Μετάβαση στο περιεχόμενο

Απελευθέρωση επαγγέλματος μηχανικού, «ψέματα και κίνδυνοι». Απελευθέρωση αμοιβών μηχανικών, «φορολογική παγίδα». Ο συνδυασμός και των δύο: ΧΑΜΕΝΑ ΕΣΟΔΑ- ΑΝΕΡΓΙΑ


Recommended Posts

Πηγή: http://www.elem.tee.gr/eidhseis/genika/2761-apeleftherosi-epaggelmatos-mixanikou-apelef8erosi-amoivon-mixanikon

 

Α. Απελευθέρωση επαγγέλματος.

Πολλά ακούγονται τον τελευταίο καιρό για το άνοιγμα του επαγγέλματος των μηχανικών και όχι μόνον. Πιθανόν να συγχέουν την «απελευθέρωση επαγγέλματος» με την «απελευθέρωση αμοιβών»

Αυτοί που υποστηρίζουν την «απελευθέρωση του επαγγέλματος»  ως αναγκαία προσαρμογή, προφανώς αγνοούν βασικές αρχές που αφορούν την συγκεκριμένη ιδιότητα, ή την συγχέουν με άλλες  ειδικότητες, ή θέλουν να ανατρέψουν τις βασικές αρχές του κοινωνικού κράτους και  του κράτους δικαίου και το   σύνταγμα.

Το επάγγελμα του μηχανικού, όπως του γιατρού, του δικηγόρου, του φαρμακοποιού κλπ ανήκει,  από την αρχαιότητα σχεδόν, στα«ελευθέρια επαγγέλματα»  που εξακολουθούμε να τα συναντάμε σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες.

Τα επαγγέλματα αυτά, διαφέρουν από τις άλλες δραστηριότητες και τα άλλα επαγγέλματα και κυρίως από τις εμπορικές δράσεις, γιατί ικανοποιούν  στην  υποχρέωση του κράτους  να εξασφαλίζει τις υπηρεσίες αυτές στους πολίτες του μέσω κάποιας αμοιβής. Η αμοιβή αυτή μάλιστα θεωρείται τιμητική.

Δεν είναι δυνατόν σε  ένα κοινωνικό κράτος, να μην υπάρχουν γιατροί να περιθάλπουν τους αρρώστους, δικηγόροι να υπερασπίζουν τους κατηγορούμενους, φαρμακοποιοί να παρέχουν φάρμακα και μηχανικοί να κτίζουν ασφαλείς κατασκευές να στεγάζουν τους πολίτες.

Συνεπώς  ο μηχανικός, ασκώντας το επάγγελμά του, διασφαλίζει την ασφάλεια των κατασκευών, την ποιότητα του περιβάλλοντος και προστατεύει την ζωή των πολιτών.  Αυτά τα κάνει τηρώντας τους κανόνες της επιστήμης και της τέχνης του και ελέγχεται αυστηρά  για την ικανοποίηση ελάχιστων θεσμοθετημένων προδιαγραφών που αναφέρονται στην πολεοδομική νομοθεσία.

Η πολεοδομική νομοθεσία είναι νομοθεσία «αναγκαστικού δικαίου» και έχει εξαιρεθεί του αστικού και εμπορικού δικαίου λόγω της ιδιαίτερης σημασίας της που έχει σχέση με την ασφάλεια και την ποιότητα ζωής. Αυτό σημαίνει ότι ο μηχανικός σε κάθε περίπτωση οφείλει να διασφαλίσει τις απαιτήσεις ασφαλείας των κατασκευών και αντίστοιχης τήρησης των προδιαγραφών.

Όσοι υποστηρίζουν, ότι είναι δυνατόν να έχουμε ένα «ανοικτό επάγγελμα μηχανικών» απελευθερωμένο των ευθυνών με συμβασιοποιημένες κατά περίπτωση ευθύνες και υποχρεώσεις προφανώς ή  «αγνοούν» το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο ή  «ψευδολογούν» με  στόχο απλά τον εντυπωσιασμό.  Αν δεν συμβαίνει αυτό τότε όσοι υποστηρίζουν την απελευθέρωση αυτή,υπονοούν την κατάργηση της υποχρέωσης του κράτους για την διασφάλιση της ασφάλειας των κατασκευών,  με την κατάργηση των προδιαγραφών, κινούνται εκτός συνταγματικών πλαισίων. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι  «επικίνδυνοι».

Ελπίζω ότι η «άγνοια» τους οδηγεί στον να ταυτίζουν τους όρους  «απελευθέρωση του επαγγέλματος» και  «απελευθέρωση των αμοιβών», θεωρώντας τους όρους αυτούς μόνον οικονομικούς.

Με την λογική αυτή, δυστυχώς, που βασίζεται σε έλλειμμα γνώσεων και η επιτροπή ανταγωνισμού κατέταξε την δραστηριότητα των μηχανικών, μελών του ΤΕΕ, ως εμπορική δραστηριότητα, κρίνοντας μόνον με οικονομικά  κριτήρια. Ελπίζω να μην υπάρξει η στιγμή ώστε να κατηγορηθούν ως ηθικοί αυτουργοί  για καταστροφές που θα οφείλονται  στη μη  τήρηση βασικών διατάξεων ασφαλείας.

Συμπερασματικά δεν τίθεται θέμα για το αν το επάγγελμα του μηχανικού είναι απελευθερωμένο ή όχι. Ο μηχανικός παρέχει υπηρεσίες που έχουν σχέση με την ασφάλεια των πολιτών και είναι δεσμευμένος για αυτό. Η όποια κατάργηση αυτής της δέσμευσης, αντίκειται στις συνταγματικές επιταγές.

Β. Απελευθέρωση αμοιβών.

Τα ευνομούμενα κράτη, όταν θέλουν να διασφαλίσουν το συμφέρον και την ασφάλεια των πολιτών τους , θεσπίζουν προδιαγραφές που καθορίζουν τις υποχρεώσεις  και τις ευθύνες όσων εμπλέκονται. 

Περιγράφουν ακριβώς τις απαιτούμενες ενέργειες και προσεγγίζουν τον χρόνο απασχόλησης.

Σε αντιστοιχία  των παραπάνω καθορίζεται και η αντιστοιχούσα αμοιβή, ώστε να υπάρχει αναλογικότητα στις προσφερόμενες υποχρεωτικά υπηρεσίες.

Η αμοιβή αυτή μπορεί να μην είναι δεσμευτική, αλλά αποτελεί την συγκριτική βάση αξιολόγησης των τυχόν προσφορών και λειτουργεί ως «διατίμηση».  Ο καθορισμός της έχει σχέση με τις υποχρεωτικά εφαρμοζόμενες προδιαγραφές όπως αυτές αναφέρονται στο ΠΔ 696/74.

Παλαιότερα υπήρχαν διατάξεις που την καθόριζαν την «διατίμηση»  «ως  υποχρεωτικά ελάχιστη αμοιβή».

Με τον πρόσφατο νόμο Ν. 3919/11 έγινε αποδεκτός ο ελεύθερος καθορισμός του ύψους της αμοιβής κατόπιν εγγράφου  συμφωνίας μεταξύ των συμβαλλομένων μερών.

Φυσικά στην οποιαδήποτε αντίστοιχη συμφωνία πρέπει να αναφέρεται και η σχέση της συμφωνούμενης αμοιβής σε αναλογία με την «διατίμηση» γιατί έτσι καθορίζεται ουσιαστικά το αντικείμενο της συμφωνίας.

Το μέχρι πρόσφατα  φορολογικό σύστημα για τα εισοδήματα των μηχανικών απαιτούσε  την «διατίμηση»  ως υποχρεωτική αμοιβή και επ’ αυτής καθορίζοντο  οι επιβαρύνσεις, οι κρατήσεις και τα έσοδα του κράτους. 

Σήμερα με την δυνατότητα ελεύθερης διαπραγμάτευσης της αμοιβής, είναι δυνατόν να συμφωνηθούν αμοιβές με μεγάλες αποκλίσεις από την «διατίμηση».

Το γεγονός αυτό, μπορεί να αποτελέσει βάση φοροδιαφυγής και απώλειας δημοσίων εσόδων μη αποκλειόμενης όμως  την  κατά περίπτωση αξιολόγηση του από την αρμόδια οικονομική υπηρεσία και να λειτουργήσει  τελικά ως «φορολογική παγίδα».

Ο μεγάλος κίνδυνος όμως έγκειται στην πιθανή ή πολλές φορές αναγκαστική παρανόηση :  ότι η  μεγάλη απόκλιση (μεγάλη έκπτωση) της αμοιβής από την «διατίμηση»  συνεπάγεται  και αντίστοιχη μείωση των προδιαγραφών ασφαλείας.

Όταν μάλιστα η δραστηριότητα του μηχανικού,  επίσημα κατατάσσεται στις εμπορικές δραστηριότητες, τότε θα υπάρξουν πολλές και ουσιαστικές δικαιολογίες και αποποίηση ευθυνών σε περίπτωση αστοχίας.

Γ. Χαμένα έσοδα- ανεργία.

Η  απελευθέρωση των αμοιβών και η απομείωση των τηρουμένων προδιαγραφών, μέσα στην οικονομική συγκυρία που ζούμε, έχει αναγκάσει  πολλούς μηχανικούς σε ιδιαίτερα χαμηλές προσφορές.

Οι εκπτώσεις γίνονται με μοναδικό στόχο την ανάληψη του έργου ως μοναδικό έσοδο για την επιβίωση, άσχετα αν θα είναι δυνατόν να ανταποκριθούν στις προδιαγραφές του.

Η εργασία, γίνεται πρόχειρα με το μικρότερο δυνατόν κόστος  εις βάρος της ποιότητας και της ασφάλειας.

Εργασίες που οφείλουν να  είναι αποτέλεσμα συνεργασιών συναφών ειδικοτήτων εκτελούνται όπου είναι δυνατόν από μόνον ένα άτομο με εμφανείς ελλείψεις.

Η υποτιμολόγηση  των εργασιών έχει αποτέλεσμα τη μειωμένη καταβολή εισφορών, φόρων και ΦΠΑ  και  τη στέρηση αντικειμένου εργασίας από συναφείς ειδικότητες , δηλαδή την ΑΠΩΛΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ και την ΑΝΕΡΓΙΑ.

Όσοι υποστηρίζουν ότι η μείωση αυτή συμβάλλει στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα, πρέπει να γνωρίζουν ότι η ανταγωνιστικότητα βασίζεται στην ποιότητα των υπηρεσιών και η ανάπτυξη στην δημιουργία ή διατήρηση θέσεων εργασίας.

Είναι απαραίτητο να αποκατασταθούν χρόνιες στρεβλώσεις, αποτέλεσμα παλαιών και αποτυχημένων νοοτροπιών, σε ότι αφορά την διαμόρφωση του προϋπολογισμού των έργων και τον υπολογισμό των αμοιβών «διατίμησης». Το νομικό πλαίσιο έχει αποκατασταθεί σχετικά, αλλά εξακολουθούν να εφαρμόζονται καταχρηστικά διατάξεις του παρελθόντος  στην βάση πολλών και κατά περίπτωση υποτιμημένων προϋπολογισμών ( κόστος κατασκευής 45ε/μ2  ή 118ε/μ2 !!!), αντί του θεσμοθετημένου και πραγματικού κόστους 750ε/μ2.

Προφανώς είναι απαραίτητο να βρεθούν τρόποι που διασφαλίζουν βιώσιμες και ανταγωνιστικές αμοιβές για το συγκεκριμένο επάγγελμα, χωρίς να θίγεται η αρχή της ελεύθερης διαμόρφωσης, αρκεί να διασφαλίζεται το  ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ.

Προτάσεις υπάρχουν, αρκεί οι αρμόδιοι να θελήσουν να καταλάβουν το πρόβλημα και τις επιπτώσεις του στην εθνική οικονομία και την κοινωνία και να μην ακολουθούν τυφλά οδηγίες που προέρχονται από χώρους που δεν έχουν την απαιτούμενη γνώση.

Γιώργος Μαδεμοχωρίτης
Αρχιτέκτονας
Πρόεδρος Τμήματος Αττικής ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ

 

 

 

  • Upvote 3
Link to comment
Share on other sites

  • Απαντήσεις 27
  • Created
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Άλλη μία φορά που οι θεωρίες του αμφιθεάτρου κατέστρεψαν την αγορά. Σε διάφορα θέματα έχω παρατηρήσει συναδέλφους να καταφέρονται στους προσφοράκηδες. Δεν είμαι σίγουρος όμως ότι προκύπτει έτσι κάποιο αποτέλεσμα. Είμαστε αδύναμοι σαν ατομικότητες μπροστά στην αγορά και είναι αναπόφευκτο όπως  στην πράξη αποδεικνύεται να κατρακυλάμε στην τζάμπα απασχόληση. Το κράτος με τις παράλογες αυτές κινήσεις έχει χάσει φορολογικά έσοδα, εισφορές και αναγκάζεται να συντηρεί ως άνεργους την όχι μικρή σε αριθμό τάξη των μηχανικών. Από την όλη κατάσταση χάνουν και τα τρία συμβαλλόμενα μέρη. Και το κράτος σε έσοδα και οι μηχανικοί σε αμοιβές και απασχόληση και φυσικά οι πολίτες που λαμβάνουν πλέον πλημμελείς υπηρεσίες με άμεσο αποτέλεσμα την συλλήβδην απαξίωση των μηχανικών.

Δεν είναι πανάκεια και η προστασία των αμοιβών. Και παλαιότερα δούλευαν συνάδελφοι κάτω από την ελάχιστη αμοιβή και γνωρίζουμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Ποτέ όμως δεν είχαμε φτάσει σε αυτό το ισοπεδωτικό επίπεδο, που σημαίνει ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η προστασία δούλευε προς όφελος όλης της κοινωνίας. Παίζει ρόλο και η κρίση βεβαίως, ωστόσο αυτή ως κρίση δεν είναι ένα ουδέτερο ή ανεξέλεγκτο φαινόμενο. Διαμορφώνεται από τις κρατικές ρυθμίσεις και η απελευθέρωση των αμοιβών είναι ενισχυτικός παράγοντας της κρίσης και όχι το αντίθετο όπως μας λέγανε.

Edited by dzois1985
Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ μαζί σου dzois1985..αλλά με μια επισήμανση. Ακόμα και στην εποχή των ελάχιστων αμοιβών υπήρχε μια απαξίωση απέναντι στο επάγγελμα του μηχανικού καθώς οι περισσότεροι το είχαν συνδυάσει με ένα γραφειοκρατικό στάδιο του έργου, εκείνου της έκδοσης της άδειας. Απλώς με την απελευθέρωση των αμοιβών αυτή η απαξίωση βρήκε πρόσφορο έδαφος να "ανθίσει" με αντίκτυπο και στις αμοιβές.

  • Upvote 3
Link to comment
Share on other sites

Αξιόλογη η προσέγγιση του κ.Μαδεμοχωρίτη και εύστοχες οι παρατηρήσεις του.

 

Για ακόμη μία φορά όμως μόνοι μας τα λέμε και μόνοι μας τα ακούμε. Δεν θα ιδρώσει το αυτί κανενός.

Link to comment
Share on other sites

Ας τα λέμε τουλάχιστον και ας μη ιδρώσουν τα αυτιά….

Θα βγάλουν μπιμπίκια αν μη τι άλλο.

 

Η δύναμη του λόγου έχει πολλαπλασιαστική ισχύ αν δεν είναι περιχαρακωμένη μόνο στο τμήμα των συμφερόντων της κάθε ειδικότητας και αυτό το προσέχει ιδιαίτερα απ όσο είδα ο συνάδερφος Μαδεμοχωριτης στο συγκεκριμένο άρθρο του, παρ ότι είναι υπογεγραμμένο ως πρόεδρος συλλόγου αρχιτέκτων αττικής.

Τα συμφέροντα της κάθε επιμέρους ειδικότητας νομίζω πως μπορούμε να τα υποστηρίξουμε καλύτερα προσέχοντας της ποιότητα του έργου μας…

Αυτό θα ανεβάζει τις μετοχές του συνόλου των μηχανικών και κατ επακολουθία και της κάθε ειδικότητας.

Το αντίθετο και μάλιστα η υποτίμηση του έργου μας υποτιμώντας κατ αρχήν οι ίδιοι το κόστος της εργασίας μας υποτιμά εμάς τους ίδιους.

Στην τελική το αξίζεις όσο ζητάς είναι και η τελική κρίση από τρίτους …

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ μαζί σου dzois1985..αλλά με μια επισήμανση. Ακόμα και στην εποχή των ελάχιστων αμοιβών υπήρχε μια απαξίωση απέναντι στο επάγγελμα του μηχανικού καθώς οι περισσότεροι το είχαν συνδυάσει με ένα γραφειοκρατικό στάδιο του έργου, εκείνου της έκδοσης της άδειας. Απλώς με την απελευθέρωση των αμοιβών αυτή η απαξίωση βρήκε πρόσφορο έδαφος να "ανθίσει" με αντίκτυπο και στις αμοιβές.

 

Πιστεύω πως σιγά σιγά θα αλλάξει αυτή η αντιμετώπιση. Μέτρα όπως η βεβαίωση μηχανικού (που είναι απίθανο πιστεύω να βρίσκουν λαμόγια να υπογράφουν ως νόμιμα τα αυθαίρετα, εφόσον είναι ιδιώτες πια άρα αδύναμοι και εκτεθειμένοι στο κράτος) ή η ηλεκτρονική ταυτότητα κτηρίων (με πλήρη έλεγχο της δόμσης και διασύνδεση σε εφορία,ΔΕΗ κλπ) οι ιδιώτες μπορεί να εκτιμήσουν καλύτερα την διαδικασία έκδοσης οικοδομικής άδειας. Και αυτό γιατί το παραμικρό λάθος κατά την διαδικασία έκδοσης μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτά γραφειοκρατικά και δικαστικά ζητήματα που θα καθιστούν άχρηστη την επένδυση στο ακίνητο. Πιστεύω πως παλαιά επικρατούσε η νοοτροπία "έλα μωρέ ας τα κάνει ο μηχανικός όπως νομίζει, εγώ θα τα φτιάξω με τον μάστρο-Γιάννη όπως θέλω και εχω την θεια μου στην Πολεοδομία να με καλύψει". Πόσο μπορεί να περπατήσει άραγε μια τέτοια νοοτροπία σήμερα;;;

Τώρα θα μου πεις γιατί όλα αυτά δεν τα βλέπουμε στην πράξη και τα πράγματα πάνε χειρότερα. Πιστεύω γιατί αυτές οι πολεοδομικές μεταρρυθμίσεις απο το 2011 και μετά είναι καινούριες σχετικά και οι συνέπειες τους δεν έχουν γίνει ευρύτερα γνωστές ώστε ο κόσμος να αναθεωρήσει την νοοτροπία του.

Edited by dzois1985
Link to comment
Share on other sites

(που είναι απίθανο πιστεύω να βρίσκουν λαμόγια να υπογράφουν ως νόμιμα τα αυθαίρετα, εφόσον είναι ιδιώτες πια άρα αδύναμοι και εκτεθειμένοι στο κράτος)

 

 

 Συναδελφε, εχω ηδη καμποσες περιπτωσεις με μαϊμου βεβαιωσεις.

Link to comment
Share on other sites

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

Εγγραφή νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.