Εφαρμοστικός Νόμος :"Πωλείται επιπλωμένο" & "Μπάτε σκύλοι αλέστε..."

[ted78]

Ο καθένας ερμηνεύεται βάσει αυτών που γράφει.

Προφανώς, κι εσύ με ερμηνεύεις! Όχι;!

Αλλά, με σοφιστείες δεν καταφέρνεις τίποτα.

 

Άλλωστε, στο θέμα της παγκοσμιοποίησης, είσαι πολύ δίκαιος με τον καθηγητή. Έτσι δεν είναι;

 

Βεβαίως, έτσι και ο κ. Καθηγητής των οικονομικών της Σχολής των Ανατολικών και Αφρικανικών χωρών που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο θα βρει μία ακόμη χώρα για ερευνητική δουλειά, διεκδικώντας το δρόμο προς το σοσιαλισμό από το city. Εχουμε πλάκα, πάντως.

[Timoros]

Στο flexibility, στην ανταγωνιστικότητα κτλ

Τον εαυτό σας πως τον φαντάζεστε.

Ως επιχειρηματία ?

Ως εργαζόμενο ?

Που θα βρίσκεστε εσείς στην παγκόσμιοποιημένη, ευέλικτη, ανταγωνιστική αγορά ?

[GeorgeS]

Georges έχω απαντήσει σε όλα τα θέματα που λες δεν θα κάτσω να τα ξαναγράψω, συγγνώμη. Αν θέλεις διαβάζεις και επανέρχεσαι επι αυτών που λέω με δεδομένα και ουσιαστική κριτική και όχι με αφορισμούς που προέρχονται από προκατάληψη και φυσικά χωρίς να αλλοιώνεις το νόημα αυτών που λέω, αλλά ειλικρινά δεν έχω το κουράγιο να κάτσω ένα-ένα να στα λέω και να στα ξαναλέω.

 

Είναι ωραίο το κυνήγι της ουτοπίας κυρίως γιατί σε απαλάσσει από τα να δεις τα πραγματικά προβλήματα και να δώσεις πραγματικές λύσεις. Για μένα, τη δεδομένη χρονική στιγμή, το κυνήγι της ουτοπίας είναι τελευταίο στη λίστα των προτεραιότητων μου.

 

Κοίτα να δεις, εξαρτάται πάντα από τι θεωρεί κανείς ρεαλιστική λύση. Οι συνέπειες του flexibility που περιέγραψα και όλοι οι προβληματισμοί δεν είναι καθόλου ουτοπικά ζητήματα. Αντιθέτως είναι άκρως ρεαλιστικά. Εσύ εξετάζεις το όλο ζήτημα και τις προτεινόμενες λύσεις απο μια συγκεκριμένη οπτικη γωνία. Καθαρά με οικονομικούς όρους μέσα στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον το οποίο αποδέχεσαι ως μη ανατρέψιμο (γιαυτό άλλωστε ρώτησα αν σου αρέσει ή απλά το αποδέχεσαι ως αναγκαίο κακό).

Είναι πολύ σημαντικό να αποφασίσει κανείς αν του αρέσει ή πιστεύει σε αυτό το μοντέλο ανάπτυξης ή αν το θεωρεί αναγκαίο κακό δεδομένου τι ισχύει παγκοσμίως.

 

Το κυνήγι της ουτοπίας που λες είναι προεξέχων ζήτημα. Η Θάτσερ κάποτε όταν επισκέφθηκε το συνδικάτο "Αλληλεγγύη" στη Πολωνια (αφού πρώτα είχε διαλύσει τα συνδικάτα στην Αγγλία) ρώτησε : " Που θέλετε να πάτε, και πως βλέπετε να πηγαίνετε προς τα εκεί ? "

 

Αυτό λοιπόν το ερώτημα είναι το ζητούμενο σήμερα. Το που θέλουμε να πάμε και το πως. Όταν ξεκαθαρίσει κανείς αυτό επιλέγει και τη στάση του απέναντι στα πράγματα.

Τέλος ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότεροι απο μας θα βρεθούμε στη θέση του εργαζόμενου που θα αγωνιά κάθε μέρα πλήρως εξαρτημένος από τα flexibility, τον εργασιακό μεσαίωνα και τις πρακτικές που βιώνουνε όλο και περισσότερο στο πετσί τους οι περισσότεροι μισθωτοί αλλά και ελ. επαγγελματίες. Ως εκ τούτου, αρχίζει και τίθεται ένα θέμα ταξικής φύσεως, δηλ. σε ποιά πλευρά ανήκεις και τι σου επιφυλλάσει το μέλλον. Για σένα και τα παιδιά σου. Άρα καταλήγεις πάλι στο ποιός είναι ο στόχος. Στο που θες να πας και πως.

[[email protected]]

Αυτό λοιπόν το ερώτημα είναι το ζητούμενο σήμερα. Το που θέλουμε να πάμε και το πως. Όταν ξεκαθαρίσει κανείς αυτό επιλέγει και τη στάση του απέναντι στα πράγματα

 

Προφανώς λοιπόν δεν θέλετε καμία αλλαγή, η ιδανική κατάσταση της χώρας είναι όπως ήταν πριν από 10 χρόνια.

 

Χαίρω πολύ.

 

Κ εγώ το θέλω αυτό.

 

Όμως οδηγεί σε αυτό που ζούμε σήμερα.Δεν προσφέρει βιώσιμο μέλλον.

 

Γενικά πάντως πρέπει να αντιληφθεί κανείς ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα να φάει, αν δεν δώσει κάτι ως αντάλλαγμα.Ούτε καν στα κομμουνιστικά καθεστώτα, Πολ Ποτ, Στάλιν κλπ.Ο άεργος θεωρείται ακόμα κ εκεί εχθρός του κράτους.Στη συνέχεια αυτής της σκέψης, αν δεν δίνεις το αντάλλαγμα αυτό σε σωστό value 4 money, πάλι δεν έχεις δικαίωμα να φας όσο θες.Πρέπει να το δώσεις στο value 4 money που το θέλει αυτός που σου δίνει να φας.Διότι εδώ που τα λέμε, στις μέρες μας δεν είσαι και τόσο μοναδικός, ούτε αναντικατάστατος.

 

Ωστόσο, εδώ λέμε τί πρέπει να γίνει για να προσαρμοστεί το ελληνικό παράδοξο στο βιώσιμο σύστημα των ημερών μας, που το ακολουθούν άλλες χώρες και ζουν με βιώσιμο παρόν και μέλλον.

 

Εσείς μην το ακούτε.Όμως την υποκρισία σας μην την κρύβετε και μην στρουθοκαμηλίζετε.Διότι τη στρέβλωση δεν τη βλέπετε, οι μισοί να σκίζονται για τους άλλους μισούς.

 

Εγώ προσωπικά ως ελεύθερος επαγγελματίας, δεν έχω ωράριο.Ούτε καθορισμένες ημέρες εργασίας.Ακόμη και στις διακοπές μου δουλεύω, για πενιχρά ανταλλάγματα.Και δούλευα και πριν το δίπλωμά μου.Κ ήμουν κ εγώ το μαλακιστήρι που έλεγε ότι όταν θα αποφοιτήσω, τότε θα αυξηθούν οι αποδοχές μου, θα στρώσει το ωράριό μου, θα κατοχυρωθούν οι διακοπές μου.Αμ δυστυχώς δεν ήταν έτσι τα πράγματα.....

 

Βγείτε στον πραγματικό κόσμο να φάτε το μαστίγωμά σας, να στρώσετε.Και να καταλάβετε ότι κανείς δεν χαρίζεται σε κανένα.Κ ζώ για τη στιγμή που οι τζίροι μου θα ανέβουν τόσο, ώστε να μπορώ να απασχολήσω κ εγώ προσωπικό, να μου έρθει ένα τυπάκι σαν τον ted και τον george να μου λένε για πλουτοκρατίες και εργατική νομοθεσία να γελάω μέχρι να πάθω ρήξη στομάχου.Και στη συνέχεια να τους ευχαριστήσω πολύ για τον κόπο τους να γνωριστούμε και να τους δείξω την έξοδο.

 

Από το φόρουμ δεν φαίνεται να μαθαίνουν πολλοί.Εν πάσει περιπτώσει, απόψεις ανταλλάζουμε, δεν παίζουμε ξύλο.

[ted78]

zavi, υποκρισία είναι να μιλάς για ιδανικά, αξίες, δικαιοσύνη και παράλληλα να υποστηρίζεις το ξεπούλημα της χώρας και την πτώχευση της κοινωνίας! Εδώ υπάρχει μια δομική αντίφαση!

 

Δεν είσαι ο μόνος ελεύθερος επαγγελματίας, όλοι έτσι εργαζόμαστε, αλλά είμαστε τα αφεντικά του εαυτού μας. Είναι το τίμημα της επιλογής μας. Αν ήθελες κάτι άλλο ας πήγαινες υπάλληλος. Έτσι είναι φίλε, τρως εδώ και χρόνια το flexibility στη μάπα! Αλλά δε βλέπω να σε βοήθησε και πολύ, όλο γκρίνια είσαι!

[vmantas]

Λοιπόν, επειδή συνεχίζεται η λογική και ότι είναι πάνω από δέκα γραμμές δεν το διαβάζετε ή το προσπερνάτε διαγώνια, και τώρα κατηγορούμαι ως σαδιστής δεξιός ενώ πριν λίγο καιρό ως ρομαντικός σοσιαλιστής, διαβάστε προσεκτικά τα παρακάτω και αν θέλετε πριν αντιδράσετε ενστικτωδώς σκεφτείτε για ένα λεπτό.

 

Η ρεαλιστική αντιμετώπιση των πραγμάτων λέει ότι κάθε φορά αντιμετωπίζεις τα προβλήματα σύμφωνα με το βαθμό κρισιμότητας τους. Η κρισιμότητα, απλοϊκά, είναι ένα γινόμενο των επιπτώσεων του φαινομένου και του διαθέσιμου χρόνου που έχεις για να το αντιμετωπίσεις. Οπότε όταν έχει πάρει φωτιά το σπίτι σου κυττάς να δεις πως θα σβήσεις τη φωτιά και δεν ψάχνεις πως θα αλλάξεις τη διακόσμηση γιατί ο προηγούμενος απο τον οποίο το παρέλαβες δεν είχε την ίδια αισθητική με σένα.

 

Σε προηγούμενο ποστ έβαλα να δείτε κάποια βίντεο, τα είδατε;

Οταν τα δείτε, ελάτε να απαντήσουμε μαζί κάποια βασικά ερωτήματα.

π.χ. όταν δεν έχεις να φας, ξαναδιαβάστε το δεν έχεις να φας, τι είναι προτιμότερο το μεροκάματο στον κακό καπιταλιστή ή η αυτοκτονία;

Αποδείχθηκε από την ιστορία ότι την ώρα εκείνη προείχε το μεροκάματο, όταν το διασφαλίσαν αυτό μετά είχαν τη δυνατότητα να κάνουν και τον αγώνα τους, να διεκδικήσουν και ο αγώνας του πέτυχε.

 

Αν στη φάση που βρίσκεται τώρα η Ελλάδα νομίζετε ότι αυτό που προέχει είναι να πολεμήσουμε τον καπιταλισμό τότε για μένα είναι σίγουρο ότι χάσαμε το παιχνίδι από χέρι.

Αν συμφωνείτε ότι το μοντέλο ανάπτυξης της Ελλάδας μέχρι σήμερα ήταν ένα υβρίδιο μοναδικό στον κόσμο, ένα απαίσιο μείγμα κρατισμού, πελατειακού κράτους, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, που αναπτυσσόταν παρασιτικά με δανεικά στις πλάτες των νεωτέρων και των παιδιών μας βάλτε πλάτη να αλλάξει. Αλλαγή του καταστροφικού υβριδίου εντός της πραγματικότητας μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς, στην οποία για την ώρα έχουμε αποφασίσει δημοκρατικά ότι θέλουμε να συμμετέχουμε, σε καμία περιίπτωση δε σημαίνει να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο το κράτος και τα συμπαραμαρτούντα. Αν δεν δούμε κατάματα την πραγματικότητα δεν θα μπορέσουμε ποτέ να πετύχουμε το ζητούμενο που είναι για μένα, η διαμόρφωση μιας πραγματικότητας που θα είναι αποτελεσματική και ανθρώπινη.

 

Μπορούμε να ακολουθήσουμε τον κ.Λαπαβίτσα και όποιον άλλο λέει σήμερα να μην πληρώσουμε, να βγούμε από το σύστημα, να γυρίσουμε στη δραχμή μας ή ότι το flexibility μας κλέβει τις χαρές της ζωής μας, τη ζωή μας την ίδια. Το έγραψα και πριν, γίνεται αυτό, ας κλείσουμε τα σύνορα μας, και ας γίνουμε η σύγχρονη κούβα, η βόρεια κορέα της ευρώπης. Αλλά τα σύνορα θα πρέπει να κλείσουν γιατί αυτοί που σήμερα θέλουν να κυνηγήσουν την ουτοπία τους αύριο θα θέλουν να φύγουν εκτός του συστήματος που θα έχουν δημιουργήσει και αν φύγουν δεν θα υπάρχει σύστημα, οπότε απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, αυτή ήταν η συνταγή που χρησιμοποιήθηκε στην ιστορία, τα ξεχάσατε; Αν ναι, πηγαίνετε μια βόλτα στο Βερολίνο, ή αν σας πέφτει μακριά πηγαίνετε στα Τίρανα ή όπως είπε άλλος φίλος ρωτήστε τους πρώην κάτοικους κυκλοφορούν σήμερα ελεύθεροι ανάμεσα μας.

Πάντως για να μείνουμε στο υπάρχον σύστημα, με τα pc μας, το internet και ότι άλλο χαίρεται ο καθένας, αλλά να μη δουλεύουμε όπως δουλεύουν οι άλλοι, να μη συμπεριφερόμαστε όπως και οι άλλοι σε βασικές εκφράσεις της συλλογικής μας πραγματικότητας, πολύ απλά δεν γίνεται. Και μην τρέχει αμέσως το μυαλό σας ότι θα γίνουμε σαν τους κινέζους, επειδή αυτό βολεύει την προπαγάνδα μερικών, φροντίστε να γίνουμε όπως ο Σουηδός, αλλά να ξέρετε ότι ο Σουηδός εργάζεται σκληρά, με flexibility και πληρώνει τους φόρους του (και είναι πολύ μεγαλύτεροι από τους δικούς μα για τους οποίους γκρινιάζουμε τώρα) για να μπορεί να απολαμβάνει τις παροχές του κράτους του, σε παιδεία, υγεία, πρόνοια.

Αλλά τώρα θα αρχίσετε, να πληρώσουν πρώτα αυτοί που τα πήραν, και εγώ δεν πληρώνω τίποτα γιατί εγώ δεν χρωστάω, δεν πληρώνω τσμεδε γιατί δεν έχω παροχές, γιατί είναι άδικο το σύστημα, γιατί, γιατί και στο τέλος θα καταλήξετε από εκεί που αρχίσατε, ότι αυτά που πάνε να κάνουν είναι για το συμφέρον του καπιταλισμού και θέλουν να μας κάνουν σκλάβους του κεφαλαίου....και δεν την παλεύω άλλο, ας πιστεύει ο καθένας ότι γουστάρει στην τελική, εμένα μην προσπαθείτε να ερμηνεύετε κατά το δοκούν γιατί θα σας τη λέω μέχρι τελικής πτώσης.

 

Τέλος, εγώ το flexibility το ζω στο πετσί μου από την πρώτη μέρα που εργάστηκα και απορώ με όλους όσοι λένε αυτά που λένε, πραγματικά που δούλευαν τόσα χρόνια; Είναι δυνατόν ας πούμε να είναι ελευθεροι επαγγελματίες και να μην το ζουν στο πετσί τους κάθε μέρα. Είναι δυνατόν να υπήρξαν στελέχη σε οποιαδήποτε μικρή η μεγάλη επιχείρηση και να μην το έζησαν. Ακόμη και τεχνίτες στην οικοδομή να ήταν το ξέρουν τι σημαίνει. Αν τώρα είναι ΔΥ από την πρώτη μέρα εργασίας τους, όπως είμαι και εγώ τώρα, και νομίζουν ότι η ζωή εκεί έξω είναι όπως εκεί μέσα, όπου βρέξει χιονίσει πέφτει το μεροκάματο, και όταν πάει 13:00 δεν πα να καίγεται το σύμπαν, το ταμείο έκλεισε, ε, με συγχωρείτε αλλά κάποιοι θα ξυπνήσουν απότομα. Αλλιώς ας συνεχίσουν τον αγώνα τους για να γίνουμε το σύγχρονο σοβιέτ της ιστορίας και αν μη τι άλλο θα έχουν καταργήσει το φλεξιμπιλιτυ και θα έχουν κερδίσει την αρτηριοσκλήρωση που ονειρεύονται.

[ted78]

vmantas, αναρωτιέμαι ποιές είναι οι υποσχέσεις του μεσοπρόθεσμου και του μνημονίου;

Η δικαιοσύνη, η ισότητα, η αξιοπρέπεια, η ανθρωπιά, ο μισθός Σουηδίας, το internet και το pc; Μάλλον, δε το διάβασες καλά.

 

Οι ιστορίες τρόμου καλές είναι, αλλά σε περιόδους κρίσης η ιστορία μας λέει ότι το κράτος παρενέβει αποφασιστικά στην οικονομία, ακόμη και κρατικοποιώντας επιχειρήσεις, ώστε να δημιουργηθούν προοπτικές ανάπτυξης.

 

Κανένας από εμάς, που είμαστε ενάντια στο μνημόνιο δεν υποστήριξε την δημιουργία κράτους τύπου σοβιέτ, ούτε τον πόλεμο ενάντια στον καπιταλισμό. Αυτή είναι η δική σου ερμηνεία, και πολύ βιαστική μάλιστα!

 

Σε πολλά κείμενα γράφεις για το ιδανικό της ενωμένης ευρώπης και άλλες υψηλές ιδέες, αλλά είδαμε πώς μας αντιμετώπησαν, σαν κοινοί τοκογλύφοι! Ωραία τα ιδανικά, αλλά δεν τρώγονται!!!

 

Όταν λοιπόν είσαι ισότιμο μέλος μιας ομάδας κρατών, απαιτείς σεβασμό, ακόμη και όταν είσαι σε δεινή θέση. Η κρίση χρέους της Ελλάδας, αλλά και των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής περιφέρειας, προέκυψαν από τον τρόπο λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος εντός της ΕΕ, καθώς και από τη δεσπόζουσα θέση της Γερμανίας και της Γαλλίας εντός της ένωσης. Δεν πιστεύω να ισχυριστείς ότι για τα χάλια των τραπεζών φταίει ο κρατισμός;! Λειτουργούν στα πλαίσια μιας πλήρως ελεύθερης αγοράς. Έτσι δεν είναι;

 

Στην τελική η διαπραγμάτευση ήταν στημένη από την αρχή. Γιατί είχαμε σαν χώρα και έχουμε ακόμη, πολλά διαπραγματευτικά χαρτιά. Βάλε τα σωστά δεδομένα, όρισε καλά το πρόβλημα και θα βρεις τη λύση! Σωστά;!

[vmantas]

Η υπόσχεση που μπορεί να δώσει το κάθε μεσοπρόθεσμο και το ρόλο που μπορεί να παίξει τώρα φαίνεται εδώ , με στοιχεία και όχι με κυνήγι μαγισσών.

Αν καταφέρουμε και μείνουμε ζωντανοί τότε μπορούμε να μιλάμε και για την κατάκτηση επιπέδου Σουηδίας.

 

Επειδή βάζεις παρα πολλά θέματα στο σχόλιο σου, απόδειξη κατ' εμέ ότι δεν υπάρχει κάποια σειρά στη συλλογιστική σου αλλά τη δέχομαι δεν τρέχει τίποτα, για πες μας λοιπόν τι προτείνεις να γίνει και που το στηρίζεις, αν μπορείς σε παρακαλώ σε στοιχεία και γεγονότα γιατί το "η διαπραγμάτευση είναι στημένη από την αρχή" και "ότι έχουμε πολλά διαπραγματευτικά χαρτιά" είναι καλά για συνθήματα στις πλατείες μόνο, εδώ έχουμε όλη την άνεση να βρούμε και να στηρίξουμε τα συνθήματα μας σε στοιχεία, εκτός και αν δεν υπάρχουν και μας αρέσει να καταφεύγουμε στην απλή ρητορική γιατί αυτή μας έχουν μάθει.

Ξέρεις πιτσιρικάς, για ικανή περίοδο, είχα και εγώ το στέλεχος-καθοδηγητή μου, ξέρω πως παίζεται η τέχνη της προπαγάνδας, δεν περνάνε σε μένα τα ρηχά επικοινωνιακά κολπάκια.

[[email protected]]

Έτσι είναι φίλε, τρως εδώ και χρόνια το flexibility στη μάπα! Αλλά δε βλέπω να σε βοήθησε και πολύ, όλο γκρίνια είσαι!

 

Δεν με βοήθησε, αλλά δυστυχώς ted επειδή έχω δουλέψει αρκετά για την ηλικία μου, και επειδή έχω ταξιδέψει αρκετά, είμαι σίγουρος ότι αυτό που ζώ είναι η μοναδική πραγματικότητα.Και σπάζομαι που κάποιοι άλλοι τυχεράκηδες βύσματα υπερασπίζονται-όχι εδώ στο φόρουμ, αλλά στους δρόμους, κ δεν μιλάω για τους αγανακτισμένους, μιλάω για τους συνδικαλιστάδες τόσα χρόνια- μία πραγματικότητα που δεν συζητάνε καθόλου πώς θα την προσαρμόσουν στο πνεύμα των καιρών μας.

 

Οκ, σου λέω κ εγώ θέλω να παίρνω 10.000 ευρώ το μήνα, δεν θέλω παραπάνω, μου φτάνουν.Και να κάνω και την καρδιά μου πέτρα να μη μου τα χαρίζουν, αλλά να δουλεύω 11.00-13.00 πέντε ημέρες τη βδομάδα.Να κάνω την καρδιά μου πέτρα και να το δεχτώ.Γίνεται αυτό να συμβεί στις μέρες μας και στο μέλλον χωρίς να ρίξω το βάρος σε κάποιον άλλο?Δεν γίνεται φίλε.....

 

Ένα παρόμοιο προβληματάκι που ξεφυτρώνει, κ πιστεύω ότι το έχεις δει αλλά όχι αρκετά καλά, είναι και η εικόνα του στρατού, που τόσο πολύ την πέρασες στο ντούκου.Γαμιόμαστε εμείς επειδή τα βύσματα δεν θέλουν να γαμιούνται.Ε, λοιπόν, τώρα ήρθε η δική μου ευκαιρία να κάνω πάρτυ.Εγώ δεν πρόκειται να πάθω κάτι, εξάλλου ποτέ μου τα πράγματα δεν ήταν ρόδινα-δόξα τω θεώ είχα πάντα την υγεία μου κ λεφτά στην τσέπη δουλεμένα- οι υπόλοιποι όμως βολεμένοι ήρθε η ώρα να ξεβολευτούν.

 

Και η χώρα ξεπουλιέται συν τοις άλλοις (φοροεπιδρομές κλπ), τώρα όπου νάναι θα αρχίσουν και οι απολύσεις, γουστάρω με τρέλα να βλέπω βολεμένους να ξεβολεύονται.Ακόμη και να την πληρώσουν 10.000 προς 1, εγώ αυτόν τον 1 αν τον δώ θα δικαιωθεί η ψυχή μου, θα πιστέψω ότι όντως υπάρχει δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόπο.

 

Όσο για το μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό, νομίζω ότι έχω απαντήσει.Σιγά τα ωά και την προστασία του περιβάλλοντος, που τόσο πολύ σεβόμασταν σε αυτή τη χώρα που ήταν ΚΑΙ αυτή ο τελευταίος προμαχώνας.Διότι στο όνομά της, έγιναν ληστείες φίλε, Λ-Η-Σ-Τ-Ε-Ι-Ε-Σ, το καταλαβαίνεις?Η κομπίνα του αιώνα, η γη στην Ελλάδα.Άσε........

 

Σε πολλά κείμενα γράφεις για το ιδανικό της ενωμένης ευρώπης και άλλες υψηλές ιδέες, αλλά είδαμε πώς μας αντιμετώπησαν, σαν κοινοί τοκογλύφοι! Ωραία τα ιδανικά, αλλά δεν τρώγονται!!!

 

Όταν λοιπόν είσαι ισότιμο μέλος μιας ομάδας κρατών, απαιτείς σεβασμό, ακόμη και όταν είσαι σε δεινή θέση. ......Σωστά;!

 

Δεν τρώγεται επίσης η ιδέα ότι αυτή τη στιγμή με τόσους καλοφαγωμένους πολιτικούς, δεν έχουμε ΕΝΑΝ για δείγμα με @@, ενώ οι Τούρκοι έχουν τουλάχιστον τον Ερντογάν πάντα καβάτζα για τις δύσκολες ώρες.Οπότε πρέπει να δεχτούμε την έλλειψή μας σε αυτό τον τομέα, λόγω αμεσότητας της κατάστασης, και να διαπραγματευτούμε με την τρελοκομπαρσία που διαθέτουμε.Και μην ξεχνάς, ότι όλες οι υπόλοιπες χώρες που βρέθηκαν στην ίδια κατάσταση με εμάς, ανέδειξαν πολιτικούς με ΤΕΡΑΣΤΙΑ @@, ενώ εδώ τα γκάλοπς δείχνουν ότι το καράβι μπατάρει είτε προς την μπλε, είτε προς την πράσινη μεριά για 30 ολόκληρα χρόνια ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΡΥΘΜΟ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, χωρίς κανείς να έχει αντιληφθεί ότι όντως μπατάρει.Όλοι λέγαν τόσα χρόνια ''ωχ αδερφέ, σιγά μην έρθει εκείνη η ώρα.'' Έτσι φτάσαμε εδώ φίλε ted.Και το μέλλον της πολιτικής είναι ακριβώς το ίδιο.Μία θα μπατάρει προς την μπλε, μία προς την πράσινη.

 

Έχεις καμία πιό ρεαλιστική βιώσιμη λύση?

 

Εγώ δεν έχω.Άρα στηρίζω αυτό που βλέπω ως την πιό ρεαλιστική βιώσιμη λύση.Και αν πρόκειται να αντιταχθείς στο ''βιώσιμη'', σε ενημερώνω ότι τα σενάρια περί ελληνοκεντρισμού, όπλων διαπραγμάτευσης, ντόμινο κλπ είναι για τους πνιγμένους να έχουν να ονειρεύονται.

 

Είπαμε, κ εγώ υπέρ της δραχμής είμαι, αλλά όχι με τέτοιο κράτος.Πρώτα θα διαλυθεί, ύστερα θα επανεκκινηθεί η παραγωγή του οτιδήποτε μπορεί να παράξει αυτός ο τόπος, κ στη συνέχεια αν θες πάμε σε δραχμή.Μέχρι να γίνουν όοοοοοοοοοοοολα αυτά, πάρε κ εσύ το κόκκινο χαπάκι σου κ ξύπνα μία ώρα αρχύτερα.

[zografos_k]

.....

Και η χώρα ξεπουλιέται συν τοις άλλοις (φοροεπιδρομές κλπ), τώρα όπου νάναι θα αρχίσουν και οι απολύσεις, γουστάρω με τρέλα να βλέπω βολεμένους να ξεβολεύονται.Ακόμη και να την πληρώσουν 10.000 προς 1, εγώ αυτόν τον 1 αν τον δώ θα δικαιωθεί η ψυχή μου, θα πιστέψω ότι όντως υπάρχει δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόπο.....

 

Αν κ γενικα συμφωνω με τα λεγομενα σου, στη περιπτωση αυτη κοιτας το δεντρο κ χανεις το δασος.

Επιπλεον οι βολεμενοι ειναι αυτοι που θα ξεβολευτουν τελευταιοι. Οταν θα ξεβολευτουν αυτοι, οι υπολοιποι (εμεις δλδ) θα εχουμε αφανιστει.