Πέτρινος θόλος...

[AlexisPap]

Αγαπητέ Ροδόπουλε, το μόνο βέβαιο είναι ότι χρειάζεται μελέτη. Επίσης, άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι γενικά δεν είναι αναγκαία η χρήση πρόσμικτων για επίτευξη των επιθυμητών ιδιοτήτων. Εφόσον το έργο είναι αναστηλωτικό (και είναι σίγουρα τέτοιο εφόσον πρόκειται περί μνημείου) υπάρχει μία σαφής τάση να αποφεύγονται τα πρόσμικτα (όχι ότι είναι κατ' ανάγκη "κακά", είναι όμως θέμα μελέτης).

 

Για να μην αφήνουμε "φλου" το θέμα της μελέτης, εφόσον είναι μνημείο (και θα είναι σίγουρα εφόσον είναι τόσο παλιό), το εσωτερικό σοβάτισμα δεν γίνεται με έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας... Θέλει μελέτη και έγκριση από το ΥΠΠΟ.

[Ροδοπουλος]

Αλέξη

 

το ξέρω. Διαφωνώ για τα πρόσμικτα διότι με τα χρόνια οι ιδιότητες των υπαρχόντων υλικών έχουν εξασθενήσει. Ενας διάφανος σταθεροποιητής με υδροφοβικές και συγκολλητικές ιδιότητες στην υπάρχον λάσπη περιμετρικά της επισκευής θα βοηθήσει. Η μελέτη και το ΥΠΠΟ είναι υποχρεωτικά και για μένα. Το γεγονός οτι δεν είναι κάτι που συνηθίζετε έχει να κάνει με το γεγονός οτι οι αρχιτέκτονες δεν έχουν καλή επαφή με τα υλικά.

[ss_sk]

Θα παρακαλούσα/ευχόμουν τα μέλη που συμμετείχαν (ή θα συμμετάσχουν) στη συζήτηση να είναι εμπράκτως γνώστες μεθοδολογιών αποκατάστασης/συντήρησης δηλ. κατέχοντες αντιστοίχων μεταπτυχιακών. Τα εμπειρικά ή άλλα εφόδια καλό να μην τα βάλουμε στην εξίσωση...μεγάλοι άνθρωποι είμαστε και, υποτίθεται, επιστήμονες.

 

...οι αρχιτέκτονες δεν έχουν καλή επαφή με τα υλικά.

 

Στα μεταπτυχιακά αποκαταστάσεων, εσωτερικού ή/και εξωτερικού, η κάθε ειδικότητα μπορεί μεν στην πορεία να διαλέγει διαφορετικούς τομείς αλλά στην αρχή παρακολουθεί κοινά μαθήματα. Αυτονόητο ότι η επιλογή των υλικών ανήκει στα τελευταία!

[dratsiox]

Συμφωνώ με το AlexisPap για τα πρόσμικτα αν και μερικές φορές οι διάφορες υπηρεσίες το παρακάνουν, όπου στελεχώνονται όχι μόνο από αρχιτέκτονες και πολιτικούς μηχανικούς, αλλά και από αρχαιολόγους.

 

Η βασική αντίρρηση στη χρήση νέων-σύγχρονων υλικών είναι η αλλοίωση του χαρακτήρα της παραδοσιακής δόμησης του μνημείου (και εδώ πολλές φορές υπάρχει μεγάλη δόση υπερβολής), αλλά και του ότι πολλά από αυτά τα υλικά δεν είναι δοκιμασμένα μέσα στο χρόνο ως προς τη συνεργασία τους με υπόλοιπα υλικά (και κατά τη γνώμη μου αυτό είναι σημαντικότερο) π.χ. διαπνοή.Και αναφέρομαι σε διαστήματα πολύ μεγαλύτερα των δεκαετιών.

 

 

Θα παρακαλούσα/ευχόμουν τα μέλη που συμμετείχαν (ή θα συμμετάσχουν) στη συζήτηση να είναι (1) εμπράκτως γνώστες μεθοδολογιών αποκατάστασης/συντήρησης (2) δηλ. κατέχοντες αντιστοίχων μεταπτυχιακών. Τα εμπειρικά ή άλλα εφόδια καλό να μην τα βάλουμε στην εξίσωση...μεγάλοι άνθρωποι είμαστε και, υποτίθεται, επιστήμονες.

 

Τι είναι πάλι αυτό;Τι σόι "κουτάκια" βάζουμε στη δουλειά μας πάλι;

Το (1) δε συμβαδίζει απαραίτητα με το (2).

Το ότι διδάχθηκα π.χ. διαχείριση απορριμάτων ένα εξάμηνο στη σχολή δε με κάνει ειδικό στο θέμα, έστω και αν ήταν σε μεταπτυχιακό επίπεδο.

Με άλλα λόγια η γνώση δεν κερδίζεται μόνο μέσα στο πανεπιστήμιο, αλλά και διαβάζοντας βιβλιογραφία,αρθρογραφία και εκπονώντας έργα.

[ss_sk]

...Με άλλα λόγια η γνώση δεν κερδίζεται μόνο μέσα στο πανεπιστήμιο, αλλά και διαβάζοντας βιβλιογραφία,αρθρογραφία και εκπονώντας έργα.

 

Πάσο! Φαντάζομαι βέβαια να υπάρχει και κάποιος έγκυρος τρόπος πιστοποίησης της αποκτώμενης γνώσης όπως π.χ. η επισύναψη στο βιογραφικό και της απόδειξης αγοράς της σχετικής...βιβλιογραφίας. Αλλά δεν έχω διαβάσει το νέο νομοθέτημα για τη "δια βίου μάθηση" οπότε δεν ξέρω.

 

Μόνο το "εκπονώντας έργα" δε μου άρεσε...σε trial and error μου κάνει...άγριο πράμα.

 

 

υγ. δεν έχω τέτοιο μεταπτυχιακό.

[AlexisPap]

Καλά, εδώ δεν αποδεικνύουμε την βασική μας επιστημονική ειδικότητα, θα έχουμε διαπίστευση για το μεταπτυχιακό που τελειώσαμε και την πολύ ειδική κατεύθυνση που επιλέξαμε;

 

Ας κρατήσουμε ως αρχή το ότι απαιτείται μελέτη, η οποία θα υποδείξει τον κατάλληλο τρόπο επέμβασης. Παρά ταύτα, δεν βλάπτει το να πει ο καθείς την ιδέα που μπορεί να έχει.

 

Γενικά στον χώρο της αποκατάστασης μνημείων υπάρχει συντηρητική προσέγγιση σε νέα υλικά και μεθόδους. Ένας από τους πολλούς λόγους είναι ότι έχουμε εμπειρία από τραγικά λάθη του παρελθόντος -εφαρμογής νέων υλικών και μεθόδων- τα οποία δεν θέλουμε να επαναλάβουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιούνται στα επισκευαστικά κονιάματα πρόσθετα. Γενικά όμως υπάρχει η τάση να επιτυγχάνονται οι επιθυμητές ιδιότητες με "παραδοσιακές συνταγές" (ας μου επιτραπεί ο όρος) και με απλές μεθόδους κατεργασίας...

[Directionless]

Συγγνώμη για την παρέμβαση : θα ήθελα πολύ να απαντήσω στο συγκεκριμένο τόπικ (με παραδείγματα κ από ξένη βιβλιογραφία, κατά προτίμηση ιταλική που για μένα είναι η τοπ σε τέτοια θέματα) αλλά α) έχω ως κανόνα (πια) να μην απαντώ σε ιδιώτες ή μη μηχανικούς (ακριβώς επειδή πολλοί από αυτούς είναι κ αχάριστοι, μπαίνουν, ποστάρουν, λαμβάνουν απαντήσεις και δεν λένε ούτε ένα "ευχαριστώ" κ έτσι πια, χρησιμοποιώ το φόρουμ μόνο για ανταλλαγές απόψεων μεταξύ συναδέλφων), β) τον τελευταίο καιρό παρατηρώ μικρή συμμετοχή σε απλά ερωτήματα που θέτω (Ν.3843 π.χ.). Έτσι θεωρώ κ εγώ με τη σειρά μου, ότι κάπου πρέπει να "φρενάρω" κ να λειτουργήσω αντίστοιχα.

 

Συγγνώμη κ πάλι για την παρέμβαση, αν θεωρείτε ότι χαλάω τη ροή της συζήτησης, παρακαλώ να διαγράψετε την παρούσα δημοσίευσή μου.

[Ροδοπουλος]

Ασ κάνω μια παράθεση η οποία μπορεί να βοηθήσει το θέμα καθώς και να ξεδιαλύνει την δυσκολία του εγχειρήματος. Μιλάμε για συντήρηση λάσπης. Δείτε οτι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

 

http://www.civil.uminho.pt/masonry/Publications/Historical%20constructions/page%20353-362%20_28_.pdf

 

http://www.eu-artech.org/files/Ext_ab/candeias.pdf

 

https://lirias.kuleuven.be/bitstream/123456789/76818/1/Study_of_ancient_mortars.pdf

 

http://www.arcchip.cz/w09/w09_waldum.pdf

 

http://www.arcchip.cz/w09/w09_palomo.pdf

[dratsiox]

@ss_sk

Το ύφος της απάντησής σου σε χαρακτηρίζει απόλυτα νομίζω και ακολούθησα την προβλεπόμενη οδό.

 

Όσο για το trial and error οι αγαπητοί και γνώστες και με τη βούλα συνάδελφοι Directionless,AlexisPap και mkalliou μπορούν να σε διαβεβαιώσουν ότι κυρίως σε αυτά τα έργα δοκιμάζουμε!

 

Π.χ. όταν παράγουμε ένα ένεμα (ένα παχύρρευστο μείγμα το οποίο ρέει μέσα στο σώμα της τοιχοποιίας και επουλώνει τις ρωγμές της), η δοκιμή γίνεται σε τμήμα της κατασκευής και στη συνέχεια ελέγχουμε να δούμε εάν και κατά πόσο αυτό επιτέλεσε το έργο του (φαινόμενα έκπλυσης, εξίδρωσης κ.τ.λ.)

 

Έναν ακόμη παράδειγμα είναι όταν αρμολογούμε (δηλαδή όταν ξύνουμε τον αρμό της τοιχοποιίας και στη συνέχεια τον αντικαθιστούμε με νέο για να αυξήσουμε την αντοχή της) όπου και πάλι δοκιμάζουμε σε τμήμα της κατασκευής για να δούμε αν ακόμη και το χρώμα του αρμολογήματος είναι κατάλληλο και αν προσβάλλει ή όχι το μνημείο.

[Directionless]

Επιβεβαιώνω τα λεγόμενα (κ λίγα λες dratsiox).