Απορίες ενός νέου...

[God0fDeath]

Χαιρετώ όλους εδώ στο forum...

 

Να ευχαριστήσω τους υπεύθυνους για τη δημιουργία αυτού.Σας διαβάζω καιρό,και έχω μάθει πολλά γύρω από το επάγγελμα του μηχανικού...γενικά διαβάζω για όλους τους κλάδους των μηχανικών...προσπαθώ να σχηματίσω μια σφαιρική και όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική άποψη για το επάγγελμά μας...

 

Είμαι 22 ετών,σπουδάζω στους Μηχανολόγους στο ΕΜΠ,είμαι στο 4ο έτος και αν όλα πάνε καλά του χρόνου θα πάρω το πτυχίο μου.Θέλω να πω ότι είμαι από αυτούς που δεν ήτανε όνειρο ζωής να γίνω μηχανικός,αλλά από την άλλη δεν μπορώ να πω πως υπήρχε κάποια άλλη επιλογή ,κάτι που να με γεμίζει και να πω ότι είμαι φτιαγμένος για αυτό.Όντας καλός μαθητής,λατρεύοντας τη φυσική στο λύκειο και πηγαίνοντας πάντα καλά στα μαθηματικά,κατέληξα στο ΕΜΠ.Από εκεί και πέρα δεν έκατσα ποτέ να σκεφτώ σοβαρά και να σκεφτώ,μετα το ΕΜΠ τι κάνουμε;;;

 

Κάθε χρόνο μπαίνουνε περίπου 100 φοιτητές πάνω-κάτω κανονικά,με τον κανονικό τρόπο των Πανελληνίων.Από εκεί και έπειτα το χάος,μεταγγραφές,ομεγενείς,αθλητές και χίλια δυο άλλα,σε κάθε φουρνία ο αριθμος δείχνει 200+...και αν λάβουμε υπόψη και τις αλλες πολυτεχνικές σχολές της χώρας,καθώς και όσους αποφοιτήσουνε από πολυτεχνεία του εξωτερικού,ο αριθμός των επιστημόνων είναι ιδιαίτερα μεγάλος...

 

Το κακό είναι ότι προέρχομαι από μεσοαστική οικογένεια που δεν είναι κοινωνικά δικτυωμένη,δεν έχω οικογενειακές γνωριμίες που θα με βοηθούσανε στο ξεκίνημα μου ως μηχανικός(και δεν είμαι γιος μηχανικού)...από την άλλη διαβάζω για παιδιά που τραβάνε για μέση ανατολή μήπως και δούνε άσπρη μέρα,αλλά ειλικρινά δεν είμαι διατεθειμένος να ζήσω τα πιο καλά χρόνια της ζωής μου στην αραπιά μακρυά από γυναίκες και Ελλάδα...

 

Ξέρω ότι υπάρχουνε πολλοί εκεί έξω με τους δικούς μου προβληματισμούς,και αναρωτιέμαι συνάδελφοι,μήπως ίσως είναι καλύτερα να κάνουμε μια άλλη δουλειά;

 

Παρακαλώ άτομα μεγαλύτερα ηλικιακά,30 ετών και πάνω,με ιστορικό παρόμοιο με το δικό μου,να καταθέσουνε την άποψή τους για όσα γράφω.Είμαι ένα βήμα από το να μην ασχοληθώ με αυτό που σπούδασα,καθώς δεν είμαι άτομο με κρίσεις αυτοθαυμασμού που χαίρεται να βλέπει κορνιζαρισμένα πτυχία και να φουσκώνει σαν παγώνι γεμάτο έπαρση.Είμαι άνθρωπος πρακτικός που θέλω να ζήσω μια αξιοπρεπή ζωή και όχι να είμαι μέσα στο άγχος για αμοιβές λιγότερες των 1000€.

 

Μπορεί το μηχανιλίκι παιδιά για έναν μη δικτυωμένο να αποφέρει μια αξιοπρεπή ζωή,και όχι ζωή επιστήμονα προλετάριου;;;

 

 

Ευχαριστώ για την ανάγνωση και πάλι να συγχαρώ όσους βρίσκονται πίσω από αυτήν την προσπάθεια.

[[email protected]]

God0fDeath

 

Σημασία πάντα στη ζωή έχει να περνάς καλά κ ήρεμα.Πρέπει να αναρωτηθείς λοιπόν αν σου αρέσει το επάγγελμα του μηχανολόγου μηχανικού,γιατί με αυτό το αντικείμενο θα περνάς το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σου.Επομένως,αν δεν σου αρέσει,θα περάσεις άσχημα.Ακόμα είναι νωρίς για να βγάλεις συμπεράσματα,καθώς δεν έχεις εργασιακή εμπειρία(δηλαδή τρύπες από δόντια βρυκόλακα στο λαιμό σου... )

 

Ένα δεδομένο λοιπόν είναι σίγουρο:αν δεν αγαπήσεις το επάγγελμά σου κ σε συνδυασμό με την έλλειψη άμεσων γνωριμιών,δύσκολα θα τα καταφέρεις σε αυτή την κοινωνία.Προσοχή:ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ.Δηλαδή,αν αγαπήσεις αυτό που κάνεις,δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα πας μπροστά....ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ...Που σημαίνει ότι είναι καιρός ν' αρχίσεις να γνωρίζεις κόσμο....

 

Πάρα πολλοί συνάδελφοι έχουν περάσει από το στάδιο και τις δυσκολίες που βρίσκεσαι εσύ τώρα.Η εξέλιξη θα έρθει,ομαλά ή ανώμαλα.Μπορεί να καταλήξεις είτε μηχανικός μεροκαματιάρης,ή μηχανικός σεβαστός τεχνικός σύμβουλος.Σίγουρα έχεις μεγάλο μερίδιο ευθύνης όσον αφορά τις αποφάσεις σου για την επαγγελματική σου πορεία.

 

Η Ελλάδα πάντως δεν φαίνεται να έχει σε μεγάλη υπόληψη τους επιστήμονές της,άρα το ''αξιοπρεπώς'' που θέτεις ως παράμετρο είναι σχήμα λόγου κ τελείως υποκειμενικό κριτήριο.

 

Αν πας Η.Α.Ε. δύσκολα θα γυρίσεις.

 

Σκέψου κ το Δημόσιο,ως προφίλ όπως σε κόβω έχεις identity match propability άνω του 70%

 

Να πας στρατό μικρός.

 

Υπομονή με τους πρώτους σου εργοδότες,παίρνε αντικαταθλιπτικά αν χρειαστεί,ή ρίξτο στο αλκοόλ κ τις γυναίκες,βοηθάει...

 

Κ να θυμάσαι:πάντα μπορείς να κάνεις άλλη δουλειά για βιοπορισμό,καμία δουλειά δεν είναι ντροπή.Εγώ ξεκίνησα στα 19 ως βοηθός επιστάτη κ αποθηκάριος σε εργοτάξιο.

 

Σε αυτή τη ζωή ΟΛΟΙ (ικανοί-ανίκανοι) έχουν δικαίωμα επιβίωσης.

 

Καλή σταδιοδρομία