Αναζήτηση στην κοινότητα

Πρωτοφανής είναι η έξοδος επιστημόνων και γενικώς επαγγελματιών υψηλής εξειδίκευσης που γνωρίζει η Ευρώπη και πλήττει κυρίως τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Εχοντας δεχθεί καίριο πλήγμα από την οικονομική κρίση, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία κυριολεκτικά εγκαταλείπονται από την αφρόκρεμα της νεότερης γενιάς. Σημαντικό τμήμα τους μετακινείται από την περιφέρεια προς τον πυρήνα της Ευρωζώνης, όπως για παράδειγμα στη Γερμανία, είτε επειδή εκεί μπορούν να βρουν δουλειά, είτε επειδή οι μισθοί εκεί είναι πολύ υψηλότεροι. Περίπου το 1/10 της ελληνικής ακαδημαϊκής κοινότητας εργάζεται ήδη στο εξωτερικό, ενώ χιλιάδες Πορτογάλοι και Ισπανοί με υψηλή εξειδίκευση έχουν μεταναστεύσει στις πρώην αποικίες των χωρών τους στη Νότια Αμερική ή στην Αφρική. Εξίσου σημαντικός αριθμός Ιρλανδών έχει μεταβεί στις ΗΠΑ ή στην Αυστραλία και στην Ιταλία, καθώς η κρίση, που άρχισε πριν από μια δεκαετία και στάθηκε καταλυτική, έχει οξύνει στο έπακρον τη φυγή των ταλαντούχων νέων. Το ποσοστό των μεταναστών υψηλής εξειδίκευσης που μετακινούνται από τις χώρες του Νότου, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία, προς την υπόλοιπη Ευρώπη εκτινάχθηκε στο 51% μόνο κατά τη διετία 2011-2012 από το μόλις 23% στο οποίο περιοριζόταν τη διετία 2005-2006. Είναι, ωστόσο, πολλές οι ενδείξεις που συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες πίσω από αυτήν την «αιμορραγία» εγκεφάλων και όχι μόνο η οικονομική κρίση. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, από το 1996 ώς το 2011 οι επιστήμονες ερευνητές που μετακινήθηκαν από την Ευρώπη στη Βόρεια Αμερική υπερβαίνουν σημαντικά τον αριθμό όσων επιστημόνων κινήθηκαν αντιστρόφως. Και βέβαια ο δικός τους αριθμός δεν συγκρίνεται με τον απείρως υψηλότερο των ιδιαίτερα φιλόδοξων νέων που στράφηκαν στην Αμερική και στη Silicon Valley. Οι Ευρωπαίοι απόδημοι επιστήμονες συχνά αμείβονται πολύ καλύτερα από τους Αμερικανούς ομολόγους τους λόγω της ιδιαίτερα υψηλής εξειδίκευσής τους αλλά και του ταλέντου τους. Το αποτέλεσμα όμως είναι να μην επιστρέφουν στις χώρες τους παρά μόνο ως συνταξιούχοι, και συνεπώς να μην επηρεάζουν πλέον το σύστημα. Το πρόβλημα είναι οξύτερο στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου όπου το ποσοστό των αποδήμων που επιστρέφει είναι κάτω του 20%. Σύμφωνα με σχετική έρευνα της ιστοσελίδας Aspenia, για τις χώρες του Νότου κάθε νέος επιστήμονας που φεύγει, αντιπροσωπεύει τη ζημία μιας αποτυχημένης επένδυσης για τη χώρα. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Ιταλίας, όπου αν εκτιμηθεί το κόστος της πλήρους εκπαίδευσης ενός νέου, για κάθε απόφοιτο που εγκαταλείπει τη χώρα η κυβέρνηση έχει χάσει περίπου 500.000 ευρώ. Στην προσπάθειά της να αντιστρέψει την «αιμορραγία» εγκεφάλων και να προσελκύσει ταλέντα από άλλες χώρες, η Ε.Ε. υιοθέτησε το πρόγραμμα Μπλε Κάρτα το 2011. Ευελπιστούσε να προσελκύσει 20 εκατ. επαγγελματίες υψηλής εξειδίκευσης και ιδιαιτέρως μηχανολόγους, στελέχη σχεδιασμού επιχειρήσεων, επιστήμονες του κλάδου της βιοτεχνολογίας μέχρι το 2030. Τα αποτελέσματα υπήρξαν, ωστόσο, απογοητευτικά καθώς το 2012 και το 2013 η Ε.Ε. χορήγησε λιγότερες από 20.000 βίζες σε επιστήμονες αυτής της κατηγορίας. Οικονομικοί αναλυτές προτείνουν σειρά κινήτρων όπως οι φοροαπαλλαγές, η πρόσβαση σε προνομιακά δάνεια για τη δημιουργία επιχειρήσεων ή ακόμη και την πολιτική εκπροσώπηση. Οι φοροαπαλλαγές, πάντως, έχουν ήδη αποδειχθεί ανεπαρκές μέτρο. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/833377/article/epikairothta/episthmh/oi-episthmones-egkataleipoyn-mazika-ton-eyrwpaiko-noto

Η κλιματική αλλαγή αναμένεται να προκαλέσει 250.000 επιπλέον θανάτους ετησίως μεταξύ 2030 και 2050, πλήττοντας τις φτωχότερες χώρες με αδύναμα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης - μια παγκόσμια πρόκληση που συναγωνίζεται Έμπολα, ως ένα από τα κορυφαία ζητήματα στην Παγκόσμια Διάσκεψη Υγείας στο Βερολίνο αυτή την εβδομάδα. «Οι φτωχότερες χώρες, με αδύναμα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, είναι οι πλέον ευάλωτες στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής», δήλωσε ο Thomas Silberhorn, μιλώντας στην Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής για την Υγεία στο Βερολίνο τη Δευτέρα Μαζί με την κρίση του ιού Έμπολα, η κλιματική αλλαγή ήταν ένα από βασικά ζητήματα στην ατζέντα της συνάντησης. «Οι φυσικές καταστροφές θα πάρουν περισσότερες ζωές από ό, τι ποτέ. Ασθένειες όπως η ελονοσία και ο δάγκειος πυρετός θα εξαπλωθούν περαιτέρω, διότι τα κουνούπια που τα μεταδίδουν ευδοκιμούν σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Και οι περιπτώσεις διάρροιας θα αυξηθούν εάν οι ξηρασίες και οι πλημμύρες φέρουν περισσότερες ελλείψεις σε καθαρό πόσιμο νερό», εξήγησε ο Silberhorn τη Δευτέρα (20 Οκτωβρίου). Η διεθνής κοινότητα εξακολουθεί να απέχει πολύ από την επίτευξη του στόχου της να επιτρέπει την υπερθέρμανση του πλανήτη να φθάνει μόνο στο ανώτατο όριο του 2% πάνω από τα επίπεδα προ της εκβιομηχάνισης. Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) εκτιμά ότι η μεγαλύτερη αύξηση των εκπομπών των τελευταίων 30 ετών έλαβε χώρα μεταξύ του 2000 και 2010. Εάν οι χώρες συνεχίσουν ως έχουν μέχρι σήμερα, η υπερθέρμανση του πλανήτη θα αυξηθεί 3.7 - 4.8 βαθμούς μέχρι το 2100, εκτιμάται . Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος των δύο βαθμών, οι χώρες πρέπει να κινηθούν γρήγορα και αποφασιστικά, δήλωσε ο Silberhorn. Στον αγώνα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη, δήλωσε, η Διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα στο Παρίσι στα τέλη του 2015, είναι ένα αποφασιστικό ορόσημο. Αν και ο ιός Έμπολα μπορεί να ελεγχθεί, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην υγεία είναι μη αναστρέψιμες, είπε ο ιατρικός ερευνητής Δρ Rainer Sauerborn. Αυτό που χρειάζεται, είναι ένα λειτουργικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, τόνισε. «Κανείς δεν δέχεται τη δυσάρεστη αποστολή της χρηματοδότησης των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης που θα μπορούσε να προστατεύσει τους πληθυσμούς τόσο από Έμπολα όσο και από τις επιπτώσεις των κλιματικής αλλαγής». Σημειώνεται ότι η Γερμανία είναι ήδη ο δεύτερος μεγαλύτερος δωρητής στον κόσμο όσον αφορά στη χρηματοδότηση του κλίματος, με ένα τρέχον ποσοστό περίπου 1,8 δις €. Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=86779