giannis_ie

Εφόσον δεν θες να είναι εμφανή η δομή του πατώματος από την κάτω του μεριά, θα σου πρότεινα τα εξής: · Να καταλάβεις καλά πως ακριβώς είναι στημένο το πάτωμα σου. · Να ξηλώσεις τα πηχάκια ώστε να δεις σε τη κατάσταση βρίσκονται τα φέροντα μέρη του πατώματος (δοκάρια κτλ). · Αν τα πηχάκια είναι καρφωμένα σε ανεξάρτητο σκελετό που δεν έρχεται σε επαφή με τον φέροντα οργανισμό του πατώματος τον κρατάς αλλιώς τον ξηλώνεις και αυτόν · Αντικαθιστάς ότι ξυλεία χρειαστεί. Προβαίνεις σε ενισχύσεις που κρίνεις απαραίτητες (ανέφερες τις ταλαντώσεις). Επίσης είναι ευκαιρία να περάσεις την ξυλεία σου με κάποιο συντηρητικό εμποτισμού. · Εφόσον σου αρέσει η αισθητική του σοβά, κλίνεις με γυψοσανίδα πάνω στον παλιό σκελετό, ή σε καινούριο ο οποίος θα είναι αναρτημένος στους περιμετρικούς τοίχους και δεν θα έρχεται σε επαφή με το πάτωμα σου. Οπτικά θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα με τον σοβά · Πιθανότατα θα έχεις πρόβλημα με θορύβους οπότε θα σου πρότεινα να προσθέσεις πάνω από την γυψοσανίδα ηχομονωτικό υλικό.

για το μάυρισμα απο τον καπνό δεν μπορούμε να κάνουμε κατι διλαδί....μαυρι πετρα ξεμαυρι

Παιδια κανεις...? Τους εσωτερικους πετρινους τοιχους τους περνατε τιποτα?

θεωρείτε καλό εσωτερική εμφανής λιθοδομή να περνιέται κάποιου είδους βερνικιού ή αδιαβροχοποιητή? Λογικά το βερνίκι θα λειτουργήσει και σαν ενα είδους σταθεροποιητή για την τοιχοποιία και δεν πέφτουν σκόνες απο τους τοίχους μέσα στο σπίτι, σωστό? Στα κλασικά βερνίκια πέτρας οι εταιρίες ισχυρίζονται οτι αφήνουν την τοιχοποιία να αναπνέει, ισχίει? Αν στο σπίτι θα λειτουργήσει τζάκι ή σόμπα που αναπόφευκτα θα υπάρχουν διαρροές καπνού πως μπορούμε να προστατεύσουμε την λιθοδομή απο το μαύρισμα? Κάτι προιόντα νανοτεχνολογίας που βλέπω στο νετ τα έχετε χρησιμοποιήσει?

Ενδιαφέρον. Eυχαριστώ για την απαντηση. Έχεις εφαρμόσει το προϊόν σε ανάλογη περίπτωση? Στο φύλλο ιδιοτήτων γράφει το εξής : ''Δε συνιστάται η χρήση λάκας ή βερνικιού για εξωτερικές εφαρμογές ξύλινων καταστρωμάτων. Τα βερνίκια περιέχουν διαλύτες ή πλαστικοποιητές οι οποίοι μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά το ώριμο υλικό Sikaflex®-290 DC ή και την ξήρανση του ίδιου του βερνικιού. Παρόλα αυτά, εάν πρόκειται να ακολουθήσει εφαρμογή βερνικιού, τότε θα πρέπει να δοθεί προσοχή στα ακόλουθα: Ποτέ να μην εφαρμόζετε το βερνίκι πάνω σε Sikaflex®-290 DC που δεν έχει ωριμάσει. Συνίσταται τήρηση χρόνου αναμονής τουλάχιστον ενός μήνα πριν την επίστρωση με βερνίκι. Η συμβατότητα του βερνικιού με το σφραγιστικό θα πρέπει να αξιολογείται πλήρως σε μία δοκιμαστική περιοχή πριν την εφαρμογή. Τα άκαμπτα βερνίκια έχουν αρνητική επίδραση στην ελαστικότητα του αρμού και επομένως μπορεί να προκαλέσουν απώλεια της πρόσφυσης του Sikaflex®-290 DC από το ξύλο σε περιπτώσεις μεγάλης κινητικότητας.'' Θα ηταν εδιαφέρον να μάθω πως αντιμετωπίζουν και άλλοι συνάδελφοι ανάλογες περιπτώσεις. Νομίζω σε αναπαλεώσεις παραδοσιακών κατοικιών θα το έχετε βρει μπροστά σας πολλοί απο σας. Ευχαριστώ.

θα ηθελα να μοιραστειτε μαζι μου την εμπειρια σας. Πως μπορουμε να πληρωθουν οι αρμοι σε ξυλινο σε ξυλινο πατωμα παραδοσιακης οικιας, το οποιο ειναι κατασκευασμενω ως εξης: ταβλες 3 .5 ποντους παχος, 25 πλατος, καρφοτες σε δοκαρια?Τα προβληματα που θελω να αντιμετοπισω ειναι αφενος ο μεγαλος αρμος που μαζευει σκονες και αφετερου το τριξιμο και οι ταλαντωσεις. Λογο ταλαντωσεων και τριξιματος,δοκιμαστικα σε 20 τ.μ αφαιρεθηκαν τα πηχακια που εκλειναν τους αρμους απο το κατω, τοποθετηθηκε αφρος πολυουρεθανης και ξαναμπηκαν τα πιχακια.Τα αποτελεσματα ειναι εξαιρετικα! Ωστοσο με καποιο τροπο πρεπει να καλυφθει η πολυουρεθανη, γιατι πρωτον δεν εχει αντοχες στην τριβη και δευτερον δεν πρεπει να την βλεπει ο ηλιος.Το πλατος των αρμων ξεκινα απο μερικα χιλιοστα και φτανει εως και 1.5 εκατοστα. Θα τους στοκερνα με ξυλοστοκο αλλα συγουρα θα εχω προβλημα λογο των παραμορφοσεων. Τις ακρυλικες μαστιχες- σιλικονες τις φοβαμε. Σκεφτικα ενα χειροποιητο στοκο απο μιξει ξυλοκολας η οποια εχει μεγαλη ελαστικοτιτα και προσφηση στο ξυλο και στον αφρο, με πριονιδι (για οσους ξερουν μερικοι μελισσοκομοι στοκερνουν με αυτο το μιγμα τις ενωσεις των κυψελων). Σας ακουω!

Ευχαριστώ alexispap! Θα το δοκιμάσω. Τα ‘’χοντρά’’ λίγο πολύ τα βγάζω σχετικά εύκολα. Ελπίζω για τα υπόλοιπα το μυρμηκικό οξύ να κάνει δουλεία.

Μήπως ξέρετε κανένα ‘’ εύκολο’’ τρόπο για να αφαιρεθεί ο ασβέστης από ξύλινες επιφάνειες? Σε παλιά παραδοσιακή οικία το μεσοπάτωμα –ταβάνι ισογείου- που είναι ξύλινο (τα δοκάρια κυπαρίσσι, το σανίδωμα δεν ξέρω), το ασβέστωναν για παρά πολλά χρόνια. Τώρα Θέλω να αφαιρέσω τον ασβέστη. Δοκίμασα ηλεκτρικό τριβείο αλλά το γυαλόχαρτο μπουκώνει μέσα σε 2 λεπτά. Σε βιδολόγο έβαλα στρογγυλή συρματοβουρτσα αλλά η περιστροφική κίνηση δεν βολεύει καθόλου για την αφαίρεση. Δουλειά κάνω μόνο με μαλακή συρματοβουρτσα χειρός αλλά είναι πραγματικά πολύ κουραστικό…. άσε που προχωρας με ρυθμούς χελώνας Έχετε καμία συμβουλή, κανένα χημικό ίσως?

Σε ευχαριστώ πολύ. Θα κατεβάσω τον ΕΚ6 να δω τι παίζει

Κεφάλαιο 17 ‘’κανόνες λεπτομερών όπλισης’’, κεφάλαιο 18 ‘’κανόνες διαμόρφωσης και κατασκευαστικές λεπτομέρειες δομικών στοιχειών’’ ΕΚΩΣ. Όλοι λίγο πολύ τα έχουν κατανοήσει και εμπεδώσει αυτά για φορεις Ω/Σ. Όμως εγώ με αυτά που διαβάζω εδώ για σεναζ φέρουσας τοιχοποιίας, έχω μπερδευτεί πάρα πολύ…. α) Τελικά ποιο είναι το επίπεδο φόρτισης (και άρα σε ποιές παριες τοποθετιέται ο διαμήκης οπλισμός) και β) Πως είναι ο σωστός τρόπος αγκύρωσης του οπλισμού στις γωνίες όπου διασταυρώνονται δυο σεναζ Νομίζω ότι είναι δυο βασικές απορίες και θα εκτιμούσα πάρα πολύ αν κάποιος ο όποιος τα έχει ξεκαθαρισμένα στο μυαλό του με βοηθούσε

Στον σεισμό μόνο. Καλείται να εμποδίσει τις γωνιακές παραμορφώσεις τον τοίχων, οι οποίες φυσικά του προκαλούν ένταση (μιλώ για σεναζ σε φέροντες τοιχοποιίες)

Αν συνεχίσεις να δουλεύεις με το μυστρί θα σε βοηθήσουν τα εξής: -ξύσε όσο ποιο βαθιά μπορείς το χώμα των αρμών. Μπορεί να σου πάρει λίγη ώρα αλλά θα εξοικονομήσεις χρόνο στο αρμολόγημα, καθώς το τσιμέντο θα ‘’κουφώνει’’ πολύ καλύτερα ανάμεσα στις πέτρες -βρέξε με πίεση τον τοίχο να φύγουν τα χώματα -Γενικά το μυστρί θέλει τέχνη για να το δουλέψεις γρήγορα και με ακρίβεια. Σημάδευε λοιπόν εσύ όπως μπορείς τους αρμούς, και ΜΗΝ τρομάζεις με το τσιμέντο που θα ξεφεύγει στης πέτρες. θα τις περνάς με ένα χοντρό βρεγμένο σφαγάρι κάθε φορά που θα τελειώνεις μια μικρή επιφάνια. Το νερό αυτό και θα καθαρίζει τις πέτρες και θα βοηθήσει να μην σου σκάσει το τσιμέντο. Προσοχή όμως μην το κολυμπήσεις κιολλας…..δεν κανει. -Άφησε να στεγνώσει καμία ώρα ώστε να μην έχει σκληρύνει τελείως το τσιμέντο, και τρίψε τις πέτρες με μια σηρματοβουρτσα -Αφότου τελειώσεις όλο τον τοίχο σου αν είναι ακόμα λερωμένες οι πέτρες ξαναπέρνα τις με την βούρτσα -Να εχεις υπομονη

<<...τα διαζώματα (chainages) από οπλισμένο σκυρόδεμα καταλαμβάνουν ολόκληρο το πλάτος της τοιχοποιίας, ενώ έχουν σχετικά χαμηλό ύψος, καθώς καλούνται να λειτουργήσουν ως δοκοί καμπτόμενες σε οριζόντιο επίπεδο.>> ( Ιγνατάκης από σεμινάριο του Τ.Ε.Ε) Γεια σας. Στο φόρουμ σε διάφορα ποστ διαβάζω ότι όλοι οπλίζουν το σεναζ με 3 σίδερα κάτω και 3 πάνω (ή 4 κάτω και 4 πάνω ή...κ.τ.λ). Εφόσον όμως το σεναζ κατά κύριο λόγο λειτούργει στο οριζόντιο επίπεδο, δεν θα έπρεπε οι στρώσεις του οπλισμού να τοποθετούνται στη δεξιά και αριστερή παρια (π.χ. 3 αριστερά κ 3 δεξιά)?

Να γιατί λέμε ότι τα λάθη του μηχανικού μπορεί να σκοτώσουν Φαίνετε ξεκάθαρα η απειρία του καθώς και ότι δεν έλαβε υπόψη του όλους τους παράγοντες αστοχίας της κατασκευής του

5 πόντους μέσα έξω συν αυτά που τρώνε οι αρμοί με το χέρι ……. πόνεσε η ψυχή μου! παλικάρια πάντως

Δηλαδή 4 άμμος 1 τσιμέντο ravinex και ασβέστη όχι? Και πως το έριξες?

Φίλε noutsaki και KF σας ευχαριστώ πολύ για το υλικό και την τοποθέτηση σας Αυτό το έχουμε κάνει εσωτερικά και εννοείτε θα γίνει και εξωτερικά είτε μπει πλέγμα είτε όχι) Τωρα περι μη αποτελεσματικότητας τις όλης επέμβαση…… αυτό πίστευα και εγώ και μάλιστα επέμενα ενάντια στην άποψη που είχε ο πατέρας μου άλλα και κάποιων φίλων του μηχανικών που ρώτησε. Σήμερα όμως βρήκα αυτές τις συστάσεις του Ο.Α.Σ.Π που μιλαει για : α)οπλισμένο ΕΠΙΧΡΙΣΜΑ β) μανδύες που τους χωρίζει σε: i)ΕΛΑΦΡΑ οπλισμένους ii)μονόπλευρους iii) αμφίπλευρους Όλες αυτές οι μέθοδοι λέει, αυξάνουν την καμτικη και διτμητικη αντοχή του τοίχου. - Για το α)οπλισμένο επίχρισμα είναι ξεκάθαρο ότι μιλαει για ΕΠΙΧΡΙΣΜΑ και για οπλισμό λέει για ελαφρό δομικό πλέγμα (χωρίς να το διευκρινίζει) ή κοτεσοσιρμα!!! - Για το τo β)i)ελαφρά οπλισμένους μανδύες, αναφέρει (αντιγράφω κατά λέξη): όπλιση με ελαφρό πλέγμα, κατασκευή μανδύα με διαδοχικές επιχρησεις τσιμεντοκονιάματος κατά προτίμηση με εκτόξευση, συνολικού πάχους 3-5cm - Για τα β)ii) και β)iii) τώρα, αναφέρει ξεκάθαρα εκτοξευόμενο σκυρόδεμα καθώς αναγράφει και ενδεικτικούς οπλισμούς φ8/25 (Αλλά εγώ δεν πάω να κατασκευάσω αυτό, μιλώ για ενισχυμένο επίχρισμα ή ελαφρός οπλισμένο μανδύα). Άρα η κατασκευή που προτείνω να κατασκευάσω, συμφώνα με τις συστάσεις του ΟΑΣΠ προσφέρει κάποια ενίσχυση( αν και όπως ανέφερα δεν το πολυπιστευω ότι κατι τέτοιο μπορεί να επιτευχτεί. Αν δεν είχαν πέσει στα χέρια μου σήμερα αυτό το κείμενο του ΟΑΣΠ δεν υπήρχε περίπτωση να ανέβαζα αυτό το ποστ). Τελικά διαφωνείτε με ότι μέθοδος που αναφέρει ο ΟΑΣΠ δεν επιφέρει πραγματική επαύξηση της μηχανικής αντοχή των τοίχων, ή στο ότι δεν μπορεί να την πραγματοποιήσει μη ειδικευμένο προσωπικό? Να τοποθετηθείτε υποθέτοντας ότι το προσωπικό μπορεί να εκτελέσει άριστα τις οδηγίες που θα του δοθούν. Ευχαριστώ και πάλι και συγγνώμη για τον χρόνο που μου αφιερώνετε

Ο.Α.Σ.Π 2001: ‘’Συστάσεις για Προσεισμικές και Μετασεισμικές Επεμβάσεις σε Κτίρια’’

Στο εγχειρίδιο που έχει βγάλει ο Ο.Α.Σ.Π το 2001 ‘’Συστάσεις για Προσεισμικές και Μετασεισμικές Επεμβάσεις σε κτίρια’’ , στην σελίδα 125 και 139 αναφέρει το οπλισμένο επίχρισμα και τον ΕΛΑΦΡΑ οπλισμένο μανδύα αντίστοιχα, ως ένα τρόπο ενισχύσεως καμπτικης και διατρητικής αντοχής φέρουσας τοιχοποιίας. 1) Έχει εφαρμόσει κανείς σας αυτήν την μέθοδο? 2) Τι πλέγμα βάλατε? 3) Τι τσιμεντοκονίαμα (αναλογίες και τυχόν απρόσμικτα) ρίξατε? (ο ασβέστης δεν είναι απαγορευτικός για τον οπλισμό? Άρα δεν βάζουμε ή τον αντικαθιστούμε με άλλα υλικά και ποια είναι αυτά? Ή πάμε σε γαλβανιζε πλέγμα ? ) 4) Πρακτικές κατασκευαστικές συμβουλές για για την αγκύρωση 5) Οποιεσδήποτε φωτογραφίες είναι ευπρόσδεκτες με χαρά Δεδομένα για να κατευθύνουν την τοποθέτηση σας: • Ο εν λόγο ‘’μανδύας’’ θα είναι μονόπλευρος και εξωτερικός, πάχους 4-5cm επί πετρόκτιστης κατοικίας. • Το κονίαμα θα το ρίξει σοβατζής με μηχανή του σοβά (άρα μην μου αναφέρετε για εκτοξευμένα, επικεντρωθείτε πως θα γίνει η καλύτερη δαυλιά με αυτήν την μηχανή). Η τοποθέτηση του πλέγματος θα γίνει από τον πατέρα μου και μένα . • Μηχανικός δεν εμπλέκετε πουθενά στην όλη ιστορία και ούτε έχω την εντύπωση ότι τον αντικαθιστώ. Επιπλέων έχω πλήρη επίγνωση του τι σημαίνει μη εμπλοκή μηχανικού οπότε μην το σχολιάσετε. Παιδιά σας ευχαριστώ εκ τον προτέρων

Φιλέ alexispap γενικά ακούγετε η άποψη ότι κατασκευάζοντας ένα περιμετρικό δοκάρι ή σεναζ(δεν ξέρω πώς να το ονομάσω) η κατοικία ‘’δένει’’. Ευσταθεί αυτή η άποψη, δηλαδή ενδείκνυται ως τρόπος ενισχύσεις? Και αν ναι θα μπορούσες να μου πεις με ποιον τρόπο συνεισφέρει στην ενίσχυση, καθώς και σε πιες περιπτώσεις συνίσταται?

Η απορία μου είναι απλή. Έστω ότι έχουμε μια υπάρχουσα πέτρινη κατοικία. Τις αφαιρούμε την στέγη. Πότε η στατικοτιτα της κατασκευής θα είναι καλύτερη στις παρακάτω περιπτώσεις και γιατί. 1) Να παραμείνει χωρίς στέγη 2) Να παραμείνει χωρίς στέγη αλλά να κατασκευαστή περιμετρικά ένα δοκάρι-σεναζ 3) Να κατασκευαστεί περιμετρικά ένα δοκάρι-σεναζ στο οποίο να ακυρώνει πλάκα σκυροδέματος 4) Να κατασκευαστεί περιμετρικά ένα δοκάρι-σεναζ στο οποίο να εδράζεται ξύλινη στέγη 5) Κάποιος άλλος τρόπος εδρασης στέγης από σκυρόδεμα, ξύλο μέταλλο, πάνω στην τοιχοποιία Συγγνώμη αν οι συλλογισμοί μου σας φαίνονται αστείοι

Κατά την διαδικασία συντήρησης πέτρινης διώροφης κατοικίας (ισόγειο+ όροφος, ορθογωνικης κάτοψης, φέρουσα τοιχοποιία πάχους 50 cm), θα αφαιρεθεί η ξύλινη στέγη για να αντικατασταθεί με μια από τις παρακάτω επιλογές: Καινούργια ξύλινη στέγη Πλάκα σκυροδέματος η οποία θα εδράζεται σε περιμετρική δοκό Πια από τις δυο παραπάνω επιλογές συνεισφέρει περισσότερο στην συνολικότερη στατικοτιτα της κατοικίας? Εκ πρώτης όψεως σκέπτομαι ότι η πλάκα σκυροδέματος μαζί με την δοκό που θα τρέχει περιμετρικά θα δένει την κατοικία. Όσο όμως το ξανασκέπτομαι λέω ότι για να επιτευχτεί το αυτό το δέσιμο θα πρέπει πρώτα απόλα το περιμετρικό δοκάρι να έχει επαρκείς σύνδεση με την τοιχοποιία. Υπάρχει όμως στην ουσία σύνδεση δοκού - στιχοποιίας? Εκτός από την τριβή και την συνδετική ικανότητα του τσιμέντου( που όμως σε σύγκριση με την μάζα του δοκαριού που επιχειρούμε να συνδέσουμε νομίζω ότι είναι αμελητέα) δεν μου έρχεται κάποιος άλλος μηχανισμός σύνδεσης. Άρα μήπως η ξύλινη στέγη Θα ήταν προτιμότερη καθώς όντας ποιο ελαφριά θα επιβαρύνει την κατασκευή με λιγότερα φορτία? Ξεκινώ με αυτούς τους προβληματισμούς και στην συνεχεία ίσως σας παραθέσω και άλλους. Ζητώ την κατανόηση καθώς είμαι ακόμα φοιτητής, δεν μας διδάσκουν κατασκευές από φέρουσες τοιχοποιίες αλλά και ούτε ποτέ έχω διαβάσει κάποιο σχετικό σύγγραμμα.

Φτιάχνω ένα πρόγραμμα σε κομπιουτεράκι για να το χρησιμοποιώ στην σχολή, όπου σε μια τομή κάτοψης λύνει τα στατικά, παραγοντοποιεί τα φορτία και τώρα το κάνω να οπλίζει. Οπότε θα ήθελα να βγάζει τα ακριβείς αποτελέσματα …..αλλά μάλλον θα το αφήσω έτσι.

Φίλε Alexpap Αν και αναφέρεσαι στο διάγραμμα CEB, και όχι στο πίνακα(είναι αυτός που έστειλες στο 6.jpg) κάνεις λάθος. Στην διαδικασία διαστασιολογισης πρέπει να θεωρήσεις κάποια παραμόρφωση εs ή εc ως γνωστή. Πότε θεωρούμε ότι αστοχεί μια διατομή? Περίπτωση 1) Όταν σπάσει το σκυρόδεμα, άρα όταν εc=0,0035 Περίπτωση 2) Όταν σπάσει ο χάλυβας, άρα εs=0,02 Περίπτωση 3) Όταν σπάσουν και τα δυο ( εc=0,02 εs=0,0035) Περίπτωση 4) Όταν σπάσει το σκυρόδεμα και ο χάλυβας δεν διαρρεύσει (για να είναι πλαστιμη η διατομή) (εc=0,035 εs<εs*) Η διαδικασία διαστασιολογισεις πάει κάπως έτσι: Μπορώ να ξεκινήσω την ανάλυση της διατομής παίρνοντας εc=0,0035 δηλαδή ότι ο σκυρόδεμα έχει σπάσει, και θεωρώντας άγνωστο το εs? Προφανώς και μπορώ. ( καλύπτεις την περίπτωση 1) Όσο ποιο μεγάλο μ έχω τόσο πιο μεγάλο ω, δηλαδή σίδερα , και προφανώς τόσο ποιο μικρό εs. Όταν το εs φτάσει το όριο διαρροής σταματάς γιατί μετά η διατομή σου θα αστοχήσει(θα είναι ψαθυροί). Η τιμή του μ που αντιστοιχεί στο παραμόρφωση διαρροής είναι το μlim. ( καλύπτεις τις περίπτωση 3, 4 ) Όσο ποιο μικρό τώρα είναι το μ, τόσο ποιο μικρό το ω, άρα και τόσο ποιο μεγάλο το εs . Όταν το εs φτάσει το 0,02 σταματάς γιατί θα σπάσει ο χάλυβας. Για να συνεχίσεις τώρα, πρέπει να θεωρήσεις σταθερό δεδομένο το εs=0,02, και άγνωστο το εc. Καθώς θα μικραίνει το μ, θα μικραίνει και το ω, αλλά τώρα θα μικραίνει και το εc, μέχρι το μ να γίνει 0. ( καλύπτεις την περίπτωση 2 ) Σωστά, άλλη η σχέση μεταξύ για μ<0,158 και άλλη για μ>0,158. Ωστόσο, η σχέση για μ>0,158 έχει αναλυτική λύση…. Αν ολοκλήρωσης το στερεό των τάσεων θα βγάλεις ένα τύπο για 0,002<εc<0,0035 και έναν για εc<0,002 ( το 0,002 είναι το σημείο όπου τελειώνει ο παραβολικός κλάδος και συνεχίζει με οριζόντια ευθεία). Θα δεις ότι το εμβαδόν αυτό θα εξαρτάτε μονό από το ύψος τις θλιβομενης ζώνης καθώς όπως ανέφερα παραπάνω ,την μια θεωρούμε το εs γνωστό και την άλλη το εc. Έκανα λοιπόν ισορροπία των δυνάμεων στην δίτομη θεωρώντας εc=0,0035 -χρησιμοποιώντας το πρωτο εμβαδόν - , και από τις εξίσωσης κατάφερα να απαλείψω το χ, έχοντας μόνους αγνώστους τους μ, ω. Αν τώρα Θεωρήσω εs=0,02 και πάρω το δεύτερο εμβαδόν δεν μπορώ να απαλείψω το χ, και μάλλον χιάζετε επαναληπτική διαδικασία. Συνεπώς: Αν η ανοιγμένη ροπή είναι μ>,158 δεν χιάζετε επαναληπτική διαδικασία και μπορείς να χρησιμοποιήσεις την σχέση που παρέθεσα στο προηγούμενο ποστ Αν μ<0,158 μάλλον χιάζετε επαναληπτική. Ωστόσο χρησιμοποιώντας τον σχέση που ανέφερα(για εc=0,0035) θα έχεις πολύ καλά προσεγγιστικά αποτελέσματα (σφάλμα στο 3ο δεκαδικό)

Σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας παιδιά! Λοιπόν χτες σας είπα ότι είχα βγάλει μια σχέση μεταξύ μ-ω, και ότι είχα μια μικρή απόκλιση. Ρίχνοντας μια ποιο προσεκτική ματιά στα αποτελέσματα που μου δίνει η σχέση, παρατήρησα κάτι που δεν είχα προσέξει χτες: - Για τιμές του μ > 0,15 παίρνω ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα με τον πίνακα CEB - Για τιμές μ <= 0,15 έχω μια απόκλιση στο 2ο η’ στο 3ο δεκαδικό Αυτό με προβλημάτισε για αρκετή ώρα…. σκάλωσα. Ωστόσο μετά, παρατηρώντας καλύτερα τον πίνακα CEB, είδα το εξής : Για τις τιμές του μ 0,01<μ<0,15 ο πίνακας έχει εκλάβει παραμορφώσεις σκυροδέματος (εc) μικρότερες του 0,0035 που ως γνωστό είναι η θλιπτική παραμόρφωση θραύσης! Για τις υπόλοιπες τιμές του μ (δλδ για μ >0,15) λαμβάνει κανονικά εc=0,0035.(και γιαυτο και η σχέση που έχω βγάλει μου δίνει τα ακριβείς αποτελέσματα ). Εδώ παραθέτω την σχέση μου: μ = ω[ 1 - ζ’[1/(0.85α )]ω ] Όπου: ζ’ = [ εc(εc - 4) + 2 ] / [ 2εc(3εc - 2) ] ( για 0,002<εc<0,0035 ) α = (3εc - 2) / (3εc) ( για 0,002<εc<0,0035 ) Για την κατάσταση αστοχίας, λαμβάνοντας εc=0,0035 έχουμε: μ = ω(1 - 0,60452ω) Η σχέση έχει καταστρωθεί κάνοντας ισορροπία δυνάμεων στην διατομή, και είμαι σίγουρος ότι είναι η ακριβής αναλυτική σχέση που χρησιμοποιείται στον CEB. Το ερώτημα μου είναι λοιπόν μετατρέπεται ως εξής: 1. Γιατί όταν διαστασιολογουμαι ορθογωνικες διατομές με απλό(μονό) οπλισμό, για μικρές τιμές ανοιγμένης ροπής (μ<0,150), θωρούμε ότι η παραμόρφωση σκυροδέματος είναι μικρότερη του 0,0035 ???? 2. Σύμφωνα με ποια σχέση θωρούμε ότι μεταβάλετε η παραμόρφωση του σκυροδέματος για τιμές του μ<0,15 ?