχύουσα απόφαση κατάταξης, η οποία είναι η 5η σχετική, όπως τροποποιήθηκε (μόνο ως προς την κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια στην ξηρά) με την 6η σχετική ΥΑ. Η ως άνω κατάταξη και κατά συνέπεια η διευκρίνιση που παρέχεται με την παρούσα εγκύκλιο ισχύει έως την έκδοση νέας υπουργικής απόφασης κατάταξης των έργων ΑΠΕ που θα αντικαταστήσει τις σχετικές διατάξεις των ως άνω ΥΑ. Η παρούσα εγκύκλιος αναρτάται στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΝ.
  8. Στην κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας βρίσκεται η νομιμότητα ή μη των βραχυχρόνιων μισθώσεων μέσα σε περιοχές όπου επιτρέπεται μόνο η κατοικία. Την υπόθεση άνοιξε η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) καταθέτοντας 16 προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της μετατροπής ολόκληρων κτιρίων σε Airbnb στην Πλάκα. Αν οι προσφυγές γίνουν δεκτές, ανοίγει ο δρόμος για ανάλογες αποφάσεις κατ’ αρχάς σε περιοχές που διέπονται από ειδικά πολεοδομικά καθεστώτα προστασίας, όπως, λόγου χάρη, οι παραδοσιακοί οικισμοί. Το βασικότερο όμως είναι ότι θα κριθεί για πρώτη φορά αν οι βραχυχρόνιες μισθώσεις είναι, όπως ορίζει ο νόμος, ένα είδος αστικής μίσθωσης ή πρόκειται για «συγκεκαλυμμένη» τουριστική δραστηριότητα, που μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με τις χρήσεις γης που ισχύουν σε κάθε περιοχή. Οι 16 προσφυγές που κατέθεσε η ΕΛΛΕΤ είναι πανομοιότυπες. Η οργάνωση εντόπισε 16 ακίνητα στην Πλάκα, τα οποία έχουν μετατραπεί ολόκληρα σε τουριστικά καταλύματα. Ζήτησε από την υπηρεσία δόμησης του Δήμου Αθηναίων τη σφράγισή τους, με το επιχείρημα ότι μέσω της μετατροπής της χρήσης των ακινήτων παραβιάζεται το προστατευτικό για την κατοικία καθεστώς που ισχύει για την περιοχή της Πλάκας (δύο προεδρικά διατάγματα του 1979 και 1993). Η υπηρεσία δόμησης απάντησε, όπως αναμενόταν, αρνητικά, δεδομένου ότι «δεν ορίζεται στην πολεοδομική/τουριστική νομοθεσία ότι οι κατοικίες που μισθώνονται βραχυχρόνια μέσω ψηφιακής πλατφόρμας αποτελούν τουριστικά καταλύματα». Και η ΕΛΛΕΤ προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωση της πράξης αυτής. Τις προσφυγές κατέθεσε εκ μέρους της ΕΛΛΕΤ ο Δημήτρης Μέλισσας, δικηγόρος και καθηγητής Δικαίου Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ. «Η Πλάκα διέπεται από ένα ειδικό πολεοδομικό καθεστώς που προστατεύει την κατοικία, ενώ επιτρέπει διάφορες συμπληρωματικές χρήσεις (λ.χ. καταστήματα) σε πολύ συγκεκριμένα σημεία. Εκεί που ο νομοθέτης ήθελε να επιτρέψει τα ξενοδοχεία, το προσδιόρισε με πολύ μεγάλη ακρίβεια», εξηγεί. «Η μετατροπή ενός ακινήτου που ήταν κατοικία σε συγκεκαλυμμένο ξενοδοχείο είναι μια ευθεία παραβίαση του προστατευτικού πλαισίου της Πλάκας. Δεν είναι “τυπικό” ζήτημα, αλλά ουσιαστικό. Με τη δημιουργία πολλών μικρών τέτοιων ξενοδοχείων στην Πλάκα, η κατοικία εκδιώκεται και η Πλάκα αλλάζει χαρακτήρα. Επιπλέον, η λειτουργία των τουριστικών μονάδων επηρεάζει αρνητικά τη ζωή των μόνιμων κατοίκων». Οι ταράτσες και τα βαν Δύο πολύ κατανοητά παραδείγματα είναι οι ταράτσες και τα βαν μεταφοράς. «Στα καταλύματα αυτά οι ταράτσες μετατρέπονται σε λειτουργικούς χώρους του καταλύματος. Εκεί σερβίρονται διάφορα γεύματα της ημέρας, συχνά το βράδυ υπάρχει δυνατά μουσική. Ολο αυτό είναι μια μόνιμη πηγή ηχορρύπανσης. Επιπλέον, η Πλάκα έχει γεμίσει με τα γνωστά μαύρα βαν με φιμέ τζάμια, με τα οποία γίνεται η μεταφορά των τουριστών όχι μόνο κατά την άφιξη και την αναχώρησή τους από το κατάλυμα, αλλά και για διάφορες δραστηριότητες. Τα βαν επιβαρύνουν κυκλοφοριακά μια περιοχή με στενούς δρόμους και ιδιαίτερο χαρακτήρα, ενώ τοπικά αποτελούν πηγή ρύπανσης, καθώς αναμένουν για μεγάλα διαστήματα με αναμμένες μηχανές για να συντηρούν τον κλιματισμό. Ολα αυτά στην Πλάκα, που είναι ούτως ή άλλως μια περιοχή που προσελκύει επισκέπτες λόγω του χαρακτήρα της και της γειτνίασης με την Ακρόπολη». Την υπόθεση άνοιξε η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) καταθέτοντας 16 προσφυγές για ακίνητα στην Πλάκα, όπου επιτρέπεται χρήση κατοικίας. Και οι 16 προσφυγές αφορούν εταιρείες (συνήθως ΙΚΕ, Ιδιωτικές Κεφαλαιουχικές Εταιρείες) και όχι φυσικά πρόσωπα. Αυτό δεν είναι τυχαίο. «Βλέπουμε ότι τα ακίνητα αυτά τα κατέχουν εταιρείες διαχείρισης ακινήτων. Η Πλάκα όπως και άλλες περιοχές έχουν βρεθεί στο επίκεντρο ενός παιχνιδιού του διεθνούς real estate, που αγοράζει ολόκληρα κτίρια, τα οποία στη συνέχεια τα διαχειρίζονται εταιρείες παροχής υπηρεσιών. Μάλιστα, συχνά οι εταιρείες αυτές εναλλάσσονται: σε κάποιες από τις 16 περιπτώσεις με τις οποίες ασχοληθήκαμε, ο ιδιοκτήτης άλλαξε μέσα σε λίγους μήνες». Όπως τονίζει ο κ. Μέλισσας, η ΕΛΛΕΤ δεν στρέφεται γενικώς κατά του Αirbnb, αλλά συγκεκριμένα υπέρ της μετατροπής ολόκληρων κτιρίων σε χώρους φιλοξενίας στην Πλάκα. «Στόχος μας είναι η διαφύλαξη της Πλάκας από την τεράστια αλλαγή στον χαρακτήρα της, που συντελείται παράνομα, με την παραβίαση των χρήσεων γης. Δεν αφορά γενικώς τις βραχυχρόνιες μισθώσεις», καταλήγει. Απόφαση για όλους Υποβάλλοντας τις προσφυγές, η ΕΛΛΕΤ προχωρεί σε μια κίνηση τακτικής: προσπαθεί να προκαλέσει τη διαδικασία της «πρότυπης δίκης», ως ζήτημα ευρύτερου ενδιαφέροντος με συνέπειες σε μεγάλο αριθμό προσώπων, που επιτρέπει να παρακαμφθεί η συνηθισμένη, μακρόχρονη διαδρομή μιας τέτοιας υπόθεσης στη Δικαιοσύνη. Στόχος είναι να εκδικαστεί ταχύτερα και να χαραχθεί μια νομολογική θέση η οποία υποχρεωτικά θα οδηγήσει σε τροποποίηση της νομοθεσίας. Παρότι η κίνηση της ΕΛΛΕΤ είναι εστιασμένη χωρικά στην Πλάκα, είναι επόμενο ότι μια θετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας θα αφορούσε δυνητικά και όλες τις περιοχές της χώρας που υπάγονται σε πολεοδομικό καθεστώς προστασίας (λ.χ. παραδοσιακοί οικισμοί). Διασταλτικά, θα μπορούσε να αφορά όλες τις περιοχές όπου από τον σχεδιασμό απαγορεύονται οι χρήσεις φιλοξενίας (περιοχές αποκλειστικής κατοικίας). Σε κάθε περίπτωση, για να απαγορεύσει το ΣτΕ τη μετατροπή κτιρίων κατοικιών σε Αirbnb στην Πλάκα, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο θα πρέπει να αναγνωρίσει την ασυμβατότητά τους με τις καθορισμένες εκεί χρήσεις γης. Επομένως, να αναγνωρίσει ότι οι βραχυχρόνιες μισθώσεις θα πρέπει να λογίζονται όσον αφορά τις χρήσεις γης ως τουριστικά καταλύματα. Ποσοτικά όρια, χωρίς περιορισμούς, υπέρ της κατοικίας Αποκλειστικά φορολογικού χαρακτήρα είναι οι ρυθμίσεις για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις που έδωσε σε δημόσια διαβούλευση το υπουργείο Οικονομικών. Οπως επισημαίνουν οι ειδικοί, από αυτές απουσιάζει το ζήτημα του σεβασμού των χρήσεων γης και ιδίως της κατοικίας, ώστε να μπορούν να ληφθούν μέτρα για την προστασία της. «Το βασικό ζήτημα, αν μια βραχυχρόνια μίσθωση είναι τουριστική χρήση ή αστική δεν έχει ακόμα μπει στη συζήτηση. Η νέα ρύθμιση αφορά μόνο φορολογικά ζητήματα», εκτιμά η Δήμητρα Σιατίτσα, ερευνήτρια για θέματα πόλης και κατοικίας. «Κατά συνέπεια, μένει εκτός μια σειρά θεμάτων για τα οποία απαιτούνται ειδικού τύπου παρεμβάσεις, όπως ο καθορισμός περιοχών κορεσμού (με υπερβολικά μεγάλο αριθμό βραχυχρόνιων μισθώσεων), το ζήτημα της συνύπαρξης των μισθωμένων διαμερισμάτων με τις κατοικίες στις πολυκατοικίες και πολλά ακόμη. Με προβληματίζει επίσης η “απομόνωση” του Airbnb από το ευρύτερο ζήτημα της κατοικίας. Δεν ευθύνεται μόνο το Airbnb για την άνοδο των τιμών, είναι όμως ένα σημαντικό όχημα γιατί διευκολύνει όσους βλέπουν την κατοικία ως επενδυτική ευκαιρία. Υπάρχουν πολλές δυναμικές που πλήττουν την παροχή οικονομικά προσιτής κατοικίας και δεν τις συζητούμε». Σύμφωνα με την κ. Σιατίτσα, ένα ακόμη θέμα που μένει εκτός της συζήτησης είναι η έλλειψη εργαλείων, από πλευράς πολιτείας, για την καταγραφή των τάσεων. «Οι άνθρωποι που καταγράφουν, μελετούν και παράγουν γνώση για τα θέματα κατοικίας είναι μόνο οι παράγοντες της αγοράς. Από πλευράς Δημοσίου δεν έχουν αναπτυχθεί τα εργαλεία ώστε να κατανοούν τι συμβαίνει με την κατοικία, ποιες είναι οι τιμές, οι τάσεις, οι συγκεντρώσεις, οι παίκτες. Πρέπει να δημιουργηθεί ένα Παρατηρητήριο Στέγης, το οποίο να χρησιμοποιείται για να ενημερώνει τις κρατικές πολιτικές». Όριο 60 ημερών Με κάποιες από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις τίθεται όριο 60 ημερών σε κάθε μίσθωση ώστε αυτή να λογίζεται ως βραχυχρόνια, ενώ φυσικά πρόσωπα με περισσότερα από τρία ακίνητα υποχρεούνται να κάνουν έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας. «Η διαφορετική αντιμετώπιση ανάλογα με τον αριθμό των ακινήτων είναι στη σωστή κατεύθυνση, καθώς είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για την περίπτωση ενός φυσικού προσώπου που αξιοποιεί για βραχυχρόνια μίσθωση ένα ακίνητο που διαθέτει για να συμπληρώνει το εισόδημά του, το οποίο μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας εν καιρώ μιας βαθιάς και συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης», εκτιμά ο Δημήτρης Μπαλαμπανίδης, πολεοδόμος-γεωγράφος. «Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις θέτουν ένα (θεμελιώδες) ζήτημα ορισμού της βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων, αν είναι “αστική μίσθωση ακινήτου” (όπως την ορίζει ο ισχύων σχετικός νόμος 4472/2017) ή εάν είναι “τουριστική δραστηριότητα”, με άλλα λόγια εάν ένα Airbnb διαμέρισμα είναι “κατοικία” ή “τουριστικό κατάλυμα” (είτε πρόκειται για το σύνολο των διαμερισμάτων μιας πολυκατοικίας είτε για μεμονωμένα διαμερίσματα). Εάν τα Airbnb διαμερίσματα αναγνωρίζονταν από τον νόμο ως «τουριστικά καταλύματα», τότε θα είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε μία σειρά κρίσιμων ερωτημάτων που προκύπτουν: Πόσα “μικρά ξενοδοχεία” (και μεγάλα βεβαίως) αντέχουν οι πόλεις και οι γειτονιές μας, τα νησιά και άλλοι τουριστικοί προορισμοί υψηλής ζήτησης; Επιτρέπεται να λειτουργούν “μικρά ξενοδοχεία” εντός κτιρίων κατοικίας; Ποια δημόσια υπηρεσία (ενδεχομένως η πολεοδομία) εκδίδει σχετική άδεια, υπό ποιες προϋποθέσεις και σε ποιες περιοχές;», αναφέρει. Ο κ. Μπαλαμπανίδης σημειώνει ότι για ακόμη μια φορά οι ρυθμίσεις είναι «οριζόντιες». «Τα προτεινόμενα μέτρα δεν διαφοροποιούνται γεωγραφικά. Ας θυμίσουμε ότι στην ισχύουσα νομοθεσία προβλέπεται η έκδοση υπουργικής απόφασης προκειμένου σε συγκεκριμένες “γεωγραφικές περιοχές” και “για λόγους που σχετίζονται με την προστασία της κατοικίας” να επιβληθούν ειδικά μέτρα περιορισμού των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Για παράδειγμα, στο κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων ή σε νησιά των Κυκλάδων, όπου ο τουρισμός ασκεί ασφυκτικές πιέσεις και τα ενοίκια έχουν φτάσει σε απαγορευτικές τιμές, η εν λόγω ΚΥΑ θα μπορούσε να περιγράφει πιο αυστηρά μέτρα (ενώ βέβαια σε περιοχές που δεν δέχονται πιέσεις η αντιμετώπιση των βραχυχρόνιων μισθώσεων θα μπορούσε να είναι πιο ευνοϊκή, ενδεχομένως στο πνεύμα “αποκέντρωσης του τουρισμού”)».
  9. Στην κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας βρίσκεται η νομιμότητα ή μη των βραχυχρόνιων μισθώσεων μέσα σε περιοχές όπου επιτρέπεται μόνο η κατοικία. Την υπόθεση άνοιξε η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) καταθέτοντας 16 προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της μετατροπής ολόκληρων κτιρίων σε Airbnb στην Πλάκα. Αν οι προσφυγές γίνουν δεκτές, ανοίγει ο δρόμος για ανάλογες αποφάσεις κατ’ αρχάς σε περιοχές που διέπονται από ειδικά πολεοδομικά καθεστώτα προστασίας, όπως, λόγου χάρη, οι παραδοσιακοί οικισμοί. Το βασικότερο όμως είναι ότι θα κριθεί για πρώτη φορά αν οι βραχυχρόνιες μισθώσεις είναι, όπως ορίζει ο νόμος, ένα είδος αστικής μίσθωσης ή πρόκειται για «συγκεκαλυμμένη» τουριστική δραστηριότητα, που μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με τις χρήσεις γης που ισχύουν σε κάθε περιοχή. Οι 16 προσφυγές που κατέθεσε η ΕΛΛΕΤ είναι πανομοιότυπες. Η οργάνωση εντόπισε 16 ακίνητα στην Πλάκα, τα οποία έχουν μετατραπεί ολόκληρα σε τουριστικά καταλύματα. Ζήτησε από την υπηρεσία δόμησης του Δήμου Αθηναίων τη σφράγισή τους, με το επιχείρημα ότι μέσω της μετατροπής της χρήσης των ακινήτων παραβιάζεται το προστατευτικό για την κατοικία καθεστώς που ισχύει για την περιοχή της Πλάκας (δύο προεδρικά διατάγματα του 1979 και 1993). Η υπηρεσία δόμησης απάντησε, όπως αναμενόταν, αρνητικά, δεδομένου ότι «δεν ορίζεται στην πολεοδομική/τουριστική νομοθεσία ότι οι κατοικίες που μισθώνονται βραχυχρόνια μέσω ψηφιακής πλατφόρμας αποτελούν τουριστικά καταλύματα». Και η ΕΛΛΕΤ προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωση της πράξης αυτής. Τις προσφυγές κατέθεσε εκ μέρους της ΕΛΛΕΤ ο Δημήτρης Μέλισσας, δικηγόρος και καθηγητής Δικαίου Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ. «Η Πλάκα διέπεται από ένα ειδικό πολεοδομικό καθεστώς που προστατεύει την κατοικία, ενώ επιτρέπει διάφορες συμπληρωματικές χρήσεις (λ.χ. καταστήματα) σε πολύ συγκεκριμένα σημεία. Εκεί που ο νομοθέτης ήθελε να επιτρέψει τα ξενοδοχεία, το προσδιόρισε με πολύ μεγάλη ακρίβεια», εξηγεί. «Η μετατροπή ενός ακινήτου που ήταν κατοικία σε συγκεκαλυμμένο ξενοδοχείο είναι μια ευθεία παραβίαση του προστατευτικού πλαισίου της Πλάκας. Δεν είναι “τυπικό” ζήτημα, αλλά ουσιαστικό. Με τη δημιουργία πολλών μικρών τέτοιων ξενοδοχείων στην Πλάκα, η κατοικία εκδιώκεται και η Πλάκα αλλάζει χαρακτήρα. Επιπλέον, η λειτουργία των τουριστικών μονάδων επηρεάζει αρνητικά τη ζωή των μόνιμων κατοίκων». Οι ταράτσες και τα βαν Δύο πολύ κατανοητά παραδείγματα είναι οι ταράτσες και τα βαν μεταφοράς. «Στα καταλύματα αυτά οι ταράτσες μετατρέπονται σε λειτουργικούς χώρους του καταλύματος. Εκεί σερβίρονται διάφορα γεύματα της ημέρας, συχνά το βράδυ υπάρχει δυνατά μουσική. Ολο αυτό είναι μια μόνιμη πηγή ηχορρύπανσης. Επιπλέον, η Πλάκα έχει γεμίσει με τα γνωστά μαύρα βαν με φιμέ τζάμια, με τα οποία γίνεται η μεταφορά των τουριστών όχι μόνο κατά την άφιξη και την αναχώρησή τους από το κατάλυμα, αλλά και για διάφορες δραστηριότητες. Τα βαν επιβαρύνουν κυκλοφοριακά μια περιοχή με στενούς δρόμους και ιδιαίτερο χαρακτήρα, ενώ τοπικά αποτελούν πηγή ρύπανσης, καθώς αναμένουν για μεγάλα διαστήματα με αναμμένες μηχανές για να συντηρούν τον κλιματισμό. Ολα αυτά στην Πλάκα, που είναι ούτως ή άλλως μια περιοχή που προσελκύει επισκέπτες λόγω του χαρακτήρα της και της γειτνίασης με την Ακρόπολη». Την υπόθεση άνοιξε η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) καταθέτοντας 16 προσφυγές για ακίνητα στην Πλάκα, όπου επιτρέπεται χρήση κατοικίας. Και οι 16 προσφυγές αφορούν εταιρείες (συνήθως ΙΚΕ, Ιδιωτικές Κεφαλαιουχικές Εταιρείες) και όχι φυσικά πρόσωπα. Αυτό δεν είναι τυχαίο. «Βλέπουμε ότι τα ακίνητα αυτά τα κατέχουν εταιρείες διαχείρισης ακινήτων. Η Πλάκα όπως και άλλες περιοχές έχουν βρεθεί στο επίκεντρο ενός παιχνιδιού του διεθνούς real estate, που αγοράζει ολόκληρα κτίρια, τα οποία στη συνέχεια τα διαχειρίζονται εταιρείες παροχής υπηρεσιών. Μάλιστα, συχνά οι εταιρείες αυτές εναλλάσσονται: σε κάποιες από τις 16 περιπτώσεις με τις οποίες ασχοληθήκαμε, ο ιδιοκτήτης άλλαξε μέσα σε λίγους μήνες». Όπως τονίζει ο κ. Μέλισσας, η ΕΛΛΕΤ δεν στρέφεται γενικώς κατά του Αirbnb, αλλά συγκεκριμένα υπέρ της μετατροπής ολόκληρων κτιρίων σε χώρους φιλοξενίας στην Πλάκα. «Στόχος μας είναι η διαφύλαξη της Πλάκας από την τεράστια αλλαγή στον χαρακτήρα της, που συντελείται παράνομα, με την παραβίαση των χρήσεων γης. Δεν αφορά γενικώς τις βραχυχρόνιες μισθώσεις», καταλήγει. Απόφαση για όλους Υποβάλλοντας τις προσφυγές, η ΕΛΛΕΤ προχωρεί σε μια κίνηση τακτικής: προσπαθεί να προκαλέσει τη διαδικασία της «πρότυπης δίκης», ως ζήτημα ευρύτερου ενδιαφέροντος με συνέπειες σε μεγάλο αριθμό προσώπων, που επιτρέπει να παρακαμφθεί η συνηθισμένη, μακρόχρονη διαδρομή μιας τέτοιας υπόθεσης στη Δικαιοσύνη. Στόχος είναι να εκδικαστεί ταχύτερα και να χαραχθεί μια νομολογική θέση η οποία υποχρεωτικά θα οδηγήσει σε τροποποίηση της νομοθεσίας. Παρότι η κίνηση της ΕΛΛΕΤ είναι εστιασμένη χωρικά στην Πλάκα, είναι επόμενο ότι μια θετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας θα αφορούσε δυνητικά και όλες τις περιοχές της χώρας που υπάγονται σε πολεοδομικό καθεστώς προστασίας (λ.χ. παραδοσιακοί οικισμοί). Διασταλτικά, θα μπορούσε να αφορά όλες τις περιοχές όπου από τον σχεδιασμό απαγορεύονται οι χρήσεις φιλοξενίας (περιοχές αποκλειστικής κατοικίας). Σε κάθε περίπτωση, για να απαγορεύσει το ΣτΕ τη μετατροπή κτιρίων κατοικιών σε Αirbnb στην Πλάκα, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο θα πρέπει να αναγνωρίσει την ασυμβατότητά τους με τις καθορισμένες εκεί χρήσεις γης. Επομένως, να αναγνωρίσει ότι οι βραχυχρόνιες μισθώσεις θα πρέπει να λογίζονται όσον αφορά τις χρήσεις γης ως τουριστικά καταλύματα. Ποσοτικά όρια, χωρίς περιορισμούς, υπέρ της κατοικίας Αποκλειστικά φορολογικού χαρακτήρα είναι οι ρυθμίσεις για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις που έδωσε σε δημόσια διαβούλευση το υπουργείο Οικονομικών. Οπως επισημαίνουν οι ειδικοί, από αυτές απουσιάζει το ζήτημα του σεβασμού των χρήσεων γης και ιδίως της κατοικίας, ώστε να μπορούν να ληφθούν μέτρα για την προστασία της. «Το βασικό ζήτημα, αν μια βραχυχρόνια μίσθωση είναι τουριστική χρήση ή αστική δεν έχει ακόμα μπει στη συζήτηση. Η νέα ρύθμιση αφορά μόνο φορολογικά ζητήματα», εκτιμά η Δήμητρα Σιατίτσα, ερευνήτρια για θέματα πόλης και κατοικίας. «Κατά συνέπεια, μένει εκτός μια σειρά θεμάτων για τα οποία απαιτούνται ειδικού τύπου παρεμβάσεις, όπως ο καθορισμός περιοχών κορεσμού (με υπερβολικά μεγάλο αριθμό βραχυχρόνιων μισθώσεων), το ζήτημα της συνύπαρξης των μισθωμένων διαμερισμάτων με τις κατοικίες στις πολυκατοικίες και πολλά ακόμη. Με προβληματίζει επίσης η “απομόνωση” του Airbnb από το ευρύτερο ζήτημα της κατοικίας. Δεν ευθύνεται μόνο το Airbnb για την άνοδο των τιμών, είναι όμως ένα σημαντικό όχημα γιατί διευκολύνει όσους βλέπουν την κατοικία ως επενδυτική ευκαιρία. Υπάρχουν πολλές δυναμικές που πλήττουν την παροχή οικονομικά προσιτής κατοικίας και δεν τις συζητούμε». Σύμφωνα με την κ. Σιατίτσα, ένα ακόμη θέμα που μένει εκτός της συζήτησης είναι η έλλειψη εργαλείων, από πλευράς πολιτείας, για την καταγραφή των τάσεων. «Οι άνθρωποι που καταγράφουν, μελετούν και παράγουν γνώση για τα θέματα κατοικίας είναι μόνο οι παράγοντες της αγοράς. Από πλευράς Δημοσίου δεν έχουν αναπτυχθεί τα εργαλεία ώστε να κατανοούν τι συμβαίνει με την κατοικία, ποιες είναι οι τιμές, οι τάσεις, οι συγκεντρώσεις, οι παίκτες. Πρέπει να δημιουργηθεί ένα Παρατηρητήριο Στέγης, το οποίο να χρησιμοποιείται για να ενημερώνει τις κρατικές πολιτικές». Όριο 60 ημερών Με κάποιες από τις προτεινόμενες ρυθμίσεις τίθεται όριο 60 ημερών σε κάθε μίσθωση ώστε αυτή να λογίζεται ως βραχυχρόνια, ενώ φυσικά πρόσωπα με περισσότερα από τρία ακίνητα υποχρεούνται να κάνουν έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας. «Η διαφορετική αντιμετώπιση ανάλογα με τον αριθμό των ακινήτων είναι στη σωστή κατεύθυνση, καθώς είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για την περίπτωση ενός φυσικού προσώπου που αξιοποιεί για βραχυχρόνια μίσθωση ένα ακίνητο που διαθέτει για να συμπληρώνει το εισόδημά του, το οποίο μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας εν καιρώ μιας βαθιάς και συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης», εκτιμά ο Δημήτρης Μπαλαμπανίδης, πολεοδόμος-γεωγράφος. «Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις θέτουν ένα (θεμελιώδες) ζήτημα ορισμού της βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων, αν είναι “αστική μίσθωση ακινήτου” (όπως την ορίζει ο ισχύων σχετικός νόμος 4472/2017) ή εάν είναι “τουριστική δραστηριότητα”, με άλλα λόγια εάν ένα Airbnb διαμέρισμα είναι “κατοικία” ή “τουριστικό κατάλυμα” (είτε πρόκειται για το σύνολο των διαμερισμάτων μιας πολυκατοικίας είτε για μεμονωμένα διαμερίσματα). Εάν τα Airbnb διαμερίσματα αναγνωρίζονταν από τον νόμο ως «τουριστικά καταλύματα», τότε θα είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε μία σειρά κρίσιμων ερωτημάτων που προκύπτουν: Πόσα “μικρά ξενοδοχεία” (και μεγάλα βεβαίως) αντέχουν οι πόλεις και οι γειτονιές μας, τα νησιά και άλλοι τουριστικοί προορισμοί υψηλής ζήτησης; Επιτρέπεται να λειτουργούν “μικρά ξενοδοχεία” εντός κτιρίων κατοικίας; Ποια δημόσια υπηρεσία (ενδεχομένως η πολεοδομία) εκδίδει σχετική άδεια, υπό ποιες προϋποθέσεις και σε ποιες περιοχές;», αναφέρει. Ο κ. Μπαλαμπανίδης σημειώνει ότι για ακόμη μια φορά οι ρυθμίσεις είναι «οριζόντιες». «Τα προτεινόμενα μέτρα δεν διαφοροποιούνται γεωγραφικά. Ας θυμίσουμε ότι στην ισχύουσα νομοθεσία προβλέπεται η έκδοση υπουργικής απόφασης προκειμένου σε συγκεκριμένες “γεωγραφικές περιοχές” και “για λόγους που σχετίζονται με την προστασία της κατοικίας” να επιβληθούν ειδικά μέτρα περιορισμού των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Για παράδειγμα, στο κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων ή σε νησιά των Κυκλάδων, όπου ο τουρισμός ασκεί ασφυκτικές πιέσεις και τα ενοίκια έχουν φτάσει σε απαγορευτικές τιμές, η εν λόγω ΚΥΑ θα μπορούσε να περιγράφει πιο αυστηρά μέτρα (ενώ βέβαια σε περιοχές που δεν δέχονται πιέσεις η αντιμετώπιση των βραχυχρόνιων μισθώσεων θα μπορούσε να είναι πιο ευνοϊκή, ενδεχομένως στο πνεύμα “αποκέντρωσης του τουρισμού”)». View full είδηση
  10. «Φρένο» στη νομιμοποίηση αυθαιρέτων δίχως τη συμφωνία των συνιδιοκτητών ή έστω την ανοχή τους βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Με νέα απόφαση του, το πέμπτο τμήμα, με την επταμελή του σύνθεση, στο οποίο παραπέμφθηκε προς επίλυση η υπόθεση λόγω της σπουδαιότητας που εμφάνιζε, ακυρώνει ρύθμιση του 2014, η οποία επέτρεπε όλα αυτά τα χρόνια τη νομιμοποίηση πολεοδομικών παρανομιών σε εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίες δίχως τη συναίνεση συνιδιοκτητών. Η ρύθμιση του 2014 Τι προέβλεπε η ρύθμιση του 2014 που ίσχυε έως σήμερα; Ότι για ακίνητα, εκτός σχεδίου, άνω των τεσσάρων στρεμμάτων, οι συγκύριοι μπορούσαν να υπαχθούν στις διατάξεις του νόμου περί αυθαιρέτων 4178/2013 χωρίς τη συναίνεση των υπολοίπων συνιδιοκτητών υπό την προϋπόθεση ότι ασκούσαν πέραν της δεκαετίας αδιαλείπτως πράξεις νομής και κατοχής στην αποκλειστική χρήση τμήματος του ακινήτου, στο οποίο δεν έχει συσταθεί διηρημένη ιδιοκτησία. Ωστόσο, οι ανώτατοι δικαστές έκριναν ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση «δεν είναι νόμιμη». Όπως αναφέρεται στην απόφαση, «για την υπαγωγή στις διατάξεις του νόμου 4178/2013 κατασκευών επί ακινήτου στο οποίο υφίσταται εξ αδιαιρέτου συγκυριότητα, πέραν των προβλεπομένων σε αυτό προϋποθέσεων, εξακολουθεί, σε κάθε περίπτωση, να απαιτείται συμφωνία όλων των συγκυρίων ή έστω ανοχή τους, η οποία, ωστόσο, αρκεί να συνάγεται από τα υποβαλλόμενα έγγραφα και στοιχεία, ενώ, αντιθέτως, αποκλείεται η υπαγωγή στις ως άνω διατάξεις όταν από τα ως άνω στοιχεία προκύπτει εκπεφρασμένη αντίθετη βούληση κάποιου εκ των συνιδιοκτητών». Η σύμφωνη γνώμη Με απλά λόγια, μπορεί να νομιμοποιηθεί αυθαίρετο σε εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίες, αλλά θα πρέπει να υπάρχει σύμφωνη γνώμη όλων των συγκύριων. Όπως υπογραμμίζεται στην απόφαση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου «αντίθετη εκδοχή θα συνιστούσε παραβίαση τόσο του συνταγματικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας και των εξ αυτού εκπορευόμενων εξουσιών του συγκυρίου που δεν επιθυμεί την υπαγωγή του αυθαιρέτου στις διατάξεις του ν. 4178/ 2013, όσο και της συνταγματικής επιταγής για πολεοδομική διαμόρφωση της χώρας με βάση ορθολογικό σχεδιασμό, υπαγορευόμενο από πολεοδομικά κριτήρια, η οποία επιβάλλει την στενή ερμηνεία των διατάξεων που επιτρέπουν, κατ’ εξαίρεση, την διατήρηση κατασκευών ανεγερθεισών χωρίς νόμιμη άδεια». Η προσφυγή Η απόφαση αφορούσε προσφυγή σε εξ αδιαιρέτου ακίνητο 4.003,50 τετραγωνικών μέτρων, εκτός σχεδίου πόλεως, στα Σύβοτα Ηγουμενίτσας, που αγοράστηκε το 2000. Δέκα χρόνια αργότερα, ο ένας ιδιοκτήτης ζήτησε με εξώδικες προσκλήσεις από τον έτερο ιδιοκτήτη να απομακρύνει αυθαίρετες κατασκευές που φέρεται να ανήγειρε και τον κάλεσε να προβούν στη σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας. Έπειτα από πολλές περιπέτειες, με καταγγελίες, αγωγές, ενστάσεις εκατέρωθεν, ο ιδιοκτήτης της αυθαίρετης κατασκευής ζήτησε την υπαγωγή στις διατάξεις του ν. 4178/2013 κατοικίας που είχε χτιστεί χωρίς οικοδομική άδεια το 2001 ενώ ο άλλος την ανάκληση της δήλωσης ένταξης τον νόμο, ενώ η υπόθεση έφτασε στο ΣΥΠΟΘΑ (Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων) Θεσπρωτίας που αποφάσισε ότι μπορούν να υπαχθούν οι αυθαίρετες κατασκευές στις διατάξεις του 4178/2013, χωρίς τη συναίνεση του άλλου ιδιοκτήτη. Ωστόσο, το ΣτΕ δικαίωσε τον συνιδιοκτήτη που προσέφυγε, ακυρώνοντας την απόφαση του ΣΥΠΟΘΑ Θεσπρωτίας που είχε κρίνει ως νόμιμη την υπαγωγή του αυθαιρέτου στον νόμο 4178/2013 και τη νομοθετική ρύθμιση του 2014 για υπαγωγή αυθαιρέτου χωρίς τη συμφωνία ή έστω ανοχή των συνιδιοκτητών. Η δικαίωση Όπως αναφέρεται την απόφαση, υπήρχαν έγγραφα και στοιχεία που αποδείκνυαν την εκπεφρασμένη αντίθεση του εκκαλούντος σχετικά με την υπαγωγή των επίμαχων αυθαίρετων κατασκευών του αντίδικου στις διατάξεις του ν. 4178/2013. Συγκεκριμένα, την περίοδο 2010-2014 ο αιτών με εξώδικες προσκλήσεις είχε ζητήσει την απομάκρυνση των επίμαχων κατασκευών. Στη συνέχεια, με αγωγή είχε ζητήσει να του επιτραπεί η κατεδάφιση του αυθαιρέτου κτίσματος και να του καταβληθεί σχετική αποζημίωση, ενώ με καταγγελία του είχε ζητήσει την ανάκληση προηγούμενης (από 25.2.2014) δήλωσης εντάξεως του αυθαιρέτου στον ν. 4178/2013. «Εν προκειμένω δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή των επίμαχων αυθαιρέτων κατασκευών εντός του κοινού ακινήτου στις διατάξεις του ν. 4178/2013, η δε προσβαλλόμενη 6/8/31.10.2016 απόφαση του ΣΥΠΟΘΑ Π.Ε. Θεσπρωτίας, με την οποία κρίθηκαν τα αντίθετα, είναι, για το λόγο αυτό, ακυρωτέα, όπως βασίμως προβάλλεται από τον αιτούντα, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της εξετάσεως των λοιπών προβαλλόμενων λόγων ακυρώσεως», αναφέρει η απόφαση του ΣτΕ. https://www.ot.gr/2023/11/18/oikonomia/akinita/aythaireta-mploko-ste-sti-nomimopoiisi-dixos-symfonia-synidioktiton/?utm_source=tovimagr&utm_medium=article_mustread_widget&utm_campaign=NetworkWidget View full είδηση
  11. «Φρένο» στη νομιμοποίηση αυθαιρέτων δίχως τη συμφωνία των συνιδιοκτητών ή έστω την ανοχή τους βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Με νέα απόφαση του, το πέμπτο τμήμα, με την επταμελή του σύνθεση, στο οποίο παραπέμφθηκε προς επίλυση η υπόθεση λόγω της σπουδαιότητας που εμφάνιζε, ακυρώνει ρύθμιση του 2014, η οποία επέτρεπε όλα αυτά τα χρόνια τη νομιμοποίηση πολεοδομικών παρανομιών σε εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίες δίχως τη συναίνεση συνιδιοκτητών. Η ρύθμιση του 2014 Τι προέβλεπε η ρύθμιση του 2014 που ίσχυε έως σήμερα; Ότι για ακίνητα, εκτός σχεδίου, άνω των τεσσάρων στρεμμάτων, οι συγκύριοι μπορούσαν να υπαχθούν στις διατάξεις του νόμου περί αυθαιρέτων 4178/2013 χωρίς τη συναίνεση των υπολοίπων συνιδιοκτητών υπό την προϋπόθεση ότι ασκούσαν πέραν της δεκαετίας αδιαλείπτως πράξεις νομής και κατοχής στην αποκλειστική χρήση τμήματος του ακινήτου, στο οποίο δεν έχει συσταθεί διηρημένη ιδιοκτησία. Ωστόσο, οι ανώτατοι δικαστές έκριναν ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση «δεν είναι νόμιμη». Όπως αναφέρεται στην απόφαση, «για την υπαγωγή στις διατάξεις του νόμου 4178/2013 κατασκευών επί ακινήτου στο οποίο υφίσταται εξ αδιαιρέτου συγκυριότητα, πέραν των προβλεπομένων σε αυτό προϋποθέσεων, εξακολουθεί, σε κάθε περίπτωση, να απαιτείται συμφωνία όλων των συγκυρίων ή έστω ανοχή τους, η οποία, ωστόσο, αρκεί να συνάγεται από τα υποβαλλόμενα έγγραφα και στοιχεία, ενώ, αντιθέτως, αποκλείεται η υπαγωγή στις ως άνω διατάξεις όταν από τα ως άνω στοιχεία προκύπτει εκπεφρασμένη αντίθετη βούληση κάποιου εκ των συνιδιοκτητών». Η σύμφωνη γνώμη Με απλά λόγια, μπορεί να νομιμοποιηθεί αυθαίρετο σε εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίες, αλλά θα πρέπει να υπάρχει σύμφωνη γνώμη όλων των συγκύριων. Όπως υπογραμμίζεται στην απόφαση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου «αντίθετη εκδοχή θα συνιστούσε παραβίαση τόσο του συνταγματικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας και των εξ αυτού εκπορευόμενων εξουσιών του συγκυρίου που δεν επιθυμεί την υπαγωγή του αυθαιρέτου στις διατάξεις του ν. 4178/ 2013, όσο και της συνταγματικής επιταγής για πολεοδομική διαμόρφωση της χώρας με βάση ορθολογικό σχεδιασμό, υπαγορευόμενο από πολεοδομικά κριτήρια, η οποία επιβάλλει την στενή ερμηνεία των διατάξεων που επιτρέπουν, κατ’ εξαίρεση, την διατήρηση κατασκευών ανεγερθεισών χωρίς νόμιμη άδεια». Η προσφυγή Η απόφαση αφορούσε προσφυγή σε εξ αδιαιρέτου ακίνητο 4.003,50 τετραγωνικών μέτρων, εκτός σχεδίου πόλεως, στα Σύβοτα Ηγουμενίτσας, που αγοράστηκε το 2000. Δέκα χρόνια αργότερα, ο ένας ιδιοκτήτης ζήτησε με εξώδικες προσκλήσεις από τον έτερο ιδιοκτήτη να απομακρύνει αυθαίρετες κατασκευές που φέρεται να ανήγειρε και τον κάλεσε να προβούν στη σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας. Έπειτα από πολλές περιπέτειες, με καταγγελίες, αγωγές, ενστάσεις εκατέρωθεν, ο ιδιοκτήτης της αυθαίρετης κατασκευής ζήτησε την υπαγωγή στις διατάξεις του ν. 4178/2013 κατοικίας που είχε χτιστεί χωρίς οικοδομική άδεια το 2001 ενώ ο άλλος την ανάκληση της δήλωσης ένταξης τον νόμο, ενώ η υπόθεση έφτασε στο ΣΥΠΟΘΑ (Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων) Θεσπρωτίας που αποφάσισε ότι μπορούν να υπαχθούν οι αυθαίρετες κατασκευές στις διατάξεις του 4178/2013, χωρίς τη συναίνεση του άλλου ιδιοκτήτη. Ωστόσο, το ΣτΕ δικαίωσε τον συνιδιοκτήτη που προσέφυγε, ακυρώνοντας την απόφαση του ΣΥΠΟΘΑ Θεσπρωτίας που είχε κρίνει ως νόμιμη την υπαγωγή του αυθαιρέτου στον νόμο 4178/2013 και τη νομοθετική ρύθμιση του 2014 για υπαγωγή αυθαιρέτου χωρίς τη συμφωνία ή έστω ανοχή των συνιδιοκτητών. Η δικαίωση Όπως αναφέρεται την απόφαση, υπήρχαν έγγραφα και στοιχεία που αποδείκνυαν την εκπεφρασμένη αντίθεση του εκκαλούντος σχετικά με την υπαγωγή των επίμαχων αυθαίρετων κατασκευών του αντίδικου στις διατάξεις του ν. 4178/2013. Συγκεκριμένα, την περίοδο 2010-2014 ο αιτών με εξώδικες προσκλήσεις είχε ζητήσει την απομάκρυνση των επίμαχων κατασκευών. Στη συνέχεια, με αγωγή είχε ζητήσει να του επιτραπεί η κατεδάφιση του αυθαιρέτου κτίσματος και να του καταβληθεί σχετική αποζημίωση, ενώ με καταγγελία του είχε ζητήσει την ανάκληση προηγούμενης (από 25.2.2014) δήλωσης εντάξεως του αυθαιρέτου στον ν. 4178/2013. «Εν προκειμένω δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή των επίμαχων αυθαιρέτων κατασκευών εντός του κοινού ακινήτου στις διατάξεις του ν. 4178/2013, η δε προσβαλλόμενη 6/8/31.10.2016 απόφαση του ΣΥΠΟΘΑ Π.Ε. Θεσπρωτίας, με την οποία κρίθηκαν τα αντίθετα, είναι, για το λόγο αυτό, ακυρωτέα, όπως βασίμως προβάλλεται από τον αιτούντα, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της εξετάσεως των λοιπών προβαλλόμενων λόγων ακυρώσεως», αναφέρει η απόφαση του ΣτΕ. https://www.ot.gr/2023/11/18/oikonomia/akinita/aythaireta-mploko-ste-sti-nomimopoiisi-dixos-symfonia-synidioktiton/?utm_source=tovimagr&utm_medium=article_mustread_widget&utm_campaign=NetworkWidget
  12. Αναταράξεις στην εκτός σχεδίου δόμηση φέρνει η πρόσφατη απόφαση 176/2023 του Συμβουλίου της Επικρατείας, σχετικά με την εκτός σχεδίου δόμηση. Συγκεκριμένα, το ανώτατο δικαστήριο, εξετάζοντας υπόθεση που έφτασε στο ΣτΕ, μετά από μία καταγγελία για την δόμηση οικοπέδου σε εκτός Σχεδίου περιοχή στην Πάτμο, χωρίς πρόσβαση σε αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό, αποφάσισε ότι δεν αρκεί το ελάχιστο εμβαδόν των 4 στρεμμάτων, αλλά απαιτείται, ήδη από το 1985, και η ύπαρξη προσώπου σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) για την δόμηση ενός ακινήτου. Επισημαίνει δε, ότι αυτό ισχύει, γιατί από το Σύνταγμα οι εκτός σχεδίου περιοχές «δεν έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, τη δόμηση ή την τουριστική εκμετάλλευση, αλλά τη γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση και την αναψυχή του κοινού». Τι ισχύει με την απόφαση του ΣτΕ; -Καταρχήν, η απόφαση έχει άμεση εφαρμογή για την συγκεκριμένη υπόθεση που εκδικάστηκε. -Δεύτερον δεν έχει αναδρομή ισχύ. Δηλαδή δεν ανακαλούνται και δεν είναι άκυρες οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί από τα Πολεοδομικά Γραφεία κατά το. Όμως κινδυνεύουν ιδιοκτήτες ακινήτων, μετά από συγκεκριμένη προσφυγή στο ΣτΕ λόγω αντιδικίας, να τους ακυρωθεί η οικοδομική άδεια και να κριθεί κατεδαφιστέο το κτίσμα. -Τρίτον δημιουργείται νομολογιακό προηγούμενο, που δεν μπορεί να μην το σεβαστεί η διοίκηση γιατί κατά το σκεπτικό της απόφασης δεν νοείται, ούτε οι πολίτες να επιδιώκουν την οικοδόμηση οικοπέδων που δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις, ούτε οι Πολεοδομίες να εκδίδουν οικοδομικές άδειες γι’ αυτές. Κατ’ επέκταση, δεν μπορούν να διεκδικήσουν αποζημίωση, καθώς ο κανόνας αυτός θεωρείται «προβλέψιμος για τους επιμελείς αγοραστές». -Η πολιτεία, αφού μελετήσει προσεκτικά και αναλύσει το σκεπτικό της απόφασης, οφείλει να πάρει μια νομοθετική πρωτοβουλία που θα σέβεται τη νομολογία του ΣτΕ και θα δίνει και διέξοδο στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε, διότι με ευθύνη της δεν έχει καθοριστεί το δίκτυο κοινοχρήστων δρόμων στις εκτός σχεδίου περιοχές αφήνοντας να μεταβιβάζονται και να φορολογούνται ως οικόπεδα, ακίνητα εκτός σχεδίου εδώ και πενήντα χρόνια. Επίσης θα πρέπει να δημιουργήσει και ασφάλεια πολεοδομικού δικαίου και να μην σύρονται στα δικαστήρια ιδιοκτήτες ακινήτων από ανταγωνιστές και κακούς γείτονες. Ποιες είναι οι άμεσες συνέπειες της απόφασης του ΣτΕ ; Σταματούν οι αγοραπωλησίες και συμβόλαια για ακίνητα στις εκτός σχεδίου περιοχές όλης της χώρας, που βασίζονταν στην παραδοχή ότι αυτά τα ακίνητα έχουν δικαίωμα έκδοσης νόμιμης οικοδομικής άδειας, που τώρα ανατρέπεται από την νέα απόφαση του ΣτΕ. Δεν εκδίδονται από τα Πολεοδομικά γραφεία της χώρας ( Υπηρεσίες Δόμησης ) προεγκρίσεις δόμησης και άδειες δόμησης σε ακίνητα εκτός σχεδίου πόλης και οικισμών , τα οποία δημιουργήθηκαν μεταξύ της ισχύος του Π.Δ. της 24-31.5.1985 και του ν. 3212/2003 και έχουν εμβαδό μεγαλύτερο των 4000 τ.μ. χωρίς πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο. Παγώνουν χιλιάδες μικρές και μεγάλες επενδύσεις, κυρίως τουριστικές, που έχουν ενταχθεί στον Αναπτυξιακό νόμο, διότι πλέον δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ρυθμίσεις για την εκτός σχεδίου δόμηση και να εκδώσουν οικοδομικές άδειες και να χτίσουν με ασφάλεια δικαίου. Σε ποιους δρόμους κτίζουν σήμερα τα εκτός σχεδίου γήπεδα ; Προκειμένου να στοιχειοθετηθεί αρτιότητα και οικοδομησιμότητα σε ένα γήπεδο, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες κατά περίπτωση προϋποθέσεις: Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε Διεθνείς, Εθνικούς ή Επαρχιακούς δρόμους, που εξ ορισμού είναι κοινόχρηστοι, απαιτείται ελάχιστο πρόσωπο 45,00μ., ελάχιστο βάθος 50,00 μ. και ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ.μ. Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε Δημοτικούς ή Κοινοτικούς δρόμους κατά τον ορισμό των Δ/ξεων του Π.Δ. 25/28-11-1929, σε συνδυασμό με το Π.Δ. 24/31-5-85, απαιτείται επίσης ελάχιστο πρόσωπο 45,00 μ., ελάχιστο βάθος 50,00 μ., ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ. μ. και απαίτηση οι δρόμοι αυτοί να έχουν τεκμηριωμένα τεθεί σε κοινή χρήση με οποιοδήποτε νόμιμο τρόπο, ή να έχουν καταστεί κοινόχρηστοι με σχετικές Πράξεις της Διοίκησης, ή να έχουν αναγνωριστεί ως «Κύριοι ή Μοναδικοί», ή να έχουν διαπιστωθεί με Πράξη της Διοίκησης ως δρόμοι που προϋφίστανται του 1923. Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε αγροτικούς δρόμους απαιτείται ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ.μ., ελάχιστο πρόσωπο 25,00 μ. και βεβαίως τεκμηρίωση κοινοχρησίας, μέσω της διαδικασίας διαπίστωσής τους «ως προϋφιστάμενοι του 1923», ή άλλης νόμιμης διαδικασίας. Γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε δρόμους σε περιοχές που δεν ισχύουν ειδικά Διατάγματα : α. Πρόσωπο σε δρόμους οριακούς των εγκεκριμένων σχεδίων, που καθορίζονται από αυτά με ρυμοτομικές γραμμές, β. Δρόμους που έχουν κατασκευαστεί από Υπηρεσίες του Δημοσίου μέσα από νόμιμες διαδικασίες και επιτρέπουν την πρόσβαση σε σημαντικά έργα, ακτές, Αρχαιολογικούς χώρους, κλπ, γ. Δρόμους που προβλέπονται από Προγράμματα αναδασμού του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δ. Δρόμους που έχουν κατασκευαστεί – διαμορφωθεί σε καθορισμένη ζώνη παραλίας, απαιτείται ελάχιστο πρόσωπο 25,00 μ. και τεκμηρίωση ότι οι δρόμοι αυτοί έχουν καταστεί κοινόχρηστοι, ή έχουν τεθεί σε κοινή χρήση, με νόμιμο τρόπο και διαδικασίες. Πως αποδεικνύεται ότι ένας Δρόμος είναι προϋφιστάμενος του 1923 ; Με παλιά συμβόλαια, που ανάγονται στο έτος 1923, στα οποία να επεξηγούνται αναλυτικά τα τεκμήρια από τα οποία αποδεικνύεται ότι η οδός ήταν προϋφιστάμενη του 1923. Δηλαδή να γίνεται στο συμβόλαιο ειδική μνεία ότι συνορεύει το ακίνητο με δρόμο. Σε περίπτωση που η ιδιοκτησία στερείται παλιού τίτλου αλλά γίνεται αναφορά στον δρόμο στο συμβόλαιο όμορου ιδιοκτήτη . Με απόσπασμα του χάρτη ΓΥΣ του 1945, στο οποίο να απεικονίζεται η οδός, με συγκεκριμένη αρχή και τέλος . Ποιοι δρόμοι προβλέπεται να χαρακτηριστούν κοινόχρηστοι ; Για να αντιμετωπίσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος αυτό το μεγάλο και χρονίζον πρόβλημα της έλλειψης χαρακτηρισμού των κοινοχρήστων δρόμων στις εκτός σχεδίου περιοχές, προχώρησε στην υπογραφή σχετικής Υπουργικής Απόφασης ( ΦΕΚ 2671/Β/31-5-2022) με την οποία καθορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές, τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις για τη σύνταξη των μελετών καταγραφής του υπάρχοντος οδικού δικτύου της χώρας. Επίσης από το Υπουργείο καθορίστηκαν και οι πρώτες περιοχές, στις οποίες θα ξεκινήσει άμεσα η εκπόνηση μελετών Αναγνώρισης Οδών και αφορά εξήντα εννέα (69) Δήμους και ειδικότερα Δημοτικές Ενότητες , που είναι νησιωτικές περιοχές με έντονη την οικιστική πίεση και τουριστική εκμετάλλευση. Με ποια βασικά κριτήρια θα γίνει η αναγνώριση του κοινόχρηστου οδικού δικτύου ; Τα βασικά κριτήρια κατά τη διαδικασία της καταγραφής του οδικού δικτύου είναι: -Η θέση των οδικών τμημάτων ως προς το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή/και ως προς τα όρια των οριοθετημένων οικισμών. -Αν τα οδικά τμήματα περιλαμβάνονται στο ήδη αναγνωρισμένο ή χαρακτηρισμένο οδικό δίκτυο της ΔΕ. -Αν υφίστανται με τη βούληση της πολιτείας ή με άλλον νόμιμο τρόπο και λογίζονται ως κοινόχρηστες -Αν έχουν αποτυπωθεί ως οδοί στα κτηματολογικά διαγράμματα του Εθνικού Κτηματολογίου σε λειτουργούν Κτηματολόγιο άνω της πενταετίας. -Αν έχουν κριθεί ως κοινόχρηστες δυνάμει αμετάκλητης δικαστικής αποφάσεως που αφορούσε και την κοινοχρησία της οδού ή/και -Αν εμφανίζονται σε αεροφωτογραφίες πλησιέστερης ημερομηνίας προ 27.07.1977. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected]
  13. Αναταράξεις στην εκτός σχεδίου δόμηση φέρνει η πρόσφατη απόφαση 176/2023 του Συμβουλίου της Επικρατείας, σχετικά με την εκτός σχεδίου δόμηση. Συγκεκριμένα, το ανώτατο δικαστήριο, εξετάζοντας υπόθεση που έφτασε στο ΣτΕ, μετά από μία καταγγελία για την δόμηση οικοπέδου σε εκτός Σχεδίου περιοχή στην Πάτμο, χωρίς πρόσβαση σε αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό, αποφάσισε ότι δεν αρκεί το ελάχιστο εμβαδόν των 4 στρεμμάτων, αλλά απαιτείται, ήδη από το 1985, και η ύπαρξη προσώπου σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) για την δόμηση ενός ακινήτου. Επισημαίνει δε, ότι αυτό ισχύει, γιατί από το Σύνταγμα οι εκτός σχεδίου περιοχές «δεν έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, τη δόμηση ή την τουριστική εκμετάλλευση, αλλά τη γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση και την αναψυχή του κοινού». Τι ισχύει με την απόφαση του ΣτΕ; -Καταρχήν, η απόφαση έχει άμεση εφαρμογή για την συγκεκριμένη υπόθεση που εκδικάστηκε. -Δεύτερον δεν έχει αναδρομή ισχύ. Δηλαδή δεν ανακαλούνται και δεν είναι άκυρες οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί από τα Πολεοδομικά Γραφεία κατά το. Όμως κινδυνεύουν ιδιοκτήτες ακινήτων, μετά από συγκεκριμένη προσφυγή στο ΣτΕ λόγω αντιδικίας, να τους ακυρωθεί η οικοδομική άδεια και να κριθεί κατεδαφιστέο το κτίσμα. -Τρίτον δημιουργείται νομολογιακό προηγούμενο, που δεν μπορεί να μην το σεβαστεί η διοίκηση γιατί κατά το σκεπτικό της απόφασης δεν νοείται, ούτε οι πολίτες να επιδιώκουν την οικοδόμηση οικοπέδων που δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις, ούτε οι Πολεοδομίες να εκδίδουν οικοδομικές άδειες γι’ αυτές. Κατ’ επέκταση, δεν μπορούν να διεκδικήσουν αποζημίωση, καθώς ο κανόνας αυτός θεωρείται «προβλέψιμος για τους επιμελείς αγοραστές». -Η πολιτεία, αφού μελετήσει προσεκτικά και αναλύσει το σκεπτικό της απόφασης, οφείλει να πάρει μια νομοθετική πρωτοβουλία που θα σέβεται τη νομολογία του ΣτΕ και θα δίνει και διέξοδο στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε, διότι με ευθύνη της δεν έχει καθοριστεί το δίκτυο κοινοχρήστων δρόμων στις εκτός σχεδίου περιοχές αφήνοντας να μεταβιβάζονται και να φορολογούνται ως οικόπεδα, ακίνητα εκτός σχεδίου εδώ και πενήντα χρόνια. Επίσης θα πρέπει να δημιουργήσει και ασφάλεια πολεοδομικού δικαίου και να μην σύρονται στα δικαστήρια ιδιοκτήτες ακινήτων από ανταγωνιστές και κακούς γείτονες. Ποιες είναι οι άμεσες συνέπειες της απόφασης του ΣτΕ ; Σταματούν οι αγοραπωλησίες και συμβόλαια για ακίνητα στις εκτός σχεδίου περιοχές όλης της χώρας, που βασίζονταν στην παραδοχή ότι αυτά τα ακίνητα έχουν δικαίωμα έκδοσης νόμιμης οικοδομικής άδειας, που τώρα ανατρέπεται από την νέα απόφαση του ΣτΕ. Δεν εκδίδονται από τα Πολεοδομικά γραφεία της χώρας ( Υπηρεσίες Δόμησης ) προεγκρίσεις δόμησης και άδειες δόμησης σε ακίνητα εκτός σχεδίου πόλης και οικισμών , τα οποία δημιουργήθηκαν μεταξύ της ισχύος του Π.Δ. της 24-31.5.1985 και του ν. 3212/2003 και έχουν εμβαδό μεγαλύτερο των 4000 τ.μ. χωρίς πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο. Παγώνουν χιλιάδες μικρές και μεγάλες επενδύσεις, κυρίως τουριστικές, που έχουν ενταχθεί στον Αναπτυξιακό νόμο, διότι πλέον δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ρυθμίσεις για την εκτός σχεδίου δόμηση και να εκδώσουν οικοδομικές άδειες και να χτίσουν με ασφάλεια δικαίου. Σε ποιους δρόμους κτίζουν σήμερα τα εκτός σχεδίου γήπεδα ; Προκειμένου να στοιχειοθετηθεί αρτιότητα και οικοδομησιμότητα σε ένα γήπεδο, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες κατά περίπτωση προϋποθέσεις: Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε Διεθνείς, Εθνικούς ή Επαρχιακούς δρόμους, που εξ ορισμού είναι κοινόχρηστοι, απαιτείται ελάχιστο πρόσωπο 45,00μ., ελάχιστο βάθος 50,00 μ. και ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ.μ. Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε Δημοτικούς ή Κοινοτικούς δρόμους κατά τον ορισμό των Δ/ξεων του Π.Δ. 25/28-11-1929, σε συνδυασμό με το Π.Δ. 24/31-5-85, απαιτείται επίσης ελάχιστο πρόσωπο 45,00 μ., ελάχιστο βάθος 50,00 μ., ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ. μ. και απαίτηση οι δρόμοι αυτοί να έχουν τεκμηριωμένα τεθεί σε κοινή χρήση με οποιοδήποτε νόμιμο τρόπο, ή να έχουν καταστεί κοινόχρηστοι με σχετικές Πράξεις της Διοίκησης, ή να έχουν αναγνωριστεί ως «Κύριοι ή Μοναδικοί», ή να έχουν διαπιστωθεί με Πράξη της Διοίκησης ως δρόμοι που προϋφίστανται του 1923. Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε αγροτικούς δρόμους απαιτείται ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ.μ., ελάχιστο πρόσωπο 25,00 μ. και βεβαίως τεκμηρίωση κοινοχρησίας, μέσω της διαδικασίας διαπίστωσής τους «ως προϋφιστάμενοι του 1923», ή άλλης νόμιμης διαδικασίας. Γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε δρόμους σε περιοχές που δεν ισχύουν ειδικά Διατάγματα : α. Πρόσωπο σε δρόμους οριακούς των εγκεκριμένων σχεδίων, που καθορίζονται από αυτά με ρυμοτομικές γραμμές, β. Δρόμους που έχουν κατασκευαστεί από Υπηρεσίες του Δημοσίου μέσα από νόμιμες διαδικασίες και επιτρέπουν την πρόσβαση σε σημαντικά έργα, ακτές, Αρχαιολογικούς χώρους, κλπ, γ. Δρόμους που προβλέπονται από Προγράμματα αναδασμού του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δ. Δρόμους που έχουν κατασκευαστεί – διαμορφωθεί σε καθορισμένη ζώνη παραλίας, απαιτείται ελάχιστο πρόσωπο 25,00 μ. και τεκμηρίωση ότι οι δρόμοι αυτοί έχουν καταστεί κοινόχρηστοι, ή έχουν τεθεί σε κοινή χρήση, με νόμιμο τρόπο και διαδικασίες. Πως αποδεικνύεται ότι ένας Δρόμος είναι προϋφιστάμενος του 1923 ; Με παλιά συμβόλαια, που ανάγονται στο έτος 1923, στα οποία να επεξηγούνται αναλυτικά τα τεκμήρια από τα οποία αποδεικνύεται ότι η οδός ήταν προϋφιστάμενη του 1923. Δηλαδή να γίνεται στο συμβόλαιο ειδική μνεία ότι συνορεύει το ακίνητο με δρόμο. Σε περίπτωση που η ιδιοκτησία στερείται παλιού τίτλου αλλά γίνεται αναφορά στον δρόμο στο συμβόλαιο όμορου ιδιοκτήτη . Με απόσπασμα του χάρτη ΓΥΣ του 1945, στο οποίο να απεικονίζεται η οδός, με συγκεκριμένη αρχή και τέλος . Ποιοι δρόμοι προβλέπεται να χαρακτηριστούν κοινόχρηστοι ; Για να αντιμετωπίσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος αυτό το μεγάλο και χρονίζον πρόβλημα της έλλειψης χαρακτηρισμού των κοινοχρήστων δρόμων στις εκτός σχεδίου περιοχές, προχώρησε στην υπογραφή σχετικής Υπουργικής Απόφασης ( ΦΕΚ 2671/Β/31-5-2022) με την οποία καθορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές, τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις για τη σύνταξη των μελετών καταγραφής του υπάρχοντος οδικού δικτύου της χώρας. Επίσης από το Υπουργείο καθορίστηκαν και οι πρώτες περιοχές, στις οποίες θα ξεκινήσει άμεσα η εκπόνηση μελετών Αναγνώρισης Οδών και αφορά εξήντα εννέα (69) Δήμους και ειδικότερα Δημοτικές Ενότητες , που είναι νησιωτικές περιοχές με έντονη την οικιστική πίεση και τουριστική εκμετάλλευση. Με ποια βασικά κριτήρια θα γίνει η αναγνώριση του κοινόχρηστου οδικού δικτύου ; Τα βασικά κριτήρια κατά τη διαδικασία της καταγραφής του οδικού δικτύου είναι: -Η θέση των οδικών τμημάτων ως προς το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή/και ως προς τα όρια των οριοθετημένων οικισμών. -Αν τα οδικά τμήματα περιλαμβάνονται στο ήδη αναγνωρισμένο ή χαρακτηρισμένο οδικό δίκτυο της ΔΕ. -Αν υφίστανται με τη βούληση της πολιτείας ή με άλλον νόμιμο τρόπο και λογίζονται ως κοινόχρηστες -Αν έχουν αποτυπωθεί ως οδοί στα κτηματολογικά διαγράμματα του Εθνικού Κτηματολογίου σε λειτουργούν Κτηματολόγιο άνω της πενταετίας. -Αν έχουν κριθεί ως κοινόχρηστες δυνάμει αμετάκλητης δικαστικής αποφάσεως που αφορούσε και την κοινοχρησία της οδού ή/και -Αν εμφανίζονται σε αεροφωτογραφίες πλησιέστερης ημερομηνίας προ 27.07.1977. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected] View full είδηση
  14. Την προσωρινή αναστολή των οικοδομικών εργασιών για την κατασκευή δύο νέων ξενοδοχείων στην οδό Πατησίων, απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά των οικοδομικών αδειών τους έχουν προσφύγει η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) και 23 πολίτες, υποστηρίζοντας ότι τόσο οι σημειακές τροποποιήσεις του σχεδίου πόλης όσο και το ανώτατο ύψος που επετράπη (32 έναντι 24 μέτρων) και ο συντελεστής δόμησης θα οδηγήσουν σε υπέρμετρη πολεοδομική επιβάρυνση της περιοχής. Η υπόθεση αφορά τα κτίρια δύο ξενοδοχείων: μία δεκαώροφη μονάδα τριών αστέρων στη συμβολή των οδών Πατησίων και Μάρνη (εκεί όπου βρισκόταν το θέατρο Αθήναιον, το οποίο έχει κατεδαφιστεί) και μία εννεαώροφη μονάδα τεσσάρων αστέρων, στη συμβολή των οδών Ηπείρου και 3ης Σεπτεμβρίου. Τα δύο κτίρια βρίσκονται στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο, απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το 2019, η τότε ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος (Γιώργος Σταθάκης) είχε εγκρίνει τη σημειακή τροποποίηση του σχεδίου πόλης του Δήμου Αθηναίων, μετατρέποντας τις χρήσεις γης από γενική κατοικία σε πολεοδομικό κέντρο. Με τον τρόπο αυτό παρακάμφθηκε ο περιορισμός του ανώτατου αριθμού των (150) κλινών που ίσχυε στην περιοχή, δίνοντας την ευκαιρία να ανεγερθούν δύο μεγάλα ξενοδοχεία. Μετά τη «φωτογραφική» αυτή ρύθμιση, οι εξελίξεις «έτρεξαν» με γρήγορους ρυθμούς. Τον Μάρτιο του 2020 το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων εξέτασε την αρχιτεκτονική μελέτη της δεκαώροφης μονάδας και γνωμοδότησε θετικά, ενώ ακολούθησε τον Ιανουάριο του 2021 η έγκρισή της με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη. Ακολούθησε η θετική γνωμοδότηση του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Κεντρικού Τομέα Αθηνών τον Ιούλιο και τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς εκδόθηκε η οικοδομική άδεια από την υπηρεσία δόμησης του Δήμου Αθηναίων. Παράλληλα, τον Μάιο του 2021 ξεκίνησε η διαδικασία αναθεώρησης της οικοδομικής άδειας, η οποία είχε εκδοθεί το 2017 για όμορο οικόπεδο, στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο. Το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής γνωμοδότησε θετικά και ακολούθησε η αναθεώρηση της οικοδομικής άδειας (για την ανέγερση εννεαώφορου ξενοδοχείου) τον Νοέμβριο του 2021. Αξίζει να σημειωθεί ότι και τα δύο κτίρια θα ανήκουν στη γαλλική αλυσίδα ξενοδοχείων Boissée Finances, η οποία σκοπεύει να δημιουργήσει «οικονομικά» ξενοδοχεία (budget hotels) σε συνεργασία με την Accor και τα σήματά της Ibis Budget και Ibis Styles (βλ. «Κ» 28.1.22). «Φωτογραφική» ρύθμιση Οι αντιρρήσεις, που είχαν εκφραστεί και την περίοδο της «φωτογραφικής» ρύθμισης του ΥΠΕΝ, δεν άργησαν να καταλήξουν στη δικαστική οδό. Στις αρχές Ιουλίου προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας η ΕΛΛΕΤ και 23 πολίτες, ζητώντας να ακυρωθούν οι δύο οικοδομικές άδειες. Προχθές το Ε΄ τμήμα του ΣτΕ εξέδωσε προσωρινή διαταγή, με την οποία αναστέλλει τις οικοδομικές εργασίες για την κατασκευή των δύο κτιρίων μέχρι να εξεταστεί το αίτημα «παγώματος» των εργασιών από την Επιτροπή Αναστολών του ανωτάτου δικαστηρίου. Γιατί ζήτησαν οι προσφεύγοντες να ακυρωθούν οι οικοδομικές άδειες των δύο ξενοδοχείων; Σύμφωνα με την προσφυγή τους, τα δύο κτίρια θα έχουν ύψος 32 και 31,55 μέτρα αντιστοίχως, όταν το ανώτατο ύψος στην περιοχή βάσει διατάγματος του 1955 είναι τα 24 μέτρα, ο συντελεστής δόμησής τους είναι 4,8 και 4,2 αντιστοίχως, έναντι 3,7 (μέσος συντελεστής του Δήμου Αθηναίων), και οι κλίνες τους 637 και 258, έναντι 150 (που ήταν το ανώτατο όριο πριν τροποποιηθούν οι χρήσεις γης στο συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο). Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι οι δύο οικοδομικές άδειες παραβιάζουν το πολεοδομικό κεκτημένο για την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα της περιοχής ως ζώνης γενικής κατοικίας. Παράλληλα, σημαντική θέση στην προσφυγή έχει η υπέρβαση του μέγιστου επιτρεπόμενου ύψους, ζήτημα που έφερε η ΕΛΛΕΤ στο ΣτΕ και με την υπόθεση του ξενοδοχείου Coco-Μat και οδήγησε στην έκδοση ειδικού προεδρικού διατάγματος για την περιοχή Κουκακίου – Μακρυγιάννη (να σημειωθεί ότι το ΣτΕ είχε κρίνει ότι το διάταγμα του 1955 βρίσκεται ακόμη σε ισχύ και υπερισχύει του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού – ΝΟΚ). Περαιτέρω, φέρνει στο ανώτατο δικαστήριο ακόμη μία «προβληματική» πτυχή του ΝΟΚ, που δεν έχει κριθεί έως τώρα: τη μη προσμέτρηση στον συντελεστή δόμησης των υπόγειων και κοινόχρηστων χώρων του κτιρίου, μια ρύθμιση-δώρο στους εργολάβους, αφού οδήγησε σταδιακά στο «ψήλωμα» υφιστάμενων και νέων κτιρίων σε όλη την Αθήνα. View full είδηση
  15. Την προσωρινή αναστολή των οικοδομικών εργασιών για την κατασκευή δύο νέων ξενοδοχείων στην οδό Πατησίων, απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά των οικοδομικών αδειών τους έχουν προσφύγει η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) και 23 πολίτες, υποστηρίζοντας ότι τόσο οι σημειακές τροποποιήσεις του σχεδίου πόλης όσο και το ανώτατο ύψος που επετράπη (32 έναντι 24 μέτρων) και ο συντελεστής δόμησης θα οδηγήσουν σε υπέρμετρη πολεοδομική επιβάρυνση της περιοχής. Η υπόθεση αφορά τα κτίρια δύο ξενοδοχείων: μία δεκαώροφη μονάδα τριών αστέρων στη συμβολή των οδών Πατησίων και Μάρνη (εκεί όπου βρισκόταν το θέατρο Αθήναιον, το οποίο έχει κατεδαφιστεί) και μία εννεαώροφη μονάδα τεσσάρων αστέρων, στη συμβολή των οδών Ηπείρου και 3ης Σεπτεμβρίου. Τα δύο κτίρια βρίσκονται στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο, απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το 2019, η τότε ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος (Γιώργος Σταθάκης) είχε εγκρίνει τη σημειακή τροποποίηση του σχεδίου πόλης του Δήμου Αθηναίων, μετατρέποντας τις χρήσεις γης από γενική κατοικία σε πολεοδομικό κέντρο. Με τον τρόπο αυτό παρακάμφθηκε ο περιορισμός του ανώτατου αριθμού των (150) κλινών που ίσχυε στην περιοχή, δίνοντας την ευκαιρία να ανεγερθούν δύο μεγάλα ξενοδοχεία. Μετά τη «φωτογραφική» αυτή ρύθμιση, οι εξελίξεις «έτρεξαν» με γρήγορους ρυθμούς. Τον Μάρτιο του 2020 το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων εξέτασε την αρχιτεκτονική μελέτη της δεκαώροφης μονάδας και γνωμοδότησε θετικά, ενώ ακολούθησε τον Ιανουάριο του 2021 η έγκρισή της με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη. Ακολούθησε η θετική γνωμοδότηση του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Κεντρικού Τομέα Αθηνών τον Ιούλιο και τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς εκδόθηκε η οικοδομική άδεια από την υπηρεσία δόμησης του Δήμου Αθηναίων. Παράλληλα, τον Μάιο του 2021 ξεκίνησε η διαδικασία αναθεώρησης της οικοδομικής άδειας, η οποία είχε εκδοθεί το 2017 για όμορο οικόπεδο, στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο. Το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής γνωμοδότησε θετικά και ακολούθησε η αναθεώρηση της οικοδομικής άδειας (για την ανέγερση εννεαώφορου ξενοδοχείου) τον Νοέμβριο του 2021. Αξίζει να σημειωθεί ότι και τα δύο κτίρια θα ανήκουν στη γαλλική αλυσίδα ξενοδοχείων Boissée Finances, η οποία σκοπεύει να δημιουργήσει «οικονομικά» ξενοδοχεία (budget hotels) σε συνεργασία με την Accor και τα σήματά της Ibis Budget και Ibis Styles (βλ. «Κ» 28.1.22). «Φωτογραφική» ρύθμιση Οι αντιρρήσεις, που είχαν εκφραστεί και την περίοδο της «φωτογραφικής» ρύθμισης του ΥΠΕΝ, δεν άργησαν να καταλήξουν στη δικαστική οδό. Στις αρχές Ιουλίου προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας η ΕΛΛΕΤ και 23 πολίτες, ζητώντας να ακυρωθούν οι δύο οικοδομικές άδειες. Προχθές το Ε΄ τμήμα του ΣτΕ εξέδωσε προσωρινή διαταγή, με την οποία αναστέλλει τις οικοδομικές εργασίες για την κατασκευή των δύο κτιρίων μέχρι να εξεταστεί το αίτημα «παγώματος» των εργασιών από την Επιτροπή Αναστολών του ανωτάτου δικαστηρίου. Γιατί ζήτησαν οι προσφεύγοντες να ακυρωθούν οι οικοδομικές άδειες των δύο ξενοδοχείων; Σύμφωνα με την προσφυγή τους, τα δύο κτίρια θα έχουν ύψος 32 και 31,55 μέτρα αντιστοίχως, όταν το ανώτατο ύψος στην περιοχή βάσει διατάγματος του 1955 είναι τα 24 μέτρα, ο συντελεστής δόμησής τους είναι 4,8 και 4,2 αντιστοίχως, έναντι 3,7 (μέσος συντελεστής του Δήμου Αθηναίων), και οι κλίνες τους 637 και 258, έναντι 150 (που ήταν το ανώτατο όριο πριν τροποποιηθούν οι χρήσεις γης στο συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο). Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι οι δύο οικοδομικές άδειες παραβιάζουν το πολεοδομικό κεκτημένο για την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα της περιοχής ως ζώνης γενικής κατοικίας. Παράλληλα, σημαντική θέση στην προσφυγή έχει η υπέρβαση του μέγιστου επιτρεπόμενου ύψους, ζήτημα που έφερε η ΕΛΛΕΤ στο ΣτΕ και με την υπόθεση του ξενοδοχείου Coco-Μat και οδήγησε στην έκδοση ειδικού προεδρικού διατάγματος για την περιοχή Κουκακίου – Μακρυγιάννη (να σημειωθεί ότι το ΣτΕ είχε κρίνει ότι το διάταγμα του 1955 βρίσκεται ακόμη σε ισχύ και υπερισχύει του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού – ΝΟΚ). Περαιτέρω, φέρνει στο ανώτατο δικαστήριο ακόμη μία «προβληματική» πτυχή του ΝΟΚ, που δεν έχει κριθεί έως τώρα: τη μη προσμέτρηση στον συντελεστή δόμησης των υπόγειων και κοινόχρηστων χώρων του κτιρίου, μια ρύθμιση-δώρο στους εργολάβους, αφού οδήγησε σταδιακά στο «ψήλωμα» υφιστάμενων και νέων κτιρίων σε όλη την Αθήνα.
  16. ΣτΕ Ολ 1944-7/2021. Διαφορές από αναπροσαρμογή τιμής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Πρόεδρος: Ε. Σάρπ Εισηγητές: Η. Μάζος, Ό. Παπαδοπούλου Με τις εν λόγω αποφάσεις της Ολομέλειας του Δικαστηρίου κρίθηκαν τα εξής: Πλειοψηφία: Με την ένταξη των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ στο Σύστημα Μεταφοράς ή στο Δίκτυο Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας επιδιώκονται σκοποί δημοσίου συμφέροντος, αναγόμενοι, μεταξύ άλλων, στην προστασία του περιβάλλοντος, την ενίσχυση της οικονομίας και την συμβολή στην βιώσιμη ανάπτυξη. Περαιτέρω, ως εργαλείο για την κατά τα ανωτέρω ένταξη των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ στο Σύστημα ή το Δίκτυο ο νομοθέτης δεν επέλεξε την μονομερή εξουσιαστική πράξη διοικητικής αρχής (ή διφυούς νομικού προσώπου, ενεργούντος ως φορέας δημόσιας εξουσίας), αλλά -όπως προσήκει σε καθεστώς μερικής έστω απελευθέρωσης της αγοράς- την σύμβαση που καταρτίζεται μεταξύ του κατόχου της οικείας άδειας παραγωγής και της ΛΑΓΗΕ ΑΕ ή της ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ, η οποία ρητώς χαρακτηρίζεται από τον νόμο ως “σύμβαση πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας”. Το γεγονός ότι ουσιώδη στοιχεία της συναπτόμενης σχέσης, μεταξύ των οποίων και το τίμημα της ηλεκτρικής ενέργειας, καθορίζονται από τον νομοθέτη, με αποτέλεσμα την περιστολή της συμβατικής ελευθερίας των εμπλεκομένων μερών, δεν αναιρεί τον χαρακτήρα της ως συμβατικής σχέσης. Ανεξαρτήτως δε του αν πράγματι πρόκειται για σύμβαση πώλησης ή για άλλο συμβατικό μόρφωμα (ενόψει των χαρακτηριστικών της, και της ιδιάζουσας θέσης της ΛΑΓΗΕ ΑΕ ή της ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ), η συναπτόμενη μεταξύ του παραγωγού ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ και της ΛΑΓΗΕ ΑΕ ή της ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ σχέση αποτελεί σύμβαση του ιδιωτικού δικαίου κατά το κρατούν οργανικό κριτήριο. Κατά συνέπεια, οι πράξεις της ΛΑΓΗΕ ΑΕ ή της ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ, με τις οποίες, κατ’ εφαρμογή των εκάστοτε ισχυουσών διατάξεων νόμου, προσδιορίζεται το οφειλόμενο στον παραγωγό τίμημα για την ηλεκτρική ενέργεια από ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ, εκδίδονται στο πλαίσιο της κατά τα ανωτέρω συμβατικής σχέσης και προκαλούν διαφορές του ιδιωτικού δικαίου. Την ως άνω συμβατική σχέση αφορούν, εξάλλου, και οι πράξεις της ΛΑΓΗΕ ΑΕ ή της ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ, με τις οποίες διαπιστώνεται η συνδρομή των προϋποθέσεων που τάσσονται με την παραγράφου ΙΓ του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014. Ως εκ τούτου, και από τις ανωτέρω πράξεις της ΛΑΓΗΕ ΑΕ ή της ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ, που δρουν κατά την έκδοσή τους ως αντισυμβαλλόμενοι σε σύμβαση του ιδιωτικού δικαίου (και όχι ως φορείς δημόσιας εξουσίας), γεννώνται διαφορές ιδιωτικού δικαίου, αρμοδιότητας των πολιτικών δικαστηρίων. Δεν ασκούν δε επιρροή, από την άποψη που ενδιαφέρει εν προκειμένω, οι σκοποί που θάλπονται με τις ως άνω διατάξεις της παραγράφου ΙΓ του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 και συνδέονται με την ομαλή λειτουργία του Ειδικού Λογαριασμού των άρθρων 40 του ν. 2773/1999 και 143 του ν. 4001/2011, εφόσον η εξυπηρέτηση σκοπών δημοσίου συμφέροντος εκ μέρους νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, το οποίο, όπως εν προκειμένω, δεν ασκεί δημόσια εξουσία, αλλά ενεργεί εντός των πλαισίων της συναλλακτικής δράσης του, δύναται να επιτευχθεί και με μέσα του ιδιωτικού δικαίου. Μειοψηφία: Ουσιώδες στοιχείο του καθεστώτος στήριξης αποτελεί ο Ειδικός Λογαριασμός, προκειμένου δε ο εν λόγω μηχανισμός να καταστεί βιώσιμος, ελήφθησαν από τον νομοθέτη μέτρα, στα οποία εντάσσονται και οι επίδικες ρυθμίσεις του ν. 4254/2014. Όταν ο φορέας που διαχειρίζεται τον Ειδικό Λογαριασμό εκδίδει αποφάσεις κατ’ εφαρμογή των ρυθμιστικών παρεμβάσεων του νομοθέτη προς μείωση του ελλείμματος του Ειδικού Λογαριασμού, ο φορέας αυτός [ΛΑΓΗΕ ΑΕ (ήδη ΔΑΠΕΕΠ ΑΕ) ή ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ για ΜΔΝ] δεν ενεργεί μόνο ως αντισυμβαλλόμενος του παραγωγού, αλλά προεχόντως κατ’ ενάσκηση δημόσιας εξουσίας, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του για την οργάνωση και τη ρύθμιση της οικείας [ατελούς] αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Συνεπώς, όταν οι φορείς [ΛΑΓΗΕ ΑΕ (ήδη ΔΑΠΕΕΠ ΑΕ) ή ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ για ΜΔΝ] εκδίδουν κατ’ εφαρμογή της παραγράφου ΙΓ του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 εκκαθαριστικά σημειώματα, ενεργούν προεχόντως, δυνάμει της δημοσίου δικαίου αρμοδιότητάς τους, προς εξυπηρέτηση σκοπού δημοσίου συμφέροντος [διασφάλιση της βιωσιμότητας του Ειδικού Λογαριασμού], και όχι δυνάμει της οιονεί συμβατικής σχέσης τους με τους παραγωγούς, η αμφισβήτηση δε της νομιμότητας των πράξεων αυτών, εν σχέσει με τη συνταγματικότητα του νομοθετικού ερείσματός τους -και όχι απλώς η αμφισβήτηση της ορθότητας και ακρίβειας του ad hoc υπολογισμού στον οποίο προβαίνει ο οικείος φορέας, με δεδομένο το επίμαχο νομοθετικό έρεισμα- γεννά ακυρωτική διοικητική διαφορά, υπαγόμενη στη δικαιοδοσία του Συμβουλίου της Επικρατείας. View full είδηση
  17. Εάν προκληθεί ζημιά σε τρίτο πρόσωπο από κτίριο όπου δεν έχει γίνει αυτοψία, οι Περιφερειακές Ενότητες θα αποζημιώσουν για καταστροφές και για ηθική βλάβη - Το ΣτΕ το απασχόλησε περίπτωση αποκόλλησης πρόσοψης κτιρίου στην Κηφισιά κατά τη διάρκεια σεισμού, που τραυμάτισε οδηγό και κατέστρεψε το αυτοκίνητό του - Το ΣτΕ απεφάνθη ότι έχει δίκιο ο οδηγός, καθώς δεν είχε γίνει αυτοψία στο κτίριο από την Πολεοδομία Οι πολεοδομικές υπηρεσίες υποχρεούνται τουλάχιστον μία φορά, κατά το στάδιο της κατασκευής και αποπεράτωσης μιας οικοδομής (και σίγουρα πριν από το στάδιο της ρευματοδότησης), να διενεργούν αυτοψία. Σε περίπτωση, όμως, που δεν υλοποιηθεί αυτή και προκληθεί ζημιά σε τρίτο πρόσωπο (π.χ. λόγω αποκόλλησης τμήματος της οικοδομής) από οικοδομή που δεν έχει ελεγχθεί, τότε υπεύθυνες να αποζημιώνουν το θύμα είναι οι περιφέρειες (πρώην νομαρχίες), σύμφωνα με το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η απόφαση του Α’ Τμήματος του ΣτΕ, ερμηνεύοντας και εφαρμόζοντας την πολεοδομική νομοθεσία, συμβάλλει στην προσπάθεια να αποτραπούν οι αυθαίρετες κατασκευές σε οικοδομές που ανεγείρονται μεν με νόμιμη οικοδομική άδεια, αλλά υπάρχουν υπερβάσεις που πολλές φορές επιβαρύνουν ανεξέλεγκτα τον φέροντα οργανισμό των κτιρίων. Παράλληλα, όμως, η απόφαση αυτή ενεργοποιεί τις πολεοδομίες ώστε να διενεργούν τους προβλεπόμενους επιτόπιους έλεγχους στις οικοδομές. Την ίδια στιγμή προστατεύει αλλά και θέτει προ των ατομικών τους ευθυνών τους απασχολούμενους στις πολεοδομίες, αφού τα ποσά που επιδικάζονται σε βάρος των Περιφερειών από τα δικαστήρια καταλογίζονται στη συνέχεια από Ελεγκτικό Συνέδριο ακόμα και σε ατομικό επίπεδο. Τον Σεπτέμβριο του 1999 οδηγός κινούνταν με το αυτοκίνητό του σε δρόμο της Νέας Κηφισιάς (περιοχή Αδάμες). Ενώ λοιπόν βρισκόταν μπροστά από τριώροφο κτίριο, έγινε ο γνωστός ισχυρός σεισμός μεγέθους 5,9 Ρίχτερ, οπότε το κτίριο πήρε κλίση και αποκολλήθηκαν μεγάλα κομμάτια της πρόσοψής του, τα οποία έπεσαν πάνω στο διερχόμενο αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα το όχημα να υποστεί μεγάλες υλικές ζημιές και ο οδηγός να τραυματιστεί σοβαρά. Τον Σεπτέμβριο του 2004 ο οδηγός κατέθεσε αγωγή στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών σε βάρος της Πολεοδομίας της Νομαρχίας Αθηνών (νυν Περιφερειακή Ενότητα), υποστηρίζοντας ότι τα όσα που υπέστησαν ο ίδιος και το αυτοκίνητό του οφείλονται αποκλειστικά σε παραλείψεις των αρμόδιων οργάνων της, τα οποία δεν ήλεγξαν, όπως όφειλαν, την επίμαχη οικοδομή μετά την αποπεράτωσή της (ή και μεταγενέστερα), ώστε να εντοπίσουν τις υπερβάσεις τής οικοδομικής της άδειας (αυθαίρετες κατασκευές) και να επιβάλουν τις προβλεπόμενες από τη νομοθεσία κυρώσεις περί ανέγερσης αυθαίρετων κατασκευών (κατεδάφιση, πρόστιμα, κ.λπ.). Επικαλέστηκε ότι το τριώροφο κτίριο ήταν κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό που προέβλεπε η οικοδομική άδεια, ενώ υπήρχαν και αποκλίσεις από τα επίσημα εγκεκριμένα από την Πολεοδομία σχέδια σε όλους τους ορόφους. Συγκεκριμένα, υποστήριξε ότι στο υπόγειο υπήρχε υπέρβαση κατά 98,24 τ.μ., στο ισόγειο κατά 14,14 τ.μ. και στον 3ο όροφο κατά 55,40 τ.μ. Την ίδια στιγμή υπήρχαν σημαντικές αποκλίσεις στον 1ο και 2ο όροφο με πρόσθετα εσωτερικά στοιχεία και διαρρυθμίσεις, ενώ γενικά υπήρχαν κατασκευαστικές πλημμέλειες που επηρέασαν καταλυτικά τη στατική δομή όλου του κτιρίου. Προσκόμισε ακόμη στο δικαστήριο στοιχεία (τεχνικές εκθέσεις και πραγματογνωμοσύνες κ.λπ.) σύμφωνα με τα οποία, «είχαν χτιστεί αυθαίρετα επιπλέον 167,78 τ.μ. και είχαν γίνει σημαντικές και αυθαίρετες αλλαγές στις εσωτερικές διαρρυθμίσεις των ορόφων και ιδίως στον 3ο όροφο και ότι το μέγεθος των βλαβών οφειλόταν σε πλημμελή κατασκευή του φέροντος οργανισμού και στην επιβάρυνση, που αυτός δέχτηκε λόγω των παραβάσεων αυτών». Κατόπιν αυτών ζήτησε να του καταβληθεί, έντοκα, αποζημίωση 44.319 ευρώ και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης εξαιτίας του τραυματισμού του και της καταστροφής του αυτοκινήτου του, όπως και το ποσό των 361.999 ευρώ για την αποκατάσταση της ζημίας του και της ηθικής βλάβης του, θεωρώντας πω ό,τι υπέστη οφείλεται «σε πράξεις και παραλείψεις οργάνων των πολεοδομικών υπηρεσιών» (συνολικά 406.318 ευρώ). Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών απέρριψε την αίτηση του οδηγού κρίνοντας ότι «ο κατασταλτικός έλεγχος δεν διενεργείται από την πολεοδομική αρχή αυτεπάγγελτα σε όλα τα κτίρια της χωρικής της αρμοδιότητας, αλλά αφού προηγουμένως υποβληθεί σε αυτήν έγγραφη δήλωση εκ μέρους του ιδιοκτήτη του έργου και του επιβλέποντος μηχανικού για τη γνωστοποίηση της (μερικής ή ολικής) περάτωσης ή της διακοπής των σχετικών οικοδομικών εργασιών». Ωστόσο, το ΣτΕ (με προεδρεύουσα τη σύμβουλο Επικρατείας Αννα Καλογεροπούλου και εισηγήτρια η επίσης σύμβουλος Επικρατείας Ολγα Ζύγουρα) αναίρεσε την εφετειακή απόφαση, ως μη νόμιμη και την ανέπεμψε για νέα κρίση στο Εφετείο. Οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι το Εφετείο έσφαλε αποφαινόμενο ότι «η αρμόδια πολεοδομική αρχή δεν ήταν υποχρεωμένη να προβεί σε κατασταλτικό ή και μεταγενέστερο έλεγχο της οικοδομής, προτού γνωστοποιηθεί σε αυτή η περάτωση ή η διακοπή των οικοδομικών εργασιών και εν γένει η υπάρχουσα πραγματική κατάσταση αυτής» και έτσι τα πολεοδομικά όργανα, «μη διενεργώντας αυτεπάγγελτα έλεγχο, ουδεμία νόμιμη υποχρέωσή τους παρέλειψαν». Κατόπιν αυτών, το ΣτΕ υπογραμμίζει ότι «οι πολεοδομικές υπηρεσίες υποχρεούνται εκ του νόμου τουλάχιστον μία φορά, κατά το στάδιο της κατασκευής και αποπερατώσεως της οικοδομής, να διενεργούν αυτοψία για να διαπιστώνουν οποιαδήποτε ασυμφωνία μεταξύ των εκτελούμενων εργασιών και των εγκριθεισών μελετών και να επισημαίνουν οποιεσδήποτε παραλείψεις και σφάλματα και να διατάξουν τη λήψη των κατάλληλων μέτρων προς επανόρθωσή τους». Συνεπώς, η εφετειακή απόφαση, κρίνοντας ότι δεν συνέτρεχε παράλειψη των πολεοδομικών αρχών να διενεργήσουν αυτοψία, «εσφαλμένως ερμήνευσε και εφήρμοσε» τις πολεοδομικές διατάξεις. View full είδηση
  18. 2η αποφαση ΣτΕ Ολ 305/2021 Μηχανικοί - Καθορισμός επαγγελματικών δικαιωμάτων ανά ειδικότητα - Μηχανικοί Παραγωγής και Διοίκησης - Μη απονομή των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Μηχανολόγων Μηχανικών - Αρχή της ισότητας - Αρχή της προστατευομένης εμπιστοσύνης ΣτΕ Ολ 3052021.pdf View full είδηση
  19. Mη νόμιμο έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, που καθορίζει τα ύψη και τους λοιπούς ειδικούς όρους και περιορισμούς δόμησης στην περιοχή Μακρυγιάννη-Κουκάκι του Δήμου Αθηναίων. Το Ε΄ Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο Παναγιώτη Ευστρατίου και εισηγητή τον πάρεδρο Δημήτρη Πυργάκη, σύμφωνα με πληροφορίες, έκρινε μη νόμιμο στο σύνολό του το επίμαχο σχέδιο Διατάγματος. Συγκεκριμένα, οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι, με το σχέδιο διατάγματος, αυξάνεται αδικαιολόγητα κατά 6,5 μέτρα το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος και φτάνει τα 21 μέτρα, κάτι που αποτελεί ανεπίτρεπτη επιδείνωση του οικιστικού περιβάλλοντος, μη συνάδουσα προς το διακηρυγμένο στόχο ελέγχου του ύψους των οικοδομών, χάριν της προστασίας του Ιερού Βράχου της Ακροπόλεως, και δεν εναρμονίζεται προς τα ύψη των γειτονικών περιοχών. Επιπλέον, επισημαίνεται ότι πρέπει μέχρι τις 11.3.2022 να κατατεθεί στο ΣτΕ νέο σχέδιο διάταγματος, καθώς αφενός τότε λήγει η προθεσμία αναστολής έκδοσης οικοδομικών αδειών στην επίμαχη περιοχή και, αφετέρου, έχουν παρέλθει 17 χρόνια από την έκδοση υπουργικής απόφασης (29.1.2004) αναοριοθέτησης του αρχαιολογικού χώρου της Αθήνας. View full είδηση
  20. Σε συνέχεια απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) και σχετικού κειμένου που με έκπληξη είδαμε ότι έχει αναρτήσει η ΕΕΤΕΜ στην ιστοσελίδα της και έχει τύχει αναπαραγωγής από μερίδα ιστοσελίδων, το Γραφείο Τύπου του ΤΕΕ διευκρινίζει τα ακόλουθα: Η απόφαση του ΣτΕ, η οποία αόριστα αναφέρεται στα κείμενα που κυκλοφορούν, είναι η υπ’αριθμόν 1754/2021 του Δ Τμήματος του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου Στην απόφαση αυτή ουδόλως περιέχεται ο,τιδήποτε θα μπορούσε με βάση την ελληνική γλώσσα και την κοινή λογική να ερμηνευτεί σύμφωνα με τους έωλους χαρακτηρισμούς και τα ανυπόστατα επιχειρήματα που παραθέτει ένας ιδιωτικός φορέας όπως η ΕΕΤΕΜ Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, ως ο μεγαλύτερος επαγγελματικός και επιστημονικός φορέας της χώρας, επίσημος – βάσει νόμου – τεχνικός σύμβουλος της Ελληνικής Πολιτείας και νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου δια του οποίου εκπροσωπούνται συλλογικά περισσότεροι από 110 χιλιάδες Διπλωματούχοι Μηχανικοί μέλη του και ταυτόχρονα δια του οποίου εκφράζεται διαχρονικά ο τεχνικός κόσμος της χώρας, οφείλει να διευκρινίσει τα εξής: Το ΣτΕ δεν αποφάσισε ποτέ ότι η συγκρότηση Μητρώου Πτυχιούχων Μηχανικών στο Τ.Ε.Ε. είναι δήθεν παράνομη. Οποιοσδήποτε τέτοιος ισχυρισμός αποτελεί αυτονόητα διασπορά ψευδών ειδήσεων και οι ισχυριζόμενοι αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων και των λόγων τους Αντιθέτως το ΣτΕ αποδέχτηκε ότι με βάση το θεσμικό πλαίσιο του ΤΕΕ η απόφαση της ΔΕ/ΤΕΕ του 2017 για τη συγκρότηση Τμήματος Αποφοίτων Σχολών Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης στο Τ.Ε.Ε κινείται στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του ΤΕΕ, έχει διακηρυκτικό χαρακτήρα και μάλιστα το ΣτΕ κρίνει ότι δεν υπήρξε λόγος ακυρώσεως και η απόφαση προσβλήθηκε απαραδέκτως, ενώ ρητώς αναφέρει ότι εξ αυτού του λόγου δεν εξετάστηκε αν το ΤΕΕ έχει το δικαίωμα ή όχι να ιδρύσει τέτοιο τμήμα Το ΣτΕ επικαλείται στο σκεπτικό του ότι θα έπρεπε της ίδρυσης Μητρώου Πτυχιούχων Μηχανικών στο ΤΕΕ να προηγηθεί η ίδρυση αντίστοιχου τμήματος σύμφωνα με τις ιδρυτικές διατάξεις του ΤΕΕ Το ΣτΕ κρίνει επίσης, με βάση το διοικητικό δίκαιο, ότι η απόφαση του ΤΕΕ για την ίδρυση του Μητρώου αυτού προς διευκόλυνση των Αποφοίτων Σχολών Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης στο Τ.Ε.Ε να χρησιμοποιούν τις συνεχώς διευρυνόμενες ηλεκτρονικές υπηρεσίες προς μηχανικούς δεν αποτελεί από μόνη της ικανή αιτιολογική βάση για τη συγκρότηση του μητρώου Με βάση κυρίως αυτούς τους δύο λόγους και εκτιμώντας ότι απαιτείται ειδική και όχι γενική διάταξη δικαίου το ΣτΕ ακυρώνει την απόφαση της ΔΕ/ΤΕΕ για τη συγκρότηση μητρώου και αντιθέτως ΔΕΝ ακυρώνει την απόφαση του 2017 που αφορά την ίδρυση Τμήματος, ανοίγοντας και νομικά, στο ανώτατο επίπεδο, το δρόμο για την συγκροτημένη νομικά προώθηση της ένταξης των Αποφοίτων Σχολών Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας Διευκρινίζεται επίσης ότι η παρεμπίπτουσα κρίση του Τμήματος του ΣτΕ για τη δυνατότητα εγγραφής ή μη φυσικών προσώπων στο Μητρώο Τεχνικών Επωνυμιών του ΤΕΕ, παράλληλα με την εγγραφή εταιρειών, δεν περιλαμβάνεται στο διατακτικό της Απόφασης του ΣτΕ και ούτως ή άλλως χρήζει περαιτέρω ερμηνείας δεδομένης της συνταγματικής ανάγκης για ισονομία μεταξύ επιχειρήσεων διαφορετικών νομικών μορφών και άλλων ρυθμίσεων της νομοθεσίας. Το ΤΕΕ, πιστό στον καταστατικό του σκοπό και τις διατάξεις της νομοθεσίας, ως οφείλει, θα συνεχίσει την προσπάθεια για τη διασφάλιση του ρόλου και του έργου των Ελλήνων Μηχανικών και τη διασφάλιση των επιπέδων τεχνικής ευθύνης που αντιστοιχούν σε όλους τους συντελεστές παραγωγής τεχνικών έργων και μελετών, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος. Το ΤΕΕ σεβόμενο τις Αποφάσεις της Δικαιοσύνης και προσηλωμένο στην παροχή και υποστήριξη της εργασίας όλου του Τεχνικού Κόσμου θα προσαρμόσει την δομή παροχής πρόσθετης υποστήριξης των Πτυχιούχων Μηχανικών σύμφωνα με την ανωτέρω Απόφαση. Όπως και το σκεπτικό της απόφασης του Δ Τμήματος του ΣτΕ αναφέρει, το ΤΕΕ θα εξετάσει και θα αποφασίσει στο επίπεδο της Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ και κατόπιν στη ΔΕ/ΤΕΕ την ίδρυση Τμήματος και ακολούθως Μητρώου Αποφοίτων Σχολών Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης στο Τ.Ε.Ε . Σημειώνεται μάλιστα ότι το ΤΕΕ παγίως προωθεί την καθιέρωση Μητρώων όλων των συντελεστών παραγωγής έργων και μελετών, δημοσίων και ιδιωτικών, προκειμένου να διασφαλίζεται το επίπεδο τεχνικής ευθύνης, το δημόσιο συμφέρον, η διαφάνεια και η λειτουργία της αγοράς. Το πράττει δε με πλήρη συναίσθηση του σκοπού του και της ευθύνης του απέναντι στο κράτος και τους πολίτες και ζητά από την Πολιτεία την ορθή και ταχεία καθιέρωση και λειτουργία τους. Όσον δε αφορά διάφορους άλλους έωλους χαρακτηρισμούς και ισχυρισμούς, το ΤΕΕ δεν αντιπαρατίθεται δημοσίως με ιδιωτικούς φορείς αλλά οφείλει να διευκρινίσει στην κοινή γνώμη τα εξής: Όποια ένωση, οποιονδήποτε προσώπων, προσφεύγει κατά του ΤΕΕ στο Συμβούλιο της Επικρατείας αναγνωρίζει έμπρακτα τον δημόσιο χαρακτήρα του Επιμελητηρίου και τη διοικητική του αρμοδιότητα Το ΤΕΕ δεν ασχολείται ούτε με τους σκοπούς που περιγράφονται στα καταστατικά σωματείων ή άλλων ιδιωτικών φορέων, ούτε με τις ιδιότητες των μελών που με βάση το Σύνταγμα ελευθέρως συγκροτούν τέτοιες ενώσεις, παρά μόνο ενισχύει όσο περισσότερο μπορεί τους Επιστημονικούς Συλλόγους των ειδικοτήτων των Διπλωματούχων Μηχανικών της χώρας και κάθε συλλογική προσπάθεια που προάγει την αναπτυξιακή πορεία της χώρας Κανένα δικαστήριο, ποσώς μάλλον το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, δεν έχει κρίνει περί «αρμοδιότητας» ιδιωτικών φορέων ή άλλων τέτοιων διατυπώσεων που ορισμένοι προσπαθούν να περιβληθούν ή να υπαινιχθούν, για να δείξουν ότι έχουν κάποια δημόσια εξουσία. Και δεν θα μπορούσε κάτι τέτοιο ποτέ να γίνει διότι αντιβαίνει τις βασικές αρχές του δικαίου, τις συνταγματικές και νομοθετικές διατάξεις αλλά και την κοινή λογική. Προκειμένου μάλιστα να γίνουν από όλους κατανοητά τα ανωτέρω, το ΤΕΕ – σε αντίθεση με άλλους δημοσιολογούντες – δίνει στη δημοσιότητα το κείμενο της απόφασης του ΣτΕ διά πάσα χρήση οποιουδήποτε δείχνει σχετικό ενδιαφέρον: StE_apofasi_1754_2021_ptyxioixoi_mixanikoi_mitroo_tmima_eetem_etall_keimeno View full είδηση
  21. Στις 13 Ιανουαρίου 2023 ορίστηκε η δικάσιμος από το Συμβούλιο της Επικρατείας, προκειμένου να συζητηθεί με την διαδικασία της πρότυπης δίκης, εκκρεμής προσφυγή με την οποία ζητείται, κατ' ουσίαν, η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος λόγω εκλείψεως των λόγων δημοσίου συμφέροντος για τους οποίους επιβλήθηκε το 2011. Με την εν λόγω προσφυγή του δικηγόρου Αθηνών Γεωργίου Πουλή προβάλλεται ότι η διατήρηση του τέλους επιτηδεύματος κατ’ άρ. 31 του ν. 3986/2011 στους ελεύθερους επαγγελματίες για το φορολογικό έτος 2020 είναι αντισυνταγματική (πλήττοντας προφανώς υπέρμετρα και δυσανάλογα τους νεότερους και πιο αδύναμους), καθώς παραβιάζει την αρχή της φορολογικής ισότητας που απορρέει από το άρθρο 4 παρ. 1 και 5 του Συντάγματος, ενώ αντίκειται και στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. Με βάση τα ανωτέρω, η αρμόδια επιτροπή δέχθηκε ότι, πράγματι, με την εν λόγω προσφυγή τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που αφορά όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες, κρίνοντας ότι το ΣτΕ πρέπει -μέσω της διαδικασίας της πρότυπης δίκης- να (επανα)τοποθετηθεί επί του ζητήματος, εάν εξακολουθούν να πληρούνται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες το τέλος επιτηδεύματος κρίθηκε συνταγματικό με την ΣτΕ Ολ. 2527/2013 και ειδικότερα, εάν εξακολουθούν να συντρέχουν οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, τους οποίους εξυπηρετούσε το τέλος επιτηδεύματος κατά το χρόνο της αρχικής θεσπίσεώς του. Η επικείμενη πρότυπη δίκη, που αναμένεται εντός των επομένων μηνών είναι ιδιαιτέρως σημαντική, αφού αφορά το σύνολο των ελεύθερων επαγγελματιών και επιχειρήσεων της χώρας. Δείτε αναλυτικά τη σχετική ανάρτηση για την υπόθεση.
  22. 2η αποφαση ΣτΕ Ολ 305/2021 Μηχανικοί - Καθορισμός επαγγελματικών δικαιωμάτων ανά ειδικότητα - Μηχανικοί Παραγωγής και Διοίκησης - Μη απονομή των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Μηχανολόγων Μηχανικών - Αρχή της ισότητας - Αρχή της προστατευομένης εμπιστοσύνης ΣτΕ Ολ 3052021.pdf
  23. Απόφαση ΣτΕ Ολ 304/2021 Μηχανικοί - Καθορισµός επαγγελµατικών δικαιωµάτων ανά ειδικότητα - Αντιστοιχία µε γνωστικά αντικείµενα - Νοµοθετική εξουσιοδότηση - Επαγγελµατική ελευθερία ΣτΕ Ολ 304_2021 Μηχανικοί - Καθορισμός επαγγελματικών δικαιωμάτων ανά ειδικότητα - Αντιστοιχία με γνωστικά αντικείμενα - Νομοθετική εξουσιοδότηση - Επαγγελματική ελευθερία.pdf
  24. Το «πράσινο φως» για τη στρατηγική τουριστική επένδυση «The Mykonos Project» της κοινοπραξίας AGC Equity Partners στην περιοχή «Καραπέτης» της Άνω Μεράς Μυκόνου άναψε το Συμβούλιο της Επικρατείας γνωμοδοτώντας θετικά επί του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για το Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ). Η επένδυση, που προβλέπει την ανέγερση ξενοδοχειακής μονάδας δυναμικότητας 192 κλινών με συνοδευτικές εγκαταστάσεις άθλησης και ευεξίας και μαρίνα σκαφών σε έκταση 60.324 στρεμμάτων, αποτελεί ήπια τουριστική ανάπτυξη υψηλών περιβαλλοντικών και πολεοδομικών χαρακτηριστικών και γι’ αυτούς τους λόγους γίνεται δεκτή η προσαρμογή στο πολεοδομικό περιβάλλον της Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) Μυκόνου. Σύμφωνα με τη ΣΜΠΕ του έργου, η δόμηση και η κάλυψη του συγκροτήματος δεν θα υπερβαίνουν τα 7.921 τ.μ. και 5.281 τ.μ., αντίστοιχα, με τον συνολικό όγκο των κτηρίων, που δεν θα υπερβαίνουν τα 7,5 μέτρα, να είναι 435,6 χιλ. τ.μ. Θα κατασκευαστούν ακόμη, 65 κατοικίες ενός δωματίου με επιφάνεια 45-50 τ.μ., 15 κατοικίες 70 τ.μ., 9 κατοικίες των 2 δωματίων 100 τ.μ., 5 κατοικίες των 3 δωματίων επιφάνειας 130 τ.μ. και μία βίλα 160 τ.μ. Επίσης, τα κτήρια, που θα αναπτυχθούν, περιλαμβάνουν: - 94 δωμάτια με σύνολο επιφάνειας περίπου 6.010 τ.μ. - Κτίριο Εισόδου, Υποδοχής και Γραφείων 250 τ.μ. - Ελληνικό Καφενείο, περίπου 100 τ.μ. - Εστιατόριο κυρίως για πρωινά γεύματα 200 τ.μ. - Εστιατόριο περίπου 160 τ.μ. - Καταστήματα περίπου 60-80 τ.μ. έκαστο - Kids Club -Παιδικός Σταθμός 150 τ.μ. - Κελί - Ταβέρνα περίπου 100 τ,μ, - Κτίριο SPA 500 τ.μ. - Υπαίθριο Θέατρο - Πισίνα 5μ. X 20 μ. - Μικρό παρεκκλήσι Αναφορικά με τον τουριστικό λιμένα, η μελέτη της επένδυσης σημειώνει ότι η χωροθέτησή του θα προσφέρει τη δυνατότητα συνδυασμού διακοπών με σκάφος και διαμονής σε ξενοδοχείο/χερσαίο κατάλυμα, που τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε άτομα υψηλής οικονομικής επιφάνειας. Η απόφαση αυτή, από την οποία προκύπτει ότι ενθαρρύνονται οι οργανωμένες τουριστικές αναπτύξεις μέσω της διαδικασίας των Στρατηγικών Επενδύσεων - ΕΣΧΑΣΕ, σηματοδοτεί ένα ελκυστικό περιβάλλον για την ανάπτυξη στη χώρα στρατηγικών επενδύσεων υψηλής προστιθέμενης αξίας και την δημιουργία τουριστικών προορισμών υψηλών προδιαγραφών με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και τη χωροταξία. Η AGC AGC Εquity Partners που είναι γνωστή στην Ελλάδα από την επένδυσή της στον Αστέρα Βουλιαγμένης εδρεύει στο Λονδίνο, και εκπροσωπεί επενδυτικά κεφάλαια από το Άμπου Ντάμπι και το Κουβέιτ. Φώτο από: https://www.mononews.gr/business/ste-prasino-fos-gia-to-the-mykonos-project-dekti-i-prosarmogi-sto-poleodomiko-perivallon-tis-zoe-mikonou
  25. Τέλος στην εξαγορά δασικών εκτάσεων από αυτούς που τις εκχέρσωσαν παράνομα και τις καλλιεργούν βάζει απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, «τινάζοντας στον αέρα» τον όλο μηχανισμό. Όπως ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δ.Υ. (ΠΕΔΔΥ), Νικόλαος Μπόκαρης, με την απόφαση 710/2020 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνονται ως αντισυνταγματικές οι ρυθμίσεις για τα ξεχερσωμένα δάση και τις δασικές εκτάσεις για γεωργική χρήση πριν και μετά το έτος 1975. Την προσφυγή στο ΣτΕ είχαν καταθέσει η ΠΕΔΔΥ και το ΓΕΩΤΕΕ και η απόφαση αφορά 2 εκατ. στρέμματα σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων τα 139.683 στρ. είναι στη Μεσσηνία. Αντισυνταγματικές διατάξεις Αρχικά, η προσφυγή είχε συζητηθεί πέρυσι στο Ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του 2014 και του 2017 με τις οποίες δόθηκε η δυνατότητα έναντι τιμήματος να γίνεται εξαγορά δασικών εκτάσεων και να καλλιεργούνται. Λόγω της σοβαρότητας, όμως, του θέματος το Τμήμα παρέπεμψε το ζήτημα στην Ολομέλεια. Ωστόσο, παρά την πρώτη απόφαση του ΣτΕ από το Ε’ τμήμα περί αντισυνταγματικότητας, η διαδικασία για τις εξαγορές από τις Δασικές Υπηρεσίες συνεχίζονταν κανονικά με εντολή του αρμόδιου υπουργείου. Προσφυγή Η τότε προσφυγή της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ) και του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ) αφορούσε στη συνταγματικότητα τεσσάρων υπουργικών αποφάσεων, με τις οποίες ορίζονται πτυχές της διαδικασίας εξαγοράς παράνομα εκχερσωμένων δασών και δασικών εκτάσεων. Οι αποφάσεις βασίζονται σε διατάξεις των νόμων 4280/2014 (που έμεινε γνωστός ως «αντιδασικός») και 4467/2017, με τις οποίες δόθηκε η πλήρους εξαγοράς εκτάσεων που εκχερσώθηκαν πριν το 1975 και αγοράς του δικαιώματος αγροτικής χρήσης για όσες εκχερσώθηκαν από το 1975 έως το 2007. Να σημειωθεί ότι η σχετική δυνατότητα έπειτα από διαδοχικές παρατάσεις έχει πλέον καταληκτική ημερομηνία έως τις 8 Αυγούστου 2020. Από την πλευρά του, ο κ. Μπόκαρης σε ανάρτησή του για τη θετική έκβαση της προσφυγής ανέφερε: «Η δικαίωση της ΠΕΔΔΥ και του ΓΕΩΤΕΕ θα έπρεπε να σηματοδοτήσει την αλλαγή στάσης των πολιτικών ηγεσιών των εκάστοτε κυβερνήσεων απέναντι στα δασικά οικοσυστήματα και, κυρίως, την ασφαλέστερη νομοθέτηση για αυτά (βλέπετε Δασικοί Χάρτες) με κριτήριο τη συνταγματική κανονικότητα». Μεσσηνία Η απόφαση του ΣτΕ αφορά εκατομμύρια στρέμματα που όχι μόνο έχουν εκχερσωθεί παράνομα και καλλιεργούνται, αλλά επιδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ το 2017, σε ρεπορτάζ της «Καθημερινής», είχε εκτιμήσει ότι οι παράνομα εκχερσωμένες εκτάσεις που επιδοτούνται ξεπερνούν τα 2 εκατ. στρέμματα. Στις περιοχές με τις περισσότερες παράνομα επιδοτούμενες εκτάσεις (από τους αναρτημένους δασικούς χάρτες) είναι και η Μεσσηνία. Πρώτος έρχεται ο Νομός Λαρίσης με 554.952 στρέμματα, ακολουθεί ο Νομός Ηλείας με 302.556 στρέμματα, η Αχαΐα με 198.227 στρ., η Λακωνία με 169.585 στρ., η Μαγνησία με 149.695 στρ. και η Μεσσηνία με 139.683 στρ. Της Βίκυς Βετουλάκη - η αρχικη απόφαση https://dasarxeio.com/2019/05/09/67376/ - η 710/2020 https://dasarxeio.com/2020/05/09/80997/ και εδώ: https://www.ethnos.gr/ellada/104963_ston-aera-oi-exagores-ekhersomenon-dasikon-ektaseon-kai-oi-agrotikes-apozimioseis
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.