Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ευρωκώδικας 1.4 - Άνεμος - Συντελεστές εξωτερικής πίεσης cpe


 

Recommended Posts

Στην παράγραφο 7.2.1(1) αναφέρει :

>7.2.1   (1) Οι συντελεστές εξωτερικής πίεσης cpe για κτίρια και τμήματα κτιρίων εξαρτώνται από το μέγεθος της φορτιζόμενης  επιφάνειας A,  η  οποία  είναι  η  επιφάνεια  της  κατασκευής  που  δημιουργεί  τη  δράση  του ανέμου  στο  υπολογιζόμενο  τμήμα.  Οι  συντελεστές  εξωτερικής  πίεσης  δίνονται  για  φορτιζόμενες επιφάνειες Α του 1 m2 και 10 m2 στους Πίνακες, ανάλογα με τη διαμόρφωση του κτιρίου, ως cpe,1 για τους τοπικούς συντελεστές, και cpe,10 για τους καθολικούς συντελεστές, αντίστοιχα. 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1  Τιμές  για  το cpe,1 προορίζονται  για  το σχεδιασμό μικρών στοιχείων  και στερεώσεων  με επιφάνεια  του στοιχείου 1 m2 ή μικρότερη όπως στοιχεία  επικάλυψης  και στέγασης. Τιμές  για  το cpe,10 μπορούν να χρησιμοποιούνται για το σχεδιασμό του συνολικού φέροντα οργανισμού των κτιρίων.

Αυτό πρακτικά τί σημαίνει? Πότε χρησιμοποιείται ο καθένας?

 

Αν καταλαβαίνω καλά οι συντελεστές cpe,1 χρησιμοποιούνται για τη διαστασιόλογηση των τεγίδων και των μηκίδων (μικρά στοιχεία), ενώ για τη διαστασιολόγηση όλου του φορέα θα πρέπει να φορτίσουμε όλο το φορέα με τις τιμές για Cpe,10. Ισχύει αυτό?

Link to comment
Share on other sites

  • Απαντήσεις 21
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Εγώ πιστεύω ότι το φέροντα οργανισμό ολόκληρο, και τεγίδες και μηκίδες, θα πρέπει να τον διαστασιολογείς με τον Cpe,10, και τον Cpe,1, να τον χρησιμοποιείς για στοιχεία επικάλυψης και σύνεσης αυτής με το φέροντα οργανισμό μόνο.

Πάντως σε γραφείο στατικών μελετών με το οποίο συνεργάζομαι, και το οποίο ασχολείται με δημόσια έργα μόνο, χρησιμοποιούν το δυσμενέστερο συντελεστή για οποιαδήποτε διαστασιολόγηση. Προσωπικά διαφωνώ.

Link to comment
Share on other sites

Μια πρόσθετη ερώτηση στο πάνω.

Αφού το Α αποτελεί την προβολή της επιφάνειας στην κατεύθυνση του ανέμου αυτό πρακτικά δεν οδηγεί τις στέγες σε cpe1?

Το Α επίσης αναφέρεται στη ζώνη μόνο ή στο σύνολο της επιφανείας?

Link to comment
Share on other sites

Αν θεωρήσουμε ότι η απόσταση μεταξύ 2 πλαισίων ειναι 5-6m και ότι οι κατακόρυφη απόσταση μεταξύ των μηκίδων είναι 1.5-2m τότε η φορτιζόμενη επιφάνεια της μηκίδας θα είναι περίπου 10m2.

 

Ο προβληματισμός μου ξεκινησε από την αναφορά σε τοπικούς και καθολικούς συντελεστές. Αυτό που μου δίνει να καταλάβω είναι ότι όταν θέλουμε να διαστασιολογήσουμε κάποιο στοιχείο μονο του χρησιμοποιούμε το cpe,1 που είναι και δυσμενέστερο, ενώ για ολόκληρο το φορέα το cpe,10. Για τα στοιχεία επικάλυψης δηλαδή χρησιμοποιείται σίγουρα το cpe,1. To θέμα είναι όμως για μια αμφιέρειστη μηκίδα/τεγίδα τι θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί?

 

Το Α είναι η φορτιζόμενη επιφάνεια της κατασκευής που δημιουργεί τη δράση του ανέμου στο υπολογιζόμενο τμήμα

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με τον Παναγιώτη όσον αφορά την φορτιζόμενη επιφάνεια και τις μηκίδες και τεγίδες. Μετράει η επιφάνεια και όχι η απόσταση. Δεν νομίζω ότι πρέπει κανείς να υπολογίζει τον σκελετό με άλλες τιμές από αυτές που υπολογίζει επιμέρους στοιχεία. Δεν είναι λογικό.

Link to comment
Share on other sites

Η αλήθεια είναι ότι στους ευρωκώδικες υπάρχει διάκριση μεταξύ τοπικών και καθολικών ελέγχων (general and local verifications). Αντίστοιχη διάταξη έχω βρει και στις φορτίσεις των γεφυρών. Πιθανότατα θα υπάρχουν και αλλού. Το πρόβλημα μου είναι ότι δεν έχω καταλάβει ποιες περιπτώσεις εμπίπτουν σε τοπικούς ελέγχους και ποιες όχι.

 

Όσον αφορά αυτό που λέει ο Αρης, η μοναδική λογική που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι όταν σχεδιάζεις μεμονωμένα στοιχεία παίρνεις τις δυσμενέστερες τιμές (cpe,1) για να λάβεις υπόψιν σου τοπικά φαινόμενα που διαφορετικά αγνοούνται (ριπή ανέμου ίσως), αλλά για ολόκληρη την οικοδομή (οπου και τέτοια φαινόμενα χάνουν τη σημασία τους) παίρνεις μειωμένες τιμές.

 

Τα παραπάνω είναι εικασίες δικές μου.

Link to comment
Share on other sites

Αν τις τεγίδες-μηκίδες τις εισάγω στο χωρικό μου μοντέλο χρησιμοποιώ Cpe,10 για την ανάλυση τους ενώ αν τις επιλύσω μεμονωμένα Cpe,1;

Εσείς τις τεγίδες-μηκίδες τις επιλύετε μεμονωμένα;

Σαν αμφιέρειστες δοκούς ή δοκούς δύο το πολύ ανοιγμάτων ή σαν συνεχείς δοκούς πολλών ανοιγμάτων θεωρώντας ότι θα κάνετε αποκατάσταση συνέχειας;

Link to comment
Share on other sites

Χάρη,

 

Οι Βάγιας-Ερμόπουλος-Ιωαννίδης αναφέρουν ως οικονομικότερη την μόρφωση τους ως δοκούς Gerber με εσωτερική άρθρωση σε συγκεκριμένη απόσταση από τη στήριξη (δεν θυμάμαι ακριβώς πόσο είναι τώρα - για απόσταση μεταξύ των πλαισίων 6m εβγαινε περίπου 1m). Με αυτόν τον τρόπο προκύπτουν ίσες μέγιστες και ελάχιστες ροπές σε όλα τα ανοίγματα εκτός του πρώτου και του τελευταίου με αποτέλεσμα να έχεις τη βέλτιστη χρήση της διατομής σου.

 

Αυτό φυσικά δε λαμβάνει υπόψιν το κόστος της κατασκευής, αλλά μόνο την ελαχιστοποίηση του υλικού. Στην πράξη δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει καθώς δεν έχω κατασκευαστική εμπειρία.

Link to comment
Share on other sites

Παναγιώτη συμφωνώ με τις εικασίες που έκανες πιο πάνω.

Ο συντελεστής Cpe,1 εξετάζει προφανώς τοπικά φαινόμενα, για το λόγο αυτό είναι μεγαλύτερος. Το ενδεχόμενο να προσβληθεί ολόκληρη η κατασκευή από ισχυρή ριπή αέρα θεωρείται λιγότερο πιθανό, οπότε δεν υπάρχει και λόγος να εξετάσεις την αντοχή όλου του φέροντος οργανισμού κάτω από ένα τέτοιο στοιχείο. Σε αντίθεση με αυτό, τμήμα της κατασκευής, για παράδειγμα ένα φύλλο της επικάλυψης, μπορεί να βρεθεί κάτω από μια τέτοια ισχυρή φόρτιση, οπότε και αυτό και οι συνδέσεις του πρέπει να εξασφαλιστούν.

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.