Αναζήτηση στην κοινότητα

Ένας διαφανής, κυλινδρικός πυρήνας πάγου ηλικίας τουλάχιστον 1,5 εκατομμυρίου ετών έφτασε στη Βρετανία και πρόκειται να λιώσει – κυριολεκτικά και μεταφορικά – το παρελθόν του πλανήτη. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC το «κομμάτι» αυτό της Ανταρκτικής, που θεωρείται ο αρχαιότερος πάγος που έχει συλλεχθεί ποτέ στη Γη, φιλοξενεί πληροφορίες που μπορεί να ανατρέψουν όσα γνωρίζουμε για την κλιματική αλλαγή. Ο πάγος αυτός εξορύχθηκε σε βάθος 2,8 χιλιομέτρων, κοντά στον γαλλοϊταλικό σταθμό Concordia στην ανατολική Ανταρκτική, και μεταφέρθηκε με ειδικά φορτηγά-ψυγεία στο Cambridge, στο εργαστήριο του Βρετανικού Ινστιτούτου Ανταρκτικής Έρευνας (BAS), όπου και θα λιώσει σταδιακά, μέσα σε 7 εβδομάδες. «Πρόκειται για μια εντελώς άγνωστη περίοδο της ιστορίας της Γης», εξηγεί η δρ Λιζ Τόμας, επικεφαλής της έρευνας. Πράγματι, οι επιστήμονες δεν έχουν μέχρι σήμερα άμεσες κλιματικές μετρήσεις για εποχές που ξεπερνούν τις 800.000 χρόνια πριν. Ο νέος πάγος ίσως καλύπτει ακόμη και 1,5 εκατομμύριο χρόνια. Τι κρύβει ο αρχαίος πάγος Καθώς ο πάγος θα λιώνει αργά σε ένα ειδικό εργαστήριο με θερμοκρασία -23°C, θα απελευθερώνει εγκλωβισμένη αρχαία σκόνη, τέφρα από ηφαιστειακές εκρήξεις και μικροσκοπικά θαλάσσια φύκη (διάτομα), στοιχεία που παρέχουν ενδείξεις για τη θερμοκρασία, τους ανέμους και την ατμόσφαιρα του παρελθόντος. Επίσης, η σύσταση των παγιδευμένων φυσαλίδων αέρα μπορεί να δείξει τη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα (CO₂) σε εποχές που ενδεχομένως ήταν εξίσου ή και πιο θερμές από τη σημερινή. Η ανάλυση των δεδομένων θα γίνει με ειδικά όργανα, όπως ο μαζικός φασματογράφος επαγωγικής συζευγμένης πλάσματος (ICPMS), που μπορεί να ανιχνεύσει περισσότερα από 20 στοιχεία και ιχνοστοιχεία: σπάνιες γαίες, άλατα, θαλάσσια στοιχεία, ακόμη και ίχνη παλαιών ηφαιστειακών εκρήξεων. Πίσω στο μυστηριώδες κλιματικό «άλμα» Ένα από τα πιο κρίσιμα ερωτήματα που φιλοδοξεί να απαντήσει η έρευνα, όπως επισημαίνει το BBC, αφορά τη Μετάβαση του Μέσου Πλειστόκαινου (Mid-Pleistocene Transition), μια αινιγματική αλλαγή που συνέβη πριν από 800.000 έως 1,2 εκατομμύρια χρόνια. Πριν από την αλλαγή αυτή, οι παγετώδεις και θερμές περίοδοι εναλλάσσονταν κάθε 41.000 χρόνια. Ξαφνικά όμως, οι κύκλοι αυτοί παρατάθηκαν στις 100.000 χρόνια. Οι αιτίες αυτής της μετάβασης παραμένουν άγνωστες. Ο αρχαίος πάγος μπορεί να κρύβει το «κλειδί» που θα φωτίσει αυτή την αλλαγή. Παράλληλα, οι ερευνητές αναζητούν ενδείξεις για εποχές όπου η στάθμη της θάλασσας ήταν σημαντικά υψηλότερη από τη σημερινή, υποδηλώνοντας ότι τότε οι τεράστιοι πάγοι της Ανταρκτικής ήταν πολύ μικρότεροι. Η παρουσία σκόνης στον πάγο βοηθά να κατανοηθεί πώς και γιατί αυτοί οι παγετώνες συρρικνώθηκαν—ένα ζήτημα με άμεση σημασία για τον 21ο αιώνα. Ένας διεθνής αγώνας με το χρόνο Η αποστολή του πάγου από την Ανταρκτική στην Ευρώπη ήταν τεράστια επιχείρηση. Όπως εξηγεί το BBC χρειάστηκαν τέσσερις σεζόν γεώτρησης, με κόστη εκατομμυρίων ευρώ και τη συνεργασία επιστημόνων από τη Βρετανία, τη Γερμανία, την Ελβετία και άλλες χώρες. Το δείγμα χωρίστηκε σε τεμάχια του ενός μέτρου, μεταφέρθηκε με πλοίο στην Ευρώπη και στη συνέχεια με ειδικά ψυχόμενα φορτηγά στο Cambridge και σε άλλα δύο εργαστήρια στην ηπειρωτική Ευρώπη. Ο μηχανικός Τζέιμς Βιλ, που συμμετείχε στη γεώτρηση, λέει: «Το να κρατάς στα χέρια σου, με διπλά γάντια, ένα κομμάτι πάγου που σχηματίστηκε πριν από 1,5 εκατ. χρόνια είναι απλώς απίστευτο». Γιατί μας αφορά Η διαφορά ανάμεσα στο σήμερα και τις παλιότερες εποχές με υψηλές συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου είναι ότι σήμερα η αύξηση αυτή είναι ανθρώπινη και αστραπιαία – μόλις μέσα σε 150 χρόνια. Αυτό καθιστά τον πλανήτη πεδίο άγνωστο για την επιστήμη. Ο αρχαίος πάγος ίσως προσφέρει το ιστορικό προηγούμενο που χρειάζεται η επιστήμη για να καταλάβει ποια θα μπορούσε να είναι η φυσική «απάντηση» της Γης στις σημερινές συγκεντρώσεις CO₂. Όπως λέει η δρ Τόμας στο BBC: «Το κλιματικό μας σύστημα έχει περάσει από αμέτρητες αλλαγές. Πρέπει να καταλάβουμε ποιοι είναι οι μηχανισμοί και τα κρίσιμα όρια που οδηγούν απότομα σε άλλες καταστάσεις». Και αυτή η κατανόηση ίσως κρύβεται σε ένα διαυγές κομμάτι πάγου που λάμπει τόσο έντονα, ώστε μέσα του βλέπεις το χέρι σου. View full είδηση

Καταστροφές παγκόσμιας κλίμακας... Ανθρωπιστική κρίση... Κλιματικές αλλαγές... Φαινόμενο του Θερμοκηπίου... Μόλυνση του περιβάλλοντος... Μετά από πολλά χρόνια, η NASA είναι σε θέση να ανακοινώσει την πρώτη θετική είδηση για τον κατάσταση του πλανήτη, καθώς οι τελευταίες μετρήσεις που διεξήχθησαν στην τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική, έδειξαν μία σαφή και άκρως ελπιδοφόρα μείωση του μεγέθους της, γεγονός που, σύμφωνα με τους αρμόδιους της διαστημικής υπηρεσίας, οφείλεται στην απαγόρευση συγκεκριμένων χημικών, τα οποία «μασούσαν» το όζον της ατμόσφαιρας. Σύμφωνα με τα στοιχεία των μετρήσεων από το δορυφόρο, τα οποία συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια του 2017, η μείωση της τρύπας του όζοντος είναι σημαντική, ενώ με το ρυθμό αυτό, η πλήρης αποκατάσταση θα επέλθει έως το 2060. Οι επιστήμονες εκθειάζουν τη συμφωνία που είχε συνάψει η παγκόσμια κοινότητα, εκδίδοντας το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, όπως είναι γνωστό, το 1989, βάσει του οποίου απαγορευόταν η ευρεία χρήση των χημικών που διαπιστωμένα είχαν κριθεί ως υπεύθυνα για την καταστροφή του σώματος του όζοντος στη στρατόσφαιρα, το οποίο λειτουργεί ως φυσική ασπίδα για τη Γη, από τη βλαβερή ακτινοβολία του Ήλιου. Η μείωση της τρύπας το όζοντος αγγίζει το 20%, γεγονός που προκάλεσε ενθουσιασμό στην επιστημονική κοινότητα. Παρ' όλα αυτά, η NASA σημειώνει ότι θα πρέπει να ενταθεί η προσπάθεια, με στόχο μετά το 2060, να έχει περιοριστεί στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο. Πηγή: http://greenagenda.g...όζοντος-στην-α/ Click here to view the είδηση

Θερμοκρασία ρεκόρ άνω των 20,75 βαθμών Κελσίου καταγράφηκε τον Φεβρουάριο στην Ανταρκτική, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των 20 βαθμών, ανακοίνωσε ο Βραζιλιάνος ερευνητής Κάρλος Σέφερ. Το ρεκόρ αυτό καταγράφηκε στις 9 Φεβρουαρίου στο νησί Σέιμουρ, γνωστό και με το όνομα Μαραμπίο, εξήγησε ο ίδιος. «Δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ τόσο υψηλή θερμοκρασία στην Ανταρκτική», τόνισε ο Βραζιλιάνος ερευνητής. Ωστόσο πρόσθεσε ότι τα δεδομένα αυτά «δεν αποδεικνύουν κάτι σε ό,τι αφορά την κλιματική αλλαγή». «Απλώς είναι μια ένδειξη ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει στην περιοχή». Το νησί Σέιμουρ, όπου βρίσκεται μια επιστημονική βάση της Αργεντινής, είναι ένα από τα νησιά που βρίσκεται στα ανοικτά της χερσονήσου της Ανταρκτικής. Στις 6 Φεβρουαρίου καταγράφηκε θερμοκρασία 18,3 βαθμών Κελσίου στην επιστημονική βάση Εσπεράνσα. Το προηγούμενο ρεκόρ των 17,5 βαθμών είχε καταγραφεί στις 24 Μαρτίου 2015. Έπειτα από μια δεκαετία με θερμοκρασίες ρεκόρ, η οποία ολοκληρώθηκε με το 2019 την δεύτερη πιο ζεστή χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ στον πλανήτη, η δεκαετία του 2020 φαίνεται ότι συνεχίζει την ίδια τάση, όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ. Ο Ιανουάριος του 2020 ήταν πιο ζεστός Ιανουάριος που έχει καταγραφεί στον πλανήτη, με θερμοκρασία λίγο υψηλότερη από αυτή του Ιανουαρίου του 2016, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Κοπέρνικος και την αμερικανική υπηρεσία NOAA. H ΝΟΑΑ έδωσε μάλιστα χθες Πέμπτη στη δημοσιότητα τις εκτιμήσεις της: η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης ήταν αυξημένη κατά 1,14 βαθμό Κελσίου σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία του 20ου αιώνα και η πιο αυξημένη από το 1880 οπότε διατηρούνται αρχεία. Όλα αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να επιβεβαιωθούν από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO), όμως αποτελούν σημάδι της γενικότερης τάσης που επικρατεί στην ήπειρο και τα γύρω νησιά, όπου η θερμοκρασία έχει αυξηθεί περίπου 3 βαθμούς στην μετά τη βιομηχανική επανάσταση εποχή. Οι επιστήμονες που συλλέγουν στοιχεία κάθε τρεις ημέρες περιγράφουν το φαινόμενο αυτό ως «απίστευτο και αφύσικο». «Παρατηρούμε υπερθέρμανση σε πολλά σημεία, αλλά δεν έχουμε δει ξανά κάτι τέτοιο» ανέφερε στον Guardian ο Κάρλος Σέφερ, ο οποίος εργάζεται σε ένα πρόγραμμα της βραζιλιάνικης κυβέρνησης που παρακολουθεί τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής. Οι επιστήμονες του προγράμματος αυτού αναφέρουν ότι οι αλλαγές αυτές επηρεάζονται από τις αλλαγές στα ρεύματα των ωκεανών και τις επιπτώσεις από το φαινόμενο Ελ Νίνιο. Στην Ανταρκτική αποθηκεύεται το 70% του φρέσκου νερού παγκοσμίως με τη μορφή χιονιού και πάγου. Εάν λιώσουν αυτά τα επίπεδα της θάλασσας θα ανέβουν περίπου πενήντα με εξήντα μέτρα, αλλά αυτό θα χρειαστεί αρκετές γενιές. Από την πλευρά τους επιστήμονες του ΟΗΕ προβλέπουν ότι οι ωκεανοί θα είναι από 30 έως 110 εκατοστά πιο ψηλά στα τέλη του αιώνα, ανάλογα με τις ανθρώπινες προσπάθειες να μειωθούν οι εκπομπές αερίων. Παρά το γεγονός ότι οι θερμοκρασίες στην ανατολική και κεντρική Ανταρκτική είναι σχετικά σταθερές, η ανησυχία αυξάνεται για τη Δυτική Ανταρκτική, όπου η υπερθέρμανση των ωκεανών απειλεί τα μεγάλα παγόβουνα Τουέιτς και Πάιν. View full είδηση

Έτοιμο να αποκολληθεί απ’ την Ανταρκτική είναι ένα τεράστιο παγόβουνο -μιάμιση φορά σαν την Εύβοια – ένα απ’ τα δέκα μεγαλύτερα που έχουν καταγραφεί ποτέ. Η μεγάλη ρωγμή στη βορειότερη κρηπίδα πάγου της Ανταρκτικής με την ονομασία “Larsen C” μεγάλωσε ξαφνικά το Δεκέμβριο και τώρα μόλις 20 χιλιόμετρα πάγου συγκρατούν το παγόβουνο των 5.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Η συγκεκριμένη κρηπίδα πάγου έχει πάχος 350 χιλιομέτρων και επιπλέει στη θάλασσα συγκρατώντας τη ροή των παγετώνων που την τροφοδοτούν. Είναι η τέταρτη μεγαλύτερη που υπάρχει στον κόσμο, καλύπτοντας μια έκταση περίπου 55.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το πρώτο τμήμα Larsen A χάθηκε το 1995. Το 2002 ακολούθησε η κρηπίδα πάγου Larsen B, η οποία είχε το μέγεθος του Ρόουντ Άιλαντ στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με ειδικούς ερευνητές παγετώνων, το γεγονός αυτό δεν είχε ξανασυμβεί από το τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων πριν από περίπου 12.000 χρόνια. Οι θερμοκρασίες στην περιοχή έχουν αυξηθεί κατά περίπου 2,5 βαθμούς Κελσίου τα τελευταία 50 χρόνια, αρκετές φορές πιο πάνω από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Οι ερευνητές του βρετανικού προγράμματος «Μίδας» λένε ότι η επικείμενη αποκόλληση του παγόβουνου από την Larsen C είναι ένα γεωλογικό και όχι κλιματικό συμβάν καθώς η ρωγμή υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Πιστεύεται, βέβαια, ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη επιτάχυνε την αποκόλληση του παγόβουνου, αλλά οι επιστήμονες λένε ότι δεν έχουν άμεσες αποδείξεις για να το υποστηρίξουν. Οι ερευνητές ανησυχούν για τις επιπτώσεις που θα έχει η αποκόλληση στην υπόλοιπη κρηπίδα πάγου, μήπως καταρρεύσει θεαματικά όπως συνέβη με τη Larsen B το 2002. Επιπλέοντας στον ωκεανό το παγόβουνο δεν θα επηρεάσει τη στάθμη των θαλασσών. Αλλά αν καταρρεύσει ολόκληρη η κρηπίδα πάγου , τότε οι παγετώνες που την τροφοδοτούν μπορεί να εισχωρήσουν στον ωκεανό. Κι αυτός ο πάγος, που δεν επιπλέει, μπορεί να έχει επιπτώσεις στη στάθμη των θαλασσών. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αν καταλήξει στη θάλασσα όλος ο πάγος που συγκρατεί η κρηπίδα Larsen C, τότε η στάθμη των ωκεανών θα ανέβει κατά 10 εκατοστά! Βέβαια, όλα αυτά, αφορούν στο μέλλον. Λίγα πράγματα είναι βέβαιο ότι θα συμβούν πέραν της επικείμενης αλλαγής στην παγωμένη ακτογραμμή της Ανταρκτικής. «Η συνέπεια (της αποκόλλησης του παγόβουνου) ίσως να είναι η κατάρρευση της κρηπίδας πάγου τα επόμενα χρόνια ή και δεκαετίες», λέει ο καθηγητής Άντριαν Λάκμαν, του Πανεπιστημίου του Σουώνσι, επικεφαλής του προγράμματος «Μίδας». «Είναι απλώς ένα μεγάλο γεωγραφικό γεγονός που θα αλλάξει εκεί το τοπίο». Πηγή: http://www.cnn.gr/ne...-tin-antarktiki Click here to view the είδηση