Αναζήτηση στην κοινότητα

Σε δημόσια διαβούλευση αναρτάται σήμερα στο opengov.gr, το Νομοσχέδιο με τα μέτρα διευκόλυνσης και εκσυγχρονισμού της ίδρυσης και λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, το οποίο θα παραμείνει σε διαβούλευση για δύο εβδομάδες για σχόλια και για παρατηρήσεις. Με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο και κατά την εφαρμογή του ν. 4056/2012, η γραφειοκρατία και τα αυστηρά πλαίσια του νόμου που καθόριζαν μέχρι σήμερα την ίδρυση και λειτουργία των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, όχι μόνο δε διευκόλυναν την όλη διαδικασία, αλλά αποθάρρυναν τους νέους κτηνοτρόφους και τους εν ενεργεία από κάθε προσπάθεια για νομιμοποίηση και εκσυγχρονισμό των κτηνοτροφικών τους εγκαταστάσεων. Με το νέο σχέδιο νόμου, ο στόχος του ΥπΑΑΤ, είναι να επιτευχθεί η διευκόλυνση της διαδικασίας ίδρυσης και λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων με την εισαγωγή ρυθμίσεων για τη νομιμοποίηση ιδίως των πρόχειρων καταλυμάτων ζώων τα οποία συνιστούν κατά προσέγγιση ποσοστό 50%-60%, καθώς και η μείωση των συντελεστών κόστους παραγωγής. Συνέπεια αυτών θα είναι ο εκσυγχρονισμός των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, η βιωσιμότητα και η βελτίωση εν γένει του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και η ενίσχυση της αγροτικής επιχειρηματικότητας. --- Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για τη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, υπό τον τίτλο: «Μέτρα διευκόλυνσης και εκσυγχρονισμού της ίδρυσης και λειτουργίας κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων» View full είδηση

Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Τεύχος Β’ 31 Μαΐου 2021 η απόφαση Αριθμ. Γ.Π.Δ11 οικ./31930 για τους όρους και τις προϋποθέσεις έκδοσης άδειας λειτουργίας και τις προδιαγραφές λειτουργίας Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών και Ατόμων με Αναπηρία (Κ.Δ.Α.Π.ΑμεΑ.) Ο σχεδιασμός, η ανάπτυξη και η λειτουργία των Κ.Δ.Α.Π.Α.μεΑ. οφείλει να κατατείνει, όταν απαιτείται, στην λειτουργική συνύπαρξη ωφελουμένων διαφορε- τικών ηλικιών και κατηγοριών αναπηρίας στους χώ- ρους του Κέντρου με προτεραιότητα την προστασία της ασφάλειάς τους και την εφαρμογή ομαδικών ή/και εξατομικευμένων προγραμμάτων προσαρμοσμένων στο ιδιαίτερο νοητικό, εκπαιδευτικό, κοινωνικό και συναι- σθηματικό υπόβαθρό τους. Φορείς ίδρυσης και λειτουργίας των Κ.Δ.Α.Π.Α.μεΑ. δύναται να είναι οι δήμοι και τα νομικά πρόσωπα αυτών, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, σκοπός των οποίων είναι η προστασία και υποστήριξη των παιδιών και εν γένει των ατόμων με αναπηρία, τα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας του άρθρου 9 του ν. 4109/2013 (Α ́ 16), φυσικά πρόσωπα, καθώς και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, κερδοσκοπικού ή μη χαρακτήρα. Κατεβάστε από εδώ το ΦΕΚ https://www.myota.gr/wp-content/uploads/2021/06/ΚΥΑ-Γ.Π.Δ11-οικ.3193025.05.2021-ΦΕΚ-224031.05.2021-τεύχος-Β.pdf View full είδηση

Ο φάκελος αδειοδότησης κατατέθηκε την πρώτη εβδομάδα του Μαΐου, από την ένωση των εταιρειών Hellenic Seaplanes και Ελληνικά Υδατοδρόμια, η οποία ακολουθώντας το χρονοδιάγραμμα ενεργειών που είχε αποφασιστεί από κοινού με τη Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Κυλλήνης περιμένουν τις εξελίξεις ώστε να προχωρήσουν στο τελικό στάδιο του έργου που αφορά την κατασκευή της υποδομής και την ανάληψη της διαχείρισης του υδατοδρομίου. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση σε δηλώσεις του ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Hellenic Seaplanes, Νικόλας Χαραλάμπους ανέφερε: Οι θετικές εξελίξεις που αναμένονται με την επικείμενη αδειοδότηση του υδατοδρομίου της Κυλλήνης συμπληρώνουν καταλλήλως την αισιοδοξία που μας διακατέχει καθώς στο δίκτυο υδατοδρομίων που δημιουργείται, οργανώνεται και ενισχύεται μέρα με τη μέρα εντάσσεται ένας προορισμός με μεγάλη τουριστική δύναμη. Η Κυλλήνη με την άφιξη των υδροπλάνων άρα και την προσθήκη μίας ακόμα σημαντικής μεταφορικής επιλογής αναβαθμίζει την ελαστικότητα μετακίνησης των ντόπιων, ισχυροποιεί τις εμπορικές ευκαιρίες που ανοίγονται στις τοπικές επιχειρήσεις ενώ παράλληλα δημιουργεί ευκαιρίες ανάπτυξης νέων τουριστικών προϊόντων, όπως ο περιηγητικός τουρισμός με υδροπλάνο, που συνδέεται άρρηκτα με τον τουρισμό κρουαζιέρας που ήδη το λιμάνι της Κυλλήνης φιλοξενεί επιτυχώς εδώ και χρόνια. Ο Δήμαρχος Ανδραβίδας-Κυλλήνης, Ιωάννης Λέντζας τοποθετήθηκε σχετικά με την αδειοδότηση και δημιουργία του υδατοδρομίου της Κυλλήνης: Η κατάθεση του φακέλου για την αδειοδότηση του υδατοδρομίου Κυλλήνης αποτελεί πραγματικά ένα «στοίχημα» που είχαμε θέσει από την αρχή τόσο η δημοτική όσο και η λιμενική αρχή. Είναι από τα μεγάλα έργα ανάπτυξης τα οποία είχαμε ονειρευτεί και προγραμματίσει να γίνουν πράξη καθώς πιστεύουμε ακράδαντα ότι το υδατοδρόμιο θα δώσει ώθηση και ανάπτυξη τόσο στην Κυλλήνη όσο και γενικότερα στο δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης. Πιστεύουμε ότι σύντομα θα έχουμε την αδειοδότηση του υδατοδρομίου στα χέρια μας, ώστε να περάσουμε στο επόμενο στάδιο του έργου που αφορά την κατασκευή του με απώτερο στόχο να δούμε τα πρώτα υδροπλάνα να καταφθάνουν στο λιμάνι της Κυλλήνης και το γεγονός αυτό να αποτελέσει το εφαλτήριο της ανάκαμψης όλου του δήμου. Οι εξελίξεις για το υδατοδρόμιο της Κυλλήνης έρχονται να προστεθούν στα αισιόδοξα νέα που φέρνουν τα βήματα που έχουν πραγματοποιηθεί ώστε να προχωρήσουν οι φάκελοι αδειοδότησης δύο ακόμα υδατοδρομίων της Πελοποννήσου και συγκεκριμένα του υδατοδρομίου της λίμνης Τάκα στην Αρκαδία και το αντίστοιχο που αναμένεται να δημιουργηθεί στο λιμάνι της Καλαμάτας, στη Μεσσηνία». View full είδηση

Σχέδιο νόμου, με το οποίο θα επιχειρηθεί να δοθούν λύσεις στα προβλήματα που αφορούν στη διαδικασία αδειοδότησης υφιστάμενων και νέων κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, ετοιμάζει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και σύντομα θα το φέρει στη Βουλή. Βέβαια, εδώ και μια δεκαετία απασχολεί τις εκάστοτε ηγεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το συγκεκριμένο θέμα, που συνέχεια παραπέμπεται στον επόμενο χρόνο, από το 2012 μέχρι σήμερα. Μάλιστα, τον Οκτώβριο του 2020 το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων πάλι στην “τελική ευθεία” βρισκόταν, αλλά... έχουν περάσει από τότε έξι ολόκληροι μήνες... Στο δημοσίευμα, λοιπόν, που δόθηκε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, περιγράφεται το γενικό πλαίσιο της νέας υπό κατάρτιση νομοθεσίας και μεταξύ άλλων τονίζεται: Σκοπός αυτού του σχεδίου νόμου είναι η ολιστική προσέγγιση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου που διέπει τη διαδικασία ίδρυσης και λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, αλλά και η εξάλειψη μιας σειράς γραφειοκρατικών διαδικασιών που μέχρι σήμερα αποτελούν τροχοπέδη στην ίδρυση μικρών και οικογενειακών εγκαταστάσεων και κατά συνέπεια στην ανάπτυξη του κτηνοτροφικού τομέα. Οι προτεινόμενες διορθωτικές τροποποιήσεις έχουν ως μοναδικό σκοπό την επίλυση θεμάτων που ταλαιπωρούν τον κτηνοτροφικό τομέα και την άρση των περιορισμών και αγκυλώσεων, όπως τα χρόνια προβλήματα κατά τη διαδικασία αδειοδότησης υφιστάμενων, αλλά και νέων κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων. Στόχος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με αυτό το σχέδιο νόμου είναι να επιτευχθεί η διευκόλυνση της διαδικασίας ίδρυσης και λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, με την εισαγωγή ρυθμίσεων για τη νομιμοποίηση ιδίως των πρόχειρων καταλυμάτων ζώων, τα οποία συνιστούν κατά προσέγγιση ποσοστό 50-60% αυτών, καθώς και η μείωση των συντελεστών του κόστους παραγωγής. Συνέπεια αυτών θα είναι ο εκσυγχρονισμός των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, η βιωσιμότητα και η βελτίωση γενικώς του επιχειρηματικού περιβάλλοντος (τηρώντας πάντα τους προβλεπόμενους υγειονομικούς και περιβαλλοντικούς όρους), ενισχύοντας την αγροτική επιχειρηματικότητα. Επιπλέον, προκειμένου να διευκολυνθεί η άσκηση της κτηνοτροφικής δραστηριότητας και η ενίσχυση της αγροτικής επιχειρηματικότητας, παρέχονται κίνητρα για τη νομιμοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών κτηνοτροφικής εγκατάστασης. Ορίζεται ακόμη ότι σε περίπτωση άσκησης προσφυγής κατά έκθεσης αυτοψίας, με αίτημα έκδοσης άδειας νομιμοποίησης των αυθαίρετων κατασκευών, η επιτροπή θα χορηγεί προθεσμία αναστολής κατεδάφισης ενός (1) έτους για την προσκόμιση άδειας νομιμοποίησης, αντί της προθεσμίας των εξήντα (60) ημερών. Παράλληλα, απλοποιείται η διαδικασία χορήγησης έγκρισης επέμβασης σε χορτολιβαδικές ή δασώδεις εκτάσεις, που ανήκουν σε περιοχές όπου υπάρχουν μερικώς κυρωμένοι δασικοί χάρτες. Τέλος, το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει πλήθος άλλων ρυθμίσεων, που ως στόχο έχουν την παράκαμψη γραφειοκρατικών διαδικασιών. Ωστόσο, όπως επισήμαναν κατηγορηματικά στελέχη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, «η εξάλειψη της γραφειοκρατίας και οι διευκολύνσεις στην ίδρυση κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων δεν αναιρεί τον πάγιο στόχο της κυβέρνησης για προστασία του περιβάλλοντος». View full είδηση

Η απάλειψη ενός από τα υφιστάμενα βήματα ωρίμανσης των νέων έργων ΑΠΕ, με την κατάργηση της μη δεσμευτικής προσφοράς σύνδεσης, συγκαταλέγεται στην πρόταση της Επιτροπής Αδειοδότησης ΑΠΕ του ΥΠΕΝ, υπό τη Γενική Γραμματέα Α. Σδούκου, για την περαιτέρω απλοποίηση των αδειοδοτικών διαδικασιών, έπειτα από την αντικατάσταση της Άδειας Παραγωγής με τη Βεβαίωση Παραγωγού ΑΠΕ. Αυτό σημαίνει πως, μετά τη λήψη της Βεβαίωσης Παραγωγού και την περιβαλλοντική αδειοδότηση (για όσα έργα δεν απαλλάσσονται), ο επενδυτής θα υποβάλει απευθείας αίτηση για οριστική προσφορά σύνδεσης στον ΔΕΔΔΗΕ (για έργα έως 8 MW) ή στον ΑΔΜΗΕ. Ωστόσο, σύμφωνα με την πρόταση, οι αιτήσεις θα υποβάλλονται πλέον σε κύκλους, τις 10 πρώτες μέρες κάθε μήνα. Ειδικά για τους εξαιρούμενους σταθμούς και στην περίπτωση ιδιωτικών εκτάσεων, κατά την εξέταση της οριστικής προσφοράς σύνδεσης, ο ΔΕΔΔΗΕ απαλλάσσεται πλέον από τον έλεγχο για τη νόμιμη χρήση του χώρου εγκατάστασης, ο οποίος θα γίνεται από εξωτερικό ανεξάρτητο δικηγόρο. Σε κάθε περίπτωση, τόσο ο ΔΕΔΔΗΕ όσο και ο ΑΔΜΗΕ έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν συμπληρωτικά στοιχεία ή διευκρινίσεις έως και 20 ημέρες από την υποβολή της αίτησης, η οποία μετά την παρέλευση αυτού του χρονικού διαστήματος θεωρείται πλήρης. Παράλληλα, η χορήγηση της οριστικής προσφοράς σύνδεσης θα πρέπει να γίνεται εντός 2 μηνών, ενώ προθεσμίες προβλέπονται επίσης και για την κατασκευή των έργων σύνδεσης που αναλαμβάνει ο Διαχειριστής (όπως για παράδειγμα 6 ή 18 μήνες για υποσταθμό στο δίκτυο διανομής και 24 μήνες για το σύστημα μεταφοράς). Αν δεν τηρηθούν αυτές οι προθεσμίες, τότε προβλέπονται κυρώσεις για τους Διαχειριστές. Κατά την εξέταση της Άδειας Εγκατάστασης, σαφές περιθώριο (και πάλι 20 ημερών), προβλέπεται και για το χρονικό «παράθυρο» εντός του οποίου μπορεί η αδειοδοτούσα αρχή να ζητήσει συμπληρωτικά στοιχεία ή διευκρινίσεις για τις υποβληθείσες αιτήσεις. Η Άδεια Εκγατάστασης θα εκδίδεται εντός 20 ημερών από την πληρότητα. Η πρόταση της Επιτροπής περιλαμβάνει και μέτρα για την επίλυση δασικών θεμάτων, όπως για παράδειγμα στις δασικές γνωμοδοτήσεις και εγκρίσεις μελετών, όπου εισηγείται η γνωμοδότηση των δασικών υπηρεσιών επί της ΜΠΕ να γίνεται μόνο από το αρμόδιο Δασαρχείο, καθώς και οι διαδικασίες έγκρισης των μελετών να ολοκληρώνονται από τη Διεύθυνση Δασών της Περιφερειακής Ενότητας. Για την έγκριση επέμβασης, προτείνει να αφορά ευρύτερη έκταση όπου επιτρέπεται η επέμβαση και να «κλειδώνουν» τα ακριβή εμβαδά επέμβασης στο στάδιο έκδοσης του Πρωτοκόλλου Εγκατάστασης, όπου και θα υπολογίζεται το σχετικό αντάλλαγμα. Επίσης, εισηγείται την αποσαφήνιση ότι ο έλεγχος του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των Ιδιωτικών Δασικών Εκτάσεων δεν γίνεται στο στάδιο της ΜΠΕ. Για τις αναδασώσεις, προτείνεται η έγκριση της μελέτης να μην αποτελεί προϋπόθεση για την έκδοση του Πρωτοκόλλου Εγκατάστασης. Επίσης, να οριστεί τεκμαρτός τρόπος υπολογισμού του τυπικού κόστους δάσωσης/αναδάσωσης με βάση τον χαρακτήρα της έκτασης προς επέμβαση, αλλά και να δοθεί η δυνατότητα καταβολής της δαπάνης αναδάσωσης εξαρχής από τον επενδυτή στον Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου. Τέλος, εισηγείται να καθοριστούν νέες προδιαγραφές για μελέτες δασικής οδοποιίας έργων ΑΠΕ, βάσει και της εξέλιξης της τεχνολογίας των ανεμογεννητριών. View full είδηση

Η προσθήκη μίας τρίτης διορίας στην ωρίμανση των νέων έργων ΑΠΕ περιλαμβάνεται στην πρόταση της Επιτροπής Αδειοδότησης ΑΠΕ του ΥΠΕΝ, υπό τη Γενική Γραμματέα Α. Σδούκου, σχετικά με το δεύτερο «κύμα» παρεμβάσεων για την απλοποίηση των αδειοδοτικών διαδικασιών υλοποίησης καινούριων «πράσινων» επενδύσεων. Η διορία αυτή, η οποία όπως και όλη η πρόταση παρουσιάσθηκε στη σύσκεψη της Δευτέρας με φορείς της αγοράς, αφορά τη θέσπιση ενός μέγιστου «χρονικού παραθύρου» για την αίτηση χορήγησης Άδειας Εγκατάστασης. Έτσι, στην περίπτωση που εκπνεύσει αυτό το «χρονικό παράθυρο», τότε η Βεβαίωση Παραγωγού ΑΠΕ για το συγκεκριμένο έργο θα εκπνέει αυτοδικαίως. Όπως είναι φυσικό, η προθεσμία θα ξεκινά να μετρά από την αποδοχή της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης και προτείνεται να είναι 12 μήνες για φωτοβολταϊκούς, χερσαίους αιολικούς και υβριδικούς σταθμούς, καθώς και 18 μήνες για τις υπόλοιπες τεχνολογίες ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ. Επίσης, η Επιτροπή εισηγείται να οριστεί στους 24 μήνες για τα ειδικά έργα, αλλά και τις υβριδικές μονάδες που συμπεριλαμβάνουν την κατασκευή υποθαλάσσιας διασύνδεσης δύο ή περισσοτέρων Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών. Δυνατότητα 12μηνης παράτασης Αξίζει να σημειωθεί πως οι παραπάνω διορίες μπορούν να παρατείνονται έως και για 12 μήνες, υπό την προϋπόθεση ότι ο επενδυτής έχει καταθέσει εγγράφως σχετικό αίτημα. Για όλο το διάστημα παράτασης, θα υποχρεούται να καταβάλει ένα ειδικό τέλος, ύψους 150 ευρώ ανά MW και ανά μήνα, για να συνεχίσει να δεσμεύει ηλεκτρικό «χώρο» για το έργο. Υπενθυμίζεται ότι, από τη θεσμοθέτηση της Βεβαίωσης Παραγωγού, προβλέπονται προθεσμίες ολοκλήρωσης για τα δύο στάδια που προηγούνται της Άδειας Εγκατάστασης. Έτσι, για τους φωτοβολταϊκούς και του χερσαίους αιολικούς σταθμούς, για παράδειγμα, η Βεβαίωση Παραγωγού ήδη παύει αυτοδικαίως αν εντός 6 μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της Βεβαίωσης, ο κάτοχος δεν έχει καταθέσει αίτηση για χορήγηση ΑΕΠΟ, εφόσον έχει σχετική υποχρέωση. Η Βεβαίωση παύει επίσης στην περίπτωση που εντός 36 μηνών από την ημερομηνία έκδοσης της Βεβαίωσης, δεν έχει υποβληθεί αίτηση στον Διαχειριστή για χορήγηση Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης. Πότε επίσης θα παύει η Βεβαίωση Σε αυτό το πλαίσιο, η εφαρμογή μία ανάλογης χρονικής ρήτρας και στην περίπτωση της Άδειας Εγκατάστασης έρχεται να αποτελέσει ένα ακόμη αντικίνητρο σε όσους προχωρούν σε χορηγήσεις Βεβαιώσεων Παραγωγού, για έργα τα οποία δεν έχουν την πρόθεση να υλοποιήσουν. Έτσι, προτείνεται υπό το ίδιο πρίσμα με την εισήγηση της Επιτροπής του ΥΠΕΝ για κατάθεση της εγγυητικής επιστολής μαζί με την αίτηση για χορήγηση Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης «μεταφορά» της εγγυητικής επιστολής, έναντι της κατάθεσής της εντός δύο μηνών μετά τη χορήγηση της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης. Προς την κατεύθυνση διασφάλισης της ωρίμανσης των «πράσινων» επενδύσεων κατατείνουν και οι υπόλοιπες χρονικές προθεσμίες που εισηγείται η Επιτροπή, όπως για την αυτοδίκαιη παύση της Βεβαίωσης στην περίπτωση που μέχρι την ημερομηνία λήξης της Άδειας Εγκατάστασης, δεν έχει υποβληθεί αίτηση για τη χορήγηση Άδειας Λειτουργίας. Επίσης, η Βεβαίωση παύει αν ο επενδυτής έχει λάβει αδυναμία σύνδεσης από τον αρμόδιο Διαχειριστή και είτε δεν έχει αιτηθεί τη διατήρηση της σχετικής αίτησης σε εκκρεμότητα, είτε έχει εκπνεύσει η διορία της 5ετίας σε εκκρεμότητα, χωρίς να λάβει Οριστική Προσφορά Σύνδεσης. Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση που του έχει χορηγηθεί 2 φορές Οριστική Προσφορά Σύνδεσης, χωρίς να την κάνει αποδεκτή. View full είδηση

Κατατέθηκε στην βουλή από το Υπουργείο Ανάπτυξης νομοσχέδιο με τίτλο «Απλούστευση του πλαισίου άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων αρμοδιότητας Υπουργείων Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Υποδομών και Μεταφορών, ρυθμίσεις για τη μεταφορά στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας των αρμοδιοτήτων για τα εμπορικά σήματα και άλλες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης». Για πολλές διατάξεις «Αρμόδια ή αδειοδοτούσα αρχή για την εφαρμογή του παρόντος Κεφαλαίου είναι ο δήμος στη χωρική αρμοδιότητα του οποίου ασκείται η δραστηριότητα». Σκοπός του μεταξύ άλλων είναι η αναμόρφωση του πλαισίου άσκησης σημαντικών οικονομικών δραστηριοτήτων με ενιαίο και συνεκτικό τρόπο στο πλαίσιο του ν. 4442/2016 (A’ 230). Ως επιμέρους ειδικότεροι στόχοι ορίζονται η απλοποίηση και ο ανασχεδιασμός των διαδικασιών που απαιτούνται για την εγκατάσταση και λειτουργία των επιχειρήσεων, η διευκόλυνση άσκησής τους με στόχο την ανάπτυξη και προσέλκυση των επενδύσεων, η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και γενικότερα η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Πεδίο εφαρμογής αποτελούν: Ιδρυση και λειτουργία Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων και Κέντρων Διημέρευσης Ημερήσιας Φροντίδας για Άτομα με Αναπηρία Λειτουργίας σχολών ναυαγοσωστικής εκπαίδευσης Εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής Σχολών Επαγγελματικής Κατάρτισης Μεταφορέων Συνεργείων οχημάτων Χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων Λειτουργίας πλυντηρίων – λιπαντηρίων οχημάτων Σταθμού υπεραστικών λεωφορείων Εποπτείας για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και τις ψυχαγωγικές Δραστηριότητες Τουριστικών Επιχειρήσεων Κέντρα Αποθήκευσης και Διανομής επικίνδυνων ουσιών Βιομηχανικά πάρκα και άλλα Το νομοσχέδιο δείτε εδώ: https://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Katatethenta-Nomosxedia?law_id=43da603f-310e-487c-9c6e-ad0101773595 View full είδηση

Εξ.επείγουσα Εγκύκλιο εξέδωσε το Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικών, με αντικείμενο την «παροχή διευκρινίσεων σχετικά με την έκδοση και αναθεώρηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας των ΚΔΑΠ». Στην Εγκύκλιο που απευθύνεται στις 13 Περιφέρειες της Χώρας, ζητώντας να ενημερωθούν οι Φορείς της χωρικής τους αρμοδιότητας, ο Γενικός Γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης & Καταπολέμησης της Φτώχειας, Γ. Σταμάτης, με αφορμή ερωτήματα, που έχουν περιέλθει στο Υπουργείο σχετικά με τη εφαρμογή του ν.4756/2020 (θυμηθείτε αναλυτικά “Νόμος 4756/2020 οι νέες διατάξεις για τα ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ-ΜΕΑ” ), πληροφορεί για τα ακόλουθα: « Ι] Αιτήσεις για άδεια ίδρυσης και λειτουργίας ΚΔΑΠ, που έχουν υποβληθεί στις Υπηρεσίες σας πριν τη δημοσίευση του ν.4756/2020 (26.11.2020), αξιολογούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της Π1β/Γ.Π. οικ.:14951/9.10.2001 ΚΥΑ. ΙΙ] Αιτήσεις για άδεια ίδρυσης και λειτουργίας ΚΔΑΠ, που υποβλήθηκαν μετά τη δημοσίευση του ν.4756/26.11.2020 θα αξιολογηθούν μετά την έκδοση της νέας ΚΥΑ, που προβλέπεται στο άρθρο 1 του ν.4756/2020. ΙΙΙ] Αιτήσεις για αναθεώρηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας ΚΔΑΠ λόγω μεταβολής ιδιοκτησιακού καθεστώτος, προτείνεται να εξετάζονται με αναλογική εφαρμογή του άρθρου 3 περ.Α της υποπερ.γ’ της Δ22/οικ.11828/293/13.3.2017 (Β’ 1157) Υ.Α., η οποία αφορά στην αδειοδότηση των Μονάδων Φροντίδας Προσχολικής Αγωγής και Διαπαιδαγώγησης, που λειτουργούν στο πλαίσιο Φορέων Ιδιωτικού Δικαίου κερδοσκοπικού χαρακτήρα και μη. Από τη διάταξη αυτή προβλέπεται ότι η άδεια ίδρυσης και λειτουργίας αναθεωρείται όταν μεταβάλλεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς, οπότε η Μονάδα ενημερώνει εγγράφως την αρμόδια αδειδοτούσα Αρχή, η οποία εκδίδει αναθεωρημένη άδεια, ως προς το τροποποιούμενο στοιχείο, χωρίς να απαιτείται άλλη περαιτέρω διαδικασία. » Η αριθμ. Γ.Π./Δ11/ 11869/377/18.3.2021 Εγκύκλιος View full είδηση

Κατατέθηκαν στις 25 Ιανουαρίου 2021 οι Τεχνικοί Φάκελοι για τις Άδειες Ίδρυσης των Υδατοδρομίων Ερείκουσας, Οθωνών, Μαθρακίου, στο Υπουργείο Υποδομών & Μεταφορών. Ανάδοχος εταιρεία είναι η «Ελληνικά Υδατοδρόμια» η οποία έχει ολοκληρώσει και τις άδειοδοτήσεις των τριών πρώτων Υδατοδρομίων στην Ελλάδα (Κέρκυρα, Παξοί, Πάτρα). Ιδιοκτήτης των Αδειών Ίδρυσης των Υδατοδρομίων θα είναι ο «Οργανισμός Λιμένος Κέρκυρας Α.Ε» που έχει στην δικαιοδοσία του τα λιμάνια των Διαποντίων νήσων (Ερείκουσας, Οθωνών, Μαθρακίου). Οι Τεχνικοί Φάκελοι που εκπονήθηκαν από τα «Ελληνικά Υδατοδρόμια» περιλαμβάνουν, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Ν.4663/20, τα Εγχειρίδια των Υδατοδρομίων, τους χάρτες Γ.Υ.Σ και Υ.Υ με τις χωροθετήσεις των θαλασσοδιαδρόμων, τα Τοπογραφικά Διαγράμματα, τους Αρ. Πρωτ. κατάθεσης των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, καθώς και μια σειρά από δικαιολογητικά και νομιμοποιητικά έγγραφα του ιδιοκτήτη των αδειών ίδρυσης υδατοδρομίων. Παράλληλα με τους Τεχνικούς Φακέλους προχωρούν από τον «ΟΛΚΕ Α.Ε» οι διαδικασίες κατασκευής και εξοπλισμού των τριών υδατοδρομίων (πλωτές προβλήτες πρόσδεσης υδροπλάνων, οικίσκοι για το check-in των επιβατών, κ.λ.π). Θα ακολουθήσει η εκπαίδευση του προσωπικού και οι λοιπές διαδικασίες που προβλέπονται από την νομοθεσία για την ολοκλήρωση και της τελικής Φάσης που αφορά την έκδοση των αδειών λειτουργίας των τριών Υδατοδρομίων. Ο Διευθύνων Σύμβουλος του «Οργανισμού Λιμένος Κέρκυρας», κ. Σπύρος Ζερβόπουλος αναφερόμενος στην υποβολή των Τεχνικών Φακέλων για τα Υδατοδρόμια των Διαποντίων νήσων δήλωσε: « Ο Ο.Λ.Κ.E Α.Ε, στα πλαίσια του στρατηγικού του σχεδιασμού για συνεχή ανάπτυξη των λιμένων που ανήκουν στη δικαιοδοσία του αποφάσισε να προσθέσει μια πρωτοποριακή συγκοινωνιακή πύλη στα λιμάνια Ερείκουσας, Οθωνών και Μαθρακίου. Η δημιουργία Υδατοδρομίων στα τρία Διαπόντια νησιά θα βοηθήσει κομβικά στην ανάπτυξη του Τουρισμού τους αλλά και στην εξυπηρέτηση των μετακινήσεων των μόνιμων κατοίκων τους, σε δωδεκάμηνη βάση. Επίσης με τη λειτουργία των υδατοδρομίων θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας που προβλέπεται να καλυφθούν από ντόπιους κατοίκους βοηθώντας τους να παραμείνουν στα τρία παραμεθόρια νησιά, με όλα τα θετικά που αυτό συνεπάγεται.» Από την πλευρά του ο πρόεδρος της εταιρείας «Ελληνικά Υδατοδρόμια», κ. Τάσος Γκόβας, τόνισε: «Σήμερα με την εκκίνηση της διαδικασίας αδειοδότησης των Υδατοδρομίων στα Διαπόντια νησιά μπαίνουν οι βάσεις για γρήγορες και ασφαλείς μετακινήσεις στα «συγκοινωνιακά αδικημένα» παραμεθόρια νησιά. Οι επικείμενες αδειοδοτήσεις των ανωτέρω Υδατοδρομίων, σε συνδυασμό με τα τρία Υδατοδρόμια που έχουν ήδη αδειοδοτηθεί (Κέρκυρας, Παξών, Πάτρας) και τα πέντε που ακολουθούν (Κεφαλονιάς, Λευκάδας, Ιθάκης, Ζακύνθου, Μεγανησίου) θα δημιουργήσουν ένα επαρκές δίκτυο Υδατοδρομίων στο Ιόνιο το οποίο θα καθίστα βιώσιμη τη λειτουργία των υδροπλάνων καθολη την διάρκεια του έτους». View full είδηση

1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις για την ενωσιακή προστασία της βιοποικιλότητας Η πολιτική και δικαιοπαραγωγή της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα μαρτυρούν τη σταδιακή απομείωσή της σε βάθος χρόνου και το ζωηρό ενδιαφέρον της για τη ρύθμιση της οικονομικής δραστηριότητας υπό τρόπο μη θίγοντα το περιβάλλον και τα επιμέρους στοιχεία του, ήτοι υπό μία οπτική βιώσιμης ανάπτυξης. Ανάμεσα στα κομβικά κείμενα που αφορούν την ενωσιακή προστασία της βιοποικιλότητας και άπτονται της μελέτης συγκαταλέγονται αφενός η Οδηγία 79/409/ΕΟΚ (για τα άγρια πτηνά)[1] και η Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για τη διατήρηση των οικοτόπων. Οι δύο οδηγίες αυτές τάσσουν υποχρεώσεις στα κράτη μέλη να επιλέξουν τους τόπους προστασίας και να ορίσουν τα μέτρα (βιώσιμης) διαχείρισής τους. Η μεν πρώτη Οδηγία προβλέπει τις Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ)[2], η δε δεύτερη τις Ειδικές Ζώνες Διατήρησης (ΕΖΔ) που προβλέπονται στην οδηγία 92/43. Οι ως άνω ζώνες συνιστούν το δίκτυο Natura 2000[3]. Κατά το άρθρο 2, παράγραφος 1, της Οδηγίας για τους οικοτόπους, σκοπός της είναι να συμβάλει στην προστασία της βιολογικής ποικιλομορφίας, μέσω της διατηρήσεως των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας χλωρίδας και πανίδας στο ευρωπαϊκό έδαφος των κρατών μελών όπου εφαρμόζεται η Συνθήκη. 2. H Οδηγία 92/43 Natura 2000 «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας» Η Οδηγία 92/43/ΕΚ είναι μία συστηματική και καθολική νομική προσπάθεια προστασίας της βιοποικιλότητας, αφού αφορά τους οικοτόπους, προβαίνοντας στη διάκριση φυσικών οικοτόπων και οικοτόπων των ειδών και επίσης σε είδη οικοτόπων και είδη οικοτόπων προτεραιότητας.Κατά τούτο και είναι ευρύτερη της Οδηγίας 2009/147, με την οποία όμως τελεί σε στενή αλληλεξάρτηση: στις περιοχές της Οδηγίας 92/43/ΕΚ εντάσσονται και οι Ζώνες της Οδηγίας 2009/147 για τα πουλιά. Μολονότι το τελικό κείμενο της Οδηγίας 92/43 παρέχει μία πολύ ασθενική προστασία των φυσικών ειδών συγκριτικά με την αρχική εκδοχή του σχεδίου που είχε υποβάλει η Επιτροπή, εντούτοις διαποτίζεται από σύγχρονες φιλοπεριβαλλοντικές αντιλήψεις, που κι αυτές αντιμετωπίζουν τη βιοποικιλότητα ως «ευρωπαϊκή κληρονομιά»[4]. Το κομβικό της, όμως, σημείο είναι η εγκαθίδρυση του ευρωπαϊκού οικολογικού δικτύου, του Νatura 2000, που περιελάμβανε φυσικούς οικότοπους και είδη χλωροπανίδας κατά τρόπο συνεκτικό και προς την κατεύθυνση της επίρρωσης της βιώσιμης ανάπτυξης και με στόχο την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας. Εισάγονται οι Ειδικές Ζώνες Διαχείρισης (ΕΖΔ), αλλά και η διαδικασία καθορισμού τους[5]. H Οδηγία αυτή ενσωματώθηκε με την ΚΥΑ 33318/3028/11-12-1998 στην ελληνική έννομη τάξη. Πράγματι ο κοινοτικός νομοθέτης καινοτόμησε προβλέποντας ότι το δίκτυο οικοδομείται στη βάση κατανομής σε κάθε εθνική επικράτεια όχι μόνο των οικοτόπων των ειδών, αλλά και των φυσικών οικοτόπων. 3. Αρχιτεκτονική του άρθρ. 6 της Οδηγίας για τους οικοτόπους (Οδηγία 92/43/ΕΚ)[6] Το άρθρ. 6 της Οδηγίας 92/43/ΕΚ ορίζει τη σχέση των απαιτήσεων διατήρησης της βιοποικιλότητας και των πολιτικών χρήσεων γης και της ανάπτυξης δραστηριοτήτων. Τίθεται ως επιδίωξη η επίτευξη των στόχων της Οδηγίας αυτής, όπως και της Οδηγίας για τα άγρια πτηνά (αφού εφαρμόζεται και στις ΖΕΠ). Η επίτευξη γενικώς των στόχων των Οδηγιών (συλλήβδην: η ακεραιότητα της προστατευόμενης περιοχής) τίθεται ως όριο και της ανθρώπινης δράσης, η οποία επιτρέπεται εντός αυτού. Το δε ΔΕΕ έθεσε με ενάργεια τα κριτήρια καθορισμού των προστατευόμενων περιοχών και τη διάρκεια και διαδικασία χαρακτηρισμού. Η κατά την παρ. 2 άρθρ. 6 γενική υποχρέωση προστασίας των κρατών μελών με τη λήψη προληπτικών μέτρων θεωρείται ότι συνιστά υποχρέωση αποτελέσματος, με την έννοια πως δεν επιτρέπεται η κάθε είδους υποβαθμιστική (κατ’ αποτέλεσμα) δραστηριότητα στους οικοτόπους[7]. Η παρ. 3 ορίζει τα της διαδικασίας εκτίμησης (βλ. κάτωθι). Η παρ. 4 ορίζει τις εξαιρέσεις από τη διαδικασία αυτή εκτίμησης. Χαρακτηριστικά της διαδικασίας εκτίμησης Χαρακτηριστικά της διαδικασίας εκτίμησης σχεδίων και εργών τα οποία ενδέχεται να επηρεάζουν σημαντικά περιοχές του δικτύου Natura 2000 είναι: Η ειδικότητα της διαδικασίας αυτής και ο προληπτικός της χαρακτήρας που υποχρεώνει τις αρχές να αποτρέπουν πάσης φύσεως προσβολές στους τόπους αυτούς. Η διακριτότητα της διαδικασίας αυτής από την αντίστοιχη της Οδηγίας 2011/92 (ή άλλως καλούμενης Οδηγίας ΕΠΕ – Εκτίμησης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) [8]: σε περίπτωση ταυτόχρονης εφαρμογής της οδηγίας 2011/92 και της οδηγίας 92/43, θα πρέπει οι πληροφορίες της ΜΠΕ σύμφωνα με το άρθρο 5 και το Παράρτημα IV της οδηγίας ΕΠΕ «να διαλαμβάνουν ρητώς τις σημαντικές επιπτώσεις του έργου επί όλων των ειδών τα οποία προσδιορίζονται στη δήλωση που υποβάλλεται κατ’ εφαρμογή των διατάξεων αυτών[9]. Η διακριτότητα της διαδικασίας αυτής από την αντίστοιχη της Οδηγίας 2011/42 (ή άλλως καλούμενης Οδηγίας ΣΠΕ – Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης): Πρέπει πρωταρχικώς να τονιστεί τόσο για την Οδηγία ΕΠΕ, όσο και για την Οδηγία ΣΠΕ ότι δεν υποκαθιστούν σε καμία περίπτωση τη Δέουσα Εκτίμηση της Οδηγίας 92/43, παρότι παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες, όπως πολλάκις η Επιτροπή έχει διαπιστώσει[10]. Αμφότερες έχουν εφαρμογή σε όλα τα σχέδια και προγράμματα, η δε εκτίμηση των επιπτώσεων σε προστατευόμενους τόπους πρέπει να αποτελεί μέρος της της Περιβαλλοντικής Έκθεσης του άρθρου 5 της οδηγίας 2001/42 και ότι το σχέδιο ή το πρόγραμμα, που θα έχει επιπτώσεις στην ακεραιότητα του τόπου, θα εγκριθεί μόνο υπό τους όρους του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43 που πρέπει να λαμβάνεται υποχρεωτικώς υπόψη. Σαφώς, εμπεριέχουν διακριτές διαδικασίες, σωρευτικώς εφαρμοζόμενες[11]. Πρέπει να είναι απολύτως διακριτό στο σώμα της αξιολόγησης ΣΠΕ πού βρίσκεται η Δέουσα Εκτίμηση. Επιπρόσθετα, το αποτέλεσμα της Δέουσας Εκτίμησης είναι ουσιαστικό, εν αντιθέσει με τις εκτιμήσεις ΣΠΕ/ΕΠΕ που είναι γραφειοκρατικές τρόπον τινά[12].Το άρθρο 6 παρ. 3 ορίζει ότι άδεια μπορεί να δοθεί μόνο εφόσον οι αρμόδιες αρχές έχουν βεβαιωθεί ότι δεν θα παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου. Επομένως, οι εκτιμήσεις δυνάμει της οδηγίας 85/337 ή της οδηγίας 2001/42 δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη διαδικασία του άρθρου 6 παράγραφοι 3 και 4 της οδηγίας 92/43 για τους οικοτόπους.»[13] Το ουσιαστικό αποτέλεσμα που παράγει και το πλήρως ελέγξιμο αυτής. Προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρ. 6 παρ. 3 της Οδηγίας 92/43[14] Το άρθρο 6, παρ. 3, της οδηγίας 92/43 ορίζει ότι: «Κάθε σχέδιο, μη άμεσα συνδεόμενο ή αναγκαίο για τη διαχείριση του τόπου, το οποίο όμως είναι δυνατόν να επηρεάζει σημαντικά τον εν λόγω τόπο, καθευατό ή από κοινού με άλλα σχέδια, εκτιμάται δεόντως ως προς τις επιπτώσεις του στον τόπο λαμβανομένων υπόψη των στόχων διατήρησής του. Βάσει των συμπερασμάτων της εκτίμησης των επιπτώσεων στον τόπο και εξαιρουμένης της περίπτωσης των διατάξεων της παραγράφου 4, οι αρμόδιες αρχές συμφωνούν για το οικείο σχέδιο μόνο αφού βεβαιωθούν ότι δεν θα παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου περί του οποίου πρόκειται και, ενδεχομένως, αφού εκφραστεί πρώτα η δημόσια γνώμη.» Πρωταρχικώς αναφύονται τα κάτωθι νομικά ζητήματα – διαπιστώσεις: Ο προσδιορισμός του «σχεδίου» κατά το α εδάφιο της παρ. 3. Το γράμμα της διατάξεως δεν διαλαμβάνει περί αυτού. Για την κατανόηση του όρου, χρήσιμος αποβαίνει ο ορισμός της Επιτροπής: κατά την τελευταία, το σχέδιο ορίζεται με ευρύτητα και φιλοπεριβαλλοντικό πνεύμα και καταλαμβάνει όχι μόνο ιδιαιτέρως επεμβατικές δραστηριότητες (π.χ. κατασκευές), αλλά και δραστηριότητες πρωτογενούς τομέα της οικονομίας (εντατικές γεωργικές δραστηριότητες). Η Επιτροπή θεμελίωσε τον ορισμό της αυτόν, αντλώντας επιχείρημα από το άρθρ. 1 παρ. 2 της Οδηγίας ΕΠΕ. Βεβαίως, έγινε δεκτό ότι έργο μη εμπίπτον στην Οδηγία ΕΠΕ δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτομάτως ως μη εμπίπτον και στην Οδηγία 92/43[15], πράγμα εύλογο, αφού η διαφορετικότητα των διαδικασιών και της στόχευσής τους, το δικαιολογεί ρασιοναλιστικά. Για περισσότερα, παραπέμπουμε στη νομολογία κάτωθι. Το κριτήριο του χαμηλού κόστους ενός σχεδίου, ώστε να μην υποβληθεί στη διαδικασία της Δέουσας Εκτίμησης δεν είναι επ’ ουδενί συμβατό με την Οδηγία, όπως ούτε και η εθνική πρόβλεψη περί μη απαίτησης γνωστοποίησης ή περί απαλλαγής των έργων που προβλέπονται από συμβάσεις με ιδιώτες από τη διαδικασία της Δέουσας Εκτίμησης. Τα σχέδια υπάγονται ανεξαρτήτως αν βρίσκονται εντός ή εκτός περιοχών του δικτύου Natura 2000. Η δυνατότητα γενικής in abstracto απαλλαγής ορισμένων έργων από την υποχρέωση υπαγωγής στη διαδικασία της δέουσας εκτίμησης δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 6, παρ. 3 της Οδηγίας 92/43. Στάδια εφαρμογής της διαδικασίας του άρθρ. 6 παρ. 3 της Οδηγίας 92/43 Η Επιτροπή στον ερμηνευτικό οδηγό για τη διαχείριση των τόπων του δικτύου Natura 2000 διευκρίνισε ότι υπάρχουν τα δύο αρχικά στάδια εφαρμογής της διάταξης αυτής, η Προκαταρκτική Εκτίμηση (Screening) και η Δέουσα Εκτίμηση (Appropriate Assessment). Στα παραπάνω δύο στάδια προστίθεται ένα τρίτο (η εξέταση των εναλλακτικών λύσεων) και ακολουθεί ένα τέταρτο (ο καθορισμός των αντισταθμιστικών μέτρων, βλ. κάτωθι). Τα στάδια εφαρμογής του άρθρου 6 παρ. 3 της Οδηγίας 92/43 είναι κατά την Επιτροπή, αναλυτικότερα[16]: 1. Η Προκαταρκτική Εξέταση (Screening) Αποτελεί το αναγκαίο κατά νόμο πρώτο στάδιο της εκτίμησης και διενεργείται για να αποφανθούμε αν υπάρχει αρνητική επίδραση στο περιβάλλον. Αυτή διεξάγεται από τις αρχές που είναι κατά νόμο αρμόδιες για την αδειοδότηση του έργου και επικουρείται με πληροφορίες από άλλους φορείς, ειδικούς κλπ. Δεν συμπίπτει ασφαλώς με την πλήρη Δέουσα Εκτίμηση, που έπεται. Οι αδειοδοτούσες αρχές διεξάγουν τη διαδικασία και απολήγει σε έγγραφη εκτίμηση. Αν δεν προκύψουν ενδεχόμενα αρνητικών επιπτώσεων, δεν συνεχίζει η διαδικασία. Είναι έγγραφη και πρέπει να εμπεριέχει πλείονες πληροφορίες, για να «μεταβεί» η όλη διαδικασία μετά στη Δέουσα Εκτίμηση. Δεν πρέπει, ωστόσο, να περιλαμβάνει μέτρα αποτροπής ή μείωσης των επιπτώσεων διότι κάτι τέτοιο «θα μπορούσε να θίξει την πρακτική αποτελεσματικότητα της οδηγίας περί των οικοτόπων, γενικώς, και το στάδιο εκτιμήσεως, ειδικώς, καθόσον θα καθιστούσε το στάδιο αυτό άνευ αντικειμένου, θα υφίστατο δε κίνδυνος καταστρατηγήσεως του εν λόγω σταδίου εκτιμήσεως, το οποίο όμως αποτελεί ουσιώδη εγγύηση προβλεπόμενη από την οδηγία αυτή», κάτι που συνιστά ηχηρή διαφορά της Οδηγίας ΕΠΕ με την Οδηγία για τους οικοτόπους. Συνάπτεται με την αρχή της προφύλαξης, αφού δεν απαιτείται οριστική απόδειξη των σημαντικών επιπτώσεων στο περιβάλλον, αλλά «απλώς πιθανότητα» για τούτο[17]. Το ΔΕΚ αξιοποιώντας τα διδάγματα της αρχής της προφύλαξης, συναφώς μίλησε για τον κίνδυνο και διατύπωσε τον κανόνα ότι όπου δηλαδή υπάρχει αμφιβολία – αβεβαιότητα ως προς το επιζήμιο του σχεδίου για τα φυσικά χαρακτηριστικά του τόπου[18], ότι δηλαδή δεν μπορεί κατ΄ αντιστροφή του βάρους της απόδειξης να βεβαιωθεί ότι δεν θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις, το σχέδιο πρέπει να εγκαταλείπεται, σε εφαρμογή του κανόνα in dubio pro natura[19]. Συνιστά διοικητική πράξη που ελέγχεται δικαστικώς και εκτεταμένα, αφού ελέγχεται και το αν τα μέτρα είναι ικανά να δικαιολογήσουν την κρίση ότι δεν πρέπει να ακολουθήσει Δέουσα Εκτίμηση. 2. Η Δέουσα Εκτίμηση (Appropriate Assessment) Η Δέουσα Εκτίμηση διενεργείται, εφόσον είναι πιθανό ότι το σχέδιο αυτό θα επηρεάσει σημαντικά τον εν λόγω τόπο, με τον κίνδυνο μόνιμης αλλοιώσεως των οικολογικών χαρακτηριστικών του. Στο επίκεντρό της βρίσκεται η έννοια της ακεραιότητας του τόπου και το αν αυτός παραβλάπτεται ή όχι και η οποία συνερμηνεύεται με τη λεγόμενη «ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης». Οι έννοιες αυτές σαφώς συνδέονται με την επιστημονική εκτίμηση της βιοποικιλότητας. Μέτρο βλάβης αποτελεί η (παρθένα) κατάσταση της αποκλεισμένης για τον άνθρωπο φύσης[20], οπότε υπεισέρχονται αναγκαίως και αξιακές κρίσεις και προτεραιότητες. Πρέπει ο τόπος ως «φυσικός οικότοπος» να παραμείνει σε ικανοποιητική κατάσταση διατηρήσεως που συνεπάγεται τη διασφάλιση της διατηρήσεως των συστατικών χαρακτηριστικών του οικείου τόπου που έχουν σχέση με την παρουσία ενός φυσικού οικοτόπου, του οποίου ο σκοπός διατηρήσεως αποτέλεσε το λόγο καταχωρίσεως του τόπου αυτού στον κατάλογο των ΤΚΣ, κατά την έννοια της οδηγίας αυτής.»[21] Πρόκειται για μία άκρως σημαντική και πολυεπίπεδη, λεπτομερή διαδικασία, στην οποία δεν συγχωρούνται ασάφειες, παραλείψεις, κενά, εν γένει επιστημονικά ή ερευνητικά ολισθήματα. Περιέχει στοιχεία για τους στόχους και την αξιολόγηση του εύρους, αλλά και άλλα οικολογικά δεδομένα, όλες συλλήβδην τις πτυχές του σχεδίου που επηρεάζουν την υλοποίηση των οικολογικών σκοπών και το σύνολο των ειδών του τόπου. Η Δέουσα Εκτίμηση πρέπει να προηγείται της αδειοδότησης και ανήκει στην ευθύνη της αρμόδιας αρχής να εξασφαλίζει την διεξαγωγή της. Επιτρέπεται στην αρμόδια αρχή να βεβαιώνεται κατά πόσο το σχέδιο ή το έργο θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ακεραιότητα του τόπου. Η αρχή που τη διεξάγει είναι κάποια εθνική αρχή, επαφιέμενης της επιλογής της στη διακριτική ευχέρεια των κρατών, αρκεί να έχει λειτουργική αυτοτέλεια[22]. Η έγκριση πρέπει να δίνεται «μόνο υπό την προϋπόθεση ότι δεν παραβλάπτεται η ακεραιότητα του οικείου τόπου, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 4 του ιδίου άρθρου.» Στο πλαίσιο αυτό μπορεί να ζητηθεί από τον φορέα του έργου να παράσχει την αναγκαία πληρηφόρηση στην αρμόδια αρχή, ώστε να της επιτρέψει να λάβει απόφαση στη βάση της πλήρους πληροφόρησης». Παράγεται νομικώς δεσμευτικό έγγραφο πόρισμα, αναγκαίο για την έκδοση τελικής αποφάσεως. Δεν είναι απλώς τυπική ή γραφειοκρατική διαδικασία, αλλά προεχόντως ουσιαστική και δεν αποτελεί «συρραφή» των επιμέρους πορισμάτων, αλλά μία συνεκτική παρουσίαση[23]. Η νομολογία του ΔΕΕ στο ζήτημα αυτό ερμηνεύει τις απαιτήσεις περιεχομένου της Δέουσας Εκτίμησης με ιδιαίτερη αυστηρότητα και νομικό φορμαλισμό, αναγκαίο, ωστόσο, για την ουσιαστική περάτωση της διαδικασίας[24]. Η Δέουσα εκτίμηση πρέπει να είναι πάντα εμπεριστατωμένη και με σαφήνεια να προκύπτουν οι επιπτώσεις στο περιβάλλον, βάσει και της εφαρμογής της αρχής της πρόληψης. Ανάλογα με τα αποτελέσματα της δέουσας εκτίμησης, οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν είτε να επιλέξουν την απόρριψη του σχεδίου είτε να προχωρήσουν στην έγκριση του υπό τον όρο ότι το σχέδιο περιλαμβάνει μέτρα, που εξασφαλίζουν τη μη προσβολή της ακεραιότητας του τόπου. Τα δε εθνικά δικαστήρια ασκούν πλήρη έλεγχο. Εκτός από την ως άνω «Δέουσα Εκτίμηση», έχει διαμορφωθεί και ο συναφής κανόνας της αποφυγής της υποβάθμισης και των οχλήσεων. Τέλος, η «δέουσα εκτίμηση», κατά την έννοια της διάταξης αυτής, δεν μπορεί να λαμβάνει υπόψη την ύπαρξη «μέτρων διατήρησης», κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, «προληπτικών μέτρων», κατά την έννοια της παραγράφου 2 του εν λόγω άρθρου, μέτρων που θεσπίζονται ειδικά για ένα πρόγραμμα όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης ή ακόμη και των αποκαλούμενων «αυτοτελών» μέτρων, καθόσον τα μέτρα αυτά δεν έχουν σχέση με το εν λόγω πρόγραμμα, εάν τα προσδοκώμενα οφέλη των μέτρων αυτών δεν είναι βέβαια κατά τον χρόνο διενέργειας της εν λόγω εκτίμησης. Το άρθρο 6, παράγραφος 2, της Οδηγίας 92/43 έχει την έννοια ότι μέτρα που επιβάλλονται με εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, στα οποία περιλαμβάνονται η μέθοδος παρακολούθησης και ελέγχου των γεωργικών εκμεταλλεύσεων των οποίων οι δραστηριότητες προκαλούν εναπόθεση αζώτου, καθώς και η δυνατότητα επιβολής κυρώσεων που είναι δυνατό να φθάσουν έως και την παύση λειτουργίας των εν λόγω εκμεταλλεύσεων, επαρκούν για τη συμμόρφωση προς τη διάταξη αυτή[25]. Κατά το ΔΕΕ αυτό περιλαμβάνει, ανάλογα με την περίπτωση και μέτρα αποτροπής και θετικά μέτρα. Ενίοτε, η απουσία κατάλληλων μέτρων προκύπτει εμμέσως από τη συμπεριφορά των αρμοδίων αρχών. Δεν πρέπει η οικονομία να ανάγεται σε αποκλειστικό κριτήριο, αλλά αντίθετα τα επιστημονικά κριτήρια κατέχουν τα πρωτεία. Η υποχρεωτικότητα της διαδικασίας είναι συνεχής και δεν υποκαθίσταται από άλλα μέτρα ειδικής διαχείρισης. Οι υποχρεώσεις, όπως έγινε αντιληπτό, αφορούν τη θέσπιση αναγκαίων μέτρων διατήρησης και των δεόντων κανονιστικών, διοικητικών ή συμβατικών μέτρων, όπως και τη θέσπιση αυστηρής προστασίας των ζωικών ειδών και μέτρων ώστε να αποφευχθεί η υποβάθμιση φυσικών οικοτόπων κλπ. 4. Παρεκκλίσεις του άρθρ. 6 παρ. 4 Οδηγίας 92/43 Κατά την παρ. 4 του άρθρ. 6, εάν, παρά τα αρνητικά συμπεράσματα της εκτίμησης των επιπτώσεων και ελλείψει εναλλακτικών λύσεων,ένα σχέδιο πρέπει να πραγματοποιηθεί για άλλους επιτακτικούς λόγους σημαντικού δημοσίου συμφέροντος, περιλαμβανομένων λόγων κοινωνικής ή οικονομικής φύσεως, το κράτος μέλος λαμβάνει κάθε αναγκαίο αντισταθμιστικό μέτρο ώστε να εξασφαλισθεί η προστασία της συνολικής συνοχής του Natura 2000. Το κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με τα αντισταθμιστικά μέτρα που έλαβε. Όταν ο τόπος περί του οποίου πρόκειται είναι τόπος όπου ευρίσκονται ένας τύπος φυσικού οικοτόπουπροτεραιότητας ή/και ένα είδος προτεραιότητας, είναι δυνατόν να προβληθούν μόνον επιχειρήματα σχετικά με την υγεία ανθρώπων και τη δημόσια ασφάλεια ή σχετικά με θετικές συνέπειες πρωταρχικής σημασίας για τοπεριβάλλον, ή, κατόπιν γνωμοδοτήσεως της Επιτροπής, άλλοι επιτακτικοί σημαντικοί λόγοι σημαντικού δημοσίου συμφέροντος. Οι όροι «επιτακτικοί λόγοι σημαντικού δημοσίου συμφέροντος», «λόγοι κοινωνικής ή οικονομικής φύσεως» κλπ. είναι αόριστες νομικές έννοιες, που χρήζουν in concreto ερμηνείας. Η παράγραφος 4 δεν μπορεί να εφαρμοστεί παρά μόνο εφόσον έχει προηγηθεί η εκτίμηση των επιπτώσεων του σχεδίου σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 3. Η επιτακτικότητα των επικαλούμενων λόγων δημοσίου συμφέροντος προβάλλει ως αδήριτη ανάγκη, η διατύπωση της διάταξης είναι εξαιρετική. Η αρχή πρέπει να αποδείξει την επιλογή της στάθμισης. Τα αντισταθμιστικά μέτρα αποτελούν αντιστάθμιση της ζημίας, όχι αποτροπή/μείωσή της και πρέπει να λαμβάνονται τάχιστα. Το μέτρο μετριασμού διαφέρει από το αντισταθμιστικό. Η εξαίρεση από τη δέουσα εκτίμηση έπρεπε ακριβώς να είναι εξαιρετική, όχι συστηματική, ήτοι να μην καθίσταται «κανόνας» και, βεβαίως, όχι απλώς γραφειοκρατική. Σε κάθε περίπτωση, η όποια εξαίρεση δέον όπως ερμηνεύεται συσταλτικά. στην περίπτωση, που η κατά παρέκκλιση εφαρμογή των σχεδίων, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, θέτει σε κίνδυνο φυσικό οικότοπο ή είδος προτεραιότητας, τότε η παρέκκλιση μπορεί να λάβει χώρα μόνο για λόγους δημόσιας υγείας, ασφάλειας ή άλλων επιτακτικών λόγων, μετά από πρόταση της επιτροπής[26]. Ο δικαστικός έλεγχος αυξημένης εντάσεως επιβεβαιώνει την κατά γράμμα τήρηση της διαδικασίας, αλλά και το κατά πόσον η επιστημονική εκτίμηση των επιπτώσεων είναι η «δέουσα εκτίμηση» (αναφορές, επιστημονικά στοιχεία κλπ.). Οι επιταγές της παραγράφου 4 του άρθρ. 6 δεν αποτελούν στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τις αρμόδιες αρχές κατά τη δέουσα εκτίμηση βάσει της παραγράφου 3 του άρθρου 6. 5. Συμπεράσματα Η ως άνω σύντομη συμβολή κατέληξε στα εξής συμπεράσματα: Η σημασία της εκτίμησης κατά την Οδηγία 92/43 είναι κομβική. Τα δε χαρακτηριστικά αυτής της εκτίμησης είναι επίσης διαφοροποιημένα από τις διαδικασίες ΕΠΕ – ΣΠΕ. Η νομολογία τόσο η ενωσιακή, όσο και η εθνική κατέληξαν σε σημαντικές παραδοχές για την εκτύλιξη αυτής της διαδικασίας στην πράξη, αλλά και την ερμηνεία κρίσιμων εννοιών της. Το κάθε κράτος μέλος επίσης φέρει ουσιώδη ρόλο στην υλοποίηση της ενωσιακής επιταγής αυτής. ——————— [1] Βλ. κάτωθι την Οδηγία 2009/147 ή οδηγία για τα «άγρια πτηνά». [2] ΔΕΚ, 2.08.1993, C-355/1990, ΔΕΚ Υπόθ. C- 166/1997,απόφ.18.3.1999 [Ζώνες ειδικής προστασίας] (σημ. Ε. Πρεβεδούρου), ΠερΔικ 2/2000, 258. [3] Ανακοίνωση της Επιτροπής, «Διαχείριση των τόπων του δικτύου Natura 2000. Οι διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους», 21.11.2018, C(2018) 7621 final, 8, βλ. για την ελληνική έννομη τάξη: ΚΥΑ 50743/2017 «Αναθεώρηση εθνικού καταλόγου περιοχών του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου Natura 2000” (ΦΕΚ Β’ 4432/2017). [4] N. Vig, R. Axelrod, The global environment, Institutions, law and policy, Q Press, 1999. [5] ΔΕΚ Υπόθ. C- 209/2002, απόφ. 29.1.2004 [Ζωτικός χώρος ορτυγομάνας] (σημ. Ε. Πρεβεδούρου), ΠερΔικ 3/2004, 419. [6] Βλ. εκτενώς: Κ. Γώγο, Η περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων σε περιοχές του δικτύου Natura 2000, εκδ. Σάκκουλα, 2009. [7] Βλ. εκτενώς: Μ. Κοσμοπούλου, Η νομική προστασία της χλωρίδας και της πανίδας, ΠερΔικ 4/2001, 527. [8] ΔΕΚ, Υπόθ. C-418/2004, Επιτροπή κατά Ιρλανδίας [2007], Συλλ Ι-10947, σκ. 231. Βλ., επίσης, Υπόθ. C-209/2004, Επιτροπή κατά Αυστρίας , Προτάσεις Γ. Εισαγγελέως J. Kokott της 27ης Οκτωβρίου 2005, σημ. 61 και 62 (όπου επισημαίνει ότι η οδηγία 85/337 περιλαμβάνει διαδικαστικές διατάξεις, με τις οποίες σκοπείται να λαμβάνονται καλύτερα υπ΄ όψη οι σχετικές με την προστασία του περιβάλλοντος απαιτήσεις, ενώ αντίθετα, η οδηγία 92/43 εξαρτά την έγκριση σχεδίου από ουσιαστικές απαιτήσεις, τη συνδρομή των οποίων σκοπεί να διασφαλίσει η διαδικασία του άρθρου 6 παρ. 3 και 4). [9] Γ. Μπάλιας, ό.π., 62 επ. [10] European Commission, (2012)Guidance on Aquaculture and Natura 2000, 81. [11] Για την Οδηγία ΣΠΕ, βλ. αναλυτικά Γ. Δελλή, Η στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση της οδηγίας 2001/42/ΕΚ και οι προεκτάσεις της για το ελληνικό δημοσίο δίκαιο, Ευρωπαίων Πολιτεία 3/2008, 667 επ. [12] European Commission, (2011)Guidance on wind energy and natura 2000, 24. [13] ΔΕΚ, 13 Δεκεμβρίου 2007, C-418/04, Επιτροπή κατά Ιρλανδίας, σκ. 231, Γ. Μπάλιας, Οι ευρωπαϊκές οδηγίες για τη φύση και τα προβλήματα εφαρμογής τους στην Ελλάδα, ΠερΔικ 1/2020, 62 επ. [14] Γενικώς βλ. F. Ferranti et al., The Fitness Check of the Birds and Habitats Directives: A discourse analysis of stakeholders’ perspective”, 2019, 47 Journal for Nature Conservation, 108. [15] Συνήγορος του Πολίτη. Αίτηση για έλεγχο νομιμότητας ανέγερσης ξενοδοχειακής μονάδας στη λίμνη Αντινιώτη (περιοχή Natura). Πορισματικό Έγγραφο της 30.12.2005 επί των υπ΄ αριθ. 2914/2005 και 16404/2005 αναφορών (σημ. Β. Βρεττού), ΠερΔικ 2/2008. [16] Ανακοίνωση της Επιτροπής «Διαχείριση των τόπων του δικτύου Natura 2000 Οι διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους», Βρυξέλλες, 21.11.2018 C(2018) 7621 final. [17] N. de Sadeleer,The Appropriate Impact Assessment and Authorisation Requirements of Plans and Projects likely to have significant impacts on Natura 2000 Sites, 11. [18]R. von Schomberg , “Controversies and Political Decision Making”, in: R. von Schomberg (ed.), Science, Politics and Morality, Scientific Uncertainty and Decision Making, Dordrecht/Boston/London, Cluwer Academic Publishers, 1993,σ. 7-26. [19] ΔΕΚ, C-117/2003, ΔΕΚ Υπόθ. C-83/1997, απόφ. 11.12.97 [Παράβαση κράτους μέλους – Παράλειψη μεταφοράς της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ στο εθνικό δίκαιο], ΠερΔικ 3/1997, 386. [20] D.E. Busch, J.C. Trexler (eds.), Monitoring Ecosystems. Interdisciplinary Approaches for Evaluating Ecoregional Initiatives. Island Press, Washington, Covelo, London, 2003, 447. [21] ΔΕΕ, 17 Απριλίου 2018, C-441/17, Επιτροπή κατά Πολωνίας, ό.π., σκ. 116. ΔΕΕ, 11 Απριλίου 2013, C-258/11 Sweetman, ό.π., σκ. 39. Βλ., επίσης, ΔΕΕ, 21 Ιουλίου 2016, C-387/15 και C-388/15, Hilde Orleans, ό.π., σκ. 42. [22] Γ. Μπάλιας, Η Δέουσα Εκτίμηση Επιπτώσεων Έργων και Σχεδίων στις περιοχές του δικτύου Natura 2000, ΠερΔικ 4/2014, 577. [23] N. de Sadeleer,“The Appropriate Impact Assessment and Authorisation Requirements of Plans and Projects likely to have significant impacts on Natura 2000 Sites”, ό.π., 11. [24] ΔΕΕ, C-142/16, Επιτροπή κατά Γερμανίας, ό.π., σκ. 61-62. [25] Συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-293/16 και C-294/2016, απόφ. της 7ης Νοεμβρίου 2018, Coöperatie Mobilisation for the Environment UA κ.λπ. κατά College van gedeputeerde staten van Limburg κ.λπ., (προδικαστική παραπομπή), ΠερΔικ 3/2018, 531. [26] Φ. Βρεττού, Η. Κουβαράς, Δ. Πουλάκος, Ε. Σπυροπούλου, Γ. Χασιώτης, Ι. Χριστοπούλου, Οι ευρωπαϊκές Oδηγίες για τη βιοποικιλότητα – Με αφορμή τη διαδικασία REFIT, ΠερΔικ 1/2016, 31. Παναγιώτης Γαλάνης, Δικηγόρος, Υπ. Δρ. Νομικής ΕΚΠΑ [email protected] View full είδηση

Νέο «πακέτο» απλούστευσης της αδειοδότησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με διευκόλυνση των διαδικασιών έκδοσης των αδειών εγκατάστασης-λειτουργίας και σύνδεσης στο δίκτυο, με μείωση των απαιτούμενων δικαιολογητικών, ανήγγειλε η γενική γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας Αλεξάνδρα Σδούκου, μιλώντας στο ενεργειακό συνέδριο του energypress.gr. Η κ. Σδούκου ανέφερε ακόμη, ότι το υπουργείο είναι πολύ κοντά σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου υλοποίησης των υβριδικών σταθμών παραγωγής ενέργειας (συνδυασμός ανανεώσιμων πηγών με αποθήκευση ενέργειας) στα νησιά, που θα υλοποιούνται με διαγωνιστικές διαδικασίες και με κριτήριο τη χαμηλότερη τιμή αποζημίωσης της ενέργειας. O πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΔΑΠΕΕΠ, Γιάννης Γιαρέντης, υπογράμμισε πως η μείωση της ζήτησης ενέργειας λόγω της πανδημίας επέδρασε σημαντικά στη μείωση των εσόδων του λογαριασμού χρηματοδότησης των ΑΠΕ (ΕΛΑΠΕ) και τάχθηκε υπέρ της συμμετοχής τους στην αγορά χωρίς προστατευτικό καθεστώς. Ο αντιπρόεδρος του ΑΔΜΗΕ, Ιωάννης Μάργαρης, ανέφερε ότι ο Διαχειριστής επεξεργάζεται την υλοποίηση πιλοτικού έργου αποθήκευσης ενέργειας στη Νάξο, που διασυνδέθηκε πρόσφατα με την Πάρο και τη Μύκονο και τα επόμενα χρόνια θα διασυνδεθεί και με τη Σαντορίνη. Συγκεκριμένα, ο ΑΔΜΗΕ εξετάζει την εγκατάσταση πιλοτικού σταθμού συσσωρευτών στον υποσταθμό της Νάξου, μεγέθους 5 έως 10 MW και χωρητικότητας αποθήκευσης 20 έως 40 MWh. «Ο σταθμός αυτός θα υποκαταστήσει μέρος της αναγκαίας ισχύος εφεδρείας στις Βόρειες Κυκλάδες με οικονομικά βέλτιστο τρόπο. Παράλληλα, θα αξιοποιηθεί από τον ΑΔΜΗΕ στο πλαίσιο της διερεύνησης για τον βέλτιστο τρόπο διαχείρισης συστημάτων συσσωρευτών, που θα συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων του ΕΣΕΚ», ανέφερε ο κ. Μάργαρης. Ο διευθύνων σύμβουλος του ΔΕΔΔΗΕ, Αναστάσιος Μάνος, τόνισε πως στο πρώτο εξάμηνο του 2020, ο ΔΕΔΔΗΕ ανταποκρίθηκε σε τριπλάσια αιτήματα για συνδέσεις ΑΠΕ στο δίκτυο σε σχέση με ολόκληρο το 2019, τόσο σε πλήθος όσο και σε ισχύ, ενώ παράλληλα προετοιμάζεται για την εγκατάσταση έξυπνων μετρητών στους καταναλωτές. Ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, Κωνσταντίνος Μαύρος, ανέφερε ότι η εταιρεία αποσκοπεί σε μερίδιο αγοράς 15 - 20% και σε εγκατεστημένη ισχύ 1,5 gW τα επόμενα 3 χρόνια, ενώ το 2020 θα υπερβεί το στόχο των 200 mW. Ο πρόεδρος της ΕΛΕΤΑΕΝ, Παναγιώτης Λαδακάκος, υποστήριξε πως το «καύσιμο» της μετάβασης στην απανθρακοποίηση πρέπει να είναι η αποθήκευση ενέργειας, τομέας στον οποίο γίνεται τεχνολογική και εμπορική επανάσταση τα τελευταία χρόνια. Ζήτησε επίσης επιτάχυνση της επέκτασης των δικτύων και ενίσχυση του προσωπικού σε ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ και ΡΑΕ. Ο καθηγητής του ΕΜΠ, Παντελής Κάπρος, ανέλυσε τις προοπτικές της αποθήκευσης ενέργειας, τονίζοντας πως οι ανανεώσιμες πηγές θα καλύπτουν το 85% της κατανάλωσης ενέργειας το 2050, γεγονός που σημαίνει ότι απαιτούνται 12 gW αποθήκευσης σε μονάδες αντλησιοταμίευσης, μπαταρίες και νέες τεχνολογίες όπως η ηλεκτρόλυση, η παραγωγή υδρογόνου κ.ά. View full είδηση

Τροποποιείται η υπό στοιχεία ΔΙΠΑ/οικ. 37674/2016 απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Κατάταξη δημόσιων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 4014/2011 (Α’ 209)» (Β’ 2471), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει ως προς την κατάταξη έργων και δραστηριοτήτων της 4ης Ομάδας, ως ακολούθως: 1. Παράρτημα ΙV, Ομάδα 4η «Συστήματα περιβαλλοντικών υποδομών»: 1.1. Η ενότητα που αφορά το είδος με α/α 13 «Εγκαταστάσεις επεξεργασίας (ανάκτησης και διάθεσης) αστικών στερεών αποβλήτων (εργασίες R3, R10, R12, D8,D9, D13)», αντικαθίσταται από την ταυτάριθμη ενότητα που περιέχεται στον Πίνακα Α του Παραρτήματος της παρούσας απόφασης. 1.2. Η ενότητα που αφορά το είδος με α/α 15 «Εγκαταστάσεις παρασκευής εδαφοβελτιωτικών - κομπόστ από προδιαλεγμένο ή διαχωρισμένο οργανικό κλάσμα αστικών στερεών αποβλήτων σε βιομηχανικά κτίρια ή άλλες κατάλληλες κατασκευές, π.χ. τύπου θερμοκηπίου, μη στεγασμένες κ.λπ. (εργασία R3)». αντικαθίσταται από την ταυτάριθμη ενότητα που περιέχεται στον Πίνακα Α του Παραρτήματος της παρούσας απόφασης Άρθρο 2 Η περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων του πεδίου εφαρμογής της παρούσας των οποίων η κατάταξη μεταβάλλεται βάσει αυτής, και για τα οποία έχει κατατεθεί πλήρης Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ή Μελέτη Περιβάλλοντος ή φάκελος Υπαγωγής σε Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ), στην περιβαλλοντική αρχή που ήταν αρμόδια για την περιβαλλοντική αδειοδότησή τους πριν την έναρξη ισχύος της παρούσας, διενεργείται από την ως άνω αρχή εκτός εάν ο φορέας των εν λόγω έργων ή δραστηριοτήτων ζητήσει εγγράφως την υπαγωγή τους στις διατάξεις της παρούσας. View full είδηση