vmantas

Αμέσως αμέσως αυτό είναι αρκετά διαφορετικό από αυτό που λέει ο myri Και αύριο θα το ακούς από πολλά στόματα που δεν θα έχουν διαβάσει καν το άρθρο. Αλήθεια μέχρι τώρα στην Ελληνική επικράτεια δεν γινόντουσαν απαλλοτριώσεις για λόγους μείζονος σημασίας δημόσιου συμφέροντος; Δεν έχετε ποτέ ακούσει για Insiders που είχαν προνομιακή πληροφόρηση και εκμεταλλεύτηκαν μελλοντικά σχέδια για δρόμους, σχέδια πόλεως, δεν έχετε ακούσει για παρεμβάσεις στις χαράξεις και στα σχέδια για να εξυπηρετηθούν διάφορα τοπικιστικά συμφέροντα;

myri στα αλήθεια διαβάζοντας το άρθρο που παρέθεσε ο grtopo οδηγήσε στο παραπάνω συμπέρασμα;

Πληροφοριακά επειδή το κύτταγα προχθές και το ΜΙΤ civil & environmental engineering το λέει το course (4 χρόνια), τι και το πως το κάνουν στην πορεία δεν ξέρω, μπείτε στο site τους να δείτε.

Από τη στιγμή που θα περάσεις από πανελλήνιες εξετάσεις και όχι με μετεγγραφή ή κατακτήριες δεν πρόκειται να σου αναγνωριστεί κανένα μάθημα.

Φίλε Γρηγόρη, πραγματικά θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεσαι. Το απαύγασμα επιστημονικής σκέψης και λαϊκής σοφίας. Μου επιτρέπεις να το χρησιμοποιήσω όπως ακριβώς το έγραψες;

Πολλή καλή η περιγραφή σου. Καταλαβαίνω από αυτά που μου λες ότι η συνισταμένη του κινήματος (αν υπάρχει αυτή ξεκάθαρα) είναι προς το πολιτικό προσωπικό και όχι προς τις πολιτικές επιλογές. Αυτό διαφέρει πολύ με τη γνώμη που είχα σχηματίσει στο μυαλό μου. Δεν θα βγάλουμε προφανώς γενικό συμπέρασμα από μια μαρτυρία μόνο. Θα το ξαναδούμε και στην πορεία, και περιμένω και γνώμες και άλλων φίλων που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις, ή δυνατόν από την αρχή μέχρι τώρα. Ευχαριστώ Γρηγόρη.

φυσικά το μεσοπρόθεσμο, το μνημόνιο, ο εφαρμοστικός, αύριο κάτι άλλο...

δεν είμαι σίγουρος ότι σε πιάνω... για ποιο πράγμα είναι υπεύθυνη η δυσπιστία; για τη μετατροπή του κινήματος των αγανακτισμένων από κίνημα διεκδίκησης αξιών σε κίνημα διεκδίκησης οικονομικών ή πολιτικών αιτημάτων; Και τελικά έχεις όντως παρατηρήσει αυτή την αλλαγή που περιγράφω;

Γρηγόρη, καταρχήν το κινέζικο ρητό ήταν καλαμπούρι και από τη μεριά μου με μεγάλη δόση σαρκασμού, προφανώς δε φαίνεται στο γραπτό λόγο αυτό....εγώ πάντως ούτε κάνω το σοφό, ούτε θέλω να με πουν έτσι, αλλά ας το αφήσουμε αυτό ένα καλαμπούρι ήταν. Μα για τους αγανακτισμένους εγώ δεν είπα ότι πρέπει να κατέβουν με πολιτικό σύνθημα όλοι μαζί, όσο είναι αγανακτισμένοι ετερόκλητοι εκφράζουν ότι εκφράζουν, και μάλλον συμπίπτουν οι γνώμες μας για το τι εκφράζουν, προφανώς μιλάμε για αξίες. Αλλά επειδή ακριβώς δεν είναι συντεταγμένοι, και έτσι πρέπει να είναι, γιατί έτσι είναι η φύση του φαινόμενου, φοβάμαι ότι ούτε αυτό μπορούν συστηματικά να διεκδικήσουν και έτσι ολισθαίνουν προς άλλα συνθήματα υπό την πίεση του ψυχολογικού φαινομένου της αγέλης. Από όσα βέβαια βάζεις σαν συνθήματα το όχι στο ξεπούλημα της χώρας, θα πρέπει να καταλάβεις ότι όταν λέγεται υπό την παρούσα συγκυρία οικονομικού προβλήματος τότε πρόκειται για οικονομική θέση. Και εκεί λέω εγώ ότι το κίνημα αυτό σιγά σιγά επειδή ακριβώς ήταν αγνό και δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο σύνθημα ή 'κομματική' θέση και ήταν αυθόρμητο, σχεδόν νομοτελειακά κατέληξε να λέει εκφράζει σήμερα με μια φωνή μία θέση, συγκεκριμένη οικονομική. Αν θες από το αγνών προθέσεων σύνθημα 'όχι στο ξεπούλημα της χώρας', σιγά-σιγά, ασυνείδητα πήγε στο όχι στο μεσροπρόθεσμο, όχι στον εφαρμοστικό, αύριο θα λέει όχι στη νέα δανειακή σύμβαση, και αυτά είναι οικονομικές προτάσεις και πολιτικές θέσεις στη σημερινή συγκυρία. Πρόσεξε με δεν κρίνω καλές κακές το φαινόμενο προσπαθώ να περιγράψω και εκεί ζητάω τη γνώμη σου επειδή έχεις στοιχεία από ιδία εμπειρία. Ξαναλέω δεν ξέρω αν η 'ανάγνωση' που κάνω της ολίσθησης από μη πολιτικά συνθήματα προς πολιτικά συνθήματα συγκεκριμένης θέσης είναι σωστή ή όχι, και σε αυτό θέλω τη γνώμη σου.

terry με τσίμπησες πάλι, sorry. αν έχω κάνει όμως τα δύο ποστς δεν μπορώ να το διορθώσω μετά με edit, σωστά;

Ο σοφός δείχνει το φεγγάρι και ο βλάκας κυττάει το δάκτυλο. Κινέζικη ρήση. αφιερώμενο εξαιρετικά! Αυτό νομίζω και εγώ και έτσι δικαιολογώ τον τρόπο που γράφτηκε ο νόμος, είναι στο πνεύμα να λύσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά χρόνιες αγκυλώσεις του συστήματος. Το αν θα γίνει και ανθρώπινα θα το δούμε. Αυτά είναι όμως που περιμένω από ένα φόρουμ μηχανικών, και από το ΤΕΕ ακόμη, να γυρίσουν οι μηχανικοί και να πουν, είμαστε σε έκτακτη κατάσταση να παρακάμψουμε τις μαλ@κίες που μας τυρρανάνε τόσα χρόνια και δεν μπορούμε να δώσουμε αξία σε αυτά που έχουμε, ακόμη και για τους ιδιώτες ισχύει αυτό (εννοώ την ιδιωτική περιουσία που ταλαιπωρείται για χρόνια στα δικαστήρια), αλλά είμαστε και εδώ και ως μηχανικοί θα τραβήξουμε μια γραμμή κάπου, όπου τεκμηριωμένα επιστημονικά δεν θα πάτε παραπέρα κύριοι. Να είναι πράγματι το ΤΕΕ, και οι πολυτεχνικές σχολές, και ο τεχνικός κόσμος σύσσωμος, ο τεχνικός σύμβουλος του κράτους. Αλλά φοβάμαι, ούτε η κουλτούτα υπάρχει για τέτοιες συνενοήσεις αλλά ούτε και ο χρόνος. Οταν βρέθηκα προ μηνός στο τεχνολογικό πάρκο λαυρίου, έμαθα ότι το ενοίκιο για τις εταιρείες εκεί είναι πολύ υψηλότερο από ότι εκτός πάρκου, ακόμα και τώρα στην ύφεση. Ρώτησα, 'μα δεν είναι του ΕΜΠ ο χώρος, δεν το έφτιαξε με τη λογική να στηρίξει νέες τεχνολογικές εταιρείες'. Και η απάντηση ήταν ότι η επιτροπή καθηγητών που έχει τη διαχείριση του χώρου είναι της λογικής ότι οι εταιρείες δεν έχουν καμιά δουλειά σε πανεπιστημιακούς χώρους. Μετά από κάτι τέτοια, και όταν υπερισχύσει το συναισθηματικό, έρχεσαι και λες, ναι φτιάξε τον εφαρμοστικό έτσι και μην αφήνεις περιθώριο σε κανέναν να πει τη γνώμη του. Παρατήρηση: Μην κάνετε διαδοχικές δημοσιεύσεις. Για να πραγματοποιήσετε οποιαδήποτε αλλαγή στο περιεχόμενο του κειμένου ή για να συμπληρώσετε το μήνυμα που δημοσιεύσατε, χρησιμοποιείστε την εντολή "Edit". Παρακαλώ διαβάστε τους Κανόνες Συμμετοχής! Ευχαριστώ,terry

Ολα καλά... στο παράδειγμα σου πάντως, θα έλεγα ότι αν κάνουν τη δουλειά τους υπεύθυνα, θα πρέπει να βάλουν μια λίστα ιεράρχησης τι 'πουλάς' πρώτο και τι τελευταίο...γενικά πουλάς ακριβά το τομάρι σου αλλά τα καλά κομμάτια τα αφήνεις για το τέλος, αν θες κάνεις πιο πολύ τον δύσκολο. Το θέμα είναι ποιος τους έχει εμπιστοσύνη τώρα πια ότι θα κάνουν τα σωστά πράγματα σωστά....τέλος πάντων. Από το 2001 έχουμε το καλύτερο φιλέτο της παραλιακής ζώνης χέρσο και οι άλλοι ανταλλάζανε οικόπεδα με λίμνη....τι να πρωτοπείς για την κατάντια μας. Και για να το κλείσω από τη μεριά μου το θέμα να γράψω ένα δυο σχόλια γενικά. Ξεκίνησε απο προχθές στα επίκαιρα ένα Pdf αρχείο με σχόλια πάνω στον εφαρμοστικό και έχει κυκλοφορήσει παντού και πλέον με τη ψυχολογία της μάζας όλοι λένε αυτά που έλεγε ο καλλιτέχνης σχολιαστής στην αρχή... Ηδη από το σχόλιο Νο1 που διάβασα κατάλαβα ότι ο καλλιτέχνης αυτός ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν. Γράφει στην αρχή ο νόμος ότι τα έσοδα του ταμείου (διαχείρισης της δημόσια περιουσίας που είναι για πούλημα ή αξιοποίηση) θα πηγαίνουν για αποπληρωμή του χρέους και μόνο. Το σχόλιο δίπλα....όλα στους δανειστές μας!! Πιο κάτω λέει κάτι, από μνήμης το γράφω τώρα, όπως ' μια εταιρεία περιέρχεται στο ταμείο κατά πλήρη κυριότητα (από αυτές που είναι στη λίστα για πώληση) χρίς αντάλλαγμα και φυσικά μαζί πάει και η κινητή της περιουσία, κοινώς το ταμείο κυρίως αλλά όχι μόνο. Σχόλιο...΄δηλαδή εταιρείες χρυσωρυχείο όπως ο οπαπ θα πάρουν και τα ρευστά του ταμείου τους'. Οσοι ξέρουν, γιατί καλώς ή κακώς η μεγάλη μερίδα του κόσμου δεν ξέρει, όταν εξαγοράζεις μια εταιρεία, την αγοράζεις όλη, και τα ρευστά που έχει στο ταμείο, και το συρταράκι του ταμείου, και το πομολάκι, και αυτά που κάνει να λαμβάνει και ότι έχει στην κατοχή της. Λοιπόν όταν στις πρώτες δυο σελίδες βλέπω τέτοιες παπ@ριές να γράφονται από κάποιον προφανώς άσχετο με το θέμα, και επειδή το δημοσιοποιεί με πιάνουν και τα φίδια για τη σκοπιμότητα της κίνησης. Το θέμα είναι ότι αν κάνουμε βόλτα σε όλα τα ιντερνετικά στέκια όλοι αυτό κουβεντιάζουν και ζήτημα να έχω συναντήσει μία ή δύο συζητήσεις που βάζουν το θέμα στη σωστή του διάσταση. Εδώ είναι που καταλήγω και λέω, καλή μεν η πλατεία, σήκωσε κάποιον κόσμο από τον καναπέ και μέσα από τη μούτζα που ρίχνει έστω και ασυνείδητα ρίχνει και μούτζα στον εαυτό του, αλλά δυστυχώς η ιστορία δείχνει ότι όταν δεν είναι συντεταγμένο το κίνημα μπορεί να χειραγωγηθεί εύκολα με τα εύκολα συνθήματα. Εχω την εντύπωση ότι το σύνθημα που επικρατεί πλέον είναι κάτω το μεσοπρόθεσμο, κάτω το μνημόνιο, δεν χρωστώ-δεν πληρώνω, χωρίς να είναι πλήρως συνειδητή στάση....όπως έχω την εντύπωση ότι στην αρχή δεν επικρατούσε κάποιο σύνθημα και απλά ο κόσμος κατέβαινε να δείξει ότι υπάρχει, είναι εδώ, ανησυχεί για αυτά που γίνονται, θέλει να μάθει την αλήθεια και ότι η αγανάκτηση του αυτή τη φορά θα εκφραστεί με κάθε τρόπο. Δεν διεκδικώ την ιδιότητα του αυθεντικού ερμηνευτή του κινήματος, μπορεί να κάνω και λάθος στην τελευταία μου εκτίμηση, Γρηγόρη νομίζω έχεις καλύτερη εικόνα, αν θες μετέφερε τη μας. Χρήστο το σενάριο μου δεν είναι λάθος, όπως και το δικό σου σενάριο δεν είναι λάθος, είναι απλά δύο διαφορετικά σενάρια, και ο καθένας παίρνει αυτό που κάθεται πιο καλά στο μυαλό του. Πάντως αν δεχτώ έστω ότι το σενάριο μπορεί και να εξελιχθεί σε αυτό που λες (σαν το σεσουάρ για δολοφόνους ένα πράγμα, με πολλαπλά σενάρια λήξης) η απάντηση μου είναι απλή. Οταν θα πάνε να μου πάρουν το παιδί, μαύρο φίδι που τους έφαγε. Γιατί δηλαδή δεν μπορώ να κάνω τότε επανάσταση, πρέπει να την κάνω τώρα προληπτικά; Θέλω να πω, ότι τα σενάρια τα πολύ άσχημα που ακούγονται, με μεγάλες κορώνες, θα μας πάρους οι τούρκοι τα υποβρύχια γιατί θ αμεταβιβάζει η τάδε χώρα τα χρωστούμενα μας στους Τούρκους, θα είμαστε σκλάβοι των γερμανών για 50 χρόνια και το πρωί θα έχει πρωινό, γυμναστική, 10ωρο εργασίας, βραδυνό και ύπνο, και χίλια άλλα μύρια, αν επιβεβαιωθούν τι μας χαλάει να κάνουμε επανάσταση τότε; και επειδή θα έχουμε και λιγότερα να χάσουμε τότε, αφού θα μας τα έχουν πάρει όλα, θα έχουμε και μεγαλύτερες πιθανότητες να έχουμε γίνει μπαρούτι και να τους τσακίσουμε. Σήμερα τι νόημα έχει η επανάσταση που υποστηρίζουν κάποιοι; Προληπτικός πατριωτισμός ή μήπως νομίζουμε ότι αν επαναστατήσουμε αύριο το πρωί θα ξυπνήσουμε ξάφνου ένα πρωί και δεν θα υπάρχει μπενυ και αναδρομικό τέλος επιτηδεύματος; Αλήθεια έχει πάει κανείς, που να χρωστάει στην τράπεζα του, το αμάξι του, το σπίτι του, έστω την κάρτα του, να μπει μέσα ένα πρωί και να πει 'καλημέρα σας, ήρθα να κάνω διαγραφή χρέους';

Didonis τι ακριβώς εννοούσες όταν έλεγες "αφού κατάφερες μετά μετά από τόσο καιρό....", αναφέρεσαι σε πρηγούμενα μου σχόλια ή στον φανταστικό ρόλο της ιστορίας; έτσι για να λύσουμε την παρεξήγηση, μπορεί να μην κατάλαβα εγώ κάτι καλά. το ρε, μην το πάρεις προσβλητικά, το παίρνω πίσω, εν τη ρύμμη του λόγου βγήκε με κάποιο θυμό βέβαια, γιατί θεώρησα ότι αναφέρεσαι αναδρομικά σε προηγούμενα σχόλια μου.

Γρηγόρη, ο μπαμπάς που λες εσύ είναι ο μεσίτης στη δική μου ιστορία....

Μάλλον όχι αυτός που βλέπει ότι ο άλλος 'μετά από καιρό' έβαλε σε τάξη, ιεράρχηση και δομή τα δεδομένα του... ευχαριστώ, για την αναγνώριση, όπως βλέπεις με τις κατάλληλες συναναστροφές βελτιώνομαι....ασε μας ρε φίλε βραδιάτικα, που μπήκες και στο μυαλό μας να δεις σε τι τάξη έχουμε τα δεδομένα.

Στις εποχές που ζούμε είναι δύσκολο να κάνεις κάτι μόνο και μόνο επειδή σου αρέσει, υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα για το μέλλον, πριν τρία μόλις χρόνια ήταν αλλιώς η ψυχολογία. Καλά κάνει και ρωτάει, γνώμες θέλει να ακούσει, την τελική απόφαση θα την πάρει μόνος του, και μην ξεχνάτε ότι ο φίλος μας είναι ΠΡΙΝ το διδακτορικό, δεν μπορεί να σκέφτεται και να απαντάει όπως εμείς, μετά ή κατά τη διάρκεια του διδακτορικού, ή και πριν μερικά χρόνια πίσω όμως.

Στο μυαλό του τζον μαλκοβιτς, remake, σύντομα στους κινηματογράφους της γειτονιάς σας

Θα το'κανα αν αυτά που έβγαζα με έφθαναν για να ζήσω, αλλά δυστυχώς δεν με φτάνουν, οπότε τους έχω ανάγκη ακόμα. Για πόσο; Αν στρωθώ στη δουλειά, μαζέψω τα περιττά μου έξοδα, πιάσω και κάτι πελατάκια που μου έφευγαν από το γραφείο γιατί είχα κάτι λαμόγια υπάλληλους, και πουλήσω και ένα οικοπεδάκι που λέγαμε, για να βγαίνουν τα νούμερα, τότε σε 3-4 χρονάκια θα μπορώ να τους χειριστώ αλλιώς. Τώρα πρέπει να ταίσω τα παιδιά μου, χρειάζομαι δανεικά απεγνωσμένα.

Να κάνω μια υπόθεση εργασίας και όποιος θέλει απαντάει. Εννοείται ότι αναφέρομαι κυρίως σε όσους καταλαβαίνουν ότι εμείς φταίμε για τα χάλια μας και όχι οι άλλοι...οι άλλοι έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να προβληματίζονται και πολλοί αφού δεν νοιώθουν καμιά ευθύνη έτσι κι αλλιώς, αποδεικνυόμενο και από την ευκολία με την οποία προτείνουν δραχμές, πολέμους και άλλα τέτοια επαναστατικά και υπεύθυνα κατά τα άλλα. Εστω ότι εγώ χρωστάω, γιατί είχα μπαμπά ανοιχτοχέρη και ελαφρόμυαλο, και ως γνωστό τα χρέη κληρονομούνται. Τα λεφτά που βγάζω δεν με φτάνουν να πληρώσω τις δόσεις μου, κάνω ότι μπορώ, σφίγγω το ζωνάρι αλλά δεν βγαίνει, τα χρέη μου είναι τέτοια που αυτοτροφοδοτούνται. Ο μόνος τρόπος να ανακόψω αυτή τη δυναμική είναι να αποπληρώσω ένα κομμάτι του χρέους για να γεννάει λιγότερους τόκους. Εν τω μεταξύ ο μπαμπάς, βρήκε από τον παππού και άφησε (δεν πρόλαβε να τα φάει αυτά, να'ναι καλά το τσιγάρο) κανά δυο οικόπεδα. Ολοι μου λένε κύττα να δεις, αν δεν θες μια ζωή να δουλεύεις για τους τόκους και πολύ περισσότερο να μην περάσεις και στα δικά σου παιδιά την ίδια κατάσταση, θα πρέπει να πουλήσεις τα οικόπεδα. Τα βάζουμε κάτω με χαρτί και μολύβι, δόξα τω θεώ ο μπαμπάς μας σπούδασε και μάθαμε πέντε κολυβογράμματα, και βλέπουμε ότι αν πιάσουμε τόσα από τα οικόπεδα και τα λεφτά που πάρουμε δεν τα κάνουμε 17μέτρο ιστιοπλοικό, που πάντα ονειρευόμασταν, όντως υπάρχει ελπίδα, με μια καλή διαχείριση και των υπόλοιπων εξόδων, να μπορώ να πάρω ανάσα μετά από δέκα χρόνια και να κληρονομήσω στα παιδιά μου μια καλύτερη οικονομική κατάσταση. Βγαίνω στην αγορά, στους μεσίτες, και ρωτάω πόσο πιάνουν τα οικόπεδα που έχω, και μου λένε... Οτι ναι μεν είναι σε καλά σημεία και θα υπάρξει ζήτηση αλλά δεν είναι και τα μοναδικά, και δίπλα και παραδίπλα πωλούνται αντίστοιχα οικόπεδα. Ρίχνει μια ματιά και στα συμβόλαια που μου άφησε ο μπαμπάς και βλέπει ότι είναι και ολίγον περίεργα, με μάρτυρες κάτι ξαδέλφια για τη χρησικτησία που τελικά πήρα αλλά και κάποιος βοσκός τα διεκδικεί γιατί έβοσκε τα πρόβατα του, κυττάει μετά και τι χτίζουν και βλέπει και ένα συντελεστή 0,2 για το ένα και ότι το άλλο δεν χτίζει γιατί είναι εκτός σχεδίου, και μου βγάζει μια τιμή α. Η οποία δεν μου πολυαρέσει, τη θεωρώ πολύ χαμηλή, λόγω συναισθηματικού μου δεσμού με τα οικόπεδα, βλέπετε με πήγαινε βόλτα ο μπαμπάς εκεί όταν δεν ήταν με τις γκόμενες, και λόγω του ότι σε αυτή την τιμή δεν πολυαξίζει να τα πουλήσω γιατί δεν βγαίνει η άσκηση με τα νούμερα. Το κομπιούτερ βγάζει 50 δις, και ο μεσίτης λέει 30. Εστω τώρα λοιπόν ότι ο μπαμπάς μέσα στις πολλές μαλ@κίες που άφησε έκανε και ένα καλό. Είχε εξαγοράσει ένα δικαίωμα και μου το μεταβίβασε και αυτό. Το δικαίωμα αυτό έλεγε ότι μπορούσα να ορίσω εγώ το συντελεστή δόμησης των οικοπέδων κατά το δοκούν καθώς επίσης και με την υπογραφή μου να κλείσω κάθε νομική εκκρεμότητα ώστε τα οικόπεδα να μπορούν να μεταβιβαστούν με καθαρούς τίτλους. Αυτό το δικαίωμα, εφόσον το εξασκούσα, θα αύξανε δυνητικά την τιμή των οικοπέδων στη ζητούμενη τιμή πώλησης ή θα ήταν και ένα καλό διαπραγματευτικό στοιχείο όταν θα παζάρευα την τιμή. Και έτσι θα πήγαιναν όλα όπως τα έβαλα στο excel. Ελα όμως που έχω και ένα γιο και μια κόρη, και τους τα είχα τάξει όσο ήταν μικρά τα οικόπεδα, και δεν θέλουν ούτε να ακούν για πώληση των οικοπέδων. Τι τους τα λέω έτσι, τι αλλιώς, αυτά δεν με πιστεύουν. Νομίζουν ότι έχω και εγώ γκόμενα και με έχει χτυπήσει στο κεφάλι η καψούρα και κάνω ότι μου λέει. Λένε ότι με έχει βάλει να τα πουλήσω, αυτή έχει κανονίσει με κάτι ξαδέλφια της να τα πάρουν 'μπιρ παρά' και ότι από πάνω με έχουν πείσει να τους δώσω και παραπανω αέρα γιατί δεν τους βγαίνουν τα μέτρα για τις μαιζονέτες που θέλουν να χτίσουν στα οικόπεδα μας. Τι να κάνω ο έρμος;

όπως βλέπεις δεν έκανα κουβέντα για την κατάσταση στην Ελλάδα. Νομίζω ότι πρέπει να βλέπουμε τι κάνουν οι καλύτεροι για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα, και ξαναλέω στο ΜΙΤ που έχουν τετραετή full courses σε μηχανολογία ή civil engineering ή civil & environmental μαζί συμπυκνώνουν τη γνώση;

Μπορεί να είναι και θέμα ορισμών. Το βασικό πτυχίο πρέπει να σου δίνει τις απαραίτητες γνώσεις για να ασχοληθείς επαγγελματικά με την ειδικότητα που έχεις επιλέξει και παράλληλα να μπορείς να παρακολουθείς τις εξελίξεις γύρω από το επαγγελματικό σου αντικείμενο στο μέλλον, και όπως εμμέσως παραδέχεσαι αυτό θα μπορούσε να γίνει ικανοποιητικά και με 3 ή 4 χρόνια προπτυχιακών σπουδών. Απο εκεί και πέρα, οι καλύτεροι πτυχιούχοι ίσως να θέλουν και να μπορούν να εμβαθύνουν περαιτέρω σε ένα εξειδικευμένο θέμα του επαγγελματικού αντικειμένου και σε αυτό εξυπηρετούν τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών (μονοετή ή διετή) και φυσικά για όποιον θέλει και μπορεί εμβαθύνει περαιτέρω και με παραγωγή νέας γνώσης μέσα από μια διδακτορική διατριβή. Αυτό περίπου το δρόμο ακολουθούν οι περισσότερες χώρες στον κόσμο.

Οπότε συνάδελφε να υποθέσω ότι τον απόφοιτο μηχανολόγο του MIT δεν τον θεωρείς ικανό επιστήμονα ή ικανό μηχανικό (κατά τη γνώμη μου σωστότερη έκφραση η δεύτερη) μιας και τελειώνει τις σπουδές του σε 4 χρόνια.

πηγές = καταναλώσεις

Αν πάλι το καταλαβαίνω καλά με τη φωτοκατάλυση που ψάχνει ο φίλος εννοεί μείωση των θερμικών φορτίων λόγω ακτινοβολίας, αυτός τουλάχιστον είναι ο δόκιμος όρος...δεν μπορώ να φανταστώ τι άλλο μπορεί να σημαίνει μείωση της ηλιακής ακτινοβολίας και δεν μιλάμε για λύσεις σκίασης. Αν είναι αυτό που λέω, τότε ας πάει πάλι εκεί που έδειξα και να δει το προιόν thermodry, έχει και ένα βιντεάκι που δείχνει real time με θερμόμετρο τη διαφορά με το υλικό επικάλυψης και χωρίς.

για αυτό παρέπεμψα εκεί που γράφει κάποια πράγματα για τη λειτουργία του. δεν γνωρίζω σε βάθος αυτές τις τεχνολογίες αλλά γράφει ότι δεν βασίζεται σε φαρμακευτικές ουσίες αλλά στην απορρόφηση του ηλιακού φωτός, όπου προκαλείται κάποια φωτοχημική αντίδραση και εξουδετερώνει βακτηρίδια και διάφορα τέτοια. Εχει τύχει να τους γνωρίσω και από κοντά, είναι ελληνική εταιρεία, στην πράξη όντως δεν ξέρω τι γίνεται, ίσως το στοιχείο ότι πουλάνε κυρίως στο εξωτερικό να έχει κάποια σημασία. Συνήθως εδώ αργούμε να ενσωματτώσουμε καινοτομίες. Σε οικιακές συσκευές που γνωρίζω καλά, στα ψυγεία, χρησιμοποιούσαμε ένα πολύ λεπτό στρώμα (τάξης μικρών) από ιόντα αργύρου το οποίο είχε τέτοια αντιβακτηριδιακή δράση. οπότε, υποθέτω, αν ορίσεις βιοκλιματικό οτιδήποτε λειτουργεί σε αρμονία με το περιβάλλον και το τοπικό κλίμα, το να εκμεταλλευτείς το φως καλό μου ακούγεται. και τα φυτά αυτό δεν κάνουν; μπορεί να κάνω και λάθος.