nic

Συνάδελφε Πέτρο, νομίζω πως για ύψη τοιχείων υπογείου 3,00 μ και για μέγιστες αποστάσεις υποστυλωμάτων 6-7 μ η προσομοίωση των ωθήσεων του εδάφους είναι λίγο υπερβολή. Ουσιαστικά η πλάκα που δημιουργείται και καταπονείται κάθετα στο επίπεδο της έχει διαστάσεις 3χ6 μ , έχει πάχος 25 συνήθως εκ. οπότε δεν πιστεύω ότι μπορεί να δημιουργηθεί πρόβλημα με τις ωθήσεις γαιών. Από την άλλη δίνω ως ομοιόμορφο φορτίο το Ι.Δ. των περιμετρικών τοιχείων υπογείου πάνω στον κορμό της πεδιλοδοκού. Δυστυχώς δεν έχω βρει τρόπο να φορτίζω το πέλμα μόνο με κατακόρυφα φορτία....... Γενικώς συνάδελφοι πιστεύω ότι το πρόγραμμα που δουλεύουμε υπερδιαστασιολογεί σε σημαντικό βαθμό τη θεμελίωση. Τουλάχιστον αυτή την εντύπωση από τη δική μου εμπειρία. Έχετε ελέγξει ποτέ τη θεμελίωση συγκεκριμένα και με άλλο πρόγραμμα; Με τι συντελεστή co (εύρος) δουλεύετε στις περιοχές σας;

Πέτρο δίνοντας διαφράγματα -2 δεν θα έπρεπε να μεταβάλλονται αυτόματα οι βαθμοί ελευθερίας των κόμβων που ανήκουν στην οροφή υπογείου και να παγιώνονται κατά τις οριζόντιες μετατοπίσεις; Στο σχετικό πίνακα που αναγράφονται ποιανών κόμβων μεταβλήθηκαν οι βαθμοί ελευθερίας και δεν είναι ελεύθεροι δεν τους αναφέρει... Για αυτό προσωπικά τους παγιώνω "χειροκίνητα". Με έχει προβληματίσει και εμένα πολύ η προσομοίωση των πεδιλοδοκών και έχω ακούσει πολλούς διαφορετικούς τρόπους απο πιο έμπειρους συναδέλφους αλλά προσωπικά προτιμώ την πιο απλοποιημένη μέθοδο Είμαι και εγώ μέσα για επίλυση των προτύπων Αβραμίδη πάντως.

Προσωπικά chihor προσομοιώνω τις πεδιλοδοκούς κανονικά και τα περιμετρικά τοιχεία τα λαμβάνω υπόψη μόνο όσον αφορά στην επιρροή του ιδίου βάρους. Έπειτα δίνω διαφράγματα -2 σε σχέση με τις στάθμες αλλά "πειράζω" τις ελευθερίες κίνησης της πλάκας οροφής υπογείου και τις παγιώνω.

Καθόλου απλοική, σε όλους δημιουργούνται απορίες. Για αυτό το λόγο υπάρχει το forum:)

ναι archn, και η απόληξη αλλά και η στέγη προσμετρώνται στον υπολογισμό του όγκου.

έτσι είναι. Κάθε έργο έχει το δικό του ΑΦΜ και προσδιορίζεται μονοσήμαντα

κάθε κοινοπραξία λαμβάνει ξεχωριστό ΑΦΜ για κάθε ξεχωριστό έργο, ακόμα και αν η κοινοπραξία αποτελείται πάντα από τα ίδια άτομα. Όταν περαιώνεται το έργο παύει να υφίσταται η κοινοπραξία και επομένως το ΑΦΜ. Ελπίζω να βοήθησα

Εννοώ ότι κατά τη ομοιομορφοποίηση των φορτίων μίας δοκού (τραπεζοειδές ή τριγωνικό), το ορθογωνικό φορτίο με το οποίο φορτίζεται τελικά η δοκός κατά την επίλυση έχει τέτοια τιμή ώστε οι προκύπτουσες μέγιστες ροπές να είναι ίσες με αυτές που θα προέκυπταν στην περίπτωση στην οποία η επίλυση γινόταν με τραπεζοειδές φορτίο. Για αυτό το λόγο κάνουμε και μία άλλη επίλυση επιδιώκοντας να πετύχουμε (με το ομοιομορφοποιημένο φορτίο) τις ίδιες τιμές μέγιστης τέμνουσας που αναπτύσσεται στη δοκό με αυτές που αναπτύσσονται σττην περίπτωση του τραπεζοειδούς πρωτογενούς φορτίου. Αυτό που δεν γνωρίζω είναι με ποιο από τα δύο κριτήρια γίνεται η ομοιομορφοποίηση στα εμπορικά στατικά προγράμματα μιας και δεν νομίζω να επιλύονται οι δοκοί με τα πρωτογενή φορτία. Εγώ προσωπικά χρησιμοποιώ το next και δεν γνωρίζω. Δυστυχώς...

εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η τιμή των ομοιομορφοποιημένων μεταβιβαζόμενων φορτίων από τις δοκούς στις πλάκες γίνεται υπό τήν προυπόθεση ότι οι προκύπτουσες ροπές (1η περίπτωση) ή τέμνουσες (2η περίπτωση) στις δοκούς είναι οι ίδιες με αυτές που προκύπτουν από την εφαρμογή των αρχικών φορτίων Οπότε δεν νομίζω ότι υπάρχει πρόβλημα ασυνέπειας...