Αναζήτηση στην κοινότητα

Συνάδελφοι, τελευταία αντιμετωπίζω έναν προβληματισμό σχετικά με την πρακτική που ακολουθείται από διαφόρους κουφωματάδες συνθετικών πάνω στο θέμα της σωστής σφράγισης των κασωμάτων κουφωμάτων με την περιβάλλουσα τοιχοποιία προς αποφυγήν δημιουργίας θερμογεφυρών, επίτευξης σωστής ηχομόνωσης και στεγάνωσης που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας. Τα παρακάτω είναι σε προ-ΚΕΝΑΚ κατασκευές και ανακαινίσεις... Όπως φαίνεται και στις παρακάτω λεπτομέρειες φαίνεται να είναι κοινή πρακτική για κάποιους να στοκάρουν με αρμόστοκο - ή / και να γεμίζουν μόνο τις κόκκινες ακμές, κάποιοι άλλοι πάλι γεμίζουν όλο το ενδιάμεσο κενό ανάμεσα στην τοιχοποιία και το κάσωμα του κουφώματος (σόκκορα -β / κατωκάσι -γ / πρέκι) με διωγκούμενο αφρό πολυουρεθάνης και μετά στοκάρουν εξωτερικά με αρμόστοκο / σιλικόνη. Επίσης μια λεπτομέρεια που φαίνεται πως συχνά να παραμελείται και να "αστοχεί" είναι το διάκενο του εσωτερικού αρμοκάλυπτρου -α όπου δεν χρησιμοποιείται καθόλου αρμόστοκος για "σφήνωμα" με την γωνία της τοιχοποιίας με αποτέλεσμα το αρμοκάλυπτρο να "χτυπάει" και η λεπτομέρεια να φαντάζει "φτηνή" υλοποίηση κάθε φορά που χρειάζεται κάποιος να ανεβοκατεβάσει το σκίαστρο.. Ποιά κατά τη γνώμη σας είναι η σωστή πρακτική και που θα μπορούσα να βρω κατασκευαστικές λεπτομέρειες που να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα από την πλευρά των κατασκευαστών κουφωμάτων; Ευχαριστώ εκ των προτέρων και καλή μας χρονιά Δημήτρης