kvasil

Γενικά η ύπαρξη νερού σε μια θεμελίωση δεν αποτελεί σημείο ιδιαίτερου προβληματισμού για την διαστασιολόγηση ενός κτιρίου. Αυτό που προκαλεί προβληματισμό είναι αν η στάθμη του νερού μεταβάλεται έντονα και σε μικρά χρονικά διαστήματα. Εάν έχουμε τέτοιες υπόνοιες για το έδαφός μας θα χρειαστούμε το εδαφικό προφίλ τόσο του οικοπέδου όσο της γειτονικής περιοχής, αλλά και την δόμηση των οικοπέδων που γειτνιάζουν με εμάς. Εδάφη με μεγάλο πορώδες κοντά σε ρέματα - ποτάμια - θάλασσα, με μεγάλη κλίση, οδηγούν συνήθως σε έντονες αυξομειώσεις της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα και έχει εποχιακό χαρακτήρα (φθινόπωρο, άνοιξη - καλοκαίρι) Η αντιμετώπιση τέτοιων φαινόμενων είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο…

Αυτού του είδους τα θέματα δεν αποτελούν ιδιαίτερο μελετητικό πρόβλημα. το βασικότερο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι η κατασκευή τους. Σωστή αγκύρωση του οπλισμού, ενδεχόμενο αντι-βέλος που πρέπει να δώσουμε στο καλούπι μας κλπ. μελετητικά, τον πρόβολο αυτό, τον λαμβάνουμε σαν σύνολο (άνω και κάτω στάθμη). Ισχυρή κάτω δοκό και σύνδεσή της με υποστύλωμα με την δοκό της άνω στάθμης στο ελεύθερο άκρο του προβόλου (η δοκός αυτή καλό θα πρέπει να συνεχίζει και στο εσωτερικό της κατασκευής). Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνουμε να αυξήσουμε δραματικά το στατικό ύψος του προβόλου.

Τα μεταλλικά υποστυλώματα μπορείς να τις υπολογίσεις ως σύμμικτες. Αυτό θα σου δώσει επάρκεια ως μπρος την αντοχή σε λυγισμό. Εγώ θα προβληματιζόμουν επίσης και από την διάταξη των στοιχείων σου στην ανωδομή για την παραλαβή του φορτίου που αναφέρεις. Αναφέρεις ξύλινα δοκάρια. Είναι επαρκή αυτά; Με πιο τρόπο συνδέονται με τα υποστυλώματα κλπ κλπ

νομίζω πως τα σκαλομέρια μετρώνται ανά ζευγάρια (γαι κάθε σκαλοπάτι έχουμε ενα ζευγάρι (πάτημα - ρίχτι)) Η κούρμπα (καμπύλη) που έχει το μάρμαρο στην άκρη του ονομάζεται μισοτσίμπουκο (αν η κουρμπα είναι μόνο από την μία πλευρά) Καλό είναι στην προμέτρηση μαρμάρων για σκάλες να υπολογίζεις λίγο μεγαλύτερα τα μήκη των σκαλοπατιών, από ότι έχεις τις τελικές διαστάσεις στα σχέδια, γιατί στην πράξη, ο μαρμαράς, θα τα φέρει μεγαλύτερα και μετά από την τοποθέτηση τους θα τα κόψει στις τελικές διαστάσεις.

Pappos θίγεις ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα που έχει να κάνει τόσο με την διαστασιολόγηση όσο και με την κατασκευή. Το θέμα το οποίο πολλοί (μηχανικοί, κατασκευαστές, ιδιοκτήτες) αγνοούν, ο καθένας για τους λόγους του, τους κανονισμούς και την πιστή εφαρμογή τους κατά την παραγωγική διαδικασία των κατασκευών, είτε αυτοί αναφέρονται στην μελέτη είτε στην κατασκευή. Ο κάθε ένας έχει το μερίδιο ευθύνης του. Ο μηχανικός για λόγους ανταγωνιστικότητας, άγνοιας ή οτιδήποτε άλλο ο κατασκευαστής για λόγους ανταγωνιστικότητας κυρίως αλλά και άγνοιας περί των κανονισμών ο ιδιοκτήτης που τον ενδιαφέρει ο περιορισμός του τελικού κόστους (με δεδομένο όμως το επίπεδο ασφαλείας που προδιαγράφουν οι κανονισμοι). Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε και το σημαντικότερο. Την ευθύνη για την μελέτη ενός έργου και την ορθή εκτέλεση της έχει ο μηχανικός. Κανείς άλλος. Αν τα βάλουμε όλα αυτά μαζί στην κατσαρόλα της αγοράς έχουμε το αποτέλεσμα που βιώνουμε όλοι μας καθημερινά. Το ζητούμενο λοιπόν είναι κατά πόσο θα πρέπει να επιτρέπουμε όλοι μας, να παίρνουν αποφάσεις για τον σχεδιασμό και την κατασκευή των έργων, που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια, παράγοντες (ιδιώτες, κατασκευαστές) οι οποίοι δεν έχουν καμιά ποινική ή άλλη ευθύνη για το τελικό έργο;

καλημέρα δεδομένου οτι το ύψος είναι πολύ μεγάλο δεν θα μπορούσες να εκμεταλλευτείς τον χώρο αυτό, είτε αυξάνοντας τις θέσεις στάθμευσης, είτε ως αποθήκες - μηχανοστάσιο κλπ; το λέω αυτό διότι μπορεί να προκύπτει πιο οικονομική η λύση αυτή (πρόσθετες ποσότητες σκυροδέματος) από το να κρατήσεις τόσο μεγάλο όγκο χώματος. θεωρώ ότι σε τόσο μεγάλους όγκους έχεις εκτός από τα κατακόρυφα φορτία και πολύ υψηλές οριζόντιες ωθήσεις... όπως πολύ σωστά το έθεσες στην αρχή ότι θα καταλήξεις σε μελέτη τούνελ του μετρό