Αναζήτηση στην κοινότητα

Η μονάδα μελετών και κατασκευών του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) σε συνεργασία με την Περιφέρεια Ηπείρου εκτέλεσε εργασίες τοποθέτησης μεταλλικής γέφυρας τύπου Bailey στον ποταμό Άραχθο, επί της επαρχιακής οδού Μικρής Γότιστας – Ανατολής Ιωαννίνων του Δήμου Μετσόβου. Όπως ανακοινώθηκε σήμερα από το ΓΕΕΘΑ, η τοποθέτηση εντάσεται στο πλαίσιο αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών και της συνδρομής των Ενόπλων Δυνάμεων στον πληθυσμό ακριτικών περιοχών. Η υπό κατασκευή γέφυρα Bailey θα έχει μήκος πενήντα μέτρα, ενώ για την έδρασή της κατασκευάζεται πρόβολος μήκους τριάντα μέτρων με το συνολικό μήκος της κατασκευής να ανέρχεται σε ογδόντα μέτρα και το βάρος της να υπερβαίνει τους ογδόντα τόνους. Φωτο: ΑΠΕ-ΜΠΕ Η τοποθέτηση της γέφυρας, προστίθεται στην ανακοίνωση, αποσκοπεί στην αποκατάσταση της κυκλοφορίας, η οποία είχε διακοπεί μετά από έντονη βροχόπτωση που προκάλεσε την κατάρρευση της προϋπάρχουσας. Οι εργασίες οι οποίες πραγματοποιούνται από προσωπικό του 8ου λόχου μηχανικού, διεξάγονται υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες λόγω χαμηλών θερμοκρασιών, έντονων καιρικών φαινομένων και συνεχούς ροής μεγάλων ποσοτήτων νερού, ενώ επιλύθηκαν σε ελάχιστο χρόνο σημαντικές τεχνικές δυσκολίες που αφορούσαν στην έδραση της γέφυρας σε σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο.

Με μια μεγάλη εργολαβία, που θα αφορά 30 γέφυρες του οδικού δικτύου στην Πελοπόννησο, αναμένεται να ξεκινήσει το πρόγραμμα συντήρησης γεφυρών που σχεδιάζει το υπουργείο Υποδομών. Στόχος του προγράμματος, συνολικού ύψους κοντά στο 1,5 δισ. ευρώ, είναι να συντηρηθούν περίπου 200 γέφυρες του οδικού δικτύου σε ολόκληρη την Ελλάδα, σε αρκετές από τις οποίες δεν έχουν γίνει ποτέ εργασίες βαριάς συντήρησης. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και γέφυρες που κατασκευάστηκαν πριν από δεκαετίες και οδεύουν σήμερα προς το τέλος της θεωρητικής ζωής τους. Στη γήρανση των τεχνικών στοιχείων των γεφυρών έρχονται να προστεθούν τα ακραία καιρικά φαινόμενα και οι άλλες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Προβλέπεται πως θα προχωρήσουν εργασίες ανά περιφέρεια ή σε ομάδες περιφερειών μέσω ξεχωριστών διαγωνισμών. Ο σχεδιασμός του προγράμματος βρίσκεται σε αρχικό στάδιο και στο υπουργείο ετοιμάζουν πρόταση χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) ή άλλο χρηματοδοτικό μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ΕΤΕπ «βάζει πλάτη» και στο πανελλαδικό πρόγραμμα επεμβάσεων στο οδικό δίκτυο, με στόχο τη βελτίωση της ασφάλειας. Την ίδια ώρα, άγνωστη είναι η τύχη του διαγωνισμού για τις «Έξυπνες Γέφυρες», μέσω του οποίου θα γινόταν ο έλεγχος της κατάστασης εκατοντάδων γεφυρών στο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά και η παρακολούθησή τους σε πραγματικό χρόνο, μέσω ειδικών αισθητήρων και ασύρματων συσκευών, ώστε να εντοπίζονται προβλήματα και να πραγματοποιούνται εγκαίρως τυχόν επισκευές.

Μια γέφυρα μήκους 25 μέτρων δημιουργήθηκε στο Gulou Waterfront, ένα χωριό στο Jiangmen της Κίνας. Αυτό το ασυνήθιστο ανθρωπογενές τοπίο, που σχηματίζεται από ένα δίκτυο υδάτινων οδών και λιμνών, αποτελούσε κάποτε μια υποδομή για ψάρεμα και γεωργία. Πλέον, η περιοχή αλλάζει χρήση, με προοπτικές να χρησιμοποιηθεί ως θέρετρο οικοτουρισμού, και το LUO Studio ανέλαβε να δημιουργήσει μια νέα πεζογέφυρα στην καρδιά του. Μετά τη δυναμική ανάκαμψη της χρήσης ξύλου για την κατασκευή κτιρίων, και μάλιστα πολλών ορόφων, ήρθε η σειρά των έργων υποδομών να επαναπροσεγγίσουν το ευπροσάρμοστο υλικό. Η Timber Bridge αποτελεί μία από τις πολλές νέες γέφυρες που σχεδιάζονται, στο πλαίσιο της ανάπτυξης της προκυμαίας Gulou, με στόχο να γίνει η περιοχή προσβάσιμη για τους πεζούς, χωρίς να προκαλείται αναστάτωση στα αλιευτικά σκάφη. Το LUO Studio, με έδρα το Πεκίνο, επέλεξε να χρησιμοποιήσει κυρίως ξύλο, ως φόρο τιμής στις παραδοσιακές κατασκευαστικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται σε αγροτικά χωριά της νότιας Κίνας, όπου το υλικό προσφέρεται σε αφθονία. Ως αποτέλεσμα, εκατοντάδες ξύλινα στοιχεία ενώνονται μεταξύ τους, για να σχηματίσουν τη γέφυρα Timber Bridge. Σύμφωνα με το στούντιο, κατά την περίοδο του αλιευτικού πολιτισμού, οι δρόμοι ήταν ελάχιστα ανεπτυγμένοι με αποτέλεσμα τα συστήματα ύδρευσης να γίνουν η βασική διαδρομή για τις μεταφορές και τα logistics. Δεδομένου ότι η γέφυρα έπρεπε να προσφέρει αρκετό χώρο για τη διέλευση σκαφών κάτω από αυτήν, το στούντιο επέλεξε τον παραδοσιακό σχεδιασμό της στο σχήμα ενός τόξου, με απόσταση τεσσάρων μέτρων μεταξύ της κάτω πλευράς της γέφυρας και της τυπικής στάθμης του νερού. Όμως, παρά το σχήμα της, πολύ λίγα από τα εξαρτήματα της γέφυρας είναι κυρτά. Εκτός από τις τρεις τοξωτές δοκούς που σχηματίζουν την κάτω πλευρά, η γέφυρα είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη από μικρά, ευθύγραμμα τμήματα πεύκου. Στο πάνω μέρος του ξύλινου σκελετού τοποθετήθηκαν μεταλλικές πλάκες, οι οποίες δημιουργούν καταφύγιο και παρέχουν φυσική αποστράγγιση του νερού της βροχής. Το αποτέλεσμα είναι μια κατασκευή με περίπλοκη δομή, η οποία παρέχει τη δυνατότητα διέλευσης πάνω από το νερό, αλλά και καταφύγιο σε όσους τη χρησιμοποιούν. "Το έργο βασίζεται στην κατασκευαστική σοφία των αρχαίων στεγασμένων γεφυρών", δήλωσε το LUO Studio. "Ο καλυμμένος διάδρομος ενισχύει τη συνολική δομική σταθερότητα και προστατεύει την τοξωτή ξύλινη κατασκευή, που βρίσκεται από κάτω, από την έκθεση στον ήλιο και τη βροχή." Παράλληλα, τα ενισχυμένα με χάλυβα μπουλόνια δίνουν στη δομή ένα επιπλέον στρώμα αντοχής. Η Ξύλινη Γέφυρα στο Gulou Waterfront είναι το τελευταίο από μια σειρά καινοτόμων έργων του Luo Yujie, μιας ανερχόμενης προσωπικότητας της κινεζικής αρχιτεκτονικής σκηνής. Με το συγκεκριμένο έργο, ελπίζει να δώσει νέο ενδιαφέρον σε μια περιοχή της οποίας η αλιευτική κληρονομιά σταδιακά εξαφανίζεται. --- Φωτογραφίες και βίντεο από: https://worldarchitecture.org/architecture-news/emgmh/arched-timber-bridge-by-luo-studio-allows-boats-to-pass-under-bridge-smoothly-in-gulou-waterfront.html

Η καταστροφή της γέφυρας Ρίνσντορφ, ύψους 70 μέτρων, αποτελεί νέο ρεκόρ στη Γερμανία. Είναι η ψηλότερη γέφυρα που έχει ανατιναχθεί ποτέ στο πλαίσιο κατεδάφισης. Τα συνεργεία κατεδάφισης χρησιμοποίησαν περίπου 120 κιλά (265 λίβρες) εκρηκτικών την Κυριακή 6 Φεβρουαρίου για να καταστρέψουν την γέφυρα Ρίνσντορφ (Rinsdorf) στον αυτοκινητόδρομο A45 της Γερμανίας, στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Η γέφυρα είχε ύψος 70 μέτρα (230 πόδια) και μήκος 500 μέτρα (1.640 πόδια). Με την έκρηξη καταγράφεται νέο ρεκόρ στη Γερμανία, η οποία δεν έχει ανατινάξει ποτέ μια τόσο ψηλή γέφυρα στο παρελθόν. THILO SCHMUELGEN VIA REUTERS Το τέλος μίας γέφυρας; σε έξι καρέ: H γέφυρα 'Talbrucke Rinsdorf' του αυτοκινητόδρομου 45 της Γερμανίας καταρρέει έπειτα από ελεγχόμενη έκρηξη, καθώς ακριβώς δίπλα της έχει ήδη παραδοδθεί στην κυκλοφορία η νέα γέφυρα, στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας. 6 Φεβρουαρίου 2022. REUTERS/Thilo Schmuelgen Συγκεντρώθηκαν αρκετοί θεατές, που κατέγραψαν καρέ καρέ την έκρηξη και την στιγμή της κατάρρευσης της γέφυρας, που είναι πραγματικά εντυπωσιακή, όπως βλέπουμε στο βίντεο παρακάτω. Η κατασκευασμένη προ 55 ετών γέφυρα κατέρρευσε στις 11 π.μ. τοπική ώρα. Ο ειδικός κατεδάφισης Mίκαελ Σνάιντερ ακούγεται να δίνει το σύνθημα με βροντερή φωνή. Ακολουθεί έκρηξη και οι 16 κολόνες της γέφυρας ”λυγίζουν” και στην συνέχεια κομματιάζονται, ενώ η επιφάνεια της γέφυρας με το οδόστρωμα πέφτει με κρότο στο έδαφος. Η κατάρρευση οργανώθηκε έτσι ώστε τα συντρίμμια να προσγειωθούν σε ένα προετοιμασμένο ”κρεβάτι” και να μην προκαλέσουν ζημιά στη νέα γέφυρα, που ήδη βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην παλαιότερη. Η νέα γέφυρα εγκαινιάστηκε τον Δεκέμβριο του 2021. https://www.instagram.com/p/CZq2ASvsemy/?utm_source=ig_web_copy_link Μια ομάδα δεκάδων ανθρώπων διακρίνεται στις εικόνες, καθώς στέκονται σε μια πλαγια. Οι θεατές συγκεντρώθηκαν σε ασφαλή απόσταση για να δουν την ογκώδη γέφυρα να καταρρέει, ενώ κάποια στιγμή ακολουθούν χειροκροτήματα. Περίπου 60 γέφυρες χρειάζονται αντικατάσταση ή επείγοντα έργα στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, το πολυπληθέστερο κρατίδιο της Γερμανίας, με 15 να κατασκευάζονται επί του παρόντος ή να έχουν προγραμματιστεί να γίνουν εργασίες σε αυτές φέτος. πηγές: DW, AFP, dpa

Τουλάχιστον 40 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 30 νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση, μετά την κατάρρευση μιας κρεμαστής γέφυρας στον ποταμό Ματσού, στην πόλη Μόρμπι του Γκουτζαράτ, μεταδίδουν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. «Πολλοί άνθρωποι διασώθηκαν και ορισμένοι αγνοούνται», είπε ο Αμίτ Τζάλα, τοπικός αξιωματούχος στο νοσοκομείο όπου έχουν μεταφερθεί οι τραυματίες. Η ιστορική γέφυρα, μήκους 230 μέτρων, κατασκευάστηκε την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατίας, τον 19ο αιώνα. Είχε κλείσει για συντήρηση για έξι μήνες και δόθηκε ξανά στην κυκλοφορία πριν από πέντε ημέρες. Ο πρωθυπουργός της Ινδίας, Ναρέντρα Μόντι, που βρίσκεται στο Γκουτζαράτ, τη γενέτειρά του, για τριήμερη επίσκεψη, είπε ότι έδωσε οδηγίες στον πρωθυπουργό του κρατιδίου να κινητοποιήσει αμέσως ομάδες για την επιχείρηση διάσωσης. Εικόνα άρθρου: https://www.dawn.com/news/1717864

«Οι κόποι μας ανταμείφθηκαν: Μπροστά στην πύλη και μέσα από την πύλη ως τη σημερινή όχθη βρήκαμε 1250 περίπου πασσάλους και κορμούς δέντρων που ανήκουν σε οχυρωματικό έργο και στην υποδομή της γέφυρας. Βγάλαμε στην επιφάνεια κάπου 220 πασσάλους και το θέαμα είναι συγκλονιστικό, αλλά δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στην αποκάλυψη και των υπολοίπων πριν λύσουμε όλα τα προβλήματα συντήρησης του ξύλου». Σεπτέμβρης του 1978 ήταν, όταν ο αρχαιολόγος και ανασκαφέας της Αμφίπολης Δημήτρης Λαζαρίδης σημείωνε αυτά τα λίγα στο ημερολόγιό του για μια σπουδαία ανακάλυψη. Την ξύλινη γέφυρα της Αμφίπολης, πάνω από τον ποταμό Στρυμόνα, ένα τεχνικό έργο, ηλικίας περίπου 2500 ετών! Στους αιώνες που μεσολάβησαν ως σήμερα η αρχαία γέφυρα μπορεί να μην έχει διατηρηθεί, αυτοί οι πάσσαλοι όμως, που όντως συνθέτουν ένα εντυπωσιακό θέαμα και φυσικά σπουδαίο αρχαιολογικό μνημείο χρειάζονται πλέον μία σύγχρονη και αποτελεσματική προστασία ώστε να αντέξουν στο χρόνο και τις καιρικές συνθήκες. Ο αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης κατά την ανακάλυψη της γέφυρας Την εγκατάσταση ενός μεταλλικού στεγάστρου, που θα αντικαταστήσει το υπάρχον ξύλινο, έχει προκρίνει έτσι, το υπουργείο Πολιτισμού και ήδη στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο κατατέθηκε η προμελέτη για την προμήθεια και την εγκατάστασή του. Την προώθηση του έργου άλλωστε, είχε ανακοινώσει η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και κατά την επίσκεψή της στην Αμφίπολη τον περασμένο Μάρτιο, δηλώνοντας ότι αυτό το μοναδικό μνημείο αρχιτεκτονικής έχει ανάγκη από στέγαστρο, που να πληροί τις σύγχρονες απαιτήσεις προστασίας αλλά και να γίνει επισκέψιμο για το κοινό. Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη στα κατάλοιπα της γέφυρας της Αμφίπολης Η περιγραφή του Θουκυδίδη Η ύπαρξη μίας ή περισσότερων γεφυρών, που συνέδεαν τις δύο όχθες του Στρυμόνα είναι γνωστή τόσο από τον Θουκυδίδη, όσο και από άλλους αρχαίους συγγραφείς, όπως ο Ηρόδοτος και ο Ευριπίδης. Όπως αναφέρει και πάλι ο Λαζαρίδης «Έστρεψα εκεί την προσοχή μου, με την ελπίδα να βρω κάτι από το μοναδικό αυτό έργο, που περιγράφει ο Θουκυδίδης για πρώτη φορά στην πορεία του Βρασίδα προς την Αμφίπολη, το 424 π.Χ. […] Αναζητούσα αυτή τη γέφυρα όπου παίχτηκε η τύχη της Αμφίπολης και η μοίρα του Θουκυδίδη». Και πράγματι ο ίδιος θα προσφέρει τα πρώτα αρχαιολογικά δεδομένα: Κατά τις ανασκαφές στο βόρειο σκέλος του τείχους της πόλης αποκαλύφθηκε η πασσαλόπηκτη υποδομή της γέφυρας, αμέσως έξω από την πύλη Γ στην ανατολική όχθη του ποταμού, στο σημείο που η κοίτη του πλησιάζει στην οχύρωση. Η ανασκαφή του Λαζαρίδη στην Αμφίπολη. Στο βάθος ο ποταμός Στρυμόνας Δεκάδες ήταν οι πάσσαλοι της υποδομής της γέφυρας, που είχαν αποκαλυφθεί από την ανασκαφή. Με διάμετρο ως 29 εκατοστά διατηρούνται σε ύψος από 15 εκατοστά ως 1, 05 μέτρο ενώ τα άκρα τους είναι πελεκημένα καταλήγοντας σε αιχμή, που σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν τοποθετημένη σε σιδερένια κεφαλή. Οι πάσσαλοι των βαθύτερων στρωμάτων, περίπου 80, είχαν μεγαλύτερη διάμετρο και περισσότερο κανονική διάταξη σε τριάδες ή τετράδες. Το αρχικό τους ύψος πρέπει να έφτανε τα 3,80μ. Με τα νεώτερα στοιχεία όμως σήμερα σώζονται 101 πάσσαλοι από την υποδομή της γέφυρας. Επάνω σ’ αυτούς θα πρέπει να είχε αναπτυχθεί ένα σύστημα διαδοκιδώσεως, όπου και θα στερεωνόταν το ξύλινο κατάστρωμα της γέφυρας. Τμήμα του τείχους της Αμφίπολης Η σημασία της γέφυρας Η γέφυρα είχε μήκος στην αρχαιότητα 275 μέτρα και συνέδεε τον ποταμό Στρυμόνα με την πόλη, μέσω του τείχους της. Συμπεριλαμβανόταν έτσι, στα οχυρωματικά έργα της Αμφίπολης, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην οικονομική και εμπορική ανάπτυξή της. Το τμήμα της υποθεμελίωσής της όμως, μέσα στον ποταμό και η συνέχειά της στην απέναντι, δυτική του όχθη δεν εντοπίσθηκαν, παρά τις βαθιές ανασκαφικές τομές που πραγματοποίησε ο Λαζαρίδης. Δυστυχώς τα υπολείμματα αυτά καταστράφηκαν το 1929-1932 κατά την διευθέτηση της νέας κοίτης του Στρυμόνα από την εταιρεία ULEN. Η κατασκευή της γέφυρας χρονολογείται στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. και δεδομένου, ότι ήταν εξαιρετικά χρήσιμη ακολούθησαν πολλές επισκευές της κατά την Ελληνιστική εποχή, την Ρωμαϊκή και την Βυζαντινή. Το 1861 πάντως, η γέφυρα πρέπει να είχε ήδη καταστραφεί ή να ήταν σε πολύ κακή κατάσταση, αφού το πέρασμα του ποταμού γινόταν πια με σχεδία, όπως μαρτυρούν τα κείμενα ξένων περιηγητών. Τμήμα της πόλης εντός των τειχών Η γέφυρα είναι οργανικά συνδεδεμένη με την Πύλη Γ, η οποία κατασκευάσθηκε μαζί με την επέκταση του τείχους το 424-422 π.Χ. σύμφωνα με την περιγραφή του Θουκυδίδη, ώστε να ενισχυθεί η άμυνα του περάσματος. Προκειμένου μάλιστα να προστατεύεται από τις πλημμύρες του ποταμού ενισχυόταν για λόγους στατικούς, επίσης με ξύλινους πασσάλους, σφηνωμένους στο αμμώδες έδαφος της περιοχής. Πάσσαλοι εντοπίστηκαν επίσης και εσωτερικά της πύλης, αλλά και πλησίον του τείχους. Ο Απόστολος Παύλος Οι Αθηναίοι είχαν ιδρύσει την Αμφίπολη το 437 π.Χ. ως εκ τούτου ήταν πόλη ελεύθερη και σύμμαχος των Αθηνών. Το 424 π.Χ. όμως την κυρίευσε στρατηγός Βρασίδας της Σπάρτης ενώ στη συνέχεια καταλήφθηκε από τον Φίλιππο Β ́. Έτσι σε όλη τη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου και ως την διάλυση του μακεδονικού κράτους παρέμεινε τμήμα του βασιλείου των Μακεδόνων και κέντρο του μακεδονικού εμπορίου. Επρόκειτο άλλωστε για πόλη στρατηγικής σημασίας λόγω της ναυπηγήσιμης ξυλείας που προσέφερε η περιοχή αλλά και γιατί βρισκόταν κοντά στα χρυσορυχεία του Παγγαίου. Ο αρχαιολογικός χώρος της Αμφίπολης Με την ήττα των Μακεδόνων στην Πύδνα όμως, το 168 π.Χ. έγινε μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όπως όλος ο ελλαδικός χώρος. Πόλη λαμπρή ωστόσο, όπως ήταν, και με δεδομένο, ότι η περίφημη Εγνατία οδός περνούσε μέσα από αυτήν διατήρησε τη σπουδαιότητάς της και στους Παλαιοχριστιανικούς χρόνους. Από εκεί μάλιστα πέρασε και ο Απόστολος Παύλος, το 49/50 μ.Χ πηγαίνοντας από τους Φιλίππους στη Θεσσαλονίκη. Αργότερα, με την διάδοση του Χριστιανισμού έγινε και έδρα Επισκόπου. Το τέλος της Αμφίπολης ήρθε τον 8ο-9ο αιώνα λόγω των επιδρομών των Σλάβων, που την κατέστρεψαν. Αργότερα πάντως κατά τον 13ο και 14ο αιώνα αποτέλεσε τμήμα των μετοχίων μονών του Αγίου Όρους. Ο ποταμός Στρυμόνας Αρχαιολογικό πάρκο Να σημειωθεί, ότι στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας ξύλινης γέφυρας υλοποιείται ήδη το έργο με τίτλο: «Αρχαιολογικό πάρκο Αμφίπολης: Υποδομές εξυπηρέτησης επισκεπτών – ενοποίηση μνημείων» ενταγμένο στο Ε.Π. «Κεντρική Μακεδονία 2014-2020», που εκτελείται από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Σερρών. Έτσι, έχει διαμορφωθεί η διαδρομή των επισκεπτών, μήκους 400μ. ενώ θα τοποθετηθεί και ο απαραίτητος εξοπλισμός, όπως πινακίδες πληροφόρησης, καθιστικά και κάδοι απορριμμάτων. Στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου δημιουργείται πλάτωμα από όπου ξεκινούν δύο κλάδοι διαδρομής, κάνοντας κυκλική πορεία περιήγησης στο χώρο και περνώντας από τις πύλες του τείχους και την ξύλινη γέφυρα έχοντας και την θέα του Στρυμόνα.

Τον έλεγχο της κατάστασης 170 από τις περίπου 1.100 γέφυρες που περιλαμβάνει το σιδηροδρομικό δίκτυο και την παρακολούθησή τους σε πραγματικό χρόνο, μέσω ειδικών αισθητήρων και ασύρματων συσκευών, ώστε να εντοπίζονται προβλήματα και να πραγματοποιούνται εγκαίρως τυχόν επισκευές, θα αναλάβει ο ανάδοχος του μεγάλου έργου «Έξυπνες Γέφυρες» που προωθεί το υπουργείο Υποδομών. Στο έργο εντάσσονται και γέφυρες του οδικού δικτύου, όμως στο τεύχος του διαγωνισμού που βγήκε σε διαβούλευση αναφέρονται μόνο γέφυρες του ΟΣΕ. Γι’ αυτό στελέχη που παρακολουθούν το έργο υποστηρίζουν πως είναι μεγάλος ο προϋπολογισμός μόνο για τις γέφυρες του σιδηροδρόμου. Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου προσεγγίζει τα 156 εκατ. ευρώ με τον ΦΠΑ και περιλαμβάνει τόσο το δικαίωμα προαίρεσης για αύξηση του φυσικού αντικειμένου (29 εκατ. ευρώ) όσο και το δικαίωμα προαίρεσης ως προς την συντήρηση της τεχνολογικής υποδομής που θα εγκατασταθεί στις 170 γέφυρες του ΟΣΕ. Από το κείμενο της διαβούλευσης του διαγωνισμού δεν γίνεται πάντως κατανοητό αν το έργο προκηρυχθεί από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) ή από την Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ (ΚτΠ ΑΕ). Ο ανάδοχος θα εξετάσει τη σημερινή κατάσταση των γεφυρών, τη δομική και λειτουργική επάρκειά τους με χρήση σύγχρονων τεχνολογικών εργαλείων. Στη συνέχεια θα τις εξοπλίσει «με ειδικά συστήματα μέτρησης φορτίου και αισθητήρες ή οπτικές ίνες που μετρούν τη μετατόπιση των γεφυρών σε πραγματικό χρόνο. Οι πληροφορίες αυτές θα καταγράφονται και θα υποβάλλονται σε επεξεργασία με ειδικούς αλγόριθμους με σκοπό την αξιολόγηση της δομικής ευπάθειας των γεφυρών. Στόχος της εν λόγω επένδυσης είναι η βελτίωση του επιπέδου ασφαλείας των γεφυρών και η πρόληψη ατυχημάτων που οφείλονται είτε στη διέλευση βαρέων οχημάτων είτε σε κινδύνους της κλιματικής αλλαγής». Το μεγαλύτερο ποσοστό των γεφυρών του σιδηροδρομικού δικτύου κατασκευάστηκε μεταξύ των δεκαετιών του ’50 και του ’80 «και οδεύει σήμερα προς το τέλος της θεωρητικής ζωής του». Επιπλέον, η απουσία μέτρων συντήρησης, η γήρανση των τεχνικών στοιχείων των γεφυρών, τα ακραία περιβαλλοντικά φαινόμενα λόγω της κλιματικής αλλαγής αλλά και το ολοένα αυξανόμενο βάρος των οχημάτων που διέρχονται από το σιδηροδρομικό δίκτυο καθιστά αναγκαίο τον έλεγχο και την στενή παρακολούθησή τους. Τα επόμενα χρόνια πρόκειται να γίνει «σταδιακή αντικατάσταση όλων των διερχόμενων τρένων με νέα – πιο σύγχρονα – τα οποία έχουν προβλεφθεί για μεταφορά μεγαλύτερων φορτίων» ενώ «οι περισσότερες γέφυρες είναι σχεδιασμένες με παλαιότερους κανονισμούς με ανεπαρκή πρόβλεψη για την ανθεκτικότητά τους σε βάθος χρόνου» και, τέλος, κάποιες από αυτές «βρίσκονται σε περιοχές με υψηλό σεισμικό κίνδυνο και έχουν ήδη καταπονηθεί από σεισμούς μέτριας και ισχυρής έντασης». Όπως επισημαίνεται και στο τεύχος του διαγωνισμού που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση, «δεδομένου ότι η γέφυρες έχουν κατασκευαστεί σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, με διαφορετικά κανονιστικά πλαίσια και μεταβλητές παραδοχές φορτίων λειτουργίας, επιλέχθηκε η αξιολόγηση της φέρουσας ικανότητας συγκεκριμένων τεχνικών (περίπου 15% του συνόλου) σε πραγματικό χρόνο μέσω ενόργανης παρακολούθησης της δομικής συμπεριφοράς τους» Ο ανάδοχος αναλαμβάνει να παραδώσει στον ΟΣΕ ένα σύστημα «Δικτύου των Πραγμάτων» (Internet of Things – IoT) που θα του επιτρέπει να παρακολουθεί ζωντανά, σε ενιαία πλατφόρμα την κατάσταση κάθε γέφυρας.

Δύο χρόνια μετά την τραγική κατάρρευση της οδογέφυρας Μοράντι και εντός του χρονοδιαγράμματος εγκαινιάζεται σήμερα η καινούργια γέφυρα της Γένοβας με υψηλές προδιαγραφές ασφαλείας. Χίλια εξήντα τέσσερα μέτρα μήκος, φτιαγμένη από χάλυβα και εφοδιασμένη με σένσορες, οι οποίοι θα επιτρέπουν τον άμεσο εντοπισμό κάθε προβλήματος. Η νέα γέφυρα της Γένοβας San Giorgio η οποία ενώνει δυο τεράστια τμήματα της πόλης, εγκαινιάζεται δυο χρόνια μετά την τραγική κατάρρευση της παλιάς γέφυρας Μοράντι. Στις 14 Αυγούστου του 2018, μετά από ένα τρομερό βουητό, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα η οδογέφυρα κατέρρευσε. Βαρύτατος ο απολογισμός: 43 νεκροί, έντεκα τραυματίες, 566 άνθρωποι που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Αιτία της τραγωδίας, δομικά προβλήματα και ελλιπής συντήρηση. Η δικαστική έρευνα για την τελική απόδοση ευθυνών ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί. Αυτή τη φορά όμως οι υποσχέσεις τηρήθηκαν και σήμερα η πρωτεύουσα της περιφέρειας της Λιγουρίας αποκτά τη νέα της οδογέφυρα με ύψιστες προδιαγραφές ασφαλείας. Οι εργάτες συνέχισαν να δουλεύουν και κατά τη μακρά περίοδο του lockdown, για να μπορέσουν να σεβαστούν το χρονοδιάγραμμα. Το όλο σχέδιο είναι του διεθνούς φήμης ιταλού αρχιτέκτονα Ρέντσο Πιάνο. Η μνήμη των θυμάτων Η επίσημη τελετή εγκαινίων θα γίνει σήμερα το απόγευμα στις 6, με τη συμμετοχή του ιταλού προέδρου της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα, του προέδρου της βουλής Ρομπέρτο Φίκο και του πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε. Θα αναγνωστούν όλα τα ονόματα των νεκρών και θα ακολουθήσουν τρία λεπτά σιγής. Στη συνέχεια όλα τα πλοία, από το μεγάλο λιμάνι της Γένοβας, θα σφυρίξουν μαζί την ώρα των εγκαινίων. Αλλά οι συγγενείς των θυμάτων, παρά την έκκληση του προέδρου Ματαρέλα, δεν θα είναι εκεί. Διαμαρτύρονται για το ότι η εταιρία που θα διαχειρίζεται τη γέφυρα San Giorgio, παρά τις υποσχέσεις, είναι ακόμη η ίδια του 2018. «Η ωραιότατη όντως αυτή οδογέφυρα γεννήθηκε από μια τρομερή τραγωδία», έγραψαν σε ανακοίνωσή τους. Και δεν μπορούν, φυσικά, να το ξεχάσουν. Θεόδωρος Ανδρεάδης-Συγγελλάκης, Ρώμη

Τμήμα της γέφυρας του ποταμού Αγγίτη, στην περιοχή του Μαυρόλοφου του δήμου Νέας Ζίχνης Σερρών, κατέρρευσε χθες το βράδυ, χωρίς ευτυχώς να υπάρξουν θύματα ή υλικές ζημιές. Η γέφυρα, η οποία κατά κύριο λόγο εξυπηρετούσε τον αγροτικό κόσμο της περιοχής, κατασκευάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1940 χωρίς όμως να γίνουν κάποιες εκτεταμένες εργασίες συντήρησής της. «Σταθήκαμε τυχεροί μέσα στην ατυχία μας γιατί το συμβάν έγινε το βράδυ και δεν υπήρχε κυκλοφορία. Η γέφυρα εξυπηρετούσε κυρίως τον αγροτικό κόσμο του κάμπου, οι οποίοι τώρα θα πρέπει να κάνουν μια μικρή παράκαμψη και να χρησιμοποιούν τη νέα γέφυρα που κατασκευάστηκε πριν από 15 χρόνια περίπου», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δήμαρχος Νέας Ζίχνης Παντελής Μπόζης. Αναφέρθηκε, δε, στις δυσκολίες συντήρησης που παρουσιάζουν πολλά μεταπολεμικά έργα και ειδικότερα οι γέφυρες, ωστόσο διαβεβαίωσε ότι ο δήμος θα κινήσει άμεσα τις διαδικασίες τόσο με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας όσο και με το αρμόδιο υπουργείο προκειμένου να προχωρήσουν με γρήγορους ρυθμούς οι εργασίες για την αποκατάσταση του έργου. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σήμερα, σε όλη την Ελλάδα, ενενήντα έξι γέφυρες Μπέλεϋ στέκονται στο ύψος τους, μάρτυρες ιστορικών γεγονότων της χώρας αλλά και της δυναμικής που έχει η κατασκευή αυτή στο χρόνο. Μπορεί να κατασκευάστηκε πολύ νωρίτερα αλλά η παλιά αμαξιτή τρίτοξη γέφυρα στο Μπουραζάνι της Ηπείρου συνδέθηκε στενά με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και όχι μόνο για έναν λόγο. Ξημέρωνε η 28η Οκτωβρίου του 1940, όταν ο ελληνικός στρατός προσπάθησε να την ανατινάξει, για να εμποδίσει την είσοδο των Ιταλών στη χώρα, όμως λόγω αφλογιστίας των εκρηκτικών, η πολυπόθητη έκρηξη δεν έγινε και ο στρατός τελικά απώθησε τους εισβολείς πίσω στην Αλβανία. Στις 8 Οκτωβρίου του 1944, οι Γερμανοί, οπισθοχωρώντας, ανατίναξαν την ίδια γέφυρα, με το ελληνικό κράτος να επισκευάζει αργότερα το κεντρικό τόξο της. Η χαριστική βολή ήρθε το 1947 κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, λίγες μέρες πριν από τη μάχη της Κόνιτσας, όταν η γέφυρα ανατινάχτηκε από τους αντάρτες. Στη θέση της εγκαταστάθηκε το 1948 μία από τις πρώτες -αν όχι η πρώτη στην Ελλάδα- μεταλλικές γέφυρες τύπου Μπέλεϋ, που έκαναν διάσημο το όνομα του κατασκευαστή τους κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Την ιστορία της γέφυρας διηγείται στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γιώργος Τάσσος, υπεύθυνος ξενοδοχειακής μονάδας που λειτουργεί και ως περιβαλλοντικό πάρκο και μουσείο φυσικής ιστορίας στο Μπουραζάνι. Όπως λέει, όταν κατασκευάστηκε η νέα πια γέφυρα στο Μπουραζάνι πριν από δέκα και πλέον χρόνια, σε μικρή απόσταση από την μεταλλική γέφυρα, η οικογένειά του παραχώρησε στον μελετητή μηχανικό, φωτογραφικό υλικό από την παλιά αμαξιτή τρίτοξη γέφυρα ώστε να γίνει η καινούρια πανομοιότυπη της παλιάς, επενδεδυμένη με πέτρες, με πέτρινα στηθαία και με λιθόστρωτα κράσπεδα. Όσο για την παλιά μεταλλική γέφυρα Μπέλεϋ, η οικογένεια αντέδρασε στα σχέδια να διαλυθεί και να μεταφερθεί αλλού ή να πουληθεί για παλιοσίδερα. Έπειτα από επαφές με τη Μητρόπολη και τον στρατό, δόθηκε τελικά η εντολή να παραμείνει η Μπέλεϋ στο Μπουραζάνι, δίπλα στη νέα πέτρινη γέφυρα, σαν ιστορικό κειμήλιο, λειτουργώντας ως πεζογέφυρα. Από ένα χόμπι στις πολεμικές επιχειρήσεις Προϊόν, άλλωστε, του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η γέφυρα Μπέλεϋ, φέρει το όνομα του δημιουργού της, του μηχανικού Ντόναλντ Μπέλεϋ (Donald Bailey). Ο ίδιος, κάνοντας το χόμπι του πραγματικότητα και ξεκινώντας να φτιάχνει μοντέλα γεφυρών, κατάφερε να δημιουργήσει μια αρθρωτή συναρμολογούμενη γέφυρα, που στηνόταν γρήγορα, είχε υψηλή αντοχή για να τη διαβαίνουν τανκς και έγινε πολύ δημοφιλής στον βρετανικό και τον αμερικανικό στρατό. Ντοκιμαντέρ της εποχής απεικονίζουν τον ίδιο τον Ουίνστον Τσώρτσιλ, ηγέτη της Μεγάλης Βρετανίας ως το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, να περπατάει σε γερμανικό έδαφος πάνω από μια γέφυρα Μπέλεϋ. Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό ότι ο διοικητής των βρετανικών δυνάμεων, στρατάρχης Μοντγκόμερι είχε πει: «χωρίς τη γέφυρα Μπέλεϋ, δεν θα είχαμε κερδίσει τον πόλεμο». Ένα μεγάλο σιδερένιο Lego Με ένα μεγάλο παζλ, τύπου Lego, παρομοιάζει τη γέφυρα Μπέλεϋ ο υποδιευθυντής της Διεύθυνσης Μηχανικού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, συνταγματάρχης Μηχανικού Δημήτριος Κουρκουλάκος. «Τα κομμάτια είναι έτοιμα και στήνονται. Φανταστείτε ένα σιδερένιο Lego, αυτή είναι η Μπέλεϋ», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Τονίζει, παράλληλα, ότι «το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της γεφύρωσης είναι ότι κατασκευάζεται στη μία πλευρά ενός ποταμού ένας πρόβολος, εκείνο δηλαδή το τμήμα που προηγείται της γέφυρας. Μόλις αυτό γίνει, με τέτοιο τρόπο ώστε η κατασκευή να μην βυθίζεται στο άνοιγμα, αυτή ωθείται προς την απέναντι πλευρά και όταν πια φτάσει εκεί, αποσυναρμολογείται ο πρόβολος και η γέφυρα είναι έτοιμη. Σχετικά με την ιστορική παρουσία των γεφυρών Μπέλεϋ στην Ελλάδα, ο κ. Κουρκουλάκος σημειώνει ότι οι πρώτες άρχισαν να στήνονται στα τέλη της δεκαετίας του '40 στις περιοχές της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας, όπου λόγω διαμόρφωσης του εδάφους και ύπαρξης μεγάλων ποταμών, οι ανάγκες ήταν μεγαλύτερες. Με αφορμή, επίσης, τον ρόλο τους στις πολεμικές επιχειρήσεις, υπενθυμίζει την ανατίναξη της σιδηροδρομικής και της οδικής γέφυρας στον ισθμό της Κορίνθου από τους Γερμανούς το 1944, όταν έριξαν ακόμη και σιδηροδρομικά βαγόνια στη διώρυγα για να τη φράξουν. Το 1947, η οδική γέφυρα ανακατασκευάστηκε από τη Σχολή Μηχανικού του Ελληνικού Στρατού με υλικό τύπου Μπέλεϋ. Ενενήντα έξι γέφυρες Μπέλεϋ σήμερα σε όλη τη χώρα Σήμερα, σε όλη την Ελλάδα, ενενήντα έξι γέφυρες Μπέλεϋ στέκονται στο ύψος τους, μάρτυρες ιστορικών γεγονότων της χώρας αλλά και της δυναμικής που έχει η κατασκευή αυτή στο χρόνο. Σύμφωνα με τον υποδιευθυντή της Διεύθυνσης Μηχανικού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, το υλικό από το οποίο φτιάχνονται πλέον οι γέφυρες αυτές έχει εκσυγχρονιστεί και από τον βαρύ χάλυβα χρησιμοποιούνται πια νέες, ελαφρύτερες μορφές υλικού από αλουμίνιο, με ευκολότερες συνδέσεις και υποστήριξη από μηχανήματα που επιταχύνουν και διευκολύνουν την τοποθέτηση. «Τον Φεβρουάριο του 2019, μετά από σφοδρές πλημμύρες στην Κρήτη που είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή μιας γέφυρας στον Πλατανιά, καταφέραμε να μεταφέρουμε εκεί από το Λουτράκι στην Αθήνα τα υλικά για την κατασκευή μιας γέφυρας Μπέλεϋ με άνοιγμα τριάντα μέτρων. Η διαδικασία από τη μεταφορά ως τη λειτουργία της γέφυρας διήρκεσε μόλις τρεις μέρες», σχολιάζει και αναφέρει ότι πολλές ακόμη Μπέλεϋ τοποθετήθηκαν από το στρατό σε περιοχές όπου είχαν σημειωθεί ζημιές λόγω έντονων καιρικών φαινομένων. Υπογραμμίζει, επιπλέον, τη χρησιμότητα της κατασκευής αυτής σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, όπου οι ανάγκες για την αποκατάσταση της κυκλοφορίας είναι άμεσες και επιτακτικές. Ελληνική πρωτοτυπία: προμήθεια υλικών για Μπέλεϋ μέσω ΕΣΠΑ Σε αυτό το πλαίσιο, γνωστοποιεί την προμήθεια, μέσω ΕΣΠΑ, των υλικών που απαιτούνται για τη συναρμολόγηση δέκα γεφυρών Μπέλεϋ , σε συνεργασία με τις Περιφέρειες Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Κεντρικής Μακεδονίας και Αττικής. Ο κ. Κουρκουλάκος κάνει λόγο για «ελληνική πρωτοτυπία» και αναφέρει ότι οι διαγωνιστικές διαδικασίες βρίσκονται σε εξέλιξη ενώ τα υλικά θα αποθηκευτούν ώστε να χρησιμοποιηθούν, όταν προκύψει ανάγκη. Οι γέφυρες Μπέλεϋ, σαφές σημείο αναφοράς για ιστορικά γεγονότα και πολεμικές συγκρούσεις, «ξυπνούν» ακόμη σε πολλούς, αναμνήσεις από την ώρα που περίμεναν στη μία πλευρά της γέφυρας, για να περάσουν όλα τα αυτοκίνητα απέναντι, καθώς το πλάτος ήταν μικρό και δεν χωρούσαν δύο οχήματα δίπλα δίπλα. Στον ίδιο, άλλωστε, τόπο όπου γράφτηκε η ιστορία της γεφυροποιίας της Ηπείρου, πολλοί είναι εκείνοι που επισκέπτονται την Μπέλεϋ στο Μπουραζάνι για να κάνουν μία βόλτα, να κολυμπήσουν στον ποταμό Αώο, να ψαρέψουν και να ζήσουν την περιπέτεια μιας υπαίθριας δραστηριότητας σε ένα φυσικό τοπίο που κόβει την ανάσα. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ