Αναζήτηση στην κοινότητα

Πρόταση υποψηφιότητας της πόλης του Ναυπλίου για ένταξη στον κατάλογο της Unesco, ως περιοχή παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, κατέθεσε στο υπουργείο Πολιτισμού ο δήμος. Το εγχείρημα ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2011 και, τελικά, στις 7 Αυγούστου του 2013 το δημοτικό συμβούλιο της πόλης αποφάσισε να κατατεθεί η υποψηφιότητα στο υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, το οποίο είναι αρμόδιο για να προτείνει την υποψηφιότητα της πόλης, προκειμένου να ενταχθεί στον κατάλογο της Unesco. Μετά την απόφαση αυτή του δημοτικού συμβουλίου, ο δήμαρχος, Δημήτρης Κωστούρος, ανέθεσε στον πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας Ναυπλίου, Αθανάσιο Κοτίτσα, να απευθυνθεί στα αρχεία του νομού Αργολίδας, που διαφυλάσσει τα τεκμήρια της ιστορίας του νομού, προκειμένου να συνταχθεί η σχετική πρόταση. Τα αρχεία Νομού Αργολίδας συνέταξαν κείμενο αποτελούμενο από ένα σύντομο ιστορικό του Ναυπλίου, όπου αποτυπώνονται ανάγλυφα οι ιστορικές περίοδοι, κυρίως κατά τους τελευταίους 10 αιώνες, και παράλληλα την πρόταση, η οποία περιλαμβάνει δύο σκέλη. Το πρώτο αναφέρεται στα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα που άφησαν άνθρωποι διαφορετικής πολιτιστικής προέλευσης που πέρασαν από την πόλη και το δεύτερο στο οχυρωματικό σύνολο που δημιουργούν τα κάστρα. Η πρόταση Συνοπτικά, η πρόταση που υποβλήθηκε στο υπουργείο αναφέρει ότι «η αρχιτεκτονική του Ναυπλίου είναι χωρίς άλλο το καθρέφτισμα της ιστορικής του μοίρας. Στις διάφορες νεότερες εποχές που πέρασαν από πάνω του, τη Βυζαντινή, τη Φραγκοκρατία, τη Βενετοκρατία, την Τουρκοκρατία, καθώς και στα πρώτα χρόνια της Ανεξαρτησίας διαμορφώθηκαν σιγά-σιγά τα κάστρα και η πολιτεία, όπως είναι σήμερα. Η Γαληνότατη Δημοκρατία της Αδριατικής διαμόρφωσε τα κάστρα και το σχέδιο του Αναπλιού. Πάνω σε αυτό χτίστηκαν τα χρόνια της Τουρκοκρατίας σπίτια σε ανατολίτικο ρυθμό και αργότερα, στις αρχές του 19ου αιώνα, ανανεώθηκε η οικοδομική με τον ευρωπαϊκό ρυθμό του ρομαντικού κλασικισμού, που ήρθε να δώσει μιαν απλή αρχοντιά. Για την ιδιαίτερη ιστορική σημασία του, προπάντων με το να είναι τόσους αιώνες το Ανάπλι κέντρο και πρωτεύουσα του Μοριά, δεν μπορούσε να είναι λαϊκή η αρχιτεκτονική των σπιτιών του αλλά προσαρμοζόταν κάθε φορά στους ρυθμούς που επικρατούσαν στα μεγάλα κέντρα της Δύσης και της Ανατολής. Παρ’ όλες, όμως, τις συγκρουόμενες αυτές επιρροές, η εικόνα της πολιτείας κράτησε μια απαραγνώριστη ενότητα. Τίποτα ξένο δεν δημιουργήθηκε, αλλά πήραν όλα μιαν απλότητα και αρχοντιά, που θα τη νόμιζε κανείς βγαλμένη οργανικά - τα κάστρα, τα παλάτια, οι εκκλησίες και τα σπίτια. Και γύρω απ’ αυτά, η θερμή φύση και μέσα τους η γοητεία της παράδοσης, μεσαιωνικής και νεώτερης, δημιουργούν ένα κλίμα μνημειακής επιβλητικότητας, ενώ από το άλλο μέρος η υγρή σιωπή των ανήλιαγων στενών δρόμων έχει κάτι από ενός μεγάλου ερειπίου την ατμόσφαιρα». Πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους στα χρόνια 1828 - 1833 Το Ναύπλιο ή Ανάπλι είναι πόλη της Πελοποννήσου, πρωτεύουσα του Νομού Αργολίδας και ο κυριότερος λιμένας της ανατολικής Πελοποννήσου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είχε 13.822 κατοίκους. Είναι μια απ' τις πιο γραφικές πόλεις της χώρας, και υπήρξε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους στα χρόνια 1828 - 1833. Το Ναύπλιο είναι γνωστό για το Μπούρτζι, μικρό φρούριο χτισμένο σε νησίδα μέσα στο λιμάνι, για το Παλαμήδι, ενετικό φρούριο που δεσπόζει στην πόλη, για την Ακροναυπλία, έτερο φρούριο ενετικό, επί της ομώνυμης χερσονησίδας, καθώς και ως τόπος δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία στην τοποθεσία της σημερινής πόλης ίδρυσε ο Ναύπλιος τη Ναυπλία, η οποία οχυρώθηκε με κυκλώπεια τείχη. Αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν την ύπαρξη της πόλης από τα μυκηναϊκά κιόλας χρόνια. Πηγή: http://www.naftempor...gr/story/726598 Click here to view the είδηση

«Το Γεωπάρκο Λαυρεωτικής είναι ένας κρυμμένος θησαυρός». Με αυτήν τη φράση η UNESCO προλόγιζε πριν από λίγες ημέρες την ανακοίνωση της ένταξης της Λαυρεωτικής, με ολόκληρο τον πλούτο της, ορυκτό, γεωλογικό, πολιτιστικό, δασικό, αστικό, παράκτιο, τη χλωρίδα και την πανίδα, στο Παγκόσμιο Δίκτυό της. Το όνομα Λαυρεωτική προέρχεται από την λέξη «λαύρα» ή «λαύρη», που σημαίνει στενωπός, στενό πέρασμα, σήραγγα, χαρακτηριστικό δηλαδή μιας περιοχής, η οποία είναι διάσπαρτη από αρχαίες και νέες στοές εξόρυξης. Η μεταλλευτική δραστηριότητα αυτής της περιοχής στο νοτιανατολικό τμήμα της Αττικής, μαρτυρείται τουλάχιστον από το τέλος της 4ης πΧ χιλιετίας. Το Γεωπάρκο Λαυρεωτικής, με περισσότερους από 40 γεώτοπους και περίπου 1.000 μεταλλευτικές στοές, βρίσκεται σε απόσταση μόλις μιας ώρας από την πρωτεύουσα και αποτελείται από μια περιοχή με πλούτο γεωλογικών, γεωμορφολογικών, αλλά και πολιτιστικών χώρων. Περιλαμβάνει την πόλη του Λαυρίου και εκτείνεται σε έκταση 262 τ.χλμ., με ακτογραμμή 73 χλμ. Σήμερα φιλοξενεί 25.102 άτομα και κατοικείται έντονα από την αρχαιότητα λόγω του υπόγειου γεωλογικού πλούτου της. Είναι παγκοσμίως διάσημο για την αφθονία και την ποικιλία ορυκτολογικών δειγμάτων. Όπως αναφέρει η UNESCO, το κοίτασμα του Λαυρίου αποτελείται από πέντε διαφορετικά είδη κοιτασμάτων που σχετίζονται μεταξύ τους, χαρακτηριστικό που διατηρεί τη μοναδικότητα, καθώς δεν έχει εμφανιστεί ακόμη κάπου αλλού. Τα ορυκτά του περιέχουν τη μεγαλύτερη ποικιλία στοιχείων από οποιαδήποτε γνωστή περιοχή εξόρυξης στον κόσμο και περισσότερα διαφορετικά ορυκτά από οποιαδήποτε άλλη τοποθεσία παγκοσμίως. Είναι ενδεικτικό πως από όλα τα μέχρι σήμερα γνωστά ορυκτά είδη, σε ποσοστό σχεδόν 12% εμφανίζονται στο Γεωπάρκο Λαυρεωτικής, καθιστώντας το ένα φυσικό ορυκτολογικό μουσείο. Παράλληλα, υπάρχουν αρχαιολογικά και πολιτιστικά μνημεία, ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, βυζαντινές εκκλησίες, το μοναστήρι, υπάρχει το παράκτιο οικοσύστημα, ο δρυμός, αλλά και το Περιβαλλοντικό Εκπαιδευτικό Κέντρο Λαυρίου, δηλαδή η περιοχή συνδυάζει ορυκτολογικά, γεωλογικά, μεταλλευτικά, δασικά, αρχαιολογικά, πολιτιστικά και εκπαιδευτικά χαρακτηριστικά. Τι είναι όμως το Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων, που ιδρύθηκε το 2004 υπό την αιγίδα της UNESCO; Όπως εξηγεί η γεωλόγος/παλαιοντολόγος ΕΑΓΜΕ και επιστημονική υπεύθυνη του Γεωπάρκου Λαυρεωτικής Ευγενία Μωραΐτη, τα παγκόσμια γεωπάρκα είναι εργαλεία για τη διατήρηση και ενίσχυση της αξίας περιοχών γεωλογικής σημασίας στην ιστορία της Γης, συμπεριλαμβανομένων των τοπίων και των γεωλογικών σχηματισμών, που αποτελούν βασικούς μάρτυρες της εξέλιξης του πλανήτη και καθοριστικούς παράγοντες για το μέλλον μας και για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης. Η αποστολή του Παγκόσμιου Δικτύου Γεωπάρκων είναι να επηρεάσει, να ενθαρρύνει και να βοηθήσει τις τοπικές κοινωνίες σε όλο τον κόσμο, ώστε να διατηρήσουν την ακεραιότητα και την ποικιλομορφία της αβιοτικής και βιοτικής φύσης, να διασφαλίσει ότι οποιαδήποτε χρήση των φυσικών πόρων είναι δίκαιη και βιώσιμη και να υποστηρίξει την οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων μέσω της αξιοποίησης της μοναδικής κληρονομιάς και ταυτότητάς τους. Μέσω της λειτουργίας των Παγκοσμίων Γεωπάρκων, σημαντικοί γεωλογικοί χώροι αποκτούν παγκόσμια αναγνώριση και ωφελούνται μέσω της ανταλλαγής γνώσεων, τεχνογνωσίας, εμπειρίας και προσωπικού. Δημιουργούν επίσης σχέσεις με τοπικές τουριστικές επιχειρήσεις, εστιατόρια και ξενοδοχεία, προκειμένου αυτά να παρέχουν την απαραίτητη υποδομή για την κάλυψη των αναγκών του αυξανόμενου αριθμού επισκεπτών των πάρκων. Οι άξονες δράσης του Γεωπάρκου Λαυρεωτικής περιλαμβάνουν: – Το περιβάλλον- Προστασία του περιβάλλοντος και προαγωγή της περιβαλλοντικής παιδείας και εκπαίδευσης. – Τη χωροταξία- Χωροταξικές ρυθμίσεις/διαμορφώσεις και προβλέψεις με στόχο τη διατήρηση του γεώτοπου. – Την κοινωνία- Ευαισθητοποίηση όλων των εμπλεκόμενων παραγωγών, πληθυσμού και κοινωνικών φορέων. – Την οικονομία- Αναβάθμιση της οικονομικής δραστηριότητας με αξιοποίηση των φυσικών πόρων. View full είδηση

Το 1978, η UNESCO ανακοίνωσε τον πρώτο της κατάλογο με 12 τοποθεσίες παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, τίτλος που θεωρείται ευρέως το χρυσό πρότυπο για ορόσημα σε όλο τον κόσμο. Σήμερα, συνολικά 1.154 τοποθεσίες – 897 πολιτιστικές, 218 φυσικές και 39 μικτές – έχουν κερδίσει μία θέση στον διάσημο κατάλογο. Για να ανακαλύψει ποια από αυτά είναι τα δημοφιλέστερα σήμερα, η εταιρεία Design Bundles μελέτησε πόσες φορές οι τοποθεσίες έχουν προστεθεί ως ετικέτες στο Instagram το 2021. Πρώτο βρίσκεται το ιστορικό κέντρο της Ρώμης, με περίπου 61,2 εκατομμύρια αναρτήσεις και ακολουθούν το Ρίο ντε Τζανέιρο με περίπου 45 εκατομμύρια και η Βενετία με τη λιμνοθάλασσα της με σχεδόν 25,8 εκατομμύρια. Στη λίστα των 10 δημοφιλέστερων τοποθεσιών παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς είναι ακόμη το Κίεβο με περίπου 21,9 εκατομμύρια, το ιστορικό κέντρο της Φλωρεντίας με 21,5 εκατομμύρια, το ιστορικό κέντρο της Πράγας με 17,7 εκατομμύρια, η Βουδαπέστη με 14,7 εκατομμύρια, η Μπραζίλια με 13,3 εκατομμύρια, το ιστορικό κέντρο της Αγίας Πετρούπολης με 12 εκατομμύρια και το Κίτο με 9,9 εκατομμύρια. Όλες ανήκουν στην κατηγορία πολιτιστικές τοποθεσίες. Από τις φυσικές τοποθεσίες, το Εθνικό Πάρκο Γιοσέμιτι βρίσκεται στην 15η θέση με περίπου 4,6 εκατομμύρια αναρτήσεις και το Εθνικό Πάρκο Γκραντ Κάνιον εξασφαλίζει για τις ΗΠΑ και την 16η θέση με με περίπου 4 εκατομμύρια αναρτήσεις. Στην 17η θέση είναι η παλιά Αβάνα με 4 εκατομμύρια αναρτήσεις και στην 18η το Πολιτιστικό τοπίο του Μπαλί με 3.985.530 αναρτήσεις. Στην 27η θέση είναι η παλιά πόλη του Ντουμπρόβνικ της Κροατίας και στην 29η οι Δολομίτες με 2,5 εκατομμύρια αναρτήσεις στο Instagram. View full είδηση

Το Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα θα πρέπει να ενταχθεί στη λίστα των χώρων Παγκόσμιας Κληρονομιάς που βρίσκονται σε κίνδυνο, πρότεινε την Τρίτη επιτροπή της UNESCO, με την Αυστραλία να αντιδρά κάνοντας λόγο για πολιτικά υποκινούμενη απόφαση. Στην τελευταία γνωμοδότησή της, η επιτροπή του Οργανισμού Εκπαίδευσης, Επιστήμης και Πολιτισμού (UNESCO) κάλεσε την Αυστραλία να λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, στην οποία αποδίδεται η σημερινή κατάσταση του μεγαλύτερου κοραλλιογενούς υφάλου του κόσμου. Περίπου το μισό του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Φράγματος έχει καταστραφεί από το 2015 ως σήμερα λόγω αύξησης της θερμοκρασίας του νερού, η οποία έχει ως αποτέλεσμα να χάνουν τα κοράλλια τους φωτοσυνθετικούς οργανισμούς με τους οποίους κανονικά συμβιώνουν. Το φαινόμενο ονομάζεται λεύκανση ή αποχρωματισμός των κοραλλιών και οδηγεί στον θάνατό τους αν δεν αντιστραφεί άμεσα. Η επιτροπή της UNESCO έκρινε πως «δεν υπάρχει πιθανή αμφιβολία» ότι το Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα, ένα σύμπλεγμα υφάλων με μήκος 2.500 χιλιόμετρα και έκταση 350.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, αντιμετωπίζει «όλο και μεγαλύτερο κίνδυνο». Η επιτροπή προτείνει να ενταχθεί το φράγμα στη λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς Σε Κίνδυνο, όταν το θέμα εξεταστεί τον Ιούλιο από την αρμόδια επιτροπή της UNESCO, στην οποία συμμετέχουν 21 χώρες. Αποχρωματισμένα κοράλια έξω από το Κουίνσλαντ το 2017 (EPA-ΑΠΕ) Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να μειώσει τα έσοδα που αντλεί η Αυστραλία από τους εκατομμύρια τουρίστες που επισκέπτονται το σύμπλεγμα κάθε χρόνο –η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και τα νεκρά κοράλλια αναπόφευκτα θα περιόριζαν τη γοητεία του κοραλλιογενούς φράγματος. Η υποβάθμιση της κατάταξης του φράγματος θα μπορούσε επίσης να δημιουργήσει εσωτερικό πολιτικό ζήτημα, καθώς θα έδινε την εντύπωση ότι η αυστραλιανή κυβέρνηση –γνωστή για την επιμονή της στη χρήση λιθάνθρακα- αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής. Αντιδρώντας στη σύσταση της UNESCO, η υπουργός Περιβάλλοντος της Αυστραλίας Σούζαν Λέι έφτασε στο σημείο να υπονοήσει ότι η απόφαση είχε πολιτικά κίνητρα. «Η απόφαση είναι λανθασμένη. Είναι σαφές ότι πολιτικοί παράγοντες βρίσκονται πίσω της» είπε η υπουργός, προσθέτοντας ότι η αυστραλιανή κυβέρνηση έχει διαμαρτυρηθεί για το θέμα στον γενικό διευθυντή της UNESCO Όντρεϊ Αζουλάι. Η Λέι αρνήθηκε να διευκρινίσει σε ποιον αναφερόταν, όμως αξιωματούχος της κυβέρνησης επιβεβαίωσε στο Reuters ότι οι υποψίες στρέφονται στην Κίνα. Οι σχέσεις του Πεκίνου με την κυβέρνηση της Καμπέρας έχουν επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια και έπεσαν στο ναδίρ αφότου ο πρωθυπουργος Σκοτ Μόρισον ζήτησε ανεξάρτητη έρευνα για την προέλευση του πανδημικού κοροναϊού. Ωστόσο οι περιβαλλοντικές οργανώσεις που πίεσαν για τη σύσταση της UNESCO θεωρούν ότι η ενοχή της Αυστραλίας είναι ξεκάθαρη. «Δεν υπάρχει οδός για την άσκηση επιρροής από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Η σύσταση δόθηκε από επιστήμονες παγκόσμιας κλάσης» δήλωσε ο Ρίτσαρντ Λεκ του WWF Αυστραλίας. Η Αυστραλία παραμένει σήμερα μια από τις χώρες με τις υψηλότερες κατά κεφαλήν εκπομπές άνθρακα. Η συντηρητική κυβέρνηση τάσσεται σθεναρά υπέρ της χρήσης υδρογονανθράκων, υποστηρίζοντας ότι η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα κοστίζει θέσεις εργασίες. Η Αυστραλία είναι επίσης μια από τις ελάχιστες χώρες του ΟΟΣΑ που δεν έχει δεσμευτεί για μηδενισμό των καθαρών εκπομπών έως το 2050. (από in.gr) View full είδηση

Αξιολογητές της UNESCO υποδέχεται ο δήμος Λαυρεωτικής, από τις 15 έως και 18 Οκτωβρίου και θα τους παρουσιάσει το Γεωπάρκο Λαυρεωτικής, με στόχο την ένταξή του στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων της της UNESCO. Κατά την επίσκεψή τους τα μέλη της επιτροπής αξιολόγησης θα ξεναγηθούν στους γεώτοπους του δήμου Λαυρεωτικής, όπου θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τις μοναδικές πτυχές της περιοχής, η οποία αποτελεί μοναδικό παράδειγμα γεω-μεταλλευτικής κληρονομιάς. Ο δήμαρχος Λαυρεωτικής και πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης του Γεωπάρκου δήλωσε σχετικά: «Σύμφωνα με την UNESCO, ως Γεωπάρκο χαρακτηρίζεται μια περιοχή με ικανό αριθμό θέσεων γεωλογικής κληρονομιάς, ένα μωσαϊκό γεωτόπων ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, σπανιότητας ή κάλλους, αντιπροσωπευτικών της περιοχής, των γεγονότων και διαδικασιών της γεωλογικής ιστορίας της. Ο δήμος μας είναι μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από τεράστιο πολιτιστικό, ιστορικό και γεωλογικό πλούτο, ο οποίος θέλουμε να αναδειχθεί, ώστε να αποτελέσει η περιοχή μας σημείο αναφοράς για τους επισκέπτες. Στόχος μας να δημιουργήσουμε ένα Γεωπάρκο που θα συμβάλλει στη βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής μας μέσα από την αξιοποίηση των φυσικών πόρων, την ενίσχυση της επιστημονικής έρευνας: και την προαγωγή της περιβαλλοντικής παιδείας. Πιστεύουμε στις δυνατότητες του δήμου μας και εργαζόμαστε ακατάπαυστα για την υλοποίηση του στόχου μας». View full είδηση

«Ονομάζομαι Σάρα Ριέρα, σπούδασα μαθηματικά και βιομηχανική μηχανική, είμαι επικεφαλής υπηρεσιών ενέργειας και φόρτισης στη Seat και είμαι εδώ σήμερα για να σας πω την εμπειρία μου ως γυναίκα στην επιστήμη». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια της Σάρα Ριέρα στους μαθητές της Ε’ τάξης στο Αμερικανικό Σχολείο της Βαρκελώνης, στην προσπάθεια της ισπανικής εταιρείας να αναπτύξει μία πρωτοβουλία σε κορίτσια και αγόρια ηλικίας από 8 έως 17 ετών για την εισαγωγή των γυναικών στους διάφορους τομείς της αυτοκίνησης, που περιλαμβάνει την επιστήμη, την τεχνολογία, τη μηχανική και τα μαθηματικά. Το 28% των αποφοίτων μηχανικών και το 33,3% των ερευνητών παγκοσμίως είναι γυναίκες, σύμφωνα με την τελευταία μελέτη της UNESCO (Έκθεση Επιστήμης της UNESCO: Towards 2030). Η έλλειψη γυναικείων προτύπων στις συγκεκριμένες επιστήμες οδηγεί, σύμφωνα με τη μελέτη, σε αυτά τα χαμηλά ποσοστά. Τα κορίτσια που δεν βλέπουν τον εαυτό τους να αντικατοπτρίζεται στις καριέρες γυναικών στον χώρο της αυτοκίνησης αναπόφευκτα τα αποτρέπει να ασχοληθούν σε αυτόν τον χώρο. «Όταν ήμουν και εγώ μικρή, είχαμε το μάθημα των μαθηματικών. Η καλύτερή μου φίλη με κοίταξε και είπε “σοβαρά, μισώ τα μαθηματικά” και σκέφτηκα “μισείς μαθηματικά; Εγώ τα αγαπώ”. Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν άρεσε ούτε στους περισσότερους συμμαθητές μου και αυτό με έκανε να νιώθω ξεχωριστή. Είδα ότι είχα την ευκαιρία να δουλέψω σε κάτι με το οποίο είμαι παθιασμένη και που συμβάλλει στην κοινωνία», ανέφερε η Σάρα Ριέρα για την απόφασή της να σπουδάσει και να κάνει σταδιοδρομία σε αυτές τις επιστήμες. Αυτή η σύντομη ανταλλαγή απόψεων με τη συμμαθήτριά της, καθοδήγησε την απόφαση της να επικεντρώσει την καριέρα της στα μαθηματικά και τη μηχανική, γεγονός που την οδήγησε στη Seat, προσφέροντας λύσεις βιώσιμης κινητικότητας. Αυτή η συνάντηση εκπροσώπων της Seat με μαθητές ήταν μέρος μίας πρωτοβουλίας της ισπανικής αυτοκινητοβιομηχανίας να φέρει μπροστά τα γυναικεία πρότυπα που σταδιοδρομούν σε αυτές τις επιστήμες, ενημερώνοντας κορίτσια και αγόρια ηλικίας 8 έως 17 ετών από διαφορετικά σχολεία της χώρας, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Γυναικών και Κοριτσιών στην Επιστήμη (11 Φεβρουαρίου ). «Θέλουμε τα κορίτσια και τα αγόρια να αντικατοπτρίζονται σε γυναίκες μηχανικούς, μαθηματικούς και επιστήμονες και να μπορούν να πουν “θέλω να γίνω σαν αυτήν”», τονίζει ο επικεφαλής του Τμήματος Πολιτισμού, Αλλαγής και Διαφορετικότητας στη Seat, Mπέντζαμιν Ραμιρέζ. View full είδηση

Με το ποσό των 120.000 ευρώ χρηματοδοτεί ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), κάθε ένα από τα επτά γεωπάρκα του Ελληνικού Δικτύου των Παγκόσμιων Γεωπάρκων της UNESCO Οι προγραμματικές συμβάσεις χρηματοδότησης υπεγράφησαν την περασμένη Παρασκευή 3 Ιουνίου, κατά την έναρξη του 3oυ Συνεδρίου των Παγκόσμιων Γεωπάρκων UNESCO της Ελλάδας και της Κύπρου, στα Γιάννενα, παρουσία του υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργου Αμυρά, μεταξύ των εκπροσώπων των γεωπάρκων και του γενικού διευθυντή του ΟΦΥΠΕΚΑ, Γιάννη Μητσόπουλου. Πρόκειται για τα γεωπάρκα Ψηλορείτη, Σητείας, Βίκου-Αώου και Λέσβου, ακολουθεί το γεωπάρκο Γρεβενών Κοζάνης, ενώ για την αντίστοιχη χρηματοδότηση των γεωπάρκων Χελμού-Βουραικού και Κεφαλλονιάς-Αίνου δεν απαιτούνται συμβάσεις, δεδομένου ότι υπάγονται απευθείας στον ΟΦΥΠΕΚΑ. Όπως επισημαίνει σε σχετική ανακοίνωσή του, για πρώτη φορά το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με όχημα τον ΟΦΥΠΕΚΑ, αναλαμβάνει την προστασία και την οικονομική υποστήριξη των επτά αναγνωρισμένων Παγκόσμιων Γεωπάρκων UNESCO και η χρηματοδότηση αφορά στην κατασκευή και εγκατάσταση ενημερωτικών πινακίδων, τη δημιουργία θέσεων θέας, την αποκατάσταση και καθαρισμό των μονοπατιών εντός των γεωπάρκων, την εγκατάσταση έξυπνων συστημάτων πληροφορικής και διαδραστικών εφαρμογών στα Κέντρα Ενημέρωσης των γεωπάρκων καθώς και τη δημιουργία εκθέσεων. Στην έναρξη του τριήμερου συνεδρίου που διοργανώθηκε από την Αναπτυξιακή Ηπείρου, την Περιφέρεια Ηπείρου, την Ελληνική Εθνική Επιτροπή της Unesco, την Κυπριακή Εθνική Επιτροπή της Unesco και τον ΟΦΥΠΕΚΑ παραβρέθηκαν ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης, οι δήμαρχοι Ζαγορίου Γιώργος Σουκουβέλος, Κόνιτσας Νίκος Εξάρχου, Λαυρεωτικής Δημήτρης Λουκάς, Ανωγείων Σωκράτης Κεφαλογιάννης και εκπρόσωποι των γεωπάρκων και του τουρισμού. «Από τον σχεδιασμό μας, δεν θα μπορούσε να λείπει η ανάπτυξη και η ανάδειξη των Παγκόσμιων Γεωπάρκων. Πρόκειται για θησαυρούς της ελληνικής φύσης και της γεωλογικής ιστορίας της χώρας που μπορούν να συμβάλουν στη διεθνή προβολή της Ελλάδας και την ανάπτυξη του οικοτουρισμού»,δήλωσε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και ενέργειας Γ. Αμυράς. Νωρίτερα ο κ. Αμυράς επισκέφθηκε τη Λάρισα για την υπογραφή προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του περιφερειάρχη Θεσσαλίας, Κώστα Αγοραστού και του ΟΦΥΠΕΚΑ για την προετοιμασία φακέλου και τον καθορισμό σχεδίου δράσης με σκοπό την ένταξη της περιοχής Μετεώρων και Πύλης στο Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων της UNESCO. View full είδηση

Οι παγετώνες σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Η τήξη τους έχει καταστροφικές επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες και τη βιοποικιλότητα. Σύμφωνα με νέα έκθεση της UNESCO, το ένα τρίτο όλων των παγετώνων στις τοποθεσίες Παγκόσμιας Κληρονομιάς θα εξαφανιστεί μέχρι το 2050 λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας. Συνολικά 50 τοποθεσίες Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO περιλαμβάνουν παγετώνες. Στις 50 τοποθεσίες έχουν εντοπιστεί συνολικά 18.600 παγετώνες, οι οποίοι καλύπτουν περίπου 66.000 km2 και αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 10% της συνολικής έκτασης της Γης που καλύπτεται από παγετώνες. Περιλαμβάνουν τον υψηλότερο (δίπλα στο Έβερεστ), τον μεγαλύτερο (στην Αλάσκα) και τους τελευταίους εναπομείναντες παγετώνες στην Αφρική, μεταξύ άλλων, δίνοντας μια αντιπροσωπευτική επισκόπηση της γενικής κατάστασης των παγετώνων στον κόσμο. Παγκόσμιος χάρτης τοποθεσιών παγκόσμιας κληρονομιάς σε περιοχές παγετώνων. Οι ζώνες με μοβ αντιστοιχούν σε παγετώνες Η νέα έκθεση της UNESCO “World heritage glaciers: sentinels of climate change“, σε συνεργασία με τη Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης- IUCN, δείχνει ότι αυτοί οι παγετώνες υποχωρούν με επιταχυνόμενο ρυθμό από το 2000 λόγω των εκπομπών CO2. Αυτήν τη στιγμή χάνουν 58 δισεκατομμύρια τόνους πάγου κάθε χρόνο –που ισοδυναμεί με τη συνολική ετήσια χρήση νερού της Γαλλίας και της Ισπανίας μαζί– και ευθύνονται για σχεδόν το 5% της παρατηρούμενης ανόδου της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας. Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι παγετώνες στο ένα τρίτο των 50 τοποθεσιών Παγκόσμιας Κληρονομιάς είναι καταδικασμένοι να εξαφανιστούν έως το 2050, ανεξάρτητα από τις προσπάθειες περιορισμού των αυξήσεων της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Ωστόσο, είναι ακόμα δυνατό να σωθούν οι παγετώνες στα υπόλοιπα δύο τρίτα των περιοχών, εάν η άνοδος της θερμοκρασίας δεν υπερβαίνει τον 1,5°C σε σύγκριση με την προβιομηχανική περίοδο. Εκτός από τις δραστικά μειωμένες εκπομπές άνθρακα, η UNESCO υποστηρίζει τη δημιουργία ενός διεθνούς ταμείου για την παρακολούθηση και τη διατήρηση των παγετώνων. Η μισή ανθρωπότητα εξαρτάται άμεσα ή έμμεσα από τους παγετώνες ως πηγή νερού για οικιακή χρήση, γεωργία και ενέργεια. Οι παγετώνες είναι επίσης πυλώνες βιοποικιλότητας, τροφοδοτώντας πολλά οικοσυστήματα. Η δορυφορική εικόνα που ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-2 στις 20 Μαρτίου 2022, δείχνει τους παγετώνες του Εθνικού Πάρκου Los Alerces στην Αργεντινή. Η έκθεση δείχνει ότι οι παγετώνες της περιοχής έχουν χάσει το 45,6% της μάζας τους από το 2000. Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-2 Παραδείγματα παγετώνων υπό εξαφάνιση ανά περιοχή Αφρική: Σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα, οι παγετώνες σε όλες οι τοποθεσίες Παγκόσμιας Κληρονομιάς στην Αφρική είναι πολύ πιθανό να έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2050, συμπεριλαμβανομένων του Εθνικού Πάρκου Κιλιμάντζαρο και του Όρους Κένυα Ασία: Παγετώνες σε τρεις παράλληλους ποταμούς των προστατευόμενων περιοχών Γιουνάν (Κίνα) – παρουσιάζουν την υψηλότερη απώλεια μάζας σε σχέση με το 2000 (57,2%) και επίσης την ταχύτερη τήξη παγετώνων Οι παγετώνες στο Δυτικό Τιεν-Σαν (Καζακστάν, Κιργιστάν, Ουζμπεκιστάν) έχουν συρρικνωθεί κατά 27% από το 2000 Ευρώπη: Οι παγετώνες στα Πυρηναία Mont Perdu (Γαλλία, Ισπανία) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν μέχρι το 2050 Οι παγετώνες στους Δολομίτες (Ιταλία) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν μέχρι το 2050 Λατινική Αμερική: Παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Los Alerces (Αργεντινή) – δεύτερη υψηλότερη απώλεια μάζας σε σχέση με το 2000 (45,6%) Οι παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Huascaran (Περού) έχουν συρρικνωθεί κατά 15% από το 2000 Βόρεια Αμερική: Παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Yellowstone (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν έως το 2050 Παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Yosemite (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν έως το 2050 Οι παγετώνες στο Waterton Glacier International Peace Park (Καναδάς, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) έχουν χάσει το 26,5% του όγκου τους σε 20 χρόνια Ωκεανία: Οι παγετώνες στο Te Wahipounamu – Νοτιοδυτική Νέα Ζηλανδία (Νέα Ζηλανδία) έχουν χάσει σχεδόν το 20% του όγκου τους από το 2000 Πηγή: Climatebook.gr, UNESCO View full είδηση

Στην υποβολή του προκαταρκτικού φακέλου υποψηφιότητας του Ολύμπου για την ένταξη στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς της UNESCO προχώρησε το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.). Ο φάκελος θα αξιολογηθεί σε πρώτη φάση από την Επιτροπή Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και, μετά την αποστολή παρατηρήσεων, αναμένεται να υποβληθεί στην οριστική του μορφή στις αρχές του 2023. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, το αποτέλεσμα της αξιολόγησης θα ανακοινωθεί το επόμενο το καλοκαίρι. Η κατάθεση του φακέλου είναι το αποτέλεσμα μίας μακράς διαδικασίας, καθώς η υποψηφιότητα του Ολύμπου κατατέθηκε στην δοκιμαστική λίστα υποψηφιοτήτων το 2014. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα, σήμερα, μόλις δύο περιοχές είναι εγγεγραμμένες στον Κατάλογο Μνημείων Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς: τα Μετέωρα και το Άγιον Όρος. Παγκοσμίως, ο Κατάλογος περιλαμβάνει 1.155 Μνημεία. Για να ενταχθεί μία περιοχή πρέπει να πληροί μία σειρά κριτηρίων που σχετίζονται με τα στοιχεία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, τα γεωλογικά-μορφολογικά χαρακτηριστικά, την πλούσια βιοποικιλότητα και την ύπαρξη σημαντικών οικολογικών-βιολογικών διεργασιών για την εξέλιξη της ζωής. Η ένταξη μίας περιοχής στον Κατάλογο Μνημείων Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς της UNESCO συνοδεύεται από σημαντικά πολλαπλασιαστικά οφέλη για την τοπική κοινωνία, που συνδέονται με την αύξηση της αναγνωρισιμότητας και της τουριστικής κίνησης, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν αυστηροί κανόνες για την προστασία και διαχείρισή της. Ο Όλυμπος το ψηλότερο βουνό της χώρας με ύψος 2.918 μ., έγινε το 1938 ο πρώτος Εθνικός Δρυμός της Ελλάδας, ενώ από το 1981 έχει χαρακτηριστεί ως Απόθεμα Βιόσφαιρας της UNESCO. Το 2021 ανακηρύχθηκε με Προεδρικό Διάταγμα ως Εθνικό Πάρκο. Η περιοχή του Ολύμπου θεωρείται «ο παράδεισος των βοτανολόγων» με 1.700 είδη και υποείδη φυτών, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 25% της ελληνικής χλωρίδας. Ο δε αριθμός των 26 ενδημικών φυτών του Ολύμπου, αποτελεί τον μεγαλύτερο αριθμό ενδημικών φυτών που απαντάται σε οποιοδήποτε άλλο ελληνικό βουνό. Ο Όλυμπος αποτελεί σύμβολο του ελληνικού πολιτισμού. Η Υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, δήλωσε «Όνομα σύμβολο, από τα πλέον αναγνωρίσιμα διεθνώς, ο Ολύμπος, είναι συνδεδεμένος με τη μυθολογία του ελληνικού δωδεκαθέου, ενώ ξεχωρίζει για την πολύτιμη βιοποικιλότητά του. Αποτελεί τον ιδανικό συνδυασμό φύσης, μυθολογίας και ιστορίας. Σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προωθούμε την ένταξη του Ολύμπου στα φυσικά τοπία της UNESCO, ώστε να συμβάλλει ουσιαστικά στη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας μας». Ο Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, Πέτρος Βαρελίδης, δήλωσε: «Η υποψηφιότητα του Ολύμπου είναι ιδιαίτερα σημαντική γιατί συνδυάζει την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά του μοναδικού αυτού τόπου με την εξαιρετικά υψηλή του βιοποικιλότητα, για την προώθηση του βιώσιμου τουρισμού και την ανάδειξη και προστασία της περιοχής». View full είδηση

Κατατέθηκε στην αρμόδια Επιτροπή της UNESCO ο φάκελος υποψηφιότητας του Ολύμπου για την ένταξή του στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς, έπειτα από τη συνεργασία του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Τον Οκτώβριο του 2022 υποβλήθηκε ο προκαταρκτικός φάκελος υποψηφιότητας, ο οποίος αξιολογήθηκε από την Επιτροπή της UNESCO. Τα δύο υπουργεία και ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.) συνεργάστηκαν το τελευταίο τρίμηνο και αφού έλαβαν υπόψιν όλες τις παρατηρήσεις της Επιτροπής, ολοκλήρωσαν το τελικό περιεχόμενο του φακέλου. Όπως δήλωσε η Υπουργός Πολιτισμού: «Ο Όλυμπος, το ψηλότερο βουνό της χώρας μας, είναι συνδεδεμένο με τη αρχαία μυθολογία, με τον Όμηρο, με την Ιστορία της Ελλάδας στο πέρασμα των αιώνων. Η κατοικία των θεών αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα ελληνικά brand names. Συνεργαστήκαμε συστηματικά και ουσιαστικά με τους συναρμόδιους φορείς, ώστε να συντάξουμε έναν πλήρη φάκελο, ο οποίος περιλαμβάνει τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την προστασία και την ανάδειξη της μοναδικής πολιτιστικής και περιβαλλοντικής φυσιογνωμίας του Ολύμπου και την ένταξή του στον κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς». Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δήλωσε: «Σε λίγους μήνες ελπίζουμε ότι η Unesco θα υποδεχθεί στην αγκαλιά της το μυθικό βουνό. Βήμα βήμα δημιουργήσαμε μια πρωτοποριακή ασπίδα προστασίας για τον Όλυμπο καθώς πριν από ένα χρόνο εκδώσαμε το Προεδρικό Διάταγμα για την προστασία και την διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής, ενώ σήμερα καταθέσαμε τον επικαιροποιημένο φάκελο υποψηφιότητας του Ολύμπου για τον κατάλογο των Μνημείων Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς». Η απόφαση της UNESCO σε ό,τι αφορά την ένταξη του Ολύμπου στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς αναμένεται έως τον Σεπτέμβριο του 2023. Η σημερινή κατάθεση του φακέλου αποτελεί το έργο μιας μακράς διαδικασίας που ξεκίνησε με την υποβολή αίτησης για την δοκιμαστική λίστα υποψηφιοτήτων το 2014. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα μέχρι στιγμής μόλις δύο περιοχές είναι εγγεγραμμένες στον Κατάλογο Μνημείων Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς, τα Μετέωρα και το Άγιον Όρος. Παγκοσμίως, ο Κατάλογος περιλαμβάνει 1.155 Μνημεία. Για να ενταχθεί μία περιοχή στον κατάλογο θα πρέπει να πληροί μία σειρά κριτηρίων που σχετίζονται με τα στοιχεία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, τα γεωλογικά – μορφολογικά χαρακτηριστικά, την πλούσια βιοποικιλότητα του τόπου καθώς και την ύπαρξη σημαντικών οικολογικών και βιολογικών διεργασιών για την εξέλιξη της ζωής. Η ένταξη μιας περιοχής στον Κατάλογο Μνημείων Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς της UNESCO συνοδεύεται από σημαντικά και πολλαπλά οφέλη για την τοπική κοινωνία που συνδέονται με την αύξηση της αναγνωρισιμότητας και της τουριστικής κίνησης, ενώ ταυτόχρονα προβλέπονται και αυστηροί κανόνες που αφορούν στην προστασία και διαχείριση του ανθρωπογενούς και φυσικού περιβάλλοντός της. Ο Όλυμπος Ο Όλυμπος είναι το υψηλότερο βουνό της χώρας μας, με ύψος 2.918 μ. Το 1938 αποτέλεσε τον πρώτο Εθνικό Δρυμό της Ελλάδας, το 1981 χαρακτηρίστηκε ως Απόθεμα Βιόσφαιρας της UNESCO και τέλος το 2021 με σχετικό Προεδρικό Διάταγμα ανακηρύχθηκε σε Εθνικό Πάρκο. Ο ορεινός όγκος του Ολύμπου είναι μία από τις πλουσιότερες περιοχές της Ελλάδας σε χλωρίδα και συχνά χαρακτηρίζεται ως «ο παράδεισος των βοτανολόγων» με 1.700 είδη και υποείδη φυτών, τα οποία αντιπροσωπεύουν το 25% της ελληνικής χλωρίδας. Ο δε αριθμός των 26 ενδημικών φυτών του Ολύμπου, αποτελεί τον μεγαλύτερο αριθμό ενδημικών φυτών που απαντάται σε οποιοδήποτε άλλο ελληνικό βουνό. Ο Όλυμπος αποτελεί διαχρονικό σύμβολο του ελληνικού πολιτισμού καθώς και κτήμα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Οι πολυάριθμοι μύθοι για τους Δώδεκα Θεούς του Ολύμπου, οι μορφές, οι χαρακτήρες, τα πάθη και οι έριδες τους, διαβάστηκαν, μελετήθηκαν, ερμηνεύτηκαν και αποτέλεσαν έμπνευση για την ανάπτυξη και την εξέλιξη της τέχνης, της λογοτεχνίας, των θρησκευτικών και κοινωνικών αντιλήψεων σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο. Η άυλη πολιτιστική κληρονομιά του Ολύμπου συμπληρώνεται από τα ελληνικά δημοτικά τραγούδια με θέμα τον Όλυμπο τα οποία διασώζονται μέχρι τις μέρες μας και αντιμετωπίζουν το προτεινόμενο μνημείο, είτε ανθρωπομορφικά, είτε ως ένα καταφύγιο για τους κατατρεγμένους. Τέλος, αξίζει να επισημανθεί ότι ο Όλυμπος αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, τόσο για αλπινιστές όσο και για φυσιολάτρες που έρχονται από όλο τον κόσμο να θαυμάσουν το «Βουνό των Θεών» με τις απόκρημνες κορυφές και τα φυσικά του κάλλη. View full είδηση

Την εγγραφή της Τέχνης της Ξερολιθιάς στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας ενέκρινε μετ’ επαίνων η Διακυβερνητική Επιτροπή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO, 2003) στη 13η ετήσια συνεδρίασή της (Port Louis, Μαυρίκιος, 26 Νοεμβρίου – 1 Δεκεμβρίου 2018). Η εγγραφή έγινε ύστερα από τον κοινό φάκελο υποψηφιότητας που υπέβαλε η Ελλάδα (Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς) μαζί με άλλες επτά χώρες (Γαλλία, Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία, Κροατία, Κύπρος, Σλοβενία). Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού που ενημερώνει για τα παραπάνω, «οι ξερολιθικές κατασκευές συνδέονται άμεσα με την παραδοσιακή οργάνωση του παραγωγικού χώρου των αγροτικών κοινοτήτων και με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα κάθε τόπου. Αποτελούν παγκόσμιο σύμβολο και τεκμήριο της σχέσης που συγκροτήθηκε ιστορικά μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος, καθώς είναι οι πανταχού παρόντες μάρτυρες του ανθρώπινου μόχθου». «Σε κάθε τους μορφή -μονοπάτια, γεφύρια, αναβαθμίδες, εντυπωσιακά σύνολα καλλιεργειών σε πεζούλες, ταπεινά κτίσματα γεωργοκτηνοτροφικής χρήσης, ποικίλες κατασκευές που υποστηρίζουν συστήματα διαχείρισης του νερού, τοίχοι αντιστήριξης, περιφράξεις, διαμόρφωση χωραφιών και κήπων, οδικά δίκτυα- οι ξερολιθικές κατασκευές συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην οικολογική ισορροπία, ειδικά σε περιοχές που μαστίζονται από την εδαφική διάβρωση και άλλες δυσμενείς κλιματικές και εδαφικές συνθήκες», συνεχίζει η ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ. «Η τέχνη της ξερολιθιάς εξασκείται και σήμερα (όπως και στο παρελθόν) από αγρότες και επαγγελματίες τεχνίτες της πέτρας. Η μετάδοση της παραδοσιακής τεχνογνωσίας στις νεότερες γενιές γίνεται από τους παλαιότερους κατόχους της τέχνης (μάστορες) αλλά και από οργανωμένους φορείς εκμάθησης και εξάσκησης. Τα τελευταία χρόνια πάντως η συμβολή της στην οργάνωση και συγκρότηση τοπίων και ταυτοτήτων υπογραμμίζεται πλέον σε διεθνές επίπεδο όλο και περισσότερο», προσθέτει το ΥΠΠΟΑ. Η Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Υπηρεσία του ΥΠΠΟΑ, αρμόδια για την εφαρμογή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της ‘Αυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO, 2003) στην Ελλάδα, αποδίδει ιδιαίτερη έμφαση στην ανάδειξη του ελληνικού αγροτικού τοπίου ως πολιτισμικού αγαθού, καθώς αποτελεί ένα ευρύ πλέγμα πολιτισμικών εμπειριών και βαθιά ριζωμένων στον χρόνο πολιτισμικών πρακτικών, μεταξύ των οποίων και παραδοσιακές τεχνογνωσίες, όπως αυτή της ξερολιθιάς. Όπως, δε, πληροφορεί το ΥΠΠΟΑ, η Τέχνη της Ξερολιθιάς είναι το έκτο στοιχείο ‘Αυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς που εγγράφει η χώρα μας στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της ‘Αυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (UNESCO, 2003). Έχουν προηγηθεί το 2013 η Μεσογειακή Διατροφή (από κοινού με την Ιταλία, Ισπανία, Μαρόκο, Πορτογαλία, Κύπρο, Κροατία), το 2014 η Τεχνογνωσία της Παραδοσιακής Μαστιχοκαλλιέργειας στη Χίο, το 2015 η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία, το 2016 το εθιμικό δρώμενο των Μωμόερων σε οκτώ χωριά της Κοζάνης και το 2017 το Ρεμπέτικο. Η Ελλάδα έχει υποβάλει δύο ακόμα διεθνικούς φακέλους υποψηφιότητας για εγγραφές στον ίδιο Κατάλογο της UNESCO. Πρόκειται για την υποψηφιότητα της Ψαλτικής Τέχνης (Βυζαντινή Ψαλτική), που υποβλήθηκε από κοινού με την Κύπρο, και τη Μετακινούμενη Κτηνοτροφία στη Μεσόγειο και τις ‘Αλπεις (από κοινού με Ιταλία και Αυστρία). Και οι δύο φάκελοι πρόκειται να αξιολογηθούν από τις αρμόδιες επιτροπές της UNESCO το φθινόπωρο του 2019. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ View full είδηση

Έπειτα από προσπάθειες 40 ετών των ιρακινών αρχών, η αρχαία Βαβυλώνα ανακηρύχθηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO. Η αρχαία πόλη, που βρίσκεται 100 χλμ. νότια της Βαγδάτης, στις όχθες του Ευφράτη, ήταν νευραλγικό κέντρο της αρχαίας βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας, πριν από 4.000 χρόνια. Οι Ιρακινοί αρχαιολόγοι επιδίωκαν από το 1982 –αλλά χωρίς επιτυχία μέχρι και σήμερα– να εντάξουν στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς αυτόν τον αρχαιολογικό χώρο, έκτασης 10 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Μόλις στο 15% του χώρου αυτού έχουν γίνει ανασκαφές. Σύμφωνα με τον διευθυντή της Υπηρεσίας Αρχαιοτήτων της Βασόρας, Κάχταν αλ Άμπιντ, που παρουσίασε τον φάκελο στην Επιτροπή της UNESCO που συνεδρίασε στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, η Βαβυλώνα «ήταν η μεγαλύτερη πόλη της αρχαίας ιστορίας». Το Ιράκ υπερηφανεύεται ότι είναι το λίκνο της γραφής, καθώς οι παλαιότερες πινακίδες με σφηνοειδή γραφή χαράχτηκαν εκεί πριν από περίπου 5.500 χρόνια, και ότι οι Βαβυλώνιοι ήταν ο πολιτισμός «της γραφής, της διοίκησης και των επιστημών». Η ένταξη της Βαβυλώνας στη λίστα των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς «θα ενθαρρύνει τις έρευνες», ενώ συνιστά επίσης «δωρεάν διαφήμιση για τον τουρισμό», σύμφωνα με τον Κάχταν αλ Άμπιντ. Η αρχαία Βαβυλώνα κατέχει ιδιαίτερη θέση στην παγκόσμια ιστορία και τη μυθολογία, με την περίφημη Πύλη της Ιστάρ, τους κρεμαστούς κήπους, που έχουν χαρακτηριστεί ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, και τον Πύργο της Βαβέλ. Να σημειωθεί πάντως ότι η ακριβής τοποθεσία των δύο τελευταίων, εμβληματικών μνημείων, παραμένει μέχρι και σήμερα αντικείμενο συζήτησης. Το Ιράκ έχει τουλάχιστον 7.000 αρχαιολογικούς χώρους στο έδαφός του και από αυτούς οι πέντε έχουν ανακηρυχθεί μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς: την ακρόπολη της Ερμπίλ (Άρβηλα), τα Έλη της Μεσοποταμίας, τη Χάτρα, στη Σαμάρα και την Ασούρ. Τα τρία τελευταία θεωρούνται απειλούμενα: η Χάτρα επειδή το 2014 οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους επιδόθηκαν εκεί σε «πολιτισμική εξολόθρευση», η Σαμάρα λόγω των διαθρησκευτικών ταραχών και η Ασούρ λόγω του σχεδίου κατασκευής ενός φράγματος που την θέτει σε κίνδυνο. Το Ιράκ, που στα τέλη του 2017 κήρυξε τη νίκη του στον πόλεμο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, προσπαθεί με κάθε τρόπο να καθησυχάσει τους επενδυτές και τους τουρίστες, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων και το γεγονός ότι οι βιαιοπραγίες έχουν περιοριστεί σημαντικά σε όλη τη χώρα. Οι αρχαιολόγοι ελπίζουν ότι με την ένταξη της Βαβυλώνας στη λίστα των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς θα αυξηθούν και οι πόροι που προορίζονται για τον πολιτισμό, τον «φτωχό συγγενή» του προϋπολογισμού της χώρας. View full είδηση

Υπάρχουν πάνω από 1000 Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO σε όλο τον κόσμο. Περιλαμβάνουν μνημεία πολιτιστικά, φυσικά και μικτών κατηγοριών που βρίσκονται σε πάνω από 160 χώρες του κόσμου. Η χώρα που διαθέτει τα περισσότερα είναι η Ιταλία με 54 ενώ ακολουθεί η Κίνα με 53. Η λίστα που εγκαινιάστηκε το 1978, περιλαμβάνει διάσημους προορισμούς πως το Ταζ Μαχάλ στην Ινδία, την Πέτρα στην Ιορδανία και το Εθνικό Πάρκο του Γέλοουστοουν. Η Ελλάδα διαθέτει 18 Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς – μεταξύ αυτός ο Ναός του Επικούρειου Απόλλωνος στις Βάσσες, ο Αρχαιολογικός χώρος Ακροπόλεως Αθηνών και ο Αρχαιολογικός χώρος Δελφών. View full είδηση

Στο 45% των περίπου 200 φυσικών τοπίων που έχουν χαρακτηριστεί μέρος της Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την Εκπαιδευτική, Επιστημονική και Επιμορφωτική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) διαπράττεται λαθροθηρία, παράνομη αλιεία ή παράνομη υλοτομία, καταγγέλλει σε έκθεσή της η μη κυβερνητική οργάνωση Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF). «Τα είδη που έχουν συμπεριληφθεί στη CITES (τη Σύμβαση για το διεθνές εμπόριο ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση) πέφτουν θύματα παράνομης απόσπασης στο 45% των φυσικών τοπίων που έχουν χαρακτηριστεί μέρος της Παγκόσμιας Κληρονομιάς», καταγγέλλει η ΜΚΟ. Σχεδόν το 1/3 των τίγρεων που ζουν σε άγρια κατάσταση στη φύση και το 40% των ελεφάντων της Αφρικής ζουν στα τοπία του καταλόγου της UNESCO. Τα τελευταία αποτελούν ενίοτε τα τελευταία φυσικά περιβάλλοντα για είδη που απειλούνται με εξαφάνιση. Αυτό ισχύει για τους ρινόκερους της Ιάβας, στην Ινδονησία, ή την πυγμαία φώκαινα της Καλιφόρνιας, ένα κητώδες που ζει στον Κόλπο του Μεξικού. Σύμφωνα με την έκθεση, λαθροθηρία ευάλωτων και απειλούμενων ειδών, πρωτίστως των ελεφάντων, των ρινόκερων και των τίγρεων, καταγράφεται σε τουλάχιστον 43 τοπία της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, ενώ περιπτώσεις παράνομης υλοτομίας, περιλαμβανομένων και πολύτιμων ειδών χλωρίδας, όπως του ροδόξυλου ή του εβένου, καταγράφηκαν σε 26 τοπία. Σε ό,τι αφορά στην παράνομη αλιεία, αυτή αναφέρθηκε σε 18 από τα 39 θαλάσσια και παράκτια τοπία που συμπεριλαμβάνονται σήμερα στον κατάλογο. Η WWF υπογραμμίζει ωστόσο ότι κάθε εκτίμηση για το εύρος των δραστηριοτήτων αυτών είναι εξ ορισμού δύσκολη λόγω της παράνομης φύσης τους. Η λαθροθηρία στα τοπία της UNESCO θέτει σε κίνδυνο τόσο είδη που απειλούνται με εξαφάνιση, όσο και τις τοπικές οικονομίες, αφού γίνονται πολύ λιγότερο ελκυστικά για τους τουρίστες που θέλουν να θαυμάσουν τα ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον. Η WWF εκτιμά ότι η λαθροθηρία των ελεφάντων στερεί κάθε χρόνο από την αφρικανική ήπειρο έσοδα 25 εκατομμυρίων δολάρια (23,5 εκατ. ευρώ) από τον τουρισμό. Με ετήσια αξία που εκτιμάται πως κυμαίνεται από 15 ως 20 δισεκ. δολάρια, η αγορά του λαθρεμπορίου ειδών της άγριας πανίδας κατατάσσεται στην τέταρτη θέση παγκοσμίως, υπολειπόμενη μόνο των αγορών των ναρκωτικών, της παραχάραξης και της εμπορίας ανθρώπων, σύμφωνα με την έκθεση της ΜΚΟ. Σε ό,τι αφορά στο παράνομο εμπόριο κατασκευαστικής ξυλείας (ξύλου που προορίζεται για κάθε άλλη χρήση πλην της καύσης για θέρμανση), σε αυτό αποδίδεται το 90% της εκδάσωσης που καταγράφεται στις μεγάλες τροπικές χώρες και υπολογίζεται ότι έχει έσοδα από 30 ως 100 δισεκ. δολάρια τον χρόνο, σύμφωνα με τη WWF. Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι στη λαθροθηρία ειδών που έχουν συμπεριληφθεί στη CITES επιδίδονται τόσο «τοπικοί πληθυσμοί» όσο και «ξένοι εγκληματίες». Ωστόσο η WWF επισημαίνει ότι πρέπει να γίνεται διάκριση ανάμεσα στη λαθροθηρία «μικρής κλίμακας» από κατοίκους που θέλουν να τραφούν για παράδειγμα, και τη δραστηριότητα «ευρείας κλίμακας από εγκληματικά δίκτυα». Πηγή: http://greenagenda.g...αι-λαθροϋλοτομ/ Click here to view the είδηση