Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τρόποι ενίσχυσης Υποστυλωμάτων μετά από λανθασμένη παρτίδα σκυροδέματος


 

Recommended Posts

μίλησα επί του θέματος ακριβώς όπως εθεσε το ερώτημα ο συνάδελφος kopsiasnik και όχι για το ΕΙ και την ανάλυση φορέων.

Όχι, δεν κατάλαβες φίλτατε!

Εδώ μόνο για ΕΙ θα μιλάμε! :lol:

Link to comment
Share on other sites

Ελπίζω να μην έχουμε φτάσει σε σημείο που και οι συστάσεις βασίζονται στις δυνατότητες των προγραμμάτων...

Όχι στις δυνατότητες των προγραμμάτων... Στις δυνατότητες των μεθόδων. Ο ΕΑΚ σου λέει "κάνε φασματική με αυτό το φάσμα και εκείνες τις παραμέτρους, θεωρόντας ελαστική κατασκευή και διαστασιολογόντας σε στάδιο ΙΙ με ανακατανομές ροπών..."... Όλοι ξέρουμε ότι η μέθοδος αυτή δεν δίνει σωστά αποτελέσματα σε ακραίες καταστάσεις.

 

 

Τέλος, δειτε απόσπασμα από βιβλίο του Τάσιου.

Και ρωτώ:

Εάν αυτό μπορει να συμβει σε ενίσχυση, δεν μπορει να συμβει και σε νεα κατασκευή;

Τι είναι λοιπόν αυτό που θα αποτρέψει την δημιουργία του μαλακού ορόφου; Το συζητούσαμε μαζί κάποτε. Αλλά, αυτήν την παράμετρο (κακώς) δεν την θίγει πουθενά ο κανονισμός.

 

Δηλαδή, γιατί να είναι σωστό να αυξήσεις την δυσκαμψία 10% ή 15% ή 30% (η κολοκυθιά είναι ωραίο παιχνίδι) και να μην είναι σωστότερο το εξής:

Σχεδίασε τον φορέα σου έτσι ώστε, πριν η πιλοτή γίνει μηχανισμός, να έχουν γίνει πλαστικές αρθρώσεις στο 75% των κόμβων του φορέα, σε όλους τους ορόφους. Επίσης, η πιλοτή να γίνεται μηχανισμός για Δ ορόφου >Χ%...

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή, γιατί να είναι σωστό να αυξήσεις την δυσκαμψία 10% ή 15% ή 30% (η κολοκυθιά είναι ωραίο παιχνίδι) και να μην είναι σωστότερο το εξής:

Σχεδίασε τον φορέα σου έτσι ώστε, πριν η πιλοτή γίνει μηχανισμός, να έχουν γίνει πλαστικές αρθρώσεις στο 75% των κόμβων του φορέα, σε όλους τους ορόφους. Επίσης, η πιλοτή να γίνεται μηχανισμός για Δ ορόφου >Χ%...

 

1.Επειδή, δεν μπορείς να τα προβλέψεις όλα αυτά και υπάρχει ο κίνδυνος του ανθρώπινου λάθους.Μπήκε λάθος ένα σίδερο,δεν μπήκαν οι συνδετήρες στις σωστές αποστάσεις,δε δονήθηκε καλά στον κόμβο το σκυρόδεμα,έκανες λάθος στην προσομοίωση κ.τ.λ.

 

2.Ο σχηματισμός των αρθρώσεων που αναφέρεις με τις τρέχουσες "κοινές" πρακτικές τύπου υπερωθητικής ανάλυσης (κάτι σαν τον Σούπερ Γκούφυ δηλαδή) είναι ωραίες,αλλά έχουν ένα σωρό περιορισμούς.Κατά κύριο λόγο περιορίζονται σε 2D αναλύσεις και αυτές έχουν πολλές προϋποθέσεις που δεν ισχύουν πάντα.

 

Έτσι,λοιπόν,έρχεται ο συντάκτης του κανονισμού που είναι άνθρωπος (και όχι ο κανονισμός σαν υπέρτατη αφηρημένη έννοια) και σου λέει να κρατήσεις καμιά πισινή (πισινές που αποδεδειγμένα σε σεισμούς έχουν σώσει καταστάσεις) μην σου έρθει καμιά κεραμίδα στο κεφάλι.

 

Υ.Γ.Το σχόλιο προφανώς δεν είναι προσωπικό για τον Alexis

  • Upvote 1
Link to comment
Share on other sites

Αλέξη, τα είπαμε και τότε.

Απο την στιγμη που δεν γινεται ακριβης προσομαιωση -και αρα αναλυση- του μονελου μας, παμε και παιζουμε την κολοκυθια.

 

Τωρα το πως θα επρπε να γινεται αυτη η αναλυση, είναι άλλο θέμα.

Link to comment
Share on other sites

dratsiox, φοβούμαι ότι υπάρχει παρεξήγηση:

 

1) Δεν ισχυρίστηκα ότι μπορείς να τα προβλέψεις όλα... Κι ας αφήσουμε τον κίνδυνο λάθους διότι, παρά τις διάφορες "εξυπνάδες", πουθενά δεν λέει ο κανονισμός ποια είναι τα ανεκτά και προβλεπόμενα ανθρώπινα λάθη, εκτός αν μιλάς για το κεφάλαιο 5 του ΕΚΩΣ (οπότε όλες οι οικοδομές είναι κατεδαφιστέες)...

 

2) Δεν μίλησα για υπερωθητική... Δεν πρότεινα να κάνουμε υπερωθητική, τα στοιχεία που χρειάζονται για ένα τέτοιο κριτήριο μπορούν να προκύψουν από τα διαγράμματα ροπών/καμπυλοτήτων των διατομών.

 

 

Διευκρινίζω λοιπόν:

Επειδή μιλάμε για φορείς μικτού τύπου, είναι προφανές ότι ο μηχανισμός ορόφου περιλαμβάνει και διατμητική αστοχία τοιχωμάτων. Είναι προφανές ότι η αύξηση της δυσκαμψίας των τοιχωμάτων δεν θα έχει σοβαρά οφέλη στην αποφυγή του μηχανισμού ορόφου...

Τα οφέλη θα προέκυπταν είτε από πανίσχυρα τοιχεία καθ' όλο το ύψος που να μην αστοχούν διατμητικά (ξέρουμε ότι αυτό δεν γίνεται χωρίς ελκυστήρα), είτε από μία διαφορετική διάταξη διατμητικών ωπλισμών των τοιχωμάτων (που να δίνει στοιχειώδη πλαστημότητα στην διατμητική αστοχία) είτε από έναν κατάλληλο σχεδιασμό των πλαισίων, που να έχουν ικανότητα παραλαβής μεγάλων οριζοντίων δράσεων ελαστικά.

 

Το πρώτο είναι αυτό που προσπαθούν (καλώς) να κάνουν -συνειδητά ή όχι- οι περισσότεροι μελετητές.

Το δεύτερο δεν ξέρω αν γίνεται, μία πρώτη σκέψη θα ήταν ισχυρές κρυφοκολόνες και δισδιαγώνιοι οπλισμοί... άσ' το καλύτερα...

Το τρίτο ισχύει εν πολλοίς λόγω του τρόπου σχεδιασμού (αναλύουμε ελαστικά και διαστασιολογούμε στην οριακή κατάσταση αστοχίας), αλλά έχει και μία μικρή παρενέργεια: Μειώνει το άνοιγμα διατμήσεως των τοιχωμάτων, το οποίο στην πραγματικότητα οφείλει να είναι μικρότερο εκείνου που προκύπτει από την ελαστική ανάλυση...

 

 

Τί προτείνω λοιπόν; Αυτά που ήδη κάνουμε ανεπίγνωστα, να τα κάνουμε κάτω από έναν κανονιστικό μπούσουλα... Δεν είναι τόσο τραγικό!

Link to comment
Share on other sites

Ρε Αλέξη το θέμα ξεκίνησε απο αλλού:

 

1. Προσφέρει κάτι ουσιαστικό σε σχέση με την ακαμψία του κτιρίου, η σκυροδέτιση της πυλωτής με υψηλότερη κατηγορία σκυροδέματος;

 

2. Υπάρχει περίπτωση αυτή η πρακτική να μετατοπίσει τον μαλακό όροφο;

Link to comment
Share on other sites

Ρε saltapidas αυτό απαντήθηκε:

 

1. Όχι

 

2. Όχι

 

Το "γιατί" γράφω στο #42 και επαναδιατυπώνω (κατόπιν "παρεξηγήσεως" με τον φίλο dratsiox) στο #45... Νταξ', προχωράω και την κουβέντα λίγο παραπέρα, κακό είναι;

:)

Link to comment
Share on other sites

2) Δεν μίλησα για υπερωθητική... Δεν πρότεινα να κάνουμε υπερωθητική, τα στοιχεία που χρειάζονται για ένα τέτοιο κριτήριο μπορούν να προκύψουν από τα διαγράμματα ροπών/καμπυλοτήτων των διατομών.

 

Με ποιον τρόπο θα υπολογίσεις τη σειρά εμφάνισης των πλαστικών αρθρώσεων;

Link to comment
Share on other sites

Δεν θα την υπολογίσεις. Αυτό που ενδιαφέρει είναι:

α) Την στιγμή που ο όροφος μετατρέπεται σε μηχανισμό να παραλαμβάνει τέμνουσα μεγαλύτερη κατά ένα ποσοστό από την τέμνουσα που παραλαμβάνει ελαστικά ο προηγούμενος ή ο επόμενος όροφος, θεωρόντας τυπικά (εκ του κανονισμού) διαγράμματα Μ/u για τα υποστυλώματα και V/γ για τα τοιχώματα.

β) Η γωνιακή παραμόρφωση του ορόφου την στιγμή που μετατρέπεται σε μηχανισμό να μην υπερβαίνει κάποιο όριο.

 

Ένα αξιόπιστο μέτρο του α' βρίσκεται πανεύκολα από την στιγμή που μιλάμε για μηχανισμό: Είναι το άλμα στην τέμνουσα ορόφου λόγω πλαστικών αρθρώσεων σε κεφαλή και πόδα όλων των υποστυλωμάτων.

 

Το β' δεν μπορεί να βρεθεί σωστά χωρίς υπερωθητική. Ωστόσο, αν είναι σχετικά κανονικός ο φορέας, θα μπορούσε να καλύπτεται από κριτήρια λυγηρότητας...

 

 

Edit:

α) Επειδή η βιασύνη κάνει κακό στην διατύπωση, οφείλω να διευκρινίσω ότι δεν είναι δυνατόν χωρίς υπερωθητική να προσδιορίσουμε επακριβώς την "στιγμή που ο όροφος μετατρέπεται σε μηχανισμό"

 

β) Μία ισοδύναμη διατύπωση των παραπάνω είναι η εξής: Η απομένουσα δυσκαμψία του ορόφου κατά την στιγμή της διατμητικής αστοχίας των τοιχείων να μην υπολείπεται ενός ποσοστού της ελαστικής δυσκαμψίας...

Link to comment
Share on other sites

α) Επειδή η βιασύνη κάνει κακό στην διατύπωση, οφείλω να διευκρινίσω ότι δεν είναι δυνατόν χωρίς υπερωθητική να προσδιορίσουμε επακριβώς την "στιγμή που ο όροφος μετατρέπεται σε μηχανισμό"

 

Ξαναπέφτουμε,λοιπόν,στην ίδια λούπα.Κανονικότητα,διαφράγματα κ.τλ.

Παρεπιπτόντως θα μπορούσες να εφαρμόσεις και μη γραμμική δυναμική ανάλυση(ανάλυση χρονοϊστορίας).Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη...

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.