Σχετικά με τα σχόλιά σας θα συμφωνήσω και θα διαφωνήσω ταυτόχρονα.
Όντος η εγκατάσταση είναι πολύ φτωχή και όντος σε κάποια υπέρταση θα γίνουν ζημιές. Το ίδιο ισχύει όμως και σε αρκετές εγκαταστάσεις με υπερτασικά Τ2 ή ακόμα και Τ1+Τ2 λόγω κακής συνδεσμολογίας τους ή της κακής γείωσης που αυξάνει την παραμένουσα τάση ή μειώνει την αγωγιμότητα απαγωγής υπέρτασης (έχω ελέγξει πάνω από 15 έργα με αντικεραυνικά που δεν πληρούν τις προδιαγραφές των προτύπων).
Απ’ την άλλη δεν θα πρέπει να γίνεται ούτε υπερβολή στα υλικά για 2 λόγους:
1) Κατ’ αρχάς θα πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ προστασίας και κόστους ζημιών. Η σωστή αντικεραυνική προστασία απαιτεί αντικεραυνικές ακίδες, ξεχωριστή γείωση, μπάρες ισοδυνάμου και το κυριότερο, αρκετά υπερτασικά Τ1+Τ2 στα πάνελ (σε μια μέση εγκατάσταση 10kWp περίπου 6) και Τ2 στον αναστροφέα. Αν πας σε Dehn, μιλάμε ένα κόστος περίπου 10.000€, χωρίς πάλι να είσαι εξασφαλισμένος σε άμεσο κεραυνικό πλήγμα. Αν βάλεις Τ2 και κάνεις μια ασφάλεια κόστους 100€ είσαι εξασφαλισμένος για 100 χρόνια σε αντιστοιχία χρημάτων.
2) Κάθε υλικό ή ένωση είναι μέρος σχηματισμού arc. Το να μην βάλεις τίποτα στο DC σε έναν αναστροφέα με ενσωματωμένο μηχανικό διακόπτη DC (όχι ηλεκτρονικό) με 2 στοιχειοσειρές ανά είσοδο είναι λιγότερο επικίνδυνο από το να έχεις έναν διακόπτη DC κακής ποιότητας και ασφαλειοαποζευκτές με ασφάλειες που δεν θα καούν ποτέ στη ζωή τους ακόμα και σε βραχυκύκλωμα, και στην ουσία θα εισάγεις μεγαλύτερες αντιστάσεις και arcing με τη γήρανση των υλικών ή την υγρασία (καλώς ή κακός κανένας δεν θα δώσει 300€ για έναν διακόπτη DC της Santon για παράδειγμα. Θα πάρει ΑΒΒ ή κάτι αντίστοιχο).