Μετάβαση στο περιεχόμενο

Το νέο εθνικό όραμα


Recommended Posts

Στο φόρουμ της ΕΤ3 (εκπομπή Ανιχνεύσεις) σχολιάζω (με αρκετό θράσος) το άρθρο του δάσκαλου κ. Θ. Τάσιου για «το νέο εθνικό όραμα»

http://www.anixneuseis.gr/?p=6018

 

Κατ’ εξαίρεση ο κ. Θ. Τάσιος δεν ανήκει ούτε στους ανεύθυνους, ούτε σε αυτούς με χαμηλό βαθμό απόδοσης, αντίθετα είναι παράδειγμα για όλους μας.

 

Αναρωτιέμαι που βρίσκονται, κρυμμένοι σε κάποια εργαστήρια, οι ενεργοί ερευνητές καθηγητές και καμία άποψη δεν εκφράζουν για σοβαρά θέματα του χώρου τους. Σε κανένα από τα μύρια τόσα προβλήματα της χώρας δεν μπορούν να συμβάλλουν στην επίλυσή τους;

 

Πιστεύω πως εδώ είναι ο κατάλληλος χώρος για να συν-ζητήσουμε τις δυνατότητές, τις προοπτικές επαγγελματικής αποκατάστασης, τη συμβολή των μηχανικών στην επίλυση κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων.

 

Πως μπορεί ένα εθνικό όραμα να μην εμπεριέχει τους πρωτεργάτες της επιστήμης και τεχνολογίας μιας χώρας;

 

Δεν θα αναλύσω τα ζητήματα, αλλά επιγραμματικά θα θέσω ερωτήσεις και τις δικές μου σύντομες απαντήσεις και εμπειρίες ξεκινώντας με το πονεμένο θέμα

 

1. Έρευνα και αγορά.

 

 Πόση σχέση έχει η έρευνα που πραγματοποιείται στα πολυτεχνεία με την Ελληνική αγορά;

 

Μια πρόχειρη απάντηση θα ήταν: Τόση, όση η απορρόφηση απόφοιτων.

 

Και μόνο το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να τεκμηριώσει απάντηση, αποτελεί απόδειξη, ότι δεν υπάρχει ούτε συντονισμός, ούτε έλεγχος της έρευνας, δηλαδή καμία επιστημονική οργάνωση, τουτέστιν λείπει το θεμέλιο στο οποίο υποτίθεται ότι οφείλουν την ύπαρξή τους τα πανεπιστήμια (για την απόδειξη του ανεξέλεγκτου διαθέτω και δύο αναπάντητες πρωτοκολλημένες αιτήσεις στη σχολή μου - στους ναυπηγούς).

 

 Πρέπει να προσαρμοστεί η έρευνα στις ανάγκες της αγοράς;

 

Ναι, είναι ο μόνος τρόπος δημιουργίας θέσεων εργασίας με αμοιβή ανάλογη προσόντων και για όσους δεν βολεύτηκαν στα δημόσια εργαστήρια.

 

 Πως θα επιτευχθεί η αλλαγή στη νοοτροπία;

 

Συμφωνώντας ένα ελεγκτικό – συντονιστικό σύστημα (http://discopter.blogspot.com/2009/10/blog-post_25.html) το οποίο είτε θα υπάγεται στο ΤΕΕ, είτε στο υπουργείο ανάπτυξης και θα είναι αντίστοιχο του Γερμανικού Τεχνολογικού ιδρύματος.

 

Αυτό π.χ. με βοήθησε να βρω επιστημονικούς συνεργάτες στο Βερολίνο και μου δίνει τη δυνατότητα παρουσίασης της τεχνολογίας μου σε κατάλληλους φορείς http://www.tsb-wtt.de/downloads/mobsens/ (βλ. Discopter GmbH).

Link to comment
Share on other sites

To νέο Εθνικό Οραμα είναι ότι πρέπει να ξαναθυμηθούμε ότι είμαστε Εθνος Εμπόρων και Ναυτικών .

Οτι 1 στα 4,5 πλοία ανήκει σε Ελληνες .

Οτι σε όλο τον κόσμο υπάρχουν Ελληνες που διαπρέπουν στο Εμπόριο , στις Επιστήμες , στην Τεχνολογία .

Οτι έχουμε 2 βραβεία Νόμπελ , μεγάλο αριθμό γιά τόσο μικρή χώρα .

Οτι διαθέτουμε πνευματικούς ανθρώπους και Δημιουργούς μεγάλου βεληνεκούς .

 

Καί να κατανοήσουμε την ζοφερή πραγματικότητα .

Οτι δεν μπορεί 1 στους 3 ελληνες να δουλεύει στο δημόσιο .

Οτι δεν μπορούμε να ανεχόμαστε πλέον την διάχυτη διαφθορά .

Οτι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να βάζουμε το ατομικό μας συμφέρον πάνω από το δημόσιο .

Οτι δεν μπορούμε πλέον να καταγγέλουμε την επιχειρηματικότητα και την έννοια του κέρδους .

 

 

Αρα το νέο Εθνικό Οραμα προυποθέτει πλέον αλλαγή νοοτροπία και τρόπου σκέψης που δεν ξέρω πόσο θέλουμε και πόσο εύκολο είναι να γίνει , μιά και 30 χρόνια τώρα έχουμε συνηθίσει την παρούσα κατάσταση .

Link to comment
Share on other sites

Είμασταν το έθνος που καθιέρωσε την επιστήμη. Τώρα το έθνος της γκρίνιας.

 

Δεν υπάρχει Έλληνας, που να μην γνωρίζει τα συμπτώματα.

 

Το θέμα είναι τι μπορούμε να προσφέρουμε στη δρομολόγηση εφικτών λύσεων.

Link to comment
Share on other sites

συνάδελφε Παπαγεωργίου

η αναφορά σε νέο εθνικό όραμα υπονοεί προφανώς κάποια νεκρανάσταση

πάντα υπήρχαν και δυστυχώς θα υπάρχουν όρνεα που τρέφονται απο τις σάρκες της χώρας.

Με την αργόσυρτη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και το επίπεδο παραγωγικότητας της εργασίας σε εξαιρετκά χαμηλό επίπεδο τι οράματα μπορούμε να έχουμε?

δυστυχώς σωρεύουμε μηδενικά επι μηδενικών, οδηγούμενοι με μαθηματική ακρίβεια στον εκτραχηλισμό και στο σκοτάδι.

τα ξαναλέμε

Link to comment
Share on other sites

Εγώ νομίζω πως είναι απλά τα πράγματα , πρέπει να κάνουμε έστω και τώρα αυτά που δεν κάναμε με την ίδρυση του νεο Ελληνικού κράτους . Κάθε κράτος όταν δημιουργείται φτιάχνει τα βασικά εργαλεία για την ανάπτυξη του (όπως ΓΠΣ , Κτηματολόγιο Εθνικό χωροταξικό σχέδιο κλπ.) Εμείς ακόμα δεν έχουμε καταγράψει το μέγεθος του πλούτοπαραγωγικού μας πλούτου. Βασικό για μένα είναι να αποβάλουμε την οικογενειοκρατία της αστική τάξης στην Ελλάδα να πάψουμε να είμαστε ένα θεοκρατικό κράτος όπου η Εκκλησία ελέγχει και επιβάλλει πολλά (ακόμα και στο τομέα ανάπτυξη- βλέπε άτομα σε θέσεις κλειδιά όπως στην ΓΥΣ είναι ελεγχόμενα από εκκλησ.)Λιγότερες από πέντε οικογένειες ελέγχουν την οικονομία και επιβάλλουν με έμεσο τρόπο τις κατευθύνσεις .Δραστικά μέτρα για ττο φρενάρισμα της αστυφιλίας στην χώρα που είναι ακόμα έντονο και περιφερειακή ανάπτυξη όχι στα λόγια αλλά με έργα Παρεπιπτόντως έχουν περάσει πάνω από μισό αιώνα για να δούμε να ιδρύεται μια νέα πόλη στην Ελλάδα όπως είναι η πόλη μου η Κάρυστος που έγινε από τον Οθωνα.Μεταφορά Υπουργείων στην περιφέρεια (ίσως ακόμα και της πρωτεύουσας όσο και αν ακούγεται παράλογο και με τεράστιο κόστος) Κίνητρα για μετεγκατάσταση από την Αθήνα κυρίως στην επαρχία ιδιαίτερα επιστημονικού προσωπικού Δημιουργια κινήτρων για παραμονή επιστημονικού προσωπικού στην επαρχία Ας πούμε θα μπορούσε ο καλύτερος μαθητής μια περιοχής να μπαίνει γιατρός (ή και κάτι άλλο ) ,να εξασφαλίζεται υποτροφία με αντάλαγμα να ασκεί το επάγγελμά του μόνο στην περιοχή του για ένα σημαντικό διάστημα.Ετσι δεν θα είχαμε νοσοκομεία με μηχανήματα και χωρίς γιατρούς.Και χίλιες άλλες προτάσεις με φαντασία (φαντασία στην εξουσία)

ΥΣ δίνω μεγάλη σημασία στην περιφερειακή ανάπτυξη γιατί με το μισό πληθυσμό της Ελλάδας να ζει σε μία πόλη με την οργάνωση και δυνατότητα της Αθήνας όπως είναι σήμερα δεν πρόκειται τίποτα να εξελιχθεί οικονομικά Δειτε μόνο πόσο αποδοτικός μπορεί να είναι ένα εργαζόμενος στην Αθήνα όταν θέλει μεγάλους χρόνους για την μετακίνηση του , το καυσαέριο του μειώνει τις σωματικές αντοχές , τα νεύρα του εξαντούνται από την ηχορύπανση και το οπτικό του πεδίο να δηλητηριάζει την ψυχική του υγεία και η εγκληματικότητα να είναι στο κόκκινο

Link to comment
Share on other sites

Γιώργο καλά τα λες αρχικά , αλλά θα σου πω και ορισμένα αρνητικά που υπάρχουν στην επαρχία ιδιαίτερα στην κοινή μας πατρίδα την Εύβοια .

Δυστυχώς φίλε μου το πρόβλημα της Ελλάδας δεν ήταν η οικογενειοκρατία της αστικής τάξης όπως λές , αλλά αυτή ακριβώς η έλλειψη της στην Ελλάδα πέραν ωρισμένων περιοχών .

 

Η Αστική τάξη στην Ελλάδα είχε πολύ σύντομη ζωή και επικαλύφθηκε από τους μικροαστούς και τους μεγαλοαστούς .

 

Ετσι στην ελληνική επαρχία παραμένει μεγάλος κομματικός φανατισμός που έχει σχεδόν εξαλειφθεί στην Αθήνα .

Εχεις παράδειγμα στην Ευβοια με το θέμα του Καλλικράτη , με το πρόβλημα των δρόμων και γενικά των έργων υποδομής , με την απομόνωση και εγκατάλειψη του νομού από την πολιτεία και τους πολιτικούς και ο λαός αντί να έχει όραμα , τσακώνεται ποιός τους είπε περισσότερα ψέμματα από τον άλλον .

 

Ας αποκτήσουν λοιπόν οι κάτοικοι της επαρχίας όραμα και ομόνοια και η ανάπτυξη θα έρθει . Με μικροαστικές αντιλήψεις και κομματικά ενεργούμενα δεν υπάρχουν προοπτικές .

Link to comment
Share on other sites

ισως δεν το διατύπωσα και εγώ σωστά πράγματι ενώ λείπει η αστική τάξη στην Ελλάδα την θέση της έχει μια σειρά οικογενειών πολλές από αυτές έχουν ξεκινήσει μετά την κατοχή το 1940 εκμεταλευόμενοι την πολιτική κατάσταση. Ξέρω περίπτωση μιας οικογένειας που ο πατριάρχης της τα χρόνια της κατοχής ήταν μαυραγορίτης και ο γιός του αργότερα θεωρήθηκε και ευεργέτης για τις φιλανθρωπίες του.Δυστυχώς αυτοί κινούσαν και κινούν την οικονομίας μας και διαθέτουν και στρατούς από (ας πούμε οπαδούς ομάδων).Πράγματι υπάρχει κομματισμός στην επαρχία (το οποίο θεωρώ ηλίθιο) αλλά γενικά στην Ελλάδα όταν το 70 % ανήκει σε δυο κόμματα και απλώς αλλάζει στρατόπεδα αυτό και αν είναι ηλίθιο ειδικά για την επαρχία Ομως τα δυο αυτά θέματα (οικογενειοκρατία και πολιτική συνδεόνται) Αυτή η άρχουσα λοιπόν τάξη μαζί με την εκκλησία θέλει τους εργαζόμενους μαντρομένους σε μια πόλη και δεν την ενδιαφέρει η επαρχία. Αυτό δεν ισχύει μόνο στην Ελλάδα αλλά ίσως σε όλο τον νότο της Ευρώπης αλλά όχι σε αυτό το μέγεθος. Η κατασταση αυτή δεν γίνεται αντιλιπτή από τον μεταλαγμένο κάτοικο της πόλης. (βλέπε για το πως έχει μεταλαχθεί ο κάτοικος της πόλης από το πως αντίδρά στα γήπεδα της πρωτεύουσας όπου οι οπαδοί μιας ομάδας που είναι στην πρωτη πεντάδα του πρωταθλήματος σχεδόν όλα τα χρόνια της παρουσία της και πως ο οπαδός των Γιαννίνων που η ομάδα του έπεσε . Το ποδόσφαιρο είναι μια αντανάκλαση της κοινωνίας μας. Και το αναφέρω ως παράδειγμα γιατί αυτός που έπρεπε να αντιδρά με διαμαρτυρια έπρεπε να είναι ο οπαδός των Γ. που η ομάδα παιζει σε άθλιο γήπεδο αδικείται ασύστολα και πολλά χρόνια και δεν έχει τις ίσες ευκαιρίες Ενώ ο οπαδός της ομάδας της πρωτεύουσας είναι παρόλο την κακοδιαχείρηση των οικονομικών της είναι έστω και έτσι πρωταγωνιστής , αλλά ο οπαδός τα σπάει γιατί δεν πήρε το πρωτάθλημα , ή πουλάει ένα παίκτη.Ελπίζω να καταλαβαίνεται την αντιστοιχία με Αθήνα - επαρχία.

Link to comment
Share on other sites

Βλέπετε ότι βολευόμαστε στη γκρίνια;

 

Έθεσα το θέμα στις εργασίες μηχανικών και σε χρόνο dt μετατράπηκε σε τι φταίνε οι άλλοι.

 

Μόλις πρέπει να ορίσουμε το ρόλο μας στο "σύστημα" αρχίζουμε την αμπελοφιλοσοφία.

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.