MrShyEngineer

Ας το δοκιμάσει, αφού πρώτα προσθέσει μια κουλούρα καλωδίου στον ουδέτερο, μεταξύ του μετασχηματιστή και της πρίζας. Πρόκειται για φαινόμενο χωρητικής σύζευξης. Αυτός είναι και ο λόγος που υποστηρίζω ότι το ρελέ διαρροής προσφέρει προστασία σε τέτοιες εφαρμογές, εφόσον η μεγαλύτερη χωρητικότητα βρίσκεται «πίσω» του

Οι ασφάλειες τήξεως τύπου gG δεν είναι προαιρετικές, αλλά επιβάλλονται. Είναι οι μόνες που διαθέτουν πραγματικά υψηλή διακοπτική ικανότητα. Γενικά, είναι πρακτικά άχρηστες όσον αφορά την προστασία από υπερεντάσεις, καθώς ακόμη και για να ενεργοποιηθούν στο 2×In απαιτείται υπερβολικά μεγάλος χρόνος. Ωστόσο, αποτελούν τον μοναδικό αξιόπιστο τρόπο εξασφάλισης διακοπής σε περίπτωση πραγματικού βραχυκυκλώματος. Επιπλέον, η μέγιστη τιμή του ρεύματος βραχυκυκλώσεως δεν μας λέει τίποτα από μόνη της. Αυτό που έχει σημασία είναι η ισοδύναμη θερμική ενέργεια, που δίνεται από τη σχέση I²t, και συγκρίνεται με τις προδιαγραφές της ασφάλειας. Έτσι διαστασιολογούνται στην πράξη. Στη διπλωματική μου, τα fusible links του SPD είναι διαστασιολογημένα με αυτόν ακριβώς τον τρόπο.

Μια γεύση από την μέχρι τώρα πρόοδο όπως δεσμεύτηκα.

Ναι η απάντηση μου ήταν εξιδανικευμένη αυτό ειναι μια αλήθεια. Απάντησα σε άλλη βάση έχεις δίκιο.

Μα για να δημιουργηθεί μανομετρικό, πρέπει να υπάρχει αντίσταση στη ροή. Πρέπει να υπάρχει αντίθλιψη στον σωλήνα κατάθλιψης — είτε λόγω υψομετρικής διαφοράς, είτε λόγω τριβών, είτε λόγω τελικού φορτίου. Εκτός και αν αυτό που εννοείς είναι ότι σε δεδομένο μανομετρικό, θα επιτύχεις μεγαλύτερη παροχή

Το κατακόρυφο φορτίο στο σημείο ζεύξης (σύνδεσης ρυμουλκούμενου με το ρυμουλκό όχημα) καθορίζεται στο 15% του μέγιστου φορτίου, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Από εκεί και πέρα, η διαδικασία είναι απλή: θέτεις το φορτίο, βρίσκεις τον άξονα περιστροφής, λύνεις ως προς τις ροπές, εφαρμόζεις ισορροπία δυνάμεων, και... τσάπ-τσουπ, τα έχεις όλα

Ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα βασικά σημεία. Η εν σειρά σύνδεση κυκλοφορητών ή αντλιών δεν αυξάνει την παροχή, αλλά την κατάθλιψη του συστήματος (όπως αντίστοιχα αυξάνεται και η "κατάθλιψη" στη σχολή...). Η παροχή παραμένει σταθερή και εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά του υδραυλικού κυκλώματος. Η σωστή διάταξη, εφόσον πρέπει να γίνει compounding, είναι να τοποθετείται πρώτα ο κυκλοφορητής με τη μεγαλύτερη παροχή και στη συνέχεια αυτός με τη μικρότερη. Αν συμβεί το αντίθετο, τότε η δεύτερη αντλία (με τη μεγαλύτερη παροχή) θα τροφοδοτείται από μια γραμμή με χαμηλότερη ροή από αυτή που απαιτεί, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε σπηλαίωση (cavitation) και πιθανή αστοχία. Σε γενικές γραμμές, η εν σειρά σύνδεση (compounding) καλό είναι να αποφεύγεται, εκτός αν είναι απολύτως απαραίτητη. Σε τέτοια περίπτωση, φροντίζουμε πάντα ώστε: Η αντλία με τη μεγαλύτερη παροχή και το μικρότερο μανομετρικό να τοποθετείται πρώτη, και Η αντλία με τη μικρότερη παροχή και το υψηλότερο μανομετρικό να τοποθετείται δεύτερη. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η σωστή υδραυλική ισορροπία και αποφεύγονται προβλήματα λειτουργίας ή φθοράς στο σύστημα.

Κοίτα, δεν είναι τόσο απλό. Πρέπει, τουλάχιστον, να έχεις τη χαρακτηριστική καμπύλη του συλλέκτη. Η σύνδεση εν σειρά είναι ιδανική μόνο όταν έχεις χαμηλή ηλιακή ακτινοβολία και στόχος σου είναι η αύξηση της θερμοκρασίας του νερού. Αν τοποθετήσεις, για παράδειγμα, 11 συλλέκτες σε σειρά, το νερό μπορεί να φτάσει τους 200°C, κάτι που απαιτεί σύστημα σοβαρής υπερπίεσης (της τάξης των 20 bar) και εξειδικευμένο εξοπλισμό. Μιλάμε για μελέτη υψηλών απαιτήσεων και συστήματα βιομηχανικού επιπέδου. Υπάρχουν λύσεις που έχω αναπτύξει προσωπικά, όπου οι συστοιχίες μεταβαίνουν από σύνδεση εν παραλλήλω σε εν σειρά δυναμικά. Δεν πρέπει να ξεχνάς πως όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία εισόδου στον συλλέκτη, τόσο χαμηλότερη είναι η απόδοσή του. Ένας καλός ηλιακός συλλέκτης φτάνει απόδοση 85–90%, αλλά αν συνδεθεί σε σειρά, ο τέταρτος στη σειρά μπορεί να δουλεύει μετά βίας στο 40%. Υπάρχει σχετική βιβλιογραφία που τεκμηριώνει όλα αυτά, καθώς και πρότυπες μελέτες που έχω εκπονήσει προσωπικά. Δυστυχώς, για ευνόητους λόγους, δεν είναι δυνατόν να τις κοινοποιήσω. Γενικά, αν προορίζεις το σύστημα για ηλιοθερμία, τότε απαιτείται ολοκληρωμένη προσέγγιση με σημαντικό κεφάλαιο επένδυσης και —το κυριότερο— τεράστια δοχεία αδράνειας. Από το υδραυλικό κύκλωμα έως το σύστημα αυτοματισμού (ή καλύτερα αυτόματου ελέγχου, αν έχεις διάθεση να ασχοληθείς με προγραμματισμό), όλα πρέπει να σχεδιαστούν προσεκτικά. Ως διπλωματούχος συνάδελφος, θεωρώ πως είναι κάτι απολύτως εφικτό για εσένα να μελετήσεις και να υλοποιήσεις, αλλά σε προειδοποιώ: όταν δεις τα μεγέθη των απαιτήσεων σε λίτρα ανά τετραγωνικό και σε ενεργειακά φορτία, πιθανόν να ξαφνιαστείς. Τυπικές ημερήσιες απαιτήσεις για μια κατοικία βρίσκονται στην τάξη των δεκάδων MJ

Ο ιονισμός του εδάφους λόγω άμεσου κεραυνικού πλήγματος μειώνει την ενεργό αντίσταση περίπου στο μισό. Ωστόσο, για την αποτελεσματική προστασία απαιτείται η κατάλληλη ακίδα στο υψηλότερο σημείο, καθώς και η χρήση κατάλληλων συρματόσχοινων σε μεγάλα ανοίγματα. Η διαστασιολόγηση της ακίδας γίνεται βάσει της γωνίας προστασίας, ενώ τα υπόλοιπα στοιχεία υπολογίζονται με τη μέθοδο της κυλιόμενης σφαίρας.

Ναι, το γνωρίζω. Αρχικά, απαιτείται η δημιουργία του φορέα, ο οποίος στη συνέχεια διαμορφώνεται βάσει του σήματος εισόδου. Η διαμόρφωση μπορεί να είναι FM ευρείας ή στενής ζώνης, ανάλογα με τις απαιτήσεις της εφαρμογής. Η πιο απλή διάταξη είναι ένα κύκλωμα αυτοταλάντωσης LC (LC resonance circuit), αν και παρουσιάζει σημαντική αστάθεια στη συχνότητα. Παρ’ όλα αυτά, η υλοποίηση του είναι απολύτως εφικτή και το έχω εφαρμόσει στην πράξη. Ο πιο αποδοτικός τρόπος είναι η χρήση ενός ολοκληρωμένου κυκλώματος (IC) FM Modulator, σε συνδυασμό με μια διάταξη ενίσχυσης. Αυτά τα ολοκληρωμένα κυκλώματα παρέχουν εξαιρετική σταθερότητα, ενώ παραμένουν προσιτά. Όσον αφορά την ενίσχυση, η σχεδίασή της είναι αρκετά απλή και με ελάχιστο κόστος μπορεί να επιτευχθεί ιδιαίτερα υψηλή—και ενδεχομένως μη επιτρεπτή—ισχύ.

Το είδος του ηλεκτρολύτη, η πυκνότητα ρεύματος, η γεωμετρία, η τάση λειτουργίας και η διάρκεια ζωής αποτελούν κρίσιμες παράμετροι για την αξιολόγηση και τη βέλτιστη επιλογή του υλικού Η συνθήκη προστασίας επιτυγχάνεται σε αυτές τις τιμές ρεύματος και επιβεβαιώνεται μέσω της τάσης instant off, με χρήση ηλεκτροδίου αναφοράς (CSE στην περίπτωσή μου). Όχι, είναι απλώς η άλλη διεύθυνση, ή αν θέλεις, η τομή, ενώ πριν είχαμε κάτοψη, όπου εξετάζω την ομοιομορφία ως προς το βάθος του δοκιμίου σε σχέση με την απόσταση και τη θέση του Ribbon.

εχει ηδη 10 κατεβασματα τι εννοεις

Απόσπασμα από το βιβλίο εγκαταστάσεων του αείμνηστου Θωμά Ζαχαρία Ζαχαρίας φωτισμός εξωτερικών χώρων (1).pdf

Βεβαίως και υπάρχει κατάλληλο υλικό για όλα τα έργα οδοποιίας. Δεν χρειάζεται εξειδικευμένο λογισμικό· ένα πλέγμα κβάντισης 1m² και μια στερεά γωνία αρκούν ακόμα πιο εύκολο εφόσον έχεις καμπύλες εδάφους. Υπάρχουν προδιαγραφές στη βιβλιογραφία από το μάθημα των εγκαταστάσεων, το οποίο μου άρεσε εξαιρετικά πολύ! Μπράβο σε όσους σέβονται τους κανονισμούς φωτισμού. Θα ανεβάσω αντίστοιχο υλικό αύριο.

Νομίζω στα 20cm συμπεριφέρεται τέλεια στην άλλη διεύθυνση 25 ακόμα καλύτερα