aTomGR

Το Fespa δεν βολεύει για μεταλλικά. Δεν το δουλεύω για μεταλλικά αλλά από τα παιδιά στο γραφείο που το δουλεύουν είναι δύσκολο σε 2d και μέχρι κάποια στιγμή που το κοίταζα έχει και τους άξονες ανάποδα. Πάντα εξαρτάται από τα μεταλλικά που κάνει κανείς. Για απλά μεταλλικά δεν υπάρχει λόγος κάποιος να πηγαίνει σε πολύ ακριβά προγράμματα.

Να ρωτήσω αν κάνει ικανοτικούς στα μεταλλικά

Το scia δείχνει ενδιαφέρον. Από ότι βλέπω το Staad έχει και το ram ποιά η διαφορά τους? Για το etabs υπάρχει κάποιο αντίστοιχο πρόγραμμα συνδέσεων? Να πω εδώ ότι και τα δύο τα είχα δουλέψει νεότερος πριν καταλήξω αλλού.

Θα ήθελα να ρωτήσω και γω αν ξέρετε κάποιο πρόγραμμά, που μαζί με την ανάλυση να μπορεί να κάνει συνδέσεις και θεμελιώσεις με τους αμερικάνικούς. Αν μπορεί να εφαρμόσει και τον EC8 ακόμα καλύτερα. Συμπληρώστε την ειδικότητά σας στο προφίλ σας. Παρακαλώ διαβάστε τους Κανόνες Συμμετοχής ilias

Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα τους πυλώνες τους εγκρίνει η ΔΕΗ η οποία έχει τα δικά της τερτίπια τα οποία πολλές φορές είναι και εκτός κανονισμών. Κατά τα άλλα νομίζω ότι οι αντίστοιχοι ευροκώδικες καλύπτουν τα περισσότερα. Οι δυνάμεις των καλωδίων δίνονται συνήθως από τους ηλεκτρολόγους και είναι πολύ δύσκολο να τις αντιστοιχίσει κανείς με τις δυνάμεις που απαιτεί κανείς για τον σχεδιασμό των μεταλλικών εκτός αν κάνει τον πλήρη σχεδιασμό, δηλαδή 3 πυλώνες μαζί με τα καλώδια. Αν το πληρώνεται κανείς αυτό να έρθει να μου το πει. Ένα άλλο θέμα είναι οι τερματικοί πυλώνες των υποσταθμών, που εκεί ανακατεύονται πυλώνες και γέφυρες.

Εγώ χρησιμοποιώ το TEKLA και δεν το αλλάζω με τίποτα. Είναι βέβαια πανάκριβο αλλά σαν μελετητής το προτιμώ από το strucad. Δεν ξέρω αυτή τη στιγμή σε τι κατάσταση βρίσκεται το strucad αλλά όταν έκανα την επιλογή η διαφορά στη χρήση για τον μελετητή ήταν μεγάλη. Για χρήση σε εργοστάσιο είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Για την επιλογή προγράμματος το πρώτο πράγμα που κοιτάμε είναι τι έργα έχουμε σκοπό να κάνουμε. Αποθήκες? Μικρά κτίρια? Πολυώροφα κτίρια? Κτίρια με βαριές Γερανογέφυρες? Γέφυρες? Σιλό? Μικτά κτίρια? Σε πέδιλα? Σε ραντιέ? Σε πασσάλους? Μετά κοιτάμε βασικά πράγματα ανάλυσης που εξαρτώνται από το τύπο του έργου που θέλουμε να κάνουμε Αν για παράδειγμά κάνει μη γραμμικές, αν μπορεί να λύσει καλώδια κτλ. Μετά κοιτάμε τις ευκολίες που έχει με βασική βασικότατη να μπορεί να κάνει σενάρια για παραγωγή συνδυασμών σύμφωνα με τον ευρωκώδικα. Αν μπορεί να κάνει τα κόλπα του αντισεισμικού χωρίς πολύ βαβούρα κτλ. Τρίτον και τελευταίο αν μπορεί να κάνει συνδέσεις και τεύχη στα ελληνικά. Το θέμα επικοινωνίας στατικού σχεδιαστικού δεν το θίγω γιατί είναι θέμα γούστου. Μη ξεχνάμε ότι για τους περισσότερους η χρήση των προγραμμάτων και η στατική είναι και θέμα βιοπορισμού. Αν δεν τίθεται οικονομικό θέμα καθόλου τις λύσεις τις ξέρουμε όπως και το κόστος ανα σταθμό εργασίας. Ίσως αν τα εργοστάσια με τον αθέμιτο ανταγωνισμό τους καθώς και κάποιοι προφέσορες έβγαιναν από τη μέση η συζήτηση να ήταν διαφορετική.

Η πρώτη σκέψη που έκανα ήταν αυτή του peterpan. Αλλά θα έλεγα μιας που δεν έχεις εφελκυσμούς αλλά μόνο διάτμηση και ροπές μήπως να έπαιρνες την διάτμηση με κλειδί για να ελαφρώσεις λίγο τα αγκύρια. Πλάκες εκεί μέσα μάλλον θα δυσκολέψουν στη σκυροδέτηση. Θα έλεγα μάλλον τελάρα τετράγωνα για να κρατήσεις αλφαδιασμένα τα αγκύρια. Αλλά και πάλι μέσα στο jacket θα πρέπει να βάλεις κάποια ρητίνη ή κόλα. Αν τα αγκύρια παίρνουν μόνο ένταση από ροπή δεν θα έχεις πρόβλημα. Θα το δω λίγο Δευτέρα με τους γηραιότερους μπας και έχουν καμιά άλλη ιδέα.

Αρη σε ένα έργο που είχα δει, που έπρεπε να μπουν υποστυλώματα μετά την είσοδο των μηχανημάτων και χρειαζόταν και το δάπεδο είχαν αφήσει κενό τον χώρο για τα αγκύρια, τρύπα. Μέσα στο ραντιέ είχαν αφήσει UPN μεγάλα με τρύπες. Μετά την κατασκευή άνοιξαν την τρύπα που την είχαν σκεπασμένη με λαμαρίνα πέρασαν τα αγκύρια με παξιμάδια πάνω κάτω στο UPN όπλισαν το κενό και έριξαν σκυρόδεμα.

"Σχεδιαμσός Δομικών έργων από Χάλυβα" Αυτό είναι το πιο γενικό που σου κάνει μια γενική εισαγωγή στα μεταλλικά. Είναι το πιο βασικό γιατί στα μεταλλικά όλο το μυστικό είναι το πως κατασκευάζονται. "Σιδηρές κατασκευές Παραδείγματα εφαρμογής του Ευρωκώδικα 3" Τόμος Ι που είναι νέος και ΙΙ που είναι παλαιότερος. Αυτά είναι λυμένα παραδείγματα που σε βοηθάνε να καταλάβεις πως υπολογίζεται το κάθε τι. Στο δεύτερο τόμο έχει παραδείγματα ιδιόμορφων κατασκευών όπως σιλό γερανογέφυρες κτλ. Υπάρχει και ένα πιο θεωρητικό βιβλίο του Βάγια "Σιδηρές κατασκευές Ανάλυση και διαστασιολόγηση" Αλλά όπως σου είπα είναι πιο θεωρητικό Τέλος αν γνωρίζεις Αγγλικά καλό είναι να διαβάσεις και το http://www.kuleuven.ac.be/bwk/materials/Teaching/master/toc.htm που είναι υπερπλήρες. Υπάρχουν και άλλα πολλά Ελληνικά και ξένα αλλά για αρχή αυτά που σου είπα είναι μια χαρά.

Θα σου πρότεινα τα βιβλία της τριανδρίας του Μετσοβείου. Έχουν 5 6 βιβλία συνολικά. Θα σου πώ τίτλους από δευτέρα που θα πάω στο γραφείο.

Εγώ πάντως συνεχίζω να υποστηρίζω ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε ευρωπαϊκά προγράμματα που μας καλύπτουν ή θα μας καλύψουν σύντομα σε όλα τα θέματα των ευρωκωδίκων. Τα αμερικάνικα δεν νομίζω ότι σύντομα θα μπορέσουν να μας υποστηρίξουν πλήρως αν μας υποστηρίξουν ποτέ

Το staad είναι αμερικάνικο πρόγραμμα. Ο Βρετανός αντιπρόσωπος είχε βγάλει το qse. Μου το είχαν παρουσιάσει όταν τους είχα επισκεφτεί πριν αρκετά χρόνια. Ήταν το πρώτο πρόγραμμα που δούλεψα. Θα το χαρακτήριζα σαν το fespa της Αμερικής. Το εγκατέλειψα μετά από αποτελέσματα που δεν μου άρεσαν στην ανάλυση με καλώδια. Τον ευροκώδικα τον γράφουν στην Αγγλία στο Bristol αν θυμάμαι καλά με μια πολύ μικρή ομάδα. Ένα άλλο πρόβλημα που είχα τότε είναι ότι δεν όπλιζε επιφανειακά πεπερασμένα. Στη συνέχεια συνέδεσε το κώδικα του με διάφορους κώδικες άλλων εταιρειών και έκανε και διάφορες μόντουλες για διάφορα προβλήματα που όμως ήταν όλα αμερικάνικα. Αυτά πριν από αρκετά χρόνια. Πρόσφατα ελέγχω μια μελέτη ενός ξένου οίκου που την κάνει με το staad και έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά με τους συνδιασμούς. Γενικά πάντως προτείνω να χρησιμοποιούμε ευρωπαϊκά προγράμματα όσο μπορούμε για να είμαστε κοντά στη λογική του ευροκώδικα, κυρίως στους συνδυασμούς.

Είναι περίπου οι απόψεις που εκφράζω υπεύθυνα πάνω από 10 χρόνια. Αλλά στην Ελλάδα κανένας δεν ακούει παρά μόνο όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Ξεκίνησα όταν είδα την εκμετάλλευση της υπογραφής νεωτέρων συναδέλφων από διάφορους αλλά και την ευχέρεια υπογραφής άλλων σε δύσκολα θέματα που δεν ήξεραν. Απλώς ηλικιακά φτάσαμε στα πράγματα

Χάρη έχεις δίκιο. Αυτή τη στιγμή η σκέψη είναι καταρχήν να γίνουν οι σπουδές 3+2 ή 4+1 όπως έκαναν οι Γερμανοί. Να σπάσουν οι γενικές κατηγορίες σε περισσότερες, για παράδειγμα τα οικοδομικά να γίνουν 5 6 κατηγορίες. Τελειώνοντας να θες 2 χρόνια εμπειρίας για να πάρεις άδεια πρώτης τάξης και μετά ανά τριετία ή τετραετία να ανεβαίνει το πτυχίο κατηγορία σε κατηγορίες που και αυτές θα έχουν γίνει περισσότερες. Να μπορεί κάποιος να υπογράψει μεγαλύτερη κατηγορία με συνυπογραφή και άλλα πολλά. Αλλά αυτά είναι όλα σκέψεις γιατί το πράγμα γίνεται πολύ πολύπλοκο και θα υπάρξουν πολλές αντιδράσεις. Εδώ ένα ΜΗΚΙΕ πήγαμε να φτιάξουμε και τα κάναμε θάλασσα.

Στα μικρομεσαία κτίρια νομίζω το q=1,5 είναι μονόδρομος. Ιδίως όταν έχεις να κάνεις με δίστυλα πλαίσια. Στον ασθενή άξονα οι μεσαίες στηρίξεις μπορούν να μεταβιβάσουν ροπή σύμφωνα με το σχήμα 1.2 1993-1-8 αρκεί να μη το ζορίζουμε και πολύ. Δηλαδή να έχουμε ικανά χιαστί και οι ροπές αυτές να είναι μικρές με βίδες μόνο ανάμεσα στα πέλματα. Η τελευταία σύνδεση όμως πάντα αρθρωτή. τις τεγίδες τις κάνω πάντα αρθρωτές κι ας λέει. Ως προς τα κύρια δοκάρια η διεθνής τάση είναι η σύνδεση δοκού υποστυλώματος να είναι συγκολλητή και μετά σε μικρή απόσταση από τη στήριξη να διαμορφώνονται συνθήκες πλαστικής άρθρωσης είτε με απομείωση των πελμάτων είτε με δημιουργία σύνδεσης που να επιτρέπει τη δημιουργία πλαστικής άρθρωσης. Στις χώρες που κάνουν μεταλλικά πολυώροφα με σεισμό έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν κατά κόρο σύμμεικτο υποστύλωμα σε υποβοήθηση ενός άκαμπτου πυρήνα. Ιδίως μετά τις επιθέσεις στη Νέα Υόρκη εγκατέλειψαν τον μη άκαμπτο πυρήνα σχεδόν εντελώς. Τα δύο όμως κύρια ζητήματα όταν ξεφεύγουμε από τα 2στυλα πλαίσια, που στο κάτω κάτω λύνονται και με το χέρι και υπάρχει τεράστια εμπειρία και πίνακες, είναι ότι οι Έλληνες αρχιτέκτονες δεν είναι εξοικιωμένοι με το μέταλλο και οι ξένοι με το σεισμό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να πρέπει να πείσεις τους πρώτους να σκέφτονται στατικά και τους δεύτερους ότι κουνάει πολύ.

Ανάλογα το μεταλλικό. Σε μεγάλα και βαριά μεταλλικά με βαριές γερανογέφυρες έχουμε δοκάρια πολύ χαμηλά μαζί με τα αντιανέμια της στέγης και δεν μπαίνει ντίζα εκεί (αν χρησιμοποιείς μασίφ συγκολλητή και όχι δικτύωμα στη στέγη). Εκτός αυτού πρέπει να ζυγίσεις τις τεγίδες να σου πέφτουν ακριβώς στη σύνδεση. Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό ιδίως αν έχεις γερανογέφυρες και χρειάζεσαι πρώτο, τελευταίο μάτι και περιμετρικά χιαστί. Όντως 2 και 3 mm ανοχή δεν αφήνουν τον θλιβόμενο να πολυδουλέψει άμεσα αλλά την ώρα που αρχίζει να δουλεύει έχει μη πλάστιμη εκκίνηση. Εγώ χρησιμοποιώ αποκλειστικά κλειστές διατομές για ανάληψη των οριζοντίων δυνάμεων οι γωνιές δεν μου πολυαρέσουν γιατί έχουν πολλούς ελέγχους και δεν είμαι ποτέ σίγουρος ότι τους έκανα όλους, χώρια που κάθε φορά πρέπει να γυρνάς το σύστημα αναφοράς τους για να βγάλεις άκρη με τα εντατικά, οφθαλμοστατικά εννοώ.

Ο μόνος τρόπος να μη δουλέψει το θλιβόμενο είναι να λυθεί σαν καλώδιο με δευτεροβάθμια. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις το θλιβόμενο θα δουλέψει στο μοντέλο. Αν υποθέσουμε ότι βάζουμε χιαστί, αυτά μόνο από το ίδιο βάρος τους έχουν μία κάμψη. Αν το έχεις δώσει σαν truss αυτή την ένταση την έχεις χάσει παρόλο που είναι εκεί. Καλά τα λένε ότι πρέπει μόνο το εφελκυόμενο να μετράει αλλά αυτό είναι λίγο ενάντια στη φύση, γιατί το θλιβόμενο είναι εκεί. Με τον περιορισμό στη λυγηρότητα του θλιβόμενου εξασφαλίζουμε τη λειτουργία του όταν περάσει σε εφελκυσμό. Και τέλος το θλιβόμενο που το έχουμε περιορίσει τόσο πολύ από τη λυγηρότητα και το έχουμε κάνει τέρας έχει και μία βοήθεια στη θλίψη από το εφελκυόμενο μέλος που δεν είναι καθόλου αμελητέα παραταύτα εμείς την αμελούμε. Το αν είναι λάθος ή όχι, δεν ξέρω, εγώ απλώς περιγράφω τη φύση του φαινομένου. Από όσο ξέρω και η τριανδρία στα βιβλία της αναφέρει τα παραπάνω σχόλιά μου.

Πως σου βγήκε πιό οικονομικό έτσι πραξενεύομαι. Το δοκάρι παει στη κορυφή. Θες έναν ελεύθερο κόμβο με μια δοκό για να προσομοιώσεις το βραχύ πρόβολο και μετά χεράκι. Είναι σχετκά απλό. Θα έλεγα μία στάθμη. Το σκυροδετείς ολόκληρο. Έχει τόσο πυκνό οπλισμό εκεί που δεν έχει πρόβλημα.

Από ότι ξέρω γι αυτά παίζει ειδική νομοθεσία. Για ψάξτο λίγο.

Το excel είναι στο download?

Και γώ το ίδιο. Αν και έχω και hp750 όλοι προτιμούν να τυπώνουν στον cannon για ταχύτητα και ποιότητα.

Όχι απαραίτητα. Μπορεί να χρειαστεί να λύσεις τον συνδυασμό σαν φόρτιση κυρίως για να δεις ευστάθεια του φορέα, μπορεί με μη γραμμική, μπορεί να θες να έχεις μια αρχική φόρτιση και πάνω της να εφαρμόσεις φορτία. Δεν είναι όλοι οι φορείς καθαρά πλαίσια δυστυχώς και πολλές φορές χρειάζεσαι διάφορες αναλύσεις για να δεις αν στέκεται αυτό το πράγμα. Και πρόσεξα ότι άν βάλεις μία να λύσεις μη γραμμικά δεν σε προστατεύει να σου πει ρε φίλε έχεις μη γραμμική μην κάνεις συνδυασμό εντατικών αλλά συνέχισε κανονικά. Αυτό είναι ένα θέμα που μπορεί να σου ξεφύγει.

Αναγκαστικά Shell γιατί έχεις φορτία και στις 2 διευθύνσεις. Υδροδυναμικές λόγω σεισμού νομίζω σε τέτοια έργα δεν έχουν και πολύ νόημα. Αν έκανες έναν υδατόπυργο θα είχε, αλλά τώρα εδώ νομίζω δεν παίζει και σπουδαίο ρόλο. Άλωστε συνήθως τον περισσότερο οπλισμό στον βγάζει η ρηγμάτωση και όχι η αντοχή, εκτός αν μιλάμε για κανα τέρας βιολογικού.

Αυτό που δεν έχω καταλάβει είναι αν μπορεί να λύσει τους συνδιασμούς ή κάνει μόνο περιβάλουσα. Από τα λίγα που είδα λύνει την κάθε φόρτιση και μετά κάνει τον συνδιασμό στα εντατικά. Αυτό μπορεί να αλάξει και να λύσει τον συνδιασμό ή πρέπει να δώσει κανείς τους συνδιασμούς με το χέρι?