Θα συμφωνήσω και εγώ ως Μεταλλειολόγος Μηχανικός ότι δεν τίθεται θέμα επιπέδου των σπουδών στη σχολή. Ειδικότερα, έχω την άποψη ότι οι όποιες αμφιβολίες αιωρούνται σχετικά με το επίπεδο σπουδών, προκύπτουν όχι από το επίπεδο των φοιτητών αλλά :
α) από την αυξημένη ετεροαπασχόληση σε σχέση με άλλες σχολές ή οποία έχει διαμορφώσει και την βάση της σχολής
β) από την υπερβολική συνδικαλιστική δραστηριότητα σημαντικού αριθμού φοιτητών
γ) από την επιφανειακή κρίση πολλών και τις εντυπώσεις που σχηματίζονται στο άκουσμα της λέξης "Μεταλλειολόγος".
Τα παραπάνω τεκμηριώνονται και αντικειμενικά από τα εξής :
α) αρκετά χρόνια παλαιότερα (δεκαετία του '70) η βάση των Μεταλλειολόγων ήταν από τις υψηλότερες του ΕΜΠ (1η ή 2η νομίζω) και από τις υψηλότερες στο
σύνολο των σχολών εκτός Πολυτεχνείου (αποτέλεσμα της καλής και άμεσης τότε επαγγελματικής αποκατάστασης...)
β) απόφοιτοι μεταλλειολόγοι εκείνης της εποχής είναι π.χ.
ι) ο πρόεδρος της μεγαλύτερης κατασκευαστικής εταιρείας στην Ελλάδα (Κούτρας-ΕΛΛΑΚΤΩΡ)
ιι) διεθνώς διακεκριμένοι καθηγητές άλλων σχολών π.χ. (Π.Μαρίνος - Καθηγητής Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ)
γ) το διατμηματικό πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών το οποίο ξεκίνησε από τους μεταλλειολόγους και στο οποίο συμμετέχουν ως συντονίζουσα σχολή
προσελκύει μεγάλο αριθμό πολιτικών μηχανικών.
Υ.Γ. Είμαι ήδη φοιτητής στους Πολιτικούς μηχανικούς μετά από κατατακτήριες εξετάσεις και δεν διαπιστώνω διαφορά όσον αφορά το βαθμό δυσκολίας των μαθημάτων.