Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1456 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα σπίτια που είναι χτισμένα σε αργιλώδη εδάφη, όπως στην Περιφέρεια Île-de-France που βρίσκεται και η πρωτεύουσα της Γαλλίας, το Παρίσι, πλήττονται από τις ολοένα και πιο ισχυρές περιόδους ξηρασίας.
      Μακροπρόθεσμα τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να είναι καταστροφικά. Η ξηρασία και το κύμα καύσωνα που έπληξε τη Γαλλία το καλοκαίρι του 2022 – ένα από τα πιο ξηρά και πιο θερμά κύματα που έχουν καταγραφεί ποτέ στη Γαλλία – έχουν δυνητικά επικίνδυνες επιπτώσεις.
      Τα αργιλώδη εδάφη συμπεριφέρονται σαν σφουγγάρι: όταν στεγνώνουν συστέλλονται και όταν βραχούν φουσκώνουν. Ο όγκος τους ποικίλλει – στα δύο πρώτα μέτρα βάθους ή ακόμα και στα πρώτα πέντε σε περίπτωση έντονης ξηρασίας – με αποτέλεσμα διαφορικές κινήσεις του εδάφους. Συνέπεια: τα σπίτια παρουσιάζουν ρωγμές, οι τοίχοι τρίζουν, οι προσόψεις ραγίζουν, μερικές φορές κτίρια απειλούνται ακόμη και με κατάρρευση.
      Πρόκειται για τον δεύτερο πιο συχνό φυσικό κίνδυνο στην περιοχή του Παρισιού (μετά τις πλημμύρες) και η πρώτη αιτία αποζημίωσης από ασφαλιστικές εταιρείες.
      «Περισσότερο από το 80% της επικράτειας του Ile-de-France έξω από το Παρίσι (το 83,4%)είναι εκτεθειμένο σε παρόμοια φαινόμενα, δηλαδή 997.800 εκτάρια. Και τα τρία τέταρτα του Île-de-France (76,6%) βρίσκονται σε μια περιοχή μέτριας έως υψηλής έκθεσης κινδύνου.
      Το Ινστιτούτο Περιφέρειας του Παρισιού αριθμεί τώρα 1,14 εκατομμύρια σπίτια που έχουν ανεγερθεί σε περιοχές μέσης ή υψηλής έκθεσης κινδύνου στο Île-de-France (σε σύνολο 1,47 εκατομμυρίων), με αργιλώδη εδάφη.
      Περίπου 70.000 σπίτια έχουν ήδη υποστεί ζημιές από το 1995, δηλαδή 2.400 ετησίως κατά μέσο όρο. Λόγω της αύξησης της συχνότητας και της έντασης των ξηρασιών, οι ζημιές συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέγραψε φέτος ρεκόρ καμένων επιφανειών από δασικές πυρκαγιές, σύμφωνα με έναν απολογισμό που επικαιροποιήθηκε σήμερα από το ευρωπαϊκό σύστημα ενημέρωσης για τις δασικές πυρκαγιές (Effis) και το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Copernicus για την κλιματική αλλαγή.
      Περισσότερα από 7,85 εκατ. στρέμματα κάηκαν από την 1η Ιανουαρίου έως τις 19 Νοεμβρίου, διευκρινίζουν τα Effis και Copernicus.
      Είναι έκταση «υπερδιπλάσια των λίγο περισσότερων από 3,17 εκατ. στρεμμάτων που ήταν ο μέσος όρος από το 2006 ώς το 2021», αναφέρεται. Οι πυρκαγιές αυτές προκάλεσαν «συνολικές εκπομπές άνθρακα για το 2022 που υπολογίζονται σε 9 μεγατόνους, σε σύγκριση με το μέσο όρο των 6,75 μεγατόνων για το διάστημα από το 2003 ώς το 2021», προστίθεται.
      Ένας πρώτος απολογισμός, που είχε γίνει από τους δύο οργανισμούς στο τέλος του καλοκαιριού, ανακοίνωνε ήδη επίπεδα ρεκόρ, με 6.627.760 στρέμματα να έχουν καεί από τον Ιανουάριο.
      6,4 μεγατόνοι άνθρακα στην ατμόσφαιρα
      Σύμφωνα με τα δορυφορικά δεδομένα της υπηρεσίας παρακολούθησης της ατμόσφαιρας Copernicus (CAMS) που δημοσιοποιήθηκαν σήμερα, οι συνολικές εκπομπές από τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο Ηνωμένο Βασίλειο από την 1η Ιουνίου ώς τις 31 Αυγούστου 2022 υπολογίζονται σε 6,4 μεγατόνους άνθρακα, δηλαδή το υψηλότερο επίπεδο για τους μήνες αυτούς από το καλοκαίρι του 2007.
      «Η διάρκεια και η ένταση των κυμάτων καύσωνα που έπληξαν την Ευρώπη στη διάρκεια του καλοκαιριού, σε συνδυασμό με τις γενικές συνθήκες ξηρασίας στην ήπειρο το 2022, συνέβαλαν σ’ αυτά τα επίπεδα ρεκόρ» των πυρκαγιών, υπογραμμίζει η Copernicus.
      Υψηλές εκπομπές άνθρακα σε Ισπανία και Γαλλία
      Τα ρεκόρ αυτά οφείλονται ιδιαίτερα στις μεγάλες πυρκαγιές που έπληξαν τη νοτιοδυτική Γαλλία και την Ισπανία.
      Η CAMS επιβεβαιώνει αυτό που είχε ήδη ανακοινώσει τον Αύγουστο, δηλαδή ότι η Ισπανία και η Γαλλία κατέγραψαν από τον Ιούνιο ως τον Αύγουστο τις υψηλότερες εκπομπές άνθρακα που έχουν καταγραφεί στη διάρκεια της περιόδου των 20 ετών για τα οποία υπάρχουν συνολικά δεδομένα, η οποία αρχίζει το 2003.
      Στις 10 Δεκεμβρίου, οι δασικές πυρκαγιές και οι πυρκαγιές σε βλάστηση σε όλο τον κόσμο στη διάρκεια του 2022 είχαν προκαλέσει περίπου 1.455 μεγατόνους εκπομπών άνθρακα, αναφέρει η CAMS, επισημαίνοντας πως ο αριθμός αυτός μειώνεται εδώ και χρόνια «λόγω των αλλαγών στη χρήση της γης και της μείωσης των πυρκαγιών στις σαβάνες των τροπικών».
      Η νότια Αμερική και ιδιαίτερα η Βραζιλία επλήγησαν ιδιαίτερα. Η πολιτεία Αμαζόνας γνώρισε έτσι από τον Ιούλιο ως τον Οκτώβριο τις πιο υψηλές εκπομπές των 20 τελευταίων ετών που οφείλονται σε πυρκαγιά, δηλαδή λίγο περισσότερο από 22 μεγατόνους. Πρόκειται για 5 μεγατόνους περισσότερο από τις προηγούμενες εκπομπές ρεκόρ του 2021.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Το Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτιρίου, σε συνεργασία με τη Greenpeace και τον Δήμο Μοσχάτου-Ταύρου, πρόκειται να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων υλοποιώντας το δεύτερο πιλοτικό έργο ενεργειακής αναβάθμισης Passivistas, το project του Ταύρου, και καλεί τον κόσμο να το υποστηρίξει. Στη νέα πλατφόρμα crowdfunding μπορεί ο καθένας να κάνει δωρεά για την πραγματοποίηση του έργου, που ανοίγει νέους ορίζοντες στην οικιακή εξοικονόμηση ενέργειας, κερδίζοντας δωράκια και σημαντικά προνόμια.
      Οι 8 οικογένειες που διαμένουν στο παλιό προσφυγικό κτίριο που θα αναβαθμιστεί βιώνουν κάτι γνώριμο σε όλους μας: πολύ κρύους χειμώνες με υγρασία και ανυπόφορα ζεστά καλοκαίρια. Ταυτόχρονα, επιβαρύνονται από την ενεργειακή κρίση, σπαταλώντας μεγάλα ποσά για να κλιματίσουν την κατοικία τους χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το Tavros Project θα φέρει τις οικογένειες από το παρελθόν… στο παθητικό σπίτι, δηλαδή σε ένα κτίριο μηδενικών εκπομπών ρύπων που θα παράγει και τη δική του ενέργεια! Θα χρησιμοποιηθούν τεχνολογίες που έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με σκοπό να δοκιμαστούν και να εισαχθούν στα επιλέξιμα υλικά στη χώρα μας, ενώ ολόκληρη η πολυκατοικία θα αξιοποιηθεί ως κόμβος εκπαίδευσης, ενημέρωσης και υποστήριξης της καινοτομίας.
      Οι 8 οικογένειες που διαμένουν στο παλιό προσφυγικό κτίριο που θα αναβαθμιστεί βιώνουν κάτι γνώριμο σε όλους μας: πολύ κρύους χειμώνες με υγρασία και ανυπόφορα ζεστά καλοκαίρια. “Ξεκινάει η καμπάνια για το δεύτερο πιο σημαντικό project μας μετά από αυτό του Παπάγου. Την ώρα που έννοιες όπως η αειφορία ή η ορθολογική χρήση ενέργειας έχουν χάσει το πραγματικό τους νόημα, την ώρα που οι πολίτες απελπισμένοι ψάχνουν άδικα να βρουν φθηνούς και αποδοτικούς τρόπους θέρμανσης και ζουν σε συνθήκες απόλυτης ενεργειακής φτώχειας και άθλιας ποιότητας ζωής, εμείς θα αποδείξουμε ότι εύκολα και μεθοδικά μπορούμε όλοι να ζούμε σε καλύτερα σπίτια. Το αποδείξαμε μια φορά, θα το αποδείξουμε πάλι και τώρα και με ένα όπλο παραπάνω τη δεδομένη στιγμή: πολύ περισσότερη εμπειρία αλλά και ισχυρότερους συμμάχους.” αναφέρει ο επικεφαλής των Passivistas και πρόεδρος του ΕΙΠΑΚ, Στέφανος Παλλαντζάς.
      “Μια σωστή ενεργειακή μετάβαση ξεκινάει από τη μείωση των ενεργειακών μας αναγκών. Όταν αυτό συνδυάζεται με ένα σπιτικό στο οποίο ζεις άνετα, είναι σαν να λούζεται από φως ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε. Μακάρι η πολιτεία να παραδειγματιστεί βλέποντας απλούς ανθρώπους που αλληλοστηρίζονται και προχωράνε μόνοι τους και να δημιουργήσει τον χώρο για τη μετατροπή του κτιριακού αποθέματος σε παθητικές κατοικίες. Μέχρι τότε έχουμε μόνο ο ένας την άλλην.” σχολιάζει η Σάντυ Φαμελιάρη, Υπεύθυνη Προγραμμάτων για την Κλιματική Αλλαγή στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.
      “Οι πόλεις με ουδέτερο άνθρακα διακυβεύονται στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη. Αλλά για να φτάσουμε στις πόλεις πρέπει να ξεκινήσουμε από τα κτίρια, να πάμε σε οικοδομικά τετράγωνα, να πάμε στη γειτονιά αναβαθμίζοντας τα κτίρια σε παθητικά και μετά να προχωρήσουμε στις πόλεις. Αυτό είναι ένα στοίχημα, θέλει δουλειά αλλά είμαστε εδώ και θα το κάνουμε!” δηλώνει ο Δήμαρχος Μοσχάτου-Ταύρου Ανδρέας Ευθυμίου.
      Το καλύτερο σπίτι δεν είναι προνόμιο των λίγων, είναι δικαίωμα όλων και κάνει καλό και στον πλανήτη! Οι δωρεές θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση του έργου και οι ενδιαφερόμενοι θα απολαύσουν μια σειρά από δωράκια και προνόμια.
      Από μικρά αναμνηστικά μέχρι συμβουλές σύστασης ενεργειακών κοινοτήτων και επισκέψεις στο κτίριο με “ξεναγό” που θα εξηγεί γιατί αυτό είναι το σπίτι του μέλλοντος. Ωφελούμενη θα είναι συνολικά η κοινωνία, αφού Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτιρίου, Greenpeace και Δήμος Μοσχάτου-Ταύρου στοχεύουν να αξιοποιήσουν αυτό το παράδειγμα ως πρότυπο για τις αναγκαίες αναβαθμίσεις, προς μείωση του περιβαλλοντικού μας αποτυπώματος και βελτίωσης του βιοτικού μας επιπέδου.
      Βοήθησε κι εσύ τον Μάριο, την Κούλα, τον Κώστα και τους υπόλοιπους ενοίκους της Πειραιώς 211 να αποκτήσουν το σπίτι που τους αξίζει και που θα λειτουργήσει ως παράδειγμα για όλους μας! Το καλύτερο σπίτι δεν είναι προνόμιο των λίγων, είναι δικαίωμα όλων και κάνει καλό και στον πλανήτη!
       
    4. Περιβάλλον

      GTnews

      Λύση στο ζήτημα της διαχείρισης των καλαμιώνων στη Λίμνη Παμβώτιδα και το Δέλτα Έβρου δίνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε συνεργασία με τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, με την προμήθεια δύο αμφίβιων μηχανημάτων κοπής καλαμιών, τα οποία θα διαχειρίζονται οι αντίστοιχες Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Ηπείρου και Εθνικού Πάρκου Δέλτα Έβρου – Δαδιάς.
      Ο Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α. προκηρύσσει ανοικτό διεθνή διαγωνισμό για την προμήθεια των αμφίβιων μηχανημάτων, με καταληκτική ημερομηνία την 9η Ιανουαρίου 2023.
      Η απόδοση του αμφίβιου μηχανήματος μπορεί να φθάσει έως και τα 3 στρέμματα ημερησίως, ενώ για τη λειτουργία του απαιτείται εκπαιδευμένος χειριστής, ο οποίος θα είναι στέλεχος των Μονάδων.
      Η αγορά και χρήση αμφίβιου μηχανήματος με ειδικό εξοπλισμό για τη διαχείριση των καλαμιώνων έχει ως στόχο:
      την καλοκαιρινή κοπή για αύξηση ετερογένειας, μείωση της ζωτικότητάς του, τη δημιουργία επιπλέον υγρολιβαδικών εκτάσεων και την ενίσχυση του ρόλου απορρόφησης ρύπων τη χειμερινή κοπή για δημιουργία ελεύθερων από βλάστηση ρηχών υδάτινων εκτάσεων και περιορισμό της έκτασης του καλαμιώνα κατά την κρίσιμη για τα είδη περίοδο τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, καθώς μπορούν με τα κατάλληλα εξαρτήματα να κάνουν εκσκαφή, βυθοκόρηση στον υγρότοπο και απομάκρυνση ιζήματος. Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δήλωσε: «Στους καλαμιώνες ζουν πολλά μικρά θηλαστικά, πτηνά, ερπετά, αμφίβια και έντομα, τα οποία οφείλουμε να προστατέψουμε. Με τα αμφίβια μηχανήματα που προμηθευόμαστε βάζουμε τέλος στην αλόγιστη καύση των καλαμιών, που ενέχει και κίνδυνο πυρκαγιών. Οι καλαμιώνες αποτελούν σημαντικό οικοσύστημα μεγάλης βιοποικιλότητας, η προστασία της οποίας είναι προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης».
    5. Περιβάλλον

      GTnews

      Ένα από τα πλέον εντυπωσιακά «πειράματα», για το οποίο ξεχωρίζει η νέα Αγορά Μοδιάνο, είναι η προσπάθεια που γίνεται από την πρώτη κιόλας μέρα να είναι ένας χώρος «μηδενικών απορριμμάτων» (zero waste).
      Πρόκειται για έναν σχεδιασμό, στον οποίο πρωτοτυπεί η Αγορά Μοδιάνο και εφόσον πετύχει θα μπορέσει να αποτελέσει «πιλότο» για την εφαρμογή του ίδιου συστήματος διαχείρισης των αποβλήτων σε πολλές άλλες περιοχές της Θεσσαλονίκης, με έμφαση στην εστίαση, όπως στα Λαδάδικα και αλλού.
      Το σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων της νέας Αγοράς Μοδιάνο είναι εντυπωσιακό. Όπως το περιέγραψε ο εμπνευστής του και διευθυντής λειτουργίας της «Κεντρικής Αγοράς Μοδιάνο» Θανάσης Παππάς, σε κάθε περίπτωση τα παραγόμενα απορρίμματα θα είναι ελαχιστοποιημένα στο μίνιμουμ, ενώ η ανακύκλωση είναι οργανωμένη έτσι ώστε να είναι καθολική στο χώρο.
      Η οργανωτική δομή της αγοράς έχει προβλέψει ώστε να λειτουργεί δεματοποιητής και τέσσερα δωμάτια συγκέντρωσης όλων των απορριμμάτων. Με αυτή την υποδομή, αλλά και με ένα σύστημα διαχωρισμού και διαχείρισης το μεγάλο στοίχημα δεν είναι η επιτυχία της ανακύκλωσης (αυτή προοιωνίζεται δεδομένη), αλλά κυρίως ο περιορισμός αν όχι ο μηδενισμός των σύμμεικτων, δηλαδή κυρίως των οργανικών αποβλήτων.

      «Ουσιαστικά η πρόθεσή μας, ο στόχος μας, είναι να φτάσουμε στο σημείο να μην πετάμε τίποτα στον πράσινο κάδο», επισήμανε ο κ. Παππάς. Η διαδικασία απαιτεί τη συμμετοχή όλων των ιδιοκτητών καταστημάτων, όλων των εργαζόμενων, αλλά και των καταναλωτών – επισκεπτών της Κεντρικής Αγοράς Μοδιάνο.
      «Για το χαρτί (χαρτοσυσκευασίες κτλ.) έχουμε προβλέψει πακετάρισμα, συμπίεση και ανακύκλωση. Το ίδιο για το πλαστικό, ενώ για το μέταλλο έχουμε συμπίεση και ανακύκλωση και για το γυαλί δυο 'καμπάνες' που λειτουργούν στην Ερμού και τη Β. Ηρακλείου, όπου γίνεται η συλλογή και ακολούθως οδηγούνται για ανακύκλωση. Άρα τα τέσσερα βασικά ρεύματα της ανακύκλωσης για τους καταστηματάρχες και όσους δραστηριοποιούνται στο χώρο είναι δρομολογημένα. Από εκεί και πέρα έχουμε τοποθετήσει μικρούς κάδους ανακύκλωσης, επίσης με διαχωρισμό για να συλλέγουμε τη λοιπή ανακύκλωση από τους επισκέπτες της αγοράς», υπογράμμισε ο κ. Παππάς.
      Το στοίχημα κυρίως είναι τα οργανικά απόβλητα, που σε μια αγορά τροφίμων και εστίασης είναι λογικό να είναι αυξημένα σε ποσότητες.
      Όπως δήλωσε ο κ. Παππάς, «στον ακάλυπτο χώρο της Β. Ηρακλείου έχουμε ένα πρότυπο ψυγείο, όπου με ειδικές παλέτες παραλαμβάνουμε όλα τα οργανικά απόβλητα, καλά συσκευασμένα. Σχετικές οδηγίες έχουν δοθεί σε όλους όσοι παράγουν τέτοια απόβλητα, ειδικά τα κρεοπωλεία, τα ιχθυοπωλεία, τα μανάβικα κτλ. Τα συγκεκριμένα απόβλητα θα συσκευάζονται σε μαύρες σακούλες και θα τοποθετούνται στο ψυγείο. Όταν συγκεντρώνονται επαρκείς ποσότητες θα παραλαμβάνονται από ειδική εταιρία, με την οποία ήδη έχουμε συνάψει σύμβαση, η οποία θα τα παραλαμβάνει προς αξιοποίηση. Η αξιοποίηση έχει να κάνει με την παραγωγή βιοαερίου ή ζωοτροφών για παράδειγμα. Μάλιστα, φροντίσαμε ώστε σε συγκεκριμένα καταστήματα ήδη να υπάρχει και ο μπλε και ο καφέ κάδος, για τα ανακυκλώσιμα και τα οργανικά απόβλητα αντιστοίχως, προκειμένου το σύστημα να λειτουργήσει με μεγαλύτερη ευκολία, να συλλέγονται από τα καταστήματα τα ανακυκλώσιμα, να οδηγούνται στο υπόγειο, να διαχωρίζονται και να ανακυκλώνονται, ενώ τα οργανικά θα μπαίνουν στο ψυγείο. Το τελικό κλάσμα των σύμμεικτων που θα μείνει, ό,τι δηλαδή θα πρέπει να πάει στον καφέ κάδο και να οδηγηθεί στον ΧΥΤΑ, θέλουμε να είναι ελάχιστο έως μηδενικό».
      Σημαντική παράμετρος του συστήματος είναι το κόστος. Είτε αυτό αφορά στην ίδια την Αγορά, είτε στους καταστηματάρχες. Το ισοζύγιο, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, μπορεί να είναι επίσης μηδενικού κόστους ή σωστότερα η σχέση δαπάνης – οφέλους να είναι ίσα βάρκα ίσα πανιά...
      Η εταιρεία διαχείρισης της Κεντρικής Αγοράς Μοδιάνο, πέρα από το κόστος της συγκεκριμένης υποδομής για τα απόβλητα, έχει το διαρκές μισθολογικό κόστος όσων εργάζονται στο συγκεκριμένο σύστημα διαχείρισης αποβλήτων. Η αξιοποίηση των οργανικών αποβλήτων υπολογίζεται ότι μπορεί να καλύψει το μισθολογικό κόστος.
      «Τα ποσοτικά στοιχεία της όλης διαδικασίας θα τα δούμε στην πορεία με τη λειτουργία της αγοράς. Ωστόσο, εμείς έχουμε βάλει ως στόχο να μην πετάμε τίποτα ή ελάχιστες ποσότητες στον πράσινο κάδο. Η τεχνογνωσία για να στηθεί αυτό το σύστημα υπήρχε από τα χρόνια που ήμουν αντιδήμαρχος. Προέκυψε από όλους τους σχεδιασμούς που κάναμε ως Δήμος Θεσσαλονίκης για την αλυσίδα διαχείρισης των αποβλήτων. Ήρθε η ώρα να δείξουμε ότι αυτοί οι σχεδιασμοί μπορούν να γίνουν πράξη και να έχουμε ως αποτέλεσμα μια πιο καθαρή πόλη», σημείωσε ο κ. Παππάς.
    6. Περιβάλλον

      GTnews

      Τη δημιουργία ενός σύγχρονου Κέντρου Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης στον Υμηττό ανακοίνωσε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Αμυράς κατά την επίσκεψή του στο αισθητικό Δάσος της Καισαριανής, συνοδευόμενος από τον Δήμαρχο Καισαριανής Χρήστο Βοσκόπουλο και την Πρόεδρο του Ο.ΦΥ.ΠΕ.ΚΑ Μαρία Παπαδοπούλου.  Για την υλοποίηση του Κέντρου θα αξιοποιηθούν δύο υφιστάμενα πέτρινα κτίρια, τα οποία παραχωρήθηκαν από το Δασαρχείο Πεντέλης και τη Φιλοδασική Ένωση Αθηνών στο Δήμο Καισαριανής, με χρηματοδότηση από τον Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α, ύψους 123.000 ευρώ, με συνδιαχειριστές τον Οργανισμό και τον Δήμο Καισαριανή.
      Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης, θα αποτελέσει σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης περιβαλλοντικής συνείδησης κυρίως στη νέα γενιά, μέσα από επισκέψεις σχολείων και ενημέρωση μαθητών, αλλά και των πολιτών που απολαμβάνουν ένα περίπατο στο δάσος.
      Ο Ο.ΦΥ.ΠΕ.ΚΑ προέβη σε δημόσιο διαγωνισμό τον Σεπτέμβρη του 2022 για την επιλογή αναδόχου του έργου που περιλαμβάνει την μουσειολογική μελέτη και την εγκατάσταση των εκθεμάτων. Η επιλογή του αναδόχου έχει ολοκληρωθεί, ενώ εντός της εβδομάδας αναμένεται να υπογραφεί η σύμβαση του έργου.  Οι εργασίες αναμένεται να διαρκέσουν 10 μήνες και το έργο αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί έως τον Οκτώβρη του 2023.
      Το  Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης , εκτός από σημαντικά φυσικά και σύνθετα εκθέματα, θα χρησιμοποιεί δυναμικά και διαδραστικά μέσα με εφαρμογές νέων τεχνολογιών, καθώς και ηλεκτρονικό εξοπλισμό προβολών, στοχευμένων κυρίως στην πλούσια πανίδα και χλωρίδα του Υμηττού.
      Όπως δήλωσε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Αμυράς, “στις υπώρειες του Υμηττού ζει το 10% του ελληνικού πληθυσμού. Διαθέτει σπουδαία βιοποικιλότητα , έχει 50 σπήλαια και απέχει μόλις 8 χιλιόμετρα από την Ομόνοια.
      Με το αντιπυρικό πρόγραμμα “Antinero” προστατέψαμε τα πυκνά του δάση. Τώρα, ανοίγουμε τον Υμηττό στους νέους, κι όχι μόνο, ώστε  μάθουν το βουνό, να το περπατήσουν και να το αγαπήσουν”.
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Να απολαμβάνει κανείς τη σοκολάτα ή τον καφέ του στην Ευρώπη σίγουρος πως δεν συνέβαλε στην καταστροφή του δάσους σε κάποια άλλη γωνιά του πλανήτη: κείμενο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο αναμένεται να οριστικοποιηθεί απόψε, έχει σκοπό να απαγορευτούν οι εισαγωγές των κυριότερων προϊόντων που προκύπτουν από την αποψίλωση των δασών.
      Στην καρδιά των διαπραγματεύσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των κρατών μελών εξακολουθούν να υπάρχουν κρίσιμα ζητήματα προς διευθέτηση.
      Ποια προϊόντα αφορά
      Καθώς της αναλογεί το 16% της αποψίλωσης των δασών σε παγκόσμια κλίμακα λόγω των εισαγωγών της, η ΕΕ κατατάσσεται δεύτερη στον κατάλογο με τους μεγαλύτερους καταστροφείς των τροπικών δασών, πίσω από την Κίνα, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF).
      Για να μειωθεί ο αντίκτυπος αυτός, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε να απαγορευτούν οι εισαγωγές στην ΕΕ έξι προϊόντων (σόγια, βοδινό κρέας, φοινικέλαιο, ξυλεία, κακάο και καφές, καθώς και συναφή προϊόντα, όπως δερμάτινα είδη και έπιπλα) αν η παραγωγή τους γίνεται σε περιοχές που αποψιλώθηκαν μετά τον Δεκέμβριο του 2020.
      Τα κράτη συμφώνησαν σε αυτόν τον κατάλογο, όμως ευρωβουλευτές ζήτησαν να προστεθούν το καουτσούκ —η καλλιέργεια του οποίου απειλεί δάση της δυτικής Αφρικής—, το καλαμπόκι, το χοιρινό και το πρόβειο κρέας, τα πουλερικά, ο ξυλάνθρακας και το χαρτί από τον Δεκέμβριο του 2019, έναν χρόνο νωρίτερα.
      Την Τετάρτη, η Γαλλία ανέφερε ότι η συμφωνεί με την πρόταση να συμπεριληφθεί στον κατάλογο το καουτσούκ — όχι όμως το καλαμπόκι.
      Επέκταση στις σαβάνες
      Οι ευρωβουλευτές ζητούσαν να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής και σε άλλα απειλούμενα οικοσυστήματα με βλάστηση, ιδίως στη σαβάνα Σεχάντου/Σεράδο (Βραζιλία/Παραγουάη/Βολιβία), προέλευση το 2018 περίπου του ενός τετάρτου των ευρωπαϊκών εισαγωγών σόγιας.
      Ενώ τα κράτη εναντιώνονταν στην ενσωμάτωση "άλλων περιοχών με βλάστηση" στο κείμενο, το Παρίσι εντέλει τάχθηκε υπέρ, επικαλούμενο τις συνέπειες σε τοπία με αραιή κάλυψη αλλά και τις "ενδείξεις ανοίγματος" στην ιδέα κι άλλων χωρών (Βέλγιο, Δανία, Ισπανία, Γερμανία).
      Για "πολύ ισχυρό" μήνυμα έκανε λόγο με ικανοποίηση ο Πασκάλ Κανφέν (Renew, φιλελεύθεροι), ο πρόεδρος της επιτροπής περιβάλλοντος του ΕΚ.
      "Θα είναι πιο απλό να εφαρμοστεί το κείμενο που συμπεριλαμβάνει το σύνολο των δασικών περιοχών μάλλον παρά να γίνεται διάκριση ανάμεσα σε δέντρο δάσους και δέντρο ή θάμνο άλλης περιοχής" κάτι που εγείρει "κίνδυνο αμφισβητήσεων", εξήγησε ο Πιερ Κανέ της WWF.
      Σε αντίθετη περίπτωση, "η παραγωγή απλά θα μεταφέρεται σε άλλα οικοσυστήματα" και το κείμενο "δεν θα καταφέρει τίποτε περισσότερο από το να προστατεύει ένα οικοσύστημα σε βάρος άλλων", σημείωσε με ανησυχία η ΜΚΟ, σύμφωνα με την οποία στη σαβάνα Σεχάντου μπορεί να έχει αποψιλωθεί μέχρι το 2027 έκταση ίση με ολόκληρη την επικράτεια της Τσεχίας.
      Ορισμός της "αποψίλωσης του δάσους"
      Ο ορισμός της "αποψίλωσης του δάσους", κλειδί στις διαπραγματεύσεις, παρακολουθείται στενά από ευρωπαϊκές χώρες που έχουν κι αυτές μεγάλους τομείς εκμετάλλευσης δασικών εκτάσεων.
      Τα κράτη υιοθέτησαν "αδύναμο ορισμό, χωρίς να λάβουν υπόψη τους τα ‘πρωτογενή δάση’ και μόνο σε περιπτώσεις αμετάκλητων ζημιών που έχουν πιστοποιηθεί", ενώ οι ευρωβουλευτές ζητούσαν "ισχυρό ορισμό που θα προστατεύει όλα τα φυσικά δάση από καταστροφικές πρακτικές, συμπεριλαμβανομένων των ζημιών για τη βιοποικιλότητα", συνόψισε η Greenpeace.
      Επαλήθευση και ανθρώπινα δικαιώματα
      Οι εισαγωγικές εταιρείες θα είναι υπεύθυνες για τις αλυσίδες εφοδιασμού τους, θα καλούνται να πιστοποιούν την ανιχνευσιμότητα με τη βοήθεια δεδομένων γεωεντοπισμού των καλλιεργειών και δορυφορικών φωτογραφιών.
      Οι παραβάτες θα εκτίθενται σε πρόστιμα ανάλογα με τις ζημιές στο περιβάλλον. Το επίπεδο των απαιτήσεων θα κυμαίνεται ανάλογα με τον κίνδυνο αποψίλωσης των δασών στον τόπο παραγωγής.
      Ο διαπραγματευτής του ΕΚ Κριστόφ Χάνσεν (ΕΛΚ, δεξιά) θέλει "οικονομική και τεχνική υποστήριξη" για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις μικρές εκμεταλλεύσεις, όμως σύμφωνα με πηγή που είναι ενήμερη σχετικά, το ζήτημα τελούσε ακόμη υπό συζήτηση την Πέμπτη.
      Οι ευρωβουλευτές επιθυμούν επίσης όρος για τις εισαγωγές να είναι η τήρηση των "παραδοσιακών γαιοκτητικών δικαιωμάτων" των τοπικών κοινοτήτων, των πρώτων θυμάτων της καταστροφής του δάσους, αλλά σε αυτόν τον ορισμό εναντιώνεται ιδίως η Σουηδία.
      "Γίνεται τεράστιος διάλογος για τον όρο της συγκατάθεσης εκ των προτέρων έπειτα από ενημέρωση" και ασκείται πίεση ώστε το κείμενο αυτό να συνοδεύεται με τη σύναψη "αληθινών εταιρικών σχέσεων με τις χώρες παραγωγής που πλήττονται περισσότερο", σύμφωνα με τη Νικόλ Πόλστερερ της ΜΚΟ Fern.
      Ο χρηματοπιστωτικός τομέας
      Οι ευρωβουλευτές θα ήθελαν ακόμη να επιβληθούν στους χρηματοπιστωτικούς φορείς "επιπρόσθετες απαιτήσεις" προκειμένου τα δάνεια και οι επενδύσεις τους να μην οδηγούν στην αποψίλωση των δασών, αν και ο Κριστόφ Χάνσεν παραδε΄χεται πως οι επαληθεύσεις θα ήταν δύσκολες.
      Σύμφωνα με τη ΜΚΟ Global Witness, οι τράπεζες με έδρα χώρες μέλη της ΕΕ χορήγησαν από το 2016 ως το 2020 χρηματοδοτήσεις σχεδόν 35 δισεκατομμυρίων ευρώ σε ομίλους που συγκαταλέγονται στους κυριότερους υπεύθυνους για την αποψίλωση των δασών, κυρίως στον αγροδιατροφικό κλάδο.
      Σε ό,τι αφορά τον χρηματοπιστωτικό τομέα "η θέση του δεν ΕΚ υποστηρίζεται καθόλου από ορισμένα κράτη", στηλίτευσε ο κ. Κανφέν.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι εκπομπές ρύπων των υβριδικών αυτοκινήτων που δεν φορτίζονται είναι αρκετά κοντά σε αυτές των συμβατικών.
      Tα ηλεκτρικά αυτοκίνητα στην Ευρώπη εκπέμπουν, κατά μέσο όρο, τουλάχιστον τρεις φορές λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα από τα αντίστοιχα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα. Όσο η τεχνολογία βελτιώνεται στο κομμάτι της μπαταρίας και στις καταναλώσεις ενέργειας, τόσο οι τελικές τιμές εκπομπών ρύπων θα βελτιώνονται προς όφελος του περιβάλλοντος και της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων στις πόλεις.
      Στο χειρότερο σενάριο, ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο με μπαταρία που παράγεται στην Κίνα και κινείται σε μια χώρα της Ευρώπης εξακολουθεί να εκπέμπει 37% λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα από ένα αυτοκίνητο που κινείται με βενζίνη, ενώ στην καλύτερη περίπτωση, ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο με μπαταρία που παράγεται για παράδειγμα στη Σουηδία και κινείται στην ίδια χώρα μπορεί να εκπέμπει 83% λιγότερο από ένα άλλο αντίστοιχο αυτοκίνητο που κινείται στο ίδιο κράτος με βενζίνη.
      Αυτό που θέλουν να πετύχουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες, κυρίως μέσα από την αύξηση της αυτονομίας των μπαταριών, θα έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση των εκπομπών ρύπων διοξειδίου του άνθρακα. Μάλιστα όταν θα φθάσει η ηλεκτρική ενέργεια να προέρχεται στο μεγαλύτερο ποσοστό από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τότε το συνολικό αποτύπωμα ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου θα μειωθεί ακόμη περισσότερο.
      Από την άλλη, παρά τα “πράσινα” διαπιστευτήριά τους, οι εκπομπές ρύπων των υβριδικών αυτοκινήτων (αυτών που δεν φορτίζονται) είναι αρκετά κοντά στα ρυπογόνα συμβατικά βενζινοκίνητα αυτοκίνητα, ενώ τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα στα αυτοκίνητα που διαθέτουν μικρή μπαταρία και μπορούν να φορτιστούν ώστε να έχουν μικρή αυτονομία. Το σημαντικότερο πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι οι οδηγοί αμελούν σε μεγάλο βαθμό να φορτίσουν τα αυτοκίνητά τους, με αποτέλεσμα να κινούνται ως συμβατικά, έχοντας το επιπλέον βάρος των μπαταριών. Σε περίπτωση όμως που υπάρξει φόρτιση, επειδή αυτά τα οχήματα έχουν αυτονομία κοντά στα 50 χιλιόμετρα, τότε η ηλεκτρική ενέργεια καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τις καθημερινές ανάγκες μετακίνησης εντός πόλης.
      Τα επόμενα χρόνια ένα υβριδικό ηλεκτρικό όχημα με μικρή μπαταρία θα μπορεί να τροφοδοτείται παράλληλα και από ένα μείγμα καθαρών καυσίμων (σύμφωνα με τις προβλέψεις της βιομηχανίας καυσίμων), γεγονός που θα μείωνε περαιτέρω τις εκπομπές κατά 5% σε σύγκριση με την κίνηση ενός βενζινοκίνητου οχήματος. Αν τώρα υπάρξει περαιτέρω βελτίωση των καυσίμων, τότε το συνολικό αποτύπωμα μπορεί να είναι μέχρι και 82% λιγότερο από αυτό που αφήνει σήμερα ένα αυτοκίνητο. Όμως ακόμη και όταν αυτό συμβεί, το ηλεκτρικό όχημα θα εξακολουθεί να είναι κατά 27% πιο καθαρό.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Περισσότερους από 650 νεκρούς έχει θρηνήσει η χώρα μας τα τελευταία 100 χρόνια από πλημμύρες, σύμφωνα με τα στοιχεία του δρ Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μιχάλη Διακάκη. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αν δεν προχωρήσουμε άμεσα σε δραστικές παρεμβάσεις, κινδυνεύουμε να θρηνήσουμε ακόμη περισσότερους και να έχουμε ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές.
      Η κλιματική αλλαγή, ο τρόπος που οι βροχοπτώσεις γίνονται πιο ραγδαίες, η αποκοπή των ρεμάτων, οι πυρκαγιές και η έντονη αστικοποίηση αποτελούν τους επιβαρυντικούς παράγοντες που τελικά επιταχύνουν και κάνουν πιο έντονα τα πλημμυρικά φαινόμενα και κατά συνέπεια τις καταστροφές που αυτά επιφέρουν σε δεκάδες περιοχές της χώρας, σημειώνουν σε ρεπορτάζ τους «Τα Νέα»,.
      Σε αυτό το φόντο, η προειδοποίηση για τα σημεία εκείνα που υποδηλώνουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης πλημμυρών το προσεχές διάστημα αποκτά βαρύνουσα σημασία και δεν πρέπει να αγνοηθεί.
      Σύμφωνα με τον καθηγητή Δυναμικής Τεκτονικής, Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευθύμιο Λέκκα οι «κόκκινες» περιοχές μπορούν να κατανεμηθούν σε κατηγορίες επικινδυνότητας ανάλογα με το σημείο και τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά που τις περιβάλλουν.
      Έτσι στις λεγόμενες ζώνες δυνητικά υψηλού κινδύνου εντάσσονται οι περιοχές που βρίσκονται κοντά σε χειμάρρους, ποτάμια και ταυτόχρονα βιώνουν μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Αυτά τα τμήματα βρίσκονται παντού στον ελλαδικό χώρο και πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η πλημμύρα στην περιοχή της Αγίας Πελαγίας στην Κρήτη με τραγικό απολογισμό δύο νεκρούς.
      Οι «κόκκινες» περιοχές

      Έβρος Χαλκιδική Θεσσαλονίκη Καρδίτσα Κεφαλλονιά Πάτρα Μάνδρα Κινέτα Άργος Ηράκλειο Όπως ανέφερε ο κ. Λέκκας, σύμφωνα με την εφημερίδα «Τα Νέα», στην πρώτη κατηγορία θα μπορούσαμε να εντάξουμε την Κινέτα, τη Μάνδρα, την Κεφαλονιά, τη Χαλκιδική και τη Βόρεια Πελοπόννησο.
      Στη δεύτερη κατηγορία εντάσσονται οι περιοχές που βρίσκονται πιο μέσα στον ηπειρωτικό χώρο, όπως η Καρδίτσα και στην τρίτη κατηγορία οι περιοχές που πλήττονται από ποτάμιες πλημμύρες (Έβρος, Αξιός, Νέστος κλπ).
      Από την πλευρά του ο δρ Διακάκης ανέφερε πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος αφορά στις αστικές και παραθαλάσσιες περιοχές και πιο συγκεκριμένα την Αττική, τη Θεσσαλονίκη, το Άργος, την Πάτρα και το Ηράκλειο της Κρήτης. «Πρόκειται για περιοχές με μεγαλύτερη τρωτότητα, όπως η Αγία Πελαγία», ανέφερε.
      Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι λεγόμενες «κόκκινες» περιοχές μοιράζονται κάποια κοινά χαρακτηριστικά, όπως είναι η ανθρώπινη επιβάρυνση, ειδικά για την Αττική και τις παράκτιες, τουριστικά ανεπτυγμένες πόλεις, η γειτνίαση με ποτάμια ή χειμάρρους, όπου η λεκάνη απορροής είναι πολλές φορές «μπλοκαρισμένη» και υπάρχει έντονη και πυκνή δόμηση κατά μήκος των εκβολών, τα αυξημένα ύψη βροχής και οι καμένες εκτάσεις πέριξ των κατοικημένων σημείων.
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο χάρτης υδροπεριόδου (hydroperiod) του υδατικού συστήματος του ποταμού Στρυμόνα (ανάντη) και της Λίμνης Κερκίνης έχει υπολογιστεί και παρουσιάζεται πλέον σε διαδικτυακή εφαρμογή οπτικοποίησης περιβαλλοντικών παραμέτρων, ως ένα από τα παραδοτέα του έργου E-SHAPE που έχει λάβει χρηματοδότηση από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Horizon 2020. Ειδικότερα, ο χάρτης υδροπεριόδου, κατ’ έτος για την περίοδο 2015-2021, παρουσιάζεται στην εφαρμογή https://ecosense.biosense.rs.
      Η πληροφορία που περιλαμβάνεται στην εφαρμογή είναι ιδιαίτερα σημαντική και θα συμβάλει τόσο σε διαχειριστικά θέματα του ταμιευτήρα (π.χ. βέλτιστη διαχείριση του φράγματος), όσο και σε περιβαλλοντικά.  Η υδροπερίοδος αποτελεί μια περιβαλλοντική παράμετρο, η οποία επηρεάζει ευθέως τη βιολογική δραστηριότητα σε έναν υγρότοπο. Η γνώση της υδροπεριόδου στη λίμνη Κερκίνη και στο εσωτερικό της δέλτα με το παραποτάμιο δάσος, βοηθά στην κατανόηση της φυσιολογίας και λειτουργίας του δάσους, αφού προσφέρει τη χρονική διάρκεια (αριθμός ημερών) και χωρική αποτύπωση της πληροφορίας των περιοχών που πλημμυρίζουν.
      Χρήση Διαχρονικών Τηλεπισκοπικών Δεδομένων Του Προγράμματος COPERNICUS Και NASA/USGS Για Την Εξαγωγή Της Υδροπεριόδου Της Λίμνης Κερκίνης Και Παρουσίαση Της Σε Ειδική Διαδικτυακή Εφαρμογή. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η σύνδεση της υδροπεριόδου με τη βιολογική δραστηριότητα της ορνιθοπανίδας που χρησιμοποιεί το δάσος για τροφοληψία, αναπαραγωγή ή ξεκούραση, όταν συνδυαστεί με παρατηρήσεις πουλιών (ή των θέσεων τους από δορυφορικούς πομπούς). Επιπλέον, η διαδικτυακή εφαρμογή μπορεί να συμβάλει και σε διαχειριστικές δράσεις που λαμβάνουν χώρα στο παραποτάμιο δάσος υποδεικνύοντας  π.χ. κατάλληλες περιοχές για φυτεύσεις ειδών δένδρων ή περιφράξεων, βάσει του χρόνου κατάκλισης με νερό της κάθε περιοχής.
      Το προϊόν της υδροπεριόδου για την περιοχή της Κερκίνης, προέκυψε ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του πρώην Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης με το Ινστιτούτο Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (εταίρος του προγράμματος). Η εφαρμογή στην Κερκίνη αφορά, μεταξύ άλλων, τη χρήση διαχρονικών δορυφoρικών εικόνων Sentinel-1 και 2 του προγράμματος Copernicus, καθώς και εικόνων του δορυφόρου Landsat-8 (NASA/USGS), σε συνδυασμό με δεδομένα in-situ του προγράμματος παρακολούθησης του πρώην Φορέα (φυσικοχημικές παράμετροι του νερού, βαθυμετρία λίμνης) για το διαχρονικό έλεγχο των πλημμυρισμένων εκτάσεων λόγω μεταβολής της στάθμης της λίμνης Κερκίνης και την εξαγωγή σε επίπεδο ψηφίδας χωρικής ανάλυσης 10μ., της πληροφορίας αυτής (αριθμός ημερών κατάκλισης του εδάφους με νερό).
      Στο παραπάνω site παρουσιάζονται επιπλέον παράμετροι όπως Κάλυψη χιονιού (Snowcover), Φαινολογία (Phenology), καθώς και ποιοτικές παράμετροι των εδαφών για τις περιοχές ενδιαφέροντος του προγράμματος.
      Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη εφαρμογή για την Κερκίνη παρουσιάστηκε και στο site της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (European Space Agency), ως success story τον Δεκέμβριο του 2021.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι παγετώνες σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Η τήξη τους έχει καταστροφικές επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες και τη βιοποικιλότητα. Σύμφωνα με νέα έκθεση της UNESCO, το ένα τρίτο όλων των παγετώνων στις τοποθεσίες Παγκόσμιας Κληρονομιάς θα εξαφανιστεί μέχρι το 2050 λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας. 
      Συνολικά 50 τοποθεσίες Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO περιλαμβάνουν παγετώνες. Στις 50 τοποθεσίες έχουν εντοπιστεί συνολικά 18.600 παγετώνες, οι οποίοι καλύπτουν περίπου 66.000 km2 και αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 10% της συνολικής έκτασης της Γης που καλύπτεται από παγετώνες. Περιλαμβάνουν τον υψηλότερο (δίπλα στο Έβερεστ), τον μεγαλύτερο (στην Αλάσκα) και τους τελευταίους εναπομείναντες παγετώνες στην Αφρική, μεταξύ άλλων, δίνοντας μια αντιπροσωπευτική επισκόπηση της γενικής κατάστασης των παγετώνων στον κόσμο.
       
      Παγκόσμιος χάρτης τοποθεσιών παγκόσμιας κληρονομιάς σε περιοχές παγετώνων. Οι ζώνες με μοβ αντιστοιχούν σε παγετώνες
        Η νέα έκθεση της UNESCO “World heritage glaciers: sentinels of climate change“, σε συνεργασία με τη Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης- IUCN, δείχνει ότι αυτοί οι παγετώνες υποχωρούν με επιταχυνόμενο ρυθμό από το 2000 λόγω των εκπομπών CO2. Αυτήν τη στιγμή χάνουν 58 δισεκατομμύρια τόνους πάγου κάθε χρόνο –που ισοδυναμεί με τη συνολική ετήσια χρήση νερού της Γαλλίας και της Ισπανίας μαζί– και ευθύνονται για σχεδόν το 5% της παρατηρούμενης ανόδου της παγκόσμιας  στάθμης της θάλασσας.
      Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι παγετώνες στο ένα τρίτο των 50 τοποθεσιών Παγκόσμιας Κληρονομιάς είναι καταδικασμένοι να εξαφανιστούν έως το 2050, ανεξάρτητα από τις προσπάθειες περιορισμού των αυξήσεων της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Ωστόσο, είναι ακόμα δυνατό να σωθούν οι παγετώνες στα υπόλοιπα δύο τρίτα των περιοχών, εάν η άνοδος της θερμοκρασίας δεν υπερβαίνει τον 1,5°C σε σύγκριση με την προβιομηχανική περίοδο.
      Εκτός από τις δραστικά μειωμένες εκπομπές άνθρακα, η UNESCO υποστηρίζει τη δημιουργία ενός διεθνούς ταμείου για την παρακολούθηση και τη διατήρηση των παγετώνων.
      Η μισή ανθρωπότητα εξαρτάται άμεσα ή έμμεσα από τους παγετώνες ως πηγή νερού για οικιακή χρήση, γεωργία και ενέργεια. Οι παγετώνες είναι επίσης πυλώνες βιοποικιλότητας, τροφοδοτώντας πολλά οικοσυστήματα.
       
      Η δορυφορική εικόνα που ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-2 στις 20 Μαρτίου 2022, δείχνει τους παγετώνες του Εθνικού Πάρκου Los Alerces στην Αργεντινή. Η έκθεση δείχνει ότι οι παγετώνες της περιοχής έχουν χάσει το 45,6% της μάζας τους από το 2000. Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση, αποστολή Copernicus Sentinel-2
        Παραδείγματα παγετώνων υπό εξαφάνιση ανά περιοχή
      Αφρική:
      Σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα, οι παγετώνες σε όλες οι τοποθεσίες Παγκόσμιας Κληρονομιάς στην Αφρική είναι πολύ πιθανό να έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2050, συμπεριλαμβανομένων του Εθνικού Πάρκου Κιλιμάντζαρο και του Όρους Κένυα Ασία:
      Παγετώνες σε τρεις παράλληλους ποταμούς των προστατευόμενων περιοχών Γιουνάν (Κίνα) – παρουσιάζουν την υψηλότερη απώλεια μάζας σε σχέση με το 2000 (57,2%) και επίσης την ταχύτερη τήξη παγετώνων Οι παγετώνες στο Δυτικό Τιεν-Σαν (Καζακστάν, Κιργιστάν, Ουζμπεκιστάν) έχουν συρρικνωθεί κατά 27% από το 2000 Ευρώπη:
      Οι παγετώνες στα Πυρηναία Mont Perdu (Γαλλία, Ισπανία) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν μέχρι το 2050 Οι παγετώνες στους Δολομίτες (Ιταλία) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν μέχρι το 2050 Λατινική Αμερική:
      Παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Los Alerces (Αργεντινή) – δεύτερη υψηλότερη απώλεια μάζας σε σχέση με το 2000 (45,6%) Οι παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Huascaran (Περού) έχουν συρρικνωθεί κατά 15% από το 2000 Βόρεια Αμερική:
      Παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Yellowstone (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν έως το 2050 Παγετώνες στο Εθνικό Πάρκο Yosemite (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) – πολύ πιθανό να εξαφανιστούν έως το 2050 Οι παγετώνες στο Waterton Glacier International Peace Park (Καναδάς, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) έχουν χάσει το 26,5% του όγκου τους σε 20 χρόνια Ωκεανία:
      Οι παγετώνες στο Te Wahipounamu – Νοτιοδυτική Νέα Ζηλανδία (Νέα Ζηλανδία) έχουν χάσει σχεδόν το 20% του όγκου τους από το 2000 Πηγή: Climatebook.gr, UNESCO
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένας αόρατος κίνδυνος, για την ακρίβεια ένα... δηλητήριο, βρίσκεται στο ποτήρι και στο πιάτο - κυρίως - όσων ζουν σε αγροτικές περιοχές επηρεάζοντας την υγεία τους αλλά και το περιβάλλον. Ο αόρατος κίνδυνος έχει όνομα: ονομάζεται νιτρορρύπανση και προέρχεται από την υπερβολική χρήση λιπασμάτων με μεγάλη περιεκτικότητα σε νιτρικά ιόντα. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα επιβάρυνσης των υδάτων που έχει κάνει την εμφάνισή του ήδη από τη δεκαετία του '80 σε όλη την Ευρώπη - και στην Ελλάδα.
      Κατά διαστήματα παίρνονται μέτρα (υπάρχει άλλωστε και Κοινοτική Οδηγία ήδη από το 1991), αλλά ακόμη και σήμερα υπάρχουν περιοχές από τον Εβρο έως την Κρήτη, οι οποίες αντιστοιχούν - σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των αγροτικών εκτάσεων -, όπου η ποιότητα των υδάτων κρίνεται προβληματική ως προς τις χρήσεις τους (πόση, άρδευση, βιομηχανική χρήση, αστική χρήση). Πρόκειται για τις λεγόμενες «ευπρόσβλητες» ζώνες από νιτρική ρύπανση (σ.σ.: θεσπίστηκαν από τον Μάιο του 2019).
      Τα όρια και οι υπερβάσεις
      Στα υπόγεια ύδατα η νιτρορύπανση εμφανίζεται κυρίως με τη μορφή αθροιστικής συσσώρευσης νιτρικών, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνουν σε επίπεδα που είναι απαγορευτικά για τη χρήση του νερού για σκοπούς ύδρευσης. Ως οριακή τιμή έχει καθορισθεί από την ελληνική και τη διεθνή νομοθεσία η συγκέντρωση των 50 mg/l, ωστόσο ακόμα και σε μικρότερες συγκεντρώσεις (μεγαλύτερες από 25 mg/l) δημιουργείται προβληματισμός για μακροχρόνια χρήση του νερού για πόση.
      Ενδεικτική είναι η περίπτωση στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης όπου τα όρια χτύπησαν... κόκκινο. Για παράδειγμα, στη Λητή Συγκρότημα Καμάρη (13/9/2022) έφτασαν τα 113 mg/l, στο Μελισσοχώρι / Ξερή βρύση Μελισσοχωρίου (13/9/2022) άγγιξαν τα 74,3 mg /l. Υψηλές συγκεντρώσεις καταγράφονται και στην Ορεστιάδα, στον Εβρο, καθώς μέτρηση στα Ρίζια (Εκκλησία στις 26 Σεπτεμβρίου) έδειξε 42,2 mg/l. Επίσης, 42 mg/l ήταν οι συγκεντρώσεις νιτρικών αλάτων και στον Αγιο Μάμα Μυλοποτάμου Ρεθύμνης (16/4/2022) και στην Κομοτηνή στη ΔΕ Νέου Σιδηροχωρίου Παγούρια (23/2/2022), 40,3 mg.
      Η ευρω-καταδίκη της Ελλάδας
      Σύμφωνα με ειδικούς, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς για την απορρύπανση των υδάτων και του εδάφους από τη νιτρορρύπανση. Και η αλήθεια είναι πως η διασφάλιση της πλήρους συμμόρφωσης με την Οδηγία (91/676/ΕΟΚ) αποτελεί δυστυχώς ακόμη ζητούμενο για πολλά κράτη-μέλη (Βέλγιο, Τσεχία, Γερμανία κ.ά.).
      Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η χώρα μας έχει ήδη καταδικαστεί, με επιβολή προστίμου 3,5 εκατομμυρίων ευρώ από το Ευρωδικαστήριο στις αρχές του 2020 διότι καθυστέρησε να εφαρμόσει την κοινοτική Οδηγία για τη νιτρορρύπανση γεωργικής προέλευσης. Πρωτοδίκως είχε καταδικαστεί το 2015 διότι δεν είχε χαρακτηρίσει ως «ευπρόσβλητες» ζώνες, μεταξύ των οποίων οι πεδιάδες Θεσσαλίας και Εβρου, στις οποίες είχαν καταγραφεί συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων στα ύδατα μεγαλύτερες από 50 mg/l και φαινόμενα ευτροφισμού.
      Ο περιορισμός της νιτρορρύπανσης αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΕ καθώς εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας έχει αυξηθεί η χρήση λιπασμάτων τα οποία περιέχουν άζωτο (Ν) και φώσφορο (Ρ), τα οποία οδηγούν σε ρύπανση των υδάτων, του αέρα και του εδάφους επηρεάζοντας την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.
      Μέτρα έχουν παρθεί, ωστόσο πλήρη εικόνα του προβλήματος δεν έχουμε, λέει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Βιολογικής Γεωργίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Δημήτρης Μπιλάλης.
      Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή, όπως εξηγεί, δεν έχουμε επικαιροποιημένη εθνική έκθεση ποιότητας υδάτων. Είναι ένα πρόβλημα που αφορά όλη την Ευρώπη, γι' αυτό και η νέα ΚΑΠ ('21-'27) που ξεκινάει από την 1η Ιανουαρίου 2023 προβλέπει μείωση των λιπασμάτων πάνω από 30% σε σχέση με την προηγούμενη ΚΑΠ (αφορά την περίοδο '14-'21).
      Προβλήματα υγείας από τη νιτρορρύπανση
      Η νιτρορρύπανση επηρεάζει πρωτίστως τα επιφανειακά και μετά τα υπόγεια ύδατα. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: τι προβλήματα προκαλεί στον ανθρώπινο οργανισμό; «Αυτά που ξέρουμε είναι όσα περιγράφονται στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα νιτρικά ιόντα που δημοσιεύτηκε το 2018» λέει ο Δημήτρης Μπιλάλης.
      Και συμπληρώνει: «Στον ανθρώπινο οργανισμό προκαλούνται αιματολογικά προβλήματα, ειδικά στα παιδιά ή στα νεογνά (ειδικά στα βρέφη μπορεί να προκληθεί ακόμη και θάνατος). Ειδικότερα, μπορεί να προκαλέσει μεθαιμοσφαιριναιμία που εμποδίζει την κανονική μεταφορά οξυγόνου από το αίμα στους ιστούς με συνέπεια να προκαλείται κυάνωση και σε υψηλότερες συγκεντρώσεις ασφυξία που μπορεί να αποδειχθεί θανάσιμη για τα βρέφη».
      Οπως επισημαίνουν από το υπουργείο Περιβάλλοντος, οι κύριες πηγές νιτρορύπανσης προέρχονται κατά κύριο λόγο από ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Οι αγροτικές δραστηριότητες, γεωργικές και κτηνοτροφικές, αποτελούν τις σημαντικότερες αιτίες της νιτρορρύπανσης. Υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών ενώσεων παρατηρούνται σε περιοχές με αυξημένη γεωργική δραστηριότητα, όπου γίνεται εντατική χρήση αζωτούχων λιπασμάτων καθώς και σε περιοχές με μεγάλη συγκέντρωση ζωικών αποβλήτων.
      Πηγή: Εφημερίδα «Τα Νέα»
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Η κλιματική αλλαγή έχει κοστίσει μέχρι στιγμής στην παγκόσμια οικονομία τρισεκατομμύρια δολάρια, αλλά οι χώρες χαμηλού εισοδήματος στις τροπικές περιοχές έχουν υποστεί το κύριο βάρος αυτών των απωλειών, διαπιστώνει μια μελέτη που ανέλυσε τις οικονομικές συνέπειες του καύσωνα παγκοσμίως σε μια περίοδο 20 ετών.
      Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στις 28 Οκτωβρίου στο περιοδικό Science Advances, εκτιμά ότι η παγκόσμια οικονομία έχασε μεταξύ 5 τρισεκατομμυρίων και 29 τρισεκατομμυρίων δολαρίων από το 1992 έως το 2013, ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη που προκλήθηκε από τον άνθρωπο. Ωστόσο, το αποτέλεσμα ήταν χειρότερο στις τροπικές χώρες με χαμηλό εισόδημα, οδηγώντας σε μείωση του εθνικού τους εισοδήματος κατά 6,7% κατά μέσο όρο, ενώ οι χώρες υψηλού εισοδήματος παρουσίασαν μέση μείωση μόνο κατά 1,5%.
      Η μελέτη υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη για εισαγωγή πολιτικών για το κλίμα που αντιμετωπίζουν την περιβαλλοντική αδικία. Τα ευρήματά του «θα υποστηρίξουν τις συζητήσεις για τις απώλειες και τις ζημιές που θα αποτελέσουν βασικό θέμα στη Σύνοδο Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών (COP27)», λέει ο Kai Kornhuber, επιστήμονας του κλίματος στο Πανεπιστήμιο Columbia στη Νέα Υόρκη.
      Κλιματική ανισότητα
      Οι άνισες συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι «κάτι για το οποίο έχει συζητηθεί αρκετά ποιοτικά στο παρελθόν», λέει η Vikki Thompson, κλιματολόγος στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά αυτή η ανάλυση «κατάφερε να το ποσοτικοποιήσει πραγματικά». Περιλαμβάνει επίσης μέρη του κόσμου που συχνά αποκλείονται από μελέτες για τους καύσωνες λόγω έλλειψης δεδομένων, λέει.
      Για να εκτιμήσουν την ακραία ζέστη που προκλήθηκε από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, οι ερευνητές συνδύασαν δεδομένα για τις μέσες ετήσιες θερμοκρασίες των χωρών και τις πέντε θερμότερες ημέρες κάθε έτους από το 1992 έως το 2013 με υπολογιστικά κλιματικά μοντέλα. «Οι μέρες που είναι πολύ, πολύ ζεστές είναι ένας από τους πιο απτές τρόπους με τους οποίους νιώθουμε την κλιματική αλλαγή», λέει ο Christopher Callahan, ερευνητής κλιματικής μοντελοποίησης στο Dartmouth College στο Ανόβερο του Νιού Χάμσαϊρ. «Γνωρίζουμε ότι καταστρέφουν τις καλλιέργειες, μειώνουν την παραγωγικότητα της εργασίας, προκαλούν περισσότερους τραυματισμούς στο χώρο εργασίας». Ο Κάλαχαν και οι συνεργάτες του εξέτασαν τους δεσμούς μεταξύ των κυμάτων καύσωνα και των οικονομικών τάσεων, σε παγκόσμια και εθνική κλίμακα.
      Τα μοντέλα τους διαπίστωσαν ότι οι περιοχές χαμηλού εισοδήματος που τείνουν να έχουν θερμό κλίμα υποφέρουν περισσότερο από αυξημένες θερμοκρασίες, παρά το γεγονός ότι οι εκπομπές τους είναι συχνά πολύ χαμηλότερες από αυτές των πλουσιότερων περιοχών. Χώρες όπως η Βραζιλία, η Βενεζουέλα και το Μάλι ήταν από τις χειρότερες πληγείσες, με το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) να μειώνεται κατά περίπου 5% ετησίως σε σύγκριση με αυτό που θα ήταν χωρίς καύσωνες που προκαλούνται από τον άνθρωπο. Αντίθετα, η μείωση του ΑΕΠ σε χώρες όπως ο Καναδάς και η Φινλανδία είναι μόνο περίπου 1%.
      Στοχευμένες επενδύσεις
      Τα ευρήματα θα μπορούσαν να πληροφορήσουν τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζονται οι στρατηγικές που βοηθούν τις χώρες να προσαρμοστούν στην ακραία ζέστη ή τις έντονες βροχοπτώσεις. «Το γεγονός ότι μπορέσαμε να προσδιορίσουμε με ακρίβεια αυτό το αποτέλεσμα των πέντε πιο ζεστών ημερών του έτους σε ολόκληρο το έτος, ως οικονομικές επιπτώσεις, υποδηλώνει ότι αυτές οι λίγες ημέρες έχουν πραγματικά μεγάλα αποτελέσματα», λέει η Callahan. «Έτσι, οι επενδύσεις που στοχεύουν στον μετριασμό των επιπτώσεων της ακραίας ζέστης στις πιο ζεστές περιόδους του έτους θα μπορούσαν να αποφέρουν σημαντικές οικονομικές αποδόσεις».
      Η μελέτη τονίζει επίσης την ανάγκη να πληρώσουν οι πλούσιες χώρες το μερίδιό τους, λέει ο Erich Fischer, κλιματολόγος στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στη Ζυρίχη. «Δεδομένης της άνισης επιβάρυνσης και του μεριδίου των ιστορικών εκπομπών… ο παγκόσμιος βορράς πρέπει να υποστηρίξει τον παγκόσμιο νότο όσον αφορά την αντιμετώπιση αυτών των δυσμενών επιπτώσεων».
      Πηγή: https://doi.org/10.1038/d41586-022-03573-z 
    14. Περιβάλλον

      GTnews

      Η πρώτη πιλοτική αναδάσωση στη χώρα με χρήση drone πραγματοποιήθηκε στα Γεράνεια Όρη σε αναδασωτέες εκτάσεις, κοντά στο Αλεποχώρι. Στην περιοχή πραγματοποιήθηκε σπορά με drone, που αποτελεί μια καινοτόμο τεχνική στην αναγέννηση δασικών οικοσυστημάτων και διευκολύνει την υλοποίηση αναδάσωσης σε εδάφη δύσβατα και με μεγάλη κλίση. Τα είδη σπόρων που επιλέχθηκαν είναι κουτσουπιά, χαρουπιά, χαλέπιος πεύκη, κυπαρίσσι και είναι πιστοποιημένοι από το δημόσιο δασικό εκκοκκιστήριο της Αμυγδαλέζας.
      Τα σημεία που επιλέχθηκαν και ο σκοπός της τεχνικής φύτευσης με drone είναι διπλός. Από τη μία η βλάστηση των σπόρων ώστε να εξελιχθούν σε δέντρα και από την άλλη η φυσική διαβρωτική θωράκιση των εδαφών.
      Οι δασικοί σπόροι είναι περίκλειστοι σε ειδικά διαμορφωμένο σφαιρίδιο που αποτελείται από άργιλο, τύρφη και άλλα υλικά συγκράτησης του σπόρου.
      Η πρωτοποριακή εφαρμογή νέων τεχνολογιών υλοποιείται από το τμήμα Δασοτεχνικών Έργων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Ινστιτούτο Μεσογειακών και Δασικών Οικοσυστημάτων, με τη χορηγία της Motor Oil Hellas, που έχει αναλάβει την αποκατάσταση των καμένων δασικών εκτάσεων.
      Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δήλωσε: «Αυτό που συμβαίνει στα Γεράνεια Όρη αποτελεί μοντέλο για τη συνεργασία του κράτους με την κοινωνική ευθύνη του ιδιωτικού τομέα. Η χορηγία της Motor Oil είναι καθοριστική για την υλοποίηση της αποκατάστασης της περιοχής, που είχε πληγεί από τις πυρκαγιές του 2021. Χρησιμοποιούμε την επιστήμη και τις νέες τεχνολογίες για την προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος».
      Ο Διευθυντής Έργων και Συνεργειών του Ομίλου Motor Oil, Μιχάλης Λιάρος δήλωσε: «Ο Όμιλος Motor Oil έχει ως προτεραιότητα την υλοποίηση έργων και δράσεων που αναδεικνύουν καλές και σύγχρονες διεθνείς πρακτικές, ανοίγοντας ένα νέο δρόμο στις δυνατότητες ανάπλασης του δασικού μας πλούτου. Σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών υλοποιήσαμε την πρωτοποριακή εφαρμογή της νέας τεχνολογίας του drone seeding στην εκτέλεση δασικών έργων, για πρώτη φορά στη χώρα μας. Η επιτυχής έκβαση αυτού του μοναδικού και καινοτόμου εγχειρήματος είναι η αρχή της εκτέλεσης των δασικών έργων με όρους και μεθόδους της νέας εποχής. Πρόκειται για μεθόδους με επίκεντρο τη βαθιά κατανόηση και ευαισθησία του Ομίλου για τον πολυλειτουργικό ρόλο των δασικών οικοσυστημάτων».
      Ο Καθηγητής Διαχείρισης Υδατικών Πόρων και Κοσμήτορας της Σχολής Περιβάλλοντος και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Χρήστος Καραβίτης δήλωσε: «Η προτεινόμενη μέθοδος αποτελεί μια παγκοσμίως καινοτόμο τεχνική Αναδάσωσης, με σπορά από Drone (UAV Unmanned Aerial Vehicle) και κατόπιν σχετικών εγκρίσεων έχει εφαρμοσθεί πιλοτικά σε επιλεγμένες εκτάσεις 5-10 στρεμμάτων.  Η μεθοδολογία περιλαμβάνει ψηφιακή χαρτογράφηση για την παραγωγή τοπογραφικών διαγραμμάτων, ορθοφωτοχαρτών και ψηφιακών μοντέλων γεωεπιφανείας (Digital Terrain Models – DTM,) των πιλοτικών περιοχών, των κλιματικών και υδρολογικών-υδρογραφικών συνθηκών, της τοπογραφίας, του εδάφους, των γεωλογικών-γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών, κοινωνικών και οικονομικών θεμάτων τους, την προμήθεια και επεξεργασία των σπόρων των αναδασωτικών και αντιδιαβρωτικών φυτικών ειδών, την κατασκευή του ειδικού δοχείου σποράς στο UAV και τον με υπολογιστή ελεγχόμενο και αυτοματοποιημένο σχεδιασμό και εκτέλεση σποράς».
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Το υδατικό δυναμικό της Θεσσαλίας δέχεται εδώ και δεκαετίες τη μεγαλύτερη πίεση για να καλύψει τις ανάγκες, που προέκυψαν κυρίως από την επέκταση των αρδεύσεων. Το 70% των αρδευόμενων εκτάσεων στη Θεσσαλία εξυπηρετείται από υπόγεια νερά και το υπόλοιπο 30% από επιφανειακά νερά (ποταμοί, πηγές) και υφιστάμενα έργα ταμίευσης.
      Δυστυχώς, η άρδευση με υπόγεια νερά από 30.000 έως 33.000 γεωτρήσεις δημιούργησε ένα αρκετά αυξημένο έλλειμμα το οποίο ανέρχεται πλέον σε 3 δισ. κυβικά μέτρα και είναι αποτυπωμένο στα σχέδια διαχείρισης υδάτων Θεσσαλίας, σύμφωνα με την αναθεωρημένα σχέδια του 2017, επισήμανε ο γεωπόνος, τ. Διευθυντής Εγγείων Βελτιώσεων, τ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ Κεντρικής Ελλάδας, Κωνσταντίνος Γκούμας, μιλώντας στο τετραήμερο σεμινάριο με θεματικές, μεταξύ άλλων, «Κλιματική αλλαγή: Θεωρητικό υπόβαθρο και μελλοντικές προγνώσεις» και «Επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με έμφαση στον αγροτικό τομέα και σχετικά μέτρα προσαρμογής» που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Οκτώβριο στις εγκαταστάσεις του Τμήματος Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στη Λάρισα, με συμμετοχή δεκάδων επιστημόνων.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B11-600-x-337.jpg
      Τα μέτρα αναστροφής αυτής της κατάστασης είναι η μείωση καταναλώσεων νερού στη γεωργία, η ταμίευση επιφανειακού νερού και ο περιορισμός χρήσης υπόγειου νερού (γεωτρήσεις), Σημειώνεται ότι για τις ανάγκες άρδευσης και ύδρευσης απαιτούνται ετησίως περίπου 1,5 δισ. κυβικά μέτρα νερού.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B12-600-x-450.jpg
      Επίσης σοβαρή είναι και η σημερινή κατάσταση της ποιότητας των υδάτων, είτε υπογείων είτε επιφανειακών. Πιο συγκεκριμένα υπάρχει και ποιοτικό ζήτημα και αυτό συμβαίνει σε ορισμένες περιοχές, όπως δείχνουν οι χάρτες, δηλαδή υπάρχουν καλή, μέτρια ή κακή κατάσταση των υπόγειων και επιφανειακών υδάτων λόγω της επιβάρυνσης νιτρικών και λιπασμάτων.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B13-600-x-340.jpg
      Τα σχέδια διαχείρισης υδάτων του 2014 και αλλά και του 2017 προβλέπουν μια σειρά μέτρων, αρκετά από τα οποία, δυστυχώς, η Πολιτεία δεν τα έχει προχωρήσει.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B12-600-x-292.jpg
      Ένας ακόμη παράγοντας που μειώνει το υδατικό δυναμικό είναι και οι ακραίες συνθήκες λόγω της κλιματικής κρίσης. Για παράδειγμα ο Πηνειός το καλοκαίρι στερεύει πλέον ακόμη και από τα Τρίκαλα, ενώ παλαιότερα στέρευε από τη Λάρισα. «Όλα όσα συμβαίνουν είναι εξαιρετικά κρίσιμα. Με την εφαρμογή των σχεδίων διαχείρισης υδάτων θα εξοικονομήσουμε σημαντικές ποσότητες. Στη Θεσσαλία παρουσιάζεται ένα σημαντικό έλλειμμα υδάτων της τάξης των 500 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως και ακριβώς εκεί τίθεται το θέμα της κατασκευής έξι μεγάλων ταμιευτήρων για τη συγκέντρωση περίπου 250 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού, με τα οποία θα μπορούσε να καλυφθεί αυτό το έλλειμμα. Ωστόσο, για την ωρίμανση αυτών απαιτούνται πολλά χρόνια και οικονομικοί πόροι. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν συνολικά οι δυσμενέστερες συνθήκες από πλευράς υδατικών πόρων, εν όψει της κλιματικής κρίσης», ανέφερε από την πλευρά του ο Φάνης Γέμτος, γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B14-600-x-337.jpg
      Σύμφωνα με τον κ. Γκούμα, η σημερινή κυβέρνηση έχει εκπονήσει ένα πρόγραμμα έργων τα οποία εντάσσονται στο Ταμείο Ανάκαμψης. Τα έργα αυτά είναι σε φάση δημοπράτησης και αναμένεται να υλοποιηθούν μέχρι το 2026. «Ωστόσο, δυστυχώς όλες οι κυβερνήσεις γνωρίζουν τα προβλήματα και οι μελέτες δεν ωρίμασαν για να υλοποιηθούν τα έργα. Ακόμη και τα μικρά έργα θέλουν χρόνια για την υλοποίησή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το έργο του φράγματος στον Ληθαίο ποταμό στα Τρίκαλα, το οποίο παραμένει ακόμη υπό κατασκευή», τονίζει ο ίδιος.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/%CE%B15-600-x-483.jpg
      Η Θεσσαλία διαθέτει τη μεγαλύτερη πεδιάδα της χώρας με 5 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργούμενης έκτασης, από τα οποία αρδεύονται τα 2,5. Το πρόβλημα υδατικής ασφάλειας των κατοίκων της από φαινόμενα λειψυδρίας-ξηρασίας και πλημμυρών θα έχει δραματικές επιπτώσεις στη ζωή, στο εισόδημα και τελικά στην ίδια την επιβίωσή τους στην περιοχή. Οι διαθέσιμοι και χρησιμοποιούμενοι (μέχρι σήμερα) υδατικοί πόροι στο υδατικό διαμέρισμα Θεσσαλίας είναι τα υπόγεια νερά (το 70% των αρδευόμενων εκτάσεων εξυπηρετείται από 33.000 γεωτρήσεις) και τα επιφανειακά νερά (ποταμοί, πηγές και νερά που ταμιεύονται κάθε χρόνο σε φράγματα – ταμιευτήρες και λιμνοδεξαμενές και εξυπηρετούν το υπόλοιπο 30% των εκτάσεων).
      Επιπλέον, παραμένουν τα προβλήματα λόγω αδυναμιών συντονισμού στη διαχείριση των υδάτων, της έλλειψης ενιαίου φορέα διαχείρισης και το απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο (ΤΟΕΒ).
      του Νίκου Αβουκάτου
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Ως μια βραδυφλεγή υγειονομική βόμβα, το φιτίλι της οποίας είναι ακόμη αναμμένο, χαρακτηρίζουν οι ειδικοί τις ποσότητες αμιάντου που βρίσκονται κρυμμένες στο κτιριακό απόθεμα της χώρας, ακόμη και 17 χρόνια μετά την έκδοση οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης για οριστική απαγόρευση της εμπορίας και χρήσης όλων των τύπων του καρκινογόνου υλικού.
      Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο αμίαντος είναι ιδιαίτερα επιβλαβής και… ύπουλος, αφού τα συμπτώματα της ασθένειας στον άνθρωπο εκδηλώνονται έπειτα από 15-20 χρόνια. Ειδικότερα, οι εισπνεόμενες ίνες αμιάντου μπορούν να προκαλέσουν αμιάντωση (φλεγμονή του πνεύμονα), καρκίνο του πνεύμονα, κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότος και του περιτοναίου (μεμβράνη που καλύπτει τους πνεύμονες).

      Μεσοθηλίωμα, ένας καρκίνος που συνδέεται με τον αμίαντο
      Η καρκινογόνος δράση του είναι γνωστή, διότι συνδέεται με έναν και μοναδικό τύπο θανατηφόρου καρκίνου, το μεσοθηλίωμα, για το οποίο καμία άλλη καρκινογόνος ουσία δεν είναι υπεύθυνη. H μικροσκοπική του υφή είναι λεπτές ίνες που μοιάζουν με αιχμηρές βελόνες και διαπερνούν τα τοιχώματα του πνεύμονα, δημιουργώντας πλάκες στον υπεζωκότα (τη μεμβράνη που επικαλύπτει τον πνεύμονα μέσα στη θωρακική κοιλότητα). Μετά την εισπνοή, οι ίνες αυτές δεν αποβάλλονται και ούτε ο οργανισμός έχει τη δυνατότητα να τις απορροφήσει. Ετσι, παραμένουν «σφηνωμένες» στο αναπνευστικό σύστημα, στο οποίο ασκούν φλεγμονώδη και καρκινογενετική επίδραση επί δεκαετίες.
      Οπως ανέφερε ο Παναγιώτης Μπεχράκης, πνευμονολόγος και διευθυντής Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου, δεν υπάρχει όριο ασφαλούς επιπέδου έκθεσης στον αμίαντο, είτε με την έννοια του χρόνου, είτε με την έννοια της συγκέντρωσης των εισπνεόμενων ινών, καθώς ακόμη και μια ελάχιστη δόση είναι ικανή να προκαλέσει νόσο. «Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι αμιάντου σπαρμένοι στις ελληνικές οικοδομές κι αν δει κανείς με τα μάτια του τα ελλενίτ που υπάρχουν στον οικιστικό ιστό, αρκεί να καταλάβει πόσος αμίαντος υπάρχει εκεί έξω» υπογραμμίζει, μιλώντας στα «ΝΕΑ». Ο ίδιος είχε τεθεί επικεφαλής της Ελληνικής Επιτροπής για τον Αμίαντο πριν από περίπου 25 χρόνια, ωστόσο, η δράση της αποδείχθηκε βραχύβια, καθώς, όπως υποστηρίζει, καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά για το ζήτημα, ούτε έγινε καταγραφή κρουσμάτων και δεδομένων.
      Σημαντική αύξηση της θνησιμότητας δείχνουν τα στοιχεία
      Η πρώτη εμπεριστατωμένη – και μοναδική μέχρι στιγμής – έρευνα σε βάθος 32 ετών (1983- 2 015) πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το οποίο και κατέγραψε σημαντική αύξηση των θανάτων από κακόηθες μεσοθηλίωμα, τον καρκίνο που οφείλεται στον αμίαντο. Συγκεκριμένα, την εικοσαετία 1983 – 2003 έχασαν τη ζωή τους 223 άνθρωποι, ενώ την περίοδο 2004 – 2015 καταγράφηκαν 455 θάνατοι. Μία άλλη άκρως σημαντική παράμετρος από την μελέτη ήταν και το ποσοστό θνησιμότητας για κάθε γεωγραφική περιοχή στην Ελλάδα για την περίοδο 2004 – 2015. Το υψηλότερο ποσοστό βρέθηκε στη Στερεά Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής, ενώ ακολούθησαν Ηπειρος, Πελοπόννησος, Μακεδονία και Θράκη, Κρήτη και Θεσσαλία.
      Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι θάνατοι από μεσοθηλίωμα αφορούσαν κυρίως άντρες με ένα συντριπτικό ποσοστό της τάξεως του 77,5%, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων έλαβαν χώρα κατά τα τελευταία 15 χρόνια.
      Στο πλαίσιο αυτό, ο Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης, καθηγητής Πνευμονολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ένας από τους υπεύθυνους της έρευνας, επισημαίνει πως «αυτή η αύξηση οφείλεται εν μέρει στη βελτίωση των διαγνωστικών μεθόδων που είχε ως αποτέλεσμα την αποκάλυψη κρουσμάτων, τα οποία στο παρελθόν δεν μπορούσαν να διαγνωστούν. Επιπλέον, ο αυξημένος αριθμός ίσως οφείλεται και στο γεγονός ότι τώρα φαίνονται οι συνέπειες από τη χρήση του αμιάντου. Κι αυτό γιατί η νόσος εκδηλώνεται αρκετά χρόνια από την αρχική έκθεση». Και προσθέτει: «Μόνο στο νοσοκομείο μας έχουμε δύο – τρία περιστατικά μεσοθηλιώματος τον χρόνο, τα οποία φέρουν την «υπογραφή» του αμιάντου. Παράλληλα, σε ό,τι αφορά τα επαγγέλματα, οι επιβεβαιωμένοι ασθενείς έχουν σαφή σύνδεση με έκθεση στον αμίαντο».
      Χαρακτηριστικά είναι και τα στοιχεία που παρέθεσε ο Αθανάσιος Νταβέλος, ειδικός ιατρός εργασίας και γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, αναφορικά με τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καρκίνου πνεύμονα (σε σχέση με το γενικό πληθυσμό): Εκθεση στον αμίαντο x5, Κάπνισμα x11, έκθεση στον αμίαντο & κάπνισμα x53.
       

      90.000 θάνατοι κάθε χρόνο παγκοσμίως
      Για να αναλογιστεί κανείς τη σοβαρότητα της απειλής αρκεί να κοιτάξει τα στοιχεία που δείχνουν ότι αυτή τη στιγμή περίπου 125 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εκτίθενται σε αμίαντο στον χώρο εργασίας τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΠΟΥ, περισσότεροι από 90.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο του πνεύμονα που σχετίζεται με τον αμίαντο, μεσοθηλίωμα και αμιάντωση ως αποτέλεσμα επαγγελματικής έκθεσης. Ενας στους τρεις θανάτους από επαγγελματικό καρκίνο υπολογίζεται ότι προκαλείται από αμίαντο, ενώ εκτιμάται ότι πολλές χιλιάδες θάνατοι μπορούν να αποδοθούν ετησίως στην έκθεση στο περιβάλλον διαβίωσης.
      Παράλληλα, η παγκόσμια συχνότητα εμφάνισης του μεσοθηλιώματος αυξάνεται σταθερά την τελευταία δεκαετία και προβλέπεται να συνεχίσει σε ένα εκτιμώμενο μέγιστο τη δεκαετία που διανύουμε. Οι ακριβείς αριθμοί είναι δύσκολο να προσδιοριστούν καθώς η ασθένεια είναι πιθανό να μην αναφέρεται σε περιοχές χαμηλής συχνότητας. Ωστόσο, μια εκτίμηση υποδηλώνει κατά μέσο όρο 14.200 περιπτώσεις παγκοσμίως κάθε χρόνο.
      Η απαγόρευση που καθυστέρησε, οι δίκες και οι αποζημιώσεις
      Το πρόβλημα και στη χώρα μας αλλά και διεθνώς επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι η απαγόρευση της χρήσης αμιάντου ήρθε αργά. Δηλαδή, ενώ διεθνώς η καρκινογόνος δράση του αμιάντου ήταν γνωστή από τα μέσα του 20ού αιώνα, η πλήρης απαγόρευση καθυστέρησε σημαντικά, υπό την ισχυρή πίεση του «λόμπι» των εταιρειών που παρήγαν και εμπορεύονταν υλικά αμιάντου, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η χρήση παρότι ήταν γνωστός ο μεγάλος κίνδυνος.
      Υποθέσεις στα δικαστήρια
      Αξίζει να τονιστεί ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αναφερθεί αρκετές υποθέσεις οικογενειών με θύματα αμιάντου που έχουν αποζημιωθεί, σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό με σημαντικά ποσά για θάνατο που προήλθε από εργασίες σε περιβάλλον αμιάντου. Ο δικηγόρος Γιώργος Μόσχος, ο οποίος χειρίζεται τουλάχιστον 30 υποθέσεις, υπερασπιζόμενος τις προσπάθειες για δικαίωση οικογενειών απόστρατων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησαν από καρκίνο μετά τη θητεία τους σε παλιά πολεμικά πλοία, σημειώνει πως ήδη έχουν εκδοθεί αποφάσεις υπέρ των θυμάτων σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, ενώ μια υπόθεση αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αναμένεται η απόφαση τους επόμενους μήνες. Αρχικά, η οικογένεια του θανόντος είχε δικαιωθεί, με το δικαστήριο να επιδικάζει αποζημίωση ύψους 60.000 ευρώ στη σύζυγό του και από 40.000 ευρώ σε καθένα από τα τρία παιδιά του.
      Παράλληλα, πριν από λίγα χρόνια απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησε με μεσοθηλίωμα δικαιώθηκε με αμετάκλητη απόφαση και εις βάρος του Δημοσίου επιδικάστηκε αποζημίωση 250.000 ευρώ.
      «Εχουμε αρκετές υποθέσεις που προχωρούν και οι ασθενείς ή οι οικογένειες δικαιώνονται. Η πλειοψηφία αφορά μηχανικούς του Πολεμικού ή του Εμπορικού Ναυτικού, οι οποίοι εργάζονταν για αρκετά χρόνια σε χώρους όπου υπήρχε αμίαντος» λέει ο Γιώργος Μόσχος, συμπληρώνοντας πως υπήρξε ευρεία χρήση του υλικού στα παλιά πλοία, καθώς έχει χαμηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα και μεγάλη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες και στον θόρυβο.
      Στα τέλη του 20ού αιώνα, ο αμίαντος έφτασε να έχει πάνω από 3.000 χρήσεις (υφαντική, σχοινιά, χαρτί, μονωτικά υλικά, διηθητικές μεμβράνες, ενδύματα ασφαλείας, αυλαίες θεάτρων, προστατευτικές ταπετσαρίες, στην ηλεκτρολογία, στη μόνωση σωλήνων, κλιβάνων, λεβήτων, σε πλοία και εργοστάσια). Κυρίως, όμως, χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή προϊόντων αμιαντοτσιμέντου και για τις θερμομονωτικές του ιδιότητες. Ετσι, ακόμα και σήμερα, κρύβεται σε κατασκευαστικά υλικά (πλάκες οροφής και δαπέδου, σωλήνες, ηλεκτρικές – θερμικές μονώσεις), σε συσκευές καθημερινής χρήσης (ηλεκτρικά σίδερα, πιστολάκια για τα μαλλιά) και στην αυτοκινητοβιομηχανία (φρένα, συμπλέκτες).
      Ανάγκη επιθεωρήσεων
      Στο ερώτημα τι έχει γίνει από το 2005 και την οριστική απαγόρευση του αμιάντου μέχρι σήμερα, υπολογίζεται ότι έχουν ληφθεί πρωτοβουλίες για να αποξηλωθεί ο αμίαντος από τo μεγαλύτερο ποσοστό των δημόσιων κτιρίων και αμέσως μετά των βιομηχανικών, με την οικονομική κρίση, ωστόσο, να βάζει φρένο και σε αυτή στη διαδικασία.
      Ενόψει του 2035 – χρονιά-ορόσημο για την «εξαφάνιση» του αμιάντου, βάσει της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας, ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Νίκος Κλεισιώτης επισημαίνει: «Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι θα πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα για να μπορέσουμε να έχουμε τελειώσει οριστικά με τον αμίαντο, δεδομένου ότι η Ελλάδα ήταν η έβδομη χώρα παραγωγής στον κόσμο και έχει κάνει αμέτρητες εξαγωγές αλλά και εμπορία αμιαντούχων υλικών στη χώρα. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να διενεργούνται επιθεωρήσεις για τον εντοπισμό αμιάντου. Είναι σαν να πηγαίνεις στον γιατρό και να του λες να σε κάνει καλά χωρίς να κάνεις εξετάσεις. Οι περισσότεροι αποφεύγουν την καταγραφή γιατί φοβούνται ότι αν βρεθεί αμίαντος (κάτι πολύ πιθανό στα κτίρια που έχουν κατασκευαστεί μέχρι το 2005) θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ένα κόστος αφαίρεσης. Βέβαια για τους μικρούς ιδιώτες που έχουν στέγες ελλενίτ, τζάκια αμιάντου, καμινάδες, υπάρχουν αρκετοί που δεν έχουν τα χρήματα». Μάλιστα, κατά τον ειδικό προς την κατεύθυνση αυτή θα βοηθούσε η δημιουργία προγραμμάτων επιδότησης για την αντικατάστασή τους.
      Το αισιόδοξο μήνυμα που προκύπτει, πάντως, είναι πως εάν εφαρμοστεί η νομοθεσία και κάποιος ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα, οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση σοβαρών νοσημάτων που συνδέονται με τον αμίαντο μπορούν να μειωθούν. Από την άλλη πλευρά, οι συνέπειες για τη χρήση ενός υλικού από τις προηγούμενες γενιές θα μας απασχολούν αρκετά χρόνια ακόμη.
      Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ NEA
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ετήσια έκθεση«10 New Insights in Climate Science» παρουσιάζει τις βασικές γνώσεις από την τελευταία έρευνα που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή και ανταποκρίνεται σε σαφείς εκκλήσεις για καθοδήγηση της πολιτικής κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης δεκαετίας για το κλίμα. Οι συγγραφείς της υπογραμμίζουν τις περίπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και άλλων παραγόντων κινδύνου, όπως οι συγκρούσεις, οι πανδημίες, οι κρίσεις τροφίμων και οι υποκείμενες αναπτυξιακές προκλήσεις.
      Η έκθεση συγκαλείται από τα διεθνή δίκτυα Future Earth, The Earth League και το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Έρευνας για το Κλίμα, το οποίο συγχρηματοδοτείται από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO). Κατά τη συνεδρίαση της Συνόδου για το Κλίμα COP27 που διεξάγεται στην Αίγυπτο έγινε η παρουσίαση της.
      Οι διαπιστώσεις είναι ανησυχητικές και η ομάδα των επιστημόνων προσδιορίζει ότι οι δυνατότητες προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή δεν είναι απεριόριστες. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας  είναι ικανή να βυθίσει τις παράκτιες κοινότητες και η υπερβολική ζέστη αφόρητη για το ανθρώπινο σώμα και αποτελούν παραδείγματα «σκληρών» ορίων στην ικανότητά μας να προσαρμοστούμε. Επίσης, γνωστοποιεί ότι πάνω από 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι θα κατοικούν σε «σημεία ευπάθειας» - περιοχές με την υψηλότερη ευαισθησία να επηρεαστούν αρνητικά από τους κινδύνους που προκαλούνται από το κλίμα - έως το 2050, διπλάσιο από αυτό που είναι σήμερα.
      Η έκθεση υπογραμμίζει περαιτέρω ότι η επίμονη εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα επιδεινώνει τα μεγάλα τρωτά σημεία, ιδίως για την ενεργειακή και επισιτιστική ασφάλεια  και ότι είναι άμεσα απαραίτητος ο βαθύς και γρήγορος μετριασμός για την αντιμετώπιση των παραγόντων της κλιματικής αλλαγής για την αποτροπή και ελαχιστοποίηση μελλοντικών απωλειών και ζημιών.
      Η έκθεση «10 New Insights in Climate Science» καλύπτουν κρίσιμα θέματα που αποτελούν βασικούς τομείς εστίασης για τους διαπραγματευτές στο COP27, από την προσαρμογή και τον μετριασμό, μέχρι τις διασταυρώσεις κλιματικών και επισιτιστικών συστημάτων, την ασφάλεια και τη χρηματοδότηση:
      1.Αμφισβήτηση του μύθου της ατελείωτης προσαρμογής
      2.Τα hotspot ευπάθειας συγκεντρώνονται σε «περιοχές σε κίνδυνο»
      3.Νέες απειλές στον ορίζοντα από τις αλληλεπιδράσεις κλίματος-υγείας
      4.Κλιματική κινητικότητα: Από τα στοιχεία στην προληπτική δράση
      5.Η ανθρώπινη ασφάλεια απαιτεί ασφάλεια του κλίματος
      6.Η βιώσιμη χρήση γης είναι απαραίτητη για την επίτευξη των κλιματικών στόχων
      7.Οι ιδιωτικές βιώσιμες χρηματοοικονομικές πρακτικές αποτυγχάνουν να καταλύσουν βαθιές μεταβάσεις
      8.Απώλεια και Ζημιά: Η επείγουσα πλανητική επιταγή
      9.Συμπεριληπτική λήψη αποφάσεων για ανάπτυξη ανθεκτική στο κλίμα
      10. Κατάρριψη δομικών φραγμών και μη βιώσιμων κλειδωμάτων
      Αναλυτικά η ετήσια έκθεση ΕΔΩ
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Επιστήμονες από το Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας (NOC) του Ηνωμένου Βασιλείου αποκάλυψαν σημαντική άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα, χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο για τη μέτρηση των αλλαγών στη στάθμη της θάλασσας.
      Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Geophysical Research: Oceans, έδειξε ότι τα επίπεδα της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα έχουν αυξηθεί με πολύ υψηλότερους ρυθμούς τα τελευταία 20 χρόνια σε σύγκριση με ολόκληρο τον 20ό αιώνα.
      Η μελέτη αποκάλυψε ότι η στάθμη της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα αυξήθηκε κατά περίπου 7 εκατοστά την περίοδο 2000–2018. Οι προηγούμενες αλλαγές στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο Θάλασσα ήταν εξαιρετικά απρόβλεπτες λόγω περιορισμένων δεδομένων παρατήρησης, αλλά χρησιμοποιώντας αυτήν την τελευταία μέθοδο, οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα στάθμης της θάλασσας από παλιρροιογράφους και δορυφόρους, αποκαλύπτοντας μια πολύ μεγάλη αύξηση ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης των ωκεανών και της τήξης χερσαίου πάγου.
      Oι συνολικοί σχετικοί ρυθμοί ανόδου της στάθμης της θάλασσας της Μεσογείου, για το διάστημα 2000–2018, σύμφωνα με την πρόσφατη μελέτη του Εθνικού Κέντρου Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου Ο Δρ Francisco Mir Calafat, της ομάδας Marine Physics and Ocean Climate του Εθνικού Κέντρου Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου, δήλωσε: «Η έρευνα μας δείχνει πώς η κλιματική αλλαγή έχει επιταχύνει σημαντικά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας στη Μεσόγειο από το 2000 μέσω της αυξημένης τήξης του πάγου της ξηράς. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην Αδριατική, το Αιγαίο και τη Θάλασσα του Λεβάντε (ανατολική Μεσόγειος), όπου η στάθμη ανεβαίνει με ακόμη πιο γρήγορο ρυθμό από την υπόλοιπη Μεσόγειο».
      Ο Δρ Calafat συνέχισε: «Είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να διακρίνουμε ξεκάθαρα τις φυσικές διακυμάνσεις στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τις αλλαγές που προκύπτουν από τη συνεχή ανθρώπινη επίδραση στη Μεσόγειο Θάλασσα, με βάση μόνο τις παρατηρήσεις. Το πετύχαμε αυτό αναλύοντας δεδομένα από μετρητές παλίρροιας και δορυφορική υψομετρία μαζί με μοτίβα απόκρισης της στάθμης της θάλασσας στο λιώσιμο των πάγων της ξηράς, που εξηγούν πώς η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει χιλιάδες μίλια μακριά από λιωμένα στρώματα πάγου».
      «Οι νέες εκτιμήσεις θα μας επιτρέψουν να ανιχνεύσουμε την επιτάχυνση στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας πολύ νωρίτερα, δίνοντας μας περισσότερο χρόνο για να αυξήσουμε την προσαρμογή».
      Τα νέα σύνολα δεδομένων θα βοηθήσουν τις τοπικές αρχές να σχεδιάσουν τις παράκτιες άμυνες που προστατεύουν τις τοπικές κοινότητες, καθώς και να προσδιορίσουν καλύτερα τα καταλληλότερα επίπεδα προστασίας που απαιτούνται σε ορισμένες περιοχές.
      Το να μπορούμε να προβάλλουμε με ακρίβεια την περιφερειακή άνοδο της στάθμης της θάλασσας είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της ανάπτυξης και εφαρμογές των ορθών στρατηγικών προσαρμογής των ακτών. Τα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Μεσογείου, τα οποία βρίσκονται σε μία από τις πιο ευάλωτες περιοχές που είναι επιρρεπείς στην κλιματική αλλαγή, κινδυνεύουν ήδη από πλημμύρες και διάβρωση των ακτών.
      Πηγή: Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας του Ηνωμένου Βασιλείου – ΝΟC (National Oceanography Centre) 
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Η έννοιες της ουδετερότητας άνθρακα και του net-zero έχουν αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο τα τελευταία χρόνια, χωρίς ωστόσο να έχουν προσλάβει έναν ξεκάθαρο εννοιολογικό προσδιορισμό. Πολλά πλαίσια έχουν αναπτυχθεί για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, καθώς η περιπλοκότητα της κατάστασης προκαλεί σύγχυση σε πολλούς παράγοντες της αγοράς, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματιών στον κλάδο της ακίνητης περιουσίας. Στην περίπτωση των ακινήτων, οι επενδυτές ακολουθούν διάφορες προσεγγίσεις για τον καθορισμό και την επίτευξη των στόχων, που αφορούν τόσο τις ίδιες τις εταιρείες όσο και τα περιουσιακά τους στοιχεία, με μια ποικιλία από όρια, όσον αφορά τις πηγές εκπομπών που καλύπτονται από τον εκάστοτε δείκτη.
      Η επίτευξη ουδέτερου άνθρακα (carbon neutrality) βασίζεται στη δράση μετριασμού των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μέσω αντιστάθμισης. Αυτή η προσέγγιση εξισορροπεί τις εκπομπές που απελευθερώνονται με εκείνες που αποφεύγονται (μέσω της αγοράς συστημάτων μείωσης του άνθρακα από τρίτους) ή εκείνες που εξάγονται από την ατμόσφαιρα (μέσω συστημάτων αφαίρεσης άνθρακα). Η εν λόγω προσέγγιση δίνει τη δυνατότητα μείωσης των τρεχουσών εκπομπών χωρίς να εμπλέκει άμεσα την εταιρεία, ενώ παράλληλα μπορεί να αφαιρέσει από την ατμόσφαιρα εκπομπές που πραγματοποιήθηκαν στο παρελθόν.
      Ωστόσο, οι αντισταθμίσεις οφείλουν να είναι "υψηλής ποιότητας" και επιπρόσθετες άλλων στρατηγικών, καθώς οι εταιρείες κινδυνεύουν  αφενός μεν να κατηγορηθούν για «greenwashing», που μπορεί να βλάψει το εμπορικό σήμα και τη φήμη τους, αφετέρου να βλάψουν πραγματικά το κλίμα.
      Επιπλέον, η εν λόγω αγορά απέχει πάρα πολύ από το να αντισταθμίσει τον όγκο των εκπομπών που πραγματοποιούνται ετησίως. Σε καθαρά εμπορική βάση, το κόστος αντιστάθμισης προβλέπεται να αυξηθεί και, χωρίς μείωση των εκπομπών, να οδηγήσει τις εταιρείες σε κόστη που θα υπερβαίνουν αισθητά τον προϋπολογισμό τους.
      Από τη μεριά του, ο καθαρός μηδενικός άνθρακας (net-zero carbon) αφορά επίσης την εξισορρόπηση των εκπομπών, με το πρόσθετο βασικό στοιχείο της ελαχιστοποίησής τους με την πάροδο του χρόνου, καθιστώντας τις αντισταθμίσεις ως έσχατη λύση. Καθώς το καθαρό μηδέν είναι ένα ενδιάμεσο στάδιο προς τις (πραγματικά) μηδενικές εκπομπές άνθρακα, η αντιστάθμιση είναι απαραίτητη για εκπομπές από πηγές που δεν μπορούν ακόμη να μηδενιστούν πλήρως – στην περίπτωση των ακινήτων, τον ενσωματωμένο άνθρακα. Παρόλα αυτά, η ελαχιστοποίηση των εκπομπών στα ίδια τα χαρτοφυλάκια ξεπερνά τον ποσοτικό περιορισμό που αντιμετωπίζουν τα συστήματα αντιστάθμισης άνθρακα.
      Ωστόσο, λόγω του εύρους της, η έννοια των καθαρών μηδενικών εκπομπών είναι πολύ πιο δύσκολο να οριστεί, τόσο στην πράξη όσο και στη θεωρία, σε σχέση με τον ουδέτερο άνθρακα. Πρόκειται για ένα διαρκώς μεταβαλλόμενος στόχος: Ποιες πηγές εκπομπών θα πρέπει να στοχεύουν στη μείωση; Πόσο πρέπει να μειωθούν οι εκπομπές προτού βασιστούμε στην αντιστάθμιση; Πώς θα αλλάξουν αυτές οι απαιτήσεις με την πάροδο του χρόνου; 
      Επί της παρούσης, όλο και περισσότερες εταιρείες ακινήτων στοχεύουν στην απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, δίνοντας προτεραιότητα στην βελτιώση της ενεργειακής απόδοσης. Ρυθμιστικές αρχές, επενδυτές και ενοικιαστές ασκούν πιέσεις, με τη σειρά τους, για λειτουργικά αποδοτικά ακίνητα με χαμηλές εκπομπές άνθρακα.
      Σε αυτό το πλαίσιο το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η ποσοτικοποίηση των εκπομπών, καθώς δεν μπορούμε να διαχειριστούμε κάτι που δεν είναι μετρήσιμο. Αν και το ερώτημα του τί θα μετρηθεί είναι σχετικά απλό, η συλλογή των απαιτούμενων δεδομένων είναι πολύ πιο δύσκολη από ό,τι μπορεί κανείς να υποθέτει, λόγω της ποικιλίας των τύπων μίσθωσης και των διαφορετικών οντοτήτων που καλούνται να πληρώσουν λογαριασμούς κοινής ωφελείας και, επομένως, να κατέχουν τα εν λόγω δεδομένα.
      Παρά το γεγονός ότι το δομημένο περιβάλλον είναι ένας από τους μεγαλύτερους "ενόχους" για τις παγκόσμιες εκπομπές άνθρακα, υπάρχει σημαντική έλλειψη κοινής προσέγγισης που αφορά τόσο ως προς τον ορισμό, όσο και ως προς την στρατηγική για την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών. 
      Εάν απαιτείται από τον κλάδο των ακινήτων να μεταβεί αποτελεσματικά σε ένα μέλλον χαμηλών εκπομπών άνθρακα, οι ορισμοί πρέπει να ευθυγραμμιστούν για να παρέχουν στους παράγοντες της αγοράς αξιόπιστη, συνεπή καθοδήγηση. Από την πλευρά τους οι παράγοντες της αγοράς πρέπει επίσης να διατηρήσουν δυναμικές στρατηγικές, εάν επιθυμούν να συνεχίσουν να ευθυγραμμίζονται με τις βέλτιστες πρακτικές, ακολουθώντας τις εξελίξεις των επιστημονικών συστάσεων.
      Πηγή: GRESB
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Αν δεν ληφθούν μέτρα αποτροπής, 90.000 Ευρωπαίοι υπάρχει κίνδυνος να πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας των πολύ υψηλών θερμοκρασιών ως το τέλος του αιώνα.
      Αν δεν ληφθούν μέτρα αποτροπής, 90.000 Ευρωπαίοι υπάρχει κίνδυνος να πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας των πολύ υψηλών θερμοκρασιών ως το τέλος του αιώνα, καθώς οι καύσωνες εγείρουν τη σοβαρότερη απειλή για την ανθρώπινη υγεία που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή, προειδοποιεί σήμερα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ).
      «Αν δεν ληφθούν μέτρα προσαρμογής, βάσει του σεναρίου αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 3° Κελσίου ως το 2100, 90.000 Ευρωπαίοι μπορεί να πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας των κυμάτων ζέστης», τονίζει στα μηνύματα-κλειδιά έκθεσης που δίνει στη δημοσιότητα σήμερα ο ΕΟΠ.
      Αν η αύξηση της θερμοκρασίας περιοριστεί στον 1,5° Κελσίου, τον στόχο της συμφωνίας του Παρισιού, ο αριθμός αυτούς θα μειωθεί «στους 30.000 θανάτους τον χρόνο», προσθέτει, παραπέμποντας σε μελέτη του 2020.
      Από το 1980 ως το 2020, εκτιμάται πως πέθαναν εξαιτίας των κυμάτων ζέστης 129.000 Ευρωπαίοι, σύμφωνα με τους αριθμούς του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, που τονίζει ότι καταγράφηκε ανησυχητική αύξησή τους τα τελευταία χρόνια.
      Ο συνδυασμός των ολοένα πιο συχνών καυσώνων, της γήρανσης του πληθυσμού και της υψηλής αστικοποίησης κάνει πιο ευάλωτους τους Ευρωπαίους στις υψηλές θερμοκρασίες, ειδικά στα κράτη του νότου, επισημαίνει ο ΕΟΠ.
      Προχθές Δευτέρα, το ευρωπαϊκό γραφείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) τόνισε ότι τουλάχιστον 15.000 θάνατοι στην Ευρώπη συνδέονταν άμεσα με τα κύματα ζέστης το καλοκαίρι του 2022.
      Πέρα από τους αλλεπάλληλους καύσωνες, η κλιματική αλλαγή κάνει την Ευρώπη ολοένα πιο επιρρεπή στην εκδήλωση και στη μετάδοση μολυσματικών ασθενειών.
      Ορισμένα είδη κουνουπιών, που μεταδίδουν την ελονοσία και τον δάγκειο πυρετό, ζουν για μεγαλύτερα διαστήματα στην Ευρώπη, τονίζει ο Οργανισμός. Η άνοδος των θερμοκρασιών ευνοεί εξάλλου την εξάπλωση στο νερό βακτηρίων, ιδίως στη Βαλτική θάλασσα των βακτηρίων Vibrio, το πιο γνωστό από τα οποία ευθύνεται για τη χολέρα.
      Μέτρα πρόληψης και επιτήρησης μπορούν πάντως να αποτρέψουν τις θανάσιμες συνέπειες για τους ανθρώπους.
      «Πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή ευρύ φάσμα λύσεων, όπως η κατάρτιση αποτελεσματικών σχεδίων δράσης για την αντιμετώπιση των κυμάτων ζέστης, η οικολογική μεταμόρφωση των πόλεων (‘urban greening’), η βελτίωση της κλιματικής αποδοτικότητας κτιρίων και η προσαρμογή των ωραρίων και συνθηκών εργασίας», σύμφωνα με την έκθεση, που τονίζει ότι μπορεί έτσι να αποφευχθεί μεγάλο μέρος των θανάτων που οφείλονται στους καύσωνες.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Μέσω του ερευνητικού προγράμματος "Coasts Untangled'', o βιολόγος διατήρησης Dr. Sol Milne και o Νίκος Βαρδάκας, συντονιστής της ομάδας Ghost Diving Greece, επικεντρώνονται στην ανάπτυξη εναέριων μεθόδων έρευνας, με στόχο τη μέγιστη δυνατή οπτική επαφή με τον πυθμένα, ειδικά σε περιοχές πολύπλοκης γεωμορφολογίας. Έτσι, σε συνδυασμό με υποβρύχιες διατομές, εντοπίζεται χαμένος αλιευτικός εξοπλισμός με στόχο να διευκολυνθεί τελικά η ανάσυρσή του. Το πρόγραμμα υποστηρίζεται από το Small Grants Program της Ocean Conservancy – Global Ghost Gear Initiative.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/1-600-x-450.jpg
      Τον Οκτώβριο του 2022 ανασύρθηκε το πρώτο δίχτυ-φάντασμα με τη χρήση αυτής της μεθοδολογίας, ένα δίχτυ απλάδι μήκους 10 μέτρων, από τη θαλάσσια περιοχή γύρω από τη νήσο Πάτροκλος. Πρόκειται το πρώτο στο είδος του επίτευγμα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως, για το Global Ghost Gear Initiative καθώς και για τη Ghost Diving, τον κύριο συνεργάτη του προγράμματος "Coasts Untangled". Τα συγκεκριμένα δίχτυα είναι σχεδιασμένα να κρέμονται στο νερό, με βάρη στο κάτω μέρος και μικρούς πλωτήρες στην κορυφή. Όταν χάνονται στη θάλασσα, πιάνουν αδιακρίτως όλα τα είδη της θαλάσσιας ζωής, καταδικάζοντάς τα σε ένα αργό και οδυνηρό θάνατο.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/2-270-x-600.jpg
      "Είναι υπέροχο να βλέπεις ένα σχέδιο να ολοκληρώνει τον κύκλο του. Βρήκαμε αυτό το δίχτυ κατά τη διάρκεια έρευνας με drone. Είχε χαθεί ή εγκαταλειφθεί από ψαράδες και είχε μπλεχτεί σε ύφαλο, όπου θα μπορούσε να παγιδεύσει θαλάσσια ζωή. Χρησιμοποιώντας τις συντεταγμένες από την εικόνα του drone, το εντοπίσαμε και το ανασύραμε", αναφέρει ο Dr. Milne.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/3-600-x-600.jpg
      Τα χαμένα αλιευτικά εργαλεία πολύ δύσκολα ποσοτικοποιούνται και έχουν ευρείες επιπτώσεις. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μόνο και μόνο στα υποτροπικά «σκουπιδονήσια» κινούνται ελεύθερα αυτή τη στιγμή 200.000 τόνοι αλιευτικών εργαλείων, απειλώντας τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα όπου συγκεντρώνονται. Τα δίχτυα ψαρέματος, καθώς συνήθως κατασκευάζονται από πλαστικό το οποίο δεν βιοδιασπάται, παραμένουν στη θάλασσα για εκατοντάδες χρόνια. Την ίδια στιγμή διασπώνται σε μικρότερα τμήματα, τα λεγόμενα μικροπλαστικά, τα οποία καταλήγουν στα στομάχια των ψαριών και κατά συνέπεια στην τροφική μας αλυσίδα.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/4-600-x-400.jpg
      Στην πρώτη φάση του έργου, η ομάδα εξέτασε μια περιοχή ακτογραμμής 15 τετραγωνικών χιλιομέτρων  σε 17 τοποθεσίες, συλλέγοντας 25.790 εικόνες, οι οποίες αναλύθηκαν για τυχόν ύπαρξη διχτυών και άλλων πλαστικών απορριμμάτων.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/5-600-x-400.jpg
      «Μετά την συλλογή εναέριων εικόνων, πραγματοποιήσαμε υποβρύχιες διατομές, καλύπτοντας έως και 2 χιλιόμετρα κατά μήκος των περιοχών που είχαν ερευνηθεί με drone, καταγράφοντας στοιχεία σε όλη τη διαδρομή σε αναζήτηση χαμένου αλιευτικού εξοπλισμού. Είναι χαρά μας να συμβάλλουμε σε αυτή την καινοτόμα προσπάθεια που έχει στόχο να διευκολύνει το έργο μας για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος,» είπε ο Νίκος Βαρδάκας, συντονιστής της Ghost Diving Greece.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/6-600-x-400.jpg
      Με την εισαγωγή περισσότερων δεδομένων, η μεθοδολογία, η οποία παραδόξως έχει τις ρίζες της στην έρευνα για τους ουρακοτάγκους, αναπτύσσεται συνεχώς. Η ερευνητική ομάδα ελπίζει να διευρύνει την προσπάθεια και σε νέες περιοχές, ερευνώντας πώς ο εναέριος έλεγχος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της θαλάσσιας ρύπανσης παγκοσμίως, τα επόμενα χρόνια.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/7-600-x-338.jpg
      Μόλις το δίχτυ επέστρεψε στην ξηρά, τα βαρίδια και οι πλωτήρες αφαιρέθηκαν ώστε το πλαστικό υλικό να ανακυκλωθεί. Η οργάνωση Healthy Seas διασφαλίζει ότι τα δίχτυα που ανακτώνται από τις ομάδες Ghost Diving σε όλο τον κόσμο μετατρέπονται σε νέους πόρους. Τα νάιλον δίχτυα ανακυκλώνονται μαζί με άλλα νάιλον απορρίμματα για την παραγωγή νήματος ECONYL, τη βάση για νέα προϊόντα όπως κάλτσες, μαγιό, αξεσουάρ, χαλιά και πολλά άλλα.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2022/11/8-600-x-450.jpg
      ___________________________________________________________________________________
      H Ghost Diving είναι διεθνής μη κερδοσκοπική οργάνωση εθελοντών τεχνικών δυτών με έδρα την Ολλανδία, που αναλαμβάνει, υποστηρίζει και προωθεί πρωτοβουλίες ανάσυρσης εγκαταλελειμμένων διχτυών στις θάλασσες και τους ωκεανούς. Από το 2012 έχει διεξάγει καταδύσεις έρευνας και απομάκρυνσης εγκαταλελειμμένων διχτυών στη Βόρεια Θάλασσα, Αδριατική, Αιγαίο, Μεσόγειο και στον Ειρηνικό Ωκεανό σε συνεργασία με πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις και με την υποστήριξη μιας συνεχόμενα αυξανόμενης ομάδας εθελοντών τεχνικών δυτών. Aυτή τη στιγμή λειτουργούν 16 ομάδες σε όλον τον κόσμο.
      Περισσότερες πληροφορίες: https://ghostdiving.org/ 
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.