dpapdpap

Για προστασία απο την ζέστη, η πιο εύκολη, φθηνή και αποτελεσματική λύση είναι το ασβέστωμα της ταράτσας. Δοκιμασμένο και σίγουρο. Μπορώ να πώ ότι ξεπερνάει άνετα το 80% οποιασδήποτε ακριβής μόνωσης. Το φθινόπωρο ξεπλένεται και ξεφλουδίζει* οπότε τον χειμώνα δεν αντανακλά τον ήλιο όταν υπάρχει. Την άνοιξη πάλι τα ίδια. * οι φλούδες ίσως γίνουν ενοχλητικές αν φυσήξει αέρας, αλλά όχι τίποτε σημαντικό.

Κι απο μένα καλή βδομάδα.Αν μπορούσαμε εμείς εδώ να παραμερίσουμε τα στερεότυπα και τις απόψεις που μας έχουν φυτέψει άλλοι, και μιλήσουμε με ΔΙΚΕΣ μας σκέψεις, όπως ο καθένας μας έχει αναλύσει και καταλάβει τις κοινωνικές σχέσεις των ανθρώπων και την δόμηση των θεσμών, θα 'βλεπες πραγματικό διάλογο και ανταλλαγή απόψεων. Με όποιο αποτέλεσμα κι αν είχε, αν είχε. Το λιγότερο, ο καθένας μας, θα δοκίμαζε την αντοχή των σκέψεών του απέναντι των άλλων*. Μπορεί όμως να προέκυπταν και βελτιώσεις. Πάντως κέρδος θα υπήρχε σε κάθε περίπτωση. Και, κατά τεκμήριο, είμαστε σε θέση να κάνουμε τέτοιους διαλόγους, σε οποιοδήποτε θέμα. Όμως δεν επιλέγουμε αυτή την δυνατότητα και συνήθως καταφεύγουμε σε σλόγκαν, αποφθέγματα, εξυπναδίτσες και βρισιές. Στο εύκολο δηλαδή. Μα τότε προκύπτει το ερώτημα : αφού δεν θες, είτε γιατί βαριέσαι είτε γιατί δεν μπορείς, να αναπτύξεις την άποψή σου και να επιχειρηματολογήσεις για να την στηρίξεις, γιατί παρεμβαίνεις με τρόπο που δεν αρμόζει σε διάλογο ? Δεν είναι υποχρεωτική η παρέμβαση κανενός ! σε ενοχλεί το ότι κάποιος άλλος κάνει αυτό που εσύ αποφεύγεις και επιχειρείς να τον "ταπώσεις" ? Εχω δεί αρκετές φορές παρεμβάσεις του τύπου "βαρέθηκα να βλέπω αυτό ή εκείνο", "άσε μας με τούτο ή το άλλο" κλπ. και αναρωτιέμαι : βαρέθηκες μεν αλλά δεν το προσπερνάς δε ! βαριέσαι μεν αλλά απαντάς δε ! βαριέσαι μεν αλλά ψάχνεις να βρεις και να πιαστείς από κάποια λέξη, που εύκολα μπορεί να διαστρεβλώσεις, αγνοώντας το "κυρίως πιάτο" ! μήπως στην πραγματικότητα δεν θέλεις να ακουστεί όποια άποψη δεν σου αρέσει ? Και το πιο αστείο είναι ότι τέτοια στάση κρατούν συνάδελφοι που (υπερ)προβάλουν την ελευθερία της άποψης ! Πώς συμβιβάζονται αυτά ? Μόνο αν ασυναίσθητα ενεργούν με βάση την "κυρίαρχη άποψη". Πράγμα βέβαια καθόλου δημοκρατικό, ιδιαίτερα από υμνητές της δημοκρατίας. Μερικοί μάλιστα προχωράνε και σε άλλα. Την ανάπτυξη μιας άποψης που δεν τους αρέσει την χαρακτηρίζουν προπαγάνδα (λέξη αθώα μεν αλλά φορτισμένη αρνητικά) και αρχίζουν ... τα όργανα ! Όσον αφορά εμένα, είμαι πρόθυμος να συζητήσω οτιδήποτε με μια μόνο προυπόθεση. Η συζήτηση να είναι καλοπροαίρετη. Διαφορετικά, και το έχω δείξει, μπορώ κι εγώ να μιλήσω σε διαφορετικά επίπεδα απ' αυτό που προτιμώ. Και κάτι ακόμα. Δεδομένου ότι είμαστε ισότιμα μέλη του φόρουμ, όπως έχουμε υποχρεώσεις έχουμε και δικαιώματα. Θεωρώ λοιπόν ότι δικαιούμαι να ενοχλούμαι από την συστηματική έλλειψη σεβασμού** του συνομιλητή που χαρακτηρίζει κάποιους ελάχιστους. * και μάλιστα χωρίς να "κινδυνεύει" ο εγωισμός του αφού χρησιμοποιεί ψευδώνυμο. ** μερικοί βέβαια, υπο την επήρια της "κυρίαρχης άποψης", δεν αντιλαμβάνονται ότι μπορεί να προσβάλουν άλλους με φράσεις του τύπου πχ "acid trip" που χρησιμοποίησε "ευγενής" συνάδελφος !

Άλλο ιδεολογία, άλλο πολιτική πεποίθηση που μπορεί να στηρίζεται ή όχι σε ιδεολογία και άλλο η πολιτική συμπεριφορά.Αν οι χρυσαυγίτες πρόβαλαν κάποια ιδεολογία, δηλ. κάποια συνεπή ομάδα αξιών και όχι έναν αχταρμά ιδεοληψιών και δολοφονικής συμπεριφοράς, θα τους αντιμετώπιζα με σεβασμό είτε συμφωνούσα είτε διαφωνούσα μαζί τους. Σαφέστατα όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι κάποιες ιδέες που (υπερ)προβάλουν (όσοι απ' αυτούς μπορούν να σκεφτούν κάτι παραπάνω απ' το πώς ανοίγει ένα στιλέτο) είναι είτε δευτερογενείς (πχ. πατρίδα, θρησκεία, τιμή κ.α.), είτε ρατσιστικές (φυλή, αίμα, ανωτερότητα κλπ). Ιδέες με την διάδοση και εφαρμογή των οποίων θα βελτιωνόταν η ανθρωπότητα εγώ δεν βλέπω. Αντίθετα, μόνο αιώνιοι πόλεμοι και σκλαβιές, δηλ. δυστυχία, μπορούν να προκύψουν απ' την επικράτηση του εθνικισμού (ναζισμού στα γερμανικά). Εξ' ου και η απαξιωτική αντιμετώπιση. Αντίθετα, πχ. η αστική ιδεολογία της οποίας είμαι αντίπαλος, περιλαμβάνει κάποιες αρχές που ώθησαν την ανθρωπότητα ενα στάδιο μπροστά. Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη, δικαιοσύνη και γενικά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς να μην τα σεβαστείς αυτά ? Δεν μπορείς να τα λοιδορείς. Μπορείς να κάνεις όμως κριτική στο ότι, αυτές οι αρχές πλέον, όχι μόνο δεν αποτελούν κινητήρια δύναμη για παραπέρα πρόοδο, αλλά έχουν υπερκεραστεί απο την προσωπική αρχή του κέρδους που στην αρχή ήταν δευτερεύουσα. Απο κει και πέρα στα κόμματα κάνεις κριτική ανάλογα με τις πολιτικές θέσεις που προβάλλουν και την επίπτωση πάνω σου ή πάνω στις αρχές σου.

Αυτός που συνήθως ονομάζουμε "κοινός νούς". Αυτός μπορεί, ευτυχώς, να ξεχωρίσει το επιχείρημα απο το απόφθεγμα. Και την λοιδορία που στηρίζεται απλά σε χαρακτηρισμούς, απο την κριτική που στηρίζεται σε επιχειρήματα.

Είμαι άθεος αλλά σέβομαι τον κάθε άνθρωπο που πιστεύει σε οποιαδήποτε θρησκεία* ακριβώς για τον λόγο που ανέφερα.Την ιδεολογία να την κριτικάρεις έχεις δικαίωμα όχι όμως να την λοιδορείς σαν αξιακό σύνολο. Αλλο είναι η επιχειρηματολογία στήριξής της που μπορεί να καλύπτει μεγάλη έκταση. Απο ανύπαρκτη μέχρι πλήρως τεκμηριωμένη. Και βέβαια αν κάποιος χρησιμοποιεί βλακώδη "επιχειρήματα", χρησιμοποιείς την ίδια μ' αυτόν γλώσσα. Τότε όμως πρόκειται για προσωπική αξιολόγηση και όχι αξιακή. * γιατί πχ. να λοιδωρίσω την ρήση "ο έχων δυο χιτώνας...." ? επειδή ανήκει σε θρησκεία ? Οχι βέβαια. Το πολύ-πολύ να ισχυριστώ ότι δεν είναι σωστή για τον α, β λόγο. Θα λοιδορίσω όμως όποιον, στην προσπάθειά του να την στηρίξει, αραδιάζει κουταμάρες. Και φυσικά, μιλώντας για σεβασμό, δεν αναφέρομαι σ' αυτούς που χρησιμοποιούν την θρησκεία για χειραγώγηση, όπως κάνουν τα αστικά κόμματα.

Το "Finalize με ένα Acid trip ...." το θεωρείς αβρότητα προς τον συνομιλητή σου ? Είτε πείς ναι, είτε πείς όχι, επιβεβαιώνεις τον χαρακτηρισμό του κακοήθους που σου απηύθυνα. Τουλάχιστον ! Ελευθερία λόγου έχεις φυσικά. Όταν όμως τον εκφράζεις δημόσια πρέπει να περιμένεις και αντίλογο του ίδιου επιπέδου !Το να λοιδορείς μια ιδεολογία είναι διαφορετικό πράγμα απο το να την κριτικάρεις. Την διαφορά ελπίζω να την καταλαβαίνεις. Επίσης πρέπει να ξέρεις ότι η κάθε ιδεολογία δεν είναι τίποτε λιγότερο απ' το σύνολο ιδεών-αρχών που συνθέτουν την προσωπικότητα κάποιων ανθρώπων. Όταν λοιπόν λοιδορείς μια ιδεολογία αυτόματα λοιδορείς αυτούς που την διαθέτουν. Επομένως είναι προσωπική επίθεση έστω και αν εσυ θεωρείς ότι την απευθύνεις σε κάποια κυρία με το όνομα "ιδεολογία" εκεί στο πουθενά ! Και επαναλαμβάνω. Άλλο κριτική, άλλο λοιδορία.

Σε βεβαιώνω ότι όχι μόνο δεν μου προσφέρει κανενός είδους ευχαρίστηση ο διαπληκτισμός μαζί σου αλλά, αντίθετα, με δυσαρεστεί.Όμως δεν είμαι συνηθισμένος να αδιαφορώ σε ό,τι με αφορά. Είτε προσωπικά είτε γενικότερα. Και στην προκείμενη περίπτωση αυτό έκανα. Απάντησα σε αυτά που εσύ μου απηύθυνες. Πήγαινε λίγο προς τα πίσω και θα δείς ότι εσύ προκάλεσες την αντίδρασή μου. Ίσως να σου πέφτει λίγο δύσκολο, μιας και φαίνεται να είναι σύμφυτη του χαρακτήρα σου, να εντοπίσεις στα αρχικά λεγόμενά σου την κακοήθεια, αλλά εκεί είναι. Η υπόδειξή σου λοιπόν περι σεβασμού αφορά εσένα και μόνο. Εγω σέβομαι όσους αξίζουν σεβασμό και αυτό το δείχνουν τα λόγια τους και η συμπεριφορά τους. Τα δικά σου λόγια δείχνουν κάτι άλλο. Ο πιθηκισμός αντανακλάται στον τρόπο που χρησιμοποιείς τις έννοιες και τους χαρακτηρισμούς. Αναρθρες επαναλήψεις σαν τους γρυλισμούς των συμπαθέστατων πιθήκων. Μόνο που αυτοί δεν μπορούν να κατηγορηθούν γι αυτό επειδή δεν "μορφώθηκαν". Ο μιμητισμός κυριαρχεί σ' ολόκληρα τα γραπτά σου. Μέτρα τις αγγλικούρες που τα κοσμούν και θα δείς ότι δεν αποκαλύπτουν ελληνική παιδεία αλλά, το πολύ-πολύ, αμερικανόφερτη. Ο μηρυκασμός αφορά στην ξερή επανάληψη στερεότυπων αντι επιχειρημάτων και θέσεων. Μπορεί και νάμαι γραφικός. Αυτό όμως έχει να κάνει μόνο με την εικόνα που δίνω στους άλλους και επηρεάζει μόνο εμένα, δεν τους επηρεάζει όπως η κακοήθεια. Δεν ξέρω αν μπορείς να καταλάβεις την διαφορά μεταξύ γραφικότητας και κακοήθειας γιατί είναι πολύ λεπτή αλλά, τουλάχιστον κατάλαβε ότι την γραφικότητα απλά μπορείς να την προσπεράσεις, να μην ασχοληθείς μ' αυτή. Την κακοήθεια όμως όχι γιατί, είπαμε, στρέφεται κατα του συνομιλητή. Σε συμβουλεύω λοιπόν, να προσπερνάς τα μηνύματά μου ή αν δεν μπορείς να το αποφύγεις, τουλάχιστον οι απόψεις σου να είναι σε επίπεδο διαλόγου και όχι χαρακτηρισμών ή αναμασημένων σλόγκαν.

Για συνταγή μαγειρικής, ίσως λέει κάτι.Για πολιτική σκέψη, λέει ... περισσότερα ! Δείχνει, πρώτ' απ' όλα, το βάθος σκέψης του ποιητή. Απύθμενη ! Στην συνέχεια δείχνει γιατί ο κόσμος είναι όπως είναι. Γιατί τα υλικά του είναι σκάρτα και επιπλέον καμαρώνουν γι' αυτό ! Και τέλος, αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος συγγενεύει με τις μαιμούδες. Και τα δυο είδη διακρίνονται στον μιμητισμό. Μόνο που οι μαιμούδες το κάνουν για πλάκα, ενω οι άνθρωποι λόγω ελλειμματικής προσωπικότητας ! Α ! μερικοί και λίγο με κατσίκα !

Μπορείς να μου δώσεις τις προδιαγραφές της "πραγματικής αριστεράς" ? σε πολιτικό επίπεδο εννοείται. ΥΓ. το ΚΚΕ δεν αυτοπροσδιορίζεται σαν "αριστερά" αλλά σαν κομμουνιστικό κόμμα. "Αριστερά" αυτοαποκαλούνται οι ΣΥΡΙΖΑ. ΔΗΜΑΡ, ΠΑΣΟΚ

Και δεν σου αρκούσε η "άποψη της πραγματικότητας" του Μπάμπη του ΣΚΑΙ ?

Ακριβώς ! και μένα και πολλούς άλλους σαν εμένα "μας κατέβαζαν" στις διαδηλώσεις, στις καταλήψεις, μας ειδοποιούσαν και γενικά μας ενεργοποιούσαν ! Έτσι δρούσε το παράνομο ΚΚΕ και η ΚΝΕ τότε ! περίμενες να βγαίνει με κόκκινες σημαίες και ντουντούκες ???"Αυτοβούλως" ! μα υπήρχαν και αντιστασιακοί με το ζόρι ? όλοι αυτοβούλως και με κίνδυνο μεγάλο έβγαιναν στους δρόμους !!! Το ότι, ο κόσμος που έβγαινε στους δρόμους, ανήκε σε όλο (σχεδόν) το φάσμα δεν το αμφισβητεί κανείς. Και είναι προς τιμή τους. Όλος ο κόσμος που πνιγόταν απ' το δικτατορικό καθεστώς και είχε συλλογική συνείδηση, όλο και πιο συχνά, αψηφούσε τα όπλα και εκδήλωνε την αντίθεσή του με όποιον τρόπο μπορούσε. Και αυτό ήταν που τρόμαξε την χούντα. Όχι οι κάποιες εκατοντάδες φοιτητές με τις καταλήψεις μας και την απειθαρχία μας. Αλλά το ότι μέρα με την μέρα φούσκωνε το ποτάμι της οργής και ο κόσμος όλο και πιο λίγο φοβόταν να δείξει την αντίθεσή του. Άλλα όμως τα αντανακλαστικά των μη πολιτικοποιημένων και άλλα των κομμουνιστών ή γενικά αριστερών. Όπως είναι άλλο να ακολουθείς (όπως εγώ) και άλλο το να οδηγείς (όπως οι φίλοι μου). Εγω πρόσθετα στην αντίσταση μόνο τον εαυτό μου. Αυτοί πολλαπλάσιους ! Το ίδιο ήταν λοιπόν ?

Το λυώσιμο ενος παγοβουνου δεν θα αλλάξει καθόλου την στάθμη της θάλασσας*.Η εξήγηση είναι απλή. Το βυθισμένο τμήμα του πάγου έχει πυκνότητα περίπου 9/10 του νερού. Δηλ. είναι ελαφρύτερο απο το νερό, γιαυτό άλλωστε επιπλέει (το ορατό τμήμα είναι το 1/10 του συνόλου). Εξού και η γνωστή έκφραση "η κορυφή του παγόβουνου" που σημαίνει ότι αυτό που βλέπουμε είναι ασήμαντο σε σχέση μ' αυτό που δεν φαίνεται. Όταν λοιπόν λυώσει το βυθισμένο τμήμα (γίνει νερό), θα καταλάβει μόνο τα 9/10 του "βαθουλώματος" που κατελάμβανε σαν πάγος. Όλο το υπόλοιπο θα το καταλάβει το νερό που θα προκύψει απο το λυώσιμο του ορατου τμήματος του παγόβουνου. Ετσι δεν θα υπάρξει καμία διαφορά στάθμης. * δεν αναφέρομαι σε αλλαγή θερμοκρασίας και αλατότητας. Μόνο στην σχέση όγκου-βάρους.

Ενα σύντομο ιστορικό των γεγονότων του Πολυτεχνείου, για να ξαναθυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νεότεροι. Τετάρτη 14 Νοέμβρη Το πρωί στο Πολυτεχνείο πραγματοποιείται φοιτητική συγκέντρωση με αίτημα να δοθεί άδεια για την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων. Ταυτόχρονα πραγματοποιείται παμφοιτητική συγκέντρωση στη Νομική. 14.00: Ακούγεται πως στο Πολυτεχνείο γίνονται επεισόδια και οι φοιτητές από τη Νομική κατηφορίζουν προς την Πατησίων, όπου έχουν ξεκινήσει οι γενικές συνελεύσεις. Υπάρχει αναβρασμός αλλά όχι επεισόδια. Η αστυνομία έχει πάρει θέση γύρω από το κτίριο. 18.00: Τελειώνουν οι γενικές συνελεύσεις ενώ έξω από το Πολυτεχνείο έχει αρχίσει να μαζεύεται κόσμος. Φτάνει εισαγγελέας ο οποίος απειλεί με μηνύσεις αν το πλήθος δε διαλυθεί. 19.00: Μέσα στο Πολυτεχνείο παραμένουν περίπου 800 φοιτητές. Η κατάληψη ξεκινά. 21.00: Χιλιάδες κόσμου έχει μαζευτεί γύρω απ’ το Πολυτεχνείο, μέσα είναι περίπου 1.500 άτομα. Μερικοί αποχώρησαν (κυρίως του Ρήγα Φεραίου) που είτε διαφώνησαν με την παραμονή είτε για άλλους λόγους. Η ανάγκη συντονισμού είναι απαραίτητη. Έτσι συγκροτείται 13μελής Συντονιστική Επιτροπή (ΣΕ) από αντιπροσώπους των σχολών. 8-9 έγκειται στην Αντι – ΕΦΕΕ (ΚΝΕ) και οι υπόλοιποι από το Ρήγα Φεραίο και τους αριστεριστές. 22.00: Η ΣΕ φτιάχνει ένα πρώτο ασθενικό πομπό που φροντίζει για τις προμήθειες, την περιφρούρηση των πυλών, ενώ έχει στον έλεγχό του και τα μεγάφωνα. Τυπώνονται χιλιάδες προκηρύξεις και κολλιούνται αφίσες. Οι χιλιάδες λαού που είναι συγκεντρωμένοι έξω απ’ το Πολυτεχνείο παραμένουν μέχρι τη 1 τα ξημερώματα. Πέμπτη 15 Νοέμβρη Αν και το πρωί ο ενθουσιασμός είναι εξασθενημένος, τις επόμενες ώρες το κλίμα αντιστρέφεται, μετά από την κατεύθυνση των δυνάμεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Η ΚΟΑ, σωστά και έγκαιρα, καλεί όλους τους εργαζόμενους της Αθήνας και τη νεολαία σε συμπαράσταση και αγωνιστική κινητοποίηση. Η λαϊκή συμπαράσταση ανακάμπτει απότομα. Ο κόσμος που αρχίζει να συγκεντρώνεται στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο συγκρούεται με την αστυνομία που δεν τον αφήνει να ενωθεί με τους φοιτητές. Γυναίκες, άντρες και παιδιά μαζεύονται έξω απ’ το Πολυτεχνείο. Το μεσημέρι πολλοί μαθητές και εργαζόμενοι, αφού σχόλασαν μαζεύονται τριγύρω. Η οργανωτικότητα και ο ενθουσιασμός φουντώνουν. Δημιουργείται πιο ισχυρός πομπός, με αποτέλεσμα η φωνή των φοιτητών να ακούγεται πιο μακριά. Κόσμος συνεχίζει να έρχεται. Το απόγευμα 300 φοιτητές απ’ την Πάτρα σπάνε τον κλοιό της αστυνομίας και καταφέρνουν να μπουν μέσα στο Πολυτεχνείο από τη Στουρνάρη. Τα συνθήματα που ακούγονται είναι αντιχουντικά, αποκαλύπτοντας το ρόλο των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ. Αργά το βράδυ εκλέγεται νέα 32μελής ΣΕ, από τους οποίους 7 είναι απ’ την Αντι – ΕΦΕΕ, 8 απ’ το Ρήγα Φεραίο και οι υπόλοιποι είναι ανένταχτοι ή αριστεριστές. Παρασκευή 16 Νοέμβρη Παρασκευή πρωί και η αλληλεγγύη του κόσμου κορυφώνεται, ενώ σε Θεσσαλονίκη και Πάτρα οι φοιτητές προχωρούν σε καταλήψεις στα Πανεπιστήμια. 12.00: Η ΣΕ δέχεται επίσκεψη από μέλη της επιτροπής Μεγαρέων αγροτών. 15.30: Η νέα ΣΕ, μετά την πρώτη της συνεδρίαση, καταλήγει στη διακήρυξη όπου προσδιορίζεται ο χαρακτήρας της κινητοποίησης ως αντιφασιστική – αντιιμπεριαλιστική και απαιτείται η άμεση πτώση της χούντας, καθώς και η εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας. Τη λεωφόρο Αλεξάνδρας κατεβαίνουν διαδηλωτές κατευθυνόμενοι προς το Πολυτεχνείο. Ο κόσμος που έχει πυκνώσει το κέντρο της Αθήνας φτάνει τους 150.000. Η λαϊκή συμπαράσταση είναι κατά πολύ πιο μαζική από τις προηγούμενες μέρες τόσο γύρω από το Πολυτεχνείο όσο και σε άλλες γειτονιές της Αθήνας. Ο σταθμός των φοιτητών δίνει το στίγμα με συνθήματα όπως : «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», «Λαϊκή Κυριαρχία – Εθνική Ανεξαρτησία», «Κάτω η χούντα», «Έξω οι Αμερικάνοι», «Ένας είναι ο αρχηγός, ο κυρίαρχος λαός». Αν και από το μεσημέρι διαδίδεται πως το βράδυ η αστυνομία θα χτυπήσει, η ΣΕ δεν παίρνει μέτρα για οργανωμένη έξοδο από το Πολυτεχνείο. 18.30: Στα Χαυτεία χτυπιούνται διαδηλωτές από την αστυνομία. Οι συγκρούσεις γενικεύονται. Η αστυνομία εκτός από δακρυγόνα ρίχνει και πυρά… 19.00: Απ’ τα μεγάφωνα ακούγεται το όνομα του πρώτου νεκρού αγοριού. Η ατμόσφαιρα αποπνικτική απ’ τα δακρυγόνα. Στην πλατεία Βάθης διαδηλωτές σωριάζονται νεκροί. Τα μεγάφωνα προσπαθούν να κρατήσουν ψηλά το ηθικό του κόσμου. Το Δημαρχείο έχει ήδη καταληφθεί, ενώ ο λαός επιτίθεται στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Μέσα κι έξω απ’ το Πολυτεχνείο υπάρχουν νεκροί και τραυματίες. Η ΣΕ στήνει οδοφράγματα και αυτοσχέδιο νοσοκομείο για όσους έχουν τραυματιστεί. Σάββατο 17 Νοέμβρη 01.45: Η ατμόσφαιρα εκρηκτική. Τα πρώτα τανκς έχουν αρχίσει να κυκλώνουν το Πολυτεχνείο, ενώ έχουν καταφτάσει ΛΟΚατζήδες και στρατιώτες. Πλέον κάθε προσπάθεια αναίμακτης εξόδου απ’ το Πολυτεχνείο είναι μάταιη. 02.00: Τρία τανκς βρίσκονται έξω απ’ την πύλη του Πολυτεχνείου. Οι φοιτητές φωνάζουν «μην πυροβολείτε, είμαστε αδέλφια σας», «ο στρατός είναι λαϊκός». Καθώς οι πυροβολισμοί συνεχίζονται, οι φοιτητές τραγουδούν τον εθνικό ύμνο. 03.00: Μετά από εντολή, ένα τανκ πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου, στην οποία κρατιούνται φοιτητές. Αστυνομικοί και ΛΟΚατζήδες εισβάλλουν στο χώρο και χτυπούν τους φοιτητές. Αρκετοί καταφέρνουν να ξεφύγουν με τη βοήθεια ορισμένων φαντάρων. 05.00: Η μετάδοση του παράνομου σταθμού συνεχίζεται 11.00: Η χούντα επιβάλλει στρατιωτικό νόμο, οι διαδηλώσεις όμως συνεχίζονται όλο το Σαββατοκύριακο.

Εξέγερση λαού και φοιτητών δεν έγινε μόνο στην Αθήνα και μόνο στο Ε.Μ.Π. Καταμεσής στην χούντα οργανώνονται απεργίες και εργατικές/αγροτικές διαδηλώσεις. Στις 16 Νοέμβρη χτυπιέται η μεγάλη διαδήλωση (150.000 εκτιμήθηκε) που κατευθύνεται στο Πολυτεχνείο, και αρχίζουν οι δολοφονίες. http://www.youtube.com/watch?v=OXEilAZsSV8&feature=player_embedded Στην Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασα εγώ, υπήρξε επίσης έντονη φοιτητική αντιδικτατορική δράση, δεν απείλησε όμως ιδιαίτερα την χούντα γιατί, αφενός δεν υπήρξε αντίστοιχη λαική-εργατική στήριξη όπως στην Αθήνα, και αφετέρου το Πολυτεχνείο βρισκόταν σχετικά απομονωμένο απο τους πολίτες λόγω της θέσης του. Παρόλαυτά όμως, στις 16 κάναμε κατάληψη της σχολής και οργανώσαμε ραδιοφωνικό σταθμό, συντονιστική επιτροπή αγώνα και ομάδες περιφρούρησης. Αντιμετωπίσαμε με επιτυχία την επίθεση ανακατάληψης της αστυνομίας και των ΕΚΟΦιτών που έκαναν την νύχτα 17 προς 18 Νοέμβρη, στο πίσω μέρος της σχολής που ήταν εντελώς κρυμμένο απ' τον θεσσαλονίτικο λαό. Αργά την νύχτα όταν πια αποσύρθηκαν, αλλάξαμε βάρδιες και πήγαμε για ύπνο. Το πρωί, φτάνοντας κοντά στο Πολυτεχνείο, είδα το τάνκ με την κάνη στραμμένη προς την είσοδο και τους συμφοιτητές μου να βγαίνουν ανάμεσα σε δυο σειρές αστυνομικών και ΕΚΟΦιτών. Δεν είχα ακούσει ακόμα ειδήσεις και δεν κατάλαβα αμέσως. Η αλήθεια είναι οτι ενοχλήθηκα που είδα να εγκαταλείπουν την σχολή, που με τόσο κίνδυνο κρατήσαμε όλο το βράδυ, στην θέα και μόνο του τάνκ ! Στάθηκα μακριά και παρακολουθούσα. Πέρασε μια γιαγιούλα και κοντοστάθηκε δίπλα μου. Με ρώτησε "τι γίνεται εκεί, παιδί μου ?". "Μακάρι να 'ξερα γιαγιά, αλλά κάτι άσχημο φοβάμαι" και της είπα το ιστορικό. Είχε μαθευτεί ότι έγινε επίθεση στο ΕΜΠ και υπήρξαν νεκροί, γι αυτό η επιτροπή κατάληψης αποφάσισε την αποχώρηση. ΥΓ. τότε δεν ήξερα καν τι είναι κομμουνισμός. Ήμουν ενα απλό πάμφτωχο επαρχειοτόπουλο. Ενα παιδί που φαντάρος πρωτομπήκε σε ΙΧ αυτοκίνητο. Ενα παιδί που έβλεπε έξω απο την φοιτητική Λέσχη και την Εστία , δεκάδες μεγάλα αυτοκίνητα παρκαρισμένα αλλά που ΔΕΝ δικαιούταν δωρεάν σίτιση και στέγαση επειδή, χωρίς να έχω καταλάβει μέχρι τότε το γιατί, ο πατέρας μου δεν μπορούσε να πάρει απο τον παπά της ενορίας και την αστυνομία χαρτί απορίας. Ενα παιδί που πρωτοέμαθε τι (περίπου) είναι ο σοσιαλισμός απο ενα βιβλίο του Ξ. Ζολώτα που μου δάνεισε μια φίλη μου και το διάβασα μέσα στο τραίνο καμουφλαρισμένο με ψεύτικο εξώφυλλο. Ενα παιδί, που μόνο όταν έπεσε η χούντα έμαθε ότι τα περισσότερα μέλη της φοιτητικής του παρέας ήταν απο χρόνια μέλη της ΚΝΕ και μου τόκρυβαν !

Εγώ πάντως βλέπω και άλλη αδιαμφισβήτητη απόδειξη για το ότι μας ψεκάζουν* και μάλιστα βλακόσκονη !Το να καθόμαστε, σοβαροί άνθρωποι, και να συζητάμε περι ψεκασμών, το αποδεικνύει περίτρανα ! Διαφορετικά θα πρέπει να δεχθούμε ότι δεν είμαστε σοβαροί και ακολουθούμε το "εδώ ο κόσμος καίγεται και το .... μαλλί χτενίζεται". Συμπέρασμα : δεν φταίμε εμείς αλλά ... τα χημικά που μας ψεκάζουν ! * διευκρίνηση : δεν αναφέρομαι στο cloud seeding

Το έψαξα και βρήκα ότι έτσι ερμηνεύεται (παιδιόθεν) αν και κάπου βρήκα ότι ο Πλούταρχος που το αναφέρει γράφει σκέτο ονύχων.Εδω και δεκαετίες όμως την έχω συναντήσει χιλιάδες φορές όπως την διδάχτηκα : ακροθιγώς. Αντίθετα δεν έχω ακούσει ποτέ την έκφραση αυτή με την έννοια παιδιόθεν. Πάντα πίστευα ότι το "ονύχων" δηλώνει το πιο ακραίο σημείο κάποιου, το δε "απαλών" τόνιζε περισσότερο την έννοια επειδή το άκρο του νυχιού είναι το απαλότερο τμήμα του. Πέρα απο αυτό όμως, τις μεταφορές, επειδή ακριβώς δεν αποδίδουν κυριολεκτικά το νόημά τους, τις ερμηνεύουμε σύμφωνα με τα συμφραζόμενα. Εξάλλου και η ερμηνεία "παιδιόθεν" είναι μεταφορική. Αν λοιπόν κάποιος πει "ασχολήθηκες με το θέμα εξ απαλών ονύχων" εγώ θα το ερμήνευα ως "ασχολήθηκες επιδερμικά, επιπόλαια" και όχι "ασχολήθηκες από μικρό παιδί". Το ίδιο πιστεύει και ο Ι.Σαραντάκος "Εννοώ ότι συνήθως, ή μάλλον σχεδόν πάντα, όταν ο συνομιλητής μας πει «εξ απαλών ονύχων», από τα συμφραζόμενα καταλαβαίνουμε αν εννοεί «από παιδί» ή «ακροθιγώς»" Προτείνω λοιπόν να μείνει όπως ο καθένας έχει μάθει να το χρησιμοποιεί, αφού έτσι κι αλλιώς, θα το διευκρινίζει με τα συμφραζόμενά του. ΥΓ. βέβαια ο δύσμοιρος Γ. Παπανδρέου, όταν του ρίχτηκαν οι της ΝΔ για την έκφραση αυτή, δεν πρόβαλε την δική μου αιτιολόγηση ! δεν ήταν βλέπετε "εκ γεννηθείς" έλληνας, για να θυμίσω την απείρου κάλλους έκφραση συναδέλφου μας !

Είναι πιο ευδιάκριτο. Πόσες φορές δεν σου έχει τύχει να μην καταλάβεις το ακριβές νόημα μιας φράσης, επειδή δεν πρόσεξες το ; Εγω πολλές φορές, μιας και η όρασή μου (και η προσοχή μου) έχει μειωθεί. Και δεν είναι κακό το να χρησιμοποιεί κάποιος ξένες λέξεις όταν με αυτές αποδίδει πιο κατανοητά το τι θέλει να πεί. Βέβαια δεν μου αρέσει η αναίτια χρησιμοποίησή τους. Ιδιαίτερα των μοδάτων αγγλικών λέξεων και συντμήσεων.

Συμφωνώ με όσους έγραψαν για δημοσιογράφους που κακοποιούν την γλώσσα. Οι περισσότεροι είναι "αμόρφωτοι", με την έννοια ότι απλά τελείωσαν ένα λύκειο και μια "σχολή" δημοσιογραφίας (η λέξη έχει πολλές ερμηνείες). Κι αυτά "εξ' απαλών ονύχων". Όμως πολλές φορές έχουν ενα ελαφρυντικό. Ότι εκφράζονται ζωντανά και συχνά κάτω απο πίεση. Δεν είναι και εύκολο, εδω που τα λέμε, να προσέχεις γύρω σου, να ακούς τον σκηνοθέτη σου στο ακουστικό και να εκφράζεις στιγμιαία το θέμα. Όμως έχω δεί επανειλημμένα εδώ στο site μηχανικούς που, παρ' όλο του ότι γράφουν και έχουν την ευχέρεια να διορθώσουν ό,τι τους ξέφυγε εκ παραδρομής, πετάνε κάποια "μαργαριτάρια" που βγάζουν μάτι. Δεν αναφέρομαι σε απλά ορθογραφικά ή συντακτικά λάθη, που όλοι μας κάνουμε, αλλά σε λάθη που "σκοτώνουν". Πόσες φορές δεν έχετε δεί το "αι" της παθητικής φωνής, να το γράφουν με "ε" ? Πόσες, το "ω" των ρημάτων με "ο" ? πόσες, πληθυντικό με ορθογραφία ενικού ή το αντίστροφο, κλπ ? Αυτά είναι κακοποιήσεις της γλώσσας. Στον προφορικό λόγο είναι λίγο έως πολύ δύσκολο να εκφραστείς πάντα σωστά. Στον γραπτό όμως λόγο ? Χάθηκαν οι διορθωτές ? Και στο κάτω-κάτω δεν δείχνει ασέβεια προς τον αναγνώστη σου το ότι δεν ξανακοίταξες το γραπτό σου ? Ιδιαίτερα, αν σ' αυτό, κάνεις κριτική σε άλλους για το ίδιο θέμα ?

Σε κάθε υπηρεσία μπορείς να καταθέσεις χαρτιά με το courier και να ζητήσεις να σου επιστρέψει τον αριθμό πρωτοκόλλου. Φυσικά θα χρεωθείς διπλά.