Αναζήτηση στην κοινότητα

Κοινοποιήθηκε η εγκύκλιος 30 του e-Ε.Φ.Κ.Α. που αφορά στις Νέες εισφορές Επικουρικής ασφάλισης και Εφάπαξ παροχών Ελεύθερων Επαγγελματιών, Αυτοαπασχολούμενων και έμμισθων δικηγόρων, μηχανικών και υγειονομικών. ΘΕΜΑ: «Νέες εισφορές Επικουρικής ασφάλισης και Εφάπαξ παροχών Ελεύθερων Επαγγελματιών, Αυτοαπασχολούμενων και έμμισθων δικηγόρων, μηχανικών και υγειονομικών» Σχετ.: 1. Οι διατάξεις των άρθρων 31 και 45 του ν. 4670/20. 2. Οι αριθμ. πρωτ. Φ.80020/13033/336/Δ16/27-3-2020 και αριθμ. πρωτ. Φ.80020/οικ.12029/Δ16/310/29-4-2020 εγκύκλιες του Υπ. Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων. Με τις πιο πάνω σχετικές διατάξεις του ν. 4670/2020 «Ασφαλιστική μεταρρύθμιση και ψηφιακός μετασχηματισμός Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.)» (ΦΕΚ 43/Α’), θεσπίζεται, μεταξύ άλλων, νέο πλαίσιο εισφορών Επικουρικής ασφάλισης και Εφάπαξ παροχών Ελεύθερων Επαγγελματιών, Αυτοαπασχολούμενων και έμμισθων δικηγόρων, μηχανικών και υγειονομικών. Με τις νέες διατάξεις, αντικαθίστανται οι διατάξεις της παρ.2 του άρθρου 97 και της παρ. 2 του άρθρου 35 του ν. 4387/2016, που ρυθμίζουν τη βάση υπολογισμού εισφορών για την Επικουρική ασφάλιση και Εφάπαξ παροχή των προαναφερόμενων ασφαλισμένων και εισάγεται σύστημα ασφαλιστικών κατηγοριών με δυνατότητα ελεύθερης επιλογής από τους ασφαλισμένους. Έναρξη Ισχύος Ως ημερομηνία έναρξης καταβολής εισφορών, σύμφωνα με το νέο εισφοροδοτικό πλαίσιο, ορίζεται η 01.01.2020. Πεδίο εφαρμογής Το νέο νομοθετικό πλαίσιο εφαρμόζεται: Κλάδος επικουρικής ασφάλισης - στους παλαιούς και νέους ασφαλισμένους (πριν και μετά την 1/1/1993) που είναι Αυτοαπασχολούμενοι ή Ελεύθεροι Επαγγελματίες - στους έμμισθους δικηγόρους Κλάδος εφάπαξ παροχής - στους παλαιούς και νέους ασφαλισμένους (πριν και μετά την 1/1/1993) που είναι Αυτοαπασχολούμενοι ή Ελεύθεροι Επαγγελματίες - στους έμμισθους δικηγόρους, μηχανικούς και υγειονομικούς. Νέες ασφαλιστικές εισφορές Α. Ελεύθεροι Επαγγελματίες και Αυτοαπασχολούμενοι, έμμισθοι δικηγόροι, μηχανικοί, υγειονομικοί Από 1/1/2020 Ασφαλιστικές Κατηγορίες Κλάδος Επικουρικής Ασφάλισης Κλάδος Εφάπαξ Παροχών 1η 42 26 2η 51 31 3η 61 37 Β. Παράλληλη ασφάλιση Με τη διάταξη του άρθρου 32 του ν. 4670/2020, ρυθμίζονται θέματα καταβολής ασφαλιστικών εισφορών όταν, συντρέχει παράλληλη απασχόληση. Ειδικότερα: 1. Περιπτώσεις πολλαπλών μη μισθωτών δραστηριοτήτων Στις περιπτώσεις πολλαπλής μη μισθωτής δραστηριότητας, καταβάλλεται μια ασφαλιστική εισφορά εκ των τριών (3) ασφαλιστικών κατηγοριών των Ελεύθερων Επαγγελματιών και Αυτοαπασχολούμενων, για κάθε κλάδο, Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ παροχής. 2. Περιπτώσεις μη μισθωτής ή πολλαπλών μη μισθωτών δραστηριοτήτων με μισθωτή απασχόληση Στις περιπτώσεις Μη Μισθωτής δραστηριότητας με παράλληλη Μισθωτή απασχόληση, λαμβάνονται υπόψη τα ποσά των εισφορών ανά κλάδο ασφάλισης από τη μισθωτή απασχόληση και καταβάλλεται από τον ασφαλισμένο, εφόσον προκύπτει, η διαφορά εισφοράς από την πρώτη (1η) ασφαλιστική κατηγορία κάθε κλάδου. Εάν έχει επιλεγεί ανώτερη της πρώτης κατηγορία, η προκύπτουσα διαφορά βαραίνει εξ ολοκλήρου τον ασφαλισμένο. Γ. Έμμισθοι Δικηγόροι - Μηχανικοί - Υγειονομικοί Το νέο εισφοροδοτικό πλαίσιο ασφαλιστικών κατηγοριών εφαρμόζεται: - για τους έμμισθους δικηγόρους τόσο για την Επικουρική ασφάλιση όσο και για τον κλάδο Εφάπαξ παροχών. Για την κατηγορία αυτή των ασφαλισμένων εξακολουθεί και ισχύει ο επιμερισμός των ποσών της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς κατά 50% για τον εντολέα και κατά 50% για τον ασφαλισμένο. - για τους έμμισθους μηχανικούς και υγειονομικούς μόνο για τον κλάδο Εφάπαξ παροχών. Ως προς τον κλάδο Επικουρικής ασφάλισης διατηρείται το προϋφιστάμενο καθεστώς υπολογισμού εισφορών επί των αποδοχών. Δ. Γραμμάτια προείσπραξης Δικηγόρων Σύμφωνα με την παρ. 10 του άρθρου 35 του ν. 4670/20 ο συμψηφισμός ασφαλιστικών εισφορών με ποσά που καταβάλλονται μέσω γραμματίων προείσπραξης ανά δικηγορική πράξη ή παράσταση, ισχύει πλέον και για τις εισφορές των κλάδων Επικουρικής ασφάλισης και Εφάπαξ παροχών. Ε. Εισφορές αμειβομένων με Δελτία Παροχής Υπηρεσιών (Δ.Π.Υ) Η διάταξη της παρ. 9 του άρθρου 39 του ν. 4387/2016, περί εισφοροδότησης προσώπων που αμείβονται με Δ.Π.Υ., και για τα οποία προκύπτει ότι το εισόδημά τους προέρχεται από την απασχόληση τους σε έως δύο φυσικά ή νομικά πρόσωπα, παραμένει σε ισχύ. ΣΤ. Νέοι Ελεύθεροι Επαγγελματίες και Αυτοαπασχολούμενοι (έως πέντε έτη ασφάλισης). Με την διάταξη του άρθρ. 45 Ν.4670/20 καταργείται η διάταξη της παρ. 2 του άρθρ. 97 του ν. 4387/2016, όπως ισχύει, σχετικά με την μειωμένη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών νέων ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων (έως πέντε έτη ασφάλισης) από 01.01.2020. Αναπροσαρμογή Εισφορών Προβλέπεται μεταβατική αναπροσαρμογή στα ποσά των εισφορών επικουρικής ασφάλισης από 01.06.2022, ως εξής: Ασφαλιστικές Κατηγορίες Κλάδος Επικουρικής Ασφάλισης (από 1/6/2022) 1η 39 2η 47 3η 56 Από την 1.1.2023 έως 31.12.2024 τα ως άνω ποσά των ασφαλιστικών κατηγοριών προσαυξάνονται κατ' έτος, με διαπιστωτική πράξη του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κατά το ποσοστό μεταβολής του μέσου ετήσιου γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή του προηγούμενου έτους. Σε περίπτωση αρνητικής τιμής του ως άνω ποσοστού το ποσόν της εισφοράς παραμένει στα επίπεδα του προηγούμενου έτους. Από 1.1.2025 και εφεξής τα ως άνω ποσά των ασφαλιστικών κατηγοριών προσαυξάνονται κατ' έτος κατά τον δείκτη μεταβολής μισθών σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 4 του άρθρου 8 του ν. 4670/2020. Δείτε την Εγκύκλιο 30 εδώ: https://www.efka.gov.gr/sites/default/files/2019-06/egkyklios_30_2019.pdf View full είδηση

Τροποποιήθηκε η Κοινή υπουργική απόφαση Δ.15/Δ'/οικ.16484/499/07.05.2020 με την οποία δόθηκε παράταση έως 30.11.2020 για την καταβολή τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών μηνός Απριλίου 2020 απαιτητών έως 31-05-2020. Με την τροποποίηση που επήλθε διαγράφηκε η σχετική παράγραφος που προέβλεπε ότι η παράταση αφορά τις επιχειρήσεις οι οποίες έχουν ενεργό, κύριο κωδικό δραστηριότητας στις 20/03/2020, ή των οποίων τα ακαθάριστα έσοδα ενεργού κατά την 20-03-2020 κωδικού δευτερεύουσας δραστηριότητας, από τους αναγραφόμενους στους Πίνακες Κωδικών Αριθμών Δραστηριότητας (Κ.Α.Δ.) των αριθμ. Α.1053/2020 (Β' 949) και Α.1054/2020 (Β' 950) υπουργικών αποφάσεων, όπως ισχύουν. Με τη νέα παράγραφο προβλέπεται ότι στις διατάξεις της σχετικής απόφασης υπάγονται οι επιχειρήσεις οι οποίες έχουν ενεργό, κύριο κωδικό δραστηριότητας στις 20.03.2020, ή των οποίων τα ακαθάριστα έσοδα ενεργού κατά την 20.03.2020 κωδικού δευτερεύουσας δραστηριότητας, από τους αναφερόμενους στο συνημμένο πίνακα που προστέθηκε. Οι επιπλέον δραστηριότητες (Κ.Α.Δ.) σε σχέση με τις αναφερόμενες στις αποφάσεις Α.1053/2020 και Α.1054/2020 για τις οποίες ισχύει και γι αυτές η παράταση των ασφαλιστικών εισφορών (εφόσον ισχύουν και οι λοιπές προϋποθέσεις της Δ.15/Δ'/οικ.16484/499/07.05.2020 ) είναι αναλυτικά: 01.29 Άλλες πολυετείς καλλιέργειες Οι αποφάσεις Α.1053/2020 και Α.1054/2020 είχαν τον τριτοβάθμιο ΚΑΔ 01.29.03 20.51 Παραγωγή εκρηκτικών Οι αποφάσεις Α.1053/2020 και στην Α.1054/2020 είχαν τους τριτοβάθμιους ΚΑΔ 20.51.13 και 20.51.14 33.11 Επισκευή μεταλλικών προϊόντων 33.17 Επισκευή και συντήρηση άλλου εξοπλισμού μεταφορών 33.19 Επισκευή άλλου εξοπλισμού 33.20 Εγκατάσταση βιομηχανικών μηχανημάτων και εξοπλισμού 35.30 Παροχή ατμού και κλιματισμού Οι αποφάσεις Α.1053/2020 και στην Α.1054/2020 είχαν τους ΚΑΔ: 47.24.16.08 - 47.24.16.10 - 47.24.16.11 - 47.24.17 41.10 Ανάπτυξη οικοδομικών σχεδίων 41.20 Κατασκευαστικές εργασίες κτιρίων για κατοικίες και μη 42.99 Κατασκευή άλλων έργων πολιτικού μηχανικού π.δ.κ.α. 43.11 Κατεδαφίσεις 43.12 Προετοιμασία εργοτάξιου 43.13 Δοκιμαστικές γεωτρήσεις 43.21 Ηλεκτρικές εγκαταστάσεις 43.22 Υδραυλικές και κλιματιστικές εγκαταστάσεις θέρμανσης και ψύξης 43.29 Άλλες κατασκευαστικές εγκαταστάσεις 43.31 Επιχρίσεις κονιαμάτων 43.32 Ξυλουργικές εργασίες 43.33 Επενδύσεις δαπέδων και τοίχων 43.34 Χρωματισμοί και τοποθέτηση υαλοπινάκων 43.39 Άλλες κατασκευαστικές εργασίες ολοκλήρωσης και τελειώματος 43.91 Δραστηριότητες κατασκευής στεγών 43.99 Άλλες εξειδικευμένες κατασκευαστικές δραστηριότητες π.δ.κ.α. 46.18.11.01 Εμπορικοί αντιπρόσωποι που μεσολαβούν στην πώληση ακτινολογικών και ηλεκτρονικών μηχανημάτων και λοιπού εξοπλισμού ιατρικής και θεραπευτικής χρήσης 46.18.11.06 Εμπορικοί αντιπρόσωποι που μεσολαβούν στην πώληση ιατρικών και οδοντιατρικών οργάνων, μηχανημάτων και εργαλείων 47.23 Λιανικό εμπόριο ψαριών, καρκινοειδών και μαλακίων σε εξειδικευμένα καταστήματα 47.24 Λιανικό εμπόριο ψωμιού, αρτοσκευασμάτων και λοιπών ειδών αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής σε εξειδικευμένα καταστήματα Οι αποφάσεις Α.1053/2020 και στην Α.1054/2020 είχαν τον τριτοβάθμιο 35.30.2 47.29 Λιανικό εμπόριο άλλων τροφίμων σε εξειδικευμένα καταστήματα 47.81 Λιανικό εμπόριο τροφίμων, ποτών και καπνού, σε υπαίθριους πάγκους και αγορές 49.42 Υπηρεσίες μετακόμισης 55.90 Άλλα καταλύματα 58.21 Έκδοση παιχνιδιών για ηλεκτρονικούς υπολογιστές 58.29 Έκδοση άλλου λογισμικού 61.90 Άλλες τηλεπικοινωνιακές δραστηριότητες Οι αποφάσεις Α.1053/2020 και στην Α.1054/2020 είχαν τους ΚΑΔ: 61.90.10.02 και 61.90.10.07 62.01 Δραστηριότητες προγραμματισμού ηλεκτρονικών συστημάτων 62.02 Δραστηριότητες παροχής συμβουλών σχετικά με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές 62.03 Υπηρεσίες διαχείρισης ηλεκτρονικών συστημάτων 62.09 Άλλες δραστηριότητες της τεχνολογίας της πληροφορίας και δραστηριότητες υπηρεσιών ηλεκτρονικών υπολογιστών 63.11 Επεξεργασία δεδομένων, καταχώρηση και συναφείς δραστηριότητες 63.12 Δικτυακές πύλες (web portals) 68.10 Αγοραπωλησία ιδιόκτητων ακινήτων 68.31 Μεσιτικά γραφεία ακινήτων 68.32 Διαχείριση ακίνητης περιουσίας, έναντι αμοιβής ή βάσει σύμβασης 75.00 Κτηνιατρικές δραστηριότητες 77.31 Ενοικίαση και εκμίσθωση γεωργικών μηχανημάτων και εξοπλισμού 77.32 Ενοικίαση και εκμίσθωση μηχανημάτων και εξοπλισμού κατασκευών και έργων πολιτικού μηχανικού 80.10 Δραστηριότητες παροχής ιδιωτικής προστασίας 80.20 Δραστηριότητες υπηρεσιών συστημάτων προστασίας 81.21 Γενικός καθαρισμός κτιρίων 81.22 Άλλες δραστηριότητες καθαρισμού κτιρίων και βιομηχανικού καθαρισμού 81.29 Άλλες δραστηριότητες καθαρισμού 81.30 Δραστηριότητες υπηρεσιών τοπίου 82.11 Συνδυασμένες διοικητικές δραστηριότητες γραφείου 82.20 Δραστηριότητες τηλεφωνικών κέντρων 82.91 Δραστηριότητες γραφείων είσπραξης και γραφείων οικονομικών και εμπορικών πληροφοριών 84.12 Ρύθμιση των δραστηριοτήτων για την παροχή περίθαλψης υγείας, εκπαίδευσης, πολιτιστικών και άλλων κοινωνικών υπηρεσιών, εκτός από την κοινωνική ασφάλιση 84.13 Ρύθμιση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και συμβολή στην αποτελεσματικότερη λειτουργία των επιχειρήσεων Οι αποφάσεις Α.1053/2020 και στην Α.1054/2020 είχαν τους τριτοβάθμιους 84.13.15 και 84.13.16 87.10 Δραστηριότητες νοσοκομειακής φροντίδας με παροχή καταλύματος 87.20 Δραστηριότητες φροντίδας με παροχή καταλύματος για άτομα με νοητική υστέρηση, ψυχικές διαταραχές και χρήση ουσιών 87.30 Δραστηριότητες φροντίδας με παροχή καταλύματος για ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία 87.90 Άλλες δραστηριότητες φροντίδας με παροχή καταλύματος 94.11 Δραστηριότητες επιχειρηματικών και εργοδοτικών οργανώσεων 94.12 Δραστηριότητες επαγγελματικών οργανώσεων 94.91 Δραστηριότητες θρησκευτικών οργανώσεων 94.99 Δραστηριότητες άλλων οργανώσεων π.δ.κ.α. Οι αποφάσεις Α.1053/2020 και στην Α.1054/2020 είχαν τους ΚΑΔ 94.99.16.01 - 94.99.16.02 95.11 Επισκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών και περιφερειακού εξοπλισμού 96.01 Πλύσιμο και (στεγνό) καθάρισμα κλωστοϋφαντουργικών και γούνινων προϊόντων 96.09 Άλλες δραστηριότητες παροχής προσωπικών υπηρεσιών π.δ.κ.α., εκτός από Υπηρεσίες οικιακού υπηρέτη (96.09.19.13), Υπηρεσίες προσωπικού οδηγού αυτοκινήτων (96.09.19.15) Οι αποφάσεις Α.1053/2020 και στην Α.1054/2020 είχαν τον τριτοβάθμιο 96.09.19 (εκτός από Αστρολογικές και πνευματιστικές υπηρεσίες (96.09.19.01), Υπηρεσίες γενεαλογικές (96.09.19.03), Υπηρεσίες οικιακού υπηρέτη (96.09.19.13), Υπηρεσίες προσωπικού οδηγού αυτοκινήτων (96.09.19.15)) Στην νέα απόφαση δεν υπάρχουν οι παρακάτω ΚΑΔ οι οποίοι ήταν στις δύο αποφάσεις Α.1053/2020 και Α.1054/2020 46.12.12 - Εμπορικοί αντιπρόσωποι που μεσολαβούν στην πώληση παιχνιδιών κάθε είδους, ειδών αθλητισμού, πο­δηλάτων, βιβλίων, εφημερίδων, περιοδικών και χαρτικών ειδών, μουσικών οργάνων, ρολογιών χεριού και τοίχου, φωτογραφικού και οπτικού εξοπλισμού 46.18.19 - Εμπορικοί αντιπρόσωποι που μεσολαβούν στην πώληση άλλων συγκεκριμένων προϊόντων π.δ.κ.α. Read more at Taxheaven: https://www.taxheaven.gr/news/49116/paratash-prooesmias-asfalistikwn-eisforwn-epixeirhsewn-aprilioy-2020-poioi-kad-prosteohkan-kai-poioi-afaireohkan?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook View full είδηση

Μετά τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο, τώρα η δυνατότητα καταβολής μειωμένων εισφορών κατά 25% επεκτείνεται και για τον Απρίλιο. Υπενθυμίζεται πως η έκπτωση αφορά επί του ποσού που αντιστοιχεί στην ασφαλιστική κατηγορία επιλογής ή κατάταξής τους, στους αυτοτελώς απασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες, εφόσον καταβάλλουν εμπρόθεσμα τις αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές λόγω της κρίσης του κορονοϊού, όπως αναφέρεται σε σχετικό νομοσχέδιο. Η αιτιολογική έκθεση Επί του άρθρου 15 Στο πλαίσιο των έκτακτων και αναγκαίων μέτρων για την αντιμετώπιση των συνεπειών από την εμφάνιση και τη διάδοση του κορονοϊού COVID-19 προβλέφθηκε στο άρθρο δέκατο όγδοο της από 30 Μαρτίου Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α’ 75), όπως κυρώθηκε με το πρώτο άρθρο του ν. 4684/2020 (Α’ 86), δυνατότητα καταβολής μειωμένων εισφορών κατά ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) επί του ποσού που αντιστοιχεί στην ασφαλιστική κατηγορία επιλογής ή κατάταξης για όλους εκείνους τους αυτοτελώς απασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες που κατέβαλλαν εμπρόθεσμα τις τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές που αντιστοιχούσαν σε περίοδο απασχόλησης Φεβρουαρίου και Μαρτίου του έτους 2020. Με την προτεινόμενη διάταξη επεκτείνεται η εφαρμογή του ανωτέρω μέτρου και για τις ασφαλιστικές εισφορές που αντιστοιχούν στην περίοδο απασχόλησης του μήνα Απριλίου του έτους 2020. Ειδικότερα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι άμεσες οικονομικές επιπτώσεις που επέφεραν οι απρόβλεπτες και εξαιρετικές συνθήκες στους αυτοτελώς απασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες και η συνεπακόλουθη μη ομαλή λειτουργία των οικονομικών δραστηριοτήτων, χορηγείται κατά παρέκκλιση του άρθρου 39 του ν.4387/2016 (A’ 85) που αντικαταστάθηκε με το άρθρο 35 του ν.4670/2020 (A’43) σε όλους όσους καταβάλλουν εμπρόθεσμα τις τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές που αντιστοιχούν σε περίοδο απασχόλησης του μήνα Απριλίου του έτους 2020 μείωση κατά ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%). Προσέτι, διευκρινίζεται ότι η μείωση κατά ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) επί του ποσού που αντιστοιχεί στην ασφαλιστική κατηγορία επιλογής ή κατάταξης του εκάστοτε αυτοτελώς απασχολούμενου ή ελεύθερου επαγγελματία ασφαλισμένου προϋποθέτει την εμπρόθεσμη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών. View full είδηση

Οι ασφαλισμένοι μπορούν να πάρουν την έκπτωση ή εναλλακτικά να πληρώσουν σε 4 δόσεις, με πρώτη τον Οκτώβριο. Πώς διαμορφώνονται οι συντάξιμες αποδοχές. Γιατί επαγγελματίες ζητούν τη δυνατότητα αλλαγής ασφαλιστικής κατηγορίας. Και για τις εισφορές Απριλίου που θα πρέπει να καταβληθούν στο τέλος Μαΐου θα ισχύσει η δυνατότητα έκπτωσης κατά 25%, στην περίπτωση, πάντα, που θα πληρωθούν από τους ελεύθερους επαγγελματίες ή αυτοαπασχολούμενους, εμπρόθεσμα. Την επέκταση της έκπτωσης κατά 25% για την εμπρόθεσμη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών Απριλίου, από περίπου 900.000 ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, σχεδιάζει η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, στο πλαίσιο της συνέχισης των μέτρων αντιμετώπισης των αρνητικών συνεπειών της εμφάνισης του κορωνοϊού. Αν και η πορεία των εσόδων του ενιαίου ασφαλιστικού φορέα της χώρας προκαλεί ήδη προβληματισμό, καθώς η πανδημία χτύπησε, όπως ήταν φυσικό, και τις πληρωμές, κυρίως δε από τους μη μισθωτούς για τους οποίους ισχύει από τις αρχές του χρόνου το νέο σύστημα υπολογισμού των εισφορών, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης έχει αποφασίσει τη συνέχιση του μέτρου, που εφαρμόστηκε τους δύο προηγούμενους μήνες. Έτσι, και τα ειδοποιητήρια των εισφορών Απριλίου που αναμένεται να αναρτηθούν στον διαδικτυακό τόπο του e-ΕΦΚΑ προς το τέλος Μαΐου, θα δίνουν τη δυνατότητα καταβολής των εισφορών με έκπτωση 25%. Βασική προϋπόθεση βέβαια θα παραμείνει η εμπρόθεσμη πληρωμή, καθώς και η πληρωμή των εισφορών προηγούμενων μηνών 2020. Παράλληλα, βέβαια, δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ η υπουργική απόφαση που προβλέπει την παράταση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών Απριλίου για εργοδότες και ελεύθερους επαγγελματίες μέχρι 30 Νοεμβρίου. Ειδικότερα για τις επιχειρήσεις ή εργοδότες, οι τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές περιόδου απασχόλησης Απριλίου 2020 που είναι απαιτητές 31 Μαΐου, χωρίς τον υπολογισμό, κατά το διάστημα αυτό, τόκων και άλλων προσαυξήσεων, μπορούν να εξοφληθούν τμηματικά σε τέσσερις ισόποσες μηνιαίες δόσεις, με την πρώτη να πρέπει να πληρωθεί έως τις 31 Οκτωβρίου 2020. Ειδικά για τους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, όπως ίσχυσε και για τους δύο προηγούμενους μήνες, θα δοθεί η δυνατότητα να επιλέξουν την πληρωμή της εισφοράς που αντιστοιχεί στην ασφαλιστική τους κατηγορία, την πληρωμή της εισφοράς Απριλίου 2020 μειωμένης κατά 25%, εφόσον έχουν εξοφλήσει τις εισφορές Ιανουαρίου-Μαρτίου 2020 ή, τέλος, την πληρωμή της εισφοράς σε 4 μηνιαίες δόσεις χωρίς προσαυξήσεις, με καταβολή της 1ης δόσης έως 31/10/2020, εφόσον εμπίπτουν στους πληττόμενους κλάδους. Προσοχή, όμως, μόνο εφόσον κάποιος επιλέξει την καταβολή των εισφορών χωρίς έκπτωση, θα διατηρήσει το ύψος της μελλοντικής ανταποδοτικής του σύνταξης, καθώς ο νόμος ορίζει ρητά ότι σε περίπτωση επιλογής της έκπτωσης, θα μειωθούν αναλογικά και οι συντάξιμες αποδοχές του αντίστοιχου μήνα. Σύμφωνα με τον δικηγόρο Δ. Μπούρλο, κάποιος που θα συνταξιοδοτηθεί με 40 έτη ασφάλισης και του υπολείπονται 5 έτη έως τη συνταξιοδότηση, αν έχει επιλέξει την 1η κατηγορία, η απώλεια στη μηνιαία σύνταξη θα είναι 0,55 ευρώ, αν έχει επιλέξει την 4η κατηγορία θα είναι 1,35 ευρώ και αν έχει επιλέξει την 6η κατηγορία θα είναι 2,25 ευρώ. Μάλιστα, ο κ. Μπούρλος επισημαίνει πως ήδη στους κόλπους των ελεύθερων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολούμενων διαμορφώνεται μια νέα, ιδιαίτερα δυσμενή οικονομική πραγματικότητα, που τους οδηγεί σε δυσκολία ανταπόκρισης στις ήδη ανειλημμένες οικονομικές τους υποχρεώσεις. Και προτείνει να δοθεί από το υπουργείο Εργασίας η δυνατότητα, σε όσους επέλεξαν υψηλή ασφαλιστική κατηγορία για το τρέχον έτος, να μπορέσουν να την αλλάξουν. Για τους εργοδότες και τη δυνατότητα μεταχρονολογημένης πληρωμής των εισφορών Απριλίου, σε 4 δόσεις, η κοινή υπουργική απόφαση ξεκαθαρίζει ρητά ότι μπορούν να υπαχθούν όσοι απασχολούν μισθωτούς που αμείβονται με μισθό ή ημερομίσθιο και ανήκουν στις πληττόμενες επιχειρήσεις βάσει των ΚΑΔ του υπουργείου Οικονομικών. Μάλιστα, σημειώνει ότι σε περίπτωση που εργαζόμενοι επιχειρήσεων ή εργοδοτών, μέρος ή όλοι, έχουν τεθεί σε καθεστώς αναστολής της σύμβασης εργασίας τους και ο οικείος εργοδότης προχωρήσει σε απολύσεις, καθώς και στην περίπτωση που μετά την ολοκλήρωση του μέτρου, οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις ή εργοδότες δεν διατηρούν τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας, η παράταση καταβολής των εισφορών παύει αυτοδίκαια να ισχύει. Οι οφειλές μάλιστα επιβαρύνονται με τόκους και προσαυξήσεις, που θα ισχύουν από την ημερομηνία που αυτές κατέστησαν απαιτητές, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Ελεύθεροι επαγγελματίες Για τους αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες, σε περίπτωση εκπρόθεσμης καταβολής μίας από τις 4 δόσεις, το συνολικό ποσό αυτής θα προσαυξάνεται με τον προβλεπόμενο τόκο καθυστέρησης λόγω εκπρόθεσμης καταβολής. Εφόσον τηρούνται οι όροι της ρύθμισης, δύναται να χορηγείται αποδεικτικό ασφαλιστικής ενημερότητας διμηνιαίας ισχύος. Προσοχή. Σε περίπτωση που τα πρόσωπα ασκούν πολλαπλή επαγγελματική δραστηριότητα ή ασκούν παράλληλα και δραστηριότητα υπακτέα στην ασφάλιση του πρώην ΟΓΑ, οι ρυθμίσεις εφαρμόζονται, εφόσον για μία από τις ασκούμενες επαγγελματικές δραστηριότητες έχουν ενεργό κύριο κωδικό δραστηριότητας στις 20-03-2020 ή τα ακαθάριστα έσοδα ενεργού κατά την 20-03-2020 κωδικού δευτερεύουσας δραστηριότητας, από τους αναγραφόμενους στους Πίνακες Κωδικών Αριθμών Δραστηριότητας (ΚΑΔ) των αριθμ. Α. 1053/2020 (Β'949) και Α. 1054/2020 (Β'950) υπουργικών αποφάσεων, όπως ισχύουν, όπως αυτά προκύπτουν από την αρχική δήλωση φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, είναι μεγαλύτερα από τα ακαθάριστα έσοδα που αντιστοιχούν στον κύριο ΚΑΔ στις 20-03-2020. Σε περίπτωση που τα πρόσωπα απασχολούνται παράλληλα ως μισθωτοί, οι ρυθμίσεις εφαρμόζονται για τυχόν διαφορά εισφοράς. View full είδηση

Με την Αριθμ. Δ.15/Δ΄/οικ.16484/49/7-5-2020 ορίζεται: «Άρθρο 1 Παράταση προθεσμίας καταβολής τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών μηνός Απριλίου 2020 1. Για τις επιχειρήσεις ή εργοδότες του άρθρου 2 της παρούσας, οι τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές, περιόδου απασχόλησης Απριλίου 2020, για το διάστημα έως την απαγόρευση λειτουργίας των επιχειρήσεων ή έως την αναστολή συμβάσεων εργασίας σε εφαρμογή της περ. α) της υποπαρ. 2Α του άρθρου ενδέκατου της από 20-03-2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄ 68), όπως αυτή κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4683/2020 (Α’ 83) και ισχύει, απαιτητών έως 31-05-2020, και έως 10-05-2020 σε περίπτωση απασχόλησης προσωπικού υπαγόμενου στην ασφάλιση του πρώην ΝΑΤ, δύναται να καταβληθούν έως 30-11-2020, και έως 10-11-2020 για το πρώην ΝΑΤ, χωρίς τον υπολογισμό κατά το διάστημα αυτό, τόκων και άλλων προσαυξήσεων λόγω εκπρόθεσμης καταβολής. 2. Ως ασφαλιστικές εισφορές θεωρούνται οι εισφορές ασφαλισμένου και εργοδότη, όπου αυτή προβλέπεται, για το σύνολο των κλάδων ασφάλισης (κύριας ασφάλισης, υγειονομικής περίθαλψης, επικουρικής ασφάλισης, εφάπαξ παροχής), καθώς και οποιουδήποτε άλλου φορέα για τον οποίο ο e- ΕΦΚΑ συνεισπράττει εισφορές, με εξαίρεση τις εισφορές από προαιρετική ασφάλιση. 3. Οι επιχειρήσεις ή εργοδότες του άρθρου 2 της παρούσας, υποβάλλουν για το προσωπικό που απασχολούν την Αναλυτική Περιοδική Δήλωση (ΑΠΔ) ή την Αναλυτική Περιοδική Δήλωση Ναυτικών (ΑΠΔ Ναυτικών), μηνός Απριλίου 2020, εντός των εκάστοτε προβλεπόμενων προθεσμιών. Σε περίπτωση εκπρόθεσμης υποβολής της ΑΠΔ ή της ΑΠΔ Ναυτικών, επιβάλλονται οι προβλεπόμενες προσαυξήσεις. Οι περιλαμβανόμενες στις ως άνω ΑΠΔ και ΑΠΔ Ναυτικών, ασφαλιστικές εισφορές για το διάστημα έως την απαγόρευση λειτουργίας των επιχειρήσεων ή έως την αναστολή συμβάσεων εργασίας σε εφαρμογή της περ. α) της υποπαρ. 2Α του άρθρου ενδέκατου της από 20-03-2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄ 68), όπως ισχύει, καταβάλλονται σε κάθε περίπτωση εντός των προβλεπόμενων στην παρ. 1 προθεσμιών. Άρθρο 2 Δικαίωμα υπαγωγής Στις διατάξεις του άρθρου 1 της παρούσας υπάγονται επιχειρήσεις ή εργοδότες που: α) Απασχολούν μισθωτούς που αμείβονται με μισθό ή ημερομίσθιο, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, αορίστου ή ορισμένου χρόνου, με πλήρη ή μειωμένη ή εκ περιτροπής απασχόληση, β) έχουν ενεργό, κύριο κωδικό δραστηριότητας στις 20/03/2020, ή των οποίων τα ακαθάριστα έσοδα ενεργού κατά την 20-03-2020 κωδικού δευτερεύουσας δραστηριότητας, από τους αναγραφόμενους στους Πίνακες Κωδικών Αριθμών Δραστηριότητας (ΚΑΔ) των αριθμ. Α.1053/2020 (Β΄ 949) και Α.1054/2020 (Β΄ 950) υπουργικών αποφάσεων, όπως ισχύουν, όπως αυτά προκύπτουν από την αρχική δήλωση φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, είναι μεγαλύτερα από τα ακαθάριστα έσοδα που αντιστοιχούν στον κύριο ΚΑΔ στις 20-03-2020.» Στην απόφαση Αριθμ. Δ.15/Δ΄/οικ.16486/500/7-5-2020 ορίζεται: «Άρθρο 1 Παράταση προθεσμίας καταβολής τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών Απριλίου 2020 – Ρύθμιση καταβολής τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών. 1. α. Για τους αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες του άρθρου 2 της παρούσας, η προθεσμία καταβολής των τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών, περιόδου απασχόλησης Απριλίου 2020, απαιτητών έως 31-05-2020, καθώς και τυχόν δόσεων οφειλής από συμπληρωματική εκκαθάριση ασφαλιστικών εισφορών προηγούμενων ετών, απαιτητών μέχρι την ανωτέρω ημερομηνία, παρατείνεται χωρίς τον υπολογισμό, κατά το διάστημα αυτό, τόκων και άλλων προσαυξήσεων λόγω εκπρόθεσμης καταβολής. β. Οι εισφορές του προηγούμενου εδαφίου εξοφλούνται τμηματικά σε τέσσερις (4) ισόποσες μηνιαίες δόσεις, καταβλητέες μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα κάθε μήνα, με προθεσμία καταβολής της πρώτης δόσης έως 31-10-2020. Σε περίπτωση εκπρόθεσμης καταβολής δόσης, το συνολικό ποσό αυτής προσαυξάνεται με τον προβλεπόμενο τόκο καθυστέρησης λόγω εκπρόθεσμης καταβολής. Εφόσον τηρούνται οι όροι της ρύθμισης, δύναται να χορηγείται αποδεικτικό ασφαλιστικής ενημερότητας διμηνιαίας ισχύος. 2. Ως ασφαλιστικές εισφορές θεωρούνται οι εισφορές για το σύνολο των κλάδων ασφάλισης (κύριας ασφάλισης, υγειονομικής περίθαλψης, επικουρικής ασφάλισης, εφάπαξ παροχής), καθώς και οποιουδήποτε άλλου φορέα για τον οποίο ο e-ΕΦΚΑ συνεισπράττει εισφορές, με εξαίρεση τις εισφορές από προαιρετική ασφάλιση. Άρθρο 2 Δικαίωμα υπαγωγής 1. Στις διατάξεις του άρθρου 1 υπάγονται οι αυτοτελώς απασχολούμενοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες του e-Ε.Φ.Κ.Α, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 του ν. 4387/2016 (Α΄85), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 22 του ν. 4670/2020 (A΄ 43), καθώς και πρόσωπα που υπάγονται στην ασφάλιση του πρώην ΟΓΑ με εισοδηματικά ή πληθυσμιακά κριτήρια, οι οποίοι έχουν ενεργό, κύριο κωδικό δραστηριότητας στις 20-03-2020, ή των οποίων τα ακαθάριστα έσοδα ενεργού κατά την 20/03/2020 κωδικού δευτερεύουσας δραστηριότητας, από τους αναγραφόμενους στους Πίνακες Κωδικών Αριθμών Δραστηριότητας (ΚΑΔ) των αριθμ. Α. 1053/2020 (Β` 949) και Α. 1054/2020 (Β` 950) υπουργικών αποφάσεων, όπως εκάστοτε ισχύουν, όπως αυτά προκύπτουν από την αρχική δήλωση φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, είναι μεγαλύτερα από τα ακαθάριστα έσοδα που αντιστοιχούν στον κύριο ΚΑΔ στις 20-03-2020. 2. Σε περίπτωση που τα πρόσωπα της παρ. 1 ασκούν πολλαπλή επαγγελματική δραστηριότητα ή ασκούν παράλληλα και δραστηριότητα υπακτέα στην ασφάλιση του πρώην ΟΓΑ, οι ρυθμίσεις του άρθρου 1 εφαρμόζονται, εφόσον για μία από τις ασκούμενες επαγγελματικές δραστηριότητες έχουν ενεργό, κύριο κωδικό δραστηριότητας στις 20-03-2020 ή τα ακαθάριστα έσοδα ενεργού κατά την 20-03-2020 κωδικού δευτερεύουσας δραστηριότητας, από τους αναγραφόμενους στους Πίνακες Κωδικών Αριθμών Δραστηριότητας (ΚΑΔ) των αριθμ. Α. 1053/2020 (Β΄ 949) και Α. 1054/2020 (Β` 950) υπουργικών αποφάσεων, όπως ισχύουν, όπως αυτά προκύπτουν από την αρχική δήλωση φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, είναι μεγαλύτερα από τα ακαθάριστα έσοδα που αντιστοιχούν στον κύριο ΚΑΔ στις 20-03-2020. 3. Σε περίπτωση που τα πρόσωπα της παρ. 1 απασχολούνται παράλληλα ως μισθωτοί, οι ρυθμίσεις του άρθρου 1 εφαρμόζονται για τυχόν διαφορά εισφοράς για την ασκούμενη επαγγελματική δραστηριότητα που προ- κύπτει κατ’ εφαρμογή του άρθρου 36 του ν. 4387/2016 (Α΄ 85), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 32 του ν. 4670/2020 (Α΄ 43), η οποία αφορά περίοδο απασχόλησης Απριλίου 2020.». Δείτε τις ολόκληρες τις αποφάσεις εδώ. View full είδηση

Το τοπίο των ασφαλιστικών εισφορών για τους μισθωτούς βάσει του νέου ασφαλιστικού προβλέπει εγκύκλιος την οποία εξέδωσε ο Υπουργός Εργασίας, κ. Γιάννης Βρούτσης. Αναλυτικά, η εν λόγω εγκύκλιος προβλέπει ότι το βασικό πλαίσιο ως προς το καθεστώς υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών μισθωτών δεν μεταβάλλεται, και συνεπώς οι μισθωτοί ασφαλισμένοι του e-ΕΦΚΑ εξακολουθούν να καταβάλλουν για την κύρια σύνταξη εισφορά ύψους 20% (6,67% για τον ασφαλισμένο και 13,33% για τον εργοδότη). Ειδικότερα προβλέπονται τα εξής: 1. Υπαγόμενα πρόσωπα Ασφαλιστικές εισφορές μισθωτού, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην ασφάλιση (παλαιοί και νέοι ασφαλισμένοι), και διατηρουμένου σε ισχύ του τεκμηρίου υπέρ της μισθωτής εργασίας καταβάλλονται στον e-ΕΦΚΑ στις εξής περιπτώσεις ασφαλισμένων: - μισθωτοί που υπάγονται στην ασφάλιση του πρώην ΙΚΑ – ΕΤΑΜ (με εξαίρεση όσους καταβάλλουν εισφορές βάσει κυμαινόμενων αποδοχών ή ειδικών κανονισμών) - μισθωτοί που υπάγονται στην ασφάλιση του πρώην ΟΑΕΕ – Τομέας Ναυτικών και Τουριστικών Πρακτόρων (πρώην ΤΑΝΠΥ) - μισθωτοί που υπάγονται στην ασφάλιση του πρώην ΕΤΑΑ (ΤΣΜΕΔΕ, ΤΣΑΥ) - οι δικηγόροι με έμμισθη εντολή που υπάγονται στην ασφάλιση του πρώην ΕΤΑΑ (Τομέας Ασφάλισης Νομικών) - μισθωτοί ανειδίκευτοι εργάτες που απασχολούνται στον αγροτικό τομέα, καθώς και μετακλητοί πολίτες τρίτων χωρών, οι οποίοι μέχρι 31/12/2016 υπάγονταν στην ασφάλιση του πρώην ΟΓΑ. - μισθωτοί που υπάγονται στην ασφάλιση του πρώην ΕΤΑΠ – ΜΜΕ - πρόσωπα που κατέχουν θέση διευθυντή, γενικού διευθυντή, εντεταλμένου ή διευθύνοντος ή συμπράττοντος συμβούλου, διοικητή εταιρείας ή συνεταιρισμού, εφόσον συνδέονται με σχέση εξαρτημένης εργασίας - πρόσωπα που διορίζονται ως μέλη Διοικητικού Συμβουλίου σε Α.Ε. ή σε αγροτικούς συνεταιρισμούς, εφόσον λαμβάνουν αμοιβή. - οι διαχειριστές των εταιρειών όλων των νομικών μορφών (με εξαίρεση τους διαχειριστές των ΙΚΕ, οι οποίοι εξακολουθούν να καταβάλουν ασφαλιστικές εισφορές ελεύθερου επαγγελματία. Σημειώνεται ότι το καθεστώς ασφάλισης και ασφαλιστικών εισφορών στις περιπτώσεις μετακλητών υπαλλήλων, δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, ρυθμίζεται ειδικώς με τις διατάξεις του άρθρου 5Α του ν.4387/2016, όπως αυτό προστίθεται με το άρθρο 23 του ν.4670/2020. 2. Ημέρες ασφάλισης μελών Διοικητικού Συμβουλίου Ανωνύμων Εταιρειών και Αγροτικών Συνεταιρισμών Από τις παραπάνω διατάξεις και από 1/1/2020 καθορίζεται ο τρόπος υπολογισμού του χρόνου ασφάλισης στις περιπτώσεις των μελών Διοικητικού Συμβουλίου Ανωνύμων Εταιρειών και Αγροτικών Συνεταιρισμών. Συγκεκριμένα, ορίζεται πλέον ρητά, ότι εφόσον το ποσό ασφαλιστικής εισφοράς που καταβλήθηκε σύμφωνα με τα προβλεπόμενα παραπάνω αντιστοιχεί ή υπερβαίνει το ποσό εισφοράς επί του βασικού μισθού μισθωτού, θεωρούνται ως συμπληρωμένες από τον ασφαλισμένο 25 ημέρες ασφάλισης κατά μήνα. Σε περίπτωση που το ποσό ασφαλιστικής εισφοράς υπολείπεται του ποσού εισφοράς επί του βασικού μισθού μισθωτού, ο χρόνος ασφάλισης κατά μήνα προκύπτει από το πηλίκο της καταβληθείσας ασφαλιστικής εισφοράς δια του ποσού εισφοράς επί του βασικού μισθού μισθωτού, πολλαπλασιαζόμενο επί 25. Ειδικότερα: Επί του βασικού μισθού ύψους €650,00 καταβάλλεται για κύρια σύνταξη εισφορά ύψους €130,00 (€650,00 x 20%). Για τον υπολογισμό των ημερών ασφάλισης λαμβάνεται ως βάση το ποσό των €130,00, και επομένως για μηνιαίες αμοιβές ίσες ή μεγαλύτερες των €650,00 ευρώ, δηλαδή για ποσά μηνιαίας εισφοράς κύριας σύνταξης ίσα ή μεγαλύτερα των €130,00, υπολογίζονται 25 ημέρες ασφάλισης. Για αμοιβές μικρότερες των €650,00 μηνιαίως, ο υπολογισμός του χρόνου ασφάλισης γίνεται βάσει του τύπου: (Μηνιαία εισφορά / €130,00) x 25, όπου Μηνιαία Εισφορά = Μηνιαία Αμοιβή x 20% Σημειώνεται ότι για τα δεκαδικά ψηφία που προκύπτουν εφαρμόζεται ο κανόνας της στρογγυλοποίησης, και συγκεκριμένα το δεύτερο δεκαδικό ψηφίο στρογγυλοποιείται ως προς το πρώτο δεκαδικό ψηφίο και αυτό ως προς τον ακέραιο αριθμό, και τιμές 0 – 4 στρογγυλοποιούνται προς τα κάτω και τιμές 5 – 9 προς τα πάνω. Παραδείγματα · Για μηνιαία αμοιβή ύψους €530,00, προκύπτει μηνιαία εισφορά €106,00 (€530,00 x 20%) και (€106,00 / €130,00) x 25 = 20,384615. Άρα 20 ημέρες ασφάλισης. · Για μηνιαία αμοιβή ύψους €400,00, προκύπτει μηνιαία εισφορά €80,00 (€400,00 x 20%) και (€80,00 / €130,00) x 25 = 15,384615. Άρα 15 ημέρες ασφάλισης. · Για μηνιαία αμοιβή ύψους €200,00, προκύπτει μηνιαία εισφορά €40,00 (€200,00 x 20%) και (€40,00 / €130,00) x 25 = 7,692307. Άρα 8 ημέρες ασφάλισης. · Για μηνιαία αμοιβή ύψους €150,00, προκύπτει μηνιαία εισφορά €30,00 (€150,00 x 20%) και (€30,00 / €130,00) x 25 = 5,769230. Άρα 6 ημέρες ασφάλισης. 3. Ύψος ασφαλιστικών εισφορών Το συνολικό ποσοστό εισφοράς, ασφαλισμένου και εργοδότη, εξακολουθεί να διαμορφώνεται σε 20%, επιμεριζόμενο κατά 6,67% για τον ασφαλισμένο και 13,33% για τον εργοδότη. Τυχόν μεταβατικά ποσοστά ασφαλίστρου που είχαν προβλεφθεί για συγκεκριμένες κατηγορίες μισθωτών ασφαλισμένων και αφορούσαν στο χρονικό διάστημα από 1/1/2017 έως 31/12/2019, όπως για παράδειγμα σε περιπτώσεις ασφαλισμένων σε Ειδικά Ταμεία (πρώην ΤΑΠ – ΔΕΗ, ΤΣΠ-ΗΣΑΠ, ΤΣΠ – ΕΤΕ κ.λπ.), δεν έχουν εφαρμογή από 1/1/2020, καθώς τπροβλεπόμενα μεταβατικά ποσοστά ασφαλίστρου έχουν ήδη διαμορφωθεί σε 20% (6,67% για τον ασφαλισμένο και 13,33% για τον εργοδότη). Για το λόγο αυτό η σχετική παράγραφος δεν έχει επαναληφθεί κατά την αντικατάσταση του άρθρου. 4. Καταβολή μειωμένης εισφοράς Καταβολή μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών προβλέπεται στις εξής περιπτώσεις: α) μείωση της εργοδοτικής εισφοράς κατά 6,66 ποσοστιαίες μονάδες, για όσους εργοδότες απασχολούν μισθωτούς, ηλικίας έως 25 ετών β) μείωση κατά 50% της εισφοράς ασφαλισμένου, για τις μητέρες που αποκτούν παιδί, για ένα έτος μετά τον τοκετό. 5. Βάση υπολογισμού ασφαλιστικής εισφοράς Οι ασφαλιστικές εισφορές για την κύρια σύνταξη εξακολουθούν να υπολογίζονται επί των πάσης φύσεως αποδοχών των εργαζομένων, με εξαίρεση τις κοινωνικού χαρακτήρα έκτακτες παροχές λόγω γάμου, γεννήσεως τέκνων, θανάτου και βαριάς αναπηρίας. Για τα πρόσωπα που κατέχουν θέση διευθυντή, γενικού διευθυντή, εντεταλμένου ή διευθύνοντος ή συμπράττοντος συμβούλου, διοικητή εταιρείας ή συνεταιρισμού οι ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται επί του συνολικού ποσού των αμοιβών. Για τα πρόσωπα που διορίζονται ως μέλη Διοικητικού Συμβουλίου σε Α.Ε. ή σε αγροτικούς συνεταιρισμούς οι ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται επί της κατ’ αποκοπή αμοιβής. 6. Ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών Το ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών επί του οποίου υπολογίζεται η ασφαλιστική εισφορά ορίζεται μηνιαίως στο ποσό των €6.500,00 και αποσυνδέεται πλέον από το βασικό μισθό μισθωτού. Ως εκ τούτου θα παραμένει σταθερό ανεξαρτήτως οποιασδήποτε μελλοντικής αύξησης ή μείωσης του βασικού μισθού των εργαζομένων. Το ανωτέρω ποσό αναπροσαρμόζεται σε ετήσια βάση, με διαπιστωτική πράξη του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, από 1/1/2023 έως 31/12/2024, κατά το ποσοστό μεταβολής του μέσου ετήσιου γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή του προηγούμενου έτους, και σε περίπτωση αρνητικής τιμής του ανωτέρω δείκτη, δεν γίνεται αναπροσαρμογή. Από 1/1/2025 και εφεξής το ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών προσαυξάνεται σε ετήσια βάση σύμφωνα με τον δείκτη μεταβολής μισθών. 7. Ειδική ασφαλιστική εισφορά για απασχολούμενους σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα Η πρόσθετη ειδική εισφορά που καταβάλλεται για τα πρόσωπα που απασχολούνται σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα παραμένει στο ύψος που είχε διαμορφωθεί μέχρι 31/12/2016, και συγκεκριμένα: - Για τους υπαγόμενους στον Κανονισμό ΒΑΕ (παλαιοί και νέοι ασφαλισμένοι του πρώην ΙΚΑ – ΕΤΑΜ) καταβάλλεται πρόσθετη εισφορά ύψους 3,60% (2,20% για τον ασφαλισμένο και 1,40% για τον εργοδότη) - Για όσους απασχολούνται σε υπόγειες στοές μεταλλείων – λιγνιτωρυχείων και υποθαλάσσιες εργασίες (παλαιοί και νέοι ασφαλισμένοι του πρώην ΙΚΑ – ΕΤΑΜ), καθώς και για όσους απασχολούνται σε εναέριες εργασίες (νέοι ασφαλισμένοι του πρώην ΙΚΑ – ΕΤΑΜ), καταβάλλεται πρόσθετη εισφορά ύψους 7% (4,30% για τον ασφαλισμένο και 2,70% για τον εργοδότη) - Για τους ασφαλισμένους του πρώην ΙΚΑ – ΕΤΑΜ (παλαιοί ασφαλισμένοι) που απασχολούνται στους ΟΤΑ σε εργασίες καθαριότητας, αποκομιδής κ.λπ. (όπως αυτές περιοριστικά αναφέρονται στο άρθρο 36 του ν.1694/1987), καταβάλλεται πρόσθετη εισφορά ύψους 7% (4,30% για τον ασφαλισμένο και 2,70% για τον εργοδότη) – Για τους ασφαλισμένους του πρώην ΤΑΠ – ΔΕΗ που υπάγονται σε βαρέα και ανθυγιεινά, καταβάλλεται πρόσθετη εισφορά ύψους 3,75% (2,50% για τον ασφαλισμένο και 1,25% για τον εργοδότη) για τους παλαιούς ασφαλισμένους και 3,60% (2,20% για τον ασφαλισμένο και 1,40% για τον εργοδότη) για τους νέους ασφαλισμένους - Για τους ασφαλισμένους του πρώην ΤΑΠ – ΔΕΗ που απασχολούνται σε ορυχεία, σταθμούς παραγωγής και δίκτυα, παλαιούς και νέους ασφαλισμένους, καταβάλλεται πρόσθετη εισφορά ύψους 7% (4,30% για τον ασφαλισμένο και 2,70% για τον εργοδότη) - Για τους ασφαλισμένους που απασχολούνται σε επιχειρήσεις και εργασίες που ορίζονται στην παρ. 1 του άρθρου 1 του β.δ. 473/1961, καταβάλλεται από τον εργοδότη πρόσθετη ειδική εισφορά επαγγελματικού κινδύνου ύψους 1%. 8. Υπόχρεος και διαδικασία καταβολής ασφαλιστικών εισφορών Υπόχρεος για την καταβολή της εργοδοτικής εισφοράς για τα υπαγόμενα στις ρυθμίσεις του άρθρου 38 του ν.4387/2016 πρόσωπα, είναι οποιοδήποτε πρόσωπο (φυσικό ή νομικό) για λογαριασμό του οποίου τα προαναφερόμενα πρόσωπα παρέχουν υπηρεσία περιοδικά έναντι παροχής. Οι εισφορές δηλώνονται από τον εργοδότη στην Αναλυτική Περιοδική Δήλωση (ΑΠΔ) σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις οικείες διατάξεις του πρώην ΙΚΑ – ΕΤΑΜ, όπως ισχύουν. Σημειώνεται ότι για τα υπαγόμενα στις ρυθμίσεις του άρθρου 38 του ν.4387/2016 πρόσωπα ως προς τα θέματα εισφορών που δεν ρυθμίζονται ειδικά, έχουν εφαρμογή οι πάσης φύσεως διατάξεις περί εισφορών του πρώην ΙΚΑ – ΕΤΑΜ. 9. Περιπτώσεις μισθωτών που εξαιρούνται από τις ρυθμίσεις Από το παραπάνω καθεστώς υπολογισμού ασφαλιστικών εισφορών εξακολουθούν να εξαιρούνται: α) οι εργαζόμενοι που αμείβονται με εργόσημο, οι οποίοι εξακολουθούν να καταβάλουν εισφορές σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις ανωτέρω διατάξεις β) τα πρόσωπα που για την απασχόλησή τους υπάγονται αποκλειστικά για τον κίνδυνο ατυχήματος ή και στον κλάδο παροχών ασθένειας σε είδος (φοιτητές κατά την πρακτική άσκηση πρός απόκτηση του πτυχίου τους σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών τους, κρατούμενοι εργαζόμενοι φυλακών κ.λπ.) γ) οι ασφαλισμένοι του πρώην ΝΑΤ, οι οποίοι εξακολουθούν να καταβάλουν ασφαλιστικές εισφορές σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο π.δ. 913/1978. Συνεπώς, ως προς τη διαδικασία υποβολής Αναλυτικής Περιοδικής Δήλωσης (ΑΠΔ) εξακολουθούν να εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στην αριθ. Φ.80000/οικ.46214/ 1903/6-10-2017 Υπουργική Απόφαση (Β΄ 3677) 10. Λοιπές ρυθμίσεις Επαναλαμβάνονται οι διατάξεις που αφορούσαν στην κατάργηση πόρων του πρώην ΕΤΑΠ – ΜΜΕ και στην υποχρέωση των εργοδοτών να καταβάλουν τις αποδοχές, τις ασφαλιστικές εισφορές, τον φόρο μισθωτών υπηρεσιών, και την αποζημίωση απόλυσης των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα μέσω τραπεζικού λογαριασμού. View full είδηση

Κατ’αρχήν το θέμα ρυθμίζεται στην Δ.15 / Δ΄ / οικ. 13994 / 339/3.4.2020 Απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων «Καθορισμός διαδικασίας, τρόπου και χρόνου επιλογής για την καταβολή μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών από αυτοτελώς απασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες» Ι. Πεδίο Εφαρμογής: Οι αυτοτελώς απασχολούμενoι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, όπως ορίζονται στο άρθρο 2 του ν.4387/2016 (Α΄ 85), το οποίο αντικαταστάθηκε με το άρθρο 22 του ν.4670/2020 (Α΄ 43). Επίσης όλοι όσοι έχουν επιλέξει την ειδική ασφαλιστική κατηγορία (136 ευρώ) ήτοι οι ασφαλισμένοι της πρώτης πενταετίας, αλλά και οι ασκούμενοι δικηγόροι. Επίσης οι μητέρες που δικαιούνται την έκπτωση του 141 ν.3655/2008, ήτοι για ένα χρόνο μετά τον τοκετό. Δεν εμπίπτουν στη δυνατότητα έκπτωσης: α) Οι ασφαλισμένοι που έχουν υπαχθεί σε περιπτώσεις προαιρετικής ασφάλισης και β) Στις περιπτώσεις ασφαλισμένων που μετά τη διακοπή της ασφάλισης έχουν αιτηθεί και υπαχθεί στην προαιρετική συνέχιση της ασφάλισης. ΙΙ. Αντικείμενο Ρύθμισης: Για τις εισφορές Φεβρουαρίου και Μαρτίου έτους 2020 παρέχεται η προαιρετική δυνατότητα πληρωμής με έκπτωση 25% για το σύνολο των κλάδων ασφάλισης (κύριας ασφάλισης, υγειονομικής περίθαλψης, επικουρικής ασφάλισης, εφάπαξ παροχής), ήτοι για ΕΦΚΑ και ΕΤΕΑΕΠ. Σημαντική σημείωση: Σε περίπτωση υπαγωγής στην μείωση του 25% ως συντάξιμες αποδοχές για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της κύριας σύνταξης, ορίζεται το ποσό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς που έχει πράγματι καταβληθεί, ή αυτή που προκύπτει κατ' εφαρμογή της παρ. 1 πριν από την εφαρμογή των ρυθμίσεων του άρθρου 39 παρ. 15 του ν.4387/2016 (Α΄ 85), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 35 του ν.4670/2020 (Α΄ 43), δια του συντελεστή 0,20. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η επιλογή της έκπτωσης θα έχει μια ελάχιστη επίπτωση κατά τον υπολογισμό των συνταξίμων αποδοχών της ανταποδοτικής σύνταξης. Αυτονόητο είναι ότι οι δύο αυτοί μήνες επί του συνόλου του ασφαλιστικού χρόνου δεν θα επηρεάσουν σημαντικά το ύψος της συντάξεως. Ειδικά για τους δικηγόρους, σε περίπτωση που το ποσό της προβλεπόμενης, από το άρθρο 39 παρ. 10 του ν.4387/2016 (Α΄ 85), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 34 του ν.4670/2020 (Α΄ 43), παρακράτησης επί των γραμματίων προείσπραξης για τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο 2020, υπερβαίνει την μηνιαία εισφορά που προκύπτει κατ' εφαρμογή της παρ. 1 της παρούσας, το επιπλέον ποσό συμψηφίζεται με την ετήσια ασφαλιστική οφειλή σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην περίπτωση γ της παρ. 10 του άρθρου 39 του ν.4387/2016 (Α΄ 85), όπως ισχύει. ΙΙΙ. Προϋπόθεση: Εμπρόθεσμη πληρωμή εισφορών Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2020 αλλά και Μαρτίου 2020. Ειδικά για τις εισφορές Ιανουαρίου αυτές μπορούν να πληρωθούν μέχρι τη λήξη της προθεσμίας πληρωμής αυτών του Φεβρουαρίου 2020. ΙV. Προθεσμία Η προθεσμία πληρωμής του 2ου 2020 (και του 1ου 2020 εφόσον δεν έχει πληρωθεί εμπρόθεσμα) είναι μέχρι 10.4.2020. Ειδικά η εκπρόθεσμη πληρωμή του Ιανουαρίου 2020 μετά την 20.3.2020 έχει ως συνέπεια την επιβολή τόκου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η 10.4.2020 είναι τραπεζική αργία (Μεγάλη Παρασκευή Καθολικών) και ως εκ τούτου θα πρέπει η πληρωμή να έχει λάβει χώρα μέχρι 9.4.2020 V. Εναλλακτικά έναντι των εκπτώσεων οι ασφαλισμένοι: 1. Μπορούν να επιλέξουν να πληρώσουν το σύνολο των ειδοποιητηρίων χωρίς έκπτωση, ώστε να μην υποστούν μείωση οι συντάξιμες αποδοχές τους. (Η δική μας συμβουλή είναι να επιλέξουν την έκπτωση). 2. Μπορούν να επιλέξουν την υπαγωγή τους στην παράταση καταβολής ασφαλιστικών κατά την Δ.15/Δ΄/οικ.13412/327/273-2020 Υπουργική Απόφαση, με πληρωμή των εισφορών 2ου και 3ου 2020 σε τέσσερις μηνιαίες δόσεις αρχής γενομένης από 30/09/2020 και υπό τον όρο εμπίπτει στους πληττόμενους κλάδους (σχετικοί ΚΑΔ στην ανωτέρω ΥΑ). VI. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΙΔΟΠΟΙΗΤΗΡΙΩΝ Α. Απλό Ειδοποιητήριο Στην προκείμενη περίπτωση ο ασφαλισμένος έχει τρείς επιλογές: 1. Να πληρώσει την εισφορά με έκπτωση 25% 165 ευρώ. 2. Να πληρώσει την εισφορά χωρίς έκπτωση 220 ευρώ. 3. Να μην πληρώσει (εφόσον εμπίπτει στους πληττόμενους κλάδους-και οι δικηγόροι εμπίπτουν) την εισφορά και να την καταβάλλει σε 4 δόσεις αρχής γενομένης από Σεπτέμβριο 2020. Β. Ειδοποιητήριο νέου ασφαλισμένου δικηγόρου υπαχθέντος στην ειδική ασφαλιστική κατηγορία του οποίου το ποσόν γραμματίων υπερκαλύπτει την εισφορά: Στην ανωτέρω περίπτωση η εισφορά 2ου 2020 έχει εξοφληθεί με έκπτωση 25% καθόσον τα γραμμάτια προείσπραξης υπερκαλύπτουν την εισφορά. Γ. Ειδοποιητήριο ασφαλισμένου υπαχθέντος στην 1η υποχρεωτική ασφαλιστική κατηγορία του οποίου το ποσόν γραμματίων καλύπτει μέρος της εισφοράς: Στην προκείμενη περίπτωση ο ασφαλισμένος έχει τρείς επιλογές: 1. Να πληρώσει την εισφορά με έκπτωση 25% αφαιρουμένων των γραμματίων (165-66,20=98,80€). 2. Να πληρώσει την εισφορά χωρίς έκπτωση αφαιρουμένων των γραμματίων (220-66,20=153,80€). 3. Να μην πληρώσει (εφόσον εμπίπτει στους πληττόμενους κλάδους-και οι δικηγόροι εμπίπτουν) την εισφορά και να την καταβάλλει σε 4 δόσεις αρχής γενομένης από Σεπτέμβριο 2020Ι. VII. ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ-ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ: 1. ΕΤΕΑΕΠ: Ως γνωστόν το ΕΤΕΑΕΠ έχει ήδη αναρτήσει τα ειδοποιητήρια Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2020 χωρίς τήρηση των άνω Υπουργικών Αποφάσεων και χωρίς παροχή οδηγιών στους ασφαλισμένους. Επιπροσθέτως η εισφορά επικουρικής αναρτάται εσφαλμένη, ήτοι στο ποσόν των 42,25 ευρώ, έναντι της ορθής 42 ευρώ από 1.1.2020 κατά το άρθρο 97 Ν.4387/2016, ως ισχύει μετά το ν.4760/2020. Η μόνη αναφορά που υπάρχει στην Υπουργική απόφαση είναι η εξής: «Ειδικά για τις εισφορές των κλάδων ασφάλισης του πρώην ΕΤΕΑΠ η εμπρόθεσμη καταβολή των ανωτέρω καταβληθεισών εισφορών παράσχεται μετά την εκκαθάριση πληρωμών των ειδοποιητηρίων.». Από την αναφορά αυτή συνάγεται ότι οι ασφαλισμένοι του ΕΤΕΑΕΠ έχουν δύο δυνατότητες, είτε να μην καταβάλλουν τις εισφορές 2ου και 3ου 2020 και να τις καταβάλλουν σε 4 δόσεις από Σεπτέμβριο 2020, είτε να καταβάλουν το σύνολο των ειδοποιητηρίων και να αναμένουν την εκκαθάριση πληρωμών, όπου είναι άγνωστο πως θα συνυπολογιστούν οι εκπτώσεις του 25%. Άρα όσοι έχουν πληρώσει τις εισφορές ΕΤΕΑΕΠ ήδη, αναμένουν κάποια στιγμή στο μέλλον να υπολογιστεί η έκπτωση. 2. Έχω πάγια εντολή με τους νέους Κωδικούς ΕΦΚΑ, ποιο από τα δύο ποσά θα εισπραχθεί κατά την ημερομηνία πληρωμής (με ή χωρίς έκπτωση); Σύμφωνα με έγκυρες πηγές του ΕΦΚΑ θα εισπραχθεί το ποσόν με την έκπτωση, αλλά δεν είναι βέβαιον πως θα έχουν προλάβει να εφαρμοστούν οι πάγιες εντολές με τους νέους κωδικούς μέχρι 9.4.2020. Κατά συνέπεια συνιστάται να ανακληθεί η πάγια εντολή και να καταβληθεί στις 9.4.2020 το επιθυμητό ποσόν. 3. Έχω σπεύσει και έχω καταβάλει τον ΕΦΚΑ 2ου 2020 πριν την ανάρτηση των ειδοποιητηρίων, θα χάσω την έκπτωση; Σύμφωνα με έγκυρες πηγές του ΕΦΚΑ εφόσον και ο Ιανουάριος είναι εξοφλημένος θα εξοφληθεί η μειωμένη εισφορά με την έκπτωση. 4. Υπάρχει περίπτωση αλλαγής ασφαλιστικής κατηγορίας, λόγω καθυστέρησης επιλογής, ή λάθους; Μέχρι στιγμής δεν διαφαίνεται τέτοια δυνατότητα. Ανδρέα Κουτσόλαμπρου, Προέδρου Ένωσης Εμμίσθων Δικηγόρων View full είδηση

Δημοσιεύθηκε η Π.Ν.Π. (ΦΕΚ A 75 - 30.03.2020) Μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 και άλλες κατεπείγουσες διατάξεις. ΠΝΠ Μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας του κορωνοϊού COVID19 και άλλες κατεπείγουσες διατάξεις ΦΕΚ-75-Α-30.03.2020.pdf Αναλυτικά περιλαμβάνει: ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Άρθρο 1. Έκπτωση 25% για δόσεις βεβαιωμένων οφειλών επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων Άρθρο 2. Αναστολή προθεσμιών λήξης, εμφάνισης και πληρωμής αξιογράφων Άρθρο 3. Προσωρινό μέτρο κρατικής ενίσχυσης με τη μορφή επιστρεπτέας προκαταβολής Άρθρο 4. Έκτακτη οικονομική ενίσχυση προσωπικού νοσοκομείων, κέντρων υγείας και άλλων δομών του Υπουργείου Υγείας καθώς και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας Άρθρο 5. Αναστολή προθεσμιών διενέργειας διαδικαστικών πράξεων και καταβολής δόσεων Άρθρο 6. Ρυθμίσεις για παράταση ή αναστολή προθεσμιών του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας Άρθρο 7. Διαβίβαση στοιχείων δανειοληπτών Άρθρο 8. Παράταση προθεσμίας δημοσιοποίησης ετήσιων οικονομικών εκθέσεων Άρθρο 9. Παράταση προθεσμιών ειδικού Μητρώου ν. 4583/2018 Άρθρο 10. Διαδικασία αποδοχής δωρεών Άρθρο 11. Μερική καταβολή μισθωμάτων Άρθρο 12. Αναστολή λειτουργίας πληροφοριακού συστήματος «Κεντρικό Μητρώο Πραγματικών Δικαιούχων» Άρθρο 13. Ρύθμιση για την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία Α.Ε. ΜΕΡΟΣ Β ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ Άρθρο 14. Διατάξεις για τη λειτουργία υπεραγορών τροφίμων και λαϊκών αγορών Άρθρο 15. Περαιτέρω μέτρα εξασφάλισης της επάρκειας μέσων ατομικής προστασίας και προσωπικής υγιεινής, καθώς και της ενημέρωσης των καταναλωτών Άρθρο 16. Αποστολή δεδομένων τιμών Άρθρο 17. Συνέχιση χρηματοδότησης πράξεων ΜΕΡΟΣ Γ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ Άρθρο 18. Μείωση ασφαλιστικών εισφορών κατά ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) Άρθρο 19. Χρόνος καταβολής επιδόματος Πάσχα Άρθρο 20. Διενέργεια ελέγχων ΟΑΕΔ με ηλεκτρονικά μέσα Άρθρο 21. Αντιμισθία ωρομίσθιων εκπαιδευτικών ΟΑΕΔ, επίδομα πρακτικής άσκησης ΕΠΑΣ και ΙΕΚ ΟΑΕΔ και επίδομα σε καταρτιζόμενα ΑμεΑ Άρθρο 22. Παράταση έναρξης ισχύος του Οργανισμού του ΟΑΕΔ Άρθρο 23. Παράταση προθεσμίας καταβολής ασφαλιστικών εισφορών Άρθρο 24. Παράταση τακτικής επιδότησης ανεργίας, επιδόματος μακροχρονίως ανέργων και βοηθήματος ανεργίας Άρθρο 25. Μέτρα στήριξης ελεύθερων επαγγελματιών, αυτοτελώς απασχολούμενων και ιδιοκτητών ατομικών επιχειρήσεων Άρθρο 26. Συμβάσεις προμηθειών και υπηρεσιών εποπτευόμενων φορέων Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Άρθρο 27. Εξ αποστάσεως διενέργεια προγραμμάτων για εργαζομένους και ανέργους ΜΕΡΟΣ Δ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ Άρθρο 28. Σύσταση τριμελούς Επιτροπής Ελέγχου Υλοποίησης Χρηματικών Δωρεών Ειδικού Λογαριασμού κορωνοϊού CΟVID-19 της ΙΦΕΤ ΑΕ Άρθρο 29. Σύσταση και λειτουργία Εθνικού Μητρώου Ασθενών από τον κορωνοϊό CΟVID-19 Άρθρο 30. Μετατροπή χρήσης κλινών για την καταπολέμηση της διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 Άρθρο 31. Επίταξη σκαφών για τη διακομιδή ασθενών νοσούντων με κορωνοϊό COVID-19 Άρθρο 32. Πρόσληψη ιατρικού προσωπικού άνευ ειδικότητας Άρθρο 33. Πρόσληψη επικουρικού ιατρικού προσωπικού με εξειδίκευση Άρθρο 34. Ζητήματα δημοσίων συμβάσεων Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας (Ε.ΚΕ.Α.) Άρθρο 35. Ειδικό εθελοντικό πρόγραμμα απασχόλησης ενήλικων πολιτών σε δομές δημόσιας υγείας, για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού COVID-19 Άρθρο 36. Έγκριση χορήγησης φαρμάκων εκτός εγκεκριμένων ενδείξεων σε νοσούντες από τον κορωνοϊό COVID-19 Άρθρο 37. Διαδικασία χορήγησης φαρμάκων εκτός εγκεκριμένων ενδείξεων σε νοσούντες από τον κορωνοϊό COVID-19 από θεράποντες ιατρούς Άρθρο 38. Χορήγηση φαρμάκων στο πλαίσιο κατεπείγουσας προσωρινής άδειας πρώιμης πρόσβασης σε μη εγκεκριμένα φάρμακα για πάσχοντες από τον κορωνοϊό COVID-19 Άρθρο 39. Φαρμακευτική αγωγή νοσούντων από τον κορωνοϊό COVID-19 ΜΕΡΟΣ Ε ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ Άρθρο 40. Κατεπείγουσες διατάξεις Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης Άρθρο 41. Προσωπικό ΠΕ και ΔΕ Μεταφραστών Διερμηνέων Άρθρο 42. Δυνατότητα τηλεδιάσκεψης ΜΕΡΟΣ ΣΤ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΣΥΛΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ Άρθρο 43. Κατεπείγουσες ρυθμίσεις για τη λειτουργία των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης Άρθρο 44. Αντικατάσταση άρθρου 69 ν. 4509/2017 Άρθρο 45. Ρυθμίσεις για την Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης και Εφαρμογής του Υπουργείου Εσωτερικών Άρθρο 46. Κατεπείγοντα ζητήματα ανθρώπινου δυναμικού δημόσιου τομέα Άρθρο 47. Λειτουργία κυλικείων και καταστημάτων ειδών πρώτης ανάγκης εντός ΚΥΤ και δομών φιλοξενίας Άρθρο 48. Άδεια ειδικού σκοπού υπαλλήλων Καταστημάτων Κράτησης ΜΕΡΟΣ Ζ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ Άρθρο 49. Νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών που υπηρετούν σε Αρχές της Εξωτερικής Υπηρεσίας εκτός ΕΕ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ Άρθρο 50. Κάλυψη αναγκών στέγασης λόγω απαγόρευσης λειτουργίας των φοιτητικών εστιών Άρθρο 51. Πρόσβαση σε ηλεκτρονικά συγγράμματα Άρθρο 52. Προσωρινή αναστολή εφαρμογής του άρθρου 35 του ν. 4559/2018 Άρθρο 53. Παράταση προθεσμίας υποβολής αιτήσεων χορήγησης άδειας Άρθρο 54. Παράταση ισχύος πολεοδομικών ρυθμίσεων Άρθρο 55. Κατεπείγουσες ρυθμίσεις ενεργειακού τομέα ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ Άρθρο 56. Παράταση ισχύος εισιτηρίων αρχαιολογικών χώρων, ιστορικών τόπων, μνημείων και μουσείων Άρθρο 57. Επείγουσες ρυθμίσεις προσωπικού του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων Άρθρο 58. Παράταση της θητείας του διοικητικού συμβουλίου του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Άρθρο 59. Παράταση θητείας οργάνων του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος Άρθρο 60. Παράταση θητείας καταστατικών οργάνων αθλητικών σωματείων και ενώσεων ΜΕΡΟΣ ΙΑ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ Άρθρο 61. Παράταση θητείας μελών ΔΣ και Εποπτικών Συμβουλίων Αγροτικών Συνεταιρισμών ΜΕΡΟΣ ΙΒ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Άρθρο 62. Κατεπείγουσες ρυθμίσεις για τη διασφάλιση της ελάχιστης θαλάσσιας συγκοινωνιακής εξυπηρέτησης νησιωτικών περιοχών Άρθρο 63. Μέτρα στήριξης ναυτικής εργασίας Άρθρο 64. Παράταση πιστοποιητικών ναυτικών Άρθρο 65. Παροχή εξ αποστάσεως ναυτικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, κατάρτισης και επιμόρφωσης από τις Δημόσιες Σχολές Εμπορικού Ναυτικού Άρθρο 66. Παράταση πιστοποιητικών πλοίων Άρθρο 67. Πρόσληψη εκτάκτου προσωπικού Πλοηγικών Σταθμών ΜΕΡΟΣ ΙΓ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ Άρθρο 68. Ρυθμίσεις ως προς τους κατόχους άδειας παρόχου περιεχομένου ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής View full είδηση

Στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δημοσιεύθηκε η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) των υπουργείων Οικονομικών και Εργασίας με τις λεπτομέρειες για την παράταση της προθεσμίας καταβολής τρεχουσών ασφαλιστικών εισφορών μηνών Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2020, καθώς και για την παράταση καταβολής δόσεων ρύθμισης εργοδοτών. Σύμφωνα με την ΚΥΑ, δικαίωμα υπαγωγής στις διατάξεις αυτές έχουν επιχειρήσεις ή εργοδότες που: α) απασχολούν μισθωτούς που αμείβονται με μισθό ή ημερομίσθιο, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, αορίστου ή ορισμένου χρόνου, με πλήρη ή μειωμένη ή εκ περιτροπής απασχόληση, β) έχουν ενεργό, κύριο κωδικό δραστηριότητας, στις 20 Μαρτίου 2020, που αναφέρεται στην ΚΥΑ. Γι' αυτές τις επιχειρήσεις ή εργοδότες, οι τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές, περιόδου απασχόλησης Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2020, για το διάστημα έως την απαγόρευση λειτουργίας των επιχειρήσεων ή έως την αναστολή συμβάσεων εργασίας, απαιτητές έως 31/3/2020 και 30/4/2020, αντίστοιχα, δύναται να καταβληθούν έως 30/9/2020 και έως 31/10/2020, αντίστοιχα, χωρίς τον υπολογισμό, κατά το διάστημα αυτό, τόκων και άλλων προσαυξήσεων, λόγω εκπρόθεσμης καταβολής. Ως ασφαλιστικές εισφορές θεωρούνται οι εισφορές ασφαλισμένου και εργοδότη, όπου αυτή προβλέπεται, για το σύνολο των κλάδων ασφάλισης (κύριας ασφάλισης, υγειονομικής περίθαλψης, επικουρικής ασφάλισης, εφάπαξ παροχής), καθώς και οποιουδήποτε άλλου φορέα για τον οποίο ο Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ) συνεισπράττει εισφορές, με εξαίρεση τις εισφορές από προαιρετική ασφάλιση. Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι επιχειρήσεις ή εργοδότες, που έχουν δικαίωμα υπαγωγής σε αυτές τις διατάξεις, υποβάλλουν για το προσωπικό που απασχολούν την Αναλυτική Περιοδική Δήλωση (ΑΠΔ) μηνών Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2020 εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών. Σε περίπτωση εκπρόθεσμης υποβολής της ΑΠΔ, επιβάλλονται οι προβλεπόμενες προσαυξήσεις. Οι περιλαμβανόμενες στις ως άνω ΑΠΔ ασφαλιστικές εισφορές για το διάστημα έως την απαγόρευση λειτουργίας των επιχειρήσεων ή έως την αναστολή συμβάσεων εργασίας καταβάλλονται σε κάθε περίπτωση εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών, που προαναφέρθηκαν. Παράλληλα, η προθεσμία καταβολής των δόσεων ενεργών ρυθμίσεων, απαιτητών έως 31/3/2020, καθώς και η προθεσμία όλων των επόμενων μηνιαίων δόσεων της κάθε ρύθμισης, παρατείνονται κατά τρεις μήνες. Κατά το χρονικό διάστημα της παράτασης καταβολής των δόσεων, δεν υπολογίζονται πρόσθετα τέλη, τόκοι και λοιπές προσαυξήσεις και επιβαρύνσεις. Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι διατάξεις της οικείας ρύθμισης που αφορά η δόση. Σε περίπτωση που εργαζόμενοι, μέρος ή όλοι, τίθενται σε καθεστώς αναστολής της σύμβασης εργασίας τους και ο οικείος εργοδότης καταγγείλει αυτή, καθώς και στην περίπτωση που, μετά την ολοκλήρωση του μέτρου, οι ανωτέρω επιχειρήσεις ή εργοδότες δεν διατηρούν τον ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας, οι παρατάσεις καταβολής, που προαναφέρθηκαν, παύουν αυτοδικαίως και οι οφειλές επιβαρύνονται με τόκους και προσαυξήσεις από την ημερομηνία που αυτές κατέστησαν απαιτητές, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. View full είδηση

Με το νέο ασφαλιστικό αποσυνδέονται οι εισφορές από το φορολογητέο εισόδημα και παρέχεται η δυνατότητα ελεύθερης επιλογής μεταξύ έξι (6) ασφαλιστικών κατηγοριών ως εξής: Ασφαλιστικές Κατηγορίες Κλάδος Κύριας Σύνταξης (€) Κλάδος Υγειονομικής Περίθαλψης (€) Συνολικό ποσό (€) 1η 155 55 210 2η 186 66 252 3η 236 66 302 4η 297 66 363 5η 369 66 435 6η 500 66 566 Οι ασφαλιστικές κατηγορίες περιλαμβάνουν εισφορές Κλάδων Σύνταξης και Υγείας. Με τις ασφαλιστικές εισφορές συνεισπράττονται, επιπλέον εισφορές υπέρ του Κλάδου Ανεργίας (ΟΑΕΔ) ύψους 10€ και για τους Υγειονομικούς υπέρ της Στέγης Υγειονομικών, ύψους 2€. Με το νέο σύστημα η επιλογή υψηλότερης ασφαλιστικής κατηγορίας οδηγεί σε υψηλότερη σύνταξη. Ειδικά από την 3η ασφαλιστική κατηγορία η ανταποδοτικότητα αυξάνεται ακόμα περισσότερο καθώς η εισφορά του κλάδου υγειονομικής περίθαλψης παραμένει σταθερή. Στον πίνακα που ακολουθεί ενδεικτικά αποτυπώνεται το ποσό της σύνταξης ανάλογα με την κατηγορία που επιλέγετε και τα έτη ασφάλισης. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 1 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 2 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 3 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 4 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 5 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 6 ΕΙΣΦΟΡΑ ΚΛΑΔΟΥ ΚΥΡΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ 155 186 236 297 369 500 ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΠΟΣΟ ΕΙΣΦΟΡΑΣ 210 252 302 363 465 566 ΕΤΗ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ 30,01-31 € 603,71 € 647,66 € 718,53 € 805,00 € 907,06 € 1.092,75 31,01-32 € 619,06 € 666,07 € 741,89 € 834,40 € 943,59 € 1.142,25 32,01-33 € 634,40 € 684,48 € 765,26 € 863,80 € 980,12 € 1.191,75 33,01-34 € 653,78 € 707,73 € 794,76 € 900,93 € 1.026,24 € 1.254,25 34,01-35 € 673,15 € 730,98 € 824,26 € 938,05 € 1.072,37 € 1.316,75 35,01-36 € 692,53 € 754,23 € 853,76 € 975,18 € 1.118,49 € 1.379,25 36,01-37 € 712,29 € 777,95 € 883,85 € 1.013,05 € 1.165,54 € 1.443,00 37,01-38 € 732,05 € 801,66 € 913,94 € 1.050,91 € 1.212,59 € 1.506,75 38,01-39 € 751,82 € 825,38 € 944,03 € 1.088,78 € 1.259,64 € 1.570,50 39,01-40 € 771,58 € 849,09 € 974,12 € 1.126,65 € 1.306,68 € 1.634,25 Σημ.: Τα ποσά σύνταξης έχουν υπολογισθεί λαμβάνοντας υπόψη ότι έχουν καταβληθεί εισφορές για όλο το χρόνο ασφάλισης στην ίδια ασφαλιστική κατηγορία. ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΑΚΟΜΗ: Η κατάταξη σας σε ασφαλιστική κατηγορία είναι υποχρεωτική. Η επιλογή σας θα ισχύει δεσμευτικά για όλο το έτος 2020. ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ Η αίτηση επιλογής πρέπει να υποβληθεί ηλεκτρονικά εδώ έως και Παρασκευή 13/3/2020. View full είδηση

Την ερχόμενη Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου κι εφόσον το νομοσχέδιο ψηφιστεί σύμφωνα με τον προγραμματισμό την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου, αναμένεται να ανοίξει η ηλεκτρονική πλατφόρμα όπου θα επιλέγουν ασφαλιστική κατηγορία ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι. Η πλατφόρμα θα λειτουργήσει στον ψηφιακό ιστότοπο του ΕΦΚΑ – www.efka.gov.gr – και εκεί οι μη μισθωτοί θα επιλέξουν την κατηγορία στην οποία θα ενταχθούν για το 2020. Στην συνέχεια και έως τις 20 Μαρτίου θα κληθούν να επιλέξουν την κλίμακα των ασφαλιστικών εισφορών που θα καταβάλουν αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου έως το τέλος του 2020. Μετά την επιλογή της κατηγορίας των ασφαλιστικών εισφορών στην ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα, ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης θα προχωρήσει στην ανάρτηση των νέων ειδοποιητηρίων για της εισφορές του Ιανουαρίου 2020. Καταληκτική ημερομηνία για την αποπληρωμή των νέων εισφορών είναι επίσης η Παρασκευή 20 Μαρτίου. Στην συνέχεια κάθε μήνα θα εκδίδονται τα ειδοποιητήρια με τις εισφορές που έχουν επιλέξει οι επαγγελματίες. Τα ποσά των ασφαλιστικών εισφορών θα είναι πληρωτέα έως τα τέλη του επόμενου μήνα από τον μήνα που αφορούν. View full είδηση

Αναρτούμε το κείμενο της απόφασης 15117 / 2019 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία απορρίπτεται "ως αβάσιμη" η αγωγή 50 συναδέλφων που διεκδικούσαν την επιστροφή των εισφορών που είχαν καταβάλλει στον κλάδο της Ειδικής Προσαύξησης για τα έτη 2007 - 2015 όπου και καταργήθηκε λόγω του Ν.4387/16. Η υπόθεση είναι με αριθμό εισαγωγής ΑΓ8885/2017 και την βρίσκει κανείς από το http://www.adjustice.gr/webcenter/portal/dprotodikeioath/Home?_adf.ctrl-state=v1w5jyb8t_27&_afrLoop=30058407232075273# Τα ονόματα έχουν αφαιρεθεί για ευνόητους λόγους. Δεκάδες αντίστοιχες αγωγές δεν έχουν εκδικαστεί ακόμα. Κείμενο απόφασης Αριθμός Απόφασης 15117 / 2019 ΑΚΔ ΑΓ8885/2017 ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Τμήμα 2ο Μονομελές Σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του στις 16 Οκτωβρίου 2018, με δικαστή τη Βαρβάρα Γεωργίου, Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα τον Ιορδάνη Ιορδάνογλου, δικαστικό υπάλληλο, γ ι α να δικάσει την αγωγή με ημερομηνία κατάθεσης 6.9.2017, τ ω ν: 1) ........), οι οποίοι παραστάθηκαν δια του δικηγόρου Σαράντου Θεοδωρόπουλου, κ α τ ά του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία “ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (Ε.Φ.Κ.Α.), το οποίο εκπροσωπείται από το Διοικητή του και δεν παραστάθηκε. Κατά τη συζήτηση, οι διάδικοι που παραστάθηκαν στο ακροατήριο ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά. Αφού μελέτησε τη δικογραφία Η κρίση του είναι η εξής: 1. Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή, για τη συζήτηση της οποίας δεν απαιτείται η καταβολή δικαστικού ενσήμου, μετά τη νομότυπη τροπή, με προφορική δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου των εναγόντων στο ακροατήριο (βλ. οικεία πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου) και με το από 19.10.2018 υπόμνημα των τελευταίων, του αιτήματός τους από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό (άρθρο 75 παρ. 3 και 274 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ν. 2717/1999, Φ.Ε.Κ. Α' 97), ζητείται να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου Φορέα να καταβάλει σε κάθενα από τους ενάγοντες τα ειδικότερα αναφερόμενα στο κρινόμενο δικόγραφο ποσά (κυμαινόμενα, συνολικά, από 813,03 έως 7.774,77 ευρώ), ως αποζημίωση, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 105 - 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., άλλως κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού (άρθρα 904 επ. Α.Κ.), για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας που, όπως αυτοί ισχυρίζονται, υπέστησαν από τη φερόμενη ως παράνομη άρνηση του εναγομένου να επιστρέψει σε έκαστο εξ αυτών τις ασφαλιστικές εισφορές που αυτός κατέβαλε στο Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., μετέπειτα Ε.Τ.Α.Α. - Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα επιμέρους χρονικά διαστήματα, για το σχηματισμό της Ειδικής Προσαύξησης του άρθρου 2 του ν. 3518/2006 (Φ.Ε.Κ. Α' 272), μετά την κατάργησή της, από 1.1.2016, με το άρθρο 94 του ν. 4387/2016 (Φ.Ε.Κ. Α' 85). Οι ενάγοντες αιτούνται τα ποσά αυτά να τους καταβληθούν νομιμοτόκως, από την 1η Δεκεμβρίου ενός έκαστου έτους, οπότε, όπως υποστηρίζουν, κατέστησαν ληξιπρόθεσμα και απαιτητά, άλλως από την επίδοση της κρινόμενης αγωγής. 2. Επειδή, κατά την πρώτη συζήτηση της κρινόμενης υπόθεσης, στην παρούσα δικάσιμο, η 48η εκ των εναγόντων (....) δεν εμφανίσθηκε στο ακροατήριο, προκειμένου, με προφορική δήλωσή της, να νομιμοποιήσει τον υπογράφοντα το δικόγραφο της αγωγής δικηγόρο Σαράντο Θεοδωρόπουλο, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο για τους λοιπούς ενάγοντες. Εξάλλου, το από 27.4.2017 ιδιωτικό έγγραφο με το οποίο η ως άνω εξουσιοδότησε τον προαναφερόμενο δικηγόρο και το Γεώργιο Θεοδωρόπουλο να παραστεί και να την εκπροσωπήσει ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά τη συζήτηση της επίδικης υπόθεσης φέρει θεώρηση του γνησίου της υπογραφής της από τον τελευταίο αυτό δικηγόρο (βλ. σχετικό έγγραφο). Πλην όμως, η προαναφερόμενη βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής της 48ης ενάγουσας μόνο από δικηγόρο δεν αρκεί, καθότι στα καθήκοντα του τελευταίου δεν περιλαμβάνεται, σύμφωνα με άρθρο 36 παρ. 2 εδαφ. δ΄ του Κώδικα Δικηγόρων (ν. 4194/2013, Φ.Ε.Κ. Α΄ 208), η θεώρηση του γνησίου της υπογραφής διαδίκου για τη χορήγηση δικαστικής πληρεξουσιότητας σε δικηγόρο ενώπιον διοικητικού δικαστηρίου (πρβλ. Α.Π. 1176/2013, βλ. Τρ.Διοικ.Εφ.Κομοτηνής 156/2017, σκ. 5). Περαιτέρω, η 10ήμερη προθεσμία που χορηγήθηκε από το Δικαστήριο στον παραστάντα δικηγόρο προκειμένου να προσκομισθούν νομιμοποιητικά έγγραφα (βλ. οικεία πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου) παρήλθε άπρακτη ως προς την ως άνω ενάγουσα. Κατόπιν όλων των ανωτέρω, κατ' εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 27 παρ. 1, 28, 30 και 35 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, Φ.Ε.Κ. 97 Α΄), η κρινόμενη αγωγή πρέπει να απορριφθεί κατά το μέρος που ασκείται από την 48η ενάγουσα ως απαράδεκτη. Κατά τα λοιπά, έχουσα ασκηθεί εν γένει παραδεκτώς, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να εξετασθεί, περαιτέρω, στην ουσία. 3. Επειδή, το Σύνταγμα ορίζει, στο άρθρο 2 παρ. 1, ότι: «Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας», στο άρθρο 4, ότι: «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» (παρ. 1) και ότι: «συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους» (παρ. 5), στο άρθρο 22 παρ. 5, ότι: «Το Κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως νόμος ορίζει», στο δε άρθρο 25, ότι: «Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. (…) Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει (…) να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας (…)» (παρ. 1) και ότι: «Το Κράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης» (παρ. 4). Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 106 παρ. 1 του Συντάγματος: «Για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος το Κράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη Χώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας». Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγονται τα εξής: Το Σύνταγμα, με το άρθρο 22 παρ. 5, κατοχυρώνει το θεσμό της κοινωνικής ασφάλισης των εργαζομένων και ανάγει τη μέριμνα για την προαγωγή του σε σκοπό του Κράτους. Βασικό περιεχόμενο της εν λόγω ασφάλισης αποτελεί η, έναντι καταβολής εισφοράς, προστασία του ασφαλισμένου από την επέλευση κινδύνων (γήρατος, ασθένειας, αναπηρίας, κ.λπ.), οι οποίοι αναιρούν την ικανότητά του να εργάζεται (ασφαλιστικοί κίνδυνοι) και, συνακόλουθα, τείνουν να υποβαθμίσουν τις συνθήκες διαβίωσής του. Πέραν του ανωτέρω δημοσίου σκοπού, μέσω του θεσμού της κοινωνικής ασφάλισης, εκδηλώνεται - όπως και μέσω της κοινωνικής πρόνοιας - η κοινωνική αλληλεγγύη και ασκείται κοινωνική πολιτική, ειδικότερα δε, αναδιανομή εισοδήματος με σκοπό την άμβλυνση κοινωνικών αντιθέσεων και ανισοτήτων. Στο πλαίσιο αυτό, δεν κατοχυρώνεται συνταγματικώς στην κοινωνική ασφάλιση η ευθεία αναλογία (αμιγής ανταποδοτικότητα) μεταξύ εισφορών και παροχών (Σ.τ.Ε. 2287, 2288/2015 Ολομ., 3487/2008 Ολομ., 1219/2010 κ.ά.), επιτρέπονται δε η θέσπιση ανωτάτου ορίου παροχών, η απονομή σύνταξης επί εργατικού ατυχήματος ανεξαρτήτως καταβολής εισφορών ή η μη χορήγηση σύνταξης, παρά την καταβολή εισφορών, σε περίπτωση μη θεμελίωσης του ασφαλιστικού δικαιώματος. Και ναι μεν η χορηγούμενη από τον ασφαλιστικό φορέα παροχή δεν απαιτείται να αντιστοιχεί ευθέως σε καταβληθείσες εισφορές του ασφαλισμένου ή να αντισταθμίζει πλήρως την απώλεια του εισοδήματός του, δεν πρέπει, όμως, ο υπολογισμός της παροχής να οδηγεί σε ανατροπή των αρχών της ισότητας και της αναλογικότητας, να απολήγει δηλαδή σε χορήγηση ασφαλιστικής παροχής, το ύψος της οποίας, ενόψει των καταβληθεισών από τον ασφαλισμένο εισφορών και του συνολικού χρόνου ασφάλισής του, υπολείπεται του ανεκτού κατά το Σύνταγμα κατωτάτου ορίου πέραν του οποίου συντρέχει προφανής παραβίαση των ανωτέρω συνταγματικών αρχών και της αρχής της ανταποδοτικότητας. Εξάλλου, η κρατική μέριμνα για την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση (κύρια και επικουρική) περιλαμβάνει και τη μέριμνα για την προστασία του ασφαλιστικού κεφαλαίου των ασφαλιστικών φορέων, δηλαδή για τη βιωσιμότητά τους χάριν και των επομένων γενεών. Σε περιπτώσεις δε εξαιρετικά δυσμενών δημοσιονομικών συνθηκών, όταν προκύπτει δικαιολογημένως ότι το Κράτος δεν μπορεί να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα των λειτουργούντων ασφαλιστικών φορέων με άλλα μέσα, επιβάλλεται συνταγματικώς, στο πλαίσιο της κατοχυρωμένης από το άρθρο 22 παρ. 5 του Συντάγματος υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης, η επέμβαση του νομοθέτη προκειμένου να εξακολουθήσει να λειτουργεί το ασφαλιστικό σύστημα χάριν τόσο των ήδη συνταξιούχων όσο και των ασφαλισμένων και μελλοντικών συνταξιούχων. Και στις εξαιρετικές, όμως, αυτές περιπτώσεις, η δυνατότητα του νομοθέτη να περικόπτει τις ασφαλιστικές παροχές είτε ευθέως είτε με τη θέσπιση νέου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, η εφαρμογή του οποίου να οδηγεί στην απονομή μικρότερων συνταξιοδοτικών παροχών σε σχέση με το προϊσχύον σύστημα, δεν είναι απεριόριστη, αλλά οριοθετείται κατά πρώτον από τις αρχές της κοινωνικής αλληλεγγύης (άρ. 25 παρ. 4 Σ.) και της ισότητας στα δημόσια βάρη (άρ. 4 παρ. 5 Σ.), οι οποίες επιτάσσουν να κατανέμεται εξ ίσου το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής μεταξύ όλων των πολιτών, καθώς και από την αρχή της αναλογικότητας (άρ. 25 παρ. 1 Σ.), σύμφωνα με την οποία το συγκεκριμένο μέτρο πρέπει να είναι πράγματι πρόσφορο και αναγκαίο για την αντιμετώπιση του προβλήματος (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2192-2196/2014 Ολομ.), ο δε νομοθέτης οφείλει να σέβεται το συνταγματικό πυρήνα του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος (βλ. Ολ. Σ.τ.Ε. 1889, 1890, 1891/2019). 4. Επειδή, περαιτέρω, στο άρθρο 1 του από 20.3.1952 Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου στην από 4.11.1950 Σύμβαση της Ρώμης «Διά την προάσπισιν των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών», τα οποία – Πρωτόκολλο και Σύμβαση – κυρώθηκαν με το άρθρο πρώτο του ν.δ. 53/1974 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 256) και έχουν υπέρτερη των κοινών νόμων ισχύ, σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, ορίζεται ότι: «Παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθή της ιδιοκτησίας αυτού ει μή διά λόγους δημοσίας ωφελείας και υπό τους προβλεπομένους υπό του νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους. Αι προαναφερόμεναι διατάξεις δεν θίγουσι το δικαίωμα παντός κράτους όπως θέση εν ισχύι νόμους ους ήθελε κρίνει αναγκαίον προς ρύθμιση της χρήσεως αγαθών συμφώνως προς το δημόσιο συμφέρον ή προς εξασφάλισιν της καταβολής φόρων ή άλλων εισφορών ή προστίμων». Με την προαναφερόμενη διάταξη θεσπίζεται γενικός και απόλυτος κανόνας, σύμφωνα με τον οποίο κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Στην προστασία αυτή εντάσσεται, κατ’ αρχήν, και το δικαίωμα παντός ενδιαφερομένου προς λήψη ασφαλιστικών παροχών, εφόσον όμως συντρέχουν οι σχετικές προϋποθέσεις που τάσσονται εκάστοτε από το εσωτερικό δίκαιο κάθε συμβαλλόμενου κράτους. Εκ τούτου έπεται ότι το συνταξιοδοτικό δικαίωμα εμπίπτει μεν στην έννοια του περιουσιακού δικαιώματος, δεν προστατεύεται όμως ως δικαίωμα σε σύνταξη ή άλλη συνταξιοδοτική παροχή ορισμένου ποσού, δεδομένης της αναδιανεμητικής φυσιογνωμίας του συστήματος και της συνδρομής λόγων δημοσίου συμφέροντος (Ολ. Σ.τ.Ε. 3487/2008, 3267/2002 κ.ά). 5. Επειδή, άλλωστε, κατά γενική αρχή του ασφαλιστικού δικαίου, οι εισφορές των ασφαλισμένων, οι οποίες καλύπτουν νομίμως χρόνο υποχρεωτικής ασφάλισης και περιλαμβάνονται μεταξύ των πόρων των ασφαλιστικών οργανισμών, με τους οποίους σχηματίζεται το ασφαλιστικό κεφάλαιο, δεν επιστρέφονται σε αυτούς που τις κατέβαλαν, και όταν ακόμη καθίσταται βέβαιο εκ των πραγμάτων ότι δεν είναι εφικτή η χορήγηση ασφαλιστικών παροχών, η αρχή δε αυτή κάμπτεται μόνο όταν υπάρχει ρητή νομοθετική πρόβλεψη για επιστροφή των εισφορών, οπότε το επιστρεφόμενο ποσό θεωρείται και αυτό ασφαλιστική παροχή (πρβλ. Σ.τ.Ε. 701/1984, 479/1987, 3251/1996, 2825/2005, 3003/2005 7μ., 746/2011 κ.ά.). Εξάλλου, το συνταξιοδοτικό δικαίωμα κρίνεται, εκτός εάν υπάρχει αντίθετη διάταξη νόμου, με βάση το νομικό καθεστώς που ισχύει κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης του ενδιαφερόμενου για συνταξιοδότηση (βλ. Σ.τ.Ε. 58, 3107/1999, 1297/2004 7μ., 718/2006 7μ., 2025/2009). 6. Επειδή, με τον Α.Ν. 2326/1940 (Φ.Ε.Κ. Α' 145) ιδρύθηκε το ν.π.δ.δ. με την επωνυμία “Ταμείον Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Εργων" (Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.), με σκοπό την “(...) παροχή συντάξεως η εφ`άπαξ βοηθήματος εις τους μετόχους, οι οποίοι παύουσι να εξασκώσι το επάγγελμα, ως και τάς οικογενείας αυτών.(...) (άρθρο 2)”. Άλλωστε, με το άρθρο 33 του ν. 915/1979 «Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της περί Ταμείου Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων νομοθεσίας» (Φ.Ε.Κ. Α΄ 103) ορίστηκε ότι: «1. Συνιστάται παρά τω Ταμείω Ειδικός Λογαριασμός Προσθέτων Παροχών, έχων ιδίαν οικονομικήν και λογιστικήν αυτοτέλειαν. 2. Σκοπός του ως άνω συνιστωμένου Ειδικού Λογαριασμού είναι η παροχή: α) Προσθέτου συντάξεως εις τους λόγω γήρατος ή αναπηρίας συνταξιοδοτουμένους ή εν περιπτώσει θανάτου εν ενεργεία ησφαλισμένου ή συνταξιούχου, εις τα μέλη της οικογενείας αυτού, κατά τα ορισθησόμενα υπό της κατά την παράγραφον 3 του άρθρου 34 του παρόντος προβλεπομένης Υπουργικής Αποφάσεως. β) Εφ’ άπαξ βοηθήματος (…) 3. α) (όπως η περ. αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 9 του ν. 1211/1981- Φ.Ε.Κ. Α΄ 278) Εις τον κατά το παρόν άρθρον Ειδικόν Λογαριασμόν υπάγονται υποχρεωτικώς πάντες οι ησφαλισμένοι του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. οι μη υπαγόμενοι εις έτερον φορέα κυρίας ασφαλίσεως δια συνταξιοδότησιν, ή μη δικαιούμενοι συντάξεως εκ του Δημοσίου. (…) β. (...) γ. Εις περίπτωσιν μεταγενεστέρας υπαγωγής των μετόχων εις την ασφάλισιν ετέρου φορέως κυρίας ασφαλίσεως ή του Δημοσίου, οι κατά την παρούσαν παράγραφον υπαγόμενοι εις την ασφάλισιν του Ειδικού Λογαριασμού Προσθέτων Παροχών, εξαιρούνται της παρ` αυτώ ασφαλίσεως. Οι εξ` αυτών έχοντες υπερδεκαετή συμμετοχήν εις τον Ειδικόν Λογαριασμόν Προσθέτων Παροχών, λαμβάνουν το αναλογούν μέρος του μηνιαίου βοηθήματος, άμα τη συνταξιοδοτήσει των εκ του Ταμείου. (...)». Εξάλλου, στο άρθρο 34 του ίδιου νόμου ορίστηκε ότι: «1. Πόροι του κατά το προηγούμενον άρθρον συνιστωμένου Ειδικού Λογαριασμού Προσθέτων Παροχών, είναι: α. Μηνιαία εισφορά των υπαγομένων εις την ασφάλισιν αυτού (...) β. Ποσοστόν πεντήκοντα επί τοις εκατο (50%) των κατα τα εδάφια ε, ιγ καί ιη της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του Α.Ν. 2326/1940 εσόδων του Ταμείου. γ. Εργοδοτική εισφορά (...) 3. Δι’ αποφάσεων του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών, εκδιδομένων μετά γνώμην του Δ.Σ. του Ταμείου, θέλουν ορισθή τα της κατανομής των εσόδων μεταξύ των επί μέρους λογαριασμών δια πρόσθετον μηνιαίον βοήθημα, εφ άπαξ παροχήν, έξοδα διοικήσεως και ασφαλιστικόν αποθεματικόν κεφάλαιον εκ ποσοστον 10% τουλάχιστον των ετησίων εσόδων του Ειδικού Λογαριασμού Προσθέτων Παροχών, τα του χρόνου ενάρξεως χορηγήσεως εκάστης των κατά το προηγούμενον άρθρον παροχών, αι προϋποθέσεις τας οποίας δέον να πληρούν τα ασφαλιζόμενα εις τον Ειδικόν Λογαριασμόν Προσθέτων Παροχών, πρόσωπα, και αι τοιαύται της απονομής παροχών, ο κύκλος των προστατευομένων προσώπων υπό των εν ενεργεία ή συντάξει ησφαλισμένων και το δικαιούμενον υπ' αυτών ποσοστόν των παροχών, το ύψος των προβλεπομένων εισφορών και παροχών, ο τρόπος αναγνωρίσεως και εξαγοράς προϋπηρεσίας υπό ησφαλισμένων και της καταβολής των εκ της αιτίας ταύτης οφειλών και προσθέτων επιβαρύνσεων, οι λόγοι αναστολής, διακοπής ή απωλείας των παροχών, ως και πάσα αναγκαία λεπτομέρεια δια την εκπλήρωσιν των σκοπών του Ειδικού Λογαριασμού. (…)». Κατ’ εξουσιοδότηση της τελευταίας αυτής διάταξης εκδόθηκε η 43/3/715/8.4.1981 απόφαση του Υπουργού Κοινωνικών Υπηρεσιών «Περί εγκρίσεως του Κανονισμού Παροχών του συσταθέντος στο Ταμείο Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων Ειδικού Λογαριασμού Προσθέτων Παροχών» (Φ.Ε.Κ. Β΄ 223), στο άρθρο 2 της οποίας προβλέπεται ότι: «Για τη χορήγηση προσθέτων παροχών από τον Ε.Λ.Π.Π. απαιτείται: 1. Προσθέτου συντάξεως: α) Η χορήγηση συντάξεως γήρατος, αναπηρίας ή θανάτου από τον Κλάδο Συντάξεων του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. β) Η μη συνταξιοδότηση από άλλον ασφαλιστικό φορέα κυρίας ασφαλίσεως ή από το Δημόσιο, σύμφωνα με το άρθρο 33 παρ. 3 εδ. α΄ του ν. 915/79, εκτός εάν η υπαγωγή στην ασφάλιση άλλου φορέα κυρίας ασφαλίσεως ή του Δημοσίου έγινε μετά την συμπλήρωση δέκα ετών ασφαλίσεως στον ΕΛΠΠ σύμφωνα με το εδ. γ΄ της παρ. 3 του άρθρου 33 του ν. 915/1979. 2. (…) 3. Στους υπαγομένους στην ασφάλιση του Ε.Λ.Π.Π. και στους δικαιούχους παροχών έχουν ανάλογη εφαρμογή: α) (…) γ) Οι διατάξεις τον Κλάδου Συντάξεων του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. οι σχετικές με τις προϋποθέσεις απονομής, αναστολής και διακοπής ή απώλειας του συνταξιοδοτικού δικαιώματος πλην αν ορίζεται διαφορετικά στην παρούσα απόφαση». 7. Επειδή, ακολούθως, ο ν. 3518/2006 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 272/21-12-2006 και Φ.Ε.Κ. Α΄ 2/02-01-2007 για διόρθωση σφαλμάτων) με τίτλο «Αναδιάρθρωση των κλάδων του Ταμείου Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Εργων (Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.) και ρύθμιση άλλων θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας» προέβλεψε, στο άρθρο 2, ότι: “Κατάργηση του Ειδικού Λογαριασμού Προσθέτων Παροχών - Ειδική Προσαύξηση. Ο Ειδικός Λογαριασμός Προσθέτων Παροχών (Ε.Λ.Π.Π.) που συστήθηκε με το άρθρο 33 του ν. 915/1979 καταργείται από την πρώτη του επόμενου της δημοσίευσης του παρόντος μήνα. Η πρόσθετη σύνταξη του Λογαριασμού αντικαθίσταται από την Ειδική Προσαύξηση, βαρύνει τον κλάδο κύριας σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και καταβάλλεται από αυτόν, σύμφωνα με όσα ορίζονται στα επόμενα άρθρα. Η καταβολή των παροχών εφάπαξ του καταργούμενου κλάδου βαρύνει το συνιστώμενο Κλάδο Εφάπαξ Παροχών, σύμφωνα με όσα ορίζονται στα επόμενα άρθρα. Το αποθεματικό του Ε.Λ.Π.Π. μεταφέρεται και επιμερίζεται στον ισχύοντα κλάδο κύριας σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και στους Κλάδους Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών, που συνιστώνται με το νόμο αυτόν. Με απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και αναλογιστική μελέτη, καθορίζεται το ποσοστό επιμερισμού του μεταφερόμενου αποθεματικού του προηγούμενου εδαφίου. Με την ίδια διαδικασία επιμερίζονται οι οφειλόμενες εισφορές προς τον Ε.Λ.Π.Π. και εισπράττονται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις του Ταμείου.”, στο άρθρο 3, ότι: “Πρόσωπα που υπάγονται στην Ειδική Προσαύξηση. Στην Ειδική Προσαύξηση υπάγονται: 1. Υποχρεωτικά τα κάτωθι πρόσωπα: α) Οι μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένοι του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.. β) Οι από 1.1.1993 και εφεξής ασφαλισμένοι του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., εφόσον έχουν συμπληρώσει δεκαετή ασφάλιση στον κλάδο κύριας σύνταξης και το 35ο έτος της ηλικίας τους. γ) Οι τακτικοί υπάλληλοι του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., καθώς και οι υπάλληλοι του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (Τ.Ε.Ε.). 2. Προαιρετικά ύστερα από αίτησή τους: α) Οι μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένοι του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., που κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου ασφαλίζονται ή θα ασφαλισθούν μεταγενέστερα σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης της ημεδαπής ή της αλλοδαπής ή στο Δημόσιο. β) Οι από 1.1.1993 και εφεξής ασφαλισμένοι του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., εφόσον δεν έχουν συμπληρώσει δεκαετή ασφάλιση στον Κλάδο Κύριας Σύνταξης ή το 35ο έτος της ηλικίας τους.”, στο άρθρο 4, ότι: “Πόροι του Κλάδου κύριας σύνταξης είναι: 1. Οι εισφορές του κλάδου κύριας σύνταξης, οι οποίες ορίζονται ως εξής: (...) 2. Οι εισφορές της Ειδικής Προσαύξησης, οι οποίες ορίζονται ως εξής: Για τους ασφαλισμένους μέχρι 31.12.1992 και από 1.1.1993 και εφεξής το ποσοστό εισφοράς των ελευθέρων επαγγελματιών και των μισθωτών καθορίζεται για μία πενταετία, από την πρώτη του επόμενου της δημοσίευσης του παρόντος μήνα στο 12% του ποσού της πρώτης ασφαλιστικής κατηγορίας του ν. 2084/1992 και του π.δ. 124/1993, όπως κάθε φορά διαμορφώνεται. Μετά τη λήξη της πενταετίας, με απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, μετά από αναλογιστική μελέτη αναπροσαρμόζεται το πιο πάνω ποσοστό σταδιακά έως 20%. Για τους από 1.1.1993 ασφαλισμένους, υπαγόμενους για πρώτη φορά στην ασφάλιση, οι καταβαλλόμενες εισφορές στην Ειδική Προσαύξηση για την πρώτη πενταετία ορίζονται στο 70% των πιο πάνω αναφερομένων. 3. Το μεταφερόμενο αποθεματικό του Ε.Λ.Π.Π. κατά τις διατάξεις του άρθρου 2 του παρόντος. 4. Το σύνολο των μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος λοιπών προβλεπόμενων πόρων του κλάδου κύριας σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και του Ειδικού Λογαριασμού Πρόσθετων Παροχών (Ε.Λ.Π.Π.), εκτός του εδαφίου γ` της παραγράφου 1 του άρθρου 34 του ν. 915/1979.”, στο άρθρο 5 ότι: “Προϋποθέσεις χορήγησης της Ειδικής Προσαύξησης. Το δικαίωμα για χορήγηση της Ειδικής Προσαύξησης ασκείται εφόσον ο δικαιούχος: α) Έχει καταστεί συνταξιούχος του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. λόγω γήρατος, αναπηρίας ή θανάτου. β) Έχει καταβάλει την εισφορά που προβλέπεται στο άρθρο 4 του παρόντος νόμου για το χρόνο ασφάλισης στην Ειδική Προσαύξηση.”, στο άρθρο 6, ότι: “Χρόνος ασφάλισης για την Ειδική Προσαύξηση. Ως Χρόνος ασφάλισης στην Ειδική Προσαύξηση λογίζεται: α) Ο χρόνος ασφάλισης από την πρώτη του επόμενου της δημοσίευσης του παρόντος μήνα και εφεξής, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου. β) Ο χρόνος που έχει διανυθεί στην ασφάλιση του Ε.Λ.Π.Π. Ο χρόνος αυτός μπορεί, ύστερα από αίτηση του ασφαλισμένου, να θεωρηθεί ως χρόνος ασφάλισης στον Τομέα Επικουρικής Ασφάλισης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων του Κλάδου Επικουρικής Ασφάλισης του Ε.Τ.Α.Α. και στην περίπτωση αυτή δεν λαμβάνεται υπόψη για την Ειδική Προσαύξηση (μετά την αντικατάσταση της περ. β΄ του άρθρου 6 με την παρ. 3 του άρθρου 59 του ν. 3996/2011, Φ.Ε.Κ. Α΄ 170).”, στο άρθρο 8, ότι: “1. (…) 2.α) Το ποσό της ειδικής προσαύξησης προσδιορίζεται από τη σχέση: Σ = 1,33 Χ Β Χ 40-Δ/40 όπου Σ είναι το ύψος της ειδικής προσαύξησης, Β το ύψος του ποσού της κύριας σύνταξης ασφαλισμένου μέχρι 31.12.1992 (παλαιού ασφαλισμένου) για ίσο χρόνο ασφάλισης με το διανυθέντα στην ειδική προσαύξηση και Δ ο διανυθείς χρόνος ασφάλισης σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο, μετά την υπαγωγή στην κύρια ασφάλιση του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. Χρόνος απονομής της ειδικής προσαύξησης είναι ο χρόνος απονομής της κύριας σύνταξης. Ασφαλισμένοι του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. που μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος και πριν την έναρξη της ασφάλισης τους σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο έχουν διανύσει υπερδεκαετή χρόνο ασφάλισης στον καταργούμενο Ε.Λ.Π.Π., για το χρόνο αυτόν και μόνον, αποκτούν δικαίωμα αυτοτελούς υπολογισμού του τμήματος αυτού στην Ειδική Προσαύξηση χωρίς τον υπολογισμό του μετέπειτα διανυθέντος χρόνου ασφάλισης σε άλλο φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο. Ασφαλισμένοι του καταργηθέντος Ειδικού Λογαριασμού Προσθέτων Παροχών (Ε.Λ.Π.Π.), οι οποίοι δεν λαμβάνουν παροχή από το Λογαριασμό αυτόν, λόγω συνταξιοδότησης τους και από άλλο φορέα κύριας ασφάλισης της ημεδαπής ή το Δημόσιο, πλην Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. (σήμερα Τομέας Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Εργων του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων), οι οποίοι έχουν ήδη καταβάλει εισφορές στον καταργηθέντα Ε.Λ.Π.Π. και δεν έχουν μεταφέρει το χρόνο αυτό σε άλλον ασφαλιστικό φορέα, αποκτούν δικαίωμα λήψης παροχών από τον καταργηθέντα Ε.Λ.Π.Π. (σήμερα Ειδική Προσαύξηση), σύμφωνα με τα οριζόμενα στο πρώτο εδάφιο με το συνυπολογισμό μόνο του χρόνου παράλληλης ασφάλισης στον καταργηθέντα Ε.Λ.Π.Π. και σε άλλον φορέα κύριας ασφάλισης της ημεδαπής ή το Δημόσιο που έχει αναγνωριστεί στον πρώην Ε.Λ.Π.Π. Τα ανωτέρω έχουν εφαρμογή και για όσους έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί από τον Τομέα Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Εργων του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων. Η καταβολή στα ανωτέρω πρόσωπα της Ειδικής Προσαύξησης αρχίζει από την πρώτη του επόμενου μετά την υποβολή αίτησης μήνα για αιτήσεις που υποβάλλονται από τη δημοσίευση του παρόντος. (όπως το εδάφιο αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 62 παρ. 1 του ν. 3996/2011, Φ.Ε.Κ. Α' 170). β) Από την 1.1.2006 οι καταβαλλόμενες από τον Ε.Λ.Π.Π. παροχές επανυπολογίζονται σύμφωνα με τον τρόπο υπολογισμού της Ειδικής Προσαύξησης. Εφόσον τα ήδη χορηγούμενα ποσά είναι μεγαλύτερα, αυτά εξακολουθούν να καταβάλλονται. Οι διατάξεις περί κατωτάτων ορίων της κύριας σύνταξης δεν εφαρμόζονται επί της Ειδικής Προσαύξησης.”, στο άρθρο 9, ότι: “Οικονομική επιβάρυνση. 1. Από την πρώτη του επόμενου της δημοσίευσης του παρόντος μήνα, τα ποσά των συντάξεων του Ε.Λ.Π.Π., που ήδη καταβάλλονται, βαρύνουν τον κλάδο κύριας σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. 2. Κάθε δαπάνη, που προκύπτει από μεταφορά στον κλάδο επικουρικής ασφάλισης του χρόνου, που έχει διανυθεί στην ασφάλιση του Ε.Λ.Π.Π. μέχρι την πρώτη του επόμενου της δημοσίευσης του παρόντος μήνα, βαρύνει τον κλάδο κύριας σύνταξης Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.”. Περαιτέρω, με Κεφάλαιο Β΄ του ανωτέρω νόμου συνεστήθη Κλάδος Επικουρικής Ασφάλισης (άρθρα 11 έως 17). 8. Επειδή, από τις προπαρατεθείσες διατάξεις συνάγεται ότι δια του άρθρου 33 του ν. 915/1979 συστάθηκε Ειδικός Λογαριασμός Πρόσθετων Παροχών (Ε.Λ.Π.Π.) με σκοπό τη συμπλήρωση της μοναδικής ασφάλισης που απολάμβαναν οι μέτοχοι του - τότε – Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. (βλ. Σ.τ.Ε. 4888/1988 7μ.). Ακολούθως, από την έναρξη ισχύος του ν. 3518/2006 (1.1.2007), συστάθηκε η Ειδική Προσαύξηση και καταργήθηκε ο Ειδικός Λογαριασμός Προσθέτων Παροχών (Ε.Λ.Π.Π.) του ν. 915/1979 και, επιπροσθέτως, συστάθηκε αυτοτελής Κλάδος Επικουρικής Ασφάλισης για τους ασφαλισμένους στο πρώην Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. Η Ειδική Προσαύξηση απετέλεσε μία ιδιαίτερη επιπλέον συνταξιοδοτική παροχή, στην οποία υπάγονταν υποχρεωτικά όσοι είχαν ασφαλισθεί μέχρι 31.12.1992 στο Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., καθώς και οι από 1.1.1993 και εφεξής ασφαλισμένοι του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., εφόσον έχουν συμπληρώσει δεκαετή ασφάλιση στον κλάδο κύριας σύνταξης και το 35ο έτος της ηλικίας τους. Περαιτέρω, από τη συστηματική ερμηνεία του ν. 3518/2006, συνάγεται ότι η Ειδική Προσαύξηση δεν αποτελούσε φορέα επικουρικής ασφάλισης, όπως ο καταργηθείς Ειδικός Λογαριασμός, αλλά, ουσιαστικά, μία ειδική πρόσθετη συνταξιοδοτική παροχή, καταβαλλόμενη από τον Κλάδο κύριας σύνταξης του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. (βλ. σχ. Σ.τ.Ε. 2696/2009, 218/2007, 1855/1994), του οποίου (κλάδου) οι πόροι, σύμφωνα με το άρθρο 4 του ν. 3518/2006, προέρχονται, πέραν από τις εισφορές του κλάδου κύριας σύνταξης και της ειδικής προσαύξησης, από μέρος του μεταφερόμενου αποθεματικού του Ε.Λ.Π.Π., καθώς και από τον κοινωνικό πόρο του άρθρου 34 παρ. 1 περ. β' του ν. 915/1979 (άρθρο 7 παρ. 1 περ.ιγ' του Α.Ν. 2326/1940) (βλ. Σ.Τ.Ε. 452/2002). 9. Επειδή, όπως, επιπλέον, προκύπτει από τις προαναφερθείσες διατάξεις, η υπαγωγή των ασφαλισμένων του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. στο καθεστώς της Ειδικής Προσαύξησης του ν. 3518/2006, αποτελούσε επέκταση της ήδη υφιστάμενης υποχρεωτικής ασφαλιστικής τους σχέσης. Και ενώ ο νομοθέτης προνόησε ρητά για τις προϋποθέσεις της, κατόπιν αιτήσεώς τους, προαιρετικής υπαγωγής στο καθεστώς αυτό των ασφαλισμένων του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. που δεν συμπλήρωναν τις προβλεπόμενες από το νόμο χρονικές προϋποθέσεις, εντούτοις δεν περιέλαβε και ρητή πρόβλεψη περί δυνατότητας αποχώρησης από το συγκεκριμένο ασφαλιστικό καθεστώς όσων ασφαλισμένων είχαν ενταχθεί προαιρετικώς σε αυτό, ούτε, αντιστοίχως, περί υποχρέωσης του Ταμείου προς απόδοση στους αποχωρούντες των, εκ μέρους αυτών, καταβληθεισών επιπλέον εισφορών. Περαιτέρω, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 3 του Αστικού Κώδικα, σύμφωνα με το οποίο η ιδιωτική βούληση δεν μπορεί να αποκλείσει την εφαρμογή κανόνων δημόσιας τάξης, πρέπει να γίνει δεκτό ότι και στο χώρο του δικαίου της κοινωνικής ασφάλισης, πλην αντίθετης νομοθετικής πρόβλεψης, η ιδιωτική βούληση δεν δύναται να καταργήσει ή να ρυθμίσει διαφορετικά την - έστω και προαιρετικά - καθιδρυθείσα ασφαλιστική έννομη σχέση, η οποία, κατά τη λειτουργία και την εξέλιξή της, διέπεται, κατά τα γνωστά, αποκλειστικά από διατάξεις δημόσιας τάξης, όπως είναι οι κανόνες περί κοινωνικής ασφάλισης. Επομένως, το αίτημα του ασφαλισμένου για, μη ρητώς προβλεπόμενη από το νόμο, κατάργηση, διακοπή ή μεταβολή της ασφαλιστικής του σχέσης, έστω και προαιρετικώς καθιδρυθείσης, όπως και η τυχόν παραίτησή του από την αξίωση περί απονομής ασφαλιστικών παροχών, στερούνται ισχύος και, ως εκ τούτου, δεν υποχρεώνουν τον ασφαλιστικό του φορέα, αλλά ούτε του παρέχουν την ευχέρεια προς αποδοχή αυτών (πρβλ. Σ.τ.Ε. 4760/2012 σκ. 4, Γνωμ. Ν.Σ.Κ. 198/2017). Η ως άνω ερμηνευτική θέση ενισχύεται και από την ανάγκη σταθερότητας της ασφαλιστικής σχέσης, που αποτελεί αξίωση της έννομης τάξης (πρβλ Σ.τ.Ε. 2696/2009 σκ. 6, 218/2007 σκ. 4, 1059/1995 σκ. 3), καθώς και από την πάγια νομολογιακή παραδοχή ότι, εφόσον δεν υπάρχει αντίθετη ρύθμιση (όπως εν προκειμένω, για την οικειοθελή αποχώρηση των προαιρετικά υπαχθέντων στην Ειδική Προσαύξηση ασφαλισμένων του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και την επιστροφή των ήδη καταβληθεισών προσαυξημένων ασφαλιστικών εισφορών), οι κανόνες που διέπουν την υποχρεωτική ασφάλιση έχουν εφαρμογή και στους προαιρετικά ασφαλισμένους (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2646/2014 σκ. 9, 3382/2003 σκ. 4, 2184/2002, 1703/1988, κ.ά., βλ. και άρθρο 2 παρ. 3γ' του Κανονισμού Παροχών Ε.Λ.Π.Π. του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε.). Περαιτέρω, η εξυπηρέτηση των ασφαλιστικών υποχρεώσεων εκ μέρους των κατά νόμον υποχρέων αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την προστασία του ασφαλιστικού κεφαλαίου και την ύπαρξη λειτουργικού ασφαλιστικού συστήματος, η οποία αποτελεί βασική επιδίωξη της έννομης τάξης (όπως αυτή απορρέει από το άρθρ. 22 παρ. 5 Συντάγματος) (βλ. Σ.τ.Ε. 1483/2016 σκ. 8), με απώτερο σκοπό την υπηρέτηση του γενικού συμφέροντος, ενώ η είσπραξη των σχετικών οφειλών των ασφαλισμένων από τα ασφαλιστικά Ταμεία διενεργείται στο πλαίσιο δέσμιας και όχι διακριτικής ευχερείας των αρμοδίων προς τούτο διοικητικών οργάνων (πρβλ. Δ.Εφ.Αθ. 2699/2013 κ.ά.). Κατά συνέπεια, η ένταξη των ασφαλισμένων του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. στο καθεστώς της Ειδικής Προσαύξησης σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 3 παρ. 2 β' του ν. ν. 3518/2006, παρά τον προαιρετικό της χαρακτήρα, κατέστησε υποχρεωτική τόσο την καταβολή των προσαυξημένων εισφορών από τους υπόχρεους, όσο και την είσπραξη αυτών από τον οικείο Ασφαλιστικό Οργανισμό. Επομένως, για την ταυτότητα των αναφερθέντων νομικών λόγων, δύναται να τύχει εφαρμογής και επί προαιρετικής ασφάλισης η γενική αρχή που κρατεί επί υποχρεωτικής ασφάλισης, σύμφωνα με την οποία οι εισφορές των ασφαλισμένων που καλύπτουν, νόμιμα, χρόνο ασφάλισης δεν επιστρέφονται σε αυτούς, αφού αποτελούν πόρους των ασφαλιστικών οργανισμών με τους οποίους σχηματίζεται το ασφαλιστικό κεφάλαιο, κατά τα ήδη εκτεθέντα στην πέμπτη σκέψη της παρούσας. 10. Επειδή, στη συνέχεια, δυνάμει του άρθρου 25 παρ. 3 του ν. 3655/2008 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 58), ο κλάδος κύριας σύνταξης του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε εντάχθηκε ως Τομέας Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων στον κλάδο κύριας ασφάλισης του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία “Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.)”. Ακολούθως, με το άρθρο 51 του ν. 4387/2016 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 85/12.5.2016), με τίτλο “Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας - Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού συστήματος - Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις”, με τον οποίο επιδιώχθηκε, κατά τα αναφερόμενα στη σχετική αιτιολογική έκθεση, «η πλήρης αναµόρφωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, στο πλαίσιο ενός ενιαίου συστήματος κοινωνικής ασφάλειας», συστάθηκε το ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (Ε.Φ.Κ.Α.)», σύμφωνα δε με το άρθρο 53 του ίδιου νόμου: «Ο Ε.Φ.Κ.Α. αποτελείται από ένα (1) κλάδο κύριας ασφάλισης και λοιπών παροχών, στον οποίο εντάσσονται, σύμφωνα με τα ειδικώς οριζόμενα στο άρθρο 51 του παρόντος, οι παρακάτω φορείς, με τους κλάδους, τομείς και λογαριασμούς τους, πλην των αναφερόμενων στο Κεφάλαιο Στ΄, ως εξής: Α. (…) Γ. Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (Ε.Τ.Α.Α.). α. Κλάδος Κύριας Ασφάλισης. αα. Τομέας Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ), και η Ειδική Προσαύξηση. ββ. (…)», ενώ κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 70 του ως άνω νόμου «1. Το σύνολο του ενεργητικού και του παθητικού που προέρχεται από τους εντασσόμενους στον Ε.Φ.Κ.Α. φορείς, τομείς, κλάδους και λογαριασμούς, οι πόροι που προβλέπονται υπέρ αυτών από τις ισχύουσες διατάξεις, καθώς και η κινητή και ακίνητη περιουσία τους, περιέρχονται αυτοδίκαια στον Ε.Φ.Κ.Α. ως καθολικό διάδοχό τους. Ο Ε.Φ.Κ.Α. υπεισέρχεται στα πάσης φύσεως δικαιώματα και υποχρεώσεις των εντασσόμενων φορέων, τομέων, κλάδων και λογαριασμών. (…)». Περαιτέρω, με το άρθρο 94 του ίδιου νόμου, ορίστηκαν τα ακόλουθα: “1. (....) 4. Η Ειδική Προσαύξηση του Τομέα Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ) που προβλέφθηκε με το άρθρο 2 του Ν. 3518/2006, καταργείται από 1.1.2016. Ο χρόνος ασφάλισης που έχει πραγματοποιηθεί στον καταργηθέντα Ειδικό Λογαριασμό Προσθέτων Παροχών (ΕΛΠΠ) θεωρείται ως προς τις έννομες συνέπειες ως χρόνος που έχει διανυθεί στην ασφάλιση της Ειδικής Προσαύξησης. Οι ασφαλισμένοι, οι οποίοι έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου υπάγονταν στην ασφάλιση του ΤΣΜΕΔΕ και κατέβαλλαν εισφορές υπέρ της Ειδικής Προσαύξησης, αποκτούν δικαίωμα προσαύξησης της σύνταξής τους, το ύψος της οποίας θα προσδιοριστεί με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ύστερα από εισήγηση της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής, βάσει σχετικής οικονομικής αναλογιστικής μελέτης, για τα έτη ασφάλισης που έχουν πραγματοποιηθεί στην Ειδική Προσαύξηση από 1.1.2007 και μετά ή για χρόνο ασφάλισης που έχει μεταφερθεί σε αυτήν από τον καταργηθέντα Ειδικό Λογαριασμό Προσθέτων Παροχών (ΕΛΠΠ). Στη μελέτη για τον προσδιορισμό του ποσοστού προσαύξησης λαμβάνονται υπόψη το ύψος των εισφορών υπέρ της Ειδικής Προσαύξησης, ο αντίστοιχος χρόνος καταβολής τους, καθώς και τα έτη καταβολής της παροχής λόγω Ειδικής Προσαύξησης. 5. (...) 6. Κάθε διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά τα θέματα του άρθρου αυτού καταργείται”. Ακολούθως, τα εδάφια 3 και 4 της παραγράφου 4 του ως άνω νόμου αντικαταστάθηκαν, με την παράγραφο 10 του άρθρου 234 του ν. 4389/2016 (Φ.Ε.Κ. Α' 94, έναρξη ισχύος 27.5.2016), με τίτλο “Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις”, ως εξής: «Για τους ασφαλισμένους, οι οποίοι έως την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου υπάγονταν στην ασφάλιση του ΤΣΜΕΔΕ και κατέβαλλαν εισφορές υπέρ της Ειδικής Προσαύξησης, η επιπλέον παροχή θα υπολογίζεται, για κάθε έτος καταβολής επιπλέον εισφοράς, με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς. Ο συντάξιμος μισθός σε αυτήν την περίπτωση θα προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη τη βάση υπολογισμού της επιπλέον εισφοράς. Οι διατάξεις των άρθρων 8,14, 28 και 33 εφαρμόζονται αναλόγως.» 11. Επειδή, τέλος, στο άρθρο 105 του Εισ.Ν.Α.Κ. (π.δ. 456/1984, Φ.Ε.Κ. Α΄ 164) ορίζεται ότι: «Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του Δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το Δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος.» και στο άρθρο 106 αυτού ότι: «Οι διατάξεις των δύο προηγουμένων άρθρων 104 και 105 εφαρμόζονται και για την ευθύνη των δήμων, των κοινοτήτων ή των άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου από πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους». Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, για να στοιχειοθετηθεί ευθύνη του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ. προς αποζημίωση λόγω πράξης ή παράλειψης των οργάνων τους, κατά την άσκηση της ανατεθειμένης σε αυτά δημόσιας εξουσίας, απαιτείται μεταξύ άλλων η πράξη ή παράλειψη να είναι παράνομη. Εκ του ότι δε ο νομοθέτης, είτε με νόμο είτε με διοικητική κανονιστική πράξη που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση αυτού, καθορίζει γενικότερα τους όρους του αδίκου, παρέπεται ότι δεν μπορεί να προκύψει, έστω και αν προκαλείται ζημία σε τρίτο, ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 105 του Εισ.Ν.Α.Κ., από την εκ μέρους της Πολιτείας νομοθέτηση με τα αρμόδια αυτής όργανα, ή από την παράλειψη των οργάνων αυτών να νομοθετήσουν, εκτός αν από τη νομοθέτηση ή την παράλειψή της γεννάται αντίθεση προς κανόνες δικαίου υπέρτερης τυπικής ισχύος (πρβλ. Σ.τ.Ε. 898/2014, 3901/2013, 2544, 730/2010). Στην τελευταία αυτή περίπτωση, ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση του ζημιωθέντος γεννάται μόνο αν οι επιζήμιες συνέπειες επέρχονται απευθείας από την επίμαχη διάταξη, πριν και ανεξάρτητα από οποιαδήποτε εφαρμογή της με πράξη της Διοίκησης. Στις λοιπές περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι επιζήμιες συνέπειες επέρχονται από την εφαρμογή του ως πάνω κανόνα δικαίου, δηλαδή από πράξη της Διοίκησης που τον εφαρμόζει στην ατομική περίπτωση, η ευθύνη έναντι του ζημιωθέντος προκύπτει όχι από τον κανόνα δικαίου αλλά από την τελευταία αυτή πράξη (πρβλ. Σ.τ.Ε. 734/2016, Ολ. Σ.τ.Ε. 4741/2014, Σ.τ.Ε. 3901, 450/2013 7μ., 2773/2010 7μ., 1038/2006 7μ. κ.ά.), με συνέπεια τη δημιουργία αποζημιωτικής ευθύνης σε βάρος του ν.π.δ.δ., όργανο του οποίου εξέδωσε την πράξη αυτή (βλ. Ολ. Σ.τ.Ε. 479 – 481/2018, 4741/2014). Εξάλλου, η μη ρύθμιση συγκεκριμένου ζητήματος με την έκδοση κανονιστικής πράξης στοιχειοθετεί παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας μόνο, κατ' εξαίρεση, όταν η δοθείσα νομοθετική εξουσιοδότηση επιβάλλει στη Διοίκηση την υποχρέωση για την έκδοση κανονιστικής πράξης, εφόσον συντρέχουν ορισμένες αντικειμενικές προϋποθέσεις ή εντός ορισμένης προθεσμίας, ή όταν η υποχρέωση της Διοίκησης να προβεί σε κανονιστική ρύθμιση προκύπτει ευθέως εκ του Συντάγματος. Συνεπώς, μόνο στις περιπτώσεις αυτές η άσκηση της αρμοδιότητας προς κανονιστική ρύθμιση καθίσταται δεσμία και η παράλειψη της Διοίκησης να ασκήσει την κανονιστική αυτή αρμοδιότητα είναι αντίθετη προς τον νόμο (βλ. Ολ. Σ.τ.Ε. 1849/2009, Σ.τ.Ε. 4917/2012). Άλλωστε, για τη θεμελίωση της ευθύνης προς αποζημίωση απαιτείται, μεταξύ άλλων, να υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης πράξης ή παράλειψης ή υλικής ενέργειας και της επελθούσας ζημίας. Ο σύνδεσμος αυτός υφίσταται όταν, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, η φερόμενη ως ζημιογόνος πράξη ή παράλειψη ή υλική ενέργεια, κατά την συνήθη πορεία των πραγμάτων και ενόψει των ειδικών συνθηκών της συγκεκριμένης περίπτωσης, ήταν εξ αντικειμένου ικανή και πρόσφορη να επιφέρει το ζημιογόνο γεγονός (βλ. Ολ. Σ.τ.Ε. 479/2018, 4741/2014). 12. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας προκύπτουν τα ακόλουθα: Οι ενάγοντες (1η έως και 47ος, 49ος και 50ος), “νέοι” (ήτοι μετά την 1.1.1993) ασφαλισμένοι του τέως Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., εν συνεχεία δε του Τομέα Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων του Ε.Τ.Α.Α. και ήδη του Ε.Φ.Κ.Α., στον οποίο εντάχθηκε, μεταξύ άλλων, ο τελευταίος ασφαλιστικός φορέας, είναι δημόσιοι υπάλληλοι κατέχοντες οργανικές θέσεις στο Υπουργείο Οικονομικών. Άπαντες υπήχθησαν υποχρεωτικά (μεταξύ 1.1.2007 και 6.7.2015) στο καθεστώς της Ειδικής Προσαύξησης, ήτοι μίας πρόσθετης συνταξιοδοτικής παροχής, καταβαλλόμενης από τον κλάδο κύριας σύνταξης του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., η οποία συστάθηκε με το ν. 3518/2006 [κατ' αντικατάσταση του Ειδικού Λογαριασμού Προσθέτων Παροχών (Ε.Λ.Π.Π.) του ν. 915/1979] και στην οποία υπάγονταν υποχρεωτικά, μεταξύ άλλων, οι από 1.1.1993 και εφεξής ασφαλισμένοι του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., εφόσον είχαν συμπληρώσει δεκαετή ασφάλιση στον κλάδο κύριας σύνταξης και το 35ο έτος της ηλικίας τους (άρθρο 3 παρ. 1β' του ν. 3518/2006), προς τούτο δε κατέβαλλαν στον κλάδο κύριας σύνταξης του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. επιπλέον εισφορές, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 4 παρ. 2 του ως άνω νόμου. Άλλωστε, οι 7η, 13ος, 23η, 27η και 50ος εκ των εναγόντων, πριν την υποχρεωτική υπαγωγή τους στην Ειδική Προσαύξηση, είχαν ήδη υπαχθεί προαιρετικά σε αυτή (από 1.1.2007, 23.8.2007, 1.1.2007, 18.10.2007 και 3.9.2007, αντιστοίχως), σύμφωνα με τη σχετική δυνατότητα που έδινε η παρ. 2β' του άρθρου 3 του ν. 3518/2006 στους “νέους” ασφαλισμένους του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. που δεν είχαν συμπληρώσει τις προαναφερόμενες χρονικές προϋποθέσεις. Άπαντες οι ενάγοντες διεγράφησαν από την Ειδική Προσαύξηση από 1.1.2016, οπότε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 94 παρ. 4 του ν. 4387/2016, αυτή καταργήθηκε - πλην της 1ης ενάγουσας η οποία διεγράφη στις 4.6.2015 λόγω παύσης της ασφάλισής της. Έχοντας δε καταβάλει εισφορές υπέρ αυτής, απέκτησαν δικαίωμα προσαύξησης της σύνταξής τους, ο προσδιορισμός του τρόπου υπολογισμού της οποίας (προσαύξησης) αρχικά προβλέφθηκε να γίνει με την έκδοση απόφασης του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στη συνέχεια δε, με την παράγραφο 10 του άρθρου 234 του ν. 4389/2016, ορίσθηκε ότι η επιπλέον παροχή θα υπολογίζεται, για κάθε έτος καταβολής επιπλέον εισφοράς, με ετήσιο συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για κάθε ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς. Κατόπιν τούτων, την 1η.9.2017, οι ενάγοντες επέδωσαν στον ήδη εναγόμενο Ε.Φ.Κ.Α. την από 30.8.2017 “Εξώδικη Δήλωση – Διαμαρτυρία – Πρόσκληση” (σχ. η 3604ΣΤ'/1.9.2017 Έκθεση Επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή Ιωάννη Γκίκα). Με αυτή αιτήθηκαν την επιστροφή σε έκαστο εξ αυτών των ασφαλιστικών εισφορών που αυτός κατέβαλε στο Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., μετέπειτα Ε.Τ.Α.Α. - Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., για το σχηματισμό της Ειδικής Προσαύξησης μέχρι την κατάργησή της την 1.1.2016 (όπως τα ποσά αυτά ειδικότερα προσδιορίσθηκαν για έκαστο εξ αυτών, μεταξύ 813,03 και 7.774,77 ευρώ), υποστηρίζοντας ότι είχαν θεμελιώσει ενοχικής φύσης περιουσιακό δικαίωμα προσδοκίας σε ειδική παροχή που θα μπορούσε να φθάσει σε ποσοστο 133% της κύριας σύνταξής τους, ενόψει, όμως, του προβλεπόμενου από το άρθρο 234 παρ. 10 του ν. 4389/2016 τρόπου υπολογισμού της επιπλέον παροχής, η αιτία για την οποία οι εισφορές αυτές καταβάλλονταν επί σειρά ετών εξέλειπε. 13. Επειδή, ήδη, με την κρινόμενη αγωγή, όπως αυτή παραδεκτώς αναπτύσσεται με το από 19.10.2018 υπόμνημα, οι ενάγοντες ζητούν, μετά τη νομότυπη τροπή του αιτήματός τους από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό, να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγόμενου Φορέα να καταβάλει σε έκαστο εξ αυτών, νομιμοτόκως, ποσά κυμαινόμενα, συνολικώς, από 813,03 έως 7.774,77 ευρώ (όπως αυτά αναλυτικά υπολογίζονται στο δικόγραφο της κρινόμενης αγωγής), ήτοι: 1.466,62 ευρώ στην 1η, 7.144,50 ευρώ στη 2η, 1.773,48 ευρώ στον 3ο, 7.152,32 ευρώ στην 4η, 7.517,82 ευρώ στην 5η, 5.391,36 ευρώ στον 6ο, 6.756,00 ευρώ στην 7η, 7.420,97 ευρώ στον 8ο, 7.420,97 ευρώ στην 9η, 7.470,75 ευρώ στον 10ο, 6.082,39 ευρώ στην 11η, 1.831,62 ευρώ στη 12η, 6.878,54 στον 13ο, 6.020,36 ευρώ στον 14ο, 7.119,55 ευρώ στην 15η, 4.459,52 ευρώ στην 16η, 6.352,56 ευρώ στον 17ο, 7.727,84 ευρώ στον 18ο, 6.063,12 ευρώ στη 19η, 3.148,84 ευρώ στην 20η, 7.420,97 ευρώ στην 21η, 7.449,57 ευρώ στον 22ο, 7.557,69 ευρώ στην 23η, 813,03 ευρώ στην 24η, 6.408,92 ευρώ στον 25ο, 2.730,42 ευρώ στον 26ο, 5.766,31 ευρώ στην 27η, 4.330,09 ευρώ στον 28ο, 6.207,56 ευρώ στον 29ο, 5.324,80 ευρώ στον 30ο, 2.639,98 ευρώ στον 31ο, 5.558,53 ευρώ στον 32ο, 6.326,31 ευρώ στην 33η, 3.544,76 ευρώ στην 34η, 7.774,77 ευρώ στην 35η, 7.444,02 ευρώ στον 36ο (και όχι 7.44,02 ευρώ, όπως εκ προφανούς παραδρομής αναγράφεται στο κρινόμενο δικόγραφο), 5.912,52 ευρώ στον 37ο, 5.657,60 ευρώ στην 38η, 4.175,81 ευρώ στην 39η, 1.899,35 ευρώ στην 40η, 6.099,70 ευρώ στον 41ο, 7.420,97 ευρώ στον 42ο, 4.083,26 ευρώ στον 43ο, 7.402,85 ευρώ στον 44ο, 2.487,35 ευρώ στον 45ο, 3.150,78 ευρώ στην 46η, 6.035,33 ευρώ στον 47ο, 3.108,13 ευρώ στον 49ο και 6.479,53 ευρώ στον 50ο εξ αυτών. Οι ενάγοντες αιτούνται τα ποσά αυτά ως αποζημίωση, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 105 - 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., άλλως κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού (άρθρα 904 επ. Α.Κ.), για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας που, όπως ισχυρίζονται, υπέστησαν από τη φερόμενη ως παράνομη άρνηση του εναγομένου Φορέα να επιστρέψει σε έκαστο εξ αυτών τις, ισόποσες με τα αιτούμενα ποσά, ασφαλιστικές εισφορές που αυτός κατέβαλε στο Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., μετέπειτα Ε.Τ.Α.Α. - Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο κρινόμενο δικόγραφο επιμέρους χρονικά διαστήματα, για το σχηματισμό της Ειδικής Προσαύξησης του άρθρου 2 του ν. 3518/2006, μετά την κατάργησή της, από 1.1.2016, με το άρθρο 94 του ν. 4387/2016. Ειδικότερα, κατά τα προβαλλόμενα με την κρινόμενη αγωγή, η άρνηση του Ε.Φ.Κ.Α. να επιστρέψει στους ενάγοντες τα, αιτηθέντα με την από 30.8.2017 εξώδικη όχλησή τους, ποσά ασφαλιστικών εισφορών υπέρ της Ειδικής Προσαύξησης είναι μη νόμιμη, διότι οι διατάξεις του άρθρου 94 του ν. 4387/2016 αντίκεινται στο άρθρο 25 του Συντάγματος περί αρχής της αναλογικότητας, στο άρθρο 17 του Συντάγματος περί προστασίας της ιδιοκτησίας και στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. περί προστασίας της περιουσίας, καθώς και στο αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος που διεξήχθη στις 5.7.2015 και είναι, για το λόγο αυτό, ανίσχυρες. Όπως υποστηρίζουν, ενώ υπό το καθεστώς του ν. 3518/2006, καταβάλλοντας πρόσθετες ασφαλιστικές εισφορές επί σειρά ετών, είχαν θεμελιώσει ενοχικής φύσης περιουσιακό δικαίωμα προσδοκίας σε ειδική παροχή που θα μπορούσε να φθάσει σε ποσοστο 133% της κύριας σύνταξής τους και, περαιτέρω, υφίστατο δυνατότητα επιστροφής εισφορών σε όσους δεν συμπλήρωναν τη δεκαετία, που, όπως σημειώνουν, αποτελούσε τον ελάχιστο χρόνο για την καταβολή της Ειδικής Παροχής, πλέον, δηλαδή μετά την κατάργηση της Ειδικής Προσαύξησης, με βάση τα προβλεπόμενα στο άρθρο 94 παρ. 4 του ν. 4387/2016, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 234 παρ. 10 του 4389/2016, οι “νέοι” ασφαλισμένοι, έχοντας διανύσει μέγιστο χρόνο ασφάλισης στην Ειδική Προσαύξηση εννέα έτη, θα λάβουν ως προσαύξηση της σύνταξής τους, κατά τους υπολογισμούς των εναγόντων, ποσό κάτω των 4,00 ευρώ κατ' έτος ασφάλισης, το οποίο, μάλιστα, θα τους καταβληθεί σε απώτατο χρόνο, ήτοι με τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού τους δικαιώματος, χωρίς να υφίσταται δυνατότητα επιστροφής των ασφαλιστικών εισφορών που αυτοί κατέβαλαν. Κατά τους ισχυρισμούς δε των εναγόντων, με τις ως άνω νομοθετικές ρυθμίσεις, που περιόρισαν σε δυσανάλογο βαθμό το καταβλητέο σε αυτούς ποσό Ειδικής Προσαύξησης της σύνταξής τους, προσεβλήθη το προπεριγραφόμενο ενοχικό δικαίωμα προσδοκίας τους, το οποίο, όπως αναφέρουν, εντάσσεται στην έννοια της περιουσίας, και ματαιώθηκε η ικανοποίηση της γεγενημένης κατά το εθνικό δίκαιο απαίτησης τους σε πρόσθετη συνταξιοδοτική παροχή ορισμένου ύψους, η οποία, κατά τα προβαλλόμενα, εντάσσεται στην έννοια της ιδιοκτησίας. Προς επίρρωση των ισχυρισμών τους αυτών, οι ενάγοντες προσθέτουν ότι η Ειδική Προσαύξηση, υπό την ισχύ του ν. 3518/2006, είχε, όπως υποστηρίζουν, αμιγώς ανταποδοτικό χαρακτήρα, διότι τα κεφάλαιά της σχηματίζονταν από τις ειδικές χωριστές εισφορές των ασφαλισμένων, χωρίς κρατική συμμετοχή ή δανεισμό, και, επιπλέον, ότι διέθετε οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια έναντι των λοιπών κλάδων και λογαριασμών του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., όπως και ο προϋφιστάμενος Ε.Λ.Π.Π., εφόσον δεν υπήρξε διαφορετική νομοθετική πρόβλεψη. Περαιτέρω, κατά τους ενάγοντες, η άρνηση του Ε.Φ.Κ.Α. να επιστρέψει σε αυτούς τα αιτηθέντα με την από 30.8.2017 εξώδικη όχληση ποσά καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών είναι μη νόμιμη, διότι παραβιάζει τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του διοικουμένου, υπό την έννοια ότι ενώ, όπως προβάλλουν, το πρώην Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. είχε ενημερώσει τους ασφαλισμένους του εγγράφως με δελεαστικό τρόπο για τα οφέλη από την ένταξή τους στην Ειδική Προσαύξηση και αυτοί, πράγματι, κατέβαλλαν πρόσθετες ασφαλιστικές εισφορές, προσδοκώντας, επί σειρά ετών, μία υψηλότερη σύνταξη, εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι δεν θα δικαιωθούν της σύνταξης αυτής, ούτε θα τους επιστραφούν οι ως άνω εισφορές. Επιπροσθέτως, κατά τα προβαλλόμενα με την κρινόμενη αγωγή, (α) η παράλειψη του νομοθέτη να προβλέψει, παραλλήλως με την κατάργηση της Ειδικής Προσαύξησης με το άρθρο 94 του ν. 4387/2016, τρόπο επιστροφής των ασφαλιστικών εισφορών που καταβλήθηκαν από τους ασφαλισμένους του Ε.Τ.Α.Α. - Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. για το σχηματισμό του κεφαλαίου της αντίκειται στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, καθώς επέφερε δυσανάλογη προς το σκοπό του νόμου αυτού βλάβη στην περιουσία τους, και (β) (κατ' εκτίμηση του περιεχομένου του κρινόμενου δικογράφου) η παράλειψη θέσπισης συμπληρωματικής κανονιστικής ρύθμισης για επιστροφή των επίδικων εισφορών ή συμψηφισμό τους με νέες καταβλητέες από 1.1.2017, ζημιώνει το προαναφερόμενο περιουσιακό δικαίωμα των εναγόντων, κατά παράβαση διατάξεων υπερνομοθετικής ισχύος, με αποτέλεσμα να συντρέχουν οι προϋποθέσεις αδικοπρακτικής ευθύνης του εναγόμενου και ικανοποίησης της αξίωσης των εναγόντων για αποκατάσταση της περιουσιακής τους ζημίας μέσω επιδίκασης αποζημίωσης ίσης με τις καταβληθείσες από αυτούς πρόσθετες ασφαλιστικές εισφορές. Επικουρικά, οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι το Ε.Τ.Α.Α. - Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., και, στη συνέχεια, ο Ε.Φ.Κ.Α., ως καθολικός διάδοχός του, κατέστησαν πλουσιότεροι κατά το ποσό των πρόσθετων ασφαλιστικών εισφορών που έκαστος εξ αυτών (των εναγόντων) έχει καταβάλει υπέρ της Ειδικής Προσαύξησης, διότι η αιτία της καταβολής τους εξέλειπε από 1.10.2016, και, ως εκ τούτου, οι εισφορές αυτές πρέπει να επιστραφούν στους ίδιους κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού. 14. Επειδή, αντιθέτως, ο εναγόμενος Φορέας, με την 1069696/10.9.2018 έκθεση απόψεων της αναπληρώτριας Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Εισφορών των Τομέων Μηχανικών & Ε.Δ.Ε., παραπέμπει στο περιεχόμενο του Φ.10043/2209/93/29.5.2017 απαντητικού εγγράφου της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σε αίτημα “νέου” ασφαλισμένου του Ε.Τ.Α.Α. - Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. για έντοκη επιστροφή, ως αχρεωστήτως καταβληθεισών, των ασφαλιστικών εισφορών που αυτός κατέβαλε για την Ειδική Προσαύξηση από 5.3.2009 έως 31.1.2014. Το εν λόγω έγγραφο αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής: “(...) 3. Με βάση τα ανωτέρω, η υπαγωγή στην Ειδική Προσαύξηση του πρώην Ε.Τ.Α.Α. - Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. των από 01.01.1993 ασφαλισμένων που είχαν συμπληρώσει 10ετή ασφάλιση στο Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. και το 35ο έτος της ηλικίας ήταν υποχρεωτική, και συνεπώς οι ασφαλιστικές εισφορές που έχουν καταβληθεί από τα ανωτέρω πρόσωπα αφορούν σε υποχρεωτική ασφάλιση και δεν είναι δυνατή η επιστροφή τους ως αχρεωστήτως καταβληθείσες. Σε κάθε περίπτωση για το χρόνο ασφάλισης στην Ειδική Προσαύξηση μέχρι 31.12.2016 οι ασφαλισμένοι θα λάβουν συνταξιοδοτική παροχή, υπολογιζόμενη σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο Ν. 4387/2016 στις περιπτώσεις παράλληλης ασφάλισης και καταβολής πολλαπλής ασφαλιστικής εισφοράς (άρθρο 36) και καταβολής ασφαλίστρου υψηλότερου του προβλεπόμενου για το πρώην Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. (άρθρο 30)”. 15. Επειδή, με τα ως άνω δεδομένα και σύμφωνα με τις διατάξεις που προπαρατέθηκαν, όπως αυτές ερμηνεύθηκαν και έγιναν δεκτές, το Δικαστήριο, λαμβάνει, κατ' αρχάς, υπόψη ότι, κατά τα ισχύσαντα υπό το καθεστώς του ν. 3518/2006, χρόνος απονομής της Ειδικής Προσαύξησης στους ασφαλισμένους είναι ο χρόνος απονομής σε αυτούς κύριας σύνταξης από το τέως Ε.Τ.Α.Α. - Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. (βλ. άρθρα 5 και 8 του ν. 3518/2006), αλλά και, σύμφωνα με το άρθρο 94 του ν. 4387/2016, η επιπλέον παροχή που δικαιούνται οι ασφαλισμένοι που κατέβαλλαν στο Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. εισφορές υπέρ της Ειδικής Προσαύξησης, πριν την κατάργησή της, καταβάλλεται υπό τη μορφή προσαύξησης της σύνταξής τους. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, καθώς και από τα διαλαμβανόμενα στο κρινόμενο δικόγραφο, οι ενάγοντες είναι εν ενεργεία δημόσιοι υπάλληλοι, ασφαλισμένοι του τέως Ε.Τ.Α.Α. - Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., και δεν έχουν καταστεί (ακόμα) συνταξιούχοι του εναγόμενου Φορέα, ούτε έχουν υποβάλει σε αυτό αίτηση συνταξιοδότησης. Κατά συνέπεια, εφόσον ο εναγόμενος Φορέας δεν έχει εφαρμόσει στην ατομική περίπτωση καθενός εκ των εναγόντων τις διατάξεις του άρθρου 94 παρ. 4 του ν. 4387/2016, με την έκδοση από όργανά του σχετικών ατομικών διοικητικών πράξεων απονομής σύνταξης, στις οποίες να υπολογίζεται η επιπλέον παροχή που αυτοί δικαιούνται με βάση τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 10 του άρθρου 234 του ν. 4389/2016 ποσοστά αναπλήρωσης (ούτε, άλλωστε, οι ενάγοντες προβάλλουν τούτο), η όποια τυχόν οικονομική βλάβη των εναγόντων, όπως αυτή εκτίθεται στην κρινόμενη αγωγή, προέρχεται απευθείας από το προαναφερόμενο νομοθετικό καθεστώς, με αποτέλεσμα να μην δύναται να γεννηθεί αποζημιωτική ευθύνη σε βάρος του ως άνω ν.π.δ.δ., αλλά ενδεχομένως, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν στην ενδέκατη σκέψη της παρούσας, σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, κατά του οποίου, όμως, δεν στρέφεται η κρινόμενη αγωγή. Επομένως, για το λόγο αυτό, αλυσιτελώς προβάλλεται, εν προκειμένω, ότι οι διατάξεις του άρθρου 94 παρ. 4 του ν. 4387/2016, όπως αυτό τροποποιήθηκε με την παράγραφο 10 του άρθρου 234 του ν. 4389/2016, αντίκεινται στις αναφερόμενες στο κρινόμενο δικόγραφο διατάξεις υπερνομοθετικής ισχύος, διότι και αληθής υποτιθέμενος ο εν λόγω ισχυρισμός δεν θα εδύνατο, κατά τα ανωτέρω, να θεμελιώσει την αποζημιωτική ευθύνη του εναγόμενου Φορέα. Για τον ίδιο δε λόγο, αλυσιτελής παρίσταται και ο ειδικότερος ισχυρισμός των εναγόντων ότι η παράλειψη του νομοθέτη να προβλέψει, παραλλήλως με την κατάργηση της Ειδικής Προσαύξησης, τρόπο επιστροφής των πρόσθετων, καταβληθεισών υπέρ αυτής, ασφαλιστικών εισφορών παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας. Άλλωστε, απορριπτέα ως αβάσιμα είναι και τα όσα, κατ' εκτίμηση του περιεχομένου του δικογράφου, υποστηρίζουν οι ενάγοντες περί επιζήμιας παράνομης παράλειψης του εναγόμενου Φορέα να εισαγάγει κανονιστική ρύθμιση για την επιστροφή των επίδικων εισφορών στους ασφαλισμένους ή το συμψηφισμό τους με νέες. Τούτο δε διότι, η μη ρύθμιση του συγκεκριμένου ζητήματος από τον εν λόγω Φορέα με την έκδοση κανονιστικής πράξης δεν στοιχειοθετεί, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικά δεκτά στην ενδέκατη σκέψη της παρούσας, παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας, δεδομένου ότι, αφενός μεν, δεν προκύπτει, ούτε, άλλωστε, οι ενάγοντες υποστηρίζουν, ότι ο εναγόμενος Φορέας είχε εξουσιοδοτηθεί νομοθετικά προς τούτο, αφετέρου δε, ο τελευταίος δεν υπείχε σχετική υποχρέωση ευθέως εκ του Συντάγματος. 16. Επειδή, περαιτέρω, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ότι οι ενάγοντες υπήχθησαν υποχρεωτικά στο καθεστώς της Ειδικής Προσαύξησης του ν. 3518/2006, ως πληρούντες τις προϋποθέσεις της παρ. 1β' του άρθρου 3 του νόμου αυτού, και, ως εκ τούτου, ο χρόνος που διήνυσε έκαστος εξ αυτών στο ασφαλιστικό αυτό καθεστώς από την υπαγωγή του (μεταξύ 1.1.2007 και 6.7.2015, κατά περίπτωση) έως την κατάργηση της Ειδικής Προσαύξησης, στις 1.1.2016, αποτελεί χρόνο υποχρεωτικής ασφάλισης, για τον οποίο νομίμως, κατά τα τότε ισχύοντα, κατέβαλε τις σχετικές ασφαλιστικές εισφορές (οι οποίες περιλαμβάνονταν μεταξύ των πόρων του τέως Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., μετέπειτα Ε.Τ.Α.Α. - Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε, που σχημάτιζαν το ασφαλιστικό κεφάλαιο του εν λόγω ασφαλιστικού φορέα). Επομένως, κατ' εφαρμογή της γενικής αρχής του ασφαλιστικού δικαίου που αναφέρθηκε στην πέμπτη σκέψη της παρούσας, εφόσον ο ν. 4387/2016, με το άρθρο 94 του οποίου καταργήθηκε η Ειδική Προσαύξηση, δεν διέλαβε ρητή πρόβλεψη για επιστροφή των εισφορών που καταβλήθηκαν υπέρ του σχηματισμού του κεφαλαίου αυτής στους ασφαλισμένους που τις κατέβαλαν, ο εναγόμενος Φορέας δεν εδύνατο να κάνει δεκτό το, διατυπωθέν δια της από 30.8.2017 εξώδικης όχλησης των εναγόντων, αίτημα επιστροφής σε αυτούς των ποσών των πρόσθετων ασφαλιστικών εισφορών του επίδικου χρονικού διαστήματος· πολλώ δε μάλλον, εφόσον, εν προκειμένω, η προαναφερόμενη διάταξη προέβλεπε τη χορήγηση στους ενάγοντες, έστω και μειωμένης, πρόσθετης ασφαλιστικής παροχής. Εξάλλου, ως προς τους 7η, 13ο, 23η, 27η και 50ο εκ των εναγόντων, οι οποίοι είχαν προηγουμένως υπαχθεί και προαιρετικά στην Ειδική Προσαύξηση (με βάση τη σχετική δυνατότητα που τους παρείχε η παρ. 2β' του άρθρου 3 του ν. 3518/2006), η από 30.8.2017 εξώδικη όχληση - ερμηνευόμενη ως αίτηση αποχώρησης από το συγκεκριμένο ασφαλιστικό καθεστώς, με απόδοση των πρόσθετων εισφορών που καταβλήθηκαν για τα χρονικά διαστήματα της προαιρετικής ασφάλισης στην Ειδική Προσαύξηση και ταυτόχρονη παραίτηση από την αξίωση απονομής πρόσθετων ασφαλιστικών παροχών – δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτή από τον εναγόμενο Φορέα. Τούτο δε διότι, κατά τα γενόμενα δεκτά στη δέκατη σκέψη της παρούσας, η, έστω και προαιρετικώς καθιδρυθείσα, ασφαλιστική σχέση μεταξύ των προαναφερόμενων ασφαλισμένων και του τέως Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., μετέπειτα Ε.Τ.Α.Α. - Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε., ελλείψει αντίθετης ρύθμισης, αφενός μεν, διέπεται από κανόνες δημόσιας τάξης (κανόνες κοινωνικοασφαλιστικού δικαίου) που δεν επιτρέπουν την παρέμβαση σε αυτή, αφετέρου δε, υπόκειται στους κανόνες της υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης, μεταξύ των οποίων η προαναφερθείσα γενική αρχή περί μη επιστροφής εισφορών που καλύπτουν νομίμως χρόνο ασφάλισης. Επιπρόσθετα, ως προς τον ισχυρισμό των εναγόντων ότι η άρνηση του εναγόμενου Φορέα να ικανοποιήσει το διατυπωθέν με την από 30.8.2017 εξώδικη όχλησή τους αίτημα παραβιάζει την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου, αυτός πρέπει να απορριφθεί, διότι (ανεξαρτήτως του ότι όσα αυτοί αναφέρουν, σχετικά με θετικές ενέργειες του τέως Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. που τους δημιούργησαν τη δικαιολογημένη πεποίθηση ότι θα δικαιώνονταν πρόσθετης σύνταξης σημαντικού ύψους, προβάλλονται αορίστως), σε κάθε περίπτωση, η προαναφερόμενη αρχή δεν βρίσκει έδαφος εφαρμογής όταν η Διοίκηση δρα κατά δέσμια αρμοδιότητα, όπως, εν προκειμένω, ο εναγόμενος Φορέας, κατά τα γενόμενα δεκτά ανωτέρω (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2603/2014, 2504/2011 κ.ά). Ενόψει όλων όσων προαναφέρθηκαν, το Δικαστήριο κρίνει ότι νομίμως ο εναγόμενος Φορέας απέρριψε σιωπηρά το επίδικο αίτημα των εναγόντων και, άρα, ουδεμία ευθύνη προς αποζημίωση υπέχει εκ του λόγου τούτου, απορριπτομένων όσων περί του αντιθέτου προβάλλονται με την κρινόμενη αγωγή. Τέλος, απορριπτέα παρίσταται η κρινόμενη αγωγή και ως προς την επικουρική βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού, καθόσον, όπως έχει κριθεί, από τη διάταξη του άρθρου 904 Α.Κ. προκύπτει ότι η αγωγή του αδικαιολογήτου πλουτισμού είναι επιβοηθητικής, ουσιαστικά, φύσης και μπορεί να ασκηθεί μόνον όταν ελλείπουν οι προϋποθέσεις της αγωγής από τη σύμβαση ή την αδικοπραξία, εκτός αν θεμελιώνεται σε πραγματικά περιστατικά διαφορετικά ή πρόσθετα από εκείνα, στα οποία στηρίζεται η κύρια βάση της αγωγής, γεγονός που δεν συντρέχει εν προκειμένω (βλ. Σ.τ.Ε. 651/2018, 2367/2017, 528/2014 κ.ά.). 17. Επειδή, κατ’ ακολουθία όλων των ανωτέρω, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της, ενώ δεν τίθεται ζήτημα καταλογισμού σε βάρος των εναγόντων των δικαστικών εξόδων του εναγόμενου Φορέα, ελλείψει σχετικού αιτήματος του τελευταίου (άρθρο 274 παρ. 7 εδ. α' του Κ.Δ.Δ.). Δ Ι Α Τ Α Υ Τ Α Απορρίπτει την αγωγή ως απαράδεκτη κατά το μέρος που ασκείται από την 48η των εναγόντων (.....). Απορρίπτει την αγωγή ως αβάσιμη κατά το μέρος που ασκείται από τους λοιπούς ενάγοντες. Η απόφαση δημοσιεύθηκε στην Αθήνα στις 30 Οκτωβρίου 2019, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου. View full είδηση