Καλημέρα συνάδελφοι και Καλή Χρονιά. Έχω προσπαθήσει να ανατρέξω σε ολη τη συζήτηση πάνω στο θέμα, δεν βρήκα κάτι να με καλύπτει οποτε θέτω εδώ ενα ερώτημα και συγχωρήστε με αν εχει ήδη απαντηθεί και μου διέφυγε.
Σε κτίριο κατασκευής του 1985-1987, στην στάθμη του ισογείου υπήρχε κατάστημα με πατάρι, που φαίνεται στην άδεια. Η πραγματική κατάσταση (από πριν το 2011 εννοείται) ειναι κλειστοί βοηθητικοί χώροι στο πατάρι (αποθήκες και wc). Το πατάρι έτσι κι αλλιώς δεν πληροί προϋποθέσεις χώρου κύριας χρήσης, έχει ύψος 2,25 μ.
Πληρούνται οι προϋποθέσεις του ορισμού του άρ. 2, παρ. 28 του 4067/2012, πέραν των κλειστών χώρων. Δηλαδή είναι <70%, χωρίς αυτοτελή πρόσβαση, οχι αυτοτελής ιδιοκτησία, με υποκείμενο χώρο Κ.Χ. κλπ κλπ. Πως θα πρέπει να τακτοποιηθεί;
Να σημειώσω ότι έχω και τον εξής προβληματισμό: ο ορισμός του ΝΟΚ, κατά τον χρόνο έκδοσης της εγκυκλίου 2, για τον 4495, που μας παραπέμπει στον ορισμό για το πατάρι, δεν περιλαμβάνει καν το ζήτημα των κλειστών χώρων ανξαρτήτως απόστασης από τα ανοιχτά όρια. Αυτό με το 1 μ μπήκε το 2020...
Εντέλει, το πατάρι σαν πατάρι μπορεί να θεωρηθεί νομιμο αφού φαίνεται στην άδεια και να τακτοποιηθούν με αναλυτικό οι διαρρυθμίσεις στην επιφάνεια του; Ή θα πρέπει να θεωρηθούν όλοι αυτοί οι κλειστοί χώροι ότι προσμετρώνται στην δόμηση και να πάνε με συντ 1;
Πρόσθεσε την ειδικότητά σου στο προφίλ σου, σύμφωνα με τους κανόνες συμμετοχής στο φόρουμ.
Pavlos 33