Αναζήτηση στην κοινότητα

Στον «αέρα» βρίσκονται τα χρονοδιαγράμματα ολοκλήρωσης των πολεοδομικών σχεδίων σε όλη τη χώρα. Οι συνεχείς νομοθετικές αλλαγές, που γίνονται ενώ το πρόγραμμα βρίσκεται σε εξέλιξη, η προσθήκη νέων απαιτήσεων στο αντικείμενο των πολεοδομικών σχεδίων και διάφορα άλλα –νομικά ή τεχνικά– εμπόδια οδηγούν σε σοβαρή καθυστέρηση μεγάλο αριθμό μελετών. Ήδη περίπου 40% των μελετών απεντάχθηκαν από το Ταμείο Ανάκαμψης, καθώς δεν θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τα μέσα του 2026. Το υπουργείο Περιβάλλοντος υποστηρίζει ότι τα πολεοδομικά σχέδια θα ολοκληρωθούν, έστω και με καθυστέρηση. Το πρόγραμμα «Κωνσταντίνος Δοξιάδης» χωρίστηκε σε τέσσερις κύκλους και περιελάμβανε την εκπόνηση πολεοδομικών σχεδίων για 700 δημοτικές ενότητες. Στο ίδιο πρόγραμμα εντάχθηκε και η εκπόνηση 13 μελετών Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΕΠΣ), που αντιστοιχούν σε 75 δημοτικές ενότητες. Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου είναι 342,4 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 212,4 εκατ. ευρώ προέρχονται από το Ταμείο Ανάκαμψης. Εξαρχής αποφασίστηκε ένα κομμάτι του αντικειμένου των πολεοδομικών σχεδίων να γίνει με χωριστές μελέτες, που επίσης εντάχθηκαν στο Ταμείο Ανάκαμψης: • Η εκπόνηση μελετών για τον χαρακτηρισμό δημοτικών οδών. Το έργο αφορά την καταγραφή του οδικού δικτύου, με σκοπό να αποφασιστεί ποιο τμήμα αυτού θα «αναγνωριστεί» επισήμως – κάτι το οποίο επηρεάζει την εκτός σχεδίου δόμηση (καθώς για να χτίσει κάποιος, απαιτείται εκτός από την αρτιότητα και «πρόσωπο» σε αναγνωρισμένο δρόμο). Ήδη η πρώτη από τις μελέτες, που αφορά νησιωτικές περιοχές, έχει ολοκληρωθεί. Αντιθέτως, το πακέτο των μελετών που αφορούν την υπόλοιπη Ελλάδα δεν έχει καν ανατεθεί. Το πρόγραμμα έχει τον πολύ υψηλό προϋπολογισμό των 196,9 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 152,8 εκατ. ευρώ προέρχονται από το Ταμείο Ανάκαμψης. • Η εκπόνηση μελετών για την οριοθέτηση οικισμών προ του 1923 ή κάτω των 2.000 κατοίκων. Αφορά περίπου 50 δημοτικές ενότητες, που επελέγησαν λόγω της ύπαρξης νομικών προβλημάτων ή άλλων ειδικών λόγων – οι οριοθετήσεις που είχαν γίνει με απόφαση νομάρχη έχουν κριθεί αντισυνταγματικές από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το έργο έχει προϋπολογισμό 7,6 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων το Ταμείο Ανάκαμψης θα καλύψει τα 5 εκατ. ευρώ. • Η εκπόνηση μελετών για τον καθορισμό ζωνών υποδοχής συντελεστή. Σύμφωνα με την απόφαση ένταξης στο Ταμείο Ανάκαμψης (που χρηματοδοτεί τα 5 εκατ. ευρώ από τα 8 εκατ. ευρώ του έργου), ο λόγος που ο καθορισμός των περιοχών δεν γίνεται μέσα από τα πολεοδομικά σχέδια είναι «σε περιπτώσεις που συντρέχουν ειδικοί λόγοι ή διαπιστώνονται προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν με ταχείες διαδικασίες, όπως η ύπαρξη μεγάλου αριθμού ακινήτων προσφοράς συντελεστή δόμησης σε προστατευόμενες περιοχές». Τα βήματα του έργου – Έως τα τέλη Μαΐου του 2026 θα έχει ολοκληρωθεί το 65% των πολεοδομικών σχεδίων. Δεν θα σταματήσουν, όμως, τα υπόλοιπα πολεοδομικά σχέδια. Απλά θα πληρωθούν από άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία, λέει ο πρόεδρος του ΤΕΕ Γιώργος Στασινός. • Τέλος, στο Ταμείο Ανάκαμψης εντάχθηκαν ως αυτοτελή έργα η καταβολή 300.000 ευρώ στο ΥΠΕΝ για «υποστηρικτικές δράσεις» και 3,9 εκατ. ευρώ (συν 1 εκατ. ευρώ ακόμη από το ΥΠΕΝ) για τα διαχειριστικά έξοδα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, το οποίο ανέλαβε αντί του υπουργείου Περιβάλλοντος να προκηρύξει τους διαγωνισμούς και να αναθέσει τις μελέτες. Τεράστιες εκπτώσεις Τα προβλήματα φάνηκαν πολύ γρήγορα. Στο πρώτο «πακέτο» μελετών που προκηρύχθηκαν το καλοκαίρι του 2021 οι προσφορές είχαν τεράστιες εκπτώσεις (από 55% έως 70%), με αποτέλεσμα ο διαγωνισμός να ακυρωθεί και να επαναπροκηρυχθεί. Στην πορεία προστέθηκαν και άλλα προβλήματα, λόγω κακού σχεδιασμού από πλευράς της Γενικής Γραμματείας Χωρικού Σχεδιασμού: Για παράδειγμα, ο τρόπος οριοθέτησης οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων «ανακαλύφθηκε» μόλις το 2024 (ενώ το πρόγραμμα ήδη «έτρεχε» από το 2021). Στη συνέχεια υπήρξε η γνωστή εμπλοκή με το ΣτΕ, το προεδρικό διάταγμα ολοκληρώθηκε την άνοιξη του 2025, ενώ προ μηνός το ΥΠΕΝ νομοθέτησε… για να παρακάμψει το προεδρικό διάταγμα. Έτερο παράδειγμα είναι η προσθήκη, από το 2023, της υποχρέωσης εκπόνησης «έκθεσης φέρουσας ικανότητας» στο πλαίσιο του πολεοδομικού σχεδίου. Πρόκειται για κάτι που δεν περιλαμβανόταν στο αρχικό συμβατικό αντικείμενο. Περαιτέρω, τα προβλήματα στην πράξη αποδεικνύονται πολύ πιο σημαντικά από ό,τι αρχικά –και μάλλον επιπόλαια– εκτιμήθηκε. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα πολεοδομικά σχέδια της Μυκόνου και της Σαντορίνης, τα οποία αποφασίστηκε να γίνουν μέσω της (πιο σύντομης χρονικά) διαδικασίας του ΕΠΣ. Οι συμβάσεις ανατέθηκαν το καλοκαίρι το 2022 και έπρεπε να τελειώσουν στο τέλος του 2023, ενάμιση έτος αργότερα. Δύο χρόνια μετά, η υπόθεση παραμένει σε εκκρεμότητα. Oπως είναι επόμενο, η πορεία ολοκλήρωσης των πολεοδομικών σχεδίων εκτροχιάστηκε. Το αρχικό χρονοδιάγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης ήταν η ανάθεση του 30% των συμβάσεων (για όλες τις παρεμβάσεις) να γίνει έως το τέλος του 2022 («ορόσημο 27»), η ανάθεση του συνόλου των συμβάσεων έως το τέλος του 2023 («ορόσημο 28»). Η τελική προθεσμία («ορόσημο 29») αφορά την έκδοση πιστοποιητικού από το υπουργείο Περιβάλλοντος έως το τέλος του 2025 ότι το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε. Πριν από μερικές ημέρες, το ΠΑΣΟΚ δημοσιοποίησε την απένταξη ή τροποποίηση 108 έργων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Ανάμεσα σε αυτά, και ένα μέρος του προγράμματος πολεοδομικών σχεδίων. Η «Κ» απευθύνθηκε στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ζητώντας περισσότερες πληροφορίες. Σύμφωνα με την απάντηση της Ειδικής Υπηρεσίας Συντονισμού του Ταμείου Ανάκαμψης (η οποία έχει και την έγκριση του ΥΠΕΝ), «η τρέχουσα αναθεώρηση αφορά την τροποποίηση του οροσήμου 29 λόγω της ανάγκης πρόσθετων μελετών που απορρέουν από τις πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας τα οποία συνιστούν και τα απρόβλεπτα νομικά ζητήματα που ετέθησαν στην Επιτροπή». Όπως εξηγεί η υπηρεσία, το 42% των μελετών απεντάχθηκε από το Ταμείο Ανάκαμψης, καθώς δεν μπορεί να ολοκληρωθεί εμπρόθεσμα. «Η αύξηση του φυσικού αντικειμένου των συμβάσεων λόγω των ανωτέρω πρόσθετων μελετών έχει ως αποτέλεσμα η ολοκλήρωση των σχεδίων, σε κάποιες δημοτικές ενότητες (295 από τις αρχικά 700), να απαιτεί μεγαλύτερο χρόνο υλοποίησης, ο οποίος υπερβαίνει τα χρονικά όρια του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ) και επομένως η χρηματοδότησή τους μεταφέρεται σε άλλο χρηματοδοτικό εργαλείο. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι οι πόροι του Ταμείου για τη δράση δεν μειώθηκαν, καθώς εγκρίθηκε αύξηση των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων από 5 σε 11 και αύξηση των δημοτικών ενοτήτων από 120 σε 149 για τις μελέτες χαρακτηρισμού δημοτικών οδών (που αποτελούν έργο στο πλαίσιο της ίδιας δράσης). Επομένως, οι πόροι της δράσης από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας παραμένουν οι ίδιοι και το έργο στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης συνεχίζεται με στόχο όσα προβλέπονται στο ορόσημο», αναφέρει. «Όλα τα σχετικά στοιχεία, στο τελικό κείμενο του αναθεωρημένου σχεδίου μόλις εγκριθεί από το ECOFIN θα δημοσιευτούν στην ιστοσελίδα του Ελλάδα 2.0». Οι λόγοι της καθυστέρησης «Η πορεία του έργου εξελίσσεται ικανοποιητικά», σχολιάζει στην «Κ» ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός. «Υπάρχουν αλλαγές, γιατί προκύπτουν ζητήματα όπως η αλλαγή των κανόνων για την οριοθέτηση των οικισμών, η ανάγκη οριοθέτησης ρεμάτων και άλλα έκτακτα ζητήματα όπως η ανάγκη για επιπρόσθετες γεωλογικές μελέτες σε κάποιες περιοχές π.χ. στη Σαντορίνη. Αυτό φέρνει κάποια καθυστέρηση. Η εκτίμησή μας είναι ότι έως τα τέλη Μαΐου του 2026 θα έχει ολοκληρωθεί το 65% των πολεοδομικών σχεδίων. Δεν θα σταματήσουν, όμως, τα υπόλοιπα πολεοδομικά σχέδια· θα συνεχιστούν και θα ολοκληρωθούν. Απλά θα πληρωθούν από άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία». Ερωτώμενος ποια είναι τα πολεοδομικά σχέδια που απεντάσσονται από το Ταμείο Ανάκαμψης, ο κ. Στασινός υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει εύκολη απάντηση. «Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει καθώς τα χρονοδιαγράμματα αλλάζουν συνέχεια». «Ήταν επόμενο να συμβεί αυτό. Υπήρξε εξαρχής κακός σχεδιασμός και προχειρότητα. Σαν να σχεδιάστηκε το πρόγραμμα από κάποιους που δεν κατανοούν πόσο σύνθετο είναι το αντικείμενο», εκτιμά ο Λουκάς Τριάντης, επίκ. καθηγητής στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του ΑΠΘ και πρόεδρος του Συλλόγου Πολεοδόμων-Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ). «Το πρόγραμμα έχει υπερφορτωθεί, καθώς σταδιακά το αντικείμενο των μελετητών διευρύνθηκε με πολλά αντικείμενα, κάποια από τα οποία γίνονταν για πρώτη φορά, όπως λ.χ. η εκτίμηση της φέρουσας ικανότητας. Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί ούτε μία από τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες, που υποτίθεται ότι προκηρύχθηκαν νωρίτερα για να ενταχθούν όπως είναι στα πολεοδομικά σχέδια. Πλέον, υπάρχει ο κίνδυνος οι μελέτες να μην ολοκληρωθούν σωστά και να προκαλέσουν αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες, περνώντας λάθος μήνυμα για την αναγκαιότητα πολεοδομικού σχεδιασμού». Να σημειωθεί ότι η «Κ» ζήτησε περαιτέρω πληροφόρηση από το υπουργείο Περιβάλλοντος για την πορεία των πολεοδομικών σχεδίων, ωστόσο το υπουργείο δεν είχε ανταποκριθεί. View full είδηση

Καμία αλλαγή δεν επέρχεται για την ώρα στις προδιαγραφές οριοθέτησης των 10.000 οικισμών σε όλη τη χώρα που έχουν κάτω από 2.000 κατοίκους, αφού το Προεδρικό Διάταγμα που περιλαμβάνει όρους δόμησης και επιτρεπόμενες χρήσης γης δεν έχει άμεση εφαρμογή. Καμία αλλαγή δεν επέρχεται για την ώρα στις προδιαγραφές οριοθέτησης των 10.000 οικισμών σε όλη τη χώρα που έχουν κάτω από 2.000 κατοίκους, αφού το Προεδρικό Διάταγμα που περιλαμβάνει όρους δόμησης και επιτρεπόμενες χρήσης γης δεν έχει άμεση εφαρμογή. Για την ακρίβεια η ισχύς του προϋποθέτει την ολοκλήρωση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων που βρίσκονται σε εξέλιξη και εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθούν σε περίπου δύο χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια νομοθετική πρωτοβουλία που κρίθηκε απαραίτητη μετά από σειρά δικαστικών αποφάσεων που αφορούν τα ακίνητα που βρίσκονται στα αραιοκατοικημένα όρια των οικισμών, δηλαδή στη λεγόμενη Γ’ ζώνη. Συγκεκριμένα από το 2005 μέχρι σήμερα, το ΣτΕ έχει εκδώσει σειρά αποφάσεων, με τις οποίες αμφισβητεί τη διαδικασία οριοθέτησης των οικισμών κάτω από 2.000 κατοίκους. Με αυτές έκρινε ότι η οριοθέτηση που από το 1985 γίνονταν από τους νομάρχες, πραγματοποιείτο χωρίς αρμοδιότητα, καθώς και ότι η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν επιστημονικά ανεπαρκής και μη αποδεκτή. Ετσι, στο πλαίσιο της συγκεκριμένης νομολογίας ακυρώθηκαν τα όρια οικισμών στο Ρέθυμνο (2017), στο Πήλιο (2019) και στην Πάρο (2022), ενώ δυνητικά τίθενται σε αμφισβήτηση όλα τα όρια οικισμών της ελληνικής Επικράτειας που έχουν θεσμοθετηθεί μετά το 1983. Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ξεκαθαρίζει μεταξύ άλλων ότι οι μελλοντικές αλλαγές δεν αφορούν τα ήδη δομημένα ακίνητα και ότι μέσα στα όρια του οικισμού που θα περιλαμβάνει τις ζώνες Α, Β, Β1, δεν αλλάζει τίποτα ως προς τα όρια αρτιότητας, τα οποία παραμένουν ίδια με τα σημερινά. Τονίζεται επίσης, ότι οι Υπηρεσίες Δόμησης θα συνεχίσουν να εκδίδουν οικοδομικές άδειες, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Το ίδιο ισχύει και για τα δομημένα ακίνητα της Ζώνης Γ. ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ Με το νέο Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.), θεσμοθετήθηκαν για πρώτη φορά οι προδιαγραφές οριοθέτησης των οικισμών με μια ενιαία και συστηματική διαδικασία για το σύνολο της χώρας. Καθορίζεται ένα σαφές, συνεκτικό και ασφαλές πλαίσιο που περιλαμβάνει τους γενικούς όρους δόμησης και τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά και την ιστορική εξέλιξη κάθε οικισμού. Ουσιαστικά, επιλύεται μια εκκρεμότητα που υπήρχε στο πολεοδομικό μας δίκαιο εδώ και δεκαετίες, δημιουργώντας συνθήκες ανασφάλειας και αβεβαιότητας για όλους τους οικισμούς της χώρας. Επιπλέον, με το Π.Δ. ενοποιούνται και επικαιροποιούνται δύο προηγούμενες νομοθεσίες: η πρώτη (1981) αφορά τους οικισμούς προ του 1923 που ρύθμιζε τα σχέδια πόλεων και η δεύτερη (1985) αφορά τους μεταγενέστερους του 1923 οικισμούς με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων. ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ Από το πεδίο εφαρμογής του Π.Δ. εξαιρούνται οι νέοι οικισμοί μετά το 1983, καθώς και οι παραλιακοί οικισμοί που εντάσσονται σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) σε συγκεκριμένες περιφέρειες όπως η Αττική, η Εύβοια, η Κορινθία, η Θεσσαλονίκη, η Πιερία και η Χαλκιδική. Η ΙΣΧΥΣ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ Το Π.Δ. δεν έχει άμεση εφαρμογή και θα τεθεί σε ισχύ μόνο όταν επανεγκριθούν τα όρια των οικισμών αυτοτελώς ή μέσω των υπό εκπόνηση Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων, στο πλαίσιο του προγράμματος «Κωνσταντίνος Δοξιάδης». Κατά την επεξεργασία του Π.Δ., το ΣτΕ επιβεβαίωσε την ανάγκη διαχωρισμού ζωνών (Α, Β και Β1) εντός του οικισμού και τη θέσπιση διακριτών όρων και περιορισμών δόμησης για την καθεμία ξεχωριστά. Ωστόσο, απέρριψε τα αδόμητα διάσπαρτα, αραιοκατοικημένα τμήματα (γνωστά ως Ζώνη Γ), καθώς η σύνδεση με τον υπόλοιπο οικισμό κρίθηκε ότι δεν είναι οργανική και ζήτησε από το ΥΠΕΝ να επανέλθει με νέο σχέδιο Π.Δ. αφαιρούμενης της ζώνης Γ και με επιστημονική τεκμηρίωση. ΤΑ ΗΔΗ ΔΟΜΗΜΕΝΑ Η απόφαση του ΣτΕ δεν επηρεάζει τα ήδη δομημένα ακίνητα, ενώ οι διατάξεις του Π.Δ. εφαρμόζονται μόνο μετά την έκδοση του ειδικού Π.Δ. οριοθέτησης για κάθε οικισμό. Παράλληλα, μέσα στα όρια του οικισμού που θα περιλαμβάνει τις ζώνες Α, Β, Β1, δεν αλλάζει τίποτα ως προς τα όρια αρτιότητας, τα οποία παραμένουν ίδια με τα σημερινά. Οι Υπηρεσίες Δόμησης θα συνεχίσουν να εκδίδουν οικοδομικές άδειες, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Το ίδιο ισχύει και για τα δομημένα ακίνητα της Ζώνης Γ. ΤΑ ΑΔΟΜΗΤΑ ΣΤΗ ΖΩΝΗ Γ Ως προς τα αδόμητα ακίνητα της Ζώνης Γ, το νέο πλαίσιο θα εφαρμοστεί μόνο όταν εγκριθεί νεότερο Π.Δ. είτε με τη θεσμοθέτηση των Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων είτε για κάθε έναν οικισμό ξεχωριστά. Πηγές του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας τονίζουν ότι «ενώ ο πολεοδομικός σχεδιασμός εξελίσσεται, το ΥΠΕΝ προωθεί ασφαλή νομοθετική ρύθμιση, ώστε να δώσει λύση που θα έχει ως αποκλειστικό στόχο την ενσωμάτωση ακινήτων που έχουν πραγματική, λειτουργική και γεωγραφική σχέση με τον οικιστικό ιστό βάσει επιστημονικών κριτηρίων. Με αυτόν τον τρόπο, θα προστατευθούν μελλοντικά όλοι οι οικισμοί της χώρας από πιθανές προσφυγές και θα εδραιωθεί η ασφάλεια Δικαίου στον πολεοδομικό σχεδιασμό». Καμία αλλαγή δεν επέρχεται για την ώρα στις προδιαγραφές οριοθέτησης των 10.000 οικισμών σε όλη τη χώρα που έχουν κάτω από 2.000 κατοίκους, αφού το Προεδρικό Διάταγμα που περιλαμβάνει όρους δόμησης και επιτρεπόμενες χρήσης γης δεν έχει άμεση εφαρμογή. Για την ακρίβεια η ισχύς του προϋποθέτει την ολοκλήρωση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων που βρίσκονται σε εξέλιξη και εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθούν σε περίπου δύο χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια νομοθετική πρωτοβουλία που κρίθηκε απαραίτητη μετά από σειρά δικαστικών αποφάσεων που αφορούν τα ακίνητα που βρίσκονται στα αραιοκατοικημένα όρια των οικισμών, δηλαδή στη λεγόμενη Γ’ ζώνη. Συγκεκριμένα από το 2005 μέχρι σήμερα, το ΣτΕ έχει εκδώσει σειρά αποφάσεων, με τις οποίες αμφισβητεί τη διαδικασία οριοθέτησης των οικισμών κάτω από 2.000 κατοίκους. Με αυτές έκρινε ότι η οριοθέτηση που από το 1985 γίνονταν από τους νομάρχες, πραγματοποιείτο χωρίς αρμοδιότητα, καθώς και ότι η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν επιστημονικά ανεπαρκής και μη αποδεκτή. Έτσι, στο πλαίσιο της συγκεκριμένης νομολογίας ακυρώθηκαν τα όρια οικισμών στο Ρέθυμνο (2017), στο Πήλιο (2019) και στην Πάρο (2022), ενώ δυνητικά τίθενται σε αμφισβήτηση όλα τα όρια οικισμών της ελληνικής Επικράτειας που έχουν θεσμοθετηθεί μετά το 1983. Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ξεκαθαρίζει μεταξύ άλλων ότι οι μελλοντικές αλλαγές δεν αφορούν τα ήδη δομημένα ακίνητα και ότι μέσα στα όρια του οικισμού που θα περιλαμβάνει τις ζώνες Α, Β, Β1, δεν αλλάζει τίποτα ως προς τα όρια αρτιότητας, τα οποία παραμένουν ίδια με τα σημερινά. Τονίζεται επίσης, ότι οι Υπηρεσίες Δόμησης θα συνεχίσουν να εκδίδουν οικοδομικές άδειες, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Το ίδιο ισχύει και για τα δομημένα ακίνητα της Ζώνης Γ. Η ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ «Κ. ΔΟΞΙΑΔΗΣ» Ο συνολικός κυβερνητικός σχεδιασμός για την πολεοδομική μεταρρύθμιση της χώρας και την οργάνωση του χώρου στο 80% της επικράτειας προχωρά με το πρόγραμμα «Κωνσταντίνος Δοξιάδης». Ο προϋπολογισμός του προγράμματος αγγίζει το 1 δισεκατομμύριο ευρώ, αφορά πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και στο πλαίσιό του εκπονούνται: -227 Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια για 731 Δημοτικές Ενότητες -18 Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια για 99 Δημοτικές Ενότητες -12 Αυτοτελείς Μελέτες Οριοθέτησης Οικισμών -Αυτοτελής Μελέτη για Ζώνες Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης (ΖΥΣ), καθώς και -Αυτοτελής Μελέτη Χαρακτηρισμού Δημοτικών Οδών View full είδηση

Αύριο το απόγευμα οι επιχειρηματίες Χρήστος Ιωάννου και Μίλτος Καμπουρίδης θα υποδεχθούν τους πρώτους καλεσμένους τους στη νέα εποχή του κτιρίου του Κωνσταντίνου Δοξιάδη στους πρόποδες του Λυκαβηττού. Το ιστορικό κτίριο, ένα από τα εμβλήματα του μεταπολεμικού αθηναϊκού μοντερνισμού, επιστρέφει σταδιακά στην κοινωνική και οικονομική ζωή της πρωτεύουσας με νέα χρήση, καθώς οι εργασίες που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη τα τελευταία τρία χρόνια το μεταμόρφωσαν σε ένα υψηλών προδιαγραφών οικιστικό συγκρότημα με 26 κατοικίες διαφορετικών τύπων που ήδη έχουν τους πρώτους αγοραστές. Από τον Σεπτέμβριο το One Athens θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία. Λίγες ημέρες πριν από την επίσημη ξενάγηση, η «Κ» είχε την ευκαιρία να περιηγηθεί στους χώρους του One Athens, όπως λέγεται πια το κτίριο που γενιές Αθηναίων έχουν μάθει να ταυτίζουν με τις Σχολές Δοξιάδη. Εξωτερικά, τώρα που οι σκαλωσιές απομακρύνθηκαν και οι περαστικοί της οδού Στρατιωτικού Συνδέσμου ή του περιφερειακού του Λυκαβηττού έχουν άμεση οπτική επαφή με τις νέες όψεις, ο δομικός κάναβος, σήμα κατατεθέν της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, παραμένει ζωντανός, με τον τόνο να δίνει το σκούρο μάρμαρο Αλιβερίου που είναι πολύ αγαπητό τα τελευταία χρόνια στους θιασώτες του καλού γούστου. Σε αυτό το σημείο είναι καλό να θυμηθούμε ότι το κτίριο είναι χαρακτηρισμένο από το υπουργείο Πολιτισμού με διατηρητέα στοιχεία τον φέροντα οργανισμό, το αίθριο, τα κυκλικά κλιμακοστάσια και τον κάναβο στην μπροστινή όψη. Η είσοδος εξακολουθεί να γίνεται από τη Στρατιωτικού Συνδέσμου, ενώ στο αίθριο με το μαρμάρινο δάπεδο πέφτουμε πάνω σε οικείες εικόνες από την προηγούμενη ζωή του κτιρίου: στην ελιά που είχε απομακρυνθεί όσο διαρκούσαν τα έργα, ή στην επιφάνεια νερού σε ανάμνηση των πηγών του ποταμού Ηριδανού που στον αρχικό σχεδιασμό συνηγορούσαν υπέρ μιας κοινόχρηστης «όασης». Περιμετρικά του αιθρίου η λέξη «όαση» αναβαπτίζεται με πιο σύγχρονους όρους. Καθώς το One Athens «πουλάει» τον εαυτό του ως την τελευταία λέξη του urban living με υπηρεσίες πεντάστερου ξενοδοχείου, πολλές από τις κοινόχρηστες ανέσεις που προσφέρονται στους ενοίκους αναπτύσσονται γύρω από το αίθριο: εδώ θα βρείτε το γυμναστήριο, το play room των 100 τετραγωνικών, το business center, το club room με δυνατότητα προβολής ταινιών. Ολα αυτά σε κάνουν λίγο να ξεχνάς τον Δοξιάδη, αλλά όχι και τόσο. Οπως υποστηρίζει ο αρχιτέκτονας Νικόλας Τραβασάρος (το αρχιτεκτονικό του γραφείο Diversity έχει εκπονήσει τη μελέτη) «είναι χώροι που στοχεύουν στην ενίσχυση της συλλογικότητας και της κοινωνικής ζωής στο κτίριο, στα πρότυπα αντίστοιχων συγκροτημάτων κατοικιών του Μοντέρνου κινήματος». Και σε τελική ανάλυση ας μην είμαστε υπερβολικοί: τα κτίρια είναι ζωντανοί οργανισμοί και τα περιθώρια επιβίωσης του ιστορικού κτιρίου ήταν μάλλον περιορισμένα με την αρχική χρήση. Χρειαζόταν ένα πειστικό επιχειρηματικό σχέδιο και αυτό πρόσφεραν οι δύο επιχειρηματίες με την απόφασή τους να εγκαταστήσουν εδώ ένα προνομιακό οικιστικό συγκρότημα με συναρπαστικές οπτικές φυγές τόσο προς την Ακρόπολη και τη θάλασσα όσο και προς τον καταπράσινο λόφο του Λυκαβηττού: ανεβαίνοντας την καταπληκτική σκάλα που κληρονομήθηκε αυτούσια από την εποχή Δοξιάδη, το πυκνό πράσινο που σχηματίζουν τα πεύκα του λόφου σχεδόν αγκαλιάζουν το κτίριο. Προσωπικά, το δέλεαρ της ορμητικής φύσης που εισβάλλει μέσα στο συγκρότημα είναι τόσο ισχυρό που θα με έκανε να το σκεφτώ πολύ αν υποθετικά βρισκόμουν στην πολύ ευχάριστη θέση να διαλέξω ανάμεσα στη θέα της Ακρόπολης και του Λυκαβηττού. Η επιλογή δεν είναι τόσο αυτονόητη όσο φαντάζεστε. Σαν επίλογο θα λέγαμε ότι ο συμβιβασμός ανάμεσα στο χθες και στο αύριο γίνεται με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Από τη μία πλευρά, η μελέτη αλλά και το τελικό αποτέλεσμα αναγνωρίζουν και αναδεικνύουν τα ουσιώδη στοιχεία της αρχιτεκτονικής ταυτότητας του κτιρίου, ενώ ταυτόχρονα έχουμε μια νέα, επιχειρηματικά βιώσιμη χρήση που επιτρέπει σε ένα έμβλημα του αθηναϊκού μοντερνισμού να επιζήσει μέσα στον 21ο αιώνα. Κι αυτό δεν είναι λίγο. Από 77 έως 721 τ.μ. Ανεβαίνοντας στους ορόφους συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν στη διάθεση των υποψήφιων αγοραστών διαφορετικοί τύποι κατοικίας: οροφοδιαμερίσματα, διαμερίσματα, studios, maisonettes και townhouses. Το μεγαλύτερο διαμέρισμα αριθμεί 721 τ.μ., ενώ το μικρότερο στούντιο 77 τ.μ. Ο εξοπλισμός των διαμερισμάτων περιλαμβάνει τις ηλεκτρικές συσκευές στις κουζίνες και τον βασικό φωτισμό, ενώ πέρα από τις υποδομές πολυτελείας σημειώστε το υπόγειο πάρκινγκ αλλά και τις υπηρεσίες concierge, αντίστοιχες με αυτές πολύ καλών ξενοδοχείων. Ομως το «πνεύμα Δοξιάδη» επιβιώνει σε λιγότερο ή περισσότερο φευγαλέες όψεις του κτιρίου. Στα λίβινγκ ρουμ η φατνωματική πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος, χαρακτηριστικό στοιχείο της αρχικής μορφής του κτιρίου, συντηρείται και παραμένει εμφανής. Τα minimal frame κουφώματα σχεδόν εξαϋλώνονται και αναδεικνύουν την προνομιακή θέση των διαμερισμάτων σε σχέση με τον Λυκαβηττό. Χωρικές ποιότητες του κτιρίου που είχαν χαθεί με τον χρόνο, όπως η διαπερατότητα των χώρων και η διττή αναφορά τους σε Ακρόπολη και Λυκαβηττό, αναβαπτίζονται. Το συγκρότημα που αποτελείται από τέσσερα διαφορετικά κτίρια, άρχισε να κατασκευάζεται το 1957 και σχεδιάστηκε από τον Κωνσταντίνο Δοξιάδη με συνεργάτες τους Τ. Κουραβέλο και Α. Σκέπερς. Πηγή: http://www.kathimeri...-ston-lykavhtto Click here to view the είδηση