Scrooge

Έστω ότι έχουμε μία δεξαμενή νερού (υδατόπυργο) και θέλουμε να υπολογίσουμε την παροχή νερού από τον κεντρικό σωλήνα διανομής. Δεδομένα: ύψος στάθμης νερού, διατομή και μήκος σωλήνα. Ισχύει η γενική εξίσωση: p1 + 1/2ρu12 = p2 + 1/2ρu22 + ΔpR + ΔpZ +ΔpH όπου: p : Στατική πίεση 1/2ρu2 : Δυναμική πίεση λόγω ροής ΔpR : Απώλειες πίεσης γραμμικές (λόγω τριβών) ΔpZ : Απώλειες πίεσης τοπικές (λόγω εξαρτημάτων) ΔpH : Απώλειες πίεσης λόγω υψομετρικής διαφοράς Αν η επιφάνεια νερού στον υδατόπυργο συμβολιστεί με (1) και το σημείο εκροής του σωλήνα με (2) τότε στην περίπτωσή μας είναι: 0 + 0 = 0 + 1/2 ρ u22 + 1/2 λ (l/d) ρ u22 + 1/2 ζ ρ u22 - ρ g h → 1/2 ρ u22 (1 + λ (l/d) + ζ) = ρ g h → u22 = 2 g h / (1 + λ (l/d) + ζ) → [u2 = 4q/πd2] 16 q2 / π2 d4 = 2 g h / (1 + λ (l/d) + ζ) → q2 = π2 g h d4 / 8(1 + λ (l/d) + ζ) → q = π d2 [g h / 8 (1 + λ (l/d) + ζ)]1/2 Θα ήθελα να μου πείτε αν ο παραπάνω υπολογισμός είναι σωστός.

Ευχαριστώ για την απάντηση. Είναι απολύτως λογική. Η διατομή του συλλέκτη (πD2/4) ισούται με το άθροισμα των διατομών (πd2/4) των σωλήνων που καταλήγουν σε αυτόν.

Έστω δίκτυο κλιματισμού στο οποίο το μέσο ψύξης - θέρμανσης είναι το νερό. Πώς υπολογίζεται ο συλλέκτης προσαγωγής νερού από τον οποίο αναχωρούν οι διάφοροι κλάδοι του δικτύου και πώς ο συλλέκτης επιστροφής;

Σύμφωνα με το ΕΛΙΝΥΑΕ και την Επιθεώρηση Εργασίας όπου ρώτησα, τα Νοσοκομεία υπάγονται μεν στη Γ' κατηγορία αλλά για τον υπολογισμό του ελάχιστου χρόνου απασχόλησης του Τ.Α, λαμβάνεται υπόψη η κατηγορία κάθε τμήματος. Σε γενικές γραμμές, προτείνεται η παρακάτω κατηγοριοποίηση: - Α' κατηγορία: ακτινολογικό, αξονικός, παθολογοανατομικό - Β' κατηγορία: κλινικές, τακτικά & έκτακτα ιατρεία, εργαστήρια, τεχνικό - Γ' κατηγορία: διοικητικό, οικονομικό. Ωστόσο, η κατάταξη είναι κάτι υποκειμενικό, καθώς δεν υπάρχει επίσημη νομοθεσία και ο καθένας το βλέπει διαφορετικά. Σε κάθε περίπτωση, η κατάταξη θα πρέπει να συμφωνηθεί με το αρμόδιο γραφείο Επιθεώρησης Εργασίας.

Ευχαριστώ για την απάντηση. Ωστόσο, σύμφωνα με αυτή την εγκύκλιο (http://www.elinyae.gr/el/lib_file_upload/2456-13.1359533053187.pdf) (παρ. IV-Β-δ): "Σε περιπτώσεις όπου στην ίδια επιχείρηση συναντώνται εργασίες, οι οποίες κατατάσσονται σε περισσότερες της μιας κατηγορίας Α ́, Β ́ ή Γ ́(π.χ. νοσοκομεία, δήμοι κλπ) και παρουσιάζουν ιδιαίτερους κινδύνους που προέρχονται από το είδος των εργασιών αυτών, γίνονται αποδεκτές οι ειδικότητες που αναφέρθηκαν ανωτέρω στην υποπερίπτωση (α) της περίπτωσης (Β)". Μήπως, επομένως, για τον υπολογισμό του χρόνου απασχόλησης του Τ.Α. σε νοσοκομείο, πρέπει να ληφθεί υπόψη η κατηγορία κάθε τμήματος;

Καμία απάντηση ;

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του ΠΔ 294/88 (ΦΕΚ 138Α), για να καθορισθούν οι ώρες απασχόλησης και το επίπεδο γνώσεων του τεχνικού ασφάλειας, κάθε επιχείρηση κατατάσσεται σε κάποια κατηγορία (Α, Β ή Γ) όσον αφορά την επικινδυνότητα της εργασίας. Ένα γενικό Νοσοκομείο σε ποια κατηγορία ανήκει ; Υποθέτω στη Β, καθώς δεν αναφέρεται ούτε στην Α ούτε στην Γ. Από την άλλη πλευρά, ένα Νοσοκομείο έχει πολλά τμήματα με διαφορετικά επίπεδα επικινδυνότητας, από διοικητικό μέχρι ακτινολογικό. Μήπως θα έπρεπε να γίνει κατηγοριοποίηση ανά τμήμα ; Επίσης, ποιες είναι οι επιτρεπόμενες ειδικότητες ενός Τεχνικού Ασφαλείας σε Νοσοκομείο ; Σύμφωνα με το άρθρο 5 του ΠΔ 294/88, υποθέτω ότι το Νοσοκομείο κατατάσσεται στην κατηγορία 20 (λοιπές υπηρεσίες), οπότε ο Τ.Α. πρέπει να έχει μια από τις ειδικότητες: ΠΕ: Μηχ. Μηχ/κός, Ηλ. Μηχ/κός, Χημ. Μηχ/κός, Χημικός. ΤΕ: Μηχ/γος, Ηλ/γος, Ενεργειακής Τεχνικής. Είναι έτσι ;

Σε πολυκατοικία με αυτονομία θέρμανσης, αν έστω και ένας ένοικος θέλει να λειτουργήσει το καλοριφέρ, έχει δικαίωμα η πλειοψηφία να κλείσει το λέβητα ; Μπορεί δηλ. να τον υποχρεώσει να επιλέξει άλλον τρόπο θέρμανσης, όταν έχει πληρώσει για το υφιστάμενο σύστημα ; Η λογική μου λέει πως όχι.

Συμφωνω οτι ειναι πιο δικαιο η ωρομέτρηση να ξεκινά μονο εφοσον εχει ξεκινησει ο κυκλοφορητής. Μηπως ομως αυτο ισχυει οταν ολα -ή εστω τα περισσοτερα- διαμερισματα χρησιμοποιουν τη θερμανση; Τι γινεται οταν σε μια πολυκατοικια η πλειονοτητα των διαμερισματων δεν αναβουν καλοριφερ; Πχ στην πολυκατοικια που μενω τα διαμερισματα που δεν χρησιμοποιουν τη θερμανση αποτελουν το 80%. Δεν ειναι αδικο γι' αυτους να πληρωνουν -μεσω παγιου- το πετρελαιο που καιγεται (μεχρι να φτασει το νερο στους 40oC) για τη θερμανση του 20%;

Ως γνωστό, σε ένα σύστημα αυτονομίας με ωρομετρητές, όταν ένα διαμέρισμα ανοίξει πρώτο το θερμοστάτη του, ξεκινά ο καυστήρας να θερμαίνει το νερό. Μόλις η θερμοκρασία νερού φτάσει μια καθορισμένη τιμή (πχ 40οC), ξεκινά ο κυκλοφορητής και το νερό κυκλοφορεί στα σώματα του διαμερίσματος. Η ωρομέτρηση για το εν λόγω διαμέρισμα μπορεί να ξεκινά είτε με το άνοιγμα του θερμοστάτη του ή με την εκκίνηση του κυκλοφορητή. Στην πρώτη περίπτωση, στις ώρες του διαμερίσματος θα προστεθεί και ο "νεκρός" χρόνος μέχρι να αρχίσει να κυκλοφορεί το νερό, ενώ τα διαμερίσματα που θα ανοίξουν κατόπιν τους θερμοστάτες τους θα έχουν άμεσα ζεστο νερό. Με αυτόν τον τρόπο, "τιμωρείται" το διαμέρισμα που ανοίγει πρώτο τη θέρμανση. Στη δεύτερη περίπτωση, ο "νεκρός" χρόνος δεν χρεώνεται σε κανένα διαμέρισμα. Νομίζω ότι η δεύτερη περίπτωση είναι δικαιότερη. Εσείς τι πιστεύετε;

Το αναρτησα αρχικα εδω, μην ξεροντας που αλλου το υποψη θεμα θα μπορουσε να θεωρηθει σχετικο. Στη συνεχεια διαπιστωσα οτι παρομοια θεματα εχουν μπει στα "αρχιτεκτονικα" και ετσι το εβαλα και εκει. Εφοσον υπαρχει προβλημα, ας αφαιρεθει απο εδω.

Δεν μιλάω για συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά γενικά. Για την αλλαγή των παγίων θέρμανσης, νομίζω ότι αρκεί να συμφωνούν οι ένοικοι μεταξύ τους, χωρίς μεσολάβηση μηχ/γου. Εννοώ ανεπίσημα, για τον υπολογισμό των κοινοχρήστων. Σε αυτή την περίπτωση, απαιτείται πλειοψηφία (50%+1) ή ομοφωνία ;

Δεν ξέρω πού θα έπρεπε να κατατάξω το συγκεκριμένο θέμα. Ελπίζω να είμαι στο σωστό forum. Ως γνωστό, βάσει νομοθεσίας, όλα τα διαμερίσματα μιας πολυκατοικίας με αυτονομία θέρμανσης, ανεξαρτήτως αν χρησιμοποιούν τη θέρμανση ή όχι, υποχρεούνται να πληρώνουν το πάγιο θέρμανσης, δλδ. τη δαπάνη πετρελαίου που έχει καταναλώσει συνολικά η πολυκατοικία επί κάποιο ποσοστό, το οποίο είναι σταθερό για κάθε διαμέρισμα και υπολογίζεται από το μαθηματικό τύπο fi*εi, όπου fi, εi συντελεστές που εξαρτώνται από τις απώλειες κάθε διαμ/τος και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του. Αν δεν κάνω λάθος, το πάγιο θέρμανσης έχει την έννοια ότι ένα διαμέρισμα, ακόμη κι αν το ίδιο δεν χρησιμοποιεί την κεντρική θέρμανση, ωφελείται από τη θέρμανση των γειτονικών διαμερισμάτων (πανω-κάτω-δίπλα) και γ' αυτό το λόγο πρέπει να πληρώνει το ανάλογο τίμημα. Με την ίδια λογική, μπορούμε να πούμε ότι όταν κάποιο διαμέρισμα θερμαίνεται με άλλον τρόπο (πχ τζάκι, αντλία θερμότητα, σόμπα pellet κλπ), ωφελούνται επίσης τα γειτονικά διαμερίσματα. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, δεν είναι δίκαιο τα διαμερίσματα που δεν χρησιμοποιούν καθόλου το λέβητα να εξαιρούνται από την υποχρέωση καταβολής του παγίου θέρμανσης ; Υποθέτω ότι χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη όλων των ενοίκων για κάτι τέτοιο, αλλά αυτό που ρωτώ είναι αν είναι δίκαιο.

Ως γνωστό, βάσει νομοθεσίας, όλα τα διαμερίσματα μιας πολυκατοικίας, ανεξαρτήτως αν χρησιμοποιούν τη θέρμανση ή όχι, υποχρεούνται να πληρώνουν το πάγιο θέρμανσης, δλδ. τη δαπάνη πετρελαίου που έχει καταναλώσει συνολικά η πολυκατοικία επί κάποιο ποσοστό, το οποίο είναι σταθερό για κάθε διαμέρισμα και υπολογίζεται από το μαθηματικό τύπο fi*εi, όπου fi, εi συντελεστές που εξαρτώνται από τις απώλειες του διαμ/τος και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του. Αν δεν κάνω λάθος, το πάγιο θέρμανσης έχει την έννοια ότι ένα διαμέρισμα, ακόμη κι αν δεν θερμαίνεται το ίδιο, ωφελείται από τη θέρμανση των γειτονικών διαμερισμάτων (πανω-κάτω-δίπλα) και γ' αυτό το λόγο πρέπει να πληρώσει αναλόγως. Με την ίδια λογική, μπορούμε να πούμε ότι όταν κάποιο διαμέρισμα θερμαίνεται με άλλον τρόπο (πχ τζάκι), ωφελούνται επίσης τα γειτονικά διαμερίσματα. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, δεν είναι δίκαιο τα διαμερίσματα που δεν χρησιμοποιούν το λέβητα να εξαιρεθούν από την υποχρέωση καταβολής του παγίου θέρμανσης ; Υποθέτω ότι χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη όλων των ενοίκων για κάτι τέτοιο, αλλά αυτό που ρωτώ είναι αν είναι δίκαιο.

Ωραίο προγραμματάκι, αλλά νομίζω δεν κάνει για την περίπτωσή μας καθώς αναφέρεται σε κλειστο κύκλωμα υπό πίεση. Το κύκλωμα αντιψυκτικού του ηλιακού δεν είναι υπό πίεση.

Ρίξτε μια ματιά σ' αυτόν τον σύνδεσμο (σελ. 111): http://www.buderus.gr/files/201106011342050.Buderus_Solar.pdf Δεν πρόκειται ακριβώς για την περίπτωση που συζητάμε, καθώς αναφέρεται σε ηλιακό συλλέκτη με υγρό υπό πίεση και κλειστό ΔΔ, ενώ εμείς μιλάμε για ΔΔ χωρίς μεμβράνη και αέρα υπό πίεση, αφού το υγρό του ηλιακού δεν είναι υπό πίεση. Ουσιαστικά το ΔΔ μας είναι ένα απλό δοχείο. Ωστόσο, νομίζω ότι μας βοηθάει στον υπολογισμό του όγκου διαστολής του υγρού. Αυτός ισούται με τον όγκο του υγρού επί τον συντελεστή διαστολής. Έστω ότι ο όγκος του υγρού είναι 2 lit. Ο συντελεστής διαστολής του υγρού είναι 7,3% για Δθ=100oC (σελ. 113). Άρα ο όγκος διαστολής του υγρού είναι 2 x 7,3% = 150 ml περίπου. Άρα ένα ΔΔ χωρητικότητας πχ 1 lit θα πρέπει να μας είναι αρκετό.

Ο ηλιακός μου δεν έχει δοχείο διαστολής. Στο πάνω μέρος υπάρχει η βαλβίδα ασφαλείας και μία τάπα. Υποθέτω ότι θα μπορούσα στη θέση της τάπας να βάλω ΔΔ. Πώς υπολογίζεται ο απαιτούμενος όγκος του ΔΔ και του υγρού που θα περιέχει σε κανονικές συνθήκες (κρύο υγρό);

Ευχαριστώ. Συμπλήρωση 200 - 500 ml το χρόνο θα την έλεγες αποδεκτή ?

Καλημέρα. Ποια είναι η χωρητικότητα σε αντιψυκτικό/αντιθερμικό υγρό ενός ηλιακού θερμοσίφωνα με επιφάνεια συλλέκτη 2 τμ; Ποια ποσότητα συμπλήρωσης υγρού ετησίως μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογική;

Πράγματι, στον πίνακα της ΤΟΤΕΕ δίνονται οι παροχές ΚΝ και ΖΝ για κάθε λήψη. Επίσης, δίνεται η παροχή ΚΝ για "ηλεκτρικό θερμαντήρα" η οποία δεν εξαρτάται από τις καταναλώσεις που τροφοδοτεί αλλά από την ισχύ του. Όπως το βλέπω εγώ, για τον υπολογισμό της κεντρικής παροχής ΚΝ, θα πρέπει στις παροχές ΚΝ να προστεθούν και οι παροχές ΖΝ (με τον ανάλογο ετεροχρονισμό) και όχι η παροχή του ηλεκτρικού θερμαντήρα. Εκτός και αν στην παροχή του ηλεκτρικού θερμαντήρα που δίνει η ΤΟΤΕΕ, έχει ήδη ληφθεί υπόψη ο ετεροχρονισμός όλων των καταναλώσεων ΖΝ που τροφοδοτεί. Αλλά δε μου φαίνεται πολύ πιθανό, δεδομένου ότι η παροχή που δίνει η ΤΟΤΕΕ πχ για θερμαντήρα ροής 6 kW είναι μόλις 0,07 lit/s.

Συμφωνώ μαζί σου. Όπως λες κι εσύ, λαμβάνουμε υπόψη την παροχή ΚΝ που τροφοδοτεί το θερμοσίφωνα (ηλεκτρικού ή ηλιακού ή boiler). Αυτό που ρωτώ είναι πώς υπολογίζουμε την κατανάλωση ΖΝ που παρέχει ο θερμοσίφωνας. Δεν πρέπει να προσθέσουμε (με τον ανάλογο ετεροχρονισμό) όλες τις καταναλώσεις ΖΝ που τροφοδοτούνται από αυτόν ; Ή η παροχή νερού προς το θερμοσίφωνα λαμβάνεται ίση με κάποια τιμή, ανεξαρτήτως των καταναλώσεων που τροφοδοτεί ; Αν δεν κάνω λάθος, το πρόγραμμα της 4Μ αυτό κάνει.

Γιατί όμως ? Αφού η κατανάλωση ΖΝ συνεπάγεται την αναπλήρωσή του με ΚΝ. Εξάλλου, η χρήση ΚΝ δεν αποκλείει τη χρήση ΖΝ. Μπορεί δλδ να είναι ανοιχτη η βρύση ΚΝ του νεροχύτη και ΖΝ της μπανιέρας. Νομίζω, επομένως, ότι θα έπρεπε να συνυπολογίζεται η κατανάλωση ΖΝ.

Έστω το δίκτυο ύδρευσης μιας κατοικίας. Ένας σωλήνας ξεκινάει από τον υδρομετρητή και καταλήγει στο συλλέκτη κρύου νερού (ΣΚΝ) της κατοικίας. Από το ΣΚΝ αναχωρούν οι καταναλώσεις ΚΝ της κατοικίας (νιπτήρες, μπανιέρες, WC, πλυντήρια κλπ). Μία από τις αναχωρήσεις του ΣΚΝ τροφοδοτεί τη μονάδα παραγωγής ζεστού νερού (ηλεκ. θερμοσίφωνας ή 3-πλής ενέργειας ή boiler). Από εκεί ένας σωλήνας τροφοδοτεί τον συλλέκτη ζεστού νερού (ΣΖΝ). Ομοίως με πριν, από το ΣΖΝ αναχωρούν οι καταναλώσεις ΖΝ της κατοικίας (νιπτήρες, μπανιέρες κλπ). Ερωτήσεις: 1) Στο βιβλίο του Schultz το δίκτυο ύδρευσης περιγράφεται διαφορετικά: δεν υπάρχουν συλλέκτες αλλά από έναν κεντρικό σωλήνα που διατρέχει την κατοικία διακλαδώνονται δευτερεύοντες σωλήνες που καταλήγουν στους υποδοχείς. Αν δεν κάνω λάθος, έτσι υπολογίζεται το δίκτυο και στο πρόγραμμα της 4Μ. Ωστόσο, στην πράξη δεν έχω δει να εφαρμόζεται αυτή η πρακτική. Τι ισχύει ; 2) Εφόσον το δίκτυο ύδρευσης γίνει με συλλέκτες, κάθε αναχώρηση από το συλλέκτη καταλήγει σε έναν μόνο υποδοχέα ή μπορεί να τροφοδοτεί και περισσότερους ; 3) Ποιο είναι το πιο κατάλληλο / σύνηθες υλικό του κύριου δικτύου (από τον υδρομετρητή μέχρι το ΣΚΝ) και ποιο του δευτερεύοντος (από τους ΣΚΝ / ΣΖΝ μέχρι τους υποδοχείς) ; 4) Στα πλαίσια του υπολογισμού της διαμέτρου του κύριου δικτύου, προσθέτουμε τις παροχές όλων των υποδοχέων ΚΝ και ΖΝ ή μόνο του ΚΝ; Υποθέτω και τις παροχές ΖΝ, αφού η κατανάλωση ΖΝ συνεπάγεται την αναπλήρωσή του με ΚΝ. Χρησιμοποιούμε διαφορετικούς συντελεστές ετεροχρονισμού για ΚΝ και ΖΝ ; 5) Το ζητούμενο είναι να υπολογιστούν οι διατομές των σωληνώσεων ώστε το άθροισμα των απωλειών πίεσης (υψομετρική διαφορά, τριβές σωληνώσεων και εξαρτημάτων, πίεση εκροής υποδοχέα) να μην υπερβαίνει την πίεση του δικτύου. Με τον όρο πίεση εκροής τι εννοούμε ; Την απαιτούμενη στατική πίεση στον υποδοχέα όταν δεν υπάρχει ροή ; Ή μήπως την δυναμική πίεση λόγω ροής (1/2ρv2) ;

Καλημέρα. Θα ήθελα να ρωτήσω σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού των χρεώσεων του τιμολογίου Γ22Β (μεσαίες βιομηχανίες, φούρνοι, κλπ). Στην ιστοσελίδα της ΔΕΗ υπάρχει αυτό το αρχείο: http://www.dei.gr/Documents2/TIMOLOGIA/14-1-13/epaggelmaties-epixeirhseis/Γενικό%20με%20ισχύ%20&%20μια%20ζώνη%20ενέργειας%20Γ22%202013.pdf 1) Κάτω από τον πίνακα υπάρχει η εξής σημείωση: "Η Ενεργειακή Χρέωση του Δικτύου Διανομής προσαυξάνεται σε συνάρτηση με το συνφ". Με ποιο τρόπο γίνεται η προσαύξηση; Υποτίθεται ότι αναφέρεται στο Παράρτημα Ι της ΥΑ Δ5-ΗΛ/Β/Φ29/οικ.440/10.1.2013 (ΦΕΚ 20Β) του ΥΠΕΚΑ, αλλά δεν το έχω βρει. 2) Στο λογαριασμό ρεύματος υπάρχουν επιπλέον οι εξής χρεώσεις που δεν αναφέρονται στην ανωτέρω σελίδα: α) Ειδ. τέλος 5‰ (Ν.2093/92), β) ΕΦΚ (Ν 3336/05). Πώς υπολογίζονται στο τιμολόγιο Γ22Β;

Έστω το δίκτυο ύδρευσης μιας κατοικίας. Ένας σωλήνας ξεκινάει από τον υδρομετρητή και καταλήγει στο συλλέκτη κρύου νερού (ΣΚΝ) της κατοικίας. Από το ΣΚΝ αναχωρούν οι καταναλώσεις ΚΝ της κατοικίας (νιπτήρες, μπανιέρες, WC, πλυντήρια κλπ). Μία από τις αναχωρήσεις του ΣΚΝ τροφοδοτεί τη μονάδα παραγωγής ζεστού νερού (ηλεκ. θερμοσίφωνας ή 3-πλής ενέργειας ή boiler). Από εκεί ένας σωλήνας τροφοδοτεί τον συλλέκτη ζεστού νερού (ΣΖΝ). Ομοίως με πριν, από το ΣΖΝ αναχωρούν οι καταναλώσεις ΖΝ της κατοικίας (νιπτήρες, μπανιέρες κλπ). Ερωτήσεις: 1) Στο βιβλίο του Schultz το δίκτυο ύδρευσης περιγράφεται διαφορετικά: δεν υπάρχουν συλλέκτες αλλά από έναν κεντρικό σωλήνα που διατρέχει την κατοικία διακλαδώνονται δευτερεύοντες σωλήνες που καταλήγουν στους υποδοχείς. Αν δεν κάνω λάθος, έτσι υπολογίζεται το δίκτυο και στο πρόγραμμα της 4Μ. Ωστόσο, στην πράξη δεν έχω δει να εφαρμόζεται αυτή η πρακτική. Τι ισχύει ; 2) Εφόσον το δίκτυο ύδρευσης γίνει με συλλέκτες, κάθε αναχώρηση από το συλλέκτη καταλήγει σε έναν μόνο υποδοχέα ή μπορεί να τροφοδοτεί και περισσότερους ; 3) Ποιο είναι το πιο κατάλληλο / σύνηθες υλικό του κύριου δικτύου (από τον υδρομετρητή μέχρι το ΣΚΝ) και ποιο του δευτερεύοντος (από τους ΣΚΝ / ΣΖΝ μέχρι τους υποδοχείς) ; 4) Στα πλαίσια του υπολογισμού της διαμέτρου του κύριου δικτύου, προσθέτουμε τις παροχές όλων των υποδοχέων ΚΝ και ΖΝ ή μόνο του ΚΝ; Υποθέτω και τις παροχές ΖΝ, αφού η κατανάλωση ΖΝ συνεπάγεται την αναπλήρωσή του με ΚΝ. Χρησιμοποιούμε διαφορετικούς συντελεστές ετεροχρονισμού για ΚΝ και ΖΝ ; 5) Το ζητούμενο είναι να υπολογιστούν οι διατομές των σωληνώσεων ώστε το άθροισμα των απωλειών πίεσης (υψομετρική διαφορά, τριβές σωληνώσεων και εξαρτημάτων, πίεση εκροής υποδοχέα) να μην υπερβαίνει την πίεση του δικτύου. Με τον όρο πίεση εκροής τι εννοούμε ; Την απαιτούμενη στατική πίεση στον υποδοχέα όταν δεν υπάρχει ροή ; Ή μήπως την δυναμική πίεση λόγω ροής (1/2ρv2) ;