Pavlos

taradoula όταν λες εύρώ ανά ίντσα, εννοείς μήκος κόλλησης ή διάμετρο σωλήνα; Το πάχος; Παίζει κι αυτό ρόλο! Πολύ θα με ενδιέφερε και τι τιμές παίζουν στους έλληνες εργολάβους. Επισης τι εννοείς με SB LB;

Φίλε, στη θέση σου θα έφευγα εξωτερικό αν μου προσεφεραν εργασία. Και να σου πω με ποιό σκεπτικό! Στην αγορά εργασίας (για εξωτερικό μιλάμε και θέσεις που ανταποκρίνονται στην ειδικότητά σου) θα αποκτήσεις εμπειρία (σημαντικό για τον μηχανικό) και θα κερδίζεις έναν αξιοπρεπή μισθό (αυτό δεν είναι άλλωστε και το ζητούμενο . Δεν ζω στην Ελλάδα εδώ και 10 χρόνια και δεν γνωρίζω από πρώτο χέρι τι συμβαίνει στα εργασιακά. Αλλά έχω την εντύπωση ότι προκοπή δεν υπάρχει κι ούτε θα υπάρξει για νέους πτυχιούχους. Μετά απόμερικά χρόνια εργασίας σε απαιτητικές θέσεις μάλλον δεν θα θέλεις να επιστρέψεις Ελλάδα. Αλλά ακόμη κι αν δεν είναι έτσι, ίσως να καλύπτεσαι αλλιώς για τα επαγγελματικά δικαιώματα στην Ελλάδα, πχ αποκτώντας τίτλο CEng. ( Τολέω με επιφύλαξη αυτόκαθόσον δεν γνωρίζω.... από τα λίγα που διάβασα μόνο φευγαλέα σ αυτό το φόρουμ). Συμβουλή δικιά μου και γενικό συμπέρασμα: φεύγα και άσε την ΔΑΠ με τον πρόεδρό της και την ΔΟΑΤΑΠ να κουρεύονται. Φιλικά

Δεν το γνωρίζω από πρώτο χέρι αν όντως γίνεται έτσι, αλλά για ένα πράγμα είμαι 100% σίγουρος. Η προπέλλα πρέπει να παράγει μια συγκεκριμμένη ώθηση (υπολογισμένη ανάλογα με την αντίσταση της γάστρας στο νερό). Αυτό θεωρητικά είτε επιτυγχάνεται με προπέλλα ''μεγάλης'' διαμέτρου σε χαμηλές στροφές ή με με προπέλλα ''μικρής'' διαμέτρου σε υψηλές στροφές. Εδώ όμως υπάρχει και το πρόβλημα της σπηλαίωσης, που όσο μικρότερη η προπέλα τόσο ποιό επιρρεπής είναι στη σπηλαίωση. Άρα ξεκινάμε΄υπολογίζοντας την ώθηση ( και επομένως την ισχύ, αφού P=Fu [Nm/s]) κατόπιν τις στροφές (αφούέχουμε επιλέξει προπέλλα) κι έπειτα κοιτάμε τη μηχανή χρειαζόμαστε (που να έχει την ανάλογη ισχύ) κι αν απαιτείται μειωτήρας (για να μεταδόσουμε την ισχύ του κινητήρα στην προπέλλα με τις κατάλληλες στροφές).

Να πω την αλήθεια, δεν πολυκατάλαβα τον προβληματισμό σου. Όχι δεν διαλέγω μηχανή ανάλογα με την ροπή! Αυτό που χρειάζομαι είναι η ισχύς. Η ισχύς με την ροπή συνδέονται μέσω του τύπου P=T2πn, (Τ= Ροπή, n=συχνότητα περιστροφής). Ο κινητήρας έχει συγκεκριμμένη ισχύ σε συγκεκριμμένες στροφές. Η ροπή που αποδίδει ο στροφαλοφόρος άξονας βάση του παραπάνω τύπου είναι συγκεκριμμένη για συγκεκριμμένες στροφές. Με τον μειωτήρα όποια και να ναι η σχέση μετάδοσης μεταβάλονται μόνο οι στροφές στην προπέλλα. Η ισχύς (αν αμελήσουμε τον βαθμό απόδοσης) παραμένει η ίδια. Η δε προπέλλα ανάλογα με τα γεωμετρικά της χαρακτηριστικά χρειάζεται σε συγκεκριμμένες στροφές (n) συγκεκριμμένη ροπή (T) για να παράγει την απαιτούμενη ώθηση σε συγκεκριμμένη ταχύτητα (ίση με την αντίσταση της γάστρας στην προκειμένη ταχύτητα) και άρα συγκεκριμμένη ισχύ στον άξονά της (P=2πnT, η οποία παράγεται από την κ.μηχανή-μη ξεχνάμε και το 1ο αξίωμα της θερμοδυναμικής). Tώρα το αν θα πάρω βραδύστροφο ή ταχύστροφο κινητήρα, αυτός θα πρέπει πχ στην cruise speed (έστω 15 κόμβους) στις στροφέςπου θα λειτουργεί να παράγει την ίδια απαιτούμενη ισχύ (έστω 6000 kW -να σημειώσουμε βέβαια ότι κινητήρας αυτοκινήτου με 6000 κιλοβατ όπως είπες=περίπου 8000 άλογα δεν υπάρχει!- είτε λειτουργεί στις 100 σαλ είτε στις 2000 σαλ- που και τέτοιος κινητήρας μεκ δεν υπάρχει). Τώρα αναλογίσου αν υποθέσουμε ότι παράγουμε 6000κιλοβαττ στις 2000 σαλ, τι διάμετρο κυλίνδρου, πόσους κιλύνδρους, τι διαδρομή πιστονιού, τι πιέση καύσης χρειάζομαι και επίσης την διαστασιολόγιση των επιμέρους εξαρτημάτων.

Όταν λες συγκόλληση αγκυστρων εννοείς προφανώς stud welding έτσι; Τι διάμετρο έχουν τα άγκιστρα; Τι ποιότητα υλικού; Μήπως γνωρίζεις με τι είδους εξοπλισμό (περιγραφικά) έγινε η κόλληση; Αν είναι αυτό που κατάλαβα μπορώ να ψάξω πληροφορίες και να σου πω.

Μπράβο ρε Αντρεα. Αφού είσαι ικανοποιημένος αυτό είναι πολύ σημαντικό. Τι είδος πλοίου χτίζετε; Κοίτα καμιά φωτογραφία να ανεβάσεις αν γίνεται!

Α μάλιστα,λάθος κατάλαβα στην αρχή. Νόμισα εννοούσες τις ροπές αδράνειας (mass moment of inertia) μιας ολόκληρης κατασκευής (πχ ενός γερανού) ως προς συγκεκριμμένο σύστημα αξόνων,προκειμένου να υπολογίσεις την απαραίτητη ροπή για να την επιταγχύνεις ( πχ. στρέψη του γερανού). Αν κατάλαβα καλά έχεις ένα δικτύωμα αποτελούμενο από IPE, HEΑ και θέλεις να υπολογίσεις την ροπή αδράνειας (area moment of inertia) της (πολύπλοκης) διατομής του και εν συνεχεία την ροπή αντίστασης (section modulus) της εν λόγω διατομής; Aν είναι έτσι θα καθαρίσεις με Στάινερ και Εξελ.

DC σημαίνει συνεχόμενο ρεύμα. Αυτό χρειάζεσαι για τον απλό χάλυβα (ο σίδηρος που εννοείς) που θέλεις να κολλήσεις, το εναλλασόμενο ρεύμα (AC) είναι για αλουμίνιο. Το μηχανάκι που είδα στο πρώτο λινκ είναι μια χαρά για τη δουλειά σου. Στην αριστερή τρύπα θα βάλεις το βύσμα από το καλώδιο της τσιμπίδας και στην τέρμα δεξιά το καλώδιο της γείωσης που θα πρέπει να το ενώσεις και με τη λαμαρίνα σου (για να γίνει κύκλωμα). Ο διακόπτης στο μέσο της συσκευής έχει 3 θέσεις. 2 για παλμικό ρεύμα και 1 για κανονικό συνεχές ρεύμα (εκεί θα τον βάλεις, δηλ. στην τελευταία θέση με την ίσια γραμμή). Ακριβως απόπάνω βρίσκεται ο ροοστάτης για τη ρύθμιση του ρεύματος. Για ηλεκτρόδιο 2,5 χλ θέλεις περίπου 100 με 120 Α. (Ο δεξής ροοστάτης δεν σε αφορά για ηλεκτρόδιο, υπόψη ότι με τη συσκευή μπορείς να κολλήσεις και tig=wig με το κατάλληλο καλώδιο που το συνδέεις στην΄2η τρύπα από αριστερά και με μπουκάλα αργκόν ή ήλιο ως αδρανές αέριο) Άντε και καλή εξάσκηση, ανέβασε καμιά φωτογραφία από τα δοκίμιά σου!

Αν το σχεδιάσεις στο Inventor μπορεί να σου υπολογίσει τη ροπή αδράνειας ολόκληρου του δικτυώματος, αλλά θέλει ένα μικρό τρυκ για να σου τις υπολογίσει με βάση το σύστημα αξόνων που θέλεις εσύ. Κάποτε είχα φτιάξει για τις ανάγκες τις διπλωματικής μου ένα φύλλο εξελ για τέτοιο υπολογισμό (αλλά είχα λάβει υπόψη μου μόνο συγκεκριμένες διατομές) όπου έδινες τις συντεταγμένες αρχή και τέλους κάθε σιδηροδοκού και τη μορφή και προσανατολισμό της διατομής της και έπαιρνες το αποτέλεσμα. Αλλά δεν ήταν και τόσο user friendly!

Η ηλεκτροκόλληση φαίνεται να είναι κάτι απλό αλλά στην πραγματικότητα απαιτεί δεξιότητα που αποκτιέται με πάρα πολλή εξάσκηση και πείρα. Ειδικά για κόλληση αλουμινίου σαν αρχάριος, ξέχνα το. (το αλουμίνιο τήκεται στους 660°C και το λεπτό στρώμα οξείδωσης που το καλύπτει στους 2000°C. Μόλις διαπεραστεί αυτό το στρώμα το υπόλοιπο υλικό λιώνει κατευθείαν και αντί να το κολλήσεις δημιουργείς παντού τρύπες.) Για αρχή καλό θα ήταν να εξασκηθείς σε (δομικό) χάλυβα με ρουτιλικά επικαλυμμένα ηλεκτρόδια, διαμετρο 2,5 χλ ή 3,25 χλ. (είναι μαρκαρισμένα ως εξής: E 35 0 RR 12 ή E 43 2 RR 6, θα προσέξεις να υπάρχει το RR κι όσο μεγαλύτερο το νούμερο πριν το RR τόσο καλύτερα αλλά δεν παίζει για την περίπτωσή σου και τόσο ρόλο). Όσο για τους χαρακτηρισμούς που ρώτησες tig και wig είναι το ίδιο (Tungsten/Wolfram inert gas αγγλικός -γερμανικός όρος) και σημαίνει στο ένα χέρι κρατάς την τσιμπίδα με ακίδα βολφραμιου που παράγει το ηλεκτρικό τόξο υπό την προστασία αδρανούς αερίου (που εκρέει από την τσιμπίδα) και στο άλλο χέρι το σύρμα που το λιώνεις πάνω στην κόλληση. Δύσκολο, απαιτει δεξιοτεχνία. Χρησημοποιείται συνήθως για αλουμίνιο και ανοξείδωτο χάλυβα. Το mig (metal inert gas) έχεις ένα πιστόλι από το οποίο βγαίνει το σύρμα ημιαυτόματα και παράγεται το ηλεκτρικό τόξο (που λιώνει το σύρμα) ενώ ταυτόχρονο εκρρέει και το αδρανές αέριο που προστατεύει το τόξο και το λιωμένο υλικό από οξείδωση. Ποιό εύκολο αλλά θέλει κι αυτό την εξάσκησή του. Πες μας αν θέλεις τι ακριβώς υλικά θέλεις να κολλήσεις, αλλά έχε υπόψη σου ότι θα χρειαστείς πολύ εξάσκηση και πειραματισμό.

Σωστός ο Μελέτης, συμφωνώ απόλυτα με το παραπάνω ποστ. Έχω φύγει στο εξωτερικό από το 2002. Είχα την τύχη να γνωρίζω και λίγα γερμανικά τα οποία ήταν απαραίτητα για την αρχή και τα βελτίωσα σημαντικά στα χρόνια που είμαι εδώ. Η διαφορά με την Ελλάδα είναι ότι 1) υπάρχουν δουλειές για μηχανικούς και μη και 2) υπάρχει αξιοκρατία (δηλ.μετράν τα πτυχία, η εμπειρία, οι ικανότητες κι όχι τόσο οι γνωριμίες και καθόλου οι κουμπαριές). Στην Ελλάδα δεν έβρισκα δουλειά ούτε σαν ταμίας σε ΣΜ. Εδώ εργάζομαι στον γαλλικό νηογνώμονα. Σαν επιθεωρητής υλικών ξεκίνησα και σήμερα ασχολούμαι και με την επιθεώρηση ποταμόπλοιων μεταφοράς επικίνδυνων φορτίων. Ο νηογνώμονας όντως κάνει επιθεωρήσεις στα πλοία, είναι κάτι ανάλογο με τον έλεγχο ΚΤΕΟ που περνάν τα αυτοκίνητα (για τους άσχετους με το σπορ). Δεν είναι άσχημη δουλειά, αλλά θέλει προσοχή που βάζεις υπογραφή γιατί πολλές φορές είσαι με το ένα πόδι φυλακή. Ένας συνάδερφος παρόλο που ενέργησε σωστά σε μια επιθεώρηση, όταν το πλοίο έσκασε κατά την εκφόρτωση τον κατηγόρησε ο πλοιοκτήτης για αμέλεια. Δεν θα πάθει τίποτα στο φινάλε γιατί δεν έκανε κανένα λάθος αλλά μόνο η ταλαιπωρία και το τρέξιμο που έχει κάθε τρεις και λίγο με τους δικηγόρους φτάνει... Οπότε αυτό με τις μίζες-λάδωμα δεν είναι και τόσο καλή ιδέα!

Μια άλλη ερώτηση. Πέρα από τον ηλεκτρολογικό εξοπλισμό και κάποια μηχανικά εξαρτήματα φέρουν χαρακτηρισμό που αφορά την καταλληλότητά τους για εκρηκτικό περιβάλλον. Πχ ΙΙΒ. Το νόημα είναι ότι κάποια σπίθα που μπορεί να δημιουργηθεί εντός τους από μηχανική τριβή πρέπει να είναι απομωνομένη από το περιβάλλον. Δηλαδή να μην μπορεί αέριο μείγμα να εισχωρήσει στο εσωτερικό τους. (Χαρακτηρισμός ΙΙ Β φερειπείν σημαίνει ότι το εξαρτημα παρουσιάζει ένα διάκενο από 0,5 εως 0,9 χιλιοστά=κατάλληλο για περιβάλλον με αιθυλένιο , ακατάλληλο για υδρογόνο όπου απαιτείται χαρακτηρ. ΙΙ C διάκενο <0,5 χιλ.) Πρόσφατα είχα την εξής απορία κι ίσως μπορεί κάποιος να μου την εξηγήσει. Μια γραμμή ''vapour line'' DN150 συνδέει την αέρια φάση δεξαμενών και απάγει τα αέρια στην ατμόσφαιρα μέσω μιας ασφαλιστικής βαλδίβας (high velocity pressure relief valve) όταν η πίεση υπερβαίνει το όριο που έχει ρυθμιστεί στο ασφαλιστικο. Η εν λόγω βαλδίδα λοιπόν φέρει τον χαρακτηρισμό ΙΙΒ. Αυτό που δεν κατανοώ είναι τι νόημα έχει ένας τέτοιος χαρακτηρισμός για αυτό το εξάρτημα το οποίο μονίμως είναι εσωτερικά κατακλυσμένο με αέριο μείγμα (από τις δεξαμενές) κι είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε η ταχύτητα εξαγωγής των αερίων σε περίπτωση ανάφλεξης να είναι μεγαλύτερη από την ταχύτητα εξάπλωσης της καύσης.

Ανδρεας, περιμένουμε νέα από το μέτωπο. Έχεις καταλήξει κάπου τελικά; Κίνα Κορέα; Είχα πάει σαν ναυτικός (τελευταία το 2002). Από τα λίγα που είδα, μεγάλη διαφορά τότε. Η Κορέα απόλυτα δυτικοποιημένη χώρα. Η Κίνα πιο εξωτική, πιο πολύ θύμιζε Ασία, αλλά με μεγάλη ανοικοδόμηση. Αν έχεις χρόνο (και όρεξη) περιέγραψε μας τις εμπειρίες σου και τα καθήκοντα που σου έχουν αναθέσει.

Όντως, τελείως άστοχο. Δεν κρίνουν κανένα από το αν είναι σκουρόχρωμος και το λέω με σιγουριά γιατί ζω εκεί απο το 2002. Εννοείται βέβαια πως αν προτιμάς να ζεις απομονωμένα, δεν κάνεις προσπάθειες για την γλώσσα και αντιδράς αλλεργικά σε κάθε γερμανική συνήθεια, τότε σε θεωρούν και οι ντόπιοι ''περιέργο τραίνο'' και δεν πολυασχολούνται μαζί σου.

Για το θέμα των συγκολλήσεων καλό είναι να γνωρίζεις για τα ποιοτικά κριτήρια μιας κόλλησης. Δηλ. για τους ναυπηγικούς χάλυβες να ξέρεις ποιες μεθόδοι κόλλησης χρησιμοποιούνται, με ποιές ποιότητες ηλεκτροδίων, τι ατέλειες επιτρέπονται (πχ σύμφωνα με το στάνταρ DIN EN ISO 5817), τι έλεγχοι απαιτούνται με ''μη καταστροφικές μεθόδους'' κτλ. Από κει και πέρα καλό είναι να γνωρίζεις να διαβάζεις μια WPS (Welding Procedure Specification) και να ελέγχεις αν η κόλληση γίνεαται σύμφωνα με ότι περιγράφεται εκεί μέσα (θερμοκρασία προθέρμανσης, διαλογή ηλεκτροδίων πιστοποιημένων απότο νηωγνώμονα, κτλ). Επίσης αν η πιστοποίηση των συγκολλητών είναι έγκυρη για το υλικό και τη μέθοδο που θέλουν να κολλήσουν. Για τους υπέρηχους: χρησιμοποιούνται για παχυμέτρηση το οποίο είναι κάτι πολύ απλό (ακουμπάς τη συσκευή στη λαμαρίνα και διαβάζεις στο display το πάχος, αρκεί να την έχεις ρυθμίσει σωστα για χάλυβα και να μετράςχάλυβα) ή για εσωτερικό έλεγχο των ραφών. Αυτό το δεύτερο είναι ολόκληρη τέχνη κι επιστήμη, ξεκινώντας από τη ρύθμιση της συσκευής μέχρι την ερμηνε΄ια των ενδείξεων στην οθόνη που απαιτεί πολύ εμπειρία. Αλλά μάλλον σαν επιθεωρητής δεν χρειάζεται να χειρίζεσαι τέτοιες συσκεύες,παρά μόνο να γνωρίσεις την εφαρμογή τους και τις δυνατότητές τους. (Υπόψιν οι χειριστές χρειάζονται πιστοποίηση)

Για paint inspector από οτι ξέρω υπάρχουν σεμινάρια που πιστοποιείσαι. Τώρα για τα σεμινάρια των νηογνωμόνων δεν μαθαίνεις εκεί το hull, αλλά κυρίως τις απαιτήσεις του νηογν. και την διαδικασία των επιθεωρήσεων.

Βρε και ναυπηγεία έχουμε... αλλά εντάξει, άστο καλύτερα.... Εκτός του ότι η Κίνα, Κορέα δεν συναγωνίζονται στα νεόκτιστα, για τις επισκευές στη μεσόγειο υπάρχουν κι εκεί πιο ανταγωνιστικές χώρες και από ότι έχω ακούσει να συζητιέται (διαψεύστε με αν γνωρίζεται κάτι άλλο) πιο αξιόπιστα ναυπηγεία (ιδίως στο θέμα έγκαιρης παράδοσης).

Δε σωζόμαστε με τα σωσίβια, καράβια χρειαζόμαστε.

Έχει πέσει πολύ δουλειά, ε; Κι εγώ μια απ τα ίδια, μια ματιά ρίχνω το απόγευμα μήπως έχει τίποτα ενδιαφέρον! Πάντως από ναυπηγούς δεν βλέπω καθόλου κίνηση.

Η κατηγορία ''Ναυπηγοί Μηχ. Μηχαν.'' δεν βλέπω να περπατάει πολύ! Δεν υπάρχουν άραγε ναυπηγοί στο ''μηχανικός.τζι αρ''; Γράφουν σε άλλο φόρουμ; Είναι τόσο απασχολημένοι που δεν έχουν χρόνο για φόρουμ; Τι γίνεται; Ας μας πουν αν μας διαβάζουν κάποιοι, να μάθουμε τι συμβαίνει στα ναυπηγεία και τις επισκευές, τι γίνεται στα πόστα αρχιμηχανικών και βοηθών στις ναυτιλιακές, πως είναι η απασχόληση στους νηογνώμονες. Υπάρχουν ναυπηγοί που εργάζονται σε αντικείμενο άσχετο με την ειδικότητά τους λόγω έλλειψης ευκαιριών; Κάθε μήνυμα ευπρόσδεκτο!

Το ίδιο θα έλεγα κι εγώ! Από ότι ξέρω αυτή η σύνδεση χρησιμοποιείται για σχετικά χαμηλές ροπές κάμψης και διατμητικές τάσεις. Επίσης ο μηχ. συγκολλήσεων (Schweißfachingenieur) είναι ο υπεύθυνος που πρέπει να φροντίσει ώστε: -ο συγκολλητής (τεχνίτης) να είναι πιστοποιημένος (και φυσικά να ξέρει να κολλάει σωστά) -να συντάξει το προτόκολλο κόλλησης (preliminary Welding Procedure Specification) και ενδεχομένως να το υποβάλλει για έγκριση αν το ορίζουν οι προδιαγραφές -να γίνουν οι μη καταστροφικοί έλεγχοι που ορίζονται από τις προδιαγραφές, από πιστοποιημένο προσωπικό -οτιδήποτε έχει σχέση με την ποιότητα των κολλήσεων, προμήθεια εξοπλισμού ποιότητα υλικών κτλ

Ε ναι, άν πας στη βρύση θα πιείς και νερό! Παρόμοια κατάσταση είχα περάσει κι εγώ κάποτε. Σκεφτόμουν να παρατήσω τη σχολή μου για να πάω στο λιμενικό πριν μερικά χρόνια γιατί είχα κουραστεί (ήταν 2ο πτυχίο μου, είχα τελειώσει και εμποροπλοιάρχων πρωτύτερα). Τελικά χαίρομαι πολύ που δεν έκανα τότε την κουταμάρα!

Έχει διαβαθμίσεις που αφορούν το εαν η ύπαρξη κινδύνου έκρηξης είναι μόνιμη, περιστασιακή ή σπάνια! Κοίτα κι εδώ http://www.atexinfo.de/ Επίσης για πιστοποίηση ρώτα σε έναν από τους οργανισμούς TUEV, Lloyds Register, Bureau Veristas, DNV. Δεν γνωρίζω αν κάνουν μετρήσεις, ενδεχομένως ο χαρακτηρισμός της εκρηκτικότητας συγκεκριμμένου εργασιακού χώρου να βασίζεται σε συγκεκριμμένες προδιαγραφές ή και ισχύουσα νομοθεσία.

Αυτό που μπορώ να σου πω εγώ για την επαγγελματική αποκατάσταση είναι το εξής: σαν μηχ. Εμπορικού ναυτικού έχεις σχεδόν σίγουρη αποκατάσταση με πολύ καλές απολαβές, αλλά δύσκολη ζωή. Αποκόβεσαι για τουλάχιστον 7-8 μήνες (το χρόνο) σερί από φίλους και οικογένεια και είσαι μέσα σε ένα καράβι όλη την ώρα, κι αν έχεις τύχη βγαίνεις μια φορά το μήνα σε κανένα λιμάνι. Δεν είναι παίξε γέλασε!!! Σαν μηχανολόγος μηχανικός έχεις θεωρητικά πολλές κατευθύνσεις ανοιχτές (Π.χ. συστήματα θέρμανσης και ψύξης, βιομηχανία παραγωγής πετρελαίου και φυσ. αερίου, εργοστασιακή παραγωγή σε μηχανολογικά εξαρτήματα, πωλήσεις, διαχείριση ποιότητας...) αλλά είναι πιο ζόρικα τα πράγματα σε ότι αφορά την αποκατάσταση και τις απολαβές. Εκτός κι αν πας εξωτερικό! Σαν ναυπηγός μπορείς να βρεις απασχόληση σε ναυπηγεία (μελέτες και/ ή επίβλεψη κατασκευών, επισκευές κτλ) ναυτιλιακές εταιρείες (αρχιμηχανικός ή βοηθός αρχιμηχανικού αρχικά) ή νηογνώμονες (επίβλεψη κατασκευών, εγκρίσεις σχεδίων κτλ.). Κι εδώ νομίζω είναι αρκετά ζόρικα να βρεις δουλειά στο συγκεκριμμένο αντικείμενο, αν και μπορείς εναλλακτικά να κάνεις κι ότι κάνει ένας απλός μηχανολόγος σε γενικές γραμμές. Το πιο σημαντικό όμως είναι να κάνεις κάτι που να σου ταιριάζει και να μπορείς να το αγαπήσεις. Η σχολή που θα παρακολουθήσεις θα σου δώσει κάποιες γενικές γραμμές, μηχανικός θα γίνεις κατόπιν με την πείρα την ενασχόληση με το αντικείμενο και το διάβασμα. Η σχολή Ε.Ν είναι κατά τη γνώμη μου μια καλή επιλογή και με ένα δεύτερο πτυχίο αργότερα (ναυπηγού ή μηχανολόγου) όλες οι πόρτες ανοίγουν εύκολα μέχρι τα ανώτερα κλιμάκια. Αλλά θέλει σκληρό αγώνα υπομονή, ΕΠΙΜΟΝΗ και διάθεση για δουλειά και διάβασμα.

Τα φρένα σίγουρα κατασκευάζονται βάση κάποιων προτύπων (το οποίο μπορεί να σου βεβαιώσει ο κατασκευαστής τους με πιστοποιητικό του, τύπου 2.2 ή 3.1 ΕΝ 10204, όπου θα αναγράφεται ποιό πρότυπο πληρείται). Πολύ πιθανό να ικανοποιούν κάποιο πρότυπο ΙSO EN ή DIN το οποίο να υπολογίζει τη δύναμη πέδησης και να καλύπτει την μελέτη που χρειάζεσαι. Αν ισχύει αυτό,τότε όπως προείπε κι ένας συνάδελφος δεν χρειάζεται να επανεφευρίσκεις τον τροχό!