GregoME

Φίλε dimitrisGM, κατέβασα τον Ν.4072/12, αλλά δεν βρήκα το κείμενο που παρέθεσες. Σε ποιο άρθρο είναι, ή μήπως έκατσε τυπογραφικό στον αριθμό του νόμου;

Εκτός σχεδίου στην Αττική, υπάρχουν περιοχές που δεν χαρακτηρίζονται ούτε Α ούτε Β; Εάν ναι, με τι ορους δόμησης οικοδομούν οι περιοχές αυτές;

Παρακαλώ, όποιος συνάδελφος γνωρίζει, τη νομοθεσία (αριθμό νομοθετήματος ή / και ΦΕΚ) για τους όρους δόμησης και τις προδιαγραφές των ιδιωτικών σχολείων.

Έχει περάσει κάποιο διάστημα και δεν ξέρω αν κάποιος παρακολουθεί το post. Παρ' όλ' αυτά ελπίζω για σχόλια στην εξής παρατήρηση: Αντιλαμβάνομαι το άρθρο 12 του Κτιριοδομικού ως απαιτήσεις άνεσης, δηλ. τη μέγιστη ηχορύπανση ΕΝΤΟΣ των προς μελέτη χώρων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η βιομηχανία που αναφέρεται στις τελευταίες γραμμές των Π2&3 του άρθρου 12. Στις περιβαλλοντικές μελέτες βιομηχανίας, όπου εκτός των άλλων μελετάμε και την ηχορύπανση της βιομηχανίας προς το περιβάλλον, χρησιμοποιούμε τα όρια του Π1 / άρθρο 2 / ΠΔ1180/81 (ΦΕΚ 293Α'), ο οποίος αφορά το θόρυβο που παράγει η βιομηχανία στα όρια του οικοπέδου της. Νοώ (αν και η λογική σπάνια συμβαδίζει με την ελληνική νομοθεσία) πως οι υπογράφοντες την ΔΙΑΔΠ/Φ.Α.3.1/21220/11 υπουργοί, ενδιαφέρονται για την ηχορύπανση που επιφέρουν τα καταστήματα στο περιβάλλον. Επομένως ρωτώ στο forum, εάν κάποιος γνωρίζει νομοθεσία για καταστήματα αντίστοιχη με το ΠΔ1180/81.

Στους πίνακες της ΥΑ1958/12, υπάρχουν δραστηριότητες (π.χ. α/α 78, 80, 82,83, Πίνακα 1, Ομάδα 9) οι οποίες σύμφωνα με τις παρατηρήσεις εξαιρούνται. Φαίνεται κάπου από που ακριβώς εξαιρούνται; Εξαιρούνται από το συγκεκριμένο α/α και αν ναι, τελικά που κατατάσσονται; Μήπως εξαιρούνται της περιβαλλοντικής αδειοδότησης και εάν έτσι, τι διαδικασία ακολουθείται;

Αγαπητοί συνάδελφοι πλην Γιάννης, επειδή έχω το ίδιο πρόβλημα, προσπαθώ να τεκμηριώσω την άποψή σας. Δεν τα καταφέρνω διότι: - Στην ΚΥΑ50910/03, άρθρο 7: η §1α αναφέρεται στον κύριο, νομέα ή κάτοχο του χώρου, δηλ. στη βιομηχανία, η οποία συγκεντρώνει και τοποθετεί τα απόβλητα σε κάδους. η §1β αναφέρεται στη συλλογή και μεταφορά. η §1β1 αναφέρει: «οι πιο πάνω υπόχρεοι φορείς είναι υπεύθυνοι για την εκπόνηση των μελετών που αναφέρονται στο άρθρο 8». - Στην Εγκύκλιο οικ123067/04, §Βi αναφέρεται: «Όσον αφορά στην προσωρινή αποθήκευση αστικών στερεών αποβλήτων όταν αυτή αφορά στην προσωρινή αποθήκευση σε κάδους προ της συλλογής, δεν απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση αλλά πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στην μελέτη οργάνωσης, συλλογής και μεταφοράς αυτών». - Στην Εγκύκλιο οικ103731/1278/04, §3I αναφέρεται «Οι εργασίες συλλογής και μεταφοράς, καθώς και προσωρινής αποθήκευσης σε κάδους προ της συλλογής, δεν απαιτούν υποβολή ΜΠΕ και έγκριση ΠΟ. Απαιτείται μόνο άδεια που χορηγείται σύμφωνα με το άρθρο 8 της ΚΥΑ».

Με αφορμή την παράθεση του ΜΑΚΑΡ (05-02-2011) θα παρεκκλίνω ελαφρά του thread[: στην περιοχή μου η ΖΟΕ είναι αψήφιστη αλλά προτεινόμενη εδώ και δέκα χρόνια. Οι υπηρεσίες ορθώς –σύμφωνα με τη νομοθεσία που επισύναψε ο ΜΑΚΑΡ– ζητούν πρακτικό ΝΕΧΩΠ για υψηλή παραγωγικότητα (ως εκτός νομοθετημένης ΖΟΕ) αλλά κατά τ’ άλλα εφαρμόζουν την προτεινόμενη ΖΟΕ κατά γράμμα. Έτσι –έως Καλλικράτη (φέτος δε μου έχει έρθει ακόμα άδεια)– τόσο το περιβάλλον της περιφέρειας (Β3 και πάνω) όσο και της νομαρχίας (Β4) απέρριπταν άμεσα όλες τις μη αγροτικές δραστηριότητες που ζητούσαν άδεια σε προτεινόμενη αγροτική περιοχή. Αντίθετα το περιβάλλον της γειτονικής νομαρχίας (ίδια περιφέρεια) ενέκρινε οποιαδήποτε δραστηριότητα Β4 με τη σύμφωνη γνώμη της ΝΕΧΩΠ. Έχει τύχει σε άλλον προτεινόμενη αλλά αψήφιστη ΖΟΕ;

Έγινε καταγγελία στην πολεοδομία για «αυθαίρετη σοφίτα» και «οποιαδήποτε άλλη πολεοδομική παράβαση». Κατά πόσο η πολεοδομία έχει δικαίωμα να ελέγξει ολόκληρο το κτίριο για «οποιαδήποτε άλλη πολεοδομική παράβαση» και ο πολίτης υποχρέωση να επιτρέψει τέτοιον έλεγχο; Μοιάζει σαν να μπω στο αστυνομικό τμήμα και να ζητήσω να ελέγξουν το σπίτι κάποιου για «οποιαδήποτε εγκληματική πράξη». Ή να γράψω μια αίτηση: «παρακαλώ ελέγξτε την κτίριο που κατασκευάστηκε με την υπ’ αριθ. …… οικοδομική άδεια για οποιαδήποτε πολεοδομική παράβαση», να βγάλω 100 – 200 φ/α και ν' αρχίσω να συμπληρώνω κατ’ αύξοντα αριθμό αριθμούς οικοδομικών άδειών (1/2010, 2/2010 κ.ο.κ). Αν η σοφίτα ρυθμιστεί πριν την αυτοψία, έχει λόγο η πολεοδομία να προβεί σε αυτοψία;

Διευκρινίζω γιατί βλέπω πως ανοίγουν πολλά θεωρητικά "μέτωπα": το συνολικό ύψος της οικοδομής είναι σύμφωνο με την Ο.Α. (και φυσικά με τους Ο.Δ. της περιοχής). Το ύψος της στέγης ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ, είναι επίσης καθ' όλα εντάξει. Μόνο ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ έχουν κατέβει οι οροφές των επιπέδων για να δώσουν ύψος στη σοφίτα. (Με την αφορμή αυτή, σκέπτομαι ένα καινούριο thread, σχετικά με τη χρησιμότητα αλλά και τη συνταγματικότητα του Σ.Δ. Υπάρχει ενδιαφέρον); Επίσης, φίλε ss_sk, βάσει εγκυκλίων, ο μηχανικός δεν υποχρεούται σε αυτοψία για την τακτοποίηση. Συντάσσει την τεχνική έκθεση βάσει των δηλώσεων του ιδιοκτήτη. Ουσιαστικά, για την τακτοποίηση, η μόνη ευθύνη που μπορεί να καταλογιστεί, είναι αυτή της αληθούς Υ.Δ. του ιδιοκτήτη (κι αυτή αν και πως ποτέ θα ελεγχθεί).

Στις τομές της άδειας φαίνονται ισόγειο και όροφος από 3,00m και ο όροφος χωρίζεται με ψευδοροφή από το κάτω μέρος της στέγης η οποία έχει 1,50m ύψος. Στην πράξη όμως το ισόγειο έγινε 2,70m και η ψευδοροφή μπήκε στα 2,40m του ορόφου και πάνω απ' αυτήν το πάτωμα της σοφίτας.

Ομολογώ πως, λόγω του τίτλου του άρθρου, το πέρασα ντούκου. Ευχαριστώ myri.

Αγαπητή myri, διάβασα και τις 7 εγκυκλίους, μα δε βρήκα αναφορά σε ύψος. Μήπως μπορείς να μου πεις σε πια ακριβώς το έχεις συναντήσει;

Φίλε petsagouris έχεις δίκιο. Το θέμα είναι: μπορώ να πατήσω σ' αυτό και να τακτοποιήσω ΜΟΝΟ το εμβαδό της σοφίτας με υψος από 2,20m και πάνω;

Σοφίτα κάτω από 4ριχτη κεκλιμένη σκεπή, με μέγιστο ύψος 2,40m, ελάχιστο 1,00m και μέσο ύψος 1,60m. Στην τακτοποίηση θα μπει ολόκληρο το εμβαδό; Θέλω να πω: από πιο ύψος και πάνω ο χώρος μπορεί να έχει οποιαδήποτε κύρια χρήση, αφού είναι φανερό πως το τμήμα κάτω απ' το 1,00m ή και το 1,60m δεν μπορεί να έχει πρακτική χρησιμότητα;

Πάντως πολύ θα ήθελα να διαβάσω και τις απόψεις σας για το αν θα έπρεπε να τακτοποιήσω την καταγγελμένη σοφίτα με το μέσο ύψος του 1,65m ή έστω τα 2-3τμ κάτω από το κορφιά των 2,40m. Σημειωτέο πως η πρόσβαση στη σοφίτα δε γίνεται από σταθερή σκάλα αλλά από καταπακτή με αναδιπλούμενη ανεμόσκαλα (αμερικάνικος τύπος).

Οι όροι δόμησης της περιοχής είναι σαφείς: μέγιστο ύψος κτιρίου 8,00m + 1,50m σκεπή. Εξωτερικά η τοιχοποιία και οι κολώνες σταματούν στα 8,00m και από κει ξεκινά το 1,50m της σκεπής. Αυτό θα μας έδινε δύο ορόφους των 4,00m ο καθένας. Εσωτερικά μειώθηκε το ύψος του ισογείου κατά 0,50m και του ορόφου κατά 0,80m, ώστε με το 1,50m της σκεπής να δώσει στη σοφίτα τα 2,80m κάτω από τον κορφιά. Το σκεπτικό της πολεοδομίας είναι πως το κτίριο τελειώνει στα 3,50m + 3.20m = 6.70m και έχει 2,80m σκεπή!!! Εκτός αυτού, ο υπάλληλος που την έχει χρεωθεί δε μπορεί να αντιληφθεί το "μη βατό" του χώρου κάτω των 2,40m που θα αποκλείσουμε με την τοιχοποιία, θέτοντας παράλληλα και το θέμα του ελάχιστου ύψους.

Η ουσία είναι (όσο αφορά στην άνεση και την οικονομία) να μεταβούμε από το σκεπτικό της θέρμανσης ως αύξηση της θερμοκρασίας του χώρου, στο σκεπτικό της συντήρησης, δηλ. της διατήρησης της θερμοκρασίας. Έτσι μπορούμε να τη δουλεύουμε σε χαμηλές θερμοκρασίες. Γι' αυτόν όμως το λόγο, η ενδοδαπέδια απαιτεί μεγάλο χρόνο για την αύξηση της θεμοκρασίας (ένα άναμμα από κρύο το χειμώνα, μπορεί να χρειαστεί από 24 έως 48 ώρες).

Προσπαθούμε να βγάλουμε άδεια κατοικίας σε σοφίτα με μέγιστο ύψος τα 2,80m και η πολεοδομία μας αρνείται διότι το μέσο ύψος της είναι 1,50m. Δε δέχεται καν να κλείσουμε με τοίχους τα χαμηλά ύψη (π.χ. από τα 2,00m και κάτω). Η ίδια πολεοδομία έκανε αυτοψία μετά από καταγγελία σε σοφίτα με κεκλιμένη σκεπή με ύψη από 0,90m έως 2,40m (μέσο ύψος 1,65m) και συνέταξε φάκελο αυθαίρετης κατοικίας. Συμβούλεψε τον ιδιοκτήτη να μπει στην τακτοποίηση και αυτός μας ρωτά αν πρέπει να δηλώσει όλο το εμβαδό ή μόνο αυτό με κάποιο ορισμένο ύψος. Ή ο ΓΟΚ ή ο κτιριοδομικός αναφέρει πως χώρος κύριας χρήσης πρέπει να έχει ύψος τουλάχιστον 2,40m. Μπορώ να εκμεταλευτώ αυτή τη διάταξη;

Christos Ka Όσο αφορά στο τζάκι δεν έχω πρακτικά άποψη. Θεωρώ πάντως περίεργο να κρυώνει το σπίτι την ώρα που καίει. Η καμινάδα -ειδικά η στραμένη προς τα κάτω- δημιουργεί αντίθλιψη, άρα μεγαλύτερη πίεση στο εσωτερικό του καυστήρα, άρα μεγαλύτερη αναρόφηση καυσίμου, το οποίο όμως το καις για να υπερνικήσεις την αντίθληψη και δεν το παίρνεις στη θέρμανση. Υπόλοιπη συζήτηση & Christos KA Η θεωρία της μεγάλης μάζας και της απόκρισης στέκει. Το πρόβλημα λείνεται με την εγκατάσταση αντιστάθμισης. Αυτή λαμβάνοντας θερμοκρασίες χώρου - εξωτερική - νερού στο δοχείο αποθήκευσης υψηλής θερμοκρασίας - νερού στο κύκλωμα, "προβλέπει" την ανάγκη σε φορτία και λειτουργεί το λέβητα αναλόγως. Έχω εγκαταστήσει ενδοδαπέδιες σε τρία σπίτια και λειτουργούν άψογα. Δεν έχω να συγκρίνω ενδοδαπέδια ΧΩΡΙΣ αντιστάθμιση, η θεωρία όμως λέει πως θα είναι προβληματική. Πάντως -για του λόγου το αληθές- έχω δύο πανομοιότυπες μεζονέτες, με τον ίδιο ακριβώς λέβητα, με τον ίδιο προσ/μό, η μία δίπλα στην άλλη. Αυτή με την ενδοδαπέδια έχει σχεδόν τη μισή κατανάλωση.

Σοφίτα κάτω από 4ριχτη κεκλιμένη σκεπή, με μέγιστο ύψος 2,40m, ελάχιστο 1,00m και μέσο ύψος 1,60m. Στην τακτοποίηση θα μπει ολόκληρο το εμβαδό; Θέλω να πω: από πιο ύψος και πάνω ο χώρος μπορεί να έχει οποιαδήποτε κύρια χρήση;

Γνωρίζει κάποιος σχετικά με την ισχύ της ΥΑ8957/04; Είναι το άρθρο 7 της απόφασης αυτής η ισχύουσα νομοθεσία για τη διαδικασία σύνδεσης κτιρίων με τα δίκτυα; Δεν ισχύουν πια η προσωρινή (με δηλώσεις) και η οριστική (με αυτοψία) διαδικασίες;

Σε οικισμό κάτω των 2000 κατοίκων και από το 1987, χωράφια, οικόπεδα και αργότερα κατοικίες, εξυπηρετούνταν από μονοπάτι ανάμεσα σε κάποια εκ των ακραίων οικοπέδων, το οποίο κατέληγε σε αναγνωρισμένη κοινοτική οδό. Ο οικείος δήμος είχε υδροδοτήσει τα οικόπεδα και τις κατοικίες μέσω του μονοπατιού, ενώ η ΔΕΗ είχε τοποθετήσει στύλους για την ηλεκτροδότησή τους. Το 1992 ένα εκ των όμορων του μονοπατιού οικόπεδο μεταβιβάστηκε και ο νέος ιδιοκτήτης, παρ’ όλο που δε διαμαρτυρήθηκε για κανένα εκ των δικτύων κοινής ωφελείας, έφραξε το μονοπάτι ως τμήμα της ιδιοκτησίας του. Οι έχοντες τυφλά πλέον οικόπεδα και κατοικίες προσέφυγαν στη δικαιοσύνη, για να κερδίσουν το 1993 δουλεία διόδου. Ο ιδιοκτήτης ΔΕΝ μετέγραψε τη δουλεία στο υποθηκοφυλακείο και ΔΕΝ την κοινοποίησε στον οικείο δήμο (αν όφειλε να πράξει κάτι εξ αυτών) ενώ μετέφερε τη μάντρα στην άλλη πλευρά του δρόμου, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει (αφού ο δρόμος είναι ιδιοκτησία του τότε η μάντρα βρίσκεται εντός και όχι στα όρια του οικοπέδου, κάτι που απαγορεύεται από το ΓΟΚ). Μετά τη δουλεία ο δήμος ασφαλτόστρωσε με αποκλειστικά του έξοδα το δρόμο, ο ΟΤΕ πέρασε με τη σειρά του γραμμές, για να επιστρέψει ο δήμος το 2007 και να περάσει κεντρικό αγωγό αποχέτευσης, χωρίς πάλι αντίδραση από τον ιδιοκτήτη. Όλα αυτά τα χρόνια, πολλοί μηχανικοί είχαν κάνει τοπογραφικά για μεταβιβάσεις αλλά είχαν εκδώσει και οικοδομικές άδειες, θεωρώντας το δρόμο αυτό κοινόχρηστο (αφού σε αντίθετη περίπτωση τα οικόπεδα θα ήταν μη οικοδομήσιμα). Μία εκ τον αδειών βγήκε το 2008 αφού ο δήμος είχε θεωρήσει τοπογραφικό που χαρακτήριζε το δρόμο κοινόχρηστο και η οικοδομή εξυπηρετήθηκε αποκλειστικά από το δρόμο αυτό (μπετονιέρες, εργολάβοι, υλικά κ.ο.κ.) χωρίς την παραμικρή αντίδραση του ιδιοκτήτη. Σήμερα, δύο χρόνια μετά και λίγο πριν την ηλεκτροδότηση της κατοικίας και αφού αυτή συνδέθηκε με τον αγωγό σε φρεάτιο εντός του δρόμου με την άδεια του δήμου μετά από σχετική αίτηση, ο ιδιοκτήτης του δρόμου εξεβίασε με καταγγελία και σκοπό την απόσπαση χρημάτων τον ιδιοκτήτη της κατοικίας και, όταν ο τελευταίος του αρνήθηκε, τον κατήγγειλε στην αρμόδια πολεοδομία γνωστοποιώντας τη δουλεία, με αποτέλεσμα η τελευταία να προβεί σε διακοπή εργασιών και προειδοποίηση ανάκλησης της άδειας σε περίπτωση που δε βρεθεί λύση, χωρίς να υπολογίσουμε τις παλαιότερες κατοικίες και τα οικόπεδα που χάνουν την οικοδομησιμότητά τους με την κίνηση αυτή. Εκτός από τη χρονοβόρα και γενικά δύσκολη λύση του τοπικού πολεοδομικού, μπορεί ο δήμος βάσει του ιστορικού να νομιμοποιήσει χαρακτηρισμό του δρόμου ως κοινόχρηστο;

Φίλε MAKAP σ' ευχαριστώ. Θα λήξω εδώ το post και το μόνο που θα σε παρακαλέσω είναι να μου πεις -εάν γνωρίζεις- εκτός του Ν.3463/06 (Κοιν. Κώδ, άρθρα περί απαλλοτριώσεων), εάν ορίζονται νομοθετικά οι όροι και οι προϋποθέσεις που δίνουν το δικαίωμα σε έναν ΟΤΑ να χαρακτηρίσει ένα χώρο ως κοινοτική οδό. Ευχαριστώ και πάλι.

Αγαπητέ MAKAP, σε ένα χώρο που μου φαινόταν να απευθύνεται αποκλειστικά σε μηχανικούς, παρερμήνευσα τον όρο «επαγγελματική απασχόληση». Όπως βλέπεις το διόρθωσα. Δε ζητάω τελικές λύσεις. Ζητάω απόψεις και θέσεις για να οργανώσω επιχειρήματα (τόσο για τον πελάτη όσο και για τους δικηγόρους που έχουν ήδη εμπλακεί), αφού τόσο η αρμόδια πολεοδομία (που στην κυριολεξία η θέση της ήταν «λυπάμαι πολύ») αλλά και πέντε συνάδελφοι μηχανικοί –γνωστοί και φίλοι- στην περιοχή σηκώνουν τα χέρια. Ακόμα και η θέση του συναδέλφου που υπογράφει το τοπογραφικό του 2005 (αυτό που επισυνάφτηκε στο συμβόλαιο της παραχώρησης) με την 651 στην οποία το χαρακτηρίζει άρτιο και οικοδομήσιμο και ο οποίος απειλείται με μηνύσεις, απάντησε «έτσι κάνουμε όλοι». Η αλήθεια είναι πως ο δρόμος χρησιμοποιείται πάνω από εικοσαετία, ο δήμος τον έχει ασφαλτοστρώσει εδώ και δέκα χρόνια, έχει κολώνες της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, περνά το δίκτυο ύδρευσης αλλά και το δίκτυο αποχέτευσης με φρεάτιο στο οποίο ο δήμος συνδέει όλο τον κόσμο, στο δήμο δεν είχε γνωστοποιηθεί η δουλεία διόδου, είναι φανερό πως δεν υπήρξε δόλος και δύσκολά θα καταλογίσεις και πλημμελή έλεγχο. Παρ’ όλ’ αυτά, η δουλεία φαίνεται πως κάνει παιχνίδι. Εν κατακλείδι φαίνεται πως ΟΛΟΙ έχουν δίκιο αλλά ο πελάτης μου βρίσκεται τώρα με ένα σπίτι για το οποίο πληρώνει δάνειο και το οποίο κινδυνεύει να μην ηλεκτροδοτηθεί αλλά και να πληρώνει πρόστιμο αυθαιρέτου μέχρι τη ψήφιση σχεδίου πόλης (το οποίο φυσικά δεν υφίσταται αυτή τη στιγμή ούτε ως ιδέα). Ζητώ την επιείκεια σας για τα δύο τελευταία μακροσκελή και σας ευχαριστώ για την υπομονή σας και τη διάθεση βοήθειας.

Δηλ. σύμφωνα με το ΣτΕ, ο Χριστιανός που ΕΤΥΧΕ να μην έχει πρόσωπο σε ΚΧ, περιμένει τη Δευτέρα Παρουσία (πιο πιθανό από Σχέδιο Πόλης). Άντε και η παραχώρηση καταργήθηκε. Πού προβλέπεται υπό ποιες προϋποθέσεις κάποιος χώρος ή δρόμος χαρακτηρίζεται κοινόχρηστος ή κοινοτικός (δε μιλάω για απαλλοτρίωση). Το σκεπτικό μου είναι πως σε οικισμούς -ειδικά τους παλιούς- ακόμα και οι εκτάσεις που χρησιμοποιούνται, πιθανόν από όλον τον κόσμο και όχι μόνο από τους περίοικους, ως δρόμοι, πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο -δεν αποκλείεται και σε πιο πρόσφατους τίτλους- τελικά σε κάποιους άνηκαν αρχικά ή και ανήκουν ακόμα... Για να γίνω πιο συγκεκριμένος: σε οικισμό <2000κ. δύο δρόμοι τέμνονται κάθετα από τρίτο, ο οποίος τους συνδέει με επαρχιακή οδό. Όλοι οι δρόμοι χρησιμοποιούνται από τους κατοίκους πάνω από εικοσαετία (τους ίδιους, τους φίλους τους, τα βυτία πετρελαίων, τα βοθρατζίδικα κ.ο.κ). Σε μεταβίβαση γηπέδου το 2005, επί του ενός εκ των δύο δρόμων, ο μηχανικός που συνέταξε το τοπογραφικό πρότεινε ο δρόμος (ο οποίος βάσει τίτλων άνηκε στο γήπεδο) να παραχωρηθεί στην κοινή χρήση για να βεβαιώσει οικοδομησιμότητα, όπως και έγινε, με τοπογραφικό του, το οποίο χαρακτήριζε τους άλλους δρόμους κοινοτικές οδούς πλάτους 4,00m. Με την παραχώρηση αυτή βγάλαμε άδεια, κτίσαμε και, ενώ ο ιδιοκτήτης μετακόμισε (υπολείπεται η διαμόρφωση του εξ. χώρου για την ηλεκτροδότηση), μη όμορος ιδιοκτήτης παρουσίασε ΤΩΡΑ δικαστική απόφαση του 1993, η οποία χαρακτηρίζει τμήμα του τρίτου κάθετου δρόμου ως δουλεία διόδου. Μετά από καταγγελία του και ψάξιμό μας: η ΤΕ του δήμου παραδέχεται πως πριν την εμφάνιση της απόφασης θα μας έδινε ΑΝΕΤΑ βεβαίωση για το χαρακτηρισμό των δρόμων ως κοινοτικών ΑΛΛΑ τώρα λυπάμαι μας τελείωσε. Η πολεοδομία θεωρεί εαυτόν νομικά καλυμμένο με τη συμβολ. πράξη της παραχώρησης ΑΛΛΑ προτίθεται να ανακαλέσει την άδεια, αφού ΠΛΕΟΝ πρέπει να θεωρήσει την παραχώρηση άκυρη, μιας και ο παραχωρούμενος χώρος δεν καταλήγει στο δημοτικό δίκτυο μέσω κοινοτικών ή κοινόχρηστων οδών. Σημειωτέο πως πολλοί όμοροι έχουν χτίσει με άδειες πριν και μετά το 1993, στις οποίες οι δρόμοι χαρακτηρίζονται κοινοτικοί πλάτους 4,00m. Να κρεμαστώ άμεσα ή μεταξύ γέλιου και δακρύων κάποιος έχει καμιά ιδέα;