Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Αρθρογραφία

    Αρθρογραφία

    534 ειδήσεις in this category

    1. Αρθρογραφία

      GTnews

      Υπό την αιγίδα του Παγκοσμίου Παρατηρητηρίου Μνημείων (World Monuments Watch) τίθεται το Μεταλλευτικό Τοπίο Κουταλά Μ.Λειβαδίου της Σερίφου. Το Ιστορικό Μεταλλευτικό Τοπίο της Σερίφου αξιολογήθηκε μεταξύ 212 υποψηφιοτήτων παγκοσμίως από 69 χώρες και περιλαμβάνεται πλέον στα 25 μνημεία-τόπους τα οποία βρίσκονται σε κίνδυνο.
      Στη φετινή λίστα περιλαµβάνεται ένα εύρος µνηµείων πολιτιστικής κληρονοµιάς που αντιµετωπίζουν κρίσιµες προκλήσεις: ο Ιστορικός Αστικός Ιστός της Γάζας, η Εστία των Εκπαιδευτικών του Κιέβου, οι Aκτές της Ανατολικής Αφρικής, η Παλαιά Πόλη της Αντιόχειας και το Παρεκκλήσιο της Σορβόννης. Συνολικά, οι 25 τόποι προέρχονται από 29 χώρες σε πέντε ηπείρους, καθώς και τη Σελήνη. Η πλήρης λίστα ακολουθεί.
      Το WMF, µε δράση που ξεπερνάει τα 700 έργα σε 112 χώρες, πρωτοστατεί στην προστασία της πολιτιστικής κληρονοµιάς διεθνώς. Το 1996 το WMF δηµιούργησε το World Monuments Watch, ένα διετές πρόγραµµα βασισµένο σε υποψηφιότητες, που στοχεύει στην ανάληψη πρωτοβουλιών και την ευαισθητοποίηση του κοινού, αλλά και στην ανάδειξη του ρόλου που µπορεί να παίξει η πολιτιστική κληρονοµιά στην αντιµετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων. Μέχρι σήµερα το WMF έχει διαθέσει περισσότερα από 120 εκατοµµύρια δολάρια για έργα σε σχεδόν 350 µνηµεία µέσω του προγράµµατος Watch, ενώ η προβολή που προσφέρει το πρόγραµµα έχει βοηθήσει τοπικές κοινότητες να αντλήσουν 300 εκατοµµύρια δολάρια επιπλέον από άλλες πηγές.
      «Το πρόγραµµα Watch υπογραµµίζει τη δέσµευση του World Monuments Fund να διασφαλίσει ότι η προστασία της πολιτιστικής κληρονοµιάς τιµά το παρελθόν αλλά συµβάλλει ενεργά και στη διαµόρφωση ενός πιο βιώσιµου, συµπεριληπτικού και ανθεκτικού µέλλοντος για κοινότητες σε όλο τον κόσµο και πέρα από αυτόν», δήλωσε η Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύµβουλος, Bénédicte de Montlaur.
      Η ανοιχτή πρόσκληση υποβολής υποψηφιοτήτων για τον κύκλο 2025 προσέλκυσε πάνω από 200 συµµετοχές, οι οποίες πέρασαν από εκτενή εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση πριν από την τελική επιλογή από ανεξάρτητη επιτροπή διεθνών ειδικών. Η ανάλυση των υποψηφιοτήτων αποκάλυψε συγκεκριµένες τάσεις ανά τον κόσµο: Στην υποσαχάρια Αφρική η κλιµατική αλλαγή αναδείχθηκε ως κρίσιµο ζήτηµα, ενώ στις χώρες της Ασίας και του Ειρηνικού η ταχεία αστικοποίηση προβάλλει ως επείγουσα πρόκληση. Οι υποψηφιότητες από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αµερική ανέφεραν την ανεπαρκή χρηµατοδότηση και έλλειψη πόρων, ενώ εκείνες από τη Λατινική Αµερική και την Καραϊβική ανέδειξαν ως κύριο µέληµα τον τουρισµό. Για την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής οι πολεµικές συγκρούσεις και οι φυσικές καταστροφές αναφέρθηκαν ως κρίσιµα ζητήµατα.
      Πολλά από τα µνηµεία που περιλαµβάνονται στον κύκλο 2025 του προγράµµατος Watch καταδεικνύουν πώς η προστασία της πολιτιστικής κληρονοµιάς µπορεί να προσφέρει λύσεις για τόπους και κοινότητες που αντιµετωπίζουν αυτές τις προκλήσεις, µε διδάγµατα για παρόµοιες περιπτώσεις παγκοσµίως. Η πλήρης λίστα παρατίθεται στο τέλος του δελτίου.
      «Για πρώτη φορά, η Σελήνη συµπεριλαµβάνεται στο πρόγραµµα Watch, αντανακλώντας την επείγουσα ανάγκη αναγνώρισης και προστασίας των τεκµηρίων που µαρτυρούν τα πρώτα βήµατα της ανθρωπότητας πέρα από τη Γη — µια καθοριστική στιγµή στην κοινή µας ιστορία», δήλωσε η de Montlaur. «Αντικείµενα όπως η κάµερα που µετέδωσε τηλεοπτικά την προσσελήνωση, ένας αναµνηστικός δίσκος που άφησαν οι αστροναύτες Άρµστρονγκ και Όλντριν, και εκατοντάδες άλλα συµβολίζουν αυτήν την ιστορία. Ωστόσο, αντιµετωπίζουν αυξανόµενους κινδύνους καθώς εντείνεται η δραστηριότητα στη Σελήνη, δίχως να υπάρχει το κατάλληλο πλαίσιο προστασίας. Η συµπερίληψη της Σελήνης υπογραµµίζει την παγκόσµια ανάγκη για προληπτικές και συλλογικές στρατηγικές προστασίας της πολιτιστικής κληρονοµιάς — είτε στη Γη είτε πέρα από αυτήν — που αντανακλούν και διαφυλάσσουν την κοινή µας ιστορία».
      Ο Κύκλος 2025 του Προγράµµατος Watch
      Μοναστήρια της Κοιλάδας του Δρίνου, Αλβανία Ένα σύνολο Ορθόδοξων µοναστηριών, κάποτε ζωτικό κοµµάτι του κοινωνικού ιστού της Αλβανίας, απαιτεί νέα πνοή και πόρους µετά από δεκαετίες εγκατάλειψης, καθώς θα µπορούσε να αποτελέσει πρότυπο βιώσιµου τουρισµού µέσω της προστασίας της πολιτιστικής κληρονοµιάς.
      Σινέ Στούντιο Ναµίµπε, Ανγκόλα Πενήντα χρόνια µετά την απότοµη διακοπή της κατασκευής του, αυτός ο µοντέρνος κινηµατογράφος βρίσκεται σε εγκατάλειψη, αλλά µια πρωτοβουλία της τοπικής κοινότητας θα µπορούσε να δώσει νέα πνοή στο ηµιτελές µνηµείο.
      Κάπακ Νιάν (Qhapaq Ñan), Οδικό Δίκτυο των Άνδεων (Αργεντινή, Βολιβία, Ισηµερινός, Κολοµβία, Περού, Χιλή)
      Ένα αξιοθαύµαστο προϊσπανικό οδικό δίκτυο απειλείται από αναπτυξιακή δραστηριότητα και την περιβαλλοντική υποβάθµιση, αλλά η κινητοποίηση τοπικών και διεθνών φορέων µπορεί να εξασφαλίσει τη βιώσιµη διαχείρισή του.
      Παρεκκλήσιο της Σορβόννης, Γαλλία Στο Καρτιέ Λατέν του Παρισιού, αυτό το αριστούργηµα της γαλλικής αρχιτεκτονικής αντιµετωπίζει εδώ και δεκαετίες προβλήµατα συντήρησης που πρέπει να επιλυθούν ώστε να ξανανοίξει µετά από χρόνια τις πύλες του.
      Ιστορικό Μεταλλευτικό Τοπίο της Σερίφου, Ελλάδα Η Σέριφος, ένας ολοένα δηµοφιλέστερος νησιωτικός προορισµός των Κυκλάδων, διαθέτει µια ανεκτίµητη µαρτυρία του βιοµηχανικού παρελθόντος της χώρας, αλλά απαιτούνται ολοκληρωµένα µέτρα προστασίας και συντήρησης για να αποτραπεί η απώλειά της.
      Σχετικά µε το World Monuments Fund
      Το World Monuments Fund (WMF, Παγκόσµιο Ταµείο Μνηµείων) είναι ο κύριος ανεξάρτητος οργανισµός αφιερωµένος στην προστασία των πιο πολύτιµων τόπων διεθνώς, µε στόχο να εµπλουτίσει τον ανθρώπινο βίο και να προάγει την αλληλοκατανόηση. Εδώ και 60 χρόνια, µε δράση που ξεπερνάει τα 700 έργα σε 112 χώρες, οι ειδικοί του εφαρµόζουν αποδειγµένες και αποτελεσµατικές τεχνικές για την προστασία σηµαντικών αρχιτεκτονικών και πολιτιστικών µνηµείων ανά τον κόσµο. Μέσω του World Monuments Watch -ενός διετούς προγράµµατος βασισµένου σε υποψηφιότητες - το WMF συνδέει την προστασία της πολιτιστικής κληρονοµιάς µε την ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών και τη βελτίωση της ανθρώπινης ευηµερίας.
      Σε συνεργασία µε τοπικούς φορείς, χρηµατοδότες και κυβερνήσεις, το WMF επιδιώκει να εµπνεύσει µια διαρκή προσήλωση στη φροντίδα της πολιτιστικής κληρονοµιάς για τις επόµενες γενιές. Με έδρα τη Νέα Υόρκη, ο οργανισµός διαθέτει γραφεία και παραρτήµατα διεθνώς.
      Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ: https://www.lifo.gr/now/entertainment/istoriko-metalleytiko-topio-tis-serifoy-sto-world-monuments-watch
    2. Αρθρογραφία

      ssouanis

      Όταν το κράτος εσκεμμένα λειτουργεί υστερόβουλα εις βάρος των πολιτών, πώς είναι δυνατόν να απαιτεί από τους πολίτες φορολογική συνείδηση; Δεν είναι μία ή δύο οι περιπτώσεις, είναι πάμπολλες. Και αρκετές αυτές "μουλωχτές", τις οποίες ανακαλύπτει κανείς όταν θελήσει να είναι... νομοταγής. Έχοντας απέναντί του ένα ανέντιμο κράτος.
       
      Είναι εντυπωσιακή η περίπτωση που μου διηγήθηκε ένας αναγνώστης, καλός φίλος του Capital.gr, την περίοδο των εορτών, μη μπορώντας να πιστέψει αυτό που του συνέβαινε. Δεν είναι μία περίπτωση κάποιας βαρύγδουπης μπίζνας ή μιας μεγάλης επένδυσης που ταλαιπωρείται. Είναι μια ιστορία καθημερινής τρέλας που δείχνει την σκόπιμη παγίδα που υστεροβουλία και εντελώς απαράδεκτα έχει στήσει το ελληνικό δημόσιο σε πολίτες.
       
      Ο άνθρωπος που μου την διηγήθηκε θέλησε για κακή του τύχη να μεταβιβάσει ένα περιουσιακό του στοιχείο στo παιδί του. Πρόκειται για μια οικία που χτίστηκε πριν το 1960 και την οποία θέλησε να κάνει γενική παροχή προ ολίγων μηνών. Μου ανέφερε λοιπόν ότι πριν από 25 -30 χρόνια στο πλαίσιο μιας μικρής ανακαίνισης έκανε πράγματι μια μικροεπέκταση ολίγων τετραγωνικών στην κουζίνα. Όταν πριν λίγα χρόνια (το 2011) βγήκε ο νόμος για τη δυνατότητα νομιμοποίησης οικοδομικών αυθαιρεσιών έκανε χρήση της νομοθεσίας. Επειδή όμως δεν μπορούσε να αποδειχτεί ούτε με αεροφωτογραφία ότι η αυθαιρεσία τελέσθηκε την δεκαετία του ´80, ο νόμος τον ανάγκασε να την δηλώσει στην τελευταία περίοδο, προς το 2011. Υποχρεωτικά. Και με την σύμφωνη γνώμη του μηχανικού που δεν θα μπορούσε βέβαια να φανταστεί τι θα ακολουθούσε, πέραν του αυξημένου προστίμου.
       
      Πηγή: capital.gr
    3. Αρθρογραφία

      Engineer

      Οποιαδήποτε στρατηγική για την υπέρβαση της οικονομικής κρίσης δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει ως πρωταρχικό στόχο την ανάπτυξη των επενδυτικών πρωτοβουλιών και μάλιστα των ιδιωτικών, τις οποίες το κράτος οφείλει να προωθεί και να ενισχύει με κάθε θεσμικό τρόπο.
       
      Η εν πολλοίς αυτονόητη αυτή παραδοχή υιοθετείται στη χώρα μας δυστυχώς μόνον σε επίπεδο διακήρυξης αρχών, ακόμη και από δυνάμεις που ενστερνίζονται τον οικονομικό φιλελευθερισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στρέβλωσης στον τομέα αυτό αποτελεί, δίχως αμφιβολία, η πολιτική της χώρας στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και κυρίως στα φωτοβολταϊκά. Σε μια χώρα που θα μπορούσε να αναδειχθεί πρωτοπόρος στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς, η κρατική πολιτική των τελευταίων ετών οδηγεί σε καταστροφή των επενδύσεων που έχουν γίνει με παρότρυνση μάλιστα των κυβερνώντων. Με πρόσχημα τα ελλείμματα που δημιούργησε η ίδια κρατική πολιτική στον ειδικό Λογαριασμό των Α.Π.Ε. επιβλήθηκαν, αρχικά με τον ν. 4093/2012 κεφαλικός φόρος 25%-30% στις τιμές πώλησης και, πρόσφατα, με τον ν. 4254/2014 υποχρεωτική μονομερής μείωση των συμβατικών τιμών σε ποσοστό που σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει το 40%. Επιπλέον, με τον τελευταίο αυτό νόμο επιβάλλεται αναδρομικά υποχρεωτική έκπτωση που αγγίζει το 40% στις τιμές πώλησης για την ηλεκτρική ενέργεια που έχει παραχθεί το έτος 2013 (!).
       
      Με τον τρόπο αυτό, το «φιλελεύθερο» (κατά τα λοιπά) κράτος ανατρέπει πλήρως τις συμβάσεις που έχουν συνάψει (και μάλιστα με παρότρυνση του ίδιου) οι επενδυτές – παραγωγοί και τους οδηγεί, εν πλήρη γνώση του, στην οικονομική καταστροφή. Αποτέλεσμα της «πολιτικής» αυτής θα είναι να περάσουν οι –οικονομικά απαξιωμένοι- φωτοβολταϊκοί σταθμοί στις δανείστριες τράπεζες και, στη συνέχεια, να πουληθούν σε εξευτελιστικές τιμές!
       
      Πρόκειται, αναμφίβολα, για ρυθμίσεις που είναι κραυγαλέα αντισυνταγματικές, αφού παραβιάζουν ευθέως τις διατάξεις του Συντάγματος που κατοχυρώνουν την οικονομική ελευθερία, την επιχειρηματική ελευθερία και την ελευθερία των συμβάσεων (άρθρο 5 παρ. 1 Συντ.). Παράλληλα, προσκρούουν στις αντίστοιχες διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
       
      Τον αντισυνταγματικό χαρακτήρα των περιορισμών αυτών εντοπίζει μάλιστα και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής στην Έκθεσή της που συνοδεύει τον ν. 4254/2014 (!). Έτσι, το κράτος αντί να είναι αρωγός και συμπαραστάτης των παραγωγών-επενδυτών καθίσταται κυριολεκτικά αντίδικός τους, αφού τους υποχρεώνει να καταφεύγουν μαζικά στη Δικαιοσύνη για να προασπίσουν στοιχειωδώς τα συμφέροντά τους, καταθέτοντας αγωγές στα διοικητικά και στα αστικά δικαστήρια.
       
      Μπροστά σε μια τέτοια πολιτική αντιφάσεων θα μπορούσε να αναρωτηθεί εύλογα κανείς τι και ποιον εξυπηρετεί τελικά αυτή η εμφάνιση του κράτους με τη μορφή Ιανού: Ταυτόχρονα ως υπέρμαχου των επενδυτικών πρωτοβουλιών και ως πολέμιου και αντίδικου των επενδυτών… Ένα είναι βέβαιο πάντως: Το κράτος Ιανός δεν θα κατορθώσει ποτέ να γίνει αξιόπιστος προορισμός επενδυτικών κεφαλαίων και, άρα, φορέας ανάπτυξης και προόδου.
       
      *Ο Συνταγματολόγος Δρ. Απόστολος Παπακωνσταντίνου είναι εταίρος της Δικηγορικής Εταιρείας «Απ. Παπακωνσταντίνου – Γ. Κατρούγκαλος – Ν. Χλέπας και Συνεργάτες»
       
      Πηγή: Το κράτος Ιανός: Το παράδειγμα των επενδύσεων στα φωτοβολταϊκά | newmoney.gr http://www.newmoney.gr/blog/49353/kratos-ianos-paradeigma-ton-ependyseon-sta-fotovoltaika#ixzz30dWXPoVo
    4. Αρθρογραφία

      Engineer

      Τις τελευταίες ημέρες σημειώνονται έντονες αντιδράσεις διότι ανεγέρθηκαν ή ανεγείρονται δεκαώροφα και ενδεκαώροφα κτίρια στην περιοχή Μακρυγιάννη – Κουκάκι, κάτω από την Ακρόπολη. Υπό τα αδιάφορα ή ένοχα βλέμματα των αρμοδίων φορέων (δήμου Αθηναίων και υπουργείων Πολιτισμού και Περιβάλλοντος) και βάσει των ισχυόντων και απαράδεκτων όρων δόμησης, υποβαθμίζεται το μνημείο της παγκοσμίου πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι εμφανής η οπτική, ηχητική και περιβαλλοντική ρύπανση και αυτονόητες οι επιβαρύνσεις των δικτύων κυκλοφορίας και των πάσης φύσεως υποδομών.
      Εντέλει η κατοικία εκδιώκεται, συνοδευόμενη από τις δραματικές αυξήσεις των τιμών των ενοικίων. Δικαιολογημένα λοιπόν, ένα ευρύ δίκτυο συλλόγων και κατοίκων, στους οποίους περιλαμβάνονται η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και ο Σύλλογος των Αθηναίων, διαμαρτύρονται ζητώντας την άμεση προστασία των περιοχών γύρω από την Ακρόπολη. Ζητούν την άμεση θέσπιση ηπιοτέρων όρων δομήσεως και την επανεξέταση όλων των διοικητικών πράξεων, που αφορούν στις εγκρίσεις ανέγερσης τεραστίων κτιρίων που δεν εναρμονίζονται με τα μέτρα της περιοχής και τα γειτνιάζοντα μνημεία.
      Το πενταώροφο κτίριο

      Δεν είναι βεβαίως η πρώτη φορά που προκύπτουν παρόμοιοι προβληματισμοί και κινητοποιήσεις. Σε εποχή κατά την οποία μελετώνται οι τρόποι της πλέον επωφελούς προστασίας αλλά και αξιοποίησης των μνημείων μας, προκειμένου να προσελκυσθούν επενδυτές και οικονομικά οφέλη και να προβληθεί η χώρα, παρόμοιες πρακτικές φέρνουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Κάτι παρόμοιο όμως συνέβη και το 1955 και είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρων ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε το ζήτημα από την πολιτεία. Πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και υπουργός Δημοσίων Έργων ο Λάμπρος Ευταξίας.
      Με πρωτοφανή ταχύτητα, το έτος εκείνο, ξεφύτρωσε μία πολυκατοικία στη συμβολή της Διονυσίου Αρεοπαγίτου με την οδό Θρασύλλου. Στο εκρηκτικό περιβάλλον που αναπτυσσόταν η μεταπολεμική Αθήνα, υπό το βάρος της αστυφιλίας και της ανοικοδόμησης, εμφανίστηκε η πενταώροφη κατασκευή, στο πλάι του θεάτρου του Διονύσου και εισχωρώντας ουσιαστικά στο ευπαθές περιβάλλον γύρω από την Ακρόπολη. Το ζήτημα είχε βεβαίως μεγάλη προϊστορία, αντίστοιχη με τη σημερινή.
      Ο Κώστας Μπίρης
      Από τα προπολεμικά χρόνια είχαν δοθεί αγώνες για να προστατευθεί το περιβάλλον του υπέρτατου μνημείου. Μάλλον θεία βουλήσει, στην κατάλληλη υπηρεσιακή θέση του δήμου Αθηναίων είχε βρεθεί ο Κώστας Η. Μπίρης. Έγινε ο διαχρονικός υπερασπιστής της πόλης, ο οποίος με επιστημονική τεκμηρίωση, πλούσια αρθρογραφία και αποφασιστικότητα απέτρεψε την προσπάθεια αύξησης του ύψους των οικοδομών γύρω από την Ακρόπολη.
      Αλλά όπως αναφέρει ο ίδιος, στο έργο του «Αγώνες και Μελέτες για την σύγχρονη Αθήνα» (1958), μετά την απελευθέρωση εμφανίσθηκαν νέα πρόσωπα και επικράτησαν νέα ήθη στα πολεοδομικά ζητήματα και το σχέδιο πόλεως. Το 1948, με διάταγμα, αυξήθηκε το ύψος των οικοδομών κατά 5% στην πρόσοψη και κατά 10% στο μέγιστο ύψος. «Διά του τρόπου αυτού ου μόνον επηυξήθη ο προϋπάρχων πλεονασμός ύψους, αλλά προσετέθη εις τούτον και το άτοπον από αισθητικής απόψεως της διαταράξεως της ομοιομορφίας ύψους οικοδομών» έγραφε ο Κ. Μπίρης, ο οποίος μόλις αντιλήφθηκε τι συνέβη κάτω από την Ακρόπολη, με την ανέγερση της πολυκατοικίας, κυριολεκτικώς ρίχτηκε στη «μάχη».
       
      Το αποτέλεσμα των εξελίξεων του 1955, όπως το αποτύπωσε ο Κ. Μπίρης: Διαμορφώθηκε μικρό πάρκο στη θέση που υπήρχε η πολυκατοικία (σημειώνεται με γραμμοσκίαση).
      Το υπόμνημα
      Συνέταξε μακροσκελέστατο υπόμνημα διαμαρτυρίας και το παρέδωσε στον δήμαρχο Αθηναίων Παυσανία Κατσώτα, προκειμένου να το αποστείλει στην Διεύθυνση Οικισμού του υπουργείου Δημοσίων Έργων. Πράγματι, ο δήμαρχος υπέγραψε το μνημειώδες υπόμνημα και το απέστειλε στο αρμόδιο υπουργείο, του οποίου ηγείτο ο Λάμπρος Ευταξίας. Αφού αναφερόταν η ιστορική διάσταση του ζητήματος, τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος, του αρχαιολογικού τοπίου και της θέας της Ακρόπολης. Ζητούσε να ανακληθεί το υφιστάμενο διάταγμα και να αποκατασταθεί η ισορροπία στην περιοχή. Το ζήτημα έλαβε διαστάσεις και προκάλεσε προβληματισμούς στις αρμόδιες και εμπλεκόμενες υπηρεσίες.
      Αρωγοί στις θέσεις του Κ. Μπίρη προσήλθαν οι αρχιτέκτονες και οι αρχαιολόγοι, ενώ οι υπηρεσίες του υπουργείου Δημοσιών Έργων θεωρούσαν σύννομο το έργο της ανέγερσης της πολυκατοικίας. Ο έμπειρος τεχνικός χρησιμοποίησε την οδό που γνώριζε. Φρόντισε να δημοσιοποιήσει το γεγονός χρησιμοποιώντας έντυπα, τα οποία διαχρονικά έδειχναν ευαισθησία στα ζητήματα των Αθηνών. Ανάμεσά τους και η εφημερίδα που είχε μακρά παράδοση και συμμετείχε σε σημαντικούς αγώνες για τη διάσωση των λόφων, διατήρησης του παραδοσιακού οικιστικού πλούτου της πόλης, την εξάπλωση του πρασίνου κ.ά.
      Επίθεση «Εστίας»
      Εξάλλου η κατάσταση δεν ήταν εύκολη. Δεν ήταν διατεθειμένες όλες οι εφημερίδες, κυρίως οι κυβερνητικές, να εμπλακούν εις βάθος με μια τέτοια υπόθεση και εναντίον της πανίσχυρης κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή. Οπότε ο Κ. Μπίρης παρείχε πληροφορίες στην «Εστία» προκειμένου να αναδείξει με αξιοπιστία το ζήτημα. Έτσι ως ο πλέον θερμός σύμμαχος στον αγώνα του εμφανίστηκε η «Εστία», η οποία εξαπέλυσε πραγματική εκστρατεία, μη φειδόμενη χαρακτηρισμών για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ως γνωστόν του ασκούσε αυστηρή κριτική, λόγω του Κυπριακού, και τα δηκτικά της σχόλια αποτελούν σημαντική σελίδα της ιστορίας της ελληνικής δημοσιογραφίας.
      Στις 7 Νοεμβρίου 1955 και υπό τον τίτλο «Οι εχθροί της Ακροπόλεως», έγραφε η «Εστία»: «Το απίστευτον σκάνδαλον της πολυκατοικίας των 20 μέτρων, που θα καλύψη την θέαν της Ακροπόλεως ─ καθώς κατήγγειλαν επισήμως η Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων και το Αρχαιολογικόν Συμβούλιον─ αποσιωπάται επιμελώς από τας κυβερνητικάς εφημερίδας, αφ’ ής επληροφορήθησαν αύται, ότι η άδεια εδόθη κατά διαταγήν του τέως Υπουργού Δημοσίων Έργων, του αποκαλουμένου και “νέου Περικλέους” (σ.σ. Κων/νος Καραμανλής) υπό τον Άγγλων της Κύπρου.
      »Και όμως το σκάνδαλον είναι ακόμη μεγαλείτερον από ό,τι είχομεν αρχικώς πιστεύσει. Εν πρώτοις, η έκτασις επί της οποίας κτίζεται είναι χώρος αρχαιολογικός, δεδομένου ότι, καθ’ όλους τους αρχαίους και νεωτέρους συγγραφείς, ευρίσκεται εκεί περίπου το Ωδείον των κλασσικών αθηναϊκών χρόνων, που έπρεπε να έχη ήδη ανασκαφή. Δεύτερον δε, φαίνεται ότι ο “νέος Περικλής”, ο οποίος έδωκε την άδεια να κτισθή ο απαλλοτριωτέος αυτός χώρος ─ και δη με ένα μεγαθήριον, που θα καταστρέψη αισθητικώς το πολυτιμότερον σημείον των Αθηνών ─ την έδωκε χάριν ωρισμένων προσώπων, εγγύτατα προς την Κυβέρνησιν ισταμένων.
      » Οφείλει, λοιπόν, να κατονομάση η Κυβέρνησις τον τε ιδιοκτήτην, ως και τους μετ’ αυτού συνεταιρισθέντας, διά την τερατώδη οικοδομήν. Να ανακοινώση δε, διατί εδόθη η άδεια και τι αληθεύει από τα ψιθυριζόμενα, περί του εν Πικερμίω γεύματος!…».
      «Σφυροκόπημα»
      Όπως ήταν φυσικό, οι αντιδράσεις προκάλεσαν αναστάτωση και υποχρέωσαν τους υπεύθυνους να προβούν σε ενέργειες. Με απόφαση των αρμόδιων υπουργών συνεστήθη Επιτροπή αποτελούμενη από επιφανείς επιστήμονες (Σ. Μαρινάτος, Π. Μιχελής, Ι. Παππάς κ.ά.). Σκοπός των εργασιών της Επιτροπής ήταν να μελετήσει και να προτείνει μέτρα για την εξασφάλιση της θέας της Ακρόπολης από την παρεμβολή νεότερων κτιρίων που μπορούσαν να τη θίξουν. Επίσης, έπρεπε να φροντίσει για την εξεύρεση οικονομικών μέσων προς εφαρμογή των προτάσεών της. Η Επιτροπή πρότεινε δραστική μείωση του ύψους των οικοδομών (7,5 μέτρα) και επιβολή τέλους μίας ή δύο δραχμών στα εισιτήρια της Ακρόπολης.
      Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή δεν ικανοποιούσε όσους ενδιαφέρονταν για το ζήτημα. Η «Εστία» κυριολεκτικώς «σφυροκοπούσε» καθημερινά την Κυβέρνηση και τους αρμοδίους, ενώ ο Κ. Μπίρης δεν εννοούσε να αποδεχθεί αμαχητί τις διαφαινόμενες εξελίξεις. Επιχειρείτο να ισχύσει το γνωστό «ο γέγονε, γέγονε», δημιουργώντας τετελεσμένα. Γι’ αυτό οι εργασίες στην πολυκατοικία πραγματοποιούνταν νυχθημερόν, παρά το γεγονός ότι είχε ξεσηκωθεί τέτοιος σάλος. Όχι μόνον περατώθηκε η φάση του μπετόν αρμέ αλλά είχαν προστεθεί και οι πλινθοδομές. Τα όσα έγραψε και κατήγγειλε η «Εστία» εκείνες τις ημέρες, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μονογραφία.
      Στο στόχαστρό της βεβαίως, όπως αναφέραμε ήδη, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής. Υπό τεταμένο λοιπόν κλίμα, εκλήθη να συνεδριάσει εκ νέου η Επιτροπή, με τον Κ. Μπίρη να προτείνει τροποποίηση του σχεδίου πόλεως για τη συγκεκριμένη θέση. Η τροποποίηση προέβλεπε κατεδάφιση του κτιρίου που είχε ανεγερθεί και δημιουργία πρασιάς σε αμφότερες τις πλευρές της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, με ταυτόχρονο υποβιβασμό του ύψους των οικοδομών γύρω από τον χώρο. Το σκεπτικό του Κ. Μπίρη περιλαμβάνεται στην έκθεση που κατέθεσε για τη διαμόρφωση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου στην συμβολή της με τις οδούς Θρασύλλου, Βύρωνος και Μακρυγιάννη.
      Θέμα Επιθεωρήσεως!
      «Διά της τροποποιήσεως παρέχεται λύσις ευρείας πνοής. Αποκαλύπτεται εις τα όμματα του κατευθυνομένου προς τον αρχαιολογικόν χώρον ολόκληρος η θέα της Ακροπόλεως και του Ιερού Βράχου από ικανής αποστάσεως. Επίσης βελτιώνεται η προοπτική της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου εκ της αντιθέτου κατευθύνσεως…». Ωστόσο, μειοψηφούντος του Κ. Μπίρη, η Επιτροπή ανέβαλε την λήψη οριστικής απόφασης και περιορίστηκε να υποδείξει στην Κυβέρνηση την αναστολή εργασιών στην οικοδομή. Ωστόσο η Κυβέρνηση δεν φαινόταν διατεθειμένη να προχωρήσει σε τέτοια ενέργεια. Εν τω μεταξύ, οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές αφού η «Εστία» πίεζε καθημερινά. Με άκρως δηκτικά αλλά και αποκαλυπτικά σχόλια κατηγορούσε ευθέως την Κυβέρνηση.
      Ήταν τέτοια η συζήτηση που είχε ανοίξει, ώστε η πολυκατοικία της Διονυσίου Αρεοπαγίτου να γίνει και θέμα επιθεωρήσεως που ανέβαζε ο Χρήστος Γιαννακόπουλος στο Θέατρο «Κοτοπούλη». Εκ των καθημερινών σχολίων συμπεραίνουμε πως υπήρχε επαφή του Κ. Μπίρη και της «Εστίας», η οποία παρέθετε πλήθος επιχειρημάτων και δεν εννοούσε να αφήσει να ξεχαστεί η υπόθεση. Ζητούσε διαρκώς να γνωστοποιηθούν τα ονόματα των ιδιοκτητών του ακινήτου και των επιχειρηματιών που είχαν ασχοληθεί με την υπόθεση. Τηρώντας τη δημοσιογραφική δεοντολογία, δεν παρέλειπε να δημοσιεύει και την άλλη άποψη, εκείνη των ιδιοκτητών αλλά και των πολιτικών μηχανικών που είχαν αναλάβει την ανέγερση και ήταν οι: Κ. Σ. Καβουνίδης και Κ. Α. Μαυρομμάτης.
      Το πάρκο που δημιουργήθηκε στη θέση του κτιρίου που κατεδαφίστηκε.

      «Το Σκάνδαλον»
      Βεβαίως οι δύο τεχνικοί απλώς υπεραμύνθηκαν της εργασίας τους, τονίζοντας πως αφενός δεν υπήρξε παρανομία και αφετέρου, εξέφραζαν την άποψή τους περί του αισθητικού ζητήματος που προέκυπτε από την αύξηση του ύψους. Μέχρι που αποκαλύφθηκε πως το ακίνητο ανήκε στη θυγατέρα του υπουργού Εσωτερικών, δικηγόρου Ιωάννη Τριανταφύλλη, σύγγαμβρου του Ανάργυρου Δημητρακόπουλου που είχε διατελέσει διευθυντής Σχεδίου Πόλεως. Επρόκειτο περί συνετού και τίμιου ανθρώπου, ο οποίος σίγουρα δεν θα μπορούσε να φανταστεί τις επιπτώσεις από την ανέγερση οικοδομής σε εκείνο το σημείο. Οι συνειρμοί προέκυψαν αυτόματα. Ανεξάρτητα εάν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις, έως τότε δεν είχε εκδοθεί παρόμοια άδεια, διότι οι αρμόδιοι ελάμβαναν υπ’ όψη την ιδιαιτερότητα της περιοχής.
      Η «Εστία» επανερχόταν στο θέμα με αιχμηρότατα σχόλια. Ένα από αυτά, υπό τον τίτλο «Το σκάνδαλον», το οποίο συμπεριέλαβε και ο Κ. Μπίρης σε έκδοσή του, ανέφερε: «Η ειδικώς καταρτισθείσα επιτροπή απεφάνθη τελικώς προχθές επί του σκανδάλου της παρά την Ακρόπολιν πολυκατοικίας -της οποίας, κατά προχθεσινήν ανακοίνωσιν του κ. Υπουργού των Εσωτερικών, ιδιοκτήτρια είναι η κόρη του, λαβούσα ως προίκα το παλαιόν ακίνητον. Η Επιτροπή εζήτησεν την άμεσον αναστολήν των οικοδομικών εργασιών, μέχρις ου μελετήση και γενικώτερον το θέμα του εξωραϊσμού της όλης περιοχής.
      » Ασφαλώς, όμως, το ζήτημα δεν λήγει με το σταμάτημα ή και την κατεδάφισιν της οικοδομής. Διότι μένει ανοικτόν το κεφάλαιον των ευθυνών δι’ όσα έγιναν. Προβάλλεται π.χ. ο ισχυρισμός ότι η άδεια εδόθη «νομοτύπως» ─ όντως δε, προηγήθη της οικοδομής ένας αισχρός νόμος, του οποίου πολλοί γνωρίζουν τα κίνητρα─ ουδεμία όμως δικαιολογία απετολμήθη διά την περιφρόνησιν της διαμαρτυρίας του Αρχαιολογικού Συμβουλίου, η οποία και θα έπρεπε να έχη σταματήσει εν τη γεννέσει του το σκάνδαλον.
      » Και, ούτω, αντί το Δημόσιον να υποστή την δαπάνην της αποζημιώσεως ενός οικοπέδου, ή των τριών ορόφων που υπήρχον προ μηνός, όταν έφθασε το σκάνδαλον εις τας στήλας των εφημερίδων, καλείται να αποζημιώση σήμερον πέντε ορόφους, εάν ─εννοείται─ σταματήση όντως η οικοδομή!».
      Η κατεδάφιση
      Όπως ήταν φυσικό, το θέμα πήρε ακόμη μεγαλύτερη έκταση και η πολυκατοικία αποτελούσε πλέον… αξιοθέατο. Σύσσωμος πλέον ο Τύπος έθετε ζήτημα ηθικής τάξεως, ενώ σημαντικοί επιστήμονες εξέφραζαν τις απόψεις τους επισημαίνοντας πως έπρεπε επιτέλους να δοθεί τέλος στην αλλοίωση του τοπίου πέριξ της Ακρόπολης. Το σχέδιο Κ. Μπίρη, επανήλθε προς συζήτηση και υπό το βάρος των αντιδράσεων της κοινής γνώμης, ετέθη υπ’ όψη του σώφρονος υπουργού Λάμπρου Ευταξία και έγινε ασμένως αποδεκτό σχεδόν σε όλα του τα σημεία. Η τροποποίηση που πρότεινε, εγκρίθηκε με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία ενδύθηκε και με τον τύπο Βασιλικού Διατάγματος, στα μέσα Δεκεμβρίου 1955.
      Στην συνέχεια συνεστήθη υπό της Κυβέρνησης Επιτροπή για την εκτίμηση της αξίας της πολυκατοικίας στην οποία συμμετείχε και εκπρόσωπος του εργολάβου. Οι αποζημιώσεις που κατεβλήθησαν, τόσο στους ιδιοκτήτες όσο και στον εργολάβο, ήταν μεγάλες σύμφωνα προς όσα αναφέρει ο Κ. Μπίρης. Εντέλει, το θέρος του 1956, κατεδαφίστηκε το κτίριο και στη θέση του σχηματίστηκε το αλσύλλιο επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, λοξά απέναντι από την είσοδο του Μουσείου Ακροπόλεως. Και όπως αναφέρει ο καθηγητής Μάνος Γ. Μπίρης, το μικρό αυτό τμήμα πρασίνου αποτελεί «σημείο αναφοράς» για την πρώτη πολυκατοικία που θυσιάστηκε στην Αθήνα προς χάρη του κοινού συμφέροντος. Αξίζει να σημειωθεί πως το καλοκαίρι εκείνο έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία μόλις 56 ετών από ανακοπή καρδιάς, ο Ι. Τριανταφύλλης.
    5. Αρθρογραφία

      Engineer

      Το μόνο σίγουρο  είναι ότι η δημιουργία ενός συνολικού θεσμικού πλαισίου που θα προωθεί ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο για την υλοποίηση των δημοσίων συμβάσεων αποτελεί αναγκαία συνθήκη για την ποιοτική αναβάθμιση τόσο των εργοληπτικών επιχειρήσεων όσο και του τελικού παραγόμενου έργου. Το θέμα της ρύθμισης του Π.Δ.71/2019 είναι  απολύτως επίκαιρο και πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί ενόψει του μεγάλου όγκου και προϋπολογισμού των έργων που δημοπρατούνται στις μέρες μας, προκειμένου να επέλθει ισορροπία στην αγορά και να εκτελεστούν έγκαιρα και έντεχνα τα έργα στη Χώρα μας, από περισσότερες υγιείς και ικανές Εργοληπτικές Επιχειρήσεις.
      Το Π.Δ.71/2019 τέθηκε σε εφαρμογή στις 3 Μαΐου 2024, μετά την πενταετή αναστολή του, με την ταυτόχρονη λειτουργία της ειδικής διαδικτυακής πλατφόρμας. Θεωρούμε διαδικασία εκσυγχρονισμού την λειτουργία του νέου ηλεκτρονικού Μητρώου αλλά είμαστε επιφυλακτικοί ως προς τον χρόνο που έχει ορισθεί για την πλήρη εφαρμογή του και την επανάκριση όλων των εργοληπτικών επιχειρήσεων. Θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να ορισθεί μεταβατική περίοδος, κατά την οποία θα είναι σε ισχύ όλες οι διατάξεις του ν3669/2008, ώστε να μην σταματήσει η διενέργεια των διαγωνιστικών διαδικασιών.
      Προκειμένου να βελτιστοποιήσουμε τους όρους συμμετοχής των ελληνικών εργοληπτικών επιχειρήσεων όλων των κατηγοριών και τάξεων  στην υλοποίηση των δημοσίων συμβάσεων και να εξασφαλίσουμε ένα υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον χωρίς όρους αθέμιτου ανταγωνισμού, είναι απαραίτητες οι ακόλουθες ρυθμίσεις που αφορούν το ΜΗΕΕΔΕ :
      Αύξηση των ορίων των τάξεων  των εργοληπτικών επιχειρήσεων
      Όπως είναι σε όλους μας γνωστό, τα οικονομικά όρια των τάξεων δεν έχουν επικαιροποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Εν τω μεταξύ, οι ανάγκες, ο σχεδιασμός, το είδος και το μέγεθος των προϋπολογισμών  των δημοσίων συμβάσεων για έργα έχει αλλάξει δραστικά. Παρατηρείται η αύξηση της ανάγκης υλοποίησης δημοσίων έργων διαφορετικής φύσεως και υψηλότερων προϋπολογισμών. Επίσης, παρατηρείται η προτίμηση των Κυρίων των Έργων για μεγάλους προϋπολογισμούς οι οποίοι πολλές φορές καταχρηστικά και στα όρια της νομιμότητας επιλέγουν να συνενώνουν συμβάσεις και συνακόλουθα να αυξάνουν τους προϋπολογισμούς των δημοπρατούμενων έργων. Ο διπλασιασμός των οικονομικών ορίων των τάξεων, και ιδιαίτερα των χαμηλότερων, θα δώσει τη δυνατότητα της αύξησης της συμμετοχής του αριθμού των εργοληπτικών επιχειρήσεων και θα αναιρέσει ένα σημαντικό φραγμό εισόδου νέων επιχειρήσεων σε μεγαλύτερες τάξεις του Μητρώου.      
      Επανάκριση εργοληπτικών επιχειρήσεων
      Με την ισχύ του ΠΔ71/2019 εισάγεται η επανάκριση της τεχνικής εμπειρίας των εργοληπτικών επιχειρήσεων 1ης και 2η τάξης για όλες τις κατηγορίες έργων. Αυτό όμως δημιουργεί σύγκρουση μεταξύ των δύο μητρώων, ΜΕΚ και ΜΗΕΔΕ. Ουσιαστικά η κρίση μίας εργοληπτικής επιχείρησης στο ΜΗΕΔΕ μπορεί να ακυρώσει την κρίση του στο ΜΕΚ. Δηλαδή, ενώ το ΜΕΚ δίνει σε έναν εργολήπτη εμπειρία Δ΄ τάξης μπορεί στην κρίση του στο ΜΗΕΔΕ ουσιαστικά να την χάσει στην πενταετία. Προτείνουμε η επανάκριση της τεχνικής εμπειρίας να αφορά τις επιχειρήσεις 3ης τάξης και άνω, όπως ισχύει εξάλλου σήμερα.
      Ενίσχυση του θεσμού της ΥΠΕΡΓΟΛΑΒΙΑΣ
      Ένας πολύ μεγάλος αριθμός υπεργολαβικών συμβάσεων (άνω του 90%) στον τομέα των δημοσίων έργων είναι απλές εργολαβικές συμβάσεις μη ΄΄εγκεκριμένες΄΄ και, όπως είναι γνωστό, τμήμα ή τμήματα όλων των έργων εκτελούνται υπεργολαβικώς. Εν τούτοις οι εργοληπτικές επιχειρήσεις, που είναι εγγεγραμμένες στο ΜΗΕΕΠ ή θέλουν να εγγραφούν στο ΜΗΕΕΠ και εκτελούν δημόσια έργα υπεργολαβικώς, δεν μπορούν να αξιοποιήσουν την αποδεδειγμένη τεχνική τους εμπειρία εκ των υπεργολαβιών. Σύμφωνα με την διάταξη οι εργοληπτικές επιχειρήσεις στερούνται του δικαιώματος επίκλησης της εμπειρίας αυτής στο ΜΗΕΕΠ. Το ζήτημα αφορά χιλιάδες μικρομεσαίες εργοληπτικές επιχειρήσεις που ασχολούνται με την εκτέλεση δημοσίων έργων υπεργολαβικώς. Η διάκριση αυτή, σε επίσημη και απλή υπεργολαβία, αποτελεί ένα τέχνασμα, που ουσιαστικά δίνει τον πρώτο λόγο για την αναγνώριση της τεχνικής εμπειρίας στους Αναδόχους των Έργων και όχι στις Αναθέτουσες Αρχές. Αποτελεί, εδώ και χρόνια ένα θεσμοθετημένο ανάχωμα και εμπόδιο στην εξέλιξη των μικρών και μεσαίων εργοληπτικών επιχειρήσεων. Θεωρούμε ότι η επέκταση της χρήσης της «Αναγνωρισμένης Υπεργολαβίας» θα έχει ευεργετικές επιπτώσεις στην διάχυση εμπειρίας και απασχόλησης, από τις μεγαλύτερες προς τις μικρότερες εργοληπτικές επιχειρήσεις και κατ’ επέκταση στο Μητρώο. 
      Προκειμένου να λυθεί δια παντός το πρόβλημα, που προκύπτει με την τεχνική εμπειρία των υπεργολαβιών, προτείνουμε η εμπειρία αυτή να καταγράφεται τόσο στον Ανάδοχο όσο και στον Υπεργολάβο. Στην περίπτωση αυτή, ο Υπεργολάβος θα ελέγχεται από της Αναθέτουσες Αρχές σύμφωνα με της διαδικασίες που προβλέπονται στο θεσμικό πλαίσιο. Αυτό προϋποθέτει νομοθετική ρύθμιση για τροποποίηση του αντίστοιχου άρθρου του Ν4412/2016.     
      Για να μπορούμε να μιλάμε για κανονικότητα και ανάπτυξη του εργοληπτικού κόσμου πρέπει να βελτιωθούν και να υλοποιηθούν εντέλει οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις.  Δημιουργώντας συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού και υιοθετώντας, πραγματικά και όχι στα λόγια, τις γενικές αρχές των δημοσίων συμβάσεων και των ευρωπαϊκών οδηγιών   μπορεί να επιτευχθεί στην ουσία του ο εκσυγχρονισμός του κλάδου χωρίς να επιβαρύνονται τα δημοσιονομικά του Κράτους.
      Μαρία Τσιομπάνου
      Πρόεδρος της ΠΕΣΕΔΕ
    6. Αρθρογραφία

      Engineer

      Παρά την αυξημένη ζήτηση φαίνονται τα όρια στην παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου και αερίου.
      Το 2022 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για την αμερικανική παραγωγή πετρελαίου. Παρότι ακόμη δεν έχουν βγει τα τελικά στοιχεία για το 2022, όλα δείχνουν ότι μπορεί να μην ξεπεραστεί το ρεκόρ του 2019, όταν η ετήσια αμερικανική παραγωγή κινήθηκε στον ρυθμό των 12,3 εκατομμυρίων βαρελιών το μήνα, εντούτοις το 2022 θα είναι μάλλον η δεύτερη καλύτερη χρονιά και όλοι εκτιμούν ότι εάν δεν υπάρξει κάποιο ιστορικό απρόοπτο η αμερικανική παραγωγή πετρελαίου το 2023 θα μπορούσε να σπάσει κάθε ρεκόρ. Υπό κανονικές συνθήκες το ρεκόρ αυτό θα είχε σπάσει το 2020, όμως μεσολάβησε η πανδημία και έτσι υποχώρησε η αμερικανική παραγωγή.
      Όμως, την ίδια στιγμή η αύξηση της αμερικανικής παραγωγής πετρελαίου αναμένεται να είναι περισσότερο σταδιακή παρά απότομη. Άλλωστε, έχει αλλάξει και η δομή της ίδιας της αμερικανικής παραγωγής πετρελαίου. Αυτή τη στιγμή οι ενεργές πετρελαιοπηγές στις ΗΠΑ είναι 620. Αυτό είναι μια αύξηση κατά 140 (29%) σε σχέση με το τέλος του 2021, όμως την ίδια στιγμή απέχει από τις 1600 ενεργές πετρελαιοπηγές του 2014.
      Μεγάλη ώθηση σε αυτή την αύξηση της αμερικανικής παραγωγής έδωσε η αύξηση της ζήτησης ειδικά από την Ευρώπη, που σταδιακά βρέθηκε να αποκόπτεται και από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Περίπου 500 τάνκερ με αμερικανικό πετρέλαιο έφτασαν στην Ευρώπη από τον Φεβρουάριο του 2022 μέχρι σήμερα.
      Το απόγειο της σχιστολιθικής επανάστασης
      Μαζί με αυτά τα στοιχεία καταγράφηκε ουσιαστικά και η κορύφωση της παραγωγής σχιστολιθικού φυσικού αερίου και πετρελαίου. Δηλαδή, της μεγάλης ανατροπής που έφερε στην παραγωγή ενέργειας η τεχνολογία του fracking, όπου σε μια γεώτρηση κατευθύνονται με μεγάλη πίεση νερό, άμμος και χημικά προς σχιστολιθικά στρώματα με σκοπό να απελευθερωθεί το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο που βρίσκεται ανάμεσά τους και μέσα από τα ρήγματα να κατευθυνθεί προς το «πηγάδι» της πετρελαιοπηγής και τελικά προς την εκμετάλλευση.
      Για τις ΗΠΑ το σχιστολιθικό αέριο και πετρέλαιο ήταν μια κρίσιμη αλλαγή που τις έφερε ξανά στην κορυφή της παγκόσμιας παραγωγής και τους προσέδιδε ακόμη μεγαλύτερες δυνατότητες να παρέμβουν στις διεθνείς αγορές πετρελαίου και αερίου εξομαλύνοντας τις όταν χρειαζόταν. Επιπλέον ουσιαστικά αύξαινε τα ίδια τα αμερικανικά αποθέματα, διευκολύνοντας τη στρατηγική χρήση τους. Και βέβαια επέτρεπε στην εσωτερική αμερικανική αγορά (άρα και στο εκλογικό ακροατήριο του εκάστοτε αμερικανού προέδρου) να είναι οχυρωμένη απέναντι σε τυχόν απότομες αυξήσεις των διεθνών αγορών.
      Όμως, υπήρχε πάντα και η άλλη πλευρά σε σχέση με το σχιστολιθικό αέριο και πετρέλαιο. Αυτή αφορούσε τους όρους παραγωγής του. Από τη μια, το κόστος παραγωγής είναι υψηλό και αυτό σημαίνει ότι κάτω από ένα επίπεδο τιμών είναι ασύμφορο. Αυτό επιτείνεται και από το γεγονός ότι χρειάζεται εξειδικευμένο – και ακριβό – τεχνικό δυναμικό που μπορεί να βρει απασχόληση και αλλού. Μάλιστα, αυτή τη στιγμή οι παράγοντες της αγοράς θεωρούν ότι λείπουν έως και 20.000 εργαζόμενοι στον κλάδο στις ΗΠΑ. Επιπλέον, οι εταιρείες που παράγουν σχιστολιθικό αέριο και πετρέλαιο συχνά αντλούν κεφάλαια από τη Wall Street που πιέζει μέρος των κερδών να επιστρέφει στους επενδυτές αντί να επανεπενδύεται σε νέες εκμεταλλεύσεις. Όλα αυτά εξηγούν γιατί ακόμη τιμές στα 80 δολάρια / βαρέλι μπορούν να θεωρηθούν πειστικές. Μάλιστα, αυτά τα ιδιαίτερα οικονομοτεχνικά χαρακτηριστικά του κλάδου των σχιστολιθικών εξορύξεων καυσίμων εξηγούν γιατί είναι πολύ ευάλωτος απέναντι σε απότομες καθοδικές πορείες των τιμών. Αυτό φάνηκε τόσο στην κατάρρευση των τιμών του 2014 όσο – και κυρίως – στον τρόπο που αρκετές εταιρείες οδηγήθηκαν στη χρεοκοπία.
      Από την άλλη, το δυναμικό των περισσότερων κοιτασμάτων είναι πεπερασμένο. Ακόμη και στη μεγαλύτερη ζώνη εκμετάλλευσης, στη μεγάλη Πέρμια Λεκάνη, που εκτείνεται στο δυτικό Τέξας και στο νοτιοανατολικό Νέο Μεξικό, τα διαθέσιμα εκμεταλλεύσιμα πεδία έχουν περιοριστεί και αυτό πιέζει ιδιαίτερα τις μικρότερες εταιρείες. Άλλωστε, οι πετρελαιοπηγές για σχιστολιθικό πετρέλαιο φτάνουν στην κορύφωση της απόδοσής τους ένα χρόνο μετά την έναρξη της εξόρυξης και οι νέες πετρελαιοπηγές τείνουν να έχουν μικρότερη απόδοση σε σχέση με παλαιότερη. Αυτό σημαίνει ότι οι εταιρείες είναι υποχρεωμένες να κάνουν συνεχώς νέα γεωτρήσεις, κάτι που έχει οδηγήσει σε δεκάδες χιλιάδες γεωτρήσεις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια στις ΗΠΑ.
       
      Η εξάρτηση από τις διεθνείς διακυμάνσεις
      Ένα από τα παράδοξα της αμερικανικής παραγωγής σχιστολιθικού αερίου και πετρελαίου είναι ότι ενώ η αρχική υποστήριξη αυτής της τεχνολογίας είχε να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την προσπάθεια των ΗΠΑ να μπορούν να οχυρωθούν απέναντι στις μεγάλες διακυμάνσεις των τιμών που έρχονταν από τις διεθνείς αγορές, εν τέλει η ανάπτυξη αυτού του κλάδου εξαρτάται από αυτούς που διαμορφώνουν τις διεθνείς τιμές.
      Και αυτό γιατί η κερδοφορία αλλά και ανάπτυξη αυτού του κλάδου, που προσφέρει σχετικά γρήγορη απόδοση (σε αντιδιαστολή με τα πιο μακροπρόθεσμα σχέδια όπως για παράδειγμα οι θαλάσσιες εξορύξεις σε μεγάλα βάθη) εξαρτάται από το να διατηρούνται οι τιμές σχετικά ψηλά.
      Στις διεθνείς αγορές πετρελαίου τη δυνατότητα σημαντικού επηρεασμού των τιμών, σε μεγάλο βαθμό την είχαν χώρες όπως η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία. Η πρώτη είναι στο στόχαστρο των ΗΠΑ και η δεύτερη δεν είναι πάντα στις καλύτερες σχέσεις με τις ΗΠΑ. Ωστόσο, ειδικά για τη βιομηχανία των σχιστολιθικών εξορύξεων, τα συμφέροντα συμπίπτουν με τα σαουδαραβικά. Δηλαδή, όποτε η Σαουδική Αραβία – συχνά σε συνεννόηση και με το Ρωσία – κρατάει πιο ψηλά τις τιμές (μειώνοντας την παραγωγή ή αποφεύγοντας να την αυξήσει σε περιόδους υψηλής ζήτησης), ακόμη και εάν η αμερικανική κυβέρνηση αντιδρά, αυτό είναι συνήθως καλό για τη βιομηχανία των σχιστολιθικών εξορύξεων.
       
      Ένας κλάδος σε μετάβαση στον ορίζοντα του τέλους των ορυκτών καυσίμων
      Όλα αυτά, συμπεριλαμβανομένων και των επενδυτικών επιλογών, επικαθορίζονται και από τον ορίζοντα της σταδιακής εξάλειψης κάθε χρήση ορυκτών καυσίμων, ορίζοντας ολοένα και πιο ορατός όσο πιο έντονα αισθητά είναι και τα φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής. Αυτό εξηγεί και τη δυστοκία για μακροπρόθεσμες πολύ μεγάλες επενδύσεις.
      Όμως, την ίδια στιγμή, στον πιο βραχύ χρόνο, ο πλανήτης φαντάζει πιο διψασμένος για ορυκτά καύσιμα, για πετρέλαιο και για φυσικό αέριο, ιδίως εάν επιστρέψουν πιο έντονοι αναπτυξιακοί ρυθμοί.
      Μόνο που τέτοιες αυξήσεις της ζήτησης στο φόντο μιας τάσης απεξάρτησης σημαίνουν τελικά και έναν ενεργειακό κλάδο τελικά πιο αποσταθεροποιημένο, πιο ευάλωτο σε απότομες ανοδικές και εξίσου απότομες καθοδικές πορείες και πολύ πιο καθορισμένο από γεωπολιτικές εξελίξεις και μεταβαλλόμενες συγκυρίες που, με τη σειρά τους, ασκούν καταλυτική επίδραση και στις ενεργειακές αγορές.
    7. Αρθρογραφία

      Engineer

      1. Επειδή στην περηφάνεια-µας, στην εξυπνάδα-µας και στη µοναδικότητά-µας
      ταιριάζουν οι ακρότητες περί µεγάλων επιτυχιών (στην αρχαιότητα συνήθως), όσο και
      οι ακρότητες περί αποτυχιών (οι οποίες όµως είναι πάντοτε απότοκες ξενικής
      επιβουλής), η περιγραφή της κατάστασης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο δέν θα
      µπορούσε να είναι εξαίρεση. Βλέπετε, άλλωστε, και πώς ''διαβάζεται'' σήµερα το
      ανέλπιστο εκείνο γεγονός Ελευθερίας του 1973: Πάµπολλοι συµπολίτες-µας δέν
      µπορούν να 'φχαριστηθούν τη µνήµη εκείνης της µεγάλης 17 Νοεµβρίου, διοτι το µέν
      όνοµα το σφετερίσθηκαν µωροί φονιάδες, τη δε γιορτή την κουκουλώνουν
      βερµπαλιστές και µπαχαλάκηδες. Ασε που πασίγνωστος δηµοσιογράφος (προ 10-
      ετίας) αρνήθηκε να µεταδώσει τα µαγνητοφωνηµένα Πρακτικά της παράνοµης
      σύσκεψης των Καθηγητών του Πολυτεχνείου (το πρωί µετά την εισβολή του στρατού)
      - σύσκεψη όπου ακούσθηκε η διακήρυξη ''Υπέρ της αποκαταστάσεως της
      Δηµοκρατίας εν τη Χώρα''. [Καλά, σου λέει, είναι ποτέ δυνατόν να έχουν ειπωθεί
      τέτοια πράµατα από... ταξικούς εχθρούς;]
       
      Σε ανάλογο µήκος κύµατος διαστρέβλωσης βρισκόταν (επί πολλά χρόνια) και η
      άποψη πολλών πολιτικών και πλήθους συµπολιτών µας: ''Πώς εσείς οι καθηγητές
      ανέχεσθε τη διάλυση και τη βρόµιση του Πολυτεχνείου απο εσωτερικούς και
      εξωτερικούς καταπατητές της νοµιµότητας''. Η απόκρισή-µου, τριάντα χρόνια τώρα,
      ήταν πως αυτή η µοµφή ήταν µάλλον φαρισαϊκή: Ετούτη η προφανής τροχοπέδη
      στην Ανάπτυξη εξαιτίας αυτών των ενδοπανεπιστηµιακών ασχηµιών, ετούτη η
      στέρηση του Λαού απ' τα πολιτισµικά και τα οικονοµικά οφέλη που φέρνει η
      ανεµπόδιστη παιδεία της Καινοτοµίας, όλες λοιπόν οι ζηµιές εξαιτίας των εµφανώς
      εξωπανεπιστηµιακών τερτιπιών που κάτσαν στο σβέρκο καί του Πολυτεχνείου, όλα
      είναι απότοκα της µυωπίας των Κοµµάτων και των Αποκοµµάτων, που βρήκαν
      τζάµπα διαφηµιστές και τζάµπα ξέφραγον τόπο για να πάρουν το δικό-τους το
      βραχυπρόθεσµο (και ασήµαντο) κέρδος.
       
      Απ' την άλλη µεριά, είχαµε και τη συνδυασµένη επίπτωση της συνεχούς αυξήσεως
      του (υπουργικώς αποφασιζοµένου) αριθµού εισαγοµένων, µεταγραφοµένων κ.λπ.,
      και της συνεχούς µειώσεως της δηµόσιας χρηµατοδότησης και του διορισµού
      διδακτικού προσωπικού, κ.λπ.
       
      Τέλος, η Κρίση επιτάχυνε την αποβιοµηχάνιση κι έφερε µια ταχύτατη υποβάθµιση των
      τεχνικών επαγγελµάτων - ιδιαίτερα στον τοµέα των έργων Πολιτικού Μηχανικού.
       
       
      2. Τί θα περίµενε κανείς απ' τη συρροή όλων αυτών των δυσµενών περιστάσεων;
      Εύλογο θα ήταν να περιµένοµε µιαν ανάλογη κάµψη (i) στην ποιότητα της
      διδασκαλίας και (ii) κυρίως στην επιστηµονική στάθµη των Πολυτεχνικών Σχολών στη
      Χώρα µας.
       
      Ωστόσο, φαίνεται οτι κατι τέτοιο δέν συνέβη - όσο κι άν ακούγεται παράξενο. Ιδού
      µερικά στοιχεία για τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ που µου είναι οικειότερη:
       
      α) Ηδη απ' τη 10-ετία 1996-2007, µε βάση τις επιστηµονικές δηµοσιεύσεις και τις
      ετεροαναφορές στο SCOPUS, η Σχολή αυτή κατατασσόταν 3η Πανευρωπαϊκώς,
      µετά το Imperial College του Λονδίνου και το ΕΤΗ της Ζυρίχης (Μ.Α. Μιµίκου:
      ''School of Civil Engineering Research Activities 1996-2007'', Athens, 2009).
       
      β) Στην φετεινή παγκόσµια έρευνα ''QS World University Rankings''
      χρησιµοποιήθηκαν κριτήρια ''φήµης'' της κάθε Σχολής (µεταξύ Πανεπιστηµιακών
      και µεταξύ Εργοδοτών), καθώς και κριτήρια ερευνητικού έργου (δηµοσιεύσεις).
      Μεταξύ 2.000 Σχολών Πολ. Μηχανικών παγκοσµίως, η Σχολή του ΕΜΠ έρχεται
      4η στις αναφορές δηµοσιεύσεων! Για όσους τυχαίνει να µή γνωρίζουν τον τρόπο
      παραγωγής ερευνητικών εργασιών διεθνούς στάθµης, είναι σκόπιµο να
      θυµίσουµε το απαιτούµενο ύψος και τη βαθειά ειδίκευση των γνώσεων, καθώς
      και τη συλλογικότητα και την οργάνωση της ερευνητικής Οµάδας - άρα και του
      ενεργού ρόλου των φοιτητών.
       
      Και διερωτώµαι: Ξέρετε πολλούς τοµείς εθνικών δράσεων µε ανάλογες
      παγκόσµιες πρωτιές; Το γεγονός γίνεται ακόµη εντυπωσιακότερο όταν σηµειωθεί
      οτι στο ίδιο κριτήριο ''αναφορών σε δηµοσιεύσεις'' η Σχολή Πολιτικών Μηχανικών
      ΕΜΠ κατατάσσεται τώρα πρώτη στην Ευρώπη και στην Αµερική! Η δέ φήµη-της
      στους εργοδότες του ιδιωτικού τοµέα (δηλαδή η φήµη στην πρακτικότητα της
      διδασκαλίας) την κατατάσσει 8η σ' όλη την Ευρώπη - κι είναι ετούτο
      εντυπωσιακότερο επίτευγµα, άν ληφθεί υπόψη η στρεβλή περι Ελλάδος εικόνα
      παγκοσµίως. Σπεύδω δέ εδώ να σηµειώσω ότι και σ' άλλες Σχολές του ΕΜΠ, και
      σ' άλλα ελληνικά Τεχνικά Πανεπιστήµια, η κατάσταση απ' αυτές τις απόψεις είναι
      παρόµοια.
       
       
      3. Είµαι λοιπόν βέβαιος ότι πλήθος ΜΜΕ της Χώρας θα θελήσουν τώρα να
      εξασφαλίσουν συνεντεύξεις µε τους αθόρυβους αυτούς εργάτες της διανόησης και της
      ανάπτυξης του τόπου. Τουλάχιστον µε την ίδια προθυµία και συχνότητα µε την
      οποίαν παίρνουν συνεντεύξεις από συµπαθείς τραγουδιστές ή και αγανακτισµένους
      πολιτικούς. Και διότι από τις δυο αυτές σεβαστές κατηγορίες συµπολιτών-µας θα είναι
      δύσκολο να µάθει η δηµοσιογράφος πώς θα επιτευχθεί η Ανάκαµψη της Χώρας - ενώ
      οι διδάσκοντες σ' ένα Τεχνικό Πανεπιστήµιο µπορούν τουλάχιστον να υποδείξουν
      πώς θα επιτευχθεί η Καινοτοµία, το µόνο που µπορούµε να πουλήσουµε αφού,
      ευτυχώς, δέν έχοµε πια να πουλήσοµε φτηνά µεροκάµατα, όπως παλαιότερα (τώρα
      είµαστε ίδιοι µε την Ισπανία - ενώ επί χρόνια την ξεπερνούσαµε σε αµοιβές!).
       
      ∆εδοµένου λοιπόν ότι περιµένοµε την Ανάκαµψη απ' την Καινοτοµία κυρίως, εύλογο
      είναι να προτάξοµε στα πολιτικά-µας ενδιαφέροντα την αποδοτική λειτουργία των
      Πανεπιστηµίων µας. Ενώ, µερικές δεκάδες χρόνια τώρα, µάλλον τα υπονοµεύαµε
      πολλαπλώς:
       
      α) Με την όψιµη άσκηση ''κοινωνικής'' πολιτικής στην είσοδο των Πανεπιστηµίων
      αντί για την έγκαιρη αναίρεση της ανάντη κοινωνικής αδικίας - και υπαινίσσοµαι
      το αµέτρητο πλήθος εισαγοµένων (καί µετεγγραφοµένων παντός είδους).
       
       
      β) Με τη διεθνώς µοναδική κατάργηση της ρωµαλέας (και δαπανηρότατης)
      Επαγγελµατικής κρατικής εκπαίδευσης - την οποία την υπονοµεύσαµε κι άλλο µε
      την αθρόα πανεπιστηµιοποίηση των δυνατών τριτοβάθµιων επαγγελµατικών
      Σχολών µας.
       
      γ) Με την ενθάρρυνση των αποφοίτων των Λυκείων-µας να διοικούν τα
      Πανεπιστήµια: νοµίµως µέν (µέσω διεθνώς πρωτοφανών Νόµων) ή παρανόµως
      (µέσω των θρυλουµένων µυστικών προεκλογικών συµφωνιών υποψηφίων
      πρυτάνεων και ''φοιτητικών'' δήθεν παρατάξεων).
       
      δ) Με τη δηµιουργία του µοναδικού στη Χώρα κενού δηµοκρατικού κοινωνικού
      ελέγχου - αφού στα ελληνικά Πανεπιστήµια παρατηρείται η διεθνής πρωτοτυπία
      να µήν υπάρχει κανενός είδους φύλαξη· µε αποτέλεσµα να κυβερνάει αυτός που
      έχει τα ισχυρότερα λαρύγγια και τα δυνατότερα µπράτσα (είτε από µέσα, είτε απ'
      έξω απ' το Πανεπιστήµιο) - και νά 'χει και το θράσος να βαφτίζει τον τσαµπουκά-
      του «άσυλο ιδεών»...
       
      4. Άν όλα τούτα τα τερτίπια λέγονται φιλολαϊκή (και πανεπιστηµιακή τάχα) πολιτική, τότε
      φοβούµαι κι άλλο για το µέλλον των παιδιών µας. Περισσότερο κι απ' όσα δεινά
      σχεδίαζαν µετά µανίας ο Κίσινγκερ παλιά κι η Μέρκελ σήµερα εις βάρος των - τάχα.
       
      Πηγή: http://e-archimedes.gr/component/k2/item/5690- από την Εφημερίδα το Το Βήμα
    8. Αρθρογραφία

      tetris

      Το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάσισε να μην ακυρώσει οικοδομικές άδειες στην περιοχή του Αλίμου που εκδόθηκαν βάσει του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ), διαφυλάσσοντας την αρχή της ασφάλειας δικαίου και την προστασία των πολιτών που εμπιστεύθηκαν το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο. Παράλληλα, προχώρησε σε σημαντικές κρίσεις για τις πολεοδομικές ρυθμίσεις, τονίζοντας ότι οι διατάξεις του ΝΟΚ δεν μπορούν να υπερισχύουν των ειδικών πολεοδομικών κανόνων κάθε περιοχής.
      Το Ανώτατο Δικαστήριο δημοσιοποίησε αποφάσεις που αφορούν προσφυγές για οικοδομές στον Δήμο Αλίμου, αποσαφηνίζοντας το νομικό του σκεπτικό. Το Συμβούλιο της Επικρατείας τόνισε την υποχρέωση που απορρέει από το άρθρο 24 του Συντάγματος για την ορθή χωροταξική και πολεοδομική ρύθμιση, στηριζόμενο στη νομολογία.
      Σύμφωνα με το δικαστήριο, οι πολεοδομικές ρυθμίσεις είναι συνταγματικά επιτρεπτές μόνο όταν θεσπίζονται κατόπιν ειδικής επιστημονικής μελέτης, ενώ παράγοντες όπως η υφιστάμενη κατάσταση ή τα ιδιωτικά συμφέροντα μπορούν να ληφθούν υπόψη μόνο επικουρικά.
      Σε ό,τι αφορά την αναδρομικότητα της απόφασης, το ΣτΕ αποφάσισε να μην ακυρώσει τις οικοδομικές άδειες που εκδόθηκαν βάσει του ΝΟΚ, λαμβάνοντας υπόψη την ασφάλεια δικαίου και την ανάγκη προστασίας των πολιτών που εμπιστεύθηκαν το ισχύον νομικό πλαίσιο. Ωστόσο, ως χρονικό σημείο εφαρμογής της απόφασης όρισε την 11η Δεκεμβρίου, εξαιρώντας από τις ρυθμίσεις τις οικοδομές που δεν είχαν ξεκινήσει εργασίες μέχρι τότε.
      Σε μια λεπτομερή ανάλυση των τροποποιήσεων του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ) μέσω των νόμων 4759/2020 και 4819/2021, το δικαστήριο ανέδειξε την επίπτωση της μείωσης του ελάχιστου ύψους ορόφου από 2,65 σε 2,50 μέτρα, σημειώνοντας ότι αυτό αποτέλεσε εργαλείο για την αύξηση του αριθμού των ορόφων των κτιρίων. Σημείωσε επίσης ότι ο οικοδομικός κανονισμός έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές στα 12 χρόνια εφαρμογής του, γεγονός που επηρεάζει τη σταθερότητα του πολεοδομικού σχεδιασμού.
      Ως προς την ουσία των προσφυγών, το ΣτΕ έκρινε ότι οι διατάξεις του ΝΟΚ για το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων δεν μπορούν να υπερισχύουν των ειδικών πολεοδομικών διατάξεων κάθε περιοχής. Παράλληλα, το δικαστήριο υιοθέτησε μια πιο επιεική στάση απέναντι στα πολεοδομικά κίνητρα, αποδεχόμενο την αύξηση του συντελεστή δόμησης ως αντάλλαγμα για τη μείωση της κάλυψης, τη δημιουργία ενεργειακά αποδοτικών κτιρίων και την αύξηση των κοινόχρηστων χώρων. Αυτή η επιχειρηματολογία υποστηρίχθηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και τους κατασκευαστές.
      Ιδιαίτερη σημασία έχει και η απόφαση του ΣτΕ για τη μη προσμέτρηση συγκεκριμένων χώρων, όπως τα πατάρια, τα δώματα και οι πισίνες, στον συντελεστή δόμησης. Το δικαστήριο έκρινε ότι αυτό οδηγεί σε έμμεση αύξηση της δόμησης και της οικιστικής πυκνότητας, γεγονός που συνιστά συνταγματική παραβίαση.
      Τέλος, ανέφερε ότι ο νομοθέτης έχει τη δυνατότητα να τροποποιεί τους όρους δόμησης και να επανακαθορίζει την ισορροπία μεταξύ τους, εφόσον δεν επιδεινώνονται οι συνθήκες διαβίωσης.
    9. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ασταμάτητη βαίνει η τσιμεντοποίηση μεγάλου μέρους του παράκτιου μετώπου της χώρας. Όπως προκύπτει από -προσφάτως δημοσιευμένη- έρευνα, η πίεση που δέχεται η ακτογραμμή στην Αττική, προσεγγίζει το 30%.
      Το φαινόμενο όμως είναι ευρύτερο, καθώς δεν αφορά μόνο αστικές και τουριστικές περιοχές, αλλά μεγάλο κομμάτι της χώρας. Άλλωστε, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες πλημμύρες που έπληξαν κυρίως τις Κυκλάδες και μέρος της Κρήτης, αυτή η ασταμάτητη ανάπτυξη, οδηγεί πολλές περιοχές, αντιμέτωπες με αυξανόμενους κινδύνους φυσικών καταστροφών εξαιτίας και των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.
      «Η τρωτότητα της παράκτιας ανάπτυξης»
      Σύμφωνα με όσα ανέφερε στο iEidiseis.gr ο Απόστολος Λαγαρίας, επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η συγκεκριμένη, προσωπική του έρευνα, βασίστηκε σε δορυφορικές εικόνες από την υπηρεσία Copernicus και δεδομένα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος. Αυτά τα δεδομένα, όπως εξήγησε, «καλύπτουν οτιδήποτε αφορά τη σφράγιση του εδάφους την περίοδο 2006-2018».
      Όπως σχολίασε, «ουσιαστικά πρόκειται για την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα. Από στατιστικά στοιχεία των πολεοδομιών, γνωρίζαμε ότι είχαμε μια κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας αυτά τα χρόνια». Όπως προέκυψε όμως, αυτή δεν ήταν η πραγματικότητα, για πάρα πολλές περιοχές στο παράκτιο μέτωπο της χώρας.
      30% αδιαπερατών επιφανειών στην Αττική
      Η επίμαχη έρευνα, επικεντρώθηκε σε περιοχές μέχρι 2 χιλιόμετρα από την ακτογραμμή. Όπως εξήγησε ο κ. Λαγαριάς, ο δείκτης που χρησιμοποιήθηκε, «αφορά το ποσοστό του εδάφους που έχει σφραγιστεί σε αυτή τη λεπτή λωρίδα γης από κάθε αδιαπέραστη επιφάνεια, όπως κτίρια, πάρκινγκ, στέγαστρα, μεγάλες κατασκευές και υποδομές ξενοδοχείων, αλλά και αυτοκινητοδρόμους».
      Στη συγκεκριμένη έρευνα, πραγματοποιείται σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία μια ταξινόμηση των περιοχών: «στην Αττική για παράδειγμα, τα ποσοστά αδιαπερατών επιφανειών, μπορεί να αγγίζουν το 30%, που είναι τεράστιο νούμερο. Και σε περιοχές όμως όπου το ποσοστό κυμαίνεται στο 10%, αλλοιώνεται ιδιαίτερα το φυσικό τοπίο και δημιουργείται επικινδυνότητα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Άλλες περιοχές όπου το ποσοστό κυμαίνεται κάτω από 5% είναι ουσιαστικά παρθένες».
      Χάρτης όπου αποτυπώνονται οι αδιαπέρατες επιφάνειες στην ελληνική ακτογραμμή. Με κόκκινο οι περιοχές που δέχονται την μεγαλύτερη πίεση. Οι «κόκκινες» περιοχές
      Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, τα υψηλότερα ποσοστά αδιαπερατών επιφανειών (άνω του 20%) στην παράκτια ζώνη, βάσει της έρευνας, «εντοπίζονται στο σύνολο σχεδόν του παράκτιου μετώπου της Αττικής, με επέκταση αυτού του άξονα προς την Κορινθία, αλλά και μια σαφή επίδραση στα παράλια του νομού Βοιωτίας και νομού Εύβοιας, έως την περιοχή της Χαλκίδας».
      Παρόμοια ποσοστά καταγράφονται και στη Θεσσαλονίκη, «με επέκταση του άξονα προς τη Χαλκιδική, αλλά και την Πιερία. Σημειακά υψηλές τιμές όπως είναι αναμενόμενο εντοπίζονται στις περιοχές των παράκτιων αστικών κέντρων της ηπειρωτικής χώρας (Πάτρα, Βόλος, Αλεξανδρούπολη, Καλαμάτα, Ναύπλιο, Πρέβεζα, Ηγουμενίτσα, Ναύπακτος, Αίγιο), μεγάλων νησιωτικών πόλεων (Χίος, Μυτιλήνη, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά, Ερμούπολη), αλλά και σε ζώνες έντονου μαζικού τουρισμού (Χερσόνησος Κρήτης, Καλλικράτεια Χαλκιδικής, Σταυρός-Ασπροβάλτα Χαλκιδικής, Κιάτο Κορινθίας)».
      Και μπορεί στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη να υπήρξε «μια στασιμότητα στην κατασκευή νέων υποδομών τα χρόνια της κρίσης, ξέρουμε όμως ότι σήμερα, ειδικά στην Αττική, έχουμε πλέον ξανά πολύ μεγάλες επενδύσεις στον παράκτιο χώρο».
      Ακόμη όμως και σε εξωαστικές περιοχές, σύμφωνα με την έκθεση, υψηλά επίπεδα αδιαπερατότητας (10%-20%), εντοπίζονται «στο μεγαλύτερο μέρος της βόρειας Κρήτης και στην περιοχή της Ιεράπετρας, στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, στη Μύκονο, στην Πάρο, στη Θήρα, στο βόρειο τμήμα της Ρόδου, στην κεντρική και βόρεια Κέρκυρα, στο νοτιοανατολικό τμήμα της Ζακύνθου, στη βόρεια Λευκάδα, αλλά και στους Παξούς».
      Επέκταση και σε νέες περιοχές
      Ταυτόχρονα όμως, η αστική διάχυση επεκτείνεται και σε νέες περιοχές, «που δεν παρουσιάζουν σημαντικά ποσοστά αστικών και τουριστικών υποδομών σε προηγούμενες περιόδους. Τέτοιες περιοχές είναι η Λήμνος, η Ίος, η νότια Ρόδος και η νότια Κως, το σύνολο σχεδόν των περιοχών του νομού Λασιθίου, η περιοχής της Κύμης στην Εύβοια και περιοχές στη νότια Πελοπόννησο (Γύθειο, Μάνη, Πύλος)».
      Ως αποτέλεσμα, στην έκθεση αναγράφεται ότι στην Ελλάδα, κατά την περίοδο 2006-2018, «καταγράφεται αύξηση της γης που επηρεάζεται από αδιαπέρατες επιφάνειες κατά 8,5%». Μια αύξηση που δεν προκλήθηκε μόνο εξαιτίας της δημιουργίας οδικών αξόνων και οικιστικών επεκτάσεων οικισμών, αλλά και από «διάχυτη τουριστική ανάπτυξη εντός περιοχών του δικτύου Natura 2000».
      Άλλωστε, σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία, αυτή η τσιμεντοποίηση στον παράκτιο χώρο, «όχι μόνο δεν σταματάει, αλλά έχει τη λογική να καταλάβει ακόμη περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, με αποτέλεσμα μετά να έχουμε να διαχειριστούμε ακόμη μεγαλύτερη επικινδυνότητα».
      Καταστροφές μεγάλης κλίμακας
      Η παράκτια ζώνη της Ελλάδα έχει μήκος άνω των 15 χιλιάδων χιλιομέτρων, εκ των οποίων, βάσει όσων αναγράφονται στην έκθεση, το 40% περιλαμβάνει χαρακτηρισμένους και προστατευμένους οικοτόπους.
      Όπως σημειώνεται στην έκθεση, «η τρωτότητα της ελληνικής παράκτιας ανάπτυξης σε καταστροφικά φαινόμενα και κυρίως πλημμύρες και δασικές πυρκαγιές αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά», εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Άλλωστε, σύμφωνα με την έκθεση, ήδη έχουν καταγραφεί καταστροφές μεγάλης κλίμακας σε Μάτι, Ρόδο, Ιόνιο και Πελοπόννησο από τον «Ιανό» και Θεσσαλία από τον «Daniel».
      Διάβρωση των ακτών
      Ένα φαινόμενο που επηρεάζει εδώ και δεκαετίες την ελληνική παράκτια ζώνη, είναι σύμφωνα με την έκθεση, η διάβρωση των ακτών, «την οποία αναμένεται να επιταχύνει η άνοδος της στάθμης της θάλασσας». Μάλιστα, «ακόμη και με μία άνοδο της στάθμης της θάλασσας της τάξης των 50 εκατοστών» τις επόμενες δεκαετίες, «μεγάλο μέρος της αμμώδους παραλίας θα χαθεί, επηρεάζοντας τη λειτουργία δημοφιλών τουριστικών και παραθεριστικών προορισμών, ενώ ορισμένες παραθεριστικές περιοχές του ελληνικού χώρου βρίσκονται στην άμεση ζώνη κινδύνου».
      Βασικές ζώνες επικινδυνότητας
      Σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία, «τα επόμενα χρόνια, αναμένουμε πιο συχνές και ενδεχομένως πιο έντονες πλημμύρες από χειμάρρους και ποτάμια. Σύμφωνα με τους χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας, οι πιο ευάλωτες ζώνες σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως είναι οι παράκτιες περιοχές, πολλές εκ των οποίων είναι τουριστικές».
      Πράγματι, στην έκθεση αναγράφεται επίσης ότι οι βασικές ζώνες επικινδυνότητας εξαιτίας της ανόδου της θάλασσας, εντοπίζονται «α) στην περιοχή Αξιού-Χαλάστρας-Εχδώρου-Αιγινίου στην κεντρική Μακεδονία, όπως και στην περιοχή της Θέρμης (αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης), β) στην περιοχή Αμβρακικού – Λούρου – Άραχθου, Φαναρίου και Σαγιάδας -Ηγουμενίτσας στην ήπειρο, γ) στην περιοχή Κάτω Ολύμπου στη Θεσσαλία, δ) στην περιοχή της Λαμίας, ε) στην περιοχή Μεσολλογίου και Οινιάδος, στ) σε περιοχές της Ηλείας (Πύργου-Βόλακος), της Αχαΐας (Λεχαινά) της Μεσσηνίας (Καλαμάτα – Μεσσήνη), στην περιοχή Τραϊανούπολης – Φερών. Από τις νησιωτικές περιοχές διαπιστώνονται ζώνες επικινδυνότητας κυρίως στην Κέρκυρα, στο βόρειο τμήμα της Ρόδου και της Κω, και σε λίγες εντοπισμένες χωρικά περιοχές της Κρήτης (Ιεράπετρα, Κίσσαμος)».
      Παρόμοιες είναι οι βασικές ζώνες επικινδυνότητας πλημμύρας ποτάμιων συστημάτων, στις οποίες προστίθενται «οι περιοχές Έλους-Σκάλας, Άργους-Νέας Κίου, η περιοχή Τοπείρου στην ανατολική Μακεδονία-Θράκη, και η περιοχή Ευρυμένων στη Θεσσαλία. Σημαντική επικινδυνότητα σε πλημμύρα με ποσοστό ζώνης κινδύνου εντός του παράκτιου τομέα μεταξύ 30%-50%, εμφανίζουν επιπλέον οι περιοχές Ορμύλιας (Κ. Μακεδονία), Αγίου Γεωργίου (Κ. Μακεδονία), Λιτόχωρου- Αν. Ολύμπου. Αλμυρού (Θεσσαλία), Μαραθώνος και Ωρωπού Αττικής».
      Ελάχιστη απόσταση δόμησης από αιγιαλό
      Έντονο ζήτημα υπάρχει σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία και σε ότι αφορά την ελάχιστη απόσταση δόμησης από τον αιγιαλό, που ορίζεται στα 30 μέτρα για τις κατοικίες και στα 50 μέτρα για τα ξενοδοχεία. Όπως σχολίασε ο ίδιος, «θεωρώ πως αυτό το όριο είναι πολύ μικρό, όμως το διατηρούν οι νέες νομοθεσίες και τα διατάγματα για την εκτός σχεδίου δόμηση. Το πρωτόκολλο της Βαρκελώνης ορίζει την ελάχιστη απόσταση των νέων κατοικιών στα 100 μέτρα από τον αιγιαλό, γεγονός που θα συμβάλλει στην προστασία του τοπίου και των οικοσυστημάτων. Υποτίθεται ότι δεσμευόμαστε από αυτό το πρωτόκολλο, όμως δεν το έχουμε υιοθετήσει έως τώρα».
      Άλλωστε, «έντονες πιέσεις δέχονται και πολλές ευάλωτες περιοχές, όπως υδροβιότοποι. Αυτές οι περιοχές χρειάζονται περαιτέρω προστασία και όχι κατακερματισμό».
      Λύσεις
      Αυτό που θα πρέπει να γίνει πλέον, σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία, είναι «εκεί όπου έχει διαμορφωθεί αυτή η κατάσταση εδώ και δεκαετίες, να πάμε ρυθμιστικά, να προστατεύσουμε, να επανασχεδιάσουμε, ώστε αυτές οι περιοχές να είναι περισσότερο λειτουργικές, ασφαλείς, με πολεοδομικό σχέδιο και φιλικά περιβαλλοντικές. Επίσης, να προστατεύσουμε όσες περιοχές δεν βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση».
      Παράλληλα, «θα πρέπει να διοχετεύσουμε τη ζήτηση για νέα ανάπτυξη, σε κάποιες περιοχές, κατάλληλα οριοθετημένες, σε απόσταση από την ακτογραμμή. Η Ελλάδα έχει πάρα πολλούς τέτοιους οικισμούς, όμως δεν έχει αξιοποιηθεί αυτό το πλεονέκτημα».
    10. Αρθρογραφία

      JasonK

      Αντιγράφω από buildingcert:
       
      "Σας ενημερώνουμε ότι, σήμερα ξεκίνησε η παραγωγική λειτουργία της νέας έκδοσης της διαδικτυακής εφαρμογής του www.buildingcert.gr, η οποία περιλαμβάνει και τις επιθεωρήσεις συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού. Παρακαλούμε όπως συμβουλευτείτε προσεκτικά τις Οδηγίες Χρήσης πριν χρησιμοποιήσετε το Αρχείο Ενεργειακών Επιθεωρήσεων.
       
      Eπίσης, σας υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με το άρθρο 23 του Ν. 4351/2015 καταργήθηκε η παρ. 4 του άρθρου 16 του Ν. 4122/2013, «Από την 1.1.2014 και εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις υποχρεωτικής διενέργειας επιθεώρησης συστήματος θέρμανσης ή κλιματισμού των άρθρων 14 και 15, για την έκδοση ΠΕΑ απαιτείται η προσκόμιση της Έκθεσης Επιθεώρησης του Συστήματος Θέρμανσης ή Κλιματισμού» και συνεπώς η έκδοση του ΠΕΑ αποδεσμεύτηκε από την Έκθεση Επιθεώρησης του Συστήματος Θέρμανσης ή Κλιματισμού".
       
      Όπως βλέπετε πρόκειται περί κοροϊδίας καθώς δεν απαιτούνται οι εκθέσεις επιθεώρησης συστημάτων θέρμανσης και κλιματισμού για την έκδοση ΠΕΑ.
       
      Κανείς δεν πρόκειται να κάνει από μόνος του επιθεώρηση εκτός εάν υποχρεωθεί.
       
      Μία ακόμη κωμικοτραγική κατάσταση παρόμοια με τα μισθωτήρια στο TAXIS και τις ΥΔΕ που κανείς δεν ελέγχει τίποτε.
       
      Όσοι έσπευσαν να κάνουν τα σεμινάρια θέρμανσης και κλιματισμού και να πληρώσουν τα παράβολα αποδεικνύονται για ακόμη μία φορά κορόϊδα.
    11. Αρθρογραφία

      AlexisPap

      Καταθέτω τις ακόλουθες σκέψεις εξ αφορμής αναφοράς που έγινε σε άλλο νήμα του φόρουμ. Το θέμα βεβαίως είναι σύνθετο, κι αν ξεκινήσει κανείς να μιλάει για τις ΠΕΤΕΠ (νυν ΕΤΕΠ) μοιραία θα εμπλέξει τόσα θέματα που ο λόγος θα μακρύνει επικίνδυνα. Γι’ αυτό θα περιοριστώ στην ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-03-02-02-00:2009 «Τοίχοι από οπτόπλινθους» και, μολονότι κάποια θέματα επεκτείνονται αυτόματα σε παρεμφερείς ΕΤΕΠ, αφήνω τον κάθε ενδιαφερόμενο να προεκτείνει τον προβληματισμό σε άλλες προδιαγραφές που ενδεχομένως τον απασχολούν.
       
      Οι ΕΤΕΠ έχουν υποχρεωτική εφαρμογή και σύμφωνα με την §4 της ΔΙΠΑΔ/ΟΙΚ/273 «Όσα από τα εθνικά κανονιστικά κείμενα αντίκεινται στις εγκρινόμενες με την παρούσα Ελληνικές Τεχνικές Προδιαγραφές (ΕΤΕΠ), παύουν να ισχύουν από την ημερομηνία εφαρμογής των ΕΤΕΠ.». Οποία μεγαλόστομος επιπολαιότης, αφού το ίδιο το Υπουργείο αναγκάστηκε να ανακαλέσει επί δίμηνο την ισχύ των ΕΤΕΠ για λόγους ασυμβατότητας με υφιστάμενα πρότυπα…
       
      Οι ΕΤΕΠ είναι βεβαίως τεχνικές προδιαγραφές που αποσκοπούν στον καθορισμό του αποτελέσματος μίας εργασίας, και ως τέτοιες απευθύνονται σε πρόσωπα που διαθέτουν τεχνική γνώση και εμπειρία στο είδος αυτής της εργασίας. Δεν είναι δηλαδή διδακτικά κείμενα, δεν είναι βιβλιογραφία. Έτσι, η ΕΛΟΤ ΤΠ 1501-07-03-03-10 «Στρώση συνεχώς συγκολλημένων σιδηροτροχιών (Σ.Σ.Σ) και απελευθέρωση των τάσεων», απευθύνεται σε πρόσωπα που γνωρίζουν να μελετούν, να κατασκευάζουν και να επιβλέπουν σιδηροτροχιές (και όχι σε εμένα, ή σε έναν φοιτητή, ή στον μπακάλη της γειτονιάς).
       
      Ερχόμενοι στην ΕΤΕΠ του θέματος παραθέτω τα βασικά σημεία στα οποία η προδιαγραφή είναι τεχνικά εσφαλμένη:
       

      §4.3 Οπλισμένο Σκυρόδεμα (διαζωμάτων κλπ) Η καθοριζόμενη ως ελάχιστη κατηγορία σκυροδέματος (C20/25) είναι αναιτίως υψηλή και -προδήλως- ανεφάρμοστη στην πράξη.
      Η κατηγορία που αποδέχεται ως ελαχιστη ο Ευρωκώδικας 6 είναι η C12/15.
      Η προδιαγραφή εσφαλμένα δεν αναφέρει την προδιαγραφή ΣΚ-300, μολονότι τα διαζώματα στις πλινθοδομές κατασκευάζονται κατά 99,9% στο γιαπί, με την μπετονιέρα.
       

      §4.7 Αποθήκευση και μεταφορές των υλικών στο εργοτάξιο Οι απαιτήσεις της παραγράφου -συγκεκριμένα η προστασία από την βροχή και φύλαξη σε στεγνό αεριζόμενο χώρο- είναι υπερβολικές και όχι αναγκαίες για το σύνολο των υλικών. Επιπλέον, υπάρχουν ήδη πρότυπα -όπως το ΕΝ 1996-2- που περιλαμβάνουν προβλέψεις για την διαχείριση των υλικών.
       

      §5.7 Πάχος τοίχου – επιλογή τούβλων – ενισχυτικές ζώνες ανώφλια – ποδιές  
      Ο παραλογισμός εν δράση:
       
      Στον προσδιορισμό του ελάχιστου επιτρεπτού πάχους των τοίχων -εκ παραδρομής ελπίζω- έχει οριστεί το μεγαλύτερο των {h/36, l/36} ή {h/20, l/20}, αντί για το μικρότερο.
      Ακόμη, η προδιαγραφή καμώνεται πως καθορίζει θέση και διάταξη διαζωμάτων, πράγμα που είναι βεβαίως θέμα κανονισμών και όχι της προδιαγραφής. Ακόμη και για τα ζητήματα σεισμικής συμπεριφοράς των μη φερουσών τοιχοπληρώσεων υπάρχουν κανονιστικά κείμενα όπως οι §4.3.6.1 και §4.3.6.4 του ΕΝ 1998-1. Αντιστοίχως, υπάρχουν κανονιστικά κείμενα για τις στατικά λειτουργικές τοιχοπληρώσεις, όπως η §6.10 του ΕΝ 1998-1 ή η §7.4 του ΚΑΝΕΠΕ. Στην σημερινή της μορφή, η υπό εξέταση Τεχνική Προδιαγραφή δεν είναι συμβατή με αυτά τα κανονιστικά κείμενα, αλλά ούτε και με το ΕΝ 1996-1.
       
      Οι διατομές των διαζωμάτων και υπερθύρων, καθώς και ο τρόπος όπλισής τους είναι υπερβολικός και αδικαιολόγητος, τόσο με βάση την μέχρι σήμερα οικοδομική εμπειρία, όσο και εν σχέση με την βιβλιογραφία και τα εν ισχύ κανονιστικά κείμενα. Ενδεικτικό της υπερβολής είναι:
      - Η ΕΤΕΠ ζητάει ύψος σενάζ 15cm, το ΕΝ 1996 μιλάει για ωπλισμένους αρμούς.
      - Η ΕΤΕΠ ζητάει οπλισμό 4Φ12, το ΕΝ1996 ορίζει ελάχιστη διάμετρο ράβδου το Φ5.
       
       
       
      Το επιχείρημα ότι η ΕΤΕΠ "βρίσκεται προς την μερειά της ασφαλείας" απλά δεν έχει λογική.
      Δεν είναι δουλειά των προτύπων να υπεισέρχονται σε θέματα που ρυθμίζονται από κανονισμούς.
    12. Αρθρογραφία

      Engineer

      Στην άμεση υλοποίηση του πολεοδομικού σχεδιασμού προχωρά το Υπουργείο Περιβάλλοντος, ενεργοποιώντας τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (Τ.Π.Σ.).
      Η υλοποίηση αυτών των σχεδίων αφορά 768 Δημοτικές Ενότητες όλων των Δήμων της χώρας και ξεκίνησαν να γίνονται σταδιακά, με προτεραιότητα στις νησιωτικές και άλλες περιοχές που δέχονται αναπτυξιακές πιέσεις και έχουν περιβαλλοντικά προβλήματα.
      Στόχος είναι με τα Τ.Π.Σ. να ξεκαθαρίσει και το τοπίο της δόμησης, περιορίζοντας την άναρχη δόμηση έκτος σχεδίου η οποία οδηγεί και σε πολλές αυθαιρεσίες κυρίως στις ευαίσθητες παράκτιες περιοχές και άλλες νησιωτικές περιοχές καθώς επίσης να θεσμοθετήσει τις απαιτούμενες χρήσεις γης προκειμένου να γνωρίζει ο καθένας τι επιτρέπεται να κτίσει σε κάθε περιοχή. Επιπλέον, τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια περιλαμβάνουν και άλλες ρυθμίσεις, όπως η χωροθέτηση μεγάλων επενδύσεων και η οριοθέτηση οικισμών χωρίς όρια.
      Γιατί τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ) μπορούν να επιλύσουν χρονίζοντα πολεοδομικά ζητήματα;
      Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (Τ.Π.Σ.) όπως ισχύουν με το νόμο 4759/2020 είναι αναβαθμισμένα πολεοδομικά εργαλεία σε σχέση με τα παλιά Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια. Αποτελούν δε, σύνολα κειμένων, χαρτών και διαγραμμάτων, με τα οποία καθορίζονται το πρότυπο χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης και τα βασικά προγραμματικά μεγέθη, όρια πολεοδομικών ενοτήτων και οικισμών, οι χρήσεις γης, οι όροι και περιορισμοί δόμησης, οι σημαντικές πολεοδομικές παρεμβάσεις, Ζώνες Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης (Ζ.Υ.Σ.), ζώνες ειδικών πολεοδομικών κινήτρων, το οδικό δίκτυο, τα λοιπά μεταφορικά, τεχνικά και περιβαλλοντικά δίκτυα και υποδομές, μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, μέτρα υποστηρικτικά της αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών και διαχείρισης συνεπειών φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών και λοιπών απειλών, καθώς και κάθε άλλο μέτρο, όρος ή περιορισμός που απαιτείται για την ολοκληρωμένη χωρική ανάπτυξη και οργάνωση της περιοχής μελέτης.
      Τι ακριβώς καθορίζουν τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια;
      Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (Τ.Π.Σ.) αποτελούν σύνολα κειμένων, χαρτών και διαγραμμάτων, με τα οποία καθορίζονται:
      – το πρότυπο χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης και τα βασικά προγραμματικά μεγέθη,
      – τα όρια των πολεοδομικών ενοτήτων και οικισμών,
      – οι χρήσεις γης,
      – οι όροι και περιορισμοί δόμησης,
      – οι σημαντικές πολεοδομικές παρεμβάσεις,
      – τα μεταφορικά (για την μηχανοκίνητη και τις ήπιες μορφές κινητικότητας), τεχνικά και περιβαλλοντικά δίκτυα και υποδομές,
      – η ιεράρχηση του οδικού δικτύου,
      -ο σχεδιασμός πρόληψης και αντιμετώπισης έκτακτων συνθηκών και κινδύνων,
      – η προσωρινή οριοθέτηση υδατορεμάτων εντός των προς πολεοδόμηση περιοχών,
      – η γεωλογική καταλληλότητα για δόμηση στην περιοχή μελέτης.
      Ανάλογα με τις τοπικές ανάγκες, επιπλέον καθορίζουν:
      – Ζώνες Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης (ΖΥΣ),
      – Ζώνες Ειδικών Πολεοδομικών Κινήτρων,
      – περιοχές και ζώνες ήπιας κυκλοφορίας και οχημάτων χαμηλών εκπομπών ρύπων,
      – μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή,
      – μέτρα υποστηρικτικά της αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών και διαχείρισης συνεπειών φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών και λοιπών απειλών,
      – καθώς και κάθε άλλο μέτρο, όρο ή περιορισμό που απαιτείται για την ολοκληρωμένη χωρική ανάπτυξη και οργάνωση της περιοχής μελέτης.
      Τα Τοπικά Πολεοδομικά γίνονται στα όρια του κάθε Δήμου;
      Τα Τ.Π.Σ. καλύπτουν την έκταση μιας ή περισσοτέρων δημοτικών ενοτήτων ενός δήμου. Μπορεί επίσης να καλύπτουν και την έκταση δημοτικών ενοτήτων που βρίσκονται σε όμορους δήμους, μετά από σχετικές αποφάσεις των οικείων δημοτικών συμβουλίων.
      Τα Τ.Π.Σ. εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις των Περιφερειακών και των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων και περιλαμβάνουν τις αναγκαίες ρυθμίσεις για την επίτευξη των σκοπών τους.
      Ποιες περιοχές περιλαμβάνουν τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια;
      α) Οικιστικές Περιοχές
      Αυτές περιλαμβάνουν:
      όλες τις πολεοδομημένες, εντός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων, περιοχές, τους οικισμούς προ του 1923 ή με πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, καθώς και τις προς πολεοδόμηση περιοχές. τις Περιοχές Ειδικά Ρυθμιζόμενης Πολεοδόμησης (Π.Ε.Ρ.ΠΟ.) με χρήση πρώτης ή δεύτερης κατοικίας, τις Περιοχές Περιβαλλοντικής Αναβάθμισης και Ιδιωτικής Πολεοδόμησης (Π.Π.Α.Ι.Π.), τις Ειδικές Περιοχές Περιβαλλοντικής Αναβάθμισης και Ιδιωτικής Πολεοδόμησης (Ε.Π.Π.Α.Ι.Π.), και τα Ειδικά Σχέδια Περιβαλλοντικής Αναβάθμισης και Ανάπτυξης (Ε.Σ.ΠΕΡ.Α.Α.) β) Περιοχές παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων (Π.Ε.Δ.):
      Οι περιοχές αυτές είναι δυνατόν να πολεοδομούνται ανάλογα με το ιδιαίτερο καθεστώς που τις διέπει.
      Στις περιοχές αυτές με το Τ.Π.Σ. καθορίζονται οι επιτρεπόμενες εντός αυτών κατηγορίες χρήσεων γης, ο συντελεστής δόμησης, καθώς και οι λοιποί όροι και περιορισμοί δόμησης που απαιτούνται για την ανάπτυξή τους.
      Στις περιοχές της κατηγορίας αυτής εντάσσονται, σύμφωνα με τις ειδικές διατάξεις που τις διέπουν, και εγκεκριμένα Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων (Ε.Σ.Χ.Α.Δ.Α.), Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (Ε.Σ.Χ.Α.Σ.Ε.), Επιχειρηματικά Πάρκα, άλλοι οργανωμένοι υποδοχείς δραστηριοτήτων, Σύνθετα Τουριστικά Καταλύματα και Μικτά Τουριστικά Καταλύματα Μικρής Κλίμακας.
      γ) Περιοχές Προστασίας (Π.Ε.Π.) και Περιοχές με ειδικό νομικό καθεστώς (Π.Ε.Κ.):
      Ως ΠΕ.Π. μπορεί να καθορίζονται οι περιοχές, οι οποίες διαθέτουν ιδιαιτέρως αξιόλογα φυσικά ή πολιτιστικά στοιχεία που χρήζουν προστασίας, προβολής και ανάδειξης.
      Στις περιοχές αυτές εντάσσονται και εκτάσεις που υπάγονται σε ειδικά νομικά καθεστώτα προστασίας (Π.Ε.Κ.), όπως χώροι αρχαιολογικού ή ιστορικού ενδιαφέροντος, δάση και δασικές εκτάσεις, αιγιαλός και παραλία, ποταμοί, λίμνες, ρέματα, καθώς και προστατευόμενες περιοχές
      δ) Περιοχές ελέγχου χρήσεων γης (Π.Ε.Χ.):
      Ως Π.Ε.Χ. νοούνται οι μη πολεοδομημένες και προς πολεοδόμηση, εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών, περιοχές, πέριξ των οικιστικών περιοχών ή των περιοχών παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, που δεν εμπίπτουν στις προηγούμενες κατηγορίες.
      Για τις περιοχές αυτές καθορίζονται ειδικοί περιορισμοί στις χρήσεις γης και στους όρους δόμησης, ώστε να αποφεύγονται πιθανές μεταξύ τους συγκρούσεις και ανεξέλεγκτη κατανάλωση φυσικών πόρων.
      Τι ισχύει με τις Χρήσεις Γης;
      Μετά από την έγκριση των Τ.Π.Σ., κάθε οικιστική, παραγωγική ή άλλη ανάπτυξη επιτρέπεται, μόνον εφόσον είναι συμβατή με τις χρήσεις γης και τους λοιπούς όρους και περιορισμούς που καθορίζονται με αυτά.
      Σε περιοχές που έχουν ήδη πολεοδομηθεί, οι χρήσεις γης που καθορίζονται με τα Τ.Π.Σ., κατισχύουν αυτών που είχαν καθορισθεί με το ρυμοτομικό σχέδιο.
      Το Τ.Π.Σ. δύναται επίσης να τροποποιεί και να αναδιαμορφώνει τους ισχύοντες όρους δόμησης.
      Γιατί τα ΤΠΣ είναι ισχυρά εργαλεία πολεοδομικού σχεδιασμού;
      Γιατί η έγκριση τους γίνεται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ύστερα από γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων και τον έλεγχο από το ΣτΕ.
      Επίσης με τα ΤΠΣ:
      Οριοθετούνται προσωρινά οι οριογραμμές των υφιστάμενων, εντός των προς πολεοδόμηση περιοχών, υδατορεμάτων. Εγκρίνεται η προκαταρκτική μελέτη γεωλογικής καταλληλότητας στις περιοχές, για τις οποίες δεν υπάρχει γεωλογική μελέτη. Τροποποιούνται τα Όρια και οι ρυθμίσεις εγκεκριμένων Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου. Ποιες περιοχές θα πολεοδομούνται;
      Οι μελέτες των ΤΠΣ καθορίζουν τις προς πολεοδόμηση περιοχές, τα όρια πολεοδομικών ενοτήτων και τη γενική πρόταση πολεοδομικής οργάνωσής τους, ήτοι οι επιτρεπόμενες εντός αυτών κατηγορίες χρήσεων γης, γενικών, και, κατά περίπτωση, ειδικών, η πυκνότητα, ο συντελεστής δόμησης, μέσος σε επίπεδο πολεοδομικής ενότητας, και δυνητικά και τελικός για συγκεκριμένα τμήματα της πολεοδομικής ενότητας, και οι λοιποί όροι και περιορισμοί δόμησης, καθώς και η γενική εκτίμηση των αναγκών κάθε πολεοδομικής ενότητας σε κοινόχρηστους χώρους, κοινωφελείς εξυπηρετήσεις και εν γένει δημόσιες υποδομές και δίκτυα.
      Τι γίνεται με τα όρια των οικισμών που «κατέπεσαν» με απόφαση του ΣτΕ;
      Οι οικισμοί προ του 1923 ή με πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων μπορούν να οριοθετούνται όταν δεν είναι οριοθετημένοι και μπορούν να καθορίζονται ως περιοχές προς πολεοδόμηση.
      Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected]
    13. Αρθρογραφία

      Engineer

      Το Τορόντο είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας Οντάριο στον Καναδά. Έχει πληθυσμό περίπου 2.700.000 κατοίκων εκ των οποίων ένα σημαντικό ποσοστό ανήκει στην ελληνική κοινότητα. Η πόλη αυτή δεν αποτελεί μόνο μεγάλο αστικό κέντρο αλλά και οικονομική υπερδύναμη στην Βόρεια Αμερική. Όλοι έχουμε δει τις εικόνες με τα επιβλητικά κτίρια που μαρτυρούν πλούτο και πρόοδο.

      Σίγουρα λίγες μέρες διακοπών εκεί δεν είναι αρκετές για να τα θαυμάσει κανείς όλα, πάμε λοιπόν να δούμε ορισμένα αρχιτεκτονικά αξιοθέατα που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να λείπουν από τη λίστα κανενός επισκέπτη.
      Πηγή εικόνας: Google images Canadian National Tower (CN Tower)
      Ο CN Tower είναι ίσως το πρώτο πράγμα που προσέχει κανείς κοιτώντας την πόλη του Τορόντο. Ο εντυπωσιακός αυτός πύργος ήταν το ψηλότερο κτίριο του κόσμου για 34 χρόνια πριν το Burj Khalifa στο Ντουμπάι. Κατασκευάστηκε το 1976 και έχει ύψος 553 μέτρα, γεγονός που τον κάνει ορατό από κάθε σημείο του Τορόντο. Περισσότεροι από 2 εκατομμύρια τουρίστες τον επισκέπτονται κάθε χρόνο και η αμερικανική κοινότητα πολιτικών μηχανικών το συμπεριέλαβε στα 7 θαύματα του σύγχρονου κόσμου.
      Πηγή εικόνας: Google images Royal Ontario Museum
      Το Royal Ontario Museum χτίστηκε πριν έναν αιώνα και είναι το μεγαλύτερο μουσείο του Καναδά. Προσελκύει 1 εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως μιας και συγκαταλέγεται στα κορυφαία μουσεία πολιτισμού και φυσικής ιστορίας παγκοσμίως. Εντός του κτιρίου θα βρει κανείς πάνω από 40 γκαλερί και 6 εκατομμύρια αντικείμενα. Συνεπώς μια μέση επίσκεψη διαρκεί τουλάχιστον 4 ώρες. Το 2007 άνοιξε και η επέκταση του μουσείου, σχεδιασμένη από τον Daniel Libeskind. Κόστισε εκατομμύρια δολαρίων και αποτελείται κυρίως από γυαλί και αλουμίνιο. Σήμερα μπορεί κανείς να το θαυμάσει ως μίγμα αρχιτεκτονικών δύο διαφορετικών αιώνων.
      Πηγή εικόνας: Google images Aga Khan Museum
      Το Aga Khan Museum είναι ένα μουσείο στο Τορόντο σχεδιασμένο από τους Fumihiko Maki, Vladimir Djurovic, και Charles Correa. Παρουσιάζει περισσότερα από 1.000 αντικείμενα με θέμα την μουσουλμανική κουλτούρα, την Ιρανική και την ισλαμική τέχνη. Αρχιτεκτονικά το κτίριο είναι πραγματικά συναρπαστικό. Οι επιφάνειες του λευκού βραζιλιάνικου γρανίτη κάνουν παιχνίδια με το φως του ηλίου και δημιουργείται μια εντυπωσιακή ατμόσφαιρα εξωτερικά. Μέσα ο επισκέπτης θα βρει τάξεις, γκαλερί, εκθεσιακούς χώρους, εστιατόριο και βιβλιοθήκη.
      Πηγή εικόνα: Google images The Opera House
      Το Opera House ήταν ένα από τα πρώτα αρχιτεκτονήματα με σκοπό την ψυχαγωγία στο Τορόντο. Όταν άνοιξε, το 1909, λεγόταν La Plaza Theatre. Παρόλο που μετράει πάνω από έναν αιώνα ζωής εξακολουθεί να είναι σημαντικό κέντρο της πόλης. Εκεί φιλοξενούνται παραστάσεις κωμωδίας, ταινίες, τηλεοπτικές και εμπορικές παραγωγές αλλά και φιλανθρωπικές πράξεις. Τα τελευταία χρόνια στο συγκεκριμένο χώρο έχουν πραγματοποιηθεί συναυλίες πασίγνωστων καλλιτεχνών όπως η Rihanna και ο Eminem.
      Πηγή εικόνας: Google images Rogers Centre
      Το Rodgers Centre, ή όπως λεγόταν μέχρι το 2005 SkyDome, είναι ένα γιγαντιαίο αθλητικό στάδιο στην πόλη του Τορόντο. Εκεί λαμβάνουν χώρα αγώνες μπέιζμπολ, μπάσκετ, ποδοσφαίρου κ.α. Το μέγεθος του το κάνει κατάλληλο και για άλλες δραστηριότητες όπως συναυλίες, καρναβάλια και άλλα shows. Το στάδιο αυτό είναι το πρώτο στον κόσμο που έχει πλήρως λειτουργική ανασυρόμενη στέγη. Αποτελεί έδρα των Toronto Blue Jays από το 1989 και περιλαμβάνει ξενοδοχείο με 70 δωμάτια που κοιτούν τον αγωνιστικό χώρο.
      Σίγουρα ένα υπερατλαντικό ταξίδι δεν είναι εύκολη υπόθεση, όμως ένας τέτοιος προορισμός πάντα ανταμείβει τον ταξιδιώτη. Η τεχνολογική και οικονομική πρόοδος έχει ανοίξει το δρόμο στον πειραματισμό πάνω στην αρχιτεκτονική και τα αποτελέσματα στο Τορόντο είναι προφανή.
    14. Αρθρογραφία

      Engineer

      Τρεις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης το 2030 σκοπεύουν να παράγουν εξ ολοκλήρου ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (Πορτογαλία, Δανία και Αυστρία, από κοντά και η Ολλανδία). Η Ελλάδα βρίσκεται στην 8η θέση (ήδη από το 2014 ήταν στην 7η θέση), με στόχο το 2030 η παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να αγγίζει το 80%, με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο στο 63%. Στις τελευταίες θέσεις της ευρωπαϊκής κατάταξης (κάτω του 40%) βρίσκονται η Γαλλία, η Πολωνία, η Τσεχία, η Βουλγαρία, η Σλοβακία και η Ουγγαρία.


      Η Κίνα, ο μεγαλύτερος ρυπαντής
      Η Κίνα θα αποτελεί έως το 2050 τον μεγαλύτερο ρυπαντή. ΗΠΑ και Ε.Ε. μειώνουν διαχρονικά τις εκπομπές τους, ενώ η Ινδία διαχρονικά τις αυξάνει πλησιάζοντας το ενδιάμεσο των μελλοντικών εκπομπών Ε.Ε. και ΗΠΑ. Το 2030 η Κίνα (11.840 Mt) θα εκπέμπει το 33% των παγκόσμιων ρύπων, σχεδόν υπερτριπλάσιο από τις ΗΠΑ (3.583 Mt), και πενταπλάσιο από την Ε.Ε. (2020 Mt). To 2050 η Ινδία θα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ρυπαντής (3.325 Mt) μετά την Κίνα (7.970 Mt) και σημαντικά υψηλότερα από τις ΗΠΑ (2.180Mt) και ασφαλώς την Ε.Ε. (1.229 Mt).


      Επείγει παγκόσμια συμφωνία για το κλίμα
      Με αφορμή την παγκόσμια διάσκεψη για το κλίμα (COP27 – Αίγυπτος), μια οπτικοποιημένη απεικόνιση του δύσκολου καθήκοντος της ανθρωπότητας για μηδενισμό έως το 2050 των αέριων εκπομπών από ορυκτά καύσιμα. Το 2020 κορυφώνεται η κατανάλωση ορυκτών καυσίμων στα 485 Exajoule. Σύμφωνα με το σενάριο μηδενικών εκπομπών (NZE – 2050) για αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω των 2° C, πρέπει να φτάσουμε στα 100 Exajoule, όταν οι σημερινές πολιτικές των κρατών οδηγούν σε υπερδιπλασιασμό (250 Exajoule). 


      Η κλιματική αλλαγή στις εκλογές ΗΠΑ
      Ο πλήρης διχασμός της αμερικανικής κοινωνίας ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του Νοεμβρίου. Αμεση προτεραιότητα για τους Δημοκρατικούς η κλιματική αλλαγή και τελευταία για τους Ρεπουμπλικανούς. Ανθρώπινα δικαιώματα, αμβλώσεις, σύστημα υγείας και εκπαίδευση επίσης βρίσκονται στις προτεραιότητες των Δημοκρατικών. Αντίθετα, στις προτεραιότητες των Ρεπουμπλικανών ξεχωρίζουν το μεταναστευτικό, η φορολογία, η ακρίβεια και η εθνική ασφάλεια. Συμπίπτουν μόνο στις ατομικές ελευθερίες και στην οικονομία. 


      Το πετρέλαιο κυριαρχεί στην Ελλάδα
      Οι χώρες της Ευρώπης στην πλειονότητά τους καταναλώνουν ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, άνθρακα), με εξαίρεση τη Γαλλία (πυρηνικά), τη Δανία (ΑΠΕ), και τις Νορβηγία, Σουηδία, Ισλανδία (υδροηλεκτρική ενέργεια). Η Ελλάδα έχει βασική πηγή ενέργειας το πετρέλαιο.

      Μικρότερη αύξηση στον ηλεκτρισμό
      Τον χειμώνα, τα νοικοκυριά των ΗΠΑ που θερμαίνονται με πετρέλαιο θα αντιμετωπίσουν, σε σχέση με πέρυσι, έκρηξη τιμών (από 1.200 δολ. σε 2.354 δολ.), ενώ και στο φυσικό αέριο θα αυξηθεί σημαντικά (από 550 δολ. σε 931 δολ.). Ο ηλεκτρισμός θα αυξηθεί λιγότερο· από 1.200 δολ. σε 1.359 δολ. 

      Eρευνα – Ανάλυση: καθ. Γιάννης Μανιάτης
      Με τη συνεργασία των μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών: Ι. Βούλγαρη, Α. Μανώλη, Γ. Ταρνάρη
    15. Αρθρογραφία

      Engineer

      Την αναστολή -μέχρι την κύρωση των δασικών χαρτών- εκτέλεσης και είσπραξης των πρωτοκόλλων κατεδάφισης – απομάκρυνσης και επιβολής αποζημίωσης καθώς και της ισχύος τυχόν επιβληθέντων προστίμων και διοικητικών πράξεων που εκδόθηκαν επί εκτάσεων για τις οποίες δεν έχει περατωθεί η διαδικασία σύνταξης των δασικών χαρτών, ζητούν με τροπολογία τους τρεις βουλευτές. Πρόκειται για τους «γαλάζιους» Γ. Βλάχο και Αθ. Μπούρα, καθώς και τον ανεξάρτητο Β. Οικονόμου, οι οποίοι εκλέγονται στην Περιφέρεια Αττικής.
       
      Η τροπολογία κατατέθηκε στο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΚΑ για τις πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα, που ορίστηκε να ψηφιστεί το Σάββατο (!) 20 Δεκεμβρίου 2014.
       
      Οι τρεις βουλευτές αιτιολογούν την τροπολογία τους υποστηρίζοντας ότι «έχει ως σκοπό τη δημιουργία ασφάλειας δικαίου για τους διοικούμενους και τη διατήρηση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των διοικουμένων προς την Διοίκηση».
       
      Και αυτό καθώς θεωρούν ότι έτσι θα καλυφθεί το κενό που δημιουργήθηκε με την κατάργηση της παραγράφου 5 του άρθρου 114 του Ν.1892/1990 περί έκδοσης πρωτοκόλλων ειδικής αποζημίωσης, η οποία αποτελούσε την βάση του Ν. 3208/2003 (άρθρο 21 παρ. 15) περί αναστολής της βεβαίωσης εκτέλεσης και είσπραξης των πρωτοκόλλων αυτών.
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=660139
    16. Αρθρογραφία

      Greenick

      Ψάχνωντας σήμερα στο site της βουλής, βρήκα την παρακάτω τροπολογία-σφήνα που τροποποιεί την παρ. 2 του αρθ. 8 του Ν.4030, το οποίο όπως ισχύει σήμερα επιτρέπει μόνο σε Α/Μ την υπογραφή αρχ. μελετών σε παραδοσιακούς οικισμούς, παραδοσιακά τμήματα πόλης κ.λ.π. Με την τροπολογία που αναφέρω,επιπροσθέτως δίνονται αποκλειστικά σε Α/Μ οι αρχιτεκτονικές μελέτες και στα ειδικά κτίρια ανά την επικράτεια, δηλαδή σύμφωνα με την παρ. 21 του αρθ.2 του ΝΟΚ, όλα τα κτίρια με χρήση άνω του 50% που δεν είναι κατοικία!!!
       
      Κοντολογίς,οι μη Α/Μ θα μπορούμε να υπογράψουμε αρχιτεκτονικά μόνο σε κατοικίες ή σε κτίρια με χρήση κατοικίας πάνω από 50%. Όλα τα άλλα τα ξεχνάμε.
       
      Ήδη σε περιοχές όπως στην Κέρκυρα που δραστηριοποιούμαι -με μεγάλο παραδοσιακό τμήμα πόλης και πάρα πολλούς παραδοσιακούς οικισμούς-, το αντίστοιχο άρθρο όπως ισχύει σήμερα έχει αφαιρέσει πάρα πολλά επαγγελματικά δικαιώματα σε πολλούς κλάδους μηχανικών, δίνοντάς τα αποκλειστικά σε Α/Μ.Αν ψηφιστεί και η τροπολογία,θα επηρεάσει όλη την επικράτεια, σε ένα απείρως ευρύτερο φάσμα εργασιών.
       
      Η τροπολογία κατατέθηκε στις 26/7/2013, φέρει την υπογραφή του Υπουργού Σταύρου Καλαφάτη και θα συζητηθεί σήμερα στις 17:00 σύμφωνα με το πρόγραμμα των Συνεδριάσεων της Επιτροπής...
       
      Να τονίσω ότι σκοπός της ανάρτησής μου φυσικά και δεν είναι να ανοίξει καμιά κόντρα με τους συναδέλφους Α/Μ -που θεωρώ ότι ευνοούνται σκανδαλωδώς από την εν λόγω τροπολογία-, αλλά απλά η ενημέρωση των λοιπών συναδέλφων, γιατί από ό,τι έχω καταλάβει κανείς δεν την έχει πάρει χαμπάρι,αφού άλλη αντίστοιχη ανάρτηση δεν βρήκα...
       
      Η τροπολογία είναι η: 704/80 26.7.2013
       
      Πηγή: http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/bbb19498-1ec8-431f-82e6-023bb91713a9/8154991_1.pdf
    17. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά ζητήματα είναι και η ανεξέλεγκτη εναπόθεση των αδρανών υλικών (γνωστό ως μπάζα) από οικοδομικές εργασίες, ανακαινίσεις και κατεδαφίσεις.
      Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι απορρίπτονται ανεξέλεγκτα κάθε χρόνο περίπου 7 εκατ. τόνοι αδρανών υλικών. Αυτή η ανεξέλεγκτη απόρριψη έχει ως αποτέλεσμα, εκτός από την αισθητική υποβάθμιση του περιβάλλοντος, τη ρύπανση του εδάφους, των υπογείων υδάτων και της ατμόσφαιρας. Η αυξανόμενη ζήτηση για αδρανή υλικά τόσο στην Ευρώπη όσο και την Ελλάδα καθιστά αναγκαία την ορθολογική διαχείρισή τους και επιτακτική την ανάγκη για την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
      Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία η ανακύκλωση υλικών αποβλήτων είναι υποχρεωτική και πρέπει να ανακυκλώνουμε το 70% των υλικών.
      Στα πλαίσια αυτά η πολιτεία έθεσε σε εφαρμογή το Εθνικό Πρόγραμμα Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων (ΕΠΠΔΑ). Στόχος του προγράμματος είναι ο σχεδιασμός και η κατασκευή κτιρίων και έργων υποδομής να γίνουν πιο κυκλικοί. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να ενσωματωθεί ο «έξυπνος σχεδιασμός κτιρίων», τόσο για τα υπό κατασκευή κτίρια όσο και για τα υπό ανακαίνιση, με σκοπό την παράταση της διάρκειας ζωής τους και την προσαρμοστικότητά τους στις αλλαγές. Επίσης, η επιλογή των υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή ή την ανακαίνιση, θα πρέπει να γίνεται λαμβάνοντας υπόψη τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις, τη διευκόλυνση της επαναχρησιμοποίησής τους ή ακόμη και ανακύκλωσής τους στο τέλος της ζωής τους.
      Ποιες είναι οι υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη κατά την έκδοση άδειας δόμησης ή άδειας κατεδάφισης;
      1) Με ευθύνη του μηχανικού που εκδίδει την άδεια δόμησης, υποβάλλεται στην πολεοδομία και Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων, με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την νομοθεσία.
      2) Για να εξασφαλίζεται ή εκπλήρωση των υποχρεώσεων αυτών, ο διαχειριστής υποχρεούται με την έναρξη των εργασιών να προσκομίζει στην πολεοδομία μαζί με επικυρωμένο αντίγραφο των Στοιχείων Διαχείρισης Αποβλήτων (ΣΔΑ) εγγυητική επιστολή αναγνωρισμένης Τράπεζας ή του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, ποσού 0,2% επί του συνολικού προϋπολογισμού του έργου αποκλειστικά για έργα εκσκαφών και 0,5% επί του συνολικού προϋπολογισμού του έργου για έργα κατασκευών και κατεδαφίσεων.
      3) Ο διαχειριστής εντός 30 ημερών από την αποπεράτωση των εργασιών διαχείρισης των ΑΕΚΚ, οφείλει να καταθέτει στην πολεοδομία βεβαίωση παραλαβής των ΑΕΚΚ από εγκεκριμένο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης, στην οποία εκτός από τα στοιχεία του υπόχρεου, τη Δ/νση και τη δραστηριότητα προέλευσης των αποβλήτων αναφέρονται επίσης τα ακριβή στοιχεία σχετικά με τις κατηγορίες και τις ποσότητες των ΑΕΚΚ που παρελήφθησαν, βάσει των σχετικών παραστατικών (Δελτίων Αποστολής, Τιμολογίων κλπ) που τηρούνται στο αρχείο του εν λόγω συστήματος.
      4) Εντός 10 ημερών από την κατάθεση της ως άνω Βεβαίωσης, επιστρέφεται η εγγυητική επιστολή στον ενδιαφερόμενο διαχειριστή ΑΕΚΚ.
      5) Επίσης για την έκδοση οικοδομικής άδειας και άδειας κατεδάφισης αντίστοιχα, εκτός του δικαιολογητικού του Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΣΔΑ), απαιτείται επιπρόσθετα να προσκομίζεται και αντίγραφο υπογεγραμμένης σύμβασης του διαχειριστή των Αποβλήτων Εκσκαφών και Κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ) με εγκεκριμένο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης.
      Σε ποιες άλλες οικοδομικές εργασίες απαιτείται η διαχείριση οικοδομικών αποβλήτων;
      Σύμφωνα με τις νέες ρυθμίσεις, προβλέπεται η διαχείριση οικοδομικών αποβλήτων για τις παρακάτω περιπτώσεις:
      1) για τη χορήγηση έγκρισης εκτέλεσης εργασιών κατεδάφισης κατασκευών ή κτιρίων, που χαρακτηρίζονται επικινδύνως ετοιμόρροπα
      2) για την κατεδάφιση ή αποκατάσταση κατασκευών που έχουν κριθεί οριστικά αυθαίρετες
      3) για τα αυθαίρετα τα οποία υπήχθησαν σε κάποιο νόμο αυθαιρέτων και για την ολοκλήρωση της τακτοποίησης απαιτείται η έκδοση άδεια νομιμοποίησης ή κατεδάφισης κτιρίων
      Στις ανωτέρω περιπτώσεις απαιτείται:
      α) η υποβολή στοιχείων για την διαχείριση αποβλήτων που παράγονται και
      β) η υποβολή της υπογεγραμμένης σύμβασης του διαχειριστή των Αποβλήτων Εκσκαφών και Κατεδαφίσεων με εγκεκριμένο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης ώστε να διασφαλίζεται ότι έχει ληφθεί η μέριμνα για την διαχείριση των αποβλήτων ήδη πριν την έναρξη της κατεδάφισης.
      Τι ισχύει για τις εργασίες ανακαίνισης που εκτελούνται με Άδεια Μικρής Κλίμακας;
      Με το νέο περιβαλλοντικό νόμο, επεκτείνεται και στην Έγκριση Εργασιών Μικρής Κλίμακας, η υποχρέωση διαχείρισης των μπαζών. Συγκεκριμένα απαιτείται για έκδοση της άδειας τα εξής:
      α) Υποβολής Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων και
      β) Αντίγραφο υπογεγραμμένης σύμβασης του διαχειριστή των Αποβλήτων Εκσκαφών και Κατεδαφίσεων με εγκεκριμένο σύστημα εναλλακτικής.
      Επίσης παρέχεται η δυνατότητα προσκόμισης υπεύθυνης δήλωσης του ιδιοκτήτη ότι θα μεριμνήσει για τη διαχείριση των παραγόμενων αποβλήτων, η οποία μπορεί να γίνει είτε με δικά του μέσα είτε σε συνεργασία με τον οικείο ΟΤΑ, εάν δεν υπάρχει εγκεκριμένο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης που να καλύπτει τη γεωγραφική περιοχή, στην οποία πρόκειται να εκτελεστούν οι εργασίες, μέχρι την ημέρα έκδοσης της έγκρισης εκτέλεσης εργασιών.
      Μπορώ να πετάξω τα μπάζα στον κάδο σκουπιδιών του Δήμου και να τα πάρει η υπηρεσία καθαριότητας;
      Τα μπάζα είναι απόβλητα τα οποία πρέπει να πηγαίνουν σε ειδικούς χώρους διαχείρισης, όπου ανακυκλώνονται, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και συγκεκριμένα από το άρθρο 7 της ΚΥΑ 36259/2010, η οποία ορίζει ότι υπεύθυνος για τη διαχείριση των αποβλήτων είναι ο παραγωγός τους. Εξάλλου, είναι υποχρέωση όλων μας η ανάσχεση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής και η εναλλακτική διαχείριση των υλικών αυτών συμβάλλει σημαντικά.
      Τι είναι το Πιστοποιητικό Ελέγχου Κατασκευής;
      Όταν ολοκληρωθούν οι οικοδομικές εργασίες και γίνει η τελευταία αυτοψία από τον Ελεγκτή Δόμησης, εκδίδεται το Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης εφόσον απαιτείται και τέλος εκδίδεται από την πολεοδομία το Πιστοποιητικό Ελέγχου Κατασκευής (Π.Ε.Κ.). Για την έκδοση Πιστοποιητικού Ελέγχου Κατασκευής (Π.Ε.Κ.) απαιτείται η βεβαίωση παραλαβής των αποβλήτων, από εγκεκριμένο σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης στις περιπτώσεις που για την διαχείριση των αποβλήτων συνάπτεται σύμβαση με ΣΣΕΔ ΑΕΚΚ, ώστε να επιβεβαιώνεται κατά την περάτωση της οικοδομής ότι έχει ολοκληρωθεί και η διαχείριση των αποβλήτων σύμφωνα με την περιβαλλοντική νομοθεσία.
      Έτσι η οικοδομή ή τμήμα, θεωρούνται περατωμένα και μπορεί να γίνει η θεώρηση της οικοδομικής άδειας και η σύνδεση με τα δίκτυα.
      Ποιος παρακολουθεί αν έγινε σωστή διαχείριση των οικοδομικών αποβλήτων;
      Με το νέο νομοθετικό πλαίσιο, προβλέπεται ότι με την έκδοση της οικοδομικής άδειας ή την έκδοση έγκρισης εργασιών μικρής κλίμακας από το ηλεκτρονικό σύστημα και τη λήψη αριθμού αδείας ενημερώνεται ηλεκτρονικά εκτός της Επιθεώρησης Εργασίας (όπου απαιτείται), το οικείο Αστυνομικό Τμήμα καθώς και η Διεύθυνση Περιβάλλοντος του οικείου ΟΤΑ, για να ασκήσει τις σχετικές αρμοδιότητές της για τη διασφάλιση της ορθής και πλήρους διαχείρισης αποβλήτων για εργασίες που εκτελούνται στα γεωγραφικά όρια ευθύνης του προς αποτροπή της υποβάθμισης του περιβάλλοντος με την ανεξέλεγκτη εναπόθεση μπαζών.
      Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected]
    18. Αρθρογραφία

      Engineer

      Το πρόγραμμα του ΥΠΕΚΑ προβλέπει ως δικαιούχους χρηματοδότησης τα αστικά κέντρα όλων των Δήμων με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων, εκτός των περιοχών που καλύπτουν τα Ρυθμιστικά Σχέδια Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
       
      Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής αλλαγής ανακοινώνει την έναρξη των διαδικασιών για το σχεδιασμό και την υλοποίηση του προγράμματος «Βιώσιμες Πόλεις-Μαθιός Καρλαύτης».
       
      Το πρόγραμμα, του οποίου ο τίτλος εξυπηρετεί το σκοπό του και ταυτόχρονα αποτίει φόρο τιμής στον εμπνευστή του, τον καθηγητή του ΕΜΠ και πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, Μαθιό Καρλαύτη, προβλέπει ως δικαιούχους χρηματοδότησης τα αστικά κέντρα όλων των Δήμων με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων, εκτός των περιοχών που καλύπτουν τα Ρυθμιστικά Σχέδια Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Επίσης, τα οικιστικά κέντρα με πληθυσμό μικρότερο των 10.000 κατοίκων, τα οποία συνιστούν διοικητικούς ή οικονομικούς πόλους σε επίπεδο ΟΤΑ ή ευρύτερων χωρικών ενοτήτων (π.χ. τουριστικά κέντρα, ιδίως του νησιωτικού χώρου).
       
      Η χρηματοδότηση θα αφορά σε:
       
      Α) Ενιαίες συγκοινωνιακές, κυκλοφοριακές και πολεοδομικές μελέτες
       
      Β) Υλοποίηση έργων υποδομής ή προμήθεια εξοπλισμού, εφόσον υπάρχουν εγκεκριμένες μελέτες
       
      Γ) Χρηματοδότηση υλοποίησης συγκοινωνιακού έργου σε δημοτικό ή διαδημοτικό επίπεδο, εφόσον υπάρχουν μελέτες και προγραμματικές συμφωνίες
       
      Για την ορθή εφαρμογή των ανωτέρω, το ΥΠΕΚΑ προχωρεί στην δημιουργία κατευθυντήριου πλαισίου, υπό μορφή οδηγού, προς τους Δήμους της χώρας, ο οποίος θα καθορίζει τις προδιαγραφές για τον σχεδιασμό των συνδυασμένων παρεμβάσεων στα αστικά κέντρα.
       
      Με αφορμή το πρόγραμμα «Βιώσιμες Πόλεις-Μαθιός Καρλαύτης», ο Υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης έκανε την εξής δήλωση:
       
      «Το ΥΠΕΚΑ, με την νομοθέτηση των Ρυθμιστικών Σχεδίων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, έβαλε τις βάσεις για δρομολόγηση έργων βελτίωσης της ποιότητας της ζωής των κατοίκων των δύο μεγάλων αυτών πόλεων.
       
      Σε αυτό το πλαίσιο, ανακοινώνει την έναρξη των διαδικασιών για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός ειδικού Προγράμματος για την περίοδο 2014-2020, το οποίο έχει ως στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, την πολεοδομική εναρμόνιση, την αναβάθμιση περιοχών και την οικολογική κινητικότητα στις πόλεις της Περιφέρειας.
       
      Οι πόλεις μας είναι θύλακες καινοτομίας, οδηγοί της οικονομίας, και εκεί που παράγονται πλούτος και θέσεις εργασίας. Υπό αυτό το πρίσμα, οι βιώσιμες πόλεις θεωρούνται ως επίκεντρο για εξάλειψη της φτώχειας, για ευκαιρίες απασχόλησης, για οικονομική ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς, για αξιοποίηση των φυσικών πόρων και της αειφόρου ανάπτυξης.
       
      Η αστική ανάπτυξη δεν είναι ένα απλό ζήτημα. Αφορά οικονομολόγους, πολεοδόμους, περιβαντολόγους, ειδικούς των μεταφορών, των κοινωνικών πολιτικών, των μέτρων ασφαλείας και άλλων.
       
      Ως εκ τούτου, είναι επιτακτική η ανάγκη να αρχίσουμε να αλλάζουμε νοοτροπίες και να ενθαρρύνουμε τη στενή συνεργασία των ανθρώπων που εκπροσωπούν διαφορετικές αρχές, αλλά και διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους.
       
      Οι ζωντανές και υγιείς πόλεις, δηλαδή οι βιώσιμες, όπως τις θέλουμε να είναι, μπορεί να επιτευχθούν μόνο εάν όλες οι σχετικές πολιτικές συνδυάζονται στο ίδιο επίπεδο με ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό τρόπο, ο οποίος διασφαλίζει τη συμπληρωματικότητα και τη συνέργεια των προσπαθειών, των πόρων και των μέτρων που λαμβάνονται.
       
      Βιώσιμη και έξυπνη ανάπτυξη σημαίνει καινοτομία που μπορεί να συμβάλει ταυτόχρονα στην αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων, όπως η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, η κυκλοφοριακή συμφόρηση, η έλλειψη ενέργειας, οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
       
      Σήμερα, οι ιδέες για την αστική κινητικότητα στη σύγχρονη πόλη, απελευθερωμένες από τις αντιλήψεις του παρελθόντος, μετασχηματίζουν τα δίκτυα μεταφορών σε δίκτυα που ανταποκρίνονται στις λειτουργίες σύνδεσης και μεταφοράς, αλλά αναδεικνύοντας την περιβαλλοντική διάσταση και την κοινόχρηστο χαρακτήρα των δικτύων κυκλοφορίας.
       
      Αυτή η αειφορική προσέγγιση της κίνησης στηρίζει τους ήπιους τρόπους μετακίνησης και τις παρεμβάσεις στον αστικό χώρο που απελευθερώνουν χώρο από το αυτοκίνητο και τον αποδίδουν στο πράσινο και στον άνθρωπο της πόλης».
       
      Πηγή: http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1259700/ypeka-programma-hrhmatodothshs-gia-viosimes.html
    19. Αρθρογραφία

      Engineer

      Σε δύο κατηγορίες, ανάλογα με το πότε χτίστηκαν, χωρίζονται πλέον τα αυθαίρετα, τονίζουν «Τα Νέα» σε δημοσίευμά τους, ενώ αναθεωρείται – για άλλη μια φορά – όλο το σύστημα παρακολούθησης και κατεδάφισης νέων και παλιών αυθαιρέτων.
      Σημειώνεται πως οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων που ανεγέρθηκαν πριν από τον Ιούλιο του 2011 έχουν τη δυνατότητα για άλλα δυο χρόνια (έως τον Μάρτιο του 2026) να τα τακτοποιήσουν. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να διευκρινιστεί πως αυτή η δυνατότητα – μέχρι στιγμής – δεν δίνεται για τα αυθαίρετα με πολύ μεγάλες παραβάσεις (σ.σ.: υπερβάσεις πάνω από 20% ως προς το ύψος, είτε πάνω από 40% ως προς την κάλυψη και τη δόμηση) που ανήκουν στη λεγόμενη κατηγορία 5.
      Τα αυθαίρετα που ανεγέρθηκαν μετά τον Ιούλιο του 2011 δεν μπορούν να τακτοποιηθούν. Οι ιδιοκτήτες αυτών των αυθαιρέτων θα πρέπει είτε να πληρώσουν πολύ μεγάλα πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης είτε να προχωρήσουν σε οριστική κατεδάφισή τους.
      «ΤΑ ΝΕΑ» με τη βοήθεια της τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού Γραμματής Μπακλατσή παρουσιάζουν μέσα από 23 ερωτήσεις – απαντήσεις όλες τις απαραίτητες πληροφορίες προκειμένου ιδιοκτήτες αυθαιρέτων να ξέρουν πώς θα κινηθούν μέσα στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται.
      Σημειώνεται πως μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα 15 Απριλίου 2024 είναι σε εξέλιξη η διαβούλευση για το σχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την καταστολή της αυθαίρετης δόμησης, την ενίσχυση της προστασίας των υδάτων, των δασών και ευρύτατα του φυσικού περιβάλλοντος, τη δημιουργία βιώσιμων και ανθεκτικών αστικών περιοχών και τη μείωση του ενεργειακού κόστους των ευάλωτων νοικοκυριών με περαιτέρω ενίσχυση και εκσυγχρονισμό των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
      20+3 ερωτήσεις – απαντήσεις με όλες τις πληροφορίες
      Ποια αυθαίρετα θα κατεδαφίζονται αμέσως με βάση τον νέο σχεδιασμό του υπουργείου Περιβάλλοντος;
      Θα κατεδαφίζεται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα το σύνολο των νέων χωρίς άδεια αυθαίρετων κατασκευών που ανεγέρθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 2024. Ακολουθεί το σύνολο των αυθαίρετων κατασκευών που κατασκευάστηκαν μετά την 28η Ιουλίου 2011, και στη συνέχεια όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και κατασκευές που δεν υπάγονται ή δεν έχουν υπαχθεί νομίμως σε διατάξεις περί αναβολής επιβολής κυρώσεων.
      Τι ισχύει για όσους έχουν αυθαίρετα που έχουν ανεγερθεί μέχρι τον Ιούλιο του 2011 και δεν έχουν ακόμη τακτοποιηθεί;
      Οι ιδιοκτήτες αυτών των αυθαιρέτων έχουν προθεσμία δύο ετών, μέχρι το τέλος Μαρτίου 2026, να τακτοποιήσουν παλιές αυθαιρεσίες σε κτίσματα που έκτισαν μέχρι τον Ιούλιο του 2011. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να απευθυνθούν σε μηχανικό προκειμένου να υπαχθούν στον τελευταίο νόμο περί αυθαιρέτων (ν. 4495/2017) και να τακτοποιήσουν τις αυθαιρεσίες.
      Και αυτοί που έχτισαν μετά τον Ιούλιο του 2011;
      Αυτοί δεν θα μπορούν να προβούν σε τακτοποίησή τους. Δύο είναι οι επιλογές που έχουν: είτε να πληρώνουν τσουχτερό πρόστιμο διατήρησης, είτε να προχωρήσουν σε οριστική κατεδάφιση.
      Τι ισχύει για τα αυθαίρετα με μεγάλες παραβάσεις – αυτά που ανήκουν στη λεγόμενη κατηγορία 5;
      Για τα αυθαίρετα που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία έχει σταματήσει η διαδικασία της τακτοποίησής τους. Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά το τελευταίο διάστημα, από δηλώσεις στελεχών του ΥΠΕΝ, δεν πρόκειται να επανέλθει η σχετική ρύθμιση για την τακτοποίησή τους, μέχρις ότου υλοποιηθεί η κατεδάφιση αυθαιρέτων που κρίθηκαν και θα κριθούν κατεδαφιστέα. Στη συνέχεια, οι όποιες τακτοποιήσεις υλοποιηθούν, θα γίνουν με γνώμονα το πολεοδομικό ισοζύγιο.
      Πότε θεωρείται ολοκληρωμένη η τακτοποίηση αυθαιρέτων;
      Οι ιδιοκτήτες που έχουν ενταχθεί στη ρύθμιση τακτοποίησης θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η διαδικασία θεωρείται ολοκληρωμένη μόνον όταν έχει ολοκληρωθεί η Ηλεκτρονική Ταυτότητα της ιδιοκτησίας τους.
      Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για τη μεταβίβαση αυτών των ακινήτων;
      Είναι δύο: η τακτοποίηση και η έκδοση Ηλεκτρονικής Ταυτότητας Κτιρίου.
      Πώς υπολογίζονται τα πρόστιμα για τα αυθαίρετα που ανεγέρθηκαν πριν από τον Ιούλιο του 2011;
      Υπολογίζονται ανάλογα με το εμβαδόν, τη χρονολογία ανέγερσης και την αντικειμενική αξία.
      Τι ισχύει εδώ για τις προσαυξήσεις των προστίμων;
      Πλέον, τα πρόστιμα προσαυξάνονται κατά 40%, αν η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου από την 1η Οκτωβρίου 2024 μέχρι τις 31 Μαρτίου 2026.
      Πώς θα εντοπίζονται τα νέα αυθαίρετα που ανεγέρθηκαν μετά το 2011 με βάση τον νέο σχεδιασμό του ΥΠΕΝ;
      Ο εντοπισμός των νέων αυθαιρέτων θα γίνεται με βάση αεροφωτογραφίες, οι οποίες θα λαμβάνονται από δορυφόρο και σε συσχετισμό με το σύστημα «e-άδειες» καθώς και πλατφόρμα καταγγελιών.
      Με ποιον τρόπο θα γίνεται καταγγελία από πολίτες;
      Θα γίνεται στη νέα ψηφιακή πλατφόρμα όπου θα καταχωρίζονται οι πολεοδομικές παρανομίες.
      Τι προβλέπεται για την καταγγελία για ακίνητο σε εκτός σχεδίου περιοχή;
      Αν η καταγγελία αφορά ακίνητο που βρίσκεται σε εκτός σχεδίου ή εντός οικισμού περιοχή, αυτή θα πρέπει να συνοδεύεται υποχρεωτικά από τεκμηριωμένη Τεχνική Εκθεση Μηχανικού για τη στοιχειοθέτηση της καταγγελίας. Εφόσον ο έλεγχος πραγματοποιείται κατόπιν καταγγελίας, αφορά μόνο το τμήμα του ακινήτου για το οποίο έγινε η καταγγελία.
      Θα υπάρχει χρηματική επιβάρυνση που θα συνοδεύει την καταγγελία;
      Ναι. Θα υπάρχει παράβολο ύψους 300 ευρώ. Το παράβολο θα επιστρέφεται στον καταγγέλλοντα εάν η πληροφορία επαληθευθεί από τους ελεγκτές δόμησης.
      Πώς θα γίνονται οι προσφυγές;
      Κατά της έκθεσης αυτοψίας, ο ενδιαφερόμενος ιδιοκτήτης θα μπορεί να ασκήσει προσφυγή στο Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων Β’ εντός 10 ημερών από την τοιχοκόλληση της έκθεσης αυτοψίας στο ακίνητο. Η προσφυγή θα πρέπει να συνοδεύεται από αποδεικτικό καταβολής υπέρ του «Πράσινου Ταμείου» παραβόλου, το οποίο θα επιστρέφεται σε περίπτωση που η προσφυγή γίνει δεκτή, εν όλω ή εν μέρει.
      Ποιο θα είναι το ύψος του αποδεικτικού;
      Θα είναι 200 ευρώ για παραβάσεις επιφανείας έως 30 τετραγωνικών μέτρων, 500 ευρώ για παραβάσεις έως 80 τετραγωνικών μέτρων και 1.000 ευρώ για παραβάσεις άνω των 80 τετραγωνικών μέτρων.
      Τι θα ισχύσει για τις κατεδαφίσεις και τις κυρώσεις;
      Ο αυθαιρετούχος από τη στιγμή που θα γίνει η αυτοψία θα έχει περιθώριο 10 ημερών για να αποδείξει τη νομιμότητα της κατασκευής. Διαφορετικά θα εκδίδεται πρωτόκολλο κατεδάφισης. Θα δίνεται ωστόσο δυνατότητα προσφυγής κατά του πρωτοκόλλου κατεδάφισης στο Εφετείο, που θα πρέπει να εξετάσει την υπόθεση και να εκδώσει απόφαση εντός δυόμισι μηνών.
      Πώς θα υπολογίζονται τα πρόστιμα ανέγερσης και μη έγκαιρης κατεδάφισης;
      Το πρόστιμο ανέγερσης θα είναι ίσο με την αξία του αυθαιρέτου επί του συντελεστή περιβαλλοντικής επιβάρυνσης. Η αξία του αυθαιρέτου υπολογίζεται ως το γινόμενο της επιφανείας του, πολλαπλασιαζόμενης επί της τιμής ζώνης της περιοχής του ακινήτου, όπως αυτή ισχύει κατά την ημερομηνία της παράβασης.
      Ποιο θα είναι το ελάχιστο ύψος του προστίμου;
      Το ελάχιστο πρόστιμο ανέγερσης θα κυμαίνεται (ανάλογα την περίπτωση) από 250 έως 1.500 ευρώ.
      Τι άλλες κυρώσεις προβλέπονται;
      Εκτός από την κατεδάφιση θα επιβάλλονται επίσης πρόστιμα ανέγερσης και μη έγκαιρης κατεδάφισης, ποινικές κυρώσεις, αναστολή της άδειας λειτουργίας της οικονομικής δραστηριότητας και διακοπή ρευματοδότησης.
      Τι θα ισχύει στην περίπτωση οικειοθελούς κατεδάφισης;
      Θα διαγράφεται το 50% του προστίμου ανέγερσης, ενώ θα παύει και η ποινική δίωξη. Σε περίπτωση που ο ιδιοκτήτης προβεί στην κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών μετά την παρέλευση της προθεσμίας τα πρόστιμα ανέγερσης θα μειώνονται ανάλογα με το πότε θα γίνει η κατεδάφιση.
      Πώς θα καταβάλλονται τα πρόστιμα;
      Τα πρόστιμα ανέγερσης των αυθαιρέτων καταβάλλονται από τον υπόχρεο σε 30 ισόποσες μηνιαίες δόσεις, και τα πρόστιμα μη έγκαιρης κατεδάφισης σε 12 μηνιαίες δόσεις, από τις οποίες η πρώτη μέσα στον επόμενο μήνα από τη βεβαίωση του προστίμου στην αρμόδια οικονομική υπηρεσία.
      Η έκπτωση, η απομείωση και η προσφυγή
      Θα υπάρχει κάποια έκπτωση;
      Στην περίπτωση που το οφειλόμενο ποσό εξοφληθεί ολόκληρο εντός του πρώτου μηνός από τη βεβαίωση θα παρέχεται έκπτωση 30%.
      Πού δεν θα εφαρμόζεται η απομείωση των προστίμων;
      Η απομείωση των προστίμων δεν θα εφαρμόζεται στις περιπτώσεις αυθαιρέτων σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, στον αιγιαλό, την παραλία κ.λπ., σε προστατευόμενες περιοχές Natura και σε περιπτώσεις εργασιών που εκτελούνται επ’ αυτοφώρω.
      Σε ποια περίπτωση δεν υπάρχει η δυνατότητα για προσφυγή;
      Προσφυγή δεν θα γίνεται στην περίπτωση που κατά τον έλεγχο διαπιστωθεί πως εκτελούνται οικοδομικές εργασίες, δεν υπάρχει έγκυρη πινακίδα έργου και ότι πρόκειται για αυθαίρετα κτίσματα ή κατασκευές στη ζώνη λιμένα ή εφαρμόζεται διαδικασία για την έκδοση πρωτοκόλλου κατεδάφισης.
    20. Αρθρογραφία

      steve aris

      Η προστασία και διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός τόπου και ο χαρακτήρας ολόκληρων εθνών, πολιτισμών και εποχών διαφαίνονται μέσα από το σύνολο των αρχιτεκτονικών έργων τους. Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικό πολιτιστικό πλούτο και κατέχει μια αξιόλογη θέση στον παγκόσμιο πολιτιστικό χάρτη. Λόγω της μακράς και πλούσιας ιστορίας της αποτελεί μια από τις χώρες που διαθέτουν πλούσια αρχιτεκτονική κληρονομιά. Το πολιτιστικά μνημεία καθώς και το πλήθος των ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος κτιρίων που βρίσκονται σχεδόν σε κάθε πόλη της αποτέλεσαν και αποτελούν χαρακτηριστικές εικόνες της χώρας και αναγνωρίζονται διεθνώς ως επιτεύγματα ιδιαίτερης ιστορικής αλλά και καλλιτεχνικής αξίας.
      Ωστόσο, η ανεπανόρθωτη καταστροφή επί σειρά ετών ενός τεράστιου τμήματος της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της χώρας είναι, δυστυχώς, γεγονός αναμφισβήτητο. Η ανάγκη διατήρησης, προστασίας και επανάχρησης αξιόλογων και διατηρητέων κτιρίων υπαγορεύεται επιπλέον από την αναγκαιότητα αντίστασης στην καθημερινή υποβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος σαν σύστημα ισορροπίας, ποικιλίας και μέτρου για το σύγχρονο αστικό περιβάλλον.
      Σε αυτή τη χρονική στιγμή, όπου ο ρόλος των πόλεων έχει αναδειχθεί ως ο πλέον σημαντικός για το παρόν και το μέλλον της ανθρώπινης κοινωνίας και δραστηριότητας, ένα νέο πρόγραμμα με ολοκληρωμένες δράσεις για την αναγέννηση αξιόλογων, αλλά επικίνδυνων για τη δημόσια ασφάλεια, κτισμάτων έχει προετοιμαστεί από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
      Αντικείμενο του προγράμματος είναι η προστασία και η ανάδειξη της υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας και πιο συγκεκριμένα των ιστορικών και αξιόλογων κτιρίων μέσω ενός χρηματοδοτικού εργαλείου (προγράμματος) που απευθύνεται στους ιδιοκτήτες ή άμεσα επωφελούμενους των εν λόγω ακινήτων και φέρει τον τίτλο «Διατηρώ».
      Το πρόγραμμα θα χρηματοδοτηθεί από πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης με εκτιμώμενο προϋπολογισμό τα 200 εκατομμύρια ευρώ. Στην ανωτέρω προσπάθεια προστίθεται η ενεργοποίηση του εργαλείου της Τράπεζας Γης και της Μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης που θα δώσει τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες των διατηρητέων κτιρίων να δώσουν τους τίτλους του υπόλοιπου συντελεστή και να μπορέσουν με τα χρήματα που θα πάρουν να αποκαταστήσουν το κτίριο.
      Είναι σαφές ότι πρόκειται για μια ολοκληρωμένη προσπάθεια, η οποία για πρώτη φορά ενεργοποιεί μηχανισμούς και χρηματοδοτικά εργαλεία, ώστε να καταστεί δυνατόν να μην καταρρεύσουν ή εγκαταλειφτούν τα διατηρητέα και αξιόλογα κτίρια της χώρας.
      * Ο Ευθύμιος Μπακογιάννης είναι γενικός γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας
      Εφημερίδα "Τα Νέα"
    21. Αρθρογραφία

      GTnews

      Οι διαμαρτυρίες κατά του υπερτουρισμού σε δημοφιλείς ευρωπαϊκούς ταξιδιωτικούς προορισμούς απασχόλησαν πέρυσι το καλοκαίρι την επικαιρότητα και όχι αδικαιολόγητα, εάν σκεφτεί κανείς την εκτίναξη των τιμών των κατοικιών για τους ντόπιους και τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές πιέσεις που δημιουργεί το φαινόμενο.
      Μπορεί οι εντάσεις να επέστρεψαν το φετινό καλοκαίρι, τις συνοδεύουν όμως και ιδέες για να διορθωθεί το πρόβλημα του μαζικού τουρισμού. Σε όλη την Ευρώπη μια σειρά νέων πρωτοβουλιών στοχεύει στην εξισορρόπηση του τουρισμού με τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής. Τρεις δημοφιλείς προορισμοί δίνουν το παράδειγμα, με νέες ιδέες για μια πιο βιώσιμη ταξιδιωτική περίοδο.
      Το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελβετίας θα λειτουργεί φέτος εξ ολοκλήρου με υδροηλεκτρική ενέργεια, στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής Swisstainable, η οποία αποσκοπεί στην πιο ομοιόμορφη κατανομή του τουρισμού σε όλη τη χώρα και σε όλο τον χρόνο.
      Με τη σεζόν του σκι να απειλείται από την αύξηση της θερμοκρασίας και τους παγετώνες της χώρας να είναι ευάλωτοι, η Ελβετία γνωρίζει πολύ καλά τη σημασία της εξισορρόπησης του τουρισμού και του περιβάλλοντος. Καμπάνιες με πρωταγωνιστή τον διάσημο τενίστα Ρότζερ Φέντερερ προωθούν τα ταξίδια εκτός εποχής, δείχνοντας πώς είναι η χώρα πέρα από την περίοδο του σκι και της καλοκαιρινής πεζοπορίας.
      Οι αναβατήρες σκι σε ολόκληρη τη χώρα θα λειτουργούν για μεγαλύτερες περιόδους και τα εποχικά ξενοδοχεία θα παρατείνουν επίσης τις ημερομηνίες λειτουργίας τους, καθιστώντας την Ελβετία πιο προσιτή όλο το χρόνο.
      Η Ισπανία έχει βρεθεί στο επίκεντρο της συζήτησης για τον υπερτουρισμό τα τελευταία δύο χρόνια και συνεχίζει να είναι εξαιρετικά δημοφιλής ως ο νούμερο ένα προορισμός για τους Βρετανούς τουρίστες το 2024 και η δεύτερη χώρα με τις περισσότερες επισκέψεις στην Ευρώπη.
      Εν μέσω της αυξανόμενης ανησυχίας για τον υπερτουρισμό, ιδιαίτερα στα Κανάρια και τις Βαλεαρίδες Νήσους, η χώρα ενεργεί γρήγορα. Ηδη φέτος έχει ζητήσει την αφαίρεση σχεδόν 66.000 καταχωρίσεων Airbnb και έχει περιορίσει τις εκστρατείες influencers στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που φέρνουν τουρίστες που τραβούν selfies στις μικρές παραλίες της.
      Μεταξύ άλλων έχει αναπτύξει μια ψηφιακή πλατφόρμα που παρακολουθεί πόσοι άνθρωποι βρίσκονται στις παραλίες, καθώς και την ποιότητα του αέρα, τις θερμοκρασίες της θάλασσας, τον καιρό, ακόμη και τις μέδουσες στο νερό!
      Η κυβέρνηση επενδύει επίσης σημαντικά στην πολιτιστική κληρονομιά μέσω της πρωτοβουλίας Paradores of Spain, μιας κρατικής αλυσίδας πολυτελών ξενοδοχείων που χρησιμοποιεί ιστορικά κτίρια, όπως κάστρα και αρχοντικά, για να προσελκύσει ταξιδιώτες πέρα από την παραλία.
      Το Βερολίνο αναπτύσσει τη δική του σειρά ανταμοιβών για τους βιώσιμους τουρίστες. Στόχος είναι να χρησιμοποιηθούν κίνητρα για να γίνει η βιώσιμη συμπεριφορά πιο ελκυστική για τους επισκέπτες, όπως για παράδειγμα δωρεάν ξεναγήσεις, εκπτώσεις ή είσοδοι σε αξιοθέατα, εάν οι επισκέπτες του Βερολίνου λάβουν μέρος σε εκστρατείες δενδροφύτευσης ή συλλογής απορριμμάτων το επόμενο έτος.
      Το Βερολίνο παράλληλα αυξάνει τον κατάλογο των οικολογικών ξενοδοχείων, καταστημάτων οικολογικών αναμνηστικών και ποδηλατοδρόμων. Η τουριστική αρχή έχει επίσης αναπτύξει μια ασυνήθιστη ιδέα της πόλης των 15 λεπτών, που σημαίνει ότι τα συμμετέχοντα ξενοδοχεία διαθέτουν ό,τι χρειάζεστε σε απόσταση 15 λεπτών με τα πόδια ή με ποδήλατο, βοηθώντας τους ταξιδιώτες να μειώσουν το αποτύπωμά τους, καθώς εξερευνούν την περιοχή σαν ντόπιοι.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.