Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ηλεκτρόλυση (Δίκτυο θέρμανσης με χαλκό και σίδηρο)


bobomastoras

Recommended Posts

Πολύ "μούφα" το site τους. Όπως το βλέπω είναι μια προέκταση με εσωτερική πλαστική επένδυση. Μάλλον αυξάνει την απόσταση μεταξύ των δύο υλικών, προκαλώντας αύξηση της φαινόμενης αντίστασης του ηλεκτρολύτη.

Link to comment
Share on other sites

  • Απαντήσεις 80
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Με αυτή την έννοια κάθε ορειχάλκινη βάνα (δεν γίνεται κάθοδος ως προς το χάλυβα ούτε άνοδος ως προς το χαλκό) είναι διηλεκτρικός σύνδεσμος!!! :P (αυξάνει την αντίσταση του ηλεκτρολύτη, ενώ η ίδια δεν διαβρώνεται)

Link to comment
Share on other sites

Γιατί αυξάνει την αντίσταση; ναι μεν η ίδια δεν διαβρώνεται, αλλά λειτουργεί ως ηλεκτρόδιο... δεν είναι μονωτής ως προς τον ηλεκτρολύτη...

Link to comment
Share on other sites

Έχεις δίκιο. Τα ηλεκτρόνια δεν είναι απαραίτητο να "διοχετευτούν" προς τον ηλεκτρολύτη μέσω του χαλκού. Η βάνα λειτουργεί σαν αγώγιμη προέκταση του χαλκού...

Link to comment
Share on other sites

@miltos, για τον συνδεσμο.

 

Αγνοησε αυτα που γραφονται στην ιστοσελιδα.

Για να καταλαβεις πως δουλευει αυτο το μαραφετι πρεπει να ξερεις οτι η πυκνοτητα ρευματος (ρευμα / επιφανεια) απο την εσωτερικη πλευρα των σωληνων μειωνεται με την αποσταση απο την περιοχη της επαφης. Σε αποσταση περιπου 10 cm απο την επαφη η πυκνοτητα ρευματος υποτετραπλασιαζεται. Αυτο το μαραφετι λοιπον δεν κανει τιποτε αλλο παρα να απομακρυνει τα δυο μεταλλα. Ασφαλως δεν εξαλειφει το φαινομενο, αλλα το περιοριζει. Αν προσεξεις το pdf (στον δευτερο συνδεσμο που εχεις) θα δεις οτι αφʼ ενος στην πρωτη σελιδα γραφει στα benefits ʽʼminimize joint corrosion...ʼʼ και αφετερου στην σελιδα με τις διαστασεις στην ½ʼʼ το μηκος του μαραφετιου ειναι 76 mm (που ειναι κοντα στα 10 cm που ανεφερα παραπανω) και στις 4ʼʼ φτανει τα 15,2 cm. Οπως αντιλαμβανεσαι δεν προκειται για μονωτικο συνδεσμο με την απολυτη εννοια του ορου αλλα για αποστατη.

Link to comment
Share on other sites

Στην κυριολεξία, δηλαδή, διηλεκτρικός σύνδεσμος, και όχι μονωτικός σύνδεσμος (όπως ήταν ένα άλλο εξάρτημα που είχε ένα μονωτικό ανάμεσα στα δίαφορετικά μέταλλα)

Link to comment
Share on other sites

Ότι ακριβώς είπε και ο Αλέξης δηλαδή!

 

Ναι, τωρα που τα ξανακοιταω, το ειχε καλυψει ο Αλεξης, οποτε ζηταω συγνωμη για την παρεμβολη.

 

Στην κυριολεξία, δηλαδή, διηλεκτρικός σύνδεσμος, και όχι μονωτικός σύνδεσμος ...

 

Ο ορος ''διηλεκτρικος συνδεσμος'' με παει αλλου και θα τον απεφευγα. ''Αποστατης'' ειναι πιο ''ουδετερο''.

Link to comment
Share on other sites

Σκέφτομαι το εξής: Αν 10cm ηλεκτρολύτη παίζουν ρόλο, τότε τα ανόδια πρέπει να τοποθετούνται εκεί που γίνεται η αλλαγή του υλικού. Στη μια πλευρά να βιδώνει χαλκός και στην άλλη χάλυβας. Σε μια εγκατάσταση συνήθως θα πρέπει να τοποθετούνται πάνω από ένα ανόδιο.

Link to comment
Share on other sites

Δοθέντος ότι η αντίσταση των μεταλλικών αγωγών του δικτύου είναι μηδαμινή, όλα τα μεταλλικά μέρη έχουν το αυτό δυναμικό και η εξέλιξη της διάβρωσης εξαρτάται αποκλειστικά από την αντίσταση του ηλεκτρολύτη.

 

Στο σπίτι μου, μετράω αντίσταση 1MΩ/m σε "τουμπόραμα" Φ16 με ζεστό νερό (σε κυκλοφορία) και 3ΜΩ/m με κρύο νερό (σε στάση). Κι επειδή μετράω 200mV από το χαλύβδινο σώμα στον ορειχάλκινο συλλέκτη, σημαίνει ότι αν βραχυκύκλωνα σώμα με συλλέκτη θα είχα ρεύμα 200nA. (το πολύμετρο μετράει 0,1μΑ)

 

Με τέτοιο ρεύμα προφανώς χρειάζεται πολύς χρόνος για να υπάρξει εμφανής διάβρωση. (για 1gr Fe απαιτούνται 2*0,001/(26*1,66Ε-27*6,24Ε18=7426Cb=2Ah --> δηλαδή 10Μh ή 1141χρόνια)

 

Επομένως η διάβρωση είναι καθαρά τοπικό φαινόμενο και απαιτεί να υπάρχει πολύ μικρή διαδρομή εντός του ηλεκτρολύτη. (για να χαθεί 1gr Fe σε 20 χρόνια πρέπει η διαδρομή των ιόντων μέσα στον ηλεκτρολύτη να είναι μόλις 17mm)

 

Στα συστήματα κεντρικής θέρμανσης το ανόδιο τοποθετείται στα επιστρεφόμενα, πριν τον λέβητα, προφανώς επί του χαλύβδινου τμήματος του δικτύου. Έχω την αίσθηση ότι τοποθετείται, όχι για να προστατέψει το σύστημα όταν το νερό είναι ακίνητο, αλλά μόνο όταν δουλεύει ο κυκλοφορητής. Τα επιστρεφόμενα έρχονται σε επαφή με το Mg αφήνουν δύο e-, παίρνουν ένα Mg++ και εισέρχονται στον λέβητα. Επειδή είναι πλέον γεμάτα ανιόντα Μg++ δεν ευνοείται η εξαγωγή από τον χάλυβα του λέβητα και των σωληνώσεων ιόντων Fe++.

 

Βεβαίως όταν το νερό φτάσει στις χαλκοσωλήνες θα πάρει e- και θα αποθέσει Μg (ή ο,τι άλλο, είναι θέμα χημείας). Άρα όταν θα εισέλθει στα σώματα, τα σώματα θα είναι απροστάτευτα... ίσως όμως για την προστασία των σωμάτων να είναι αρκετά τα λιγα εκατοστά από το βανάκι... τί λέτε;

 

ΥΓ: όλα τα νούμερα βασίζονται στις μετρήσεις που έκανα στο δίκτυο του σπιτιού μου, δεν νομίζω ότι είναι γενικά αποδεκτά...

  • Upvote 1
Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.