Αναζήτηση στην κοινότητα

Μια ιδέα που γεννήθηκε πριν από 69 χρόνια, την 1η Ιουνίου παίρνει σάρκα και οστά. Το μακρύτερο και βαθύτερο τούνελ κυκλοφορίας του κόσμου, ξεκινά από τη βόρεια Ιταλία, «τρυπάει» τα ριζά των Άλπεων και φτάνει στην Ελβετία. Το συνολικό του μήκος φτάνει τα 57 χιλιόμετρα βαθιά μέσα στη γη και αφήνει πίσω του, τόσο το τούνελ Σεικάν της Ιαπωνίας (53,9 χλμ) όσο και το πέρασμα της Μάγχης (50,5χλμ). Οραματιστής του έργου, ήταν πριν από 69 χρόνια ο Ελβετός μηχανικός Καρλ Γκρούνερ, ο οποίος σκέφτηκε πως ένα τούνελ ανάμεσα στην Ιταλία και την Ελβετία θα λύσει πολλά προβλήματα και θα εξοικονομήσει χρόνο για τους οδηγούς. Το τούνελ ονομάζεται Γκόθαρντ Μπέιζ και από την 1η Ιουνίου θα είναι έτοιμο. Σταδιακά θα παραδίδεται στην κυκλοφορία και οι υπεύθυνοι του έργου υπολογίζουν ότι μέχρι τον Δεκέμβριο θα έχει παραδοθεί ολόκληρο. Για την κατασκευή του εργάστηκαν περισσότεροι από 2400 άνθρωποι και το συνολικό του κόστος άγγιξε τα 12 δισεκατομμύρια Ελβετικά φράγκα. Οι άνθρωποι που δούλεψαν βαθιά μέσα στη γη μετακίνησαν περισσότερους από 28.000.000 τόνους βράχων. Με την πλήρη λειτουργία του η διαδρομή Ζυρίχη – Μιλάνο θα πέσει κατά 60 λεπτά της ώρας και θα γίνεται μέσα σε 2 ώρες και 40 λεπτά. Επίσης οι ταξιδιώτες με το τρένο από 9.000 που είναι σήμερα κατά μέσο όρο υπολογίζεται ότι μέχρι το 2020 θα έχουν αυξηθεί στις 15.000. Το τούνελ επίσης θα διακλαδώνεται και θα πηγαίνει και μέχρι τη Λυών της Γαλλίας. Τα εγκαίνια θα γίνουν την Τετάρτη από τον Φρανσουά Ολάντ, την Άγκελα Μέρκελ και τον Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντζι. Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/171833/trypisan-oi-alpeis-makrytero-kai-vathytero-toynel-toy-kosmoy-einai-gegonos-video

Την 1η Ιουνίου αναμένεται να εγκαινιαστεί η μεγαλύτερη σιδηροδρομική σήραγγα του κόσμου, μήκους 57,1 χλμ, που κατασκευάζεται επί 20 χρόνια και στοίχησε 10,3 δις δολάρια. Η σήραγγα Gotthard Base θα συνδέσει σιδηροδρομικά με γραμμή υψηλής ταχύτητας τη βόρεια και τη νότια Ευρώπη και θα αποτελέσει μια από τις βασικές σιδηροδρομικές συνδέσεις στις Άλπεις και η μεγαλύτερη παγκοσμίως, με μήκος περίπου 57,1 χιλιομέτρων. Στα επίσημα εγκαίνια της σήραγγας αναμένεται να παρευρεθούν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων από τις γειτονικές χώρες της Ελβετίας, οι υπουργοί Μεταφορών των κρατών κατά μήκος του διαδρόμου εμπορευματικών μεταφορών Ρότερνταμ-Γένοβα καθώς και 1.100 επισκέπτες και εκπρόσωποι μέσων ενημέρωσης. Το Σαββατοκύριακο στις 4 και 5 Ιουνίου, οι επισκέπτες θα μπορούν να διασχίσουν με ειδικούς συρμούς τη μακρύτερη σιδηροδρομική σήραγγα του κόσμου, σύμφωνα με την πηγή της ελβετικής κυβέρνησης. Η μεταφορά εμπορευμάτων έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει τον Δεκέμβριο του 2016. Η κατασκευή της σήραγγας ξεκίνησε το 1996, με το συνολικό κόστος να διαμορφώνεται στα 9,8 δισεκ. ελβετικά φράγκα ή 10,3 δισεκ. αμερικανικά δολάρια. Δείτε φωτογραφίες από την κατασκευή της σήραγγας: Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/169455/egkainiazetai-yper-toynel-tis-elvetias-taxidi-57-hlm-sta-splahna-ton-alpeon-photos

Η Øresund είναι ένα θαύμα της μηχανικής που συνδέει την πρωτεύουσα της Δανίας Κοπεγχάγη με την σουηδική πόλη του Malmö. Μια καλωδιωτή γέφυρα εκτείνεται σε περίπου 8 χιλιόμετρα, καταλήγει σε ένα τεχνητό νησί όπου μετατρέπεται σε ένα τούνελ το οποίο έχει μήκος ακόμη 4 χιλιόμετρα. Ο βραβευμένος σιδηρόδρομος και αυτοκινητόδρομος διπλής κατεύθυνσης ξεκίνησε να λειτουργεί την 1η Ιουλίου του 2000. Η γέφυρα Όρεσουντ ή Έρεσουντ σχεδιάστηκε από την εταιρεία COWI με έδρα την Δανία και ο βασικός αρχιτέκτονας ήταν ο George K.S. Rotne. Η γέφυρα και το τούνελ διασχίζουν το στενό του Όρεσουντ και η διαχείρισή τους γίνεται σε συνεργασία και από της δυο χώρες. Η χρήση της γέφυρας απαιτεί την πληρωμή διοδίων. Η καλωδιωτή γέφυρα διαθέτει δυο πυλώνες ύψους 204 μέτρων που στηρίζουν το άνοιγμα της γέφυρας μήκους 490 μέτρων πάνω από το Κανάλι Flinte. Ο αυτοκινητόδρομος βρίσκεται στο άνω επίπεδο, ενώ ο σιδηρόδρομος περνάει από κάτω. Τα περισσότερα από τα κομμάτια της γέφυρας κατασκευάστηκαν στην στεριά και μεταφέρθηκαν στο σημείο από μεγάλους πλωτούς γερανούς. Μόνο οι πυλώνες κατασκευάστηκαν επί τόπου. Το τεχνητό νησί του Peberholm ενώνει την γέφυρα και το τούνελ. Το νησί κατασκευάστηκε από υλικά που ανασύρθηκαν από το βυθό της θάλασσας και το μεγαλύτερο μέρος του τούνελ μήκους 4 χιλιομέτρων κατασκευάστηκε από τσιμεντένια στοιχεία που φτιάχτηκαν στην στεριά και μεταφέρθηκαν στο όρυγμα που είχε σχηματιστεί στον βυθό. Η χλωρίδα και η πανίδα στο νησί επιτράπηκε να αναπτυχθεί ελεύθερα και ανεμπόδιστα και έχει γίνει ένας μικρός παράδεισος για τους βιολόγους. Ο Βοτανικός Σύνδεσμος του Lund έχει αναγνωρίσει περισσότερα από 500 διαφορετικά είδη φυτών και το νησί εξυπηρετεί ως ένας δημοφιλής χώρος για εκτροφή πτηνών καθώς και φυσικό περιβάλλον για τον σπάνιο πράσινο φρύνο. Περίπου τα 2/3 των ανθρώπων που ταξιδεύουν μέσω της γέφυρας του Øresund επιλέγουν το τρένο και το ταξίδι από την Κοπεγχάγη στο Μάλμε διαρκεί περίπου 35 λεπτά. Χάρη στην σύνδεση που προσφέρει η Øresund, έχει δημιουργηθεί μια περιοχή 3,7 εκατομμυρίων κατοίκων που επιτρέπει στους ανθρώπους να ζουν και να εργάζονται σε οποιαδήποτε από τις δυο πλευρές. Πηγή: http://www.otherside.gr/2015/09/katapliktiki-gefyra-metatrepetai-se-tounel-kai-syndeei-dania-souidia/

Ας υποθέσουμε ότι μένετε σε μια πολυκατοικία πολύ κοντά σε δύο γήπεδα και ότι οι εξωτερικοί της τοίχοι είναι διαρκώς λερωμένοι με γκράφιτι που γράφουν ό,τι σύνθημα μπορείτε να φανταστείτε. Η πολυκατοικία σας, όμως, εκτός από την ατυχία της να δέχεται κάθε τόσο επιθέσεις ανεγκέφαλων που κολλούν και αφίσες πάνω στα γκράφιτι, έχει και ένα πιο σοβαρό πρόβλημα. Η είσοδός της λόγω ενός εξόφθαλμου κατασκευαστικού λάθους στα φρεάτια που βρίσκονται μπροστά της, κάθε φορά που βρέχει, πλημμυρίζει, με συνέπεια όλοι οι κάτοικοι να γίνονται παπί για να πάνε στα σπίτια τους. Τώρα λοιπόν που μπήκατε στο πνεύμα, πείτε μου ειλικρινά: Τι θα σκεφτόσασταν αν η πολιτεία στην οποία έχετε ουκ ολίγες φορές αποταθεί για να λύσει το πρόβλημα, αντί να φτιάξει τα φρεάτια επέλεγε να καλλωπίσει την πολυκατοικία σας χτίζοντας τούβλα πάνω από τα γκράφιτι; Μπερδευτήκατε; Θα σας λύσω τον γρίφο. Ο πρόλογος δεν σχετίζεται στην πραγματικότητα με μια πολυκατοικία, αλλά με ένα ολόκληρο τούνελ εξ ου και μας αφορά όλους. Συγκεκριμένα αυτό που περνά κάτω από τη Λεωφόρο Ποσειδώνος και συνδέει το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με την επονομαζόμενη παλιά παραλιακή (Εθν. Μακαρίου). Οσοι, λοιπόν, διασχίζουμε καθημερινά αυτήν τον κεντρικό κόμβο –και είμαστε πάρα πολλοί– έχουμε γίνει μάρτυρες το τελευταίο δεκαήμερο ενός πραγματικά τρελού κατασκευαστικού έργου. Παρακολουθούμε εμβρόντητοι καμιά 15αριά εργάτες, όχι να διορθώνουν τα προβληματικά φρεάτια που πλημμυρίζουν όλο το τούνελ στην πρώτη βροχή, αλλά να τοποθετούν καλλωπιστικά τούβλα στον έναν εκ των δύο τοίχων της διάβασης για να σκεπάσουν τα γκράφιτι των οπαδών του Ολυμπιακού. Μιλάμε για ένα τεράστιο τοίχο που έχει μήκος περί τα 100 μέτρα και ύψος περί τα 4-6. Δηλαδή για ατελείωτους τόνους χρωματιστών τούβλων τα οποία καταφθάνουν πάνω σε παλέτες της εταιρείας «Πλινθο-ντεκόρ» (sic) και οι εργάτες τα χτίζουν προσεκτικά ένα-ένα. Χωρίς κανέναν προφανή λόγο, καθώς είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι μόλις ολοκληρώσουν το «έργο» τους, τα τούβλα θα ξαναλερωθούν με γκράφιτι από τους οπαδούς μετά το πρώτο ντέρμπι που θα γίνει στο ΣΕΦ ή στο παρακείμενο Στάδιο Καραϊσκάκη. Λόγοι αυτονόητης περιέργειας με έκαναν να αναζητήσω ποιος είναι αυτός ο οποίος, ενώ η χώρα καταρρέει, έκρινε ότι είναι έργο μείζονος προτεραιότητας στην περιοχή ο καλλωπισμός μιας υπόγειας διάβασης με τούβλα. Διότι περί αυτού πρόκειται. Καθίστε αναπαυτικότερα, διότι από τη μίνι έρευνα που έκανα προέκυψαν μια σειρά εκπλήξεων που μάλλον θα σας εκνευρίσουν. Η έμπνευση του «έργου» ανήκει στην Περιφέρεια Αττικής. Αποφασίστηκε το 2013, δηλαδή επί των ημερών του Γιάννη Σγουρού, ο προϋπολογισμός του είναι 300.000 ευρώ, ενώ η τελική τυπική υπογραφή μπήκε μόλις τον προηγούμενο Δεκέμβριο. Δηλαδή επί θητείας της κ. Ρένας Δούρου, γεγονός που δείχνει ότι –δόξα τω Θεώ– στη σπατάλη υπάρχει συνέχεια. Και μιλάμε για κραυγαλέα σπατάλη, αν αναλογιστεί κανείς ότι το έργο δεν έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, αλλά υλοποιείται εξ ολοκλήρου από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τα τούβλα, δηλαδή, κατά κυριολεξία τα πληρώνουμε από το υστέρημά μας οι φορολογούμενοι. Στη «Διαύγεια» Το έργο μπορεί κανείς να το βρει στη «Διαύγεια» με την ονομασία «Εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης στην υπόγεια διάβαση στην Λ. Ποσειδώνος στο ύψος του ΣΕΦ». Εκεί πληροφορείται κανείς ότι «κρίθηκε απόλυτα απαραίτητο προκειμένου να διασφαλιστούν η σωστή και ασφαλής κυκλοφοριακή ροή οχημάτων και πεζών, καθώς και η συντήρηση του περιβάλλοντος χώρου των νησίδων και της τεχνητής λίμνης». (Ξέχασα να σας πω ότι όσοι περνάμε από το σημείο παρακολουθούμε με ανάλογη απορία και ένα δεύτερο σουρεαλιστικό εργοτάξιο ακριβώς δίπλα στο «τούβλισμα» της γέφυρας, στο οποίο επίσης καμιά δεκαριά εργάτες χτίζουν –άγνωστο γιατί– ένα τοιχίο 40 εκατοστών περιφερειακά της τεχνητής λιμνούλας που υπάρχει μπροστά στο ΣΕΦ). Μην τα πολυλογώ, ύστερα από αρκετά τηλεφωνήματα εντόπισα τον εργολάβο κ. Μιλτ. Λαγγούση, ο οποίος σημειωτέον απέσπασε το έργο κατόπιν διαγωνισμού. Η πρώτη ερώτηση που του απηύθυνα είναι αν στην εργολαβία εντάσσεται, έστω, να επιδιορθώσει η εταιρεία του το βασικό πρόβλημα του τούνελ που είναι ότι πλημμυρίζει με την πρώτη βροχή. «Αυτό δεν το ήξερα και δυστυχώς δεν προβλέπεται στη σύμβαση» με διέκοψε ευγενικά. «Εμείς απλά θα τοποθετήσουμε τούβλα από τη μια πλευρά, θα φτιάξουμε τα πεζοδρόμια και τα καμένα φώτα, και θα βάψουμε τον απέναντι τοίχο που επίσης έχει γκράφιτι», εξήγησε (σ.σ. στον απέναντι τοίχο δεν θα μπουν τούβλα διότι προφανώς δεν είχαν τόσο πολλά). Δεν άντεξα και αυθόρμητα τον ρώτησα. «Μέσα στην κρίση εσείς θεωρείτε λογικό να πετάμε 300.000 ευρώ για να βάζουμε καλλωπιστικά τούβλα σε μια υπόγεια διάβαση και να μη διορθώνονται καν τα φρεάτια που τη μετατρέπουν σε λίμνη με την πρώτη βροχή;». «Δυστυχώς αυτοί ήταν οι όροι της σύμβασης» απάντησε ξανά, και αναγνωρίζοντας, βέβαια, τον κίνδυνο να ξαναβαφούν τα τούβλα με γκράφιτι, με ενημέρωσε ότι μετά την τοποθέτησή τους τα ψεκάζουν με ένα ειδικό σπρέι για να καθαρίζουν, λέει, πιο εύκολα (όχι βέβαια και οι αρμοί). Οσο για το τοιχίο που προβλέπεται στη σύμβαση γύρω από τη λιμνούλα, το αιτιολόγησε «για να μην πέφτουν κάθε τόσο αυτοκίνητα μέσα». (Οσους δημοσιογράφους της «Κ» και του ΣΚΑΪ ρώτησα, δεν θυμόντουσαν ποτέ να έχει καταγραφεί ανάλογο περιστατικό τα τελευταία 15 χρόνια που είμαστε εκεί, άλλωστε, υπήρχε ήδη γύρω από τη λίμνη ασφαλέστατο προστατευτικό κάγκελο). Ειλικρινά δεν θα ασχολιόμουν με αυτό το μικροέργο, αν από τη σύντομη αυτή έρευνα στα άδυτα της «Διαύγειας», δεν είχα θυμηθεί μια πρόσφατη συζήτησή μου με τον συνταγματολόγο Σταύρο Τσακυράκη. «Το πάρτι στα δημοσία έργα συνεχίζεται ακάθεκτο. Απλώς λόγω κρίσης μοιράζονται λιγότερα χρήματα» μου είχε πει προσφάτως, υπογραμμίζοντας ότι «το σύστημα των δημοσίων έργων παραμένει σκοπίμως τόσο γραφειοκρατικό και πολυδαίδαλο με ένα μόνο στόχο. Να μην μπορεί κανείς ποτέ να βγάλει άκρη». Εχει τόσο δίκιο. Θα σας πω έναν μόνον τίτλο από τους δεκάδες «ύποπτους» που εντόπισα στη «Διαύγεια» και αθροίζουν έναν πακτωλό εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία εξακολουθούν να μοιράζονται σε καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας. Για τη «διαχείριση, λειτουργία και συντήρηση του δικτύου καλωδιακής τηλεόρασης της Αττικής» δόθηκαν προσφάτως 920.000 ευρώ! Ναι. Αν κάτι τουλάχιστον μπορεί να καταλάβει κανείς μέσα από τη «Διαύγεια» είναι ότι κάποιοι εξακολουθούν έπειτα από πέντε χρόνια κρίσης–γιατί απλούστατα μπορούν– να μας αντιμετωπίζουν όλους ως τούβλα... Πηγή: http://www.kathimerini.gr/810006/article/epikairothta/ellada/diakosmhtika-toyvla-sth-diavash-poy-plhmmyrizei