ted78

Δεν είναι κακό να υπάρχει και λίγο comic relief στη συζήτηση.

Όχι και ό,τι πιο αξιόπιστο. Τεσπά είμαστε σε αναμονή.

Προφανώς δεν είναι κάτι επίσημο. Το θεωρώ πάντως προβληματικό ότι ο υπουργός παρουσίασε μόνο το ένα σκέλος του νέου νόμου και όχι το ολοκληρωμένο σχέδιο, χωρίς να κάνει συγκρίσεις με την τωρινή κατάσταση και χωρίς να μας λέει ποιες θα είναι οι βελτιώσεις και το βασικότερο ποιες είναι οι παραδοχές για τις προβλέψεις σταθερότητας του συστήματος. Γιατί αν έχει τίποτα παραδοχές τύπου ανάπτυξης 4%, τότε θα είμαστε να μας κλαίνε και οι ρέγγες.

Βγάλανε καθόλου παραδείγματα, τι σύνταξη θα παίρνει κανείς ανάλογα με την κλάση και ποια είναι η διαφορά σε σχέση με την τωρινή κατάσταση ή κάνετε συζήτηση για το φύλο των αγγέλων σε τόσες σελίδες;

Απ' ότι έχω καταλάβει απαλλοτριώνεται έκταση π.χ. για κατασκευή οδού, οπότε πρέπει να αποζημιωθεί ο στρατός από το δημόσιο. Κατά τη γνώμη μου για την αξία της γης είναι θεμιτό να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος των συγκριτικών στοιχείων. Αυτή η έκταση έχει αξία.

Για τις παρεχόμενες υπηρεσίες διαφήμισης και προβολής προς αλλοδαπή εταιρεία από Έλληνα υποκείμενο στον ΦΠΑ, τόπος παροχής θεωρείται η χώρα εγκατάστασης του λήπτη της υπηρεσίας. Ο γενικός αυτός κανόνας ισχύει ακόμα και στην περίπτωση που η παροχή της υπηρεσίας γίνεται μέσω τρίτων (προμηθευτών) οι οποίοι συναλλάσσονται με την ελληνική επιχείρηση. Συνεπώς, στο τιμολόγιο της ελληνικής ΑΕ προς την ξένη επιχείρηση δεν θα υπολογισθεί ΦΠΑ με συντελεστή 24%, αλλά θα αναγραφεί η φράση: «ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΦΠΑ ΤΟΠΟΣ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΑΡ. 2, ΑΡΘΡΟ 14, Ν. 2859/2000 Είναι από εδώ: http://epixeirisi.gr/ΒΗΜΑ-ΛΟΓΙΣΤΩΝ/22342/Τιμολόγηση-παροχής-υπηρεσίας-σε-αλλοδαπή-εταιρεία-τρίτης-χώρας

Υπάρχει κανονισμός για την εγκατάσταση φιαλών υγραερίου (ΦΕΚ 1257/Β/2003) και σίγουρα δεν επιτρέπεται να είναι εκτεθειμένες, αλλά να τοποθετούνται σε ερμάρια.

Και γιατί να μη χαίρονται; Μήπως η "απαξίωση" έχει κάποια επίπτωση; Αυτά που έκαναν, μπορούν να τα κάνουν ακόμα και μάλιστα εξ ονόματος και αυτών που τους απαξιώνουν.

Η προκατάληψη ή η αποσπασματική γνώση, μπορεί να οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα, οι απλοί υπολογισμοί είναι γεγονότα. Τότε ένα πακέτο τσιγάρα είχε περίπου 500 δρχ, ο φραπές σε καφετέρια κάπου 400 - 500 δρχ, η μπύρα στο μπαρ 1.000 δρχ, και το ενοίκιο για μία μέση γκαρσονιέρα στους Αμπελόκηπους της Αθήνας, περίπου 45.000 με 50.000 δρχ. Οπότε λίγο δύσκολο ένας φοιτητής να τα έβγαζε πέρα με 20.000 δρχ, εκτός κι αν πρόκειται για τα προσωπικά του έξοδα και με την προϋπόθεση ότι σιτίζεται στην εστία ή από ταπεράκια της μαμάς. Η λειτουργία των δεικτών είναι να μας δώσουν την αξία του χρήματος στην εκάστοτε χρονική στιγμή. Είναι αδιάφορο τι μπορείς να αγοράσεις, αφού οι τελικές τιμές των προϊόντων διαμορφώνονται και από άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα, σε όλα τα προϊόντα ο ΦΠΑ είναι σήμερα 6 μονάδες περίπου μεγαλύτερος από το 1992 ή έχουν θεσπιστεί έμμεσοι φόροι μεγαλύτεροι σε σχέση με τότε π.χ. βενζίνη & τσιγάρα. Επιπλέον, έχουν αλλάξει και οι ανάγκες από τότε. π.χ. τότε δεν είχες ανάγκη το κινητό, ή πολύ λίγα τεχνικά γραφεία είχαν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Σήμερα, με τα "ίδια" χρήματα με τότε μπορείς να αγοράσεις πολύ ανώτερο τεχνολογικά υπολογιστή και εξοπλισμό για το γραφείο σου ή με 150 € να αγοράσεις το Xiaomi Note 7, που παρεπιφτού τα σπάει! Συνεπώς, η πρόταση ότι οι 20.000 δρχ του 1992 αντιστοιχούν περίπου σε 150 € σημερινά είναι πέρα για πέρα αληθής και δεν υπάρχει κανένα λάθος. Το θέμα είναι το πώς αντιλαμβάνεσαι αυτή την πληροφορία και τι αξία έχει τελικά σε σχέση με τις εισφορές και όχι με τις πόσες τυρόπιτες μπορείς να αγοράσεις.

Ωραία λοιπόν, θα συμφωνήσω κι εγώ ότι δεν ήταν κανένα μεγάλο ποσό, αλλά χωρίς να κάνεις υπερβολές τα κουτσοκατάφερνες. Οι 140.000 δρχ του 1992 μεταφράζονται λοιπόν σε περίπου 410 € του 1992, αν υπήρχε τότε ευρώ, ενώ η αντίστοιχη αξία σε σημερινά χρήματα είναι περίπου 1.000 €, οπότε μπορείς να δεις και πιο καθαρά, ότι τα μαθηματικά δεν κάνουν λάθος.

Η αντιστοιχία των 20.000 δρχ σε σημερινές αξίες είναι 150 €. Δεν υπάρχει κάποια άλλη ερμηνεία. Είναι απλά μαθηματικά. Επίσης, μάλλον δεν τα θυμάστε πολύ καλά. Για παράδειγμα το 1992 η ελάχιστη αμοιβή (5000*λ) για έκδοση οικοδομικής άδειας ήταν περίπου 140.000 δρχ. Μπορούσες να βγάλεις τον μήνα με μόνο αυτή την άδεια; Σε ρωτάω επειδή καταλαβαίνω ότι είσαι παλιός και έζησες αυτή την εποχή ως ενεργός επαγγελματίας.

Δεν είναι κάτι δύσκολο, μια απλή μέθοδος των τριών. Χοντρικά τα 60 € του 1992 αντιστοιχούν περίπου σε 150 € σημερινά.

Το 499,20 αφορά το εξάμηνο, τον μήνα βγαίνει 83,20

Με τις κληρονομιές νομίζω ότι υπάρχει απόφαση του ΣΤΕ ή του Αρείου Πάγου, που για νομικούς λόγους δεν μπορεί να επιβληθεί η βεβαίωση μηχανικού στις αποδοχές κληρονομιάς. Πολύ παλιότερα είχα πέσει απάνω στο κείμενο της απόφασης, αλλά δεν το έχω κρατήσει.

Η λογική πίσω από αυτή τη ρύθμιση είναι να δοθούν κίνητρα να γίνουν νέες κατασκευές, δηλαδή νέες θέσεις εργασίας και όχι να ξεστοκάρουν οι κατασκευαστές. Το πόσο ρεαλιστικό ή δίκαιο είναι, παραμένει ένα ερώτημα. Κατά τη γνώμη μου δεν θα αποδώσει τα αναμενόμενα και φυσικά είναι και άδικο, αλλά όπως λένε, οι συγκεκριμένοι δεν κρατάνε και κανένα σφυροδρέπανο στο χέρι.