Kykkotis Philippos Seraphim

οικολογικές αμαρτίες των προγόνων μας, με την οικολογική μας μετάνοια μπορούμε σιγά σιγά να ξανακτίσουμε την Αθήνα στις οχθες των ποταμών της, πως, απλώς με οικολογική νομοθεσία από τη Βουλή των Ελλήνων, να μη ξανακτίσουμε τίποτα στην θέση των κτιρίων που βρίσκονται στις όχθες των ποταμών της Αθήνας, όλα τα κτίρια έχουν ημερομηνία λήξεως. Ο καλύτερος τρόπος να προστατέψουμε τις γενιές που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί, και μιλούμε για τα παιδιά των παιδιών μας. Να δίνουμε διπλάσια γη στους ιδιοκτήτες των κτιρίων αυτών στην Εθνική προς τη Θήβα να κτίζουν τα κτίρια τους και κάποια χρηματική αποζημίωση για το κτίσιμο των νέων κτιρίων τους από τα έσοδα που μπορούμε όλοι να πληρώνουμε (έστω και δέκα σεντ είσοδο στους πράσινους χώρους που θα δημιουργούνται στη θέση όλων των κτιριων που με βιασμό στη Φύση κτίσαμε αυθαίρετα και όλοι μας υποφέρουμε από καταστροφές και ταλαιπωρίες). Το πρόβλημα της Αθήνας είναι το μεγάλο οικολογικό πρόβλημα που υπάρχει σήμερα σ' όλες τις μεγαλουπόλεις του κόσμου, για να ωφεληθεί απερίσκεπτα μια γενια, ρισκάρουμε να υποφέρουν όλες οι επόμενες. Προς το παρόν για να βελτιωθεί λίγο η ζωή στις μεγαλουπόλεις, να περιορίσουμε τους ρύπους και να μη κατασπαταλούμε χρήματα για φάρμακα και ιδιαίτερα για τα παιδιά μας, καλό είναι με οικολογική νομοθεσία, ο κάθε δεύτερος δρόμος να μετατραπεί σε πεζόδρομο με πράσινο και δέντρα και να σταματήσουν οι άδειες για οικοδομές. Ο μόνος εχθρός μας, ατομικά οικονομικά συμφέροντα, το κοινό συμφέρον πρέπει να είναι υπεράνω για να προστατευθεί η δημόσια υγεία, τελικά θα κερδίσουν κι αυτοί που νομίζουν ότι θίγονται τα οικονομικά τους συμφέροντα, γιατί τι αξίζουν τα χρήματα τους αν ρισκάρουν την υγεία τους και των ιδίων και των μελών της οικογένειας τους. Η οικολογική μετάνοια από τις οικολογικές μας αμαρτίες σημαίνει ένας νέοςοικολογικός τρόπος σκέψεως και νέος πρασινος τρόπος ζωής με σεβασμό στη Δημιουργία του Θεού, όχι για να προσθέσουμε κάτι εμείς οι αδύνατοι άνθρωποι στην παντοδυναμία του Θεού, αλλά για να προστατέψουμε τους ευατούς μας και τα παιδιά μας. Αγαπητή μου Ιωάννα σε ευχαριστούμε που μας δίνει την ευκαιρία με τις αναρτήσεις σου να προβληματισθούμε. Τα γνωρίζεις αυτά που αναφέρω άριστα και καλύτερα από εμενα, απλώς τα υπενθυμίζω τα σημεία αυτά για προβληματισμό και συμμετοχή. Τα χριστιανικά μνημεία δεν κτίσθησαν μόνο για μια γενιά,αλλά για όλες, το ίδιο και εμείς, αν ζούμε με αυτή τη προοπτική, σίγουρα θα κάνουμε ό,τι μας περνάει από το χέρι μας, να παράγουμε λιγότερους ρύπους, και να προστατεύουμε το Περιβάλλον μας ως Δώρον του Θεού για όλη την Ανθρωπότητα. Συγχαρητήρια που ως Πρόεδρος της Θεολογικής μας Σχολής γίνονται αξιόλογα επιστημονικά Συνέδρια που απασχολούν την σύγχρονη κοινωνία μας, ένας κοινωνικός ρόλος του Πανεπιστημίου που πρέπει πάντοτε να δραστηριοπείται για να μη δίνεται η εντύπωση ότι οι Ακαδημαϊκοί μας ζουν σ' άλλο Πλανήτη, αποξενωμένοι από τα καθημερινά προβλήματα της κοινωνίας. Ελπίζω σύντομα με τους συνεργάτες σου να προχωρήσετε και σε κάποια Θεολογική Ημερίδα με θέμα "Σεβασμός στη Δημιουργία του Θεού και οι καταστροφές στην Αθήνα" ή κάτι παρόμοιο που να γίνεται προσέγγιση γιατί φθάσαμε εδώ που φθάσαμε με τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής και το πιο σημαντικό τι πρέπει να κάνουμε όλοι μας για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών μας. Ο ανθρώπινος πληθυσμός της Γης είναι μόνο το 0.1% των ζωντανών οργανισμών του Πλανήτη μας και δυστυχώς κατά 99% οι οικολογικές καταστροφές οφείλονται στις οικολογικές αμαρτίες των ανθρώπων, είτε με τη συμμετοχή τους είτε με την ανοχή τους που ξέφυγαν κάθε μέτρου τα τελευταία 200 έτη με την έναρξη της λεγόμενης "βιομηχανικής επανάστασης". Με τα χαιρετίσματά μου, ο παλιός συμφοιτητής σου Σεραφείμ