dow

Επειδή με απασχολεί ανάλογη περίπτωση αποκοπής μη άρτιου τμήματος με σκοπό τη συνένωση με γειτονικό άρτιο και οικοδομήσιμο οικόπεδο και επειδή αρκετοί συμβολαιογράφοι δυσκολεύονται με την έννοια της -στιγμιαίας έστω- αποκοπής και δημιουργίας μη αρτίου οικοπέδου, θα ήθελα να ρωτήσω εάν έχει πέσει στην αντίληψή σας κάποια σαφής διάταξη νόμου ή ΠΔ ή κάποια εγκύκλιος η οποία να αναφέρει ρητά ότι μπορείς να αποκόψεις μη άρτιο τμήμα από κατά κανόνα άρτιο και οικοδομήσιμο οικόπεδο με σκοπό την μετέπειτα συνένωση με όμορρο άρτιο και οικοδομήσιμο οικόπεδο με την προϋπόθεση ότι αυτό που απομένει μετά την αποκοπή διατηρεί την κατά κανόνα αρτιότητα και οικοδομησιμότητα... Ευχαριστώ εκ των πρωτέρων για τη βοήθεια.

Συμφωνούμε για την παραχώρηση μέχρι 4μ. Αυτό που υποστηρίζω είναι ότι το ανίσχυρο της παρ. 3 του άρθρου 6 αναφέρεται στο ότι δεν μπορεί πλέον με απόφαση νομάρχη - ή όποιας άλλης αρχής έχει την ανάλογη αρμοδιότητα- να ορίζεται για την εφαρμογή των προηγούμενων παραγράφων 1 και 2, πλάτος κοινόχρηστου χώρου μεγαλύτερο από τέσσερα (4) μέτρα και έως οκτώ μέτρα. Αυτό συνιστά πολεοδόμηση κατά τρόπο αποσπασματικό και μη ορθολογικό και απαιτείται πλέον τμηματική πολεοδομική μελέτη. Αυτό που λέει η 1/2010 είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις όπου υφιστάμενος ΚΧ έχει ήδη ορισθεί να έχει πλάτος μεγαλύτερο των 4μ με απόφαση νομάρχη -προφανώς λόγω αντικειμένου εσείς γνωρίζετε καλύτερα εάν υπάρχουν τέτοιες και πόσες είναι- στο πνεύμα και κατ'αναλογίαν της ισχυρότητας της παρ 1. του Αρθρ.6 όπου η παραχώρηση λωρίδων για εξασφάλιση πλάτους 4μ στοιχεί προς γενική αρχή πολεοδομικού δικαίου και επομένως οι μέχρι τώρα σχετικές πράξεις -σε υφιστάμενο ΚΧ τονίζω- είναι ισχυρές. Προφανώς συμφωνούμε όλοι ότι για πράξεις που εμπίπτουν στην παρ 2. του άρθρου 6 υπάρχει πρόβλημα, αν και ακούω φήμες για διευκρινιστική εγκύκλιο κυρίως όσον αφορά την αναδρομικότητα της εγκυκλίου. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και την αμεσότητα των απαντήσεων.

Αγαπητέ ΜΑΚΑΡ, η 1828 ΣτΕ εξηγεί στη σκέψη 12 ότι ο λόγος για τον οποίο θεωρεί ανίσχυρες τις παραγράφους 2 και 3 του αρ.6 του ΠΔ της 24.4-3.5.1985 αναφέρεται στη σκέψη 10 της 1828. Ανατρέχοντας στην σκέψη 10 δεν γίνεται καμία αναφορά περί αιρετού Νομάρχη όπως υποστηρίζεις (άλλωστε το συγκεκριμένο ΠΔ βρίθει αναφορών σε αποφάσεις Νομάρχη), αλλά μάλλον είναι ανίσχυρες γιατί από το άρθρο 24 παρ 2. του Συντάγματος δεν επιτρέπεται να παρέχεται η δυνατότητα δημιουργίας νέων κοινοχρήστων χώρων στους εν λόγω οικισμούς, κατά τρόπο αποσπασματικό και μη ορθολογικό, πριν από την έγκριση της οικείας πολεοδομικής μελέτης, και δη κατ' απόκλιση των οριζομένων στο ανωτέρω παρατιθέμενο άρθρο 20 του ν.δ. της 17.7-16.8.1923, προκειμένου να καταστούν οικοδομήσιμα ακίνητα ή τμήματα ακινήτων ευρισκόμενα εντός των ορίων του οικισμού και μη έχοντα πρόσωπο σε νομίμως προϋφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο. Αντιτίθεται δηλαδή στη δημιουργία νέων κοινόχρηστων χώρων με ιδιωτική πρωτοβουλία και δεν τεκμηριώνει κάποιο σκεπτικό εναντίον της διαπλάτυνσης υφιστάμενων κοινόχρηστων χώρων-αντίθετα την αποδέχεται τουλάχιστον ως προς την παρ.1 του Αρθρου 6-. Κατά τη δική μου λοιπόν άποψη δεν υπάρχει κάτι ούτε στην 1828, ούτε στην 1/2010 που να απαγορεύει τη διαπλάτυνση υφιστάμενων κοινόχρηστων χώρων σαν σκεπτικό. Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η 1828 κρίνει ανίσχυρες τις παρ. 2 και 3 του Αρθ.6 αλλά ή παρ. 3 αναφέρεται τόσο στην παρ. 1(κρίνεται ισχυρή από το ΣτΕ) και παρ. 2 (κρίνεται ανίσχυρη από το ΣτΕ). Η εγκ. 1/2010 έρχεται - με ομολογουμένως πολύ άκομψο και προβληματικό τρόπο- πέραν των άλλων να ερμηνεύσει το πνεύμα της σκέψης 10 της ΣτΕ 1828 και να επιβεβαιώσει ότι δεν υπάρχει θέμα με τις παραχωρήσεις λωρίδων γής από ιδιώτες τόσο για διεύρυνση πλάτους έως 4μ. -όσο και περισσότερο εάν απαιτείται- μόνο για υφιστάμενους κοινόχρηστους χώρους και όχι για κοινόχρηστους χώρους που δημιουργούνται με ιδιωτική πρωτοβουλία. Τουλάχιστον ας συμφωνήσουμε ως προς το πνεύμα τόσο της 1828 όσο και της 1/2010 για να δούμε όσο το δυνατόν πιο καθαρά ποιές πράξεις ενδεχομένως ακυρώνει ή επηρεάζει. Για να μήν παρεξηγηθώ, ξεκαθαρίζω ότι δεν είμαι "οπαδός" της 1/2010, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν κάνει μια προσπάθεια απεμπλοκής κάποιων περιπτώσεων οικοπέδων από τον κυκεώνα της ΣτΕ 1828 που είναι στον αέρα εδώ και κάποιον καιρό.

Χωρίς να είμαι ειδικός, θεωρώ ότι η εγκύκλιος 1/2010 δεν σας εμποδίζει να παραχωρήσετε λωρίδα του δικού σας οικοπέδου ώστε ο υφιστάμενος κοινόχρηστος χώρος να καταστεί πλάτους τουλάχιστον 4μ. κάτι που καθιστά το οικόπεδό σας και οικοδομήσιμο. Ο λόγος που συμμετείχα και εγώ στη συζήτηση είναι επειδή αντιμετωπίζω ανάλογη περίπτωση και διαβάζοντας τόσο την εγκύκλιο 1/2010 όσο και την ΣτΕ 1828 οδηγούμαι σε διαφορετικά συμπεράσματα από αυτά που ανφέρονται προηγουμένως στο θέμα συζήτησης. Θα εκτιμούσα λοιπόν εάν κάποιος πιο έμπειρος και ειδικός στο αντικείμενο μας εξηγήσει γιατί η παράγραφος Δ της εγκυκλίου δημιουργεί θέμα στις παραχωρήσεις σε υφιστάμενους κοινόχρηστους χώρους ενώ από μία απλή ανάγνωση εκτιμώ ότι σκοπός της είναι να ξεκαθαρίσει ακριβώς αυτή τη δυνατότητα παραχώρησης όταν ο κοινόχρηστος χώρος προϋφίσταται και δεν δημιουργείται από την παραχώρηση.

Η παράγραφος Δ της εγκυκλίου 1/2010 αναφέρεται ρητά στις παραχωρήσεις λωρίδων ούτως ώστε το πλάτος του κοινόχρηστου χώρου να καταστεί 4μ. τουλάχιστον, τονίζοντας ότι ακόμα και κατά την άποψη του ΣτΕ η παραχώρηση λωρίδας για εξασφάλιση μεγαλύτερου πλάτους υφισταμένου κοινοχρήστου χώρου του οικισμού "στοιχεί προς γενική αρχή πολεοδομικού δικαίου" : Δ. Διευκρινίζεται ακόμα πως, με την υπ. αρ. 1828/2008 Απόφαση κρίθηκε ότι, η παράγρ. 1 του άρθρου 6 του προαναφερόμενου Π.Δ/τος «… στοιχεί προς γενική αρχή πολεοδομικού δικαίου …» και συνεπώς πρέπει να εφαρμόζεται από τις αρμόδιες Πολεοδομικές Υπηρεσίες. Δηλ. τηρείται η σύνταξη συμβολαιογραφικής πράξης παραχώρησης στον οικείο ΟΤΑ και θέσης σε κοινή χρήση λωρίδας οικοπέδου, κατά το μήκος του προσώπου του σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο, ώστε αυτός ο χώρος να αποκτήσει το αναφερόμενο στην παράγραφο αυτή αναγκαίο πλάτος των 4 μέτρων και το οικόπεδο να καταστεί οικοδομήσιμο ως προς τον συγκεκριμένο όρο ( πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο πλάτους 4 μ. τουλάχιστον) . Με το παραπάνω σκεπτικό πρέπει να εφαρμόζεται και οποιοσδήποτε όρος έχει θεσμοθετηθεί για την εξασφάλιση μεγαλύτερου πλάτους ( ή άλλως για τη διεύρυνση) υφισταμένου κοινοχρήστου χώρου του οικισμού κατ’ επίκληση των παραγρ. 1 , 3 , 6 και 7 του άρθρου 6 του παραπάνω Π.Δ/τος. Αναρωτιέμαι λοιπόν πού βασίζεται η άποψη ότι η συγκεκριμένη εγκύκλιος αφορά και επηρεάζει άμεσα και ακίνητα για τα οποία έχει γίνει -ή απαιτείται να γίνει- παραχώρηση λωρίδας για να καταστεί ο υφιστάμενος κοινόχρηστος χώρος πλάτους τουλάχιστον 4μ.?