Search the Community
Showing results for tags 'στε'.
-
Την προσωρινή αναστολή των οικοδομικών εργασιών για την κατασκευή δύο νέων ξενοδοχείων στην οδό Πατησίων, απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά των οικοδομικών αδειών τους έχουν προσφύγει η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) και 23 πολίτες, υποστηρίζοντας ότι τόσο οι σημειακές τροποποιήσεις του σχεδίου πόλης όσο και το ανώτατο ύψος που επετράπη (32 έναντι 24 μέτρων) και ο συντελεστής δόμησης θα οδηγήσουν σε υπέρμετρη πολεοδομική επιβάρυνση της περιοχής. Η υπόθεση αφορά τα κτίρια δύο ξενοδοχείων: μία δεκαώροφη μονάδα τριών αστέρων στη συμβολή των οδών Πατησίων και Μάρνη (εκεί όπου βρισκόταν το θέατρο Αθήναιον, το οποίο έχει κατεδαφιστεί) και μία εννεαώροφη μονάδα τεσσάρων αστέρων, στη συμβολή των οδών Ηπείρου και 3ης Σεπτεμβρίου. Τα δύο κτίρια βρίσκονται στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο, απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το 2019, η τότε ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος (Γιώργος Σταθάκης) είχε εγκρίνει τη σημειακή τροποποίηση του σχεδίου πόλης του Δήμου Αθηναίων, μετατρέποντας τις χρήσεις γης από γενική κατοικία σε πολεοδομικό κέντρο. Με τον τρόπο αυτό παρακάμφθηκε ο περιορισμός του ανώτατου αριθμού των (150) κλινών που ίσχυε στην περιοχή, δίνοντας την ευκαιρία να ανεγερθούν δύο μεγάλα ξενοδοχεία. Μετά τη «φωτογραφική» αυτή ρύθμιση, οι εξελίξεις «έτρεξαν» με γρήγορους ρυθμούς. Τον Μάρτιο του 2020 το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων εξέτασε την αρχιτεκτονική μελέτη της δεκαώροφης μονάδας και γνωμοδότησε θετικά, ενώ ακολούθησε τον Ιανουάριο του 2021 η έγκρισή της με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη. Ακολούθησε η θετική γνωμοδότηση του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Κεντρικού Τομέα Αθηνών τον Ιούλιο και τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς εκδόθηκε η οικοδομική άδεια από την υπηρεσία δόμησης του Δήμου Αθηναίων. Παράλληλα, τον Μάιο του 2021 ξεκίνησε η διαδικασία αναθεώρησης της οικοδομικής άδειας, η οποία είχε εκδοθεί το 2017 για όμορο οικόπεδο, στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο. Το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής γνωμοδότησε θετικά και ακολούθησε η αναθεώρηση της οικοδομικής άδειας (για την ανέγερση εννεαώφορου ξενοδοχείου) τον Νοέμβριο του 2021. Αξίζει να σημειωθεί ότι και τα δύο κτίρια θα ανήκουν στη γαλλική αλυσίδα ξενοδοχείων Boissée Finances, η οποία σκοπεύει να δημιουργήσει «οικονομικά» ξενοδοχεία (budget hotels) σε συνεργασία με την Accor και τα σήματά της Ibis Budget και Ibis Styles (βλ. «Κ» 28.1.22). «Φωτογραφική» ρύθμιση Οι αντιρρήσεις, που είχαν εκφραστεί και την περίοδο της «φωτογραφικής» ρύθμισης του ΥΠΕΝ, δεν άργησαν να καταλήξουν στη δικαστική οδό. Στις αρχές Ιουλίου προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας η ΕΛΛΕΤ και 23 πολίτες, ζητώντας να ακυρωθούν οι δύο οικοδομικές άδειες. Προχθές το Ε΄ τμήμα του ΣτΕ εξέδωσε προσωρινή διαταγή, με την οποία αναστέλλει τις οικοδομικές εργασίες για την κατασκευή των δύο κτιρίων μέχρι να εξεταστεί το αίτημα «παγώματος» των εργασιών από την Επιτροπή Αναστολών του ανωτάτου δικαστηρίου. Γιατί ζήτησαν οι προσφεύγοντες να ακυρωθούν οι οικοδομικές άδειες των δύο ξενοδοχείων; Σύμφωνα με την προσφυγή τους, τα δύο κτίρια θα έχουν ύψος 32 και 31,55 μέτρα αντιστοίχως, όταν το ανώτατο ύψος στην περιοχή βάσει διατάγματος του 1955 είναι τα 24 μέτρα, ο συντελεστής δόμησής τους είναι 4,8 και 4,2 αντιστοίχως, έναντι 3,7 (μέσος συντελεστής του Δήμου Αθηναίων), και οι κλίνες τους 637 και 258, έναντι 150 (που ήταν το ανώτατο όριο πριν τροποποιηθούν οι χρήσεις γης στο συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο). Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι οι δύο οικοδομικές άδειες παραβιάζουν το πολεοδομικό κεκτημένο για την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα της περιοχής ως ζώνης γενικής κατοικίας. Παράλληλα, σημαντική θέση στην προσφυγή έχει η υπέρβαση του μέγιστου επιτρεπόμενου ύψους, ζήτημα που έφερε η ΕΛΛΕΤ στο ΣτΕ και με την υπόθεση του ξενοδοχείου Coco-Μat και οδήγησε στην έκδοση ειδικού προεδρικού διατάγματος για την περιοχή Κουκακίου – Μακρυγιάννη (να σημειωθεί ότι το ΣτΕ είχε κρίνει ότι το διάταγμα του 1955 βρίσκεται ακόμη σε ισχύ και υπερισχύει του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού – ΝΟΚ). Περαιτέρω, φέρνει στο ανώτατο δικαστήριο ακόμη μία «προβληματική» πτυχή του ΝΟΚ, που δεν έχει κριθεί έως τώρα: τη μη προσμέτρηση στον συντελεστή δόμησης των υπόγειων και κοινόχρηστων χώρων του κτιρίου, μια ρύθμιση-δώρο στους εργολάβους, αφού οδήγησε σταδιακά στο «ψήλωμα» υφιστάμενων και νέων κτιρίων σε όλη την Αθήνα. View full είδηση
-
Την προσωρινή αναστολή των οικοδομικών εργασιών για την κατασκευή δύο νέων ξενοδοχείων στην οδό Πατησίων, απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά των οικοδομικών αδειών τους έχουν προσφύγει η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) και 23 πολίτες, υποστηρίζοντας ότι τόσο οι σημειακές τροποποιήσεις του σχεδίου πόλης όσο και το ανώτατο ύψος που επετράπη (32 έναντι 24 μέτρων) και ο συντελεστής δόμησης θα οδηγήσουν σε υπέρμετρη πολεοδομική επιβάρυνση της περιοχής. Η υπόθεση αφορά τα κτίρια δύο ξενοδοχείων: μία δεκαώροφη μονάδα τριών αστέρων στη συμβολή των οδών Πατησίων και Μάρνη (εκεί όπου βρισκόταν το θέατρο Αθήναιον, το οποίο έχει κατεδαφιστεί) και μία εννεαώροφη μονάδα τεσσάρων αστέρων, στη συμβολή των οδών Ηπείρου και 3ης Σεπτεμβρίου. Τα δύο κτίρια βρίσκονται στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο, απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το 2019, η τότε ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος (Γιώργος Σταθάκης) είχε εγκρίνει τη σημειακή τροποποίηση του σχεδίου πόλης του Δήμου Αθηναίων, μετατρέποντας τις χρήσεις γης από γενική κατοικία σε πολεοδομικό κέντρο. Με τον τρόπο αυτό παρακάμφθηκε ο περιορισμός του ανώτατου αριθμού των (150) κλινών που ίσχυε στην περιοχή, δίνοντας την ευκαιρία να ανεγερθούν δύο μεγάλα ξενοδοχεία. Μετά τη «φωτογραφική» αυτή ρύθμιση, οι εξελίξεις «έτρεξαν» με γρήγορους ρυθμούς. Τον Μάρτιο του 2020 το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων εξέτασε την αρχιτεκτονική μελέτη της δεκαώροφης μονάδας και γνωμοδότησε θετικά, ενώ ακολούθησε τον Ιανουάριο του 2021 η έγκρισή της με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη. Ακολούθησε η θετική γνωμοδότηση του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Κεντρικού Τομέα Αθηνών τον Ιούλιο και τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς εκδόθηκε η οικοδομική άδεια από την υπηρεσία δόμησης του Δήμου Αθηναίων. Παράλληλα, τον Μάιο του 2021 ξεκίνησε η διαδικασία αναθεώρησης της οικοδομικής άδειας, η οποία είχε εκδοθεί το 2017 για όμορο οικόπεδο, στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο. Το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής γνωμοδότησε θετικά και ακολούθησε η αναθεώρηση της οικοδομικής άδειας (για την ανέγερση εννεαώφορου ξενοδοχείου) τον Νοέμβριο του 2021. Αξίζει να σημειωθεί ότι και τα δύο κτίρια θα ανήκουν στη γαλλική αλυσίδα ξενοδοχείων Boissée Finances, η οποία σκοπεύει να δημιουργήσει «οικονομικά» ξενοδοχεία (budget hotels) σε συνεργασία με την Accor και τα σήματά της Ibis Budget και Ibis Styles (βλ. «Κ» 28.1.22). «Φωτογραφική» ρύθμιση Οι αντιρρήσεις, που είχαν εκφραστεί και την περίοδο της «φωτογραφικής» ρύθμισης του ΥΠΕΝ, δεν άργησαν να καταλήξουν στη δικαστική οδό. Στις αρχές Ιουλίου προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας η ΕΛΛΕΤ και 23 πολίτες, ζητώντας να ακυρωθούν οι δύο οικοδομικές άδειες. Προχθές το Ε΄ τμήμα του ΣτΕ εξέδωσε προσωρινή διαταγή, με την οποία αναστέλλει τις οικοδομικές εργασίες για την κατασκευή των δύο κτιρίων μέχρι να εξεταστεί το αίτημα «παγώματος» των εργασιών από την Επιτροπή Αναστολών του ανωτάτου δικαστηρίου. Γιατί ζήτησαν οι προσφεύγοντες να ακυρωθούν οι οικοδομικές άδειες των δύο ξενοδοχείων; Σύμφωνα με την προσφυγή τους, τα δύο κτίρια θα έχουν ύψος 32 και 31,55 μέτρα αντιστοίχως, όταν το ανώτατο ύψος στην περιοχή βάσει διατάγματος του 1955 είναι τα 24 μέτρα, ο συντελεστής δόμησής τους είναι 4,8 και 4,2 αντιστοίχως, έναντι 3,7 (μέσος συντελεστής του Δήμου Αθηναίων), και οι κλίνες τους 637 και 258, έναντι 150 (που ήταν το ανώτατο όριο πριν τροποποιηθούν οι χρήσεις γης στο συγκεκριμένο οικοδομικό τετράγωνο). Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι οι δύο οικοδομικές άδειες παραβιάζουν το πολεοδομικό κεκτημένο για την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα της περιοχής ως ζώνης γενικής κατοικίας. Παράλληλα, σημαντική θέση στην προσφυγή έχει η υπέρβαση του μέγιστου επιτρεπόμενου ύψους, ζήτημα που έφερε η ΕΛΛΕΤ στο ΣτΕ και με την υπόθεση του ξενοδοχείου Coco-Μat και οδήγησε στην έκδοση ειδικού προεδρικού διατάγματος για την περιοχή Κουκακίου – Μακρυγιάννη (να σημειωθεί ότι το ΣτΕ είχε κρίνει ότι το διάταγμα του 1955 βρίσκεται ακόμη σε ισχύ και υπερισχύει του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού – ΝΟΚ). Περαιτέρω, φέρνει στο ανώτατο δικαστήριο ακόμη μία «προβληματική» πτυχή του ΝΟΚ, που δεν έχει κριθεί έως τώρα: τη μη προσμέτρηση στον συντελεστή δόμησης των υπόγειων και κοινόχρηστων χώρων του κτιρίου, μια ρύθμιση-δώρο στους εργολάβους, αφού οδήγησε σταδιακά στο «ψήλωμα» υφιστάμενων και νέων κτιρίων σε όλη την Αθήνα.
-
Αναταράξεις στην εκτός σχεδίου δόμηση φέρνει η πρόσφατη απόφαση 176/2023 του Συμβουλίου της Επικρατείας, σχετικά με την εκτός σχεδίου δόμηση. Συγκεκριμένα, το ανώτατο δικαστήριο, εξετάζοντας υπόθεση που έφτασε στο ΣτΕ, μετά από μία καταγγελία για την δόμηση οικοπέδου σε εκτός Σχεδίου περιοχή στην Πάτμο, χωρίς πρόσβαση σε αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό, αποφάσισε ότι δεν αρκεί το ελάχιστο εμβαδόν των 4 στρεμμάτων, αλλά απαιτείται, ήδη από το 1985, και η ύπαρξη προσώπου σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) για την δόμηση ενός ακινήτου. Επισημαίνει δε, ότι αυτό ισχύει, γιατί από το Σύνταγμα οι εκτός σχεδίου περιοχές «δεν έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, τη δόμηση ή την τουριστική εκμετάλλευση, αλλά τη γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση και την αναψυχή του κοινού». Τι ισχύει με την απόφαση του ΣτΕ; -Καταρχήν, η απόφαση έχει άμεση εφαρμογή για την συγκεκριμένη υπόθεση που εκδικάστηκε. -Δεύτερον δεν έχει αναδρομή ισχύ. Δηλαδή δεν ανακαλούνται και δεν είναι άκυρες οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί από τα Πολεοδομικά Γραφεία κατά το. Όμως κινδυνεύουν ιδιοκτήτες ακινήτων, μετά από συγκεκριμένη προσφυγή στο ΣτΕ λόγω αντιδικίας, να τους ακυρωθεί η οικοδομική άδεια και να κριθεί κατεδαφιστέο το κτίσμα. -Τρίτον δημιουργείται νομολογιακό προηγούμενο, που δεν μπορεί να μην το σεβαστεί η διοίκηση γιατί κατά το σκεπτικό της απόφασης δεν νοείται, ούτε οι πολίτες να επιδιώκουν την οικοδόμηση οικοπέδων που δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις, ούτε οι Πολεοδομίες να εκδίδουν οικοδομικές άδειες γι’ αυτές. Κατ’ επέκταση, δεν μπορούν να διεκδικήσουν αποζημίωση, καθώς ο κανόνας αυτός θεωρείται «προβλέψιμος για τους επιμελείς αγοραστές». -Η πολιτεία, αφού μελετήσει προσεκτικά και αναλύσει το σκεπτικό της απόφασης, οφείλει να πάρει μια νομοθετική πρωτοβουλία που θα σέβεται τη νομολογία του ΣτΕ και θα δίνει και διέξοδο στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε, διότι με ευθύνη της δεν έχει καθοριστεί το δίκτυο κοινοχρήστων δρόμων στις εκτός σχεδίου περιοχές αφήνοντας να μεταβιβάζονται και να φορολογούνται ως οικόπεδα, ακίνητα εκτός σχεδίου εδώ και πενήντα χρόνια. Επίσης θα πρέπει να δημιουργήσει και ασφάλεια πολεοδομικού δικαίου και να μην σύρονται στα δικαστήρια ιδιοκτήτες ακινήτων από ανταγωνιστές και κακούς γείτονες. Ποιες είναι οι άμεσες συνέπειες της απόφασης του ΣτΕ ; Σταματούν οι αγοραπωλησίες και συμβόλαια για ακίνητα στις εκτός σχεδίου περιοχές όλης της χώρας, που βασίζονταν στην παραδοχή ότι αυτά τα ακίνητα έχουν δικαίωμα έκδοσης νόμιμης οικοδομικής άδειας, που τώρα ανατρέπεται από την νέα απόφαση του ΣτΕ. Δεν εκδίδονται από τα Πολεοδομικά γραφεία της χώρας ( Υπηρεσίες Δόμησης ) προεγκρίσεις δόμησης και άδειες δόμησης σε ακίνητα εκτός σχεδίου πόλης και οικισμών , τα οποία δημιουργήθηκαν μεταξύ της ισχύος του Π.Δ. της 24-31.5.1985 και του ν. 3212/2003 και έχουν εμβαδό μεγαλύτερο των 4000 τ.μ. χωρίς πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο. Παγώνουν χιλιάδες μικρές και μεγάλες επενδύσεις, κυρίως τουριστικές, που έχουν ενταχθεί στον Αναπτυξιακό νόμο, διότι πλέον δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ρυθμίσεις για την εκτός σχεδίου δόμηση και να εκδώσουν οικοδομικές άδειες και να χτίσουν με ασφάλεια δικαίου. Σε ποιους δρόμους κτίζουν σήμερα τα εκτός σχεδίου γήπεδα ; Προκειμένου να στοιχειοθετηθεί αρτιότητα και οικοδομησιμότητα σε ένα γήπεδο, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες κατά περίπτωση προϋποθέσεις: Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε Διεθνείς, Εθνικούς ή Επαρχιακούς δρόμους, που εξ ορισμού είναι κοινόχρηστοι, απαιτείται ελάχιστο πρόσωπο 45,00μ., ελάχιστο βάθος 50,00 μ. και ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ.μ. Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε Δημοτικούς ή Κοινοτικούς δρόμους κατά τον ορισμό των Δ/ξεων του Π.Δ. 25/28-11-1929, σε συνδυασμό με το Π.Δ. 24/31-5-85, απαιτείται επίσης ελάχιστο πρόσωπο 45,00 μ., ελάχιστο βάθος 50,00 μ., ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ. μ. και απαίτηση οι δρόμοι αυτοί να έχουν τεκμηριωμένα τεθεί σε κοινή χρήση με οποιοδήποτε νόμιμο τρόπο, ή να έχουν καταστεί κοινόχρηστοι με σχετικές Πράξεις της Διοίκησης, ή να έχουν αναγνωριστεί ως «Κύριοι ή Μοναδικοί», ή να έχουν διαπιστωθεί με Πράξη της Διοίκησης ως δρόμοι που προϋφίστανται του 1923. Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε αγροτικούς δρόμους απαιτείται ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ.μ., ελάχιστο πρόσωπο 25,00 μ. και βεβαίως τεκμηρίωση κοινοχρησίας, μέσω της διαδικασίας διαπίστωσής τους «ως προϋφιστάμενοι του 1923», ή άλλης νόμιμης διαδικασίας. Γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε δρόμους σε περιοχές που δεν ισχύουν ειδικά Διατάγματα : α. Πρόσωπο σε δρόμους οριακούς των εγκεκριμένων σχεδίων, που καθορίζονται από αυτά με ρυμοτομικές γραμμές, β. Δρόμους που έχουν κατασκευαστεί από Υπηρεσίες του Δημοσίου μέσα από νόμιμες διαδικασίες και επιτρέπουν την πρόσβαση σε σημαντικά έργα, ακτές, Αρχαιολογικούς χώρους, κλπ, γ. Δρόμους που προβλέπονται από Προγράμματα αναδασμού του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δ. Δρόμους που έχουν κατασκευαστεί – διαμορφωθεί σε καθορισμένη ζώνη παραλίας, απαιτείται ελάχιστο πρόσωπο 25,00 μ. και τεκμηρίωση ότι οι δρόμοι αυτοί έχουν καταστεί κοινόχρηστοι, ή έχουν τεθεί σε κοινή χρήση, με νόμιμο τρόπο και διαδικασίες. Πως αποδεικνύεται ότι ένας Δρόμος είναι προϋφιστάμενος του 1923 ; Με παλιά συμβόλαια, που ανάγονται στο έτος 1923, στα οποία να επεξηγούνται αναλυτικά τα τεκμήρια από τα οποία αποδεικνύεται ότι η οδός ήταν προϋφιστάμενη του 1923. Δηλαδή να γίνεται στο συμβόλαιο ειδική μνεία ότι συνορεύει το ακίνητο με δρόμο. Σε περίπτωση που η ιδιοκτησία στερείται παλιού τίτλου αλλά γίνεται αναφορά στον δρόμο στο συμβόλαιο όμορου ιδιοκτήτη . Με απόσπασμα του χάρτη ΓΥΣ του 1945, στο οποίο να απεικονίζεται η οδός, με συγκεκριμένη αρχή και τέλος . Ποιοι δρόμοι προβλέπεται να χαρακτηριστούν κοινόχρηστοι ; Για να αντιμετωπίσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος αυτό το μεγάλο και χρονίζον πρόβλημα της έλλειψης χαρακτηρισμού των κοινοχρήστων δρόμων στις εκτός σχεδίου περιοχές, προχώρησε στην υπογραφή σχετικής Υπουργικής Απόφασης ( ΦΕΚ 2671/Β/31-5-2022) με την οποία καθορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές, τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις για τη σύνταξη των μελετών καταγραφής του υπάρχοντος οδικού δικτύου της χώρας. Επίσης από το Υπουργείο καθορίστηκαν και οι πρώτες περιοχές, στις οποίες θα ξεκινήσει άμεσα η εκπόνηση μελετών Αναγνώρισης Οδών και αφορά εξήντα εννέα (69) Δήμους και ειδικότερα Δημοτικές Ενότητες , που είναι νησιωτικές περιοχές με έντονη την οικιστική πίεση και τουριστική εκμετάλλευση. Με ποια βασικά κριτήρια θα γίνει η αναγνώριση του κοινόχρηστου οδικού δικτύου ; Τα βασικά κριτήρια κατά τη διαδικασία της καταγραφής του οδικού δικτύου είναι: -Η θέση των οδικών τμημάτων ως προς το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή/και ως προς τα όρια των οριοθετημένων οικισμών. -Αν τα οδικά τμήματα περιλαμβάνονται στο ήδη αναγνωρισμένο ή χαρακτηρισμένο οδικό δίκτυο της ΔΕ. -Αν υφίστανται με τη βούληση της πολιτείας ή με άλλον νόμιμο τρόπο και λογίζονται ως κοινόχρηστες -Αν έχουν αποτυπωθεί ως οδοί στα κτηματολογικά διαγράμματα του Εθνικού Κτηματολογίου σε λειτουργούν Κτηματολόγιο άνω της πενταετίας. -Αν έχουν κριθεί ως κοινόχρηστες δυνάμει αμετάκλητης δικαστικής αποφάσεως που αφορούσε και την κοινοχρησία της οδού ή/και -Αν εμφανίζονται σε αεροφωτογραφίες πλησιέστερης ημερομηνίας προ 27.07.1977. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected]
- 51 comments
-
- στε
- εκτός σχεδίου
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Η διαχειριστική μελέτη, η οποία εγκρίθηκε με την πρώτη προσβαλλόμενη πράξη, αφορά το «Πεδίον του Άρεως», κοινόχρηστο χώρο μεγάλης έκτασης (221.308 τ.μ.), ο οποίος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υπαίθριους χώρους του κέντρου των Αθηνών, είναι το δεύτερο σε έκταση πάρκο της περιοχής των Αθηνών, με σημαντική βλάστηση, και αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς υπερτοπικούς χώρους πρασίνου και άθλησης της πρωτεύουσας. Συνιστά αναπόσπαστο τμήμα μεγάλων ενοτήτων πρασίνου με συνεχόμενη και πυκνή βλάστηση, κυρίως στην περιοχή του κέντρου. Η ευρύτερη περιοχή του Πεδίου του Άρεως χαρακτηρίζεται ως οικιστική περιοχή με πολυώροφα κτήρια, καταστήματα αλλά και χώρους πρασίνου. Κατά τη διαχειριστική μελέτη, το Πεδίο του Άρεως παρουσιάζει εξαιρετικά μορφολογικά χαρακτηριστικά που το καθιστούν στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος με ιδιαίτερη σημασία και αναμφισβήτητη αισθητική αξία, μπορεί δε να καλύψει ποικιλία δραστηριοτήτων με υπερτοπική σημασία ως χοίρος ήπιας αναψυχής και περιπάτου. Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα των κατοίκων της ευρύτερης και όχι μόνο περιοχής. Διαμορφώθηκε ως Άλσος-Πάρκο το πρώτο ήμισυ του προηγούμενου αιώνα και έχει συνδεθεί με σημαντικά ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα της εποχής. Ο αρχικός σχεδιασμός του είναι χαρακτηριστικός της τότε περιόδου και το κατατάσσει στα πάρκα περιπάτου. Εντός του χώρου που καταλαμβάνει υφίστανται νεώτερα μνημεία, διατηρητέα κτήρια και τοπόσημα, κλειστό θέατρο, ενώ λειτουργούν και ανοικτό θερινό θέατρο 2.000 θέσεων και χώροι συνάθροισης κοινού. Οι υφιστάμενες υποδομές και εγκαταστάσεις, οι οποίες θεωρούνται συμβατές, κατά τη διαχειριστική μελέτη, με τον δασικό κοινόχρηστο χαρακτήρα του πάρκου – άλσους, έχουν συνολικό εμβαδόν 10.840.38 τ.μ., επιτρέπονται δε νέα έργα (συνολικού εμβαδού 6.884,44 τ.μ.) ή αναπλάσεις, πέραν της συντήρησης και της ανακατασκευής των υφισταμένων υποδομών. Ωστόσο, μολονότι το Πεδίο του Άρεως, βάσει των ως άνω ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του, αποτελεί πάρκο με ιδιαίτερη περιβαλλοντική και ιστορική σημασία, ευρισκόμενο εντός ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένης περιοχής, η μελέτη διαχείρισης για την προστασία και ανάδειξή του, προβλέπουσα ειδικές χρήσεις γης σε πολλά από τα τμήματά του ούτε υποβλήθηκε σε περιβαλλοντικό προέλεγχο για την υποβολή σε στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση, ως σχέδιο ή πρόγραμμα, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 5 της Κ.Υ.Α. 107017/28.8.2006, ούτε, στη συνέχεια, υπήχθη σε διαδικασία προκαταρκτικού ελέγχου (screening), προκειμένου να υπαχθεί σε περιβαλλοντική αδειοδότηση ως προβλέπουσα έργο ανάπλασης σημαντικού άλσους, δηλαδή «έργου αστικής ανάπτυξης» κατά τις κρίσιμες περί περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων έργων ή δραστηριοτήτων διατάξεις (ν. 4014/2011 και τις κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου αυτού υπουργικές αποφάσεις). Η δε τήρηση της μνημονευόμενης στη σκέψη 24 διαδικασίας, στην προκειμένη περίπτωση, είναι επιβεβλημένη, αφενός διότι, με την πρώτη προσβαλλόμενη πράξη επιτρέπεται ως συμβατή με τον δασικό και κοινόχρηστο χαρακτήρα του πάρκου, η, ομοίως (βάσει των στοιχείων του φακέλου) μη υπαχθείσα σε περιβαλλοντική αδειοδότηση, λειτουργία ανοικτού – υπαίθριου θεάτρου 2.000 περίπου θέσεων, δηλαδή δραστηριότητα που συνεπάγεται σημαντικές οχλήσεις για τους περίοικους, και αφετέρου για τον λόγο ότι η δασική υπηρεσία εσφαλμένα υπέλαβε ότι ο χώρος του «Άλσους» στο Πεδίο του Άρεως, με την Π.Υ.Σ. 102/24.7.1971, επέχουσα θέση «ισχύοντος Ρυμοτομικού Σχεδίου», έχει μετατραπεί σε «χώρο δημοσίων θεαμάτων», αυτοτελή και ξεχωριστό από το υπόλοιπο Πεδίο του Άρεως, ως προς τις επιτρεπόμενες χρήσεις του. Και τούτο, διότι, όπως έχει κριθεί με την 2568/1981 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η 102/24.7.1971 Π.Υ.Σ., ανεχόμενη, κατ’ εξαίρεσιν, τη λειτουργία δημοσίων θεαμάτων εν ιός κοινοχρήστων εκτάσεων, ουδόλως μετέβαλε ή αναίρεσε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της έκτασης που καταλαμβάνει το Θέατρο «Άλσος» και ο περιβάλλων χώρος αυτού. Μολονότι δε η δραστηριότητα αυτή, όπως προαναφέρθηκε, αναπτύσσεται εντός κοινόχρηστου χώρου με δασικό χαρακτήρα, η Διεύθυνση Δασών Αθηνών, αρνούμενη να ασκήσει τη σχετική αρμοδιότητά της, δεν εξέτασε «ποια είναι τα δημόσια θεάματα και ποιες είναι οι επιτρεπτές εγκαταστάσεις εντός των χώρων δημοσίων θεαμάτων», θεωρώντας, εσφαλμένος, ότι «εκφεύγει του γνωστικού αντικειμένου και αρμοδιότητητάς της», όπως ρητώς ανέφερε στην εισήγησή της. Με τα δεδομένα αυτά, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διοίκηση ουδέποτε ερεύνησε αν η εγκριθείσα μελέτη, με το συγκεκριμένο περιεχόμενο, έχει σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, ούτε, κατά συνέπεια, την υπέβαλε σε διαβούλευση με το κοινό υπό τις ειδικές διατάξεις της οικείας περιβαλλοντικής νομοθεσίας, η δε δασική υπηρεσία εκτίμησε εσφαλμένως το πολεοδομικό καθεστώς που διέπει το Πεδίο του Άρεως, και ειδικώς την έκταση που καταλαμβάνει το θέατρο «Άλσος» και ο περιβάλλων χώρος αυτού, χωρίς να εξετάσει τόσο τη συμβατότητα της λειτουργίας του, ως χώρου «δημοσίων θεαμάτων» χρησιμοποιούμενου από 2.000 θεατές, προς τον κοινόχρηστο δασικό χαρακτήρα του πάρκου, όσο και τη νομιμότητά του, καθώς ουδέποτε το θέατρο αυτό είχε αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά (κατόπιν μάλιστα τήρησης διαδικασίας διαβούλευσης), η πρώτη προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε μη νομίμως και πρέπει για τους λόγους αυτούς να ακυρωθεί. Είναι, εξάλλου, απορριπτέοι οι ισχυρισμοί της παρεμβαίνουσας εταιρείας ότι το επίμαχο «κέντρο ψυχαγωγίας» προϋφίσταται, ότι έχουν εκδοθεί νόμιμες οικοδομικές άδειες και ότι δεν εγκρίνεται το πρώτον η εγκατάστασή του με την διαχειριστική μελέτη, η οποία απλώς αναφέρεται σ’ αυτό και δεν ρυθμίζει τη λειτουργία του. Και τούτο, διότι, εφόσον κατά τα γενόμενα ανωτέρω δεκτά, επιβάλλεται ο έλεγχος τον επιτρεπτού ανέγερσης κατασκευών ή χωροθέτησης δραστηριοτήτων σε ορισμένο πάρκο ή άλσος από την άποψη της συμβατότητας αυτών προς τις ισχύουσες στην περιοχή αυτή χρήσεις τόσο κατά το στάδιο της χορήγησης οικοδομικών αδειών και αδειών εγκατάστασης, ίδρυσης ή λειτουργίας, κατά περίπτωση, όσο και κατά το στάδιο της εγκρίσεως της διαχειριστικής μελέτης, δεν τίθεται στην προκειμένη περίπτωση ζήτημα εφαρμογής των αρχών της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της σταθερότητας των διοικητικών καταστάσεων. Διάφορο, δε, είναι το ζήτημα της τυχόν υποχρέωσης αποζημιώσεως κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισ. Ν.Α.Κ. του καλόπιστου δικαιούχου των οικοδομικών αδειών, αδειών εγκατάστασης, ίδρυσης ή λειτουργίας επιχειρήσεων από το υπαιτίως ενεργήσαν ή παραλείψαν όργανο, εφόσον, βέβαια συντρέχουν οι κατά νόμο προϋποθέσεις. Απορριπτέος, τέλος, είναι και ο ισχυρισμός των παρεμβαινόντων ότι έλαβε χώρα διαβούλευση σε σχέση με την διαχειριστική μελέτη, ειδικώς δε στην 7η Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής, στις 14.3.2019, και ότι, μάλιστα, σε αυτήν είχε συμμετάσχει εκπρόσωπος της αιτούσας ένωσης προσώπων (και πρώτος εκ των αιτούντων), ανατιθέμενος στο περιεχόμενο της διαχειριστικής μελέτης. Και τούτο, αφενός διότι η άτυπη αυτή συμμετοχή στη διαδικασία έγκρισης της διαχειριστικής μελέτης δεν είναι δυνατόν να υποκαταστήσει τις προβλεπόμενες, κατά περίπτωση, από τις διαδικασίες διαβούλευσης που παραλείφθηκαν, στην προκειμένη περίπτωση, και αφετέρου διότι η διαχειριστική μελέτη επανυποβλήθηκε στη συνέχεια, με ουσιώδεις μεταβολές, ενώ συντάχθηκε και συμπληρωματικό τεύχος, χωρίς τα νέα αυτά στοιχεία να τεθούν εκ νέου υπόψη του κοινού. Ακυρωτέα είναι και η δεύτερη προσβαλλόμενη πράξη με την οποία ανακλήθηκε η απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής περί κατεδάφισης-απομάκρυνσης αυθαιρέτων κατασκευών στη δημόσια – αναδασωτέα έκταση του άλσους του Πεδίου του Άρεως. Και τούτο, διότι, όπως προκύπτει από την εισήγηση της Διεύθυνσης Δασών Αθηνών, η αιτιολογία της πράξης αυτής βασίζεται στην, κατά τα ανωτέρω, παρανόμως εκδοθείσα απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής περί εγκρίσεως της διαχειριστικής μελέτης για το Πεδίο του Άρεως, η οποία, επίσης, χωρίς νόμιμη αιτιολογία, δοθέντος ότι δεν ερευνήθηκε από τη Διοίκηση αν έπρεπε να προηγηθεί αυτής στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση ή περιβαλλοντική αδειοδότηση, είχε, κατ’ ουσίαν, ως αποτέλεσμα τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων κατασκευών εντός κοινόχρηστων, δασικού χαρακτήρα, εκτάσεων, προβλέποντας, μεταξύ άλλων, την εγκατάσταση φυλακίου στη θέση αυθαίρετως ανεγερθέντος ξύλινου οικίσκου που χρησίμευε ως εκδοτήριο εισιτηρίων και την περίφραξη κοινοχρήστου τμήματος του άλσους, χάριν της προστασίας παρακείμενου χώρου δημοσίων θεαμάτων, ο οποίος επίσης δεν έχει αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά. Όλη η απόφαση εδώ: https://nomosphysis.org.gr/22407/ste-1110-2023-paranomes-oi-apofaseis-gia-tin-anadeiksi-kai-prostasia-toy-parkoy-pedion-toy-areos/
-
- πεδίον του άρεως
- στε
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Η διαχειριστική μελέτη, η οποία εγκρίθηκε με την πρώτη προσβαλλόμενη πράξη, αφορά το «Πεδίον του Άρεως», κοινόχρηστο χώρο μεγάλης έκτασης (221.308 τ.μ.), ο οποίος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υπαίθριους χώρους του κέντρου των Αθηνών, είναι το δεύτερο σε έκταση πάρκο της περιοχής των Αθηνών, με σημαντική βλάστηση, και αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς υπερτοπικούς χώρους πρασίνου και άθλησης της πρωτεύουσας. Συνιστά αναπόσπαστο τμήμα μεγάλων ενοτήτων πρασίνου με συνεχόμενη και πυκνή βλάστηση, κυρίως στην περιοχή του κέντρου. Η ευρύτερη περιοχή του Πεδίου του Άρεως χαρακτηρίζεται ως οικιστική περιοχή με πολυώροφα κτήρια, καταστήματα αλλά και χώρους πρασίνου. Κατά τη διαχειριστική μελέτη, το Πεδίο του Άρεως παρουσιάζει εξαιρετικά μορφολογικά χαρακτηριστικά που το καθιστούν στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος με ιδιαίτερη σημασία και αναμφισβήτητη αισθητική αξία, μπορεί δε να καλύψει ποικιλία δραστηριοτήτων με υπερτοπική σημασία ως χοίρος ήπιας αναψυχής και περιπάτου. Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα των κατοίκων της ευρύτερης και όχι μόνο περιοχής. Διαμορφώθηκε ως Άλσος-Πάρκο το πρώτο ήμισυ του προηγούμενου αιώνα και έχει συνδεθεί με σημαντικά ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα της εποχής. Ο αρχικός σχεδιασμός του είναι χαρακτηριστικός της τότε περιόδου και το κατατάσσει στα πάρκα περιπάτου. Εντός του χώρου που καταλαμβάνει υφίστανται νεώτερα μνημεία, διατηρητέα κτήρια και τοπόσημα, κλειστό θέατρο, ενώ λειτουργούν και ανοικτό θερινό θέατρο 2.000 θέσεων και χώροι συνάθροισης κοινού. Οι υφιστάμενες υποδομές και εγκαταστάσεις, οι οποίες θεωρούνται συμβατές, κατά τη διαχειριστική μελέτη, με τον δασικό κοινόχρηστο χαρακτήρα του πάρκου – άλσους, έχουν συνολικό εμβαδόν 10.840.38 τ.μ., επιτρέπονται δε νέα έργα (συνολικού εμβαδού 6.884,44 τ.μ.) ή αναπλάσεις, πέραν της συντήρησης και της ανακατασκευής των υφισταμένων υποδομών. Ωστόσο, μολονότι το Πεδίο του Άρεως, βάσει των ως άνω ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του, αποτελεί πάρκο με ιδιαίτερη περιβαλλοντική και ιστορική σημασία, ευρισκόμενο εντός ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένης περιοχής, η μελέτη διαχείρισης για την προστασία και ανάδειξή του, προβλέπουσα ειδικές χρήσεις γης σε πολλά από τα τμήματά του ούτε υποβλήθηκε σε περιβαλλοντικό προέλεγχο για την υποβολή σε στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση, ως σχέδιο ή πρόγραμμα, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 5 της Κ.Υ.Α. 107017/28.8.2006, ούτε, στη συνέχεια, υπήχθη σε διαδικασία προκαταρκτικού ελέγχου (screening), προκειμένου να υπαχθεί σε περιβαλλοντική αδειοδότηση ως προβλέπουσα έργο ανάπλασης σημαντικού άλσους, δηλαδή «έργου αστικής ανάπτυξης» κατά τις κρίσιμες περί περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων έργων ή δραστηριοτήτων διατάξεις (ν. 4014/2011 και τις κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου αυτού υπουργικές αποφάσεις). Η δε τήρηση της μνημονευόμενης στη σκέψη 24 διαδικασίας, στην προκειμένη περίπτωση, είναι επιβεβλημένη, αφενός διότι, με την πρώτη προσβαλλόμενη πράξη επιτρέπεται ως συμβατή με τον δασικό και κοινόχρηστο χαρακτήρα του πάρκου, η, ομοίως (βάσει των στοιχείων του φακέλου) μη υπαχθείσα σε περιβαλλοντική αδειοδότηση, λειτουργία ανοικτού – υπαίθριου θεάτρου 2.000 περίπου θέσεων, δηλαδή δραστηριότητα που συνεπάγεται σημαντικές οχλήσεις για τους περίοικους, και αφετέρου για τον λόγο ότι η δασική υπηρεσία εσφαλμένα υπέλαβε ότι ο χώρος του «Άλσους» στο Πεδίο του Άρεως, με την Π.Υ.Σ. 102/24.7.1971, επέχουσα θέση «ισχύοντος Ρυμοτομικού Σχεδίου», έχει μετατραπεί σε «χώρο δημοσίων θεαμάτων», αυτοτελή και ξεχωριστό από το υπόλοιπο Πεδίο του Άρεως, ως προς τις επιτρεπόμενες χρήσεις του. Και τούτο, διότι, όπως έχει κριθεί με την 2568/1981 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η 102/24.7.1971 Π.Υ.Σ., ανεχόμενη, κατ’ εξαίρεσιν, τη λειτουργία δημοσίων θεαμάτων εν ιός κοινοχρήστων εκτάσεων, ουδόλως μετέβαλε ή αναίρεσε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της έκτασης που καταλαμβάνει το Θέατρο «Άλσος» και ο περιβάλλων χώρος αυτού. Μολονότι δε η δραστηριότητα αυτή, όπως προαναφέρθηκε, αναπτύσσεται εντός κοινόχρηστου χώρου με δασικό χαρακτήρα, η Διεύθυνση Δασών Αθηνών, αρνούμενη να ασκήσει τη σχετική αρμοδιότητά της, δεν εξέτασε «ποια είναι τα δημόσια θεάματα και ποιες είναι οι επιτρεπτές εγκαταστάσεις εντός των χώρων δημοσίων θεαμάτων», θεωρώντας, εσφαλμένος, ότι «εκφεύγει του γνωστικού αντικειμένου και αρμοδιότητητάς της», όπως ρητώς ανέφερε στην εισήγησή της. Με τα δεδομένα αυτά, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διοίκηση ουδέποτε ερεύνησε αν η εγκριθείσα μελέτη, με το συγκεκριμένο περιεχόμενο, έχει σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, ούτε, κατά συνέπεια, την υπέβαλε σε διαβούλευση με το κοινό υπό τις ειδικές διατάξεις της οικείας περιβαλλοντικής νομοθεσίας, η δε δασική υπηρεσία εκτίμησε εσφαλμένως το πολεοδομικό καθεστώς που διέπει το Πεδίο του Άρεως, και ειδικώς την έκταση που καταλαμβάνει το θέατρο «Άλσος» και ο περιβάλλων χώρος αυτού, χωρίς να εξετάσει τόσο τη συμβατότητα της λειτουργίας του, ως χώρου «δημοσίων θεαμάτων» χρησιμοποιούμενου από 2.000 θεατές, προς τον κοινόχρηστο δασικό χαρακτήρα του πάρκου, όσο και τη νομιμότητά του, καθώς ουδέποτε το θέατρο αυτό είχε αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά (κατόπιν μάλιστα τήρησης διαδικασίας διαβούλευσης), η πρώτη προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε μη νομίμως και πρέπει για τους λόγους αυτούς να ακυρωθεί. Είναι, εξάλλου, απορριπτέοι οι ισχυρισμοί της παρεμβαίνουσας εταιρείας ότι το επίμαχο «κέντρο ψυχαγωγίας» προϋφίσταται, ότι έχουν εκδοθεί νόμιμες οικοδομικές άδειες και ότι δεν εγκρίνεται το πρώτον η εγκατάστασή του με την διαχειριστική μελέτη, η οποία απλώς αναφέρεται σ’ αυτό και δεν ρυθμίζει τη λειτουργία του. Και τούτο, διότι, εφόσον κατά τα γενόμενα ανωτέρω δεκτά, επιβάλλεται ο έλεγχος τον επιτρεπτού ανέγερσης κατασκευών ή χωροθέτησης δραστηριοτήτων σε ορισμένο πάρκο ή άλσος από την άποψη της συμβατότητας αυτών προς τις ισχύουσες στην περιοχή αυτή χρήσεις τόσο κατά το στάδιο της χορήγησης οικοδομικών αδειών και αδειών εγκατάστασης, ίδρυσης ή λειτουργίας, κατά περίπτωση, όσο και κατά το στάδιο της εγκρίσεως της διαχειριστικής μελέτης, δεν τίθεται στην προκειμένη περίπτωση ζήτημα εφαρμογής των αρχών της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της σταθερότητας των διοικητικών καταστάσεων. Διάφορο, δε, είναι το ζήτημα της τυχόν υποχρέωσης αποζημιώσεως κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισ. Ν.Α.Κ. του καλόπιστου δικαιούχου των οικοδομικών αδειών, αδειών εγκατάστασης, ίδρυσης ή λειτουργίας επιχειρήσεων από το υπαιτίως ενεργήσαν ή παραλείψαν όργανο, εφόσον, βέβαια συντρέχουν οι κατά νόμο προϋποθέσεις. Απορριπτέος, τέλος, είναι και ο ισχυρισμός των παρεμβαινόντων ότι έλαβε χώρα διαβούλευση σε σχέση με την διαχειριστική μελέτη, ειδικώς δε στην 7η Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής, στις 14.3.2019, και ότι, μάλιστα, σε αυτήν είχε συμμετάσχει εκπρόσωπος της αιτούσας ένωσης προσώπων (και πρώτος εκ των αιτούντων), ανατιθέμενος στο περιεχόμενο της διαχειριστικής μελέτης. Και τούτο, αφενός διότι η άτυπη αυτή συμμετοχή στη διαδικασία έγκρισης της διαχειριστικής μελέτης δεν είναι δυνατόν να υποκαταστήσει τις προβλεπόμενες, κατά περίπτωση, από τις διαδικασίες διαβούλευσης που παραλείφθηκαν, στην προκειμένη περίπτωση, και αφετέρου διότι η διαχειριστική μελέτη επανυποβλήθηκε στη συνέχεια, με ουσιώδεις μεταβολές, ενώ συντάχθηκε και συμπληρωματικό τεύχος, χωρίς τα νέα αυτά στοιχεία να τεθούν εκ νέου υπόψη του κοινού. Ακυρωτέα είναι και η δεύτερη προσβαλλόμενη πράξη με την οποία ανακλήθηκε η απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής περί κατεδάφισης-απομάκρυνσης αυθαιρέτων κατασκευών στη δημόσια – αναδασωτέα έκταση του άλσους του Πεδίου του Άρεως. Και τούτο, διότι, όπως προκύπτει από την εισήγηση της Διεύθυνσης Δασών Αθηνών, η αιτιολογία της πράξης αυτής βασίζεται στην, κατά τα ανωτέρω, παρανόμως εκδοθείσα απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής περί εγκρίσεως της διαχειριστικής μελέτης για το Πεδίο του Άρεως, η οποία, επίσης, χωρίς νόμιμη αιτιολογία, δοθέντος ότι δεν ερευνήθηκε από τη Διοίκηση αν έπρεπε να προηγηθεί αυτής στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση ή περιβαλλοντική αδειοδότηση, είχε, κατ’ ουσίαν, ως αποτέλεσμα τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων κατασκευών εντός κοινόχρηστων, δασικού χαρακτήρα, εκτάσεων, προβλέποντας, μεταξύ άλλων, την εγκατάσταση φυλακίου στη θέση αυθαίρετως ανεγερθέντος ξύλινου οικίσκου που χρησίμευε ως εκδοτήριο εισιτηρίων και την περίφραξη κοινοχρήστου τμήματος του άλσους, χάριν της προστασίας παρακείμενου χώρου δημοσίων θεαμάτων, ο οποίος επίσης δεν έχει αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά. Όλη η απόφαση εδώ: https://nomosphysis.org.gr/22407/ste-1110-2023-paranomes-oi-apofaseis-gia-tin-anadeiksi-kai-prostasia-toy-parkoy-pedion-toy-areos/ View full είδηση
-
- πεδίον του άρεως
- στε
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
ΣτΕ Ολομ. 992/2023 Πρόεδρος: Ευαγγελία Νίκα, Πρόεδρος ΣτΕ Εισηγητής: Θεόδωρος Αραβάνης, Σύμβουλος Επικρατείας Έγκριση παρέκκλισης από τις γενικές διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης για την κατασκευή αγροτικής αποθήκης κατά τις διατάξεις του άρθρου 2 παράγρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985 (άρθρο 163 παράγρ. 1 του Κ.Β.Π.Ν.) - Ελλείψει σαφούς κανονιστικού πλαισίου και νόμιμων κριτηρίων, η έγκριση της παρέκκλισης δεν αποτελεί εφαρμογή του νόμου με την έκδοση ατομικής διοικητικής πράξης, αλλά κανονιστικό καθορισμό όρων δόμησης για κάθε συγκεκριμένο γήπεδο από το αποφασίζον όργανο, κατ’ ενάσκηση ανεπίτρεπτα ευρείας διακριτικής ευχέρειας. Με την 992/2023 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας έγινε δεκτή αίτηση ακυρώσεως κατά απόφασης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με την οποία εγκρίθηκε παρέκκλιση από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις περί εκτός σχεδίου δόμησης για την κατασκευή αγροτικής αποθήκης σε μη άρτιο γήπεδο στον Ν. Εύβοιας. Η παρέκκλιση αφορούσε το εμβαδόν του γηπέδου και τις αποστάσεις του κτιρίου από τα όρια αυτού. Με την απόφαση 992/2023 καταργήθηκε η δίκη ως προς την οικοδομική άδεια ανέγερσης της αποθήκης λόγω ανάκλησής της, κρίθηκε ότι η δίκη διατηρεί το αντικείμενό της ως προς την έγκριση της παρέκκλισης, η οποία δεν εξαντλείται σε μία εφαρμογή, αλλά μπορεί να εφαρμοσθεί και στο μέλλον, και περαιτέρω κρίθηκαν τα εξής: 1. Ο καθορισμός και ο διαφορισμός των όρων δόμησης και χρήσης των ακινήτων αποτελούν ρυθμίσεις που από τη φύση τους πρέπει να ανάγονται σε μία κατηγορία. Οι όροι δόμησης και χρήσης αποτελούν περιορισμούς του ατομικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας και μέσο επέμβασης της Πολιτείας για την εκπλήρωση της αποστολής που της ανατέθηκε με το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος. Λόγω της φύσης και της αποστολής των, ως μέσων παρέμβασης στη σφαίρα συνταγματικά προστατευόμενων δικαιωμάτων και αξιών (ιδιοκτησίας και περιβάλλοντος) επιβάλλονται κατά την έννοια των άρθρων 17 και 24 παρ. 2 του Συντάγματος κανονιστικώς. Οι παρεκκλίσεις από τους πάγιους όρους δόμησης μιας περιοχής, και όταν ακόμη αναφέρονται σε ορισμένα ακίνητα, πρέπει και αυτές να εντάσσονται στην κατηγορία με την οποία συνδέονται χωρικά και έχουν κανονιστικό χαρακτήρα. Οι αυτές αρχές ισχύουν και για τους όρους δόμησης των περιοχών εκτός σχεδίου, οι οποίοι, κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι των όρων εντός σχεδίου, ούτε να οδηγούν σε αλλοίωση του χαρακτήρα των εκτός σχεδίου περιοχών. 2. Οι όροι και περιορισμοί αυτοί πρέπει να καθορίζονται σαφώς στον νόμο ή σε κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδιδόμενο διάταγμα, το οποίο πρέπει να ορίζει, μεταξύ άλλων, τις προσήκουσες διαστάσεις των γηπέδων και των οικοδομών, τις αποστάσεις των κτιρίων από τα όρια, τα ανώτατα όρια εκμετάλλευσης και γενικώς όλους τους όρους που αναφέρονται στις εξουσιοδοτικές διατάξεις των άρθρων 17 και 9 παράγρ. 2 του ν.δ. της 17.7.1923 (άρθρα 162 παράγρ. 1 και 160 παράγρ. 2 του Κ.Β.Π.Ν., αντιστοίχως). Οι εν λόγω όροι και περιορισμοί πρέπει να τίθενται με γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, να δικαιολογούνται από λόγους δημοσίου συμφέροντος και να είναι συναφείς και ανάλογοι με τη δραστηριότητα που αντιστοιχεί στην οικεία χρήση, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται μόνο οι πραγματικές ανάγκες των δικαιούχων και να αποκλείονται καταστρατηγήσεις. Περαιτέρω, οι θεσπιζόμενοι όροι δόμησης πρέπει να κλιμακούνται ανάλογα με τη φύση της περιοχής και την ανάγκη τυχόν αυξημένης προστασίας της. 3. Τα αυτά ισχύουν, και δη κατά μείζονα λόγο, προκειμένου περί παρεκκλίσεων από τους πάγιους όρους δόμησης. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να προσδιορίζονται σαφώς οι δικαιούχοι και οι όροι χορήγησης της παρέκκλισης, οι οποίοι πρέπει να ανάγονται σε πολεοδομικά κριτήρια και να είναι σαφείς και ανάλογοι με το αντικείμενο της ρύθμισης, έτσι ώστε η παρέκκλιση να μην οδηγεί σε ανατροπή του κανόνα ή να περιορίζεται σε ρύθμιση ολίγων ατομικών περιπτώσεων. 4. Οι διατάξεις του άρθρου 2 παράγρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985 (άρθρο 163 παράγρ. 1 του Κ.Β.Π.Ν.), καθ’ ο μέρος προβλέπουν την έγκριση παρέκκλισης από τους κατά τον κανόνα όρους της εκτός σχεδίου δόμησης δεν πληρούν τις ανωτέρω προϋποθέσεις, διότι δεν προβλέπουν νόμιμα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης. Ειδικότερα, δεν προκύπτει ο λόγος δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετείται με την παρέκκλιση, δεν προσδιορίζονται με σαφήνεια οι υποκειμενικές και αντικειμενικές προϋποθέσεις για την έγκρισή της, ιδίως ως προς τον καθορισμό των δικαιούχων και τα ελάχιστα όρια εμβαδού, προσώπου και βάθους του γηπέδου για την έγκριση της παρέκκλισης, ενώ και όπου καθορίζονται ανώτατα ή κατώτατα όρια, το εύρος της απόκλισης είναι ανεπίτρεπτα μεγάλο. Έτσι ευνοείται η δόμηση μειονεκτικών αγροτεμαχίων, η κατάτμηση των αγροτικών κλήρων και η ενδεχόμενη οικοπεδοποίησή τους. Τέλος δεν προβλέπεται κλιμάκωση των όρων δόμησης ανάλογα με τον τυχόν ιδιαίτερο χαρακτήρα της περιοχής, αλλά όλες οι περιοχές αντιμετωπίζονται ομοιόμορφα. Τούτο οφείλεται προφανώς και στο ότι οι κρίσιμες διατάξεις αναπαράγουν κατ’ ουσίαν τις ρυθμίσεις του άρθρου 2 του π.δ. της 6-17.10.1978, το οποίο θεσπίσθηκε πριν την αναμόρφωση της νομοθεσίας περί χωροταξίας, περιβάλλοντος και αρχαιοτήτων (ν. 2742/1999, 1650/1986, 3028/2002) και δεν συντονίζεται με αυτήν. Οι ανωτέρω πλημμέλειες δεν θεραπεύονται κατά την αντιμετώπιση κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης, διότι τα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης πρέπει να ορίζονται εκ των προτέρων στον νόμο και όχι να τίθενται επ’ ευκαιρία της εκάστοτε εφαρμογής του. Ελλείψει δε σαφούς κανονιστικού πλαισίου και νόμιμων κριτηρίων, η έγκριση της παρέκκλισης δεν αποτελεί εφαρμογή του νόμου με την έκδοση ατομικής διοικητικής πράξης, αλλά, κατ’ ουσίαν, κανονιστικό καθορισμό όρων δόμησης για κάθε συγκεκριμένο γήπεδο από το αποφασίζον όργανο, κατ’ ενάσκηση ανεπίτρεπτα ευρείας διακριτικής ευχέρειας. 5. Κατά τη μειοψηφία, η πρόβλεψη ειδικών όρων δόμησης για ειδικές χρήσεις κτιρίων είναι συνταγματικώς ανεκτή διότι δεν αποτελεί κατ’ ουσίαν παρέκκλιση, αλλά θέσπιση ειδικού καθεστώτος για την ανέγερση συγκεκριμένων κατηγοριών κτιρίων. Η απόφαση του οργάνου που εγκρίνει την παρέκκλιση εκδίδεται κατ’ ενάσκηση διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης, που παρέχεται με το άρθρο 163 παρ. 1 του ΚΒΠΝ, εντός των κανονιστικώς προσδιοριζομένων στην ίδια διάταξη ορίων, τα οποία δεν είναι απαραίτητο να εξαντληθούν, και κατόπιν συνεκτίμησης, αφενός των αναγκών που συνδέονται με τη λειτουργικότητα του κτιρίου που πρόκειται να ανεγερθεί και αφετέρου των επιπτώσεων από την ανέγερσή του στα όμορα ακίνητα και γενικότερα στο περιβάλλον, και αφού προηγηθεί γνωμοδότηση από διοικητικά όργανα που διαθέτουν την απαραίτητη επιστημονική και τεχνική επάρκεια να προβούν στις σχετικές κρίσεις. Περαιτέρω, κατά τη μειοψηφία, η απόφαση που εγκρίνει την παρέκκλιση δεν αφορά το επιτρεπτό ή τις προϋποθέσεις δόμησης του γηπέδου αλλά τη μορφή και τις διαστάσεις του συγκεκριμένου κτιρίου και έχει ατομικό χαρακτήρα. Τέλος, κατά τη γνώμη ενός μέλους, η κατά τα ανωτέρω έγκριση παρέκκλισης είναι μεν κανονιστικής φύσης, αλλά οι σχετικές διατάξεις είναι νόμιμες και εντός εξουσιοδότησης. Read more at Taxheaven: https://www.taxheaven.gr/news/63822/ste-9922023-ektos-sxedioy-domhsh-gia-kataskeyh-agrotikhs-apoohkhs View full είδηση
-
- στε
- αγροτική αποθήκη
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
ΣτΕ Ολομ. 992/2023 Πρόεδρος: Ευαγγελία Νίκα, Πρόεδρος ΣτΕ Εισηγητής: Θεόδωρος Αραβάνης, Σύμβουλος Επικρατείας Έγκριση παρέκκλισης από τις γενικές διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης για την κατασκευή αγροτικής αποθήκης κατά τις διατάξεις του άρθρου 2 παράγρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985 (άρθρο 163 παράγρ. 1 του Κ.Β.Π.Ν.) - Ελλείψει σαφούς κανονιστικού πλαισίου και νόμιμων κριτηρίων, η έγκριση της παρέκκλισης δεν αποτελεί εφαρμογή του νόμου με την έκδοση ατομικής διοικητικής πράξης, αλλά κανονιστικό καθορισμό όρων δόμησης για κάθε συγκεκριμένο γήπεδο από το αποφασίζον όργανο, κατ’ ενάσκηση ανεπίτρεπτα ευρείας διακριτικής ευχέρειας. Με την 992/2023 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας έγινε δεκτή αίτηση ακυρώσεως κατά απόφασης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με την οποία εγκρίθηκε παρέκκλιση από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις περί εκτός σχεδίου δόμησης για την κατασκευή αγροτικής αποθήκης σε μη άρτιο γήπεδο στον Ν. Εύβοιας. Η παρέκκλιση αφορούσε το εμβαδόν του γηπέδου και τις αποστάσεις του κτιρίου από τα όρια αυτού. Με την απόφαση 992/2023 καταργήθηκε η δίκη ως προς την οικοδομική άδεια ανέγερσης της αποθήκης λόγω ανάκλησής της, κρίθηκε ότι η δίκη διατηρεί το αντικείμενό της ως προς την έγκριση της παρέκκλισης, η οποία δεν εξαντλείται σε μία εφαρμογή, αλλά μπορεί να εφαρμοσθεί και στο μέλλον, και περαιτέρω κρίθηκαν τα εξής: 1. Ο καθορισμός και ο διαφορισμός των όρων δόμησης και χρήσης των ακινήτων αποτελούν ρυθμίσεις που από τη φύση τους πρέπει να ανάγονται σε μία κατηγορία. Οι όροι δόμησης και χρήσης αποτελούν περιορισμούς του ατομικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας και μέσο επέμβασης της Πολιτείας για την εκπλήρωση της αποστολής που της ανατέθηκε με το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος. Λόγω της φύσης και της αποστολής των, ως μέσων παρέμβασης στη σφαίρα συνταγματικά προστατευόμενων δικαιωμάτων και αξιών (ιδιοκτησίας και περιβάλλοντος) επιβάλλονται κατά την έννοια των άρθρων 17 και 24 παρ. 2 του Συντάγματος κανονιστικώς. Οι παρεκκλίσεις από τους πάγιους όρους δόμησης μιας περιοχής, και όταν ακόμη αναφέρονται σε ορισμένα ακίνητα, πρέπει και αυτές να εντάσσονται στην κατηγορία με την οποία συνδέονται χωρικά και έχουν κανονιστικό χαρακτήρα. Οι αυτές αρχές ισχύουν και για τους όρους δόμησης των περιοχών εκτός σχεδίου, οι οποίοι, κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι των όρων εντός σχεδίου, ούτε να οδηγούν σε αλλοίωση του χαρακτήρα των εκτός σχεδίου περιοχών. 2. Οι όροι και περιορισμοί αυτοί πρέπει να καθορίζονται σαφώς στον νόμο ή σε κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδιδόμενο διάταγμα, το οποίο πρέπει να ορίζει, μεταξύ άλλων, τις προσήκουσες διαστάσεις των γηπέδων και των οικοδομών, τις αποστάσεις των κτιρίων από τα όρια, τα ανώτατα όρια εκμετάλλευσης και γενικώς όλους τους όρους που αναφέρονται στις εξουσιοδοτικές διατάξεις των άρθρων 17 και 9 παράγρ. 2 του ν.δ. της 17.7.1923 (άρθρα 162 παράγρ. 1 και 160 παράγρ. 2 του Κ.Β.Π.Ν., αντιστοίχως). Οι εν λόγω όροι και περιορισμοί πρέπει να τίθενται με γενικά και αντικειμενικά κριτήρια, να δικαιολογούνται από λόγους δημοσίου συμφέροντος και να είναι συναφείς και ανάλογοι με τη δραστηριότητα που αντιστοιχεί στην οικεία χρήση, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται μόνο οι πραγματικές ανάγκες των δικαιούχων και να αποκλείονται καταστρατηγήσεις. Περαιτέρω, οι θεσπιζόμενοι όροι δόμησης πρέπει να κλιμακούνται ανάλογα με τη φύση της περιοχής και την ανάγκη τυχόν αυξημένης προστασίας της. 3. Τα αυτά ισχύουν, και δη κατά μείζονα λόγο, προκειμένου περί παρεκκλίσεων από τους πάγιους όρους δόμησης. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να προσδιορίζονται σαφώς οι δικαιούχοι και οι όροι χορήγησης της παρέκκλισης, οι οποίοι πρέπει να ανάγονται σε πολεοδομικά κριτήρια και να είναι σαφείς και ανάλογοι με το αντικείμενο της ρύθμισης, έτσι ώστε η παρέκκλιση να μην οδηγεί σε ανατροπή του κανόνα ή να περιορίζεται σε ρύθμιση ολίγων ατομικών περιπτώσεων. 4. Οι διατάξεις του άρθρου 2 παράγρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985 (άρθρο 163 παράγρ. 1 του Κ.Β.Π.Ν.), καθ’ ο μέρος προβλέπουν την έγκριση παρέκκλισης από τους κατά τον κανόνα όρους της εκτός σχεδίου δόμησης δεν πληρούν τις ανωτέρω προϋποθέσεις, διότι δεν προβλέπουν νόμιμα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης. Ειδικότερα, δεν προκύπτει ο λόγος δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετείται με την παρέκκλιση, δεν προσδιορίζονται με σαφήνεια οι υποκειμενικές και αντικειμενικές προϋποθέσεις για την έγκρισή της, ιδίως ως προς τον καθορισμό των δικαιούχων και τα ελάχιστα όρια εμβαδού, προσώπου και βάθους του γηπέδου για την έγκριση της παρέκκλισης, ενώ και όπου καθορίζονται ανώτατα ή κατώτατα όρια, το εύρος της απόκλισης είναι ανεπίτρεπτα μεγάλο. Έτσι ευνοείται η δόμηση μειονεκτικών αγροτεμαχίων, η κατάτμηση των αγροτικών κλήρων και η ενδεχόμενη οικοπεδοποίησή τους. Τέλος δεν προβλέπεται κλιμάκωση των όρων δόμησης ανάλογα με τον τυχόν ιδιαίτερο χαρακτήρα της περιοχής, αλλά όλες οι περιοχές αντιμετωπίζονται ομοιόμορφα. Τούτο οφείλεται προφανώς και στο ότι οι κρίσιμες διατάξεις αναπαράγουν κατ’ ουσίαν τις ρυθμίσεις του άρθρου 2 του π.δ. της 6-17.10.1978, το οποίο θεσπίσθηκε πριν την αναμόρφωση της νομοθεσίας περί χωροταξίας, περιβάλλοντος και αρχαιοτήτων (ν. 2742/1999, 1650/1986, 3028/2002) και δεν συντονίζεται με αυτήν. Οι ανωτέρω πλημμέλειες δεν θεραπεύονται κατά την αντιμετώπιση κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης, διότι τα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης πρέπει να ορίζονται εκ των προτέρων στον νόμο και όχι να τίθενται επ’ ευκαιρία της εκάστοτε εφαρμογής του. Ελλείψει δε σαφούς κανονιστικού πλαισίου και νόμιμων κριτηρίων, η έγκριση της παρέκκλισης δεν αποτελεί εφαρμογή του νόμου με την έκδοση ατομικής διοικητικής πράξης, αλλά, κατ’ ουσίαν, κανονιστικό καθορισμό όρων δόμησης για κάθε συγκεκριμένο γήπεδο από το αποφασίζον όργανο, κατ’ ενάσκηση ανεπίτρεπτα ευρείας διακριτικής ευχέρειας. 5. Κατά τη μειοψηφία, η πρόβλεψη ειδικών όρων δόμησης για ειδικές χρήσεις κτιρίων είναι συνταγματικώς ανεκτή διότι δεν αποτελεί κατ’ ουσίαν παρέκκλιση, αλλά θέσπιση ειδικού καθεστώτος για την ανέγερση συγκεκριμένων κατηγοριών κτιρίων. Η απόφαση του οργάνου που εγκρίνει την παρέκκλιση εκδίδεται κατ’ ενάσκηση διακριτικής ευχέρειας της Διοίκησης, που παρέχεται με το άρθρο 163 παρ. 1 του ΚΒΠΝ, εντός των κανονιστικώς προσδιοριζομένων στην ίδια διάταξη ορίων, τα οποία δεν είναι απαραίτητο να εξαντληθούν, και κατόπιν συνεκτίμησης, αφενός των αναγκών που συνδέονται με τη λειτουργικότητα του κτιρίου που πρόκειται να ανεγερθεί και αφετέρου των επιπτώσεων από την ανέγερσή του στα όμορα ακίνητα και γενικότερα στο περιβάλλον, και αφού προηγηθεί γνωμοδότηση από διοικητικά όργανα που διαθέτουν την απαραίτητη επιστημονική και τεχνική επάρκεια να προβούν στις σχετικές κρίσεις. Περαιτέρω, κατά τη μειοψηφία, η απόφαση που εγκρίνει την παρέκκλιση δεν αφορά το επιτρεπτό ή τις προϋποθέσεις δόμησης του γηπέδου αλλά τη μορφή και τις διαστάσεις του συγκεκριμένου κτιρίου και έχει ατομικό χαρακτήρα. Τέλος, κατά τη γνώμη ενός μέλους, η κατά τα ανωτέρω έγκριση παρέκκλισης είναι μεν κανονιστικής φύσης, αλλά οι σχετικές διατάξεις είναι νόμιμες και εντός εξουσιοδότησης. Read more at Taxheaven: https://www.taxheaven.gr/news/63822/ste-9922023-ektos-sxedioy-domhsh-gia-kataskeyh-agrotikhs-apoohkhs
-
- στε
- αγροτική αποθήκη
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Νέο «βραχυκύκλωμα» με τη δόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές προκύπτει με νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ Ολομ. 992/2023). Oι ανώτατοι δικαστές «φρενάρουν» την έκδοση οικοδομικών αδειών και την ανέγερση αγροτικών κτιρίων, κατά παρέκκλιση, βάσει Προεδρικού Διατάγματος του 1985. Ειδικότερα, έκαναν δεκτή αίτηση ακυρώσεως κατά απόφασης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με την οποία εγκρίθηκε παρέκκλιση από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις περί εκτός σχεδίου δόμησης για την κατασκευή αγροτικής αποθήκης, σε μη άρτιο γήπεδο στην Νότια Εύβοια. Δεδικασμένο Από τη νέα απόφαση παράγεται δεδικασμένο που έρχεται να προστεθεί στην απόφαση 176/2023 του ΣτΕ, με την οποία το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο είχε βάλει τέλος στις οικοδομικές άδειες σε εκτός σχεδίου περιοχές της Πάτμου επειδή δεν είχαν «πρόσωπο» σε αναγνωρισμένη οδό. Μάλιστα, στην περίληψη της πρόσφατης απόφασης που δημοσίευσε το ΣτΕ αναφέρεται ότι «η δίκη διατηρεί το αντικείμενό της, ως προς την έγκριση της παρέκκλισης, η οποία δεν εξαντλείται σε μία εφαρμογή, αλλά μπορεί να εφαρμοσθεί και στο μέλλον». Σημειώνεται επίσης ότι οι παρεκκλίσεις από τους πάγιους όρους δόμησης μιας περιοχής, και όταν ακόμη αναφέρονται σε ορισμένα ακίνητα, πρέπει να εντάσσονται στην κατηγορία με την οποία συνδέονται χωρικά και έχουν κανονιστικό χαρακτήρα. Οι συγκεκριμένες αρχές ισχύουν και για τους όρους δόμησης των περιοχών εκτός σχεδίου, οι οποίοι, κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι των όρων εντός σχεδίου, ούτε να οδηγούν σε αλλοίωση του χαρακτήρα των εκτός σχεδίου περιοχών. Το Προεδρικό Διάταγμα Όσον αφορά στις διατάξεις του ΠΔ της 24-31.5.1985 που προβλέπουν την έγκριση παρέκκλισης από τους κατά τον κανόνα όρους της εκτός σχεδίου δόμησης, στην απόφαση αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «δεν προβλέπουν νόμιμα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης». Ειδικότερα, οι ανώτατοι δικαστές επισημαίνουν ότι, δεν προκύπτει ο λόγος δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετείται με την παρέκκλιση, δεν προσδιορίζονται με σαφήνεια οι υποκειμενικές και αντικειμενικές προϋποθέσεις για την έγκρισή της, ιδίως ως προς τον καθορισμό των δικαιούχων και τα ελάχιστα όρια εμβαδού, προσώπου και βάθους του γηπέδου για την έγκριση της παρέκκλισης, ενώ και όπου καθορίζονται ανώτατα ή κατώτατα όρια, το εύρος της απόκλισης είναι ανεπίτρεπτα μεγάλο. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/03/astiki_domisi-1024x666.jpg Αγροτεμάχια «Έτσι ευνοείται η δόμηση μειονεκτικών αγροτεμαχίων, η κατάτμηση των αγροτικών κλήρων και η ενδεχόμενη οικοπεδοποίησή τους. Τέλος δεν προβλέπεται κλιμάκωση των όρων δόμησης ανάλογα με τον τυχόν ιδιαίτερο χαρακτήρα της περιοχής, αλλά όλες οι περιοχές αντιμετωπίζονται ομοιόμορφα», αναφέρουν οι δικαστές του ΣτΕ, υπογραμμίζοντας ότι αυτό προφανώς οφείλεται και στο ότι οι κρίσιμες διατάξεις αναπαράγουν κατ’ ουσίαν τις ρυθμίσεις παλαιότερου ΠΔ της 6-17.10.1978, το οποίο θεσπίσθηκε πριν την αναμόρφωση της νομοθεσίας περί χωροταξίας, περιβάλλοντος και αρχαιοτήτων και δεν συντονίζεται με αυτήν. Οι πλημμέλειες του ΠΔ του 1985 «δεν θεραπεύονται κατά την αντιμετώπιση κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης, διότι τα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης πρέπει να ορίζονται εκ των προτέρων στον νόμο και όχι να τίθενται επ’ ευκαιρία της εκάστοτε εφαρμογής του», σημειώνεται στην απόφαση. Ελλείψει δε σαφούς κανονιστικού πλαισίου και νόμιμων κριτηρίων, η έγκριση της παρέκκλισης, όπως υπογραμμίζεται, «δεν αποτελεί εφαρμογή του νόμου με την έκδοση ατομικής διοικητικής πράξης, αλλά, κατ’ ουσίαν, κανονιστικό καθορισμό όρων δόμησης για κάθε συγκεκριμένο γήπεδο από το αποφασίζον όργανο, κατ’ ενάσκηση ανεπίτρεπτα ευρείας διακριτικής ευχέρειας». Η νέα απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ ανατρέπει τα δεδομένα και στην κατά παρέκκλιση δόμηση αγροτικών κτιρίων σε εκτός σχεδίου περιοχές, οι οποίες εκδίδουν οικοδομικές άδειες με βάση το ΠΔ του 1985. Άλλωστε πάγια θέση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου είναι ότι η δόμηση δεν αποτελεί την κατά προορισμό χρήση των περιοχών εκτός σχεδίου, αλλά εξυπηρετεί τη γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση καθώς και την αναψυχή. View full είδηση
-
Εκτός σχεδίου δόμηση: Νέα εμπόδια από την 992/2023 απόφαση ΣτΕ
Engineer posted a είδηση in Επικαιρότητα
Νέο «βραχυκύκλωμα» με τη δόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές προκύπτει με νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ Ολομ. 992/2023). Oι ανώτατοι δικαστές «φρενάρουν» την έκδοση οικοδομικών αδειών και την ανέγερση αγροτικών κτιρίων, κατά παρέκκλιση, βάσει Προεδρικού Διατάγματος του 1985. Ειδικότερα, έκαναν δεκτή αίτηση ακυρώσεως κατά απόφασης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, με την οποία εγκρίθηκε παρέκκλιση από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις περί εκτός σχεδίου δόμησης για την κατασκευή αγροτικής αποθήκης, σε μη άρτιο γήπεδο στην Νότια Εύβοια. Δεδικασμένο Από τη νέα απόφαση παράγεται δεδικασμένο που έρχεται να προστεθεί στην απόφαση 176/2023 του ΣτΕ, με την οποία το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο είχε βάλει τέλος στις οικοδομικές άδειες σε εκτός σχεδίου περιοχές της Πάτμου επειδή δεν είχαν «πρόσωπο» σε αναγνωρισμένη οδό. Μάλιστα, στην περίληψη της πρόσφατης απόφασης που δημοσίευσε το ΣτΕ αναφέρεται ότι «η δίκη διατηρεί το αντικείμενό της, ως προς την έγκριση της παρέκκλισης, η οποία δεν εξαντλείται σε μία εφαρμογή, αλλά μπορεί να εφαρμοσθεί και στο μέλλον». Σημειώνεται επίσης ότι οι παρεκκλίσεις από τους πάγιους όρους δόμησης μιας περιοχής, και όταν ακόμη αναφέρονται σε ορισμένα ακίνητα, πρέπει να εντάσσονται στην κατηγορία με την οποία συνδέονται χωρικά και έχουν κανονιστικό χαρακτήρα. Οι συγκεκριμένες αρχές ισχύουν και για τους όρους δόμησης των περιοχών εκτός σχεδίου, οι οποίοι, κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι των όρων εντός σχεδίου, ούτε να οδηγούν σε αλλοίωση του χαρακτήρα των εκτός σχεδίου περιοχών. Το Προεδρικό Διάταγμα Όσον αφορά στις διατάξεις του ΠΔ της 24-31.5.1985 που προβλέπουν την έγκριση παρέκκλισης από τους κατά τον κανόνα όρους της εκτός σχεδίου δόμησης, στην απόφαση αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «δεν προβλέπουν νόμιμα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης». Ειδικότερα, οι ανώτατοι δικαστές επισημαίνουν ότι, δεν προκύπτει ο λόγος δημοσίου συμφέροντος που εξυπηρετείται με την παρέκκλιση, δεν προσδιορίζονται με σαφήνεια οι υποκειμενικές και αντικειμενικές προϋποθέσεις για την έγκρισή της, ιδίως ως προς τον καθορισμό των δικαιούχων και τα ελάχιστα όρια εμβαδού, προσώπου και βάθους του γηπέδου για την έγκριση της παρέκκλισης, ενώ και όπου καθορίζονται ανώτατα ή κατώτατα όρια, το εύρος της απόκλισης είναι ανεπίτρεπτα μεγάλο. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/03/astiki_domisi-1024x666.jpg Αγροτεμάχια «Έτσι ευνοείται η δόμηση μειονεκτικών αγροτεμαχίων, η κατάτμηση των αγροτικών κλήρων και η ενδεχόμενη οικοπεδοποίησή τους. Τέλος δεν προβλέπεται κλιμάκωση των όρων δόμησης ανάλογα με τον τυχόν ιδιαίτερο χαρακτήρα της περιοχής, αλλά όλες οι περιοχές αντιμετωπίζονται ομοιόμορφα», αναφέρουν οι δικαστές του ΣτΕ, υπογραμμίζοντας ότι αυτό προφανώς οφείλεται και στο ότι οι κρίσιμες διατάξεις αναπαράγουν κατ’ ουσίαν τις ρυθμίσεις παλαιότερου ΠΔ της 6-17.10.1978, το οποίο θεσπίσθηκε πριν την αναμόρφωση της νομοθεσίας περί χωροταξίας, περιβάλλοντος και αρχαιοτήτων και δεν συντονίζεται με αυτήν. Οι πλημμέλειες του ΠΔ του 1985 «δεν θεραπεύονται κατά την αντιμετώπιση κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης, διότι τα κριτήρια για την έγκριση της παρέκκλισης πρέπει να ορίζονται εκ των προτέρων στον νόμο και όχι να τίθενται επ’ ευκαιρία της εκάστοτε εφαρμογής του», σημειώνεται στην απόφαση. Ελλείψει δε σαφούς κανονιστικού πλαισίου και νόμιμων κριτηρίων, η έγκριση της παρέκκλισης, όπως υπογραμμίζεται, «δεν αποτελεί εφαρμογή του νόμου με την έκδοση ατομικής διοικητικής πράξης, αλλά, κατ’ ουσίαν, κανονιστικό καθορισμό όρων δόμησης για κάθε συγκεκριμένο γήπεδο από το αποφασίζον όργανο, κατ’ ενάσκηση ανεπίτρεπτα ευρείας διακριτικής ευχέρειας». Η νέα απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ ανατρέπει τα δεδομένα και στην κατά παρέκκλιση δόμηση αγροτικών κτιρίων σε εκτός σχεδίου περιοχές, οι οποίες εκδίδουν οικοδομικές άδειες με βάση το ΠΔ του 1985. Άλλωστε πάγια θέση του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου είναι ότι η δόμηση δεν αποτελεί την κατά προορισμό χρήση των περιοχών εκτός σχεδίου, αλλά εξυπηρετεί τη γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση καθώς και την αναψυχή. -
Με νέα απόφαση που εξέδωσε η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας για υπόθεση ανέγερσης διώροφης οικοδομής με υπόγειο σε γήπεδο εκτός σχεδίου, υπογραμμίζει πως για την εκτός σχεδίου δόμηση δεν αρκεί το ελάχιστο εμβαδόν, αλλά απαιτείται ως προϋπόθεση, ήδη από το 1985, και η ύπαρξη προσώπου σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο). Αναλυτικά: Με την 176/2023 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκε έφεση κατά της 369/2018 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς με την οποία ακυρώθηκε άδεια οικοδομής, όπως είχε αναθεωρηθεί, του Τμήματος Πολεοδομίας Καλύμνου της Ν. Α. Δωδεκανήσου. Με την εν λόγω οικοδομική άδεια, όπως αναθεωρήθηκε, επετράπη η ανέγερση διώροφης οικοδομής με υπόγειο σε γήπεδο εκτός σχεδίου, στη θέση Λυγγίνου της νήσου Πάτμου. Ειδικότερα, με την ανωτέρω απόφαση, αφού απερρίφθησαν λόγοι εφέσεως που αφορούσαν το εμπρόθεσμο της αιτήσεως ακυρώσεως, καθώς και το ζήτημα αν η δίκη εξακολουθούσε να έχει αντικείμενο μετά την αναθεώρηση της οικοδομικής άδειας που έγινε αφού είχε ασκηθεί η αίτηση, κρίθηκαν, μεταξύ άλλων, τα εξής: Από το συνδυασμό των άρθρων 24 παρ. 1 και 2 και 17 του Συντάγματος συνάγεται θεμελιώδης, από πλευράς δυνατότητας δομήσεως, διαφοροποίηση μεταξύ των εντός σχεδίου περιοχών, οι οποίες προορίζονται για δόμηση, και των εκτός σχεδίου περιοχών, οι οποίες δεν έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, την δόμηση ή την τουριστική εκμετάλλευση, αλλά την γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση και την αναψυχή του κοινού. Στις εκτός σχεδίου περιοχές, η δόμηση μόνο κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται, δυνάμενη και να απαγορεύεται εν όλω ή εν μέρει ή να επιτρέπεται υπό ιδιαιτέρως αυστηρούς όρους και περιορισμούς, προσαρμοσμένους στην ιδιαίτερη φύση κάθε περιοχής. Οι όροι αυτοί δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι, δηλαδή να καθιστούν ευχερέστερη τη δόμηση, σε σχέση προς τους ισχύοντες για τις εντός σχεδίου περιοχές, ούτε να οδηγούν σε εξομοίωση των εκτός σχεδίου περιοχών με εντός σχεδίου πόλεως ή ορίων οικισμών περιοχές ή στην εν τοις πράγμασι δημιουργία νέων οικισμών χωρίς εγκεκριμένο πολεοδομικό σχέδιο, όπως δια της κατατμήσεως ενιαίου γηπέδου σε μικρότερα. Οι ανωτέρω αρχές είναι εφαρμοστέες και στις Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.), οι οποίες αποβλέπουν στον οικιστικό έλεγχο των περιαστικών εκτός σχεδίου περιοχών αφ’ ενός προς πρόληψη της περαιτέρω επιδείνωσης των προβλημάτων τους και προστασία του περιβάλλοντος αυτών και αφ’ ετέρου προς παρεμπόδιση της δημιουργίας δεδομένων και πραγματικών καταστάσεων που θα είχαν ως συνέπεια να δυσχεραίνεται ο μελλοντικός σχεδιασμός της περιοχής. Εξ άλλου, εν όψει του χαρακτήρα των περιλαμβανομένων στη Ζ.Ο.Ε. περιοχών ως αποτελουμένων από ακίνητα εκτός σχεδίου, τα οποία δεν προορίζονται κατ’ αρχήν προς δόμηση, οι καθοριζόμενοι με την Ζ.Ο.Ε. όροι και περιορισμοί δομήσεως και χρήσεως δύνανται να εξικνούνται και μέχρις ολοσχερούς απαγόρευσης της δομήσεως σε περιοχές όπου η ανάγκη διαφύλαξης του ιδιαίτερου χαρακτήρα τους το επιβάλλει. Εφ’ όσον δε τα μέτρα αυτά αφ’ ενός θεσπίζονται με αντικειμενικά κριτήρια χάριν της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και τεκμηριώνονται από τα στοιχεία του φακέλου και αφ’ ετέρου δεν εξαφανίζουν ούτε καθιστούν την ιδιοκτησία αδρανή σε σχέση με τον προορισμό της, δεν προσκρούουν στο άρθρο 17 του Συντάγματος ούτε στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Οι διατάξεις της Ζ.Ο.Ε. Πάτμου (π.δ. της 16.7-1.8.2001) προβλέπουν για την περιοχή του επίδικου ακινήτου, μεταξύ άλλων όρων και περιορισμών δομήσεως, ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ. και χρήση κατοικίας, παραπέμπουν δε κατά τα λοιπά στις διατάξεις του π.δ. της 24-31.5.1985 περί της εκτός σχεδίου δόμησης, μεταξύ των οποίων και αυτές του άρθρου 1 παράγρ. 1 αυτού. Η εν λόγω διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, όπως είχε αρχικά, όριζε στην περίπτωση α΄ απλώς το ελάχιστο εμβαδόν (4.000 τ.μ.) για την κατά τον κανόνα δόμηση των εκτός σχεδίου ακινήτων, ενώ ρύθμιζε συνολικά το ζήτημα των προϋποθέσεων αυτής στην επόμενη περίπτωση β΄. Ως εκ τούτου ο νομοθέτης, προς αποφυγή παρερμηνείας και καταστρατηγήσεων, με το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003 όρισε, κατά τροποποίηση της ανωτέρω περίπτωσης α΄, ελάχιστο μήκος προσώπου των γηπέδων επί του κοινόχρηστου χώρου. Η διάταξη αυτή δεν θεσπίζει το πρώτον, ως προϋπόθεση για την οικοδομησιμότητα των εκτός σχεδίου γηπέδων, την ύπαρξη προσώπου αυτών σε κοινόχρηστο χώρο διότι την έννοια αυτή είχε εξ αρχής και η τροποποιούμενη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 περ. α΄ του π.δ. της 24-31.5.1985. Επομένως, και τα εκτός σχεδίου γήπεδα που δημιουργήθηκαν πριν την έναρξη ισχύος του άρθρου 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003, διεπόμενα από τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, όπως αυτό είχε αρχικά, είναι δομήσιμα εφ’ όσον διαθέτουν, μεταξύ άλλων, πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) νομίμως υφιστάμενο και μη προκύψαντα από ιδιωτική βούληση, κατά τα ειδικότερον οριζόμενα στην περ. β΄ της παρ. 1 του άρθρου 1 αυτού [= άρθρο 162 παρ. 2 περ. β΄ του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας (Κ.Β.Π.Ν.)]. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο έκρινε ότι, εφ’ όσον το επίδικο, εκτός σχεδίου και προϋφιστάμενο του ν. 3212/2003, ακίνητο δεν διέθετε πρόσωπο σε κοινόχρηστη δημόσια οδό, δεν ήταν οικοδομήσιμο σύμφωνα με τις συνδυασμένες διατάξεις του π.δ. της 24-31.5.1985 περί εκτός σχεδίου δόμησης και του π.δ. της 16.7-1.8.2001 περί Ζ.Ο.Ε. Πάτμου και συνεπώς νομίμως, αν και με διαφορετική αιτιολογία, οι προσβληθείσες οικοδομικές άδειες ακυρώθηκαν με την εκκαλούμενη απόφαση, απορρίφθηκαν δε όλοι οι αντίθετοι λόγοι εφέσεως. Περαιτέρω, ο εμπεριεχόμενος στις κρίσιμες διατάξεις των π.δ/των της 16.7-1.8.2001 και της 24-31.5.1985 όρος δομήσεως, κατά τον οποίο δομήσιμα είναι τα εκτός σχεδίου ακίνητα που έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) νομίμως υφιστάμενο, δικαιολογείται από λόγους δημοσίου συμφέροντος, συνισταμένους στην διαφύλαξη του χαρακτήρα των εκτός σχεδίου περιοχών και στην αποτροπή δημιουργίας με ιδιωτική πρωτοβουλία διάσπαρτων οικισμών χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό, όπως ορίζει, σε αρμονία με το άρθρο 24 του Συντάγματος, το άρθρο 17 του ν.δ. της 17.7.1923, όπως ισχύει (άρθρο 162 παρ. 1 του Κ.Β.Π.Ν.). Περαιτέρω, ο ανωτέρω όρος δομήσεως παρίσταται πρόσφορος και αναγκαίος για τη θεραπεία του επιδιωκόμενου με αυτόν σκοπού, δεδομένου μάλιστα ότι αφορά σε περιοχές που δεν προορίζονται κατ’ αρχήν για οικοδομική εκμετάλλευση, και είναι αναλογικός, εφ’ όσον δεν καθιστά αδόμητα τα εκτός σχεδίου ακίνητα, ούτε εξαφανίζει ή περιορίζει υπέρμετρα την ιδιοκτησία, στοιχεί δε προς βασικό κανόνα της πολεοδομικής νομοθεσίας ο οποίος ισχύει και για τα οικόπεδα εντός πολεοδομικού σχεδίου, ως προς τα οποία τα εκτός σχεδίου ακίνητα δεν νοείται να τελούν υπό ευνοϊκότερους όρους δομήσεως. Επομένως, η ρύθμιση αυτή είναι σύμφωνη με τα άρθρα 17 του Συντάγματος και 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., όλοι δε οι αντίθετοι λόγοι εφέσεως απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι. Τέλος, λόγος ότι ο ανωτέρω περιορισμός δομήσεως αντίκειται στις αρχές της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου ενόψει και του ότι ο εκκαλών, ο οποίος απέκτησε καλοπίστως το επίδικο ακίνητο το 2015 μαζί με τα απορρέοντα από ήδη υπάρχουσες οικοδομικές άδειες δικαιώματα, δεν μπορούσε να προβλέψει την ύπαρξη του εν λόγω περιορισμού, που καθιστά το ακίνητό του αδόμητο, διότι αυτός καθιερώθηκε νομολογιακώς το πρώτον με την απόφαση ΣΕ 3504/2010 7μ., απορρίφθηκε ως αβάσιμος με την εξής αιτιολογία: Εφαρμογή του κανόνα, κατά τον οποίο τα εκτός σχεδίου ακίνητα είναι δομήσιμα μόνο αν διαθέτουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, γίνεται ρητώς ήδη στις αποφάσεις ΣΕ 2606, 3848-9/2005 7μ., οι οποίες είναι προγενέστερες των αφορωσών το επίμαχο ακίνητο οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν το 2006 και το 2011. Ενόψει τούτου ο ως άνω κανόνας, πέραν του ότι έπρεπε να είναι γνωστός στις πολεοδομικές αρχές, ήταν προβλέψιμος και για τους επιμελείς αγοραστές και τους συναλλασσομένους εν γένει. Πολλώ μάλλον ο επίμαχος κανόνας και η σχετική νομολογία, περιλαμβανομένης της αποφάσεως ΣΕ 3504/2010 7μ., με την οποία ερμηνεύθηκε έτι σαφέστερον η διάταξη της περιπτώσεως α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του π.δ. της 24-31.5.1985, έπρεπε ευλόγως να είναι γνωστά κατά τον χρόνο απόκτησης του επίδικου ακινήτου από τον εκκαλούντα, το έτος 2015. ΣτΕ Ολομ. 176/2023 Πρόεδρος: Ε. Σαρπ, Πρόεδρος ΣτΕ Εισηγητής: Θ. Αραβάνης, Σύμβουλος Επικρατείας https://news.b2green.gr/29092/στε-νέα-απόφαση-2023-με-τις-απαραίτητες-πρ View full είδηση
- 105 replies
-
Ο υπογράφων το κείμενο που ακολουθεί είμαι ο αρχιτέκτονας που εξέδωσε την τελευταία αναθεώρηση το 2015 της αρχικής οικοδομικής αδείας του 2006 για ακίνητο στην Πάτμο ιδιοκτησίας Βρετανού εργοδότη μου, την οποία ακύρωσε η απόφαση 176/2023 του ΣτΕ. Πολύς λόγος έχει ήδη γίνει για τις καταστροφικές ή ευεργετικές (για κάποιους λίγους) επιπτώσεις της απόφασης 176/2023 της ολομελείας του ΣτΕ στην κοινωνία, την οικονομία, την χωροταξία και την ασφάλεια δικαίου. Κανείς όμως μέχρι στιγμής δεν έχει ασχοληθεί με την δομή αυτής καθαυτής της απόφασης. Με τι λογικά και νομικά υλικά έχει «μαγειρευθεί» ούτως ειπείν; Κατανοητή αυτή η απουσία κριτικής ανάλυσης αφού, δυστυχώς, οι αποφάσεις ΣτΕ (και μάλιστα της ολομελείας του) αποτελούν τρόπον τινά ιερές εντολές στις οποίες οφείλουμε αδιαμαρτύρητη υποταγή. -Τι θα λέγαμε όμως εάν ένα δικαστήριο καταδίκαζε κάποιον σε θάνατο με ένα σκεπτικό το οποίο αποτελούνταν από ψευδή στοιχεία, διαστρέβλωση γεγονότων- νόμων, ηθελημένη απόκρυψη άλλων γεγονότων-νόμων; Πάτμος, θέση Λιγγίνου: η “τρύπα’ της εκσκαφής της υπο ανέγερση οικοδομής, που η οικοδομική άδεια της ακυρώθηκε από το ΣτΕ. -Έγραψα θάνατο; Ναι, διότι η απόφαση 176/2023 έχει σαν στόχο τον ξαφνικό θάνατο της εκτός σχεδίου δόμησης και σαν αποτέλεσμα τον ξαφνικό οικονομικό θάνατο της περιουσίας εκατοντάδων χιλιάδων ιδιοκτητών ανά την επικράτεια. Ζυγίζοντας τα λόγια μου, ισχυρίζομαι ότι, δυστυχώς, η απόφαση 176/2023 είναι ένας απαράδεκτος συνδυασμός: Α) ηθελημένης διαστρέβλωσης και παρανάγνωσης του Πρ. Δ/γματος 24/31-5-1985 (ΦΕΚ 270 Δ’), Β) αυθαίρετης ερμηνείας των προθέσεων του νομοθέτη του νόμου 3212/31-12-2003 Άρθρο 10 παρ.1 (ΦΕΚ 308Α’) και Γ) ακόμη χειρότερα, συνειδητή απόκρυψη-εξαφάνιση του άρθρου 23 παρ.3 του ίδιου νόμου 3212/31- 12-2003 (ΦΕΚ 308Α’). Εξηγούμαι: Α) Τι λέει το Πρ. Δ/γμα του 1985; «α. Ελάχιστο εμβαδόν γηπέδου 4.000μ2 β. για γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε Διεθνείς, Εθνικές, Δημοτικές και κοινοτικές ως και εγκαταλειμμένα τμήματά τους και σιδηροδρομικές γραμμές απαιτούνται: Ελάχιστο πρόσωπο 45μ. Ελάχιστο βάθος 50μ. Ελάχιστο εμβαδόν 4.000μ2» Πρόκειται για μια απολύτως λογική διάκριση μεταξύ μη παρόδιων γηπέδων (α’) και παρόδιων γηπέδων (β’). Τι ισχυρίζεται όμως η 176/2023; «Η εν λόγω διάταξη του άρθρου 1 παρ.1 του π.δ. όριζε στην περίπτωση α’ απλώς το ελάχιστον εμβαδόν (4.000τ.μ.) για την κατά τον κανόνα δόμηση των εκτός σχεδίου ακινήτων, ενώ ρύθμιζε συνολικά το ζήτημα των προϋποθέσεων αυτής στην επόμενη περίπτωση β’» Πρόκειται, δυστυχώς, για μία ηθελημένη διαστρέβλωση-παρανάγνωση δύο διαφορετικών περιπτώσεων (α’ και β’) που αποδεικνύεται εύκολα εάν σημειώσουμε τα εξής: 1.το β’ αφορά αποκλειστικά σε γήπεδα «που έχουν πρόσωπο», δηλαδή αυτά τα οποία έχουν ήδη πρόσωπο. Δεν πρόκειται για θεσμοθέτηση προϋπόθεσης προσώπου, αλλά για θεσμοθέτηση προϋποθέσεων όσων έχουν ήδη πρόσωπο. 2. Λέει η απόφαση 176/2023 «…όριζε στην περίπτωση α’ απλώς το ελάχιστον εμβαδόν (4.000τ.μ.)…» -Τότε γιατί στο β’ επαναλαμβάνει την προϋπόθεση «Ελάχιστο εμβαδόν 4.000τ.μ.»; -Προφανώς γιατί το β’ θεσμοθετεί ξεχωριστές προϋποθέσεις για τα γήπεδα «που έχουν (ήδη) πρόσωπο». 3. Το β’ δεν θεσμοθετεί την προϋπόθεση προσώπου αλλά συγκεκριμένο μήκος προσώπου 45μ. (Υπενθυμίζω!: σε όσα έχουν ήδη πρόσωπο σε δρόμο). Η 176/2023 όχι τυχαία, δεν αναφέρεται στο συγκεκριμένο μήκος των 45μ. Αυτό διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι η μόνη πραγματική θεσμοθετημένη προϋπόθεση προσώπου εν γένει στα εκτός σχεδίου γήπεδα «έρχεται» το 2003 και έχει και συγκεκριμένο μήκος 25μ. Ούτε αυτό το μήκος, όχι τυχαία, αναφέρεται στην 176/2023 για τον ευνόητο λόγο ότι αποτελεί άλλη μία απόδειξη ότι το α’ και β’ είναι δύο διακριτές περιπτώσεις, όπως θα αποδειχθεί ακόμη καλύτερα και πιο κάτω. Β) Τι λέει ο νόμος 3212/31-12-2003 (ΦΕΚ 308 Α’) Άρθρο 10, παρ. 1; «Η περίπτωση α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του από 24/31-5-1985 Πρ.Δ/τος (ΦΕΚ 270Δ’) αντικαθίσταται ως εξής: α. Ελάχιστον εμβαδόν γηπέδου 4.000μ2 και πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο 25 μέτρα» -Τι μας λέει η 176/2023; «Ως εκ τούτου ο νομοθέτης, προς αποφυγήν παρερμηνείας και καταστρατηγήσεων, με το άρθρο 10 παρ.1 του ν.3212/2003 όρισε κατά τροποποίηση της ανωτέρω περίπτωσης α’ ελάχιστο μήκος προσώπου των γηπέδων επί του κοινοχρήστου χώρου». Ας σημειωθεί λοιπόν: 1.Κατ’ αρχάς πρόκειται για μία αυθαίρετη ερμηνεία των προθέσεων του νομοθέτη ο οποίος εμφανίζεται 18 ολόκληρα χρόνια μετά το Πρ. Δ/γμα του 1985 να έρχεται το 2003 να «αποφύγει» «παρερμηνείες» και «καταστρατηγήσεις». Ποιές παρερμηνείες και ποιές καταστρατηγήσεις; Και γιατί άραγε περίμενε τόσο πολύ καιρό να διορθώσει τα κακώς κείμενα; Στην πραγματικότητα ο νομοθέτης βάζει για πρώτη φορά έναν ουσιαστικό περιορισμό στην εκτός σχεδίου δόμηση θεσμοθετώντας την προϋπόθεση προσώπου μόνο σε γήπεδα που θα δημιουργηθούν μετά την 31η/12/2003- δηλαδή περιορίζει αισθητά την δυνατότητα κατατμήσεων. 2. Ας προσέξουμε πάλι όμως πως- όχι τυχαία- η 176/2023 δεν αναφέρεται στο συγκεκριμένο μήκος προσώπου (25μ.) που θεσμοθετείται το 2003. Και ας δούμε τυπογραφημένο το Πρ. Δ/γμα του 1985 όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο του 2003. Έτσι θα εικονογραφηθεί και πιστοποιηθεί η σαθρότατη δομή της 176/2023 η οποία στηρίζεται μεταξύ άλλων αυθαιρεσιών στην απόκρυψη αντιφατικών στοιχείων όπως δύο διαφορετικά μήκη προσώπου (45μ. και 25μ.) τα οποία υποτίθεται (κατά την 176/2023) αφορούν στην ίδια περίπτωση!! «α. Ελάχιστο εμβαδόν γηπέδου 4.000μ2 και πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο 25 μέτρα. β. για γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε Διεθνείς, Εθνικές, Δημοτικές και κοινοτικές ως και εγκαταλειμμένα τμήματά τους και σιδηροδρομικές γραμμές απαιτούνται: Ελάχιστο πρόσωπο 45μ. Ελάχιστο βάθος 50μ. Ελάχιστο εμβαδόν 4.000μ2» Να γιατί η 176/2023 δεν έχυσε περιττό μελάνι αναφέροντας τα δύο αυτά διαφορετικά μήκη προσώπου. Εάν τα ανέφερε θα έβγαζε μάτι η αντίφαση: Δύο διαφορετικές προϋποθέσεις μήκους προσώπου για μία περίπτωση γηπέδων. 3. Τέλος, ας σημειωθεί εδώ και κάτι ακόμα: Το β’ απαιτεί και συγκεκριμένο ελάχιστο βάθος: 50μ. Εάν λοιπόν δεχτούμε ότι κατά την ερμηνεία της 176/2023 τα α’ και β’ περιγράφουν και θεσμοθετούν προϋπόθεση της ίδιας περίπτωσης τότε όλα τα ακίνητα εκτός σχεδίου έχουν υποχρέωση όχι μόνον ελάχιστου προσώπου (25μ. ή 45μ.- εδώ υπάρχει το αναφερθέν πρωτύτερα βραχυκύκλωμα!) αλλά και ελάχιστου βάθους 50μ! Γ) Εδώ φτάσαμε στο χειρότερο δηλαδή την προφανώς ηθελημένη απόκρυψη της μεταβατικής διάταξης του Νόμου 3212/2003 και συγκεκριμένα το άρθρο 23 παρ.3: «Η περίπτωση α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του από 24/31-5-1985 προεδρικού διατάγματος, όπως αντικαθίσταται με την παρ.1 του άρθρου 10 του νόμου αυτού δεν ισχύει για γήπεδα που υφίστανται κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού» Είναι εντυπωσιακό ότι η σημερινή κυβέρνηση μόλις μερικά χρόνια πριν και συγκεκριμένα στις 3 Δεκεμβρίου 2020 δια στόματος του τότε υπουργού ΥΠΕΝ Κώστα Χατζηδάκη στην Βουλή αναφέρθηκε στην μεταβατική αυτή διάταξη- την οποία αποκρύπτει σήμερα η 176/2023- λέγοντας: «Διότι σωστά επισημάνθηκε στην διαβούλευση ότι το κράτος, με έναν νόμο του ΠΑΣΟΚ το 2003, είχε δώσει την βεβαιότητα σε όλους τους ιδιοκτήτες πάνω από 4 στρέμματα ότι μπορούν να χτίζουν- το έγραφε ο νόμος- χωρίς να υπάρχει μέτωπο στο δρόμο. Επομένως χιλιάδες συμπολίτες μας είχαν ήδη αγοράσει τέτοια τεμάχια ή τα είχαν ήδη και είχαν την βεβαιότητα ότι μπορούν να προχωρήσουν μπροστά»! Πουθενά στην απόφαση 176/2023 δεν αναφέρεται η μεταβατική αυτή διάταξη, η οποία αποδεικνύει ακριβώς ότι η απαίτηση προσώπου αφορά ΜΟΝΟΝ σε όσα γήπεδα δημιουργήθηκαν μετά την 31η/12/2003. Η απόκρυψη της μεταβατικής αυτής διάταξης αποκτά σκανδαλώδη διάσταση όταν σημειωθεί και το εξής απίστευτο: Ο ιδιοκτήτης της οικοδομικής άδειας στην Πάτμο και των αναθεωρήσεών της, την οποία ακύρωσε τελεσίδικα η απόφαση 176/2003 είχε προσφύγει στο ΣτΕ επιδιώκοντας την εξαφάνιση της απόφασης 369/2018 του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, η οποία πρωτοδίκως είχε ακυρώσει την εν λόγω άδεια με μόνο σκεπτικό ότι η μεταβατική διάταξη του νόμου 32/12-2003 άρθρο 23, παρ. 3 (η οποία κατοχύρωνε περίτρανα την οικοδομική άδεια αφού το ακίνητο στην Πάτμο «υφίστατο» από το 1963) ήταν «αντισυνταγματική»! Η απόφαση 176/2023 δεν σχολιάζει ούτε κρίνει καθόλου την πρωτόδικη απόφαση του Διοικ. Εφετ. Πειραιά εκτός από μία σεμνή αναφορά: «…και συνεπώς νομίμως αν και με διαφορετική αιτιολογία οι προβληθείσες οικοδομικές άδειες ακυρώθηκαν με την εκκαλούμενη απόφαση, απορρίφθηκαν δε όλοι οι αντίθετοι λόγοι εφέσεως». -Με αυτόν τον …σεμνό τρόπο η 176/2023 αποφεύγει να αναφερθεί ρητά στην ουσία της απόφασης του Διοικ. Εφετ. Πειραιά, δηλαδή στην μεταβατική διάταξη. -Γιατί; Διότι η μεταβατική διάταξη από μόνη της τινάζει στον αέρα τον – εξ αρχής – σαθρό ισχυρισμό της 176/2023 ότι δήθεν από το 1985 ο νόμος απαιτούσε πρόσωπο εν γένει στην εκτός σχεδίου δόμηση. Μόνον έτσι, αποφεύγοντας – όπως ο διάβολος το λιβάνι- κάθε αναφορά στην μεταβατική διάταξη καταφέρνει(;) η 176/2023 να συσκοτίσει και να αποκρύψει την αλήθεια η οποία είναι ότι όλα τα εκτός σχεδίου γήπεδα – ανά την επικράτεια – τα οποία έχουν δημιουργηθεί («υφίστανται») πριν την 31η Δεκεμβρίου 2003 ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΕ ΔΡΟΜΟ για να καταστούν δομήσιμα. (Εκτός βέβαια: 1)όσων εμπίπτουν στις περιπτώσεις του προαναφερθέντος περίφημου β´ του νόμου 1985 και 2) όσων εμπίπτουν σε ειδικές διατάξεις όπως συγκεκριμένες ΖΟΕ οι οποίες προβλέπουν ρητά την απαίτηση προσώπου.) Συμπερασματικά: -Τίθεται το ερώτημα: «Είναι δυνατόν οι πολίτες/ιδιοκτήτες στην Ελλάδα αλλά και όσοι ξένοι αποφασίσουν να επενδύσουν στην χώρα μας να είναι όλοι έρμαια μιας ανεξέλεγκτης δικαστικής εξουσίας;» Η απάντηση μας είναι: «Αν αυτό δυστυχώς συμβαίνει, τότε αυτή η δικαστική εξουσία θα μπορούσε μάλλον ακριβοδίκαια, να έχει την ονομασία Συμβούλιο του Ετσιθελισμού». Ακόμα χειρότερα, απέναντι σε αποφάσεις τόσο τραγελαφικές και απολύτως άδικες όπως η 176/2023, η κυβέρνηση, παρόλη την νομοθετική εξουσία που της έχει δώσει η βούληση του Ελληνικού λαού, δείχνει να στέκεται – «μοιραία και άβουλη αντάμα» – μπροστά στο απαράδεκτο φαινόμενο της διαστρέβλωσης, απαξίωσης και απόπειρας ακύρωσης νόμων, που ψηφίζει η Βουλή των Ελλήνων – εδώ και 95 ολόκληρα χρόνια – τους οποίους μάλιστα, πρόσφατα επιβεβαίωσε δημοσίως υπουργός της. *Δημήτρης Κωνσταντινίδης: Αρχιτέκτων Μέλος ΤΕΕ από 29/4/1982 Αρ. Μητρώου 36644 Bachelor : Harvard University 1975 Masters : Columbia University 1978
-
Αναταράξεις στην εκτός σχεδίου δόμηση φέρνει η πρόσφατη απόφαση 176/2023 του Συμβουλίου της Επικρατείας, σχετικά με την εκτός σχεδίου δόμηση. Συγκεκριμένα, το ανώτατο δικαστήριο, εξετάζοντας υπόθεση που έφτασε στο ΣτΕ, μετά από μία καταγγελία για την δόμηση οικοπέδου σε εκτός Σχεδίου περιοχή στην Πάτμο, χωρίς πρόσβαση σε αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό, αποφάσισε ότι δεν αρκεί το ελάχιστο εμβαδόν των 4 στρεμμάτων, αλλά απαιτείται, ήδη από το 1985, και η ύπαρξη προσώπου σε κοινόχρηστο χώρο (δρόμο) για την δόμηση ενός ακινήτου. Επισημαίνει δε, ότι αυτό ισχύει, γιατί από το Σύνταγμα οι εκτός σχεδίου περιοχές «δεν έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, τη δόμηση ή την τουριστική εκμετάλλευση, αλλά τη γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση και την αναψυχή του κοινού». Τι ισχύει με την απόφαση του ΣτΕ; -Καταρχήν, η απόφαση έχει άμεση εφαρμογή για την συγκεκριμένη υπόθεση που εκδικάστηκε. -Δεύτερον δεν έχει αναδρομή ισχύ. Δηλαδή δεν ανακαλούνται και δεν είναι άκυρες οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί από τα Πολεοδομικά Γραφεία κατά το. Όμως κινδυνεύουν ιδιοκτήτες ακινήτων, μετά από συγκεκριμένη προσφυγή στο ΣτΕ λόγω αντιδικίας, να τους ακυρωθεί η οικοδομική άδεια και να κριθεί κατεδαφιστέο το κτίσμα. -Τρίτον δημιουργείται νομολογιακό προηγούμενο, που δεν μπορεί να μην το σεβαστεί η διοίκηση γιατί κατά το σκεπτικό της απόφασης δεν νοείται, ούτε οι πολίτες να επιδιώκουν την οικοδόμηση οικοπέδων που δεν πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις, ούτε οι Πολεοδομίες να εκδίδουν οικοδομικές άδειες γι’ αυτές. Κατ’ επέκταση, δεν μπορούν να διεκδικήσουν αποζημίωση, καθώς ο κανόνας αυτός θεωρείται «προβλέψιμος για τους επιμελείς αγοραστές». -Η πολιτεία, αφού μελετήσει προσεκτικά και αναλύσει το σκεπτικό της απόφασης, οφείλει να πάρει μια νομοθετική πρωτοβουλία που θα σέβεται τη νομολογία του ΣτΕ και θα δίνει και διέξοδο στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε, διότι με ευθύνη της δεν έχει καθοριστεί το δίκτυο κοινοχρήστων δρόμων στις εκτός σχεδίου περιοχές αφήνοντας να μεταβιβάζονται και να φορολογούνται ως οικόπεδα, ακίνητα εκτός σχεδίου εδώ και πενήντα χρόνια. Επίσης θα πρέπει να δημιουργήσει και ασφάλεια πολεοδομικού δικαίου και να μην σύρονται στα δικαστήρια ιδιοκτήτες ακινήτων από ανταγωνιστές και κακούς γείτονες. Ποιες είναι οι άμεσες συνέπειες της απόφασης του ΣτΕ ; Σταματούν οι αγοραπωλησίες και συμβόλαια για ακίνητα στις εκτός σχεδίου περιοχές όλης της χώρας, που βασίζονταν στην παραδοχή ότι αυτά τα ακίνητα έχουν δικαίωμα έκδοσης νόμιμης οικοδομικής άδειας, που τώρα ανατρέπεται από την νέα απόφαση του ΣτΕ. Δεν εκδίδονται από τα Πολεοδομικά γραφεία της χώρας ( Υπηρεσίες Δόμησης ) προεγκρίσεις δόμησης και άδειες δόμησης σε ακίνητα εκτός σχεδίου πόλης και οικισμών , τα οποία δημιουργήθηκαν μεταξύ της ισχύος του Π.Δ. της 24-31.5.1985 και του ν. 3212/2003 και έχουν εμβαδό μεγαλύτερο των 4000 τ.μ. χωρίς πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο. Παγώνουν χιλιάδες μικρές και μεγάλες επενδύσεις, κυρίως τουριστικές, που έχουν ενταχθεί στον Αναπτυξιακό νόμο, διότι πλέον δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ρυθμίσεις για την εκτός σχεδίου δόμηση και να εκδώσουν οικοδομικές άδειες και να χτίσουν με ασφάλεια δικαίου. Σε ποιους δρόμους κτίζουν σήμερα τα εκτός σχεδίου γήπεδα ; Προκειμένου να στοιχειοθετηθεί αρτιότητα και οικοδομησιμότητα σε ένα γήπεδο, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες κατά περίπτωση προϋποθέσεις: Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε Διεθνείς, Εθνικούς ή Επαρχιακούς δρόμους, που εξ ορισμού είναι κοινόχρηστοι, απαιτείται ελάχιστο πρόσωπο 45,00μ., ελάχιστο βάθος 50,00 μ. και ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ.μ. Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε Δημοτικούς ή Κοινοτικούς δρόμους κατά τον ορισμό των Δ/ξεων του Π.Δ. 25/28-11-1929, σε συνδυασμό με το Π.Δ. 24/31-5-85, απαιτείται επίσης ελάχιστο πρόσωπο 45,00 μ., ελάχιστο βάθος 50,00 μ., ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ. μ. και απαίτηση οι δρόμοι αυτοί να έχουν τεκμηριωμένα τεθεί σε κοινή χρήση με οποιοδήποτε νόμιμο τρόπο, ή να έχουν καταστεί κοινόχρηστοι με σχετικές Πράξεις της Διοίκησης, ή να έχουν αναγνωριστεί ως «Κύριοι ή Μοναδικοί», ή να έχουν διαπιστωθεί με Πράξη της Διοίκησης ως δρόμοι που προϋφίστανται του 1923. Σε γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε αγροτικούς δρόμους απαιτείται ελάχιστο εμβαδό 4.000 τ.μ., ελάχιστο πρόσωπο 25,00 μ. και βεβαίως τεκμηρίωση κοινοχρησίας, μέσω της διαδικασίας διαπίστωσής τους «ως προϋφιστάμενοι του 1923», ή άλλης νόμιμης διαδικασίας. Γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε δρόμους σε περιοχές που δεν ισχύουν ειδικά Διατάγματα : α. Πρόσωπο σε δρόμους οριακούς των εγκεκριμένων σχεδίων, που καθορίζονται από αυτά με ρυμοτομικές γραμμές, β. Δρόμους που έχουν κατασκευαστεί από Υπηρεσίες του Δημοσίου μέσα από νόμιμες διαδικασίες και επιτρέπουν την πρόσβαση σε σημαντικά έργα, ακτές, Αρχαιολογικούς χώρους, κλπ, γ. Δρόμους που προβλέπονται από Προγράμματα αναδασμού του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δ. Δρόμους που έχουν κατασκευαστεί – διαμορφωθεί σε καθορισμένη ζώνη παραλίας, απαιτείται ελάχιστο πρόσωπο 25,00 μ. και τεκμηρίωση ότι οι δρόμοι αυτοί έχουν καταστεί κοινόχρηστοι, ή έχουν τεθεί σε κοινή χρήση, με νόμιμο τρόπο και διαδικασίες. Πως αποδεικνύεται ότι ένας Δρόμος είναι προϋφιστάμενος του 1923 ; Με παλιά συμβόλαια, που ανάγονται στο έτος 1923, στα οποία να επεξηγούνται αναλυτικά τα τεκμήρια από τα οποία αποδεικνύεται ότι η οδός ήταν προϋφιστάμενη του 1923. Δηλαδή να γίνεται στο συμβόλαιο ειδική μνεία ότι συνορεύει το ακίνητο με δρόμο. Σε περίπτωση που η ιδιοκτησία στερείται παλιού τίτλου αλλά γίνεται αναφορά στον δρόμο στο συμβόλαιο όμορου ιδιοκτήτη . Με απόσπασμα του χάρτη ΓΥΣ του 1945, στο οποίο να απεικονίζεται η οδός, με συγκεκριμένη αρχή και τέλος . Ποιοι δρόμοι προβλέπεται να χαρακτηριστούν κοινόχρηστοι ; Για να αντιμετωπίσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος αυτό το μεγάλο και χρονίζον πρόβλημα της έλλειψης χαρακτηρισμού των κοινοχρήστων δρόμων στις εκτός σχεδίου περιοχές, προχώρησε στην υπογραφή σχετικής Υπουργικής Απόφασης ( ΦΕΚ 2671/Β/31-5-2022) με την οποία καθορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές, τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις για τη σύνταξη των μελετών καταγραφής του υπάρχοντος οδικού δικτύου της χώρας. Επίσης από το Υπουργείο καθορίστηκαν και οι πρώτες περιοχές, στις οποίες θα ξεκινήσει άμεσα η εκπόνηση μελετών Αναγνώρισης Οδών και αφορά εξήντα εννέα (69) Δήμους και ειδικότερα Δημοτικές Ενότητες , που είναι νησιωτικές περιοχές με έντονη την οικιστική πίεση και τουριστική εκμετάλλευση. Με ποια βασικά κριτήρια θα γίνει η αναγνώριση του κοινόχρηστου οδικού δικτύου ; Τα βασικά κριτήρια κατά τη διαδικασία της καταγραφής του οδικού δικτύου είναι: -Η θέση των οδικών τμημάτων ως προς το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή/και ως προς τα όρια των οριοθετημένων οικισμών. -Αν τα οδικά τμήματα περιλαμβάνονται στο ήδη αναγνωρισμένο ή χαρακτηρισμένο οδικό δίκτυο της ΔΕ. -Αν υφίστανται με τη βούληση της πολιτείας ή με άλλον νόμιμο τρόπο και λογίζονται ως κοινόχρηστες -Αν έχουν αποτυπωθεί ως οδοί στα κτηματολογικά διαγράμματα του Εθνικού Κτηματολογίου σε λειτουργούν Κτηματολόγιο άνω της πενταετίας. -Αν έχουν κριθεί ως κοινόχρηστες δυνάμει αμετάκλητης δικαστικής αποφάσεως που αφορούσε και την κοινοχρησία της οδού ή/και -Αν εμφανίζονται σε αεροφωτογραφίες πλησιέστερης ημερομηνίας προ 27.07.1977. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected] View full είδηση
- 51 replies
-
- στε
- εκτός σχεδίου
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Το Β' τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), έκρινε ότι τα ακίνητα, τα οποία αποκτώνται μετά από χρησικτησία (μετά από χρήση 20 ετών) δεν υπόκεινται σε φορολογία, καθώς δεν καταβάλλονται χρήματα για την απόκτησή τους, δεν επέρχεται προσαύξηση του φορολογητέου εισοδήματος, αλλά ούτε και η κυριότητα τους αποτελεί τεκμαρτή δαπάνη. Αναλυτικότερα, το ΣτΕ αναφέρει ότι, σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, το θεσπιζόμενο τεκμήριο φορολογητέου εισοδήματος, λόγω δαπάνης για την αγορά ακινήτου, εφαρμόζεται μόνο στις περιπτώσεις, που ο φορολογούμενος καταβάλλει πράγματι χρηματικό ποσό για την αγορά ακινήτου. Κατόπιν αυτού, σε περίπτωση «απόκτησης ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1045 του Αστικού Κώδικα, ήτοι με άσκηση νομής επί εικοσαετία, για την οποία δεν συντρέχει η προϋπόθεση της πραγματικής καταβολής χρηματικού ποσού, το πιο πάνω τεκμήριο (σ.σ.: φορολογητέου εισοδήματος) δεν εφαρμόζεται». Πριν φθάσει η υπόθεση στο ΣτΕ, το Διοικητικό Εφετείο ερμηνεύοντας τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, είχε δεχθεί ότι λογίζεται ως αγορά ακινήτου και η περίπτωση μεταγραφής ακινήτου, με δικαστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίζεται η κυριότητα ακινήτου λόγω συμπλήρωσης των όρων της «χρησικτησίας». Αντίθετα, το ΣτΕ έκρινε ότι το Διοικητικό Εφετείο δεν αιτιολογεί νόμιμα την απόφαση του και την αναίρεσε. Ειδικότερα, μετά την έκδοση απόφασης τοπικού Ειρηνοδικείου με την οποία περιήλθε κατόπιν «έκτακτης χρησικτησίας» ακίνητο έκτασης 7.021τ.μ. σε ζευγάρι, η αρμόδια ΔΟΥ προσδιόρισε το φορολογητέο εισόδημα του επίμαχου ζευγαριού. Στο σύζυγο προσδιόρισε το ποσό των 325.500,16 ευρώ και στην σύζυγο των 403.026,43 ευρώ, αντί των δηλωθέντων από αυτούς ποσών των 10.987,04 και 6.521,92 ευρώ, αντίστοιχα. Τέλος, καταλογίσθηκε σε βάρος τους διαφορά κυρίου φόρου εισοδήματος 133.979,06 ευρώ και 154.201,57 ευρώ, αντίστοιχα, καθώς και πρόσθετος φόρος για ανακριβή δήλωση 259.439,85 ευρώ. Δηλαδή, συνολικά τους καταλογίστηκε το ποσό των 547.831,62 ευρώ. Μετά την απόφαση του ΣτΕ τα εν λόγω ποσά δεν πρέπει να καταβληθούν στην ΔΟΥ. Πηγή: http://mobile.in.gr/...icle/1500132714 Click here to view the είδηση
- 6 replies
-
- χρησικτησία
- φορολογία
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Το πράσινο φως άναψε το Συμβούλιο της Επικρατείας για την συνέχιση των εργασιών για την κατασκευή του ισλαμικού Τεμένους στην περιοχή του Βοτανικού του Δήμου Αθηναίων. Το Δ' Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς που προέβαλαν 111 κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι, επικαλούμενοι την ιδιότητα των Χριστιανών Ορθοδόξων Ελλήνων Πολιτών, ζητούσαν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η δημοπράτηση του έργου. Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για την κατασκευή Τεμένους έκτασης 850 τ.μ. και χωρητικότητας 300 ανδρών και 50 γυναικών που θα κατασκευαστεί σε έκταση 17 στρεμμάτων στην περιοχή του Ναυτικού Οχυρού στον Βοτανικό, με σκοπό την κάλυψη των θρησκευτικών αναγκών των μουσουλμάνων που διαμένουν στην Αττική. Οι σύμβουλοι Επικρατείας στην απόφαση τους αναφέρουν ότι για την ανέγερση ναών και λατρευτικών χώρων δεν απαιτείται να τηρείται η διαδικασία εκτίμησης των επιπτώσεων στο περιβάλλον και τονίζουν πως η ανέγερσή τους δεν συνιστά επιδείνωση του περιβάλλοντος της περιοχής ή ρύθμιση μη συμβατή με τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Όπως υπογραμμίζουν οι δικαστές, σε χώρους που έχουν χαρακτηριστεί ως χώροι «κοινωνικών και πολιτιστικών λειτουργιών σε ποσοστό μέχρι 5%» μπορεί να ανεγείρονται ναοί και λατρευτικοί χώροι. Επιπλέον, απαντώντας σε σχετικές αιτιάσεις επισημαίνουν ότι «η ανέγερση δεν αντιβαίνει στο νέο Οικοδομικό Κανονισμό, ενώ η τήρηση ή όχι των όρων δόμησης μπορεί να ελεγχθεί σε επόμενο στάδιο και συγκεκριμένα κατά το στάδιο έκδοσης της οικοδομικής άδειας». Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ΣτΕ είχε προσφύγει κατά της κατασκευής του Τεμένους και ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος κατά την συζήτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο δεν εκπροσωπήθηκε, με αποτέλεσμα η αίτηση του να απορριφθεί ως ανομιμοποίητη. Υπενθυμίζεται ότι κάτοικοι είχαν προσφύγει στο ΣτΕ και το 2013 ζητώντας την ακύρωση της χρηματοδότησης του έργου, ωστόσο η Ολομέλεια απέρριψε και τότε την προσφυγή τους. Πηγή: http://www.news.gr/e...menos-ston.html Click here to view the είδηση
-
Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας θα κρίνει τον τρόπο ένταξης ή όχι στους δασικούς χάρτες 700.000 σπιτιών σε αυθαίρετους οικισμούς σε όλη την Ελλάδα και κυρίως στην Αττική, τη Χαλκιδική, την Εύβοια και την Κρήτη. Τμήμα του ανώτατου δικαστηρίου έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η "λύση" του ζητηματος με υπουργική απόφαση και πως πρέπει να γίνει με προεδρικό διάταγμα. Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση, μόνο στην περιοχή της Αττικής υπάρχουν 150 αυθαίρετοι οικισμοί και περίπου 10.000 σπίτια. Την ....τιμητική της έχει η Δυτική και Βορειοδυτική Αττική, κατά μήκος της ακτίνας Μέγαρα – Βίλια – Οινόη, όπου υπάρχουν περί 50 οικισμοί με 1.500 αυθαίρετα. Η επίμαχη απόφαση (34844/11.7.2016 ) αφορά στις «οικιστικές πυκνότητες» εντός των δασικών εκτάσεων, δηλαδή τους οικισμους αυθαιρέτων μέσα στα δάση, οι οποίοι εξαιρούνται από τους δασικούς χάρτες. Σύμφωνα με την υπουργική απόφαση οι συγκεκριμένοι οικισμοί θα φαίνονται στους χάρτες με «ιώδες περίγραμμα». Στο ΣτΕ έχει προσφύγει το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση – WWF και ζητεί την ακύρωση της επίμαχης υπουργικής απόφασης ως αντισυνταγματικής και παράνομης. Το Ε Τμήμα με την υπ΄ αριθμ. 1942/2017 απόφασή του, με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο Αθανάσιο Ράντο και εισηγητή τον σύμβουλο Επικρατείας Χρήστο Ντουχάνη, έστειλαν την υποθεση στην Ολομέλεια, καθώς έκριναν ομόφωνα πως είναι αντισυνταγματικό το γεγονός ότι εκδόθηκε υπουργική απόφαση και όχι προεδρικό διάταγμα για το θέμα, και κατά πλειοψηφία αντισυνταγματικό το γεγονός ότι η εν λόγω υπουργική απόφαση «περιέχει τον όρο της «οικιστικής πύκνωσης» ως περιοχή υπαγόμενη σε ειδικό νομικό καθεστώς (εξαίρεση από την διαδικασία των δασικών χαρτών, μόνιμη ή πρόσκαιρη ειδική περιβαλλοντική και πολεοδομική διαδικασία, κ.λπ.), χωρίς όμως να δίνει η ίδια η εν λόγω υπουργική απόφαση τον ορισμό της ή να εκθέτει τα ληπτέα υπόψη στοιχεία για την υπαγωγή ορισμένης περιοχής στην έννοια της «οικιστικής πύκνωσης» ή να προβλέπει, έστω σε αδρές γραμμές τα χαρακτηριστικά της, ούτε τέλος προβλέπει τη διαδικασία για το χαρακτηρισμό της». Πηγή: Το ΣτΕ αποφασίζει για την ένταξη 700.000 αυθαιρέτων στους δασικούς χάρτες | iefimerida.gr Click here to view the είδηση
-
Η αυξημένη, επταμελής σύνθεση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ΄ αριθμ. 3354/2014 απόφασή της υπογραμμίζει ότι «τα αυθαίρετα κτίσματα ανεγειρόμενα εν μέρει ή εν όλω εντός του αιγιαλού ή εντός της θάλασσας, κατεδαφίζονται υποχρεωτικώς». Οι ειδικές διατάξεις περί αυθαιρέτων κατασκευών, αναφέρουν οι σύμβουλοι Επικρατείας σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, «αποσκοπούν στην άμεση και αποτελεσματική προστασία του αιγιαλού και του θαλασσίου χώρου και επιβάλλουν την αποκατάσταση της μορφής τους, η οποία έχει αλλοιωθεί με την χωρίς άδεια ανέγερση πάσης φύσεως τεχνικού έργου, κτίσματος ή κατασκευάσματος». Τα αυθαίρετα κτίσματα σημειώνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, που ανεγέρθηκαν χωρίς την προβλεπόμενη από τη νομοθεσία περί αιγιαλού διοικητική άδεια πρέπει, κατ' αρχήν, να κατεδαφίζονται οποτεδήποτε και αν έχει λάβει χώρα ανέγερσή τους, ακόμη δηλαδή και αν αυτά έχουν ανεγερθεί πριν από την οριοθέτηση του αιγιαλού με διοικητική πράξη, καθώς «ο αιγιαλός δεν δημιουργείται με σχετική πράξη της Πολιτείας, αλλά προκύπτει από φυσικά φαινόμενα, δηλαδή τις μεγαλύτερες αλλά συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων, η δε προβλεπόμενη στον νόμο διαδικασία καθορισμού των ορίων του δεν αποσκοπεί παρά στη διαπίστωση του πραγματικού αυτού γεγονότος». Παράλληλα, σημειώνει το ΣτΕ ότι η οριοθέτηση του αιγιαλού δεν δημιουργείται με νόμους και υπουργικές αποφάσεις, αλλά προκύπτει από φυσικά φαινόμενα, ενώ το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο κάνει σαφές ότι τα αυθαίρετα κτίσματα που βρίσκονται στον αιγιαλό χωρίς περιστροφές θα κατεδαφίζονται υποχρεωτικά και άμεσα. Σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, η κτηματική υπηρεσία Κυκλάδων στηριζόμενη σε έκθεση αυτοψίας του Λιμεναρχείου Σερίφου εξέδωσε πρωτόκολλο κατεδάφισης αυθαίρετου κτίσματος στον αιγιαλό οικισμού της Σερίφου. Παράλληλα, κάλεσε την ιδιοκτήτρια του ακινήτου να το κατεδαφίσει μέσα σε 15 ημέρες όπως προβλέπει η νομοθεσία. Το επίμαχο κτίσμα για το οποίο διατάχθηκε η κατεδάφιση του ανεγέρθηκε το 1960 ως αποθήκη με άδεια της τότε Χωροφυλακής Σερίφου και το 1993 με άδεια του Πολεοδομικού γραφείου Μήλου, επετράπη η αλλαγή χρήσης του από αποθήκη σε κατάστημα, όπου και λειτούργησε ως «μίνι μάρκετ». Η ιδιοκτήτρια του καταστήματος προσέφυγε στην Δικαιοσύνη και ζητούσε να ακυρωθεί το πρωτόκολλο κατεδάφισης. Στην συνέχεια κατέθεσε αίτηση στην Κτηματική Υπηρεσία για επανακαθορισμό του αιγιαλού κατά τρόπο ώστε να εξαιρείται το επίμαχο κτίσμα, καθώς έχει αναγερθεί με νόμιμη άδεια. Όμως, το αίτημα για επανακαθορισμό του αιγιαλού απερρίφθη. Παρ΄ όλα αυτά η προσφυγή του ιδιοκτήτη του κτίσματος έγινε δεκτή, για καθαρά τυπικούς λόγους. Οι δικαστές έκαναν δεκτή την αίτηση ακύρωσης με το σκεπτικό ότι η άδεια ανέγερσης του επίμαχου κτίσματος είχε εκδοθεί πριν από την οριοθέτηση του αιγιαλού που έγινε το 1983 από την Νομαρχία Κυκλάδων, ενώ προσθέτουν ότι ούτε η άδεια ανέγερσης είχε ανακληθεί από την αρμόδια Πολεοδομική υπηρεσία. Πηγή: http://www.topontiki...eitai-me-nomous Click here to view the είδηση
- 15 replies
-
- στε
- οριοθέτηση
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Το ΣτΕ απέρριψε όλα τα επιχειρήματα των αυθαιρετούχων που έχουν εντοπιστεί στον αιγιαλό της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου και τώρα τον λόγο έχουν οι μπουλντόζες για να ξεκινήσει η κατεδάφιση. Ωστόσο, μέχρι να δοθεί το «πράσινο φως» και να πιάσουν δουλειά οι μπουλντόζες θα περάσει καιρός, αφού για να απομακρυνθούν οι περισσότεροι από 900 καταπατητές δημοσίων κτημάτων θα χρειαστεί να περάσουν αρκετά χρόνια. Οπως γράφει και η «Καθημερινή», η υπόθεση των αυθαιρέτων στις όχθες της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου είναι παλαιά. Η συστηματική καταπάτηση τμημάτων των προστατευόμενων περιοχών Λούρου, Διονίου Ρεμπακίων Αιτωλικού και της νήσου Τουρλίδας για την ανέγερση κατοικιών ξεκίνησε από τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Η τοπική ιδιαιτερότητα της αυθαιρεσίας είναι ότι τα παράνομα κτίσματα ακολουθούν ορισμένα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά των «πελάδων», δηλαδή των παραδοσιακών πασσαλόπηκτων κατοικιών που κάποτε χρησιμοποιούσαν οι αλιείς της περιοχής, προσπαθώντας να καλύψουν την παρανομία. Τις ευθύνες της πολιτείας και των εμπλεκομένων φορέων αποκάλυψε το 2009 και έκθεση του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, που οδήγησε στην απομάκρυνση τοπικών στελεχών της διοίκησης. Πηγή: http://www.thebest.g...iewStory/296629 Click here to view the είδηση
- 2 replies
-
- στε
- λιμνοθάλασσα
-
(and 3 more)
Tagged with:
-
Με μια απόφαση του ΣτΕ που αφορά 3 εκατ. συνταξιούχους, κρίνει ως αντισυνταγματικές τις περικοπές στις συντάξεις και την κατάργηση των δώρων. Όπως αποκάλυψε ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Μητρόπουλος, στον Γιώργο Παπαδάκη, το Συμβούλιο της Επικρατείας, έκρινε αντισυνταγματικές όλες τις μειώσεις συντάξεων καθώς και τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Η απόφαση αυτή, όπως υποστήριξε ο Αλέξης Μητρόπουλος, αφορά τους πάντες και θα ανακοινωθεί άμεσα. Βασικό της σημείο είναι ότι κρίνεται αντισυνταγματική η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος καθώς μειώνει διαρκώς τις συντάξεις. «Ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της κυβέρνησης» έκρινε την απόφαση του ΣτΕ ο Αλέξης Μητρόπουλος η οποία είναι οριστική. Τα χρήματα που θα χρειαστούν είναι πάνω από 1,2 δισ. Ο βουλευτής συνέστησε να μην προστρέξουν οι πολίτες στα δικαστήρια καθώς αφορά όλους. Η απόφαση αυτή εαν εφαρμοστεί θα αποκαταστήσει τις συντάξεις στα επίπεδα του 2012 ενώ θα επαναφέρει τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς και το επίδομα αδείας. Πηγή: http://newpost.gr/po...i-ton-baroyfakh Click here to view the είδηση
-
320 επαύλεις, 100 βίλες και 28 κατοικίες, ξενοδοχείο 300 κλινών, καμπάνες «επάνω στο κύμα» και 768 στρέμματα γκολφ περιλαμβάνει το τουριστικό χωριό που θα κατασκευαστεί μεταξύ Κρανιδίου και Κοιλάδας, αν το ΣτΕ δώσει το πράσινο φως. Τη δημιουργία στην Ερμιονίδα του μεγαλύτερου μέχρι σήμερα τουριστικού χωριού στη χώρα μας, με 320 επαύλεις, 100 βίλες και 28 κατοικίες, ξενοδοχείο 300 κλινών, κέντρο αναζωογόνησης, beach club με καμπάνες «επάνω στο κύμα» και 768 στρέμματα γκολφ περιλαμβάνει επενδυτικό σχέδιο που βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας προς αξιολόγηση. Εφόσον εγκριθεί, ο τουριστικός οικισμός θα αναπτυχθεί στην –αδόμητη σήμερα– πλαγιά ανάμεσα στο Κρανίδι και την Κοιλάδα. Τόσο το μέγεθος της σχεδιαζόμενης εγκατάστασης, πάντως, όσο και η ανάπτυξη γκολφ σε μια άνυδρη περιοχή προβλημάτισαν τις υπηρεσίες κατά τη διαδικασία αδειοδότησης. Η «Κ» σήμερα παρουσιάζει τα βασικά στοιχεία της επένδυσης «Kilada Hills», όπως αυτά προκύπτουν από δύο πηγές: από τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) και τη μελέτη του Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικής Επένδυσης (ΕΣΧΑΣΕ) του έργου. Πιο συγκεκριμένα: Η τουριστική εγκατάσταση θα αναπτυχθεί σε έκταση 2.079 στρεμμάτων, η οποία (κάτι που μέχρι σήμερα δεν το έχουμε δει σε ανάλογου μεγέθους επενδύσεις) δεν έχει ενιαίο χαρακτήρα, αλλά είναι κατακερματισμένη σε τρία σημεία της ίδιας περιοχής, ανάμεσα στα οποία μεσολαβούν άλλες ιδιοκτησίες. Το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης ανήκει στη Mindcompass Overseas, θυγατρική της Dolphin Capital Investors. Ολα αυτά, βέβαια, είναι εφικτά χάρη στη νέα νομοθεσία για τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα. Το επενδυτικό σχέδιο χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες: • Η πρώτη ενότητα (530 στρ.), στο νοτιοανατολικό τμήμα, περιλαμβάνει ξενοδοχείο 300 κλινών (με 12 σουίτες, κέντρο αναζωογόνησης, καταστήματα, εστιατόρια κ.λπ.). Και οικιστική ζώνη με 60 επαύλεις των 600 τ.μ. και 28 κατοικίες των 200 τ.μ. (500 κλίνες). Η συνολική δόμηση είναι 66.600 τ.μ. Κατά παρέκκλιση εγκρίνεται η ανέγερση τοπόσημου ύψους 15 μέτρων (πύργος) σε τμήμα του ξενοδοχείου. • Η δεύτερη ενότητα (1.425 στρ.) στο βόρειο τμήμα περιλαμβάνει 260 επαύλεις των 440 τ.μ. (συνολική δόμηση 114.400 τ.μ.) και γήπεδο γκολφ 768 στρ. με βοηθητικά κτίρια 5.000 τ.μ. • Η τρίτη ενότητα (116 στρ.) στο νοτιοδυτικό άκρο περιλαμβάνει 100 βίλες των 200 τ.μ. (συνολική δόμηση 20.000 τ.μ.). • Τέλος, η τέταρτη ενότητα (8 στρ.) βρίσκεται στην παραλία Λεπίτσα και περιλαμβάνει beach club με 13 ξύλινες καμπάνες (συνολική δόμηση 1.578 τ.μ). Συνολικά, λοιπόν, στην έκταση θα χτιστούν 178.428 τ.μ. κατοικιών (επαύλεις, βίλες κ.λπ.) και 29.150 ξενοδοχειακών και λοιπών εγκαταστάσεων (ήτοι 207.578 τ.μ.). Να σημειωθεί ότι στις αναφερόμενες εκτάσεις περιλαμβάνονται και οι δασικές (42,5 στρέμματα), οι οποίες στο τελικό σχέδιο προεδρικού διατάγματος (που βρίσκεται στο ΣτΕ για έλεγχο) αφαιρέθηκαν, ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία χαρακτηρισμού για ακόμα 38 στρέμματα. Οι οικοδομήσιμοι χώροι καταλαμβάνουν το 29,4% της έκτασης, οι κοινόχρηστοι ακόμα 29,4% και το υπόλοιπο 41,1% το γήπεδο γκολφ. Να σημειωθεί ότι στην ίδια περιοχή βρίσκεται η ξενοδοχειακή μονάδα Αmanzoe και το Amanzoe Beach Club που λειτουργούν από το 2012, καθώς και το υπό ανακαίνιση ξενοδοχείο Nikki Beach, όλα της Dolphin Investments. Σύμφωνα με τη μελέτη ΕΣΧΑΣΕ, η επένδυση έχει ύψος 418 εκατ. ευρώ και στοχεύει «στο να αποτελέσει ένα από τα πιο ιδιαίτερα παραθεριστικά θέρετρα της Ανατολικής Μεσογείου, με προσέλκυση επισκεπτών υψηλών εισοδημάτων, λάτρεις του γκολφ, αγοραστών των πολυτελών κατοικιών, ξένων επενδυτών και διεθνώς αναγνωρισμένων τουριστικών brands». Το μεγάλο μέγεθος της επένδυσης, όσο και του γηπέδου γκολφ, συνεπάγεται μεγάλες ανάγκες σε νερό (ύδρευσης 350.000 κυβικά, άρδευσης 685.000 κυβικά ετησίως) σε μια περιοχή με οξύ υδατικό πρόβλημα, ιδίως το καλοκαίρι. Σύμφωνα με το ΕΣΧΑΣΕ, οι υδρευτικές ανάγκες θα καλυφθούν από το τοπικό δίκτυο και από δημοτική μονάδα αφαλάτωσης, η οποία όμως δεν έχει ακόμα κατασκευαστεί και οι ανάγκες άρδευσης από επεξεργασμένα λύματα. Πάντως, το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου επισημαίνει στη γνωμοδότησή του ότι η ποιότητα νερού του δικτύου, αλλά και των γεωτρήσεων, είναι ήδη κακή. Σημειώνεται ότι πρόσφατα το ΥΠΕΚΑ ενέκρινε τη δημιουργία σε γειτονική έκταση 125 στρ. του παραθεριστικού οικισμού «Η Νέα Κοιλάδα», ιδιοκτησίας Υπαλλήλων Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Πηγή: http://www.kathimeri...rio-sthn-ellada Click here to view the είδηση
- 20 replies
-
- στε
- τουριστικό
-
(and 1 more)
Tagged with:
-
Η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να κατεδαφίζει τις αυθαίρετες κατασκευές δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, ανεξάρτητα από το πόσες δεκαετίες έχουν περάσει από την ανέγερσή τους, εάν έχουν περάσει στα χέρια άλλου ιδιοκτήτη ή αν χρησιμοποιούνται ως κατοικία ή για κάποιο άλλο σκοπό αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικράτειας (ΣτΕ). Με το σκεπτικό αυτό το ΣτΕ, απέρριψε αίτηση που είχε κατατεθεί ενώπιον του, που επιδίωκε να ανατραπεί η απόφαση του Γενικού Γραμματέα περιφέρειας Αττικής με την οποία διατάχθηκε το 2007 η κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών σε δημόσια δασική έκταση 350 τετραγωνικών μέτρων στην Αττική. Η συγκεκριμένη έκταση είχε κηρυχθεί αναδασωτέα το 2005 και οι φερόμενοι ως ιδιοκτήτες τους στα τέλη της δεκαετίας του '80 προχώρησαν -σύμφωνα με έκθεση αυτοψίας- σε κατάληψη και αλλαγή χρήσης της έκτασης κατασκευάζοντας οικία 116 τ.μ με περίφραξη και τσιμεντόστρωση πάρκινγκ. Αξίζει να σημειωθεί πως από αεροφωτογραφίες προέκυπτε ότι το διάστημα 1937 έως 1962 η συγκεκριμένη έκταση ήταν δασική και αργότερα άρχισε να απομακρύνεται η βλάστηση με εμφάνιση των πρώτων κατασκευών στις αρχές του '90. Το ΣτΕ επικυρώνοντας σχετική απόφαση του προέδρου του Διοικητικού Πρωτοδικείου για την κατεδάφιση δέχθηκε ότι αποτελεί δέσμια υποχρέωση της Πολιτείας και των οργάνων της να προχωρούν στην κατεδάφιση κτισμάτων σε τέτοιες εκτάσεις (δάσος, δασική έκταση, αναδασωτέες, κ.ά), αφού προηγουμένως κληθεί ο ενδιαφερόμενος σε ακρόαση. Επιπλέον οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι οι αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων που επιλύουν αμφισβητήσεις σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν περιλαμβάνουν κρίσεις δεσμευτικές για τον χαρακτήρα της έκτασης ως δασικής, ο οποίος κρίθηκε με την πράξη αναδάσωσης του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής. Πηγή: http://tvxs.gr/news/...asikes-ektaseis Click here to view the είδηση
- 7 replies
-
- στε
- κατεδάφιση
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Την έγκριση για επένδυση άνω των 100.000.000 ευρώ στην Μονή Τοπλού στην Κρήτη έδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Συγκεκριμένα η Ολομέλεια του Δικαστηρίου (πρόεδρος ο Σωτήρης Ρίζος και εισηγητής ο σύμβουλος Επικρατείας Χρήστος Ντουχάνης), με την υπ΄ αριθμ. 29/2015 γνωμοδότησή της, έκρινε νόμιμο το σχέδιο διατάγματος για την υλοποίηση της επένδυσης της εταιρείας Loyalward L.t.d. (βρετανικών συμφερόντων), σε έκταση 22.120,349 στρεμμάτων της Μονής Τοπλού που βρίσκεται πλησίον του Φοινικοδάσους Βάι της Κρήτης. Αναλυτικότερα, στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατατέθηκε σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την έγκριση «ειδικού σχεδίου χωρικής ανάπτυξης στρατηγικής επένδυσης «Ίτανος Γαία» στη θέση χερσόνησος Σίδερο, στην περιοχή Ιτάνου, του Δήμου Σητείας της περιφέρειας Κρήτης». Με το εν λόγω σχέδιο διατάγματος επιχειρείται η έγκριση Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ) ακινήτου 22.120,349 στρεμμάτων που βρίσκεται πλησίον του Φοινικοδάσους Βάι και της Ιεράς Μονής «Παναγίας Ακρωτηριανής και Αγίου Ιωάννου Θεολόγου» (Τοπλού). Ειδικότερα, πρόκειται για παράκτια έκταση στο Βορειοανατολικό άκρο Κρήτης που εντάσσεται στο Δήμο Σητείας (δημοτικό διαμέρισμα Ιτάνου) και εκτείνεται σε περιοχή που καταλήγει στη χερσόνησο Σίδερο. Η περιοχή ανήκει κατά κυριότητα στο κοινωφελές Εκκλησιαστικό Ίδρυμα Παναγία η Ακρωτηριανή που συστάθηκε από την Ιερά Μονή Τοπλού και την Ιερά Μητρόπολη Ιεραπύτνης και Σητείας και αποτελεί περιουσία του εν λόγω Ιδρύματος, το οποίο ιδρύθηκε το 1992 με Προεδρικό Διάταγμα. Η επίμαχη έκταση έχει παραχωρηθεί στη βρετανική εταιρεία Loyalward L.t.d., η οποία και ανέλαβε την τουριστική αξιοποίηση της περιοχής αυτής κατόπιν διεθνούς διαγωνισμού, ο οποίος την ανέδειξε ως ανάδοχο του έργου. Η επίμαχη επένδυση υπερβαίνει το ποσό των 100.000.000 ευρώ. Το 1998 υπεγράφη σύμβαση παραχώρησης χρήσεως γης τουριστικής αναπτύξεως και εκμετάλλευσης μεταξύ του Ιδρύματος και των βρετανικών συμφερόντων εταιρείας. Για την υπαγωγή της επένδυσης στις διαδικασίες στρατηγικών επενδύσεων συνεκτιμήθηκαν, μεταξύ των άλλων, η δημιουργία 1.200 θέσεων άμεσης απασχόλησης - οι οποίες εκτιμήθηκε ότι θα συμβάλουν στη δημιουργία και έμμεσων θέσεων εργασίας - η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας σε περιφερειακό επίπεδο μέσω της βελτίωσης του τουρισμού και η αύξηση των αφίξεων τουριστών. Υπενθυμίζεται ότι το Ε.Σ.Χ.Α.Σ.Ε. σύμφωνα με τη νομοθεσία αποτελεί σχέδιο το οποίο στοχεύει «στην επίτευξη ειδικού οικονομικού και αναπτυξιακού σκοπού, ικανού να υποβοηθήσει γενικώς την οικονομία της χώρας, αλλά και να συμβάλει στην άμεση αντιμετώπιση της παρούσης οικονομικής κρίσεως». Τέλος, το ΣτΕ αφού έκανε ορισμένες νομοτεχνικού περιεχομένου παρατηρήσεις στο επίμαχο σχέδιο διατάγματος το έκρινε κατά τα λοιπά νόμιμο. Πηγή: http://news.in.gr/gr...?aid=1231406572 Click here to view the είδηση
-
Η αποφάση λήφθηκε με αφορμή καταγγελία, αφού ο γείτονας σε οικόπεδο άνω των 500 τ.μ. προχώρησε στην ανέγερση δύο διώροφων κτιρίων με υπόγειο Παράνομη είναι η οικοδομή σε οικόπεδο άνω των 500 τ.μ. που ανεγείρεται σε οικισμό προϋφιστάμενο του 1923, εάν δεν τηρηθεί η υποχρεωτική απόσταση των τεσσάρων μέτρων από την οικοδομική γραμμή. Αυτό έκρινε το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας και επικύρωσε απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά που είχε ακυρώσει οικοδομική άδεια του 2014 η οποία επέτρεπε σε οικισμό προϋφιστάμενο του έτους 1923, την ανέγερση δύο διώροφων κτιρίων με υπόγειο σε οικόπεδο, εμβαδού 750,27 τ.μ. Σύμφωνα με την οικοδομική άδεια, τα δύο κτίρια ήταν τοποθετημένα σε απόσταση μικρότερη του ενός μέτρου από τα όρια του οικοπέδου. Ο γείτονας προέβη σε καταγγελία και παράλληλα ζήτησε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης. Στην συνέχεια ο γείτονας προσέφυγε στη Διοικητική Δικαιοσύνη. Ειδικότερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι «οι διατάξεις των άρθρων 8 και 16 του Προεδρικού Διατάγματος της 2.3/13.3.1981, με τις οποίες επιβάλλεται η ανέγερση οικοδομής σε απόσταση τουλάχιστον 4 μέτρων από την οικοδομική γραμμή προκειμένου για τα οικόπεδα με εμβαδόν 500 τ.μ. και άνω των προϋφιστάμενων του έτους 1923 οικισμών που στερούνται εγκεκριμένου σχεδίου, αποτελούν ειδικές διατάξεις οι οποίες έχουν τεθεί για την προστασία αυτών των παλαιών οικισμών και διασφαλίζουν καλύτερους όρους διαβίωσης». Συνεπώς, συνεχίζει οι απόφαση του ΣτΕ, «οι ειδικές αυτές διατάξεις δεν καταργήθηκαν με το νόμο 1577/1985 αλλά συνεχίζουν, κατά τα λοιπά, ως προς τα οριζόμενα για την ελεύθερη τοποθέτηση του κτιρίου σε σχέση με τα πίσω και πλάγια όρια του οικοπέδου». Πηγή: http://www.protothem...o-ton-4-metron/ Click here to view the είδηση
-
Μάθαμε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας με την 117/2015 απόφαση του απέρριψε την προσφυγή του ΤΕΕ ενάντια στις αυξήσεις εισφορών του ΤΣΜΕΔΕ. Η απόρριψη έγινε για τυπικούς λόγους, η απόφαση δεν έχει αναρτηθεί ακόμα στο site του ΣτΕ και προστίθεται και αυτή σε μια ολόκληρη σειρά αντίστοιχων αποφάσεων ,όπως η συνταγματικότητα του τέλους επιτηδεύματος, των χαρατσιών και πολλών ακόμα. Η απόφαση πλέον είναι καθαρά πολιτική και βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης να φέρει άμεσα νομοθετική ρύθμιση για τις εισφορές. Πηγή: http://synelefsimixa...ρογκες-αυξήσει/ Click here to view the είδηση
-
Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκανε δεκτή την προσφυγή του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF) και ακύρωσε την από 9.12.2013 απόφαση της επιτροπής συντονισμού της κυβερνητικής πολιτικής για την έγκριση τροποποίησης του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό (ΕΠΧΣΑΑΤ). Ειδικότερα η Ολομέλεια του ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ. 3632/2105 απόφασή της ακύρωσε την εν λόγω απόφαση της επιτροπής συντονισμού της κυβερνητικής πολιτικής, λόγω μη τήρησης της νόμιμης διαδικασίας. Το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τον Τουρισμό είχε προκαλέσει θύελα αντιδράσεων από περιβαλλοντολόγους ξενοδόχους και τον τεχνικ΄κόσμο καθώς προέβλεπε την άρση των περιορισμών υπό προυποθέσεις για τις οργανωμένες τουριστικές επενδύσεις σε περιοχές "NATURA" και σε μικρά νησιά (άνω των 90 τ.χλμ.) και διευκολύνσεις για τις Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (ΠΟΤΑ). Πηγή: http://www.ered.gr/e...a_ton_Tourismo/ Click here to view the είδηση
- 1 reply
-
- 1
-
-
- στε
- χωροταξικός
-
(and 2 more)
Tagged with:
-
Αντισυνταγματική έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας υπουργική απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ του 2004 με την οποία καθορίζονται οι μικρές παραβάσεις που μπορούν να εξαιρεθούν από την κατεδάφιση του νόμου 1512/1985 περί αυθαιρέτων. Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ακύρωσε την επίμαχη υπουργική απόφαση, κρίνοντας ότι δεν συνάδει με το νόμο 1512/1985, όπως αυτός τροποποιήθηκε με το νεότερο νόμο 3212/2003, καθώς δεν προβλέπει ότι της έκδοσης της πρέπει να προηγείται η γνώμη του Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος. Στο ΣτΕ είχε προσφύγει η Επιστημονική Ένωση Τεχνολογικής Εκπαίδευσης Μηχανικών (ΕΕΤΕΜ), η οποία ζητούσε την ακύρωση της υπουργικής απόφασης του 2004 που αναφερόταν στις μικρές παραβάσεις για τις οποίες όπως προβλεπόταν αν προχωρούσαν σε κατεδάφισή τους «θα κατέληγε σε υπέρμετρη βλάβη του κτιρίου ή θα έθετε σε κίνδυνο την φέρουσα κατασκευή του κτιρίου ή θα ήταν σε βάρος της αισθητική εμφάνισης των κτιρίων ή θα απαιτούσε υπέρμετρες δαπάνες για την αποκατάσταση της αισθητικής, κ.λπ.». Πηγή: http://www.efsyn.gr/...a-ta-aythaireta Click here to view the είδηση