Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Αρθρογραφία

    Αρθρογραφία

    516 ειδήσεις in this category

    1. Αρθρογραφία

      Engineer

      O ψηφιακός μετασχηματισμός μπορεί να έχει εξελιχθεί σε ένα καίριο μήνυμα για την παγκόσμια οικονομία τα τελευταία χρόνια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι βασικοί κλάδοι έχουν σπεύσει να υιοθετήσουν νέα μοντέλα λειτουργίας που να αξιοποιούν τις λύσεις που προσφέρουν οι ψηφιακές τεχνολογίες. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο κατασκευαστικός κλάδος. Γεγονός που ενδεχομένως να μοιάζει λίγο παράδοξο αν αναλογιστεί κανείς ότι από τις πρώτες κατηγορίες επαγγελματιών που απέκτησαν υπολογιστή τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 ήταν αυτές των αρχιτεκτόνων και των πολιτικών μηχανικών!
      Η πραγματικότητα είναι πως ο κατασκευαστικός κλάδος μόλις τώρα έχει αρχίσει να σπεύδει να ανέβει στο κύμα του ψηφιακού μετασχηματισμού. «Ο κλάδος έχει μείνει πολύ πίσω» σημειώνει στο 2045.gr ο δρ. Γιώργος Καπογιάννης, καθηγητής στο παράρτημα του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ που έχει έδρα στην πόλη Νίγκμπο της Κίνας και ο οποίος ασχολείται εκτενώς με το θέμα της αξιοποίησης των ψηφιακών τεχνολογιών στις κατασκευές, ιδίως με τον τομέα του αποκαλούμενου ΒΙΜ (Building Information Modelling). «Η μόνη εξαίρεση είναι η Κίνα όπου έχει κάνει σημαντικά βήματα προς τα εμπρός στον συγκεκριμένο τομέα».
      Από την άλλη πλευρά, τα τελευταία χρόνια δείχνει να υπάρχει μεγαλύτερη κινητικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο, αν και στην Ελλάδα τα βήματα είναι πολύ πιο αργά. Οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες αρχίζουν να κατανοούν τα οφέλη ιδίως στον τομέα της αυτοματοποίησης των διαδικασιών, ενώ υπάρχουν και συζητήσεις ακόμη και για τη χρήση ρομπότ στην κατασκευή κτιρίων. Το πρόβλημα, όπως εξηγεί ο δρ. Καπογιάννης δεν είναι άλλο από την κουλτούρα των εργαζομένων που πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης τους προκειμένου να αξιοποιήσουν τα οφέλη των ψηφιακών τεχνολογιών όσον αφορά και τα κατασκευαστικά projects.
      Τρόποι αξιοποίησης
      Πως μπορούν, όμως, οι ψηφιακές τεχνολογίες να χρησιμοποιηθούν στον κατασκευαστικό κλάδο. Μία σημαντική λύση είναι το ΒΙΜ, ένα σύμπλεγμα διαδικασιών όπου μέσω της ενσωμάτωσης της τεχνολογίας βοηθάει τους χρήστες, συμπεριλαμβανομένων των πελατών να λάβουν αποφάσεις, να προβλέπουν τεχνικές ανωμαλίες με κέρδη/έξοδα του έργου ή ακόμα και να μπορούν να δουν τη λειτουργία των κτιρίων ή των έργων σε πραγματικό ιδεατό χωροχρόνο.
      Σύμφωνα με το δρ. Καπογιάννη ένα μεγάλο θέμα είναι πως τεχνολογίες όπως το ΒΙΜ δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν αν οι κατασκευαστικές εταιρείες δεν συνδέσουν τις διαδικασίες κατασκευής των έργων με τις ανάγκες του πελάτη. Πολλές φορές μάλιστα θεωρείται πως μια απλή τρισδιάστατη απεικόνιση ενός κτιρίου είναι ΒΙΜ, αλλά στην ουσία είναι ένα απλό 3D μοντέλο. Επιπλέον, υπάρχουν ζητήματα με τη συγκέντρωση δεδομένων και τη διάθεση τους μέσω cloud υποδομών. Έναν τομέα όπου αναμένεται να δώσει πολλές λύσεις το 5G.
      Από εκεί και πέρα, υπάρχουν διάφοροι τομείς όπου οι εφαρμογές πληροφορικής μπορούν να βοηθήσουν τον κατασκευαστικό κλάδο.
      Ένα πρώτο παράδειγμα είναι η συλλογή δεδομένων.  Η συλλογή δεδομένων καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου (σχεδίαση – κατασκευή – χρήση) επιτυγχάνεται με χρήση διάφορων μέσων όπως μη επανδρωμένα μέσα (drones), σαρωτή λέιζερ με νεφελώδη σημεία για τη σάρωση (σάρωση έως 1.000.000 σημεία /δευτερόλεπτο), φωτογραφίες γεωγραφικού σήματος κτλ. Δεδομένα συλλογής μπορεί να είναι η  εικόνα, ο ήχος κειμένων ή περιβάλλοντος κτλ.
      Ένα δεύτερο είναι η χρήση βάσεων δεδομένων, μέσω των οποίων επιτρέπεται σε όλα τα μέλη ενός έργου να έχουν πρόσβαση στα απαραίτητα δεδομένα ανεξάρτητα με τη τοποθεσία τόσο του έργου όσο και των βασικών συντελεστών αυτού. Ένας τομέας όπου μπορεί να αξιοποιηθεί και το blockchain.
      Το 5G μπορεί να βοηθήσει στη μεταφορά δεδομένων, ο όγκος των οποίων είναι τεράστιος. Πρακτικά, χωρίς το 5G είναι εξαιρετικά δύσκολο να συγκεντρωθούν τα δεδομένα που αφορούν ένα κατασκευαστικό έργο, ιδίως αν είναι μεγάλο. Σε δεύτερο επίπεδο τα δίκτυα 5ης γενιάς προσφέρουν περισσότερες δυνατότητες άμεσης πρόσβασης σε αυτά τα data.
      Ουσιαστικά, μιλάμε για τη δημιουργία μίας «νέας πληροφορίας» όπως την αποκαλεί ο δρ. Καπογιάννης. Αυτή η «νέα πληροφορία που δημιουργείται μπορεί να διαμοιραστεί μεταξύ των μελών με την χρήση καταλλήλων λογισμικών τα οποία επιτρέπουν είτε την επίλυση τεχνικών προβλημάτων είτε την ανίχνευση/εντοπισμό τόσο σε επίπεδο σχεδίασης όσο και σε κατασκευαστικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο διαχείρισης του ακινήτου. Οι πληροφορίες αυτές και τα αντίστοιχα δεδομένα αποθηκεύονται για περαιτέρω χρήση στο μέλλον είτε για την διαχείριση ακινήτου (περιουσιακό στοιχείο) είτε για αλλαγή χρήσης του ακινήτου (περιουσιακό στοιχείο). Ως εκ τούτου είναι αναγκαία η μεταφορά των δεδομένων από την εφοδιαστική αλυσίδα ενός κατασκευαστικού έργου γιατί χωρίς αυτά, το έργο δε μπορεί να ολοκληρωθεί.
      Αντίστοιχα απαιτείται και ομογενοποίηση των διαφόρων δεδομένων έτσι ώστε τα τρισδιάστατα μοντέλα πληροφορίας που δημιουργούνται (3D Information Models) να είναι υψηλής ποιότητας, με υψηλή ευκρίνεια και προσβασιμότητα από οποιαδήποτε συσκευή ή ακόμη και μέσω εφαρμογών που αξιοποιούν τεχνολογίες όπως είναι η εικονική πραγματικότητα (VR), η επαυξημένη πραγματικότητα ή το mixed reality (MR).
      Έχοντας τα δεδομένα, μπορείς να τα επεξεργαστείς και στη συνέχεια να τα αξιοποιήσεις περαιτέρω μέσω και εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης, ώστε να φθάσεις στη λήψη των βέλτιστων αποφάσεων. Η λήψη αποφάσεων βασίζεται τόσο στην πληροφορία όσο και στη γνώση (εμπειρική ή μη) και ο στόχος είναι να βοηθήσει τον ιδιοκτήτη να έχει μια καλύτερη και ολιστική άποψη ενός ακινήτου για το πως θα μπορέσει να αξιοποιηθεί καλύτερα (διαχείριση ακίνητης περιουσίας αλλά και επένδυσης).
      Τα εργαλεία που υπάρχουν
      Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα να έχουμε φθάσει στη δημιουργία ορισμένων εργαλείων και νέων κατηγοριών εφαρμογών. Μία από αυτές, όπως εξηγεί ο κ. Καπογιάννης, είναι η έξυπνη διαδραστική σχεδίαση νέων έργων ή ακόμα και έργων που υπάρχουν ήδη. Η έξυπνη διαδραστική σχεδίαση έργων γίνεται χρησιμοποιώντας καινοτόμες τεχνολογίες όπως συνεργατικά εργαλεία σχεδίασης, το gamification της σχεδίασης, την προσομοίωση της κατασκευής του τελικού παραδοτέου αλλά και της λειτουργίας του .
      Μία δεύτερη κατηγορία είναι τα διαδραστικά συνεργατικά εργαλεία, τα οποία επιτρέπουν τη συμμετοχή όλων των μελών ενός έργου, ανεξάρτητα τη τοποθεσία του έργου. Η ανταλλαγή πληροφορίας επιτρέπεται με βάση το διεθνές πρωτόκολλο ISO19650 για το κατασκευαστικό κλάδο.
      Τέλος, φθάνουμε στην κατηγορία που έχει τίτλο «Διαχείριση Τεχνικού Κατασκευαστικού Έργου”. Η εξ’ αποστάσεως Διαχείριση Τεχνικού Κατασκευαστικού Έργου με την χρήση ανάλογου λογισμικού ή υπηρεσίας (cloud based) επιτρέπει καλύτερο έλεγχο του έργου στα διάφορα στάδια: σχεδιασμό – κατασκευή – παράδοση  – λειτουργία του ακινήτου (κτίριο, γέφυρα, έργα υποδομής, υπόγεια έργα κλπ).
      Τι γίνεται στην κατασκευή
      Αν πάμε τώρα στον τομέα της κατασκευής, κατά τη διάρκεια αυτής, μπορούμε να μιλάμε πλέον για παρακολούθηση του έργου με χρήση ρομπότ σε ομαλό και σε ανώμαλο έδαφος όπως είναι η οικοδομή. Το ρομπότ μπορεί να έχει δεχτεί δεδομένα από κάμερα, ήχο αλλά και από άλλους αισθητήρες. Τα παραπάνω δεδομένα μπορούν να αποσταλούν είτε μέσω απλού ασύρματου δικτύου ή μέσω τηλεπικοινωνιακών δικτύων 5G λόγω του μεγάλου όγκου δεδομένων όπου συλλέγονται.
      Rear view of construction workers discussing building process Αυτά τα δεδομένα αποθηκεύονται σε ασφαλείς βάσεις δεδομένων, ενώ μπορούν να ανακτηθούν για περαιτέρω επεξεργασία στοχεύοντας τη δημιουργία νέων πληροφοριών οι οποίες είναι χρήσιμες για το τελικό χρήστη ή άλλα μέλη της ομάδας. Οι πληροφορίες που δημιουργούνται διαμοιράζονται μεταξύ των μελών και με χρήση καταλλήλων λογισμικών επιτρέπεται η επίλυση τεχνικών προβλημάτων είτε η ανίχνευση/εντοπισμός τόσο σε επίπεδο σχεδίασης όσο και σε κατασκευαστικό επίπεδο. Οι πληροφορίες αυτές και τα αντίστοιχα δεδομένα αποθηκεύονται για περαιτέρω χρήση στο μέλλον είτε για την διαχείριση ακινήτου (περιουσιακό στοιχείο) είτε για αλλαγή χρήσης του ακινήτου (περιουσιακό στοιχείο).
      Τι γίνεται στη λειτουργία
      Το επόμενο βήμα αξιοποίησης αφορά την περίοδο λειτουργίας ενός ακινήτου. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας ενός ακινήτου (διαχείριση περιουσιακού στοιχείου) τα δεδομένα που μπορούν να συλλεχθούν αφορούν παραμέτρους, όπως θερμοκρασία, μέτρηση κατανάλωσης ενεργείας  – νερού – γκαζιού, ασφάλειας του ακινήτου κτλ . Αυτά μπορούν να βοηθήσουν το ένοικο ή τον ιδιοκτήτη να καταλάβει καλύτερα τη συμπεριφορά του ακινήτου και να αντιληφθεί εκ των προτέρων αλλαγές, προβλήματα αλλά και τη δυνατότητα αλλαγής της χρήσης του ακινήτου π.χ. από κατοικία σε εμπορικό ή ακόμα αν αυτό επιτρέπεται για χώρο εστίασης (αλλαγή εμπορικής χρήσης).
      Επίσης, ο επιμέρους έλεγχος του κόστους θα είναι ποιο εύκολος (CAPex, OPex) με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης αλλά και άλλων εργαλείων ή τεχνολογιών.
      Πρακτικά, το κλειδί είναι τα δεδομένα και σε αυτή την περίπτωση. Τα εργαλεία και οι τεχνολογίες υπάρχουν μεν, αλλά οι εταιρείες του κατασκευαστικού κλάδου και γενικότερα όσων ασχολούνται με το χώρο των κατασκευών θα πρέπει να κάνουν τα δικά τους ψηφιακά βήματα. Και το κυριότερο να αλλάξουν νοοτροπία.
      Δημήτρης Μαλλάς
    2. Αρθρογραφία

      Engineer

      Η ατμοσφαιρική ρύπανση πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γιατί προκαλεί 7 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους ετησίως σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και 600.000 παιδιών (David R. Boyd, ειδικός εισηγητής ΟΗΕ).
      Τα τελευταία 15 χρόνια γιατροί και επιστήμονες έχουν ανακαλύψει πολλές βλαβερές επιπτώσεις που έχει η ατμοσφαιρική ρύπανση στην υγεία (ιδιαίτερα οι εκπομπές άνθρακα). Η λίστα είναι μεγάλη και περιλαμβάνει καρδιαγγειακά προβλήματα, καρκίνο στον πνεύμονα και νευρολογικές διαταραχές περιλαμβανομένου του Αλτσχάιμερ.
      Για την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ελλάδα δεν έχουμε μακροπρόθεσμο σχεδιασμό αλλαγών και πρακτικά σχέδια εφαρμογής, παρά μόνο μελέτες , εδώ και εκεί, κάποιων Περιφερειών. Νομίζω πως είναι για όλες τις χώρες μια πρώτης τάξεως δικαιολογία να καθυστερούν δράσεις για την κλιματική αλλαγή, αφού σου λέει κάθε χώρα έχει διαφορετικές πηγές μόλυνσης.
      Κάθε χρόνο εμφανίζεται η είδηση «προς νέο ρεκόρ οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα» και όλοι επιστρέφουμε στην κανονικότητα. Όμως οι επιστήμονες του Global Carbon Project λένε ξεκάθαρα πως κατά μέσο όρο ένας άνθρωπος ευθύνεται κάθε χρόνο για περίπου 4,8 τόνους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από την καύση ορυκτών καυσίμων.
      Η πανδημία ανακουφίζει…
      Βάσει μελετών που δημοσίευσε το Euronews (Μάιος 2020) οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε όλο τον κόσμο μειώθηκαν κατά 7% σε σύγκριση με το Α’ εξάμηνο 2019 εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας Covid-19. Αλλά αυτή η (πρόσκαιρη) πτώση δεν μπορεί να διορθώσει την πολυετή καταστροφή που κάνουμε στο κλίμα.
      Πόσο περισσότερο για την Ελλάδα, που ενώ η παγκόσμια κοινότητα πιέζει για «πράσινες λύσεις» εμείς ονειρευόμαστε άντληση υδρογονανθράκων, μπας και σώσουμε τα οικονομικά μας. Όμως ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας αμφισβητεί τη σκοπιμότητα του προγράμματος ανάπτυξης υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, την ίδια ώρα που εμείς -υποτίθεται- πολεμάμε τα πλαστικά καλαμάκια! Βλέπετε πόσο εύκολο είναι να έχεις agenda conflict, δηλαδή να μην ξέρεις που πας και με ποιο σχέδιο;
      Η Ελλάδα χρειάζεται μια πράσινη ατζέντα. Τι πρέπει να γίνει;
      Οι κυβερνήσεις διαχρονικά, επί 40 χρόνια, ασχολήθηκαν αποσπασματικά με το φαινόμενο, τις πηγές μόλυνσης, τη διαχείριση απορριμμάτων, τα καθαρά καύσιμα και βεβαίως περάσαμε όλες τις παλινωδίες για τις καθαρές πηγές ενέργειας. Πολιτικοί, όπως ο Αντώνης Τρίτσης και ο Στέφανος Μάνος, «πολέμησαν» το νέφος, πολύ μπροστά για την εποχή τους, αλλά από τότε ξεχάστηκε το θέμα.
      Σήμερα στη χώρα μας κυριαρχεί ένας θόρυβος από ιαχές κατά των κακών ανεμογεννητριών, υπέρ των φωτοβολταϊκών (αν είναι επιδοτούμενα), αλλά πλάνο δεν έχουμε. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ακούγονται «too good to be true». Κομμάτια της πράσινης ατζέντας φαίνεται να κάνει μεγάλη προτεραιότητά του το Υπουργείο Περιβάλλοντος (απορρίμματα, πλαστικό, δάση), αλλά δεν αρκεί.
      Η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα προκύπτει από πάρα πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες και εξίσου βιομηχανίες/αγορές, που πρέπει όλες και όλοι να συντονιστούν σε μία κοινή προσπάθεια, αν θέλουμε να βοηθήσουμε την παγκόσμια προσπάθεια να αναστραφεί η κλιματική αλλαγή.
      Η καρδιά του προβλήματος: ευθυνόμαστε όλοι μαζί
      Η καρδιά του προβλήματος είναι η εξής: παράλληλα, πολλές βιομηχανίες εισφέρουν αρνητικά στη μόλυνση της ατμόσφαιρας. Για να οδηγηθούμε σε καθαρότερη εποχή, πρέπει όλοι αυτοί να κάνουν αλλαγές στο μοντέλο τους, επενδύοντας χρήμα, καινοτομία, ηθική.
      Όταν η Burger King ανακοινώνει πως θα ταίζει λεμονόχορτο τις αγελάδες της, ώστε να εκλύουν λιγότερες εκπομπές διοξειδίου – από μόνη της δεν φτάνει. Γιατί πρέπει όλοι οι κτηνοτρόφοι να το εστερνιστούν και να ακολουθήσουν καλά παραδείγματα. Για να μην πάμε στο θέμα, πόσο κρέας καταναλώνουμε και πόσο πιέζουμε την παραγωγική διαδικασία, που μολύνει περισσότερο, απλά για να έχουμε όλα τα αγαθά μας στο supermarket.
      Όλα συνδέονται μεταξύ τους και όλοι οι κλάδοι έχουν θέμα… Άρα, δεν μπορεί να «κυνηγάς» έναν επαγγελματικό χώρο, χωρίς να κάνεις κάθετες και οριζόντιες πολιτικές σε όλους. Η καμινάδα ενός παλιού εργοστασίου,οι εκπομπές των παλιών αυτοκινήτων που αποφεύγουν το ΚΤΕΟ, η καύση καλλιεργειών καρπών, τα χιλιάδες ταξί, η αύξηση βοσκοτόπων έναντι δασών, οι βιομηχανίες σιδήρου, η ένταση της αγροτικής παραγωγής με ντίζελ και βαριά μηχανήματα που δεν αντικαθίστανται από τεχνολογία. Οι ενεργοβόρες βιομηχανίες ευθύνονται κατά 73,2% για τις παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου άνθρακα.
      Δεξιά: Εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ανά κλάδο/βιομηχανία – Αριστερά: Ποσοστά ανά υποκατηγορία στον τομέα της ενέργειας.
      Πηγή: https://www.visualcapitalist.com/a-global-breakdown-of-greenhouse-gas-emissions-by-sector/ Όλα συνδέονται ως ένα θέμα: κλιματική αλλαγή, gas emissions, μόλυνση
      Πολλοί παγκόσμιοι ηγέτες και διεθνείς οργανισμοί χτυπούν το καμπάνακι εδώ και χρόνια, αλλά καμμία εθνική κυβέρνηση ή κοινωνία δεν νοιάζεται πολύ. Η κλιματική αλλαγή έχει γίνει ‘debate of hoaxes’ και οι υποστηρικτές ή οι κατακριτές της …απλά μας κάνουν να χάνουμε χρόνο, να μην καταλαβαίνουμε που βρίσκεται η αλήθεια, και άρα να αναβάλλονται οι ουσιαστικές δράσεις.
      Με το που δούμε ένα βίντεο, όπως το παρακάτω, ή ντοκυμαντέρ παίρνουμε θέση βάσει προσωπικών προκαταλήψεων, χωρίς να μπαίνουμε στην ουσία. Ενώ το Leonardo DiCaprio Foundation χρηματοδοτεί 35 καινοτόμα projects για την προστασία οικοσυστημάτων και ειδών που τείνουν προς εξαφάνιση, εμείς μπορεί να μείνουμε στο επιφανειακό.
      Είναι σίγουρο πως για να μειωθούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, πρέπει χιλιάδες βιομηχανίες, εταιρίες και δημόσιοι οργανισμοί να κάνουν άμεσα «πράσινες αλλαγές». Αλλαγές που θα μειώσουν το αρνητικό αποτύπωμα, ώστε να μας αντέξει λίγο παραπάνω ο πλανήτης. Και επειδή όλα συνεισφέρουν σε αυτό το σχέδιο, όλα είναι άμεσες προτεραιότητες: χώροι πρασίνου, απαγόρευση εξορύξεων, καθαρισμοί πολεοδομικών ενοτήτων, καθαρά εργοστάσια, μείωση πλαστικών, πολιτική επιδότησης μόνο καθαρής ενέργειας.
      “The surest path to safe streets and peaceful communities is not more police and prisons, but ecologically sounds economic development. And that same path can lift us to a new, green economy – one with the power to lift people out of poverty while respecting and repairing the environment. – Van Jones”
      Αν δεν έχουμε ψάξει τις λύσεις, πως θα τις αναδείξουμε;
      Η Ελλάδα είναι μια χώρα ακόμη, από τις πολλές, που λέει μεν πως θα ήθελε καθαρή ενέργεια, αλλά χρειάζεται πολλά χρόνια για να το πετύχει. Η δέσμευση της οικονομίας από τους υδρογονάνθρακες και την παραγωγή ή εισαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από μη-«πράσινες» πηγές κοστίζει πολύ αρνητικά στο μέλλον μας. Υπάρχουν καλά παραδείγματα σε όλη την Ευρώπη, αλλά είναι ακόμη λίγα.
      Αν πριν από λίγα χρόνια μας έλεγε κάποιος, πως μπορούμε να παίρνουμε ηλεκτρική ενέργεια από τα φυτά, θα απαντούσαμε «ε, αυτά δεν γίνονται». Και όμως, από το 2017 η Bioo (πρώην Arkybne Tech) παράγει πρακτική καινοτομία δίνοντας στον κόσμο ηλεκτρισμό από τη φύση. Καλά το καταλάβατε, μια πολυεθνική ομάδα νέων που ενώθηκαν στη Βαρκελώνη …ονειρεύονται, ψάχνουν, δημιουργούν, και αλλάζουν τον κόσμο μας. Η τεχνολογία τους μετατρέπει τα φυτά σε διακόπτες και άρα φορτίζουμε συσκευές και όλα τα installations τους «ζωντανεύουν».
      Άλλο ένα μάθημα για τη χώρα μας: Βαρκελώνη, η πόλη που διεκδικεί κάθε χρόνο 200 projects καινοτομίας και συγκεντρώνει ταλέντο, μυαλά και επιχειρήσεις που θέλουν να πάνε σε νέους δρόμους. Η Bioo είναι συγχρηματοδοτούμενη από το Horizon 2020 της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκτός από R&D κάνει εκπαίδευση στην ακαδημαϊκή κοινότητα και σε επιχειρήσεις.
      Η εταιρεία οραματίζεται να αλλάξει τις πόλεις μας και να δίνει μοναδικές εμπειρίες από τα Installations που κάνει σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Φανταστείτε τα φυτά γύρω μας να ενεργοποιούν μουσική, φώτα, ακόμη και τις οθόνες που έχουμε σε ένα κατάστημα ή μία εκδήλωση.
      Η Ελλάδα έχει μόνο να ωφεληθεί και να μάθει από διεθνείς συνεργασίες
      Η Allseas Group είναι μία από τις μεγαλύτερες υπεράκτιες κατασκευαστικές εταιρείες υποθαλάσσιων «pipelaying» έργων στον κόσμο, λειτουργεί γερανούς, εξειδικευμένα πλοία, τα οποία σχεδιάστηκαν εσωτερικά. Ιδρύθηκε το 1985 με γραφεία στο Châtel Saint-Denis της Ελβετίας, και στη Χάγη της Ολλανδίας.
      Φαντάζεστε, βαρύ «industrial service» με ιστορία και εξειδίκευση. Τι έκανε όμως την εταιρία, το Ιούλιο 2019, να εξαγοράσει τη μικρή (startup) εταιρία Bluerise, που είναι ειδικοί στην τεχνολογία Ocean Thermal Energy Conversion (OTEC); Λέγεται διαφοροποίηση, επέκταση σε νέες αγορές και κατανόηση των θεμάτων ενέργειας που απασχολούν την υφήλιο (άρα ευκαιρία ανάπτυξης σε νέο κλάδο). Γιατί η Bluerise ερευνούσε και ανάπτυξε την τεχνολογία OTEC εδώ και 9 χρόνια, σχεδιάζοντας συστήματα που χρησιμοποιούν τη φυσική διαφορά θερμοκρασίας στον ωκεανό μεταξύ κρύου νερού σε μεγάλα βάθη (5 ° C) και ζεστό επιφανειακό νερό (25 ° C) για την παραγωγή καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας!
      Απλώς η μικρή Bluerise που προσπαθούσε να κερδίσει proof-of-concept συμβόλαια, ανταγωνιζόταν μεγαθήρια όπως η Lockheed Martin, έκανε crowdfunding …μάλλον δεν είχε το δίκτυο, τη φήμη, και τα χρήματα να «κάνει scale». Θα βρείτε πολλά επεξηγηματικά βίντεο στο YouTube για το θέμα ενέργεια των ωκεανών (thermal power of oceans).
      Πώς μειώνουμε το αποτύπωμα της «κακής ενέργειας»;
      Μέχρι σήμερα για να σκάψουμε ένα τούνελ, να ανοιχτεί ένα μικρό ορυχείο, για να ιχνηλατήσουμε μια σπηλιά, ή να ανακαλύψουμε πηγές έπρεπε πρώτα να προηγηθούν κάποιοι επαγγελματίες-ήρωες, μετά να έρθουν οι μπουλντόζες, να περάσουν σωλήνες, να δώσουν φως, να μπουν οι γεωλόγοι, και όλες αυτές οι στρατιές …να καίνε ενέργεια, καύσιμα, και προσωπικά να διακινδυνεύουν τη ζωή τους.
      Η Σουηδική Inkonova μειώνει το αποτύπωμα ενέργειας, βοηθώντας μας να ανακαλύψουμε απρόσιτες  περιοχές και μη προσβάσιμα σημεία με τα drones της που χρησιμοποιούν 3D laser scan models, και real-time αποτύπωση. Έχουμε στο 1/5 του χρόνου, χωρίς κάψιμο καύσιμης ύλης, χωρίς κίνδυνο ζωών, ολογραφήματα απρόσιτων περιοχών.
      Όλοι μαζί. Ή θα πετύχουμε, ή θα οριστικοποιήσουμε την καταστροφή
      Η παγκόσμια θερμοκρασία ανεβαίνει ραγδαία. Κάποιοι ελπίζουν πως η ζήτηση πετρελαίου θα μειωθεί ραγδαία έως το 2050, αφού μειώνονται και τα κοιτάσματα. Η στροφή σε μια πράσινη οικονομία είναι αναγκαία. Αλλα οι βιομηχανίες είναι ανέτοιμες και φαίνεται πως δεν οδηγούνται σε αλλαγές με την καρδιά τους: αεροπορικές, εξορύξεις, μεταφορές, κτηνοτροφία, αστικός σχεδιασμός πόλεων.
      Γιατί υπάρχει ένα ισχυρό συμφέρον, που δεν είναι συνομωσία, αλλά παντού τριγύρω μας: κανείς σε ολόκληρη την υφήλιο δεν θέλει να αλλάξει όσα και ό,τι έκανε στην καθημερινή του δραστηριότητα, να «ξεβολευτεί» ή να χάσει μέρος των εσόδων που είχε…
      Γιατί η νέα οικονομία δεν απαιτεί μόνο να την ασπαστείς δημόσια (και απλά να λες τα ωραία τσιτάτα της), αλλά να επενδύσεις χρόνο, χρήμα, και ιδέες σε αυτή. Τόσο ο οδηγός της μεγαλούπολης, όσο και ο κτηνοτρόφος, ο πολιτικός και ο εργοστασιάρχης. ‘Η θα πετύχουμε όλοι μαζί σε αυτό, ή όλοι μαζί θα καταστρέψουμε σίγουρα τον πλανήτη μας.
       
       
       
    3. Αρθρογραφία

      Engineer

      Σεισμικές δονήσεις ξεκίνησαν να γίνονται αισθητές σε μία τεκτονική δομή ανάμεσα στην ανατολική Αφρική και τη Μαδαγασκάρη στις 10 Μαΐου 2018. Στις 15 Μαΐου το νησί Mayotte χτυπήθηκε από σεισμό 5.8 Ρίχτερ, με τους επιστήμονες γρήγορα να καταλαβαίνουν πως πρόκειται για ένα ηφαιστειακό γεγονός που παρόμοιο δεν είχαμε δει ξανά. Το επίκεντρο εντοπίστηκε 50 χιλιόμετρα ανατολικά του Mayotte. Αρκετοί γαλλικοί κυβερνητικοί οργανισμοί έσπευσαν να ερευνήσουν και το αποτέλεσμα τους άφησε με το στόμα ανοιχτό, αφού βρήκανε ένα υποθαλάσσιο βουνό το οποίο δεν υπήρχε εκεί λίγες μέρες πριν. Η δομή είχε ύψος 820 μέτρων από τον πυθμένα της θάλασσας.
       
      Τα ευρήματα των επιστημόνων δημοσιεύτηκαν πρόσφατα σε νέο paper. Η ομάδα ξεκίνησε να ερευνά την περιοχή το Φεβρουάριο του 2019 καλύπτοντας με σόναρ μία περιοχή 8.600 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ενώ ανέπτυξε και ένα δίκτυο σεισμόμετρων σε βάθος 3.5 χιλιομέτρων. Από το Φεβρουάριο έως το Μάιο ανιχνεύθηκαν 17.000 σεισμικά συμβάντα, ενώ 84 ήταν σε πολύ χαμηλές συχνότητες, πράγμα σπάνιο. Με τα δεδομένα οι επιστήμονες αναπαράστησαν τη δημιουργία του νέου ηφαιστείου, ξεκινώντας με μία ποσότητα μάγματος βαθιά στην ασθενόσφαιρα. Οι τεκτονικές διεργασίες προκάλεσαν ρωγμές στη λιθόσφαιρα, απελευθερώνοντας το μάγμα και προκαλώντας και άλλους σεισμούς. Τελικά το υλικό βρήκε το δρόμο του για τον πυθμένα της θάλασσας, όπου εξερράγη παράγοντας 5 κυβικά χιλιόμετρα λάβας και δημιουργώντας το νέο ηφαίστειο.


      Πρόκειται για τη μεγαλύτερη υποθαλάσσια έκρηξη που έχει σημειωθεί. Ο όγκος και η ροή της λάβας κατά το συμβάν είναι συγκρίσιμα με αυτά που παρατηρούνται στις μεγαλύτερες εκρήξεις της Γης. Μελλοντικά σενάρια μπορεί να συμπεριλαμβάνουν κατάρρευση της καλντέρας, υποθαλάσσιες εκρήξεις ή παράκτιες εκρήξεις. Μεγάλες ροές λάβας δείχνουν πως αυτό έχει συμβεί και στο παρελθόν. Από την ανακάλυψη του νέου ηφαιστείου έχει στηθεί ένα παρατηρητήριο για να παρακολουθεί τη δραστηριότητα σε πραγματικό χρόνο.
      Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Nature Geoscience.
    4. Αρθρογραφία

      tetris

      Ο 20ος και ο 21ος αιώνας γεννήθηκαν στο μυαλό του Νίκολα Τέσλα, ο οποίος γεννήθηκε σαν σήμερα στις 10 Ιουλίου του 1856. Και ήταν/είναι πολύ παράξενοι και ανατρεπτικοί αιώνες. Προηγουμένως ο 19ος αιώνας, στον οποίο ο Τέσλα πέρασε τη μισή -και αναμφίβολα πιο παραγωγική- ζωή του, υπήρξε αναμφίβολα ο «αιώνας της επιστήμης». Ένας αιώνας υψιπετών επιστημονικών και τεχνολογικών οραμάτων, εμφορούμενος από την ιδεολογία της επιστήμης που υποκαθιστούσε τη θρησκεία. Οι επιστημονικές προφητείες για ένα ουτοπικό μέλλον, όπου οι άνθρωποι θα ζούσαν καλύτερα, με πρωτοφανείς ανέσεις και δυνατότητες, μοχθώντας ελάχιστα, γοήτευε το συλλογικό φαντασιακό πολύ περισσότερο από τις θρησκευτικές χιλιαστικές προφητείες. Η επιστήμη γινόταν κατά κάποιο τρόπο μια «νέα θρησκεία» ή, πιο συγκεκριμένα, μια νέα «αυτοκρατορία». που επεκτεινόταν συνεχώς και σε όλα τα επίπεδα. Δεν υπήρχαν -ή έτσι τουλάχιστον φαινόταν- όρια στην επέκτασή της.
      Ένας πρωτοπόρος που εξερευνούσε νέα πεδία γνώσεων
      Ο Νίκολα Τέσλα δεν ήταν απλά ένα επιστημονικό «παιδί της εποχής του», γαλουχημένο με τη Νευτώνεια Φυσική και τις Εξισώσεις του Μάξγουελ. Ήταν ταυτόχρονα κι ένας «άνθρωπος του μέλλοντος»: ένας πρωτοπόρος επιστήμονας που εξερευνούσε νέα πεδία γνώσεων, παρήγαγε νέα τεχνολογία και οραματιζόταν τον κόσμο μας, όπως θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι. Ο Τέσλα ήταν ένα πολυσχιδές μυαλό, καλλιτεχνικό κι επιστημονικό ταυτόχρονα, και ένα ιδιοφυές εφευρετικό ταλέντο, που δεν μπορούσε να περιοριστεί εύκολα στα συμβατικά όρια της επιστήμης. Ίσως μόνον ο εκπληκτικός καλλιτέχνης κι εφευρέτης Λεονάρντο Ντα Βίντσι θα μπορούσε να συγκριθεί μαζί του. Δεν είναι εύκολο να περιορίσει κανείς τον πολυτάλαντο Τέσλα σε μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων. Για παράδειγμα ο Τέσλα δεν ήταν απλά ένας εφευρέτης. Το να αποκαλεί κανείς τον Τέσλα απλά «εφευρέτη» είναι σαν να λέει ότι ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ήταν απλώς ένας «ζωγράφος». Ο Τέσλα ήταν κάτι πολύ παραπάνω από ένας εφευρέτης. Ήταν ένας εξερευνητής νέων ηπείρων γνώσεων, ένας άνθρωπος που ανακάλυπτε νέες φυσικές αρχές και μόνον κατ’ ανάγκην υπήρξε εφευρέτης. Για τον ίδιο, μεγαλύτερη σημασία είχε η ανακάλυψη νέων φυσικών αρχών και λιγότερο η εφαρμογή τους στην πράξη, και ειδικά στο εμπόριο. Ήταν πάνω απ’ όλα ένας πρωτοπόρος εξερευνητής νέων αρχών της Φυσικής, ένας ανθρωπιστής επιστήμονας που οραματιζόταν ένα καλύτερο μέλλον για την ανθρωπότητα. Ένας άνθρωπος των θαυμάτων, για τον οποίο υπάρχουν ακόμη πολλά μυστικά που μένει να ξεκλειδωθούν…
      Οι ιδέες του Τέσλα συνεχίζουν να γοητεύουν, καθώς εκπέμπουν ακόμη και σήμερα μια απόκοσμη και μυστηριώδη αύρα. Τα οράματά του ξεπερνούσαν κατά πολύ την «πρωτόγονη» επιστημονική φαντασία της εποχής του. Οι άνθρωποι της Βικτωριανής Εποχής τον άκουγαν με ανοικτό το στόμα να μιλά για ρομπότ, τηλεκατευθυνόμενες τορπίλες, ασύρματη μεταφορά ενέργειας και επαφή με εξωγήινους. Ο Τέσλα συνήθιζε να κάνει δημόσιες φαουστικές επιδείξεις του Εναλλασσόμενου Ρεύματος και των συσκευών του, για να αποδείξει στο κοινό την ασφάλεια του, αντιμετωπίζοντας τις συκοφαντικές επιθέσεις του Τόμας Έντισον, που είχε ταχθεί υπέρ του Συνεχούς Ρεύματος. Σ’ αυτές τις επιδείξεις ο Τέσλα χρησιμοποιούσε τον εαυτό του ως «πειραματόζωο» και αφηνόταν να διαποτιστεί από ρεύμα χιλιάδων βόλτ, ώστε τελικά το σώμα του σπινθιροβολούσε από ηλεκτρισμό!
      http://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/775v/article/2020/28/320965g-nikolatesla_lampa.jpg
      «Διαθέτω έναν ασυνήθιστο νου»
      Ο Τέσλα διέθετε μια ενορατική, διαισθητική, ενστικτώδη και σχεδόν υπερφυσική γνώση πάνω στα μυστήρια του ηλεκτρομαγνητισμού. Οι εφευρέσεις του εμφανίζονταν στην οθόνη του μυαλού του ως τέλεια σχηματισμένες εικόνες, φωτεινές αστραπές και διανοητικές εκλάμψεις. Θαρρείς πως ο Τέσλα δεν είχε παρά να αντιγράψει τα πρωτότυπα από το κβαντικά διαμορφωμένο κενό, από τα «ακασικά αρχεία»: «Είμαστε αυτόματα εντελώς ελεγχόμενα από τις δυνάμεις του μέσου, που κλυδωνίζονται σαν φελλοί στην επιφάνεια του νερού αλλά παίρνουν κατά λάθος τα επακόλουθα των επιρροών από έξω για ελεύθερη βούληση. Οι κινήσεις και οι άλλες πράξεις που εκτελούμε είναι πάντα για να διατηρούν τη ζωή και παρ’ ότι φαινομενικά είμαστε εντελώς ανεξάρτητοι ο ένας από τον άλλο, είμαστε συνδεδεμένοι με αόρατους δεσμούς», έγραφε στην αυτοβιογραφία του Οι Εφευρέσεις μου, για να συνεχίσει σ' ένα άλλο σημείο της: «Από τότε που άκουσα από μερικούς από τους σπουδαιότερους ανθρώπους της εποχής, πρωτοπόρους στην Επιστήμη που τα ονόματά τους είναι αθάνατα, ότι διαθέτω έναν ασυνήθιστο νου, έστρεψα όλες μου τις ικανότητες στη σκέψη στη λύση των μεγάλων προβλημάτων χωρίς να λογαριάζω θυσίες. Για πολλά χρόνια προσπαθούσα να λύσω το αίνιγμα του θανάτου και καραδοκούσα ανυπόμονος για κάποιο είδος πνευματικής ένδειξης». Αστραπές έμπνευσης στο μυαλό του
      Ο Τέσλα έκανε συνεχώς νοητικά πειράματα. Έρχονταν στο μυαλό του πολλές ιδέες. H ροή τους ήταν ακατάπαυστη και με τέτοια ιλιγγιώδη ταχύτητα, που τον απέτρεπε να συγκεντρωθεί σε μία κάθε φορά και να της δώσει έτσι την αρμόζουσα προσοχή και αφοσίωση. Ήταν τόσες πολλές οι δυνατότητες και οι προοπτικές που συνωστίζονταν στο μαυροπίνακα του μυαλού του, που ήταν σχεδόν αδύνατον να τις αναλύσει μία μία λεπτομερειακά, να τις αξιοποιήσει σε πρακτικές εφαρμογές και κατ' επέκταση σε οικονομικό κέρδος. Δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί με πράγματα, όπως εμπορική αξία, οικονομικό κέρδος, ποσοστά κ.ά. Του άρεσε περισσότερο να επινοεί, παρά να «εφευρίσκει». Ίσα που είχε χρόνο για να κατοχυρώσει μια ευρεσιτεχνία του και να την παρουσιάσει με θεαματικό τρόπο στον Τύπο και μετά έχανε το ενδιαφέρον του γι' αυτήν και στρεφόταν πάντα «Κάπου Αλλού». Δεν μπορούσε εύκολα να κάνει μια στάση σε μια από όλες αυτές τις ιδέες του και να την αναλύσει, να την αναπτύξει πρακτικά και να αξιοποιήσει εμπορικά, όπως έκανε ο Έντισον.
      Ζούσε περισσότερο μέσα στο κεφάλι του παρά στην ανθρώπινη καθημερινότητα και πραγματικότητα, ειδικά την αμερικανική καπιταλιστική.
      «Στο σύμπαν δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο υπαρκτό και το φανταστικό: και τα έργα και οι σκέψεις είναι το ίδιο πραγματικά», έλεγε ο Νίκολα Τέσλα. Ο ίδιος μιλούσε συνδυάζοντας τη γλώσσα της Τέχνης και του Ρομαντισμού με εκείνη της Επιστήμης. Θεωρούσε πως η γλώσσα της Επιστήμης της εποχής του ήταν μια μορφή ρήξης με τις προηγούμενες μορφές γνώσης και σίγουρα η ανώτατη μορφή «αλήθειας» που μπορούσε να επιτευχθεί από ανθρώπινα όντα. Δεν λάτρευε την Επιστήμη ως «νέα θρησκεία», «ιδεολογία» ή αυτοσκοπό, αλλά την έβλεπε περισσότερο ως το πιο αξιοθαύμαστο και πολύτιμο εργαλείο των ανθρώπων για την κατανόηση του κόσμου και, κυρίως, για τη θεαματική βελτίωση της καθημερινότητας τους και την απελευθέρωσή τους από τα δεσμά του σκότους και της ανάγκης. Ο Τέσλα ήταν, και υπό αυτή την έννοια, ένα «παιδί του 19ου αιώνα», που επινόησε τον 20ο αιώνα και οραματιζόταν τον 21ο αιώνα.
      Τέσλα Vs Έντισον: μια αρχετυπική σύγκρουση
      Οι σχέσεις Έντισον και Τέσλα δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα θερμές. Ο Έντισον ήταν άνθρωπος πρακτικός και βασιζόταν περισσότερο στην εργατικότητα και στις εμπειρίες του, σε αντίθεση με τον Τέσλα που ήταν ένας άνθρωπος με ιδανικά, διανοούμενος και περισσότερο θεωρητικός. Επιπλέον είχαν διαφωνίες στο αντικείμενο της εργασίας τους, καθώς ο Έντισον ήταν ένθερμος υποστηρικτής της χρήσης του Συνεχούς Ρεύματος, κυρίως για πρακτικούς λόγους και για ζητήματα ασφάλειας, ενώ ο Τέσλα υποστήριζε, σχεδόν με προφητικό ζήλο, τη χρήση του Εναλλασσόμενου Ρεύματος. Ο Έντισον αναγνώριζε πως ο Τέσλα είχε ένα κομμάτι της δικής του ιδιοφυΐας. Κατά τα άλλα ήταν απλώς ένας ευφυής Σέρβος μετανάστης, που προερχόταν μάλιστα από όχι και τόσο ευυπόληπτες περιοχές της Ευρώπης. Κουβαλούσε μαζί του τη διανοουμενίστικη αύρα και την καλλιτεχνική κουλτούρα της Ευρώπης, που είχε πάρει διαζύγιο από την πρακτικότητα των Αμερικανών.
      http://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/775v/article/2020/28/320965g-skepsou_opos_o_tesla.jpg
      Από την πλευρά του ο Τέσλα υποστήριζε πως ο Έντισον θα πετύχαινε πολύ περισσότερα και θα είχε γλιτώσει τουλάχιστον το 90% της εργαστηριακής και πειραματικής του δουλειάς αν ήξερε λίγο θεωρητική Φυσική και μαθηματικούς υπολογισμούς. Ο Έντισον όμως εμπιστευόταν, ως το τέλος της ζωής του, το εφευρετικό του ένστικτο και την πρακτική αμερικανική αίσθησή του. Έτσι, σύμφωνα με τον Τέσλα, ο πραγματικά τεράστιος όγκος των εφευρέσεων και επιτευγμάτων του Έντισον -προϊόν κυρίως τυχαίων πειραματισμών- αποτελούσε σχεδόν ένα θαύμα από μόνο του.
      Τέσλα: Think Outside The Box
      Ο Τέσλα δεν πέτυχε σκεπτόμενος με συμβατικό τρόπο, αλλά σκεπτόμενος «Outside The Box», πέρα από τα όρια της συμβατικής σκέψης κι επιστήμης, με έναν τρόπο που άλλοι θα χαρακτήριζαν υπερβατικό ή ακόμη και «μεταφυσικό», αλλά σε κάθε περίπτωση χρησιμοποιώντας ελεύθερα τη δημιουργική του φαντασία: «Οδηγήθηκα έτσι ενσυνείδητα να εξελίξω αυτήν που εγώ θεωρώ ως μια νέα μέθοδο υλοποίησης εφευρετικών εννοιών και ιδεών, η οποία είναι δραστικά αντίθετη στη γνήσια πειραματική και είναι, κατά τη γνώμη μου, ασύγκριτα πιο γρήγορη και αποτελεσματική. Η μέθοδός μου είναι διαφορετική. Δεν καταπιάνομαι αμέσως με το πραγματικό έργο. Όταν συλλαμβάνω μια ιδέα αρχίζω αμέσως να τη χτίζω στη φαντασία μου. Αλλάζω την κατασκευή, κάνω βελτιώσεις και λειτουργώ το μηχανισμό με το νου μου» (Νίκολα Τέσλα, Οι Εφευρέσεις Μου).
      Ο Τέσλα ήταν ένας ασκητής της επιστήμης κι ένας σύγχρονος «αλχημιστής», που μπορούσε να κάνει μεταστοιχείωση των αρνητικών και τοξικών συναισθημάτων του σε θετικά και δημιουργικά. Τα τοξικά συναισθήματα που μας πολιορκούν αδιάκοπα καταστρέφουν τους περισσότερους ανθρώπους. Αν μη τι άλλο αποτελούν μια απίστευτη σπατάλη ενέργειας. Όχι όμως τον Τέσλα που κατάφερε να τα μεταστοιχειώνει και να χρησιμοποιεί δημιουργικά την ενέργεια που εμπεριέχουν μέσα τους τα τοξικά συναισθήματα, όπως ο φόβος κ.α.
      «Έλεγξα και χαλιναγώγησα τα πάθη μου»
      Για να το πετύχει όμως αυτό ο Τέσλα, χρειαζόταν τρομερή θέληση και αυτοπειθαρχία. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος, καθώς μόνον όταν ελέγχουμε τον εαυτό μας και τα πάθη μας, μόνο τότε μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε: «Μετά από χρόνια τέτοιας αυτοπειθαρχίας απέκτησα τόσο απόλυτη αυτοκυριαρχία που έπαιζα με πάθη που θα σήμαιναν καταστροφή για μερικούς από τους δυνατότερους ανθρώπους... Νίκησα το πάθος μου επί τόπου και μετάνιωσα μόνο που δεν ήταν εκατό φορές πιο δυνατό. Όχι απλώς το υπέταξα, αλλά το ξερίζωσα από την καρδιά μου έτσι ώστε δεν έμεινε ούτε ίχνος επιθυμίας.
      Έκτοτε είμαι το ίδιο αδιάφορος για κάθε μορφή τζόγου, όσο για το σκάλισμα των δοντιών... Έλεγξα και χαλιναγώγησα κι άλλες συνήθειες και πάθη και όχι μόνον έσωσα τη ζωή μου αλλά άντλησα τεράστια ικανοποίηση από αυτά που οι περισσότεροι άνθρωποι θα θεωρούσαν στερήσεις και θυσίες» (Νίκολα Τέσλα, Οι Εφευρέσεις Μου). Η επιμονή βρισκόταν πίσω από την ουσία της επιτυχίας για τον Τέσλα.
      Ο Τέσλα θεωρούσε το μυαλό του ως το καλύτερο θησαυροφυλάκιο, μέσα στο οποίο φύλαγε τα μυστικά του σχετικά με τα πειράματα που απέφευγε να καταγράφει σε σημειωματάρια. Αυτός ο συνδυασμός μυστικοπάθειας και ιδιοφυΐας τον μετέτρεψε, με το πέρασμα του χρόνου, στα μάτια των πολλών σε πρότυπο «τρελού επιστήμονα». Μετά από ύποπτες πυρκαγιές του εργαστηρίου του, διώξεις, προδοσίες και δικαστικές διαμάχες ο Τέσλα απέκτησε ένα είδος συνδρόμου καταδίωξης και κατέληξε προς το τέλος της ζωής του να φλερτάρει με την παράνοια.
      Δεν καταλάβαιναν τα υψιπετή του οράματα
      Οι ιδιοτροπίες, οι ιδεοψυχαναγκασμοί και οι εκκεντρικότητες του Τέσλα έπαιξαν αναμφίβολα το ρόλο τους, ώστε ο εφευρέτης να μη γίνει ποτέ ευρύτατα αποδεκτός από τους ανθρώπους της εποχής του. Οι περισσότεροι δεν καταλάβαιναν τα υψιπετή του οράματα, ειδικά εκείνα που αφορούσαν την παραγωγή και παροχή ελεύθερης και δωρεάν ενέργειας προς όλους. Ο Τέσλα, όσο μεγάλωνε και οι αποτυχίες -κυρίως επιχειρηματικές- διαδέχονταν τις επιτυχίες, συνειδητοποιούσε πως, για τον πολύ κόσμο, η απόσταση μεταξύ μεγαλοφυΐας και παραφροσύνης, μετριόταν μόνο με την επιτυχία.
      http://im1.7job.gr/sites/default/files/imagecache/775v/article/2020/28/320965g-tesla_koloranto_springks.jpg
      Την καλύτερη περιγραφή για τον Νίκολα Τέσλα μας την δίνει ο σύγχρονός του Αμερικανός συγγραφέας Τζούλιαν Χόρτον: «Σπάνια μπορούσε κανείς να συναντήσει έναν επιστήμονα ή έναν μηχανικό, που ταυτόχρονα να ήταν ποιητής, φιλόσοφος, γνώστης της καλής μουσικής, γλωσσομαθής και γνώστης των μυστικών του καλού φαγητού και των ποτών… Κι ενώ μιλούσε στο πρόσωπο του μπορούσε να δει κανείς το μέλλον της ανθρωπότητας, την τιτάνια ανάπτυξη και την αποκάλυψη των μυστικών του ουρανού. Έβλεπε ένα μέλλον, στο οποίο ο άνθρωπος δε θα ήταν αναγκασμένος να πασχίζει για την επιβίωση του, όπου οι λέξεις πλούσιος και φτωχός δε θα σήμαιναν πλέον τη διαφορά του επιπέδου της υλικής ευημερίας, αλλά των πνευματικών ικανοτήτων. Ένα μέλλον, όπου η γνώση και η ενέργεια θ’ αντλείται από πηγές, που σήμερα πολύ δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε».
      * Γιώργος Στάμκος είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας και βιογράφος του Νίκολα Τέσλα. Το τελευταίο του βιβλίο έχει τίτλο Τέσλα Vs Έντισον: Σύγκρουση για το Μέλλον του Κόσμου.
      https://tvxs.gr/news/portreta/nikola-tesla-99-empneysi
    5. Αρθρογραφία

      GTnews

      Στην Αθήνα, για πρώτη φορά, πραγματοποιήθηκε Διημερίδα του «European Association of Guarantee Institutions» (AECM), του πανευρωπαϊκού οργανισμού εγγυοδοτικών φορέων, παρουσία αντιπροσωπειών από όλη την Ευρώπη. Ο τίτλος της Διημερίδας ήταν «Ένα βήμα πέρα από την εγγυοδοσία – οι υπηρεσίες και τα προϊόντα των εγγυοδοτικών οργανισμών». Τους συνέδρους υποδέχτηκε ο Πρόεδρος του ΤΜΕΔΕ κ. Κωνσταντίνος Μακέδος, ο οποίος κατά την ομιλία του παρουσίασε τις καινοτόμες δράσεις του Ταμείου, την επιτυχημένη σύμπραξη με την Ελληνική Αναπτυξιακή Τράπεζα (HDB),τις προκλήσεις αλλά και τις ευκαιρίες που διανοίγονται στην ελληνική οικονομία. 
      Η Διημερίδα πραγματοποιήθηκε στις 29 και 30 Σεπτεμβρίου όπου συζητήθηκε ο ρόλος της εγγυοδοσίας στον ευρωπαϊκό χώρο αλλά και οι δυνατότητες που αυτή παρέχει στην αγορά και ειδικότερα στις ΜμΕ. Παρουσιάστηκαν τα δεδομένα για την επόμενη μέρα της εγγυοδοσίας ως υπηρεσία, καθώς και το συνολικό χαρτοφυλάκιο επιλογών και προϊόντων που δημιουργούνται για την υποστήριξη των επιχειρήσεων.
      Κατά τη διάρκεια της Διημερίδας, η διοργάνωση της οποίας αποτελεί «ψήφο εμπιστοσύνης» στο έργο του ΤΜΕΔΕ, αλλά και της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, ειδικά μετά την εκλογή της CEO, Αθηνάς Χατζηπέτρου στο Δ.Σ. του AECM, συζητήθηκαν οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και δόθηκε έμφαση μεταξύ άλλων στην αναζήτηση λύσεων που συνδέουν τα οφέλη της εγγυοδοσίας με τα κριτήρια ESG.
      Στις εισηγήσεις τους, οι ομιλητές τόνισαν ότι τα νέα προϊόντα αντιμετωπίζουν αποτελεσματικότερα τους κινδύνους που ελλοχεύουν πίσω από τις εγγυήσεις και ειδικότερα τα κριτήρια ESG. Ενδιαφέρον προκάλεσε και η αναφορά στο ρόλο που διαδραματίζουν οι εγγυήσεις σε διεθνές επίπεδο, καθώς και νέα εγγυοδοτικά προϊόντα, τα οποία στοχεύουν στην ενίσχυση κυρίως των ΜμΕ.
    6. Αρθρογραφία

      GTnews

      Εκδήλωση αφιερωμένη στην ειδικότητα των Πολιτικών Μηχανικών πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του ΤΕΕ/ΤΚΜ, σε συνέχεια της σειράς εκδηλώσεων με γενικό θέμα «ΗΜΕΡΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ», που διοργανώνει το ΤΕΕ/ΤΚΜ, σε συνεργασία με τα αντίστοιχα Τμήματα Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. 
      Ακολουθούν οι παρουσιάσεις των ομιλητών: 
      ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
      Χαιρετισμός του Προέδρου του ΤΕΕ/ΤΚΜ , Γεώργιος Τσακούμης, Πρόεδρος ΔΕ ΤΕΕ/ΤΚΜ «Όραμα και προοπτικές», Αικατερίνη Τσικαλουδάκη, Πρόεδρος Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών Πολυτεχνικής Σχολής ΑΠΘ «Ερευνητικές και επιστημονικές δραστηριότητες του Τμήματος», Νικόλαος Θεοδοσίου, Αντιπρόεδρος Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών Πολυτεχνικής Σχολής ΑΠΘ «Μελέτες Δημοσίου», Πάρις Μπίλλιας, Αντιπεριφερειάρχης Υποδομών και Δικτύων, Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας, Πολιτικός Μηχανικός, Μελετητής Δημοσίων Έργων «Ο Πολιτικός Μηχανικός ως Δημόσιος Υπαλληλος», Μιχάλης Παπαστεργίου, Αντιπρόεδρος της ΔΕ ΤΕΕ/ΤΚΜ - Προϊστάμενος Τμήματος Κατασκευών Συγκοινωνιακών Έργων της Υποδιεύθυνσης Συγκοινωνιακών Έργων της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας «Ο Πολιτικός Μηχανικός στον Κατασκευαστικό Κλάδο», Φώτης Κουβουκλιώτης, Γενικός Γραμματέας ΔΕ ΤΕΕ/ΤΚΜ - Κατασκευαστική Κουβουκλιώτης Ε.Ε.
    7. Αρθρογραφία

      GTnews

      Το ΤEE, το ΤMΕΔΕ και η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) ΑΕ υπέγραψαν στα γραφεία της ΕΤΑΔ Μνημόνιο Συνεργασίας, στο οποίο περιγράφονται σύνολο συνεργειών που στόχο έχουν την παροχή πλαισίου συμβουλευτικής υποστήριξης από πλευράς ΤΕΕ και ΤΜΕΔΕ προς την ΕΤΑΔ ΑΕ αναφορικά με την βέλτιστη διαχείριση και εκμετάλλευση των ακινήτων του χαρτοφυλακίου της.
      Παράλληλα η συνεργασία αφορά και στην παροχή ειδικής συνδρομής για μελετητικές και άλλες αναγκαίες εργασίες αναφορικά με την συντήρηση, διαχείριση και φροντίδα των ακινήτων.
      Το μνημόνιο προβλέπει ένα ευρύτερο πλαίσιο συνεργασίας ειδικότερα στην παροχή τεχνογνωσίας που έχουν το ΤΕΕ και το ΤΜΕΔΕ αναφορικά με:
      τη διαχείριση ακινήτων που εξυπηρετούν σκοπούς δημοσίου συμφέροντος στην ανάπτυξη και υλοποίηση καινοτόμων δράσεων αναβάθμισης και ποιοτικού ελέγχου του χαρτοφυλακίου της ΕΤΑΔ ΑΕ καθώς και της επαύξησης κατ’ αυτό τον τρόπο της περιουσιακής αξίας του χαρτοφυλακίου της. Επίσης, στο μνημόνιο περιγράφεται ότι ΤΕΕ και ΤΜΕΔΕ θα συνδράμουν:
      στη διερεύνηση παροχής χρηματοδοτικών εργαλείων για την περαιτέρω ανάπτυξη του χαρτοφυλακίου των ακινήτων της ΕΤΑΔ ΑΕ στη βελτίωση γνώσεων και δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού της ΕΤΑΔ ΑΕ Στο πλαίσιο του Μνημονίου Συνεργασίας εκτιμάται ότι θα αναπτυχθούν πολύτιμες συνέργειες με πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα και οικονομίες κλίμακας που θα συμβάλλουν σημαντικά στην αναβάθμιση της επιχειρησιακής λειτουργίας της ΕΤΑΔ. Οι συγκεκριμένες δράσεις που θα αναληφθούν, θα περιλαμβάνονται και θα περιγράφονται αναλυτικά σε επιμέρους εξειδικευμένες συμφωνίες που θα ακολουθήσουν.
      Η δυναμική και η προστιθέμενη αξία από τη νέα αυτή συνεργασία προκύπτει από το γεγονός ότι ΤΕΕ και ΤΜΕΔΕ έχουν την τεχνογνωσία και το τεχνικό δυναμικό, ώστε να ενισχύσουν και να διευκολύνουν το έργο της ΕΤΑΔ ΑΕ.
      Η συνεργασία αυτή πιστοποιεί τη δυναμική που προκύπτει από την συνέργεια ΤΕΕ και ΤΜΕΔΕ, αλλά και τη δυνατότητα που δίνεται σε φορείς, όπως η ΕΤΑΔ να αξιοποιήσουν αυτή την εμπειρία, γνώση και εξειδίκευση επ’ ωφέλεια του σκοπού τους και του δημοσίου συμφέροντος. ΤΕΕ, ΤΜΕΔΕ και ΕΤΑΔ ΑΕ δείχνουν τον δρόμο όπου φορείς συνεργάζονται, ώστε να μεγιστοποιήσουν την ωφέλεια που δίνουν στην κοινωνία, ενεργοποιώντας την προστιθέμενη γνώση των μελών των οργανισμών τους.
      Αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας ο Εντεταλμένος Σύμβουλος και Εκτελών χρέη Διευθύνοντος Συμβούλου, κ. Παναγιώτης Μπαλωμένος σημείωσε χαρακτηριστικά: «Η ΕΤΑΔ ΑΕ με ένα συνεκτικό στρατηγικό σχέδιο δράσεων προετοιμάζεται για μία αλλαγή σελίδας. Μέρος αυτής της στρατηγικής αποτελεί το σημερινό μνημόνιο συνεργασίας με το ΤΕΕ και το ΤΜΕΔΕ. Επιδιώξαμε και δουλέψαμε αρκετά γι’ αυτή τη θεσμική συνεργασία την οποία θα ακολουθήσουν και άλλες. Είμαστε βέβαιοι ότι θα στεφθεί με επιτυχία και πλέον η ΕΤΑΔ ΑΕ θα μπορέσει να εκπληρώσει τους στόχους της με μεγαλύτερη ταχύτητα, ευελιξία και αποτελεσματικότητα προς όφελος του Ελληνικού Δημοσίου, της ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών και της χώρας συνολικά, σύμφωνα με την αποστολή της».
      Από την πλευρά του ο Πρόεδρος του ΤΕΕ, κ. Γιώργος Στασινός δήλωσε: «Το ΤΕΕ, πιστό στο θεσμικό του ρόλο ως τεχνικού συμβούλου της Πολιτείας και της κυβέρνησης, στέκεται δίπλα στους φορείς του δημοσίου που επιδιώκουν να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Επιλέγουμε να πράττουμε όπου μπορούμε για να λυθούν προβλήματα και να συνδράμουμε όπου μας ζητείται για να δημιουργούμε αξία για την κοινωνία και τους πολίτες. Οι Έλληνες μηχανικοί γνωρίζουμε πώς και τί πρέπει να γίνει για να προχωρήσουν επενδύσεις ειδικά στον τομέα των ακινήτων. Για αυτό στεκόμαστε δίπλα στην ΕΤΑΔ, προκειμένου να διευκολυνθεί η αξιοποίηση των ακινήτων του Δημοσίου. Μαζί με το ΤΜΕΔΕ αναλαμβάνουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη διεπιστημονική γνώση των Ελλήνων Μηχανικών προς όφελος της χώρας».
      Ο Πρόεδρος του ΤΜΕΔΕ, κ. Κωνσταντίνος Μακέδος, τόνισε: «Το ΤΜΕΔΕ βρίσκεται σε τροχιά αναπτυξιακής εξωστρέφειας με κύριο εργαλείο τη συμπυκνωμένη γνώση των μελών του. Μετά την ενσωμάτωση στον Όμιλο ΤΜΕΔΕ της AtticaBank Properties (εταιρείας διαχείρισης ακινήτων) και την δημιουργία της πρώτης αδειοδοτημένης από την ΤτΕ εταιρείας μικροχρηματοδοτήσεων ΤΜΕΔΕ Microfinance Solutions, υπηρετούμε με συνέπεια το στρατηγικό μας σχεδιασμό και μαζί με το ΤΕΕ υπογράφουμε μνημόνιο συνεργασίας με την ΕΤΑΔ ΑΕ, συνθέτοντας την εμπειρία και την εξειδικευμένη μας τεχνογνωσία για να συνδράμουμε από κοινού στην ενίσχυση της περιουσίας της ΕΤΑΔ Α.Ε., δημιουργώντας υπεραξίες για το καλό της εθνικής οικονομίας και της κοινωνίας».
    8. Αρθρογραφία

      GTnews

      Οι γεωπολιτικές και οικονομικές προκλήσεις της επόμενης μέρας, βρέθηκαν στο επίκεντρο του Thessaloniki Summit 2023 που πραγματοποιήθηκε για έβδομη χρονιά στη Θεσσαλονίκη, 20-21/11/23 και διοργανώθηκε από τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ) και το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών.
      «Πρωτεύουσα εξωστρέφειας»
      «Δυναμώνουμε και εκσυγχρονίζουμε την Κεντρική Μακεδονία παρά τις προκλήσεις, τρέχουμε έργα και δράσεις συνολικού ύψους 1 δις. Ευρώ. Οι εξαγωγές φτάνουν τα 6 δις ευρώ στην Κ. Μακεδονία που είναι πρώτη χώρα σε εξαγωγές αγροτικών προϊόντων. Η περιοχή μας έχει έσοδα 145 εκατ. ευρώ από κινηματογραφικές παραγωγές», επεσήμανε ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, που προανήγγειλε μία πολύ σημαντική πενταετία για την περιοχή με μετρό, flyover, ανάπλαση ΔΕΘ και παραλιακού μετώπου. «Σήμερα η Θεσσαλονίκη μετατρέπεται σε μία πρωτεύουσα εξωστρέφειας», τόνισε. «Η Θεσσαλονίκη μετατρέπεται σε αναπτυξιακό και τεχνολογικό hub διεθνούς εμβέλειας, γεγονός το οποίο δεν ήταν νομοτελειακό. Η πόλη πρέπει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να μην χάσει το τραίνο», υποστήριξε ο απερχόμενος δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
      Πολλαπλά χρηματοδοτικά εργαλεία εξασφαλίζουν υποδομές και μεταφορές
      Στις χρηματοδοτικές πηγές που αξιοποιεί το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών για την υποστήριξη των έργων που υλοποιούνται και προγραμματίζονται σε όλη την επικράτεια, αλλά και τη συνεισφορά του τομέα των κατασκευών στην οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, αναφέρθηκε ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών. «Η Κυβέρνηση θέτει ως προτεραιότητα την περάτωση των εμβληματικών και μικρότερων – ανά την επικράτεια – δημοσίων έργων και ενεργοποιεί όλες τις διαθέσιμες πηγές χρηματοδότησης και τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς», δήλωσε ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών και περιέγραψε τις επτά χρηματοδοτικές πηγές που αξιοποιεί το Υπουργείο, σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, για την αναβάθμιση των υποδομών και των μεταφορών στη χώρα μας ως εξής:
      · Οι πόροι, από το εθνικό και συγχρηματοδοτούμενο σκέλος, της νέας προγραμματικής περιόδου.
      · Το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, μέσα από την υφιστάμενη κατανομή πόρων και την ανακατανομή ποσών.
      · Το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την αποκατάσταση ζημιών που υπέστησαν οι πληγείσες περιοχές των Περιφερειών Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας.
      · Η δανειοδότηση – με καλούς όρους – από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και από την Αναπτυξιακή Τράπεζα του Συμβουλίου της Ευρώπης.
      · Η χρηματοδότηση των έργων μέσα από ένα πιο υγιές και σταθερό – σήμερα – τραπεζικό σύστημα.
      · Η αξιοποίηση πόρων μέσα από τον υφιστάμενο και τον μελλοντικό Μηχανισμό υπό τον τίτλο «Συνδέοντας την Ευρώπη» (Connecting Europe Facility).
      · Και φυσικά, η άντληση πόρων από τον ίδιο τον Κρατικό Προϋπολογισμό, μέσα από την αξιοποίηση δημοσιονομικού χώρου, που σταθερά δημιουργείται τα τελευταία χρόνια.
      «Μέσα από αυτά, τις επτά χρηματοδοτικές πηγές, έχουμε την ευκαιρία και τη δυνατότητα, πολιτεία και ιδιωτικός τομέας, να αναβαθμίσουμε σημαντικά τον τομέα υποδομών και μεταφορών στη χώρα μας», τόνισε ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών. Αναφερόμενος στα εν εξελίξει έργα στη Θεσσαλονίκη, επανέλαβε ότι το μέτρο θα είναι έτοιμο το δεύτερο εξάμηνο του 2024. Για το flyover είπε ότι όταν βρέθηκε με όλους φορείς της Θεσσαλονίκης “όλοι είπαν ότι είναι σωστό έργο. Υπήρχαν προβληματισμοί ως προς χρονική διάσταση, αλλά κανείς δεν είπε ότι δεν είναι αναγκαίο. Η κοινή συνισταμένη είναι ότι κάτι καλό θα γίνει” τόνισε. Αναφορικά με την ανησυχία για την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων υπενθύμισε ότι το έργο θα αποπληρωθεί με πληρωμές διαθεσιμότητας και αυτό εξασφαλίζει την έγκαιρη ολοκλήρωση του. Σχολίασε δε ότι όταν υπογράφηκε η σύμβαση τον Δεκέμβριο του 2022 υπήρξε θριαμβολογία και κάποιους μήνες μετά άρχισαν να διατυπώνονται δεύτερες σκέψεις. Αναφορικά με την ταλαιπωρία των κατοίκων της πόλης, εξέφρασε την κατανόηση του, είπε ότι ουσιαστικά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου έχει εβδομαδιαία παρουσία στη Θεσσαλονίκη, αλλά πρόσθεσε ότι “θαύματα δεν γίνονται”.
      Σχετικά με τον ΟΑΣΘ επανέλαβε ότι εξασφαλίστηκαν 20 οδηγοί με εσωτερικές μετακινήσεις και προκηρύχτηκαν 150 θέσεις 8μηνων συμβάσεων, για τις οποίες όμως εξέφρασε προβληματισμό για το αν θα εκδηλωθεί ενδιαφέρον. Είπε ότι από τα ΚΤΕΛ δρομολογήθηκαν δύο νέες γραμμές και άλλες δύο θα δρομολογηθούν το Δεκέμβριο, ενώ δήλωσε ανοικτός να ακούσει περισσότερες προτάσεις για νέα δρομολόγια. Αναφορικά με τα 110 ηλεκτρικά λεωφορεία που θα έρθουν στη Θεσσαλονίκη είπε ότι “δεν είναι εύκολη άσκηση, θέλει σχεδιασμό”. Είπε ότι υπάρχει συνεργασία για τις εγκαταστάσεις φόρτισης με τον ΔΕΔΗΕ. Διευκρίνισε ότι δεν θα προστεθούν ξαφνικά 110 λεωφορεία στον υπάρχοντα στόλο, καθώς θα αντικαταστήσουν παλιά και γερασμένα. Ερωτηθείς αναφορικά με την επανεκκίνηση του σιδηρόδρομου ανακοίνωσε ότι στις 10 Δεκεμβρίου θα ξεκινήσουν εκ νέου τα εμπορευματικά δρομολόγια μέχρι τα σύνορα και στις 15 Δεκεμβρίου τα επιβατικά. Όπως είπε η κακοκαιρία Ντάνιελ προκάλεσε ζημιές στο σιδηροδρομικό δίκτυο ύψους 200 εκατ. ευρώ, καταστρέφοντας μεταξύ άλλων το σύστημα τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης που είχε παραδοθεί τον Σεπτέμβριο. Ο υπουργός ανέφερε ότι ήδη τρέχουν έργα 14 εκατ. Ευρώ με σκοπό την προσωρινή αποκατάσταση “ώστε να πάμε σε διαγωνισμούς αρχές του 2024 ώστε αρχές του 2025 να έχουμε πλήρη αποκατάσταση δικτύου, μαζί με συστήματα τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης”.
      «Εθνικός πλούτος η βιομηχανία»
      «Η βιομηχανία αποτελεί αναπτυξιακό πυλώνα για την χώρα μας, ζητούμενα παραμένουν η οικονομική ευημερία και η μακροπρόθεσμη σταθερότητα, τα γεγονότα στη Γάζα είναι μια δαμόκλειος σπάθη για την παγκόσμια σταθερότητα», σημείωσε η πρόεδρος του ΣΒΕ, κ. Λουκία Σαράντη που στάθηκε ιδιαίτερα στις αυξήσεις τιμών και τις πληθωριστικές πιέσεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωπα νοικοκυριά και επιχειρήσεις αλλά και στον διαχρονικό στόχο της εισόδου των βαλκανικών κρατών στην ΕΕ, 20 χρόνια μετά τη διακήρυξη της Θεσσαλονίκης για την διεύρυνση της ΕΕ. Η κ. Σαράντη σκιαγραφώντας την μεγάλη εικόνα έδωσε έμφαση και στις πολλαπλές κρίσεις, πανδημία, πολεμικές συγκρούσεις, οι οποίες προκάλεσαν ισχυρότατους κραδασμούς στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα. «Στην Ελλάδα έχει αρθεί η πολιτική αβεβαιότητα με την χώρα να διατηρείται σε αναπτυξιακή τριχιά. Η κυβέρνηση πρέπει να επιμείνει στη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, να μη διστάσει μπροστά στο πολιτικό κόστος. Στον ΣΒΕ δε ζητάμε χάρες, ζητάμε να στηριχτεί έμπρακτα η βιομηχανία που συνιστά εθνικό πλούτο για την χώρα μας», επεσήμανε.
      «Το περιβάλλον μέσα στο οποίο πορευόμαστε είναι ασταθές, συνεχώς περνάμε κρίσεις. Η ανάγκη ταχύτερης προσαρμογής στα νέα δεδομένα επείγει, πρέπει να υιοθετήσει η ΕΕ κοινή εξωτερική πολιτική και κοινή άμυνα», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο υφυπουργός εσωτερικών (Μακεδονίας – Θράκης), κ. Στάθης Κωνσταντινίδης. «Η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στο επίκεντρο του κυβερνητικού ενδιαφέροντος με πλήθος έργων και δράσεων να τρέχουν. Η Βόρεια Ελλάδα καθίσταται κοιτίδα ανάπτυξης νεοφυών επιχειρήσεων», τόνισε.
      Τη Θεσσαλονίκη βλέπουν ξένες πολυεθνικές
      Στα επόμενα 2-3 χρόνια η Deloitte πρόκειται να προσλάβει επιπλέον 500 άτομα στο Κέντρο Δεξιοτήτων της Θεσσαλονίκης ( DACC), όταν ήδη από το 2019 που δημιουργήθηκε, εμπλούτισε το δυναμικό του Deloitte Alexander Competence Center με 1.000 άτομα, με γνώσεις και εξειδίκευση στις τεχνολογίες της Νέας Οικονομίας.Mάλιστα, αυτή την περίοδο κοιτάνε την Ελλάδα αρκετές ξένες εταιρείες, για να δημιουργήσουν στη χώρα μας τμήματα R&D και Καινοτομίας, αρκεί να καλυφθούν γρήγορα οι ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό, που ξεπερνούν τις 50.000, μέσω επανεκπαίδευσης επιστημόνων θετικών κατευθύνσεων.Την παραπάνω δήλωση έκανε, σύμφωνα με το makthes.gr, ο εταίρος της Deloitte και επικεφαλής του DACC, κ. Bασίλης Καφάτος ο οποίος και προσυπέγραψε την τοποθέτηση του Υπουργού Ανάπτυξης, κ. Κώστα Σκρέκα στο Τhessaloniki Summit 2023, που νωρίτερα δήλωσε ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, καλά αμειβόμενων. Μάλιστα όπως είπε ο κ. Σκρέκας η προσέλκυση ξένων πολυεθνικών στην Ελλάδα και διεθνών κέντρων R&D και Ψηφιακών Υπηρεσιών , όπως της Deloitte, της Pfizer, της Chubb και άλλων πολλών, αποδεικνύει ότι η χώρα μας επιτυχώς προσελκύει σημαντικές ξένες επενδύσεις. Με την αρχική τοποθέτηση του Υπουργού Ανάπτυξης, άνοιξε η συζήτηση με θέμα “Προσέλκυση μεγάλες άμεσες ξένες επενδύσεις στη Βόρειο Ελλάδα”, στο πλαίσιο του Thessaloniki Summit 2023
      Aύξηση ξένων επενδύσεων κατά 57% το 2022
      Οι άμεσες ξένες επενδύσεις το 2022,  στην Ελλάδα, αυξήθηκαν κατά 57%, σε σύγκριση με εκείνες του 2021. Η Ελλάδα, επισήμανε ο κ. Σκρεκας, είναι πρώτη στον κόσμο, στην βελτίωση της επιχειρηματικότητας, σύμφωνα με την ΕΥ, παρότι έχει πολύ δρόμο να διανύσει για να αντιμετωπίσει τα εμπόδια της γραφειοκρατίας. Πέραν αυτού, ο κ. Σκρέκας, που διαχειρίσθηκε τα κρίσιμα θέματα της ενέργειας στην δύσκολη περίοδο της ενεργειακής κρίσης, είπε ότι “τα τελευταία 4 χρόνια, διπλασιάσαμε σχεδόν το ποσοστό της ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ. Την προηγούμενη χρονιά ο ΔΕΔΔΗΕ πραγματοποίησε επενδύσεις σχεδόν μισό δισεκατομμύριου ευρώ, όταν ως το 2019, επένδυε σε ετήσια βάση, μόλις 80-100 εκατ. Σε εξέλιξη βρίσκεται και το πρόγραμμα αναβάθμισης υποσταθμών και δικτύων στη Βόρειο Ελλάδα και με την τοποθέτηση μπαταριών αποθήκευσης ενέργειας ενώ εντός του 2024, θα γίνει το μεγαλύτερο μέρος του τριετούς προγράμματος αναβάθμισης υποσταθμών”.
      Τhess INTEC: Χωρίς προβλήματα οι επαφές με τους Ισραηλινούς
      Παρά τον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς, οι συζητήσεις του Thess INTEC με τους Ισραηλινούς, με φορείς και επιχειρήσεις, συνεχίζονται κανονικά και είναι business as usual, όπως δήλωσε ο πρόεδρος της Εταιρείας υλοποίησης του τεχνολογικού πάρκου, κ. Νίκος Ευθυμιάδης. “Μιλάμε με πολυεθνικές από το Ισραήλ, με ελληνικές πολυεθνικές που θέλουν να προσεγγίσουν ισραηλινές επιχειρήσεις. Μέχρι σήμερα, ο πόλεμος που διεξάγεται, δεν έχει επηρεάσει το σχέδιο των Ισραηλινών που σχεδιάζουν να επενδύσουν στο Thess INTEC”, δημιουργώντας ένα tech park in the tech park.Σήμερα το κρίσιμο ζήτημα για το Thess INTEC είναι, η έκδοση του ΠΔ, που θα επιτρέψει την έναρξη των εργασιών κατασκευής των βασικών δικτύων υποδομής και κτιριακών εγκαταστάσεων, αρχικά, 70.000 τ.μ. ( σ.σ. μαζί με φορείς που έχουν ήδη “κλείσει” συμφωνίες για την εγκατάστασή τους όπως το ΕΚΕΤΑ και το ισραηλινού τεχνολογικό πάρκο “Gav-Yam Negev Advanced Technologies Park”).
      ΟΛΘ: Επενδύσεις και το κρίσιμο ΠΔ
      Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης δεν αντιμετωπίζει ανταγωνισμό από άλλους ελληνικούς λιμένες και η ΟΛΘ Α.Ε. συνεχίζει αναπτυξιακά, με το ιδιωτικό μάνατζμεντ να έχει επενδύσει στην τελευταία 5ετία το ποσό των 67 εκατ, ενόσω περιμένει την έκδοση του Π.Δ. που θα της επιτρέψει να προχωρήσει στο έργο της επέκτασης του 6ου προβλήτα , δήλωσε ο εκτελεστικός πρόεδρος της εταιρείας, κ. Θάνος Λιάγκος. Ο επικεφαλής της ΟΛΘ Α.Ε., υποστήριξε ότι η ακύρωση του διαγωνισμού για τον 6ο προβλήτα και η επαναπροκήρυξή του, δεν αφήνει το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης εκτεθειμένο στον ανταγωνισμό άλλων περιφερειακών λιμανιών και πιο συγκεκριμένα του Δυρραχίου. Όσο για το εάν θα προλάβει, η ΟΛΘ ΑΕ, να υλοποιήσει το συγκεκριμένο έργο , εντός της 7ετίας των υποχρεωτικών επενδύσεων ( 2018-2025) ο κ. Λιάγκος πρόσθεσε ότι θα πρέπει να τρέξουν και οι επενδύσεις που ανέλαβε να υλοποιήσει το κράτος, να επιταχυνθεί η σύνδεση του ΣΕΜΠΟ με νέα σιδηροδρομική γραμμή που δεν άρχισε καν, ενώ το έργο της οδικής σύνδεσης ΟΛΘ- ΠΑΘΕ, προχωράει αν και με καθυστέρηση.Στη σημασία των αναβαθμισμένων υποδομών για την προσέλκυση μεγάλων ξένων επενδύσεων, αναφέρθηκε ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ Α.Ε., κ. Θάνος Ψαθάς, ο οποίος όμως επισήμανε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα πρέπει να επιλύσει η χώρα μας, είναι η απλοποίηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών, σε κάθε ενέργεια, σημαντική ή μικρότερης σημασίας, που πρέπει να κάνει ο ξένος επενδυτής. Μάλιστα ο κ. Ψαθάς υποστήριξε ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα Γραφείο Αδειοδοτήσεων για τις ξένες εταιρείες που θέλουν να εγκατασταθούν στην Ελλάδα.
      Το 2024 θα δημοπρατηθούν όλες οι μονάδες διαχείρισης αποβλήτων
      Εντός του 2024 θα δημοπρατηθεί το σύνολο των 16 μονάδων διαχείρισης αποβλήτων τόνισε ο γενικός γραμματέας Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων από το βήμα του συνεδρίου του ΣΒΕ Thessaloniki Summit.
      Όπως είπε έχει γίνει πολύ σημαντική πρόοδος. Από τις 3 μονάδες που λειτουργούσαν το 2019 σήμερα έχουμε 11 σε λειτουργία και 16 σε φάση δημοπράτησης. Η λειτουργία αυτών των μονάδων θα μειώσει το ποσοστό ταφής των σκουπιδιών, ώστε αυτά είτε να επαναχρησιμοποιούνται ως α’ ύλες είτε να αξιοποιούνται ενεργειακά. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά “σε 4 χρόνια δεν θα θάβουμε στη Φυλή”. Είπε ακόμη ότι αυτή η τετραετία θα είναι τετραετία μεταρρύθμισης στην ανακύκλωση, που σήμερα μένει καθηλωμένη σε ποσοστά 20%-22%. “Θα εκπλήξουμε θετικά και τους δήμους” σημείωσε.
      Aπό την πλευρά του ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Εξορυκτικών Επιχειρήσεων κ. Κώστας Γιατζιτζόγλου συμφώνησε ότι η κατάσταση με την κλιματική αλλαγή “είναι χειρότερη από ό,τι μερικοί πιστεύουν, το ερώτημα είναι πότε και με τι ταχύτητα θα χτυπήσουμε τον τοίχο”.  Ο ίδιος έθεσε το ζήτημα του πώς μετράμε το συνολικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα και όχι όχι μόνο το CO2. Για παράδειγμα ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο έχει μηδενικές εκπομπές, αλλά για την παραγωγή του η εξορυκτική βιομηχανία έχει μεγαλύτερες εκπομπές σε σχέση με τα συμβατικά. Για την οικοδομική δραστηριότητα της προηγούμενης χρονιάς στην Ελλάδα οι επιχειρήσεις του κλάδου εξορύξαν 40 εκατ. τόνους αδρανή που αντιστοιχούν σε 330-350 χιλιάδες τόνους CO2. “Αυτό είναι το 2% των συνολικών εκπομπών της χώρας. Αν σταματήσουμε την εξόρυξη θα πάμε αλλού να βρούμε τα υλικά σε χώρες που δεν έχουν αυστηρούς όρους και επιπλέον υπάρχει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα από την μεταφορά, οπότε καταλήγουμε στους 650χιλ τόνους CO2”.
      Ένα ολιγοπώλιο ελέγχει την ενέργεια που αγοράζει η ενεργοβόρο βιομηχανία στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα οι τιμές να μην είναι ανταγωνιστικές σε σχέση με την Ευρώπη, υποστήριξε ο πρόεδρος της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας κ. Αντώνης Κοντολέων. Αντιθέτως ο Πρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων Ενέργειας και Υδάτων υποστήριξε ότι “υπάρχει ανταγωνισμός στην αγορά ενέργειας” καθώς είναι πολλοί οι συμμετέχοντες. “Η αγορά δουλεύει, έχουμε ηγετικό ρόλο στην περιοχή και μπορούμε να εξάγουμε στην περιοχή και να έχουμε γεωπολιτικό ρόλο” σχολίασε από το βήμα του ίδιου συνεδρίου. Η ενεργοβόρο βιομηχανία στη χώρα (χαλυβουργίες, χαρτοποιίες κλπ) αντιπροσωπεύει το 13% της κατανάλωσης της χώρας, και όπως σημείωσε ο κ. Κοντολέων “δεν υπάρχει χαμηλή τιμή, αλλά ανταγωνιστική σε σχέση με τους ευρωπαίους ανταγωνιστές. Είμαστε εκτεθειμένοι στην αγορά.
      Η ελληνική χονδρεμπορική αγορά δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστική γιατί είναι ολιγοπώλιο τεσσάρων καθετοποιημένων παικτών”. Ο ίδιος έθεσε το ζήτημα ότι η κυβέρνηση πρέπει να ακολουθεί τους μηχανισμούς επιδότησης όπως η αντιστάθμιση λόγω CO2 την οποία οι βιομηχανίες περιμένουν να εισπράξουν για το 2021. “Πρέπει να διατίθενται και οι πόροι, όχι μόνο να εγκρίνονται ευρωπαϊκοί μηχανισμοί” σχολίασε.
      Ένα ακόμη ζήτημα που έθιξε ήταν τα προβλήματα στο σύστημα παραγωγής ΑΠΕ. “Το κράτος μας προτείνει μακροχρόνιες συμβάσεις αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας με παραγωγούς ΑΠΕ και ξαφνικά αντιλήφθηκε ότι δεν έχουμε ”χώρο” στο σύστημα και θα έπρεπε να συνοδεύονται από μπαταρίες. Υπάρχει μεγάλος προβληματισμός για τον κίνδυνο κανιβαλισμού των τιμών από τα φωτοβολταϊκά σε εποχές που η ζήτηση είναι χαμηλότερη από την παραγόμενη ενέργεια”. Ο ίδιος εκτίμησε ότι “το πρόβλημα δεν θα λυθεί με τις μπαταρίες, το πρόβλημα είναι να ανεβεί η ζήτηση”.
    9. Αρθρογραφία

      GTnews

      Συνέδριο κλεισίματος του έργου “ENGINE-HUBs” διοργάνωσε το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας / Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας, Επικεφαλής Εταίρος του Έργου, στις 31 Οκτωβρίου 2023, στο αμφιθέατρο του ΤΕΕ/ΚΜ, με παρουσία εκπροσώπων των υπόλοιπων εταίρων του έργου, μηχανικούς και νέους επιχειρηματίες . Στόχος του συνεδρίου ήταν η παρουσίαση των βασικών πτυχών και των σημαντικότερων αποτελεσμάτων του έργου “ENGINE-HUBs”, ενός έργου που είχε ως σκοπό να προωθήσει το «κυκλικό» επιχειρηματικό μοντέλο στους νέους μηχανικούς και επιστήμονες στη διασυνοριακή περιοχή.
      «Το έργο Engine-Hubs αφορά στην πλέον σύγχρονη, καινοτόμο και εξωστρεφή μορφή της επιχειρηματικότητας, την Κυκλική οικονομία», επισήμανε ο Πρόεδρος του τεχνικού επιμελητηρίου Ελλάδας – τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας (ΤΕΕ/ΤΚΜ), κ. Γιώργος Τσακούμης κατά τη διάρκεια συνεδρίου όπου παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα του συγκεκριμένου έργου και διευκρίνισε πως, «στο πλαίσιο του έργου δημιουργήθηκαν σε κάθε φορέα οι δομές, τα λεγόμενα Hubs, ως κέντρα εκπαίδευσης και πληροφόρησης για τους νέους μηχανικούς και επιστήμονες. Μέσα σε αυτά πραγματοποιήθηκαν σεμινάρια για τεχνολογίες και πρακτικές κυκλικής οικονομίας και εκπαίδευση στον επιχειρηματικό σχεδιασμό».
      Τα Ηubs, όπως υπογράμμισε ο κ. Τσακούμης, παρείχαν συμβουλευτική και mentoring στους υποψήφιους επιχειρηματίες, ώστε να μετατρέψουν την ιδέα τους σε επιχειρηματικό σχέδιο αρχικά και σε επιχειρηματική δραστηριότητα στη συνέχεια.
      «Εμπνευστήκαμε από το συγκεκριμένο πρόγραμμα και θα προσθέσουμε κι άλλα στοιχεία της κυκλικής οικονομίας πλέον στην επιχείρηση μας», ανέφερε ο κ. Παντελής Ζάρκος που πήρε το πρώτο βραβείο και συγκεκριμένα εξήγησε πως, «το εφαρμόζουμε στο Packaging, επειδή εμείς στέλνουμε τα ποδήλατα σε μεγάλη ξύλινη κούτα καθώς είναι ογκώδη προϊόντα και τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ένα μικρό έπιπλο, μια βιβλιοθήκη ή ένα ραφάκι ή να χρησιμοποιηθεί και για να αποθηκεύσεις ξανά εκεί το όχημά σου. Επίσης εμείς χρησιμοποιούμε το 3D Printing πάρα πολύ για να σχεδιάσουμε το πρωτότυπο μας. Αυτό μπορούμε να το ξανά θρυμματίσουμε και να το ξανακάνουμε νήμα και να το ξαναχρησιμοποιήσουμε».
      «Ειδικά για μια χώρα όπως η Ελλάδα, το πεδίο της κυκλικής οικονομίας παρουσιάζει σημαντικά περιθώρια για επενδύσεις και ανάπτυξη νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων», σημείωσε το στέλεχος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδος (Σ.Β.Ε.) κ. Κωνσταντίνος Στυλιαράς και τόνισε πως το ποσοστό των υλικών που ανακτώνται και επαναχρησιμοποιούνται στην οικονομία (δείκτης “circular economy use rate” της EUROSTAT) διαμορφώνεται σε 3,4% για την Ελλάδα, ενώ ο αντίστοιχος Ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 11,7%. Ενδεικτικά ανέφερε ότι στο Βέλγιο, ο αντίστοιχος δείκτης είναι στο 20,5%, ενώ στην Ολλανδία είναι 33,8%. Δέκα φορές υψηλότερος από την Ελλάδα.
      Οι επενδύσεις, είπε ο ίδιος, σε τομείς που εμπίπτουν στο πεδίο της κυκλικής οικονομίας ανέρχεται στο 0,02% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 0,12%. Η Ελλάδα παρουσιάζει το χαμηλότερο ποσοστό επενδύσεων στον τομέα αυτό μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. και ανακυκλώνει το μόλις φτωχό 21% των αστικών αποβλήτων, ενώ η Ευρώπη το 49.6%. Ο αντίστοιχος στόχος για το 2030 είναι 65%.
      «Το έργο αυτό, που οδεύει στην ολοκλήρωσή του, ανέδειξε και τη σημασία της συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων φορέων, ώστε να μεγιστοποιήσουμε τον αντίκτυπο των πρωτοβουλιών αυτών. Γιατί και τα ευρωπαϊκά έργα, ιδιαίτερα τα έργα διασυνοριακής συνεργασίας Ελλάδας-Βουλγαρίας, αποτελούν επένδυση στην οικοδόμηση σχέσεων συνεργασίας, στη διεθνή δικτύωση και στην ανάπτυξη νέας γνώσης με άμεση εφαρμογή στις επιχειρήσεις για την αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων», υπογράμμισε ο κ. Στυλιαράς.
      Ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητήριο Βουλγαρία κ. Ηλίας Σερμπέτοφ, επισήμανε: «Χαίρομαι πολύ γιατί από τη δικιά μας πλευρά έχουμε μεγάλη επιτυχία πάνω σε αυτό το πρόγραμμα. Έχουμε επτά Project τα οποία είναι σαν startup Project για νέους μηχανικούς του εν λόγο προγράμματος. Υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον από τους νέους μηχανικούς. Είχαμε κάνει τρία σεμινάρια στη Βουλγαρία και συμμετείχαν περίπου 70 άτομα. Θα ακολουθήσει ακόμα ένα τελευταίο, για το πως θα μπορούσε να λειτουργήσει η κυκλική οικονομία και πώς θα πείσουμε τα νέα παιδιά με καινούριες ιδέες, γιατί αυτός είναι ο στόχος του προγράμματος».
      Το έργο Engine-Hubs, έχει προϋπολογισμό για το συνολικό εταιρικό σχήμα 682.991,00 ευρώ και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και από εθνικούς πόρους των χωρών που συμμετέχουν και είχε 24 μήνες διάρκεια.
      Στο άμεσο μέλλον αναμένεται να ολοκληρωθεί και το σχέδιο για τη συνέχιση της λειτουργίας και βιωσιμότητας των Hubs και μετά το πέρας του έργου, ώστε να αποτελούν χώρο φιλοξενίας και υποστήριξης της καινοτόμου, φιλικής στο περιβάλλον επιχειρηματικότητας και να συνδέουν τις νέες επιχειρήσεις με την αγορά. Παράλληλα το εκπαιδευτικό υλικό που αναπτύχθηκε θα παρέχεται με πλήρη και ανοιχτή πρόσβαση μέσα από ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα.
      Δείτε τις εισηγήσεις:
      Engine Hubs at a glance – Γιάννης Μουρατίδης, Project Manager του έργου από TEE/TKM
      Outputs and results of Engine Hubs, – Χριστιάνα Πολύζου, στέλεχος της  αναδόχου εταιρείας Lever Development Consultants S.A.
      Circular economy – challenges and problems, the case of Greece, – Σωτήρης Μυλωνάς, ΠΜ,  Μέλος της ΜΕ Περιβάλλοντος του TEE/TKM
      The path to net 0, Technologies in Industry 4.0 – Eng. Kaloyan Georgiev, Schnider Electric Bulgaria and Kalatex Ltd
      Financial tools to support entrepreneurship in the circular economy sector and the role of Engineers – Γιώργος Κόκκας, ΗΜ, Μέλος της ΜΕ Ανταγωνιστικότητας, Επιχειρηματικότητας και Καινοτομίας τουTEE/TKM
      Electronio Handcrafted Vehicles – Pantelis Zarkos, Automotive Engineer and CoFounder & CTO of Elektronio
    10. Αρθρογραφία

      GTnews

      Η διώρυγα του Ξέρξη στη Χαλκιδική είναι το μεγαλύτερο τεχνικό έργο που έγινε κατά την αρχαιότητα. Την περίοδο των Μηδικών Πολένων και ειδικότερα το 480 π.Χ., σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο βασιλιάς των Περσών Ξέρξης ήθελε να οδηγήσει τον μεγάλο στόλο του από την Άκανθο στη Θέρμη (όπως ονομαζόταν τότε η Θεσσαλονίκη), αποφεύγοντας όμως τον επικίνδυνο περίπλου του Άθωνα. Κι αυτό γιατί ήθελε να αποφύγει την τύχη που είχε ο στόλος του Μαρδόνιου μια δεκαετία πριν, οπότε και καταστράφηκε. Ετσι, ο Ξέρξης διέταξε και άνοιξαν μια διώρυγα που εκτεινόταν από τα σημερινά Νέα Ρόδα μέχρι την Τρυπητή και συνέδεε τον κόλπο της Ιερισσού με τον Σιγγιτικό κόλπο, όπου βρισκόταν οι πόλεις Ασσα, Πίλωρος, Σίγγος και Σάρτη που ήταν ήδη υποταγμένες στους Πέρσες.
      Ο βασιλιάς της Περσιας, Ξέρξης
        Οι αμφισβητήσεις γύρω από την διώρυγα
      Η διώρυγα, αν και αναφερόταν από τον Ηρόδοτο, ο οποίος μάλιστα περιέγραψε με σχετική λεπτομέρεια τις διαστάσεις της, αλλά και τον έγκριτο αρχαίο ιστορικό Θουκυδίδη, εν τούτοις έγινε αντικείμενο αμφισβήτησης από τους ιστορικούς στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν.
      Η βασικότερη αμφισβήτηση προήλθε από τον Δημήτριο τον Σκήψιο, ο οποίος παρατήρησε ότι στη μια άκρη της αρχαίας διώρυγας υπήρχε σκληρό πέτρωμα, αδύνατο να εκσκαφθεί την εποχή της διάνοιξης, γεγονός που τον οδήγησε στο να πιθανολογήσει την ύπαρξη διολκού στο σημείο αυτό.
      Γενικά η υπόθεση της διολκού, όπως και στην αρχαία Κόρινθο, υποστηρίχθηκε και από μερικούς άλλους συγγραφείς. Σύμφωνα με την περιγραφή του Ηρόδοτου, το μεγάλο τεχνικό έργο ο Ξέρξης το ανέθεσε στους Αρταχαίη και Βούβαρο. Εκτιμάται ότι ο θηριώδης Αρταχαίης, ο οποίος ήταν Αχαιμενίδης, ξεπερνούσε όλους τους Πέρσες στο ανάστημα έχοντας ύψος σχεδόν 2,5 μέτρα και στεντόρεια φωνή. Ομως, λίγο πριν τελειώσει η διώρυγα αρρώστησε βαριά και πέθανε, κάτι που ο Ξέρξης θεώρησε κακό οιωνό. Ο Αρταχαίης τάφηκε στην Ακανθο με μεγάλες τιμές.
      Η διώρυγα σήμερα είναι θαμμένη. Εχει εντοπιστεί ανάμεσα στα χωριά Νέα Ρόδα και Τρυπητή και το τοπίο μεταξύ των χωριών σε τίποτα δεν θυμίζει την αρχαία τεράστια κατασκευή, αν εξαιρέσει κανείς μια μικρή κοιλάδα στο κέντρο του ισθμού.
       
      Τα χαρακτηριστικά της διώρυγας
      Η διώρυγα έχει μήκος 2 χιλιόμετρα και πλάτος 30 μέτρα. Το μέγιστο βάθος της υπολογίζεται στα 15 μέτρα. Είναι ορατή από μεγάλο ύψος, αφού το σημείο έχει υποστεί καθίζηση.
      Το 2008 έγιναν έρευνες από Βρετανούς και Ελληνες μηχανικούς που έδειξαν την ακριβή της θέση και τις διαστάσεις της και κατέρριψαν τη θεωρία της διολκού.
      Ειδικότερα, με πρωτοβουλία της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής πραγματοποιήθηκαν έρευνες στην περιοχή,  που περιελάμβαναν την πραγματοποίηση γεωφυσικών διασκοπήσεων, γεωτρήσεις με ιζηματολογική ανάλυση των δειγμάτων τους, καθώς και τοπογραφική αποτύπωση της διώρυγας.
      Τα αποτελέσματα από τις γεωφυσικές έρευνες της σεισμικής τομογραφίας και της σεισμικής ανάκλασης υψηλής ευκρίνειας περιέγραψαν με σαφήνεια την μορφολογία της θαμμένης διώρυγας και έδωσαν αρκετές πληροφορίες σχετικά με τις διαστάσεις της. Στην Εικόνα 10 φαίνεται ένα παράδειγμα από τις τομές της σεισμικής ανάκλασης υψηλής ευκρίνειας και στην εικόνα 11 η διαδικασία της επεξεργασίας που ακολουθήθηκε.
      Εικόνα 10. Παράδειγμα σεισμικής τομής ανάκλασης υψηλής ευκρίνειας (Karastathis et al. 2001) Εικόνα 11. Παράδειγμα από την επεξεργασία των σεισμικών δεδομένων ανάκλασης
      Στην εικόνα 12 φαίνονται δύο τομές σεισμικής τομογραφίας του καναλιού όπως προέκυψαν από επεξεργασία των δεδομένων με τον αλγόριθμο Rayinvr (Zelt, C.A., Smith, R.B., 1992. Seismic traveltime inversion for 2-D crustal velocity structure. Geophys. J. Int. 108, 16–34).
      Εικόνα 12. Δύο παραδείγματα τομών σεισμικής τομογραφίας Εικόνα 12. Δύο παραδείγματα τομών σεισμικής τομογραφίας
       
      Στην εικόνα 13 φαίνεται η κάλυψη του καναλιού από τις σεισμικές ακτίνες.
      Εικόνα 13
       
      Τα στοιχεία δείχνουν ότι η διώρυγα εγκαταλείφθηκε μετά την διάνοιξή της, γι’ αυτό δεν υπάρχουν υπολείμματα κτιρίων γύρω της. Η όλη επιχείρηση του Ξέρξη μοιάζει, μάλλον, με προσπάθεια εντυπωσιασμού και επίδειξης δυνάμεως στους τότε κατοίκους της Χαλκιδικής.
      Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Ιουλία Βοκοτοπούλου, η διώρυγα όχι μόνο διανοίχτηκε, αλλά και χρησιμοποιήθηκε. Παρά τη φυσική επιχωμάτωσή της, στο στενότερο σημείο του Ισθμού διαφαίνεται κατά τόπους ένα μεγάλο χαντάκι. Πρόβλακας, άλλωστε, ονομάζεται στην παραλία των Νέων Ρόδων το σημείο όπου άρχιζε η διώρυγα. Εκεί διακρίνονται αρχαίοι τοίχοι μέσα στη θάλασσα.
      Πηγή – πληροφορίες: Δήμος Αριστοτέλη, Ερευνητικό πρόγραμμα: Η Διώρυγα του Ξέρξη / Περίοδος (1991 – 2001)
      Η περιοχή της διώρυγας σε βίντεο
       
    11. Αρθρογραφία

      Engineer

      Η αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής (ΜΕ) είναι το σύνολο των σχεδίων που αφορά τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες, τα χαρακτηριστικά των υλικών και τις μεθόδους κατασκευής του έργου. Αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Αρχιτεκτονικής Μελέτης, ενώ ο σκοπός της είναι να καλύψει κάθε κατασκευαστική πτυχή του έργου, μέχρι την παράδοσή του.
      Η ομάδα Μηχανικών και Σχεδιαστών που την υλοποιούν, οφείλουν να ακολουθούν ένα πλαίσιο σαφήνειας και απλότητας, έτσι ώστε να είναι κατανοητή σε όλους όσους εμπλέκονται στο έργο· από τον Ιδιοκτήτη και τον προμηθευτή, μέχρι τον Μηχανικό, τον Διακοσμητή και τον υπεργολάβο. Ο Project Manager του έργου, κατευθύνει και συντονίζει τη σχεδιαστική ομάδα ώστε να συγκεντρώνει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες, να τις διοχετεύει προς τα εμπλεκόμενα μέρη και τελικά να συνδέσει την ομάδα με τον Ιδιοκτήτη (ή κύριο του Έργου).

      Η αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής για να είναι υλοποιήσιμη όταν συνταχθεί, χρειάζεται μια απαραίτητη προϋπόθεση. Την εξαίρετη γνώση της κατασκευαστικής διαδικασίας και των τεχνικών μεθόδων βάσει των κανόνων της τέχνης και της επιστήμης. Δεν αρκούν μόνο οι θεωρητικές γνώσεις της επιστήμης του Πολιτικού Μηχανικού / Αρχιτέκτονα που είναι προαπαιτούμενες ώστε οι προτάσεις της ΜΕ να είναι σύμφωνες με τους κανονισμούς και τους ευρωπαϊκούς κώδικες. Χωρίς την κατασκευαστική εμπειρία, μία Μελέτη Εφαρμογής θα είναι ουσιαστικά μη υλοποιήσιμη.
      Σημαντική σημείωση: Πριν την εκπόνησή της, συστήνεται ανεπιφύλακτα να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία λήψης της Άδειας Δόμησης. Σε περίπτωση τροποποιήσεων των μελετών της Πολεοδομίας, αυτές θα επηρεάσουν την ΜΕ και η αναθεώρησή της, είναι μία επίπονη και χρονοβόρος διαδικασία με σημαντικό κόστος.
      Η αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής αναλύεται στις παρακάτω φάσεις:
      Λεπτομερής Σχεδιασμός Τεχνικές Προδιαγραφές Χρονικός Προγραμματισμός 1. Λεπτομερής Σχεδιασμός
      Ο λεπτομερής σχεδιασμός είναι το στάδιο όπου εκπονούνται τα κατασκευαστικά σχέδια (π.χ. κατόψεις και όψεις λουτρών, κατασκευαστικές λεπτομέρειες δαπέδων, ξυλουργικών, τοιχοποιίας, ξηράς δόμησης κλπ.).
      Τα σχέδια είναι σε μοντέλα 2D κι όπου απαιτείται και σε 3D για να υπάρχει η απαιτούμενη σαφήνεια και κατανόηση των κατασκευαστικών λεπτομερειών από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη του Έργου.
      Η διαδικασία κατασκευής μιας κατοικίας ποικίλει ανάλογα με τη μορφή, τον τόπο, την πολυπλοκότητα και τις απαιτήσεις του Ιδιοκτήτη. Έτσι, κι ο λεπτομερής σχεδιασμός ποικίλει από κατοικία σε κατοικία και γενικά από έργο σε έργο ακόμα κι αν αυτά είναι συναφή μεταξύ τους.
      Ενδεικτικά λοιπόν, ο λεπτομερής σχεδιασμός συνίσταται στην παρακάτω λίστα σχεδίων:
      Αρχιτεκτονικά
      Διάταξη Περιβάλλοντος Χώρου σε Κλίμακα 1/50 ή 1/100 ή 1/200 Διάγραμμα Εκσκαφών σε Κλίμακα 1/50 ή 1/100 Κατόψεις όλων των Στάθμεων σε Κλίμακα 1/50 Όψεις Κτηρίου σε Κλίμακα 1/50 Τομές Κτηρίου σε Κλίμακα 1/50 Κατασκευαστικές Λεπτομέρειες:
      Τομή Οπτοπλινθοδομές – Σενάζ Τομή Οπτοπλινθοδομές με Ηχομόνωση Τομή Ξηρά Δόμηση (Τοιχοποιίας διπλής, Επένδυσης, Ψευδοροφής, Κρυφών φωτισμών) Τομή Θερμομόνωση Δοκών – Υποστυλωμάτων Τομή Θερμομόνωση – Υγρομόνωση Υπογείων και/ή Φυτεμένων Δωμάτων Τομή Δαπέδου Ενδοδαπέδιας Θέρμανσης Τομή Υγρομόνωση Τοιχείων Υπογείων και Θεμελιώσεων  Τομή Υγρομόνωση Κολυμβητικών Δεξαμενών Τομή Επιστρώσεις Δαπέδων  Τομή Επιστρώσεις Δαπέδων Λουτρών και WC Όψη και Κάτοψη Επικαλύψεων Λουτρών και WC Τομή Επιστρώσεις Δαπέδων Κλιμακοστασίων και Πλατύσκαλων Τομή Επιστρώσεις Δαπέδων Εξωστών και Βεραντών Τομή Δάπεδα Υπογείων Αποθηκών και Μηχανοστασίων Κάτοψη Όψη και Τομή Ερμαριών Υπνοδωματίων, Κουζινών, Λουτρών, πάγκων Ηλεκτρομηχανολικά Σχέδια
      Διάταξη δικτύων Η/Μ Περιβάλλοντος Χώρου σε Κλίμακα 1/50 ή 1/100 ή 1/200 Άνωψη οροφής φωτιστικών σωμάτων σε Κλίμακα 1/50 Φωτισμός Περιβάλλοντος Χώρου σε Κλίμακα 1/50 ή 1/100 2. Τεχνικές Προδιαγραφές
      Το τεύχος Τεχνικών Προδιαγραφών είναι τα πρότυπα της κατασκευής και το σύνολο των απαιτήσεων τις οποίες ακολουθούν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη του έργου. Αποτελείται από τα παρακάτω παραρτήματα:
      Υποχρεώσεις Αναδόχου Προδιαγραφές Υλικών Κανονισμοί και Πρότυπα Πλάνο Υλικών και εγκατεστημένου εξοπλισμού Μεθοδολογία για κάθε στάδιο της κατασκευής 3. Χρονικός Προγραμματισμός
      Κατά την εκπόνηση του λεπτομερούς Σχεδιασμού, συντάσσεται το Χρονοδιάγραμμα του Έργου. Αυτό πλέον βασίζεται στην πραγματική εικόνα της κατοικίας και της αγοράς, τις παραδόσεις των υλικών και τους απαιτούμενους πόρους, και όχι σε αφηρημένες παραδοχές.
      Η αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής δεν είναι απλώς ένα σετ σχεδίων. Αποτελεί τον πλήρη οδηγό κατασκευής για την παράδοση ενός έργου αξιόπιστου κι αισθητικά άρτιου. Όλα αυτά, πάντα σύμφωνα με τις προτιμήσεις του Ιδιοκτήτη.
      Τι εξασφαλίζει μια πλήρης αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής;
      Αποφυγή υπέρβασης του αρχικού εκτιμώμενου προϋπολογισμού. Δυνατότητα ελέγχου από τον Ιδιοκτήτη για την ποιότητα του έργου. Αποφυγή παρερμηνειών της Σύμβασης και του Αντικείμενου Εργασιών. Ομαλή εξέλιξη εργασιών Άρτια επίβλεψη του έργου. Τελικό αποτέλεσμα όπως ακριβώς το φαντάστηκε ο Ιδιοκτήτης. Αρτιότητα, αξιοπιστία και έγκαιρη παράδοση του έργου. Ομαλή Συνεργασία μεταξύ Ιδιοκτήτη και Αναδόχου.  

      Cover
      Closet Plan
      Facade Closet
      Χωρίς την αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής, μπορεί να προκύψουν θέματα που πρέπει να λυθούν άμεσα. Αυτό πολλές φορές οδηγεί σε κακοτεχνίες, υπερβάσεις κόστους κατασκευής και αποσυντονισμό των συνεργείων.
      Ο προϋπολογισμός της κατοικίας βασίζεται πλέον σε πραγματικά στοιχεία και όχι σε παραδοχές. Έτσι εξασφαλίζει στον Ιδιοκτήτη μία “κλειδωμένη” τιμή μέχρι το τέλος του έργου, αλλά και μία ομαλή συνεργασία με τον Ανάδοχο χωρίς διαφωνίες και παρερμηνείες.
      Τέλος, εξίσου σημαντικές είναι η Αισθητική κι Αρχιτεκτονική του έργου όπως ακριβώς την επιθυμεί ο Ιδιοκτήτης. Οι υφές, τα υλικά, τα πάχη και οι διατομές κάθε δομικού υλικού είναι αυτά που συνθέτουν μια καλαίσθητη κατασκευή.
      Επειδή όμως η αισθητική κάθε ανθρώπου είναι διαφορετική, η αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής σάς εξασφαλίζει ότι το τελικό αποτέλεσμα θα συνάδει με τη δική σας αισθητική, την εργονομία, τη λειτουργικότητα και την ευχρηστία.
    12. Αρθρογραφία

      Engineer

      Το ξημέρωμα της 13ης Αυγούστου 2019 ξεσπά πυρκαγιά στην κεντρική Εύβοια, στο δήμο Διρφύων – Μεσσαπίων που μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα θα κάψει πάνω από 28.000 στρέμματα γης και θα εξελιχθεί σε μία ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή. Πάνω από 10.000 στρέμματα παρθένου δάσους στο όρος Δίρφη, που είχε ενταχθεί στο δίκτυο Natura, κάηκε ολοσχερώς ενώ εκκενώθηκαν προληπτικά τέσσερα χωριά.

      Για μία ακόμη χρονιά παρακολουθήσαμε την ιστορία να επαναλαμβάνεται και τον κρατικό μηχανισμό να αδυνατεί να προστατέψει τόσο τον φυσικό πλούτο, όσο και τις περιουσίες και τις ζωές των πολιτών της χώρας. Η φωτιά στην Εύβοια είναι η τελευταία πράξη ενός δράματος που εξελίσσεται δεκαετίες τώρα στην ελληνική φύση. Εξετάζοντας κανείς τα στοιχεία της πυροσβεστικής για τις δασικές πυρκαγιές των τελευταίων δύο δεκαετιών, καταλαβαίνει πως τα δάση της Ελλάδας καίγονται ξανά και ξανά και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Για την ακρίβεια, τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα πως κατά περιόδους ο κρατικός μηχανισμός καταφέρνει να προστατέψει τις δασικές εκτάσεις από τις πυρκαγιές, ενώ σε κάποιες χρονιές επιδεικνύει εγκληματική αμέλεια.

      Σύμφωνα με τα ανοικτά δεδομένα δασικών συμβάντων που δημοσιεύει η πυροσβεστική υπηρεσία, από το 2000 έως και το 2018, 192.448 πυρκαγιές έκαψαν 8.495.260 στρέμματα γης. Η πυρκαγιά στο Μάτι της Αττικής, τον Ιούλιο του 2018, στοίχισε τη ζωή σε 102 ανθρώπους καθιστώντας την, τη δεύτερη πιο φονική πυρκαγιά του 21ου αιώνα παγκοσμίως. Στη μακάβρια λίστα με τις θανατηφόρες πυρκαγιές στον κόσμο, η Ελλάδα καταλαμβάνει και την τρίτη θέση με τις φωτιές του 2007, όπου 77 άτομα έχασαν τη ζωή τους στις πρωτοφανείς πυρκαγιές εκείνης της χρονιάς. Σε έναν μόλις μήνα, τον Αύγουστο του 2007 κάηκαν 2.059.615 στρέμματα γης.

      Δορυφορική λήψη της περιοχής που κάηκε στην Εύβοια τον Αύγουστο του 2019, πριν και μετά την πυρκαγιά.
      Περιοχές που καίγονται ξανά και ξανά
      Πελοπόννησος, Εύβοια, Αττική και νησιά του Ιονίου είναι από τις πλέον επιβαρυμένες περιοχές της Ελλάδας.

      Από το 2000 έως και το 2018, κατά μέσο όρο ξεσπούν 10.100 πυρκαγιές κάθε χρόνο. Το 2001 είναι η χρονιά με τις περισσότερες φωτιές. Συνολικά, 15.303 πυρκαγιές ξέσπασαν το 2001, 12.980 το 2000, 12.035 το 2008 και 11.996 το 2007. Η χρονιές με τις λιγότερες πυρκαγιές είναι το 2014 με 6.834 πυρκαγιές και το 2018, που παρά το γεγονός ότι είναι η πιο φονική πυρκαγιά στην ιστορία της χώρας, εκείνη τη χρονιά εκδηλώθηκαν 8.006 συμβάντα.
      Η μέση έκταση που καίγεται κάθε χρόνο είναι 231.322 στρέμματα. Από την ανάλυση των δεδομένων, προκύπτει ότι το μετά το 2007, όπου κάηκαν 2.644.222 στρέμματα γης, η δεύτερη πιο καταστροφική χρονιά είναι το 2000 με 1.559.850 καμένα στρέμματα. Το 2012 και το 2009 κάηκαν περίπου μισό εκατομμύριο στρέμματα γης. Το 2002 κάηκαν 82.000 στρέμματα.
      Το χρονικό των πυρκαγιών της Ελλάδας
      Οι πιο καταστροφικές πυρκαγιές από το 2000 έως και το 2018 και οι παράγοντες που ευθύνονται για την ετοιμότητα ή μη του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει κάθε χρόνο τις φωτιές.
      Κάθε σημείο στον χάρτη αντιστοιχεί σε μία πυρκαγιά που έκαψε έστω και ένα στρέμμα δάσους. Όσο πιο ανοικτό κίτρινο το χρώμα, τόσες περισσότερες πυρκαγιές έχουν εκδηλωθεί στη συγκεκριμένη περιοχή. Στον χάρτη αποτυπώνονται ταυτόχρονα οι πυρκαγιές που έχουν εκδηλωθεί σε διάστημα περίπου τριών μηνών από το 2000 έως και το 2018. Πολλές πυρκαγιές έχουν χαρτογραφηθεί κατά προσέγγιση στον χάρτη και ενδέχεται να μην αποτυπώνουν το ακριβές σημείο που ξέσπασε η φωτιά.
      Η χαρτογράφηση έγινε με kepler.gl
      Πότε εκδηλώνονται οι πυρκαγιές
      Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2000 και για έξι χρόνια, παρατηρείται μείωση των εκτάσεων που καίγονται σε κάθε συμβάν. Από το 2007 και μετά υπάρχει δραματική αλλαγή της κατάστασης.

      Οι μήνες με τις περισσότερες πυρκαγιές είναι ο Αύγουστος και ο Ιούλιος με πάνω από 32 χιλιάδες επεισόδια, ενώ ακολουθεί ο Σεπτέμβριος και ο Ιούνιος. Η πλειονότητα των γεγονότων εκδηλώνεται από τις 12 έως και τις έξι το απόγευμα, ωστόσο ένας μικρός αριθμός πυρκαγιών (9.684 φωτιές), σύμφωνα με τα στοιχεία ξεκίνησαν τα ξημερώματα μετά τις έντεκα το βράδυ και πριν τις επτά το πρωί. Κάποιες από αυτές τις πυρκαγιές θα μπορούσε να θεωρηθεί πως είναι εμπρησμοί από πρόθεση.
      Το 2007, το 2008 και το 2017 σχεδόν το 60% των εκτάσεων που κάηκαν ήταν δάση ή δασικές εκτάσεις, ενώ το 2018 το ποσοστό άγγιξε το 50%.

      Από το 2000 έως και το 2018 έχουν καεί 2.575.511 στρέμματα δασικής έκτασης και 1.690.409 δάσους. Περισσότερα από 1.5 εκατομμύρια στρέμματα γεωργικών εκτάσεων, 1.3 εκατομμύρια χορτολιβαδικών εκτάσεων και 1.1 εκατομμύρια στρέμματα με υπολείμματα καλλιεργειών έχουν αποτεφρωθεί.
      Η πλειονότητα των πυρκαγιών σβήνει εντός της ημέρας που ξέσπασε. Στις πιο σοβαρές πυρκαγιές όμως, η φωτιά μπορεί να καίει ακόμα και 15 ημέρες, όπως συνέβη στα Κρέστενα της Ηλείας, όπου σύμφωνα με τα δεδομένα της πυροσβεστικής, η φωτιά έκαιγε για 15 ημέρες. Η βάση δεδομένων που έχουμε στη διάθεσή μας, σε 12.418 γεγονότα δεν καταγράφει πότε έγινε η κατάσβεση ενώ και σε άλλες περιπτώσεις, που υπάρχει η ημερομηνία της κατάσβεσης, αυτή είναι περασμένη λάθος. Εξετάσαμε τις 1000 πυρκαγιές που έκαψαν τις μεγαλύτερες εκτάσεις γης και οι οποίες είχαν περασμένες τις σωστές ημερομηνίες και ώρες έναρξης και λήξης κάθε επεισοδίου. Κατά μέσο όρο η πυροσβεστική χρειάστηκε 4 ημέρες για την κατάσβεση αυτών των πυρκαγιών.
      Από πρόθεση οι μισές πυρκαγιές
      Πού οφείλονται οι αγροτοδασικές φωτιές του 2018. 
      Υπολογίζεται ότι 8 στις 10 πυρκαγιές ξεκίνησαν μετά από χρήση γυμνής φλόγας (αναπτήρας, σπίρτα κτλ). Σημαντικό ποσοστό των αγροτικών πυρκαγιών (12.37%) αποδίδεται σε υπολείμματα καπνίσματος.

      Η βάση δεδομένων που δίνει στη δημοσιότητα η πυροσβεστική δεν περιέχει πληροφορίες για τις αιτίες εκδήλωσης των πυρκαγιών. Μετά από επικοινωνία με την πυροσβεστική, μας απέστειλε για το 2018 κάποια συγκεντρωτικά στοιχεία όπως καταγράφηκαν στα Βιβλία Συμβάντων Ανακριτικού του συνόλου των Υπηρεσιών του Σώματος. Βάσει αυτών των στοιχείων, το 2018 οι μισές δασικές και το 45% των αγροτικών πυρκαγιών μπήκαν από πρόθεση. Σε αμέλεια αποδίδεται το 25% και το 40% των πυρκαγιών σε δάση και αγροτικές περιοχές αντιστοίχως. Σχηματίσθηκαν δικογραφίες σε βάρος 243 ατόμων εκ των οποίων 186 για εμπρησμό από αμέλεια και 57 για εμπρησμό από πρόθεση. Για 144 άτομα εξ αυτών, ακολουθήθηκε η διαδικασία του αυτοφώρου.
      Από την ανάλυση των στοιχείων της πυροσβεστικής φαίνεται πως κάθε φορά που το κράτος υιοθέτησε αυστηρή πολιτική πρόληψης των πυρκαγιών, με έγκαιρη αποδέσμευση κονδυλίων, έγκαιρη χάραξη αντιπυρικού σχεδίου, προσλήψεις εποχικού προσωπικού και επένδυση σε τεχνολογικό εξοπλισμό, τότε ανεξαρτήτως του αριθμού των πυρκαγιών που ξεσπούν, καίγονται μικρότερες συνολικά εκτάσεις. Φαίνεται επίσης πως όταν οι δήμοι λαμβάνουν κονδύλια εγκαίρως για την αντιπυρική προστασία και τον καθαρισμό των περιαστικών δασών και όταν συμμετέχουν ενεργά στη χάραξη της αντιπυρικής πολιτικής με τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, τότε ο μηχανισμός αντιμετωπίζει πιο αποτελεσματικά τα επεισόδια πυρκαγιών.
      Για τη χαρτογράφηση και την ανάλυση των δεδομένων
      Για τη χαρτογράφηση των πυρκαγιών χρησιμοποιήσαμε τη βάση δεδομένων των δασικών συμβάντων της πυροσβεστικής υπηρεσίας. Επιλέξαμε να εντοπίσουμε γεωγραφικά μόνο όσα συμβάντα έκαψαν έστω και ένα στρέμμα δάσους ή δασικής έκτασης. Συνολικά χαρτογραφήσαμε περισσότερες από 26.000 δασικές πυρκαγιές. Στον χάρτη, στην αρχή του άρθρου, το μέγεθος του κάθε κύκλου είναι αντίστοιχο της έκτασης που έκαψε η συγκεκριμένη φωτιά. Για παράδειγμα, σε μία φωτιά που έκαψε 10 στρέμματα δάσους και 5 στρέμματα αγροτικών καλλιεργειών, στον χάρτη το μέγεθος του κύκλου θα αντιστοιχεί σε καμένη έκταση 15 στρεμμάτων. Εάν μία φωτιά έκαψε 10 στρέμματα αγροτικής γης και κανένα δάσους ή δασικής έκτασης, τότε αυτή η φωτιά δεν εμφανίζεται στον χάρτη. Το μέγεθος του κύκλου αντανακλά την ένταση του συμβάντος συγκριτικά με τις υπόλοιπες πυρκαγιές και όχι την πραγματική έκταση της γης που έκαψε πάνω στο χάρτη.
      Για την χαρτογράφηση χρησιμοποιήσαμε την Geocoding υπηρεσία της Google. Επειδή η βάση δεδομένων της πυροσβεστικής δεν παρέχει συντεταγμένες, χρησιμοποιήσαμε τις διαθέσιμες καταγεγραμμένες πληροφορίες, όπως τη διεύθυνση, την πόλη ή το χωριό, την περιοχή και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και το τμήμα της πυροσβεστικής που αντιμετώπισε την πυρκαγιά. Γι’ αυτό το λόγο σε κάποιες πυρκαγιές η χαρτογράφηση είναι κατά προσέγγιση και το σημείο της πυρκαγιάς έχει τοποθετηθεί στο κέντρο της περιοχής που αναγνωρίζει η γεωγραφική υπηρεσία της Google.
      Update: Προηγούμενη έκδοση του άρθρου ανέφερε ότι το δάσος που κάηκε στην Εύβοια ανήκε στο δίκτυο Natura, ενώ στην πραγματικότητα είναι υπό ένταξη στο δίκτυο natura, σύμφωνα με τον δήμαρχο Διρφύων-Μεσσαπίων Γιώργο Ψαθά.

      video-1567165483.mp4
       
       
    13. Αρθρογραφία

      GTnews

      Το Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, αναγνωρίζοντας τη σημασία της βιομηχανικής κληρονομιάς, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του αστικού πολιτισμικού τοπίου, ανακοινώνει την διοργάνωση Πανελλήνιου Συνεδρίου αρχιτεκτονικής με τίτλο «Τα Κάστρα της Βιομηχανίας» Αποκατάσταση, Επανένταξη, Αξιοποίηση, που θα διεξαχθεί στις 12-13-14 Μαΐου 2022 στη Θεσσαλονίκη και καλεί τους ενδιαφερόμενους επιστήμονες να υποβάλουν ανακοινώσεις και να παρακολουθήσουν τις εργασίες του Συνεδρίου.
      Σε αρκετές πόλεις μεγάλα ανενεργά βιομηχανικά συγκροτήματα έχουν ενταχθεί στη ζωή της πόλης μέσω της επανάχρησης. Πολλά όμως παραμένουν ανενεργά έχοντας υποστεί μεγάλες φθορές και κινδυνεύοντας από ανεπανόρθωτες βλάβες. Το συνέδριο θα έχει στόχο να διερευνήσει θέματα που αφορούν στην καταγραφή, τεκμηρίωση και διαχείριση σημαντικών ανενεργών βιομηχανικών συγκροτημάτων και κτιρίων που σήμερα αποτελούν στοιχεία μνήμης.
      Ακόμα, επιδιώκει να αναδείξει το συσχετισμό με ζητήματα βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας και να αναζητήσει συνέργειες, τρόπους και μεθόδους που θα επαναφέρουν αυτά τα συγκροτήματα στην καθημερινή μας ζωή.
      Η διοργάνωση του συνεδρίου επιθυμεί, παράλληλα με την προβολή ζητημάτων αποκατάστασης και επανάχρησης του υλοποιημένου ή προγραμματιζόμενου έργου που αφορά σε ανενεργά βιομηχανικά κτίρια, να ενθαρρύνει το επιστημονικό έργο που μέσα από την έρευνα και τις προτάσεις του μπορεί να φωτίσει τον συσχετισμό του θέματος με ζητήματα εκπαίδευσης καθώς και με το κοινωνικό πεδίο μέσω πρωτοβουλιών και δράσεων κοινωνικής ευαισθητοποίησης.
      Δείτε περισσότερα :https://castlesofindustry.wordpress.com/
    14. Αρθρογραφία

      GTnews

      Στην μελέτη παρουσιάζονται οι προοπτικές ανάπτυξης και ανάγκες χρηματοδότησης του τομέα των κατασκευών.
      https://drive.google.com/file/d/1Riw438OB4ls9tMy-BINQQa53mGFXMlSO/view

    15. Αρθρογραφία

      Engineer

      Καθώς το παγκόσμιο κλίμα συνεχώς αλλάζει και η θερμοκρασία ανεβαίνει, η πρωτεύουσα της Δανίας, έχει αναλάβει δράση και έχει εδώ και χρόνια μεταμορφώσει τα πάρκα και της γειτονιές , ώστε να μπορούν με ευκολία να απορροφήσουν τις ογκώδεις ποσότητες νερού, που δέχεται.
      Είναι λίγο μετά τη μία το μεσημέρι, μιας συνηθισμένης συννεφιασμένης  Τετάρτης και η Γενική Διευθύντρια Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ditte Juul Sørensen, στέκεται σε πάρκο της βόρειας Κοπεγχάγης και αναφέρει πως σκέφτεται να πλημμυρίσει το πάρκο σκύλων, εάν κριθεί απαραίτητο. Η καταπράσινη περιοχή, που κάποτε αποτελούνταν από ένα βάλτο με μισοσπασμένες κούνιες, πλέον έχει αναβαθμιστεί, χάρη σε έναν 46χρονο αρχιτέκτονα. 
      Σήμερα, αυτό σηματοδοτεί το τέλος ενός αόρατου ποταμιού, το οποίο φυσάει κατά μήκος της πόλης και έχει ως σκοπό τη “διάσωση” της πόλης από τις καταρρακτώδεις βροχές. 
      “Ο βάλτος θα συλλέξει το νερό”, αναφέρει η Sørensen, ” και θα υπάρξει ένα τεχνητό ποτάμι το οποίο θα το οδηγεί προς τα εμπρός”, συνέχισε.
        Υποδεικνύει ένα κόκκινο και κίτρινο μονοπάτι, το οποίο θα οδηγεί σε έναν ζωολογικό κήπο. Συνολικά, η αόρατη λεκάνη απορροής, μπορεί να συλλέξει πάνω από 15.000 κυβικά μέτρα, περίπου ίση ποσότητα όση τέτοια που θα γέμιζε 83.000 μπανιέρες. Το πάρκο αυτό, αποτελεί ένα από τα κυριότερα σημεία, τα οποία συνδυάζουν ένα εκτενές δίκτυο με υπόγεια κανάλια, πράσινους χώρους, ειδικά διαμορφωμένους δρόμους και λεκάνες απορροής νερών. Το Skybrudsplan ή το Cloudburst Management Plan, κόστισε 1.8 δισεκατομμύρια ευρώ και σχεδιάστηκε για να προστατέψει την πόλη από καταρρακτώδεις βροχές, για τα επόμενα 100 χρόνια. 
      Το τελευταίο διάστημα, διάφορα ακραία καιρικά φαινόμενα έχουν κατακλύσει την Ευρώπη και έπεται να εμφανίζονται πιο συχνά, όσο το παγκόσμιο κλίμα συνεχίζει να μεταβάλλεται και να υπερθερμάνεται. Μερικά μέρη της ηπείρου χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν κύματα καυσώνων, φωτιές και ξηρασίες, ενώ άλλα στάθηκαν έρμαια ξαφνικών καταιγίδων. Τον φετινό Ιούλιο, η Δανία, βρέθηκε μπροστά σε διπλάσια ποσοστά βροχής, περισσότερα από κάθε άλλο τέτοιο μήνα , για τα τελευταία 149 χρόνια. 
      Οι πλημμύρες του 2011  
      Σε πολλούς , τα γεγονότα θύμισαν σκηνές από το 2011, όταν η πόλη έζησε ένα συλλογικό και βαθύ τραύμα. Το απόγευμα της 2ας Ιουλίου αυτής της χρονιάς, βροχή που θα έπρεπε να “πέσει” σε διάστημα δύο μηνών, κατέκλυσε την πόλη της Κοπεγχάγης , μέσα σε λίγες ώρες. Δεκάδες χιλιάδες πολίτες έμειναν χωρίς ρεύμα, το πανεπιστημιακό νοσοκομείο εκκενώθηκε , μέρη του ιστορικού κέντρου της πόλης κατέρρευσαν , ενώ σωλήνες  τηλεθέρμανσης έσπασαν, προκαλώντας εγκαύματα σε χιλιάδες ανθρώπους. Το τηλεφωνικό σύστημα της Αστυνομίας βρισκόταν εκτός λειτουργίας για τρεις ημέρες, τα κεντρικά γραφεία του ΟΗΕ έκλεισαν, ενώ οι “Tivoli Gardens” και το πάρκο αναψυχής τους , εκκενώθηκε. 
      Στον απόηχο της τραγωδίας, θα εντόπιζε κανείς νεκρούς αρουραίους να επιπλέουν σε όλη την πόλη. Σύμφωνα με μια μελέτη, το 22% των ανθρώπων που ανέλαβαν την καθαριότητα της πόλης, αρρώστησε, μέσα στις εβδομάδες που ακολούθησαν. Ένας άντρας, μάλιστα, πέθανε από μόλυνση. Φυλακισμένοι ,τρέφονταν με φαγητό από αλυσίδα fast food, λόγω της καταστροφής που υπέστησαν οι κουζίνες του σωφρονιστικού ιδρύματος. Μόνο στην Κοπεγχάγη, οι υλικές ζημιές εκτιμήθηκαν στα 800 εκατομμύρια ευρώ.
       Η Κοπεγχάγη, βέβαια αντέδρασε με αποφασιστικότητα. Εδώ και κοντά ένα χρόνο στην ύπαρξη του Skybrudsplan, η πόλη βελτιώνεται χρόνο με τον χρόνο και το τελικό αποτέλεσμα της υλοποίησης του έργου, αναμένεται μέχρι το τέλος του 2035. 
      Η ανάκαμψη της πόλης
       Ο Γιαν Ραμσουσεν, ένας 61χρονος που δουλεύει στην Κοπεγχάγη ως μηχανικός από το 1990, είναι ένας από τους επινοητές του μεγαλεπήβολου σχεδίου. Έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του στοχεύοντας στη διαχείριση του νερού, με τα πρώτα 20 χρόνια της καριέρας του να τα αφιερώνει στους τρόπους που θα το κάνει καθαρότερο. Μαζί με το προσωπικό ύδρευσης , υποσχέθηκαν πως τα άλλοτε, λασπόνερα του λιμανιού, θα μετατρέπονταν σε ιδανικά νερά για κολύμβηση. “Ούτε εγώ δεν πίστευα πως θα ήμασταν ικανοί να το κάνουμε”, δήλωσε ο Ραμσουσεν.
       Μέχρι σήμερα δίνει αγώνα για να συντηρήσει τα αποτελέσματα που κατάφερε να υλοποιήσει. Όταν τόσο πολύ νερό “πέφτει” από τον ουρανό σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, τότε ακόμη και τα καλύτερα συστήματα αποστράγγισης , δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν. Οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων και οι αγωγοί αποβλήτων πλημμυρίζουν, δεδομένου ότι λειτουργούν ως “πατώματα” της πόλης. Σε μια άκρως πυκνοκατοικημένη πόλη, υπάρχουν ελάχιστοι φυσικοί έξοδοι για τα νερά. Έτσι το νερό ακολουθεί το ‘μονοπάτι’ της μικρότερης αντίστασης , μπαίνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο, με βρώμικο και γεμάτο λάσπη ρεύμα, μέσα στην πόλη. “Πρέπει να το ελέγξεις  και να το κατευνάσεις, ώστε να μην προκαλέσει περαιτέρω ζημιά”, λέει ο Ραμσουσεν. 
      Έπειτα από τις πλημμύρες του 2011, μαζί με ειδικούς, δημιούργησαν ένα χάρτη ροών του νερού στην πόλη. Κατέγραψαν τη στάθμη του νερού, λαμβάνοντας υπ’ όψη  τις επιφάνειες, στέγες και χώρους πρασίνου. Με τη βοήθεια του χάρτη, επισήμαναν τις διαδρομές που θα έπαιρνε το νερό, αλλά και που θα θα προσέκρουε σε εμπόδια. 
      Η πόλη ήρθε αντιμέτωπη με τρεις επιλογές : Η πρώτη ήταν να μείνει εντελώς άπραγη. Με βάση την έκθεση της IPCC για το κλίμα, ο Ραμσουσεν και η ομάδα του υπολόγισαν το κόστος της αδράνειας να αγγίζει, τουλάχιστον, τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ, μέσα στα επόμενα 100 χρόνια- περισσότερο σκέψη πειραματισμού, παρά περάτωσης. Η δεύτερη επιλογή, ήταν να εγκαταστήσουν περισσότερους σωλήνες αποχέτευσης και δεξαμενές. 
      Η τρίτη επιλογή φάνταζε περισσότερο “ρομαντική” και ασυνήθιστη, αλλά ταυτόχρονα και η πιο αποτελεσματική στο πέρασμα του χρόνου. Περιελάμβανε την ανάπτυξη ενός μοντέλου της πόλης, φτιαγμένο από υπόγειο δίκτυο δομών, συλλογής του νερού, πάρκα που θα λειτουργούσαν ως δημόσιες λεκάνες απορροής και αποθήκευσης νερού, αλλά και δρόμους που λειτουργούσαν ως “μονοπάτια” που θα ακολουθούσε το νερό μέσα στην πόλη, σε περιόδους έντονης βροχής. “Κατασκευάζουμε αυτό, γιατί βγάζει περισσότερο νόημα. Το Skybrudsplan, θα έλυνε περισσότερα προβλήματα και θα κόστιζε λιγότερο”, πίστευε ο Ράμσουσεν. 
      Η σκέψη αυτή, θα μετέτρεπε την Κοπεγχάγη σε μια πόλη που θα μπορούσε να απορροφήσει νερό και να το αποβάλλει, παρά το δεδομένο της πυκνοκατοίκισής της.
       “Είμαστε μηχανικοί”
       Το σχέδιο “πόλη-σφουγγάρι”, δεν είναι καινούριο στη Δανία, ενώ πλέον έχει ξεκινήσει να αναπτύσσεται ως ιδέα και σε κινεζικές μητροπόλεις, οι οποίες έχουν υιοθετήσει την ίδια φιλοσοφία. Ωστόσο, πουθενά δεν έχει υλοποιηθεί το εν λόγω πλάνο, όπως έχει αναπτυχθεί στην Κοπεγχάγη. Συνολικά 350 ξεχωριστά πρότζεκτ απαρτίζουν το σχέδιο. ” Δεν είχαμε πρότυπα να ακολουθήσουμε στον κόσμο. Βέβαια, είμαστε μηχανικοί”, είπε ο Ραμσουσεν. 
      Μόνο ένα μικρό μέρος έργων έχει χρηματοδοτηθεί από τους φορολογούμενους πολίτες, με την περισσότερη χορήγηση να έχει προέλθει από την υπηρεσία ύδρευσης, μέσω εισφοράς σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Ο Ραμσουσεν, πιστεύει πως ένα τέτοιο οικονομικό μοντέλο, το οποίο είναι πλήρως συνδεδεμένο με την κατανάλωση, αποτελεί την ευκολότερη και δικαιότερη λύση. 
      Για ένα νοικοκυριό τεσσάρων ατόμων, το κόστος λογαριασμού του νερού δεν ξεπερνά τα 120 ευρώ, το χρόνο. “Αν λάβεις υπ’ όψη το ρίσκο από την κλιματική αλλαγή, τέτοια κόστη είναι διαχειρίσιμα”, λέει ο μηχανικός. 
      Έπειτα από τις πλημμύρες του 2011, πολλές ασφαλιστικές εταιρείες απείλησαν να καταργήσουν συμβόλαια και να εδρεύσουν εκτός πόλης. “Ακόμη και ο ΟΗΕ μας είπε πως η Κοπεγχάγη αποτελούσε ρίσκο ως τοποθεσία”, αποκάλυψε ο Ραμσουσεν. 
      Ο μηχανικός πιστεύει πως θα δουλεύει στην ανάπτυξη του Skybrudsplan, μέχρι να συνταξιοδοτηθεί σε λίγα χρόνια. Οι χάρτες του, έχουν πλέον διευρυνθεί τόσο, ώστε να περιλαμβάνουν μεγαλύτερες εγκαταστάσεις, οι οποίες θα μπορούν να διαχειριστούν σημαντικές ποσότητες νερού, θα αποθηκεύουν και σταδιακά θα τις αποβάλλουν, αλλά και χώρους στάθμευσης που θα μπορούν να συλλέγουν το νερό που θα “πέφτει” από τις σκεπές και ταράτσες.
       “Προφανώς και υπήρχαν διαφωνίες” 
      Η Ditte Juul Sørensen, μάνατζερ του πρότζεκτ και αρχιτέκτονας τοπίου, μια εκ των 11 που συνολικά προσέλαβε η Κοπεγχάγη, ηγείται μιας “πράσινης” φιλοσοφίας. Ο ιστότοπος στην οδό “Scandiagade”είναι τόσο μικρός που δεν περιλαμβάνεται στο Χάρτη της Google, ως πάρκο. Επτά λεκάνες σκυροδέρματος έχουν εγκατασταθεί, αλλά είναι τόσο διακριτικές που δύσκολα τις παρατηρεί κανείς. Υπάρχει κήπος πεταλούδων, παρτέρια λαχανικών, παγκάκια, ακόμη και αιώρα. Ένας έντονα ζωγραφισμένος δρόμος οδηγεί από τη μια λεκάνη απορροής, στη άλλη. Είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα, κατά το οποίο το Skybrudsplan, διευκόλυνε το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων.
       “Η ομάδα του πρότζεκτ, ρώτησε τους κατοίκους τι θα επιθυμούσαν”, αναφέρει Sørensen, “με την πλειοψηφία να ζητά περισσότερο χρώμα και περισσότερη φύση”. Μια άχρωμη λωρίδα τσιμέντου μετατράπηκε σε κήπος της πόλης. Μόνο η τελευταία λεκάνη απορροής έχει νερό βροχής, αυτή τη στιγμή. Μέσα από αυτές, το νερό είτε απορροφάται από το έδαφος, είτε μέσω των σωλήνων οδηγείται στο λιμάνι της πόλης. 
      “Η δημόσια συμμετοχή έχει αποδείξει πως η πλειονότητα της κοινωνίας, είναι φιλικά προσκείμενη στο πρότζεκτ”, δήλωσε η Sørensen. Και αυτή δεν ήταν η μόνη περίπτωση για την οποία ήλπιζαν στη συμμετοχή του κόσμου :  Οι κήποι, θεώρησαν, πως θα προέτρεπαν τους κατοίκους να φροντίζουν συστηματικά την ιδιωτική και δημόσια περιουσία, ώστε να μη γεμίσουν οι δεξαμενές με σκουπίδια. 
      Είναι άξιο απορίας, πως ήταν εφικτό για την Κοπεγχάγη να ανανεώσει πάρκα και δρόμους, σε περίπτωση πλημμύρας, με ελάχιστα παράπονα, όταν μια πόλη όπως το Βερολίνο δεν μπορεί να χτίσει 500 μέτρα ποδηλατοδρόμων, χωρίς επικείμενες αντιδράσεις. ” Φυσικά και υπήρχαν διαφωνίες”, παραδέχτηκε η Sørensen. Οι συζητήσεις δεν ήταν πάντα θετικές όσο αυτές που αφορούσαν τον κήπο στην οδό “Scandiagade”. Στη γειτονιά που περιβάλλει το πολιτιστικό κέντρο “Karens Minde Kulturhus”, οι κάτοικοι ήταν λιγότερο ενθουσιασμένοι για την διαμόρφωση του πάρκου τους σε δημόσια λεκάνη απορροής. Αναφέρει, πως βρισκόταν σε συνεχή επικοινωνία με τους κατοίκους για τουλάχιστον τρία χρόνια, καθησυχάζοντάς τους πως οι φλαμουριές και οι λεύκες, οι οποίες βρίσκονταν υπό προστασία εκεί, δεν θα επηρεάζονταν διόλου. Τελικά οι κάτοικοι, μπόρεσαν να διαλέξουν τα μονοπάτια και τα παγκάκια του πάρκου τους, αλλά ποτέ δεν υπήρχε αμφιβολία για την περάτωση του έργου. ” Όλοι μοιραζόμαστε την ίδια ευθύνη”, αποκρίθηκε η Sørensen. 
      Μάλιστα κάποια από τα έργα είναι τόσο διακριτικά δομημένα, που κανείς δεν τα παρατηρεί, έτσι κι αλλιώς. Λίγο βορειότερα, στο Enghavenpark, για παράδειγμα, ένα νέο μέρος για inline-skate hockey και περιφράττεται από ένα κοντό τοιχίο.  Μέλη του petanque club που βρίσκεται εκεί κοντά, χρησιμοποιούν το τοιχίο για να κάθονται ή να ακουμπούν επάνω τα ποτήρια με το κρασί τους. Βρίσκονται εξ’ απήνης όταν μαθαίνουν πως η πραγματική χρησιμότητά του είναι να λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρο νερού της βροχής. 
      Η πλειοψηφία της κοινότητας ακόμη δεν έχει ανακάμψει από την καταστροφή του 2011. “Είναι, ακριβώς,  η σωστότερη απόφαση που μπορούσε να παρθεί για την πόλη”, λέει ο Ράσμους Lütken, καλλιτέχνης και αρχιτέκτονας, μέλος του petanque club. Για αυτόν, το μεγαλύτερο ερώτημα είναι το εξής: ” Το πλάνο έως τώρα θεωρείται επαρκές ή μήπως χρίζει περαιτέρω ανάπτυξης;”.
    16. Αρθρογραφία

      Engineer

      Το χρονικό διάστημα από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι και σήμερα, λόγω της πανδημίας και της προσπάθειας αντιμετώπισής της, έχει συντελεστεί μια τεράστια αλλαγή στον τρόπο ζωής στις πόλεις, με πρωτοφανή περιορισμό των κατοίκων της τόσο στις μετακινήσεις όσο και στις επιλογές διασκέδασης και αναψυχής κατά τον ελεύθερο χρόνο τους. Οι αλλαγές αυτές έχουν λειτουργήσει ως καταλύτης επαναξιολόγησης του (αστικού) περιβάλλοντος, από τους ίδιους τους κατοίκους των πόλεων, και επανεκτίμησης της αξίας του δημόσιου χώρου και ειδικότερα των χώρων πρασίνου. Ταυτόχρονα, στο ίδιο αυτό χρονικό διάστημα, σε παγκόσμια κλίμακα, η επιστημονική κοινότητα, οι δημοτικές αρχές και οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων συνεργάζονται όλο και περισσότερο, όλο και πιο εντατικά, με σκοπό να ενσωματώσουν στον μελλοντικό σχεδιασμό των πόλεων περισσότερους ανοικτούς χώρους και χώρους πρασίνου, ώστε να ανταποκριθούν καλύτερα στις τρέχουσες και τις μελλοντικές ανάγκες και κινδύνους.
      Όπως άλλωστε τονίζεται στις στρατηγικές ανθεκτικότητας πολλών πόλεων, μεταξύ των οποίων και της Αθήνας, η ενίσχυση της αστικής ανθεκτικότητας συνδέεται άρρηκτα με την ενίσχυση (ποσοτική και ποιοτική) των χώρων πρασίνου. Στην Ελλάδα, όπως γνωρίζουμε, οι χώροι αστικού πρασίνου είναι ελάχιστοι σε σύγκριση με αντίστοιχες πόλεις του εξωτερικού, με την αναλογία των χώρων αυτών ανά κάτοικο (τ.μ. πρασίνου/κάτοικο)  σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη να μην υπερβαίνει το 25% της ελάχιστης προτεινόμενης αναλογίας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (9 τ.μ./κάτοικο).
      Παρόλα αυτά η συζήτηση γύρω από τη σημασία των χώρων πρασίνου είναι αρκετά περιορισμένη, ενώ η χάραξη μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής σχεδιασμού με στόχο τη δημιουργία νέων χώρων πρασίνου δεν φαίνεται να αποτελεί βασική προτεραιότητα στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, αποφασίσαμε να διεξάγουμε μια έρευνα για τους χώρους πρασίνου της πόλης με στόχο τη διερεύνηση της σχέσης των πολιτών της Θεσσαλονίκης με τους χώρους αυτούς.
      Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 3/2/21-3/3/21 από την ερευνητική μονάδα χωρικού σχεδιασμού και βιώσιμης ανάπτυξης (ΕΜΧΑ) του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης (ΤΜΧΑ) του ΑΠΘ, με τη συμβουλευτική υποστήριξη της ierax analytix (ierax.gr). Συμμετείχαν σε αυτή 1049 κάτοικοι του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης, ηλικίας άνω των 17 ετών. Βασική μας επιδίωξη ήταν να αποτυπώσουμε τόσο την υφιστάμενη κατάσταση όσο και το όραμα των κατοίκων της Θεσσαλονίκης για το αστικό πράσινο σε διάφορες κλίμακες του χώρου (από το επίπεδο της γειτονιάς ως το επίπεδο του Πολεοδομικού Συγκροτήματος). Τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας φαίνεται να παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς πέρα των άλλων, μπορούν να τροφοδοτήσουν με πολύ χρήσιμες πληροφορίες πολλά θέματα της άμεσης επικαιρότητας. 
      Ένα από τα βασικά ερωτήματα που κλήθηκαν να απαντήσουν οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήταν “ποιους χώρους πρασίνου επισκέπτονται συχνότερα”. Αυτή η πληροφορία σε συνδυασμό με τη διεύθυνση κατοικίας τους μας επέτρεψε να υπολογίσουμε την απόσταση που διανύουν οι Θεσσαλονικείς για να επισκεφτούν ένα πάρκο.
       
      Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, μόλις το 20% των κατοίκων επισκέπτονται ένα πάρκο σε απόσταση ίση ή μικρότερη των 400μ (Ευκλείδεια απόσταση – σε ευθεία γραμμή στο χάρτη). To 50% περίπου επιλέγει να διανύσει τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο, ενώ η μέση απόσταση που διανύει ένας κάτοικος της Θεσσαλονίκης βρέθηκε ίση με 1,8 χλμ. Για τον λόγο αυτό, ένας στους τέσσερις κατοίκους δεν πηγαίνει σχεδόν ποτέ με τα πόδια στο πάρκο και αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει κάποιο μέσο μεταφοράς (αυτοκίνητο, λεωφορείο, ποδήλατο, κτλ.). Αυτά τα δύο αποτελέσματα, σε συνδυασμό με τα περιοριστικά μέτρα που έχουν ληφθεί τον τελευταίο χρόνο, καθιστούν πλέον από δύσκολη ως ανέφικτη την μετακίνηση σε χώρους πρασίνου ενός μεγάλου πληθυσμού κατοίκων της πόλης. Ίσως για τον λόγο αυτό, αντίθετα από ότι συνέβη στις περισσότερες πόλεις του κόσμου, στη Θεσσαλονίκη (όπως μαρτυρούν τα αποτελέσματά μας) δεν αυξήθηκε στη διάρκεια της πανδημίας η συχνότητα επίσκεψης σε χώρους πρασίνου. Αντίθετα μάλιστα, παρατηρείται μια μικρή τάση μείωσης, καθώς πριν την πανδημία το 83% του δείγματός μας δήλωσε ότι επισκέπτονταν τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα κάποιον χώρο πρασίνου ενώ κατά τη διάρκεια της πανδημίας το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 77%.
      Ένα ακόμα σημαντικό συμπέρασμα που προέκυψε από την έρευνά μας αφορά την αξιολόγηση των υφιστάμενων χώρων πρασίνου ως προς την επάρκεια αλλά και την ποιότητά τους. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, το 90% των κατοίκων αξιολογεί τους χώρους αυτούς κάτω του μετρίου (κάτω από το 5 σε μια κλίμακα από 1 έως 10), είτε η ερώτηση αφορά τη γειτονιά είτε το σύνολο του Πολεοδομικού Συγκροτήματος. Στον χάρτη που ακολουθεί παρουσιάζονται οι σχετικές αξιολογήσεις σε επίπεδο γειτονιάς, οι οποίες, όπως φαίνεται, παρουσιάζουν σημαντική διαφοροποίηση από περιοχή σε περιοχή, με το ιστορικό  κέντρο να εμφανίζει τις χαμηλότερες τιμές.
      Αξιολόγηση των χώρων πρασίνου σε επίπεδο γειτονιάς στο Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης
      (1=καθόλου ικανοποιητικοί και 10 = πολύ ικανοποιητικοί)  Αξιολόγηση των χώρων πρασίνου σε επίπεδο γειτονιάς στο Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης 
      Ένα εξίσου ενδιαφέρον εύρημα αφορά το γεγονός ότι το 61% των κατοίκων που συμμετείχαν στην έρευνα επιλέγει να επισκεφτεί χώρους πρασίνου που βρίσκονται είτε στην νέα παραλία είτε σε περιοχές μακριά από το κέντρο της πόλης (Σέιχ Σου, Φράγμα της Θέρμης, Πανόραμα, Φίλυρο κτλ.). Κατά συνέπεια, μόλις 4 στους 10 κατοίκους επιλέγουν κατά προτεραιότητα έναν από τους υπόλοιπους χώρους πρασίνου που βρίσκονται εντός του αστικού ιστού. Όλα τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν την ανάγκη για σχεδιασμό και δημιουργία νέων χώρων πρασίνου εντός του Πολεοδομικού Συγκροτήματος και αναπόφευκτα να επαναφέρουν το ερώτημα της βέλτιστης αξιοποίησης διάφορων διαθέσιμων χώρων, όπως για παράδειγμα του χώρου όπου βρίσκεται σήμερα η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ).
      Πριν από επτά χρόνια (2013), σε μια έρευνα που είχαμε επίσης πραγματοποιήσει με θέμα τα πιθανά οφέλη που θα προσέφερε στους κατοίκους της Θεσσαλονίκης η δημιουργία ενός μεγάλου Μητροπολιτικού Πάρκου, το βασικό συμπέρασμα που είχε προκύψει ήταν ότι οι κάτοικοι του Πολεοδομικού Συγκροτήματος όχι μόνο επιθυμούσαν την μετατροπή του χώρου της ΔΕΘ σε Μητροπολιτικό πάρκο, αλλά απέδιδαν και μεγάλη αξία σε αυτό το έργο. Ωστόσο πρόσφατες έρευνες γνώμης στην πόλη έδειχναν ως βέλτιστη απόφαση την προτεινόμενη ανάπλαση της ΔΕΘ, χωρίς όμως να προσφέρουν στους πολίτες ως πιθανή εναλλακτική τη μετατροπή της περιοχής σε Μητροπολιτικό Πάρκο. Για τον λόγο αυτό κρίναμε σκόπιμο να ρωτήσουμε τους κατοίκους της πόλης ποιο από τα δύο σενάρια/λύσεις προτιμούν: (α) την προτεινόμενη ανάπλαση ή (β) τη δημιουργία ενός μεγάλου Μητροπολιτικού πάρκου και γιατί.
      Όπως φαίνεται και στο σχετικό διάγραμμα, η μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων (78.4%) προέκρινε τη λύση του Μητροπολιτικού πάρκου, τονίζοντας στα επιμέρους σχόλιά τους την αναγκαιότητα για έναν τέτοιο χώρο στη Θεσσαλονίκη, επισημαίνοντας όμως ταυτόχρονα (βάσει της εμπειρίας τους από άλλους χώρους πρασίνου της πόλης) τη σημασία της  κατάλληλης συντήρησής του. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι αρκετοί πολίτες που απάντησαν υπέρ της λύσης της ανάπλασης, εξέφρασαν (επίσης στα σχόλιά τους) αρκετές επιφυλάξεις ως προς το προτεινόμενο σχέδιο και πρότειναν ουσιαστικά μια ενδιάμεση λύση: τη διατήρηση των αναγκαίων μόνο εγκαταστάσεων/κτιρίων της ΔΕΘ και τη μετατροπή της υπόλοιπης περιοχής σε χώρο πρασίνου που θα αποδοθεί στους κατοίκους της πόλης.
      Επιλογή της βέλτιστης μελλοντικής χρήσης του χώρου της ΔΕΘ
      Η ανάλυσή μας δεν σταματά όμως εδώ. Μετά την παρουσίαση των πρώτων αυτών αποτελεσμάτων στοχεύουμε στη συνέχεια: (α) να εντοπίσουμε τις περιοχές του Πολεοδομικού Συγκροτήματος που χρήζουν μεγαλύτερης ανάγκης σε νέους ή βελτιωμένους χώρους πρασίνου, (β) να χαρτογραφήσουμε τα σημαντικότερα προβλήματα στους υφιστάμενους χώρους πρασίνου και (γ) να αναλύσουμε σε βάθος τόσο τα κριτήρια επιλογής των χώρων πρασίνου που υποδεικνύουν οι πολίτες, όσο και τις οικοσυστημικές υπηρεσίες που θεωρούν οι πολίτες ότι οι χώροι αυτοί προσφέρουν στο αστικό περιβάλλον. Φιλοδοξία μας αποτελεί η έρευνα αυτή να καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις προς τις αρμόδιες δημοτικές αρχές για μια σειρά από μέτρα/δράσεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στην καλύτερη αντιμετώπιση των μελλοντικών κινδύνων, είτε αυτοί αφορούν περιπτώσεις όπως η τρέχουσα πανδημία είτε  κινδύνους που θα επιφέρει η κλιματική αλλαγή, με απώτερο τελικά στόχο την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της πόλης μας. 
    17. Αρθρογραφία

      tetris

      Κυκλοφόρησε ο συλλογικός τόμος (ΕΛΛΕΤ, ΣΕΠΟΧ, ΣΕΜΠΧΠΑ) “Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 ‘Περί σχεδίων πόλεων..’ στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό” σε επιστημονική επιμέλεια των: Αιμιλίας Αλεξανδροπούλου, Σοφίας Αυγερινού-Κολώνια, Λουδοβίκου Βασενχόβεν, Μάρως Ευαγγελίδου, Μαίρης Ζήφου, Γιώργου Μελισσουργού και Μαίρης Τζιράκη.
      Ο τόμος περιλαμβάνει τα πρακτικά της Επετειακής Επιστημονικής Ημερίδας με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη θεσμοθέτηση του πρώτου θεμελιακού νομοθετήματος πολεοδομικού σχεδιασμού στην Ελλάδα. Η ημερίδα διοργανώθηκε τον Δεκέμβριο του 2023 από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ), τον Σύλλογο Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ) και τον Σύλλογο Ελλήνων Μηχανικών Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΕΜΠΧΠΑ).
      Βασικός στόχος και φιλοδοξία της ημερίδας ήταν η διερεύνηση των σύγχρονων τάσεων και απαιτήσεων στον ολοκληρωμένο χωρικό σχεδιασμό, η ανάδειξη των διακυβευμάτων του σήμερα για τη χώρα και η εκτίμηση της ανταπόκρισης του συστήματος σε αυτά, μετά τη διαμόρφωση του πρόσφατου ενιαίου θεσμικού πλαισίου του χωρικού σχεδιασμού, περιλαμβάνει όμως και μια συνοπτική αναγνώριση της συνεισφοράς του Ν.Δ. του 1923 στην ιστορική του συγκυρία και τη διαχρονική εφαρμογή του. Με κεντρική επιδίωξη την ανάπτυξη επιστημονικού προβληματισμού αλλά και τη διατύπωση προτάσεων για την ασκούμενη πολιτική σχεδιασμού του χώρου στην Ελλάδα, η ημερίδα επικεντρώνεται στη διερεύνηση ερωτημάτων που ομαδοποιούνται στις εξής θεματικές ενότητες: (α) ιστορική αναδρομή, (β) ρόλος και χαρακτήρας του συστήματος χωρικού σχεδιασμού, (γ) διακυβεύματα του σήμερα.
      Ο τόμος κυκλοφορεί με τα ISBN των τριών φορέων, με την επιμέλεια της Μαίρης Τζιράκη και σε σχεδιασμό, γλωσσική επιμέλεια και παραγωγή από τις εκδόσεις Προπομπός.
      Μπορείτε να διαβάσετε/αποθηκεύσετε όλον τον τόμο ΕΔΩ!
    18. Αρθρογραφία

      tetris

      Η καταγγελία αυθαίρετης κατασκευής αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία για τη διασφάλιση της νομιμότητας στη δόμηση, τη διατήρηση του περιβαλλοντικού ισοζυγίου και την προστασία του δημόσιου συμφέροντος. Παράλληλα, όμως, αποτελεί και ένα ζήτημα με πολυδιάστατη νομική σημασία, καθώς συχνά συνοδεύεται από συγκρούσεις συμφερόντων, ερωτήματα για την ακριβή τήρηση των διοικητικών διαδικασιών και κατηγορίες για καταχρηστική χρήση του δικαιώματος της καταγγελίας. Η κρισιμότητα της καταγγελίας αυθαίρετου έγκειται στην ισορροπία που καλείται να διασφαλίσει η Διοίκηση μεταξύ της νομιμότητας, της προστασίας του περιβάλλοντος και της διασφάλισης των δικαιωμάτων των ιδιοκτητών.
      Η Καταγγελία ως Εργαλείο Ελέγχου της Νομιμότητας
      Η καταγγελία για αυθαίρετη κατασκευή επιτρέπει σε πολίτες ή φορείς να αναφέρουν στη Διοίκηση παραβάσεις της πολεοδομικής νομοθεσίας. Αυτή η δυνατότητα ενισχύει τη συμμετοχή των πολιτών στη διασφάλιση της νομιμότητας και λειτουργεί συμπληρωματικά προς τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η καταγγελία καταλήγει στην ενεργοποίηση διοικητικών διαδικασιών ελέγχου, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν:
      Αυτοψία από την Πολεοδομία: Οι αρμόδιες αρχές διενεργούν αυτοψία για να διαπιστώσουν αν η κατασκευή είναι αυθαίρετη. Επιβολή Κυρώσεων: Εάν διαπιστωθεί παράβαση, μπορεί να επιβληθούν πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης ή να διαταχθεί η κατεδάφιση της αυθαίρετης κατασκευής. Ακύρωση Άδειας: Σε περιπτώσεις που μια κατασκευή προχωρά βάσει άδειας που εκδόθηκε με πλημμέλειες, η καταγγελία μπορεί να οδηγήσει στην ανάκλησή της. Η καταγγελία, λοιπόν, ενισχύει τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα στην εφαρμογή της πολεοδομικής νομοθεσίας. Ωστόσο, η χρήση αυτού του εργαλείου δεν είναι πάντοτε αθώα.
      Καταχρηστική Χρήση της Καταγγελίας
      Παρά τη σημασία της καταγγελίας ως μηχανισμού ελέγχου, η κατάχρηση αυτού του δικαιώματος αποτελεί σοβαρό πρόβλημα. Συχνά, οι καταγγελίες υποβάλλονται για λόγους που δεν συνδέονται με την προστασία του περιβάλλοντος ή της νομιμότητας, αλλά με προσωπικές ή οικονομικές διαφορές. Τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:
      Καταγγελίες για Εκφοβισμό: Χρήση της καταγγελίας ως μέσο πίεσης ή αντιπαράθεσης σε γειτονικές διαφορές. Εμπόδιο σε Επιχειρηματικές Δραστηριότητες: Καταγγελίες που αποσκοπούν στην καθυστέρηση ή παρεμπόδιση έργων από ανταγωνιστές. Υποβολή Ανακριβών Καταγγελιών: Καταγγελίες που στηρίζονται σε αναληθή στοιχεία ή υπερβολές, με αποτέλεσμα την άσκοπη ενεργοποίηση της Διοίκησης. Η καταχρηστική χρήση της καταγγελίας δεν επιβαρύνει μόνο τη Διοίκηση αλλά και τους θιγόμενους ιδιοκτήτες, οι οποίοι μπορεί να υποστούν οικονομικές και ψυχολογικές συνέπειες λόγω της άδικης στοχοποίησής τους.
      Η Νομοθεσία και οι Εγγυήσεις για την Ορθή Χρήση της Καταγγελίας
      Το θεσμικό πλαίσιο προβλέπει διαδικασίες που διασφαλίζουν τη διαφάνεια και την αξιοπιστία στη διαχείριση των καταγγελιών. Ειδικότερα:
      Υποχρέωση Αιτιολόγησης: Οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να αιτιολογούν επαρκώς τις πράξεις ή παραλείψεις τους που βασίζονται σε καταγγελία. Αυτοψία και Τεκμηρίωση: Κάθε καταγγελία πρέπει να συνοδεύεται από αυτοψία και αντικειμενική τεκμηρίωση πριν την επιβολή οποιασδήποτε κύρωσης. Προστασία του Θιγόμενου: Ο ιδιοκτήτης έχει δικαίωμα να ασκήσει ένδικα μέσα, όπως διοικητική προσφυγή ή αίτηση ακύρωσης, εάν θεωρεί ότι η καταγγελία είναι αβάσιμη ή καταχρηστική. Προστασία από Καταχρηστικές Καταγγελίες: Η υποβολή ψευδών καταγγελιών μπορεί να οδηγήσει σε κυρώσεις κατά του καταγγέλλοντος, εάν αποδειχθεί δόλος ή κακοπιστία. Νομολογιακή Αντιμετώπιση
      Η ελληνική νομολογία έχει ασχοληθεί εκτενώς με τις καταγγελίες αυθαιρέτων, ιδιαίτερα όταν αυτές συνδέονται με αμφισβητούμενα κίνητρα. Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει επανειλημμένα επισημάνει την ανάγκη για τήρηση της αρχής της αναλογικότητας και για τεκμηριωμένη δράση από τη Διοίκηση. Επίσης, έχει τονίσει ότι η Διοίκηση δεν δεσμεύεται από την καταγγελία και οφείλει να εξετάζει την ουσία της υπόθεσης ανεξάρτητα από τις προθέσεις του καταγγέλλοντος.
      Σε περιπτώσεις όπου οι καταγγελίες αποδεικνύονται ψευδείς ή καταχρηστικές, τα δικαστήρια έχουν αναγνωρίσει το δικαίωμα των θιγομένων να ζητήσουν αποζημίωση για τη βλάβη που υπέστησαν, στηριζόμενα στην αστική ευθύνη του καταγγέλλοντος.
      Η Κοινωνική και Διοικητική Διάσταση
      Η καταγγελία αυθαίρετου δεν είναι απλώς ένα νομικό εργαλείο αλλά και ένα μέσο που επηρεάζει τη σχέση του πολίτη με τη Διοίκηση. Η αποτελεσματική χρήση της καταγγελίας απαιτεί υπευθυνότητα τόσο από τους πολίτες όσο και από τη Διοίκηση. Η καταχρηστική υποβολή καταγγελιών υπονομεύει την εμπιστοσύνη στο σύστημα και προκαλεί δυσλειτουργίες στους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
      Συμπεράσματα
      Η καταγγελία αυθαιρέτου αποτελεί κρίσιμο εργαλείο για τη διασφάλιση της νομιμότητας, αλλά ταυτόχρονα ενέχει τον κίνδυνο κατάχρησης. Η ορθή λειτουργία του συστήματος εξαρτάται από τη διαφάνεια, τη δίκαιη μεταχείριση όλων των εμπλεκόμενων μερών και την αυστηρή τήρηση των διαδικασιών. Η Διοίκηση οφείλει να ενεργεί με αντικειμενικότητα και να αποφεύγει την αυτόματη αποδοχή καταγγελιών, ενώ οι πολίτες πρέπει να χρησιμοποιούν αυτό το εργαλείο με υπευθυνότητα. Με την κατάλληλη θεσμική και νομολογιακή καθοδήγηση, η καταγγελία μπορεί να παραμείνει ένα αποτελεσματικό μέσο προστασίας της νομιμότητας και του δημόσιου συμφέροντος.
      Παναγιώτης Γαλάνης
      Δικηγόρος Περιβαλλοντικού – Πολεοδομικού Δικαίου
      Διδάκτωρ και Μεταδιδάκτωρ Νομικής ΕΚΠΑ
      Διδάσκων Νομικής ΕΚΠΑ
      www.pgalanislaw.gr
      [email protected]
    19. Αρθρογραφία

      tetris

      Τη νομιμοποίηση χιλιάδων ακινήτων για τα οποία, σήμερα, δεν μπορούν να εξασφαλιστούν τίτλοι ιδιοκτησίας λόγω πολεοδομικών αιθαιρεσιών, στοχεύει η νέα πολεοδομική αμνηστία. Η σχετική πρόταση ολοκληρώθηκε πριν μερικά 24ωρα στο Υπουργείο Εσωτερικών και εκτός απροόπτου, αναμένεται να τεθεί προς έγκριση ενώπιον του Υπουργικού Συμβουλίου που θα συνεδριάσει αύριο Παρασκευή.
      Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», η νέα πολεοδομική αμνηστία θα τεθεί σε εφαρμογή ευθύς αμέσως μετά την έγκρισή της από το Υπουργικό Συμβούλιο, καθώς η εφαρμογή της δεν προϋποθέτει τροποποίηση της κείμενης νομοθεσίας για να χρειαστεί η κατάθεση σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή. Η πολεοδομική αμνηστία θα εφαρμοστεί για περίοδο έξι μηνών.
      Όπως μας λέχθηκε, αρμοδίως, η πολεοδομική αμνηστία θα αφορά μόνο μικρής κλίμακας παρανομίες και δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να περάσει το μήνυμα ότι οι όποιες πολεοδομικές και οικοδομικές παρανομίες, αργά ή γρήγορα, νομιμοποιούνται με αμνηστίες.
      Οι εγκλωβισμένοι αγοραστές
      Δυο είναι οι κατηγορίες εγκλωβισμένων αγοραστών που δεν μπορούν, σήμερα, να αποκτήσουν τίτλο ιδιοκτησίας για το σπίτι ή το διαμέρισμα που αγόρασαν και που η πολεοδομική αμνηστία θα τους λύσει το πρόβλημα:
      Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι εγκλωβισμένοι αγοραστές, οι οποίοι, δεν φέρουν καμία ευθύνη. Αγόρασαν τις οικιστικές τους μονάδες από εργολάβους – ντιβέλοπερ, οι οποίοι δεν είχαν το οικονομικό και το διοικητικό υπόβαθρο, έκτιζαν και πωλούσαν χωρίς επίβλεψη και έλεγχο και χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να καταθέσουν αιτήσεις για τροποποιητικές άδειες ή αιτήσεις για τελική έγκριση.
      Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι εγκλωβισμένοι αγοραστές που φέρουν ακέραια την ευθύνη για τη μη εξασφάλιση τίτλων ιδιοκτησίας λόγω πολεοδομικών παρατυπιών στις οποίες προέβησαν οι ίδιοι στις οικιστικές τους μονάδες, όπως προσθήκες ή μετατροπές που αύξησαν το εγκεκριμένο δομήσιμο εμβαδό, κάλυψη ανοικτών χώρων, κλείσιμο βεραντών, κατασκευή πέργολων και ψησταριών κ.λπ. Αποτέλεσμα, να μην μπορούν να εξασφαλίσουν τελική έγκριση και κατ’ επέκταση, τίτλους ιδιοκτησίας.
      Για όλους τους πιο πάνω αγοραστές – ιδιοκτήτες αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία η νέα πολεοδομική αμνηστία για να νομιμοποιήσουν τις αυθαίρετες κατασκευές τους.
      Τιμοκατάλογος για παρατυπίες
      Η νομιμοποίηση της παρανομίας θα προϋποθέτει την καταβολή ενός χρηματικού αντιτίμου. Θα υπάρχει ένας τιμοκατάλογος για κάθε παρατυπία. Δεν θα κοστολογείται με βάση το τετραγωνικό μέτρο, όπως ίσχυσε στην προηγούμενη πολεοδομική αμνηστία, που εφαρμόστηκε το 2011. Όλα τα έσοδα από την πολεοδομική αμνηστία θα διατεθούν για την κοινωνική πολιτική του κράτους.
      Όπως μας λέχθηκε αρμοδίως, δεν θα νομιμοποιηθούν πολεοδομικές παρατυπίες, ακόμα και μικρής κλίμακας, που δημιουργούν θέματα ασφαλείας ή παρεμβαίνουν σε περιουσίες τρίτων ή σε δημόσιους χώρους, προκαλούν όχληση ή περιορίζουν την προσβασιμότητα.
      Τι προέβλεπε η προηγούμενη αμνηστία
      Καταβλήθηκαν προσπάθειες όπως το νέο σχέδιο πολεοδομικής αμνηστίας παραμείνει απλό και κατανοητό για να αποφευχθούν λάθη του παρελθόντος. Εξαιτίας της πολυπλοκότητάς του δεν πέτυχε το υψηλό ποσοστό ανταπόκρισης που αναμενόταν για το σχέδιο πολεοδομικής αμνηστίας που ψήφισε η Βουλή τον Μάρτιο του 2011 και τέθηκε σε εφαρμογή έναν μήνα μετά.
      Τα κυβερνητικά νομοσχέδια προέβλεπαν, μεταξύ άλλων, ότι πολεοδομική άδεια θα μπορεί να εκδοθεί μόνο για παρατυπίες που αφορούν οικοδομές, προσθήκες ή μετατροπές, οι οποίες συνεπάγονται αύξηση του εγκριθέντος δομήσιμου εμβαδού κατά ανώτατο ποσοστό μέχρι 30%. Απαραίτητη προϋπόθεση σε όλες τις περιπτώσεις για την έκδοση πολεοδομικής άδειας για το σύνολο ή μέρος της ανάπτυξης ήταν να διασφαλίζεται η αυτοτελής λειτουργία, η άνετη κατοχή και κάρπωση της ανάπτυξης και να μην επηρεάζονται ουσιωδώς οι ανέσεις της περιοχής.
      Όσον αφορά υπερβάσεις στον συντελεστή δόμησης, πολεοδομική άδεια χορηγείτο μόνον εφόσον η αξία του εμβαδού της ανάπτυξης, πέραν του επιτρεπόμενου, αντισταθμίζετο είτε με την καταβολή χρηματικού ποσού είτε με τη μεταφορά συντελεστή δόμησης.
      Για ακίνητα που έφεραν σημαντικές πολεοδομικές παραβάσεις, αυτές καταγράφονταν στον τίτλο αλλά το ακίνητο δεν μπορούσε να μεταβιβαστεί στους ιδιοκτήτες εκτός και αν αίρονταν οι παραβάσεις.
      Στις περιπτώσεις που ο επιχειρηματίας ανάπτυξης γης δεν μπορούσε να ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του βάσει της άδειας οικοδομής, η πολεοδομική αμνηστία του 2011 έδινε το δικαίωμα στους αγοραστές να ολοκληρώσουν οι ίδιοι τις κατοικίες/διαμερίσματά τους καλύπτοντας το κόστος και ακολούθως, μπορούσαν να κινηθούν νομικά εναντίον του επιχειρηματία.
      Δόθηκε και έκπτωση
      Ως κίνητρο για την ταχύτερη υποβολή των αιτήσεων, η πολεοδομική αμνηστία του 2011 προέβλεπε μείωση κατά 20% του καθοριζόμενου χρηματικού αντισταθμίσματος για αιτήσεις που θα υποβάλλονταν κατά τον πρώτο χρόνο εφαρμογής της νομοθεσίας και έκπτωση 10% για αιτήσεις που θα υποβάλλονταν κατά τον δεύτερο χρόνο. Δεν προβλεπόταν καμία έκπτωση για αιτήσεις που θα υποβάλλονταν κατά τον τρίτο χρόνο εφαρμογής της πολεοδομικής αμνηστίας.
      politis.com.cy
      Από το Μιχάλη Χατζηστυλιανού
    20. Αρθρογραφία

      tetris

      Διαβάστε παρακάτω την εισήγηση του κ. Γιώργου Ευριπιώτη, Αρχιτέκτονα Πολεοδόμου Χωροτάκτη, στην ενδιαφέρουσα ημερίδα που έλαβε χώρα στο Ευγενίδειο ίδρυμα με πρωτοβουλία του κ. Δημητριάδη -Ευγενίδη με θέμα τις επεμβάσεις στο τοπίο στην Σίφνο και τις Κυκλάδες:
      ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ ή ΧωροΑταξία 1983-23
      Διάγουμε την τέταρτη δεκαετία από την έναρξη της ΕΠΑ. Η μεγαλειώδης αυτή συστράτευση του Αντώνη Τρίτση αποτέλεσε την πρώτη φορά που η πολιτεία τόλμησε να περάσει από την επιχειρηματική στην επιχειρησιακή χωροταξία. Δηλαδή από τη στείρα πανεπιστημιακή θεωρητική θεώρηση στην πρακτική εφαρμογή …. επι εδάφους .
      Ήμουν τυχερός που αφιερώνοντας ζωτικό μέρος της ζωής μου, συντόνισα ως επικεφαλής χωροτάκτης διεπιστημονικής ομάδας, αυτή την χωροταξική επέμβαση στις Κυκλάδες. Οργώσαμε τον κυκλαδικό χώρο, με ενημέρωση (πλέον των 170 συναντήσεων), με ενεργοποίηση τοπικών ομάδων εργασίας, εκλαΐκευση του νόμου, σχεδίαση του κυκλαδικού χώρου και δυστυχώς μετά από αυτή την επίπονη προσπάθεια ήλθε ένα στυγνό στοπ μετά επαίνων από την τότε πολιτική ηγεσία.
      Και έτσι, ενώ το τόλμημα πέρασε στην ιστορία, στην δε πράξη επήλθε το αντίθετο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο. Ωθήσαμε άθελα τους κατοίκους να οικοδομήσουν …. σε χώρο, που θα είχε διασωθεί, εάν δεν υπήρχε η προτεινόμενη Χωροταξική διαχείριση αυτού. Στη συνέχεια, τριάντα χρόνια σύγχυσης και ασάφειας, όπου η πολιτεία ήταν παντελώς απούσα. Νομοθετώντας αποσπασματικά και αντιφατικά.
      Και φθάνουμε πλέον στην τρέχουσα περίοδο, όπου λανσάρονται τοπικά Πολεοδομικά σχέδια ένα συνονθύλευμα πολεοδομικού + χωροταξικού σχεδιασμού μέσω μαζικής ανάθεσης σε παραγοντικά γραφεία με δήθεν ταχείες διαδικασίες και παράλληλα με αυτά, εφαρμόζεται η επικίνδυνη θεσμοθέτηση των ΕΣΧΑΣΕ, όπου το μέτρο διαμορφώνεται αναλόγως των απαιτήσεων….του πελάτη.
      Δηλαδή το απόλυτο αλαλούμ. Οι Κυκλάδες Ισπανοποιούνται!
      Δεν ξεχνάμε βέβαια τις διακηρύξεις του πρ. Υπουργού ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ο οποίος ανακοίνωνε θριαμβευτικά τη μείωση της εκτός σχεδίου δόμησης από 200 σε…. 186 μ2… εδώ γελάμε !
      Όταν παράλληλα είχαμε τα μπόνους των υποσκάφων και τη λαιμαργία των ΕΣΧΑΣΕ ….βλέπε τη δήθεν πράσινη ανάπτυξη της Αστυπάλαιας με πρόσφατη πρόταση δόμησης 25000μ2 σε σπιτάκια σε πλήρη διάταξη.
      Η σύγχρονη Αρχιτεκτονική στις Κυκλάδες
      Εικοσαετία 60 – 80
      Ο αθηναϊκός μιμητισμός εισέβαλε στις στάσιμες Κυκλάδες κυρίως από Κυκλαδίτες εργολάβους των Αθηνών, που αναπαρήγαγαν τα αθηναϊκά πρότυπα στους ιδίους τόπους τους. Έτσι το Γαλάτσι ήλθε στη Νάξο, Πάρο, Τήνο…Τότε το υπουργείο Οικισμού στην προσπάθειά του να σώσει τους οικισμούς επέβαλε κυκλαδικά πρότυπα, όπως περιστεριώνες, καμάρες , σαμάρια με τραπεζοειδείς γωνιακές απολήξεις……. Και έτσι δημιουργήθηκε μια τυποποιημένη fake κυκλαδίτικη δόμηση.
      Μέσω όλων αυτών διαμορφώθηκαν – αλλοιώθηκαν – διαχρονικά οι κυκλαδικοί οικισμοί και κυρίως τα επίνεια αυτών. Και βέβαια μην ξεχνάμε τα μπόνους ορόφων της Χούντας. Δείγματα αυτών των πολυώροφων κτηρίων βρίσκουμε στην Τήνο, Νάξο, Πάρο, Σύρο, Κύθνο….
      Αυτό επαναλαμβάνεται δυστυχώς και σήμερα με τα μπόνους του ΓΟΚ. Τι ιστορία και αυτή!
      Δεκαετία 90-2000
      Αρχίζει η άναρχη υπερδόμηση υπό το φόβο που προξένησε η χωροταξική πολιτική της ΕΠΑ . Κτίζουμε άνευ σχεδιασμού για να σώσουμε τα οικόπεδά μας και είναι λογικό. Στις Κυκλάδες η ιδιοκτησία είναι ιστορικά πατρογονική.
      Δεκαετία 2000-2015
      Ήλθαν τα ευνοϊκά δάνεια και η εικονική ανάπτυξη, όπου δομούνται τα πάντα, κτίσματα υπό μορφή τραίνου με διώροφα μεθ’ υπογείου, διαμερισματάκια εν σειρά. Στη συνέχεια ,δε ,όπως διαφάνηκε, πολλά από αυτά κατέληξαν στις τράπεζες………με τις γνωστές συνέπειες. Και έτσι φθάσαμε στην οικονομική κρίση, όπου οι Κυκλάδες επιτέλους ανέπνευσαν! Αλλά για λίγο!
      Δεκαετία 2020
      Τώρα πλέον στην τρέχουσα δεκαετία η οικονομία επανακάμπτει δειλά. Οι επενδυτές βλέπουν την Κυκλαδίτικη γη, ως El Dorado και αγοράζουν ό,τι πωλείται. Η αρχιτεκτονική, αφού δοκίμασε τα πάντα, στρέφεται στη διεθνή…..μοντερνιά και διεθνοποίηση του προϊόντος, τη διακοσμητική μποχο-ποίηση με πρωτοπόρο την Αντίπαρο, Μύκονο, Κέα,…Ευτυχώς ορισμένα νησιά αντιστέκονται και βέβαια υπάρχουν και εξαίσια κτίσματα ως εξαιρέσεις. Οι Κυκλάδες χάνουν τον έμμετρο κυβισμό τους, την αρμονία και την ένταξη της δομημένης οντότητας στο περιβάλλον και το κλίμα τους.
      Και δε φθάνουν όλα αυτά
      Έρχεται και το εφεύρημα με το μπόνους των υποσκάφων, όπου πλέον εμφανίζονται άχαρες επιμήκεις κατασκευές (πρόσφατα κατατέθηκε σε ΣΑ μελέτη μήκους όψης πλέον των 100 μ), κατασκευές με τζαμαρίες που λαμπυρίζουν κατά τη δύση ή την ανατολή και σφαγιάζουν βάναυσα το κυκλαδίτικο ανάγλυφο και την αρμονία.
      Τώρα είναι μάλλον αργά .. αλλά
      Θα πρέπει όλοι εμείς να συλλογιστούμε, οι δε αποφασίζοντες να δράσουν άμεσα, αν και παρατηρείται ανησυχητική απραγία.
      Οι Κυκλάδες, σπυριάζουν επικίνδυνα,
      τα αυτοκίνητα είναι πλέον περισσότερα των κατοίκων,
      Χάνεται η κλίμακα,
      Εμφανίζεται η προκατασκευή,
      Χάνεται η μοναδικότητα …. και το brand name. Αλλοιώνεται το ανάγλυφο,
      Χάνεται η μικροκαλλιέργεια,
      Χάνεται η κοινωνική εγγύτητα, εμφανίζεται η εγκληματικότητα Εκλείπει το νερό, οι μονάδες υγείας είναι υποτυπώδεις,
      Τα απορρίμματα και τα απόβλητα διογκώνονται,
      Τα φωτοβολταϊκά ……διαλύουν ό,τι έχει απομείνει.
      Και κυρίως εκλείπουν οι γηγενείς…… με ότι αυτό συνεπάγεται !!
      Γιώργος Ευριπιώτης
    21. Αρθρογραφία

      tetris

      Η αρχιτεκτονική στρέφει το βλέμμα της σε μια πτυχή της νέας πραγματικότητας που στο άμεσο μέλλον θα διαμορφώσει την καθημερινή ζωή του πληθυσμού στη γη: σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΟΗΕ, το 2050 σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού (32,5%) θα είναι ηλικίας 65 ετών και άνω. Πρακτικά σημαίνει ότι η πληθυσμιακή γήρανση θα επηρεάσει τον σχεδιασμό των πόλεων και τους τρόπους κατοίκησής τους.
      Η σύγχρονη αρχιτεκτονική έχει μελετήσει τις δημογραφικές προβλέψεις για να προσεγγίσει τις χωρικές, κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές που θα καθορίσουν τις επιλογές των ηλικιωμένων, όπως ορίζονται σε αυτό που οι σύγχρονες πολιτικές πρόβλεψης αποκαλούν «Aging in Place». Ο όρος σημαίνει ότι ένα άτομο είναι σε θέση να ζει στον τόπο της επιλογής του χωρίς να χάνει την ποιότητα ζωής του όταν φτάσει στην τρίτη ηλικία. Σύμφωνα με το archdaily.com, η κατανόηση της αρχιτεκτονικής από τη σκοπιά των «νέων ηλικιωμένων» παραπέμπει σε αλλαγή παραδείγματος. Οι αρχιτέκτονες καλούνται να σκεφτούν μια σειρά διευκολύνσεων για τις καθημερινές δραστηριότητες, ώστε να σχεδιάσουν συστήματα κατοίκησης που επιτρέπουν την προσβασιμότητα και την άνεση στις μετακινήσεις, καθώς και τις σχέσεις με τα φυσικά στοιχεία του ανέμου, του φυσικού φωτός, της βλάστησης. Πολλές μελέτες επισημαίνουν ότι η υγιής γήρανση σχετίζεται με την ιδέα να επιτραπεί στους ανθρώπους να μεγαλώνουν σε συνθήκες παρόμοιες με αυτές που έχουν βιώσει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους και αυτό φαίνεται να είναι το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει η αρχιτεκτονική, είτε προσαρμόζοντας υπάρχοντα κτίρια είτε χτίζοντας νέα.
      Ενα παράδειγμα αλλαγών σε υφιστάμενα κτίρια έχουν δώσει οι πολυκατοικίες στο Ommoord, μια γειτονιά στο Ρότερνταμ. Το οικιστικό συγκρότημα 30 χρόνια μετά την κατασκευή του (1968) δεν εξυπηρετούσε τους ενοίκους. Οι κάτοικοι του Ommoord είχαν μεγαλώσει ηλικιακά και το 1999 ο ολλανδός αρχιτέκτονας Χανς βαν ντερ Χάιτζντεν ανέλαβε να βρει μια αρχιτεκτονική λύση για διαφορετικά προφίλ κατοίκων μέσα από μια διαδικασία συν-σχεδιασμού, στην οποία συμμετείχαν οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι κάτοικοι. Ετσι το ισόγειο και τα γκαράζ έγιναν χώροι υγειονομικής περίθαλψης και προστέθηκαν άλλα διαμερίσματα με θέα στον κήπο, όπως και ένα κοινοτικό κέντρο. Επίσης τοποθετήθηκαν περισσότερες σκάλες και ανελκυστήρες για να βελτιωθεί η προσβασιμότητα των διαμερισμάτων σε άνω ορόφους και για να μειωθεί το μήκος των διαδρόμων πρόσβασης.
      To ισπανικό παράδειγμα
      Παρόμοια πρωτοβουλία ανέλαβε το 2016 στην ισπανική πόλη San Andrés del Rabanedo ο αρχιτέκτονας Οσκαρ Μιγκέλ Αρες Αλβάρες, καθοδηγώντας τις ανακαινίσεις στη γειτονιά La Pinilla έτσι ώστε οι κάτοικοί της, το 30% των οποίων είναι άνω των 75 ετών, να μπορούν να παραμείνουν στα σπίτια τους, στη γειτονιά και στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Η ανακαίνιση μάλιστα 500 κατοικιών έχει υποστηριχθεί από την περιφερειακή κυβέρνηση για την προσαρμογή και τη φιλοξενία του ηλικιωμένου πληθυσμού. Για τον αρχιτέκτονα, το σπίτι για τους ηλικιωμένους πρέπει να είναι διαμορφωμένο σε τμήματα με πολύ φως και χώρους για την αποθήκευση αντικειμένων που αποτελούν μέρος της ιστορίας τους. Κυρίως όμως να είναι προσβάσιμο μέσω των αισθήσεων. Ο Αλβάρες εξηγεί ότι οι ηλικιωμένοι δεν έχουν μόνο κινητικές αλλά και αισθητηριακές δυσκολίες, γι’ αυτό και η αρχιτεκτονική μπορεί να τους κινητοποιεί μέσω του χρώματος, του φωτός και της υφής, βοηθώντας τους να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτονομία.
      Βραζιλία, Ιαπωνία
      Ωστόσο, εκτός από τις προσαρμογές, κατασκευάζονται νέα συγκροτήματα κατοίκησης που απευθύνονται σε χρήστες άνω των 60 ετών. Στη βραζιλιάνικη πόλη Κουριτίμπα ένα αρχιτεκτονικό πρόγραμμα ενεργού γήρανσης, το Bioos, που αναπτύχθηκε από τον αρχιτέκτονα Ρικάρδο Αμαράλ, περιλαμβάνει διαμερίσματα αποκλειστικά για ηλικιωμένους, χώρους για ιατρικές κλινικές και ένα υπόγειο με καταστήματα και υπηρεσίες που απευθύνονται σε αυτό το κοινό. Το πρόγραμμα επιτρέπει στη στέγαση να ενσωματώνει τεχνολογίες που διευκολύνουν την καθημερινή ζωή, χωρίς αυτοσχεδιασμούς ή προσαρμογές, αλλά και χωρίς να μοιάζει με κλινική. Και στην Ιαπωνία το αρχιτεκτονικό πρόγραμμα Jikka είναι η πρόταση γήρανσης μακριά από το αστικό χάος, με χώρους σχεδιασμένους να παραπέμπουν σε αρχέγονη καλύβα. Αφορά μια κατοικία για δύο γυναίκες περίπου εξήντα ετών με έναν κοινωνικό λειτουργό και έναν μάγειρα.
      © smithmicro Φαλίδα Εφη
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.