Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στέγαστρο Σαντορίνης - Πόρισμα κατάρρευσης


 

Recommended Posts

Δυό σχόλια για το ενδιαφέρον Link του kan:

  1. Στην περίπτωση του στεγάστρου της Σαντορίνης δεν υπήρχε μόνον νεκρός και τραυματίες, όπως είπε κι ο kan, αλλά και μεγάλη οικονομική ζημία. Ίσως και μεγαλύτερη της αντίστοιχης στην Βενετία, αν συνυπολογιστούν οι απώλειες στον τουρισμό από τη μη λειτουργία του αρχαιολογικού χώρου για 7 χρόνια. Δεν θα πρέπει να διερευνηθεί δικαστικά και αυτό το θέμα; Και να αποζημιώσουν οι υπεύθυνοι;
  2. Οι φίλοι μας οι Ιταλοί δεν φοβήθηκαν να "τα βάλουν" με τον ίδιον τον Καλατράβα. Εμείς εδώ σπεύσαμε να κουκουλώσουμε το θέμα, για να μην θίξουμε το καθηγητικό κατεστημένο...

Edited by gp1
Link to comment
Share on other sites

Δεν βλέπω κάτι κακό!!!!! και την σχέση με την Σαντορίνη.

Link to comment
Share on other sites

Διάβαζα πρόσφατα ότι οι τοπικοί φορείς της Σαντορίνης "πιέζουν" να ξανανοίξει για το κοινό ο αρχαιολογικός χώρος της Σαντορίνης.

Θυμίζω ότι πριν χρόνια (νομίζω το 2005) το στέγαστρο είχε καταρρεύσει, με τραγικές συνέπειες (ένας νεκρός και τραυματίες, νομίζω ξένοι τουρίστες).

Έχετε ακούσει τι έχει γίνει τελικά;

Επίσης, έχει δημοσιοποιηθεί κάποιο πόρισμα για το ποιά ήταν τελικά η αιτία της κατάρρευσης;

 

Στο εισαγωγικό post της συζήτησης, από τον συνάδελφο επισημαίνονται και αναζητούνται τα εξής ακριβώς :

1. H πίεση των τοπικών φορέων για την αποκατάσταση της οικονομικής ζημιάς που έχει γίνει στην περιοχή ...

2. Οι τραγικές συνέπειες σε χρήστες από την παραβίαση κανόνων (και κανονισμών) ασφαλείας ...

3. Η έλλειψη πληροφόρησης για γεγονός που από τη σημαντικότητά του απαιτεί άμεση και πλήρη ενημέρωση ...

4. Το πόρισμα για την αιτία της κατάρρευσης (υποθέτω το τεχνικό πόρισμα και όχι το δικαστικό) ...

 

Επειδή πιστεύω ότι :

α) η μελέτη οποιουδήποτε τεχνικού έργου πρέπει (με τήρηση συγκεκριμένων διαδικασιών) να αποσκοπεί σε άρτιο, κοινωνικό, οικονομικό και τεχνικό αποτέλεσμα και

β) η μελέτη των στατικών αποτελεί τμήμα της όλης μελέτης που (σε σημαντικότατο βαθμό) άπτεται όλων των παραπάνω στόχων προς εκπλήρωση,

θεωρώ ότι η τοποθέτηση των παραπάνω αναζητήσεων στα "στατικά" ήταν εύστοχη.

Αν ο συνάδελφος είχε κάτι άλλο υπόψη του (που δεν το κατάλαβα) ας με διαψεύσει ...

 

Το δικό μου post ενημέρωσης, για παρόμοιο γεγονός, έγινε ακριβώς για να συζητηθούν οι ομοιότητες (και διαφορές) των δύο περιπτώσεων :

1) ομοιότητα στον κοινωνικό αντίκτυπο ενός πολλά υποσχόμενου τεχνικού έργου,

2) ομοιότητα στη ζημία οικονομική ή υποβάθμισης προδιαγραφών ασφαλείας,

3) διαφορά στο χρόνο μέχρι τη δημοσιοποίηση του προβλήματος και

4) διαφορά στην εξακρίβωση πρώτα της αιτίας μέσω τεχνικού πορίσματος και μετά στην αναζήτηση περαιτέρω ευθυνών,

για τις παραπάνω αιτίες, θεωρώ ότι υπάρχει πλήρης σχέση του με τη συζήτηση του θέματος.

 

Τα δύο γεγονότα (με τα μέχρι τώρα δεδομένα) οδήγησαν σε αστοχία τεχνικού έργου της οποίας το αίτιο προσδιορίζεται σε λάθος θεώρηση (παραδοχή) ή σύλληψη του προβλήματος που (και τα δύο) αποτελούν τις αρχές της στατικής μελέτης.

 

Οποιαδήποτε συζήτηση, πάνω στα παραπάνω θέματα, οφείλει να γίνεται στα "στατικά".

Εξ άλλου, θεωρώ ότι ο ρόλος των "στατικών" (ως κατηγορία συζήτησης) δεν είναι να επιβεβαιώσουμε ή όχι τη μεθοδολογία εξαγωγής συμπερασμάτων από τους αρμόδιους για τη σύνταξη του τεχνικού πορίσματος. Αντίθετα, προσφέρει πεδίο συζήτησης για τα αίτια της αστοχίας, αν μπορούσαν να είχαν προβλεφθεί και με ποιό τρόπο θα έπρεπε να αντιμετωπισθούν (εκπαιδευτική συμβολή).

Δε συζητάμε εδώ το βιοκλιματικό χαρακτήρα που έδωσε ο αρχιτέκτονας στη Σαντορίνη, ούτε την αρχιτεκτονική δεινότητα του Καλατράβα στη γείτονα.

Τότε η συζήτηση θα μπορούσε να μεταφερθεί στις αντίστοιχες κατηγορίες ...

 

Στην "κουβέντα" θα μπορούσαν να μεταφερθούν θέματα (που εδώ αναφέρονται για να συμπληρωθεί η όλη εικόνα) μόνο αν δεν αποτελούσαν από μόνα τους ξεχωριστή κατηγορία, όπως : 1) ο οικονομικός και κοινωνικός αντίκτυπος "φαραωνικών" έργων, 2) η υπεροχή αυτού του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού εις βάρος των άλλων ... σχεδιασμών, 3) η πριμοδότηση της προηγούμενης υπεροχής από τις εκάστοτε ηγεσίες για ευνόητους λόγους, 4) η σπουδή των προηγουμένων ηγεσιών στην υποβάθμιση δυσκολιών και προβλημάτων που σχεδόν πάντα προκύπτουν, 5) οι συμμαχίες της εκάστοτε ηγεσίας με παράγοντες εκτός διαδικασίας (σχεδιασμού) για την επιστημονική επένδυση του αλάθητου των επιλογών, 6) ο ρόλος που έπρεπε να έχουν οι παράγοντες αυτοί στα αρμόδια για την τελική έγκριση συμβούλια, 7) η ζημία που επιφέρουν οι παραπάνω παράγοντες στο κύρος των συμβουλίων από την επαναλαμβανόμενη είσοδό τους σε (ως κρίνοντες) ή εξοδό τους από (ως κρινόμενοι) αυτά, 8 ) το πλήγμα που επέρχεται στον τεχνικό κόσμο όταν οι παραπάνω παράγοντες ταυτόχρονα κρίνουν και κρίνονται, 9) η αμφισβήτηση από την ίδια την κοινωνία της ανατεθείσας αντιπροσώπευσής της από τα συμβούλια και τέλος 10) το κύρος των θεσμών στη διαδικασία παραγωγής δημόσιου τεχνικού έργου.

 

Αν οποιαδήποτε αναφορά στα προηγούμενα, οδηγείται στην "κουβέντα" ή αλλού χωρίς σκοπό περαιτέρω ανάλυσης, μπορεί να θεωρηθεί σαν απροθυμία διερεύνησης του συζητούμενου θέματος ή της ίδιας της αναφοράς. Ένας χώρος που έχει δημιουργηθεί και πετύχει για κάποιο λόγο δεν μπορεί να αναιρεί την αιτία της ύπαρξής του.

 

Ευχαριστώ για το βήμα και ζητώ συγγνώμη αν κούρασα ή δυσαρέστησα ... δεν είχα τέτοια πρόθεση !

Edited by kan62
  • Upvote 2
Link to comment
Share on other sites

kan, +1 από πάρτη μου...

Παιδιά, στατικές μελέτες κάνουμε, και έχουμε τ-ρ-ο-μ-α-κ-τ-ι-κ-ε-ς ευθύνες... Διαβάστε μαρτυρία επιζήσασας στη Σαντορίνη:

 

«Λίγο αφότου εισήλθαμε στο χώρο ακούσαμε έναν πολύ δυνατό θόρυβο, έναν ήχο εκκωφαντικό και τρομαχτικό και μια μάζα μεταλλικών δοκαριών και ατσαλιού σε κλάσματα δευτερολέπτου άρχισαν να πέφτουν πάνω μας, μην αφήνοντάς μας χρόνο να διαφύγουμε. Θαφτήκαμε ζωντανοί μέσα σε δευτερόλεπτα. Η τελευταία μου ανάμνηση ήταν ένα μεταλλικό δοκάρι που με χτύπησε στο πίσω μέρος του κρανίου μου και ακολούθησαν και άλλα, τα οποία και με καθήλωσαν στο έδαφος, δίχως πλέον να μπορέσω να μετακινηθώ. Το γεγονός μπορώ να το παρομοιάσω με έναν εφιάλτη, από τον οποίο δεν μπορούσα να ξυπνήσω. Οταν συνήλθα, ο εφιάλτης για μένα είχε μόλις ξεκινήσει. Η αριστερή πλευρά του προσώπου μου βρισκόταν κάτω από το πόδι μιας άλλης επισκέπτριας, από τη Σλοβακία, της οποίας η λεκάνη είχε σπάσει και το αριστερό της πόδι ήταν κομμάτια. Ενα μεγάλο μεταλλικό δοκάρι είχε τρυπήσει το μέτωπο μου και οδήγησε σε παράλυση το σώμα μου από το κρανίο έως τα κάτω άκρα... Η μόνη αίσθηση που είχα ήταν αφόρητος πόνος στην πλάτη και στους γοφούς από το βάρος των δοκαριών και οι τομές στο κρανίο και τη μύτη μου».

 

Ζητάμε να μάθουμε τι ακριβώς έγινε... Γιατί δεν ανακοινώνονται τα πορίσματα; Υπάρχει κάποιο δίδαγμα για μάς τους υπολοίπους για να μην επαναλάβουμε λάθη του παρελθόντος; Ποιά η σχέση μεγαλόσχημων καθηγητάδων με την κατάρρευση; Πότε θα ανοίξει ο αρχαιολογικός χώρος; Ποιοί είναι οι υπεύθυνοι; Γιατί στο αρχικό "πόρισμα" έγινε προσπάθεια κουκουλώματος; Γιατί έπρεπε να ανατεθεί η νέα μελέτη σε αγγλικό γραφείο; Δεν μπορούν Έλληνες να εκπονήσουν μια τέτοια μελέτη;

  • Upvote 1
Link to comment
Share on other sites

χωρίς να ξέρω το στατικό σύστημα, από αυτά που διάβασα έχω να πω τα εξής:

 

το πρόβλημα δεν ήταν να κατασκευαστεί το στέγαστρο αυτό καθ' αυτό αλλά πως θα θεμελιωθεί σε έναν (εκτιμώ) περιορισμένο χώρο.

 

εκεί (μάλλον) ξεκινάει το πρόβλημα.

 

3 είναι οι βασικές επιλογές (χωρίς να αποκλείω και άλλες λύσεις π.χ. τύπου μεταλλικού πεδίλου ή και άλλα στατικά συστήματα π.χ. εφέδρανα στην κορυφή):

 

α) (μικρο) πάσσαλοι που παραλαμβάνουν ροπές

 

β) (μικρο) πάσσαλοι που δεν παραλαμβάνουν ροπές

 

γ) εφέδρανα στη βάση

 

η β) και γ) λύση έχουν σαφώς μεγαλύτερες απαιτήσεις περιορισμών μεταθετότητας της στέψης και η γ) επιπλέον και της βάσης

 

φαντάζει όμως λίγο παράξενο να οφείλεται η αστοχία σε μετάθεση όπως αναφέρθηκε διότι μία απλή επίλυση αποκαλύπτει το πρόβλημα (αν υπάρχει) αμέσως.

 

φορτία που δεν λήφθηκαν υπόψιν φαντάζει επίσης λίγο παράξενο

 

μήπως υπήρχε αστοχία κάποιας σύνδεσης (π.χ i-35w)? μήπως η κατασκευή ήταν στα όρια της για λόγους "οικονομίας" (π.χ. terminal 2e)?

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Άνοιξε σήμερα το μουσείο στο Ακρωτήρι! 7 χρόνια μετά! Να οι (βαριές) συνέπειες αστοχίας ενός έργου Πολιτικού Μηχανικού... Εκτός από τον νεκρό και τους τραυματίες, που είναι τα κυριότερα, έμεινε κλειστός ένας τόσο σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος για 7 χρόνια...

Αναρτώ και μια φωτογραφία του (νέου) στεγάστρου από το in.gr:

46034410880B6FA882E87C59191EE14E.jpg

 

(...Πάντως αν μελετούσα εγώ το στέγαστρο, ή αν εγώ καθόριζα τις προδιαγραφές του έργου, θα έβαζα κινητό 5 kN/m2...)

Edited by gp1
Link to comment
Share on other sites

Με ποιο σκεπτικό θα έβαζες αυτό το κινητό που αναφέρεις και όχι εκείνο που αντιστοιχεί σε μη βατές στέγες αντίστοιχης κλίσης;

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.